[เรื่องสั้น] :: ปล่อย :: [ตอนเดียวจบ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] :: ปล่อย :: [ตอนเดียวจบ]  (อ่าน 2561 ครั้ง)

ออฟไลน์ Eltanin

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************




Eltanin
---------------

เรื่องสั้น by Eltanin


Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-05-2018 17:37:05 โดย Eltanin »

ออฟไลน์ Eltanin

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ปล่อย
- Eltanin -
...........







        เพราะเขาคือโลกทั้งใบของผม แต่ผมจำเป็นต้องปล่อยโลกใบนี้ไป..



        ผมนั่งอยู่ตรงนี้เกือบสองชั่วโมงเพื่อจับจ้องทุกสัดส่วนบนใบหน้าของเขา ผมรู้ว่ามันเป็นเวลานานพอสมควรที่คนอื่นจะมองว่าไร้สาระ แต่แน่นอนว่าผมไม่คิดอย่างนั้นหรอก กลับกันผมอยากบันทึกทุกอย่างที่เป็นเขาเท่าที่ตัวเองจะทำได้ มันเป็นเวลานานพอ ๆ กับที่เขาพูดหลายเรื่องที่เขาพบเจอให้ผมฟัง ผมไม่เคยเบื่อที่จะฟังสิ่งที่เขาถ่ายทอดออกมาเลย เขาหยุดพูดมองหน้าผมเหมือนอย่างที่ผมทำกับเขา เราสองคนยิ้มให้กัน รอยยิ้มของเขาเป็นสิ่งที่ผมรักเหลือเกิน มันดูบริสุทธิ์และอ่อนโยนเหมือนกับตัวเขา แต่ผมว่าอะไรที่เป็นเขามันบริสุทธิ์ทุกอย่างนั่นแหละ



        เราจับมือกัน ฝ่ามือของเขาช่างเย็นเฉียบซึ่งคงเป็นเพราะอากาศ แม้เขาจะอยู่ในเสื้อโค้ทตัวใหญ่แต่เขาไม่ได้สวมถุงมือ ผมอยากโอบกอดเขา อยากกุมมือเขาแล้วเป่าให้อุ่นอย่างที่เคยทำ แต่..มันเป็นไปไม่ได้แล้ว ผมกับเขาเราอยู่ในฐานะที่แตกต่างไปจากเดิม ทุกอย่างที่เป็นเราไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว – ต่อให้เราจะรักกันมากเพียงใดก็ตาม



        ผมมีหลายอย่างอยากจะบอกเขาเลยล่ะ อยากจะพูดกับเขาเหมือนอย่างที่เขาพูดกับผม ผมอยากจะทำมันในทุก ๆ อย่างแม้จะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ก็ตาม ผมอยากขอร้องให้พระผู้เป็นเจ้าเมตตาผมสักหน่อย ให้ผมพูดเพียงสิ่งเดียวที่อยู่ในใจของผมตอนนี้ที่ผมอยากจะบอกเขาที่สุด หรือไม่ก็ช่วยทำให้เขารับรู้ความรู้สึกของผมก็ได้ ถึงผมจะลำบากใจที่จะทำมันเหลือเกินหรือเขาอาจจะไม่อยากฟังมัน แต่เชื่อผมเถอะว่ามันดีกับตัวเขาเอามาก ๆ



        ผมไม่อยากเป็นคนที่ดึงเขาไว้อย่างนี้ เขาจำเป็นต้องเริ่มต้นใหม่ไม่ใช่อยู่กับอะไรเดิม ๆ เหมือนที่ผ่านมา และใช่ อะไรเดิม ๆ ที่ว่าเหมือนอย่างตอนนี้ก็ด้วย ผมไม่สามารถให้อะไรกับเขาได้อย่างที่เขาต้องการอีกแล้ว ผมทำเพื่อเขาไม่ได้สักอย่าง หากไม่มีผมเขาคงมีความสุขมากกว่านี้ หากผมปล่อยเขาไปเขาจะต้องยิ้มได้กว้างกว่าที่เป็นแน่ ๆ ผมเชื่ออย่างนั้น



        ผมรู้ว่าความทรงจำระหว่างเราเป็นอะไรที่สวยงาม ใช่.. มันงดงามในหัวใจของผมเสมอและล้ำค่ามากที่สุดด้วยเช่นกัน หากเขาเป็นที่หนึ่งพวกมันคงอันดับที่สองรองจากเขา ไม่ผิดหรอก ผมหมายถึงสิ่งที่ผมรักที่สุดนั่นแหละ ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม ทุกอย่างเติมเติมตัวผมจนยากจะเทออกหรือตัดมันทิ้ง แต่ผมจะไม่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้นานแน่ ๆ ผมไม่ควรเห็นแก่ตัวให้ทุกอย่างดึงรั้งเขาไว้กับผม ผมอยากให้เขามีชีวิตที่ดีกว่าที่เป็น เขาจะต้องไม่เสียน้ำตากับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของผมอีก เขาจะไม่จมปลักอยู่กับผมที่เป็นเพียงเงาในมุมมืด อย่างน้อยก่อนผมจะไปผมอยากพาเขาออกไปจากมุมอับแสงแห่งนี้ ใบหน้าของเขาไม่ควรจะหม่นหมองและเปรอะเปื้อนน้ำตาอีกต่อไป



        ..เขาควรยิ้มเหมือนอย่างที่เคยเป็นและเป็นมาตลอด



        เขาสบตากับผมอีกครั้ง เราสองคนต่างมองตาโดยไม่พูดอะไร สายลมอันอ่อนโยนค่อย ๆ พัดเข้าหาตัวพวกเราช้า ๆ เกสรดอกแดนดิไลออนพัดปลิวกระทบกับปรางแก้มของเขาแผ่วเบา เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วปิดเปลือกตาลงเชื่องช้า เงยหน้าขึ้นสู่ผืนนภาเบื้องบนแล้วคลี่ยิ้มก่อนจะหัวเราะในลำคอเบา ๆ ผมมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ตาฝาดและหูแว่ว – เขาทำแบบนั้นจริง ๆ เขามองตาผมอีกครั้งแล้วพยักหน้า หัวใจของผมเต้นระรัวทั้งที่มันหยุดเคลื่อนไหวแบบนี้มานานแล้ว



        พระผู้เป็นเจ้าได้ยินสิ่งที่ผมขอร้องแล้วอย่างนั้นหรือ?



        เขากุมมือผมเขาไว้อย่างหลวม ๆ ฉีกยิ้มให้ผมจนตาปิดอย่างที่เขาเคยทำเป็นประจำ เสียงหัวเราะของเขาสดใสเหมือนครั้งที่ผมทำท่าตลกให้เขาดู แม้มันจะไม่หนักเท่าตอนนั้นแต่ผมก็อดจะเปรียบเทียบไม่ได้ มันเหมือนครั้งแรกที่ผมทำให้เขาหัวเราะเหมือนเด็ก ๆ ฝ่ามือของเขายกขึ้นแตะใบหน้าของผมแผ่วเบา และมันก็อ่อนโยนไม่แตกต่างไปจากตัวเขาหรอก



       แรงลมอ่อน ๆ ที่พัดผ่านมาช่างยาวนานคล้ายต้องการให้พวกเราโอบกอดกันอีกครั้ง แต่ผมไม่ปฏิเสธหรอกว่าผมก็อยากกอดเขาเหมือนกัน ถึงไม่มีลมผมก็จะโอบกอดเขาไว้อยู่ดีแม้ว่าสัมผัสของผมจะไปไม่ถึงเขาเลยก็ตาม ผมขอโทษที่ผมเห็นแก่ตัวจนถึงวินาทีสุดท้าย แต่ผมเชื่อว่ามันจะเป็นอย่างสุดท้ายจริง ๆ ที่ผมจะมอบให้เขาก่อนที่เราจะห่างไกลกัน – ก่อนที่ผมจะบอกลาเขาอย่างจริงจังและไปในที่ที่ไกลแสนไกล



        “ได้เวลาเป็นอิสระแล้วนะ ต่อไปไม่ต้องคอยอยู่ในกรงสี่เหลี่ยมที่น่าอึดอัดนี้อีกแล้วล่ะ”



        เขาดึงผ้าขาวที่คลุมอะไรบางอย่างออกเบา ๆ นกที่ผมเคยเลี้ยงไว้บินขึ้นสู่ท้องฟ้าเบื้องบนทันทีที่เขาเปิดประตูกรง คงเป็นเพราะผมเอาแต่สนใจเขาเลยไม่รู้ว่ามันมาด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเป็นของสำคัญของผมก่อนที่เราจะเจอกัน ผมเป็นคนหนึ่งที่รักความเป็นอิสระของตัวเองมาก ๆ แต่ผมกลับเป็นคนใจร้ายที่มักจะชอบเลี้ยงนกและให้อิสระมันอยู่ภายในกรงที่แสนคับแคบ ผมคิดว่านกมันเป็นสัตว์ที่ช่างดูมีอิสระเหลือเกิน ไม่รู้สิ ผมเองก็ไม่รู้เหตุผลตัวเองสักเท่าไหร่ที่กักขังนกตัวนั้นเอาไว้กับตัวเอง บางทีผมอาจจะคิดว่ามันคือตัวแทนของผมก็ได้ ทั้ง ๆ ที่ผมเองก็เหมือนมีอิสระ ผมอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด แต่เพราะอะไรหลาย ๆ อย่างที่ผมได้พบเจอ ทั้งหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมันเลยทำให้ผมเหมือนถูกขังอยู่ในกรงที่มองไม่เห็น



        แต่พอผมได้เจอเขาสิ่งสำคัญในชีวิตผมก็เปลี่ยนไป อิสระที่ผมรักหนักหนาผมกลับยอมผูกมัดมันไว้กับเขาทั้งหมด อันที่จริงเราอยู่ด้วยกันไม่ถึงสามปีด้วยซ้ำ แต่เขากลับกลายอีกครึ่งหนึ่งในชีวิต ไม่สิ..เขาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของผมต่างหาก ผมรักเขามากกว่าชีวิตของผมเสียอีก แน่นอน ผมยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องเขาได้อย่างไม่เสียดาย ผมรู้ว่ามันดูโง่ แต่ผมไม่ปฏิเสธหรอกเพราะผมก็โง่จริง ๆ ผมโง่ที่ยอมทำทุกอย่างได้เพื่อเขา ผมโง่โดยที่ไม่รู้เลยว่าความโง่ของผมจะทำให้รอยยิ้มของเขาหายไป มันยากกว่าที่เขาจะพาตัวเองมาหาผมที่นี่ มันนานมากกว่าที่ผมนั่งรอให้เขาพูดอะไรหลายอย่างกับผมในวันนี้เสียอีก



        “ขอให้โชคดีนะ ถ้ามีโอกาสได้เจอเขาฝากบอกด้วยว่าอย่าเอาแต่โบยบินจนลืมคนที่อยู่ข้างล่างตรงนี้ ที่สำคัญอย่าลืมบอกด้วยว่าฉันยังรัก ...และคิดถึงเขาเสมอ”



        ความผิดของผมที่มีต่อเขามันยากเกินจะให้อภัย เขาโกรธผมแต่เขาไม่เคยเกลียดผมเลย กลับเป็นผมเสียอีกที่ทั้งโกรธและเกลียดตัวเอง ผมไม่ได้ดีใจในสิ่งที่ผมทำลงไปหรอก แต่ผมก็ยินดีที่ผมทำให้เขามีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้แม้ว่าผมจะไม่ได้อยู่กับเขาแล้วก็ตาม ผมจะเกลียดตัวเองมาก ๆ หากผมไม่ช่วยเขาในวันนั้น หากไม่มีเขาผมคงมีชีวิตอยู่ไม่ได้และผมต้องตามเขาไปในสักวันแน่ ๆ แต่เพราะผมเชื่อว่าเขาจะไม่เป็นแบบผม ผมถึงได้ยอมทำอะไรโง่ ๆ ลงไป



        “ถ้าเป็นไปได้ช่วยรอกันก่อนได้ไหม อย่าเพิ่งหนีไปไหนก่อนเหมือนในครั้งนี้”



        ผมเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นเขาร้องไห้ปานจะขาดใจ ผมทำให้เขานอนผวาและตื่นขึ้นมาร้องไห้กลางดึกด้วยฝันร้ายทุกคืน ผมทำให้ภาพพวกนั้นติดอยู่ในความทรงจำของเขาจนไม่อาจห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึงไม่ได้ ผมกอดเขาและปลอบเขาอย่างเดิมไม่ได้เลย สิ่งที่ผมทำได้คือแค่เพียงมองเขาอยู่ไกล ๆ แต่หลังจากวันนี้ผมเชื่อว่าเขาจะผ่านมันไปได้ ทุกอย่างจะดีขึ้นแน่ ๆ ผมเชื่อว่าเขาจะมีความสุขกับชีวิตทั้งชีวิตของเขา และรวมกับชีวิตของผมที่ยกให้เขาเก็บไว้ด้วย



        อนาคตอันสวยงามของเราที่เคยวาดเอาไว้ด้วยกันแม้จะไม่สามารถเป็นได้อย่างที่ตั้งใจ แต่ผมหวังว่าใครสักคนที่ดีพอและเหมาะสมจะพาเขาไปพบกับมันและสร้างมันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ความเจ็บปวดมันก็แค่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นเมื่อผ่านมาได้ก็ต้องผ่านไปได้เช่นกัน ผมภาวนาให้เขาสดใสอย่างที่เคยเป็นตลอดไปเลย และผมก็ดีใจมากที่ได้เห็นเขายิ้มแบบนี้ได้อีกครั้ง ไม่มีอะไรที่ผมต้องกังวลเกี่ยวกับเขาอีกต่อไป ผมสามารถปลดปล่อยเขาให้หลุดพ้นจากผมได้แล้ว – และผมเองก็ปลดปล่อยตัวเองให้หลุดพ้นจากเขาแล้วเช่นกัน



        “อย่าเพิ่งลืมทุกความทรงจำดี ๆ ของเรา และช่วยทำให้มันดำเนินต่อไป ในวันไหนวันหนึ่ง ที่ไหนสักที่ ที่เราได้เจอกันอีกครั้ง..”




        เพราะฉะนั้นผมคงหมดห่วงแล้วล่ะ







...........
END.






« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-05-2018 17:24:30 โดย Eltanin »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ กาแฟมั้ยฮะจ้าว

  • Let me hug you tight, and I’ll make you feel how important you are.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 920
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +570/-0
ขอบคุณครับ +1 ให้นะครับ :a2:

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

ออฟไลน์ Fufufeel

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 138
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ Nefrit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ Fufufeel

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 138
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด