หลังจากปล่อยให้ค้างงง...แล้วพบว่าคนเขียนมีความสุขมั่กมาก เอิ๊กๆๆ เลยมาต่อกันเลย
"มอส! มอส! ไอ่มอส!"
จู่ๆภาพริมฝีปากของมันก็วูบหายไป เหอะๆไอ่เลวจับมือผมซึ่งถือแก้วน้ำไว้ แต่เรียกชื่อผมซ้ำๆ
"เป็นอะไรของเมิงวะ...ดูทำหน้า"
"อ...อะไร"
มันเอาแก้วน้ำไป ผมรีบสะบัดมือ แล้วเดินไปหลังห้อง นี่มัน...สมองกรูคิดอะไรอยู่เนี่ย!! ผมสะบัดหัวสองสามครั้ง เรื่องแบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นกับผม เรื่องแบบนี้มัน...มันน่าอายที่สุดเลยอ่าๆๆๆ จะให้มันรู้ไม่ได้เด็ดขาด
"มอส...เมิงจะมุดหัวอยู่ในนั้นอีกนานมั้ย?" มันตระโกนถาม
"เอ่อๆ...กรูมาดูของ"
ผมตระโกนตอบมันไปก่อนจะเดินออกไปหามัน ไม่รู้เป็นอะไรไม่ค่อยกล้าสบตามันซะงั้น มันชวนผมพูดนู้นพูดนี่ ผมเองก็เออออไปกับมันตามประสา โอ๊ยยย...อะไรของกรูเนี่ยรู้สึกมันร้อนรนไปหมด เหอะๆ
"ไอ่เลว เมิงกลับเหอะ กรูรู้สึกไม่ค่อยดีว่ะ"
"หือ...เป็นไร ไหนดูดิ" มันยื่นมือมาแนบหน้าผากผม "ตัวก็ไม่เห็นร้อนเลย"
"เอ่อ...กรูปวดหัว"
"เป็นไรมากป่าว...ไปนอนบ้านกรูมั้ย?"
"นี่...เวลากรูไม่สบายนี่กรูต้องไปบ้านเมิงตลอดเลยใช่มั้ย?"
"อ่าว...ก็แต่งกับกรูดิ เมิงจะได้อยู่บ้านกรูทั้งตอนไม่สบายแล้วก็ตอนสบายดี"
"เอ่อ...ได้อีกนะเมิงเนี่ย"
"อ่าวววว..." มันพูดแล้วลุกขึ้นมานั่งข้างๆผม โอ๊ยยย...นี่เมิงอย่าได้มั้ย!! "ไม่ได้หรอก...เดี๋ยวกรูขึ้นคาน"
"เฮ้ยยย...กลับไปเลย" ผมหันไปบอก
"ไม่!!"
"เฮ้ยยยยยย!!" มันกอดผมเฉยเลย ไอ่นี่...อยากเสียตัวรึไงห๊า!!
"ไอ่เลว...ปล่อยเหอะก่อนที่อารมณ์จะขึ้น"
"หึหึ..." มันยิ้มแล้วค่อยๆคลายแขนออกไอ่อารมณ์ที่มันเข้าใจคงจะเป็นอารมณ์โกรธ แต่ที่ผมหมายถึงน่ะ ไม่ใช่หรอก...อิอิ
แล้วมันก็ขับรถออกไปจากหอของผม เฮ้ย!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวกรูเนี่ย ทำไมจู่ๆอารมณ์ขึ้นทั้งๆที่มันเป็นผู้ชายวะ หรือว่า...หรือว่ากรู!! ไม่นะ หรือเป็นเพราะความอยาก โอ๊ยยย! พอๆเลิกคิด แค่เรื่องงานหัวก็จะระเบิดอยู่แล้ว ชั่งมันๆๆๆ
เช้าวันรุ่งขึ้นผมก็ไปทำงานเช่นเคย แต่วันนี้เห็นพี่นิดนั่งอยู่เฉยๆเหมือนไม่ค่อยยุ่ง ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมเดินเข้าไปหาแกซะงั้น...
"พี่นิด วันนี้ไม่ยุ่งหรอครับ?"
"อ๋อ...จ๊ะ สบายๆนานทีจะมีหน"
"แฮ่ๆ..."
"มีอะไรรึป่าว? มอส"
"ค...คือ คือ คือ"
"คืออะไร? พูดมาสิ...พี่ให้คำปรึกษาได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว"
"คือ...สมมตินะพี สมมตินะ มันไม่ใช่เรื่องจริงนะ" ลำบากใจที่จะพูดจริงๆแต่ก็นะ อยากรู้จริงๆ
"จ๊ะ จ๊ะ"
"คือ...ถ้า มีผู้ชายคนหนึ่งเคยมีแฟนเป็นผู้หญิง แล้ว....แล้วจู่ๆพอได้ใกล้ผู้ชายคนหนึ่ง"
"อืมๆ" ดูแกตั้งใจฟังเรื่องนี้เป็นพิเศษ
"จู่ๆก็รู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา..."
"แล้วไง?..."
"ค...คือ ผมอยากรู้ว่าตกลงเขาเป็นอะไรกันแน่น่ะครับ แต่!! มันเป็นเรื่องสมมตินะพี่"
"เหอะๆๆๆ จร้าาา แหม...ไม่ต้องย้ำหรอก พี่รู้ว่ามันเป็นเรื่อง...สมมติ" พี่นิดพูดแล้วยื่นหน้าเข้ามา เหอะๆ คิดอะไรของแกอยู่เนี่ย
"ค...ครับ"
"พี่ว่านะ...น่าจะเป็นไบ"
"ห๊าาา...ไบ!!"
"55+ ตกใจอะไร? แต่ถ้าไม่ใช่ไบ ก็น่าจะ...ไม่รู้สิ เอางี้ ลองนะ...มอสลองให้ไอ่ผู้ชายที่สมมติขึ้นเนี่ย ลองไปอยู่ใกล้ๆผู้ชายคนที่ทำให้ร่างกายมันเร้าร้อนอีกทีดิ"
"ท...ทำไมอ่าครับ" หึหึ งานเข้าแล้วกรู
"เอ้า....ก็ลองดูว่านอกจากตัวมันจะร้อนขึ้นแล้วมันจะทำอะไรต่อ หึหึ" แล้วแกก็หันเก้าอี้กลับไปที่หน้าจอ ปล่อยให้ผมอ้างปากค้างกับคำแนะนำของพี่แก อึ้งครับ...อึ้ง!!
"ไอ่มอส! ไอ่มอส!"
โอ๊ยยยย!! ไอ่เลว เมิงจะเดินตามกรูอีกนานมั้ย ตอนนี้เป็นพักเที่ยงพอดีผมจะมาเอาเสื้อที่สั่งไว้ในห้างนี้เมื่อสองอาทิตย์ก่อนแต่ก็พอดีมาเจอไอ่เลวเข้าโดยไม่บังเอิญเล้ยยย พยายามหลบแต่สุดท้ายก็อย่างที่เห็นมันเดินตามผมมาต้อยๆ โห...นี่เมิงจะตามกรูมาทำไมเนี่ย
"ไอ่มอส...หยุดก่อน!"
"อะไร!!" ผมหยุดแล้วหันไปหามัน มันได้ทีวิ่งเข้ามาหาผมแล้วยืนหอบ
"แฮ่ๆ...เมิง แฮ่ๆ มา...ทำอะไร? แฮ่ๆ"
"มาเอาเสื้อ...แล้วเมิงมาเดินตามกรูทำไมเนี่ยยยย?" ผมบีบเสียง ไม่อยากให้คนอื่นได้ยิน
"ก็เมิงเดินหนีกรู...ไปกินข้าวกัน"
"อะ...อะไร" มันลากแขนผม(อีกแล้ว!!) "โอ๊ยยยย...ไม่ไป กรูจะไปเอาของ!!"
"ไปเหอะๆๆ...เพราะเมิงกรูเลยหิวคูณสอง"
"โอ๊ยยยย!...กรูไม่ไป!!"
ผมสะบัดแขนอย่างสุดกำลังกะไว้ว่าครั้งเดียวหลุดแน่ๆ สะบัดไปสุดแรงแต่ในตอนนั้นเองเหมือนมือไอ่เลวจะหลุดจากแขนผมแล้วแต่จู่ๆก็รู้สึกถึงแรงมหาศาลบางอย่างปะทะเข้ากับร่างของผมเต็มแรงเหมือนกับโดนช้างตกมันกระทือใส่ รู้สึกว่าตัวเองลอยไปกับอากาศ หึหึ บินได้เป็นแบบนี้เอง...และ...
................................
......................................................
........................................
......................................................
.............................
.................................................................
โอ๊ยยยย! มึนฉิบเลยอ่า รู้สึกเหมือนโดนสากฟาดที่หัวเลย แต่...เฮ้ยย!!! เฮ้ยยย!!!....ที่นี่มัน คุ้นๆผมค่อยๆพยุงตัวนั่ง รู้สึกเหมือนโดนรถสิบล้อทับมาเลยกรู...นี่มัน!!
"ไอ่เลววววววววววววววววววววววววววววว!!!"
ผมตระโกนสุดเสียง ตอนนี้ทั้งปวดหัวทั้ง... โห...มันทุกอย่างจริงๆวะ ซักพักก็ได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งขึ้นบันไดมา ไอ่เลววิ่งเข้ามาในห้องหน้าตาตื่น หึหึ...ทำหน้าซื่อนะเมิงงงงงง!!
"อะไร? อะไร? เมิงเป็นอะไร?" มันวิ่งเข้ามาที่เตียง
"กรูต้องถามเมิงมากกว่ามั้ย? ว่าเกิดอะไรขึ้น!!"
"อะไร...ก็เมิงแหละ สะบัดแขนจากกรู" มันขึ้นมานั่งบนเตียงที่ปลายเท้าผม "จู่ๆไอ่ช้างนั่นก็วิ่งมาจากไหนไม่รู้ชนเมิงเข้าปังงง!!!...เท่านั้นแหละ เมิงก็เป็นอย่างที่เห็น"
"ห...หือ ที่ห้างมีช้างด้วยหรอ??"
"555+ ไอ่ควาย!!" แล้วมันก็ขยับเข้ามาโดยที่ผมไม่รู้ตัวจนมารู้อีกทีมันนั่งทับขาผมแล้ว "กรูหมายถึงคนที่เหมือนช้างง"
"อ๋อ...." ผมพยักหน้า "เอ้ยย! อะไรเนี่ย ลงไปเลยนะเมิง"
เมิงมันเป็นคนหูหนวก เขยิบเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเก่าผมพยายามดิ้นแต่มันดันนั่งทับขาไว้ เลยใช้การได้แต่มือพยายามดิ้นสุดฤทธิ์ แต่ก็เหมือนไร้ผลเพราะอาการปวดหัวก็ผุดๆโผล่ๆมันเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นจนนั่งค่อมผม..
"มม...เมิงจะทำอะไร??"
"หึหึ...จำได้มั้ย?"
"จ...จำอะไร?"
"คราวที่แล้ว...เมิงไม่รู้ตัว แต่คราวนี้..."
"เฮ้ยยย...อย่านะ!!"
มันนอนทับตัวผม กดมือผมไว้ เหมือนจะโดนข่มขืนเลยกรู!! "เอ้า....ก็ลองดูว่านอกจากตัวมันจะร้อนขึ้นแล้วมันจะทำอะไรต่อ หึหึ" จู่ๆคำพูดของพี่นิดก็ดังขึ้นในสมอง ผมมองไปที่หน้ามัน สายตามันกวาดไปทั่วใบหน้าผม ตอนนี้เมิงกำลังคิดอะไรอยู่นะ...หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย อีกแล้ว...เหมือนในจิตนาการนั่นเลย นี่ตลกแล้วแหละ ไม่จริงนะ!!
"เมิงงงง..."
"...."
"เมิงงง...สระผมบ้างรึป่าววว!!" แป่ววว~
"ห...หือ"
"555+"
มันหัวเราะแล้วยิ่งยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมในระยะที่ผมมองหน้ามันแทบไม่ชัด มันหายใจรดหน้าผม มันกดมือผมแน่นขึ้นเรื่อยๆและ อ๊ากกกกกกกกก! จู่ๆๆ ไอ่...ไอ่เลว ไม่นะ(รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของบางอย่าง!)
"ทำไม...กรูก็แค่อยากได้ค่าตอบแทนที่เมิงมานอนบ้านกรูหลายครั้งแล้ว"
"ห...หือ ม...ไม่"
"นี่! อย่าทำเป็นขัดขืนเลย กรูรู้ว่าเมิงก็ต้องการ..."
"...." หูแดงเลยพี่น้องงงงง!!
"ไม่เชื่อ...เดี๋ยวกรูไปถามน้องเมิงให้ก็ได้นะ เหอะๆ"
"ไม่!!!! ไอ่เลว...ปล่อยกรูนะ!!"
มันนอนราบทับตัวผมจนตอนนี้แทบจะเข้ามาสิงในตัวผมอยู่แล้ว ไอ่เลว...ไม่นะ เมิงจะทำอะไร มันยิ้มแล้วใกล้ผมเข้ามาเรื่อยๆ มันลูบริมฝีปากนั่นไปทั่วใบหน้าผม ซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้ผม นะ...อย่างที่รู้ๆกัน จู่ๆมันก็หยุดแล้วเอาหน้าห่างออกไประยะหนึ่งก่อนจะยิ้ม
"อ...อะไร?? ปล่อยกรูเถอะ"
"...."
มันไม่พูดอะไร ค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาอีกครั้งตอนนี้แหละที่ผมรู้สึกว่ามันใกล้มากใกล้มากจนผมรู้สึกถึงลมหายใจของมันจริงๆ ริมฝีปากของมันค่อยๆใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาจน...โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย! ขาตั้งเลยครับพี่น้อง รู้สึกเหมือนโดนไฟลวกแต่ในขณะเดียวกันก็เหมือนกระโดดลงน้ำตกที่เย็นมากมาย มันจูบ!!! ไม่ยอมมันจูบผม นี่เมิง...เฮ้ยย~ ไม่เพียงแต่ประกบปาก นั่นมันยังไม่พอสำหรับมันผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังสอดแทรกเข้ามาในปากผมจากปากของมัน ผมพยายามกัดฟันแน่นไม่ให้ลิ้นมันแทรกเข้ามาได้ในขณะเดียวกันก็พยายามดิ้น และนั่นก็ยิ่งส่งผมร้ายแทนที่จะดี มันยิ่งเพิ่มแรงกดที่มือและแรงจูบที่ปากแต่ผมก็กัดฟันแน่น จนในที่สุดมันก็ถอนปากออกไป หึหึ...นึกว่าจะดี มันลูบริมฝีปากไปที่ต้นคอผม โอ้โย้~...เฮ้ย!! ไม่ได้ๆ ขนลุกไปหมดแล้ว....
ความชื้นแชะเกิดขึ้นบริเวณต้นคอผม ผมหลับตาแน่น มันเล้าโลมไปเรื่อยอ่าาาาาา
"โอ๊ะ!..." เฮ้ยยย! ผมเกิดหลุดปากออกไป ***เอ้ย...เสียฟอร์มเลยกรู
"เหอะๆ" มันหัวเราะผม
"โก...พอเถอะ"
หือ...สาดคิดไงเรียกชื่อมันเนี่ย ไม่นะ ทำไม...พอเรียกชื่อมันแทนที่จะดีขึ้นแต่กลับรู้สึกถึงการแทะโลมมากขึ้น เหมือนมันได้ใจไซร้ผมใหญ่เลย ไอ่ชั่ว!! โอ้ยยย~ นี่มัน...อะไรกัน
มันค่อยๆปล่อยมือผมออก แต่ทั้งๆที่ควรจะดิ้นแต่ผมกลับเหมือนคนไม่มีแรงมันสอดแขนทั้งสองของมันกอดผมแน่น แล้วมันก็จูบผมอีกครั้ง คราวนี้แหละที่ผมไม่ทันระวังตัวมันสอดลิ้นเข้ามา โอ๊ยยยย~ ลมหายใจของมันทำให้ผมเคลิ้มตามไป ทำไมอ้อมกอดของมันถึงอุ่นจัง ผมหลับตาเคลิ้มปล่อยให้มันทำหน้าที่เป็นทันตแพทย์สำรวจช่องปาก มันกอดผมแน่นขึ้น แน่นขึ้น...
"มอส...กรูไม่ไหวแล้ว"
"อะ...อะไร" จู่ๆมันก็พูดออกมาแบบนั้น แล้วจะให้ผมทำตัวยังไงละครับ
"ขอนะ...โกขอนะ"
"ห...หือ อ...อะไร!!"
มันไม่พูดเปล่าครับ....จู่ๆก็เปิดเสื้อผมขึ้นมาอย่างหิวกระหายมันละโลมจูบไปทั่วตัวผม นั่นยิ่งทำให้ผมเผลอปล่อยตัวไปกับมัน...โก...นี่เมิงทำอะไรของเมิงอยู่ เมิงรู้ตัวรึป่าว? ว่าเมิงกำลังทำอะไรกรูอยู่!! เดาได้ว่ามันคงไม่ได้กินนมมาหลายวันก็ดูมันทำสิ!!
"โอ๊ยยย~" อีกแล้ว...อีกแล้วกรู
"เหอะๆ"
โอ๊ยยยย~ ไม่ไหวแล้วนะ...ผมพยายามรวบรวมสติที่ไอ่เลวมันทำให้หายไปหมดกลับมาอีกครั้งก่อนจะจับไหล่มันอย่างแรง ไอ่เลวหยุดกิจกรรมทุกอย่างแล้วเงยหน้ามองมาที่ผม
"อะไร?" มันถาม
"นี่...ม...เมิงทำอะไรอยู่" ผมถามเสียงสั่น
"ก็ทำ...ในสิ่งที่กรูต้องการ"
"แล้วกรูละ..."
"...." มันเงียบแล้วก้มลงจูบที่ท้องผม
"โอ๊ย~ ไอ่เลว...เมิงแน่ใจหรอว่าเมิงต้องการแบบนี้"
"..." มันยังคงละโลมจูบไปทั่วร่างท่อนบนของผมที่ตอนนี้เปลือยเปล่าไปเรียบร้อยแล้ว
"ไอ่เลว...เมิงตอบกรูก่อนซิ!!" ผมหยุดมันไว้ก่อนที่ทุกอย่างจะเกินเลย
"มอส...กรูขอนะ กรูจะทำให้เมิงมีความสุขเอง"
"เดี๋ยว..."
"มอส...กรูรู้ว่าเมิงเองก็ต้องการ ทำไมละ...มันไม่ใช่เรื่องแปลกนะ"
"แต่กรู..."
"มอส...แล้วเมิงจะเข้าใจทุกอย่าง"
"ห...หือ"
"กรู..."
มันยังไม่ทันจะได้พูดอะไรให้รู้เรื่องก็บรรเลงจูบผมอีกครั้ง คราวนี้แหละร่างของผมแทบไม่มีเรี่ยวแรงอะไรเลย ความรู้สึกบางอย่างถูกถ่ายเทจากมันสู่ผมผ่านริมฝีปากบางๆนั่น ผมรู้สึกได้ถึงคลื่นความรู้สึกบางอย่างที่พรั่งพรูออกมาจากร่างกายของมัน แล้วจู่ๆก็รู้สึกถึงหยดน้ำตกลงบนแก้มของผม ผมค่อยๆพลักมันห่างจากตัวแล้วมองที่หน้ามันชัดๆ
"โก!...ม...เมิงร้องไห้"
**********************************
หึหึ สมใจแล้วละซิ เชอะๆๆๆ รู้สึกเขียนไม่ค่อยได้อารมณ์เลยอ่า อย่างว่าก็คนมันไม่เคย 55+ เขียนดีไม่ดียังไงบอกผมด้วยน๊าครับ อยากให้ทุกฉากมันสมบูรณ์แบบน่ะครับ คือก็เขียนออกมาจากภาพที่คิดไว้ในหัวดีไม่ดีไม่รู้แต่อยากให้ทุกคนรู้สึกเหมือนคัวผม และตัวละครรู้สึกน่ะคร๊าฟฟ
ขอกำลังใจเยอะๆนะคร๊าฟฟฟ
จุ๊ฟฟฟฟ จุ๊ฟฟฟฟ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
