ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
___________________________________________ เรื่องสั้นมาอีกแล้ววว เรื่องนี้เกิดจากความน้อยใจเพื่อนค่ะ เพื่อนติดเกมมากจนเราเป็นเหมือนในที่เล่าเลย แต่แค่จบตรงไปกินข้าว ที่เหลือดีกันแล้ว ส่วนในเรื่องนี้ก็จินตนาการเอาต่อ555555
เรื่องสั้นที่เคยลง
[เรื่องสั้นตอนเดียวจบ] แม่ด่าเดี๋ยวมาใหม่ เรื่องสั้นติดเกม
[/b]
ผมชื่อเกตุ เกตุที่มีสระอุตรงตอเต่า ถ้าไม่มีสระอุก็จะไม่ใช่ผม ผมมีชื่อจริงว่าเกตุการณ์ ที่ย่อมาจากสังเกตการณ์ของพวกเจ้าหน้าที่ป่าไม้เวลาเขาเดินตรวจลาดตระเวนดูความเรียบร้อยเพราะพ่อผมชอบเดินป่า พ่อมีความใฝ่ฝันว่าอยากเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้เพราะหลงใหลในสีเขียว พ่อเลยตั้งชื่อนี้ให้ผม
ผมเป็นคนที่มีรูปร่างอวบระยะสุดท้ายตั้งแต่ขึ้นมัธยมปีที่สาม ฟันบนก็ยื่นออกมานิดหน่อยเหมือนกระต่ายยิ่งตอนกินอะไรจนแก้มตุ่ยโดนเพื่อนล้อว่าไอ้เหยิน ไอ้อ้วนอยู่ประจำ แต่แล้วไงใครแคร์ถึงล้อไปผมก็ไม่หยุดกินอยู่ดีป่ะวะ จนตอนนี้ผมจะเรียนจบอยู่แล้วดีที่ไอ้ความอวบอ้วนมันลดๆมาหน่อยตอนผมเป็นไข้เลือดออกน้ำหนักเลยลดฮวบ แต่ฟันก็ยังเหยินเหมือนเดิม เคยคิดจะไปดัดนะแต่พอไปตั้งคำถามในกระทู้เขาบอกว่าต้องใส่ไอ้สิ่งที่เรียกรีเทนเนอร์ตลอดชีวิตผมก็เซกู๊ดบายเลย ไม่เอาหรอกเดี๋ยวกินหมูกะทะไม่อร่อย
และวันนี้ผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องผมกับเพื่อนสนิท แน่นอนต้องไม่พ้นเรื่องแอบชอบ รักแท้แพ้ใกล้ชิด โคตรเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ เพลงพี่ไอซ์ก็มา เวรเอ้ยน้ำตาจะไหลพูดไปก็สะอื้นไป
“ไอ้จ๋ายมึงเขยิบเก้าอี้ทับเท้ากู เชี่ยเจ็บ!!”
“เอ้ยโทษๆไอ้เกตุ กูดริฟอยู่ไม่ได้มอง”
“จ๋ายกูเจ็บ เขยิบก่อนโดนหมิ่นๆมันก็เจ็บ” ผมซี๊ดปาก แต่ไอ้จ๋ายไม่สนใจ ไอ้เหน่งก็ไม่สนใจ ผมเหล่ตามองไอ้เนปหวังว่ามันจะสนใจ แต่ก็ไม่
อืม สนใจเกมกันหมด
ผมนั่งขยับเอาเท้าออกเองทีละน้อย พอเท้าออกมาได้ขาโต๊ะดันหนีบถุงเท้าเอาไว้อีก เวรกรรมคู่นี้ก็ยืดจนไม่รู้จะยืดยังไงแล้ว
“มึงก็ลุกดิวะ! แล้วจะดริฟจนล้อหลุดก็เรื่องของมึง มึงนั่งทับเท้ากูนะจ๋าย”
“ไอ้เหี้ยใครแม่งปล่อยหมึกวะ จอมืดเลย”
“ดำเชียวนะมึง”
“พูดเหมือนมึงไม่โดนนะไอ้เนป” ไอ้เหี้ย..ฟังกันมั่ง ผมนั่งขมวดคิ้วเริ่มโมโหขึ้นมานิดหน่อย
“ไอ้จ๋ายยิงจรวดใส่กูทำห่าไร ไปรุมไอ้เนปดิ”
“รุมเหี้ยไรนี่แข่งเดี่ยว”
ผมเม้มปาก นั่งถอดถุงเท้าทิ้งมันตรงนั้นเลย ไม่สนใจก็ไม่ต้องสนใจ ก่อนจะชั่งใจแล้วเดินออกมาเงียบๆ ไปหาซื้อน้ำ ซื้อไก่ ตบท้ายด้วยผลไม้ดองมานั่งจิ้มกินคนเดียวที่ซุ้มแผนก นี่มันจะรู้หรือเปล่าว่าผมเดินออกมาแล้ว
“แม่งอะไรวะ เมื่อวานก็เล่น วันนี้ก็เล่น เล่นแม่งทุกวัน”
หมับ!!
“ไอ้เกตุทำไร!!”
เพี๊ยะ!!
“ซี๊ดดดดด กลางหลังกูเลยนะไอ้ห่า แล้วนี่มานั่งอะไรคนเดียว กลุ่มมึงไปไหน”
“นู้นอะ เล่นเกมกันอยู่บนห้อง” ไอ้กายเลิกคิ้วใส่ “เกมรถไงที่มันดริฟๆ” ผมอธิบายเพิ่ม
“แล้วไมมึงไม่เล่นกับมันอะ ไอ้พัดเอามาแดกมั่ง กินคนเดียวท้องโตนะมึง”
“ไม่อะ สังคมก้มหน้า ฝรั่งดองไหมช่วยหน่อยกินคนเดียวหมดกลัวขี้แตก”
“แหม่ อีคนไม่สังคมก้มหน้า มึงก็ก้มหนักพอๆกับพวกแม่งเลย”
“กูก้มเฉพาะตอนอยู่คนเดียวไหม นั่งอยู่กับเพื่อนกูก็อยากคุยอยากเล่นด้วย”
“แล้วทำไมมึงไม่คุยอะ”
“มึงจะให้กูคุยกับใคร ก็มันเล่นกันหมดทุกคน จะให้กูคุยกับแม่ซื้อหรือไงวิเศษเกินไปแล้วไหม”
“ก็เลยเดินออกมาเลย น้อยใจว่างั้นเหอะ”
ผมไม่ตอบ ก็มันนอยจริงๆนี่ เล่นกันอยู่สามคนมันก็คุยกันอยู่สามคน ขนาดไอ้เนปที่ปกติจะสนใจผมกว่านี้ยังไม่หันมาคุยด้วยเลย ผมก็สัตว์สังคมต้องการเพื่อน นี่อะไรพูดไปก็ไม่มีใครฟังเลย
“มึงก็พูดจี้ใจมันไอ้พัดไอ้ห่า”
“เอ้า ก็ดูหน้าไอ้เกตุดิ งอจนไม่รู้จะงอยังไงแล้ว มึงนั่งดีๆแล้วมองกล้องหน่อยดิ”
“ทำไร ไม่เอา จะถ่ายทำไม”
“ถ่ายไปให้กลุ่มมึงดูอะ เร็วมองกล้อง”
ผมถอนหายใจยัดฝรั่งชิ้นสุดท้ายเข้าปากแล้วฉีกยิ้มกว้างมองกล้องตรงหน้า ไอ้พัดดันกวนตีนมันดึงซะแก้มผมยืด ก่อนที่จะได้ยินเสียงดึ้งในกระเป๋ากางเกง
โหเล่นส่งแชทห้องเลย
กลุ่ม ยุทมีข่าวแจ้งเปิดอ่านด้วยไอ้สัด
กาย : เพื่อนใครวะมานั่งหลงกลุ่มอยู่นี่ ถามอะไรก็ไม่ตอบ ถามเยอะๆก็บอกเพื่อนเอาแต่เล่นเกม
พัด : หน้าหงิกหน้างอจนหน้าเอ็นดู ถ้ายังไม่มีใครมาเอากูจะเอากลับไปนอนกกที่บ้าน
พัด : แนบรูป “มันอ่านว่ะ แต่ไม่มีใครตอบเลย ไอ้เกตุ! นี่เพื่อนรักมึงจริงหรือเปล่าเนี่ยห๊ะ มันรู้หรือเปล่าว่ามึงเดินออกมาแล้ว”
“ไม่รู้มัน รู้ไม่รู้ก็เรื่องของมัน”
“โอ๋ๆ หน้างอแก้มป่องเหมือนอมส้นตีนเลย” ได้ข่าวเมื่อกี้ยังบอกว่าหน้าเอ็นดู
“เสือกว่ะ นั่งเงียบๆไปเลย”
“อย่าน้อยใจดิ กลุ่มมึงไม่มีใครคุยด้วยมาอยู่กับพวกกูก่อนก็ได้ ยินดีต้อนรับเสมอเพราะไอ้เหี้ยพัดวันๆก็เอาแต่เข้ามุมเหมือนไอ้สามคนนั้นดีนะเหลือไอ้ขันไว้ให้กู” ไอ้กายบอกแล้วเงยหน้ามองไปบนชั้นสองที่เห็นมากสุดก็แค่เส้นผม
“แล้วนี่ไอ้ขันไปขี้หรือไปช่วยเขาดูดส้วม ขี้แม่งทุกวันสามเวลา”
“มึงๆๆไอ้เกตุเพื่อนมึงมองหาแล้ว แต่มันหันกลับไปเล่นแล้วเช่นกัน”
“พัด ยกเลิกข้อความออกเลย ไม่เอาไม่ส่งแล้วลบออกเลย” ผมกำลังหงุดหงิด หงุดหงิดมากๆ ไม่มีใครสนใจผมเลย และเมื่อความหงุดหงิดสะสมรวมกันมากๆมันก็กลายเป็นความน้อยใจ “พวกมึง กูหิวข้าว” จนอยากจะประชด
“บอกกูทำไม จะให้พาไปว่างั้น แต่ของแดกมึงยังเต็มไม้เต็มมืออยู่เลยนะไอ้เกตุ”
“นะ พาไปกินข้าวหน่อย” ผมพูดเสียงอ่อน “หิวจริงๆไม่ได้ประชด เมื่อเช้าไม่ได้กินข้าวมา” พูดแล้วก็เริ่มอยากพาล ขนาดอยู่ห้องเดียวกันเมื่อเช้ามันยังไม่สนใจผม
“เดี๋ยวเพื่อนมึงก็มาด่ากู น่ะไอ้สัดพูดปุ๊บก็เดินหน้ายักษ์มาเลย มันจะฆ่าพวกเราไหมวะไอ้กาย”
“ไปเหอะ”
“เห้ยๆไอ้เกตุอย่าลากกู”
“หยุดพูดดิ”
“เอ้าไอ้นี่ ไอ้กายโทรบอกไอ้ขันด้วยว่ากำลังไปโรงอาหาร หมูมันลากไปแดกข้าว”
“ผอมลงแล้วเหอะ”
“แต่ยังนุ่มนิ่มเหมือนเดิม”
“โรคจิตเหรอมึง”
“เนื้อมึงก็ยังเยอะอยู่ดี”
“ไอ้พัดฟังบ้าง ฮื้ออออย่าบีบแก้มกู เดี๋ยวสิวขึ้น”
“เออให้แม่งขึ้นให้กูเห็นเป็นบุญตาบ้าง”
“งั้นก็กรรมตาต่อไป เดินเร็วๆดิพัด มึงจะยื้อตัวมึงทำไมวะ”
“กูเดินปกติ มึงแหละรีบเอง” ผมไม่ได้รีบอย่างที่ไอ้พัดว่า แต่ผมพามันเดินลัดมาทางห้องน้ำเพื่อที่จะให้ไปถึงโรงอาหารไว้ๆ เลี่ยงแดดได้ด้วยเสียแต่ว่ากลิ่นไม่ค่อยจะพึงประสงค์สักเท่าไหร่ เหม็นโฮกฮากมาก เวลามีแบบประเมินมาตรงให้เสนอคำแนะนำผมก็กรอกว่าให้ปรับปรุงกลิ่นในห้องน้ำหน่อย นี่ก็กรอกมาสี่ปีแล้ว สงสัยปากกาหัว0.5ของผมคงไม่มีความหมาย
“เกตุ! เกตุเดี๋ยวก่อน รอกูด้วย”
“ไอ้เกตุๆ ไอ้เนปเรียกมึงอะ มันมาง้อแล้ว”
“หยุดพูด” ผมเม้มริมฝีปากใจเต้นแรงระรัว จะเดินถึงโรงอาหารไหมวะ ตื่นเต้นยังไงไม่รู้เหมือนตัวเองทำอะไรผิดสักอย่าง แต่คนที่ผิดน่ะเป็นมันต่างหาก
“เกตุหยุด!! ไอ้พัดมึงจับเกตุไว้ดิ๊ รอกูด้วย”
“อย่าไปฟังมัน กูเพื่อนมึงนะพัด”
“ไอ้เนปก็เพื่อนกู..แต่ๆ กูข้างมึงก็ได้จ้า เชิญลากไปเลย”
“แบบนี้ดิ เพื่อนรักกูมาก” เพราะลืมตัวบวกกับตัวเองกำลังลนๆผมเลยปล่อยข้อมือไอ้พัดแล้วคล้องคอมันลากแทน ไอ้เนปก็ตะโกนไล่หลังมาติดๆ จนอาจารย์และคนอื่นๆหัดมามองกันหมด อายไหมน่ะ
“เกตุรอด้วย สัด”
“เนปไม่มีสิทธิ์มาด่าเรานะ! เราจะไปกินข้าวกับพัด” ผมหันกลับไปสวนอย่างโมโห ตอนนี้ไอ้พัดมันผีบ้าผีบอยืมกุมหัวลูบหน้าลูบตาตัวเองปากก็บ่นชิบหาย ชิบหาย ซ้ำอยู่หลายครั้ง เมื่อเห็นผมหยุดเดินไอ้เนปมันรีบสาวเท้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าคมเข้มขมวดคิ้วชนกัน ดวงตาคมมองผมเขม่ง ทำไมต้องมองแบบนั้นด้วย ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย “กลับไปเล่นเกมดิจ๋ายรอนานแล้ว”
“องค์ลง องค์ลง องค์ลง”
“พัดมึงเป็นอะไร”
“ป๊าวววว”
“หิวข้าวก็ไปกินกับกู”
“ไม่!! กลับไปเล่นเกมดิ เรากินกับพัดได้ขันกับกายก็กำลังมา อ่อ แล้วตอนเย็นก็ไม่ต้องรอเรานะกลับไปก่อนเลย พวกพัดจะไปส่งเรา”
“กู..”
อุ๊บส์
ผมรีบคว้าคอเสื้อไอ้พัดเข้ามาใกล้ก่อนจะตะคลุบปากมัน “กูบอกมึงตอนไหนห่า” ไอ้พัดตาเหลือกล่อกแล่ก “เงียบๆเลยมึง” ผมกระซิบตอบ
“ไม่ใช่ละเกตุ แล้วปล่อยไอ้พัดด้วยหิวข้าวก็ไปกินกับกู”
“ไม่!”
“เกตุ!!”
“ไม่ต้องมายุ่ง! พัดรีบไปเหอะ กูหิวแล้ว”
“ไปแม่งทั้งสามคนนั่นแหละ ปล่อยคอไอ้พัดด้วย”
“อะไรเนี่ย!! เนปปล่อยเรานะ เราเจ็บ”
“พูดก็ฟังดิวะ”
“ฟังเหรอ เหอะ แล้วทีเราพูดมีใครฟังเราบ้างห๊ะ!”
“ใจเย็นๆจ้า ยังไม่พ้นห้องน้ำเลย อย่าเพิ่งตีกัน”
“ไม่ได้ตีกูมาอย่างสันติ”
“เชื่อมากฟวย อีกนิดจะแดกหัวกูแล้ว”
“ปล่อยดิเนป เราจะไปกินข้าว! หิวนะเว้ย กลับไปเล่นเกมของเนปนู้น” ผมสะบัดมือจนหลุด ทันเห็นไอ้เนปกัดฟันแน่นก่อนที่มันจะหันหลังเดินกลับไป เรื่องดิจะไปไหนก็ไป คิดว่าสายตาตัดพ้อที่ส่งมาให้จะทำให้ผมใจอ่อนเหรอ เหอะ อยากเล่นนักมึงเชิญเล่นไปเลย
“ป้าครับ ผมเอากระเพราไก่กรอบไข่ดาวไม่สุกหนึ่งจาน พวกมึงเอาไร”
“เหมือนกันไปเลย”
“งั้นเพิ่มเป็นสี่นะครับป้า”
“นั่งไหนอะขัน”
“นู้นอะ ที่พัดลมแรงๆหยอกไย้เยอะๆ”
“แหล่ม”
“ใครเอาน้ำไร” ไอ้กายถามตอนเรามานั่งคอยข้าวที่โต๊ะกัน
“กูโค้ก” ผม
“น้ำเปล่า” พัด
“กูโค้กด้วย” ขัน
“เชิญพวกมึงไปซื้อกันเอง กูถามเฉยๆ”
“ไอ้สัด” จากนั้นไอ้กายก็โดนฝ่ามือชุดใหญ่มาประเคนที่หนังหัวมันเน้นๆ จนเจ้าตัวร้องซี๊ด ผมหมั่นเขี้ยวเลยจัดการดีดหูมันไปอีกหนึ่งที แดงทั้งหน้าเลยทีนี้
“ไอ้เกตุกูเจ็บ”
“มึงกวนตีน” ถึงจะแกล้งมันแต่ผมก็ยังเป็นห่วงมันนะ ไม่งั้นไม่ดึงหน้ามันมาดูหูหรอก ไม่ช้ำแต่ก็แดงมากๆ เพราะหูมันขาวมาก จากนั้นพวกผมก็ไปซื้อน้ำกันนั่งรออีกพักนึงจนป้าเรียกไปเอาข้าวแต่ไอ้ขันเสือกนึกได้ว่าอยากกินไข่เจียวไม่ใช่ไข่ดาว มันเลยโดนป้าเขกหัวไปทีแต่ก็ได้ไข่เจียวกรอบๆหอมกรุ่นมาดั่งใจ ได้มาก็กินอย่างหิวโหยไม่ได้สนใจคุยกับใครเลยจนกระทั่งไอ้พัดที่นั่งข้างๆมันกระทุ้งศอกเข้าที่เอวผม เอ่อออ เอวนั่นแหละ ก็บอกว่าผอมลงแล้วไง
“อะไร”
มันบุ้ยปากไปข้างๆ อะไรวะ ผมชะโงกหน้าดูก็ร้านค้าปกตินี่หว่า
“อะไรอีก”
“มึงไม่เห็นจริงๆอะ”
“อะไรก็ร้านค้าปกติ จะให้ดูอะไร”
“โต๊ะข้างๆเราอะ อีกนิดเกยมานั่งโต๊ะเราแล้ว” อะไรของมัน ผมกลืนข้าวลงคอ เหนี่ยวตัวไอ้พัดแกล้งกดหน้ามันซุกนมผมด้วย ดีเท่าไหร่ที่ไม่เอาซุกจั๊กกะแร้แล้วผมก็ชะโงกหน้ามองอีกที
ต่อด้านล่างค่ะ ตัวอักษรเต็มไม่รู้ว่าจะยาวขนาดนี้ อิอิ 
หัวข้อ: [เรื่องสั้นตอนเดียวจบ] ติดเกม (อ่าน 8568 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก