หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[pukpra]

กุ๊กกิ๊ก น่ารักกันจริงคู่นี้ ชอบจริงๆ เลย น่าร๊ากกกกก

[HydrA]

เตอร์อ่ะเวลาที่เตอร์อยู่กับฟ่า
เตอร์จะเป็นเด็กน้อยมากๆเลยนะ
รักกันหวานๆแบบนี้น่ะดีแล้ว
คนอ่านก็พลอยมีความสุขไปด้วย

[tawan]

ทะเลอะกันพอเป็นสีสันชีวิต

แล้วก็หวานกันต่อน่ารักจริง ๆ

 

[icyblue]

ตอนนี้น่ารักมั่กๆๆ อ่ะ 

เวลาเตอร์กับนุ้งฟ่าดีกัน น่าร๊า.....ก ทั้งคู่เลย 



อย่าง้องแง๋ะ กันบ่อยนะ อ่านแล้วใจคอมันไม่ดี

รักกันๆ ตลอดๆนะจ๊ะ 

[myxt]

น่ารักเนอะ ดูเข้ากั๊นเข้ากันอะ คู่นี้
นุ้งฟ่าเป็นทั้งภรรยารุ่นลิมิเต็ด เป็นทั้งลูกสะใภ้ดีเด่น
อย่างนี้คอปเตอร์ต้องรักษาไว้ยิ่งชีพเลยน๊า
รักกันๆ รักษาสุขภาพนะจ๊ะนุ้งฟ่า 

[sornvat]

อ่านแล้วปวดใจ ตรงรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น เนี่ย
คู่นี้จะน่ารักไปไหน

[อัลฟ่าบ้าบอ]

wan>>>แต่งตัวตัดกันที่ไหน เค้าแต่งตัวเข้ากันนะ 5555+

aim>>>ฟ่ามีรองเท้า รวมแล้ว มากกว่าร้อยคู่ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ปล.เตอร์กะฟ่าเท้าเท่ากัน ใส่ด้วยกันได้ อยากบอกว่าตู้รองเท้าใหญ่มาก คริคริ

StillLoveThem >>> ใกล้ปัจจุบันแล้วครับ ข้ามบางตอนที่มันไม่มีอะไรตื่นเต้นไปพอสมควรค๊าบ  ฟ่าเป็นคนชอบแต่งตัวให้สีสันมันตัดกับเครื่องประดับ 555+ ฟ่าว่ามันน่ารักดี แต่บางทีก็จะมาโนดำล้วน ดำล้วนนี้จะบ่อยหน่อย  แล้วก็เสื้อขาวเกงยีนต์ก็บ่อย แต่รองเท้าของเจ็บจี๊ดดดด  ส่วนอีอะตอมมันยังไม่ตายหรอกมันยังมีฤทธิ์อีกเยอะ ติดตามตอนต่อไป หุหุ

warin / pukpra / HydrA / tawan / icyblue >>>  ขอบคุณค๊าบ เราจะพยายามทำตัวน่ารักแบบนี้ตลอดไป

myxt >>>  ช่าย  ป้าต้องสั่งสอนมันให้มากมากว่ามีแฟนน่ารักขนาดนี้ต้องรักให้มากมาก เนอะป้าเนอะ

sornvat >>>ทำไมต้องปวดใจตรงรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นด้วยอ่ะ งง

[Bavari@n]

ชอบเตอร์

ฮาฟ่า




แต่รักเฮีย!!  ฮ่าๆๆๆๆ  (จะโดนฟ่าตีหัวมั้ยเนี่ย  อิอิ)

[-Otto-]

 
เตอร์ ฟ่า น่ารัก

[myxt]

แวะมาต่อเรื่องด้วยนะค้าบ อย่าัมัวแต่วิ่งเล่นอยู่ที่อื่น
อยากอ่านต่อแล้ววว 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแว้วๆๆๆๆ
เค้าแค่ไปวิ่งเล่นท่อื่นนิดหน่อยทำมาบ่น อิอิ

คิดถึงทุกคนน๊า

อ่านเเล้วเม้นท์ด้วย  ไม่เม้นท์จะงอลหล่ะ

อิอิ

เราสองคนมุ่งหน้าสู่บ้านคุณแม่ของเตอร์
"ฟ่า"
"จ๋า"
"ขับช้าๆหน่อยได้มั้ย"
"นี้ก็ช้าแล้วนะ จะให้ช้าไปไหนอ่ะ ไม่ใช่ไฮบริดจ์นะจ้ะจะได้ขับเอื่อยๆสวยๆ"
"ฟ่า"
"เตอร์จะไม่ให้ขับรถอีกแล้วนะถ้ายังขับแบบนี้อ่ะ"
"กลัวหรอพ่อหนุ่ม"
"เตอร์อ่ะเป็นไรไปไม่เท่าไรหรอก แต่ฟ่าอ่ะ เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าเจ็บ"
"ขนาดนั้นเชียว"
"ยังมายิ้มอีก ช้าๆหน่อย"
"จร้า" ผมค่อยๆลดความเร็วลง  แล้วก็ขับช้าๆประชดมัน
"ช้าเกินไปมั้ย รู้จักคำว่าพอดีมั้ย พอดีอ่ะ"
"เรื่องมากจริงวุ้ย ทำอะไรก็ไม่ดีซะอย่าง"
"แล้วจริงมั้ยอ่ะที่ขับช้าเนี่ยเพราะว่าประชด"
"แล้วแต่จะคิด"
"ฟ่าก็เป็นแบบนี้ทุกทีอ่ะ จะเตือนจะว่าอะไรไม่เคยได้ก็งอลตลอด"
"บ่นเป็นคนแก่ไปได้อ่ะ เห่ย"
"คนเค้าเป็นห่วงนี้รำคาญมากเลยหรอไง"
"ครับเข้าใจแล้วครับ  โอเคขอโทษครับ พอใจยังครับ"
"ทั้งปี"
"อะไรทั้งปี หมายความว่าไง หาเรื่องหรอไอ้อ้วน"
"ก็ทั้งปีไง เข้าใจม๊ะคำว่าทั้งปีอ่ะ"
"ไม่เข้าใจ"
"ก็ตัวเองอ่ะเป็นแบบนี้ทั้งปี ทั้งดื้อ ทั้งรั้น ทั้งเอาแต่ใจ ขี้งอล ง้อยาก ไม่ยอมใคร "
"แล้วง่ะ อึดอัดมั้ยหละ มีแฟนเเบบนี้อ่ะ"
"ไม่นิ"
"ทุกอย่างที่ทำ ต้องมีเหตุผลเสมอแหละ บางทีก็ยากที่จะเข้าใจ"
"ช่าย  ยากที่จะเข้าใจ เพราะพูดบ่อยมากทำไมไม่เข้าใจซะที เรื่องขับรถให้มันช้าๆเนี่ย"
"แล้วบนทางด่วนเทอจะให้เราขับ80หรือไงเตอร์ เข้าจะมีคำว่าทางด่วนไว้ทำไม ถ้าเทอขับแปดสิบเธอก็ไปขับทางเต่าโน้น"
"ก็ไม่ได้ให้ช้าอะไรขนาดนั้น  เธอขับเท่าไร ไม่เคยต่ำกว่าร้อยยี่"
"แล้วเธอจะมาหาเรื่องเราทำไมเตอร์"
"เราไม่ได้หาเรื่องเธอนะฟ่า เราแค่เป็นห่วงเธอ ให้เธอขับช้าๆลงบ้าง"
"ก็เข้าใจ โอเคมั้ย เข้าใจแล้ว อ่ะๆๆๆๆ จะหาว่าประชดอีกช่ายม๊ะ โอเค๊  ฟ่าคนนี้ทำอะไรมันก็ไม่ดีไปซะหมดแหละ"
"โอเคไม่พูดเรื่องนี้ จบ "
"ดี" เราเถียงกันไปเถียงกันมา จนจะถึงบ้านคุณแม่แล้ว มันก็นิ่งไม่พูดอะไร ผมก็นิ่งไม่พูดอะไร ต่างคนต่างนิ่ง ท่านผู้อ่านคงจะคิดว่าอีสองคนนี้ทะเลาะกันอีกแร้ว เพิ่งจะดีกันแป๊ปๆกัดกันอีกแระ  ฮ่าๆๆๆๆ มันเป็นสีสันอ่ะ
"คำสัญญาคงไม่มีความหมายแล้วมั้ง"  ผมพูดลอยๆขึ้นมาในขณะที่ขับรถอยู่
"........................."
"ถ้าจะงอนจะโกรธก็โกรธไปนะ แต่ถ้าถึงบ้านคุณแม่ก็ช่วยทำเป็นรักกันหน่อย ถึงมันจะฝืนใจมากก็ตามเหอะ"
"........................."
"โอเคไม่พูด" ผมขับรถไปบ้านคุณแม่ด้วยความเงียบแสนเงียบได้ยินแต่เสียงแอร์ดัง ฮ๋าๆๆๆๆ จนเลี้ยวบ้านคุณแม่ ประตูเปิดรออยู่แล้ว ผมขับรถเข้าไปจอดในที่จอดรถเตอร์เปิดประตูเดินเข้าไปในบ้าน มันไม่คิดจะช่วยผมหิ้วของเลยรึไงเนี่ย  ผมกำลังหยิบของอยู่ท้ายรถ พี่น้อยก็วิ่งออกมาช่วยผม
"น้องฟ่า"
"พี่น้อย สวัสดีครับ คิดถึงจังเลย"
"พี่น้อยก็คิดถึงน้องฟ่าจ้ะ มาๆเดี๋ยวพี่น้อยช่วยถือค่ะ"
"ขอบคุณครับพี่น้อย"
"ทานข้าวมารึยังค่ะ พี่น้อยทำกับข้าวไว้เพียบเลย"
"ทานมาแล้วนิดหน่อยครับแต่ทานได้อีก สบายมาก"
"ดีค่ะ เข้าบ้านกันเถอะค่ะ พี่ดาชะเง้อรอจนคอจะยาวแล้วค่ะ"
"ครับ หนักป่าวพี่น้อย"
"สบายมากค่ะ ซื้ออะไรมาเยอะแยะค่ะเนี่ย"
"ก็พวกอาหารเสริมอ่ะครับ มีของพี่น้อยด้วยนะ"
"หรอค่ะ ขอบคุณมากขอบคุณมาก" เราสองคนเดินเข้าไปในบ้านก็คุยกันไปตลอด คุณแม่ออกมายืนรอเราหน้าบ้านแล้ว
"สวัสดีครับคุณแม่"
"สวัสดีลูก เข้าบ้านๆ แล้วซื้ออะไรมาเยอะแยะเลยเนี่ย"
"เดี๋ยวไปดูกันครับ"
"คุณพ่อรอทานข้าวอยู่น่ะลูก น้อยๆเอาของไปวางแล้วไปทานข้าวกันได้แล้วพี่หิวแล้ว"
"สวัสดีครับคุณพ่อ"
"อ่ะลูกฟ่า เป็นไงมั้งลูก สบายดีนะ"
"สบายดีครับ"
"คุณพ่อคุณแม่เราหล่ะ สบายดีไหม"
"สบายดีครับ"
"อ่ะ ดีดี ไปทานข้าวกันลูก พี่น้อยเค้าทำอาหารไว้รอเราสองคนเลย เยอะแยะเลย"
"ป่ะลูก เออ แล้วเจ้าตัวดีเป็นอะไรอ่ะ เข้ามาไม่พูดไม่จา ขึ้นห้องไปแล้วนั้น "
"ปวดท้องมั้งครับสงสัยจะไปเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวฟ่าไปตามให้เองครับ"
"จ้ะ" ผมเดินขึ้นมาข้างบนแล้วก็ค่อยๆเปิดประตูห้องเตอร์ เห็นมันนั่งกดรีโมททีวีเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ มันคงรอให้ผมมาง้อแหละ
"เตอร์ไปทานข้าวกัน" มันทำเป็นเฉยไม่สนใจผม กดรีโมทต่อไปเรื่อยๆๆ
"กดจะครบร้อยช่องแล้วมั้ง" ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆมัน เอาคางไปวางไว้ที่ไหล่ อิอิ
"เตอร์ฟ่าขอโทษนะ ดีกันนะ ไปทานข้าวกันนะ เดี๋ยวคุณแม่สงสัยนะ อยากให้ท่านไม่สบายใจหรอ" มันยกไหล่ขึ้นเสมือนจะให้ผมเอาคางออก แต่มันคงทำแรงไปหน่อย เลยกระแทกปากผมอย่างแรง
"โอ๊ย บอกดีๆก็ได้ ฟ่าเจ็บนะเตอร์" ดีนะไม่แตก ถ้าแตกมรึงหัวแตกแน่ไอ้เตอร์ ต้องแกล้งทำสำออยไว้ก่อน
"ไหนมาให้เตอร์ดูสิ  ดีนะไม่แตก เตอร์ขอโทษ เตอร์ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"เตอร์หายโกรธฟ่าได้ไหมอ่ะ ฟ่าขอโทษ"
"เตอร์ไม่เคยโกรธฟ่าหรอก ไหนอ้าปากให้เตอร์ดูสิ"
"โอ๊ย เบาๆนะ เจ็บอ่ะ" ตอนนี้เราต้องแกล้งทำสำออยไว้ แล้วก็บีบน้ำตาให้มันคลอที่ดวงตา จะได้ดูน่าสงสาร
"เตอร์ขอโทษนะ"
"อื้มม  เตอร์ลงไปข้างล่างเถอะ ทุกคนรอเราสองคนอยู่นะ คุณแม่สงสัยด้วยว่าทำไมเตอร์ไม่พูดไม่จา ฟ่าบอกว่าเตอร์ปวดท้องเลยรีบเดินขึ้นมาเข้าห้องน้ำอ่ะ"
"โอเค ป่ะ ทานข้าวกันเตอร์หิวแล้ว" เราสองคนเดินลงไปข้างล่างไม่อยากให้ผู้ใหญ่รอนาน
"เราสองคน แม่จะให้พี่น้อยไปตามแล้วนะเนี่ย"
"ขอโทษครับ เตอร์เข้าห้องน้ำนานไปหน่อยอ่ะ"
"มาทานข้าวเร็วลูก"
"ครับ  ไหนมีอะไรทานมั้งเนี่ย โอ้โห ของโปรดฟ่าทั้งนั้นเลยนิพี่น้อย แล้วไหนของเตอร์อ่ะ"
"น้องเตอร์ทานอะไรก็ได้ พี่น้อยเลยทำแต่ของชอบน้องฟ่า"
"โห ต่อไปเตอร์คงต้องเป็นหมาหัวเน่าแน่ๆเลย"
"แล้วพี่น้อยรู้ได้ไงอ่ะครับว่าฟ่าชอบทานอ่ะไร"
"ก็ครั้งที่แล้วพี่น้อยแอบถามน้องเตอร์ไว้ไงค่ะ"
"สรุปแล้วนี้เห่อลูกคนใหม่กันทั้งบ้านเลยว่างั้น" ได้ทีคุณพ่อ เลยแซวเลย
"ฮ๋าๆๆๆๆ"
"บ้านเราไม่ได้มีเสียงหัวเราะแบบนี้นานมาแล้วนะคะ นานมากจนจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายเมื่อไร"
"แม่ต้องขอบใจหนูมากเลยนะลูกฟ่า ที่มาทำให้บ้านเราเป็นบ้านอีกครั้ง ไม่รู้แหละถ้าเจ้าเตอร์ทำให้หนูเสียใจเมื่อไรแม่จะจัดการเอง"
"ขอบคุณครับ ฟ่าต่างหากที่ต้องขอบคุณทุกคนที่เอ็นดูฟ่าขนาดนี้"
"โอ้โห อะไรก็ฟ่าๆๆๆๆๆๆ ไอ้เตอร์คนนี้ไม่มีตัวตนเลยว่างั้น"
"มีสิค่ะ ถ้าไม่มีน้องเตอร์จะมีน้องฟ่าได้ไง ไม่เสียแรงที่พี่น้อยเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆๆเลือกคนได้ไม่ผิดเลย"
"ฟ่าจะนั่งทานข้าวไม่ติดเก้าอี้แล้วนะครับเนี่ย"
"น้องฟ่าลองทานนี้นะค่ะ ไข่พะโล้ฝีมือพี่น้อย พี่น้อยเคี่ยวจนหมูเปื่อยเลยนะค่ะ"
"ขอบคุณครับพี่น้อย"
"แล้วเรื่องเรียนเราสองคนเป็นอย่างไรกันบ้าง" คุณพ่อถาม
"ไม่ต้องห่วงครับพ่อ เตอร์ตั้งใจเรียน ไม่เคยไปสาย รับรองเอาใบปริญญามาให้พ่อได้แน่"
"จริงหรอ"
"จริงสิครับ ถ้าเตอร์ไม่ตั้งใจเรียนนะ ฟ่าก็จะไม่พูดกับเตอร์ ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น มีครั้งหนึ่งเตอร์โดดเรียน ฟ่าไม่พูดกับเตอร์ไปสองวัน เตอร์นี้แทบจะเป็นบ้าา"
 "ดีแล้วลูก รักกันช่วยดูแลกัน ได้ยินแบบนี้แม่ก็เบาใจ" เราทานข้าวกันไปคุยกันไปอย่างสนุกสนาน แล้วก็มานั่งดูทีวีกัน
"คุณแม่ครับ  ไหนของฝากของเตอร์อ่ะ"
"แม่รีบทวงเชียวนะ ถ้าไม่มีของฝากนี้ไม่มาหาแม่ว่างั้นสิ"
"ป่าว ก็แค่อยากเห็น งั้นมาดูของฝากของลูกสะใภ้แม่ก่อนก็ได้"
"เออช่าย แม่เห็นหิ้วมาถุงใหญ่เลย วันหลังไม่ต้องหรอกนะลูกสิ้นเปลืองปล่าวๆ แม่มีเยอะแยะแล้ว"
"รับรองอันนี้คุณแม่ไม่มีแน่ๆครับ" เตอร์หยิบถุงอาหารเสริมที่ผมเอามาฝากขึ้นมา
"อะไรเนี่ยเยอะแยะ"
"พวกวิตมินอาหารเสริมอ่ะ ครับ ฟ่าซื้อให้คุณพ่อกับคุณแม่ทานประจำ ท่านไม่เคยไม่สบายเลยนะครับ เรียกว่าโณงพยาบาลไม่ได้กินเงินเลย ฟ่าเลยอยากให้คุณ่พ่อกับคุณแม่แข็งแรงเหมือนกับคุณพ่อคุณแม่ของฟ่าบ้าง"
"ขอบใจมากลูก ขอบใจขอบใจ ทำไมหนูถึงได้น่ารักแบบนี้นะ มาให้แม่หอมทีสิ"  คุณแม่ดึงผมไปหอม แล้วมีแอบน้ำตาคลอนิดหน่อย
"สมใจเลยสิคุณ"
"ค่ะ ไหนๆๆแล้วแม่ต้องทานอะไรยังไงมั้งเนี่ย เยอะแยะไปหมด น้อยมาช่วยกันจำเร็ว"
"ฟ่าเอามาเพื่อพี่น้อยด้วยนะครับ กินอันนี้นะครับ แบบนี้แล้วตามด้วยอันนี้วันละเท่านี้ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"สงสัยพี่น้อยต้องจดแล้วมั้งค่ะ"
"เดี๋ยวฟ่าจดให้ครับ เตอร์หยิบปากกาเขียนซีดีในกระเป๋าให้ฟ่าหน่อย"
"จ้ะ" ผมจดวิธีการทานแล้วก็เวลาทานไว้บนกระปุกทุกกระปุก
"ไงเตอร์นั่งยิ้มอยู่นั้นแหละ น้อยก็อีกคน ระวังเหงือกจะแห้งนะ" เตอร์กับพี่น้อยมองหน้ากันแล้วก็ยิ้มแล้วก็มองมาที่ผม
"คุณพ่อจะไม่ให้เตอร์ยิ้มได้ไงหล่ะครับ  ทุกคนรักคนที่เตอร์รัก แล้วก็ยอมรับในตัวเราสองคนได้ เตอร์มีความสุขเตอร์ก็ต้องยิ้มสิครับ"
"พ่อกลัวเรานั้นแหละ จะเถลไถลปล่อยให้คนดีดีหลุดมือไป"
"เตอร์อ่ะไม่มีทางปล่อยแน่นอน ทุกวันนี้ก็ระวังไม่หวาดไม่ไหวแล้ว เค้าฮอตซะเหลือเกิน"
"อะไร เม้าท์ อย่ามาใส่ร้าย"
"หรือไม่จริง"
"ก็เค้ามาชอบฟ่าเองนิ ฟ่าไม่ได้ชอบเค้าซะหน่อยแล้วก็ไม่ได้มีใจให้เลยแม้แต่น้อย"
"ยังไงกันหล่ะนี้ คุณตัดสินหน่อย"
"มันก็ต้องมีหึงมีหวงกันมั้งอ่ะคุณ เหมือนเราตอนหนุ่มๆสาวๆไง"
"เออน้อย ไปหยิบของที่พี่ซื้อมาฝากเจ้าสองคนนี้ให้หน่อยสิ อยู่บนเตียงเลย"
"จ้ะ"
"เตอร์อยากรู้จริงๆเร้ยว่ามันคืออะไรทำไมคุณแม่ถึงได้ ดูมีลับลมคมในขนาดนี้"
"เดี๋ยวเราสองคนก็รู้ว่ามันคืออะไร"  คุณแม่พูดจบพี่น้อยก็หอบหิ้วถุงมาหลายถุง
"พี่น้อยเดี๋ยวเตอร์ช่วย อะไรกันเนี่ย พอๆกะเวลาที่ฟ่าไปช็อปที่เจเจเลยนะ"
"วางตรงนี้ๆๆ เดี๋ยวแม่จะโชว์ทีละอย่าง"
"ขนาดนั้นเลยหรอคุณแม่ครับ"
"แม่เค้าใช้เวลาเกี๋ยวกับการซื้อของพวกนี้เป็นวันๆ ตอนจะกลับยังไม่หนำใจช็อปต่อก่อนจะขึ้นเครื่องวินาทีสุดท้าย"
"อ่ะอันนี้ชิ้นแรก ของเราสองคนนะ เป็นนาฬิกา เปิดดูสิชอบป่าว" เราสองคนแกะดูอย่างใจจดใจจ่อ
"เหมือนกัน"
"จ้ะ"
"แล้วคุณแม่จะซื้อให้มันเหมือนกันทำไมอ่ะครับ ทุกวันนี้ของใช้เราก็แลกกันใส่อยู่แล้ว"
"คิดดูสิ ตอนแม่กับพ่อวัยรุ่นนะ ใส่เสื้อเหมือนกันไปเที่ยวสวนสาธารณะ น่ารักดีออก ก็ใส่นาฬิกาเหมือนกันจะเป็นไรไป"
"มีไรอีกอ่ะครับ"
"น้ำหอม ให้คนละขวดเท่านั้นนะ ที่เหลือแม่จะเอาไปฝาก เพื่อนๆ"
"ขวดเดียวเองหรอ สองขวดนะ คนละสองขวด โอเคตามนี้  ฟ่าดูดิ๊อันไหนเรายังไม่มี หยิบเลยๆ" ผมไม่ค่อยกล้าหยิบอ่ะปล่อยให้มันงกไปคนเดียวเหอะ
"ฟ่าไม่เลือกหล่ะลูก เลือกเลยๆๆ"
"ฟ่าอ่ะเค้าชอบหวานๆ เหมือนลูกกวาด หรือไม่ก็กลิ่นสะอาดๆ เดี๋ยวเตอร์เลือกให้เอง"
"เราอ่ะรู้ดีไปหมดนะ"
"เอ้า ก็แฟนผมนี้ครับคุณแม่"
"น้อย เธอด้วย1ขวดฉันซื้อมาฝากเธอ"
"น้อยหรอค่ะพี่  โอ๊ย อยู่แต่ในครัวจะฉีดไปให้ใครดม เสียดายค่ะ"
"เอาไปเหอะน๊าพี่น้อย ของฟรี เดี๋ยวเตอร์เลือกให้"
"ไม่เอาให้น้องฟ่าเลือกให้ดีกว่า เดี๋ยวน้องเตอร์แกล้งพี่น้อยอีก"
"โห เดี๋ยวนี้ไม่เชื่อใจกันเลยนะ"
"ได้ครับเดี๋ยวฟ่าจัดให้"
"อ่ะมาชิ้นต่อไป"
"กางเกงใน อ่ะนะคุณแม่  เตอร์โตแล้วนะ"
"โตแล้วแม่ซื้อให้ไม่ได้รึไงจ้ะ"
"ฟ่าเค้าก็ซื้อให้เตอร์เต็มตู้ไปหมด รายนี้เค้าชอบคนใส่กางเกงในสะอาดๆใหม่ๆ  แต่ของฟรี ก็เอา ประหยัดรายจ่ายเราไปอีกเยอะเลยเนอะตะเอง"
"อ่อ อันนี้สำคัญ  แม่วื้อเนคไทด์ ผ้าพันคอมา ฝากหนูเอาไปให้คุณแม่หนูด้วยนะลูกฟ่า มีโอกาสแล้วคุณแม่จะไปเยี่ยม"
"ขอบคุณครับ"
"เมื่อไรคุณแม่จะไปขอลูกเค้าให้เตอร์ซะทีอ่ะ"
"ต้องถามเจ้าตัวเค้าว่าพร้อมรึป่าว แม่อ่ะพร้อมเสมอ"
"ว่าไงเทอ แม่จะไปขอ"
"ไม่รู้"
"เขิลจนหูแดงอีกแระ"
"เรียกสินสอดแพงๆเลยค่ะน้องฟ่า"
"ตกลงพี่น้อยอยู่ข้างไหนเนี่ย ต้องบอกสิว่าเรียกสินสอดถูกๆ นะ  หมดยังอ่ะคุณแม่"
"ถ้าหมดง่ายๆก็ไม่ใช่คุณแม่สิจ้ะ"
"คุณค่ะ ไหนอ่ะของที่ซื้อมาฝากลูกอ่ะ อันไหนค่ะ"
"คุณพ่อ ซื้อของมาฝากเตอร์ด้วยหรอ"
"อ๋อ อันนี้ไง คุณพ่อเค้าซื้อแว่นตามาฝากเราสองคน "
"พอลสมิธ  กำลังอยากได้พอดีเลย ขอบคุณนะครับ"
"แกะดูสิลูกฟ่า ว่าชอบมั้ย"
"ขอบคุณนะครับ  ฟ่าเกรงใจอ่ะครับ แล้วมันก็น่าจะแพงด้วย"
"หนูไม่ต้องคิดมากหรอกนะลูก พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่กับลูกๆทุกวัน หนูเองก็ดูแลลูกแม่อย่างดี ของแค่นี้มันไม่ได้มีค่ามากมายอะไรหรอกสำหรับแม่ ถ้าเทียบกับที่เตอร์มีความสุข แม่ต้องขอบคุณหนูด้วยซ้ำนะลูกฟ่า ที่ทำให้เตอร์มีรอยยิ้มได้บ่อยขนาดนี้"
"คุณแม่ครับที่เตอร์ยิ้มได้ มีความสุขขนาดนี้เพราะว่าคุณพ่อคุณแม่รักคนที่เตอร์รัก สิ่งของพวกนี้มันไม่ได้สำคัญไปกว่าความรักของคุณพ่อคุณแม่เลยนะครับ  แต่ซื้อมาบ่อยๆก็ดีนะ เตอร์ชอบ ฮ๋าๆๆๆๆ"
"สุดท้ายก็คืองกนั้นเอง"
"พี่น้อยนิไม่รู้อะไรเลย เค้าไม่ได้เรียกงก อย่างเตอร์เค้าเรียกว่า ไม่ทำให้เสียน้ำใจ"
"กะล่อนจริงๆ"
"แม่ขอพูดกับหนูสองคนตรงๆเลยนะลูก ครั้งแรกที่แม่รู้เรื่องนี้ แม่ก็เสียใจ ทำใจไม่ได้ไปหลายวันอยู่ แต่พอแม่ได้เห็นเตอร์มีความสุข ได้เห็นความน่ารักของลูกฟ่า กิริยามารยาทของหนู  แม้ว่าแม่จะตำหนิ จะมองด้วยสายตายังไง หนูก็ไม่เคยก้าวร้าวทั้งๆที่หนูก็รู้ว่าตอนนั้นแม่ไม่ชอบหนู หนูไม่เคยแสดงความก้าวร้าวให้แม่เห็นเลยแม้แต่น้อย แม่ถึงรักหนูเพราะความน่ารักของหนูไงลูก แล้วยิ่งนานวันแม่ได้ใกล้ชิดหนูมากขึ้นแม่ไม่สงสัยเลยว่า ทำไมลูกชายของแม่ถึงได้หลงรักหนูขนาดนี้ หนูน่ารักจริงๆนะลูกขอบใจนะ ที่รักลูกของแม่แล้วทำให้เค้ามีความสุขแบบที่แม่เองก็ไม่เคยเห็นมาก่อน"
"อยู่ดีดีคุณแม่ก็ทำซึ้งซะงั้นอ่ะ"
"แม่พูดความจริงนะ ตอนนั้นคุณพ่อของเราเค้าก็เอาแต่เงียบ แม่ก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไง ต่างคนต่างนอนไม่หลับ งานการไม่เป็นอันทำ แต่ก็ปรึกษากันนะ ว่าอะไรคือความสุขของลูกก็จะยอมทำ แล้วรู้ไหมตอนนี้อ่ะนะ อะไรๆก็นึกถึงแต่ลูกฟ่าทั้งนั้น สั่งให้แม่ซื้อของไปฝากตลอด ย้ำแล้วย้ำอีก" คุณพ่อได้แต่นั่งอมยิ้ม
"โอ้โห เห่อกันทั้งบ้าน แล้วพี่น้อยอ่ะ เห่อแฟนเตอร์กะเค้าด้วยป่าว"
"เห่อสิ วันนี้รู้ว่าจะมาแม่เห็นพี่น้อยทำกับข้าวมือเป็นระวิงเลย"
"ฟ่าจะลอยอยู่แล้วครับ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวจดไซส์รองเท้า เสื้อกางเกง ให้อแม่ด้วยนะลูก ครั้งหน้าจะได้ซื้อมาให้ถูก ที่โฯ้นราคาถูกกว่าบ้านเราเยอะ"
"คุณแม่ค๊าบ ห้องเราไม่มีที่จะนอนแล้ว ตู้เสื้อผ้านี้สอดมือเข้าไปไม่ได้แล้วเเน่นเอียด ขนาดซื้อตู้เพิ่มจากบิ้วอินท์แล้วนะ รองเท้ายิ่งไม่ต้องพูดถึง เอาเป็นว่าถ้าเตอร์อยากได้รุ่นไหนเตอร์จะฝากคุณแม่ซื้อนะครับ"
"แล้วทำไมไม่ไปอยู่ห้องเราอ่ะ สองห้องนอนนิ  ใช่ไหมคุณ"
"ใช่ๆสองห้องนอน"
"คุณแม่ครับ ถ้าจะย้ายนี้มันงานช้างเลยนะ แล้วอีกอย่างเดี๋ยวเวลาคุณแม่ฟ่าเค้ามาเค้าจะสงสัยเอาได้"
"ตามใจเราสองคนแล้วกันมีอะไรก็ขอให้บอกแม่นะลูก อย่างแก้ปัญหากันเองตามลำพัง"
"ครับ"
"อ่ะของนี้ก็รื้อๆดูเอานะลูก แม่เหนื่อยเเล้ว น้อยๆพี่ซื้อเสื้อมาฝากเธอหลายตัวเลย มาเลือกดู"
"ลุยเลยพี่น้อย"
"ค่ะ"
"คุ้มเนอะฟ่า เราเอาวิตมินมาแค่ถุงเดียวเอง ได้ของกลับไปเต็มเลย"
"งก"
"พ่อว่า พ่อไปอาบน้ำนอนก่อนดีกว่า เริ่มง่วงแล้ว"
"แม่ไปด้วย เด็กๆ อย่านอนดึกนะลูก พรุ่งนี้มีเรียนรึป่าว"
"มีครับ"
"งั้นก็รีบๆนอนนะ  น้อยพรุ่งนี้เตรียมของใส่บาตรให้เจ้าสองคนนี้ด้วยนะ"
"ค่ะ"
เราสามคนเลือกดูของกันอย่างสนุกสนาน
"พี่น้อยเตอร์ง่วงแล้ว ไปนอนกันเหอะ"
"พี่น้อยก็เริ่มง่วงนิดหน่อยแล้ว เดี๋ยวของฝากของเตอร์กับของเพื่อนคุณแม่เตอร์เอาไปไว้ห้องโน้น เผื่อคุณแม่เค้าจะเอาไปฝากเพื่อนพรุ่งนี้"
"จ้ะ"
"กู๊ดไนท์นะครับพี่น้อย"
"ค่ะ แล้วลงมาใส่บาตรกันด้วยนะค่ะ ไม่ต้องให้พี่น้อยไปปลุกนะ"
"พี่น้อยกลัวพี่เปรตหรอ"
"ฟ่าอ่ะ เรื่องบางเรื่องลืมมั้งก็ได้นะ"
"ราตรีสวสัดิ์นะค่ะพี่น้อย"
"ค่ะน้องฟ่า"
ผมกับเตอร์เดินเอาของไปเก็บแล้วก็เดินขึ้นข้างบนกัน เตอร์ให้ผมอาบน้ำก่อน แล้วมันก็เดินออกไปจากห้อง ผมอาบน้ำอยู่ได้สักพัก มันก็มาเคาะประตูห้องน้ำ
"ค๊าบบบ" ผมแง้มประตูออกไปดู
"อาบเสร็จยัง"
"ใกล้แล้ว ไม"
"อาบด้วยดิ"
"อื้ม" มันถอดเสื้อผ้าแล้วก็เหวี่ยงลงตะกร้า
"รู้ป่ะเมื่อกี้ไปไหนมา"
"ไม่รู้ สระผมมั้ย"
"สระๆ เมื่อกี้เตอร์ไปห้องคุณพ่อคุณแม่มา"
"อื้ม  เปิดน้ำดิ เดี๋ยวสระผมให้"
"ไม่อยากรู้หรอ เตอร์ไปทำไรอ่ะ"
"ไม่นิ หลับตา เดี๋ยวเข้าตา"
"อยากเล่าอ่ะ"
"เอ้าก็เล่ามาสิ อยู่เฉยๆสิ"
"เมื่อกี้เตอร์ไปกราบคุณพ่อคุณแม่มา ขอบคุณเค้าอ่ะ ที่รักฟ่าเหมือนที่เตอร์รัก"
"ก็ดีแล้วไง"
"แต่เขิลอ่ะไม่เคยทำ แต่เห็นฟ่าทำกับคุณพ่อคุณแม่ฟ่าเตอร์ก็อยากทำ"
"ไม่เห็นต้องเขินต้องอายอะไรเลย ทำแล้วก็รู้สึกดีนิ แต่แปลกทำไมคนไม่ชอบทำกัน เปิดน้ำแล้วหลับตาด้วยเดี๋ยวเข้าตา"
"นวดป่าว"
"ต้องนวดสิ สระผมทุกครั้งต้องตามด้วยคอนดิชั่นเนอร์ " ผมบีบครีมนวดผมใส่มือแล้วก็ชะโลมไปบนหัวเตอร์เเล้วก็นวดเบาๆ มันมองหน้าผมซะตาเยิ้มเชียวไอ้นี้ต้องคิดอะไรแน่ๆ มันดึงตัวผมเข้าไปกอด
"เตอร์เล่นไรเนี่ยเดี๋ยวลื่นล้ม ล้างหัวก่อน"
"ทำไมฟ่าน่ารักจังอ่ะ"
"ไม่รู้ต้องไปถามแม่ ปล่อยๆๆ" ผมล้างหัวให้มันแล้วก็เทครีมเอาน้ำใส่มือมันให้มันทำความสะอาดล้างกายเอาเอง แล้วผมก็ล้างตัว หยิบผ้าเช็ดตัวจะใส่
"อย่าเพิ่งไปดิ รอด้วย" มันจับมือผมไว้ แต่ตอนนี้ผมเห็นหนอนชาเขียวของมันเริ่มชี้หน้าผมแล้ว มันเข้ากอดผมจากทางด้านหลัง แล้วเอามือลูบไล้ไปทั่วตัวผม ไม่เว้นแม้เเต่หนอนน้อยของผม ถูกมันย่ำยี มันพรมจูบไปทั่วผืนไหล่ของผม สติของผมเริ่มแตก มันจับตัวผมให้หันหน้าเข้าหามันแล้วก็ประกบริมฝีปากทันที การจูบครั้งนี้ดูเหมือนจะยาวนานเตอร์ค่อยๆดันผมให้พิงไปกับพนังห้องน้ำ แล้วก็ค่อยๆเลื่อนริมฝีปากลงมาจนถึงแผงอก หน้าท้อง แล้วก็.................มันใช้เวลาอยู่ตรงนั้นค่อนข้างนานพอสมควร ผมเลยดันมันออกแล้วจัดการให้มันยืนแทนที่ผมแล้วผมก็จัดการมันบ้าง ฮ๋าๆๆๆๆ เสียงซี๊ดซ๊าดเริ่มขึ้น ซักพักก็มีคำพูดออกมาว่า
"เตอร์เริ่มไม่ไหวแล้วนะ" เตอร์ดึงผมให้ลุกขึ้นแล้วดึงผมเข้าไปจูบแล้วก็จับหนอนของผมกะหนอนของมันไว้ ให้เป็นพันธมิตรกัน แล้วก็เจิ๊ก ฮ่าๆๆๆ แล้วต่อมาหนอนของแต่ละคนก็ต่างพ่นพิษใส่กัน เป็นอันเสร็จพิธี ฮ๋าๆๆๆ  เราสองคนไปอาบน้ำถูสบู่ล้างตัวอีกรอบแล้วก็ไปเช็ดตัว แต่งตัวเตรียมเข้านอน อิอิ
ผมหยิบเสื้อตัวใหญ่ของเตอร์มาใส่นอนแล้วก็บ็อกเซอร์ ส่วนไอ้เตอร์ก็แนวเดิมบ็อกเซอร์ตัวเดียว
"เหนื่อย เพลียมาก ณ จุดๆนี้"
"อะไรจะน้องพี่ แค่นี้ทำมาเหนื่อย ยังไม่ถึงตอนสำคัญเลย"
"คืนนี้น้องขอพักผ่อนนะเพคะ"
"ได้ยังไง ใครกันบอกเด็ตพี่ว่าจะตบรางวัลอย่างงาม"
"น้องมาต่างบ้านต่างเมือง ไม่คุ้นที่ ขอติดไว้ก่อนแล้วกันนะเพคะ เดี่ยวกลับบ้านเมืองเราน้องจะถวายตัวอย่างสมเกียรติ"
"ติงต๊อง นอนๆ มาขอเตอร์หอมทีหนึ่งก่อน" มันหอมมาที่แก้มผมฟอดใหญ่
"หอมป่ะ"
"หอมสิ" คืนนี้นอนง่ายวุ้ย ไม่กวน 555+ ไม่ช้าเราสองคนก็หลับไป

คิดถึงนะครับบบบบบ

จุบุจุบุ

[myxt]

ู^
^  

ขอจิ้มก่อน แล้วแว้บไปอ่าน ^^

...................
สะใภ้ดีเด่นสุดๆอะนุ้งฟ่า
น่ารักขนาดนี้ สงสัยต้องหาลูกชายซักคน แล้วจับนุ้งฟ่ามาเป็นสะใภ้ 555

[hipolymer]

ใครไม่รักไม่หลงสะใภ้คนนี้ก็บ้าแล้ว น่ารักกันจริงๆ

[StillLoveThem]

...ไม่ยอมกันเลยนะน้องฟ่า ขอให้ได้เถียง เรื่องขับรถเร็วนี่ขอเถอะถึงจะบนทางด่วนก็เถอะ
...ถ้าเกิดบังเอิญ รถเรามันน๊อตหลุด สายเบรคขาดขึ้นมากระทันหันมันจะอันตราย
...อันนี้ไม่ได้เข้าข้างน้องเตอร์นะวุ้ย จากใจเลย เข้าไปเป็นสะใภ้บ้านไหนเล้วเจอ
...การต้อนรับแบบนี้ มีความสุขเนอะ สุขใจ อบอุ่น คุณพ่อคุณแม่น้องเตอร์น่ารักมากๆๆ

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

แอร๊ยยยย~ อ่านแล้วอมยิ้ม

สัมผัสได้ถึงความรักความจริงใจที่ครอบครัวของเตอร์มีให้ฟ่าจริงๆ

อบอุ่นมากกก น่ารักด้วยยย

ขอให้เตอร์กับฟ่ารักกันไปนานๆน้า

ทะเลาะกันได้ แต่ต้องกลับมาคืนดีกันเน้อออ

+1 เตอร์กับฟ่า ข้อหาน่ารักไปไหน...

ปล. ฟ่าขับรถช้าๆหน่อยเด้...แบบว่าเข้าข้างเตอร์แต่ไม่แสดงออก กร๊ากกกก   

[icyblue]

นุ่งฟ่ากับน้องเตอร์หยอกกันน่ารักจังเลย

ยิ่งตอนท้ายอ่ะ ทั้งน่ารัก น่าขำ เด็จพี่ กับน้องนางเหรอจ๊ะ

คุณพ่อ คุณแม่ พี่น้อยก็น่ารัก นุ่งฟ่าโชคดีจังที่ครอบครัวน้องเตอร์เค้ารักและเอ็นดูขนาดนี้

ส่วนน้องเตอร์กับครอบครัวก็โชคดีที่มีสะใภ้น่ารักอย่างนุ่งฟ่า 

ก็ง้องแงะกันเป็นสีสันของชีวิตแต่อย่าบ่อยนักนะจ๊ะ  ดูท่าขี้งอนกันทั้งคู่เดี๋ยวบานปลายจะแย่เอา


รักกันๆ ตลอดๆ นะคร้า นุ่งฟ่า น้องเตอร์

[warin]

น้องฟ่าเป็นเด็กดีน่ารักมาเลยจ้า
รักกันนานๆ  ดูแลกันตลอดไปนะ

[HydrA]

ครอบครัวสุขสันต์
น่ารักๆอ่านตอนนี้แล้วมีความสุข
แต่ฮาเตอร์มากอ่ะแอบงกของฝากนะนี่

[kitty]

 :impress2:หวานนเว่ออออออออออออ


อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[iforgive]

น่ารักกันจริง  แถมติงต๊องทั้งคู่

[LEO]

..เด็ดพี่ เด็ดน้อง คู่นี้ ต่างบ้านต่างเมือง..ก็มิว่างเว้นจากการซ้อมรบ

คู่นี้ทางสว่างมากๆ...คุณพ่อ แม่เตอร์ก้เอ็นดู...เหลือแต่ฝั่งของฟ่าแล้วน่ะ...โชคดีครับ

[-Otto-]

  เด็ดพี่  เด็ดน้อง น่าฮักหลาย

[MIkz_hotaru]

  ของฝากเพียบจริงๆ
ดีใจกะเตอร์ด้วยจริงๆ
ชีวิตมีความสุข พ่อแม่ก็น่ารัก แถมสะใภ้บ้านนี้ดีสุดๆ อย่างที่เค้าว่ากันจริงๆ 
เด็ดพี่ เด็ดน้อง ทำไรกันน่ะ 

[Aprilkung]

คุณพ่อ-แม่เตอร์น่ารักอ่ะ น้อยคนนะที่จะเข้าใจและยอมรับได้
เตอร์กับฟ่าโชคดีมากๆเลย ต้องรักกันให้มากๆนะ เอาใจช่วยจ๊ะ 

[wan]

ทำตัวให้คนรักได้ทั้งบ้าน นุ้งฟ่า
ตอนท้ายนี่ออกแนว ลิเกไปเลย แต่ก็น่ารัก 
+1 ให้เป็นกำลังใจ สำหรับนุ้งฟ่า คนน่ารัก 

[┗◎┗◎]

สะใภ้ดีเด่นจริงๆด้วย

ดีใจที่พ่อแม่เตอร์

รักฟ่าเหมือนลูกคนนึงเนอะ

[pukpra]

ก็นุ้งฟ่าน่ารักอ่ะเนอะ ใครๆ ก็รัก ขนาดคุณพ่อ คุณแม่นุ้งเตอร์ กับพี่น้อย ยังรักเลย โอ้ยยย อิจฉานุ้งเตอร์จริง

[SJ]

สะใภ้ดีเด่นประจำปีนี้ได้แก่ แถ่น แถ๊น แถ๊นนนนนนนนน  นุ้งฟ่าภรรยาสุดที่เลิฟของนายเตอร์คร๊า 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

5555+   เขิลนะเนี่ยยยยยยยย

[pukpra]

^
^
เจงเหรอ อิอิ