say-hi ในทวิตเตอร์ ฝากติด #เมื่อหินผาจรดสายน้ำ ด้วยนะคะ
ไม่ขออะไรมาก คอมเมนต์ให้กำลังใจกันหน่อยก็ดีจ้า
อย่าเป็นนักอ่านเงาเลย คนแต่งหมดกำลังใจเนอะ
งานดีทั้งกลุ่มเลยจ้า ทั้งหนุ่มทั้งสาวงานดีอะไรขนาดนี้ แล้วคืออะไร... วันรวมพลคนหน้าตาดีเหรอ ไหนจะทั้งเดือนมหา’ลัยคนล่าสุด อดีตเดือนคณะ(ที่แม้จะผ่านมาหลายปีแล้วก็ยังหล่อไม่เปลี่ยน) ที่สำคัญจ้า!!! เหนือเดือนในตำนาน ที่เจ้เชื่อว่าปีสองขึ้นไปไม่มีใครไม่รู้จักคนนี้แน่นอน งานดีมากกกกกก อยากจะมีโมเมนต์ได้ไปยืนท่ามกลางคนหน้าตาดีเหล่านี้บ้างจังอ่ะ!
#สถาปัตย์หล่อบอกต่อด้วย #ผู้ชายหล่อบอกต่อด้วย
ปล. ใครไม่เห็นแต่เจ้เห็น! โมเมนต์จ้าาาาาาาาาาา
Belove Yaoi – นู๋ก็เห็นเหมือนกันค่ะเจ้!!
Sky Sky – เค้าก็เห็นโมเมนต์เหมือนกันจ้า *แนบรูปภาพ*
ส้มเอง จ้า - โมเมนต์จ้า มองตากันหวาน ๆ งี้เหรอ พี่น้องร่วมคณะเฉย ๆ ใช่ป่ะ ไม่ได้มีอะไรกันเนอะ“อือหือ... โมเมนต์ โมเมนต์” ทัชที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่พูดออกมาก่อนจะวางโทรศัพท์ลงกลางโต๊ะเพื่อให้เพื่อนอีกสองคนเห็นด้วย ตอนนี้พวกเขาทั้งสามคนนั่งอยู่ในร้านกาแฟในมหาวิทยาลัย เป็นร้านที่ได้รับความนิยมมากในหมู่นักศึกษา เพราะเป็นร้านกาแฟกึ่งห้องสมุด แถมยังมี Co-working Space ให้นักศึกษามานั่งทำงาน นั่งติวหนังสือได้อีก
ภายในร้านก็ตกแต่งอย่างสวยงาม ดูผ่อนคลาย แต่ละจุดแต่ละมุมก็มีต้นไม้ประดับทำให้รู้สึกสดชื่น แถมการจัดร้านยังเน้นเฟอร์นิเจอร์โทนสีขาว สีไม้อ่อน ดูมินิมอลสุด ๆ
เดียร์ชะโงกหน้ามามองด้วยความสนใจก่อนจะเงยหน้ามองคนที่อยู่ในรูปแล้วยิ้มล้อเลียน “หวานเชียวน้า”
“คนเขามีความรักก็แบบนี้แหละเนอะ”
“กิ๊ว ๆ”
“กิ๊ว ๆ อะไรล่ะ” หินผาส่ายหน้ากับท่าทางล้อเลียนของเพื่อนทั้งสองคนก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของทัชมาดูรูปที่อีกฝ่ายพูด
ต้นโพสต์ลงรูปของเขากับเพื่อน ๆ กลุ่มของกันต์แล้วก็กลุ่มของสายน้ำที่บังเอิญเจอกันที่ห้างสรรพสินค้าเมื่อวันก่อน ส่วนภาพที่ทัชกับเดียร์เอามาล้อเขานั้นเป็นภาพแคปมาจากภาพรวมอีกที เป็นภาพที่เขากำลังหันไปคุยกับสายน้ำแล้วยิ้มพอดี
หินผาอยากจะรู้จริง ๆ ว่าคนถ่ายรูปให้กล้องของอะไรขนาดซูมภาพแล้วแคปมาอีกทีภาพยังชัดเสียขนาดนี้
“ไง ไงล่ะ ภาพมันฟ้องนะมึง” ทัชยังคงเหย้าแหย่ต่อ
หินผาหัวเราะพร้อมกับไหวไหล่ “ก็ไม่เห็นจะอะไรเลย”
“ยังไง สรุปคือจริงจังใช่ไหมคนนี้อ่ะ” เดียร์ถาม หลังจากวันที่หินผารีบร้อนออกจากบ้านแฝดสามไปวันรุ่งขึ้นเพื่อนคนนี้ก็เล่าเรื่องสำคัญที่น่าตกใจให้ฟัง ทั้งเรื่องที่ว่าหินผากับสายน้ำเคยรู้จักกันมาก่อนสมัยตอนเป็นเด็ก ๆ แถมยังสนิทกันมาก แล้วก็ยังบอกถึงความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อสายน้ำให้พวกเขาฟังด้วย
ตอนได้ยินก็ตกใจเหมือนกัน เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งเดียร์กับทัชยังไม่เคยเห็นหินผาจะชอบใครหรือคุยกับใครเป็นพิเศษเลย ใครเข้าหาก็ปฏิเสธด้วยรอยยิ้มตลอด จนพวกเขาคิดว่าคงไม่มีใครในมหาวิทยาลัยที่จะมาทำให้เพื่อนคนนี้หวั่นไหวได้แน่นอน
ใครจะคิดว่าอยู่มาวันหนึ่ง... คนคนนั้นก็จะปรากฏตัวขึ้นแบบนี้
“จริงจังที่สุดแล้วล่ะ” หินผาตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
“กูขอหมั่นไส้ เบ้ปากมองบน” ทัชว่าพร้อมกับกรอกตาไปมาอย่างระอา
“คนยังไม่มีคู่อย่างมึงอย่าอิจฉา” เดียร์หันไปล้อเลียนทัชที่ตอนนี้กลายเป็นคนโสดคนเดียวของกลุ่ม ไม่ใช่สิ... หินผาก็ยังไม่ได้คบกับน้อง แต่ก็มีคนที่ชอบแล้วก็ถือว่าไม่โสดได้แล้วนี่เนอะ
“เดี๋ยวกูโบกเลย” ทัชทำท่ายกมือขึ้นจะทำอย่างที่ว่าแต่ก็ทำเพียงแค่วางมือบนผมของเพื่อนตัวเล็กแล้วขยี้จนยุ่งฟูไปหมดแค่นั้น “ขอย้อนความไปสมัยปีหนึ่งนิด ที่มึงเคยบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว ตอนนั้นมึงหมายถึงยังไงวะ”
“เหี้ย... ย้อนโคตรไกล” เดียร์พึมพำแต่ก็นึกตามไปด้วย “หมายถึงตอนที่คิดว่ามันชอบกูอ่ะเหรอ”
“เรื่องขนาดนั้นพวกมึงก็ยังจะจำกันได้นะ” หินผาหัวเราะ “ตอนนั้นกูแค่พูดไปอย่างนั้นเพราะมึงดันสงสัยว่ากูจะชอบเดียร์ แต่พอมานึกดูตอนนี้ตอนนั้นกูอาจจะหมายถึงน้องน้ำก็ได้ แต่กูอาจจะแค่ไม่รู้ตัว”
“ยังไงวะ”
“ก็... กูอาจจะชอบน้องน้ำมาตลอดแต่กูไม่รู้ตัวไง”
“เออ ช่างเรื่องที่มันผ่านมาแล้วเถอะ แล้วจากนี้มึงจะยังไง จีบน้องเหรอ” ทัชถาม
“กูว่ายังเร็วไปหน่อย กูอยากให้ความรู้สึกมันชัดเจนกว่านี้ก่อน ทั้งของกูแล้วก็ของน้อง หลายเดือนมานี้น้องเฟลกับความรู้สึกของกูมาเยอะกูเลยยังไม่อยากเร่งรีบสักเท่าไหร่” หินผาตอบพร้อมกับยิ้ม ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่เพื่อนทั้งสองคนไม่เคยเห็น เป็นรอยยิ้มที่ดูแล้ว... อันตราย “ไม่ว่ายังไง... กูก็ไม่ปล่อยให้น้องหายไปไหนหรอก”
“ตามใจมึงเลยจ้า” ทัชว่าส่ายหน้าอย่างระอา “กูชักจะสงสารน้อง มึงในตอนนี้ดูไม่ใช่มึงที่กูเคยรู้จัก”
“จริงของมึง กูว่ามันร้ายชิบหายเลยอ่ะ น้องแย่แน่ ๆ เลย” เดียร์เองก็หันไปพยักหน้าเห็นด้วยกันกับเพื่อน “มึงว่าเราควรจะไปเตือนน้องดีไหม”
“ก็ดีนะมึง”
“เตือนไปก็เท่านั้นแหละ น้องรักกูกว่าที่พวกมึงคิด” หินผาพูดพลางยักคิ้วใส่
“จ้า... กูเกลียดมึงมากตอนนี้” ทัชแทบจะหันหน้าหนี ส่วนหินผาก็หัวเราะชอบใจที่เห็นเพื่อนทำท่าทางแบบนั้น
เขาไม่ได้มั่นใจหรอกว่าน้องจะรักเขาหรือเปล่า แต่ก็แค่อยากจะแกล้งเพื่อนตัวดีทั้งสองคนก็แค่นั้นเอง
“แล้วนี่จะไปไหนกันต่อ” เดียร์ถามเพื่อนทั้งสองคน ทัชส่ายหน้าเป็นการบอกว่าไม่ไปไหนแล้ว เดียร์เลยหันไปมองเพื่อนอีกคนที่ยังไม่ตอบคำถามเขา “มึงอ่ะ”
“รอน้อง”
“โอเคจบ กูไม่ถามต่อว่าจะไปไหน” เดียร์ยกมือขึ้นเหมือนเป็นการตัดบท “งั้นกูกลับกับมึง”
“ตามนั้น มึงจะรอน้องอยู่นี่หรือว่ายังไง”
“อือ เดี๋ยวน้องมานี่” หินผาพยักหน้ารับ
“งั้นเราไปกัน”
พวกเขายกมือลาก่อนที่ทัชกับเดียร์จะหยิบกระเป๋าลุกจากเดินออกจากร้านไป หินผาหันไปเรียกพนักงานมาเก็บโต๊ะก่อนจะสั่งเครื่องดื่มของตัวเองแล้วก็เผื่อไปถึงน้อง แล้วก็ขนมให้ด้วย หลังจากนั้นไม่นานคนที่เขารอก็ผลักประตูเข้ามาในร้าน เสียงกระดิ่งที่เจ้าของร้านติดเอาไว้ตรงประตูดังกรุ๊งกริ๊งเรียกสายตาใครหลายคนให้หันไปมอง
สายน้ำกวาดสายตาไปรอบร้านก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นคนที่เขานัดนั่งรออยู่ เจ้าตัวเดินเข้ามาหาทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามอีกฝ่าย “รอนานไหมครับ”
“ไม่หรอก ทัชกับเดียร์ก็เพิ่งไปเอง” หินผาตอบ “พี่สั่งชาพีชกับเค้กช็อกโกแลตไว้ให้”
“ของโปรดผม ขอบคุณครับ” สายน้ำยิ้มกว้าง เขาไม่ชอบเครื่องดื่มที่มีรสหวานมาก ๆ เวลาจะสั่งพวกเครื่องดื่มเขาจึงมักสั่งแบบหวานน้อย แต่ที่ยอมรับน้ำแดงที่หินผาสั่งให้ก็เป็นเพราะว่าคนให้คือหินผา ส่วนพวกของหวานเขาชอบที่เป็นช็อกโกแลต แต่ก็ต้องไม่หวานจนเกินไปด้วย
“ไม่ยอมบอกพี่แต่แรกว่าไม่ชอบน้ำแดงชงแบบนั้น” หินผาตำหนิ แต่ไม่ได้จริงจังนัก เขาก็เพิ่งรู้ว่าน้องไม่ชอบอะไรหวาน ๆ จริง ๆ ก็ตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วที่สายน้ำไม่ชอบกินอะไรหวาน ๆ
“จริง ๆ ตอนนั้นเพราะมันเผ็ดด้วยแหละครับผมก็เลยกินได้ มันช่วยแก้เผ็ดได้” สายน้ำตอบ “ผมไม่เคยกินหมดแก้วต้องหิ้วกลับไปที่ห้องทุกครั้งให้น้ำแข็งมันละลายหน่อยแล้วค่อยกินต่อ”
“จริง ๆ เลยเรา” หินผาเอื้อมมือไปขยี้ผมสายน้ำอย่างมันเขี้ยวปนเอ็นดู
ชาพีชสองแก้วพร้อมเค้กช็อกโกแลตถูกยกมาเสิร์ฟที่โต๊ะ หินผาดันแก้วหนึ่งให้น้อง ของเขาอีกแก้ว เขาไม่เคยลองกินพวกเครื่องดื่มที่เป็นชาแบบนี้ส่วนมากจะเป็นพวกกาแฟไม่ก็ดาร์กโกโก้ ดาร์กช็อกโกแลต แต่เมื่อครู่เขากินกาแฟหมดไปหนึ่งแก้วแล้ว ก็เลยอยากที่จะลองอะไรแบบนี้ดูบ้าง
“กินไหมครับ” สายน้ำชี้นิ้วไปที่จานใส่ขนมเค้ก
“ไม่ล่ะ เรากินเลยเมื่อกี้พี่กินกับพวกเดียร์แล้ว” หินผาปฏิเสธก่อนจะลองหยิบน้ำชาพีชขึ้นมาดูด เขาทำหน้าพอใจเมื่อได้ลิ้มลองรสชาติใหม่ที่ไม่เคยกิน ชาพีชนั้นเย็นชื่นใจมีกลิ่นหอมหวานทำให้รู้สึกสดชื่น รสชาติก็ออกหวานหน่อย ๆ กำลังดี “รายงานที่เราเคยบอกพี่เสร็จหรือยัง”
สายน้ำเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะนึกไปถึงงานของตัวเองว่ามีอะไรบ้าง “อ่อ... วิชาสถาปัตยกรรมโลก ใกล้เสร็จแล้วล่ะครับเหลืออีกไม่เยอะเท่าไหร่”
“แล้วเบสิค ดีไซน์มีงานต้องส่งก่อนสอบมิดเทอมไหม”
“มีครับ” สายน้ำพยักหน้า “มีให้ขึ้นแบบสามมิติตามแบบแปลนที่อาจารย์ให้ไว้ครับ”
“แล้วเราทำเสร็จหรือยัง”
พอหินผาถามแบบนั้นเจ้าตัวก็ทำหน้าแหย “ทำแล้วครับแต่ยังไม่เสร็จเลย ผมเพิ่งเคลียร์ดรออิ้งหมดไปเอง”
“ถ้าติดตรงไหนก็บอก เดี๋ยวพี่ช่วยดูให้ แล้วนี่เอาคอมฯ มาแล้วใช่ไหม”
“ครับผม เอามาแล้วครับอยู่ในกระเป๋า”
“กินเถอะ เดี๋ยวจะได้ไปซื้อของกันต่อ” หินผาเลิกชวนสายน้ำคุยเพื่อที่อีกฝ่ายจะได้จัดการกับขนมเค้กตรงหน้าให้หมด
วันนี้หินผาจะไปซื้อของสำหรับตัดโมเดลที่จะต้องส่งกลางเทอมนี้ และเมื่อสายน้ำรู้เจ้าตัวก็ขอไปด้วยแถมยังเสนอตัวจะช่วยเขาตัดโมเดลด้วย คงเป็นเพราะสายน้ำอยากจะเห็นงานของเขามากกว่า แต่เพราะงานของสายน้ำเองก็ยังไม่เสร็จหินผาเลยชวนเจ้าตัวให้มาทำงานด้วยกันที่ห้องของหินผา สายน้ำก็จะได้ดูงานของเขา และเขาก็จะได้ช่วยสายน้ำดูงานด้วย
หลังจากที่จัดการขนมเค้กเรียบร้อยพวกเขาก็เดินออกจากร้านไปขึ้นรถของหินผาที่จอดอยู่ไม่ไกลเพื่อตรงไปยังห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ นี้ วนหาที่จอดรถอยู่ไม่นานก็ได้ใกล้ ๆ กับประตูทางเข้าพอดี หินผาพาสายน้ำตรงไปยังร้านจำหน่ายหนังสือชื่อดังที่ไม่ได้มีขายแค่หนังสือแต่มีพวกอุปกรณ์การเรียน อุปกรณ์เครื่องเขียนต่าง ๆ นา ๆ ด้วย
“พี่ทำมิวเซียมใช่ไหมครับ เป็นเกี่ยวกับอะไรเหรอ” สายน้ำถามด้วยความสนใจ เขารู้มาว่าโปรเจคของปีสี่ไม่ได้กำหนดว่าจะต้องทำอะไร แล้วแต่อยากจะทำได้เลย
“ใช่ พี่ทำมิวเซียมดนตรีนาฏศิลป์ไทยน่ะ” หินผาตอบคำถามน้องไปก็เลือกหยิบไม้บัลซ่าที่หนึ่งในอุปกรณ์การทำโมเดลไปด้วย “มีทั้งโซนที่เป็นเครื่องดนตรีไทย แล้วก็นาฏศิลป์ด้วย”
“ทำไมพี่เลือกทำเรื่องนี้ละครับ”
คนถูกถามหยุดคิดก่อนจะหันกลับมามองสายน้ำ “คงเพราะ... พี่อยู่กับสิ่งนี้มาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วละมั้ง ดนตรีไทย รำไทย ตอนที่อาจารย์บอกว่าให้ทำอะไรก็ได้พี่ก็นึกถึงอะไรพวกนี้ทันที พี่ว่ามันยากแต่ก็น่าสนุก”
สายน้ำพยักหน้ากับคำตอบของหินผา แอบเห็นด้วยกับทุกสิ่งที่อีกฝ่ายพูด หินผาอยู่กับดนตรีไทย นาฏศิลป์ไทยมาตั้งแต่เด็ก ไหนจะเคยเรียนด้วยกันกับสายน้ำมา แถมยังได้ไปแสดงโชว์หลาย ๆ ที่ด้วย
“คงจะสวยน่าดูเลยงานของพี่”
หินผาหัวเราะ “ไม่ต้องคิดถึงสวยเลย แค่เอาให้พี่ผ่านกลางเทอมนี้ไปได้ก่อนก็พอแล้ว”
“พี่หินผาเก่ง ทำได้อยู่แล้ว”
“แต่ไม่เป็นไรหรอก พี่มีผู้ช่วยที่เชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะเลยนี่นะ ใช่ไหมเรา”
สายน้ำทำตาโตพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง “พี่หมายถึงผมเหรอครับ โห... ถ้าเป็นตอนเด็ก ๆ ผมคงช่วยพี่ได้เต็มที่เลย แต่ตอนนี้นี่ไม่น่าจะรอดแล้วล่ะครับ”
“ดูพูดเข้า อาจารย์ไพศาลได้ยินตีเราตายเลย”
“นั่นสิครับ ถ้าพ่อรู้นี่คงตีผมแน่เลย”
“จริงสิ เรายังติดต่อกับอ. อยู่ใช่ไหม” หินผาถามอย่างไม่แน่ใจ
“ครับ ผมยังติดต่อกับพ่ออยู่ อย่างคอนโดที่ผมอยู่พ่อก็ช่วยเป็นธุระให้น่ะครับ มีโทรคุยกันบ้าง แต่ว่าตั้งแต่กลับมาผมก็ยังไม่ได้เจอพ่อเหมือนกัน ผมเองก็ยังปรับตัวไม่ค่อยได้ ส่วนพ่อก็ยุ่ง ๆ เลยยังไม่ได้เจอกันน่ะครับ” สายน้ำส่งยิ้มให้เหมือนต้องการบอกว่าเขาไม่เป็นอะไร “พ่อกับแม่เองก็ยังคุยกันได้ครับ ไม่ได้ถึงกับมองหน้ากันไม่ติดเลย”
“เอาไว้สะดวก ๆ พี่พาไปหาพ่อเอาไหม” หินผายกมือขึ้นลูบผมของสายน้ำอย่างที่ชอบทำ
“เอาครับ! ผมเองก็อยากเจอพ่ออยู่ เอาไว้หลังสอบเสร็จก็ได้พี่หินผาพาผมไปนะ” สายน้ำยิ้มดีใจ “ผมจะได้โทรบอกพ่อ ให้พ่อหาวันว่าง”
“จริงสิ เอาไว้พี่พาไป”
“จริง ๆ แล้ว... ผมก็อยากไปเยี่ยมน้าเดือนกับลุงพันธ์เหมือนกันนะครับ”
“อันนั้นต้องรอปิดเทอมแล้วล่ะ ถ้าเราไม่ได้กลับไปหาน้านก พี่จะพาเราไปเชียงใหม่”
สายน้ำพยักหน้าทันที “ได้เลยครับ ผมอยากกลับไปเชียงใหม่ ไว้ไปกันนะครับ พี่ ผม พี่ป่าไม้ด้วย”
“หึหึ โอเค ได้อยู่แล้ว” หินผายิ้ม หยิบไม้บัลซ่าที่เลือกได้แล้วส่งให้สายน้ำช่วยถือก่อนที่เขาจะเดินเลือกของกันต่อ กว่าจะเรียบร้อยก็ผ่านไปร่วมชั่วโมง
เสร็จจากตรงนี้หินผาก็ตามใจน้อง เมื่ออีกฝ่ายอยากจะแวะไปดูหนังสือเขาก็ไม่ขัด เดินตามสายน้ำไปยังโซนหนังสือแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายเลือกหนังสือได้อย่างเต็มที่ ส่วนเขาเองก็ยืนดูหนังสืออยู่ไม่ไกลกัน
❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖
“ไม่ว่ายังไง... กูก็ไม่ปล่อยให้น้องหายไปไหนหรอก”
หูยยยย พี่เขาประกาศซะขนาดนี้แล้วอ่ะจ้า
ทำยังไงดี พาน้องน้ำหนีไปดีไหมเนี่ย ? ? ? ?
พี่หินผาคนนี้คือใครรรรร น้องน้ำจะรับมือพี่เขายังไงเนี่ยลูก
เอาตัวรอดให้ได้นะ อวยพรให้อยู่จ้า
แล้วเจอกันใหม่ครั้งหน้าค่า
ปล. เค้ามี Line@ แล้วน้า แอดมาคุยเล่น ติดตามข่าวได้เลยนะ
Line@ : @f.gc (มี @ มี . (จุด) ด้วยน้า)
#เมื่อหินผาจรดสายน้ำ
หัวข้อ: Faculty of Love . 2 : เมื่อหินผาจรดสายน้ำ l ครั้งที่ "21" [END] l P.23 07-04-63 (อ่าน 77973 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก