Beauty and the boy สวยๆเป็นผัว [อัพ ตอนพิเศษ {22/05/21}]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Beauty and the boy สวยๆเป็นผัว [อัพ ตอนพิเศษ {22/05/21}]  (อ่าน 159168 ครั้ง)

ออฟไลน์ u_cosmos

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-1
พี่แด๊ปไม่อ่อนโยนกับจิตใจน้องเอมเลย
ทำน้องใจเต้น ทำน้องหน้าแดง
ต้องรับผิดชอบสุขภาพน้องในอนาคตด้วยนะคะ
แล้วคนมาหาพี่คือใคร พาพวยเจ้าเก่ารึเปล่า
อน่ามาทำให้ครอบครัวเขาร้าวฉานนะยะ

ส่วนพี่เก้อและน้องเสือนั้นสถานการณ์พลิกกลับ
ค่อยๆสอนน้องนะคะ อย่ารุนแรง น้องยังเด็กอยู่

ปล. ตอนนี้ยาวมาก(ก.ไก่ล้านตัว) ยาวจุใจจนจะจุกอกเลยค่ะ
ปล.2 เหมือนจะมีชื่อสลับกันตรงบทของน้องเสือกับพี่เก้อหรือเปล่าคะ

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ
สวยๆเป็นผัว ครั้งที่16.1





               เสียงพูดคุยของเหล่านักศึกษาปีหนึ่งในคลาสวิวัฒนาการของภาษาดังอื้ออึงเหมือนผึ้งแตกรัง จนกูได้แต่คิดว่า จริงๆแล้วพวกมึงกำลังอยากเรียนมากๆหรือจริงๆแค่เหงาปากเลยมาหาเพื่อนที่มหาลัยกันแน่วะ ปี1โคตรวุ่นวาย


ผมที่เดินตามหลังไอ้เสือเข้าไปในห้องเรียนอย่างเงียบๆ พร้อมใส่ผ้าปิดปากสีดำผืนหนึ่งคาดไว้บนหน้า ก็ไม่ได้อยากให้ใครรู้ว่าพี่ปีสองแบบผมเสนอหน้ามาเข้าเรียนอยู่ที่นี่ทั้งๆที่จริงตัวเองก็มีเรียน ... ก็แค่อยากให้ไอ้เสือมันมาเข้าเรียน ส่วนคลาสของผมในวันนี้เป็นคลาสบรรยาย ไม่เข้าคาบนึงก็คงไม่เป็นไร ... แต่เด็กดีๆทั่วไปก็ไม่ควรจะทำตัวแบบผมนะครับ

เสียงรอบๆตัวของเราสองคนที่ก่อนหน้านี้ที่เคยดังมากๆกลับค่อยๆเบาเสียงลงเรื่อยๆ ยิ่งในตอนที่ไอ้เสือมันเดินผ่านไปตรงไหนแต่ละกลุ่มๆก็ค่อยๆพูดกันเบาๆจนกลายเป็นเสียงกระซิบมาจากคนจากกลุ่มนู้นกลุ่มนี้  มองไปรอบๆตัวก็เห็นพวกเด็กปีหนึ่งมองมาทางไอ้เสือแล้วก็หันไปจับกลุ่มเมาส์กัน ... นี่มันเรื่องเหี้ยอะไรกันวะ


“มึง” เรียกมันออกไปแบบนั้น แต่ไอ้เด็กตรงหน้าที่เดินนำกันเข้าไปมันก็แค่สับขาก้าวยาวๆเดินไวๆให้ออกห่างจากผม แล้วตรงไปนั่งที่ด้านหลังห้องตรงมุมข้างๆกำแพงเงียบๆของมันคนเดียว ได้แต่หันไปมองรอบๆห้องแบบไม่เข้าใจนัก แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเดินไปนั่งลงข้างๆมัน


“พี่จะมานั่งข้างผมทำไมวะ นู่น ไปนั่งตรงนู้น”



“เอ้า เรื่องมึงสิ กูมากับมึง จะไล่กูไปนั่งที่อื่นทำKไร” 


“โวะ ไม่เข้าใจเหี้ยไรเลยจริงๆ”  ได้ยินมันที่พูดออกไปแบบนั้นแต่ก็ยังไม่เข้าใจอะไร ได้แต่มองไปที่หน้าด้านข้างของไอ้เสือที่เอาแต่ก้มลงไปมองชีทเรียน มันที่พยายามไม่สนใจใครในห้อง รวมถึงผมด้วยที่นั่งอยู่ข้างๆมัน จนกระทั่ง


"เอ้าไอ้สัดเสือ วันนี้กล้ามาด้วยหรอวะ ไอ้ตัวที่ไม่อยากมีใครคบ!"




...



“อิหนูน้องเอม หิวอะไรไหมคะ”


“ไม่อ่ะเจ๊ ผมอยากไปเสริฟช่วยไอ้จูน”


“ก็คือหน้าที่งานการแบบเดิมๆมันเรียกร้องมึงสินะคะ การขัดถูห้องกูมึงยังไม่กระตือขนาดนี้เลย” คนตรงหน้าที่จีบปากจีบคอพร้อมว่ากันออกมาแบบนั้น



“ปัดโถ่เอ๊ย มีคนช่วยฟรีๆเจ๊ยังจะบ่นอีกหรอวะเนี่ย ฟรีนะ งานฟรีเลยเนี่ย”



“จริงๆคือมึงหวังค่าทิปจากลูกค้า กูรู้กูดูออกค่ะ” เจ๊มันที่หรี่ตามองกันแล้วว่าออกมาแบบนั้น กูนี่สะดุ้งเลย เห้ยนาย...ทำไมรู้ใจเราขนาดนั้นอ่ะวะ



“บ้าน่า ทำไมพี่แด็ปเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยงี้น้า”


“แด็ปที่หน้ามึงนะคะอิหนู”


“งั้นเรียกพี่ดาบ”


“โอ๊ยยย สุดแสนจะแสลงรูหู ไปเลยค่ะ อยากไปทำก็ไปทำค่ะ แต่...”


“หื้ม? แต่อะไร” ผมที่นั่งอยู่เก้าอี้ข้างๆตัวอีกฝ่ายต้องหันหน้าไปมอง คนข้างตัวที่ยกมือขึ้นเท้ากับโต๊ะ พร้อมเอียงหัวไปพิงบนฝ่ามือของตัวเองแล้วมองหน้ากันอยู่ตอนนี้


“แต่ระวังตัวดีๆด้วย อย่าไปอ่อยใครนะคะ กูหวง” ว่าออกมาแบบนั้นพร้อมริมฝีปากหยักที่ก็ค่อยๆยกยิ้มมุมปากส่งมาให้ผม ได้แต่เสหน้าหลบแล้วกระโดดลงจากเก้าอี้ทรงสูงตัวนี้แล้วหันหลังเดินออกมาทันที


“เจ๊าะแจ๊ะ!”


“หึ”  ผมล่ะอย่างเกลียดอิคำว่าหึในลำคอแบบนี้จริงๆ คิดว่าหล่อมากไง .. เออ! ถือได้ว่ามาก เจ็บไข่!!


ผมที่ไม่ได้หันไปสนใจอีกฝ่ายที่ยังคงนั่งอยู่ตรงหน้าเคาร์เตอร์บาร์ตรงนั้นที่เดิม ได้ยินเสียงไอ้อิฐที่เหมือนจะกระซิบกระซาบกับพี่มันด้วยเสียงที่ดังแบบคนทั้งโลกได้ยินว่า ‘เจ๊พี่มึงจะกลับมาเป็นพี่ดาบหรอจ๊ะพี่จ๋า’ แล้วก็ได้ยินพี่มันที่ตอบกลับไปว่า ‘พ่อมึงสิคะอิดอก!’


เฮ้อ


ผมเองก็อยากให้เจ๊พี่มันกลับไปเป็นพี่ดาบจริงๆสักทีเหมือนกันนะ ...


“พี่เอมมมม”


“ไอ้น้องจูน ไหน มีอะไรให้ช่วยเปล่า”


“เยอะแยะเลยพี่ แต่พี่ไม่ได้ทำที่นี่แล้วนี่นา”


“ไม่ได้ทำที่นี่ แต่วันนี้ก็เสริฟได้ เอามาเลยไอ้น้อง” บอกไอ้น้องจูนกลับไปแบบนั้นแล้วขยิบตาให้ มันที่ส่งยิ้มกว้างๆตอบกลับมาให้ ท่าทางที่เหมือนรอดตายเพราะถอนหายใจออกมาหนักๆตอนที่ส่งถังน้ำแข็งมาให้กัน


“นี่เลยพี่เอม โต๊ะนั้นนะพี่ ผมล่ะกำลังกลัวว่าถ้าไอ้พี่โก้ไปเสริฟจะฉิบหายหรือเปล่า”


“ทำไมวะ?”


“ก็เพรา...”


“น้อง น้ำแข็งได้ยัง!” เสียงที่มาจากโต๊ะที่ไอ้จูนกำลังพูดถึงทำให้เราทั้งคู่ต้องหันไปมอง และผมเองก็เหมือนจะคาดเดาได้ลางๆ ก็ถ้าเป็นไอ้โก้จริงๆ มันอาจจะประทานตีนไปให้ลูกค้าโต๊ะนี้ก็ได้ เร่งขนาดนี้มึงไม่เอาน้ำแข็งมาจากบ้านเลยล่ะ สาดดด


ในใจคิดแบบนั้นอย่างฮึกเหิม อยากบวกแม่งสักที แต่เรื่องจริงคือกูทำได้แค่หิ้วถังน้ำแข็งเข้าไปหาอย่างไว พร้อมส่งยิ้มสดใสยิ่งกว่าพระอาทิตย์ในเทเลทับบีส์ส่งไปให้พวกมัน


“ได้แล้วครับ” ว่าแบบนั้นแล้ววางน้ำแข็งลงบนโต๊ะให้พร้อมรอยยิ้ม


“เออ อย่าชักช้าครับขอร้อง”


“แต่ถ้าน้องอยากร้องพี่ก็ชักได้ไวนะ”


“ฮิ้ววววว” 

โคตรเหี้ย ผมที่ได้แต่ทำเป็นไม่สนใจ ก็แค่เดินเลี่ยงออกมายืนอยู่ห่างๆเผื่อมันอยากเรียกอะไรอีก เอาเป็นว่ากูไม่พูดแทนละกัน เบื่อฉิบหายพวกลูกค้าที่คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ อยากจะสอดปากแซวใครก็ได้ คนแบบนี้มันไม่สนใจว่าจะผู้หญิงผู้ชายหรอกครับ แค่สนุกปากก็ทำหมด


“น้องๆ แก้วพี่หมดแล้วมาช่วยรินเพิ่มหน่อยมา” ไอ้กลุ่มเดิมโต๊ะเดิมที่ตอนนี้สภาพสติเริ่มจะหายไปแล้วเพราะแดกจนเมาก็ร้องเรียกผมอีกครั้ง หันหน้าไปมอง แก้วมึงไม่ได้หมด แต่ก็ยังอยากจะเรียกกู


“ครับ” พูดอะไรไม่ออก บอกได้แค่ครับ สุดท้ายก็เดินเข้าไปใกล้ก่อนจะช่วยมันชงเหล้าแก้วใหม่ส่งไปให้ สัด...เปลืองแก้วไปอีก


“นี่ น้องมีแฟนยัง” คือถามกูหรอ


“มึงถามน้องมันทำไมวะ สนใจหรอ อ้อ...ลืมไปว่ามึงชอบขุดทองนี่หว่า” ไอ้อีกคนที่นั่งอยู่ในโต๊ะพูดออกมาแบบนั้น คำพูดของมันที่ทำเอาผมต้องชะงัก หันหน้าไปมองพวกแม่งที่หัวเราะครื้นเครงกับคำพูดแบบนั้น ไอ้สัด...โคตรจะน่ารังเกียจ


“ก็น้องมันก็น่ารักดีนี่หว่า” มันที่ว่าแบบนั้นแล้วส่งยิ้มมาให้ผม แล้วก็ตามสไตล์พวกตัวร้ายที่หน้าเอาตีนถีบหน้าที่ก็โห่แซวผมกันอย่างรื่นเริง เหตุการณ์เดิมๆคุ้นๆเหมือนกับตอนที่ผมมาทำงานที่นี่ครั้งแรก


‘แป๊ะ’


“เชี่ย!” ร้องออกมาแบบนั้นตอนที่มีมือหยาบๆฟาดมาที่ตูดกู ผมที่สะดุ้งสุดตัวก่อนจะหันไปมองหน้าไอ้บ้านั่นที่เอื้อมมือมาตีตูดกัน ไอ้หน้าสัด เป็นอะไรกับตูดกูกันนักใครต่อใครถึงชอบมาลูบมาตี  คิดอยากจะง้างมือขึ้นฟาดหน้ามัน แต่เสียงเข้มๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในหัวผมซะก่อน


“การที่มึงจะวิ่งไปต่อยหน้าแขกแบบไม่มีสติแบบนั้น มันจะทำให้มึงเสียเปรียบ ถ้ามึงต่อยมันก่อน มึงจะแจ้งความจับมึงได้ ในสถานการณ์แบบนั้น สิ่งที่มึงทำได้คือแหกปากเรียกการ์ดให้มาจัดการ...หรือเรียกกูที่เป็นเจ้าของร้าน กูจะมาเคลียร์ให้เอง ... ไม่ใช่จะไปต่อยหน้าใคร จำเอาไว้”


ผมที่ค่อยๆหายใจเข้าลึกๆอย่างข่มอารมณ์ในตอนที่พวกมันก็ร้องโห่แซวกันอย่างร่าเริง นึกถึงใบหน้าเข้มๆที่ชอบทาปากสีแดงและเปลือกตาสีวิ๊บวับที่เจ้าตัวชอบทา ใบหน้าที่ชอบส่งยิ้มกวนประสาทกันให้ผม ชอบทำหน้าทำตาเหมือนจะล้อกันเสมอๆ แต่ก็เป็นคนที่บอกให้ผมเชื่อใจ แค่บอกมัน พี่มันก็จะมาจัดการให้ ... และเพราะนึกได้แบบนี้ ผมที่ตัดสินใจจะหันหน้าผละออกไปหาเจ๊พี่มันที่นั่งอยู่ที่เคาร์เตอร์บาร์ไกลๆที่ตรงนู้น กูจะไปฟ้องเจ๊มันให้มาต่อยหน้าพวกมึง!


ผมที่ตัดสินใจหันหลังหนีแต่ดันชนเข้ากับใครบางคนที่มาพร้อมฝ่าเท้าถีบเข้าไปกลางวงของแขกกลุ่มนั้นซะก่อน



“พวกมึงทำเหี้ยไรวะ!”


“ไอ้โก้!” เป็นผมที่แหกปากออกมาแบบนั้น แล้วรีบดึงแขนของมันไว้ เสียงถังน้ำแข็งที่ร่วงกระจายลงพื้นและแขกกลุ่มนั้นที่ก็ลุกขึ้นทันที



“มึงกวนตีนกูหรอสัดโก้!” แขกคนนึงที่ตะโกนออกมาแบบนั้นพร้อมชี้หน้าไอ้โก้


“ก็มึงตีตูดไอ้เอม เป็นเหี้ยไรสัด” ไอ้โก้ที่ตั้งท่าจะพุ่งเข้าไปใส่แต่ติดที่มือผมคว้าแขนมันไว้สุดแรง เป็นเหี้ยอะไร เป็นกระทิงเห็นผ้าแดงหรอไอ้สัด กูพยายามดึงมึงจนขี้จะแตกแล้วนะเว้ย


“ไอ้โก้ อย่า กูไม่เป็นไร”


“ไม่เป็นก็เหี้ย มันตีตูดมึง”  เออไง ตีตูดกูไงไม่ใช่ตูดมึง มึงเดือดร้อนอะไรขนาดนั้นวะ


ผมที่หันไปมองรอบๆ ลูกค้ารอบๆตัวเราที่เริ่มแตกตื่น หลายๆโต๊ะที่ลุกขึ้นมามุงดู หรือบางคนก็พยายามถอยห่างเพราะกลัวลูกหลง


"เออน่า มึงอย่าหาเรื่อง”


“ฮ่าๆ หัวร้อนจังวะ ทำไม ไอ้เด็กนี่มันเมียมึงหรือไง”  เมียก็เหี้ย กูไม่ใช่เมียไอ้โก้โว้ย!!


“เสือก” เอ้า ไอ้สัดนี่ไม่ปฏิเสธแล้วยังเสือกด่าเค้าอีก มึงอย่าหางานให้ร้านเพิ่มสิวะ


“พอไอ้โก้หุบปาก กูไม่เป็นไรจริงๆ” บอกไอ้โก้ไปแบบนั้นพร้อมพยายามสอดส่ายสายตามองหาคนให้เข้ามาช่วย ไอ้สัดน้องจูนตอนนี้ก็ไม่รู้หายไปไหน ใครก็ได้ไปตามอิเจ๊มาที กูจะยื้อไม่อยู่แล้วโว้ย


“มึงหวงมากหรอเด็กนี่อ่ะ แต่ก็นะ ก็ตูดแม่งนิ่มดีนี่หว่า แต่ไม่รู้ว่าจะหลวมไหม”  เอ้าไอ้สัด! คำพูดคำจาน่าโดนตีกูนะ มีสิทธิ์ไรมาวิจาร์ณตูดกูเอ่ย วิจาร์ณไม่พอเสือกปากหมาอีก ผมที่หันไปจ้องมันหน้าเขม็งแต่ก็พยายามใจเย็น แต่เหมือนว่าจะผ่อนแรงที่ดึงแขนไอ้โก้ไว้ เพราะอีกฝ่ายก็สะบัดแขนมันออกจากมือของผม แล้วกระโดดเข้าไปกลางวงถีบยอดอกไอ้คนพูดนั่นทันที


“มึงต้องกินตีนกู!” ไอ้โก้ที่ตะโกนออกมาแบบนั้น แล้วตามมาด้วยเสียงร้องโวยวายของลูกค้า บ้างก็วิ่งหนีบ้างก็หวีดร้องไปเรื่อย สัดเอ้ย สุดแสนจะปั่นป่วย ผมที่หันไปมองไอ้โก้ที่กำลังถูกรุมอยู่ในตอนนี้ ก็แน่แหล่ะว่าสี่ต่อหนึ่งมึงจะชนะหรอไอ้เหี้ย


“พอๆ พวกพี่มึงพอ อย่าทำร้านพังนะโว้ย!” ตะโกนบอกออกไปแบบนั้นแล้ววิ่งไปดึงแขนคนนึงให้ออกมาจากการรุมยำไอ้โก้ ห่วงครับ ... แต่ไม่ได้ห่วงไอ้โก้ กลัวร้านพัง ถ้าร้านพังอิเจ๊พี่มันจะลำบาก แต่จริงๆคือไม่ได้ห่วงเจ๊พี่มันเท่าไหร่หรอกนะ ผมก็แค่กลัวมันลดเงินเดือนผมก็แค่นั้นแหล่ะครับ จริงๆนะ


“สัด อย่าเสือก!” ไอ้ล่ำหน้าเห้ที่กำลังยำตีนไอ้โก้อยู่หันมาหาผมแล้วตะคอกใส่ ก่อนจะเหวี่ยงตัวผมออกไปไกลๆ และกูผู้สุดแสรจะบึกบึนแบบไอ้เอม อีกแล้ว กูกำลังจะเป็นวีรบุรุษก็ถูกเหวี่ยงออกมาจากวงอีกแล้ว แรงไม่แรงไม่รู้ แต่ตัวกูก็ชนเข้ากับเก้าอี้ที่ตั้งไว้ไม่ไกลอย่างแรง และร่วงล้มหงายท้องลงไปทั้งคนทั้งเก้าอี้ในนาทีต่อมา


‘โคร้ม!’


เจ็บไข่!! เจ็บไข่ที่แปลว่าเจ็บไข่จริงๆเพราะว่าเก้าอี้อีกตัวร่วงลงมาทับไข่แบบเต็มๆ น้ำตาเล็ดจนต้องงอตัว รู้สึกหน้าเขียวหน้าแดงแบบว่าเจ็บไข่!!


“ไอ้เอม!” ไอ้โก้ที่ตะโกนออกมาแบบนั้น มันที่หันมาหาผมแล้วต่อยเข้าหน้าของใครสักคนก่อนจะพยายามวิ่งมาทางผมที่นอนแผล่ะอยู่บนพื้นอย่างอนาถ .... กูนับถือใจมึงโก้ แต่สภาพมึงตอนนี้ไม่น่าช่วยกูได้


‘ผลั้ว ตุบ’


โดนไปอีกสองหมั่น มึงยังไหวไหมโก้ เป็นกำลังใจให้นะ ... ใจจริงอยากชูสองนิ้วไปให้มันด้วย แต่ทำไม่ได้ ไอ้เอมจุก เจ็บไข่!


“นี่มันเรื่องอะไรกัน!!”


เสียงเข้มๆที่มาพร้อมเงาที่พาดอยู่บนร่างของผม ร่างหนาๆที่ยืนอยู่เหนือหัวผม เงาที่คล่อมทับไปทั้งตัว พอลืมตามองชัดๆก็ชัดเลย


“เจ๊...”  ร้องออกมาได้แบบไม่ดังมาก ได้แต่ยกมือขึ้นจับไข่และตัวงอ เจ๊พี่มันที่ขมวดคิ้วมองหน้าผม สีหน้าที่ดูหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆในตอนนี้ มองเห็นคิ้วมันที่กระตุกสองสามที่แบบไม่สบอารมณ์ ก่อนที่เจ้าตัวจะหรุดตัวลงนั่งแล้วเอื้อมมือมาประคองตัวผมเอาไว้ให้ลุกขึ้นนั่ง


“เจ็บมากไหม ไหวหรือเปล่า”


“อื้ม”

อยากจะบอกว่าไหวจ๊ะ แค่จุกนะแต่แสดงออกมากๆ เอียงหัวเข้าซบอกแกร่งที่อยู่ตรงหน้าแบบเผลอไผล ทำไมมันต้องปลดกระดุมสามเม็ดด้วยก็ไม่รู้อ่ะ เห็นแล้วมันก็ลืมๆ ... พี่มันที่มองการกระทำของผมนิ่งๆแต่ก็เอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ ก่อนจะดึงตัวผมให้ลุกขึ้นยืน วงแขนแกร่งที่โอบเอวประคองผมไว้ด้วยมือข้างเดียว ก่อนสายตาคมจะมองตรงไปที่ไอ้โก้และแขกที่กำลังยำมันแบบไม่ไว้หน้า คนพวกนั้นที่ยังไม่เลิกยำตีนให้มัน ผมที่เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าของเจ๊ดานี่ที่ตอนนี้ปล่อยรังสีทะมึนออกมาแบบที่ชวนขนลุกสุดๆ พี่มันที่มองดูรอบๆบริเวณนี้ที่โต๊ะแล้วเก้าอี้พังยับล้มระเนนระนาดอยู่ตรงหน้า เจ๊พี่มันที่ถอนหายใจหนักๆก่อนจะยกมือขึ้นกระดิกนิ้วเรียก ผมเห็นไอ้อิฐที่วิ่งมาพร้อมขวดเหล้าRed Labelขวดลิตรหนึ่งขวด มองคนข้างๆตัวที่ตอนนี้กระตุกยิ้มมุมปากพร้อมกับรับเหล้าขวดนั้นมาถือไว้ ก่อนจะเขวี้ยงออกไปเต็มแรง


‘เพล้ง!’


ขวดเหล้าRed Labelแตกกระจายเฉียดหัวไอ้คนที่ตีตูดผมไปแค่เซนเดียว พวกมันที่กำลังต่อยกันอย่างเมามันส์ทั้งไอ้โก้และพวกเหี้ยนั่นหยุดชะงักหมัดเท้าเข่าศอกทันที ก่อนที่ทุกคนจะหันมามองทางเราเป็นตาเดียว เจ๊พี่มันที่มองตรงไปพร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก พี่มันที่ดันตัวผมให้ผละไปยืนข้างหลังก่อนที่อีกฝ่ายจะก้าวนำไปข้างหน้าก้าวนึง



“ก็ถ้าพวกมึงอยากจะต่อยกันมากขนาดนี้ มาต่อยกับกูไหม ... แต่ถ้าไม่ ก็ลุกแล้วออกจากร้านกูไปซะ ก่อนที่กูจะใช้ขั้นเด็ดขาด”


เจ๊พี่มันที่ว่าออกไปแบบนั้นพร้อมๆกับที่ค่อยๆยกมือดัดนิ้วไปด้วย มองจากตรงนี้ก็เห็นพี่มันที่ที่เอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มไปด้วยในตอนที่เดินตรงไปด้วยสายตาที่พร้อมจะยกตีนกระแทกหน้าแบบที่ไม่ปราณีใคร



“กล้ามาทำคนของกูเจ็บ อยากตายหรอไอ้สัด!”



.

.

.



50%



มาอ่านเถอะ ท้อแท้มาก แบบว่าอยากได้กำลังใจมากๆเลยค่ะ ... รู้สึกว่าตัวเองเขียนไม่ค่อยดีเลย แต่ก็ยังอยากจะขอร้องให้คนอ่านชอบ

ได้แต่ ขอโทษที่เข้าไปเป็น มะริ่งกิ่งก่อง สะระน๊องก่องแก่ง มะน่องมะแน่งมั๊บ ปะล่องป่องแป่ง ง้องแง้งง้องแง้งในชีวิตเธอ



...

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-01-2020 21:47:27 โดย Yoghurt »

ออฟไลน์ sailom_orn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
 :pig4: :pig4: :pig4: เขียนดีจ้า ตอนนี้เราอึนๆเลยได้เเต่เม้นท์ติดกเกอร์น้า

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2598
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
สวัสดีปีใหม่จีนนะคะ

ออฟไลน์ Rungzanaka

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
งื้อออพี่ดาบกร้าวใจสุดๆไปเลยอ่ะ :ling1: :katai2-1:

ออฟไลน์ KizzllKizz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 200
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-1
เป็นกำลังใจให้น้า ตามอ่านอยู่ตลอดเลยค่ะ  o13

ตอนนี้ไม่มีแล้วเจ๊ดานี่ พี่ดาบแมนเหลือเกินค่า อยากซบอก

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
โอ้...พี่ดาบออกโรงแล้ว จัดไปแบบเท่ๆ เลยนะเฮีย 

ว่าแต่โก้คงจะรู้สักได้แล้วว่าน้องเอมมีผู้ปกครองแล้วจ้า

ออฟไลน์ LifePo-YuGu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
พี่ดาบประทับแล้วววว  :katai2-1:
มาแบบยาวๆทีเถอะ ขอร้องงง  :mew2: :mew2:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
องค์พี่ดาบลงแล้ว!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kawisara

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1586
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-7
กระทืบมันเลยเจ้


กระทืบมันเลยเจ้


กระทืบมันเลยเจ้


มันตีตูดน้องเอม


มันตีตูดน้องเอม


มันตีตูดน้องเอม

ออฟไลน์ ommanymontra

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3437
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-0

ออฟไลน์ u_cosmos

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-1
คนที่ทักน้องเสือนี่จิตใจทำด้วยอะไรถึงใช้คำพูดแบบนั้นออกมาได้
สงสารน้องอ่ะ พี่เก้อดูแลน้องดีๆนะ (ไม่ต้องห่วงเอม รายนั้นเขามีคนดูแลแล้ว)

ถึงสถานการณ์จะไม่ค่อยดีเท่าไหร่
แต่องค์พี่ดาบก็ประทับร่างสมพรปากน้องเอมแล้วนะ
ประเคนหมัด มือ เท้า เอามันให้หนักๆเลยค่ะพี่
ลูกค้าแบบนี้ไม่สมควรมีไว้ในร้าน

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ
บทที่16.2



“กล้ามาทำคนของกูเจ็บ อยากตายหรอไอ้สัด!”



เสียงเข้มๆที่ว่าออกไปแบบนั้นด้วยเสียงที่ไม่ได้ดังเท่าไหร่แต่กลับหนักแน่นจนผมเองต้องเผลอกลืนน้ำลาย รู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาในตอนที่ได้ยิน ทั้งๆที่ผมเองก็ไม่ใช่คนที่กำลังโดนเจ๊พี่มันจ้องหรือก้าวเท้ายาวๆเข้าไปหาสักหน่อย



แล้วไอ้พวกเหี้ยนั่น มันจะรู้สึกยังไงวะ



และยังไม่มีใครทันพูดอะไรออกไป ฝ่าเท้าใหญ่ๆนั่นก็ตรงเข้าไปถีบเข้าที่ท้องน้อยของไอ้คนที่ตีตูดผมเต็มแรง จำได้แม่นเพราะมันหัวโล้น อารมณ์เหมือนพระลวนลามฆราวาส อะ แค่คิดก็บาปแล้วตัวกู



“อั่ก”



เสียงร้องของคนที่โดนถีบเข้าเต็มแรงจนหงายท้องไปนอนแบอยู่ที่พื้นร้องออกมาแบบนั้น ท่าทางที่เจ็บจนจุกและลุกขึ้นมาไม่ได้อีก เพื่อนของพวกมันที่หันมามองหน้าเจ๊พี่มันแบบเลิกลั่ก หนึ่งในนั้นที่อยู่ใกล้ตัวเจ๊มันมากที่สุดยกแขนขึ้นตั้งท่าจะพุ่งหมัดหนักๆเข้าใส่ แต่เจ๊พี่มันที่รู้ตัวก่อน ยกฝ่ามือหนาจิกลงไปบนผมกลางหัวของมันเต็มแรง ก่อนจะกระชากหัวของอีกฝ่ายเข้ามาแล้วยกหัวเข่ากระแทกเข้าหน้าของมันแบบเต็มแรง



‘อึก’



เสียงสุดท้ายของมันที่ร้องออกมาแบบนั้นก่อนจะร่วงลงไปกองนอนสลบบนพื้นแบบไม่มีทางตื่นขึ้นมาสู้ เจ๊พี่มันที่ค่อยๆปรายตาไปทางฝั่งซ้าย ไอ้ลูกค้ากลุ่มนี้ที่เหลืออยู่อีกสองคนมองหน้ากันแบบเลิ่กลั่กขึ้นทันทีในตอนนั้น



“ถ้าอยากเจ็บ มึงจะสู้อีกก็ได้นะ”



“อ่ะ...เอ่อ...”



“มา!” เสียงเข้มที่ตะคอกออกมาแบบนั้น จนตัวผมและคนรอบข้างที่ก็สะดุ้งออกมาพร้อมๆกัน ไอ้ลูกค้ากลุ่มนั้นที่พอโดนตะโกนใส่บอกให้เข้าไปสู้แบบนั้นก็สะดุ้งเฮือกก่อนจะวิ่งหนีหน้าตั้งออกไปจากร้านทั้งแบบนั้น และแน่นอนว่า แม้แต่ร่างของเพื่อนสองคนของมันที่นอนสลบอยู่ข้างๆตีนของพี่มันในตอนนี้ก็ไม่สนใจ เจ๊ดานี่ที่มองตามแผ่นหลังของลูกค้าสองคนนั้นไปด้วยสายตาเหี้ยมๆที่บอกได้ว่าไม่เป็นมิตรเลยเถอะไอ้ฉิบหาย รอยยิ้มมุมปากที่แสยะออกมาน้อยๆ ก่อนที่สายตาคมของพี่มันจะหันไปมองที่พี่จิตที่ยืนแสตนบายอยู่ไม่ไกล พยักหน้าส่งให้นิดหน่อยพี่จิตก็ผละตัวออกไปในทันทีเหมือนรู้งาน ...



เดี๋ยวนะ นั่นพี่จิตจะไปไหนวะ ... ได้แต่มองตามพี่จิตเดินตามไอ้ลูกค้าเฮงซวยสองคนนั่นออกไปแบบนั้น ก่อนจะหันหน้ากลับมามองเจ้าของร้านที่ยืนนิ่งๆอยู่ตรงนั้น สายตาของเจ๊พี่มันที่ปรายตาไปมองไอ้โก้แว๊บนึง ก่อนจะก้มลงคว้าคอเสื้อไอ้โก้และดึงให้มันลุกขึ้นมาอย่างแรง ก่อนจะเหวี่ยงร่างของไอ้โก้ไปทางไอ้อิฐที่ก็เหมือนจะแสตนบายรอรับอยู่แล้ว สถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจเกิดขึ้นในตอนนี้ บรรยากาศในร้านที่เงียบเสียงลงเพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ผมมั่นใจว่าเจ๊มันต้องหันกลับไปยิ้มหวานแล้วส่งเสียงน่ารักเพื่อทำให้บรรยากาศในร้านกลับมาดีเหมือนเดิมแบบที่เจ้าตัวชอบทำ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีหน่อย ไม่งั้นวันนี้ลูกค้าคงขวัญผวา ด้วยเหตุการณ์ที่เจ้าของร้านกระทืบลูกค้าอันตพาลกลางร้านแบบไม่เกรงใจใคร เรื่องต้องดังแน่ๆเลย



ผมทาได้แต่ถอนหายใจออกมา แบบว่าเรื่องจบแล้ว รอดูอิเจ๊กรีดกรายเป็นร่างสวยๆได้เลย แต่ยังไม่ทันที่จะได้เห็นร่างสวยๆที่ชอบชม้อยชม้ายชายตาแบบทุกที ฝ่ามือแกร่งของเจ๊พี่มันก็ตรงเข้ามากุมข้อมือของผมเอาไว้แน่น ในตอนนี้ที่ก็ได้แต่เงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าที่จับมือกันไว้แน่น



“ไป” หนึ่งคำสั้นๆที่ว่าออกมาจากปากคนตรงหน้า พร้อมสายตาคมที่มองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนที่จะดึงข้อมือของผมเบาๆเพื่อให้เดินตามเจ้าตัวไป



“เจ๊...”  เรียกอีกฝ่ายเบาๆด้วยอาการไม่เข้าใจ ... เดินออกมาแบบนี้แล้วลูกค้าในร้านใครมันจะรับหน้าล่ะวะ



“เจ๊ดานี่ จะไปไหน”



“กลับบ้าน” ตอบออกมาสั้นๆด้วยเสียงเข้มๆที่ปกติจะไม่ค่อยๆได้ยิน หันไปมองหน้าคนข้างตัวที่ตอนนี้ก็ทำหน้านิ่ง แต่คิ้วเข้มๆนั่นกลับขมวดเข้าหากันแบบไม่เลิก



“แล้วร้านล่ะ”



“แต่มึงเจ็บ” บอกออกมาแค่นั้น แต่ใจของผมกลับสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ สีหน้าด้านข้างของเจ๊พี่มันที่ดูร้อนใจ ทั้งๆที่จริงๆแล้วผมก็แค่เจ็บไข่ แบบจุกนิดๆนะจุกนิดๆนะเหมือนเก้าอี้ฟาดนิดเดียว



“ผมไม่เป็นไร ... เจ๊...”  ถึงผมจะรู้สึกดีใจกับความห่วงใยของอีกฝ่าย แต่ก็อดรู้สึกผิดไม่ได้ที่ร้านของมันต้องมีปัญหา เพราะ ‘ตูดของกู’



เราสองคนที่เดินฝ่าลูกค้าที่ยืนอยู่ตามทางไปแบบไม่สนใจอะไรจนถึงด้านหน้าประตูร้าน มองเห็นพี่จิตที่เดินเข้ามาพร้อมกับกำลังดัดนิ้วตัวเองไปด้วย ชายเสื้อที่หลุดออกมาจากกางเกงก็ทำเอาผมอดจะสงสัยไม่ได้ เพราะพี่จิตเป็นผู้จัดการร้าน ปกติเนี๊ยบยิ่งกว่าอะไรดี แล้วทำไมสภาพตอนนี้ถึงเหมือนนักเลงหัวไม้จังวะ



“ผมจะกลับนะพี่ คืนนี้ก็ฝากดูร้านด้วย” เจ๊มันบอกพี่จิตออกไปแบบนั้นแล้วตั้งท่าจะจูงมือผมให้รีบๆไปขึ้นรถ



“แล้วไอ้เมฆล่ะ ตอนนี้มันรอมึงอยู่ข้างบนนะ” พออยู่ข้างนอกก็เหมือนจะกลับไปเป็นรุ่นพี่รุ่นน้อง ไม่ใช่เจ้านายกับลูกน้องอีกต่อไป และดูเหมือนว่าเจ๊ดานี่จะไม่ใส่ใจคำพูดที่เป็นกันเองแบบนั้นด้วย



“ช่างแม่ง ฝากพี่บอกมันด้วยละกัน”



“แต่มันพา...”



“จะพาใครมาก็ช่างแม่ง ผมจะพาไอ้เอมกลับบ้านละ” บอกแบบนั้นพร้อมทำหน้าเหวี่ยงใส่พี่จิตหน่อยๆ ท่าทางเอาเรื่องของเจ๊มันที่ทำให้พี่จิตต้องเงียบเสียงลงแล้วพยักหน้าตอบตกลงหน่อยๆ



“ตามใจมึงละกัน”



“เคพี่” ว่าแบบนั้นแล้วก็ดึงตัวผมให้เดินตามกันไปขึ้นรถ



“พี่เมฆพาใครมาหรอ”  เป็นผมที่ถามมันออกไปเองเพื่อทำลายบรรยากาศเงียบๆภายในรถ มันไม่แม้แต่จะเปิดเพลง เอาแต่ตั้งใจขับรถด้วยความเร็วที่ก็ต้องขมิบตูดกลั้นหายใจ คือมันลืมอะไรไว้ที่บ้านหรือเปล่าวะถึงรีบขนาดนี้



“กูจะไปรู้ได้ไง กูอยู่ข้างล่าง”



“เจ๊”



“เรียกไม...เรียกแล้วไม่พูดนี่มึงหลับหรือตาย”  อะ ดูปากพี่มันนะ กูจะตายก็เพราะมึงขับรถไวแบบนี้เนี่ยแหล่ะ



“ผมขอโทษนะเรื่องร้าน”



“เกี่ยวอะไรกับมึง”



“ก็เป็นเพราะผมอีกแล้ว”  หันหน้าไปมองคนที่กำลังตั้งใจขับรถอยู่ข้างๆตัวแล้วบอกมันออกไปแบบนั้น รู้สึกติดค้างในใจแบบแปลกๆ เหมือนเป็นเพราะตัวเองที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นในวันนี้



“แต่ว่าผมมีสติมากๆเลยนะ ตอนที่มันตีตูดวันนี้ ผมก็สูดหายใจลึกๆแล้ว กำลังจะวิ่งไปหาเจ๊เลยนะ จริงๆนะ” บอกย้ำซ้ำอีกครั้ง กลัวว่ามันจะไม่เข้าใจ



“มึงจะบอกกู” อีกคนที่ทวนคำถามพร้อมหันมามองหน้าผมแว๊บนึงพร้อมเลิกคิ้วส่งมาให้ ถ้าในเวลาปกติ ป่านนี้เจ๊มันคงพูดออกมาว่า ‘อิหนู มึงจะวิ่งมาหาสวยหรอคะ?’ อะไรแบบนี้แล้วแน่ๆ



“อื้ม ...บอกเจ๊ไง”



“ทำไมถึงจะบอกกู”  มันที่ก็ยังถามกันออกมาไม่เลิก และก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกไม่อยากจะตอบคำถามนี้ออกไปเลยจริงๆ



“ก็...ก็เจ๊บอก”



“กูบอกว่า” ในตอนที่เจ๊มันถามออกมาแบบนั้น ก็รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายก็ค่อยๆตบไฟเลี้ยว แล้วหักพวกมาลัยเข้าข้างทาง ก่อนจะจอดเทียบฟุตบาตรในตอนนี้นี้



“เจ๊จอดทำไม”



“ไหนว่าไง มึงยังไม่ตอบคำถามกูเลย กูบอกมึงว่าอะไร มันถึงทำให้มึงคิดจะวิ่งมาบอกกู แทนที่จะต่อยหน้าไอ้คนที่ตีตูดมึง” คำถามของอีกฝ่ายที่พูดออกมาแบบนั้น พอฟังแล้วก็ต้องเผลอก้มหน้าหลบตา แต่ก็หลบได้ไม่เท่าไหร่ เมื่ออีกฝ่ายเลือกที่จะเอื้อมมือมาเชยคางของผมให้เงยหน้าขึ้นไปมองกัน สายตาคมที่บนเปลือกตายังมีอายแชโดวสีสวยๆวิ๊บวับแต่งแต้มอยู่ตรงนั้น ริมฝีปากได้รูปที่ตอนนี้ลิปสติกสีแดงๆนั่นก็ยังเคลือบอยู่ที่ริมฝีปาก แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม ตอนนี้พอมองตาของคนที่แต่งหน้าจัดเต็มขนาดนี้ แต่ผมกับเขิน



“ว่าไง”



“ก็...ก็เจ๊บอก ว่า...ว่าคนที่ผมจะพึ่งพาได้ ก็คือเจ๊”



ตอบออกไปแบบนั้นด้วยเสียงที่ไม่ได้ดังเท่าไหร่ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะในรถที่เงียบจนเกินไปหรือเพราะอะไร แต่พอตอบออกไป เสียงของตัวเองมันถึงดังชัดมากขนาดนี้ มองเห็นคนตรงหน้าที่ยกยิ้มขึ้นมาในตอนนี้ สายตาคมที่สบกันอยู่เป็นประกายขึ้นมาในแบบที่ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร ก่อนที่อีกฝ่ายจะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ ใบหน้าคมที่เอียงหน้าทำมุมเข้ามาก่อนจะประกบริมฝีปากทาบทับลงมาแบบที่ผมไม่ทันจะตั้งตัว ฝ่ามือหนาที่เชยคางกันอยู่ จับใบหน้าของผมให้เอียงให้ได้องศาในตอนที่ลิ้นอุ่นๆของคนตรงหน้าค่อยๆไล้เลียริมฝีปากบนและล่างของผมช้าๆ ดูดดุดริมฝีปากร่างเบาๆจนผมตัวสั่นระริก ก่อนจะที่จะใช้ลุ่นๆของตัวเองค่อยๆแทรกริมฝีปากของผมเข้ามา ดูดดุนหนักๆไล่ต้อนลิ้นเล็กของผมแบบหนักๆไม่ยอมเปิดทางให้ได้หลบหนี หัวใจของผมสั่นทุกๆนาทีที่อีกฝ่ายค่อยๆดูดปลายลิ้นหนักๆ ได้ยินเสียงน้ำลายที่ดังจ๊วบจ๊าบททำให้ต้องรู้สึกหน้าแดง ก่อนที่อีกฝ่ายจะผละหน้าออกจากกันช้าๆ



“มึงน่ารัก”



“ผม....”



“พึงพากูมากกว่านี้ก็ได้ กูเต็มใจ ... เต็มใจเหมือนโดนมึงทำของใส่เลยล่ะรู้ไหม” ว่าออกมาแบบนั้นแล้วเอามือมาลูบแก้มผมเบาๆ คำพูดคำจาที่ทำให้กูรู้สึกว่าการเขินเมื่อกี้แม่งเสียเปล่า กำลังจะอ้าปากด่าออกไป แต่อีกฝ่ายก็ทำแค่เอียงหน้าเข้ามาหอมแก้มกันอีกครั้งในตอนนี้

 

“คิดถึงกูแบบนี้ ... มีใจให้กู ดูออก”



“มั่นจังวะเจ๊”



“หรือไม่จริง”



“แล้วถ้าจริง?”



“ถ้าจริงก็ปล้ำแม่งเลยให้จบๆ ไม่ไหวแล้วเอม” ว่าแบบนั้นด้วยเสียงกระเซ่าแล้วทำท่าจะปีนข้ามมาหากันแบบหน้าตาเฉย ดีที่กูยกมือขึ้นมาดันที่อกของอีกฝ่ายไว้ได้ทัน ... มึงนี่มันท้าไม่ได้จริงๆเลยโว้ย



“กูหยอก กูหลอก”



“เดี๋ยวมึงจะโดนกูตบนะ ... ตบด้วยปากกระชากด้วยลิ้นสักวันนึง หมั่นไส้ไอ้สัด ลีลานัก ชอบกันก็เล่นตัวเก่ง”



“ผมเล่นตัวแล้วจะทำไมวะ เจ๊เดือดขนาดวันนี้ คือหวงใช่ไหมล่ะ กูก็ดูออกนะ”



“ดูไม่บอกก็ควายแล้วไหม หวงกว่านี้กูก็ปั้นมึงเป็นก้อนกลมๆแล้วกลืนลงท้องแล้วไอ้เอม”



“ปากเจ๊นี่มันดีจังว้า ถ้าพาพวยมาจะกล้าพูดแบบนี้ไหม”



“พาพวยเหี้ยไร เค้าชื่อพระพาย และอีกอย่าง...เค้าไม่กลับมาง่ายๆหรอก” มันที่ว่าแบบนั้นแล้วส่งยิ้มมาให้กัน ในสายตาของมันตอนที่พูดชื่อของคนๆนั้นออกมาก็ยังดูมีความสุขแบบที่ผมไม่เข้าใจ



“เจ๊อยากให้เค้ากลับมาไหม”



“เมื่อก่อนเคยอยาก”



“แล้วตอนนี้...”



“ตอนนี้มีมึง ใครจะมาใครจะไป ก็ไม่มีผลกับกูทั้งนั้นแหล่ะเอม ... มึงไม่มั่นใจอะไรกูวะ ทุกวันนี้ก็หวงมึงจะตายอยู่แล้ว แล้วอีกนะ ตูดมึงแม่งเจ้าปัญหา มาร้านกูทีไรมีแต่คนสาระแนมาตี กูอยากตัดตากแดดไว้ที่บ้าน”



“สัด! ตูดไม่ใช่เนื้อเค็ม!”



“รำคาญนัก ตูดกู กูตีได้คนเดียว”



“ตูดกูเจ๊ ไม่ใช่ตูดมึง!”



“ของๆมึงก็เหมือนของๆกู คนๆเดียวกัน ขอร้องมึงอย่าโง่เอม”  ถอนหายใจใส่กูพร้อมเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ คำพูดกับการกระทำช่างสวนทางกัน อ้อ...การแต่งหน้าของมันก็สวนทางกับตอนมันกระทืบคนมากเหมือนกัน



“เอม”



“หื้ม”



“มั่นใจกูเถอะ ... กูรู้สึกกับมึงมากจริงๆนะ”



พี่มันที่ว่าออกมาแบบนั้น ก่อนจะใช้มือขวาจับพวงมาลัยแล้วออกรถเพื่อกลับคอนโดไปพร้อมๆกัน มือซ้ายที่ว่างอยู่ของมันที่ก็เอื้อมมือมากุมมือของผมไว้ นิ้วเรียวยาวของอีกฝ่ายที่แทรกผ่านนิ้วของผมมากุมกระชับกันไว้ก่อนจะบีบมือผมเบาๆ



มั่นใจ...หรอวะ



‘ตื่อดึ้ง’



เสียงข้อความเข้าที่ดังมาจากมือถือของพี่มันที่วางอยู่ตรงช่องใส่ของใกล้ๆกับเกียร์ หน้าจอที่สว่างวาบขึ้นมาในตอนนั้น ผมที่ก็ก้มลงมองหน้าจอแบบไม่ได้ตั้งใจ เป็นข้อความของพี่เมฆที่เด้งขึ้นมา



‘มึงหายไปไหนเนี่ยไอ้เหี้ยดาบ มึงรู้ไหมว่าพ...’



สัด ข้อความขึ้นมาไม่ครบ สุดแสนจะขัดขวางความอยากเสือกของกู



“พี่เมฆล่ะ”



“ช่างแม่ง วุ่นวายนัก อย่าให้แม่งมาขัดขวางความสุขของเราค่ะหนู พี่อยากกุมมือเอม ไม่อยากปล่อยมือไปเปิดอ่านข้อความของไอ้สัดเมฆ เสือกนัก”



อื้ม ... เป็นประโยคที่ทำให้รู้สึกเขินแปลกๆจังเลยนะ ว่าไหม หึ้ย~~




--------------To be continued--------------



มาต่อครบ100%แล้วค่ะ ขอโทษจริงๆที่มาช้า ตอนแรกกะว่าวันนี้จะลงสองตอนรวดเลย แต่ว่าอาทิตย์นี้ไปรพ.บ่อย

แคทเลยมีเวลาเขียนไม่พอ ตอนที่17เลยยังไม่สมบูรณ์ ยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ

ด่าได้แต่อย่าแรงน้า ใจบาง เบาๆก็ขาดเบาๆก็ปลิ้ว

ขอบคุณคอมเม้นท์แบบล้นๆสำหรับ113คอมเม้นท์ของครึ่งแรกมากๆ แคทดีใจที่มีคนอ่านชอบเยอะขนาดนี้ ถ้าอยู่ด้วยกันตลอดไปคงจะดีมากๆ ขออภัยอีกครั้งที่มาต่อช้านะคะ

ปล. พี่ดาบจะไม่สนใจเรื่องที่พี่เมฆจะบอกได้แน่หร๊ออออออ ฮึบฮับ ตอนหน้าน้านนน อิอิ

#สวยๆเป็นผัว

ฝากด้วยนะคะ


ออฟไลน์ KizzllKizz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 200
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-1
เดี๋ยวๆพี่ดาบไปอ่านแชทพี่เมฆก๊อนน อยากรู้ว่าที่เหลือส่งมาว่าไง อุอิ

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2598
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ sailom_orn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
 :katai3: ปากดีแบบนี้ให้ตลอดนะอีเจ๊

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ถ้าคนที่พี่เมฆพามาคือพาพวย เอ๊ย พะพายล่ะเจ้. เจ้จะทิ้งน้องเอมไปหาเค้ามั๊ย  :hao4:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
มีความคืบหน้า

ออฟไลน์ LifePo-YuGu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
นี้ถ้าเจอพระพายแล้วทำร้ายน้องเอมนะ อิ๊นี้จะตามไปตบอิ๊เจ๊ถึงร้านนะ บอกเลย หื้มมม  :m16:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ommanymontra

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3437
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-0

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
เจ้เดือดมาก!

ออฟไลน์ Rungzanaka

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เจ้พูดแล้วนะว่าจะไม่กลับไปหาอ่ะต้องมากน้องเอมสนใจน้องเอมคนเดียวนะเจ้ถ้าเปลี่ยนใจโดนตีแน่ๆ

ออฟไลน์ u_cosmos

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-1
ตูดเจ้าปัญหา แนะนำน้องเอมให้ใส่สุ่มเข้าร้านคนจะได้ตีไม่ถึง ^^
ปรบมือให้องค์พี่ดาบหลายๆที ปกป้องน้องได้แบบนี้เราจะเชียร์พี่ไปนานๆนะ
แต่พอมาเรื่องพาพวยก็เริ่มลังเล
ที่ยืนยันว่ามีแต่น้องหลงแต่น้องเนี่ยเพราะมั่นใจว่าพาพวยจะไม่กลับมาใช่หรือเปล่า
ถ้ากลับมา ได้มาเจอกันตัวเป็นๆตรงหน้า จะทำยังไง มีปฏิกิริยาแบบไหน
คุณคนเขียนให้เขาได้เจอกันสักทีเถอะค่ะ นี่ อยากรู้มากอ่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-02-2020 08:41:28 โดย u_cosmos »

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ
บทที่17





“เอม มึงมานี่สิค่ะ”




เสียงเรียกด้วยเสียงสองที่ดังมาจากเตียงนอน หลังจากที่ผมเดินเอาผ้าเช็ดหัวออกมาจากห้องน้ำก็ได้ยินเสียงของอิเจ๊ที่กลับมาคะขาอีกแล้ว พี่มันที่อยู่ในชุดนอนลายจระเข้ตัวน้อยน่ารักแบรนด์เกาหลีของมัน กำลังนั่งอยู่กลางเตียงร้องออกมาแบบนั้นพร้อมกวักมือเรียก ส่วนกู อยู่ในกางเกงบอลขากว้างกับเสื้อกล้ามสีดำย้วยๆ มองเผิน ๆ เหมือนลูกคนใช้กับเจ้านายที่สูงศักดิ์



“เจ๊มีอะไร”



“คลานเข้ามาหากูให้กูดูตูดมึงหน่อย”



“เดี๋ยว!! พูดบ้าอะไรของมึงอีกเจ๊!” ร้องออกมาแบบนั้นแล้วเด้งตัวหนี คือกูพึ่งหย่อนตูดนั่งลงบนเตียงเองนะ นี่มึงมาขอดูตูดอะไรอีก



“กูจะดูว่ามันช้ำไหม ของๆ กู กูจะสำรวจ”



“ใช่เรื่องที่มึงจะมาสำรวจหรอเจ๊ กูถามแค่นี้เลย”



“ถามโง่ๆ ก็ต้องใช่สิคะ กูต้องสำรวจของๆ กูไงหนู” มันที่ว่าออกมาด้วยสีหน้าที่เรียกได้ว่าจริงจัง สายตาคมที่จ้องมาที่ตูดกันอย่างมุ่งมั่นในตอนนั้นก็เอื้อมมือมาคว้าเอวผมไว้ทันที



“เหวอออ เจ๊ ทำไรวะ ปล่อยนะโว้ย”



“ไม่ค่ะ หนูมึงอย่าดิ้น ถอดกางเกงแป๊บเดียว เร็ว มาดูหน่อย” บอกแบบนั้น ง่ายๆ เหมือนเวลามันถามว่าหิวข้าวรึยัง แต่กูว่าแบบนี้มันไม่ใช่แล้วแด็ป คือมึงต้องใจเย็นก่อนนะแด็ปนะ



“เจ๊ ไม่เอา ปล่อยผมนะโว้ย ตูดผมสบายดี!” แหกปากบอกออกไปแบบนั้นพร้อมๆ กับยังคงดิ้นต่อไปหยุด พยายามจะคลานหนีออกมาจากการเกาะกุมของมัน



“ไม่ได้จะเอานะคะ กูจะดูเฉยๆ ไง แล้วไข่มึงล่ะคะ กูเห็นมึงทำหน้าจุกๆ ตอนอยู่ร้าน สุดแสนจะไม่สบายใจ ขอสวยดูไข่ก่อน” ว่าออกมาอีกพร้อมกระชากกางเกงบอลของผมออกหน้าตาเฉย



“เห้ยเจ๊!!”



“หืม...มึงไม่ใส่กางเกงในนอนหรอวะเอม” เดี๋ยวนะ... แล้วเสียงมึงจะเปลี่ยนทำไมแด็ป เมื่อกี้มึงยังคะขาเสียงสองเสียงสามใส่กูอยู่เลย แล้วนี่อะไร พอมึงจับกูนอนพาดขวางไปกับขายาวๆ ของตัวเอง องค์พี่แด็ปมึงลงหรอ ....เห้ยๆ ไม่ได้นะ เก็บร่างพี่ดาบพี่แด็ปมึงไปก่อน



‘เฮือก’



“จ...เจ๊! ปล่อยนะ อย่ามาจับ”



ว่าออกไปแบบนั้นด้วยเสียงที่ก็สั่น สั่นจนตัวเองยังรู้สึกได้ อยากจะยกมือขึ้นตบปากตัวเองแรงๆ มึงจะสั่นทำไมวะ ... แต่ถึงจะคิดแบบนั้น แต่ฝ่ามืออุ่นๆ ที่วางลงบนแก้มก้นของผมแบบไม่มีเนื้อผ้าใดๆ กั้นแบบนี้ รวมถึงไอ้น้องเอมน้อยๆ น่ารักของผมที่ก็นอนสงบนิ่งอยู่บนขาแกร่งของมันแบบนั้น กูไม่สั่นก็บ้าแล้วไหม!!



“ก็แค่จับดู ตูดมึงเนียนดีนะ” คือใช่เวลาที่มึงจะมาวิจารณ์ตูดกูหรอดาบ ถามกันแค่นี้ คือมันไม่ใช่ไงมึง!! ไอ้เอมอยากร้องไห้ ไข่ไม่เจ็บแล้วตอนนี้ แต่อายไข่กับตูดมาก ปล่อยกู!



“เจ๊ ปล่อยโว้ย! อื้อ อย่าลูบ” กูอยากร้องไห้ อายฉิบหายแต่ไม่รู้จะทำยังไงในตอนที่พี่มันลูบมือมันช้าๆ ไปมาอยู่บนแก้มก้นของผม ทำได้มากสุดก็แค่เอาหน้าซุกกับเตียงทั้งๆ ที่ตัวผมก็นอนขวางอยู่บนขามัน เพราะแบบนั้นเลยยิ่งอาย และอายมากขึ้นไปอีกตอนที่อีกฝ่ายก็ลูบก้นกันไม่เลิกจนตอนนี้น้องเอมน้อยๆ ของผมมันก็เริ่มจะรู้สึกอะไรบางอย่างขึ้นมาแบบห้ามไม่ได้



“มีอารมณ์หรอวะ”



“ป...เปล่า”



“หรอ” อีกคนที่ว่าออกมาแบบนั้น แต่ฝ่ามือหนาก็ยังไม่เลิกที่จะลูบไล้ฝ่ามืออุ่นไปมาอยู่ที่แก้มก้นของผม ได้แต่หลับตาแล้วเม้มปากเข้าหากันแน่นๆ ในตอนที่นิวเรียวของอีกฝ่ายลากผ่านไปที่ร่องก้น สะดุ้งจนเผลอขมิบก้นเข้าหากัน ในตอนนั้นที่ก็พยายามจะลุกขึ้นและพลิกตัวหันหนี แต่ไหล่กลับถูกกดลงไปบนเตียงอีกครั้ง ต่างจากเดิมแค่ตอนนี้เป็นแผ่นหลังที่สัมผัสกับเตียง ไม่ใช่หน้าอกเหมือนก่อนหน้านี้ และบนตัวของผมตอนนี้ก็มีใครอีกคนที่เบี่ยงตัวมาคล่อมทับกันไว้แล้วด้วย



“อ๊ะ เจ๊...อื้มมมม” คำพูดของผมที่ถูกกลืนลงไปในลำคออีกครั้งพร้อมๆ กับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามาในปากแบบไม่ทันตั้งตัว ท่อนขาของตัวเองที่รู้สึกได้ว่าถูกอ้าออกในตอนที่ท่อนขาแกร่งแทรกตัวมาตรงกลางระหว่างขา ได้แต่ยกขาขึ้นชันกับพื้นที่นอนในตอนนั้นแบบไม่รู้ตัว ลิ้นร้อนที่เกี่ยวกระหวัดเข้ามาอย่างเร่าร้อนทำให้หัวใจของผมเต้นแรงๆ เหมือนว่าไปวิ่งในระยะร้อยเมตรทั้งๆ ที่จริงๆ ก็แค่นอนอยู่กลางเตียง



“อึก อืออ” เสียงครางที่ดังออกมาจากในลำคอในตอนที่รู้สึกว่าฝ่ามือแกร่งเอื้อมมือมาจับที่เอวของผม ในตอนนั้นก็เผลอหายใจหนักๆ อย่างอดไม่อยู่ ค่อยๆ ปรือตาขึ้นมามองหน้าคนที่กำลังบดริมฝีปากจูบกันแบบหนักๆ อยู่ในตอนนี้ พี่มันที่ก็ลืมตามองกันอยู่ก่อนแล้ว ผมที่รับรู้ได้ถึงรอยยิ้มบางๆ จากคนบนตัวที่ส่งมาให้กันแต่ริมฝีปากก็ยังคลอเคลียบดจูบแบบไม่ถอยห่างไปไหน



“กูจะไม่ให้มึงไปร้านอีกแล้วเอม”



“อึก...เจ๊...”



“ไปทีไร มีแต่คนจ้องมาแตะมึง...กูหวง” พี่มันที่ว่าแบบนั้นก่อนจะกดริมฝีปากจูบย้ำลงมาที่ริมฝีปากผมอีกครั้งแบบหนักๆ หน้าท้องที่สะท้านขึ้นลงเพราะได้แต่หายใจหอบหนักๆ รู้สึกเสียววาบไปทั้งตัวในตอนที่ฝ่ามือหนาเลื่อนจากเอวลงมาวางลงบนแกนกายของผม



‘เฮือก’



“เอม” จมูกโด่งที่คลอเคลียอยู่ที่ข้างแก้ม ในทุกๆ ครั้งที่สันจมูกโด่งลากผ่านไปตรงไหน ร่างกายผมเหมือนถูกกรีดผ่านจนหัวใจกระตุกวูบ ฝ่ามือหนาที่ก็ลูบไล้ปรนเปรอหนักๆ ขยับขึ้นลงอยู่ที่แกนกายของผมแบบไม่หยุดพัก



“พี่ด...ดาบ อื้มม”



“ครับ” เสียงเข้มๆ ของอีกคนที่ตอบรับเสียงเรียกของผมออกมาแบบนั้น ในตอนนี้ที่ผมก็ค่อยปรือตาขึ้นมองหน้าของคนบนร่าง อีกฝ่ายที่ยกยิ้มมุมปากแต่สายตาอ่อนโยนที่ส่งมาให้ พี่มันที่กำลังมองหน้าผมเหมือนเห็นของถูกใจ ส่งยิ้มให้กันแบบเอ็นดู แต่ฝ่ามือหนากลับขยับขึ้นลงแบบหนักๆ ไม่ได้เหมือนกับสีหน้าเลยแม้แต่น้อย ผมที่ได้แต่นอนครางเชิดใบหน้าขึ้นพร้อมๆ กับแอ่นอกขึ้นมาแบบห้ามไม่ไหว



“ไม่ไหวแล้วว่ะเอม อย่าทำหน้าแบบนี้ได้ไหมวะ” ทำหน้าแบบไหน ..... ผมเปล่า ผมไม่รู้



“อึก” อยากจะพูดแก้ตัวออกไป แต่เสียงที่เปร่งออกมาได้ สุดท้ายก็มีแค่เสียงคราง ได้แต่อ้าขาแยกออกกว้าง ลืมไปเลยว่าก่อนหน้านี้เคยอายมากแค่ไหน



‘พึบ’



“อ๊ะ”



ร้องออกมาแบบนั้นเบาๆ ในตอนที่รับรู้ถึงเอ็นเนื้อร้อนที่ถูกวางแนบเสียดสีลงบนแกนกายของผมในตอนนี้ ท้องน้อยหดเกร็งเป็นจังหวะเพราะความเสียวซ่าน แทบชันขากับเตียงในท่าเดิมไม่อยู่ คนตรงหน้าที่ดันตัวเองขึ้นนั่งพร้อมๆ กับมือหนาที่ก็ลูบไล้จากสะโพกขึ้นมายังเอวคอดก่อนจะจับปลายเสื้อที่ของผมขึ้นไปผูกไว้ใต้อกที่ชูชันด้วยอารมณ์ในตอนนี้ หลุบสายตาเลื่อนมองลงต่ำ มองเห็นแกนกายใหญ่ที่ถูกวางแนบอยู่บนแกนกายของผมในตอนนี้ กางเกงนอนขายาวของอีกฝ่ายที่ถูกดึงลงไปกองไว้อยู่ที่ต้นขาแกร่ง สะโพกสอบที่ค่อยๆ ขยับช้าๆ ในตอนที่สายตาคมเข้มนั่นก็จ้องมองหน้ากันอยู่ไม่ละสายตา ไรผมชื้นเหงื่อของอีกฝ่ายที่ก็ยิ่งทำให้คนตรงหน้าดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีกแม้ว่าจะอยู่ในชุดนอนลายจระเข้น้อยก็ตาม



“กูโคตรอยากเข้าไปในตัวมึงเลยเอม”



“อึก” ผมที่กัดริมฝีปากแน่นตอนที่ได้ยินอีกคนพูดแบบนั้น อารมณ์ของตัวผมที่อยากทำให้อ้าปากแล้วบอกออกไปว่าพี่เข้ามาเถอะ เข้ามาในตัวผมนะ แต่....



“แต่กูก็อยากให้อะไรมันถูกต้องมากกว่านี้ รอให้มึงเป็นแฟนกูก่อนเถอะ”



“อ๊ะ!”





‘พรึบ’



ตัวของผมที่ถูกจับพลิกคว่ำหน้าลงไปแบบไม่บอกไม่กล่าว ได้แต่ร้องออกมาแบบนั้น และในเวลาต่อมา ก็ถูกจับให้โก่งสะโพกขึ้นมาอยู่ในท่าคลานเข่า สะโพกที่ยกสูงขึ้นไปในตอนนั้นทำให้ผมใจกระตุก รับรู้ได้ถึงแกนกายใหญ่ร้อนผ่านที่ลากผ่านช่องทางด้านหลังของผมไปช้าๆ เสียวซ่านจนต้องเผลอขมิบถี่ๆ



“ซี๊ด ... อย่ามาทำแบบนี้นะเอม เดี๋ยวกูทนไม่ไหว”



เสียงเข้มที่กระซิบอยู่ข้างหูของผม อีกฝ่ายที่ซ้อนตัวอยู่ทางด้านหลังพูดออกมาแบบนั้น จมูกโด่งที่ก็ซุกไซร้ซอกคอของผมมาจากด้านหลัง รู้สึกเจ็บแปร๊บๆ ในตอนที่อีกฝ่ายขบเม้มเบาๆ ไปตามลำคอและลาดไหล่ ก่อนที่จะรับรู้ได้ถึงแกนกายใหญ่ที่ถูกแทรกผ่านเข้ามาจากหว่างขาของผมจากทางด้านหลัง



“อ๊ะ พี่ด...ดาบ”



“อื้ม ซี๊ด หนีบขาแน่นๆ เอม”



เสียงเข้มที่ว่าออกมาแบบนั้น ก่อนที่สะโพกแกร่งจะเริ่มขยับ แกนกายร้อนผ่าวที่แทรกมาตามหว่างขาที่แนบชิดของผมเสียดสีกันจนร้อนไปหมด เอ็นร้อนที่ถูไถผ่านมาจนถึงแกนกายของผมยิ่งทำให้รู้สึกเสียวซ่านในอก ฝ่ามือแกร่งข้างซ้ายที่เอื้อมมือคว้าแกนกายของผมเอาไว้ก่อนจะขยับชักเข้าออกพร้อมๆ กันกับที่อีกฝ่ายก็กระแทกกระทั้นแกนกายเข้ามาที่ว่างขาของผมแบบหนักๆ



“อ๊ะ อื้ออ”



“ซี๊ดด เอม...” เสียงเข้มที่เรียกชื่อผมออกมาแบบนั้นพร้อมๆ กับที่สะโพกแกร่งก็กดเอวโยกเข้าใส่แบบหนักๆ รู้สึกว่าหว่างขาร้อนผ่าวไปหมด แต่ก็รับรู้ได้ถึงแกนกายแข็งแกร่งที่ร้อนผ่าวอยู่ตรงนั้นที่พอโยกตัวขยับเข้าใส่ในบางจังหวะก็เสียดสีเบียดเสียดถูไถเข้ากับแกนกายของผมไปด้วย ฝ่ามือหนาที่ก็ขยับกดหนักๆ อยู่ที่แกนกายของผมแบบต่อเนื่องไม่หยุด



“อ๊ะ อึก พี่ดาบ อ้า~~”



“ซี๊ดด เอมม อึก”



เสียงครางสองเสียงที่ร้องออกมาพร้อมๆ กันในตอนที่ตัวผมเองก็กระตุกเล็กน้อยก่อนจะปลดปล่อยความรู้สึกเสียวซ่านทั้งหมดออกมาเต็มฝ่ามือแกร่ง พร้อมๆ กับเสียงหอบหายใจหนักๆ ของคนที่ซ้อนอยู่ทางด้านหลังที่ออกแรงกระแทกเข้าออกแรงและเร็วสองสามทีก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มหว่างขาของผมพร้อมๆ กัน



‘แฮ่ก แฮ่ก’



เสียงหอบหนักๆ ของทั้งผมและพี่มันที่ดังสะท้อนไปทั่วห้องนอนในตอนนี้ สติที่เริ่มกลับมาเด่นชัดขึ้นอีกทีในตอนที่ทั้งหน้าทั้งตัวก็ร้อนผ่าวไปหมด ฝ่ามือหนาที่ปล่อยออกจากแกนกายของผม ก่อนจะเลื่อนมาโอบเอวกันไว้กันผมทิ้งตัวลงเตียงในตอนนี้ และฝ่ามืออีกฝั่งที่ว่างของอีกฝ่ายก็แค่เลื่อนมาจับปลายคางของผมให้หันไปรับจูบหนักๆ จากอีกคน



“อึก อื้มม”



“กูมีความสุขว่ะ ... พรุ่งนี้ไปเดทกันน้องเอม”



เดท ... เดทงั้นหรอ



.

.

.




“ทำไมต้องอยากมาทะเลวะคะ กูถามจริง แบบว่าในหนังเอยในนิยายเอย เอะอ่ะก็ต้องพากันมาทะเล คือทำไมก่อน สวยงง”



“เจ๊ไม่ชอบทะเลหรอวะ”



“เฉยๆ ค่ะ มันเค็ม มันเหนียวตัว กูเลยไม่ได้ชอบอะไรเท่าไหร่ สมมุติว่าอกหักกูก็ไม่มาทะเลนะคะ เหนื่อย ไปแดกเหล้าดีกว่า จบง่ายๆ เมาๆ ก็นอน”



“แล้วทำไมถึงยอมพามาอ่ะ ก็บอกแล้วว่าถ้าอยากไปไหนก็ไป” อดไม่ได้ที่จะหันไปหาคนข้างตัวที่ตอนนี้ก็กำลังตั้งใจขับรถอยู่



“ก็มึงอยากมาไงคะหนู กูก็ต้องตามใจมึงถูกไหม ก็สัญญาไว้แล้วไง” อืม...เป็นสัญญาสุดท้ายก็ที่ทั้งผมและอีกฝ่ายจะฟุบหลับไปเมื่อคืนนี้



“เจ๊เป็นเจ้านายที่ทั้งแปลกและใจดีมากๆ เลยนะรู้ตัวป่ะ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะครับ” ว่าแบบนั้นแล้วส่งยิ้มไปให้ อดใจไม่ไหวที่ต้องเอียงตัวไปมามองข้างทางไปด้วย ตอนนี้ก็เป็นเวลาหกโมงเช้า ในช่วงที่พระอาทิตย์ก็เริ่มจะขึ้นมานิดหน่อย ท้องฟ้าที่เริ่มค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีส้มอ่อนๆ เป็นบรรยากาศดีๆ ที่ปกติไม่ค่อยได้เห็นเพราะตื่นสาย



“กูไม่ได้เป็นเจ้านายที่ใจดีอย่างเดียวนะคะ”



“หื้ม?”



“กูเป็นผัวที่ใจดีมากด้วยค่ะ” บอกออกมาแบบนั้นแล้วหันมายิ้มให้กันแบบสว่างสดใส ดวงตาคมดุที่วันนี้ไม่มีสีอายแชโดววิบวับนั่นขยิบตาส่งมาให้กันอีกหนึ่งที



“ใครถามกันวะ” ว่าออกไปแบบนั้นเบาๆ แล้วต้องรีบหันหน้าหนีออกไปนอกรถ อยู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนรถจะแคบลงจนหน้าอึดอัดแบบบอกไม่ถูก ไอ้บ้าเอ้ย อิเจ๊พี่ดานี่แม่งเล่นกูแต่เช้าเลย



“มองข้างทางไปก่อนก็ได้ค่ะหนู กูรู้ว่ามองหน้ากูแล้วมึงจะยิ่งหน้าแดง”



“มั่วว่ะเจ๊ ใครจะหน้าแดงกับเรื่องอิแค่นี้”



“นั่นสิเนอะ ถ้าหน้าแดงตัวแดงกับเรื่องเมื่อคืนก็ว่าไปอย่างอ่ะโน๊ะ”



“โว้ยยย อิพี่ดาบ!!”



“กรี๊ดดด อิน้อง โปรดเรียกกูว่าดานี่ค่ะอิดอกกกกก”



สัด...ผีเจ๊ดานี่คัมแบล็คเข้าร่างมันอีกแล้ว



เราใช้เวลาไม่นานก็เดินทางมาถึงทะเล เป็นเพราะว่ามาทะเลที่ไม่ได้อยู่ไกลจากกรุงเทพ หลายๆ คนบอกว่าทะเลที่นี่ไม่น่ามาเที่ยวเท่าไหร่เพราะบรรยากาศไม่ดี แต่สำหรับผมในตอนนี้ แม่งดีสุดๆ เลยว่ะ



“หนูคะ มึงยิ้มอะไรขนาดนั้นเอ่ย” หันไปมองก็เจอกับเจ๊ดานี่เดินตามลงมาจากรถ ในมือเจ๊มันถือตระกร้าอะไรซักอย่างออกมาด้วย ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมานั่งลงอยู่ข้างๆ ผม ก็แค่นั่งเล่นกันอยู่บนพื้นทราย



“ผมชอบทะเล และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาเห็นทะเลจริงๆ” บอกออกไปแบบนั้นแล้วส่งยิ้มกว้างๆ ไปให้ สายลมเอื่อยๆ ที่ทำให้รู้สึกเย็นสบาย



“ถามจริงนะคะ มึงไม่เคยมาทะเลเลยหรอ”



“ก็จริงอ่ะดิ เจ๊พี่มึงคิดว่าทะเลนี่มันมาง่ายหรอวะ”



“มีประเทศนี้มีรถที่ชื่อว่ารถทัวร์ รถตู่ประจำทางอะไรงี้นะคะหนู”



“ก็รู้ แต่มันก็ไม่ได้มาง่ายอ่ะ แล้วอีกอย่าง ผมก็ทำงานตลอด จะเอาเวลาไหนมาเที่ยวเล่นอ่ะ เมื่อก่อนที่ผมจะไปทำงานเป็นเด็กเสริฟที่ร้านเก่าอ่ะ ผมทำเซเว่นด้วยนะ มันแบบต้องเข้ากะเช้าบ้างดึกบ้าง เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยลาออกแล้วมาทำงานผับ อย่างน้อยกลางวันก็ยังได้เรียนเต็มที่อ่ะ”



“เอม...มึงนี่...” อีกคนที่ขมวดคิ้วมองหน้าผม ไม่รู้ว่าอีกคนกำลังคิดอะไร แต่ฝ่ามือหนาที่อบอุ่นของพี่มันก็ยกขึ้นมาว่างลงบนหัวของผมก่อนจะลูบเบาๆ เป็นความอบอุ่นที่เหมือนจะแผ่จากศีรษะทะลุไปที่ใจแล้วเคลื่อนย้ายไปรอบๆ ตัวของผม ... เป็นความรู้สึกที่อบอุ่นดีจนต้องหลับตาลงแล้วเอียงหัวเข้าหาฝ่ามือนั้น



“เก่งจังนะ ตัวแค่นี้เอง” ผมที่ช้อนตามองอีกคนที่พูดออกมาแบบนั้น สายตาของคนตรงหน้าที่กำลังมองกันอ่านไม่ออกว่าคิดอะไร แต่มันก็เหมือนจะมีความหวังดีเจือปนอยู่ในนั้น



“ผมไม่เก่งหรอก ... ก็แค่ถ้าอยากมีชีวิตรอด ก็ต้องดิ้นรน ... ก็ผมอยู่คนเดียวนี่หว่าพี่ ก็แบบที่เห็น มีญาติก็เหมือนไม่มีอ่ะ” บอกออกไปยิ้มๆ ไม่ได้คิดมากอะไรกับชีวิตตัวเองอีกแล้วในตอนนี้



“ต่อจากมึงไม่ได้อยู่คนเดียวแล้วนะ .. มึงมีกู


(มีต่อจ้า)


ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ

จบคำพูดของพี่มันด้วยเสียงนิ่งๆ แบบนั้น สายตาคมๆ ที่วันนี้ไม่มีประกายวิบวับอยู่บนเปลือกตา และสีปากก็ไม่ได้แดงจัดเหมือนทุกที พอมันที่พูดออกมาแบบนี้ ก็อดไม่ได้เลยจริงๆ อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเลยจริงๆ



“ขอบคุณครับ” บอกออกไปแบบนั้นและก็ได้รับรอยยิ้มอบอุ่นส่งกลับมาแทน



“หิวยัง”





“อื้ม ยังไม่มากอ่ะ”



“ไม่มากก็ต้องลองท้องไว้ก่อน เดี๋ยวปวดท้อง” พี่มันที่บอกแบบนั้นก่อนจะคว้าตระกร้าข้างตัวมาวางไว้ตรงหน้าผมแล้วเปิดออก ข้างในเป็นแซนวิสแบบง่ายๆ ใส่มายองเนสทูน่าที่มีผักและทูน่าแบบเน้นๆ



“เจ๊พี่มึงทำมาหรอ” อดไม่ได้ที่จะต้องเบิกตากว้างๆ ขึ้นมาในตอนที่เห็น



“กูไปขอเค้ามามั้งคะ แหม ควายน้อยก็นะ” มันที่ว่าออกมาแบบขำๆ ก่อนจะหยิบทิชชู่เปียกขึ้นมาแล้วดึงมือผมไปเช็ดให้



“เจ๊ เดี๋ยวผมทำเองก็ได้”



“เฉยๆ ค่ะ” บอกออกมาดุๆ และสุดท้ายก็ดื้อดึงที่จะเช็ดมือให้ผมอยู่แบบนั้น ได้แต่ก้มหน้ามองเสี้ยวหน้าของคนตรงหน้าที่กำลังเช็ดมือผมแบบจริงจัง



“เดี๋ยวนี้อันตรายนะคะมึง เชื้อรงเชื้อโรคเยอะ ต้องรักษาความสะอาด เพราะกูยังอยากมีมึงอยู่ไปกับกูในทุกๆ วันอีกนานๆ” คนตรงหน้าที่ก้มหน้าก้มตาเช็ดมือผมพูดออกมาแบบนั้น ไม่ได้รู้ด้วยซ้ำว่าผมกำลังมองพี่มันอยู่ด้วยสายตาแบบไหน



“พี่...”



“หื้ม ว่าไงคะหนู” เงยหน้าขึ้นมามองหน้ากันพร้อมเลิกคิ้วใส่แบบสงสัย ผู้ชายตรงหน้าที่อยู่ในเสื้อฮาวายสีชมพูอ่อนที่มีดอกกุหลาบสีแดงใบเขียวสลับกัน แว่นกันแดดสีน้ำตาลอ่อนที่ถูกทัดเอาไว้ที่อดเสื้อที่ก็ปลดกระดุมลงไปแล้วสามเม็ดจนเห็นแผกอกแกร่ง ... ตั้งแต่วันนั้นที่ผมได้กลับมาเจอพี่มันในวันที่ไอ้หยีพาไปฝากงาน ผมไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่ามันจะมีวันนี้ วันที่ผมกับมันนั่งอยู่ต่อหน้ากันด้วยความรู้สึกดีๆ แบบนี้



“ตอนแรกผมเคยคิดว่าการที่ได้กลับมาเจอพี่มันเป็นเรื่องเฮงซวยที่สุด”



“เดี๋ยว ทำไมก่อน เจอกูแล้วมันทำไมคะหนู” อีกคนที่ขมวดคิ้วว่าออกมาแบบนั้น แต่ผมกลับยิ้มตอบกลับไป



“ก็เจ๊พี่มึงเป็นตุ๊ดอ่ะ”



“กูเป็นตุ๊ดแล้วมันทำไมก่อนเอ่ย คือบุลลี่หรอ ลงไปตบกับกูที่ทะเลได้นะคะ” ขึ้นเสียงมองแรงใส่ พร้อมกรีดมือชี้นิ้วไปที่ทะเลตรงหน้าพวกเราในตอนนี้ เห็นแบบนั้นก็อดจะหัวเราะออกมาอีกทีไม่ได้เลยจริงๆ



“ก็ผมไปได้กับตุ๊ดนะ จะมีตุ๊ดที่ไหนที่จะดีใจอ่ะ ก่อนหน้านี้แรกๆ ผมยังเห็นพี่กรี๊ดกล้ามผู้ชายในร้านอยู่เลย เต๊าะลูกน้องเอยอะไรเอย ผมนี่กลัวมากๆ ว่าถ้าเจ๊รู้ว่าผมกับเจ๊เอ่อ...อ๊อดๆ ตะติ้งแกร๊ดกันอีกรอบเจ๊จะไล่ผมออกด้วยซ้ำ”



“กูเป็นตุ๊ดสวยที่มีสไตล์ค่ะ โทษทีนะคะ ขอย้ำอีกทีว่ากูเปิดกล้องวงจรปิดดูเองเลยจ้า” ดูภูมิอกภูมิใจกับเรื่องนี้ไม่เลิกจริงๆ



“ก็นั่นแหล่ะ ในตอนนั้นผมคิดว่าการเจอเจ๊พี่มึงอีกครั้งมันเป็นเรื่องเฮงซวยจริงๆ”



“อ่าหะ แล้วตอนนี้มึงยังคิดแบบนั้น” คนตรงหน้าที่เลิกคิ้วถามกัน ผมที่ส่งยิ้มตอบกลับไปให้พร้อมส่ายหน้า



“ไม่แล้ว ... จริงๆ การที่ได้เจอเจ๊พี่มึง มันเป็นเรื่องดีที่สุดในชีวิตของผมเลยว่ะ ขอบคุณนะที่ดูแลเอม”



“หึ จะทนไม่ไหวยัง ถ้าทนไม่ไหวก็ตกลงคบกับกูเถอะหนู ลิมิแตดอิดิชั่นขนาดนี้”



“ลิมิเต็ดไหมวะ”



“เออ เหมือนๆ กันล่ะค่ะ ... ว่าไง ตกลงยัง หมดความอดทนยังหนู กูจะหมดความอดทนแล้วนะเว้ย”



“ทำไม เจ๊จะเลิกจีบผมหรอ”



“ใช่ เพราะกูจะปล้ำมึงเลย! อดทนมาหลายครั้งแล้วนะเว้ยเอม อยากเอามึงแล้ว”



“เชี่ย! เจ๊พี่มึงพูดบ้าไรวะ ... นี่คืออยากได้ผมเป็นแฟนเพราะอยากเอารึไงวะ” กูนี่หน้าง้ำลงมาเลย ดูพี่มันพูดนะ กูอยากหยิบหัวมันไปกดน้ำ



“ใช่สิ ก็อยากเอามึงเนี่ย”



“โว้ยยย งั้นเชิญเจ๊พี่มึงไปหาคนอื่นเลย กูลาก่อน บายจ้า” บอกแบบนั้นแล้วทำท่าลุกขึ้นยืน แต่ติดตรงที่อีกคนก็คว้าตัวผมไว้ได้ก่อน คนข้างตัวที่ดึงตัวผมเข้าไปกอดแน่นๆ แล้วหัวเราะขำออกมาในตอนนั้น



“มึงคิดว่าถ้ากูอยากได้ กูจะปล่อยมึงไปหรอวะ”



“ไม่ปล่อยผมก็จะไปโว้ยย คนหื่นกาม ฝันไปเถอะว่าผมจะให้เจ๊พี่มึงเอา”



“หรอ ... เดี๋ยวมึงก็รู้ หึหึ” กูล่ะเกลียดแสนเกลียดอิเสียงหัวเราะหึหึในลำคอแม่งเนี่ย คิดว่าหล่อหรอสาด ... อืม ไอ้หล่อ!



“บอกไว้ก่อนเลยนะหนู ถ้าไม่รีบคว้ากูไว้ มีคนมาสอยกูไปแล้วอย่าร้องไห้ละกัน”



“หึยยย สุดแสนจะหลงตัวเอ้ง!!” ร้องออกไปแบบนั้นแล้วอ้าปากงับลงไปที่หน้าอกแม่ง หมั่นไส้ ก็พี่มันจับตัวผมมากอดซุกแนบอกมันจนหน้าบี้นี่หว่า หมั่นไส้ความกล้ามอกกล้ามท้องแม่ง นี่แน่ะ งับแม่งเลย



“โอ้ยย เจ็บนะเอม กัดกูทำไม เดี๋ยวกูกัดมึงให้ช้ำทั้งตัวเลยสัด เป็นควายนะหนู มึงจะมาเป็นหมาไม่ได้”



“โอ้ยยย พี่ดาบมึงกวนตีนจังวะ”



“ฮ่าๆ โอ๋นะลูกควายน้อยของพี่” ว่าแบบนั้นพร้อมกอดตัวผมแน่นขึ้นไปอีก ก่อนจะโยกตัวไปซ้ายขวาเหมือนเวลากอดปลอบเด็ก กวนตีนจนหน้าตี แต่จริงๆ แล้วก็รู้สึกดีจนต้องกระชับวงแขนของตัวเองที่กอดไว้อยู่ตรงเอวของอีกคนให้แน่นขึ้นไปอีก




เป็นความอบอุ่นใจที่ทำให้ผมยิ้มได้ไม่หุบเลยจริงๆ ... ถ้าเป็นแบบนี้ตลอดไปก็คงดี




‘ครืดๆๆ’





เสียงสั่นที่มาจากโทรศัพท์ทำให้ผมพยายามจะดันตัวออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่าย ถึงแม้จะไม่ได้อยากผละออกไปก็เถอะนะ



“เจ๊...โทรศัพท์นะ”



“อื้อ รำคาญ ช่างแม่งดิคะ กูจะอยู่กับมึง”



เจ๊พี่มันที่ว่าแบบนั้นแล้วก็ไม่ยอมปล่อยอ้อมกอดออกจากผม เลยพยายามช้อนสายตาขึ้นไปมองหน้าอีกคน อีกฝ่ายที่ก้มหน้าลงมามองกันแล้วยกยิ้มมุมปากส่งมาให้ ก่อนจะก้มหน้าลงมาจุ๊บเบาๆ ที่หน้าผากผมหนึ่งที เป็นช่วงเวลาที่เหมือนทุกๆ อย่างรอบข้างไร้ซึ่งตัวตน ผมที่ได้แต่เบิกตากว้างขึ้นในตอนนั้น หน้าแดงๆ ร้อนๆ เขินไปหมดทั้งหน้า



“เจ๊!”



“ทำไมคะหนู” ถามแบบนั้นแล้วยิ้มให้กันไม่เลิก ได้แต่เม้มริมฝีปากเข้าด้วยกันแล้วกดหน้าลงมาซุกอกอีกคน



“เค้าบอกว่า อย่าปล่อยให้คนที่เรารู้สึกดีมาจูบหน้าผาก เพราะมันจะเป็นการทำให้เราจดจำเค้าไปตลอดชีวิต” ว่าออกไปแบบนั้นแบบเบาๆ ความรู้สึกนิ่มๆ ของริมฝีปากของอีกฝ่ายยังติดอยู่ที่ตรงนั้น ความร้อนเอ่อขึ้นไปทั่วทั้งใบหน้า



“แล้วทำไม จำกูไปตลอดชีวิตมันไม่ดีหรือไง”



“มันก็.....” มันก็ดี แต่ถ้าวันนึงผมไม่มีพี่มึงจะทำไงล่ะวะ ... ได้แต่คิดแบบนี้อยู่ในใจ แต่ก็ไม่ยอมพูดบอกออกไปให้พี่มันรู้เลยสักคำ





“จำกูไปตลอดชีวิตเถอะเอม เพราะยังไง กูก็ไม่มีทางยอมออกไปจากชีวิตมึงอยู่แล้วล่ะหนู ... สิงมึงได้กูสิงไปแล้วนะ”



อีกคนที่บอกออกมาแบบนั้นพร้อมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก และก็ไม่รู้ทำไม แต่แค่คำพูดไม่กี่คำจากอีกฝ่าย ก็ทำให้หัวใจของผมเต้นแรงเหมือนจะตายได้ทุกที



“อืม...เอมก็อยากมีพี่อยู่ในชีวิตตลอดไปเหมือนกัน”



...



“วันนี้กูไม่ทำกับข้าวแล้วนะคะหนู”



“ก็ไม่ต้องทำสิ ก็เจ๊เล่นซื้อเหมามาทั้งร้านเค้าแล้วแบบนั้นอ่ะ” ผมที่หันหน้าไปพูดกับคนที่กำลังถือถุงพะลุงพะลังเดินตามหลังกันมาออกมาจากลิฟต์



วันนี้เจ๊ดานี่พาไปกินข้าวที่ร้านๆ นึงชื่อว่า ‘สุดทางรัก’ เป็นร้านอาหารชื่อเพราะๆ และบรรยากาศดีๆ แต่ราคาก็แอบแรงเอาเรื่อง แต่ถ้าพูดถึงบรรยากาศก็ดีมากๆ เพราะร้านหันหน้าเข้าหาทะเลเลย ตอนกลับ เจ๊พี่มันเลยซื้ออาหารกลับมาหลายอย่างเผื่อมือดึกแล้วก็ของวันพรุ่งนี้ด้วย



“ก็มึงบอกอยากกิน”



“แต่ว่าวันนี้กินไปหลายอย่างแล้ว เอมเกรงใจ”



“เกรงใจเหี้ยไร นี่ผัวมึง”



“เจ๊! ปากแดงแบบนี้ไม่นับหรอกโว้ย”



“เดี๋ยวมึงเจอกูเอาจริงนะน้องเอม แล้วอีกอย่างนะ วันนี้กูไม่ได้ปากแดงเลยค่ะ ส่องกระจกที่รถแล้วตกใจมาก อิดอกอยากจะกรี๊ด เหมือนเจอเพื่อนเก่า เหมือนอิดาบโผล่ออกมาทักทาย อยากจะร้องไห้ในความหล่อ หลงร่างตัวเองอยากได้ตัวเองเป็นผัวเลยค่ะหนู เนี่ย...กูไม่น่าลืมหยิบลิปสติกแท่งโปรดไปเลย หน้าสดเหี้ยๆ เลยค่ะ”



ร่ายยาวออกมาพร้อมทำหน้าดราม่า แล้วคืออะไรวะ....อยากได้ตัวเองเป็นผัว คือมันต้องเป็นคนแบบไหนวะถึงจะคิดอะไรแบบนี้ได้ โว้ย เจ็บไข่!



“แต่หน้าสดแบบนี้ เจ๊หล่อมากๆ เลยนะ”



ผมที่เปลี่ยนเป็นเดินถอยหลังแล้วว่าออกไปแบบนั้นพร้อมส่งยิ้มกว้างๆ ไปให้ คนที่กำลังเดินตามมาใหม่หยุดชะงักก้าวในการเดินไปจังหวะนึง ไม่เข้าใจเท่าไหร่ว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร เจ๊พี่มันที่มองตรงมาที่ผมแบบอึ้งๆ ก่อนจะเสหน้าหนีไปทางอื่นก่อนจะค่อยๆ เดินตามมา ไม่เข้าใจว่าพี่มันเป็นอะไร และในตอนที่กำลังจะอ้าปากถามอีกฝ่ายก็ดันเหลือบไปเห็นใบหูของอีกฝ่ายเข้าซะก่อน
‘หูแดง’



เชี่ย! เจ๊พี่มันเขินหรอ หูยยยยยย



“พี่ดาบ .. ในความคิดเอม พี่หล่อมากๆ เลยนะ” ยิ้มออกไปแบบนึกสนุกแล้วเดินเข้าไปกระซิบข้างๆ หูของอีกฝ่าย เป็นพี่มันที่สะดุ้งนิดหน่อยแล้วก็หันหน้ากลับมามองกันด้วยหน้านิ่งๆ แต่หูแดงแปร๊ด



“พ...พูดบ้าไรของมึงคะอิหนู ก...กูสวย จัดจ้านสุดในย้านนี้ค่ะ”



“อ้อออ อะเค้” ผมที่พยักหน้าเออออห่อหมกไปด้วยรอยยิ้มกว้างๆ ทำเอาอีกคนถึงกับหน้าตึงใส่ ก่อนที่วงแขนแข็งแกร่งนั่นจะเอื้อมมาคว้าคอกันเข้าไปกอดทั้งๆ ที่แขนข้างซ้ายของพี่มันก็หิ้วของพะลุงพะลังก็ยังสามารถยกมากอดคอกูได้ ... มันต้องแข็งแรงขนาดไหนวะเห้ย



“อ๊ากกก หนักนะๆๆ”



“สมคะๆๆ กวนกูนักนะ เดี๋ยวนี้เด็กมันร้ายนะคะ”



“ฮ่าๆๆ ยอมแล้วๆ เอมยอมแล้วโว้ย” ร้องออกมาแบบนั้นแล้วยิ้มขำร้องลั่นไปตามทางเดินในตอนที่พี่มันกระชับวงแขนหนับคอผมเข้าไปหาให้แน่นขึ้นไปอีกแบบแกล้งๆ เราสองคนที่เดินไปแกล้งกันไปพร้อมยิ้มกว้างและขำใส่กันไปแบบมีความสุขกันแบบนั้น



“ฮ่าๆๆๆ”



“อ๊ะ...ดานี่!! เมฆๆ!! ดานี่กลับมาแล้วล่ะ ดานี่เซอร์ไพรส์จ้า!!”



เสียงใสๆ ที่ดังมาจากตรงหน้าของพวกเรา เราสองคนที่เหมือนจะพึ่งสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนกำลังนั่งและยืนรออยู่ที่หน้าห้อง ขายาวๆ ของคนข้างตัวของผมที่หยุดชะงักลง ผมที่เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเจ๊พี่มันในตอนที่อีกฝ่ายพูดออกมาเบาๆ ว่า



“พระพาย”



พระพาย




ใครวะ



ผมที่ได้แต่ยืนทำหน้าโง่แล้วทำตาปริบๆ อยู่ในตอนนี้ สงสัยจนต้องเอียงหัว แต่ว่าชื่อนี้ก็ค่อนข้างที่จะคุ้นๆ หูอยู่นะ ... ไอ้เอมเคยได้ยินเมื่อตอนไหนหว่า .... จนถึงตอนนี้ที่คนที่ยืนอยู่ไกลๆ พวกเราจะวิ่งตรงเข้ามาหา ใบหน้าน่ารักของผู้ชายร่างเล็ก เรียกได้ว่าทั้งเล็กและบางที่อยู่ในเสื้อกันหนาวมีฮู้ดสีชมพูและกางเกงยีนส์ขายาวสีฟ้าอ่อนๆ อวดต้นขาเรียว รองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังสีขาวที่ใส่มาเข้าชุด ทุกอย่างดูดีและเหมาะกับเจ้าของใบหน้าขาวที่มีขนตางอนยาวและปากเป็นกระจับสีชมพูนี่เหลือเกิน คนที่วิ่งตรงมาจับมืออีกข้างของเจ๊พี่มันที่ไม่ได้กอดคอผมอยู่ และในตอนนั้นที่ผมได้เห็นหน้าของคนที่วิ่งเข้ามาแบบเต็มๆ ตาใกล้ๆ หัวใจของผมก็สั่นไหวเต้นระรัวแบบห้ามไม่อยู่ ก่อนที่สายตามันจะเลื่อนไปโฟกัสที่มือเรียวที่กำลังเกาะกุมมือของเจ๊พี่มันไว้แน่นๆ รอยยิ้มกว้างๆ และตาเป็นประกายที่ช้อนตามองพี่มันแบบมีความสุขแบบนั้น ... ผมจำได้แม่น จำได้แม่นเลยจริงๆ



“พาพวย!”



“เอ๋?” คนตรงหน้าที่ค่อยๆ หันมามองหน้ากันก่อนจะเอียงหน้ามามองกันแบบงงๆ





::::::::::::::::::-- to be continued --:::::::::::::::::::::::::





เน๊!!! แคทมาแล้วจ้าาาา....เอิ้ววว จริงๆ ที่เขียนตอนนี้ไว้ยังมีต่ออีกนิดนึง แต่คิดว่าตัดจบตอนนี้น่าจะดีกว่า

คืออยากดักตีพี่เมฆมากจ้า อิพี่เมฆสุดหล่อ พี่พาฝนมาตั้งเค้าหรอหรืออะไร อยากจะตีนัก

เนี่ย...ไหนใครถามถึงพาพวย เอ้ย พระพาย แคทพามาเสริฟแล้วนะจ๊ะ

รักทุกคน ยังมีใครรออ่านอยู่ไหม

มาอ่านเถอะนะคะ มาอ่านกันนะคะ

แคทฝากแฮชแทค #สวยๆเป็นผัว รวมถึงนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ

แคทขอขอบคุณคนอ่านจากทางเล้าเป็ดที่อยู่ด้วยกันมาเสมอๆเลยนะคะ


เดี๋ยวๆพี่ดาบไปอ่านแชทพี่เมฆก๊อนน อยากรู้ว่าที่เหลือส่งมาว่าไง อุอิ
จนถึงตอนนี้น้านนนน อิพี่ก็ไม่ยอมอ่านอีกจ้าาา เนี่ย มันเลยโบ๊ะบะโบ้มมม


:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ขอบคุณมากๆนะคะ แคทฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ


:katai3: ปากดีแบบนี้ให้ตลอดนะอีเจ๊
  นั่นสิๆๆ ปากดีจูบเก่งด้วยนะ เอ๊ะ คนละเรื่อง 555555


ถ้าคนที่พี่เมฆพามาคือพาพวย เอ๊ย พะพายล่ะเจ้. เจ้จะทิ้งน้องเอมไปหาเค้ามั๊ย  :hao4:
และแล้วคนที่พี่เมฆพามาก็คือออออ.........อิอิ


มีความคืบหน้า
  มาแล้วจ้าาา ตอนนี้เป็นยังไงมาอ่านอีกนะคะ


นี้ถ้าเจอพระพายแล้วทำร้ายน้องเอมนะ อิ๊นี้จะตามไปตบอิ๊เจ๊ถึงร้านนะ บอกเลย หื้มมม  :m16:
  ทีมแม่น้องเอมมม ดูออกนะคะ ฝากน้องด้วยนะคะ จุ๊บๆน้า


:กอด1: :pig4: :กอด1:
  แคทขอบคุณมากๆนะคะ มาอ่านอีกนะคะ


เจ้เดือดมาก!
  เดือดยาวๆกันไป เดือดบนเตียง หืดหาดดดด



เจ้พูดแล้วนะว่าจะไม่กลับไปหาอ่ะต้องมากน้องเอมสนใจน้องเอมคนเดียวนะเจ้ถ้าเปลี่ยนใจโดนตีแน่ๆ
  ถ้าเจ๊เปลี่ยนใจ ทีมแม่น้องเอมต้องมาแน่ๆเลย แคทฝากด้วยนะคะ อิอิ




ตูดเจ้าปัญหา แนะนำน้องเอมให้ใส่สุ่มเข้าร้านคนจะได้ตีไม่ถึง ^^
ปรบมือให้องค์พี่ดาบหลายๆที ปกป้องน้องได้แบบนี้เราจะเชียร์พี่ไปนานๆนะ
แต่พอมาเรื่องพาพวยก็เริ่มลังเล
ที่ยืนยันว่ามีแต่น้องหลงแต่น้องเนี่ยเพราะมั่นใจว่าพาพวยจะไม่กลับมาใช่หรือเปล่า
ถ้ากลับมา ได้มาเจอกันตัวเป็นๆตรงหน้า จะทำยังไง มีปฏิกิริยาแบบไหน
คุณคนเขียนให้เขาได้เจอกันสักทีเถอะค่ะ นี่ อยากรู้มากอ่ะ
  มาแล้วค่าาาา ขอบคุณคอมเม้นท์น่ารักๆที่มีให้แคททุกตอนเลย มาแบบยาวๆเม้นท์กันให้แคทน่ารักๆแบบนี้ทุกตอนเลย  ส่วนเรื่องตูดน้องน้านนน คือตูดมหาภัย โดนตีตลอด รวมถึงตอนนี้ตูดก็ยังคงมีปัญหา เพราะพี่ดาบเองก็อยากจะสัมผัสอยากจะทัชตูดน้องเหมือนกัน หืดหาดดดด  :haun4: อิอิ ... ส่วนทางด้านพระพายน้านนน มาาา มาแล้วววว อิพี่เมฆสุดหล่อพาเมฆฝนมาแล้วจ้าาาา อิอิ

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6

ออฟไลน์ sailom_orn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
อิเจ้เพิ่งจะมาจีบน้องเอมเป็นแฟนหลังจากได้กันไปตั้งหลายทีแล้วอ่ะนะ   :laugh:
ถ้าอย่างนั้นให้องพี่ดาบเข้าแล้วเข้าเลย ไม่ต้องออกได้ไหมอ่า
แถมคราวนี้พะพายกิ๊กเก่ามาเจออีก น้องเอมจะมิคิดหนีไปอีกรึ รีบๆ เคลียร์นะเฮียนะ

ออฟไลน์ KizzllKizz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 200
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-1
พระพายมาทำไมมมม กลับไปเดี๋ยวนี้!!!!
 :katai1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด