หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" 2019 ((กลับมาละจ้า)""""ตอน10 หน้า 5

[K.Pupoom]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0








เต็มใจนำเสนอ......................รักข้ามรั้ว  ไอ้ตัวแสบ 2019

[K.Pupoom]

ตอนที่ 1

รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ(กลับมาอีกครั้ง)
"พี่พีทจ๋าาาาาา"
"จ๋าาาาาา"
"คือว่าาาาาา วันนี้น้องภูจะไปงานรับปริญญาเพื่อนอ่ะ แต่ว่าเมื่อวานลืมบอก
ก็เมื่อวานอ่ะง่วงมากเลย พอกลับมาบ้านพี่พีทก็ ปึ๊ปๆๆๆๆๆๆๆๆจนน้องภูหลับไปเลยอ่ะ ก็เลยไม่ได้บอก"
"พี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย พูดซะยาว"
"ก็กลัวไม่ได้ไปนินา"
"แต่พี่ไปด้วยไม่ได้นะ"
"เอ้า จะไปไงอ่ะ"
"เพื่อนคนไหน"
"นึกว่าจะไม่ถามซะแล้ว"
"แล้วมีใครไปด้วยอ่ะ โยชิไปเปล่า แบงค์ เป็ด ตี๋ ขิง ไปไหม"
"อันนี้เป็นเพื่อนที่โรงพยาบาล พวกนี้ไม่รู้จักหรอก"
"ผู้หญิงหรือผู้ชาย"
"ผู้ชาย หล่อมากกกกกก"
"งั้นไม่ต้องไปล่ะ"
"โอ้ยยยย พี่เขามีแฟนแล้วนาาา อีกอย่างพี่เขาก็สายหวาน เข้าใจ๋"
"ไม่เข้าใจ"
"โอ้ยทำไมเข้าใจอะไรยากจริง น้องภูไปหาคุณย่าดีกว่า"
"แล้วไม่อาบน้ำแต่งตัวหรอ เดี๋ยวก็รถติด"
"ไม่รีบ ไปตอนนี้ก็ร้อน อีกอย่างต้องไปคนเดียว ผัวไม่มาคุม มารุมได้นะจ้ะ ยั่วๆจ้าาาา"
"เดี๋ยวจะอดไปจริงๆ"
"จัสท์ คิดดิ้งน่าาาา  ด้อท วอรี่ นะจ้ะพี่จ๋าาาา"

เป็นไงละครับไอ้ตัวแสบของผม การตื่นเช้าขึ้นมาเจอใครสักคน ที่เราจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต
มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แค่คิดถึงก็อมยิ้มได้ ตั้งแต่เจอกันวันแรกจนวันนี้ที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมา
ไม่มีวันไหน ชั่วโมงไหน หรือแม้แต่วินาทีไหนเลย ที่ผมจะเลิกรักน้องภู ทุกลมหายใจของผมมีแต่เขา
หลายครั้งที่เรางอลกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่นั้นก็อยู่บนพื้นฐานของความรักทั้งสิ้น
ขอบคุณ ที่ส่งเขาข้ามรั้วมาหาผม...........

"คุณย่าาาาาา"
"อ่าวตื่นแล้วหรอเจ้าตัวดี เมื่อคืนกลับกันมากี่โมงล่ะ ย่าหลับไม่ได้ยินเสียงรถเลย"
"ห้าทุ่มครับคุณย่า"
"พี่เราไปรอรับใช่ไหม"
"ใช่ครับ หลับอยู่ในรถแหละ น้องภูว่าจะหาซื้อคอนโดใกล้ๆ ที่เดินจากโรงพยาบาลไปได้"
"ไม่เอานาาาา ย่าไม่ให้ไปนอนที่อื่นนะ บอกก่อน"
"เปล่าครับ น้องภูจะให้ พี่พีทเอาไว้นอนรอน้องภู บางทีนอนในรถนานๆมันก็ไม่ดี
หรือไม่คุณย่่าก็ต้องสั่งพี่พีทว่า ให้น้องภูกลับบ้านเองได้แล้วน้องภูโตแล้ว"
"ความสุขของพี่เขา ปล่อยเขาเถอะลูกเอ๊ยยยย"
"น้องภูสงสารพี่เขา ทำงานเหนื่อยๆมาทั้งวัน ต้องมานอนรอในรถ"

"พี่ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย รอได้ อีกอย่าง เวรดึกมันก็ไม่ทุกวันนินา"
"มาแอบฟังหรอ"
"ใช่ เลยรู้เลยว่ามีคนนินทา" 
"โอ้ย ดึงทำไมเนี่ย" พี่พีทดึงผมจุก เจ็บนะเว้ย
"ผมยาวแล้วไปตัดผมไหม"
"ไม่อ่ะ ทรงเนี่ยคนไข้ชอบ บอกว่า เหมือนซุปตาร์เกาหลีเลยหมอ"
"เกามาก"
"เกาหลีหรอ"
"เกาหลังให้หน่อย คัน"
"โอ้ยยย ไปไกลเลยไป ชิ้ว"
"ฟ๊อดดดดดดด"
"โอ้ยยยยย อายคุณย่านะ"
"ย่าชินแล้วลูก ฮ่าๆๆๆ"

คุณย่ามีความสุขทุกครั้งที่เห็นพวกเราสองคนหยอกล้อกัน ท่านจะยิ้มและหัวเราะตลอดเวลา
น้องภูไม่ได้ทำให้ผมมีความสุขแค่คนเดียว ยังแผ่ความสุขไปให้กับคนรอบข้างๆทุกคน
เป็นลูกที่ดี เพื่อนที่ดี หลานที่ดี น้องที่ดี แล้วก็เมียที่ดี เสมอมา

"ไปอาบน้ำดีกว่า วันนี้น้องภูจะไปงานรับปริญญาเพื่อนที่ทำงานนะครับคุณย่า อาจจะกลับดึกหน่อย"
"ใครให้กลับดึก"
"อ่าว ก็เขามีเลี้ยงข้าวด้วยนินาพี่พีท  ของฟรีนาาาาาาาา "
"งั้้นเดี่ยวพี่เสร็จงานแล้วจะไปรอรับนะ"
"ตามใจเถอะ  รถก็ไม่ให้ขับ แท็กซี่ก็ไม่ให้นั่ง  อีกนิดจะไปไหนเองไม่ถูกแแล้ววววว"
"ไปๆ เดี๋ยวก็มาเถียงกันอีก แยกย้ายๆ เดี๋ยวย่าจะไปเอนหลังซะหน่อย"
"ครับคุณย่า"

ผมขึ้นมาอาบนำเบื่อตาแก่ขี้บ่น ห้ามทุกอย่างจนผมแถบจะไม่ได้ทำอะไรเองแล้ว
บางคนอาจจะว่าดี แต่จริงๆมันก็ดีแหละ แต่ผมสงสารพี่พีทที่ต้องคอยตามดูแลผม
แทนที่จะได้พักผ่อน แต่ทำไงได้คนมันสวย สามีหวงอ่ะจ้าาาา ฮ่าๆๆๆๆ

"จะเลิกคุยทั้งอำเภออออ เพื่อนเธอคนเดียวนะรู้ม่ายยยยยยย" อาบน้ำไปร้องเพลงไปมันคือความสุขจริงๆ
"แก๊ก แก๊ก" เสียงประตูห้องน้ำเปิด พร้อมกับชายหนุ่มสูงขาว มีกล้ามท้องเล็กน้อย ร่างกายเปลือยเปล่า
มุ่งตรงเข้ามาหาผมแบบไม่ทันตั้งตัว
"เห้ยยยย เข้ามาทำไมคนจะอาบน้ำ"
"ก็ร้อนอ่ะ อยากอาบน้ำ"
"ก็รอสิ"
"ถ้ารอ จะได้คนถูหลังให้หรอ"
"หันหลังมาสิ เดี๋ยวน้องภูถูหลังให้"
"อ่ะ"
"พี่พีท"
"ครับ"
"ถ้าวันหนึ่ง เราต้องจากกัน พี่พีทจะคิดถึงน้องภูไหม"
"พูดบ้าอะไร พี่ไม่ชอบ"
"หมายถึงว่า เราต้องห่างกัน แบบว่า น้องภูต้องไปต่างประเทศ นานๆอะไรเงี้ย"
"พี่ก็ไปด้วยสิ"
"งานไม่ทำหรอ"
"ให้ไอ้บุ้งมันทำสิ ตอนนี้มันก็ทำแทนพี่ได้ทุกอย่างแล้ว"
"บางอย่างก็แทนไม่ได้"
"พี่กำลังทำให้มันทำได้ทุกอย่างไง พี่จะได้ไปนั่งเฝ้าเมียอย่างเดียว"
"บ้าแล้ว เอาดีๆ"
"ถ้าไม่กี่วันก็ทนได้ แต่ถ้าเกินห้าวัน พี่คงต้องตามไปหา"
"ห้าวันเนี่ยนะ"
"แค่คืนเดียวพี่ก็จะบ้าตายแล้ว"
"ถ้าเราห่างกันนานๆพี่พีทจะมี คนใหม่ไหม"
"ไม่อ่ะ"
"หล่อ น่ารัก ดีกว่าน้องภูทุกอย่างก็ไม่หรอ"
"ไม่อ่ะ ไม่มีอะไรดีที่สุด แต่สำหรับพี่ น้องภูคือ คนสุดท้ายของพี่"
"พูดไป ถ้ามีเมียน้อย จะเตะให้ขาหัก"
"ฮ่าๆๆๆ ม่ะ เดี๋ยวพี่สระผมให้"

อาบน้ำเสร็จน้องภูก็แต่งตัว ผมก็แต่งตัว วันนี้มีงานพบลูกค้าก็เลยไปกับน้องไม่ได้
การได้นั่งดูคนที่เรารักแต่งตัวมันก็เป็นความสุขอีกแบบนะ เหมือนกันเราได้ดูอะไรสักอย่าง
ที่มันลงรายละเอียด เราจะรู้ว่าเขามีอะไรที่มันเปลี่ยนไปไหม เขามีอะไรที่มันแปลกไปหรือเปล่า
แล้วก็สังเกตไปเจอจุดหนึ่งเขา
"ที่ขาเป็นอะไรอ่ะ แดงๆ"
"ช่วยไอ้โยชิปลอกทุเรียน มีดฟันขาตัวเองน่ะสิ ดีนะไม่เข้า"
"แล้วทำไมไม่ซื้อที่เขาแกะแล้ว"
"ก็ไอ้โยชิอ่ะ มันเอามาจากบ้านเพื่อนมัน เขาปลูกทุเรียน"
"ทำอะไรไม่ระวังเลย"
"นิดเดียวน่ะ"
"ก็ไม่อยากให้มันมีรอยอะไรทั้งนั้น"
"พาน้องภูไปเคลือบแก้วม่ะล่ะ จะได้ไม่ต้องมีรอย"
"กวนประสาท"
"คนเรามันก็ต้องมีอุบัติเหตุกันบ้าง อีกอย่างนี่เป็นหมอนะ "
"โอเค คุณหมอคนเก่ง"
"พี่พีทๆๆๆๆ ว่าน้องภูอ้วนม่ะ น้องว่าน้องดูอ้วนๆนะ"
"ผอมจะแย่"
"น้ำหนักขึ้นนะ ดูดิ ดูแก้มดิ"
"อ้วนแหละดีได้ไม่ต้องมีคนมาจีบ"
"โหพี่พีท ป่านนี้ล่ะ เราอยู่กันมากี่ปีแล้ว พี่พีทว่าน้องภูจะเปิดโอกาสให้ใครมาจีบหรอ"
"พี่กลัวคนอื่นจะมาพาน้องภูไป"
"ดูให้มันน้อยๆหน่อย หนังอ่ะ เพ้อ"
"ว่าพี่ตลอดอ่ะ"
"พี่พีททำไมไม่ใส่เสื้อผ้าล่ะครับ ไม่หนาวรีไง"
"ไม่อ่ะ นอนดูเมียแต่งตัวเพลินดี"
"ห๊ะ พี่พีท  ใส่ชุดนี้ดีไหม"
"ขาดเยอะไปไหม ไม่เอา " กางเกงยีนขาดนิดเดียวพี่แกบอกว่าขาดเยอะ โอ้ววววว
"น้องภูอยากใส่เกงขาดๆกะเสื้อเชิ๊ตสีขาว แล้วก็มัดผมจุก ปล่อยหลุดๆยุ่งๆ น่ารักดีออก นะ ขอใส่ตัวนี้นะ"
"เอาไว้ใส่เวลาไปกับพี่ ไปคนเดียวไม่ต้องใส่"
"ใส่สูทเลยม่ะ แบบคอเต่า ไรงี้ เอาป่ะ"
"........................"มองค้อนจ้าาาาา
"นะ นะคะ สามี"
"ไม่  กางเกงสีซี๊ดที่ไม่ขาดก็มีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องใส่ขาดๆ พี่ไม่โอเค"
"ก็ได้ งั้นใส่ขาสั้นนะ" น้องภูก็รู้แหละว่ามันไม่ได้ แต่ก็อยากกวนประสาทไปอย่างนั้นแหละ
เห้อ เกิดมาสวยมันเป็นอุปสรรคกับแฟชั่นอย่างนี้นี่เอง
"พูดไม่เข้าใจใช่ไหม"
"ก็เข้าใจนะ แต่แบบว่า อยากไม่เข้าใจอ่ะ มีไรม่ะ"
"มี"
"มีร๊ายยยย"
"มี แบบว่า ไม่ต้องไปไง"
"คนละเรื่องล่ะ" มองค้อนบ้างสิทีนี้ นางก็แอบอมยิ้มนะ อมยิ้มทำไมไม่ทราบ
เริ่มจะโมโหจริงๆล่ะ ไอ้เรามันก็สายแฟชั่นใช่ม่ะ ห้ามโน้นห้ามนี่จุงเบยยยยย
ก้มหน้าก้มตาเปิดตู้เสื้อผ้าเอากางเกงยีนต์ที่ไม่ขาดออกมาใส่  ปากก็บ่นเบาๆ
"ถ้าไม่รักพี่ไม่หวงหรอกนะ"
"ค่ะ"
"เดี๋ยวพี่ไปรับนะไม่ต้องนั่งแท็กซี่กลับมาเอง"
"ค่ะ"
"มีตังค์หรือเปล่า เมื่อคืนบอกลืมกดตังค์"
"มี"
"มีอะไรเมื่อกี้พี่เปิดกระเป๋าดูไม่มีตังค์สักบาท"
"เดี๋ยวก็ไปกดหน้าปากซอยก็ได้"
"พี่เอาใส่กระเป๋าให้แล้ว ได้ไม่ต้องแวะกด"
"ขอบคุณครับ"
"ถึงแล้วโทรหาพี่ด้วยนะ"
"ครับ"
 นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่เรามักจะงอลกันเสมอ เรื่อง การแต่งตัว ถ้าทุกคนเป็นผมทุกคนจะเข้าใจว่าทำไม
 ผมถึงต้องหวงน้องภูขนาดนี้  ก็ด้วยความน่ารักของเขานั้นแหละ ใครเห็นก็อยากเข้าหา อยากรู้จัก
ผมก็ต้องหวงเป็นธรรมดา แล้วด้วยนิสัยท่เข้ากับคนง่าย ยิ้มเก่ง เขามักไม่ระวังตัวเวลามีคนเข้ามา
บางคนก็เข้ามาดี บางคนก็เข้ามาเพื่อหวังจะฟันเมียผม แล้วจะไม่ให้หวงได้ไง พูดแล้วขึ้น
เมื่อเดือนก่อน ให้ไปเที่ยวกะพวกเพื่อนๆ มีคนเมาเข้ามาลวนลาม คนเมาตัวอย่างยักษ์ เมียผมตัวนิดเดียว
อันนั้นมันก็ทั้งกอด ทั้งจับ ดีนะที่พวกเพื่อนๆช่วยกันผลักมันออกไป ถ้าผมอยู่ด้วยนะ ไอ้นั้นสลบไปแล้ว
พูดถึงเรื่องนี้ที่ไร ยังโมโหไม่หาย

"พี่พีท เห็นครีมกันแดดไหม"
"อันไหนอ่ะ"
"ขวดสีขาว"
"อ๋อ หน้ากระจกหน้าห้องน้ำไง"
"ใช้แล้วก็ไม่เอามาไว้ที่" เหวี่ยงละจ้า หมอเหวี่ยง
"น้องภูใช้นะ เมื่อวาน พี่ไม่เคยใช้เลยอันนี้"
"มันคงไม่มีขาเดินไปเองหรอกมั้ง"
"งั้นพี่ใช้เองแหละ"
"เท่านี้ก็จบล่ะ"
ผมว่าผมควรรีบแต่งตัวแล้วก็ไปทำงานดีกว่า

"น้องภูไปล่ะนะ"
"ไม่หอมแก้มพี่หรอ"
"ก็กำลังจะเดินไปหอมอยู่นี่ไง"
"ฮ่าๆๆๆ"
"พี่ซื้อสายนาฬิกา สีขาวมาให้ น่าจะเข้ากะเสื้อตัวนี้ เปลี่ยนไหม"
"ไหนอ่ะ"
"หน้าคอม"
"หูยยย กำลังอยากได้อยู่พอดีเลยอ่ะ ขอบคุณนะ"
แล้วนางก็มานั่งตักผม พร้อมกับเปลี่ยนสายนาฬิกา ทุกครั้งที่จะอ้อนก็ต้องมานั่งตักเสมอ
"เดี๋ยวพี่ใส่ให้" ผมก็อ้อมแขน โอบตัวไว้แล้วก็ใส่นาฬิกาให้ กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆที่ซอกคอ เตะจมูก
ทำให้อยากจะวางปลายจมูกไว้ที่ซอกคอแล้วหลับไปจริงๆ มือเรียวๆ นุ่มๆ เล็บสีชมพูจากสุขภาพที่ดี
ข้อมือเล็กๆ เวลาใส่นาฬิกาแล้วก็ยิ่งดูสวย หน้าจอเป็นรูปเราสองคน ที่เจ้าของนาฬิกาตั้งไว้
มันทำให้ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่เห็นมัน เขาจะบอกคนอื่นเสมอว่า ผมเป็นเจ้าของตัวเขา แต่ไม่รู้ทำไม
ผมอดหวงเขาไม่ได้สักที........
"ขอบคุณนะพี่พีท  ฟ๊อดดด น้องภูไปก่อนนะ เจอกันตอนเย็น ถ้าไงเสร็จไว น้องภูจะโทรไปนะ"
"เดี๋ยวพี่ไปรับที่ร้านอาหารก็ได้"
"เดี๋ยวดูก่อนว่าจะไปกับเขาไหมอ่ะ อยากทานข้าวกับสามีมากกว่า"
"อย่ามามองพี่ด้วยสายตาแบบนี้นะ  เดี๋ยวก็ไม่ได้ไปหรอก"
"ไอ้หื่น"
"ฮ่าๆๆ"
"แล้วเจอกันนะ"
"หมอออ"
"ครับ"
"ลืมกระเป๋า"
"แฮ่"

เดิอนลงมาจากบ้านก็เจอไอ้โยชินั่งประจบคุณย่าอยู่มันคงมาขอขนมคุณย่าทานแน่ๆ
"อ้าวพี่ภู จะไปไหนหรอ"
"ไปงานรับปริญญาพี่ที่โรงพยาบาลอ่ะ"
"หรอ ซื้อขนมมาฝากด้วยนะ"
"ที่คาปากอยู่นั้นกระดูกหรอ"
"เดี๋ยวมันก็หมด  ว่าแต่ไปคนเดียวหรอ"
"อืม นัดกับเพื่อนไว้ที่มหาวิทยาลัยอ่ะ"
"ไปด้วยดิ"
"ในฐานะอะไร"
"ไปดูนิสิตหล่อๆ"
"ไม่เอาหรอกเดี๋ญวสามีเธอก็มาว่าพี่เอา คุณย่าครับน้องภูไปก่อนนะ"
"จ้ะ บุญรักษาลูก อย่ากลับดึกมากนะ "
"ครับคุณย่า คุณย่าอยากได้อะไรไหมครับ เผื่อพี่พีทไปรับน้องภูจะได้แวะซื้อให้"
"หนูไปแวะร้านป้าชูได้ไหมลูกทางผ่านไหม"
"ได้ครับคุณย่า"
"เอาขนมกลีบลำดวนไปให้หน่อย ย่าพึ่งทำเสร็จ"
"งั้นคุณย่าให้พี่พีทไว้เลยครับจะได้เอาติดรถไปด้วยเลย"
"โอเคลูก ฝากบอกป้าเขาด้วยนะ ว่า ย่าคิดถึง"
"ได้ครับ"

แวะเอาของขวัญที่สั่งไว้แล้วก็มุ่งตรงไปยังมหาวิทยาลัย ไปแสดงความยินดีกับพี่พีทโรงพยาบาล
พี่เขาชื่อพี่ย้ง หนุ่มหมวยประจำโรงพยาบาล ขาวตี๋ ตาหยี ใส่แว่น
"น้องหมอภู กำลังรออยู่เลยนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว"
"ต้องมาสิครับ ยินดีด้วยนะพี่ ของขวัญครับ"
"ขอบคุณน๊าาาาา มาถ่ายรูปกัน"
"ย้ง ถ้ากูจะถ่ายน้องเขาคนเดียวมึงจะว่าอะไรไหม"
"ดอก  ให้เกียรติกูด้วย กูเจ้าภาพนะอินี่"
"เออๆๆๆ" ช่างภาพหนุ่มเซอร์  แต่ขาวสะอาด เท่ดีอ่ะ น่าจะเป็นเพื่อนกับพี่ย้งมานานดูสนิทกันดี
"แฟนหรอพี่"
"เพื่อนค่ะหมอ อยากได้มันเป็นผัวเหมือนกันแหละ แต่มันรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว"
"พี่เขาคงไม่อยากมีแฟนเป็นคนบ้าน่ะ"
"หมอนิ เดี๋ยวจับทำผัวนะ"
บทสนทนา แบบกระซิบของเราสองคนที่มีต่อช่างภาพ
"เดี๋ยวพี่เข้าไปข้างในก่อนนะ หมอห้ามกลับก่อนนะ เดี๋ยวไปทานข้าวกัน วันนี้ย้งยี้ปิดร้านเลี้ยงค่ะ"
"สวยและรวยมาก "
"จ้ะ อีภาพ ากน้องหมอกูด้วย อย่าให้อีพวกนี้แทะโลมนะ คนนี้กูหวงมาก"
"เออ"
"แล้วึงก็อย่า คิดอะไรเกืนเลยกับน้องหมอของกู เขามีเจ้าของแล้ว เข้าใจ๋"
"มึงเอาน้องเขาใส่ครุยเข้าไปในหอประชุมด้วยเลยป่ะ"
"อี......."

พี่ย้่งเดินเข้าไปในหอประชุมแล้ว ผมก็หาที่นั่ง ไม่ได้มาที่นี่นานมาก ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม
ม่มีอะไรเปลี่ยนไปมากนัก
"ดื่มน้ำก่อนครับ "
"ขอบคุณครับ"
"เป็นหมอหรอครับ"
"ครับ"
"นี่ถ้าไม่บอก คงคิดว่าเป๋นนิสิต"
"ดูเเด็กขนาดนั้นเลยหรอครับ"
"ใช่ครับ ว่าแต่ พอมีเวลาว่างให้พี่สักแปปได้ไหมครับ"
"ทำอะไรหรอครับ"
"เป็นนายแบบให้หน่อย นะ พอดีอยากมีผลงานสวยๆเก็บไว้"
"ได้ครับ"
"งั้นเดี๋ยวเราไปถ่ายตรงโน้นดีกว่าไม่ค่อยมีคน ภาพออกมาจะได้สวยๆ"
"อีภาพ จะพาน้องเขาไปไหน" เพื่อนพี่ย้ง ตะโกนถาม
"กูเป็นตากล้อง กูจะพาน้องเขาไปทำเค้กม่ะ"
"พวกกูนั่งกันอยู่ทำไมมึงไม่ชวนกูไปถ่าย"
"ส้ม เอากระจกให้อีจูนส่องที"

ผมเดินมาหาโลเคชั่นถ่ายรูปกับพี่ภาพ พี่ภาพเป็นคนคุยเก่งดี พูดจาสุภาพ
รูปทุกรูปที่พี่เขาถ่าย ออกมาสวยทุกรูป พี่พีทน่าจะชอบ ช่างภาพเก่งๆแบบนี้ไปร่วมงานที่ออฟฟิศ

"ครับพี่พีท"
"ไม่เห็นโทรมาบอกเลยว่าถึงแล้ว"
"ไลน์ไปบอกแล้วไง น้องภูกลัวว่าพี่พีทจะคุยกับลูกค้าอยู่ "
"เป็นไงบ้าง งานสนุกไหม"
"สนุกดีครับ ถ่ายรูปสวยๆเพียบเลย เดี๋ยวจะเอาไปอวดนะ แล้วงานเป็นไงบ้าง"
"โอเคเลย ลูกค้าชอบงานเรามาก เซนต์สัญญาล่ะ"
"ดีจัง พี่พีทของน้องภูเก่งอยู่แล้ว"
"เดี๋ยวพี่จะพาลูกค้าไปทานข้าวนะ เจอกันตอนเย็นๆนะครับ"
"น้องภูไปรอที่พารากอนเลยนะ เพราะว่าเดี๋ยวต้องเอาขนมไปให้ป้าชูด้วย"
"โอเค ดูแลตัวเองด้วยนะครับคนดีของพี่"
"ครับ รักนะครับ"

"ขอโทษนะครับ คุยนานเลย รูปใช้ได้ไหมครับพี่ภาพ"
"ใช้ได้ครับ สวยทุกรูปเลย นายแบบเก่งมาก พี่ว่าน่าจะเป็นนายแบบมากกว่าเป็นหมออีกนะนเนี่ย คงจะดังมากๆแน่"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกพี่ "
"ดูสิ มันเหมือนมีอะไรสื่ออกมาจากรูป นายแบบที่สื่อสารออกมาจากภาพได้ หายากนะ"
"พี่ก็พูดซะผมเขินเลย"
"เดี๋ยวเราไปหาอะไรเย็นๆดื่มกันดีกว่า พี่มีร้านกาแฟบรรยากาศดีแถวนี้ เดี๋ยวเราเดินไปข้างหลังตรงนี้ก็จะถึง"
"พี่รู้ได้ไงอ่ะ"
"พี่ก็จบที่นี้เหมือนกันครับ"
"อ่อ "
เราสองคนไปนั่งกินกาแฟกัน ส่วมผมชาเขียว เพราะไม่ดื่มกาแฟ พี่เขาก็ชวนคุยโน้นนี่นั้นกัน
ได้แลกเปลี่ยนทัศนคติกับช่างภาพก็ดีไปอีกแบบได้เปิดมุมมองใหม่ๆ โดยเฉพาะเรื่องการถ่ายภาพ
"พี่ขอไลน์หน่อยสิ เดี๋ยวจะส่งรูปไปให้"
"ได้ครับ"
"แล้วก็ขออนุญาตลงรูปนี้ในไอจี ในเว็บ แล้วก็ในเพจของพี่ด้วยนะ"
"ยินดีครับ"
"ตอนนี้ยังไม่มีค่าตัวให้นะ แต่ต่อไปน้องภูอาจจะดังในโลกออนไลน์ อาจจะมีคนมาจ้างงาน"
"โหยยยพี่ แค่นี้ผมก็ไม่มีเวลาพักแล้วครับ "
"เนอะ เป็นหมอคงจะยุ่ง เวลาน้่อย แล้วได้ทำอะไรที่เราชอบบ้างหรือเปล่า"
"ผมชอบทะเล อยากไป แต่ไม่ได้ไปมานานมากแล้วครับ ตั้งแต่เป็นหมอ"
"อย่าเอาแต่ดูแลคนอื่น จนลืมดูแลตัวเองนะครับ"
"ครับ ผมว่าเรากลับดีกว่า พี่ย้งน่าจะใกล้ออกมาแล้ว ขอบคุณสำหรับชาเขียวนะครับ"
"ขอบคุณเช่นกันครับ นายแบบสุดหล่อ"
"ฮ่าๆๆ ไปๆๆ"

เราสองคนไปรอพี่ยุ้ง จนพี่ย้งออกมาจากหอประชุม แล้วเราก็มาถ่ายรูปกันอีก
เพื่อนพี่ย้งมาเพิ่มเติมอีกหลายคน  บรรยากาศสนุกสนานมาก เพื่อนพี่ย้งแต่ละคนฮาดีครับ
เพื่อนที่โรงพยาบาลก็ทยอยกันมา ผมก็นั่งคุยกับพวกพี่เขา
"ย้ง คนนั้นใครอ่ะ"
"น้องหมอที่โรงพยาบาล"
"ชอบอ่ะ ทำไงดีว่ะ มีเบอร์ป่ะ"
"มีแต่เบอร์พ่อเขาอ่ะ เอาป่ะ คนนี้ห้ามยุ่ง กุขอ เขาเป็นคนดีมาก คนชั่วอย่างมึงไม่คู่ควรหรอก"
"สเปคกูเลยนะมึง"
"ผ่านตูดกูไปก่อน คนนี้ห้ามจ้ะ"
"ถ้ากูจีบคนนี้ติดกูสัญญากูจะหยุดที่น้องเขา  พร้อมเปย์นะเว้ย"
"เงินซื้อทุกอย่างไม่ได้หรอกนะต๊อด อย่าเอาสันดานดิบของมึงมาใช้กับทุกคน"
"นี้กูมายืนให้มึงด่าทำไมว่ะ"
"กูแค่ให้สติ"
"แต่กูชอบน้องเขาจริงๆ ขาว ปากแดง ตากลม จมูกโด่ง ปากนิด จมูกหน่อย"
"ต๊อด ออกจากภวังค์"
"ดับฝันกูตลอด แล้วน้องเขาไปฉลองกับเราป่ะ"
"ไป แต่กูจะดูแลน้องเขาเป็นอย่างดี"
"กันซีนเก่ง"

ผมนั่งคุยกับพวกพี่ๆที่โรงพยาบาล
"หมอ ลูกสาวพี่ไม่สบาย พาไปหมหมอแถวบ้านไม่ยอมไป บอกจะหาหมอภูคนเดียว"
"พามาสิครับ"
"แค่เป็นหวัดธรรมดา หมอ นางบอกคิดถึงหมอที่โรงพยาบาลแม่ หมอใจดี"
"ลูกพี่ก็เหมือนลูกหนูแหละ ไม่รู้หมอน้องภูทำยังไง เวลาไม่ยอมแปรงฟัน หนูบอก หมอภูสั่งให้แปรง เดินไปแปรงเองเลย"
"ฮ่าๆๆๆ จริง"
"หนูพูดจนปากเปียกปากแฉะไม่ไป"
"บางทีเราก็ต้องมีวิธีสื่อสารกับเขาครับ อย่าไปพูดในสิ่งที่เด็กกลัว เช่น ถ้าไม่แปรง ผีจะมากัดคอนะ ผมเจอพ่อแม่แบบนี้เยอะมาก"
"พี่ก็เคยขู่ลูก"
"เด็กก็ต้องการเหตุผลในการทำบางสิ่งที่เราให้ทำนะครับ ไม่ใช่กรบังคับ"
"ยากเนอะการมีลูก พี่ว่าหมอไม่มีลูกอ่ะดีแล้ว สบาย"
"ฮ่าๆๆ มีคนไข้เป็นลูกก็พอแล้วครับ"

"คุยอะไรกันอยู่จ้ะ" พี่ย้งเดินมาพร้อมช่อดอกไม้ ของขวัญมากมายวางลงบนโต๊ะ
"วันนี้้น้องภูจะได้เห็นคนพิเศษของพี่ย้งไหมน๊าาาา"
"ไม่มีหรอกจ้ะ ตอนนี้ตันหมดแล้ว"
"แหม อีย้ง ตันหรือโบ๋" พี่ๆแซว
"อุ้ย เจ๊ก็ ตันค่ะตัน"
"สวัสดีครับทุกคน ขอนั่งด้วยคนนะครับ" เพื่อนพี่ย้งเดินมานั่งข้างๆผม
"ใครให้มึงนั่งตรงนั้น"
"ย้ง แนะนำเราให้เพื่อนๆเธอรู้จักสิ"
"ไอ้นี้ชื่อต๊อดครับ คนเลวอันตราย2019"
"ย้งอ่ะ ว่าเราอีกแล้วนะ ผมต๊อดครับ แล้วววววว" พี่เขาหันมาทางผม
"ผมชื่อภูครับ"
"นี่หมอภู นี่พี่กิ๊ก พี่แป๋ม พี่ชัย พี่สา พี่หมอก พี่ๆที่โรงพยาบาลกู"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับทุกคน"

เราเสร็จสิ้นภาระกิจที่มหาวิทยาลัยก็พากันไปที่ร้านอาหารใกล้ๆที่พี่ย้งแกจองไว้เป็นร้านน่ารักๆ
"เดี๋ยวน้องภูไปรถพี่นะ ภาพขับรถให้กูด้วย"
"เออ"
"ต๊อด มึงเอาพวกพี่ๆเขาไปด้วย"
"ครับย้ง"
"ที่เหลือเอารถกันมาช่ะ ไปเจอที่ร้านเลยนะ ย้งส่งโลให้ในไลน์แล้ว ใครถึงก่อนสั่งอาหารอเลย แต่ย้งสั่งไว้บ้างแล้ว"
"จ้าาาา"

[K.Pupoom]

ผมขึ้นมาบนรถกับพี่ย้ง ผมนั่งด้านหลังกับตุ๊กตาตัวใหญ่ พี่ย้างนั่งหน้า พี่ภ่พขับ

"ภาพกูขอโทษนะเว้ย กูไม่คิดว่ามันจะมา เพราะกูก็ไม่ได้ชวนมันจริงจัง"
"เห้ยกูไม่อะไรอยู่เเล้ว มันเพื่อนมึง มันก็ต้องมาดิ"
"น้องภู นั่งเงียบเลย หิวยัง"
"ยังครับพี่ย้ง"
"แล้วขอที่บ้านกลับกี่โมงเนี่ย"
"พอดีนัดพี่พีทไว้ที่พารากอนน่ะพี่ คงไม่โต้รุ่งด้วยนะ"
"จ้าาาาา เดี๋ยวพี่ให้พี่ภาพไปส่งที่พารากอนหลังจากทานข้าวเสร็จเนอะ"
"ไม่เป็นไรพี่ แค่นี้เองเดี๋ยวเรียกแท็กซี่ไป พี่ภาพเขาจะได้สนุกกับพวกพี่"
"มันคงอยากจะกลับบ้านแล้วล่ะ คงอยากจะไปดูรูปที่ถ่ายวันนี้พี่รู้จักมันดี มันไม่ชอบปาร์ตี้อะไรแบบนี้หรอก"
"เออ รู้ดีตลอด"
"อีกอย่างบ้านมันก็ต้อง่านทางนั้นอยู่แล้ว พี่จะได้ไม่ต้องห่วงน้องภู"
"งั้นก็รบกวนพี่ภาพด้วยนะครับ"
"ยินดีครับ"

มาถึงร้านอาหาร ร้านน่ารักมาก มีนักร้องีดกีตาร์ร้องเพลงเบาๆชิลๆ อาหารก็น่ารัก
พี่ยุ้งขึ้นไปบนเวทีมุมร้านเล็กๆร้องเพลงให้พวกเราฟัง พี่ย้งร้องเพลงเพราะนะ
แล้วพี่ย้งก็ดึงพี่ภาพขึ้นมาร้องเพลงในฐานะตากล้อง งานช่วย ไม่คิดตังค์ วันนี้ ฮ่าๆๆ
"ขอหนึ่งเพลง ให้กู ไอ้ภาพ"
"เออ"

อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ
อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ
ใจฉันสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอ
ตั้งแต่วันแรกเจอ
ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ
พอรู้จักก็อยากจะทักทาย
แต่พอไม่เจอแล้วใจก็วุ่นวาย
เธอหายไปก็ห่วงเธอแทบตาย
จะเป็นเช่นไร
ตรงนั้นมีใครดูแลอยู่หรือไม่ก็ไม่รู้
เกือบลืมหายใจเมื่อเธอเข้ามาใกล้ใกล้
แค่เธอยิ้มมา ก็สั่นไปทั้งหัวใจ
อยากจะบอกเธอให้ได้รับรู้ความในใจ
แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่
ก็ยังไม่รู้ว่าเธอคิดเช่นไร
ถ้าบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่
ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป
ดีพอแล้วที่ได้มีเธออยู่ใกล้ใกล้
ได้ยินเสียงได้คอยดูแลอยู่ไม่ไกล
จะซ่อนความลับเอาไว้ในหัวใจ
มากเพียงไหนฉันจะไม่ยอมพูดไป
อยากจะบอกให้เธอได้รู้ใจ
ที่จริงก็อยากจะบอกคำนั้นไป
แต่กลัวเหลือเกินว่าจะต้องเสียใจ
หากเธอรับไม่ได้
เธอคงไม่ยอมให้อภัยกับคำนั้น
อึดอัดเหลือเกิน ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน
อึดอัดหัวใจ แต่ก็กลัวว่าถ้าพูดไป…

เสียงปรบมือดังสนั่น ช่างภาพสุดเท่ กับเพลงเพราะๆ
พี่ภาพ เดินลงมาพร้อมกับรอยยิ้มให้ทุกคน สาวๆในงานเอาดอกไม้ไปให้
ก็ดึงมาจากช่อดอกไม้รับปริญญาของพี่ย้งนั้นแหละ 555

"โอ้ยยยยยย เพราะจังเร้ยยยยย ตบมือๆๆๆ"  พี่ต๊อดตะโกนขึ้น เหมือนจะเริ่มมีอาการเมาๆ
"กุว่า มึงเมาล่ะ" พี่ย้งหันไปด่าเพื่อน
"เมา เมอวอะไร คอแข็งคอแข็ง ไปนั่งข้างๆหมอดีกว่า หมอจะได้ดูแลกู"
"ไอ้ต๊อด"

พี่แกก็มานั่งข้างๆ ผมแล้วก็เริ่มถึงเนื้อถึงตัว ผมก็มองหน้าพี่ย้ง
"ผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ "
"ป่ะๆเดี๋ยวพี่พาไปนะจ้ะ"
"ไม่เป็นไรครับ พี่สนุกกับเพื่อนๆเถอะ "
"ฟ๊อดดดดด รีบกลับมานะจ้ะ"
 พี่เขาหอมแก้มผม ทุกคนในร้านมองกันเป็นตาเดียว ทุกคนต่างตกใจ ผมเองก็ตกใจ
 ไม่คิดว่าพี่เขาจะกล้าทำอะไรแบบนี้ เพราะผมกับพี่เขาพึ่งรู้จักกัน พี่ย้งหน้าเสีย
 น่าจะโมโหมาก ผมก็โมโหนะ แต่พยายามเก็บอาการไว้ เพราะนี้คือคนเมา เราไม่ควรถือสา
ผมยืนขึ้นจะไปเข้าห้องน้ำ พี่แกก็จับก้นผมทันที
"ก้นนุ่มจัง"
"ไอ้สัด มึงนี่มันชั่วเหมือนเดิม อย่ายุ่งกับคนของกูอีก"
ทุกคนคงสงสัยว่านี่เสียงใคร ใครคนหนึ่งที่ยืนขึ้นปกป้องผม เขาต่อยคนที่ลวนลามผม
ล้มลงฟุมไปกับพื้น ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก ไวจนผมตกใจ
"พี่ภาพ ใจเย็นๆครับ พี่เขาเมา เรากลับกันดีกว่าพี่"
"เออๆมึง กลับเลยๆ าน้องไปส่งให้กูด้วย ป่ะๆๆ"
พี่ย้งดึงพี่ภาพ ออกมาจากร้าน ผมยกมือไหว้สวัสดีทุกคน ที่ตอนนี้คงตกใจกันเช่นกัน
"ย้ง กูขอโทษนะเว้ย กูไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ กูทำงานมึงกร่อย"
"ภาพ กูกับมึงคบกันมากี่ปี กูเข้าใจมึง กูรู้ว่ามึงอดทนเต็มที่แล้ว กูต่างหากที่ต้องขอโทษมึง"
"กูขอโทษย้ง"
"ช่างมันมึง มึงโอเคยัง"
"เออ"
"ฝากไปส่งน้องภูด้วยนะ น้องภูพี่ขอโทษนะ ที่่มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้"
"ไม่เป็นไรพี่ พี่เขาเมา ผมเข้าใจ พี่สบายใจได้เลยผมไม่เป็นไร วันนี้วันที่พี่ต้องมีความสุขสิ"
"ขอบคุณทั้งคู่นะ ไว้เจอกัน  ภาพขับรถดีๆ ถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกกูด้วยนะ หมอ ไว้เจอกันที่ รพ."
"ครับ สวัสดีครับ"

พี่ภาพขับรถออกมาจากร้าน ผมรู้สึกได้ว่าพี่เขายังไม่โอเค
"พี่ภาพ โอเคไหม"
"โอเคๆ"
"โอเคก็เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว เห็นแล้วอึดอัด เอางี้ ไม่รีบกลับบ้านใช่ป่าว"
"ไม่ครับ"
"เดี๋ยวพาไปทานอะไรอร่อยๆ รับรองว่า ทานปุ๊ป อารมณ์ดีปั๊ป"

เรามาถึงลานจอดรถ ผมก็พาพี่ภาพไปร้านไอศครีมร้านโปรดของผม ผมจัดการสั่งให้พี่ภาพ
"มาแล้ว อ่ะพี่ ลองทานดู"
"เท่าไรครับ"
"ผมเลี้ยง เป็นค่าโชเฟอร์วันนี้ แล้วก็ ค่าบอดี้การ์ดด้วย"
"คุ้มนะเนี่ยได้ทานไอติมอร่อยๆ"
"ฮ่าๆๆๆ จะได้อารมณ์เย็นๆไง โบราณเขาว่า อย่าถือนบ้า อย่าว่าคนเมา"
"ครับ พี่ก็พยายามแล้ว แต่มันอดทนไม่ไหว"
"ขอบคุณนะพี่"
"ครับ พี่ยินดี"

พี่พีทโทรมาแล้ว
"ถึงยัง"
"ถึงแล้ว พี่พีทล่ะ"
"กำลังจอดรถอยู่ อยู่ตรงไหนเดี๋ยวพี่เดินไปหา"
"ตรงร้านไอศครีมที่น้องภูทานบ่อยๆอ่ะ"
"โอเคร"
"อย่าลืมเอาขนมของคุณย่ามาด้วยนะ แล้วพี่พีทเอาขนมที่คุณย่าให้เราไว้ทานบนรถมาด้วยนะ

"พี่มาแล้วหรอ"
"ครับ"
"งั้นเดี๋ยวพี่กลับเลยดีกว่า อยากกลับไปดูรูปแล้ว"
"รอแปป เดี๋ยวน้องภูมีของจะให้ เป็นขนมของคุณย่าน้องภูเอง อร่อยมากนะพี่ภาพ ไม่ได้ชิมเสียดายแย่"
"ครับ"

สักพักพี่พีทก็ขึ้นมา เห็นผมนั่งอยู่กับใครคนหนึ่งก็เริ่มทำหน้าตึงแล้วจ้า

"พี่พีท เอาขนมมาเปล่า"
"เอามาสิไม่เอามาเดี๋ยวก็มีคนหน้าหงิกใส่พี่อีก"
"ขี้บ่น  เออ พี่พีท นี้พี่ภาพครับ เป็นเพื่อนพี่ย้ง น้องภูติดรถพี่เขามาลงที่นี้"
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีครับพี่"
"พี่ภาพนี่พี่พีทนะ  เป็น"
"เป็นแฟนน้องภูครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"
"เช่นกันครับพี่"
"พี่พีท พี่ภาพถ่ายรูปสวยมากเลยนะ พี่เขาเป็นช่างภาพ พี่พีทเห็นฝีมือพี่เขาแล้วต้องชอบแน่ๆ"
"ขนาดนั้นเลย"
"จริงๆ"
"ถ้าน้องภูชมขนาดนี้คงต้องขอชมผลงานบ้างแล้วครับ เผื่อได้ร่วมงานกันในอนาคต"
"ได้เลยครับ นี่นามบัตรผมครับ เข้าไปชมผลงานผมได้ตามนี้เลยครับ"
"ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับที่มาส่งน้องภู"
"ครับ ผมขอตัวเลยแล้วกันนะครับ"
"ครับ"
"ขับรถดีๆนะครับพี่ภาพ"
"ครับ"

เราสองคนเดินไปร้านป้าชู
"เขาจีบไหม"
"ไม่เลยจ้ะ"
"โอเค"
"วันนี้สนุกไหม"
"สนุกดีนะ  แต่ก็มีเรื่องกันนิดหน่อย"  เล่าดีไม่เล่าดี ถ้าเล่าไปสามีต้องตามไปจัดการไอ้พี่ต๊อดแน่ๆ
"มีเรื่องอะไรหรอ"
"ก็พี่ภาพแกต่อยเพื่อนแกที่เมาอ่าดิ อย่าตกใจอ่ะ"
"เอ้า ทำไมอ่ะ"
"ก็พี่คนที่เมาเขาไปลวนลามน้องผู้หญิงคนหนึ่งอ่ะ" มุสาวาทาเวรมณี นะจ้ะ
"อ่อ ไอ้พวกเมาแล้วคุมสติตัวเองไม่อยู่เนี่ย มันน่าเตะให้สลบ"
"เก่งเหลือนเกิ๊น ไปได้แล้วโม้อยู่นั้นแหละ"
"เอ้า ถ้าใครมาทำกับเมียพี่แบบนี้นะ พี่สู้จนสุดใจ"
"จ้า พ่อยอดมนุษย์ตุ๊ดยักษ์ ฮ๋าๆๆ"
"ฟ๊อดดดดด"เห้ยพี่พีท นี่มันกลางห้างนะ อายคนเขาบ้างดิ"
"อายเรื่องอะไรแค่หอมแก้ม"
"ไม่คุยด้วยแล้ว"  แล้วเมียผมก็เดินเขินไปโน้นแล้ว มุ่งตรงไปยังร้านป้าชู

"สวัสดีครับบบป้า ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะครับ"
"จริงหรือเปล่าหมอ เนี่ยป้าพึ่งกลับจากเกาหลี"
"ถึงว่าดูเด็ก ดูสาวขึ้นเยอะเลยยยยยย"
"ปากหวานจริงๆพ่อหลานชาย"
"สวัสดีครับป้า"
"อ่าวตาพีท เดินไม่ทันน้องหรือไงลูก นั่งก่อนๆ"
"นี่ขนมครับคุณย่าให้เอามาฝาก พึ่งทำเสร็จเมื่อเช้านี่เลยครับ"
"ของโปรดของป้าเลยนะ ทานที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าคุณย่าเราทำ"
"อร่อยจริงๆครับน้องภูชิมแล้ว"
"ชิมยังไงตัวผอมเชียว ตาพีทเลี้ยงน้องไม่ดีหรือไง"
"นี่ยังบ่นอ้วนเลยครับป้า"
"ตายแล้วลูก อ้วนเอิ้นอะไร นี่ทำไมไม่เล่นกล้ามแบบเด็กวัยรุ่นสมัยนี้ล่ะ"
"แค่เวลานอนน้องภูยังไม่ค่อยจะมีเลยครับ" จริงๆสามีไม่ชอบอ่ะ 5555
"ดูแลคนอื่นแล้วอย่าลืมดูแลตัวเองนะลูก"
"ครับบบบบ"
"เออนี่ ป้ามีอะไรจะให้เราสองคน ป้าได้มรกตมาน้ำง๊ามงาม ป้าทำแหวนไว้สองวง เอาไว้ใส่ติดนิ้มเก๋"
"ป้าครับ ไม่เอาครับ มันแพงเกินไป"
"เดี๋ยวตีเลยตาพีทนี้ ผู้ใหญ่ให้ของมาปฏิเสธ ป้าเห็นเราสองคนเหมือนลูกเหมือนหลาน
ป้าอ่ะ ลูกผัวก็ไม่มี วันข้างหน้าจะขอฝากผีฝากไข้บ้าง อย่ามาปฏิเสธเชียวนาาา"
"เดี๋ยวคุณย่าบ่นเราสองคนแน่ๆเลยครับ"
"ก็บอกว่าอุดหนุนป้าสิ  มาๆๆ เอมมี่ ไปหยิบมาให้ป้าทีป่ะ"
"ค่ะป้า"
"แต่ว่า ป้าจะใช้งานเราสองคนด้วยนะเป็นพรีเซนเตอร์ให้หน่อย ตอนนี้มรกตกำลังมา"
"ได้ครับ"
"เดี๋ยวถ่ายรูปให้หน่อย นะเอมมี่"

มีชายหนุ่มมาดเซอร์เดินแบกกล้องผ่านหน้าเราเราไป เอ้า พี่ภาพยังไม่กลับ

"พี่ภาพ ป้าครับ น้องภูมีตากล้องคนเก่งมาถ่ายให้ รับรองฝีมือดีป้าต้องชอบแน่ๆ"
"ไหนๆๆๆๆ"
"นี่ครับ พี่ภาพครับ นี่ป้าชูป้าน้องภู เป็นเจ้าของร้านนี้ พอดีจะถ่ายรูปโปรโมทคอลเลคชั่นใหม่ช่วยหน่อยได้ไหม"
"ได้สิครับ"
"ตากล้องนี่ก็งานดีนะลูก"
"เดี๋ยวถ่ายเครื่องประดับก่อนนะครับ แล้วก็ถ่ายมือ เอามือน้องภูนะครับสวยดี แล้วก็เดี๋ยวถ่ายนายแบบสองคนครึ่งตัว"
"ตามนั้นเลยจ้ะ "

ถ่ายรูปเสร็จ ก็ให้ป้าชูเช็คงาน ป้าชอบมาก พี่ภาพคงจะได้งานจากป้าอีกหลายงาน
ร่ำลากันเรียบร้อยเราสองคนก็ชวนพี่ภาพไปทานข้าวด้วยกันแต่พี่ภาพไม่ไป บอกจะกลับไปทำงาน
เพราะมีทั้งงานพี่ย้ง แล้วก็ของป้าชูพี่ภาพบอกไม่ชอบดองงานไว้นาน อยากให้ผลงานเรียบร้อยไวไว
พี่ภาพขอบคุณผมอย่างมากที่หางานให้ เพราะพี่พีทก็เริ่มชอบผลงานพี่ภาพ
จนให้เข้าไปคุยในออฟฟิศเกี่ยวกับรายละเอียดงานที่จะป้อนให้........

"น้องภู"

รถยังไม่ทันจะออกจากห้องเลย หลับเเล้ว วันนี้สงสัยจะเพลียมาทั้งวัน ผมปรับเบาะให้เอนนอนลง
กลิ่นตัวหอมๆตั้งแต่เช้าจางลงนิดหน่อยแต่ยังส่งกลิ่นหอมมาเตะจมูกเบาๆ

"เห้อออ ทุกอย่างมันดูยั่วไปหมด"

รีบขับรถกลับบ้านดีกว่า พีท

.............

เมื่อคืนไม่ต้องพูดถึงจ้า ยิ่งกว่างานฉลองรับปริญญาอีก พี่พีทจัดซะเหมือนอดอยากมาจากไหน ทั้งๆที่ได้ทุกวัน
เช้านี้ผมไม่ต้องไปทำงานเพราะว่าวันนี้เป็นวันหยุด อันน้อยนิดชของผม พี่พีทยังนอนหลับแน่นิ่ง
เหมือนไปวิ่งมาสักสามสิบรอบ เสียงลมหายใจดังเบาๆ ผมนอนมองหน้าคนหลับ มันมีความสุขดี
ทุกครั้งที่ได้มองหน้าพี่พีทเวลาหลับ มันทำให้รู้ว่า เรามีเขา เขามีเรา เขาจะดูแลเราไม่หายไปไหน
ไม่รู้เลยว่าถ้าไม่มีเขาเราจะอยู่ได้อย่างไร มันเคยตัวไปเสียเเล้วกับการมีพี่พีทอยู่ข้างกาย
ค่อยๆพลิกตัว เพื่อจะลงจากเตียง แต่ก็มีมือมาดึงผมเข้าไปกอดจนแน่น
"ตื่นนานแล้วหรอ ทำไมไม่ปลุกพี่"
"ปลุกทำไมอ่ะ ก็พี่หลับนินา"
"ขอกอดแบบี่สักพักนะ"
"พี่พีท"
"หืม
"น้องภูหนาวขอใส่เสื้อผ้าก่อนได้ไหม"
"ใส่ทำไมเดี๋ยวก็ต้องถอด"
"พอเหอะ"
"นานๆจะได้หยุดนะ"
"พี่พีทเมื่อคืนก็สองแล้วนะ สงสารหนูเหอะช่วงล่างหนูจะพังแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆ พี่หมายถึงอาบน้ำนะ จะใส่ทำไมเดี๋ยวก็ต้องไปอาบน้ำ"
"หรอ หึ"
"แต่พี่แข็งแล้วอ่าทำไงดี"
น้องภูก็มุดตัวลงไปใต้ผ้าห่ม แล้วใช้ริมฝีปากนุ่มๆครอบลงไปบนจูมงของผม
น้องค่อยๆใช้ปลายล้นตวัดไปทั่วหัวของไอ้จูมง ทุกอย่างดำเนินไปอย่างช้าๆ
แต่ความเสียวซ่านมันสวนทางกันเหลือเกิน น้องทำทุกอย่างแบบใจเย็น
แต่ผมนี่ใจจะขาดแล้วครับ  ผมเผลอขยับเอวเบาๆจนน้องต้องคายออกในบางครั้ง
สองมือนุ่มๆของน้องช่วยกันประคองไอ้จูมงอย่างเบามือ จนมาถึงจุดปริ่มของผม
"พี่เริ่มไม่ไหวแล้ว"
น้องภูขยับผ้าห่มออก เพื่อป้องกันการเลอะเทอะ น้องเร่งเครื่อง จนผมไม่ไหว ดันหน้าน้องออก
ไอ้จูมมงพ่นพิษจนเต็มหน้าท้องของผมไปหมด ปากแดงๆของน้องชุ่มชื่นจนผมต้องดึงมาจูบ
ผมอยากกินกลืนน้องเข้าไปทั้งตัวจริงๆตอนนี้.......
"พอได้แล้วววพี่พีท เลอะหมดแล้ว ไปอาบน้ำกัน"
"ครับบบบบบบ"

การที่ได้รักใครสักคน ไม่ว่า เวลาจะผ่านไปแค่ไหน เราก็ยังรักเขาไม่เปลี่ยนแปลง

นานวันผันผ่าน เนิ่นนานแค่ไหน ใจสองใจคงมั่น
รักนิรันดร์ มั่งคง  ยืนยง อยู่คู่ฟ้าดิน
แม้ใครมาแยก ให้แตกสิ้น ก็ไม่สามารถลบล้างรักระริน
รักเราจะอยู่คู่ฟ้าดิน ตราบชั่วชีวิน ชีวาวาย




ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีทุกท่านนะครับ
ขอโทษที่หายไปนาน ด้วยภาระกิจบางอย่าง แต่ยังคงคิดถึงทุกๆคนผู้ๆอ่านทุกท่านเสมอ
และยังรักการเขียนนิยายเหมือนเดิม กลับมาครั้งนี้ขอปัดฝุ่นตัวเองสักพักบางอย่างอาจจะไม่เรียบร้อยเหมือนก่อน
แต่จะพัฒนาและปรับปรุงต่อไปเรื่อยๆ อย่าพึ่งทิ้งกันนะครับ
ขอกำลังจากทุกท่าน ช่วยติดตาม เหมือนที่เคยติดตามาแต่ก่อน

รักผู้อ่านทุกท่านเสมอ คิดถึงตลอด

มาเป็นกำลังใจให้กันอีกครั้งนะครับ

ขอบคุณครับ

 

[So_Da_Za]

ดีใจที่กลับมาค่าาาาา รักน้องภูที่สุด
เห็นรีบจิิ้มเข้ามาเลย

[K.Pupoom]

ดีใจที่กลับมาค่าาาาา รักน้องภูที่สุด
เห็นรีบจิิ้มเข้ามาเลย

ขอบคุณนะครับ  จะมาบ่อยๆให้เบื่อไปเลย5555

[SataRu]

น้องภูมาแล้ว

[•♀NoM!_KunG♀•]

อะ อ่านต่อออออ

[nunuchhh]

ดีใจที่กลับมาเขียนใหม่คิดถึงก็กลับมาอ่านหลายรอบมากๆคะจะรออ่านน้องภู​กับ​พี่พีทนะคะ  จะเป็นกำลังใจให้นะคะ

[Oooy]

 :mew1:ดีใจทีสุดนิยายในดวงใจกลับมาอีกหนึ่งเรื่องแล้วซึ่งตอนนี้ก็เม้นในเล้าเป็ดเป็นแล้วจ้าพี่พีทก็ยังคงสเต็บหวงห่วงหึงหื่นน้องภูเหมือนเดิมน่ารักที่สุด ส่วนพี่ภาพกับต๊อดต้องมีอะไรๆในกดไผ่แหงๆมีตัวละครใหม่มาสร้างสีสรรในวัยทำงานเจ้าโยชิก็ยังกินเก่งเหมือนเคยคิดถึงคุณย่าป้าชู

[iceman555]

กลับมาแว้ววว  อย่าดราม่าเยอะนะ ขอนิดๆหน่อยๆพอ

[seaz]

น้ำตาจะไหล น้องภู - พี่พีท กลับมาแล้ว คิดถึงมาก ๆ เลยครับ เห็นแจ้งในเพจ ก็รีบตามมาอ่านเลย ^^

[DrSlump]

 

  back

[พลอยสวย]

มาแล้ววววว...เห็นจากเฟสก็มาจิ้มเลยยจ้า

[GF_pp]

คิดถึงพี่พีท+น้องภูที่สุดเลย  ดถุงโยชิด้วย

[nuttzier]

คิดถึงมาก  กลับมาแล้วดีใจฝุดๆ

[Yarkrak]

 

ต้อนรับการกลับมาของน้องภูครับ

ดีใจมากมาย อย่ามาหลอกให้รักแล้วจากไปอีกนะครับ

สงสัยน้องภูคงตื่นเต้นมีเขียนผิดสะกดผิดอยู่หลายที่ แต่ไม่เป็นไรพอเดาได้ ฮ่า ๆ

 

[MoMoRin]

ดีใจที่กลับมาเขียนต่อนะคะ ชอบเรื่องนี้มากๆ กลับมาอ่านซ้ำหลายรอบแล้ว คิดถึงน้องภูและเดอะแก๊งค์มากๆ จะรอติดตามต่อไปนะคะ

[jj]

น้องภูมาแล้ววววว
ค่อยหายคิดถึงหน่อยค่ะ

[ujen]

น้องภูกลับมาแล้ว 

[ป้าแก่]

น้องภูกับพี่พีช ของป้ากลับมาแล้ว

 

[patee]

น้องภู พี่พีทมาแล้วจ้า

[nan53]

 ดีใจที่กลับมา คิดถึงน้องภูกับพี่พีทเสมอ

[mild-dy]

 

 

[tomnub]

 

[patchylove]

  โอยยยยย กลับมาแล้วววดีใจม๊ากกกมาก

[gookgik]

น้องภู พี่พีท และผองเพื่อนกลับมาแล้ว คิดถึงมาก

[minniekook]

ดีใจจัง คิดถึงน้องภูกับพี่พีทมากเลย รอตอนต่อไปนะคะ 

[Yuiipatcharee]

คิดถึงน้องภูกับพี่พีทมากมาย ดีใจๆๆๆกลับมาแล้วววววว 

[Robinhood.ha]

  งือ คิดถึงจังเลย คิดถึงน้องภูกับเดอะแก้งค์ ในที่สุดก็กลับมา เฝ้ารอเหมือนไม่มีอะไร แต่น้ำตาไหลยันตาตุ่ม ดีใจมากกกก
  คิดถึงความกวน ความรักความผูกพัน มิตรภาพ โอ้ย น้ำตาไหล

[GF_pp]

ดีใจที่กลับมาค่ะ   คิดถึงนิยายเรื่องนี้มากๆๆค่ะ

เป็นกำลังใจให้คนแต่นะคะ ✌✌