จบคำพูดของพี่มันด้วยเสียงนิ่งๆ แบบนั้น สายตาคมๆ ที่วันนี้ไม่มีประกายวิบวับอยู่บนเปลือกตา และสีปากก็ไม่ได้แดงจัดเหมือนทุกที พอมันที่พูดออกมาแบบนี้ ก็อดไม่ได้เลยจริงๆ อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเลยจริงๆ
“ขอบคุณครับ” บอกออกไปแบบนั้นและก็ได้รับรอยยิ้มอบอุ่นส่งกลับมาแทน
“หิวยัง”
“อื้ม ยังไม่มากอ่ะ”
“ไม่มากก็ต้องลองท้องไว้ก่อน เดี๋ยวปวดท้อง” พี่มันที่บอกแบบนั้นก่อนจะคว้าตระกร้าข้างตัวมาวางไว้ตรงหน้าผมแล้วเปิดออก ข้างในเป็นแซนวิสแบบง่ายๆ ใส่มายองเนสทูน่าที่มีผักและทูน่าแบบเน้นๆ
“เจ๊พี่มึงทำมาหรอ” อดไม่ได้ที่จะต้องเบิกตากว้างๆ ขึ้นมาในตอนที่เห็น
“กูไปขอเค้ามามั้งคะ แหม ควายน้อยก็นะ” มันที่ว่าออกมาแบบขำๆ ก่อนจะหยิบทิชชู่เปียกขึ้นมาแล้วดึงมือผมไปเช็ดให้
“เจ๊ เดี๋ยวผมทำเองก็ได้”
“เฉยๆ ค่ะ” บอกออกมาดุๆ และสุดท้ายก็ดื้อดึงที่จะเช็ดมือให้ผมอยู่แบบนั้น ได้แต่ก้มหน้ามองเสี้ยวหน้าของคนตรงหน้าที่กำลังเช็ดมือผมแบบจริงจัง
“เดี๋ยวนี้อันตรายนะคะมึง เชื้อรงเชื้อโรคเยอะ ต้องรักษาความสะอาด
เพราะกูยังอยากมีมึงอยู่ไปกับกูในทุกๆ วันอีกนานๆ” คนตรงหน้าที่ก้มหน้าก้มตาเช็ดมือผมพูดออกมาแบบนั้น ไม่ได้รู้ด้วยซ้ำว่าผมกำลังมองพี่มันอยู่ด้วยสายตาแบบไหน
“พี่...”
“หื้ม ว่าไงคะหนู” เงยหน้าขึ้นมามองหน้ากันพร้อมเลิกคิ้วใส่แบบสงสัย ผู้ชายตรงหน้าที่อยู่ในเสื้อฮาวายสีชมพูอ่อนที่มีดอกกุหลาบสีแดงใบเขียวสลับกัน แว่นกันแดดสีน้ำตาลอ่อนที่ถูกทัดเอาไว้ที่อดเสื้อที่ก็ปลดกระดุมลงไปแล้วสามเม็ดจนเห็นแผกอกแกร่ง ... ตั้งแต่วันนั้นที่ผมได้กลับมาเจอพี่มันในวันที่ไอ้หยีพาไปฝากงาน ผมไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่ามันจะมีวันนี้ วันที่ผมกับมันนั่งอยู่ต่อหน้ากันด้วยความรู้สึกดีๆ แบบนี้
“ตอนแรกผมเคยคิดว่าการที่ได้กลับมาเจอพี่มันเป็นเรื่องเฮงซวยที่สุด”
“เดี๋ยว ทำไมก่อน เจอกูแล้วมันทำไมคะหนู” อีกคนที่ขมวดคิ้วว่าออกมาแบบนั้น แต่ผมกลับยิ้มตอบกลับไป
“ก็เจ๊พี่มึงเป็นตุ๊ดอ่ะ”
“กูเป็นตุ๊ดแล้วมันทำไมก่อนเอ่ย คือบุลลี่หรอ ลงไปตบกับกูที่ทะเลได้นะคะ” ขึ้นเสียงมองแรงใส่ พร้อมกรีดมือชี้นิ้วไปที่ทะเลตรงหน้าพวกเราในตอนนี้ เห็นแบบนั้นก็อดจะหัวเราะออกมาอีกทีไม่ได้เลยจริงๆ
“ก็ผมไปได้กับตุ๊ดนะ จะมีตุ๊ดที่ไหนที่จะดีใจอ่ะ ก่อนหน้านี้แรกๆ ผมยังเห็นพี่กรี๊ดกล้ามผู้ชายในร้านอยู่เลย เต๊าะลูกน้องเอยอะไรเอย ผมนี่กลัวมากๆ ว่าถ้าเจ๊รู้ว่าผมกับเจ๊เอ่อ...อ๊อดๆ ตะติ้งแกร๊ดกันอีกรอบเจ๊จะไล่ผมออกด้วยซ้ำ”
“กูเป็นตุ๊ดสวยที่มีสไตล์ค่ะ โทษทีนะคะ ขอย้ำอีกทีว่ากูเปิดกล้องวงจรปิดดูเองเลยจ้า” ดูภูมิอกภูมิใจกับเรื่องนี้ไม่เลิกจริงๆ
“ก็นั่นแหล่ะ ในตอนนั้นผมคิดว่าการเจอเจ๊พี่มึงอีกครั้งมันเป็นเรื่องเฮงซวยจริงๆ”
“อ่าหะ แล้วตอนนี้มึงยังคิดแบบนั้น” คนตรงหน้าที่เลิกคิ้วถามกัน ผมที่ส่งยิ้มตอบกลับไปให้พร้อมส่ายหน้า
“ไม่แล้ว ... จริงๆ การที่ได้เจอเจ๊พี่มึง มันเป็นเรื่องดีที่สุดในชีวิตของผมเลยว่ะ ขอบคุณนะที่ดูแลเอม”
“หึ จะทนไม่ไหวยัง ถ้าทนไม่ไหวก็ตกลงคบกับกูเถอะหนู ลิมิแตดอิดิชั่นขนาดนี้”
“ลิมิเต็ดไหมวะ”
“เออ เหมือนๆ กันล่ะค่ะ ... ว่าไง ตกลงยัง หมดความอดทนยังหนู กูจะหมดความอดทนแล้วนะเว้ย”
“ทำไม เจ๊จะเลิกจีบผมหรอ”
“ใช่ เพราะกูจะปล้ำมึงเลย! อดทนมาหลายครั้งแล้วนะเว้ยเอม อยากเอามึงแล้ว”
“เชี่ย! เจ๊พี่มึงพูดบ้าไรวะ ... นี่คืออยากได้ผมเป็นแฟนเพราะอยากเอารึไงวะ” กูนี่หน้าง้ำลงมาเลย ดูพี่มันพูดนะ กูอยากหยิบหัวมันไปกดน้ำ
“ใช่สิ ก็อยากเอามึงเนี่ย”
“โว้ยยย งั้นเชิญเจ๊พี่มึงไปหาคนอื่นเลย กูลาก่อน บายจ้า” บอกแบบนั้นแล้วทำท่าลุกขึ้นยืน แต่ติดตรงที่อีกคนก็คว้าตัวผมไว้ได้ก่อน คนข้างตัวที่ดึงตัวผมเข้าไปกอดแน่นๆ แล้วหัวเราะขำออกมาในตอนนั้น
“มึงคิดว่าถ้ากูอยากได้ กูจะปล่อยมึงไปหรอวะ”
“ไม่ปล่อยผมก็จะไปโว้ยย คนหื่นกาม ฝันไปเถอะว่าผมจะให้เจ๊พี่มึงเอา”
“หรอ ... เดี๋ยวมึงก็รู้ หึหึ” กูล่ะเกลียดแสนเกลียดอิเสียงหัวเราะหึหึในลำคอแม่งเนี่ย คิดว่าหล่อหรอสาด ... อืม ไอ้หล่อ!
“บอกไว้ก่อนเลยนะหนู ถ้าไม่รีบคว้ากูไว้ มีคนมาสอยกูไปแล้วอย่าร้องไห้ละกัน”
“หึยยย สุดแสนจะหลงตัวเอ้ง!!” ร้องออกไปแบบนั้นแล้วอ้าปากงับลงไปที่หน้าอกแม่ง หมั่นไส้ ก็พี่มันจับตัวผมมากอดซุกแนบอกมันจนหน้าบี้นี่หว่า หมั่นไส้ความกล้ามอกกล้ามท้องแม่ง นี่แน่ะ งับแม่งเลย
“โอ้ยย เจ็บนะเอม กัดกูทำไม เดี๋ยวกูกัดมึงให้ช้ำทั้งตัวเลยสัด เป็นควายนะหนู มึงจะมาเป็นหมาไม่ได้”
“โอ้ยยย พี่ดาบมึงกวนตีนจังวะ”
“ฮ่าๆ โอ๋นะลูกควายน้อยของพี่” ว่าแบบนั้นพร้อมกอดตัวผมแน่นขึ้นไปอีก ก่อนจะโยกตัวไปซ้ายขวาเหมือนเวลากอดปลอบเด็ก กวนตีนจนหน้าตี แต่จริงๆ แล้วก็รู้สึกดีจนต้องกระชับวงแขนของตัวเองที่กอดไว้อยู่ตรงเอวของอีกคนให้แน่นขึ้นไปอีก
เป็นความอบอุ่นใจที่ทำให้ผมยิ้มได้ไม่หุบเลยจริงๆ ... ถ้าเป็นแบบนี้ตลอดไปก็คงดี
‘ครืดๆๆ’
เสียงสั่นที่มาจากโทรศัพท์ทำให้ผมพยายามจะดันตัวออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่าย ถึงแม้จะไม่ได้อยากผละออกไปก็เถอะนะ
“เจ๊...โทรศัพท์นะ”
“อื้อ รำคาญ ช่างแม่งดิคะ กูจะอยู่กับมึง”
เจ๊พี่มันที่ว่าแบบนั้นแล้วก็ไม่ยอมปล่อยอ้อมกอดออกจากผม เลยพยายามช้อนสายตาขึ้นไปมองหน้าอีกคน อีกฝ่ายที่ก้มหน้าลงมามองกันแล้วยกยิ้มมุมปากส่งมาให้ ก่อนจะก้มหน้าลงมาจุ๊บเบาๆ ที่หน้าผากผมหนึ่งที เป็นช่วงเวลาที่เหมือนทุกๆ อย่างรอบข้างไร้ซึ่งตัวตน ผมที่ได้แต่เบิกตากว้างขึ้นในตอนนั้น หน้าแดงๆ ร้อนๆ เขินไปหมดทั้งหน้า
“เจ๊!”
“ทำไมคะหนู” ถามแบบนั้นแล้วยิ้มให้กันไม่เลิก ได้แต่เม้มริมฝีปากเข้าด้วยกันแล้วกดหน้าลงมาซุกอกอีกคน
“เค้าบอกว่า อย่าปล่อยให้คนที่เรารู้สึกดีมาจูบหน้าผาก เพราะมันจะเป็นการทำให้เราจดจำเค้าไปตลอดชีวิต” ว่าออกไปแบบนั้นแบบเบาๆ ความรู้สึกนิ่มๆ ของริมฝีปากของอีกฝ่ายยังติดอยู่ที่ตรงนั้น ความร้อนเอ่อขึ้นไปทั่วทั้งใบหน้า
“แล้วทำไม จำกูไปตลอดชีวิตมันไม่ดีหรือไง”
“มันก็.....” มันก็ดี แต่ถ้าวันนึงผมไม่มีพี่มึงจะทำไงล่ะวะ ... ได้แต่คิดแบบนี้อยู่ในใจ แต่ก็ไม่ยอมพูดบอกออกไปให้พี่มันรู้เลยสักคำ
“จำกูไปตลอดชีวิตเถอะเอม เพราะยังไง กูก็ไม่มีทางยอมออกไปจากชีวิตมึงอยู่แล้วล่ะหนู ... สิงมึงได้กูสิงไปแล้วนะ”
อีกคนที่บอกออกมาแบบนั้นพร้อมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก และก็ไม่รู้ทำไม แต่แค่คำพูดไม่กี่คำจากอีกฝ่าย ก็ทำให้หัวใจของผมเต้นแรงเหมือนจะตายได้ทุกที
“อืม...เอมก็อยากมีพี่อยู่ในชีวิตตลอดไปเหมือนกัน”
...
“วันนี้กูไม่ทำกับข้าวแล้วนะคะหนู”
“ก็ไม่ต้องทำสิ ก็เจ๊เล่นซื้อเหมามาทั้งร้านเค้าแล้วแบบนั้นอ่ะ” ผมที่หันหน้าไปพูดกับคนที่กำลังถือถุงพะลุงพะลังเดินตามหลังกันมาออกมาจากลิฟต์
วันนี้เจ๊ดานี่พาไปกินข้าวที่ร้านๆ นึงชื่อว่า ‘สุดทางรัก’ เป็นร้านอาหารชื่อเพราะๆ และบรรยากาศดีๆ แต่ราคาก็แอบแรงเอาเรื่อง แต่ถ้าพูดถึงบรรยากาศก็ดีมากๆ เพราะร้านหันหน้าเข้าหาทะเลเลย ตอนกลับ เจ๊พี่มันเลยซื้ออาหารกลับมาหลายอย่างเผื่อมือดึกแล้วก็ของวันพรุ่งนี้ด้วย
“ก็มึงบอกอยากกิน”
“แต่ว่าวันนี้กินไปหลายอย่างแล้ว เอมเกรงใจ”
“เกรงใจเหี้ยไร นี่ผัวมึง”
“เจ๊! ปากแดงแบบนี้ไม่นับหรอกโว้ย”
“เดี๋ยวมึงเจอกูเอาจริงนะน้องเอม แล้วอีกอย่างนะ วันนี้กูไม่ได้ปากแดงเลยค่ะ ส่องกระจกที่รถแล้วตกใจมาก อิดอกอยากจะกรี๊ด เหมือนเจอเพื่อนเก่า เหมือนอิดาบโผล่ออกมาทักทาย อยากจะร้องไห้ในความหล่อ หลงร่างตัวเองอยากได้ตัวเองเป็นผัวเลยค่ะหนู เนี่ย...กูไม่น่าลืมหยิบลิปสติกแท่งโปรดไปเลย หน้าสดเหี้ยๆ เลยค่ะ”
ร่ายยาวออกมาพร้อมทำหน้าดราม่า แล้วคืออะไรวะ....อยากได้ตัวเองเป็นผัว คือมันต้องเป็นคนแบบไหนวะถึงจะคิดอะไรแบบนี้ได้ โว้ย เจ็บไข่!
“แต่หน้าสดแบบนี้ เจ๊หล่อมากๆ เลยนะ”
ผมที่เปลี่ยนเป็นเดินถอยหลังแล้วว่าออกไปแบบนั้นพร้อมส่งยิ้มกว้างๆ ไปให้ คนที่กำลังเดินตามมาใหม่หยุดชะงักก้าวในการเดินไปจังหวะนึง ไม่เข้าใจเท่าไหร่ว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร เจ๊พี่มันที่มองตรงมาที่ผมแบบอึ้งๆ ก่อนจะเสหน้าหนีไปทางอื่นก่อนจะค่อยๆ เดินตามมา ไม่เข้าใจว่าพี่มันเป็นอะไร และในตอนที่กำลังจะอ้าปากถามอีกฝ่ายก็ดันเหลือบไปเห็นใบหูของอีกฝ่ายเข้าซะก่อน
‘หูแดง’
เชี่ย! เจ๊พี่มันเขินหรอ หูยยยยยย
“พี่ดาบ .. ในความคิดเอม พี่หล่อมากๆ เลยนะ” ยิ้มออกไปแบบนึกสนุกแล้วเดินเข้าไปกระซิบข้างๆ หูของอีกฝ่าย เป็นพี่มันที่สะดุ้งนิดหน่อยแล้วก็หันหน้ากลับมามองกันด้วยหน้านิ่งๆ แต่หูแดงแปร๊ด
“พ...พูดบ้าไรของมึงคะอิหนู ก...กูสวย จัดจ้านสุดในย้านนี้ค่ะ”
“อ้อออ อะเค้” ผมที่พยักหน้าเออออห่อหมกไปด้วยรอยยิ้มกว้างๆ ทำเอาอีกคนถึงกับหน้าตึงใส่ ก่อนที่วงแขนแข็งแกร่งนั่นจะเอื้อมมาคว้าคอกันเข้าไปกอดทั้งๆ ที่แขนข้างซ้ายของพี่มันก็หิ้วของพะลุงพะลังก็ยังสามารถยกมากอดคอกูได้ ... มันต้องแข็งแรงขนาดไหนวะเห้ย
“อ๊ากกก หนักนะๆๆ”
“สมคะๆๆ กวนกูนักนะ เดี๋ยวนี้เด็กมันร้ายนะคะ”
“ฮ่าๆๆ ยอมแล้วๆ เอมยอมแล้วโว้ย” ร้องออกมาแบบนั้นแล้วยิ้มขำร้องลั่นไปตามทางเดินในตอนที่พี่มันกระชับวงแขนหนับคอผมเข้าไปหาให้แน่นขึ้นไปอีกแบบแกล้งๆ เราสองคนที่เดินไปแกล้งกันไปพร้อมยิ้มกว้างและขำใส่กันไปแบบมีความสุขกันแบบนั้น
“ฮ่าๆๆๆ”
“อ๊ะ...ดานี่!! เมฆๆ!! ดานี่กลับมาแล้วล่ะ ดานี่เซอร์ไพรส์จ้า!!”
เสียงใสๆ ที่ดังมาจากตรงหน้าของพวกเรา เราสองคนที่เหมือนจะพึ่งสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนกำลังนั่งและยืนรออยู่ที่หน้าห้อง ขายาวๆ ของคนข้างตัวของผมที่หยุดชะงักลง ผมที่เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเจ๊พี่มันในตอนที่อีกฝ่ายพูดออกมาเบาๆ ว่า
“พระพาย”พระพาย
ใครวะ
ผมที่ได้แต่ยืนทำหน้าโง่แล้วทำตาปริบๆ อยู่ในตอนนี้ สงสัยจนต้องเอียงหัว แต่ว่าชื่อนี้ก็ค่อนข้างที่จะคุ้นๆ หูอยู่นะ ... ไอ้เอมเคยได้ยินเมื่อตอนไหนหว่า .... จนถึงตอนนี้ที่คนที่ยืนอยู่ไกลๆ พวกเราจะวิ่งตรงเข้ามาหา ใบหน้าน่ารักของผู้ชายร่างเล็ก เรียกได้ว่าทั้งเล็กและบางที่อยู่ในเสื้อกันหนาวมีฮู้ดสีชมพูและกางเกงยีนส์ขายาวสีฟ้าอ่อนๆ อวดต้นขาเรียว รองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังสีขาวที่ใส่มาเข้าชุด ทุกอย่างดูดีและเหมาะกับเจ้าของใบหน้าขาวที่มีขนตางอนยาวและปากเป็นกระจับสีชมพูนี่เหลือเกิน คนที่วิ่งตรงมาจับมืออีกข้างของเจ๊พี่มันที่ไม่ได้กอดคอผมอยู่ และในตอนนั้นที่ผมได้เห็นหน้าของคนที่วิ่งเข้ามาแบบเต็มๆ ตาใกล้ๆ หัวใจของผมก็สั่นไหวเต้นระรัวแบบห้ามไม่อยู่ ก่อนที่สายตามันจะเลื่อนไปโฟกัสที่มือเรียวที่กำลังเกาะกุมมือของเจ๊พี่มันไว้แน่นๆ รอยยิ้มกว้างๆ และตาเป็นประกายที่ช้อนตามองพี่มันแบบมีความสุขแบบนั้น ... ผมจำได้แม่น จำได้แม่นเลยจริงๆ
“พาพวย!”“เอ๋?” คนตรงหน้าที่ค่อยๆ หันมามองหน้ากันก่อนจะเอียงหน้ามามองกันแบบงงๆ
::::::::::::::::::-- to be continued --:::::::::::::::::::::::::
เน๊!!! แคทมาแล้วจ้าาาา....เอิ้ววว จริงๆ ที่เขียนตอนนี้ไว้ยังมีต่ออีกนิดนึง แต่คิดว่าตัดจบตอนนี้น่าจะดีกว่า
คืออยากดักตีพี่เมฆมากจ้า อิพี่เมฆสุดหล่อ พี่พาฝนมาตั้งเค้าหรอหรืออะไร อยากจะตีนัก
เนี่ย...ไหนใครถามถึงพาพวย เอ้ย พระพาย แคทพามาเสริฟแล้วนะจ๊ะ
รักทุกคน ยังมีใครรออ่านอยู่ไหม
มาอ่านเถอะนะคะ มาอ่านกันนะคะ
แคทฝากแฮชแทค #สวยๆเป็นผัว รวมถึงนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ
แคทขอขอบคุณคนอ่านจากทางเล้าเป็ดที่อยู่ด้วยกันมาเสมอๆเลยนะคะ
เดี๋ยวๆพี่ดาบไปอ่านแชทพี่เมฆก๊อนน อยากรู้ว่าที่เหลือส่งมาว่าไง อุอิ
จนถึงตอนนี้น้านนนน อิพี่ก็ไม่ยอมอ่านอีกจ้าาา เนี่ย มันเลยโบ๊ะบะโบ้มมม
ขอบคุณมากๆนะคะ แคทฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ
ปากดีแบบนี้ให้ตลอดนะอีเจ๊
นั่นสิๆๆ ปากดีจูบเก่งด้วยนะ เอ๊ะ คนละเรื่อง 555555
ถ้าคนที่พี่เมฆพามาคือพาพวย เอ๊ย พะพายล่ะเจ้. เจ้จะทิ้งน้องเอมไปหาเค้ามั๊ย
และแล้วคนที่พี่เมฆพามาก็คือออออ.........อิอิ
มีความคืบหน้า
มาแล้วจ้าาา ตอนนี้เป็นยังไงมาอ่านอีกนะคะ
นี้ถ้าเจอพระพายแล้วทำร้ายน้องเอมนะ อิ๊นี้จะตามไปตบอิ๊เจ๊ถึงร้านนะ บอกเลย หื้มมม
ทีมแม่น้องเอมมม ดูออกนะคะ ฝากน้องด้วยนะคะ จุ๊บๆน้า
แคทขอบคุณมากๆนะคะ มาอ่านอีกนะคะ
เจ้เดือดมาก!
เดือดยาวๆกันไป เดือดบนเตียง หืดหาดดดด
เจ้พูดแล้วนะว่าจะไม่กลับไปหาอ่ะต้องมากน้องเอมสนใจน้องเอมคนเดียวนะเจ้ถ้าเปลี่ยนใจโดนตีแน่ๆ
ถ้าเจ๊เปลี่ยนใจ ทีมแม่น้องเอมต้องมาแน่ๆเลย แคทฝากด้วยนะคะ อิอิ
ตูดเจ้าปัญหา แนะนำน้องเอมให้ใส่สุ่มเข้าร้านคนจะได้ตีไม่ถึง ^^
ปรบมือให้องค์พี่ดาบหลายๆที ปกป้องน้องได้แบบนี้เราจะเชียร์พี่ไปนานๆนะ
แต่พอมาเรื่องพาพวยก็เริ่มลังเล
ที่ยืนยันว่ามีแต่น้องหลงแต่น้องเนี่ยเพราะมั่นใจว่าพาพวยจะไม่กลับมาใช่หรือเปล่า
ถ้ากลับมา ได้มาเจอกันตัวเป็นๆตรงหน้า จะทำยังไง มีปฏิกิริยาแบบไหน
คุณคนเขียนให้เขาได้เจอกันสักทีเถอะค่ะ นี่ อยากรู้มากอ่ะ
มาแล้วค่าาาา ขอบคุณคอมเม้นท์น่ารักๆที่มีให้แคททุกตอนเลย มาแบบยาวๆเม้นท์กันให้แคทน่ารักๆแบบนี้ทุกตอนเลย ส่วนเรื่องตูดน้องน้านนน คือตูดมหาภัย โดนตีตลอด รวมถึงตอนนี้ตูดก็ยังคงมีปัญหา เพราะพี่ดาบเองก็อยากจะสัมผัสอยากจะทัชตูดน้องเหมือนกัน หืดหาดดดด
อิอิ ... ส่วนทางด้านพระพายน้านนน มาาา มาแล้วววว อิพี่เมฆสุดหล่อพาเมฆฝนมาแล้วจ้าาาา อิอิ