ตอนที่....9
"แบงค์..."
"อ่าวไอ้ภู ตื่นเช้าจังว่ะ"
"แต่มึงก็เช้ากว่ากูนะ โกโก้ไหมมึง"
"ขอบใจว่ะ พี่พีทยังไม่ตื่นหรอ"
"ตื่นแล้ว อาบน้ำอ่ะ"
"มึง.....กูจะเล่าตอนนี้ดีเปล่าว่ะ"
"เล่ามาเหอะ กูมองตามึงเมื่อคืนกูก็รู้แล้ว"
"มึงโอเคแล้วใช่ป่ะ"
"เออ ก็โอเคแล้ว มีไรว่ามาเลย"
"พี่ฝุ่นเขาไม่ค่อยสนใจกูเลยว่ะ"
"ยังไง"
"ไม่เคยโทรหากูเลยอ่ะวันๆหนึ่ง กลับมาก็นอน"
"แล้วเปิดใจคุยกันยัง"
"ยังอ่ะ"
"คิดมากอีกแล้วนะมึง มีอะไรก็คุยกันดิ"
"เห้อออ อธิบายยากว่ะมึง"
"มึงก็เงี้ย คิดเองเออเองตลอด"
"มึง กูไม่ได้มีอะไรกันเป็นเดือนแล้วนะ"
"หืมมม ได้หรอว่ะ"
"เออดิ ได้หรอว่ะ แม่งหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตาย "
"งานช้างอีกแล้วหมอภู"
"ช่างเหอะมึง"
"ช่างได้ไง รูตันพอดีอีแบงค์ อีบ้า"
"ช่างแม่ง"
"กูว่ามันต้องมีอะไร"
"กูก็คิด"
"เดี๋ยวกูจัดการเอง มึงอยู่เฉยๆเพื่อน"
"ไม่ต้องหรอกมึง กูแค่อยากมีคนรับฟัง แค่นี้ก็สบายใจขึ้นเยอะแล้ว"
"อีประสาท เดี๋ยวก็บ้าหรอกมึง"
"คุยอะไรกันสาวๆ"
"พี่พีท คนเขาจะคุยกัน ความลับ"
"อ่าวหรอ เห็นหายไปเลยตามหา"
"หยิบไอแพดให้หน่อยดิ จะดูตารางเวร"
"ว่างวันนี้กับพรุ่งนี้ ลาต่อไหม"
"คิดดูก่อน แบงค์พรุ่งนี้ไปกับกูนะ คืนนี้มึงค้างที่นี่อีกคืน"
"เออ"
"เดี๋ยวกูพาไปทำสวย สภาพมึงตอนเนี่ย อีกนิดหนึ่งก็เหมือนอาแปะล่ะ"
"มึงไม่เข้าใจกูหรอก แค่ทาครีมกูยังเหนื่อยเลย"
"โอ้ยไอ้บ้า "
"ถ้าเขาจะรักกูไม่ว่ากูจะเป็นยังไงเขาก็ต้องรักดิว่ะ"
"ใช่อันนี้มึงก็พูดถูกแบงค์"
"เห็นป่ะ มึงก็คิดเหมือนกู"
"แต่ไม่ทั้งหมดนะ มึง สมมุตินะมึงตัวเหนียวๆ ผิวสาก ปากเหม็นๆ มึงคิดว่าเขาอยากจะเอามึงไหม"
"มึงก็พูดตรงเกินไปไหม"
"เอ้าอิห่า กูยกตัวอย่าง กูไม่ได้ว่ามึง"
"เอิ่มมม ไม่รู้ดิ ถ้ารักก็เอามั้ง"
"เอาแล้วไปแอบอ้วกม่ะ มึงคิดแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย เรื่องบนเตียงมันก็เหมือนอาหารอ่ะ"
"เออ"
"มึงต้องทำให้มันน่าทานแล้วก็ตื่นเต้น รู้จักปรนนิบัติเอาอกเอาใจบ้าง ไม่ใช่พี่เขาเงียบมึงก็เงียบ"
"มึงก็รู้ว่ากูทำเป็นซะที่ไหน"
"ลองทำอะไรใหม่ๆบ้าง พี่เขาทำงานเหนื่อยๆมาแล้วต้องมาเจอซอบบี้อย่างมึงเงี้ย เป็นกูกูก็เลือกนอนว่ะ"
"กูดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอว่ะ"
"ใช่" ไม่ใช่เสียงน้องภู แต่เป็นเสียงไอ้ตี๋เดินเข้ามาที่ระเบียง
"มึงมาตั้งแต่เมื่อไรว่ะ"
"ก็ตั้งแต่มึงคุยกันนั้นแหละ กูเอาปลาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้มาให้พวกมึง แล้วก็ได้ยินที่มึงคุยกัน"
"มึงนิไม่มีมารยาทเลยไอ้ตี๋"
"เออ"
"ไอ้แบงค์กูก็เพื่อนมึงไหม มึงเล่าให้ไอ้ภูฟังได้ แล้วทำไมกับกูต้องมีความลับ เมื่อคืนกูก็ถาม มึงก็ไม่ตอบ"
"บางเรื่องเขาก็ต้องเลือกคนปรึกษาไหมอีตี๋"
"เห้ยไม่ไร ความจริงแล้วกูไม่อยากเอาความทุกข์มาให้เพื่อนคนไหนสักคน ที่กูเล่าให้ไอ้ภูฟังก็เพราะมันถามแล้วกูก็อึดอัดมานานแล้ว"
"เราเพื่อนกันนะเว้ยไอ้แบงค์ มึงมีไรพวกกูก็พร้อมรับฟังเสมอ ขอให้มึงบอกพวกกูเท่านั้น"
"เออ ขอบใจมึง"
"งั้นมึงสองตัวก็ออกมาได้แล้ว" ผมหันไปเห็นไอ้เป็ดกับขิงแอบอยู่ที่มุมห้อง ฮ่าๆๆ
"มากันครบเชียวนะมึง กูว่าแล้วทำไมแก้วน้ำเต้าหู้มีเยอะจัง" ไอ้แบงค์ยืนมองไอ้สองคนนั้น
"งั้นวันนี้เรามาเปิดใจด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยแหละ" ไอ้เป็ดเสนอ
"ขิงขอโทษนะเเบงค์ที่แอบฟัง"
"ไม่เป็นไรขิง เราต่างหากที่ต้องขอบใจเพื่อนๆที่เป็นห่วง"
พวกเรานั่งล้อมวงคุยกันที่ริมระเบียง พร้อมเสียงนกร้องยามเช้า น้ำเต้าหู้ร้อนๆกับปลาท่องโก๋ตัวน้อย
"แบงค์"
"ไรภู"
"ถ้าพี่ฝุ่นมีคนอื่นมึงจะทำใจได้ไหม"
"ได้ แต่ก็คงต้องใช้เวลาหน่อย กูก็คิดนะ ถ้าเลิกกันก็คงไปอยู่หอแถวที่ทำงานเลย
"มึงมาอยู่กับกูที่นี้ ห้องเยอะแยะ ใกล้ที่ทำงานมึงด้วย "
"ไม่เอาหรอกมึง เกรงใจ"
"อีบ้า ถ้ามึงไปอยู่ที่อื่นกูจะฟ้องคุณย่า"
"เห้ยไรว่ะ"
"นี่ตกลงมึงจะเลิกกับผัวจริงอ่ะ" ไอ้เป็ด
"นั้นดิ ขิงว่าพวกเราคิดล่วงหน้ามากเกินไปไหม มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้"
"เออ โทษทีนะเว้ยแบงค์ กูแค่อยากรู้ว่ามึงเข้มแข็งขนาดไหน"
"เห้ย ไม่ต้องคิดมากไอ้ภู เรื่องนี้กูคิดไว้ตลอด"
"หรือว่า พี่ฝุ่นจะไม่แข็งตัวว่ะมึง แบบเสื่อมสมรรถภาพทางเพจอ่ะ"
"ทางเพศ!!!"
"เออ ทางเพศ"
"ไม่นะ ก็เห็นเคารพธงชาติตอนเช้า ตอนที่พี่เขาหลับทุกวันอ่ะ"
"ช่างสังเกตจริงอิดอกกก" ไอ้เป็ดด่า 5555
"แล้วตอนนอนมีกอดมีหอมอะไรกันบ้างไหม"
"ไม่อ่ะ ต่างคนต่างนอน คุยกันนิดหน่อยพี่เขาก็หลับ"
"โอ้ยยยย มึงทนได้ไงว่ะ เป็นกูนะ ขึ้นนั่งแล้วจ้าแม่จ๋า" ไอ้เป็ด
"ใครเขาจะบ้ากามแบบเป็ดล่ะ" ขิง
"ผัวเธอไง ไอ้ตี๋อ่ะ บ้ากามตั้งแต่สมัยเรียน รู้ไหมมันชอบแอบดูกางเกงในไอ้ภู ตอนไอ้ภูนั่งทำการบ้านใต้ตึก"
"จริงดิ ไอ้บ้านั้นเพื่อนนะ" ขิง
"เอ้า ก็ขาไอ้ภูมันขาวอ่ะ กางเกงแม่งก็สั้น ชอบใส่กางเกงในสีขาวด้วย"
"หืมมม มึงนิไอ้ชั่ว กูเพื่อนมึงนะ มึงไม่ดูของขิงอ่ะ"
"ของขิงกูก็ดู แต่ไม่ค่อยเห็น กางเกงขายาวไปหน่อย"
"หื่นอ่ะ" ไอ้เป็นทำท่ายี้ใส่ไอ้ตี๋
"แหม ไอ้เป็ด มึงทำมาว่ากู มึงแอบดูไอ้ภูเปลี่ยนชุดพละกูยังไม่เคยเอามาพูดเลย"
"กูไม่ได้แอบดู ไอ้ภูมันไม่ล็อคประตูเอง"
"โห พวกมึงเนี่ยกูจะไว้ใจอะไรได้ไหมเนี่ย"
"แหม ขำขำ ตอนนี้เลิกแล้ว หื่นกับเมียคนเดียว"
"ให้มันจริงเถอะตี๋ ถ้านอกใจขิง ขิงเลิกนะ"
"ค๊าบบบแม่ครับ"
"แต่ตอนนั้นไอ้ภูมันฮอทจริงๆอ่ะ ขาวอาร่า ปากแดง แต่งตัวน่ารัก ใครๆก็ชอบ"
"ตอนนี้กูก็ฮอทป่ะ"
"แต่พวกมึงหึงมากนะ จุดๆนี้"
"เออดิ ถ้าพี่ฝุ่นขี้หึงแบบพี่พีทบ้างก็คงดี"
"เห้ย หรือเราจะใช้แผนให้พี่ฝุ่นหึงไอ้แบงค์ดีว่ะ"
"ความคิดนี้น่าสนว่ะไอ้ภู"
"เออกูก็เห็นด้วย" ไอ้เป็ด
"ขิงว่า ก็น่าลองดูนะแบงค์"
"ยังไงอ่ะ"
"ก็ให้ใครก็ได้แกล้งไปจีบมึงอ่ะ แบบเดินมาขอเบอร์ไรเงี้ยต่อหน้าพี่ฝุ่นอ่ะ"
"ใครอ่ะ คนที่กูรู้จัก พี่ฝุ่นก็รู้จัก"
"อันนี้ไม่ยาก เดี๋ยวกูเอาเพื่อนกูเอง รับรองพี่ฝุ่นไม่รู้จักแน่ อีกอย่างนางเป็นรับออริไม่มีทางชอบมึงจริงๆ"
"เอาจริงหรอพวกมึง เดี๋ยวพี่เขาจะโกรธกูไหม"
"มึงการแสดงของพวกเราระดับออสการ์นะ"
"เอออ"
"แต่ก่อนอื่นกูจะพามึงไปทำสวยก่อน สภาพนี้ผัวไม่น่าหึงอ่ะ"
"ของไปด้วย เดี๋ยวลางานเลย อิอิ"
"กูด้วยๆ "
"ลากันหมดเลยหรอว่ะ เสียงานพวกมึงเปล่าๆ"
"เพื่อเพื่อน สบายมาก"
"ขอบใจพวกมึงมากนะเว้ย"
"ไม่ต้องมาทำหน้าซึ้งไอ้แบงค์ พวกกูไม่ทำฟรีหรอก เสร็จงานเลี้ยงหมูกระทะพวกกูด้วย"
"เออ จัดเต็มให้เลย"
"เยี่ยม!!!!!"
พวกเราคุยกันจนลืมไปว่านี่คือความทุกข์ของเพื่อน ไอ้แบงค์ก็ดูผ่อนคลายและสบายใจมากขึ้น
คนเป็นเพื่อนกัน บางทีแค่มองตากันก็รู้แล้วว่าเพื่อนเป็นอะไร ผมถือว่าเพื่อนคือของวิเศษที่ฟ้าประทานมาให้
เมื่อได้มาแล้วก็ควรรักษาไว้ให้ดี จงอย่าเอาเปรียบเพื่อนเพราะเพื่อนจะอยู่ในเวลาที่คุณทุกข์มากกว่าในเวลาที่คุณสุข
"ก๊อกกๆๆๆ ไปทานข้าวกันได้แล้ว คุณย่าให้พี่มาตาม"
"เดี๋ยวลงไปครับพี่พีท เออพี่พีท วันนี้ว่างไหม"
"ว่างครับ "
"พาพวกเราไปทำธุระหน่อยนะ"
"เรื่องดีดีใช่ไหม"
"ทำไมถามอย่างนั้นล่ะสามี ต้องเป็นเรื่องดีสิจ้ะ"
"จ้า รีบลงไปทานข้าวนะ อย่าให้คุณย่ารอนาน"
"จ้าา งั้นเดี๋ยวพวกกูไปล้างหน้าล้างตากันก่อน เดี๋ยวไปเจอกันที่โต๊ะอาหารนะ"
"เออ"
ผมเดินกลับไปที่ห้อง เพื่อนล้างหน้าล้างตา ยืนส่องกระจกเช็คความหล่ออยู่
พี่พีทก็เดินเข้ามากอดแล้วก็หอมไปที่ซอกคอเบาๆ
"อ่าว ไมไม่ไปทานข้าว
"รอไปพร้อมเมีย"
"มีไรเปล่า"
"เปล่า ไม่มีไร แค่มีความสุข"
"น้องภูก็มีความสุข นี้้้ๆๆๆ" ผมหันไปบีบแก้มพี่พีท แล้วก็หอมแก้มเบาๆ พี่พีทก็หอมกลับ
"หอมจัง แก้มล้างใหม่ๆเนี่ย"
"แก้มไม่ได้ล้างไม่หอมหรอ"
"หอมสิ"
"แต่อันนี้มันเหมือนแก้มเด็กอ่ะ"
"ชอบเด็กว่างั้น"
"เด็กคนนี้ไง เด็กดื้อ"
"ดื้อแล้วรักไหมอ่ะ"
"รักมาก หวงมาก"
"จุ๊บ"
"ไม่อยากทานข้าวแล้วอ่ะ"
"ไป คุณย่ารอนานแล้ว ให้ผู้ใหญ่รอนานๆมันไม่ดีนาาาาา ตาแก่"
"ฮ่าๆๆๆ"
เราสองคนเดินลงไปทานข้าว คุณย่านั่งรออยู่กับ พี่อ้นพี่ผัก ขิงแล้วก็ตี๋
"มาทานข้าวลูกน้องภู ย่าทำต้มจืดหมูสับใส่ใบตำลึงที่หนูชอบด้วย"
"วันนี้พุงแตกแน่ๆ"
"ทานให้เยอะๆลูก มีไก่ทอดหาดใหญ่ด้วยนะ เมื่อเช้าพี่ผักเราเขาไปซื้อมาให้"
"หูยย ขอบคุณน๊าผัก"
"เออ กินเยอะๆ กูเป็นห่วง"
"อะไรนะ ไม่ได้ยิน"
"ก็ไม่ต้องฟัง"
"ไรว๊าาา "
"ทานข้าวลูกแกล้งพี่เขาอยู่นั้นแหละ"
"ฮ่าๆๆ น้องภูมีหมูกระจกอยู่ เอามาทานกับต้มจืดฟินมากเดี๋ยวไปหยิบมาให้ลอง"
ทานข้าวเสร็จก็มานั่งล้อมวงกันที่ห้องรับแขก คุณย่านั่งดื่มชาแล้วก็อมยิ้มกับเรื่องฃที่พวกเราคุยกัน
"ค้างกันอีกคืนนะลูก ย่ายังไม่หายคิดถึงเลย"
"ได้เลยครับคุณย่า" ไอ้เป็ดตอบ
"เดี๋ยววันนี้น้องภูจะพาแบงค์ไปหาหมอครับคุณย่า"
"อ่าวเป็นไรล่ะลูก"
"ทำหน้าครับ"
"อ่อ ดีเหมือนกัน ย่าดูแบงค์เหนื่อยนะ ดูแลตัวเองบ้างก็ดีลูก"
"ครับคุณย่า"
"แล้วจะกลับมาทานข้าวบ้านกันไหม"
"กลับครับ"
"ดีๆ ย่าว่าจะทำเมี่ยงปลาทับทิมพอดี"
"งั้นเดี๋ยวพวกเรารีบไปอาบน้ำแต่งตัวกันดีกว่าจะได้กลับไม่เย็นมาก" พี่พีท
"โอเค แยกย้าย เจอกันหน้าบ้านสิบเอ็ดโมงตรงนะ"
"ได้"
พวกเราแยกกันไปอาบน้ำแต่งตัว
"พี่พีท น้องภูอาบก่อนนะ"
"โอเค เดี๋ยวพี่ทำงานแปป"
"ครับบบ"
ผมอาบน้ำได้สักพักพี่พีทก็เดินเข้ามา เดินโป๊เข้ามาด้วย ฮ่าๆๆ
"สระผมยัง"
"สระแล้ว สระไหมน้องภูสระให้"
"เอาสิ"
ผมสระผมให้พี่พีท พี่พีทนั่งลงที่ขอบอ่าง
"วันนี้เราจะไปไหนบ้าง พี่อยากได้โทรศัพท์เพิ่มอีกเครื่อง"
"ทำไมต้องเพิ่มอีกเครื่อง"
"เครื่องนี้มันเมมเต็มแล้วอ่ะ พี่อยากแยกเรื่องงานออกจากเรื่องส่วนตัวด้วย"
"ไอแพดอ่ะ"
"มันไม่สะดวกเวลาไปทำงานข้างนอก"
"ตามใจ พี่พีทจะซื้อก็ซื้อสิ น้องภูไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย"
"เดี๋ยวมาเจอพี่มีโทรศัพท์อีกเครื่องก็โวยวายหาว่าพี่มีไว้คุยกับใครอีก"
"น้องภูดูงี่เง่าขนาดนั้นเลย"
"ก็บอกไว้ก่อนไม่ดีกว่าหรอ พี่ไม่อยากให้เราทะเลาะกันหรือไม่ไว้ใจกัน"
"จ้า พ่อบ้านที่แสนดี"
"น้องภูจะเอาด้วยไหม"
"ไม่อ่า แค่นี้ก็ลืมไว้ตรงโน้นทีตรงนี้ที มีอีกเครื่องหายแน่ พี่พีทซื้อเหอะ เอาจริงๆไม่มีเวลาจะมาเล่นโทรศัพท์บ่อยมากมายอะไรด้วย"
"พี่อยากได้กล้องตัวใหม่ด้วยอ่ะ"
"พี่พีทพึ่งซื้อนิ"
"ไอ้อ้นเอาไปใช้ที่ออฟฟิศแล้วอ่ะ"
"อืมๆ "
"ขอตังค์ด้วย"
"ที่ฝากไว้อ่านะ"
"ใช่"
"พี่พีทไม่ต้องเอาเงินมาไว้ที่น้องภูทั้งหมดก็ได้ แค่แบ่งมาเก็บบ้างก็พอ"
"แบบนี้แหละดีแล้ว พี่จะได้ไม่ฟุ่มเฟือย"
"เอางี้ เดี๋ยวน้องภูซื้อให้ พี่พีทมีแต่ซื้อให้น้องภูคราวนี้น้องภูซื้อเอง"
"ไม่เอา เก็บเงินไว้เถอะ เอาไว้เลี้ยงพี่ตอนแก่ตอนที่พี่ทำงานไม่ไหวแล้ว"
"จะซื้อ"
"แค่ซื้อกางเกงในให้พี่ก็พอแล้ว "
"เออจริง พอใส่ไหมตอนนี้อ่ะ"
"พอ"
"วันนั้นเห็นใส่ย้วยเชียว ตัวใหม่ก็มีในลิ้นชักอ่ะ เอาออกมาใส่สิ"
"ที่ใส่อยู่มันยังไม่ขาดเลย"
"ปกติเห็นชอบใส่แต่ใหม่ๆ"
"ชอบใส่ทุกตัวที่เมียซื้อให้อ่ะ"
"หรอ หลับตา จะล้างยาสระผมแล้ว"
"ถูหลังให้ด้วย"
"ครับบบบ"
"ใจดีจัง"
"พี่พีท นี่รอยอะไรที่ไหล่"
"ไหน"
"เนี่ย"
"ก็เมื่อคืนน้องภูทำพี่"
"หืมมมม ไม่ใช่ล่ะ"
"ใช่เหอะ"
"ขอโทษ มันแบบว่า เอ่อ เกร็งอ่ะ"
"ฮ่าๆๆ"
"ห้ามขำ เขินเป็นนะเว้ย"
"ไม่ขำก็ไม่ขำ"
"เอ่อ พี่พีท ถ้าเราไม่มีอะไรกันเดือนหนึ่งพี่พีททนได้ไหม"
"วันเดียวพี่ก็จะแย่แล้วเหอะ"
"เอิ่มมม ถามถูกคนไหมเนี่ย"
"ทำไมอ่ะ"
"พี่พีท เวลาเรามีอะไรกัน พี่มีความสุขไหม"
"มีสิ ถามทำไม"
"ไม่มีไรก็แค่อยากรู้อ่ะ แล้ว อะไรที่ทำให้พี่พีทอยากมีอะไรกับน้องภูอ่ะ "
"ก็พี่รักน้องภูไง"
"หมายถึง ทางกายภาพอ่ะ "
"แค่พี่เห็นน้องภูพี่ก็เครื่องติดได้ตลอดแล้ว 5555"
"โอ้ยพี่พีท หยุดหื่นสักแปปม่ะ "
"ฮ่าๆๆ ก็น้องภูตัวหอม นุ่ม ขาว เนียน ส่วนเว้าส่วนโค้ง อก ก้นเอว ดึงดูดหมด"
"พี่พีทว่า การที่น้องภูตัวหอมๆ ขาวๆ ผิวนุ่มๆ มันมีส่วนทำให้พี่พีทเกิดอารมณ์ไหม"
"มีสิ"
"แล้วถ้าน้องภูไม่ทาครีม ไม่อาบน้ำ ไม่ดูแลตัวเอง พี่พีทจะมีอารมณ์ไหม"
"มี เพราะยังไงก็คือคนรักของเรา"
"ตัวเหม็น ไม่อาบน้ำ เนี่ยนะ"
"ก็ไล่ไปอาบน้ำไง"
"โอ้ยยยย สรุป คนเราก็ชอบคนที่ดูแลตัวเองถูกม่ะ"
"ใช่ ไม่สวยไม่เป็นไร ไม่ขาวไม่เป็นไร อย่างน้อยมันก็ต้องสะอาดสะอ้าน ดูแลตัวเองบ้าง"
"อืม"
"ว่าแต่ ถามทำไมเนี่ย"
"เดี๋ยววันนี้ก็รู้เองแหละนาาา"
"อย่าบอกนะว่าจะไปอาบเเดด"
"โอ้ยยยย ไปแต่งตัวล่ะ ที่เหลืออาบต่อเองนะ"
"เดี๋ยวดิ สักยกป่ะ แบบเมื่อคืน"
"ตบตาหลุดเลย"
"ฮ่าๆๆ หาเสื้อ้าให้พี่ด้วยนะ เอาสีเดียวกันนะ"
"เออ"
"ห้ามเออ"
"ครับบบบ"
ใส่ชุดไรดีน๊าาาาาา.......
....................
มีแล้วครับตอนที่ 9
ขอบคุณนะครับที่ติดตาม
รักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองกันด้วยนะครับ
มีอะไรคอมเม้นท์พูดคุยกันได้นะครับ
รักทุกคนเสมอจ้า :L2:
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=30061.0
ตอนที่...10 :hao6: :hao6:
....................
ใส่เสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีขาวกับกางเกงยีนต์ขาสั้นขาดๆดีกว่า ขาดน้อยไปนิดหนึ่งน่าจะขาดอีก เอากรรไกรตัดเพิ่มดีม่ะ
บ้านาาาา ผัวจะด่าเอา แอบดึงให้มันขาดยาวๆขึ้นดีกว่า นั่งเถียงกับตัวเอง ฮ่าๆๆ
ส่วนสามีใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนขายาวขาดๆนี่แหละ เอาขาดน้อยๆพอ
ใส่สร้อยสลักชื่อเมียเป็นภาษาอังกฤษห้อยยาวลงมา ส่วนเราก็ใส่ชื่อสามี สวยๆไป น่ารักสุดพลังงานนี้ ฮ๋าๆๆ
ใส่คอนเวิร์สทูโทนสีขาวดำหุ้มขอดีฝ่า
"พี่พีทททท"
"ครับ ว่าไง"
"เห็นสานนาฬิกากับเคสที่ซื้อมาใหม่เปล่าอ่ะ"
"อันไหนอ่ะ ใหม่ล่าสุดนี้เมื่อไรอ่ะ"
"เมื่อเดือนที่แล้วล่าสุดแล้วอ่ะ"
"อ่าว นึกว่าซื้อมาให้พี่ พี่เอาไปใช้แล้วอ่ะ"
"ก็ซื้อมาให้พี่ด้วย ซื้อมาสองอันอ่ะ"
"ถ้างั้นก็อยู่ในถุงนั้นแหละ"
"ถุงอยู่ไหนอ่าคับ"
"ชั้นใต้ทีวี"
"โอเค๊"
"หยิบผ้าเช็ดตัวให้พี่หน่อยครับ"
"พาดไว้ตรงประตูแล้วไง"
"มันหล่นเปียก"
ผมเดินเอาผ้าเช็ดตัวไปให้พี่พีท ที่อยู่แก้ผ้าหน้าไม่อายอยู่ในห้องน้ำ
"ผมแห้งล่ะหรอ"
"อืม ไมอ่ะ"
"ว่าจะไปเป่าให้ไง"
"เป่าให้ตัวเองเถอะสายแล้วนะ"
"จ้า"
"เห็นครีมกันแดดขวดสีฟ้าไหมอ่ะพี่พีท"
"หมดแล้ว"
"หมดไวจัง ทาหรืออาบ "
"ก็บอกให้ทาบ่อยๆพี่ก็ทาบ่อยๆไง"
น้องภูเดินไปเดินมา ใส่กางเกงในสีขาวตัวเดียว แล้วมันน่าไหมล่ะ เอาดีๆ ฮ่าๆๆ
เมียผม ฉีดน้ำหอมใส่พัดลม ให้พัดลมพัดละอองน้ำหอมเข้าหาตัว ไม่รู้เอาวิธีนี้มาจากไหน
แต่น้องภูเป็นคนที่ตัวหอมตลอดเวลา ไม่ว่าส่วนไหนก็หอมจริงๆนะ
ขนาดเวลาไม่ได้ฉีดน้ำหอม ก็ยังตัวหอมเลย เหมือนกลิ่นเด็กๆ เด็กตัวเล็กนะ อย่าคิดไปไกล
เวลาเข้าห้องน้ำ หรือ ไปที่ไหน แม้แต่ในลิฟท์ ยังทิ้งกลิ่นไว้เลย รู้เลยว่าน้องภู
มันจะเป็นกลิ่นหอมอ่อนๆ บางๆ ชื่นใจ เหมือนดอกไม้กลิ่นอ่อนๆลอยตามลมมา
คงจะว่าผมเวอร์ล่ะสิ ใครไม่เป็นผมไม่รู้หรอกว่า "มันดีย์ขนาดไหน"
"พี่พีท"
"...."
"พี่พีท ยืนเหม่ออะไร"
"คิดอะไรนิดหน่อย"
"ไม่หน่อยแล้วมั้ง"
"ฮ๋าๆๆ"
"คิดถึงใคร พูดดดด"
"คิดถึงเมียสิ"
"อยู่ตรงหน้าเนี่ยมาคิดถึงอะไร"
"ก็คิดว่าตัวเองเป็นคนที่โคตรโชคดีเลยยิ่งกว่าถูกหวยหลายร้อยล้านอีก"
"เวอร์น่ะ"
แล้วน้องภูก็เดินไปทำผม ตอนนี้อย่าไปกวนเขาเชียวนะ คราวที่แล้วไปแอบหอมแก้ม นางตกใจเอาไดร์โคกหัวผม
"ลิปมันอยู่ไหนพี่พีท"
"ไม่รู้"
"อ่อ อยุ่นี่ ซื้อมาให้ด้วยนะอันหนึ่งอยู่ในรถ ดีมากเลยนะ ชุ่มชื่นดีปากนุ่ม ไม่มันเหมือนกินผัดหมี่"
"ฮ่าๆๆ จ้า พี่ว่า รับรีวิวสินค้าดีไหม น่าจะรุ่งกว่าเป็นหมอนะ"
"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยววันดีคืนดีคนทวิตด่า จิตใจไม่เข้มแข็งพอ"
"ฮ่าๆๆ"
"อีกอย่าง เดี๋ยวผู้ชายจีบเยอะ ผัวหึงอีก แค่นี้ก็วุ่นวายมากมายล้านแปดแสนล่ะ"
"ก็ดี"
"ส่วนเรื่องพี่ทอย" น้องภูหันมาทำหน้าจริงจัง
"ทำไม"
"ขอจัดการเองได้ไหมอ่ะ น้องภูอยากให้พี่พีทลืมมันได้ไหม เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นก็ได้"
"พูดง่ายนิ ของๆใคร ใครก็หวงม่ะ"
"อ่าว ไหนบอกโอเคแล้วไง ก็แลกกับข้อแลกเปลี่ยน1ข้อไง"
"ก็พี่ตกลงว่าจะไม่เอาเรื่อง แต่ไม่ใช่ว่าพี่จะไม่จัดการอะไรนะ"
"อ่าว แล้วมันจะต่างอะไรกันอ่ะ"
"พี่ต้องให้บทเรียนมันบ้าง"
"พี่พีททั้งต่อยทั้งเตะเขาจนลงไปกองมันก็พอแล้วไหมอ่ะ
"ปกป้องมันหรอ"
"พี่พีทก็ชอบพูดแบบนี้ทุกทีอ่ะ"
งอนไปแล้ว สะบัดหน้าใส่ผม แล้วก็เงียบ เห้อ
"แล้วจะเอาไง"
"จะทำอะไรก็ทำเถอะ ตามสบาย"
"เอ้า เหตุผลอยู่ไหน"
"เขาไม่ได้ทำอะไรน้องนิ จะไปเอาเรื่องอะไรเขาอีก"
"แล้วถ้าเขาทำล่ะ ถ้ามันไม่กลับมาปลอดภัยแบบนี้ พี่จะทำไง คนที่ลักพาตัวคนๆหนึ่งไปด้วย มันต้องหน้ามืดแค่ไหน"
"คนเราก็ต้องเคยทำผิดกันทั้งนั้น เราให้โอกาสเขาไม่ได้หรอ"
"คนมาทำเมียพี่ พี่ไม่มีสิทธิทำอะไรเขาเลยหรอ"
"เลิกคุย"
"แล้วจะให้พี่ทำไง"
"น้องภูจะไม่คุยเรื่องนี้แล้ว"
นี้คืออีกเรื่องหนึ่ง ที่ผมหนักใจ คือ น้องภูจะไม่ค่อยระวังตัว จะดีกับทุกคน
แม้บางทีจะรู้ว่าเขามาเอาเปรียบ น้องก็จะพูดกับผมเสมอว่า ความดีของเราจะเอาชนะใจเขาได้
แต่บางครั้ง บางคนความดีก็ทำให้เขากลับใจไม่ได้ น้องภูคือต้นแบบของการให้นะ
นี่เป็นเรื่องดีๆเรื่องหนึ่งจากตัวน้อง เวลาน้องให้อะไรใคร น้องจะไม่คิดถึงสิ่งที่ให้เลย
ไม่ว่าจะเงิน สิ่งของ การช่วยเหลือ น้องบอกกับผมว่า ให้แล้วก็ไม่ใช่ของเราแล้ว
เมื่อไรที่ให้เขา แล้วไปพะวงว่าเขาจะไปทำอะไร ไม่ต้องให้ดีกว่า เพราะเราไม่ได้ให้เขาจริง
เราเองนั้นแหละที่จะไม่มีความสุข ให้ใครอย่านึกว่าเป็นบุญคุณ
เรื่องนี้ผมก็เข้าใจน้องนะ ว่าไอ้หมอทอยมันกลับใจทัน ผมก็พยายามคิดว่า มันพาน้องไปเที่ยวทะเลแทนผม
แต่บางนาทีมันก็อดที่จะโมโหไม่ได้ ผมเองพยายามทำใจเรื่องหึงหวงให้มันน้อยลง
แต่มันก็ทำใจยากนะ รักมาก หวงมาก คนขี้หึงๆคงจะเข้าใจผมบ้างไม่มากก็น้อย
"เอางี้ ให้มันมาขอโทษคุณย่า ส่วนพี่ต่างคนต่างอยู่ น้องภูก็ต้องเข้าใจพี่นะว่ามันทำใจยาก มันต้องใช้เวลา"
"จริงนะ"
แล้วน้องภูก็เดินมานั่งตักผม ผมก็แพ้ทางป่ะล่ะ
"ขอบคุณนะ น้องภูเข้าใจความรู้สึกพี่พีทนะ แต่อย่าให้เข้าใจอย่างหนึ่ง"
"อะไร"
"พี่ทอยเป็นหมอที่เก่ง ยังมีประโยชน์กับคนอีกมากมาย เขาเป็นหมอที่ดีคนหนึ่งเลยนะ
"อืม"
"น้องภูเชื่อว่า พี่ทอยจะไม่ทำแบบนี้กับใครอีก"
"พี่ทอยนี้ ดีทุกอย่างเลยเนอะ"
"ประชดเก่ง ถ้าจะโทษก็ขอให้โทษความสวยของน้องภูล่ะกัน"
"ใช่ ความสวยเป็นเหตุ" ผมจับน้องนอนไปกับเตียง
"เห้ยยยย"
"เพราะความสวยเป็นเหตุ"
ผมค่อยๆหอมไปตามตัวน้องภู ดมจนชื่นใจ กางเกงในตัวน้อยกำลังจะถูกผมดึงลง
แต่ก็มีเสียงเคาะประตู
"ไอ้ภู เสร็จยังมึง เขาเสร็จกันหมดแล้วนะ"
"เออ เสร็จแล้วเดี๋ยวตามลงไป"
"ไอ้เป็ดพะโล้เอ้ย มาไม่ได้ดูเวล่ำเวลา"
"ฮ่าๆๆ เดี๋ยวคืนนี้หนูจัดให้นะจ้ะพี่จ๋า"
"โอ้ยยยยย"
พี่พีทท่าทางจะค้าง สังเกตได้จากไอ้จูมงที่มันกำลังจะออกศึก แต่โดน พรก.ฉุกเฉินไม่ให้ออกจากบ้านเพราะโควิด
"แต่งตัวเถอะพี่พีท อ่ะนี้ กางเกงใน"
"อย่ามายิ้มแบบนี้นะ"
"ฮ๋าๆๆ อ่ะทาปากหน่อย ปากจะได้ไม่แห้ง ไม่ได้อดอยากนะเนี่ย ทำไมปากแห้ง ฮ่าๆๆ"
"เอากระเป๋าไปด้วยนะ พี่ไม่อยากพกโทรศัพท์กับกระเป๋าตังค์อ่ะ"
"ครับ งั้นน้องภูหยิบใส่กระเป๋าไปเลยนะ
"อื้ม"
"ใส่ถุงเท้าด้วยนะพี่พีท "
"ครับบบบ"
เราสองคนลงมาด้านล่างทุกคนก็รอพร้อมแล้ว
"มองอะไรกัน"
"ทำไมมึงน่ารักจัง" ไอ้ตี๋ชม
"กางเกงขาสั้น ใส่ได้หรอ"
"ทำไมอ่ะ ไม่ได้สั้นมากมายอะไรเขาใส่กันทั้งบ้านทั้งเมือง"
"คนอื่นอ่ะได้ แต่คนที่มีผัวชื่อพีทอ่ะ ไม่น่าได้"
"ก็ลงมาแล้วอ่ะ ไม่เห็นว่าอะไรนิ"
"ไปกันยัง" พี่พีทลงมาแล้วก็เดินไปที่รถเลย
"พี่พีทเป็นไรรึเปล่าภู"
"ไม่เป็นไรหรอกขิง "
"ไม่ได้งอนอะไรกันมาใช่ไหม
"เปล่า ไปเถอะ ไปก่อนนะครับคุณย่า คุณย่าจะเอาอะไรไหมครับ
"ฝากซื้อลูกเกดให้ย่าหน่อย แบบที่ซื้อคราวที่แล้วน่ะลูก เม็ดสวยอร่อย"
"อ่อ ซื้อในวิลล่าครับ เดี๋ยวน้องภูซื้อมาให้"
"ไปกันได้แล้วลูกจะได้กลับไม่ดึก"
"ครับคุณย่า"
ผมเดินไปที่รถคนแรก พี่พีทสตาร์ทเครื่องรออยู่
"ทำหน้าดีๆหน่อยดิ เพื่อนน้องภูเห็นหน้าพี่พีทมันคิดว่าพี่พีทงอนอะไรน้องภู"
"หรอ"
"ยิ้มหน่อยเร็ว ฟ๊อดด"
"อุ้ยย "
"ตกใจอะไรไอ้แบงค์"
"นึกว่ามาขัดจังหวะ"
"หอมแก้มเฉยๆ เรื่องธรรมดา หัดทำกับพี่ฝุ่นบ้างมึงอ่ะ"
"เออ"
"ว่าแต่เราจะไปไหนกัน" คนขับถาม
"แวะร้านกาแฟก่อนเลยพี่พีท น้องภูอยากกินชาเขียวปั่นเพิ่มวิป ไข่มุกด้วย"
"หน้าปากซอยนะ"
"อื้ม ร้านนั้นแหละ ใครเอาอะไรเดี๋ยวโทรไปสั่งก่อนเลย ได้ไม่ต้องรอนาน"
แวะเอาเครื่องดื่มก็ขึ้นมาบนรถ ทุกคนก็นั่งคุยกันให้ผมลงไปเอา
"อ่ะพี่พีท" ผมป้อนพี่พีท แล้วก็เอาทิชชู่เช็ดปากให้ด้วย
"มึงดูไว้แบงค์" ไอ้เป็ดกระซิบบอกแบงค์ให้ดูผม
ผมนั่งดูไอ้ภูกับพี่พีทตลอดทาง สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตเห็นก็คือ ไอ้ภูไม่เคยปล่อยให้พี่พีทขับรถอยู่คนเดียว
มันจะถามโน้นนี้นั้นตลอด ผิดกับผมที่นั่งเล่นแต่โทรศัพท์ปล่อยให้พี่ฝุ่นขับรถคนเดียว
ไอ้ภูจะป้อนขนมน้ำพี่พีทตลอด ผมนี่ นานๆครั้ง น้ำก็แค่ส่งแก้วให้แล้วก็จบ ไอ้ภูเป็นกระจกเงาดีๆบานหนึ่งเลย
พี่พีทก็จับมือไอ้ภูบ้าง บางทีก็หวานกันจนลืมว่ามีคนอื่นด้วยบนรถ แล้วผมอ่ะ บกพร่องเรื่องนี้ที่สุด
"ฮาโหล พี่หมอนุ่มครับ อยู่คลินิกเปล่า"
"อยู่ค่ะ จะถึงยังพี่รออยู่เนี่ย"
"ใกล้ถึงแล้วครับ"
"เดี๋ญวเจอกันน๊า คิดถึงมากกก"
พี่หมอนุ่มเป็นหมอผิวหนังที่เก่งมาก และเป็นพี่สาวที่ผมเคารพากๆอีกคนหนึ่ง
"ถึงแล้วพวกมึง สถานที่ ทำสวยให้ไอ้แบงค์"
"พี่พีท ตรงนั้นมีที่ว่าง" ไอ้เป็ดชี้ให้พี่พีทไปจอดรถตรงนั้น
"เดี๋ญวขิงทำด้วยนะตี๋"
"เมียกู ตาวาวกว่าไอ้แบงค์อีก"
"ขิงก็อยากดูดีไหมอ่ะ คนที่ใช้งานใครล่ะ ก็ตี๋ไม่ใช่หรอ"
"ตี๋ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย ทำเลยจ้ะ เดี๋ยวตี๋จ่ายเอง ความสวยของเมียให้สามีคนนี้ได้ดูแลนะ"
"เยี่ยมที่สุด"
"ลงได้ล่ะ พวกมึง "
"สวัสดีค่ะ" พนักงานยกมือสวัสดีทักทายพวกเรา
"สวัสดีครับ พบหมอนุ่มครับ"
"คุณหมอติดคนไข้ สักครู่นะคะ ใช่หมอภูหรือเปล่าคะ"
"ใช่ครับ"
"งั้นนั่งรอทางนี้ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวหนูไปบอกหมอให้ สักครู่นะคะ"
"ขอบคุณครับ"
"ดื่มน้ำก่อนครับ" น้องพนักงานผู้ชายเดินเอาน้ำมาให้พวกเรา
"น้องภู" พี่หมอนุ่มเดินมายิ้มสวยมาเลย
"พี่นุ่มมม โอ้ยคิดถึง"
"มากอดหน่อยๆ"
"มีแฟนยัง"
"เดี๋ยวตีเลยถามแบบนี้ ฮ่าๆๆ"
"สวยขนาดนี้ โสดได้ไง"
"นั้นสิเจ้ก็งง จุดนี้ ว่าแต่ คนไหนที่ให้พี่ช่วยดูแล คนนี้ป่ะ" พี่นุ่มชี้ไปที่พี่พีท
"คนนี้น้องดูอยู่ ฮ่าๆๆ"
"งั้นคนนี้" พี่นุ่มชี้ไปที่แบงค์
"ใช่ครับ แต่ ที่เหลือ ขอมาทำด้วย"
"ได้เลย เดี๋ยวพี่ดูแลให้เป็นพิเศษ แล้วก็ราคาพิเศษด้วย"
"ขอบคุณครับ"
"เดี๋ยวยังไงทำประวัติก่อนเนอะ เก๋ๆ ดูแลหน่อย"
"ค่ะหมอ"
"เพื่อนเราชือไรนะ"
"แบงค์ครับพี่"
"แบงค์เดี๋ยวตามพี่มาเลย หมอภูมาช่วยกัน"
"โอเค"
ผมกับไอ้แบงค์เดินไปในห้องตรวจกับพี่หมอนุ่ม
"ไหนขอหมอดูหน่อย หูยย ทาครีมบ้างเปล่า หน้าแห้งมากเลย แต่ไม่มีสิวเนอะ มีริ้วรอยแล้วนา"
"โบเลยไหมพี่นุ่ม"
"ยังไม่ต้องดีกว่า ใช้พวกเลเซอร์ยกกระชับก็พอ แล้วเดี๋ยวทำทรีทเม้นต์หน่อยเนอะ"
"ครับ"
"แบงค์มึงอยากถามอะไรพี่หมอถามเลยนะ"
"หมอว่าแบงค์พักผ่อนไม่เพียงพอนะ ดื่มน้ำน้อยด้วยใช่เปล่า"
"ใช่เลยครับ"
"เดี๋ยวให้วิตมินหน่อยเนอะ แล้วเดี๋ยวหมอทำเลเซอร์ให้ กันแดดทาทุกวันเปล่า"
"ไม่ครับ"
"หมอขออย่างหนึ่งนะ จากวันนี้ขอให้ทาทุกวันนะ"
"ครับ"
"แล้วก็ดื่มน้ำเยอะๆ เดี๋ยวหมอให้ครีมไปทานะ ช่วยเรื่องสีผัวให้สม่ำเสมอ แล้วก็ทาครีมที่ใช้อยู่นั้นแหละต่อได้เลย"
"ครับ"
"มันไม่ทาอะไรเลยพี่นุ่ม"
"เอ้า ไม่ได้นะคะน้องแบงค์ ต้องทานะคะ"
"งั้นรบกวนพี่หมอ จัดให้ผมทีครับ ผมไปซื้อเองก็ไม่รู้ว่าอันไหนดี"
"ทำไมไม่ดูแลเพื่อนเลยคะหมอภู"
"แค่คนไข้น้องก็ไม่มีเวลาแล้วพี่หมอ"
"จ้าาา ยุ่งจนไม่มีเวลามาหาพี่"
"ฮ๋าๆๆ"
"มาเป็นพรีเซนเตอร์ให้พี่ซะทีนะ"
"ได้เลยๆ"
"งั้นแบงค์ เดี๋ยวไปห้องเลเซอร์กับพี่นะคะ"
"ครับ"
"เก๋ เข้ามาห้องหมอหน่อยค่ะ"
"ค่ะหมอ"
"เก๋เดี๋ยวพาน้องแบงค์ไปรอที่ห้องเลเซอร์นะ คลีนหน้าเลย"
"ค่ะ"
"เดี๋ยวเพื่อนน้องภูคนอื่น พี่ตรวจให้ก่อนนะ ดูๆแล้วแค่ทรีทเมนต์ก็พอ"
"แล้วน้องอ่ะ ต้องทำไร"
"ไม่ต้องทำแล้วดูผิวดิ มีเครื่องมาใหม่ เดี๋ยวพี่ให้ลอง ดีมาก "
"เย้"
เราทำสวยกันเสร็จก็ร่ำลาพี่หมอนุ่ม
"ไปไหนต่อครับ"
"สยามเลย"
"ได้ครับ"
"พี่พีทไปทำไรมาอ่ะ
"ไม่รู้อ่ะ มีเครื่องมานวดๆวนๆที่หน้า มีเจลเย็นๆ สบายดี"
"ชอบไหม"
"ชอบ เหมือนได้พักผ่อน สบายหน้าดี"
"ขิงอ่ะ"
"เมียกูจัดเต็มมึงดู อุดหนุนหมอเขามาอย่างกับร้านเขาให้ฟรี"
"ห้ามบ่น"
"ครับไม่บ่นครับ"
"ไอ้เป็ด มึงอ่ะ"
"ไม่อยากพูดตอนนี้ ตึงโบ"
"ฮ่าๆๆ ลดกรามหรอมึง"
"เออดิ"
"เหมาะแล้วที่ทำ เพราะมึงมันบ้ากาม"
"หรอออ"
"มึง หมอเขาไม่คิดเงินกูอ่ะ" ไอ้แบงค์
"คิด กูจ่ายไปแล้ว"
"เอ้า เท่าไรไอ้ภู"
"พวกกูรวมเงินกัน ให้เป็นของขวัญวันเกิดมึงล่วงหน้า สิ้นเดือนนี้มึงไม่ต้องเอานะของขวัญอ่ะ พวกกูให้วันนี้เเล้ว"
"เห้ย ไม่เอา แพงไป"
"ไม่เป็นไรหรอกแบงค์ พวกเรารวมเงินกัน ของขวัญวันเกิดน่ะ" ขิง
"ขอบใจนะเว้ยพวกมึง"
"เออ อ่ะนี้ กูให้มึง" ไอ้เป็ดยื่นของให้
"อะไรว่ะ"
"ยาปลุกเซ็กส์"
"ไอ้บ้าเป็ด"
"ล้อเล่น วิตมินซี "
"มึงเก็บไว้กินเถอะ"
"กูกินไม่ทันหรอก พี่เฟียตซื้อมาเยอะ อันนี้มันแถมมา กูไม่ได้ซื้อให้มึงหรอก"
"กูว่าล่ะ คนงกๆอย่างมึงจะซื้อให้กูเชียวหรอ"
พี่พีทขับรถมาถึงสยาม หาที่จอดยากตามเคย
"ลงกันก่อนไหม เดี๋ยวพี่หาที่จอดรถแล้วตามไป"
"โอเค ที่ร้านเดิมนะพี่พีท"
"จ้ะ"
"พี่พีทจะตัดด้วยไหมน้องจะได้จองคิวช่างไว้"
"ติดเลยก็ได้ไหนๆก็มาแล้ว"
"โอเค"
พวกเราเดินมาที่ร้านตัดผม ขิงกับตี๋ไปเดินดูของ ส่วนไอ้เป็ดไอ้แบงค์มาตัดผม
ไอ้ภูเดินพาผมกับไอ้เป็ดมาที่ร้านตัดผมประจำของมัน ทำไมมันดูเป็นคนที่มีความสุขตลอดเวลา
มันจะยิ้มกับทุกคนที่มันคุยด้วย ไอ้ภูปรึกษากับช่างว่าจะให้ตัดผมให้ผมทรงที่มันต้องการ
"ทรงนี้โอเคไหมมึง แต่ไม่เอาสั้นเท่านี้ มึงชอบป่ะ"
"ตามใจมึงเลย วันนี้กูยกให้มึงจัดการทุกอย่างให้กูเลย"
"ไม่ได้ มึงก็ต้องชอบด้วยดิ"
"เออกูก็ชอบแหละ กำลังจะบอกมึงเหมือนกันว่าอยากได้แบบนี้"
"งั้นทรงนี้เลยพี่ แล้วเดี๋ยวพี่พีทมาตัดด้วยนะหาที่จอดรถอยู่"
"ได้เลย"
"แล้วกูอ่ะ" ไอ้เป็ดถาม
"เดี๋ยวน้องอีกคนตัดกับพี่ส้มก็ได้ จะได้ไม่ต้องรอนาน พี่ส้มจี๊ดสุดในร้านรองจากพี่"
"โอเคพี่"
"ส้ม เสร็จนั้นต่อน้องรูปหล่อนี้เลยนะ"
"ได้เลยจ้า"
"แล้วน้องภูตัดเปล่าวันนี้"
"ยังอ่ะพี่ เดี๋ยวสักสิ้นเดือนค่อยมาตัด"
"ได้เลย รอแปปนะ เดี๋ยวน้องคนนี้สระผมเลย สระผมด้วยจ้าน้องเสื้อดำคนนี้"
สักพักพี่พีทก็เดินเข้ามาในร้าน ทักทายช่างแล้วก็มานั่งรอต่อคิวจากไอ้แบงค์
"พี่พีทเดี๋ยวน้องภูไปกับแบงค์ นะ เสร็จแล้วพี่พีทโทรหาน้องนะ"
"อื้ม"
"เอาไอ้เป็ดไปด้วยนะ เดี๋ยวมันหลงทาง"
"อื้มๆ บอกแบงค์เดี๋ยวพี่จ่ายค่าตัดผมเองนะไม่ต้องจ่าย"
"ครับ"
ผมพาไอ้แบงค์เดินออกมาจากร้านทำผม ไปช้อปปิ้งต่อ
"มึงจะไปไหนอ่ะ"
"เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวของมึงไง"
"ต้องเปลี่ยนด้วยหรอ
"แต่งตัวเป็นป้าขนาดนี้ มึงดู แฟนชั่นเขาไปถึงไหนดันแล้ว กางเกงทรงลุงนี้เอาเก็บก่อน"
"กูก็อยากซื้อนะ แต่กูเลือกไม่เป็นอ่ะ"
"ตามกูมา ว่าแต่มึงชอบผมทรงนี้เปล่า"
"ชอบๆ รู้งี้ตัดตั้งนานล่ะ กูว่ากูก็เป็นคนหล่อคนหนึ่งนะ มึงว่าม่ะ"
"ใช่ มึงอ่ะหล่อ แค่มันถูกอะไรบังอยู่ แต่วันเนี่ยมันเริ่มฉายแสงออกมาล่ะ"
จริงๆแล้วไอ้แบงค์มันเป็นคนหล่อนะ สมัยเรียนมหาวิทยาลัยก็ป็อปอยู่
"ว่างๆก็หัดออกกำลังกันบ้าง ให้กล้ามเนื้อมันกระชับ" บอกคนอื่นแต่ตัวเองก็ไม่ทำ ฮ่าๆๆ
"เออ"
"แล้วนี้น้ำเปล่า จากร้านตัดผม ดื่มให้หมด ถือไว้ทำไม จิบน้ำให้บ่อยๆให้เป็นนิสัย"
"เออ"
"มึงมีใครที่ชอบไหม ชอบการแต่งตัวของเขาอ่ะ"
"มึงง่ะ"
"กูว่ามึงใส่เชิ๊ตสีขาวกับกางเกงยีนต์ก็น่าจะหล่อนะ"
"เอาขาดๆเข่าอ่ะอยากใส่มานานแล้ว"
"มึงอยากใส่อะไรมึงก็ใส่ดิว่ะ ใส่อะไรซ้ำๆไม่เบื่อหรอไง
"ใครจะไปซื้อกับกูอ่ะ มึงดูพี่ฝุ่นดิ ใส่แค่เสื้อยืดกางเกงยีนต์"
"เอ้า แล้วเราต้องเหมือนเขาหรือไง อะไรที่มีความสุขก็ทำให้ตัวเองบ้าง คนเดียวก็เฟี้ยวได้"
"ขอบใจมึงมากนะเว้ยเพื่อน"
"มึงอ่ะ เลิกอมทุกข์ซะที มองโลกแล้วยิ้ม เดี๋ยวทุกอย่างมันดีเอง"
"ยิ้มแบบนี้พอไหม"
"กว้างอีก"
"อ่าาาา"
"กว้างอีกกกกก"
"ปากก็แหกพอดี"
"ฮ่าๆ ป่ะ เห้ยๆๆชานม เดี๋ยวแวะซื้อก่อน"
"เดี๋ยวกูเลี้ยงเองไอ้ภู ชานมไข่มุกไม่หวาน 2 ครับ"
"รู้ได้ไงกูกินไม่หวาน"
"ตั้งแต่เช้ากูเห็นมึงสั่งอะไรก็ไม่หวานตลอด"
"จำเก่งงงง เริ่งแบบนี้มึงควรทำนะ"
"เรื่องไรว่ะ"
"จำรายละเอียดของคนรอบตัวเราไง โดยเฉพาะคนสำคัญ พี่ฝุ่นชอบอะไรไม่ชอบอะไร"
"เออ"
"จำแล้วก็นำมาใช้ ไม่ใช่เอาแต่จำ"
"เออ วันนี้มึงสอนกูจนกูรู้สึกละอายล่ะ แม่งไม่เคยใส่ใจอะไรพี่เขาเลย"
"เริ่มวันนี้ยังไม่สายมึง"
"เออ"
เราเดินมาร้านเสื้อผ้ากัน ซื้อไปคุยไป สนุกดี ผมให้ไอ้แบงค์มันลองใส่ชุดใหม่เลย
เดี๋ยวเพื่อนๆมาเห็นจะได้ช่วยกันคอมเม้นท์เราไปซื้อเครื่องสำอางค์เพิ่มนิดหน่อย
"กางเกงในก็มีผลนะ ลองใส่สีขาวแบบนี้บ้าง"
"เออ"
"บ็อกเซอร์ลายสก๊อตในตำนานอ่ะ เลิกได้ล่ะ ใส่แบบนี้แทน"
"เออ"
"มุึงอยากได้อะไรอีกไหม"
"นั้นพี่พีทเปล่าอ่ะ"
"น่าจะใช่ นางบอกจะซื้อกล้องตัดผมเสร็จไม่บอกเลย เดี๋ยวลองโทรหาก่อน"
"ว่าไง"
"เสร็จยังพี่พีท"
"เสร็จแล้ว อยู่ร้านกล้อง น้องภูอยู่ไหน"
"เดินเล่นอยู่ไอ้เป็ดล่ะ"
"เอ้า ซวยล่ะลืมอ่ะ"
"เห้ย"
"โทรหาเลยบอกพี่ออกมาแล้ว จ่ายตังค์แล้วนะไม่ต้องจ่ายอีก"
"อื้มๆ"
"มึงพี่พีทลืมไอ้เป็ดว่ะ"
"ฮ่าๆๆ แล้วมันก็ไม่เดินมานะ"
"โหลเป็ดอยู่ไหนว่ะ"
"รอพี่พีทดิมึง ไม่รู้ไปไหน"
"แล้วมึงอยู่ไหน"
"นั่งอยู่ที่ร้านเนี่ย"
"เดินมาพารากอนเลยมึง พี่พีทออกมาแล้ว ลืมมึงอ่ะ
"เอ้ากูก็นั่งรอนานล่ะ ถ้าเป็นผัวกูนะ กูตบหัวทิ่มล่ะ"
"นั้นผัวกู มาเร็วๆ"
"เออ"
แล้วไอ้เป็ดมันก็เดินมาหาเรา อย่างหอบ
"อ่ะ กินน้ำก่อนมึง"
"พี่พีทนะพี่พีท ทิ้งกูได้ไม่บอกสักคำ กูก็อุตส่าห์รอไม่เดินมาก่อน"
"ฮ่าๆๆ มึงก็ไม่โทรหากูนะ"
"ไอ้แบงค์อ่ะ"
"เลือกกางเกงในอยู่โน้น"
"ไหนว่ะ"
"นั้นไง"
"ไหนมึง"
"เสื้อขาวอ่ะ นั้นๆมองตามนิ้วกูนิ"
"เห้ย ใช่หรอ ดูดีขึ้นเยอะอ่ะ พี่ฝุ่นจัดหนักแน่ กูว่าโดนจนเดินไม่ได้แน่งานนี้ เห้ยคือดีย์"
"มึงก็นะ ป่ะไปหามันกัน"
"ไงอีแบงค์ สวยขึ้นเยอะเลยนะ" ไอ้เป็ดเริ่มแซว
"พื้นฐานดีอ่ะ"
"ผัวเยจนเซแน่มึง ฮ่าๆๆ"
"ทะลึ่ง"
"แหม ดัดจริต"
"มึงเอาดีๆกูโอเคป่ะลุคนี้"
"ที่สุด น่าจะทำมาตั้งนานล่ะ"
"กูก็ว่างั้น"
"มึงแหละไอ้ภูไม่บอกมัน ปล่อยให้มันเป็นลุงมาได้ตั้งนาน"
"มันเคยมาเจอกูม่ะ ทำแต่งาน เจอกันแต่วีดีโอคอลกลุ่ม แล้วกูเห็นแต่หน้าป่ะ"
"ขอบใจมึงสองคนนะเว้ย"
"วันนี้มึงขอบใจกูเป็นร้อยรอบล่ะ เป็ดมึงจะซื้ออะไรไหมตรงนี้"
"ไม่อ่ะ กูให้ผัวซื้อให้"
"มึงนี้อีกคน หัดดูแลพี่เขาบ้าง"
"กูไม่ชอบใส่กางเกงใน พี่เขาก็ไม่ชอบให้กูใส่"
"ตามนั้น งั้นโทรหาตี๋ขิงเหอะ หาของหวานกัน กูเดินจนเมื่อยล่ะ ปวดขา"
"เออ เดี๋ยวกูโทรเอง" ไอ้เป็ดโทรหาขิง
"ไอ้ภู กูอยากได้กระเป๋าสักใบว่ะ เอาดีๆหน่อย ซื้อของขวัญให้ตัวเองสักใบ โบนัสพึ่งออก"
"มีราคาในใจป่ะ"
"มี"
"งั้นไปจ้าาาาาาา"
"เมื่อกี้มึงบอกเมื่อยไงไอ้ภู"
"ก็อยากได้ของขวัญให้ตัวเองเหมือนกัน เห็นใจกูหน่อยไอ้เป็ด กี่ปีแล้วที่กูไม่ได้เดินห้างแบบนี้ แล้วก็เดินกับพวกมึงแบบนี้"
"อุ้ยยย เหตุผลมาเต็มค่าาาาาา"
"พูดมากจังมึงไอ้เป็ด" ไอ้แบงค์ด่า ฮ่าๆๆๆ
"เออกูไม่พูดล่ะ เดี๋ยวกูหาอะไรเย็นๆเข้ากระแสเลือดก่อน เดี๋ยวตามไป"
"ร้านนี้นะมึง หัวมุมตรงนั้น"
"เออ"
พวกเราเดินไปดูกระเป๋ากัน ผมว่าไอ้แบงค์ดูมีความสุขขึ้นมาก ตอนแรกเหมือนคนอมทุกข์แต่ตอนนี้เหมือนคนที่มีเป้าหมายบางอย่าง
"แล้วคืนนี้มึงจะค้างบ้านกูป่ะ"
"ค้างสิ"
"นึกว่าจะรีบไปหาผัวซะอีก ฮ่าๆๆ"
"มึงก็ ตอนนี้กูอยากอยู่กับพวกมึงมากกว่า โคตรคิดถึงสมัยเรียนเนอะ ไม่ต้องมานั่งเครียดอะไร"
"เออดิ ยิ่งโตเรื่องยิ่งเยอะ"
"มึงใบนี้สวยป่ะ"
"สวยๆ"
"เอาสีอะไรดีอ่ะ"
"ดำไหม ได้หลายโอกาส"
"เออกูก็ชอบสีดำ"
"ไหนลองสะพายสิมึง"
"โอเคป่ะ"
"เออ โอเค พี่พีทโทรมาแน่ โหลว่าไง"
"อยู่ไหนอ่ะ"
"ร้านกระเป๋า พี่พีทอ่ะ"
"ซื้อของเสร็จแล้วกำลังเดินไปหา อ่อๆเห็นล่ะ"
พี่พีทเดินมาหาผมที่ร้าน
"โห แบงค์ จำแทบไม่ได้เลย ดูดีๆ"
"จริงเปล่าพี่"
"จริงสิ มั่นใจได้เลย แบงค์คนเดิมกลับมาแล้ว หล่อกว่าเดิมด้วย"
"เขินเลยพี่ ฮ่าๆๆ"
"อ่าวพี่พีทมาไงอ่ะ ทิ้งผมนะ"
"โทษทีว่ะเป็ด พี่ลืมจริงๆ"
"ไม่เป็นไรหรอก อย่างน้อยก็ได้ตัดผมฟรี"
"น้องภูซื้ออะไร"
"กระเป๋าไง ไม่รู้จักไง"
"ซื้อของให้คุณย่าหรือยัง"
"ไลน์ไปให้ขิงซื้อให้แล้ว เดี๋ยวไปหาขนมทานแล้วก็กลับบ้านกันเหอะ คุณย่าได้ไม่รอนาน"
"ซื้อไปทานบนรถไหม"
"อยากรีบกลับไปลองของที่ตัวเองซื้อใช่ไหมล่ะ"
"รู้ดีจริง"
"งั้นไปกันเถอะ แบงค์ได้ยังมึง"
"ได้แล้วๆ พี่เขาแถมอันนี้ให้มึงกับกูด้วย"
"จริงดิ"
"ไปกันเหอะ พวกมึงอ่ะซื้อของนาน"
"บ่นเก่งว่ะไอ้เป็ด"
พวกเราไปซื้อขนมแล้วก็รีบกลับบ้านกัน
"พี่พีท"
"แวะซื้อพวงมาลัยให้หน่อย"
"เอากี่พวง"
"เก้าก็ได้ น้องภูจะเอาไปไหว้พระ"
"โอเค"
https://www.facebook.com/pg/KpPhu/posts/?ref=page_internal