หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[กุหลาบเดียวดาย]

นุ้งฟ่าน่ารักที่สุดเลย
เตอร์มันไม่สำเหนียกสักที มาเป็นลูกสะใภ้ป้าดีกว่า
ป้ามีลูกชายรูปหล่อสองคน ลูกสาวทอมรูปหล่ออีกหนึ่งนะนะ

[iforgive]

เตอร์ขี้หึงสุด ๆ เลย  แต่ก็นะ  เพราะเขารักงัยเขาถึงหึง
ที่น่ากลัวกว่าเตอร์หึง  ก็คงเตอร์ไม่หึงนี่แหละ

[kitty]

 

[แอบซุ่ม]

  รักทรหด หึงและหวงก็ดีนะสีสันของความรักแต่ต้องมีขอบเขตนะ ไม่ใช่สิ ในเมื่อมันคือความรักมันย่อมออกแบบไม่ได้กำหนดกะเกณฑ์ไม่ได้ เรียนรู้และจับมือกันเดินต่อไปนะ

[HydrA]

เตอร์โตได้แล้วนะ
จะทำจะพูดอะไรจงคิดถึงฟ่าให้มากๆ
ฟ่าน่ะเรามั่นใจเลยว่าเด็ดขาดเสมอ
กับคนที่เข้ามาตอแยเลยไม่ห่วง
แต่เตอร์อ่ะเด็ดขาดแบบฮาร์ดคอร์
นำะทำเป็นมั๊ยฮึ

[Forever_ever]

งานนี้คอปเตอร์โดนไปเต็มๆ
คราวหน้าคราวหลังต้องใจเย็นๆ น้า
ต้องทำใจ มีแฟนสวยก็แบบนี้แหละ 5555555

[อัลฟ่าบ้าบอ]

นุ้งฟ่าน่ารักที่สุดเลย
เตอร์มันไม่สำเหนียกสักที มาเป็นลูกสะใภ้ป้าดีกว่า
ป้ามีลูกชายรูปหล่อสองคน ลูกสาวทอมรูปหล่ออีกหนึ่งนะนะ

คุณป้าครับ พรุ่งนี้นู๋จะหย่ากับมันทันที ป้ายกขันหมากมาขอฟ่าได้เลย  55555+
สินสอดไม่เรียกแล้วแต่จะมา อิอิ
ล้อเล่นน๊า
แต่นุ้งฟ่ายังมีเฮียที่น่ารักยังไม่มีเจ้าของนะครับ  มีน้องสาวที่แสนสวยอีกคนหนึ่ง ทั้งคู่ยังโสด
คุณป้าอยากเป็นดองกะนุ้งฟ่าป่ะจ้ะ อิอิ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

งานนี้คอปเตอร์โดนไปเต็มๆ
คราวหน้าคราวหลังต้องใจเย็นๆ น้า
ต้องทำใจ มีแฟนสวยก็แบบนี้แหละ 5555555

พูดจาน่าเชื่อถือ  ฮ๋าๆๆๆๆ

[LingNERD*]

ปัญหาเยอะัจังครับ สู้ๆ


ลุ่มๆดอนๆ 555

[icyblue]

ดีใจในที่สุดนุ้งฟ่า กับ น้องเตอร์ ก็ดีกันสักที

ลุ้นจริงๆ เลย กลัวเตอร์ไปกวนอารมณ์นุ้งฟ่า แล้วเจอที่รักเหวี่ยงกลับแล้วจะไปกันยกใหญ่ 

ดีที่นุ้งฟ่ายังมีเฮียเนอะ  แล้วก็ยังดีที่กลับไปที่ห้องไม่เตลิดไปไหน ไม่งั้นคงไม่ได้เคลียร์กันแน่ๆ

น้องเตอร์ก็ต้องระวังหน่อย มีสติอย่าหึง หวง จนฟุ้งซ่านอีกหล่ะ สุดที่รักเค้าก็บอกแล้วว่ารักน้องเตอร์คนเดียวนะจ๊ะ   นุ้งฟ่าเค้ามอบกาย ถวายใจให้ขนาดนี้แล้ว เชื่อใจเค้า(มั่กๆ)ได้เลย

รักกันต้องเชื่อใจกัน ไว้ใจกัน นะ นุ้งฟ่ายังเชื่อใจน้องเตอร์เลย เตอร์ก็ต้องทำให้ได้เหมือนสุดที่รักด้วยหล่ะ

 

[MIkz_hotaru]

ดีกันๆๆ
ไม่ทะเลาะกันเนาะ
คนรักกันแท้ๆ
 
ฟ่าน่ารักที่สุดเลย
เตอร์ก็ขี้หึงที่สุดเหมือนกัน
เมื่อไหร่ไอ้อะตอมจะออกไปจากชีวิตฟ่าซักที ทั้งทนทั้งด้าน 

[mma419109]

     :man1:นุ้งฟ่า คิดถึงจังเลย เพิ่งเห็นว่าฟ่ามาต่อเรื่องแล้ว กระทู้เกิดใหม่เยอะจนตาลาย
 เลิกอ่านไปเลยแหละ เตอร์นะเตอร์น่าสงสารก็น่าสงสารน่าตีก็น่าตี นี้แอบไปทำร้ายตัวเองใน
 ห้องนําแน่เลย  เฮียยังคงสุดยอดแค่โทรหาก็รู้ยังกับตาเห็นฝาก :กอด1:ให้ด้วย
 ฝนตกอากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพกันด้วยนะ

[StillLoveThem]

....นี่แหละ รสชาติของ...ชีวิตคู่....หาได้ที่ไหน...ถ้าอยู่คนเดียว
....พี่ว่านะคงต้องใช้เวลา ให้น้องเตอร์โตขึ้นอีกนิด มันจะคิดและตรึกตรองมากกว่านี้นะ
....อีกอย่างคง...กลัว...ความเหงา ความว้าเหว่ ด้วยนะ ก็รู้อยู่นะว่าพื้นฐานทางครอบครัวน้องเตอร์อะ มีครบ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
....พอมีที่ยีดเหนี่ยว ที่มั่นคง แล้วมีคนอื่นเข้ามา มันก็เลยทำให้ กลัว การโดนแย่ง  คงต้องสร้างความมั่นใจกันอีกนาน น้องฟ่าเอ๊ย สู้ๆๆวุ้ย

[myxt]

คิดถึงๆ 
มาเร็วๆน๊า

[┗◎┗◎]

เพราะรัก ถึงหวง
เนอะ เนอะ


กอดฟ่า เตอร์ miss U

[sornvat]

แอบซุ่มอ่านเรื่องนี้มานานละ แต่ไม่เคยเม้นท์เลย ก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ
พี่รู้สึกว่าคอมเม้นท์เยอะๆมันทำให้ตาลาย หาข้อความที่ผู้เขียนโพสต์ยากน่ะ
หลังๆมาอ่านที่นักเขียนหลายท่านอยากให้คนอ่านคอมเม้นท์บ้าง ก็เลยไปสมัคร
ตั้งใจไว้เลยว่าจะต้องมาโพสต์ทีนี่ที่แรก ฮ่าๆ

เรื่องของฟ่ากะเตอร์น่ารักมากอ่ะ มีชีวิตชีวาดี เล่าเรื่องแบบเรียบๆเรื่อยๆ แต่มีเสน่ห์
อ่านไปเริ่มรู้สึก เตอร์นี่มันเป็นผู้ชายที่โชคดีจริงๆ เริ่มเกิดความอิจฉาเล็กน้อยปนแค้นเคืองนิดๆ
ฟ่านี่มีตัวโคลนไหมเนี่ย  ชอบความมั่นคงของฟ่ามากเลยอ่ะ ประทับใจ
ถ้าคู่รักไหนไม่มี จงรัก+ภักดี ต่อกันเนี่ย มันยากมากเลยที่จะรักษาความรักเอาไว้ได้อ่ะ
ชอบทั้งคู่มาก น่ารักมากๆเลย ขอให้รักกันตลอดไปน๊า

แต่อยากบอกเรื่องนี้ทำให้พี่หื่นมากเลยอ่ะ - -" ทั้งที่ฉากเลิฟซีนอะไรก็เรียบๆ
ไม่ได้หวือหวา ดุเดือด เลือดพล่านเหมือนเรื่องอื่นๆ
แต่แบบมีวันหนึ่ง พี่นั่งหันหลังให้เพื่อนอยู่ เพื่อนพี่มันหันมาสะกิด

"ว่างอยู่ป่ะ ช่วยทำการบ้านหน่อยดิ" (ไอ้นี่เรียนป.โทแล้ว ยังเรียกงานวิจัยว่าการบ้าน - -")
นั่งเล่นคอมอยู่กำลังเพลินๆ ตกใจสุดตัวเลย ในหัวนึกถึง การบ้าน=เรื่องอย่างว่า หันกลับไปตวาดมัน

"มึงจะบ้าหรอ กูเพื่อนมึงนะ ไอ้... ไอ้เวร พูด..ไรเนี้ย"เพื่อนมันก็ทำหน้างงๆเสียๆเล็กน้อย

"มึงไม่ว่างก็ไม่เป็นไร โทษทีว่ะ อารมณ์เสียเรื่องไรวะ" เท่านั้นล่ะ สติกลับมาสู่ตัว
 
โคตรอายเลย พยายามนึกตลอด ว่าการบ้านในความหมายปกติ มันก็หมายถึงการบ้านเท่านั้นเอง

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ขอต้อนรับสมาชิกเก่าที่เพิ่งเม้นท์ใหม่

ในกรณีคำว่า"การบ้าน" ควรแยกแยะ
5555+
แต่ทุกวันนี้ฟ่าจะสามารถดึงเรื่องทุกเรื่องไปสู่เรื่องทะลึ่งได้
เพราะได้รับอิทธิพลมาจากเตอร์นั้นแหละ
ฮ่าๆๆๆๆ

 วันนี้ช่วงรออาจารย์เลยแว๊บๆๆเข้ามานิดหน่อย  เดี๋ยวคืนนี้กะว่าจะอัพตอนใหม่ให้น๊า

สำหรับคำถามที่ว่า ฟ่ามีตัวโคลนรึป่าว คำตอบคือ "ไม่มี เพราะรุ่นนี้ลิมิเต็ดอิดิชั่น"  ฮ๋าๆๆๆ
แต่โบราณเค้าว่าไว้ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น น้องมันเป็นยังไงพี่มันก็เป็นยังงั้นแหละ
เฮียนุ้งฟ่ายังว่างนะ ฮ่าๆๆ  แต่ว่านุ้งฟ่าเรียกสินสอดแพง เลยไม่มีใครเอา


อีกประการต้องขอโทษด้วย ที่เรื่องราวอของเราสองคนทำให้ใครหลายคนต้อง "หื่น"  
แต่เรามิได้มีเจตนาแบบนั้น มันเป็นเพียงสีสัน  ถ้าท่านใดไม่ปราถณาฉากเลิฟซีนอย่างว่า
ก็ขอให้แจ้งได้เราจะทำการตัดทอนออก ตามความเหมาะสม

ขอบคุณทุกกำลังใจ ที่ให้สู้ๆ ที่ให้ใจเย็นที่ให้รักกัน แล้วก็คำว่าคิดถึงนะครับ
มีความสุขมากมากที่ได้อ่านทุกข้อความ อาจจะตอบกลับบ้างไม่ตอบกลับบ้างก็ขออภัยด้วยครับ
แต่ยอมรับเลยว่ามีความสุขจริงๆที่ได้อ่านคอมเม้นท์ของทุกคน  อ่านทุกข้อความจริงๆครับ
เรื่องมันอาจจะดำเนินมาเรียบๆไม่เผ็ดร้อนอะไร  แต่ยังไงก็ขอให้เป็นกำลังใจให้กันนะครับ

ขอบคุณก๊าบบบบบบบ

[กุหลาบเดียวดาย]

แวะมากด+รอการบ้านคืนนี้

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแว้วๆๆๆๆๆ  มาช้าไปนิสนุง  ขอโทษด้วยนะครับบบบ

รักษาสุขภาพด้วยน๊า ฝนตกทุกวันเยย

"เตอร์ อยู่ในห้องน้ำป่าว"
"ค๊าบบบ"


04.54****30/08/53





"หิวหรือยัง"
"ยังอ่ะ" ผมเดินออกไปเปิดทีวีแล้วก็เก็บกวาดบ้าน เอาผ้าไปซัก จัดของให้เข้าที่เข้าทาง เตอร์เดินออกมาจากห้องน้ำหน้าซีด เอามือกุมท้อง
"เตอร์เป็นไร"
"เตอร์ปวดท้องอ่ะ"
"ท้องเสียหรือป่าว"
"ไม่อ่ะ สงสัยเมื่อวานกินเบียร์เยอะไป"
"ตอนกินได้กินข้าวหรือป่าว"
"ป่าว"
"ฟ่าก็ไม่รู้อ่ะว่ามันจะเกี่ยวกะเบียร์ที่กินไปรึป่าว เพราะไม่เคยกินอ่ะ เดี๋ยวไปหาหมอนะ อาบน้ำไหวป่าว"
"ไม่ไปได้มั้ยอ่ะ"
"ไม่ได้  ล้างหน้าแปรงฟันแล้วใช่ป่ะ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบเสื้อผ้าให้ แล้วเดี๋ยวไปหาหมอกัน"
"ขอนอนพักแปปหนึ่งนะ ถ้าไม่ดีขึ้นเดี๋ยวค่อยไป"
"ไม่ได้จ้ะ" ผมเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาให้เตอร์ใส่ แล้วก็แต่งตัวของตัวเอง
"ใส่ให้หน่อยสิ"
"อ้อนเป็นเด็กไปได้" ผมใส่เสื้อให้มัน มันดึงผมให้ล้มมานอนบนเตียง
"เห้ย เล่นอะไร ไม่สบายอยู่นะ"
"เตอร์ไม่ได้เป็นไรหรอก แกล้งอ่ะ"
"สนุกมากมั้ยเนี่ย"
"นิดหน่อย"
"วันหลังจะไม่สนใจแล้ว ปล่อยๆฟ่าจะไปถูบ้าน"
"ฟ่ารู้ป่ะเวลาฟ่างอลอ่ะ น่ารักมาก"
"หรออออออ จะอ้วก"
"โห้ยยย"
"ไปขัดห้องน้ำป่ะ"
"เดี๋ยวอาบน้ำค่อยขัด  ว่าแต่มีไรทานมั้งอ่ะ"
"ไม่มีครับ ยังไม่ได้ทำ"
"หิวแล้วอ่ะ"
"อ่ะ ไม้ถู ถูซะเดี๋ยวฟ่าจะไปทำอะไรให้ทาน"
"ค๊าบบบบ" ผมไปทำอาหาร ง่ายๆ ก็มีข้าวผัดกุ้งกับ หมูทอด สองอย่าง เอ......เดี๋ยวมันจะฝืดคอน๊า  อ่า  แกงจืดหมูสับใบตำลึงดีกว่า หุหุ ไม่เกินครึ่งชั่วโฒง พ่อครัวสุดหล่อคนนี้ก็เนรมิตรอาหารได้สำเร็จ  เพี้ยงงงงงงง
"เตอร์"
"จ๋า"
"ทานข้าวได้แล้วจ้ะ"
"โอเค...หิวจะแย่แล้ว  เดี๋ยวเอาไม้ถูพื้นไปตากก่อน" ผมเอาอาหารไปวางท่โต๊ะพร้อมทาน เตอร์เดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาล้างมือในห้องน้ำแล้วก็มานั่งทานข้าวด้วยกัน
"ความจริงแค่ข้าวผัดอย่างเดียวก็พอแล้วนะ"
"ตอนแรกก็ว่าจะทำแบบนั้นอ่ะ แต่กลัวเดี๋ยวจะมีคนบนว่าติดคอ" มันเป็นคนทานยาก โน้นนี้นั้นมากมาย เหมือนพวกดารากินข้าวกองถ่ายไม่ได้อะไรทำนองเนี่ย
"จะหาเมียสุดที่รักที่รู้ใจแบบนี้ได้ที่ไหนอีกน๊าาาาาาาาาาา"
"หาไม่ได้แล้วแหละ เพราะเป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น"
"ถึงว่า เตอร์ถึงได้เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกที่ได้มาครอบครอง"
"แล้วกรุณาทะนุถนอมด้วยนะ"
"ครับผม" มือสนทนาดำเนินเหมือนปรกติเช่นทุกวัน เราช่วยกันล้างจานแล้วก็ไปอาบน้ำ เพราะตกลงกันว่าเดี๋ยวจะไปดูหนังกัน
"ฟ่า"
"ไร"
"คันหลังอะเกาให้หน่อย" ผมเกาหลังให้มัน
"พอแล้ว ไหนเสื้อผ้าเตอร์อ่ะ"
"ในตู้ไง"
"ฬส่ตัวไหนอ่ะ  หยิบให้หน่อยสิ"
"ระวังจะเป็นง่อยนะ ไม่ทำอะไรเองซะมั้งอ่ะ"
"ก็มีเมียลิมิเต็ดอิดิชั่นก็ต้องใช้ให้คุ้มสิ"
"เมียนะจ้ะไม่ใช่ทาส"
"ฮ่าๆๆๆๆ เตอร์ก็แค่อยากให้ฟ่าเอาใจมั้งอะไรมั้งง่ะ"
"อ่ะ ใส่เสื้อยืดสีชมพูนี้แล้วกันน่ารักดี แล้วก็กางเกงสีเขียวนี้แล้วกันเท่ห์ดีแล้วเดี๋ยวใส่รองเท้าเหลือง นาฬิกาฟ้า โอเคมั้ย"
"คนหรือสลิ่มอ่ะ"
"เห็นป่ะ เนี่ยแหละเหตุผลที่ไม่หาไว้ให้"
"ฟ่าแกล้งเตอร์มากกว่า จริงๆแล้วฟ่าไม่มีทางหยิบเสื้อแบบนี้หรอก"
"รู้ดีนัก งั้นเอาเสื้อยืดสีดำ กางเกงเขียวเนี่ยแหละ แจ็คเก็ตเอาป่ะ"
"เอาก็ได้ เดี๋ยวในโรงหนังมันหนาว แล้วฟ่าอ่ะ"
"เดี๋ยวฟ่าใส่เสื้อเขียว เดฟดำ แขนยาวฮูทดำที่ซื้อมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วอ่ะ ยังไม่ได้ใส่เลย"
"โอเค สวยที่สุด" เตอร์หยิบเสื้อผ้ามาใส่ ผมยืนเซตผมอยู่หน้ากระจก
"เตอร์เดี๋ยวฟ่าทำผมให้" ผมจัดการเซทผมให้เตอร์
"หล่ออ่ะยัง"
"หล่อตั้งแต่ยังไม่ได้ทำแล้วววว  ขอหอมทีดิ"
"อ่ะ  หอมนานๆเลยนะ" ผมหอมแก้มมันเบาๆ มันน่ารักอ่ะ น่าหยิกแก้ม
"หอมจัง แฟนใครหว่าาาาาา"
"แฟนหมา "
"ชิ...."
"เอากระเป๋าไปป่าว"
"ไม่เอาอ่ะ เตอร์เอาโทรศัพท์กับกระเป๋าสตางค์ฟ่าใส่กระเป๋าของเตอร์ด้วยนะ"
"อื้มๆๆ"
"เตอร์ ใส่นาฬิกาเหลืองดิ เท่ห์ดี"
"จร้า"
"เตอร์ๆๆ ไม่มีไร"
"กวนแล้วไง" เตอร์เดินออกไปนอกห้องนอน คงไปเตรียมกระเป๋าแหละ ผมเเต่งตัวเสร็จก็เดินตามออกไป เตอร์นั่งใส่รองเท้าอยู่ มันหยิบรองเท้ามาวางไว้ให้ผมด้วย
"รู้ได้ไงเนี่ยว่าฟ่าจะใส่คู่นี้อ่ะ"
"แล้วจะใส่คู้นี้ป่ะหล่ะ"
"ถูก"
"ก็คนมันรู้ใจนิ"
"น่ารักมากมาก"
"รางวัลอ่ะ"
"คืนนี้เดี๋ยวจะตบให้อย่างงามเลย"
"ฮ๋าๆๆๆๆ" เราสองคนเดินทางมุ่งหน้าสู้โรงภาพยนต์พารากอนซีนีเพล็กซ์ ซื้อขนมนมเนยเสร็จก็ไปนั่งรอเวลา ก็นั่งดูคนนี้ทีคนโน้นที นินทาคนที่เดินผ่านไปผ่านมากันสองคน ฮ๋าๆๆๆแล้วก็ถึงเวลาเข้าไปชมภาพยนต์แล้ว หนังตัวอย่างฉายไปได้ซักพัก
"เตอร์เดี๋ยวฟ่าไปฉี่แปปหนึ่งนะ"
"ให้ไปเป็นเพื่อนป่าว"
"ไม่ต้องอ่ะ" ผมเดินไปฉี่กลับมาอีกทีเห็นสามีคุยอยู่กะผู้ชายคนข้างๆ
"คุยไรกันอ่ะ" ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆทำเหมือนว่าจะหึง
"ป่าวเค้าทำของหล่นเตอร์เลยช่วยเค้าเก็บเค้าก็แค่พูดขอบคุณ ไม่มีไร"
"แล้วป่ะ" ผมเห็นคนข้างๆแอบยิ้ม เพราะผมป้อนป็อปคอร์นให้เตอร์ มันชอบให้ผมป้อนมัน ถ้าไม่ป้อนมันก็งอน
"ทำไมมันเค็มๆอ่ะ สั่งรสหวานไม่ใช่หรอ" มันกระซิบข้างหูผมเบาๆ
"อ๋อก็ฟ่าเข้าห้องน้ำมาไม่ได้ล้างมืออ่ะ" ผมกระซิบกลับไปเบาๆ
"ฮ๋าๆๆ โม้ กลิ่นสบู่หอมขนาดนี้ไม่ได้ล้างได้ไง"
"ดูหนังหยุดพูด เอาไปกินเอง"
"ใจร้าย" ของกินทุกอย่างถูกจัดการเรียบร้อย มือเริ่มว่าง มันเลยคว้ามือผมไปจับไว้
"ทิชชู่เปียกอยู่ในกระเป๋าอ่ะ เอาออกมาเช็ดมือ "
"เตอร์ไม่ได้หยิบมา"
"ฟ่าหยิบจากในรถใส่มา"
"จ้ะ" มันเช็ดมือเสร็จก็ดึงแขนผมให้เอาไหล่มาพิงตัวมัน มันนี้วุ่นวายนะ คนจะดูหนัง
"เป็นไรมากป่ะเนี่ย"
"กลัว"
"กลัวบ้าอะไรไม่ใช่หนังผี"
"เมดูซ่า"
"หน้าเตอร์อ่ะน่ากลัวกว่าเมดูซ่าอีก"
"ใจร้าย"
"ไม่คุย ไม่กระซิบอะไรทั้งนั้นแล้วนะ" มันพยักหน้ารับคำ เมื่อผม ดุมัน เพราะว่าเกรงใจคนอื่นเค้า มันยังคงรังควานผมด้วยปลายนิ้ว สะกิดตรงโน้นทีตรงนี้ที กว่าหนังจะจบหันไปจ้องตามันจนตาจะหลุดออกจากเบ้า
หนังจับพวกเราสองคนเดินออกมาข้างนอก เราสองคนเดินไปเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำเหลืออยู่ห้องเดียวผมเข้าไปฉ๊ก่อนเพราะตอนนี้จะแตกอยู่แล้ว เตอร์ยืนรออยู่ข้างนอกแล้วเข้าต่อจากผม ผมยืนล้างมือ ส่องกระจกก็เห็นมีผู้ชายสองคนยืนซุบซิบแล้วมองมาทางผม ผมก็ได้แต่นึกในใจมองอะไรว่ะ
"ฟ่า"
"ครับ"
"เตอร์หิวข้าว"
"หิว อีกแล้วอ่ะนะ"
"อื้ม" สองคนนั้นยังคงซุบซิบอยู่ ผมมองเตอร์ด้วยสายตาให้มองไปที่สองคนนั้นว่ามองอะไร เตอร์หันไปมองแล้วก็ยิ้ม ผมสองคนเดินออกจากห้องน้ำ แล้วก็จะไปหาอะไรทานฝั่งโน้น แต่ผมก็ต้องถามมันก่อนว่าไปยิ้มให้เค้าทำไม
"เตอร์ไปยิ้มให้เค้าทำไมอ่ะ"
"เอ้า ก็เค้านั่งข้างๆเราไงตอนดูหนังอ่ะ"
"แล้วไงอ่ะ"
"ก็เค้าทำของตกช่ายป่ะ เตอร์ก็ช่วยเก็บ เค้าก็ถามว่ามาคนเดียวหรอ เตอร์ก็บอกว่ามากับแฟน แฟนไปเข้าห้องน้ำ"
"ก็ยังไม่เจอเหตุผลที่จะยิ้มอยู่ดี ก่อนหน้านี้ตอนที่เตอร์เจข้าห้องน้ำเค้ายังยืนซุบซิบกันแล้วมองมาทางฟ่าเลยนะ"
"เค้าคงจะคิดว่า แฟนเตอร์ทำไม่น่าร๊ากกกกกกกจัง"
"อันนี้ค่อยเห็นสมควรหน่อย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ขำอะไร"
"ป่าว"
"บอกมา"
"ก็ขำคนหลงตัวเองไง"
"เตอร์จะบอกว่าฟ่าไม่น่ารักงั้นสิ"
"ไม่ใช่งั้น"
"งอลแล้วว"
"เห้ยไมงอนง่ายจัง"
"ไม่รู้แหละ"
"แล้วเตอร์ต้องทำไงน๊าให้ฟ่าหายงอล"
"แหวนเพชรสักวงหายเป็นปลิดทิ้งเลย"
"อิบ้าสมบัติ"
"ฮ๋าๆๆๆๆ  แล้วที่รักจะไปหาอะไรทานหรือว่าจะทานฝีมือฟ่าดีจ้ะ"
"ไปหาอะไรทานง่ายๆเหอะกลับไปจะได้นอนไม่ต้องเหนื่อยด้วย"
"เห้ออๆๆๆๆกลัวว่าจะเหนื่อยกว่าทำกับข้าวอีกอ่ะสิ"
"ไม่ชอบหรอ"
"ใครบอก"
"งั้นป่ะกลับบ้านเหอะไม่ไหวแล้ว"
"งั้นกลางห้างเลยมั้ย หรือจะไปในสยามโอเชี่ยนเวิล์ด ให้ปลามันดูด้วย"
"เตอร์ว่าไปในลิฟท์ดีกว่า ลิฟท์แก้วด้วย"
"บ้า"
"ฟ่าอยากกินไร"
"เตอร์อ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะนึกไม่ออก นึกได้แต่ฟ่า ฟ่า ฟ่า แล้วก็ฟ่า"
"พอเหอะ เอาดีดี"
"ไม่รู้แล้วแต่ฟ่า"
"อื้มมมม  ขนมจีนบางกอกป่ะ มาบุญ"
"ได้" เราเดินไปกินขนมจีนบางกอกกันฝั่งมาบุญครอง สั่งโฯ้นสั่งนี้มามากมาย กินแค่สองคนนะเนี่ย แต่ทุกอย่งก็ถูกจัดการไปภายในไม่กี่นาที
"เห้อ โคตรจะอิ่ม เดี๋ยวเดินไปดูของให้อาหารมันย่อยหน่อยนะ"
"จร้า" เราจ่ายตังค์เสร็จก็เดินออกไปดูโน้นดูนี้กัน แล้วก็ข้ามไปฝั่งสยามอีกรอบ จนไม่มีที่จะเดินก็กลับบ้านกัน
"นี้ที่รัก  รองเท้าไม่มีที่จะเก็บแล้วนะ เธอจะซื้อบ่อยเกินไปแล้ว"
"ก็เตอร์อยากได้นิ"
"ระงับความอยากไว้บ้างอะไรบ้าง"
"จ้ะ"
"เห้ยเตอร์ คุณแม่เตอร์โทรมาไม่ได้รับอ่ะ"
"สงสัยโทรมาตอนดูหนังมั้ง เข้าเครื่องฟ่าหรอ"
"อื้ม"
"เครื่องเตอร์อ่ะ"
"ไม่มี เดี๋ยวฟ่าโทรกลับก่อนนะ"
"อื้ม เปิดโฟนด้วย"
"สวัสดีครับแม่"
"จ้าลูกฟ่า"
"พอดีฟ่าดูหนังกันอยู่อ่ะครับเลยปิดเสียง"
"จร้าไม่เป็นไร พอดีแม่ซื้อของมาฝากเราสองคน พรุ่งนี้หนูเลิกเรียนเข้ามาเอานะลูก"
"โอ้โหคุณแม่ยาย เดี๋ยวนี้ไม่โทรหาลูกชายตัวเองเลยนะ"
"เอ้าเตอร์ พอดีคุณแม่ซื้อของมาฝากฟ่ากับหนูอ่ะลูก พรุ่งนี้มาเอานะ แล้วก็มาค้างกับแม่ด้วยนะ ทั้งสองลูกอ่ะ"
"ครับคุณแม่ งวดนี้อยู่บ้านกี่วันครับ"
"สามวันจ้ะ งั้นเดี๋ยวไปค้างด้วยตั้งแต่คืนนี้เลยนะ"
"จริงป่าว อย่าหลอกคนแก่นะ งั้นขับรถดีดีนะลูก "
"ครับ แค่นี้นะครับแม่"
"จร้า" ฟ่าเดี๋ยวไปนอนบ้านคุณแม่กันนะ
"อื้ม งั้นเรากลับบ้านไปจัดกระเป๋ากันเถอะ " พวกเรามุ่งหน้ากลับคอนโดเพื่อที่จะไปเก็บกระเป๋า มาถึงคอนโดไม่ช้าที จัดกระเป๋าทันทีทันใด
"เตอร์เอาไรไปมั้ง"
"ของเตอร์เอาแค่ชุดใส่ไปเรียนพอนะ ที่บ้านโน้นมี"
"อื้มๆๆ"
"เตอร์"
"จ้ะ"
"หยิบอาหารเสริมบนโต๊ะใส่ถุงด้วย"
"เอาไปไหนอ่ะ"
"เอาไปให้พ่อกับแม่เตอร์ไง"
"อ้าว ฟ่าจะซื้อไปฝากพ่อกับแม่ฟ่าไม่ใช่หรอ"
"อื้มใช่ แต่เดี๋ยวไปซื้อใหม่ได้ เอาไปให้พ่อกับแม่เตอร์ก่อน เพราะกว่าฟ่าจะกลับบ้านก็อาทิตย์หน้าโน้นอ่ะ อ่อ เอาตลับยาในลิ้นชักที่เพิ่งซื้อมาอ่ะ เอาไปด้วย"
"ค๊าบ" ผมเดินเข้าไปเตรียมกระเป๋าแล้วก็ของใช้เล็กน้อย แล้วก็เดินออกไปดูเตอร์ว่าสิ่งที่ให้ทำมันทำรึยัง
"เตอร์  ไหนอ่ะวิตมินที่ให้ใส่ถุง"
"ยังไม่ได้ทำ ดูทีวี ก่อน มาดูนี้ดิ "
"ไม่ดู เตอร์ นะเตอร์ ใช้ทำอะไรนี้ไม่เคยที่จะทำทันทีหรอก"
"บ่นจัง เดี๋ยวก็แก่ไวหรอก"
"แล้วนี้จะไปกี่โมงอ่ะ เดี๋ยวคุณแม่รอนะเตอร์ แล้วเตอร์จะไปซื้ออะไรไปฝากคุณแม่รึป่าว เร็วๆนะเดี๋ยวรถติดห้างจะปิดเอาอีก"
"ไม่ซื้ออ่ะก็มีอาหารเสริมแล้วไง"
"ไม่ซื้อขนมอะไรซะหน่อยหรอ คุณแม่ชอบทานขนมนะเตอร์ ไปดูที่ซุปเปอร์พารากอนก็ได้ มีกาละแมรามัญอร่อยดี  ไปได้แล้วปิดทีวี"
"โอ้โห กลัวไม่ได้ตำแหน่งลูกสะใภ้ดีเด่นหรอจ้ะ"
"ฟ่าก็รักท่านเหมือนที่รักแม่ฟ่านั้นแหละ หรือจะให้เล่นบทลูกสะใภ้ตัวแสบ"
"ไม่ดีกว่ามั้ง ลูกสะใภ้ที่แสนดีแบบนี้อ่ะดีแล้ว"
"แล้วเราจะไปกันได้รึยัง"
"ทำลูกกันก่อนได้เอาหลานไปฝากคุณแม่ด้วย"
"ติงต๊อง"
"ป่ะ ออกเดินทางได้"
"ดูเตอร์เหมือนจะง่วงนะ  ฟ่าขับเองดีกว่า"
"เอางั้นหรอ"
"อื้มมม  หิ้วของจะที่รัก"
"ครับบบบบ" ออกเดินทางงงงงงงงงงงง

[iforgive]

ตอนนี้น่ารัก  หงุงหงิง ๆ ๆ กัน

[kitty]

 :impress2:ลูกสะใภ้ที่น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


เตอร์ก้อน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[MIkz_hotaru]

ลูกสะใภ้น่ารักอย่างนี้
แม่ยายคงปลื้มไม่ไหวแล้วววว

"ทำลูก" 

[กุหลาบเดียวดาย]

หยังมาน่าฮักขนาดนี้

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

อ่านแล้วอมยิ้ม

ครอบครัวสุขสันต์

เตอร์มันเด็กจริงๆ

น่ารักที่สุด แต่อย่าอืดอาดเด้ ฟ่าสั่งอะไรก็ทำบ้างงงงงงเถ้อออออ

+1 อัลฟ่าของเตอร์น้า

[pay-it-forward]

ตอนนี้น่ารัก อ่านแล้วมีความสุข
เวลาทะเลาะกันทีไร เครียดแทนทุกทีเลย
  นุ้งฟ่า+เตอร์

[SJ]

อ่านตอนนี้จบ บอกได้คำเดียวว่า อิจฉา

"อ่ะ ใส่เสื้อยืดสีชมพูนี้แล้วกันน่ารักดี แล้วก็กางเกงสีเขียวนี้แล้วกันเท่ห์ดีแล้วเดี๋ยวใส่รองเท้าเหลือง นาฬิกาฟ้า โอเคมั้ย"
"คนหรือสลิ่มอ่ะ" --> ไอ้เรานึกไปถึงศาลพระภูมิเลย ผ้า7สี7ศอก 

ว่าแต่กางเกงสีเขียวนี่ ไม่หล่อจิงไม่กล้าใส่นะเนี่ย อวยเตอร์มันหน่อย นุ้งฟ่าชอบบอกว่า เตอร์อ้วน เตอร์อ้วน ไรเงี่ย 

[wan]

สองคนแต่งตัวตัดกันอย่างงี้ ไม่เรียกจาไมก้า ก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้ว
หวานกันไป เตรียมรับตำแหน่งลูกสะใภ้ดีเด่นแห่งปี
มารอดูว่าเตอร์จะมีอะไรมาทำให้ความรักของทั้งสองมีรสชาติขึ้นมาอีก  เก่งเนอะ 
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้ปราบคนขึ้งหึง หวง และก็ห่วง จะว่าไปก็ดีนะ แต่อย่ามากเกินเท่านั้น 

[aim]

หวานซ๊า  อย่าทะเลาะกันอีกนะ
ถามจริง ๆ นะ ฟ่ามีรองเท้ากี่คู่แล้วเนี่ย

[StillLoveThem]

...เรื่องที่เขียนนี่ มันใกล้ปัจจุบันแล้วนี่น้องฟ่า นี่คบกันมา เข้าปีที่ 3 แล้วใช่เปล่า
...ขำอีตอน ซาหลิ่ม นี่แหละคิดไปได้ คุณแม่น่ารักเนอะโทรหาสะใภ้ตลอดอะ
...งอนๆง้อๆ กันมาหลายตอนแล้ว ตอนนี้เลยทำรถน้ำตาลคว่ำ ซะเลย
...แล้วอะตอมมิก มันหายไปไหนแล้วล่ะ ไม่มางัดฝาบ้านแล้วเหรอ หรืองัดไม่ขึ้นเลยถอยดีกว่า
...ก็คู่นี้เข้ารักกันแบบคอนกรีตเสริมเหล็กอะ

[warin]

น่ารักซะ