ตอนที่ 6 หลงเสน่ห์
แกร๊ก แกร๊ก
ผมหันไปมองตามเสียง เห็นใครบางคนที่เปิดประตูระเบียงเดินหน้ามึนเข้ามานั่งลงที่ปลายเตียงของผม
“พรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้านะคุณ”
“ไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้นเสียหน่อย ไวไฟห้องฉันมันกาก เลยมานอนตากแอร์ดูดไวไฟที่ห้องนายแทน”
คุณเขาตีหน้ามึน ล้มตัวนอนคว่ำแล้วดึงหมอนของเขามารองอก เปิดแท็บเล็ตดูหนังท่าทางสบายอกสบายใจ
“หึ” ผมหัวเราะในลำคอแล้วหันกลับมาทำการบ้านต่อ ช่วงหลังมานี้เขามาขลุกอยู่ที่ห้องผมบ่อยขึ้น มานั่งเล่นนอนเล่นไปเรื่อย อ้างนู้นอ้างนี่สารพัด น้ำไม่ไหลบ้างล่ะ แอร์ไม่เย็นไม่บ้างล่ะ ไม่อยากเปลืองไฟห้องตัวเองบ้างล่ะ แต่ผมก็ไม่ว่าอะไร เพราะจับทางได้ว่าเขาคงเหงาอยากหาเพื่อนคุย
“โอ๊ย! นาย ตัวอย่างกับตึกทับเข้ามาได้ หนัก! ฮึ่ย”
ผมนั่งทำการบ้านต่อไปได้แค่ครู่เดียวก็เริ่มขี้เกียจเลยเลิกทำ เดินไปแกล้งล้มตัวทับ พอเขาโวยวายใส่สมใจ ผมหัวเราะกลิ้งตัวลงมานอนข้างๆ
“นึกว่าชอบให้ผมทับ”
“...” เขาตวัดตามองค้อนแล้วหันกลับไปสนใจหนังต่อเหมือนไม่อยากจะเสวนาด้วย ผมเท้าแขนข้างหนึงหนุนหัวตัวเอง มืออีกข้างที่ว่างยกขึ้นม้วนปลายผมที่เริ่มยาวของเขา
“ผมคุณยาวแล้วนะ ทำไมไม่ไปตัด จะไว้ผมยาวเหรอ”
“ไม่มีเวลาไปตัด”
“เอาเวลาที่มาขลุกอยู่ห้องผมไปตัดสิ ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้ว”
“นาย...ไม่อยากให้ไว้ผมยาวเหรอ หรือมันไม่เหมาะกับฉัน”
เขาเงียบ สายตายังมองไปที่จอแทปเล็ตตรงหน้า แต่กลับยกมือขึ้นปอยผมของตัวเองก่อนจะถามออกมา ผมพิจารณาใบหน้าอีกฝ่ายเล็กน้อยแล้วตอบออกไป
“ผมชอบคุณตอนผมสั้นมากกว่า แต่คุณจะไว้ผมยาวก็ได้แบบนี้ก็น่ารักดี” ผมชอบเขาตอนผมสั้นเพราะชอบมองต้นคอขาวๆ ของเขา แต่พอนึกถึงตอนเขาไว้ผมยาวแล้วรวบผมขึ้น มันก็เป็นภาพที่ไม่เลวเหมือนกัน
ผมอมยิ้มปลายนิ้วยังคงม้วนปลายผมเขาเล่นเหมือนเดิม ผมเพิ่งรู้ตัวว่าชอบมองคุณเขา มองไปเรื่อยๆ มันก็เพลินดี แต่ไม่รู้ว่าทำไมตอนมองผมถึงอมยิ้มอยู่แทบทุกครั้งเลย เพราะคุณเขาน่ารักล่ะมั้ง
มิวเม้มปากหลบตาผมทำเป็นหลับกลับไปดูหนังเหมือนเดิม ผ่านไปครู่เดียวเขากับจับปอยผมแล้วพึมพำกับตัวเอง ซึ่งผมนอนอยู่ใกล้ขนาดนี้ก็ต้องได้ยินอยู่แล้ว
“นึกว่าผู้ชายส่วนใหญ่จะชอบคนผมยาว”
“หึหึ ผมคงไม่เหมือนผู้ชายส่วนใหญ่”
ผมก็พูดตามปกติ แล้วไม่รู้ว่าไปพูดอะไรถูกใจอีกฝ่ายเข้า เพราะคุณเขาอมยิ้มน่ารัก พอสบตากันเขาก็ฉีกยิ้มกว้างมาให้
“ใช่...นายไม่เหมือน”
ไม่บ่อยหรอกนะที่เขาจะยิ้มกว้างแบบนี้ ผมมองเขาแล้วยิ้มตาม มองใบหน้าขาวและริมฝีปากสีระเรื่อที่แย้มรอยยิ้มกว้าง ผมขยับใบหน้าเข้าไปหา จุ๊บไปที่กลีบปากนั้นเบาๆ และผละออกส่งยิ้มให้อีกครั้ง มิวชะงักไปเล็กน้อยและคงไม่อยากหยุด เพราะคุณเขาขยับตัวเข้าหาจูบปากผม
“อืม…”
เราจูบกันแบบที่ผมชอบ และชอบยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อผมขยับออกมองหน้าเขา ผมเห็นมิวขบริมฝีปากตัวเองในขณะที่สายตาของเขานั้นจ้องมองมาที่ริมฝีปากของผมแล้วจูบลงมาอีกครั้ง จนพอใจและเต็มอิ่มเราก็ผละออกจากกัน
มิวเม้มปากแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองแล้วขยับตัวกลับไปดูหนังตามเดิม ส่วนผมก็นอนนิ่งมองแก้มแดงๆ ของคุณเขา เขาช้อนตามองอีกครั้ง เราสบตากันแล้วต่างคนต่างก็พากันหลบตาของอีกฝ่าย...จู่ๆ ผมก็รู้สึกเก้อเขินขึ้นมา อาจเป็นเพราะ ปกติเราจะจูบกันแค่ตอนที่มีเซ็กส์ พอมาจูบกับแบบนี้ บรรยากาศมันก็เลยแปลกๆ ชวนให้ใจเต้นยังไงไม่รู้
“นายหยุดมองฉันได้แล้ว” คุณเขาผลักอกผม ขมวดคิ้วใส่ ผมยิ้มขำขยับเข้าไปจิ้มแก้มเขา ให้คุณเขาโวยวายใส่อีกรอบ
“คุณหน้าแดงแหนะ”
“น นายเองก็เหมือนกันแหละ”
ผมยกมือขึ้นลูยแก้มร้อนๆ ของตัวเอง พยายามระงับอาการเขินของตัวเอง หันเหความสนใจไปที่หนังที่คุณเขากำลังดูอยู่
“คุณชอบหนังเรื่องนี้เหรอ ผมเองก็ตามอยู่เหมือนกัน ภาคใหม่มันจะเข้าวันมะรืนนี้นี่”
“ใช่ ฉันก็จะไปดู เลยมาดูภาคเก่าเตือนความจำตัวเองเสียหน่อย”
“ผมก็อยากดูนะ เราไปดูด้วยกันมั้ยล่ะ”
“...ไม่อ่ะ ใครเขาอยากดูหนังกับนายกัน” ผมเลิกคิ้วขึ้นมองคนตรงหน้าอย่างมันเขี้ยว ดูคุณเขาพูดสิครับ นี่ถ้าไม่เห็นแววตาดีใจตอนที่ผมชวนไปก็คงจะเชื่อได้เต็มร้อยแหละว่าเขาคงไม่อยากไปดูหนังกับผมจริงๆ
แต่ขอโทษนะครับ ผมรู้ว่าเขามีเหตุผลที่ปฏิเสธผม คงจะกลัวคนอื่นอีกนนั้นแหละ ถ้าเขาตอบรับ ผมก็คงพาเขาไปห้างใกล้มหา’ลัย ซึ่งเด็กมอเราไปเดินเยอะมาก ต้องเจอคนในขณะแน่ๆ
“โถ่คุณ กลัวเจอคนอื่นก็บอกมาเถอะ งั้นไปอีกห้างนึงมั้ย ผมเคยนั่งรถผ่าน ไกลหน่อยแต่ไม่มีเด็กมอเราแน่นอน หรือจะดูรอบดึกด้วยก็ได้ ไม่เจอแน่นอน คนในคณะคงไม่ถ่อไปถึงห้างนั้นหรอก”
ผมเสนอใหม่ คราวนี้เขานิ่งคิดมีท่าทางลังเลใจ พอมิวเงยหน้ามอง ผมก็ส่งยิ้มแล้วพยักหน้าชักชวนอีกครั้ง และในที่สุด...
“ก็ได้”
พอถึงวันนัดเราแท็กซี่ไปด้วยกัน แต่เพราะมันคือช่วงหัวค่ำซึ่งนักศึกษาหลายๆ คนก็พากันออกมากินข้าวกัน และบางส่วนก็ต่อคิวเรียกรถแทกซี่กลับบ้าน
ระหว่างที่รอคิวเรียกรถ คุณเขาอยู่ไม่สุข เหลียวซ้ายแลขวา ยืนห่างจากผมเป็นวา เพราะกลัวจะเจอคนรู้จัก ตอนแรกเขาบอกให้แยกกันไปด้วยซ้ำ แต่ผมก็คิดว่าเขากังวลมากเกินไป กล่อมอยู่นานสุดท้ายเขาก็ยอมไปพร้อมกัน
พอถึงห้างผมอาสาเป็นคนไปซื้อตั๋วแล้วก็เดินกลับมานั่งตรงโซฟาตัวยาวที่ทางโรงหนังจัดเตรียมไว้ให้ ผมนั่งลงข้างๆ มิว แล้วเขาก็ขยับตัวออกเล็กน้อย พอผมขยับไปหา เขาก็ขยับเว้นระยะห่างออกไปอีก จนสุดท้ายผมต้องดึงแขนเขาเอาไว้ไม่ให้ขยับออกไปได้อีก
“ไปกันเถอะคุณ ได้เวลาแล้ว”
เขาพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในโรงหนัง เราเลือกดูรอบประมาณสองทุ่ม ยังไม่ดึกเท่าไร แต่โรงหนังที่นี่ไม่ใช่โรงหนังใหญ่ รอบนี้ก็เลยมีคนดูแค่สิบกว่าคน
“แอร์ไม่เย็นเลย ดีนะไม่ได้เอาเสื้อกันหนาวมาตามที่นายบอก ไม่งั้นเกะกะตาย”
เขาบ่นปากยื่นปากยาวใส่ผม เห็นแล้วมันเขี้ยวน่าเขกมะเหงกใส่ ก่อนออกมาผมให้เขาเอาเสื้อกันหนาวมาด้วย เพราะกลัวว่าในโรงหนังแอร์จะเย็น ก็ยืนเถียงกันอยู่พักหนึ่งล่ะเพราะเขาไม่เคยเจอโรงหนังที่แอร์เย็นหนาวเลย
แต่ผมก็แค่บอกให้เผื่อไว้เฉยๆ ไง และก็อย่างที่เห็นคราวนี้ผมแพ้ โรงหนังนี้แอร์ไม่เย็นเอาเสียเลย แต่ก็ยังดีที่ไม่ถึงกับร้อน
พอหนังมาเราต่างคนก็เริ่มสนใจไปที่จอหนัง ระหว่างที่ดูเพลินๆ ผมก็วางมือไปที่พนักแขนตามเคยชิน แต่ก็เผลอไปทับกับมือของมิวที่วางอยู่ก่อนแล้ว ผมก็เลยยกออก
“ขอโทษครับ”
“อะ...อืม วางแขนสิ” มิวขยับแขนออกเล็กน้อย แบ่งที่วางแขนให้ผมครึ่งหนึ่ง ผมมองดูแล้วก็วางแขนไว้ข้างๆ เขาก่อนจะหันกลับไปมองจอ พยายามที่จะดูหนังต่อให้รู้เรื่อง
ใช่แล้วครับ ต้องบอกว่าพยายามที่จะสนใจ ตาผมมองที่จอ แต่คำพูดของตัวละครไม่ค่อยเข้าสมองผมเท่าไรนัก เพราะผมเอาแต่คิดว่าหาเหตุผลให้ตัวเองว่าทำไมไม่เอนตัวมาวางอีกฝั่งหนึ่งที่ไม่มีคนนั่ง ทั้งที่มันน่าจะสบายกว่าแท้ๆ ไม่ต้องไปเบียดแขนกับคุณเขาด้วย
ผมมองใบหน้าด้านข้างของมิวแล้วหลุบตาลงมองมือของเขาที่วางอยู่ใกล้กัน จู่ๆ ผมก็รู้สึกได้ว่าใจตัวเองมันเต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุอยากจะโทษว่าเป็นเพราะหนังอยู่หรอกนะ เพราะว่าผมจะใจเต้นเวลาหนังดูมันถึงฉากมันส์ๆ หรือมีซาวน์แทรคหนักๆ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ไง ผมมองหน้าเขาอีกครั้ง และใจกระตุกตอนที่มิวหันมามองอย่างกะทันหัน จนต้องรีบมองตรงไปที่จอทำเป็นว่ากำลังตั้งอกตั้งใจดูหนังอยุ่
“อะไร…” ผมถามเสียงแผ่ว ตอนที่คุณเขาเอนตัวเข้ามาหาแล้วสอดมือเข้ามาในกระเป๋าเสื้อกันหนาวของผม
“หนาว” เขาพูดสั้นๆ แล้วหันกลับไปดูหนังต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับผม...มันยุบยิบในใจ
ผมไม่ได้รู้สึกหนาวอะไรเลย หากเป็นคนอื่นผมคงเลือกที่จะถอดเสื้อกันหนาวให้ แต่กับคุณเขาคนนี้ผมกลับนั่งนิ่ง สอดมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแล้วกุมปลายนิ้วเย็นๆ ของเขาเอาไว้
“ผม...ก็หนาวเหมือนกัน”
มิวหันมามองแล้วเลิกคิ้วถาม ผมเลยแก้ตัวไป แต่เขาแค่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วเอนตัวเข้าหาผมมากขึ้น กลิ่นหอมจากเขาลอยมาเข้าจมูกผม ผมมองแก้มเนียนที่สะท้อนแสงจากจอภาพยนตร์และมันดึงดูดอยากให้ผมกดปลายจมูกลงที่แก้มนั้น
ผมรู้ว่านี่มันโรงหนัง แต่มันก็มืด ส่วนคนอื่นก็แถวด้านหน้าผมกันหมดคงไม่มีใครเห็น...และแค่ครั้งเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ฟอด
ผมหอมแก้มมิวไปแล้ว เตรียมใจพร้อมคิดว่าโดนคุณเขาดุแน่นอนที่ทำอะไรแบบนี้ในที่ที่อาจมีคนเห็นได้ แต่คุณเขาก็ไม่ได้ทำอะไร มิวหันมามองแล้วเม้มปากตัวเองเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไป เขาอมยิ้มเล็กๆ และแสดงท่าทีเขินอายนิดหน่อย ซึ่งนั่นทำให้ผมคิดว่า...อีกครั้งหนึ่งคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ฟอด
มิวยังคงนั่งนิ่งมองตรงไปด้านหน้า แต่ริมฝีปากกลับเม้มเข้าหากันแน่นกว่าเดิม ผมมองอยู่สักพักก็เห็นว่าคุณเขาหลุดยิ้มจนต้องยกมืออีกข้างขึ้นมาปิดปากตัวเอง เขาพยายามหุบยิ้มโดยการกัดปากตัวเองซึ่งคุณเขาทำไม่สำเร็จ
ผมเห็นแล้วยิ้มตาม ทิ้งตัวเอนหลังพิงเบาะอย่างเต็มที่แล้วเงยหน้ามองเพดานมืดๆ ของโรงหนัง มือที่ว่างที่ข้างยกขึ้นมาลูบบริเวณหน้าอกของตัวเองเพื่อระงับอาการยุบยิบแปลกๆ ในหัวใจ
หลังจากที่หนังจบเราก็นั่งแท็กซี่กลับหอด้วยกัน โชคดีที่มันก็ดึกแล้วรถแท็กซี่เลยหายาก คุณเขาเลยยอมกลับคันเดียวกัน แต่พอลงจากรถได้ เขาก็เตรียมที่จะขึ้นหอตัวเองอย่างเดียวเลย และพรุ่งนี้ผมไม่มีเรียนเช้าก็กะว่าจะชวนคุณเขาเดินขึ้นหอเข้าทางประตูดีๆ ซักวันบ้าง แต่ก็มีอุปสรรคเล็กน้อยเพราะผมดันเจอเพื่อนร่วมเซคเรียน
“อ้าวกร อยู่หอนี้เหรอ”
“เปล่า อยู่หอถัดไปนี่เอง กิ๊งอ่ะ”
“เพื่อนอยู่แถวนี้เลยมาหา”
กิ๊งเป็นเพื่อนร่วมเซค เลขรหัสนักศึกษาเธอต่อจากผมพอดี เวลาทำงานอะไรเลยมักได้คู่กัน นั่งสอบก็นั่งข้างกันเลยสนิทกันในระดับหนึ่ง กิ๊งเป็นผู้หญิงหวานๆ ลุคลูกคุณหนู ภายนอกดูเรียบร้อยแต่ก็มีมุมเฮฮา คำพูดคำจาตลกชวนยิ้ม ซึ่งก็น่ารักดี ผู้ชายในเซคนี่ชอบเธอกันเป็นแถว
ระหว่างที่คุยกับกิ๊งผมก็หันไปเห็นว่ามิวยังไม่ได้ขึ้นห้องเขายืนหน้าหน้าง้ำอยู่ตรงเชิงบรรไดทางเข้า แต่พอผมหันไปเจอเขาก็เดินขึ้นหอไปเลย ผมยืนคุยกับกิ๊งอยู่ออีกครู่หนึ่งก็แยกย้ายกัน พอเปิดประตูเข้าห้องมายังไม่ทันจะเปิดไฟ ก็รู้ว่าคุณเขาคงอาบน้ำมานั่งรออยู่ก่อนแล้ว เพราะกลิ่นสบู่หอมๆ ลอยเต็มห้องผมไปหมด
“ทำไมไม่เปิดไฟล่ะคุณ นั่งทำไมมืดๆ”
“...” มิวไม่ตอบแต่นั่งขัดสมาธิกอดอกแล้วทำหน้าบึ้งมองมาทางผม เห็นแล้วก็นึกกับตัวเองในใจว่าผมไปทำอะไรให้คุณเขาไม่พอใจเข้าให้อีกแล้ว
“รอก่อนนะ ขอผมอาบน้ำก่อน เหวอ คุณ!!”
ผมตกใจเพราะตอนที่ผมกำลังเดินผ่านคุณเขาดึงแขนผมอย่างแรงจนล้มลงบนเตียง ยังไม่ทันที่จะตั้งตัวเขาก็ขึ้นคร่อมผม มือขาวก็ดึงเสื้อผมออก แล้วหมอบต่ำไปปลดกระดุมกางเกงผมออกอย่างรวดเร็ว
“ชักช้า ฉันขึ้นมาอาบน้ำเสร็จแล้วนายยังไม่ขึ้นมาเลย คุยอะไรกันนักหนา”
“คุณ ขอผมอาบน้ำก่อนเถอะนะ มันมีเหงื่อ อะ อือ…” ผมงับปากกลั้นเสียงครางตัวเองปทบไม่ทัน ก็คุณเล่นอมเจ้าชายน้อยผมเข้าไปทั้งดุ้นแล้วออกแรงดูดจนผมตั้งตัวแทบไม่ทัน
“ชอบใช่มั้ยละ เธอคนนั้นน่ารักนี่ ผมสั้นแบบที่นายชอบด้วย”
เขาพูดพึมพำทั้งที่ยังอมของผมอยู่ในปาก ผมไม่ได้สนใจฟังที่เขาพูดเท่าไรนัก เพราะฟันของเขาก็ขบมาโดนบ้างเล็กน้อยแต่มันไม่ได้ทำให้ผมเจ็บเลย ตรงกันข้ามมันดันปลุกให้เจ้าชายน้อยของผมให้ตื่นตัวอย่างรวดเร็ว
ผมค่อยกระถดตัวขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียง คุณเขาก็ขยับตามมา ผมผ่อนลมหายใจออกช้าๆ พยายามตั้งสติแต่ภาพตรงหน้าไม่ได้ช่วยให้ผมระงับอารมณ์อะไรได้เลย ผมมองสองมือของเขาที่ชักรูดตรงส่วนนั้นของผม ริมฝีปากเล็กๆ ที่กำลังดูดดุนตรงส่วนปลาย และลิ้นนุ่มตวัดเลียไปตามความยาว
“อา…”
“อึก...อุก แค่กๆ”
สะโพกผมกระตุกส่งให้ตรงส่วนนั้นของผมกระแทกเข้าไปในปากเขาลึกขึ้น คุณเขาไอเล็กน้อยแต่ไม่ยอมถอนริมฝีปากออก มีเพียงสายตาที่มองมา แววตาและท่าทางยั่วยวนให้ผมลุ่มหลง มิวรู้ว่าผมชอบให้ทำแบบไหน และเขาก็ทำมันได้ดี
ผมแลบลิ้นเลียปากตัวเองเมื่อมิวขยับตัวลุกขึ้นด้วยที่ริมฝีปากก็ยังปรนเปอให้ปมอยู่ เขาสอดมือเข้าไปในกางเกงและรูดรั้งแก่นกายของตัวเองไปด้วย
ผมโน้มตัวเข้าไปหา ตะปบฝ่ามือไปที่บั้นท้ายกลมกลึงของเขา มิวก็ส่ายสะโพกใส่ฝ่ามือของผม ผมก็อยากจะช่วยให้มากกว่านี้นะ แต่คุณเขาดันทำให้ผมทนไม่ไหว จนต้องเปลี่ยนมาประคองใบหน้าหวานที่อยู่ตรงหว่างขาผมแทน
“เสียวมั้ย?”
เขาถามพร้อมวนปลายลิ้นสีสดไปรอบส่วนปลาย ลากไปจนสุดโคนแล้วลากขึ้นมาใหม่ ผมที่เห็นทำให้ผมพยักหน้าคอแทบทัก อยากจะบอกเขาซ้ำๆ ว่าทำแบบนั้นมันดีมากๆ มิวยิ้มแล้วก้มหัวลงรับน้องชายของเขาจนลึก ลึกมาจนผมยังทึ่งไปกับปากเล็กๆ ของเขา
“มิว...” ผมครางเสียต่ำในลำคอ เรียกชื่อเขาและมองใบหน้าของเขา มิวช้อนตามองผมดวงตากลมโตของเขาคลอน้ำตาเล็กน้อย ลิ้นนุ่มที่ปาดเลียไปรอบ โพรงปากอุ่นชื้นที่ครอบครองผมเอาไว้ สะโพกกลมที่ส่ายยั่วยวนไปมา
คุณเขากำลังทำให้ผมไม่มีสติ ทำให้ผมทนไม่ไหว และในที่สุดผมก็ปลดปล่อยออกมา น้ำขาวขุ่นฉีดเข้าไปในปากเขา มิวไม่ได้ขยับตัวออกเลยแม้แต่น้อย เขาช้อนดวงตากลมโตสบตากับผมและยังคงตวัดลิ้นเลียไปมา
เมื่อออกไปจนหมด ผมก็คลายอาการเกร็ง มิวขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ส่งยิ้มหวานแล้วอ้าปากออกให้ผมได้เห็นน้ำขาวขุ่นที่กลิ้งไปมาอยู่บนลิ้นของเขา ก่อนจะค่อยๆ กลืนลงไป
“อึก”
“คุณ!”
ผมเรียกเขาอย่างไม่คาดคิด แน่นอนว่าผมต้องตกใจเพราะปกติที่ผมปลดปล่อยในปากเขา มิวมักจะคายออกมา แต่ครั้งนี้เขากลับ...กลืนลงไป
“รสชาติห่วยแตกมาก กินผลไม้เยอะๆ หน่อย”
คุณเขาเบ้หน้าแล้วเช็ดปากตัวเอง ในขณะที่ตัวผมยังคงอึ้งกับสิ่งที่เขาทำ ผมตาค้างและพูดไม่ออก แต่ก็ต้องยอมรับสิ่งที่มิวทำนั้นเร้าอารมณ์ผมได้อย่างเหลือเชื่อ
มิวถอดเสื้อตัวเองออก ขยับเข้าหาผมอีกครั้ง เขายิ้มยั่วในขณะที่สายตาก็มองไปที่เจ้าชายน้อยของผม ปลายนิ้วนุ่มเขี่ยวนไปมาตรงส่วนปลาย พร้อมๆ กับที่เขาเตรียมตัวเองให้พร้อมไปด้วย
“อ๊ะ” ผมดึงเอวคุณเขาเข้ามาหา เป็นฝ่ายสอดนิ้วเข้าไปแทน เ็นฝ่ายทำให้เขาชินและจะไม่เจ็บ มิวโก่งก้นขึ้นให้ผมทำอย่างสะดวก เขาซบหน้าลงกับหัวไหล่กว้าง สองแขนก็โอบรอบคอของผมเอาไว้เสียงหวานครางอยู่ข้างหู
คราวนี้ผมรับหน้าที่เป็นฝ่ายนำ ซึ่งก็เป็นฝ่ายตามที่ดี เมื่อถึงเวลาที่เขาพร้อม ผมก็เป็นฝ่ายกดตัวเข้าไปอย่างช้าๆ มิวแยกขาออกกว้างและกระดกก้นขึ้นหา เขาเรียกร้องจับมือผมให้สัมผัสไปที่ยอดอกเล็กน่ารัก ใช้ปลายนิ้วปาดไปมาแค่ไม่กี่ครั้งมันก็บวมเปล่ง ดูเหมือนจะเจ็บแต่คุณเขากลับชอบและเมื่อผมขยี้ส่วนนั้นด้วยลิ้น มิวก็ครางเสียงดังอย่างถูกใจ
“อ๊ะ อ๊ะๆ ฉันชอบ…อ๊า อา” มิวพูด ผมผงกหัวขึ้นรอฟังสิ่งที่เขาจะพูด แต่มิวไม่พูดอะไรต่อ สิ่งที่หลุดออกมาจากปากของเขามีแต่เสียงคราง
มิวมองตาผม เขาเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่ปากก็ยังครางไม่เลิก สองขาของเขานั้นแยกออกกว้างแล้วหยัดกายเข้าหา ตอบรับจังหวะที่ผมกระแทกเข้าไปอย่างพอดิบพอดี ผมไม่สนใจอะไรแล้วเมื่อความใคร่มันบังตา
ผมก้มลงสูดดมกลิ่นกายหอมๆ จากเขา สองมือที่ประคองเอวบางก็เลื่อนลงไปที่สะโพกแล้วบีบขยำ พร้อมซอยเอวเข้าออกหนักๆ เพราะอยากเห็นสีหน้าพอใจของคุณเขามากกว่าเดิม
“อือ ดี ฮ๊ะ อือๆ” เขาครางไม่ขาดสาย ยิ่งบอกว่าดีผมก็ยิ่งทำ
โป๊ก!
“โอ๊ย อ๊ะๆ ไม่...อย่าหยุด กร” ผมผ่อนแรงจะตั้งใจว่าจะหยุดเมื่อก่อนหน้านี่ผมกระแทกแรงไปหน่อย ทำให้หัวของมิวไปโขกกับหัวเตียงเข้าให้ แต่มิวก็หยัดสะโพกขึ้น ครางเสียงหวานเรียกร้องไม่ยอมให้ผมหยุด
“กอดคอผมไว้นะ”
ในเมื่อหยุดไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากให้หัวไปเขาไปโขกหัวเตียงอีก ก็เลยตัดสินใจสอดแขนเข้าใต้ข้อพับขาอ้อมไปรองใต้สะโพกแล้วยกตัวเขาจนลอยขึ้นจากเตียง
“กร ท่านี้ อ๊ะๆ อ๊ะ” มิวกอดคอผมแน่น เขาหวีดครางดัง ภายในตัวเขาก็บีบรัดแน่นกว่าเดิม นี่คือท่าใหม่ซึ่งมันน่าตื่นเต้น ผมไม่เคยกล้าทำเพราะกลัวจะทำเขาหล่น แต่ดีที่เขาเป็นคนตัวเบาทำให้เราขยับกันได้สะดวกกว่าที่คิดไว้ ท่านี้ทำให้ผมติดใจเพราะมันก็ทำให้ผมสอดเข้าไปในช่องทางแน่นหนั่นนี่ลึกขึ้นกว่าเดิม
“ชอบมั้ย?”
“อือ อ๊า อะ” ไม่ใช่มีแค่ผมที่ชอบ เมื่อคุณเขาก็พยักหน้ารับ มิวกอดคอผมไว้เขาดันตัวออกเล็กน้อยเพื่อมองหน้าผม จากนั้นก็ขยับเข้ามาจูบเบาๆ เขาผละออกแล้วกดจูบลงมาอีกเรื่อยๆ
“คุณ?” ผมถามเสียงหอบเมื่อคนที่ผมอุ้มกอดคอผมแน่นกว่าเดิม เขาคราวเสียงแผ่วผสมกับคำพูดซึ่งผมฟังไม่ออก
“ลึก...อ๊ะ เสียว ขอแรงๆ”
เล็บสั้นๆของคุณเขาก็จิกลงที่หัวไหล่ผม หายใจแรงขึ้น เขาเกร็งไปทั้งตัว เมื่อได้เห็นท่าทางและคำขอของเขาผมก็จัดให้อย่างไม่ผิดหวังเลยทีเดียว ไม่นานเขาก็เสร็จอ ปล่อยออกมาจนเปื้อนตัวผม
“อื้อ มิว...”
ขยับต่อไปไม่กี่ทีก็ทนไม่ไหว ผมคำรามในลำคอเสร็จสมตามคุณเขาไป ผมปล่อยตัวมิวให้นอนลงในตำแหน่งเดิมแล้วดึงถุงยางออกเตรียมล้มตัวลงนอนทับเขาอีกครั้ง
“หนักนะ”
มิวดันตัวผมออก แก้มเขาขึ้นสีแดงอยู่แล้วอาจเพราะว่าเหนื่อยจากกิจกรรมที่เราทำก่อนหน้านี้ แต่พอมองแก้มแดงๆ ไปพร้อมกับดูใบหน้าที่ดื้อดึงพยายามที่จะดันตัวผมออกตอนนี้แล้ว ดูน่ารักกว่าปกติยังไงไม่รู้
“เจ็บมั้ย?”
ผมถามปลายนิ้วก็คลึงไปตรงหน้าผาก บริเวณที่โขกกับหัวเตียง มันขึ้นปื้นแดงนิดๆ คุณเขาเบ้หน้าเพราะเจ็บแล้วยกมือขึ้นลูบตาม
“เจ็บสิ ถาม...ได้”
ผมเผลอตัวก้มลงไปประทับจูบลงบนหน้าผาก ตรงจุดที่เป็นรอยแดง จะเรียกว่าทำไปด้วยไม่รู้ตัวก็ไม่ได้ เพราะผมรู้ว่าผมทำอะไรลงไป ผมแค่อยากทำ เพราะทำแล้วผมรู้สึกดีอยู่ในอกถึงแม้มันจะน่าตกใจก็ตาม
“หายเจ็บรึยังครับ”
มิวหยุดดันตัวแล้วมองหน้าผม แก้มนวลแดงก่ำกว่าเดิม แววตาของเขาสั่นระริกไปมา มันดูมีอะไรเสมอแต่ผมมองไม่ออกว่ามันคืออะไร ผมมองหน้าเขาแล้วก้มลงไปหอมแก้มอีกครั้งอย่างห้ามใจไม่อยู่ พอจะผละออกมิวก็กอดคอผมเอาไว้ ผมมองเขาอย่างสงสัย มิวนิ่งไปครู่หนึ่ง เขาหลุบตาลงเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างก่อนจะเอียงคอแล้วอมยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก
“อีกครั้งสิ เผื่อจะหาย” คุณเขาพูดแล้วก็ลูบไปที่หน้าผากตัวเอง ผมหัวเราะก้มลงจูบที่หน้าผากแถมหอมแก้มนุ่มไปอีกหนึ่งฟอดใหญ่ๆ ด้วย ทำแบบนี้รับรองว่าหายเจ็บแน่นอน
“หายเจ็บแล้วเนอะ?”
“...ยัง ต้องอีกครั้งนึง”
ดีจ้า มาแล้วๆ อัพช้านิดหน่อยเพราะปัญหาทางสุขภาพเล็กน้อยค่า แต่ตอนนี้โอเคแล้วเลยปั่นมาลงได้ ตอนนี้คืบหน้าเยอะอยู่เนอะ อย่างน้อยก็มีหนุ่มคนหนึ่ง ที่มีชื่อขึ้นต้นด้วยแก้วลงท้ายด้วยกร เริ่มหลงเสน่ห์พี่มิวเขาแล้วล่ะ 5555
เอาจริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ เพราะฉะนั้นอีกไม่เกินตอนหรือสองตอนก็จะจบแล้วล่ะค่ะ
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] END "เสร็จโจร..." เปิดจองรวมเล่มเรื่องสั้น "LOAMMY" l 10-05-62 l (อ่าน 39419 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก