ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
//
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบนะคะ เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกด้วย เพิ่งคิดได้ตอนโดนแม่บ่นนี่แหละ5555555555555555555555
แม่ด่าเดี๋ยวมาใหม่
ใครบ้างที่ไม่เคยโดนแม่บ่น
“วันนี้เรื่องอะไรอีกล่ะถัง” หลังจากเปิดประตูให้คนที่ยืนคอตกเบะปากอยู่หลังบานประตูได้เข้ามา เสียงทุ้มของคนตัวโตกว่าก็เอ่ยถามชายหนุ่มร่างบางกว่าตนมากโขที่มักจะเดินมาหาเขาที่บ้านเกือบทุกวันหลังเลิกเรียนแต่ถ้าเป็นวันเสาร์อาทิตย์ล่ะก็จะมาตั้งแต่บ่ายโมงขึ้นไป พอถามเหตุผลน้องกลับไปว่ามาบ้านพี่ทุกวันแบบนี้แม่ไม่ว่าเหรอ แต่เสียงนุ่มน่าฟังจากเด็กแก้มกลมอายุน้อยว่าก็คลายความสงสัยโดยการตอบมาว่า
“ก็แม่บ่นถังนั่นแหละ ถังเลยมาบ้านพี่พราน” แล้วเย็นวันนี้ก็เช่นกัน ร่างสูงเหล่ตามองนาฬิการูปโล่กัปตันอเมริกาที่ถังเป็นคนเลือกตอนไปเดินตลาดด้วยกัน ตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงครึ้งอีกสองชั่วโมงก็ได้เวลากินข้าวเย็น
“เรื่องเดิมๆแหละพี่พราน ถังว่าแม่ใกล้เป็นวันนั้นของเดือนแน่ๆเลย เห้อออออ”
“เมื่อวานถังก็บอกพี่แบบนี้ เมื่อวันก่อนก็แบบนี้ ตกลงวันนี้เรื่องอะไรไหนลองบอกพี่หน่อย” ถามน้องเสียงนุ่มพลางวางนมกล่องยี่ห้อโปรดของคนตัวเล็กพร้อมเจาะหลอดมาให้เสร็จสรรพบนโต๊ะกินข้าว ถังรับไปดูดหน้าตามีความสุขแถมย้ำด้วยการดูดจนกล่องนมบู้บี้รูปร่างบิดเบี้ยวก่อนจะนั่งเอามือเท้าคางมองคนตัวสูงฝั่งตรงข้ามตาปริบๆ
ถังเป็นแบบนี้ประจำเรียกว่าทุกครั้งเลยก็ว่าได้ที่โดนแม่บ่น เพราะงอนแม่ตัวเองเลยหนีมาบ้านพรานที่อยู่ไม่ไกลกันมากและเพราะเจ้าตัวเป็นคนไม่ค่อยติดเพื่อนเลยไม่ไปบ้านเพื่อนแต่ติดพรานแทน พอสักสองทุ่มแม่ถังก็จะแอบโทรหาพรานว่าให้พาน้องมาส่งที่บ้านด้วย
ถังเป็นลูกคนเดียวของบ้านแถมยังหน้าตาน่ารัก และถังค่อนข้างซนเลยทำให้ต้องโดนแม่บ่นเพราะเป็นห่วงอยู่เป็นประจำ แต่พรานก็งงอยู่นิดหน่อยตรงที่ถังโดนแม่บ่นทุกวันเลยเหรอถึงมาหาเขาได้ทุกวัน สงสัยนะแต่ไม่ถามหรอกเพราะเขาก็ติดที่น้องมาหาทุกวันเช่นกัน วันไหนน้องไม่มาก็จะเดินเนียนไปหน้าบ้านน้องแทน
“ก็...ถังขึ้นไปนอนบนที่นอนทั้งๆที่เหงื่อยังท่วมตัว พี่พรานอย่าเพิ่งบ่นถัง ก็ถัง...เหนื่อยอะวันนี้วิ่งรอบสนามตั้งหลายรอบ”
“พี่เป็นแม่ถังพี่ก็จะบ่น ถ้าไม่อาบน้ำแล้วทำไมเราไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนขึ้นไปนอน อย่างน้อยก็ยังสบายตัวกว่าเสื้อผ้าเปียกเหงื่อของเรา ถังสบายตัวเหรอที่นอนทั้งแบบนั้น หืมมม”
“ก็ ก็ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ แต่ถังขี้เกียจนี่นา งื้อออออพี่พรานนนนน” เถียงกลับไม่ได้ก็เปลี่ยนมาเดินลากเท้าไปหาร่างสูงของคนพี่แล้วมุดหัวทุยๆใต้วงแขนพรานแทน ร่างสูงหัวเราะหึในลำคอ ใบหน้าคมแอบเนียนก้มสูดดมความหอมบนเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนของคนในวงแขนโดยไม่ให้อีกคนรู้ตัว
กลิ่นที่พรานชอบ ใช่..พรานแอบตอดเล็กตอดน้อยบนตัวร่างเล็กเกือบทุกวันที่น้องมาคลอเคลียใกล้ๆ ถังเป็นคนไม่ชอบระวังตัวเวลาอยู่กับพราน เพราะในความคิดถังพรานคือพี่ชายที่แสนดีที่ยอมให้ถังมานอนเล่นที่บ้านทุกครั้งตอนที่โดนแม่บ่นใส่
แต่ถามหน่อย ถ้าไม่คิดอะไรใครมันจะบ้าให้เด็กผู้ชายซนๆคนหนึ่งมาบ้านทุกวันทั้งๆที่บางวันเขาก็มีธุระ แต่ถึงอย่างนั้นธุระที่ว่าหรือจะสำคัญว่าเด็กในอ้อมแขน ก็เพราะเขาคิดไง “แล้วนี่มายังไง” รั้งตัวน้องขึ้นมานั่งบนตักดีๆสองมือหนากอดเอวบางไว้หลวมๆวางคางเกยอยู่บนไหล่เล็ก
“ถังเดินมา” ตอบพร้อมห่อไหล่เล็กน้อย “พี่พรานถังจั๊กจี้” คอน้องหอมพรานชอบ ไม่สิ...พรานอยากจะลองกัดดูสักครั้งซะด้วยซ้ำ ร่างสูงแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองที่อยู่ๆก็แห้งขึ้นมากะทันหัน ไม่ได้กัดก็ขอให้ได้หอมหน่อยเถอะ พรานกดจมูกโด่งไปคลอเคลียวนเวียนอยู่แถมๆลำคอขาวของน้อง ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดลำคอขาวอีกครั้งจนทำให้ร่างเล็กนั่งห่อไหล่เป็นรอบที่สอง
“ทำไมไม่โทรหาพี่” กดริมฝีปากลงไปเบาๆ เขาไม่อยากทนแล้ว “เดี๋ยวพี่ไปรับ”
ถังขนลุกซู่แต่ไม่บอกพี่พรานหรอกเดี๋ยวพี่พรานล้อและอีกอย่างไอ้อาการแบบนี้ถังก็เป็นมาได้สักพักแล้ว อยู่ดีๆก็ขนลุกเวลาที่พี่พรานเป่ารดลมหายใจใส่ อยู่ดีๆก็ตื่นเต้นเวลาที่พี่พรานยื่นหน้ามาใกล้ๆ อยู่ดีๆก็ใจเต้นแรงเวลาที่พี่พรานพูดจาอ่อนโยนใส่ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นเลย มันแปลกมากๆ
ร่างเล็กนั่งโยกตัวไปมาหวังจะให้หลุดออกจากอาการนี้ ลมหายใจของพรานเป่ารดอยู่ที่ลำคอเขาตอนแรกมันอุ่นแต่ตอนนี้มันเริ่มร้อนแล้วจะว่าชินก็ไม่ชินสักที ถังเลยทำเนียนขยับขึ้นไปเกาะดีๆเอียงหน้าหลบปลายจมูกโด่งของพรานแต่พอตัวเองหันหน้าจะไปตอบร่างสูงเพราะคิดว่าท่านี้มันได้แล้ว
แต่แล้วก็เต็มๆ
จมูกโด่งของถังหันไปจนกับแก้มพรานเต็มๆแทน
“อยากหอมแก้มพี่ก็ไม่บอก”
ถังหน้าแดงลุกลี้ลุกลน
“มั่วแล้ว” ไหนๆก็หลบแล้วแต่ไม่พ้นก็นั่งพิงอกคนตัวสูงไปซะเลย ถังจะนั่งพิงให้ตะคริวกินขาพี่พรานเลย
“ทำเหมือนไม่เคย แล้วเราหน้าแดงทำไม เขินพี่เหรอ”
“เพราะน้ำปั่นหรอกถังถึงหอมพี่พราน” เพราะพรานทำน้ำปั่นอร่อยถังเลยติด แต่ไม่รู้ว่าติดคนหรือติดน้ำปั่นกันแน่
“พี่ไม่ได้บังคับเราสักหน่อย”
“ถ้าถังไม่หอมพี่พรานก็ไม่ปั่นโกโก้ให้ถังกิน” บ่นอุบก็เบะปากหันไปกัดกล้ามแขนอีกคนเบาๆ
ว่าแต่พรานเนียน ถังเองก็เนียนไม่ต่างกัน “ฮึฮึ แล้วนี่ถังยังไม่ตอบพี่เลยนะว่าทำไมไม่โทรหาพี่”
“ถ้าพี่พรานไปรับถังแม่ก็รู้สิว่าถังไปไหน”
“แล้วมาแบบนี้ถังทำเหมือนแม่ถังจะไม่รู้งั้นแหละว่าไปไหน หืมมมเด็กดื้อ” หืมได้แต่ไม่ต้องกัดแก้มได้ไหม ถังอมลมไว้ในปากก้มลงถูไถใบหน้าหวานกับแผ่นอกของพราน มือขวากำชายเสื้อคนพี่แล้วกระตุกเบาๆ
“พี่พราน”
“ครับ”
“หนูอยากกินน้ำปั่น”
เท่านั้นแหละ.. แต่ถึงจะอยากปั่นน้ำให้น้องกินยังไงเรื่องสุขภาพของคนตัวเล็กต้องมาก่อนอยู่ดี พรานบอกให้ถังไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วลงมากินข้าวเย็นให้เสร็จแล้วถึงจะปั่นน้ำให้กิน พรานไม่อยากจะโม้หรอกนะว่าเสื้อผ้าของถังอยู่นี่เยอะมากคิดดูเอาสิ ถังไม่ได้ขนมาเองนะแต่พรานนั่นแหละเป็นคนพาน้องไปซื้อด้วยกัน เพราะถังชอบใส่ชุดนักเรียนมาหาจะทำอะไรก็เกรงใจชุดที่น้องสวมอยู่
ตอนนี้พรานทำกับข้าวรอถังอยู่ในครัว เมนูที่คิดไว้ตั้งแต่เมื่อวานก็มีปีกไก่ทอดอันนี้ถังชอบกิน ทอดมันปลากรายทอดกรอบๆอันนี้น้องชอบกิน เนื้อไก่ต้มซุปบีบมะนาวไม่ใส่อะไรเลยนอกจากซอสภูเขากับน้ำมะนาวอันนี้คนตัวเล็กก็ชอบกิน สรุปที่เอ่ยมาก็เป็นของโปรดถังทั้งนั้น ส่วนตัวพรานเองน้องกินอะไรเขาก็กินได้ทั้งนั้นแหละ
ตอนนี้ปีกไก่ทอดกับทอดมันเสร็จแล้วเหลือแต่ต้มซุปเพราะต้องรอถังมาชิมว่าเอาเปรี้ยวแค่ไหน
“พี่พรานๆๆๆ” เสียงวิ่งตึงตังลงมาจากชั้นบน พรานขมวดคิ้วเดินถือทัพพีออกไปดูน้อง
“อะไรถัง แล้วจะวิ่งทำไมเดี๋ยวก็ตกบันได”
“นี่เสื้อใหม่พี่พรานเหรอถังขอใส่ได้ไหม ลายนี้ถังชอบ”
“ตัวนี้พี่ไปแล้วเมื่อคืน คืนนี้จะใส่อีก”
“ไม่เอาพี่พรานไม่ต้องใส่ เอาให้ถังใส่เถอะ นะๆ”
“ไม่เหม็นหรือไงเมื่อคืนพี่นอนน้ำลายยืดใส่เสื้อด้วยนะ” เดินไปหาคนน้องกดแนบริมฝีปากกับแก้มกลมเบาๆ
“ใช้โฟมพี่อีกแล้ว”
“ไม่เหม็นๆเสื้อพี่พรานหอม” พูดพลางดึงคอเสื้อขึ้นมาดมโชว์ เสียดายที่เสื้อมันใหญ่มากสำหรับถังพรานเลยอดเห็นหน้าท้องแบนราบของน้องเลย
“ตามใจอยากใส่ก็ใส่ไป”
“พี่พรานน่ารักที่สุดเลย”
“ไม่เท่าถังหรอก”
“ฮะ?”
“ไปชิมซุปให้พี่หน่อยว่าเปรี้ยวพอหรือยัง”
“พี่พรานเปลี่ยนเรื่องอะ เมื่อกี้ไม่ได้พูดแบบนี้นี่นา”
“แล้วพี่พูดแบบไหน หืมม” ยื่นหน้าไปใกล้ๆหน้าน้อง ถังผงะตัวก้าวถอยหลัง พรานอมยิ้มฉกฉวยกดปากตัวเองลงไปบนหน้าผากน้องเร็วๆแล้วเดินหนีอมยิ้มเข้าครัวไป
ทิ้งไว้แต่ถังที่ยืนหน้าแดงด้วยความเขิน
“พี่พรานถังอิ่มแล้ว อยากกินน้ำปั่น” รวบช้อนวางริมจานตามที่พรานสอนไว้อย่างเป็นระเบียบ
“อิ่มแล้วจะกินน้ำปั่นได้ยังไงถัง” ร่างสูงเลิกคิ้วถามก่อนจะรวบช้อนเก็บตามน้องไปอีกคน
“ถังอิ่มข้าวไม่ได้อิ่มน้ำสักหน่อย พี่พรานไปปั่นให้ถังกินโหน่ยยยยย”
“เถียงเก่ง” ถังหันหน้าหนีมือหนาที่ยื่นมาบีบจมูก “เดี๋ยวจะทำให้เถียงไม่ออก” ไม่บอกหรอกว่าจะทำอะไร แต่ยังไงวันนี้พรานจะทำแน่ๆ ครั้งล่าสุดที่ทำไปก็ตอนที่ถังนอนหลับอยู่บนห้องนอนพราน ตอนนั้นน้องขอแม่มานอนด้วย
“พี่พรานไม่กล้าทำถังหรอก”
“น้อยไปสิ”
“ฮึ ไม่คุยกับพี่พรานแล้ว” นั่งกอดอกอมลมไว้ในปากจนแก้มป่อง
“ไม่คุยกับพี่แล้วใครจะทำน้ำให้ถังกินล่ะ”
“งั้นคุยก็ได้ พี่พรานนนนนนทำน้ำให้กินหน่อย”
“ครับๆ แต่พี่ขอค่าจ้างก่อนได้ไหม”
“พี่พรานอะ!” ก้มหน้างุดด้วยความเขิน
“อะไร ตกลงเราจะกินไหนน้ำปั่นอะ วันนี้พี่ออกไปซื้อวิปปิ้งครีมมาใหม่ด้วยนะ เนื้ออย่างเนียนขาวนุ่มละมุนลิ้นแน่นอน” ว่าพลางส่งสายตาหวานเชื่อมไปหาน้อง วันนี้พรานรู้สึกว่าตัวเองจะแสดงออกเยอะไปแล้ว แต่ก็ช่วยไม่ได้นะใครสั่งให้น้องน่ารักน่าแกล้งเองล่ะ
“เห้ยยยจริงอะ ฮูยยยยยถังอยากใส่วิปปิ้งมาตั้งนานแล้วพี่พราน”
“อยากใส่ก็มาให้ค่าจ้างพี่ก่อนล่ะเดี๋ยวช่วยเก็บจานด้วยนะ ไม่ต้องล้างนะเอาไปวางไว้พอ”
“รับทราบครับผม!” นาทีนี้ไม่สนอะไรแล้ววิปปิ้งครีมกับโกโก้ปั่นมันเป็นของคู่กันสองอย่างนี้ต้องมาก่อน ถังรีบเก็บจานเช็ดโต๊ะจนพรานต้องพลามให้ทำช้าๆลงหน่อยเดี๋ยวลืมล้มขึ้นมาจะตีซ้ำให้
“เสร็จแล้วพี่พราน”
“มาหาพี่ที่โซฟาก่อน”
“ลีลาจัง”
“ทำบ่น”
“นั่งสิ” ตบหน้าตักตัวเองเรียกน้องมานั่ง ถังยืนเม้มปากแน่นจนพรานตบหน้าตักอีกครั้งเพื่อเร่ง
“ที่ข้างๆพี่พรานถังก็นั่งได้”
“พี่หนาวต้องการความอบอุ่น”
“งั้นเดี๋ยวถังไปปิดแอร์ให้”
“พี่อยากกอดเราพอใจหรือยัง”
“งะ” กลายเป็นตัวเองที่พูดไม่ออก ถังหน้านิ่งคิ้วขมวดความรู้สึกตีกันมั่วไปหมดอีกแล้ว แบบนี้ไม่ชอบเลย
“ทีนี้นั่งไหรือยัง”
“พี่พราน ถังมีอะไรจะถาม”
“อืมพี่ชอบถัง”
“เดี๋ยว!! ถังยังไม่ได้ถามเลยพี่พรานอะ”
“พี่ดูหน้าเราพี่ก็รู้แล้ว ถังสับสนใช่ไหม พี่ขอโทษที่ไม่ทำอะไรให้มันชัดเจน แต่มานั่งกอดเถอะพี่อยากกอด”
ไม่รอให้น้องพูดอะไรเป็นพรานเองที่กระตุกมือน้องให้นั่งลงมา ร่างสูงวาดแขนกอดทั้งตัวถังก่อนจะถดลงมากอดรอบเอวเล็ก ปลายจมูกโด่งมิวายก้มลงไปคลอเคลียข้างแก้มถังอีกเช่นเคย
แก้มถังแดงพรานเลยเผลอตัวกัดลงไปเบาๆก่อนจะลามมากัดมุมปากน้อง ถังสะดุ้งริมฝีปากเม้มเข้าหากันก่อนจะกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่ไหวถึงได้เผลอทำจมูกบานออกมา น้องเอนตัวพิงอกพรานพลางก้มหน้าซ่อนรอยยิ้มกว้างคนเดียวไม่ให้คนพี่ได้เห็น
ไม่ไหวแล้วหน้าถังจะระเบิด
แต่สายไป พรานมองเห็นทุกอย่างที่น้องทำถึงได้เบาใจว่าน้องจะไม่โกรธและน้องน่าจะคิดแบบเดียวกับที่เขาคิด
ถังก็คงชอบเขาเหมือนที่เขาชอบถังถ้าไม่ได้เพ้อจนคิดไปเอง “พี่พราน...อย่างแกล้งถังสิ” ตอนนี้พรานเล่นหอมสะเปะสะปะทั่วใบหน้าถังไปหมด ร่างสูงเชยปลายคางถังขึ้นเอี้ยวหน้าไปมองตาน้อง
แล้วทำไมไม่จับน้องนั่งหันหน้ามาทางนี้วะ
เอาใหม่ๆ พรานสะกิดก่อนจะอุ้มน้องให้นั่งหันหน้ามาหาเมื่อได้ท่าที่พึ่งพอใจแก่ตัวเองแล้วพรานก็คว้าตัวน้องเข้ามากอดไว้แน่น
“พี่อยากทำแบบนี้มาตั้งนานแล้วถัง”
“อยากกอดถังแน่นๆโดยที่ถังไม่อึดอัด”
“อยากหอมแก้มถังโดยที่ถังไม่คิดว่าพี่ทำเพื่อแลกกับน้ำปั่น”
“พี่พรานบอกว่าเป็นค่าจ้าง” ถังท้วงขึ้น
“พี่แค่อยากหาเรื่องแต๊ะอั๋งเราต่างหาก” บทจะตรงก็ตรงเกิน
“เจ้าเล่ห์”
“ใครสั่งให้น่ารักเอง”
“พี่พรานหมกมุ่น”
“ก็แต่เรื่องเรานั่นแหละ”
“…”
“ถัง”
“หืม”
“พี่อยากจูบ”
“อ๊ะ!”
-----------ถ้าแม่บ่นเผื่อมาต่อ อิอิ
หัวข้อ: [เรื่องสั้นตอนเดียวจบ] แม่ด่าเดี๋ยวมาใหม่ (อ่าน 9645 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก