หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[dokjarn]

.....

ฮ่า  ฮ่า    วิกลจริตไปแล้ว...ผมอ่ะ

จะดีใจรึ  เสียใจกับเฟย ดีวะนี่

ทำไม่ความรู้สึกมันสับสน ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน ขนาดเน้....

แต่ที่รู้คือ....ไอ้ซี...ไปตายก่อนเลย...มรึง (อินว่ะ)

รอตอนต่อไปน้า

 

 

[TaEnIaE_CoLi]

 

[Ak@tsuKII]

นายซี เนี่ยพาคนไปรุมโทรมันดีมะ  เลวเอี้ยเลยยยย

[princehoo]

ตามอ่านทันแล้ว

มาต่อเร็วๆๆนะคับ

 

[Mint]

แอร้ยยยยยยยยยย

ไปเที่ยวยังไม่ฟื้นอีกเหรออออออออออออ

 

 

จุดธูปสวดมนต์รอ

 

[salemon]

เที่ยวจนลืมคนในเล้าแล้วหรอ

ลงต่อเร็วๆนะค้าง

 

[M@nfaNG]

ไปรักพวกมานทำไม๊ไอ้พวกเนี้ย

[มาโซซายตี้]

เหนื่อยใจ

นี่แค่ 2 คนนะ แล้วอีกสี่คนที่เหลือล่ะ เป็นยังไง

[sky-cafe]

ใจนึง สงสารซี นะ คือความรู้สึกที่ต้องมาเห็น ผช คนอื่นนอนกับคนที่เรารัก นี้มันเจ็บปวดน่าดู

เฝ้ารักเค้าแต่ก็ไม่ได้อะไรตอบแทน แถมยังต้องมาเห็นภาพบาดตาบาดใจ

ความรู้สึกรักคงแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น

[wowhaha]

ทำไมคนเรามันถึงได้เลยชาติชั่วอย่างนี้ ขอให้พ่อแม่ ลูกหลานพี่น้องมันโดน ข่มขืนบ้างชีวิตมันล่มจม ไอ้ชิงนรกมาเกิด สารเลย

[crazykung]

มาดันให้พี่คนโพส

สู้ตาย

[HadsaNah]

วันนี้ ต้องขอ โทษทุกท่านด้วยที่ ไม่ได้ มา ต่อให้เลย

เนื่องจากติดภารกิจ ช่วงนี้ แอบมีปัญหา เล็ก ๆ

เลย ต้อง ไป หา ที่ คลาย เครียด นิดหน่อย




ตอนนี้ ก็ พึ่ง จะ กลับ จาก ปาร์ ตี้กับ เพื่อน ๆ

เพื่อน ทัก ว่า ทำไม ช่วย นี้ ดู หน้า ไม่ สด ใส เลย

อาจเป็น เพราะว่า

เช้า ไปฝึกงาน   

เย็น ก็ต้อง ไป ฟิสเนส

ตกเย็น ยังต้อง แต่ง นิยาย

ตอน ดึก ยัง ต้อง ไป ปาร์ ตี้ กับ เพื่อน ๆ อีก



แต่ ตอนนี้ ก็ยัง ลั้น ลา ได้อยู่ เลย อ่ะ

คริก ๆ

เดี๋ยว พรุ่ง นี้ จะ โพส ให้นะ ครับ

ขอบ คุณ สำหรับ อารมณ์ร่วม (ร่วมกับเรื่องนี้)

ขอบ คุณ สำหรับ คอมเม้น


เอ้อ ว่า แต่ ว่า ยัง ไม่ รู้ จัก กัน เลย อ่ะ ครับ คน อ่าน ที่ น่ารัก ทั้ง หมด ขอ ผม

แนะ นำ ตัว ก่อนเลย แล้ว กัน

กระ ผม มี นามว่า     น้อง เฟย      เอ้ย     ม่ะช่าย น้องนะห์


แล้ว ทุก คน ชื่อ อาราย กัน บ้าง อ่ะครับ

แนะ นำ ตัว หน่อย

ปล. ตอนนี้ ไป นอน ก่อง ดีกว่า

ไม่ไหว แล้ว

เมาไม่ขับ แล้ว ตรู กลับมา ได้ ไงหว่าเนี่ย

สัญญา ด้วย เกียรติของลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ว่า

พรุ่ง นี้ จะ มาต่อ ให้ แบบ ไม่คั่ง ค้าง เจง ๆ นะ

ฝาน ดี ฝาน หวาน ทุก คน คร้าบ   

บะบาย

[maabbdo]

ู^
^
^
   จิ้มน้องนะห์

พี่ชื่อ ต้นอ้อ

รอตอนต่อไปอยู่น้า

 

[Mint]

 

กันเป็นทอดๆ

พี่มิ้นท์ จ้า

รอๆๆลุ้นๆ วันพรุ่งนี้

 

[OhhO16]

 พี่โอ้ครับ อิอิอิิอ



มารออ่านนะครับ

[andy_kwan]

ป้าขวัญจ๊ะ
ฝากน้องนะห์ไปบอกน้องเฟยให้เลิกกับไอ้พวกพี่เฮงซวยได้แล้ว
แล้วคนคิ้วเข้มนี่คือเวย์กับเล็กใช่ป่าว
อิอิ
 

[arty136]

ได้ข่าวว่า
ไอ้พี่ใหญ่ก็คิดไม่ดีกับเวย์ไม่ใช่หรอ
ตอนที่เล๊กแอบฟังอ่ะ
เลิกให้หมดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แค้นแทน....

[snowblack]

ชื่อโน้ตครับ

(อ่านวันเดียวตั้งแต่ต้นเรื่อง)

พี่ ฟางแนะนำมาแต่จำชื่อเรื่องไม่ได้ เผอิญมาอ่านเจอ

ตอนแรกนึกว่าจะแนวสามีเยอะเฉยๆ

ดันยิ่งกว่านั้นอีก  

ไมเกรนจะขึ้นไหมเนี่ยะ

ยังไงก็รออ่านนะครับ

ปล.ถ้าไหนๆก็ไหนๆถ้ารู้ว่ามีสามคนแล้วก็คนละสีไปเลยท่าจะงงน้อยกว่านะครับ

[Millet]

กรี๊ดดด น้องนะห์

พี่ชื่อ ดาว สวยสุดในหน้านี้ กร๊ากกกก

รบมาต่อนะ รอคอยมากมายยย

กอดดด

[RN]

แอร๊ยยยย พี่ชื่อ

พอลล่า  หน้าตาดีเกิ้นคนอื่น (ดีกว่ารีบน)

[schoolofpink]

ชื่อเคทจ้า

มาฝากนะห์ไปจิ้ม  เฟยแรงๆซักที ให้เลิกกับ 6 คนนั้นให้หมดเลยยยยยยย
พรุ่งนี้จะมารออ่านน้า ^^

[marchmenlo]

เค เค พอจะเก็ทอะไรมามั่งแล้ว
 
เล็ก น้องพี่ใหญ่ คนเชียงใหม่
เฟยไปเชียงใหม่กะเล็ก & ใหญ่
เฟยไปเที่ยวสงกรานต์กะเล็ก
เวย์ต้องเป็นคนเชียงใหม่ (แหง๋ม ๆ )
เวย์กะเฟยเจอกันครั้งแรกที่เซเว่นแห่งหนึ่งใหนเชียงใหม่
เวย์หลงชอบเฟยในตอนนั้นแหล่ะ เห็นเพื่อนเวย์เคยบอกไว้ (ตอนไหนจำไม่ได้แระ)

เอาดี๊......เล่นลึกลับมา ไอ้มาร์ชก็จะมั่วไปงี้แหล่ะ 

[moonlight]

ยังตามอ่านไม่ทันเลยค่ะ

มาเม้นก่อน ชื่ออีฟค่ะ

เรื่องนี้น่าสนใจดี สนุกด้วย

+1ให้กับความขยันในการอัพค่ะ

[salemon]

อ่าๆ วันนี้ก็ได้อ่านแล้ว 

มาทักทายค่ะ ชื่อโบ้ 

ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ พี่นะห์

 

[watermoonj]

เมาไม่ขับ แล้ว ตรู กลับมา ได้ ไงหว่าเนี่ย

 

^
^
เจอสโลแกนนี้สองรอบแล้ว มีคนขับมาส่งให้ก็บอกมาเถ๊อะ 

ทักทายอีกรอบ พี่ชื่อเจค่ะ

[nOn†ღ]

มาทักทายด้วยคน พี่ นนนี่ จ้า 

[Bg LoVe NT]

มาทักทายน้องนะห์

พี่ชื่อ แข นะคะ

แล้วก็ +1 ให้สำหรับคนขยัน

[C2U]

โหย   เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้    ยาวสะใจดีจริง

ขอบคุณคนแต่งนะคะ  ขยันดีจัง 



ตกลง ไอ้ 6 คนนั่น  มันจะเลวกันหมดมั๊ย     


เฮ้อ  สงสารเฟย   

[HadsaNah]

^

^

^

^

 

จิ้มให้สะเทือนให้ครบทุกคน

เพ่มินท์ พี่เจ พี่แข พี่นนท์ พี่โบ้ พี่อีฟ พี่มาร์ช

พี่เคท พี่พอลล่า พี่ดาว พี่โต๊ต ป้าขวัญ พี่โอ้ พี่ต้นอ้อ

วันนี้มาต่อให้และ เดี๋ยวเอาไปสักสองตอนเน้อ รีบปั่นก่อง

[HadsaNah]

ตอนที่ 22 ความรู้สึกที่ปิดเอาไว้

"นายเป็นอะไรกับเฟย"   เสียงของคนขับรถที่อยู่ข้างๆ ผมถามขึ้น

"ทำไมหรอ? ก็เพื่อนกัน" ผมตอบกลับไป ด้วยอาการงงๆ กับคนถาม ผมไม่รู้ว่าเขาถามเพื่ออะไร

"เราเคยเจอกันหรือเปล่า ทำไมรู้สึกคุ้นๆ จัง"  คนที่ขับรถอยู่ถามผมขึ้นอีก

"ไม่นี่"  ก็ผมไม่เคยเจอมันนี่ ผมก็ตอบไปตามที่ผมคิด

"หน้าเซเว่น ตอนสงการนต์" มันพูดขึ้น ด้วยสีหน้านิ่งๆ

"ทำไม หน้าเซเว่นตอนสงการนต์ มีอะไร" ผมตกใจกับคำถาม เพราะหน้าเซเว่นตอนสงการนต์ ผมมีความทรงจำบางอย่างที่จำจนวันนี้

"นายคือคนที่เล่นสาดเบียร์กับเฟยหรือเปล่า" คนขับยังถามด้วยสีหน้าราบเรียบ

"นายจำได้ด้วยหรอ? "   ทำไมไอ้หมอนี่มันยังจำได้เลย แต่ทำไมไอ้คนที่อยากให้จำ กลับจำมันไม่ได้ แย่หวะ

"รู้หรือเปล่าว่าตอนนั้นเฟยมีความสุชมากๆ ไม่เหมือนกับตอนนี้เลย" มันกำลังหมายถึงอะไรเนี่ย

"นายจะพูดอะไรนายพูดดีกว่า อย่าอ้อมค้อม" ผมชักจะทนไม่ไหวกับการทีต้องนั่งตอบคำถาม เหมือนหุ่นเชิดของมัน มันอยากรู้อะไร ให้มันถามเลยดีกว่า

"นายชอบเฟยหรือเปล่า"  มันพูดพร้อมกับหันมามามองผมแว๊ปนึง ก่อนที่จะหันไปขับรถต่อ

"............................................." ผมอึ้งไปชั่วขณะ ตอบไม่ถูกครับ ไม่คิดว่ามันจะถามคำถามนี้ หรือผมไม่กล้าตอบ ผมไม่รู้จะตอบอะไรครับ ผมยังไม่แน่ใจกับความรู้สึก ว่าจริงๆ แล้วผมแค่อยากตอบสนองความต้องการ คือแค่อยากกอดมันเหมือนวันนั้น
เพราะผมรู้สึกว่าตัวมันนิ่มแล้วน่ากอด หรือผมชอบมัน แต่ผมยอมรับว่าผมอยากอยู่ใกล้ๆ มันในตอนนี้ แต่ผมก็ยังไม่ได้คิดว่าอยากจะคบกับมันแบบแฟน ผมเป็นห่วงมัน ไม่อยากให้มันเจ็บ หรือผมรักมันแล้ว ผมไม่รู้ว่าตอนนี้รู้สึกยังไง มันเร็วเกินไป
หรือเปล่าที่ใช้คำๆ ไหน นี่ก็แค่ 5 วันเองที่ผมได้ใกล้ชิดๆ กับมันมากขึ้น มันเร็วไปหรือเปล่า ผมสับสน

"ตอบไมได้อะดิ เพราะไม่รู้จะตอบอะไรใช่ไหม"  มันยังคงถามด้วยสีหน้าเหมือนเดิม

"ช่างเหอะ เราก็เคยเป็นเหมือนนาย เราตอบไม่ได้ว่าชอบหรือเปล่า แต่พอมารู้ตัวอีกที เราก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่ว่าพยายามเท่าไหร่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ทำให้มันมีความสุขไมได้อยู่ดี" มันเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเล็กๆ คงออกมาจากใจลึกๆ   จริงๆ
ผมว่ามันก็แค่อยากหาคนคุยด้วย อยากระบายความในใจที่มันอึดอัด และผมก็เป็นแค่คนที่มันไม่เคยรู้จัก ไม่ได้สนิท แต่น่าจะรู้สึกคล้ายๆ กัน มันเลยพูดให้ผมฟังมั้ง

"นายรักเฟยหรอเล็ก" ผมถามกลับขึ้นบ้าง

"รัก.........ใช่ผมรักมัน  ผมอยากเห็นมันมีความสุข ผมไม่อยากให้มันทุกข์เหมือนที่เป็นตอนนี้ นายคิดว่านายมีความสามารถไหม นายลองทำให้มันมีความสุขดูดิ แล้วนายจะรู้ว่าเมื่อมันมีความสุข มันเป็นยังไง"  เล็กพูดด้วยสีหน้าอมยิ้มเล็กๆ เมื่อพูดถึงตอนที่มันมีความสุข

"นายกำลังรักแฟนของพี่ชายตัวเองนะเว้ย" ผมเริ่มพูดเตือนสติ ก่อนที่มันจะไปไกลว่านี้

"แล้วไงหละ ก็ได้แค่รัก แค่นั้นเอง" มันบอกด้วยน้ำเสียงที่ดูแย่ลงไปทันที

"มันยังมีอีกหลายเรื่อง แต่เราคงบอกนายไม่ได้ สักวันนายก็คงรู้เอง ถ้านายรู้นายจะยังสับสนกับความรู้สึกอยู่หรือเปล่า หรือนายจะสงสาร เราก็ไม่รู้ แต่ถ้านายสงสาร ก็อย่ามาอยู่ข้างๆ มันเลย ถือว่าผมขอร้อง" มันพูดน้ำเสียงเหมือนอ้อนวอน
ทำไมผมถึงรู้สึกเจ็บก็ไม่รู้แฮะ

"ถึงและ กลับเองได้แล้วใช่เปล่า ถ้าเราพูดอะไรที่นายดูงงๆ หรือไม่เข้าใจก็ ลืมๆ มันไปซะ ถึอว่าเราไม่ได้พูดแล้วกัน" มันหันมาบอกกับผม ขณะที่จอดที่หน้าป้ายรถเมล์ สี่แยกพัฒนาการ

"เออ โชคดี บาย" ผมลงจากรถแล้วบอกมันก่อนที่จะปิดประตู

ผมคิดย้อนคำที่มันพูดเมื่อสักครู่ คำมันยังวนเวียนอยู่ในหัว "ถ้าเราพูดอะไรที่นายดูงงๆ หรือไม่เข้าใจก็ ลืมๆ มันไปซะ ถึอว่าเราไม่ได้พูดแล้วกัน" ให้ลืมหรอ?  แล้วกูจะลืมได้ยังไง ก็ในเมื่อเรื่องที่มันพูดขึ้นเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับคนที่ทำให้ผมสับสน
กับความรู้สึกอยู่เนี่ย 

ผมนั่งรถเมล์กลับบ้าน เพราะคิดว่านั่งแท๊กซี่คงเร็วไป กว่าเฟยจะโทรกลับมา นั่งรถเมล์เนี่ยหละ ฆ่าเวลาไปได้เยอะ อย่างน้อยก็ทำให้ผมได้คิดอะไรมากขึ้นกว่าเดิม

ผมนั่งรถกลับมาถึงบ้าน 5 ทุ่มครึ่ง พวกไอ้ซันโทรมาด่าผมตั้งแต่อยู่บนรถเมล็เป็นการใหญ่ว่าทำไมไม่ไปซ้อมบาส ผมบอกว่าผมปวดหัว ข้ออ้างต่างๆ นาๆ ในอารมณ์ผมตอนนี้ มันคิดเยอะไปหมดซะจนไม่อยากจะต่อร้องต่อเถียงอะไรกับใครทั้งนั้น
ผมเดินเข้ามาในห้อง ล้มตัวลงนอนบนที่นอน ในหัวผมยังคิดนุ้นคิดนี่คิดวนซ้ำไปซ้ำมา ว่าจริงๆ แล้วผมรู้สึกอย่างไรกับมันแน่ แล้วถ้าผมชอบมันจริงๆ ผมจะเลวไหม มันมีแฟนอยุ่แล้ว อีกอย่างน้องมันก็ดันรักด้วยซะอีก ถ้าผมจะเข้าไป
ผมจะยืนอยู่ตรงไหน มันวนไปวนมาไม่จบสิ้นสักที

"ใจเย็นจนเริ่มจะชา ดา ดา ดี้ ดา ด่าว  ใจเย็นจนกลัวว่า หมา อา อา จะคาบไป"  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเพื่อสั่งให้ผมหยุดคิด

---- เฟย ---- หน้าจอแสดงชื่อคนโทรเข้า  ผมรีบกดรับอย่างเร็ว

"ถึงบ้านนานหรือยัง"   คำถามแรกที่มันถามผมเลย  มันเป็นห่วงผมหรือนี่ ผมคิดเข้าข้างตัวเองอยู่หรือเปล่า  ไอ้เล็กนะไอ้เล็ก ตอนนี้กูคิดแทบจะบ้าแล้วเนี่ย

"ครึ่งชั่วโมงได้แล้ว"    ผมตอบกลับ

แล้วมันก็ถามรัวยิก เล็กไปส่งที่ไหน นั่งอะไรกลับมา แล้วแม่ว่าไหม กินอะไรหรือยัง ไม่ได้ไปซ้อมบาสหรอ ผมก็ตอบไปตามปกติ แต่มีคำถามนึงที่ผมสะดุด

"โกรธเฟยหรือเปล่า"  มันถามแล้วเงียบทันที

"โกรธเรื่องอะไร เวย์ไม่มีอะไรต้องโกรธนี่ จะให้เวย์โกรธเรื่องอะไรหล่ะ" อะไรวะเนี่ยกู ยิ่งพูดแบบนี้แหละมันยิ่งผิดปกติ

"นั่นไง เวย์โกรธ ......"  เสียงปลายสายเริ่มดังขึ้น

"เปล่า ไม่ได้โกรธจริงๆ จะให้เวย์โกรธอะไรเล่า" ถ้าผมย้อนกลับไปได้ผมจะตอบแค่คำว่า "เปล่า" ผมไม่น่าพูดเยอะเลย สรุปผมก็ต้องนั่งเถียงกับมันเรื่องโกรธกับไม่โกรธเนี่ยอีกเกือบสิบนาที
กว่ามันจะเข้าใจได้ว่าผมไม่โกรธ  แต่ผมก็ตลกนะครับ บางทีเรื่องใหญ่ๆ มันกลับปล่อยวางได้ง่ายดาย แต่กลับเรื่องเล็กๆ แค่นี้ มันกลับสนใจและให้ความสำคัญซะเกินไป

เอ!!!!!! หรือว่าที่มันสำคัญเพราะว่ามันเป็นความรู้สึกของผม   นั่นไงผมคิดอีกแล้วคิดอีกจนได้  คิดเข้าข้างตัวเอง ไอ้เวย์เอ้ย แกกำลังจะบ้า รู้ตัวหรือเปล่า  แต่ช่างเหอะ ผมมีความสุขนี่ จะสนใจอะไร

"วันนี้เอาโทรศัพท์มาด้วยหรอ? เวย์ไม่ยักกะเห็น"   ผมถามเพราะผมไม่เห็นจริงๆ นะ อยากรู้เฉยๆ

"เปล่าอะ เฟยกลับมาบ้านแล้ว เห็นเวย์บอกจะรอ เลยต้องกลับมาโทร ไม่มีเบอร์ด้วย เบอร์อยู่ในเครื่อง" มันตอบแบบเสียงร่าเริงเล็กๆ     
เอาอีกแล้ว มันกำลังให้ความหวังผมอีกแล้ว มันจะรู้ตัวไหม ว่ามันกำลังทำให้ใครอีกคนคิดมาก และคิดเข้าข้างตัวเองไปอย่างมากมาย

"กลัวเวย์โกรธขนาดนั้นเลยหรอ?" คำถามลองเชิง  แต่ก็ใจสั่นเหมือนกันที่ถามออกไป กลัวคำตอบไม่เป็นอย่างที่คิด
"ก็.........................ไม่รู้ดิ     แต่ถ้าไม่โกรธก็จะดีกว่าใช่ปะ"  จุก........... แน่นขึ้นมาถึงที่ลิ้นปี่เลย กูไม่น่าถามออกไปเลย เป็นไงหล่ะเมื่อคำตอบไม่เป็นอย่างที่คิด มันไม่ได้แคร์อะไรกูมากมายเลยนี่หว่า
ก็แค่ถ้าไม่โกรธจะดีกว่า แค่นั้นเอง

"เวย์อาบน้ำยัง" ปลายสายยังคงยิงคำถามต่อมา
"ยังเลย ว่าจะไปอาบอยู่ อีกสักแป๊ปหล่ะ" ไม่รู้จะตอบอะไรแล้วครับ ตอนนี้ในสมองมันเบลอไปหมด

"แล้วถ้าคราวนี้เฟยล้มในห้องน้ำจริงๆ ใครจะช่วยเฟยหล่ะ" มันถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ
ไอ้เฟย  ไอ้เลว  มึงทำแบบนี้มึงมาฆ่ากันเลยดีกว่า เมื่อกี้เหมือนมึงไม่สนใจ ทีงี้กลับทำเป็นสนใจซะมากมาย จับอารมณ์มันไม่ถูกแล้วครับ ไม่รู้ว่ามันคิดยังไงกันแน่
".............................."  ผมเงียบเพราะไม่รู้จะตอบอะไรดี
"มานอนกับเฟยไหม"   ปลายสายถามคำถามที่ทำให้ผมอึ้ง พูดไม่ออก ตัวชา ผมรู้สึกถึงความร้อนในร่างกายที่เพิ่มสูงขึ้น

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





"กลัวเวย์โกรธขนาดนั้นเลยหรอ?" ปลายสายถามคำถามกลับมา
"ก็........................."  ตอบไม่ถูก ผมตอบไม่ถูกเลยจริงๆ มันขัดแย้งกันอยู่ ผมมีแฟนแล้วนะ แล้วแฟนผมก็รักผมมาก แต่ทำไมผมถึงรู้สึกแคร์มันอย่างประหลาด
ทำไมผมถึงกลัวมันโกรธขนาดนี้ ตอนนี้ความรู้สึกหลายๆ อย่างมันตีกันอยู่ในหัว ความรู้สึกผิดที่ไปรู้สึกดีกับมันทั้งๆ ที่มีแฟนอยู่แล้ว แต่วันที่มันนอนกอด ผมมีความสุขมากๆ
ความสุขแบบที่ไม่เคยได้รับ ความสุขที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องบนเตียง

"ไม่รู้ดิ  แต่ถ้าไม่โกรธจะดีกว่าใช่ป่ะ"  เอาวะตอบไปก่อน เดี๋ยวมันจะรู้ว่าผมคิดยังไง

"เวย์อาบน้ำยัง"  เปลี่ยนเรื่องๆ โดยด่วน ตอนนี้ในหัวมันตีกันสับสนไปหมดแล้ว ต้องสงบสติความคิดให้ได้

"ยังเลย ว่าจะไปอาบอยู่ อีกสักแป๊ปหล่ะ"  เฮ้ยมันกำลังจะวางสายแล้ว มันต้องไม่อยากคุยกัยผมแล้วแน่ๆ   เอาวะไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว

"แล้วถ้าคราวนี้เฟยล้มในห้องน้ำจริงๆ ใครจะช่วยเฟยหล่ะ"   

"..................................."    เงียบจัง ทำไมมันไม่ตอบอะไรเลย ตอบอะไรซักหน่อยสิ ตอบให้กูได้รู้ว่ามึงจะสนใจกูไหม

"มานอนกับเฟยไหม"   เฮ้ย!!!!!!!!!!! กรูต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ปากทำไมมันไวแบบนี้วะ พูดออกไปได้ไง