หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[yee]

ขอระบายหน่อยเหาะ

-พออ่านแล้วถึงตอนนี้
*"กรูก็แกล้งทำเป็นรักมันแหล่ะหว่ะ  แต่น้องเขาก็ไม่รู้หรอก มันคงเชื่อว่ากรูรักมันจริง กรูทำทุกอย่างให้มันนะเว้ย ตอนแรกกรูก็รัก ๆ มันแหละหว่ะ แต่คิดอีกทีกรูว่ากรูแค่เห็นมันเป็นที่รองรับอย่างว่าแค่นั้น   ใครวะจะเอาน้องเขามาเป็นแฟนจริง ๆ กรูอยากรู้ ก็แมร่งต้องนอนกับพวกกรูในกลุ่มกันคนละวัน บางวันมีสอง มีสาม เป็นกรู กรูรับไม่ได้หรอกหว่ะ" ประโยคที่สองตามมาห่างจากประโยคแรกไปสักพัก

-แล้วไม่อ่านต่อเลยรู้สึกมันไม่ยุติธรรมกับมนุษย์คนหนึ่ง

จะมาอ่านตอนต่อไปเลยนะตอนข้ามตอนนี้แล้วกานรับไปได้จิงๆๆๆ

[nOn†ღ]

อิพี่ใหญ่ เลวมากกกกกกกก  

แล้วน้องเล็กเค้าจะมาเป็นคู่แข่งกะคิ้วเข้มรึป่าวเนี่ย  

[Ryze]

ซี - เล็ก ทูน่ารึเปล่า?

กร๊ากก พี่น้องกัน

[Poes]

แล้ว เล็กกะ เวย์ คนเดียวกันปะ  หรือมาเพิ่มอีกคนนึง

[krappom]

คนที่บอกรัก?
งั้นก็ไอ้พี่ซีอ่ะดิ่
 

[TONG]

เรื่องนี้อ่านแล้วบางตอนเหมือนอยุ่บนสวรรค์

แต่บางตอนก็เหมือนอยุ่ในนรก

ทำไมคนเราถึงได้เลวได้ขนาดนี้?

แต่อย่างไรก็ตาม เป็นกำลังใจให้คนเขียนตลอดกาลค่ะ

[in_blu]

น้องชื่อเล็ก ง้านพี่มันจะชื่อใหญ่รึเปล่า

อ่านแล้ว   

เลวจิงๆ ขอเหมารวมไปทั้ง หก ตัวเลยแล้วกัน 

เริ่มต้นจากการข่มขืน แล้วเห็นเป็นแค่บำเรอความใคร่เนี่ย

ปล่อยเค้าไปดีเห๊อะ...

อรส.    

[yee]

กลับมาอ่านอีกทนไม่ไหว


เข้าใจแล้วคนที่มาส่งเฟยในคืนนั้นเปนเล็กแน่นอน จูบหน้าผากอะไรตอนที่เฟยบอกว่ารู้สึกนะ


แล้วตอนที่เฟยตื่นขึ้นมาพี่สาวของเฟยบอกว่าพวกมันไม่รักหลอกอะไรอย่าเนียเพราะเล็กเคยโทรคุยกับพี่เฟย

ใช่ไม

น่าจะเปนอย่านี้นะตามที่เข้าใจ


พระเอกน่าจะเปนเล็กนะเรื่องนี้เพราะเหนอะไรเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับเฟยแล้วก้ยังยอมรับได้
ไม่รู้เข้าใจถูกป่าว

[ka[ze]na]

..................
ยิ่งรู้ ก็ยิ่งเกินจะบรรยาย
ทำไมเลวได้โล่แบบนี้เนีย ห๊า!!!
 

เดี๋ยวแม่โดดถีบเรียงตัวเลยคอยดู
อ๊ากกกกกกก.......

[อัลฟ่าบ้าบอ]

เล็กนี้มันน้องไอ้เลวซีไม่ไช่หรอครับหรือน้องไอ้ชั่วใหญ่อ่ะ

งงนะเนี่ย

แต่แม่งก็เลวทั้งคู่อ่ะ

เล็กน่ารัก ช่างเป็นคนดีซะเหลือเกิน

ไอ้เวย์อ่ะทำไงหล่ะที่นี้

อย่าเลยอย่าบอกให้ฉันเลือกเลยเพราะฉันไม่เคยรู้เลย
ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร  ขาดเธอก็เหงา ขาดเขาก็คงเสียใจ
ไม่อยากจะเลือกใคร อยากเก็บเธอเอาไว้ทั้งสองคน

เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ

หกยังทำได้
แค่สองสบายบรื้อออออออ

อิอิ

[nana]

หนูเล็กนี่เอง เป็นคนดีจริงๆ

[wan]

อย่างน้อยในหมู่ของคนเลว ก็มีคนดีปะปนอยู่ละน่า

[FÂntastic 1st™]

ปลื้ม  'เล็ก'

ช่างต่างกับพี่ชายเจงๆ 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

เล็ก เป็นคนดีจังอะ 

ยิ่งอ่านยิ่ง เกลียด ใหญ่ เลว ชิบ

[bowjung]

อ่านตอนนี้อารมณ์แบบว่า "นายเอกเราช่างเสน่ห์เหลือล้น"

น้องชายสามีก็หลงรัก  แอร๊ยยยยยยยยย ได้ข่าวว่ามะเคยอยู่ในสายตาเลย 

แล้ว "เล็ก" กับ "เวย์" ใครจะมาวิน? 


ยังไงก็เชียร์คิ้วเข้มนะคะ ดูลักษณะ "เล็ก" ยังไงๆก็เป็นได้แค่ "พระรอง  "

[sky-cafe]

อ่าาาาาา ปริศนาเฉลยแล้ว!

ผช คนที่ว่า คือ เล็กน้อง อิพี่ใหญ่นั้นเองงงงง

[astral]

เล็ก น้องไอ้พี่ใหญ่นะเหรอ ยังดีที่พอดี "คน" เหลืออยู่้บ้าง พี่ชายก็นะคบเข้าไปอยู๋ได้เพื่อนแบบนี้ 

[both^^]

เออ คู่แข่งเวย์มั้ยนิ

ว่าแต่หกคนนี่ไม่ไหวเลยอ่ะ

ปากบอกว่าร้ากกกกกกกกกกก  แล้วดูเธอทำ..

[three]

ทำไมด้านมืดของมนุษย์น่ากลัวจังเลย

[dahlia]

แล้วแบบนี้ยังจะเชื่อใจใครได้อีก

[KJJ]

เล็กเองหร๋อที่มาส่ง
เฟยนี่มีแต่คนมารักโน๊ะ น่ารักจัด คิคิ
ถึงว่าล่ะวันนั้นเฟยถามว่าใครมาส่งถึงไม่มีใครตอบ
เพราะเหตุนี้นี่เอง
ไอ้พี่ซีมันเลวมากเลยอ่ะ ไม่ไหวทนแล้วนะ
ตัดมันออกจากกองมรดกด่วน อยากจะ :z6:มากมาย

[HadsaNah]

ตอนที่ 21 มันน่ารักจริงๆ น้า

เจ็ดโมงครึ่ง ผมอาบน้ำเสร็จ ก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้อง


"เวย์เล่นกีตาร์ เป็นด้วยหรอ?" มันถามผม ขณะที่หยิบกีตาร์ขึ้นไปเกาเบา ๆ  พร้อมทั้งเงยหน้าขึ้นมามองผม ทำไมมันเทห์จังวะเนี่ย มันทำอะไรเป็นบ้างวะผมเริ่มอยากรู้ เพราะหลาย ๆ อย่างที่มันกระทำ มันขัดกับภาพที่ผมเคยจำได้ลิบลับ


ภาพที่ผมเห็นก่อนหน้านี้ที่เชียงใหม่ มันเหมือนเด็กน่ารัก ๆ คนหนึ่ง แต่ตอนนี้มันเหมือนผู้ชายเสเพลคนหนึ่งเหมือนกัน ทั้งดูดบุหรี่ กินเหล้า แถมยังเล่นกีตาร์เป็นด้วยแฮะ


"ก็พอเล่นเป็นบ้างนิดหน่อย แต่ไม่เก่งหรอก"ผมบอกกลับไปขณะที่แต่งตัวชุดนักศึกษา 


"บ้านเฟยก็มีของพี่สาว ไว้วันหลัง ไปเล่นให้ฟังหน่อยนะ" มันถามผมหรือเปล่าหว่า หรือมันบังคับกันแน่วะเนี่ย


วันนี้ผมเลยแต่งตัวไม่เรียบร้อย เพราะมันนั่นแหล่ะ มันแต่งตัวได้กวนตีน สุด ๆ  ทั้ง ๆ ที่อยู่ปี 1 แท้ๆ กลับใส่กางเกงยีสน์ กับรองเท้าหุ้มข้อสีแดง


แม่ถามผม ว่าเอารถใครมา ก็คงต้องแปลกใจหล่ะครับ เมื่อเห็นผมเดินไปที่นั่งด้านคนขับ ซีรี่สามสีขาวมุกชุดแต่งเต็มสูบ แม่ไม่อยากให้ผมขับ ว่านุ้น ว่านี่บ้างหล่ะ แต่สุดท้าย เฟยมันก็บอกว่ารถมันเองไม่มีปัญหา แม่ผมจึงให้ผมขับออกมาอย่างหัวเสียนิด ๆ


กว่าจะมาถึงมหาลัยก็ เกือบ 9 โมง เพราะมันนั่นแหละครับ ชวนผมไปกินข้าวก่อนมา ด้วยเหตุผลว่า หิวจะตายอยู่แล้ว ไอ้ผมก็กลัวมาสาย ก็ใช่ดิ ผมไม่เคยซิ่วแบบมันนี่หว่า ผมก็ต้องเกรงรุ่นพี่เป็นธรรมดา แต่ก็ต้องแพ้คำว่า หิวจะตายของมันเนี่ยหล่ะ


ผมขับรถมาจอดที่จอดรถที่ใกล้ซุ้มที่สุด ทันทีที่ผมลงจากรถพร้อมมัน สายตาของเพื่อน และรุ่นพี่ก็มองมาที่ผมกับมันทั้งคณะ ผมเดินเข้าไปที่ซุ้มที่ตอนนี้รุ่นน้องนั่งกันครบหมดแล้ว


"พวกมึงมาสาย"  พี่ว้ากคณะผมส่งเสียงดัง เป็นสัญญาณบอกว่า ผมซวยแล้วแน่ๆ


"ไปนุ่นเลยๆ ไปยืนกอดเสากันทั้งคู่นั่นแหละ รักกันดีนักนะพวกมึง"  พี่ว้ากสั่งผมกับมันให้ไปยืนกอดเสาเหล็กอันเดียวกัน


"กอดกันแน่นๆ นะเว้ย กอดให้เหมือนที่เมิงกอดกันเมื่อคืนเลยนะ"  เฮ้ยมันรู้ได้ไงวะว่าเมื่อคืนกูนอนกอดกับมัน   มันก็คงเป็นแค่การเดาหล่ะครับ เพราะตอนนี้ผมว่าใคร ๆ ก็รู้กันแล้วว่ามันเป็นเกย์ เพราะว่ามันเล่นบอกแบบไม่อายใครในวงเหล้าคราวที่แล้ว แล้วอีกอย่าง
ผมมากับมันด้วย คนคงคิดกันไปต่างๆ นาๆ ผมงี้หน้าชาเลยครับ แต่ผมเห็นมันไม่ค่อยสะทกสะท้านเท่าไหร่ สงสัยชิน หรือไม่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็มันเรื่องจริงนี่เนอะ ซึ่งตอนนี้ผมเห็นเพื่อนๆ ในคณะ และรุ่นพี่ต่างซุบซิบกันเป็นการใหญ่แล้ว เอาแล้วไงกรู ยัดเยียดกันสุดๆ


ผมยืนกอดกับมันที่เสาเหล็ก มันก็ยิ้มแย้มตามประสามันหละครับ ไอ้เวรนี่กูอายเป็นนะเว้ย เมิงเล่นกอดกูซะกูเขินเลย มันแขนสั้นกว่าผมนี่ครับแล้วผมก็ตัวหนาซะด้วย มันคงกอดลำบากเพราะมีเสาเหล็กกั้นตรงกลาง มันก็ทำได้แค่เอามือแตะไว้ตรงเอวผมหล่ะครับ แต่ผมดิกอดมันแบบเอามือไปประสานกันด้านหลังมันได้เลยด้วย   


อยากกอดมันนะครับ แต่ไม่ใช่แบบนี้นี่หว่า  อายหวะ อายสุดๆ


"น้องเฟยมานี่ดีกว่า อย่าไปยืนเลยเดี๋ยวเมื่อย" ไอ้พี่บอยครับ พี่โอ๋มันแน่ๆ เรียกมันไปพร้อมกวักมือ


"มึงอย่ามาให้อภิสิทธินะเว้ย" ไอ้พี่ว้าก ว้ากกลับไปที่ไอ้พี่บอย ซึ่งตอนนี้ทำหน้าตากวนตีนใส่ 


"ทำไมหรือมึงจะกล้ากับกู" ไอ้พี่บอยสวนให้ครับ ไอ้พี่ว้ากเนี่ยหน้าจ๋อยไปเลย   


"น้องเฟยมานี่เร็ว มานั่งข้าง ๆ พี่ ยืนอยู่แบบนั้นเมื่อยจะตาย"  พี่บอยหันมาบอกกับมันสีหน้างี้ยิ้มแย้มสุดๆ โอ้ย หงุดหงิดโว้ย  ไอ้นี่ก็อีกเดินไปหาเขาซะงั้น แทนที่จะอยู่กับกู แมร่งไม่สงสารกันบ้างเลย


มันไปนั่งข้างพี่บอยหันมาทำหน้าเยาะเย้ยผมด้วย ไอ้เวร เมื่อคืนมึงไม่ใช่คนแบบนี้นี่


สรุปว่าผมยืนกอดเสาเหล็กเกือบชั่วโมง แต่มันดันได้นั่งบนซุ้ม มีคนหาขนมมาให้กินอย่างสบาย จะเป็นใครอีกหละครับ ถ้าไม่ใช่ไอ้พี่บอยของแมร่ง


"ไป ๆ ไปนั่งกูรู้ว่ามึงกอดเสาเหล็กมันเย็น ไม่เหมือนกอดกับไอ้นั่นหรอก" พี่ว้ากพูดพร้อมชี้มือไปที่ไอ้เฟยซึ่งตอนนี้นอนเล่นอยู่บนตักของพี่บอยสบายใจเฉิบไปแล้ว แล้วพี่ว้ากก็พูดเสียงเบาลง เพราะไอ้พี่บอยชี้หน้ากลับมา  สรุปใครเป็นพี่ว้ากกันแน่วะเนี่ย แต่ช่างเหอะผมเห็นมันยิ้ม ๆ ผมก็ดีใจแล้ว ให้มันอยู่สบายๆ แบบนั้นดีกว่า ผมเมื่อยไม่เป็นไรหรอก แต่สงสารตัวมันแหละครับ ช้ำทั้งตัวแบบนั้น คิดแล้วตอนนี้ผมก็รู้สึกสงสารมันขึ้นมาตะหงิดๆ


วันนี้ทั้งวันก่อนที่จะปล่อยไปกินข้าว ผมไม่ได้คุยอะไรกับมันเลย เพราะผมอยู่ด้านล่าง มันนั่งอยู่ด้านบน นั่งขำสนุกสนานคุยกับพวกเพื่อนรุ่นพี่เป็นการใหญ่   ผมจะสงสารมันดีไหมเนี่ย?


พี่ว้ากปล่อยให้ไปทานข้าวได้ตอนนี้ ผมเดินไปหามันพร้อมกับที่มันกำลังจะลุกขึ้นมาหาผม ไอ้พี่บอยจับมือดึงมันเอาไว้เหมือนไม่ให้ไป ผมเดินตรงเข้าไป


"เฟยต้องไปกินกับเวย์คร้าบบบบ" มันบอกกับพี่บอยแบบอ้อน ๆ อะไรวะ แค่แป๊ปเดียวเอง มึงอ้อนมันแล้วหรอเนี่ย? เจ็บใจๆ ผมเดินไปถึงด้านหลังมัน


"ไปเหอะ กูหิวแล้ว" ผมบอกกันมันแบบหัวเสียนิดๆ   มันหันมามองผม สีหน้าแสดงความอึดอัดมากๆ เหมือนบอกให้ผมช่วยมันหน่อยปามาณนั้น


"พี่คร้าบ ผมหิวแล้ว" ผมบอกพี่บอย เพื่อพี่จะให้ปล่อยมือมันแล้วไปกับผม พี่บอยก็ยังไม่ยอมปล่อยนะครับ พยายามคะยั้นคะยอให้มันไปกินข้าวด้วยกัน มันก็บอกว่าไปไม่ได้ๆ ต้องไปธุระกับผมก่อนด้วย อะไรของมันวะ กรูจะมีธุระอะไรวันนี้เนี่ย  สุดท้ายพี่บอยก็ยอมปล่อยมันมาครับ มันออกมาได้มันรีบเดินไปที่รถอย่างเร็วเลยหละครับ ผมเกือบเดินตามไม่ทันแหนะ   


ผมต้องขับรถให้มันอีกจนได้   ผมกลายเป็นสารถีตั้งแต่เมื่อไหร่ฟร่ะ ไม่ทันรู้ตัวเลย


"เฟยถามไอ้บอยแล้ว ว่าวันนี้ก็ไม่มีอะไร ให้ซ้อมร้องเพลงเฉยๆ เราไม่ต้องเข้าแล้วหล่ะ เวย์"  เห้ย มันเรียกสนิทสนมกันแบบนี้เลยหรอ?  สนิทกันไวฉิบเป้ง อาจเป็นเพราะมันอายุเท่ากันก็ได้ มันซิ่วมาสองที่แล้วนิครับ


"ไปไหนดีน้า ว่างทั้งวันเลยวันนี้ เนอะ"  แล้วกูไปเกี่ยวอะไรกับมึงด้วยเนี่ย พูดเองเออเองเสร็จสรรพ มันพูดพร้อมกับหันหน้ามาทางผม เหมือนจะให้ผมเห็นด้วยซะงั้น ไอ้เฟยเมิงแคร์กูบ้างเหอะ กูไม่ได้คิดอะไรเลยนะเนี่ย มึงตัดสินใจเองเสร็จสรรพ แต่ก็ทำไงได้ผมอยากอยู่กับมันนิครับ


"กลับบ้านดีกว่า เดี๋ยวเฟยทำอะไรให้กิน แล้วเวย์เล่นกีตาร์ให้ฟังด้วยนะ"  ทำไมมันเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้นะเนี่ย นิสัยเสียจริงๆ สนใจความรู้สึกกูหน่อยเหอะว่ากูอยากทำไหม แล้วที่มันบอกว่าวันหลังไปเล่นให้ฟังหน่อยนะ มันวันหลังไม่ใช่หรอวะ ไหงเป็นวันนี้ไปได้เนี่ย เอาแต่ใจโครตๆ


สรุปผมก็ต้องกลับมาที่บ้านมัน และก็ต้องนั่งกีตาร์ให้มันฟังอีกด้วย มันร้องเพลงเพราะด้วยนะครับ พึ่งมารู้ทีหลังมันบอกว่ามันเคยออดิชั่นแถวนี้มาหมดแล้วด้วยซ้ำ แต่ที่ไม่อยากทำต่อเพราะว่าเซ็ง ผู้หญิงชอบมาขอเบอร์ มันหงุดหงิด  ไอ้เลว!!!!!!


มันทำนุ่นทำนี่เยอะแยะเลย ทำอย่างกับว่าวันนี้มีงานบวชก็ไม่ปาน หลายอย่างมาก ผมกินเสร็จ


"เดี๋ยวอาหารว่างจะตามมา อบเค้กเอาไว้แล้ว"  โห้มีอาหารว่างด้วย กูอยู่บ้านเอาแกงราดข้าวก็จบแล้ว ไม่มีอาหารว่างตามมาด้วยหรอก  มันกินเก่งขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ทำไมมันไม่อ้วนฟร่ะ ดูผมดิตอนนี้ผมว่าผมต้องน้ำหนักขึ้นอีกโลสองโลแน่ๆ


"ใครได้เฟยไปนะ สบายไปทั้งชาติ ทำเป็นทุกอย่าง ทำได้ทุกเรื่อง เฟอร์เฟคจริงๆเนอะ" มันพูดกับผมพร้อมกับยืนอกตัวเองเบาๆ ไอ้ห่าคนอะไรวะเนี่ย เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ ชมตัวเองได้หน้าด้านมากๆ  แต่มันก็ทำทุกอย่างได้ไม่มีข้อบกพร่องจริงๆ แหละครับ ผมว่ามันเก่งมากๆ เลยด้วยซ้ำ ผมงี้ยังทำอะไรไม่เป็นเลย โตขนาดนี้แล้ว


"ป่ะ เล่นกีตาร์ให้ฟังต่อนะ อยากร้องเพลง" ฮั่นแน่ กูไม่ใช่ทาสมึงนะเว้ย ที่เอาข้าวมาให้กินแล้วก็บังคับให้ทำนุ่นทำนี่ต่อให้หน่ะ ฝันไปซะเหอะ


สรุป ผมก็ต้องมานั่งดีดกีตาร์โดยมีมันเป็นคนร้องเพลงอยู่บนที่นอนมันเนี่ยหล่ะ    เฮ้อใช้ไม่ได้เลยกู เอาก็เอาวะตอนนี้มันดูมีความสุข ไม่เหมือนเป็นทุกข์แบบเมื่อวานเลย คนอะไรเก็บความรู้สึกเก่งโครตๆ


---- 6 โมงเย็น ------


ผมอยู่ที่เดอะมอล์บางกะปิกับมัน   เพราะอะไรหรอครับ? ก็มันนั่นแหละครับ ผมกลายเป็นอะไรไปแล้วเนี่ย ขัดมันไม่ได้สักอย่าง มันเดินที่ชั้น 1 ที่มีนกแก้วมาคอร์หลายสีเกาะอยู่


"เฟยชอบสีแดง แล้วเวย์ชอบสีไหน" มันพูดพร้อมกับตักไอศรีมเข้าปาก แล้วขี้มือที่ถือช้อนไปทางนกแก้วสีแดงที่เกาะอยู่
"สีไหนก็สวยเหมือนกันแหละ" ผมตอบไปงั้นๆ


"โห่ แค่สียังเลือกไม่ถูกเลย แล้วจะเลือกอะไรได้เนี่ย" มันบอกแบบกวนตีน ๆ   ไอ้เวรนี่ ก็แค่สีนกแก้วมึงคิดจริงจังมากเกินไปหรือเปล่า แล้วก็เดินขึ้นไปดูหนังกัน เพราะมันบอกอยากดูหนัง


ได้ดูเรื่องอ่ะไรผมก็จำไม่ได้ เพราะผมไม่ได้อยากดูเท่าไหร่ รู้แต่ว่ามันเป็นหนังแนวสยองขวัญ


เข้ามาในโรงมันก็สีหน้ายิ้มแย้มปกติๆ นะครับ หนังดำเนินเรื่องไปได้สักพักมันเริ่มเอาและ ผีเริ่มออกมามันเอามือปิดตาข้างนึง แล้วก็แง้มรูระหว่างนิ้วกลางกับนิ้วนาง แอบดูแค่ตาเดียว


"ไปยังๆ มันไปยัง"  อยากถามมันจริงๆ มันกลัวผีแล้วมานั่งดูหนังผีทำไมเนี่ย พอผีออกมาอีกมันก็ปิดตาอีก 


ช๊อตเด็ดที่สุด  ในเรื่องเป็นผู้หญิงหันหลังกำลังแปรงฟันที่หน้ากระจก มันเงียบมากๆ ในโรง
"อ้าก......................................................" มันหวีดออกมาครับ ข้าง ๆ หันมามองมันใหญ่เลย แล้วก็ซุบซิบๆ มันจะร้องทำไมเนี่ยผมหล่ะอายแทน


มันไม่มีอ่ะไรเลยนะครับ มันเป็นฉากปกติๆ แท้ๆ มันดันกรี้ด ผมงี้ขำตัวงอเลย ตลกฉิบหาย มันก็แค่ฉากเงียบๆ ในโรง ผมสงสัยว่ามันคงคิดว่าผีจะต้องออกมาตอนนี้แน่ๆ เลยกรี้ดไว้ก่อน


หนังจบมันก็ไม่รู้สึกรู้สาอะไรนะครับ เดินออกมาปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ผมว่ามันก็คงอายๆ บ้างแหละ เพราะคนที่เดินออกมาด้วยกัน ซุบซิบๆ ตลอด แต่มันก็ทำหน้าเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น


คนอะไร หน้าด้านโครตๆ


ขากลับมันบอกว่าให้เอารถไปคืนเป็นเพื่อนมันหน่อยแล้วเดี๋ยวนั่งแท๊กซี่กลับมาด้วยกัน มันไม่อยากไปคนเดียว ผมไม่ค่อยกล้าไปหรอกครับ ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าไป แต่สุดท้ายก็ต้องไป ขัดมันได้ที่ไหน


เฮ้อ................  กรูเป็นอะไรไปแล้ววะเนี่ย


ระหว่างทางขับรถผมไม่เห็นโทรศัพท์มันเลยนะครับ สงสัยปิดเครื่องตั้งแต่เมื่อคืนไปแล้วแน่ๆ มันใจแข็งสุดๆ ผมเองปิดเครื่องก็ปิดได้ไม่นานหรอก กลัวคนอื่นมีธุระสำคัญ แต่มันปิดแบบไม่สนใจเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเอาโทรศัทพ์มาหรือเปล่า


"เป็นหนังที่ดูแล้วเสียดายตังค์มากๆ" มันพูดขึ้น


"ทำไมวะ" ผมถามด้วยอาการงง งง ผมก็ว่าหนังเขาทำดีนะครับ


"เสียตังค์ตั้งร้อยยี่ ได้ดูห้าบาทเอง ปิดตาแมร่งทั้งเรื่อง น่ากลัวฉิบหาย" ฮั่นแน่ กวนตีนอีก ก็มึงปิดตาของมึงเองกูไม่ได้ปิดซะหน่อย  ผมขำกับมันครับ


"มึงกลัวผีแล้วดูเสือกดูหนังผีทำไม"  ผมถามมัน


"ไม่รู้ดิ มันสะใจดี"  แมร่งต้องโรคจิตแน่ๆ สาดิดส์เปล่าวะ ไอ้คนที่นั่งข้างๆ กูเนี่ย ชักไม่ปลอดภัยแล้วหว่ะ


"เวย์รู้ป่ะ ว่าเฟยชอบนกสีอะไร" มันถามผม

"ไม่รู้ดิ สีอะไรอ่ะ" ผมกำลังใช้สมาธิในการขับรถอยู่ก็เลยไม่ได้ทันคิด แต่ก็ตอบไปงั้นๆ แหละครับ

"สีแดงไง จำอะไรไม่เคยได้"  มันบอกแบบหัวเสียๆ

แล้วมันก็เงียบไปอีก ผมก็เงียบครับขับรถก่อน

"แล้วนกแก้วหล่ะเวย์ เวย์ว่าสีอะไรสวยสุด"  มันถามอีกแล้วครับ

"สีเขียวมั้ง"  ก็ในความคิดของผมคือ นกแก้วก็น่าจะสีเขียวนะครับ เพราะเห็นบ่อยที่สุด แต่ไม่ได้คิดถึงตอนนั้นหรอก

"สีแดงดิ ก็บอกว่าสีแดง สีแดง สีแดงไง" มันตอบรัวเลยครับ มันเป็นบ้าอะไรของมันเนี่ย ตะโกนลั่นรถเลย แมร่งโดนตามใจมาเยอะแน่ๆ นิสัยเสียชะมัด  แล้วมันก็เงียบไปเลย ผมทำมันหงุดหงิดเปล่าหว่า?


ขับรถมาถึงบ้านไอ้พี่ใหญ่ บ้านแมร่งใหญ่จริงๆ ด้วยหว่ะ ผมเอารถเข้าไปจอดข้าง ๆ รถที่ผมเคยเห็นวันที่แข่งบาสที่โรงเรียน  มันเดินมาเอากุนแจที่ผมแล้วบอกให้ผมรอแป๊ปนึงแล้วเดินหายเข้าไปในบ้าน

[Poes]

รออ่านต่อ แล้วงัยต่อนะ อิพี่ใหญ่จะว่างัยเนี่ย 

[THIP]

  อย่ามีอะไรเกิดขึ้นเลยนะ เศร้าไปก่อนหน้าแล้ว 

[salemon]

เลิกกับพวกเลวนั้นไปเลย

จะแคร์พวกมันทำไม 

พวกส่วนเกินของโลก

  รักคนแต่ง ลงอีกจะ คนแต่งอีก
 

[Del]

โอ้...เรื่องนี้ หนุ่มๆเยอะจริงๆ

จะสงสาร เฟย หรือเวย์ดี ฮ๋าๆ

[ï_Kiss_U♥]

คนเขียน ต่อตอนเดียวจิงเหรออ

[menano]

ว้ายยยยยยยยยยยยยย

ตายแล้วคุณพระ

น้องเฟยจะได้ออกมาไหมเนี่ย

อิพี่ใหญ่จะทำอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้

อยู่กันครบรึเปล่าก็ไม่รู้

ปลอดภัยรึเปล่าก็ไม่รู้

โอ่ยยไม่อยากจะคิด

รอตอนหน้าค่ะ 

[kaporzung]

ชอบเฟยล่ะสิเวย์ อิอิ

แต่เฟย หนุ่มเยอะจิง

[TaEnIaE_CoLi]