LengZab
#เกียร์ของกูโยกได้นะ
100%
จิวยี่กับณอรกลับกรุงเทพไปแล้ว บ้านที่เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยเสียงหัวเราะรวมทั้งเสียงเถียงกันของสองพี่น้องบัดนี้เงียบลงไปถนัดตา
ย้งยี้ไม่ได้ร้องไห้งอแงตอนที่พี่ชายกอดลาเหมือนครั้งที่แล้วอีกแล้วมันทำเพียงกอดตอบพี่ชายแน่นๆแล้วยิ้มให้จิวยี่
"เก่ง"จิวยี่เอ่ยชมมันเมื่อเห็นว่าน้องไม่เป่าปี่เหมือนตอนเด็กๆ
"โตแล้วจริงๆสินะ"มันโยกหัวน้องเล่น
"อื้อ...โตแล้ว"
"ถ้าโตแล้วต้องดูแลตัวเองดูแลหม่าม้าได้แล้วใช่มั้ย?"
"ย้งก็ดูแลหม่าม้ามาตลอดเฮียยี่ไม่เห็นเอง"มันย่นจมูกใส่พี่ชายก่อนจะเบนเข็มไปที่ณอร
"พี่ออนฝากเฮียยี่ด้วยนะถ้าดื้อบิดให้หูฉีกเลย"
"อ่าวอีนี่เดี๋ยวเตะเอวพับ"มันยกเท้าทำท่าจะเตะย้งยี้อีตัวดีรีบหลบหลังณอรเอาว่าที่พี่สะใภ้มาเป็นเกราะกำบังทันทีพอเห็นพี่ชายเอาเท้าลงแล้วยิ้มแหยๆให้ณอรมันก็ยื่นหน้าออกมาแลบลิ้นเยาะเย้ยพี่ชายทันที
เห็นแววเจริญก้าวหน้าของพี่ชายมาแต่ไกล
อนาคตกลัวเมียชัวร์ รู้ดูออก
เมื่อจิวยี่ไม่อยู่พอตกบ่ายที่ไม่มีลูกค้าแล้วย้งยี้ก็เหงาดังนั้นกิจวัตรประจำวันของอีตัวดีก็คือการไปยั่วเล้งที่อู่
"อีย้งอีสันดานเดี๋ยวกูฟาดด้วยแม่แรง"ย้งยี้กระโดดโหยงหัวเราะคิกคักเมื่อแกล้งตะปบลงไปบนเป้าของเล้งที่นอนซ่อมเพลารถกะบะโผล่ออกมาแค่ท่อนล่าง มันหาเรื่องมาแกล้งเขาได้ทุกวันหลบได้ก็รอดหลบไม่ทันก็โดนคว้าแขนแล้วจับมาตีตูดจนแดงเสียก็บ่อย เจงกับอินสังเกตว่าช่วงนี้อีสองตัวนี่ชอบเข้าไปนั่งกันสองคนในสำนักงานบ่อยๆพอออกมาเสื้อผ้าอีตัวดีก็ยับไปหมดปากเปิกแดงเจ่อเนื้อตัวแดงเป็นกุ้งต้ม ชีวิตประจำวันของเล้งกับย้งก็ยังคงดำเนินไปอย่างเรียบง่ายโดยที่เล้งไม่ได้ล่วงเกินย้งไปมากกว่าจูบและฟัดจนพอใจแค่นั้น
เช้าวันนี้เล้งในชุดนักศึกษาขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจมารับอีตัวดีตั้งแต่ 7 โมง เป็นการเปิดเทอมวันแรกที่ไม่ได้วุ่นวายย้งยี้ไหว้ลาแม่ในตอนที่ลูกค้าเริ่มแน่นร้าน สมพรกลับมาทำงานแล้วหลังน้องภีมอายุได้เกือบสี่เดือนพี่ปานและลูกจ้างอีกคนทำหน้าที่ของตัวเองอย่างขันแข็ง เล้งสวมหมวกกันน็อคให้มันแล้วออกรถไม่ถึง 20 นาทีก็ถึงโรงเรียนของอีตัวดี เพราะเปิดเทอมวันแรกรถจึงเยอะ
"เย็นรอที่เดิมนะเลิกเรียนจะรีบมารับ"เล้งรับหมวกกันน็อคที่ย้งยี้ถอดออกบอกนัดเวลาที่จะมารับ ย้งยี้พยักหน้ารับคำโบกมือบ๊ายบายเล้งแล้วเดินเข้าโรงเรียนมันไลน์หาอันดามันเพื่อที่จะได้ตามไปนั่งคุยด้วยกันให้หายคิดถึง สองสาวต่างเอาของฝากมาให้กินรวมถึงโจ้ที่ตามมาสมทบภายหลัง
"โหย...โจ้ เข้าใจซื้อของมาฝากอ่ะ"อันดามันเอ่ยปากชมเมื่อโจ้เอาเครื่องรางจากวัดดังในฮ่องกงมาฝาก
"ของย้งเราเอาเครื่องรางความรักมาให้ส่วนของอันอันเราเอาเกี่ยวกับเรื่องเรียน"
"ทำไมของเราได้เรื่องเรียนอ่ะอุนดามันหันไปถามโจ้อย่างไม่เข้าใจ
"เราก็อยากได้เกี่ยวกับความรักเหมือนกันนะ"
"นิสัยดีอย่างอันอันน่ะเดี๋ยวความรักก็มาหาเองแหละ"ย้งยี้มองเพื่อนสองคนคุยกันแล้วแอบยิัม อันที่จริงทั้งโจ้และอันอันนิสัยดีทั้งคู่ถ้าสองคนนี้คบกันก็คงเป็นคู่ที่น่ารัก
โจ้แยกไปเข้าแถวของห้องตัวเองหลังออดดัง การเรียนวันแรกไม่มีอะไรมากพอเที่ยงสองเพื่อนซี้ก็ไปนั่งกินข้าวรวมกับโจ้และเพื่อนในห้องของโจ้ที่เป็นแกฌงค์เตะบอล ย้งยี้กับอันอันไปนั่งดูโจ้เตะบอลกับเพื่อนๆเพราะไม่มีอะไรทำ
"อันอันดูสนิทกับโจ้เนอะ"
"ก็เพื่อนกันป่ะ ย้งก็สนิทเหอะดูโจ้มันเหงาชอบทักมาคุยเลยคุยด้วย"
"ไม่สนใจลองคบกันดูเหรอ ถ้าเป็นโจ้เราโอเคนะ"ย้งยี้แกล้งโยนหินถามทางแต่อันอันกลับหัวเราะแล้วส่ายหน้า
"โจ้มันไม่ได้เป็นเกย์ซักหน่อย"
"หือ?...แต่โจ้เคยจีบเรานะ"ย้งยี้พูดอย่างไม่เข้าใจ จะไม่ได้เป็นเกย์ได้ยังไงในเมื่อตอนนั้นยังตามจีบย้งอยู่เลย อันอันพูดอะไรแปลกๆ
"โจ้มันเคยบอกเรา ถ้าไม่ใช่ย้งมันก็ไม่ได้ชอบผู้ชายคนไหนอีก เลิกพูดเรื่องเรามาพูดเรื่องของตัวเองเหอะ กับพี่เล้งน่ะถึงไหนแล้ว?"อันดามันจ้องหน้าย้งยี้ที่แก้มแดงแปร๊ดทันทีที่ได้ยินคำถามแถมค่อยๆบิดตัวเขินจนแทบเป็นเลขแปดแทบจะมุดหน้าไปกับตัวโต๊ะหินอ่อน อันดามันยิ้มเอ็นดูให้กับเพื่อน บิดขนาดนี้สงสัยได้ทดลองภาคปฎิบัติไปแล้วแน่ๆ
"ดีมั้ย?"อดถามอย่างอยากรู้ไม่ได้ อันดามันก็ไม่ได้เก่งไปกว่าย้งยี้หรอกแค่ทฤษฏีแน่นกว่าเพราะดูและอ่านบ่อย ตอนนี้กลายเป็นว่าย้งยี้มีคะแนนปฏิบัตินำไปเสียแล้ว
"งื้อ...อันอันถามอะไรก็ไม่รู้ ย้งไม่พูดด้วยแล้ว"มันซุกหน้ากับท้องแขนของตัวเองหนีอันดามัน
อย่างนี้ทุกที เขินทีไรก็ชอบบอกว่าไม่คุยด้วยแล้วซุกหน้าหนี อันดามันส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ
"แล้วถึงขนาดนี้กันแล้วพี่เล้งเขาให้เกียร์ย้งยัง?"ย้งยี้เงยหน้าขึ้นมามองอันอันพลางส่ายหน้า อันดามันทำคิ้วขมวดอย่างไม่ชอบใจ
"อะไร? ขนาดนี้กันแล้วพี่เล้งยังไม่ให้เกียร์กับย้งอีกเหรอ?"อันดามันถามเสียงดังลั่นอย่างแปลกใจ
"ทำไมต้องให้อ่ะ?"
"นี่อ่านฟิคเยอะจริงดิ่ ไม่เคยได้ยินเหรอว่าใจอยู่ที่เกียร์ เกียร์อยู่ที่ใจ ฝากเกียร์ไว้กับใครฝากใจไว้กับคนนั้นอ่ะ คนเป็นแฟนกันเขาก็ให้กันทั้งนั้นแหละถือเป็นการฝากใจไว้กับเรา"
"พี่เล้งไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เลยนะ"
"ย้งปล่อยเฉยไว้ไม่ได้นะยังไงก็ต้องเอามาเป็นของเราให้ได้"
"หม่าม้าเตรียมกับข้าวไว้ให้แล้วนะซักสามสี่ทุ่มก็กลับ"พรรณีบอกกับลูกเมื่อย้งยี้กลับมาถึงร้านพรรณีก็เก็บร้านเรียบร้อยแล้ว หล่อนแต่งหน้าบางๆทำผมสวยแถมแต่งตัวด้วยชุดที่ตัดมาเมื่อไม่กี่เดือนก่อน
"ไปกินเลี้ยงงานแต่งลูกสารวัตรเชน"มันหันไปบอกกับเล้ง
"เดี๋ยวม้าจะแวะไปรับป๊าของเล้งด้วย ยังไงฝากน้องหน่อยนะเล้งเดี๋ยวใส่ซองเสร็จจะรีบกลับ"
"งั้นเดี๋ยวให้ย้งไปอยู่ที่บ้านเล้งก่อนก็ได้ครับม้า วันนี้ต้องทำรายงานในคอม"
"งั้นก็ได้จ้า งั้นเดี๋ยวม้าไปก่อนกินข้าวกินปลาให้เรียบร้อยแล้วค่อยไป"พรรณีสวมรองเท้าก็ออกจากบ้านไปพร้อมการ์ดเชิญ ย้งยี้ขอไปอาบน้ำก่อนถึงได้ลงมากินข้าวกับเล้ง เกือบหกโมงเย็นถึงได้พากันซ้อนท้ายขับมาที่บ้านเล้งมันไม่มีการบ้านอะไรแต่เล้งต้องทำรายงาน เล้งถอดหางเกงสลัดลงกับพื้นถอดเสื้อนักศึกษาเหลือเพียงเสื้อกล้ามกับบ็อกเซอร์เปิดแอร์จนเย็นฉ่ำจึงได้หยิบหนังสือและกระดาษรายงานออกมานอนทำรายงานบนเตียงโดยมีอีตัวดีนอนอ่านนิยายอยู่ใกล้ๆเพราะนอนคว่ำเกียร์ที่ห้อยคอก็ห้อยออกมาจากคอเสื้อย้งยี้มองวัตถุสีเงินนั้นด้วยดวงตาเป็นประกาย คำพูดของอันดามันลอยเข้ามาในหัวจนเผลอมองพี่เล้งนานไปหน่อยจนอีกฝ่ายรู้สึกตัว
"มีอะไร?"ย้งนี้สะดุ้งเมื่อเล้งหันมาถาม
"ป...เปล่ามี"
"มีอะไรก็พูดมามึงนอนมองกูนานมากจนกูไม่มีสมาธิทำรายงาน"
"มันก็มีนิดหนึ่ง คือ...เราก็เป็นแฟนกันแล้วทำไมพี่เล้งไม่เห็นให่เกียร์กับย้งเลยอ่ะ?"เล้งขมวดคิ้วฉับเผลอแตะปลายนิ้วกับเฟืองตัวเล็กๆที่เขาทำเองกับมือ
"มึงจะอยากได้ไปทำไม"
"ก็คนที่เป็นแฟนกันเขาก็ให้กันนี่นา"มันทำปากงุ้ยใส่เล้ง
"กูให้มึงไม่ได้หรอก"เล้งบอกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย อีตัวดีหน้าหงอยขึ้นมาทันที
พี่เล้งไม่ยอมให้เกียร์กับย้งแปลว่าพี่เล้งไม่อยากฝากใจไว้กับย้งสินะ
"มึงรู้ใช่มั้ยกว่ากูจะได้เกียร์อันนี้มามันสาหัสขนาดไหน มันคือความยากลำบากคือความภูมิใจของพวกกู จะเที่ยวให้ใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้"มันเก็บหนังสือและกระดาษรายงานไว้บนโต๊ะข้างเตียงเมื่อคิดอะไรออก มันพลิกร่างอีตัวดีให้นอนหงายเกลี่ยปลายนิ้วกับปากคว่ำๆของคนงอนประกบจูบเบาๆอย่างง้องอน
"งอนเฮียเหรอครับ"เล้งไล้ปลายจมูกกับแก้มนุ่มเลาะเลํมราวโคแก่เล็มหญ้าอ่อนมือก็ไม่ได้ปล่อยว่างลูบคลำเล้าโลมขนอีตัวดีตัวอ่อนปวกเปียกไปหมด
"อื้อ...พี่..ล..เล้ง"ย้งยี้ร้องเสียงพร่ายามเล้งเลิกเสื้อของมันขึ้นดึงบราลูกไม้ตัวจิ๋วรั้งขึ้นไปไว้เหนือราวนมแล้วละเลงลิ้นลงไปจนเปียกชุ่ม อกบางกระเพื่อมเด้งตามริมฝีปากที่ครอบแล้วดูดดึงเล้งเล้าโลมจนเครื่องติดส่งปลายนิ้วไปหยอกล้อกับรอยจีบด้านหลังแล้วสอดลึกจนร่างบางผวา เสื้อผ้าแสนเกาะกะถูกถอดทิังจนเปลือยเปล่า ขนอ่อนบนกายลุกซู่ ต่างฝ่ายต่างลูบไล้สัมผัสกันและกันจนกระทั่งเล้งพลิกให้ย้งยี้ขึ้นมานั่งคร่อมแล้วตัวเองเป็นฝ่ายนอนอยู่ใต้ร่าง เล้งขยำก้นนุ่มเต็มมือพลางจ้องหน้าที่แดงเรื่อ
"มึงจะเอาไปทำไมเกียร์ที่คอกูอ่ะในเมื่อกูมีเกียร์โยกได้ดิ้นได้ให้มึงทั้งอัน"ย้งยี้มองเกียร์สีสวยของเล้งที่ผงกหัวเชื้อเชิญมันงึกงักน่าตี โดยไม่ต้องสอนมันก็คว้าเกียร์ที่เต็มไม้เต็มมือเริ่มสตาร์ทเครื่องใส่เกียร์เดินหน้า เพราะยังเป็นมือใหม่การเดินหน้าจึงทุลักทุเลติดขัดแต่เล้งก็ช่วยเหลือด้วยการพยายามเปิดทางให้ย้งยี้แล้วกดเกียร์ลงไปช้าๆจนมิด เมื่อเข้าเกียร์ได้ย้งยี้ก็เชิดหน้ากลั้นความเจ็บเริ่มเดินหน้าช้าๆจากเกียร์หนึ่งที่ขลุกขลักก็ค่อยๆเข้าเกียร์ไปเรื่อยๆจนทั้งคู่เริ่มขับเคลื่อนได้เร็วขึ้น เกียร์ของเล้งนั้นค่อนข้างใหญ่และดุดันยามเข้าเกียร์เดินหน้าก็เข้าไปจนสุดจนย้งจุกตัวอ่อนแทบฟุบลงมายามเข้าเกียร์ถอยหลังก็ถอยจนเกือบหลุดแล้วก็เดินหน้าเข้าไปใหม่ ย้งยี้ที่เริ่มจับจังหวะได้เริ่มขยับอย่างเป็นจังหวะตอบรับกับเล้ง
"อยาก...อยากจูบ"มันร้องบอกกับเล้งด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบเล้งจึงลุกขึ้นมานั่งโดยที่ยังเชื่อมต่อกันอยู่แล้วประกบจูบดูดดึงดูดซับน้ำหว่นที่ไหลจนถึงปลายคางของย้งส้วนที่เชื่อมต่อขยับเร็วและเน้นหนักจนอีตัวดีตัวสั่นราวกับจับไข้
"พ...พี่เล้ง...ย้งจะไม่ไหว"มันร้องบอกเสียงสั่นเล้งกอดมันไว้ก่อนจะขยับเดินหน้าเร็วกว่าเดิมจนย้งยี้ร้องลั่นตัวอ่อนปวกเปียกหัวสั่นหัวคลอนอย่างน่าสงสาร น้ำตาใสไหลปริ่มไม่ได้เกิดจากความเจ็บแต่เป็นเพราะรู้สึกดี
มันดีไปหมด มันดีกว่าครั้งแรกมากๆเพราะย้งได้ควบคุมจังหวะที่เป็นของเราด้วยตัวเอง มันผวากอดเล้งแน่นส่วนล่างบีบรัดจนเล้งกัดฟันกรอดพลิกอีตัวดีให้นอนใต้ร่างแล้วเดินเครื่องเต็มกำลังจนในที่สุดน้ำมันเครื่องของย้งยี้ก็พุ่งกระฉูดราวน้ำมันดิบที่ถูกเจาะจนทะลุพุ่งออกมาจากผืนดินไม่ต่างกับเล้งที่ถอยเกียร์ออกปล่อยสายธารกระฉูดอย่างกลั้นไม่อยู่จนเลอะกระเซ็นมันรีดน้ำออกจากท่อรดกายแดงเรื่อของย้งยี้จนหมดจึงก้มลงไปกดจูบแลกลิ้นกันราวกับหิวโหย
"เป็นยังไง เกียร์อันนี้ดีกว่าเป็นไหนๆและมันจะเป็นของมึงคนเดียวเรียกใช้ได้ตลอดเวลา"เล้งเกลี่ยปอยผมให้อีตัวดีเบาๆ
"อย่าไปเชื่อคำพูดนิยายพวกนั้นนักเลย ใจกูไม่ได้อยู่ที่เกียแต่ใจกูอยู่ที่เมียต่างหาก"มันดึงย้งยี้เข้ามากอด หัวเราะเบาๆนามได้ยินเสียงงื้อๆของอีตัวดี
"แล้วเมียของกูก็คือมึง จบนะ"
จบก็ได้จ้า ไม่อยากได้เกียร์ที่คอแล้วก็ได้จ้า
...................
จบป่ะ???
คิกค้ากกกกก
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
