#Maddog01รักอลวนของหนุ่มฮิคกี้ บทส่งท้าย 21/11/61 หน้า12 จบแล้วย้ายได้เลยค่ะ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: #Maddog01รักอลวนของหนุ่มฮิคกี้ บทส่งท้าย 21/11/61 หน้า12 จบแล้วย้ายได้เลยค่ะ  (อ่าน 46961 ครั้ง)

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2

ออฟไลน์ แมวดำ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 784
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2

ออฟไลน์ kaokorn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
5555+ เข้าใจคำว่า"มโน" จากความคิดของยองแอนี่เอง
 

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
เจ้อ้อแอยังไม่รู้ตัวอีกรึนั้น พี่สาวเหมือนจะตัดหางปล่อยวัดนางล่ะ รอชมจุดจบของแก๊งค์ตระกลูเดือนกะยัยมโนแจ่ม
เจ้ารินสู้ๆ นะค่ะ  :กอด1:
 :L1:   :pig4:   :L2:

ออฟไลน์ lucifer miumiu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +147/-1
บทที่50

ความวุ่นวายโกลาหล

ทีมแรกที่ถูกสัมภาษณ์คือทีมdoghunter00ของเมษา เฉินเล่อคิดว่าชื่อนี้แม่มโคตรเสร่อแต่ในเมื่ออากิระเป็นคนเสนอขึ้นมาเลยไม่รู้จะเถียงอะไร

คนที่พิธีกรเลือกสัมภาษณ์คนแรกคือสายหมอก นักกีฬาe-sportอันดับหนึ่งผู้มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ววงการ

“นี่เป็นการรวมทีมเพื่อลงแข่งขันแบบกลุ่มครั้งแรกของคุณตื่นเต้นไหมครับเศียรมังกร”

พิธีกรเริ่มจากคำถามเบาๆ เรียกน้ำย่อยก่อน สายหมอกยิ้มแล้วตอบคำถามด้วยท่าทีสบายๆ

“ผมตั้งใจจะรวมทีมของตัวเองนานแล้วกับเฉินเล่อ ก็พอดีว่ารุ่นน้องของผมdoghunter00เขามาชวนพอดีเท่านั้นเอง”

“ถ้างั้นขอผมไปถามคนอื่นบ้าง คืออย่างนี้ พวกเราในงานต่างรู้ดีว่า ตัวจริงของdoghunter00คือคุณ เมษา ชัยมงคล ลูกชายของคุณธันวา ชัยมงคล ผู้ผลิตเกม Military strategy ซึ่งจัดงานแข่งเกมชนกับงานของพวกเรา ผมอยากทราบว่าเพราะอะไรคุณถึงมาแข่งในงานของคู่แข่งdoghunter00ช่วยเล่าให้พวกเราฟังทีครับ”

คำถามของพิธีกรกระตุ้นเหล่าผู้ชมได้เป็นอย่างดี ทุกคนในฮอลล์ต่างอยากรู้กันทั้งนั้น

“ผมมาแข่งเพราะมีคนโยนถุงมือใส่หน้าผม” เมษาตอบคำถามอย่างไร้อารมณ์

“โอ้...ถึงขนาดทำให้คุณทิ้งงานของครอบครัวมา แสดงว่าการแข่งครั้งนี้คงจำเป็นมากแน่ๆ”

“ใช่ เพราะผมจะสะใจมากถ้าหากทีมของผมชนะในการแข่งขัน”

เมษาใช้สายตาคมเหมือนเหยี่ยวจ้องมองไปยังภาริชซึ่งนั่งอยู่ในโซนผู้บริหาร เพราะว่าอยู่ไม่ไกลกันนักทั้งคู่จึงสบตากัน ภาริชยิ้มหวานประดุจนางฟ้า

ยิ้มได้ก็ยิ้มไปเถอะ เมษาเอาแต่จินตนาการวินาทีที่ภาริชใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะต้องคุกเข่าขอขมาเขาต่อหน้าคนทั้งฮอลล์ ถึงตอนนั้นอยากรู้นักคนอย่างนายมันจะโทษว่าเป็นความผิดของนรินทร์ที่พ่ายแพ้ไหม มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว คนที่ยโสห่วงหน้าตาตัวเองต้องมาคุกเข่าต่อหน้าคนมากมาย ยังไงก็แล้วแต่นรินทร์ต้องได้เห็นธาตุแท้ของผู้ชายคนนี้เสียที

“ผมอยากทราบจริงๆ ครับว่าใครเป็นคนโยนถุงมือใส่หน้าคุณ”

“เอาไว้ทีมผมเป็นผู้ชนะของงานเมื่อไหร่ คุณจะได้เห็น เพราะไอ้หมอนั่นมันต้องคุกเข่าขอขมาผมต่อหน้าคนในงาน”

“โอ้ๆ ๆ ๆ” พิธีกรดูตกใจ คนในงานคนอื่นๆ ก็เช่นกัน

“นี่มันเป็นการท้าทายครั้งใหญ่เลยนะครับ คุณบอกพวกเราทีเถอะว่าเขาคือใครกัน”

แต่จนแล้วจนรอดเมษาก็ไม่ปริปากบอก สุดท้ายพิธีกรก็ยอมแพ้ไป เมื่อหันไปถามเฉินเล่ออีกฝ่ายก็เอาแต่บอกว่าชัยชนะในการแข่งจะพิสูจน์ทุกอย่าง เฉินเล่อขี้เกียจพูดเยอะ

เป็นเรื่องช่วยไม่ได้พิธีกรจึงไล่สัมภาษณ์ทีมอื่นๆ ต่อไป จนมาถึงทีมยอชินซึ่งเป็นทีมเด็ดอีกทีมหนึ่ง

“ขอคารวะท่านราชินีผู้งดงาม” พิธีกรโค้งคารวะที่เบื้องหน้าคิมยองแอ เรียกได้ว่าเป็นคนกินเป็นอยู่เป็นอย่างแท้จริง

“ฉันขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม” คิมยองแอยิ้มสวย แน่ล่ะนี่มันเป็นการสัมภาษณ์อยู่แล้ว พิธีกรต้องอยากให้หล่อนพูดแน่นอน

“เมื่อเดือนก่อนมีคนกังขาในความสำเร็จของฉันค่ะ”

แค่ประโยคขึ้นต้นก็ทำเอาแฟนคลับของคิมยองแอหัวร้อนไปตามๆ กัน แฟนคลับของคิมยองแอเรียกตัวเองว่านัมชินหรือความหมายก็คือแฟนหนุ่ม คนพวกนี้มีเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญที่ทำตามการชี้นำของยองแอ เช่นยกพวกถล่มคู่กรณีของหล่อนในโลกโซเชียล และตามเอาใจช่วยในทุกทีที่หล่อนปรากฏตัว

พวกนัมชินมีความอ่อนไหวเป็นพิเศษเรื่องฝีมือที่แท้จริงของคิมยองแอ อันที่จริงพวกเขาก็รู้แก่ใจอยู่แล้วแหละว่าคิมเยจีเป็นส่วนสำคัญในการก้าวขึ้นไปด้านบนของไอดอลที่พวกเขาชื่นชอบในตอนนี้ แต่ทว่าทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของคิมยองแอคำพูดที่ควรใช้สั่งสอนไอดอลของตัวเองก็กลายเป็นแรงกระตุ้นอันฮึกเฮิมจนตามไปถล่มคู่กรณีจนย่อยยับมากกว่า

“ใครกันวะที่มันกล้ารังแกยองแอนูน่าของพวกเรา”

“อยากเห็นหน้าว้อย”

“ยองแอออนนี่บอกพวกเรามาสิ พวกเราอยากรู้ใจจะขาดแล้ว”

เสียงก่นด่าโวยวายดังโกลาหล เยจีกับลูกทีมอีกสองคนเป็นกังวลเพราะรู้ว่าไม่สามารถหยุดยั้งความบ้าคลั่งของยองแอและพวกแฟนคลับได้

ตอนนี้จะเล่นละครก็ต้องเล่นให้สุด คิมยองแอยกมือขึ้นปาดน้ำตา เธอหลั่งน้ำตาต่อหน้าคนในฮอลล์

“ฉันรู้ว่าทุกคนต่างครหาในฝีมือของฉัน แต่คราวนี้เพื่อพิสูจน์ความสามารถ ฉันจะเป็นคนบัญชาการและวางแผนในการแข่งครั้งนี้ทั้งหมด”

จากนั้นคิมยองแอก็หันตัวไปยังทิศทางที่นรินทร์นั่งอยู่ ทั้งคู่ประสานสายตากัน หล่อนคิดว่าอีกฝ่ายจะกลัว ทว่าไม่ได้มีอะไรที่ใกล้เคียงอยู่ในดวงตาคู่นั้นเลย

น่าโมโห ฉันจะขยี้แกให้ยับเลย

“คราวนี้ถ้าฉันชนะก็ต้องขอให้คุณหยุดคิดเรื่องที่ฉันเอาแต่พึ่งพาพี่สาวของฉันด้วยนะคะคุณmaddog01”

เยจีถึงกับกุมขมับ ไม่รู้ว่ายัยน้องสาวแสนโง่ของเธอคิดบ้าๆ อะไร ทำแบบนี้มันโง่มาก เท่ากับว่าเธอประกาศเป็นศัตรูกับพี่ภาริชซึ่งๆ หน้าเลย คิดหรือว่าคนอย่างภาริชจะยอมให้ใครมารังแกคนของเขาง่ายๆ

เยจีถึงกับหันไปมองดูอากัปกิริยาของภาริช เห็นว่าฝ่ายนั้นยิ่งทียิ่งยิ้มหวานขึ้นเรื่อยๆ พี่ชายคนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรก็มักเอาแต่ยิ้ม ไอ้รอยยิ้มนี่แหละที่ทำให้เขาเป็นคนอันตราย เพราะไม่รู้ว่าโกรธเสียใจหรือว่าดีใจกันแน่

เวลานี้เสียงที่เต็มไปด้วยการเข่นฆ่าของพวกนัมชินดังกระหึ่มจนน่ากลัว ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในโซนของตัวเองเพราะว่าจงใจจับกลุ่มเหมาซื้อที่นั่งเฉพาะบริเวณนั้นกันก็ตาม

“ไอ้เหี้ยmaddogมึงเก่งนักหรือถึงรังแกได้แต่ผู้หญิง”

“มึงมันต้องแพ้เว้ย มึงมันต้องแพ้มึงล้างคอรอไว้ได้เลย”

แต่ใช่ว่าแฟนคลับฝ่ายmaddog01จะยอมมีเสียงโวยวายปกป้องดังกระหึ่มไม่แพ้กัน

“พวกมึงนั่นล่ะเอาแต่ตามตูดสาวเมือง k มึงแน่ใจได้ไงว่าอีนังนั่นมันไม่พูดโกหก”

เสียงแฟนคลับคนหนึ่งของฝั่งmaddogโต้กลับไป เสียงนี้ปลุกระดมพวกเดียวกันให้ปะทะกับพวกนัมชิน

“จริงด้วย พวกมึงกามขึ้นสมองจนไม่รู้สี่รู้แปดไงวะ”

“มึงกล้าดียังไงมาว่ายองแอออนนี่ของพวกกูโกหก”

“ไอ้เหี้ยmaddogมึงเปิดเผยตัวจริงแล้วมาอธิบายสิวะ”

เสียงโวยวายของผู้ชมทั่วฮอลล์ทำให้พีธีกรต้องรีบวิ่งไปหาตัวmaddog01

“เอ่อคนไหนคือmaddog01ครับ” พอพิธีกรพูดออกไมค์ ทุกเสียงก็พากันเงียบลง ทุกสายตาจดจ้องมายังบริเวณที่นั่งของทีมmaddog01

ใครจะไปคิดว่าสาวน้อยทอมบอยผู้หน้าตาน่ารักฉิบหายจะเป็นคนรับไมค์ไป ทำเอาพวกนัมชินชักเขวเพราะภาพลักษณ์ที่ดูสะอาดบริสุทธิ์ของคนคนนั้นทำให้งุนงงเหมือนกัน

“ผมวิจารย์ว่าคุณคิมยองแอไม่เก่งจริง เพราะผมเห็นว่าคนสำคัญที่นำพาทีมชนะทุกครั้งคือพี่เยจี”

ยองแอฟังแล้วกำหมัดแน่น ยังกล้าพูดอีกนะ ไอ้เด็กนี่ไม่กลัวพวกแฟนคลับของเธอถล่มหรือไง

“ผมรู้ว่าผมพูดจารุนแรงไป แต่คุณคิมยองแอก็ท้าดวลกับผมเพื่อรักษาศักดิ์ศรีตัวเอง ดังนั้นถ้าผมแพ้ ผมจะยอมรับว่าผมคิดผิด”

ดูเหมือนว่าคำพูดตรงไปตรงมาของนรินทร์จะทำให้พวกนัมชินสงบลง ถึงมีพวกที่ยังบ่นไม่เลิกก็ตาม

“ก็ถ้าผมพูดจารุนแรงเกินไปก็ขอโทษด้วยครับ ยังไงก็ตามการแข่งขันครั้งนี้สำคัญกับผมและคุณคิมยองแอมาก ไม่ว่ายังไงก็อยากให้ทุกอย่างจบลงอย่างราบรื่นและขาวสะอาด”

นรินทร์ไหว้ขอโทษคิมยองแอต่อหน้าผู้คนในฮอลล์ มันแสดงถึงสัมมาคารวะขั้นพื้นฐานที่ต่อให้พวกนัมชินอยากจะตะโกนด่าต่อไปแค่ไหนก็ต้องระงับอารมณ์ไว้ก่อน

ตามปกติพวกเขาก็ถูกเรียกว่าเป็นพวกแฟนคลับอันธพาลอยู่แล้ว และพร้อมจะขย้ำศัตรูของคิมยองแอเสมอ แต่พูดกันตามตรงไม่เคยมีคนไหนที่มารยาทดียอมไหว้ขอโทษตั้งแต่แรกแบบนี้มาก่อน ก็เพราะคู่กรณีของคิมยองแอส่วนใหญ่ถูกเจ้าหล่อนยั่วโทสะบิดเบือนภาพลักษณ์ให้กลายเป็นสีดำ มันทำให้หนุ่มๆ นัมชินไม่รู้สึกผิดอะไรต่อการเหยียบย่ำคนเหล่านั้น

“ก็นับว่ารู้มารยาทใช้ได้นี่”

“ยองแอนูน่าแสดงให้หมอนั่นมันเห็นเลยว่าใครแน่จริง”

“ยองแอออนนี่ แสดงให้มันเห็นว่ามันพูดผิด”

“คิมยองแอ เราอยู่ข้างเธอน้า ถล่มพวกมันให้ย่อยยับในการแข่งครั้งนี้เลย”

“คิมยองแอ คิมยองแอ”

กระแสการรังแกที่เธอวางเอาไว้ถูกบิดเบือนไป กลายเป็นการประกาศท้าดวลกันอย่างขาวสะอาดและแฟนคลับของทั้งสองกลุ่มยอมรับกันได้ไปเสียนี่

คราวนี้พิธีกรร่วมรีบเอาไมค์มาจ่อปากเธอ คงต้องการให้เธอพูดอะไรซักอย่าง

“ฉันจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังค่ะ” คิมยองแอยิ้มหวานก่อนจะนั่งลงแล้วไม่เปิดปากพูดอะไรอีก

ในเมื่อสถานการณ์ดีขึ้นแล้วก็ฉวยโอกาสสัมภาษณ์ทีมmaddog01ไปเลยแล้วกัน พิธีกรฉีกยิ้มกว้างเริ่มทำรายการต่อไป

“เอ...ผมสงสัยนะ ทำไมคุณตะวัน โยธาบดี กับfordถึงมาอยู่ตรงนี้เอ่ย พวกคุณเป็นใครกันแน่ครับ”

พิธีกรจ่อไมค์โครโฟนมาที่ฟอร์ด ทำเอาคนถูกถามเกาแก้มแก้เขิน

“ก็ไม่มีอะไรมากครับผมก็แค่มือใหม่ที่จับพลัดจับพลูมาร่วมทีมเฉยๆ”

“เอ้าไม่ธรรมดานะครับ ใครๆ ก็รู้ว่าคุณคือ ฟอร์ด พัชรกานต์กุล น้องชายของบอสใหญ่ของเรา เอาล่ะเราจะไม่ล้วงลึกเรื่องนั้น เอาเป็นว่าสิ่งที่คุณคาดหวังจากการแข่งครั้งนี้คืออะไรครับ”

“สะสมประสบการณ์ครับ”

“แค่นั้นหรือ” พิธีกรทำเสียงเหมือนไม่เชื่อใครจะไปคิดว่าตะวันจะแย่งไมค์ไปจากมือ

“จริงๆ พวกเรามาถล่มคนต่างหาก โดยเฉพาะพวกที่วอนเว้าเป็นพิเศษ”

ด้วยน้ำเสียงและใบหน้าทรงเสน่ห์ของตะวันที่ขึ้นไปอยู่บนจอยักษ์ทำเหล่าแฟนคลับสาวๆ หวีดร้องเสียงดัง

“พี่ตะวัน พี่ตะวันเท่มากค่ะ”

“ถล่มมันให้ยับเลยค่ะ น้องพร้อมตามพี่เสมอ”

“อีพวกติ่ง ถึงกรี๊ดแค่ไหนเขาก็ไม่เอาพวกหล่อนหรอก”

แน่นอนว่าพวกนัมชินต้องโวยวายอยู่แล้ว เพราะท่าทีแข็งกร้าวของตะวันมันคือการท้าทายคิมยองแอของพวกเขาชัดๆ ตอนนี้พวกนัมชินกับแฟนคลับของตะวันเลยซัดกันนัวเนีย

ตะวันหัวเราะชอบใจ รู้สึกผิดเสียที่ไหน เขากำลังเดือดจัด เขาโมโหยัยหน้าปลวกยองแอที่ทำให้ลูกพี่ต้องไหว้ขอโทษต่อหน้าผู้คนมากมาย ถ้าพูดถึงเรื่องยกแฟนคลับถล่มกันล่ะก็ ตะวันมั่นใจว่าเขามีพาวเวอร์มากกว่า แฟนคลับหนากว่า

แล้วมันก็ใช่ด้วย คิมยองแอเป็นนักเล่นเกมอาชีพและเป็นนางแบบร่วมด้วยบางครั้ง แต่เจ้าหล่อนมีแต่แฟนคลับผู้ชายล้วนๆ พวกผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่ชอบเธอ แน่ล่ะผู้หญิงส่วนใหญ่มีสัญชาติญานพวกหล่อนสามารถรับรู้ได้ว่าใครดีใครแหลเป็นพิเศษ

กลับกันตะวันเป็นระดับซูเปอร์ไอดอล เป็นนักร้องนักแสดงและนายแบบ นอกจากเป็นที่ใฝ่ฝันของพวกสาวๆ ยังเป็นต้นแบบให้หนุ่มทำตามในทุกด้าน มันจะเทียบกันได้ไง

“เอาจริงๆ นะ กูว่ามันตลกว่ะ ที่จะมาประกาศเรียกร้องความสนใจในงาน” หนึ่งในแฟนคลับหนุ่มของตะวันเปิดประเด็น

“ใช่ๆ คิมยองแอนี่ชอบเปิดประเด็นดราม่าอยู่เรื่อย”

“พวกมึงพูดบ้าอะไรวะ มันยุติธรรมกับนางฟ้าของพวกกูป่าว ถูกเหยียดขนาดนั้นให้เก็บไว้ในใจหรือไง”

พวกหนุ่มนัมชินเถียงกลับ เกิดความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง ทำเอาพิธีกรงุนงงไปหมดแล้ว 30 ปีที่ทำงานด้านนี้มาไม่เคยเจอการทำงานที่ไหนที่จะวุ่นวายขนาดนี้

“พวกมึงเป็นไรวะ พวกกูจบแล้วไงเหี้ย maddogมันก็ไหว้ขอโทษพวกกูแล้ว พวกกูก็ยอมให้แข่งอย่างขาวสะอาดแล้วไงวะสัด เป็นเหี้ยอะไร”

จังหวะที่ความสับสนอลม่านเริ่มลุกลามไป จู่ๆ ภาริชก็เดินไปบนเวที แล้วเริ่มพูดด้วยเสียงเรียบเรื่อย

“ทุกคนช่วยอยู่ในความสงบหน่อย”

มีใครฟังเสียที่ไหน ภาริชได้แต่ยิ้มๆ เขาส่งสัญญาณให้เปิดระดับเสียงสูงสุดก่อนจะพูดใส่ไมค์ด้วยเสียงที่ดุดันและทรงอำนาจ

“เงียบ”

ก็เสียงไมค์มันดัง แล้วน้ำเสียงก็โหดได้ใจแท้ ทำให้พวกแฟนคลับที่โต้เถียงต่างเงียบอย่างเสียไม่ได้





“ในเมื่อทุกท่านต่างจริงจังกับการดวลของผู้เข้าแข่งขันขนาดนี้ ผมจะเปิดให้ลงทะเบียนทายผลชนะในเกมทุกเกมของบริษัทผม ไม่ว่าคุณจะทายผลแพ้ชนะถูกหรือผิด ทุกๆ คนที่ลงทะเบียนเข้ามาจะได้เงินในเกมคนล่ะ 5แสน และอุปกรณ์ระดับ ss < super special >คนล่ะห้าชิ้น นอกจากนั้นผู้ที่ทายผลได้ถูกต้องเราจะสุ่มเลือกจากระบบมาคนหนึ่งจากเกมทุกเกมที่เปิดให้ลงทะเบียน ผมจะแจกรถรุ่นล่าสุดจากบริษัทsonyaที่พวกคุณคงได้เห็นในโฆษนาแล้ว ซึ่งเกมของบริษัทผมที่เปิดให้บริการก็มีมากกว่า10เกม ผู้โชคดีที่จะได้รถคันงามไปก็ตามจำนวนนั้น”

เสียงฮือฮาดังไปทั่วงาน ขึ้นชื่อว่าการพนันกับของฟรีใครมันก็อยากได้อยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่าคนในงานส่วนใหญ่เป็นนักเล่นเกมตัวยงกันทั้งนั้น มันจึงทำให้การแจกไม่อั้นครั้งนี้หยุดความวุ่นวายลงได้ แต่ละคนพร้อมใจฟังเงื่อนไขแล้วหยิบมือถือของตัวเองลงทะเบียน ความวุ่นวายจึงสงบลงในที่สุด



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



55555มาซะเย็นเลยงิ อืมเกมทั้งหมดที่เราเขียนมีหลายอย่างมาจากเกมจริง

แล้วเราเอามาขยำทำอีกทีนะคะ พอดีมีนักอ่านถามมา

อ่า...ตอนหน้าคงได้เริ่มแข่งเกมแล้วล่ะมั้ง

แสดงความคิดเห็นเป็นกำลังใจด้วยนะคะ

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
เนี่ยยยย รักพี่เค้าตรงนี้แหละะะ /เดินไปลงทะเบียน555

ออฟไลน์ river

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +231/-3

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
วิธีแก้ปัญหามันง่ายนิดเดียวเนอะคะคุณพี่  o18

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
อู้วว... ขอตัวไปลงทะเบียนก่อนนะค่ะ ไปรอดูเพื่อความสะใจ คนจริงเขาไม่ดราม่า ยกตนข่มท่านหรอก :katai3:
 :L1: :pig4: :L2:

ออฟไลน์ แมวดำ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 784
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
อู้วว... ขอตัวไปลงทะเบียนก่อนนะค่ะ ไปรอดูเพื่อความสะใจ คนจริงเขาไม่ดราม่า ยกตนข่มท่านหรอก :katai3:
 :L1: :pig4: :L2:

ไปด้วย..........

ออฟไลน์ lucifer miumiu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +147/-1
บทที่51

หายนะที่คลืบคลานอย่างช้าๆ

เวลานี้ทีมต่างๆ ถูกจับคู่แข่งเรียบร้อยแล้ว แล้วทีมยอชินของคิมยองแอกับทีมmaddog01ของนรินทร์ก็ได้เจอกันตั้งแต่นัดแรก

“ว้าวนี่มันเป็นแมตหยุดโลกเลยนะครับเนี่ย ใครมันจะไปคิดว่าจะเร็วขนาดนี้ ใช่มะคุณโรม”

“ผมล่ะตื่นเต้นจริงๆ เลยครับคุณเอก ไม่ตื่นเต้นได้ไงล่ะก็เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนกัปตันของทั้งสองทีมประกาศดวลกัน ยังไม่รวมพวกแฟนคลับที่พร้อมจะลุยกันให้เละอีกนะครับ ฮ่าฮ่าฮ่า”

“โอ๊ย...พวกเราคนชาติเดียวกันไม่ตีกันหรอกครับ อ่าวๆ ดูเหมือนว่าทั้งสองทีมพร้อมแล้วนะครับ”

ในที่สุดผู้เล่นทั้งสองทีมก็เข้าไปล็อคอินในแอคเค้าท์ตัวเอง พวกแฟนคลับฝั่งmaddogรอมานานแล้ว พวกเขารู้แล้วว่าmaddog01คือใครและประทับใจกันไป ก็เคยจินตนาการกันอยู่นะว่าmaddog01ต้องเป็นโอตาคุหยองกรอดสายเอนเตอร์เทน แต่ใครจะคาดว่ากลายเป็นคิ้วท์บอยสุดน่ารักแบบนี้ไปได้

ที่เหลือทุกคนเลยมาลุ้นกันว่าford ตะวันและสาวสวยคนนั้นคือใครกันแน่ และแล้วรายชื่อแอคเค้าท์รวมถึงใบหน้าของผู้เล่นก็ปรากฏบนจอยักษ์

“ตายแล้วชานมไข่มุกโคตรอร่อยคือพี่ตะวันหรือเนี่ย”

“เฮ้ยนึกว่าเป็นผู้หญิงมาตลอด ทีแรกเข้าใจว่าเป็นแม่สาวเปรี้ยวปรีดคนนั้นซะอีก”

“พี่ตะวันชอบเล่นตัวผู้หญิง เหมือนที่หนูชอบเล่นตัวผู้ชายเลยค่า”

“โธ่เว้ยถึงว่ากูจีบไม่เคยติดที่แท้ก็เป็นผู้ชายนี่เอง”

แต่ที่ตกใจกว่าคือsilverfox13ที่เงียบขรึมดุดันคนนั้นกลับกลายเป็นหญิงสาวที่ไม่ต่างจากไอดอลเกิร์ลกรุ๊ปเลย เรื่องนี้มันทำให้เกมเมอร์หลายคนประหลาดใจมาก

“โอ๊ยขอคารวะแม่นาง “

“เธอช่างเท่เหลือร้าย”

“พี่silverfox13ถึงพี่เป็นผู้หญิงหนูก็ยังรักพี่นะ”

“เป็นผู้หญิงสิดีฉันไม่ชอบผู้ชายอยู่แล้ว”

ดังนั้นคนที่เหลือในแอคเค้าท์สุดยอดสาวงามก็คือฟอร์ด แม้จะไร้ชื่อเสียงก็ตามแต่พวกแฟนๆ ของทีมmaddog01ก็ยังเอาใจช่วย

“สู้ๆ น้าford”

“แข่งครั้งแรกไม่ต้องเกร็งนะโว้ยเอาสบายๆ”

“เอาล่ะครับตอนนี้ทั้งสองทีมกำลังสุ่มเลือกแมพ ตามกติกาเราจะแข่งกันสามแมพ แต่ถ้ามีทีมได้ชนะไปก่อนถึงสองแมพทีมนั้นก็จะชนะไปเลยนะคร๊าบ” โรมอธิบายให้ผู้ชมฟัง

“ในที่สุดทั้งสามแมพก็ออกมาแล้วครับ ทั้งสามแมพเป็นแมพยอดนิยมที่ง่ายทั้งรุกและรับ โชคดีนะครับที่ไม่ต้องชิงตัวประกันหรือกู้ระเบิดกันเลย” เอกบรรยาย จากนั้นโรมก็ช่วยเสริม

“บางทีการเผชิญหน้าครั้งนี้อาจจบได้รวดเร็วกว่าที่คิดก็ได้นะครับ”

“อ้าวๆ งั้นก็แย่สิครับคนดูคาดหวังความมันหยดติ๋งอยู่นะนี่”

“เริ่มแล้วครับคุณเอก”

เกมlast battelนั้นมีตัวละครให้เลือกถึง20ตัวละคร แบ่งออกเป็นฝั่งAttackerและฝั่งDefenderที่มีสกิลติดตัวและแก็ดเจ็ตแตกต่างกันไป สำหรับการแข่งในแมพแรกฝั่งmaddog01เป็นฝ่ายบุกและฝั่งยอชินเป็นฝ่ายรับ

สำหรับทีมยอชินที่คิมยองแอวางแผนการรบของทีมด้วยตัวเอง เธอตั้งใจระบุลงไปแม้กระทั่งตัวเล่นของคนในทีมซึ่งเกี่ยวกับเรื่องมันทำให้เยจีถึงกับต้องขมวดคิ้ว ตามปกติเยจีเป็นมันสมองให้กับทีมมาโดยตลอด เธอมักสร้างภาพสถานการณ์ต่างๆ ไว้ในหัวเป็นร้อยๆ รูปแบบ

จากนั้นเธอจะเลือกแผนการมาใช้เมื่อดูแล้วว่าอีกฝ่ายเลือกตัวละครแบบไหนมาเป็นตัวเดินเกมบ้าง จะหาว่าเธอถ่วงเวลาก็ได้ แต่เธอมักจะรอเวลาเลือกตัวละครเป็นคนสุดท้ายเพื่อดูฝั่งตรงข้ามกับฝั่งตัวเอง แล้วนำตัวละครที่คิดว่าซัพพอร์ททีมได้มากที่สุดมาใช้

แต่นี่น้องสาวของเธอบังคับให้เธอทำตามแผนที่หล่อนคิดว่าดี ไม่มีการดูกระแสของการเลือกตัวละครใดๆ ทั้งนั้น แถมตัวละครที่เลือกให้คนในทีมอีกสองคนไม่ว่าจะเป็นมิ้นท์หรือแอน ก็ทำให้พวกเธอกังขา อันที่จริงจะใช้ตัวละครฝั่งAttackerมาเล่นเป็นทีมรับมันก็ได้

แต่นี่มันเป็นการวางกลยุทธแบบไหนที่ฝั่งทีมรับใช้ตัวละครAttackerถึงสามคนส่วนหัวหน้าทีมเป็นตัวละครDefenderตามปกติ ตัวละครของคิมยองแอนั้นคือSilent walk เป็นตัวละครฝั่งDefenderยอดนิยม

ตัวละครตัวนี่มีสกิลติดตัวมากมายแต่ไม่มีแก็ดเจ็ตให้ใช้ เพราะตัวสกิลก็เรียกได้ว่าค่อนข้างโกงและชี้เป็นชี้ตายได้ดีทีเดียว

เนื่องจากมีสกิลย่องเงียบที่ต่อให้วิ่งก็ไม่มีเสียงจึงทำให้สามารถย่องไปข้างหลังฝ่ายตรงข้ามแล้วเฉือดได้ง่ายๆ แถมปืนที่ถืออยู่ยังเป็นปืนแบบพิเศษที่เก็บเสียงและไม่ทำให้ตายทันที มันจะเปิดโอกาสให้ใช้สกิลinvestigateซึ่งเป็นสกิลล้วงความลับ

หลังจากกดใช้สกิลจะสามารถเห็นผู้เล่นฝั่งตรงข้ามแม้ว่าจะมีกำแพงหรือสิ่งกีดขวาง แถมยังเห็นกันได้ทั้งทีมของผู้ใช้สกิล

แผนของยองแอคือเธอตั้งใจจะเปิดแมพล้วงที่อยู่จากตัวละครโง่ๆ ซักตัวแล้วให้คนในทีมที่เล่นตัวละครฝั่งAttackerถล่มให้ยับแบบม้วนเดียวจบ

เยจีเคยเตือนน้องสาวแล้วว่านี่มันบ้ามากๆ แต่ยองแอพูดว่าถ้าไม่ได้ลองจะรู้หรือไงว่ามันแย่หรือดี เยจีไม่เข้าใจความคิดของน้องสาวเลย นี่หล่อนอยากชนะแน่หรือเปล่า

มิ้น เยจีและแอนถูกยองแอสั่งให้หาที่หลบดีๆ อย่าเข้าปะทะก่อน พวกเธอถูกสั่งให้รอจังหวะ ทว่ามิ้นและแอนส่งข้อความลับหากันโดยไม่พูดออกไมค์

Mint : ทำยังไงดีแอน เราไม่มีแก็ดเจ็ตกับดักไว้สำหรับตั้งรับ หรือแม้แต่กำแพงเหล็กไว้ป้องกันการทะลวงบุกเข้ามา แย่แน่ๆ แบบนี้แย่แน่ๆ

แอนไม่โต้ตอบกลับไป เธอเข้าใจนิสัยของมินท์ดี เธอเป็นคนแตกตื่นง่าย แต่ฝีมือก็ใช่ว่าจะด้อย เพียงแค่วิตกง่ายเท่านั้น แอนหันไปมองดูพี่เยจีว่าทำอะไรอยู่ สีหน้าของพี่สาวดูไม่ค่อยดีนัก

ดูเหมือนว่าคิมยองแอจะตกเหยื่อได้ในที่สุด แอคเค้าท์สุดยอดสาวงามกลายเป็นเหยื่อ ยองแอย่องเงียบไปทางด้านหลังยิงด้วยปืนพกจนอีกฝ่ายร่วงลงไปคลาน เจ้าหล่อนรีบใช้สกิลinvestigate ทว่าใครจะคาดคิดอยู่ๆ ก็มีกระสุนสตั๊นยิงมาจากทิศทางไหนก็ไม่รู้มันทำให้เธอล่วงลงไปนอนตายโดยไม่รู้ตัว

“โอ้ๆ ๆ ๆ คนที่ฆ่าเธอคือmaddog01ครับ เหนือชั้นเหนือชั้นมาก”

จากสายตาของผู้ชมผู้บรรยายที่รู้แต่แรกแล้วก็คือการจับคู่ของตัวละครฝั่งAttackerสองตัวที่silverfox13กับmaddog01ใช้

ตัวหนึ่งเป็นตัวละครที่มีแก็ดเจ็ตส่องรอยเท้าของทุกคนได้ ส่วนตัวละครของmaddog01นอกจากมีกระสุนสตั๊นกับกระสุนระเบิดกำแพงที่ยิงออกไปได้สูงสุดอย่างละถึง4นัด เขายังสามารถยิงกระสุนสะท้อนไปมาตามมุมไปหาศัตรูได้อีก

ซึ่งจากสายตาของคนดูทั้งหมดsilverfox13กับmaddog01จับคู่ไล่ตามคิมยองแอมาแต่ต้น ใช้สุดยอดสามงามเป็นเหยื่อล่อ หลบมุมแล้วยิงกระสุนสะท้อนไปหาจากบนบันไดในจังหวะที่คิมยองแอกำลังจะใช้สกิลinvestigate

เยจีถึงกับเดาะลิ้นด้วยความหัวเสีย แถมตอนนี้มินท์ก็ถูกชานมไข่มุกเล่นงาน อีกฝ่ายพังกำแพงเข้ามาหามินท์กับแอนที่อยู่ร่วมกันยิงกราดด้วยกระสุนที่รุนแรงอันเป็นคุณสมบัติได้เปรียบของฝั่งAttackerตายตกไปติดๆ กันในพริบตา

เยจีเหลืออยู่ตัวคนเดียวแล้ว เธอปรายตามองไปยังยองแอ ดูเหมือนน้องสาวของหล่อนจะตกใจกับเหตุการณ์อันไม่คาดฝันจนนิ่งงันไป เหลือตัวคนเดียวแม่มไม่ใช่เรื่องตลก ยิ่งถูกมือดีสามคนรุมซ้ำเธอจะรอดชีวิตได้อย่างไร

เสียงเฮของฟังกองเชียร์maddog01ดังลั่น ทำเอาพวกนัมชินกร่อยไปถนัดตา คิมยองแอเองก็รู้สึกอับอาย เธอยังไม่เข้าใจว่าตัวเองแพ้ได้อย่างไร

“ยองแอออนนี่ อย่ายอมแพ้ นี่มันแค่รอบแรก”

“ใช่แล้วยองแอนูน่า ยังเหลืออีกสองตา ฮึดสู้สิ”

เสียงพวกนัมชินส่งแรงใจมาทำให้ความมั่นใจของหล่อนกลับมาอีกครั้ง

จริงด้วยนี่มันแค่รอบแรกเท่านั้น ยังเหลืออีกสองครั้ง จริงๆ ต่อให้เธอตาย คนที่เหลือมันก็ควรเอาชนะให้ได้สิ ยัยมินท์กับยัยแอนมัวทำอะไร ทำไมถึงโง่ปล่อยให้ตายง่ายๆ แล้วยังเยจีอีกไหนว่าเก่งนักไง ที่แท้ก็ไม่เท่าไหร่นี่

“ขณะที่ฉันวางแผนและทำเกมมาเป็นอย่างดี ฉันหรืออุตส่าห์ไว้ใจพวกเธอให้อุดรอยรั่ว แต่ดูสิพอฉันตายทุกคนก็ทำอะไรไม่ได้ เหมือนคนไม่มีมือเท้า คราวนี้ช่วยทำตัวให้มีประโยชน์บ้างนะ”

ยองแอด่าเหมารวมโดยไม่มองหน้าลูกทีมเลย มิ้นท์ที่ค่อนข้างจิตใจอ่อนไหวแทบอยากร้องไห้ ในขณะที่แอนเริ่มโมโหขึ้นมาบ้างแล้ว เธอหันไปหาเยจีถามด้วยสายตาว่าจะไม่ทำอะไรเลยหรือ

“ยองแอพวกเราจะทำตามแผนของเธอเป็นอย่างดี แต่ถ้าแพ้คราวนี้เธอจะมาโทษพวกเราไม่ได้อีกนะ”

“ก็ถ้าพวกพี่ทำตามแผนของฉันอย่างดีแล้วใช้สมอง ฉันจะแพ้แบบรอบแรกหรือ”

จังหวะนั้นแอนก็ส่งข้อความลับมาให้เยจีจากหน้าจอpcระหว่างเลือกตัวละคร

Ann : ฉันมาร่วมทีมนี้เพราะเทิดทูนพี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าชอบความเอาแต่ใจของน้องสาวพี่นะ

Ann : ถ้าคราวนี้เราต้องแพ้ ฉันจะขอถอนตัวจากทีม

Ann : แต่ถ้าพี่จะตั้งทีมโดยไม่มีน้องสาวของพี่ ฉันจะดีใจมาก และฉันจะเอามิ้นท์ออกจากทีมไปกับฉันด้วย

เยจีไม่ตอบแอนกลับไป เธอได้แต่ถอนหายใจ หายนะของยองแอมาเร็วกว่าที่คิด สำหรับเธอทั้งมิ้นท์ทั้งแอนเป็นผู้ร่วมทีมที่สำคัญมาก การจะหาคนที่เข้าใจเราทุกสถานการณ์มันยากจริงๆ หากต้องการอยู่ในวงการอาชีพต่อไป เธอก็เลือกมิ้นท์กับแอนมากกว่าน้องสาว

คงถึงเวลาต้องแยกย้ายกันเสียที



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



                        ถ้าคนที่เล่นเกมมาเยอะจะรู้ทันทีเลยค่ะว่าเราเอาต้นแบบมาจากเกมไหน55555

                       รู้สึกแข่งเกมครั้งนี้เขียนยากมากๆๆๆๆๆๆ

                       มันจะอืดๆ ตันๆ แต่ดันเสร่ออยากเขียนไงคะ

                      ถ้าเจอช่องโหว่หรืออะไรแปลกๆ ติได้นะคะ แต่อย่าด่าเรา

                     สำหรับเรื่องในวงการเกมนี่ เราเซ็ตอัพเเปนในแบบของเราเองหมด

                     เพราะงั้นมันจะมีที่แบบไม่เหมือนของจริงๆ หลายอย่าง

                     เราก็ไม่ได้เชี่ยวในวงการขนาดนั้น 

                     แสดงความคิดเห็นเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
เยี่ยมจ้าเจ้าริน ทีมนี้เขาของจริงไม่พูดมาก และดูท่าจะมีคนโดนขับออกจากทีม เอะๆๆ ลาออกจากทีมยัยออแอ มาตั้งทีมใหม่นิเน๊าะ วางแผนเอง เล่นเอง พอไม่ได้ดังใจก็ด่ากราดไหวป่ะเนี้ย สมควรโดนเขี่ยทิ้ง เหลืออีกทีมรอดูเลย
  :กอด1:  :pig4:  :L1:

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
ของคุณที่เขียนให้อ่านน้าาา
เรื่องเกมนี่ไม่ถนัดดลยค่ะ555
แต่ชอบนะ สนุกๆๆ ขอบคุณมากๆค่ะ
รอดูคุณนั่งยองๆโดนเทค่าา

ออฟไลน์ Supparang-k

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1908
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
เป็นคนไม่เล่นเกมส์แต่อินไปกับบรรยากาศตอนนี้มาก 5555

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
วางแผนให้ตัวเองตายได้อย่างรวดเร็ว  :z3:
แถมไม่รู้ตัวว่าทำไมตาย   o22
แล้วยังไปพาลเพื่อนร่วมทีม นี่ทั้งเก่งทั้งฉลาดจริงหรือ   :really2: :really2: :really2:
เยจี แอน ตั้งทีมใหม่ไปเลย
มารองรับอารมณ์คนแบบนี้ทำไม
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Kei

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1

ออฟไลน์ แมวดำ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 784
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2

ออฟไลน์ เอมมี่

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 572
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
อ่านทันแล้วววว สนุกมาก ชอบชอบ
ถึงไม่รู้เรื่องเกมส์แต่ก็นอ่านสนุก ตื่นเต้นดี

ออฟไลน์ lucifer miumiu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +147/-1
บทที่52

คืนเงินมาสิ

ทำไมถึงเข้าวงการเกมนะหรือ คนทั่วไปและแฟนคลับรับทราบกันว่าคิมยองแอโลดเล่นอยู่ในวงการนี้เพราะหล่อนชื่นชอบการเล่นเกมเป็นชีวิตจิตใจ ทว่ามีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ คนคนนั้นคือเยจี

คิมยองแอเข้ามาโลดแล่นในวงการe-sportจากวันแรกจนถึงบัดนี้ก็หนึ่งปีแล้ว เหตุผลที่เธอมาเข้าวงการนี้เป็นเพราะภาริช เยจียังจำวันแรกที่น้องสาวของเธอพบกับภาริชได้ดี

มันเป็นวันที่เธอนัดคุยกับภาริชเรื่องงาน ช่วงเวลานั้นเธอเป็นนักกีฬาe-sportที่มีชื่อเสียงมานานแล้ว บริษัทของพี่ภาริชเองก็เช่นกันพวกเขาทั้งสองคนต่างไปได้ดีในวงการเกมที่นับวันเม็ดเงินหมุนเวียนมากมายมหาศาลขึ้นทุกที

เรื่องที่ภาริชพบกับยองแอเป็นเรื่องบังเอิญ ช่วงนั้นยองแอพบว่ามีคนโรคจิตตามติดเธอตลอดเวลา ระหว่างที่รอตำรวจค้นหาตัวคนร้าย มันทำให้น้องสาวเกาะติดเธออย่างกับตุ๊กแก

แล้วยองแอก็ได้พบกับภาริช เป็นเรื่องปกติที่น้องสาวมักจะชอบของหรือผู้คนแบบเดียวกับเธอ รสนิยมพวกเธอตรงกันอย่างเหลือเชื่อ แล้วก็ไม่ผิดจากที่คิด ยองแอเดินหน้าหาภาริชอย่างหนักหน่วง แค่วันเดียวที่ได้พบหน้าหล่อนก็ส่งตัวเองไปหาภาริชถึงหน้าเตียง

เยจียังจำข้อความแรกที่ทำให้เธอตกใจได้เป็นอย่างดี ยองแอส่งข้อความมาหาเธอในเช้าวันรุ่งขึ้น เป็นรูปอาหารเช้าของโรงแรม



ยองแอตัวน้อย : อาหารเช้าแรก



เยจีอยู่กับยองแอมาตั้งแต่เด็กจนถึงวันนี้ เธอเข้าใจความคิดอ่านของน้องสาวดี เวลามีผู้ชายเข้ามาในชีวิตหล่อนมักชอบเอาช่วงเวลาของตัวเองมาโอ้อวดเสมอๆ



พี่ใหญ่ตระกูลคิม : เขาเป็นใคร



ยองแอตัวน้อย : ภาริชไงล่ะ ฮิฮิ



เยจีไม่แปลกใจเท่าไหร่ ตามนิสัยของยองแอถ้าไปบวกกับพี่ภาริชที่ไม่ปฏิเสธคนที่เข้าหามันก็แบบนี้ แต่ก็นะเขาคนนั้นก็เป็นประเภททิ้งไปอย่างง่ายดายหรือหากอีกฝ่ายตีจากไปก็ไม่ไล่ตาม

วันแรกๆ ยองแอดูมีความสุขที่ได้นอนกับพี่ภาริช เธอเอาแต่โอ้อวดเซ็กส์แสนวิเศษของเธอกับเขา ทว่าหลังจากนั้นเธอก็หงุดหงิดกระวนกระวายขึ้นทุกที เพราะว่าหลังจากนอนกันภาริชก็ไม่ติดต่อเธออีกเลย

ยองแอยอมรับความจริงข้อนี้ไม่ได้และเริ่มต้นเรียกร้องความสนใจด้วยการเข้าวงการe-sportตามแบบอย่างเธอ เวลานั้นเพราะเธอสงสารน้องสาว ดังนั้นจึงทำทุกวิถีทางช่วยยองแอ ก็อย่างที่คนทั่วไปครหายองแอนั่นแหละ

ยองแอเป็นมือใหม่และไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเกมมากนัก อาจเพราะว่าเธอชนะมาตลอดจากการร่วมทีมกับพี่สาวอย่างเยจี การมีเยจีอยู่มันทำให้ต่อให้เธอเล่นได้ไม่ดีทีมก็ยังชนะ

เยจียังจำครั้งแรกที่ยองแอมาอ้อนวอนขอให้ช่วยได้ สมัยแรกๆ หล่อนว่าง่ายและทำตามพี่สาวอย่างเธอตลอด แต่พอมีชื่อเสียงโด่งดังเฉียบพลันเพราะหน้าตาและบุคลิกอันดึงดูด ตามติดด้วยพี่ภาริชติดต่อกลับมาหาต้องการให้ยองแอเป็นพรีเซ็นเตอร์ ความมั่นใจของเธอก็กลับมาอีกครั้ง

ผลจากความพยายามช่วยของเยจีและผลจากการรับเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับพี่ภาริช มันส่งให้เธอทะยานไปสู่แถวหน้าของวงการ ท่ามกลางคำครหายองแอไม่รู้ไม่สนแถมพร้อมปะทะคนที่มาขวางทุกคน

ถ้าพูดกันตามตรงฝีมือเล่นเกมยองแอยังเป็นลูกเจี๊ยบที่ต้องให้พี่สาวอย่างเธอคอยช่วยผลักดันเสมอๆ เกมอื่นๆ ยังพอไปวัดวาได้ แต่เกม last battleยองแอเพิ่งเริ่มฝึกเล่นได้แค่เดือนเดียวเท่านั้น

เหตุผลที่เธอมาลงแข่งเกมเพราะต้องการคืนดีกับภาริช ความมั่นหน้าที่คิดว่าตัวเองแน่นี่มาจากไหน อย่างแรกก็เพราะยองแอขึ้นไปอยู่แถวหน้าของวงการในฐานะซูเปอร์รุกกี้ อย่างที่สองเพราะคำเยินยอของพวกนัมชิน และอย่างที่สามเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้น้องสาวของเธอดึงดันเอาชนะโดยปราศจากการควบคุมของเธอ

มันมาจากคำพูดยั่วยุของmaddog01รวมไปถึงแรงกระตุ้นที่อยากแย่งชิงพี่ภาริชคืนมา ผลของเกมแข่งครั้งที่สองนี้เธอรู้จุดจบดี มิ้นเล่นเกมได้ไม่ดีเท่าปกติเพราะเธอเกร็งและไม่เข้าใจแผนการของยองแอ แอนไม่มีใจจะแข่งอีกแล้วเธออยากไปให้พ้นจากการแข่งบ้าๆ นี่ และตัวเธอเองที่ตั้งใจทำตามแผนการอ่อนหัดของน้องสาวอย่างจริงจัง

ผลมันก็ออกมาแล้ว ความพ่ายแพ้ก็มาเยือน แถมmaddog01ยังสอนการเล่นตัวละคร Silent walkให้ยองแอเห็นกับตาว่าต้องใช้ยังไง ยองแอตายเป็นคนแรกอีกแล้วเธอตกหลุมพรางของพวกmaddog01เข้าเต็มเปา จากนั้นไม่ว่าอะไรก็ตามทุกอย่างมันเร็วมากเห็นได้ชัดว่าทีมเวิร์คของฝั่งนั้นดีมากแค่ไหน

ทีมยอชินพ่ายแพ้อีกครั้งอย่างหมดท่าและน่าอับอาย



นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

ยองแอตัวสั่นระริกเธอกำเม้าท์เอาไว้แน่นไม่ยอมลุกไปไหน มิ้นท์เห็นท่าไม่ดีจึงเข้าไปเตือนสติผลที่ได้กลับเป็นทำคุณบูชาโทษ

“อย่ามาแตะนะ” ยองแอปัดมือมิ้นท์และผลักออก สาวน้อยเกือบหงายหลังถ้าหากแอนไม่เอาตัวเข้ามารับ เหตุการณ์นี้ตกอยู่ในสายตาคนทั่วทั้งฮอลล์

“เธอนี่มันบ้ามากๆ และไม่สำนึกอะไรเลย” แอนพูดด้วยเสียงเยียบเย็น ถึงกับทำร้ายร่างกายคนในทีมเธอรับไม่ไหวจริงๆ

“ฉันกับมิ้นท์ขอลาออกจากทีมยอชิน” แอนถอดเสื้อทีมปาใส่หน้ายองแอ ตามด้วยถอดเสื้อที่เธอบังคับถอดออกจากตัวมิ้นท์แล้วนำมาใส่อัดหน้าเป็นหนที่สอง

“แก...กล้าดียังไงเอาเสื้อสกปรกโยนใส่หน้าฉันหา...” ยองแอปัดเสื้ออกจากหน้าก่อนจะทำท่าทางไม่ยี่หร่ะ

“อยากไปไหนก็ไป คนอย่างแกคิดว่าไปรอดก็เอา”

แอนดันตัวมิ้นให้เดินไปตามทางไม่ได้สนใจคำพูดร้ายๆ ของยองแอแต่อย่างใด

นี่หล่อนไม่หันกลับมาง้อหรือมีท่าทีหวาดกลัวอะไรเลยงั้นหรือ นี่เอาจริง แค่อยู่ๆ มากระด้างกระเดื่องก็สร้างความงงให้มากพอแล้ว แถมนี่มันไม่ได้เป็นการล้อเล่น คิมยองแอพยายามเก็บอาการวิตกกังวลเอาไว้

ยองแอคุยกับพี่สาวของเธอ อุตส่าห์หันไปยืนทำท่าสวยๆ อวดความมั่นใจออกคำสั่งกับเยจีเหมือนทุกที

“สงสัยว่าพี่คงต้องหาเพื่อนร่วมทีมใหม่แล้วล่ะ”

“อืม...ฉันตั้งใจจะตั้งทีมใหม่”

“เอ๊ะ” คิมยองแอไม่เข้าใจว่าเยจีเกิดบ้าอะไรขึ้นมา เธอพูดสิ่งที่คิดในใจ

“พี่บ้าหรือเปล่าทีมยอชินในตอนนี้พาวเวอร์ฟูลแค่ไหน ทั้งแฟนคลับสปอนเซอร์ พี่จะให้ฉันยุบทีมไปตั้งทีมใหม่ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ”

“ทีมยอชินฉันยกให้เธอยองแอ”

กล่าวจบเยจีก็เดินลงจากเวทีแข่งไปไม่หันมามองหรืออธิบายอะไร ยองแองง เธองงไปหมดแล้ว

“ดะ...เดี๋ยวสิพี่ พี่เยจีกลับมาพูดกันให้รู้เรื่องก่อน”

ยองแอไล่ตามพี่สาวออกไปด้านนอก ไล่ตามจนทันก็คว้ามือของเยจีให้หยุดคุย

“พี่เป็นบ้าอะไรแน่”

“เปล่าแค่คิดว่าอยากสยายปีกบินด้วยตัวเอง ฉันว่าฉันพึ่งพาภาพลักษณ์ของเธอมากเกินไป”

เยจีหมายความตามนั้นจริงๆ ภาพลักษณ์หรูหราของยองแอมีส่วนช่วยโปรโหมตเรียกสปอนเซอร์ให้เข้ามาได้มากมาย อย่างน้อยน้องสาวคนนี้ก็ยังมีประโยชน์ ทว่าคำพูดนี้ทำให้ยองแอกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

“อีกอย่างสไตล์การเล่นเราไม่เหมือนกัน ฉันเองก็มีความทะเยอทะยาน”

“พี่จะบอกว่าอยากเป็นหัวหน้าทีมในทีมใหม่ของตัวเองหรือไง” ยองแอกัดฟันกรอด

“โถ่ที่แท้ก็อยากแข่งกับฉัน ฉันน่าจะรู้ว่าพี่เก็บกด คงเจ็บใจที่แพ้ฉันไปทุกเรื่องสินะ ก็ลองดู อยากตั้งทีมใหม่ก็เชิญยังไงพี่ก็ไม่รอดหรอกถ้าปราศจากฉัน”

กล่าวจบยองแอก็สะบัดก้นเดินหนี เธอกลัวสับสนและไม่อาจทนอยู่ที่นี่ได้อีก เธอพ่ายแพ้ให้เจ้าmaddog01อย่างน่าอับอายไม่พอยังมาถูกเขี่ยทิ้งจากทั้งเพื่อนร่วมทีมและพี่สาว ตั้งแต่เกิดจนถึงป่านนี้ไม่เคยมีวิกฤติใดในชีวิตที่สั่นคลอนเธอเท่านี้มาก่อน

ใช่ว่าการแข่งเมื่อครู่นี้จะไม่ได้อะไร ยองแอเริ่มตระหนักถึงฝีมืออันน่ากลัวของmaddogและความสามารถที่แท้จริงของตัวเอง การแข่งในแมพสุดท้ายอีกฝ่ายเล่นเหมือนตั้งใจสอนเด็กตัวเล็กๆ มากกว่าจะขยี้คู่แข่งด้วยซ้ำไป

เจ้าหมอนั่นกำลังบอกเธอว่าตัวละครที่เธอใช้ก่อนหน้านั้นที่จริงแล้วมันควรใช้อย่างไร

เจ็บใจ

คิมยองแอร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด ไม่เคยมีใครทำให้เธอเสียหน้าอย่างนี้มาก่อน แถมเธอยังมาถูกเพื่อนและพี่สาวสลัดทิ้ง เธอไม่มั่นใจว่าจะฟอร์มทีมที่ดีเท่าเดิมได้อย่างไร

เวลานี้เธอเหมือนลูกนกที่ถูกถีบตกจากรัง มันแย่มากแย่มากจริงๆ จังหวะนั้นเมื่อเธอเดินไปถึงรถซูเปอร์คาร์คันหรูของเธอก็พบว่าภาริชยืนรออยู่ตรงนั้น

เขามาหาเธอ มาปลอบใจหรือ ยองแอรีบเดินเข้าไปหาภาริชแผดเสียงร้องไห้ปานขาดใจ

“คุณ...คุณมาหาฉันแล้ว ฉันดีใจจริงๆ”

ทว่าสิ่งที่ภาริชทำคือยื่นแหวนสำหรับผู้ชายวงหนึ่งคืนมาให้ เธอจำมันได้ดีมันเป็นแหวนสั่งทำที่เธอมอบให้เป็นของแทนใจกับภาริช

“ค..คืนมาทำไม”

“ฉันไม่ชอบเก็บของของผู้หญิงในอดีตเอาไว้กับตัว เดี๋ยวใครเขาจะเข้าใจผิด”

ภาริชยิ้มหวาน เหมือนทุกครั้งผู้ชายคนนี้มักจะมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าเสมอๆ

“แล้วก็ขอบคุณนะสำหรับความวุ่นวายที่เธอสร้างในวันนี้”

“อ...อะไร อย่าบอกนะว่าคุณโกรธเรื่องนี้” ยองแอยืนตัวสั่นเทาเพราะไม่เคยเห็นแววตาและรอยยิ้มชั่วร้ายของภาริชมาก่อน แถมจู่ๆ อีกฝ่ายก็หัวเราะด้วยท่าทางมีความสุขและสะใจ

“มันจะเป็นอย่างนั้นไปได้ยังไง นี่มันเป็นการโฆษนาที่ดีสุดๆ ไปเลยไม่ใช่หรือ”

เสียงหัวเราะของภาริชดูชั่วร้ายเสียเหลือเกิน

“ดูผลลัพธ์ที่เธอทำสิ การท้าดวลของเธอกับนรินทร์ทำให้สื่อต่างๆ พากันลงมาเล่นข่าวโดยที่ฉันไม่ต้องเสียเงินโปรโหมตเพิ่มซักนิด แถมโปรโมชั่นที่ฉันประกาศออกไป มันทำให้มีผู้เล่นเพิ่มมากขึ้นหลายเท่าตัว จะลงทะเบียนรับของฟรีมันก็ต้องมีแอคเค้าท์ในเกมเธอไม่น่าโง่นี่”

“...ง...งั้นคุณก็ต้องขอบคุณฉันสิ”

“ใช่ต้องขอบคุณ” ภาริชแสยะยิ้มชั่วร้ายเสียเหลือเกินคิมยองแอรู้สึกไม่ปลอดภัยและไม่รู้สึกว่าอีกฝ่ายกำลังขอบคุณซักนิด

“รับของของเธอคืนไปสิ” ภาริชสั่ง ไม่รู้ทำไมเธอถึงรับมาด้วยมือสั่นเทา อาจเป็นเพราะว่าเธอตกใจกับรอยยิ้มและท่าทางน่ากลัวของภาริช

“คุณจะเขี่ยฉันทิ้งหรือไง”

“เธอก็ทำแบบนั้นนี่”

เขาคงหมายถึงเรื่องที่เธอแอบไปคบกับมาร์ค

“คุณจะไม่ให้ฉันได้มีสิทธิเลือกหรือไง ฉันว่าคุณน่าจะเป็นคนแฟร์ๆ กว่านี้ อีกอย่างตอนนี้ฉันเลือกคุณแล้ว คุณดีที่สุดไม่เหมือนคนอื่น”

ยองแอโผเข้าหาจะกอดภาริชแต่ถูกภาริชผลักออกเบาๆ แข้งขาที่อ่อนอยู่แล้วเพราะความกลัวสับสนทำให้เธอล้มก้นจ้ำเบ้า

“ไม่มีใครจริงจังกับดอกไม้ที่ซื้อมาดูเล่นชั่วครั้งชั่วคราวหรอกนะ”

ยองแอกัดฟันกรอด เธอไม่ยอมให้มันจบลงง่ายๆ อย่างนี้แน่ เธอใช้สายตาเคียดแค้นมองดูภาริช เธอจะจองล้างจองผลาญให้ถึงที่สุด

แต่ในวินาทีถัดมาเธอถึงค่อยรู้ตัวว่าทำผิดพลาดไปอย่างร้ายกาจ ใบหน้าคนตรงหน้ายังคงมีรอยยิ้มแต่สายตาว่างเปล่าที่มองลงมานั้นเย็นชาราวกับกำลังมองเศษขยะที่น่ารังเกียจ

“ยองแอที่รัก ยังจำสัญญากู้ที่เราทำกันไว้ได้ไหม”

“อ๊ะ” ยองแอร้องเสียงหลง เธอลืมเรื่องนั้นไปแล้ว เงินกู้อันนั้นเธอทำเมื่อครั้งสมัยอยากได้รถซูเปอร์คาร์คันที่เธอขับอยู่ปัจจุบันนี้ เธออยากให้ภาริชซื้อให้แต่อยากทำตัวให้ดูดีหน่อย

เลยปฏิเสธของฟรีจากภาริชแล้วเสนอสัญญากู้ยืมที่สมน้ำสมเนื้อ มีการร่างเอกสารต่อหน้าทนายอย่างชัดเจน ทว่าหลังจากภาริชปรนเปรอเธออย่างดีทุกอย่าง เธอก็ลืมเรื่องนั้นไปสนิท ภาริชไม่เคยทวงเงินหรือพูดเรื่องนั้นอีก

และเธอคิดว่าเขาคงรักเธอเข้าเต็มหัวใจแล้วอย่างแน่นอน มั่นใจว่ายังไงภาริชก็คงฉีกทำลายสัญญานั้นไปแล้ว

“นี่ก็หนึ่งปีแล้ว รถราคา50ล้านคันนี้ เธอกู้ยืมฉันไปซื้อด้วยดอกเบี้ยจำนวน3เปอร์เซ็น แต่ก็ไม่ได้ผ่อนจ่ายมาเลยนี่นะ”

ภาริชยิ้มหวานเหมือนนางฟ้า

“รีบๆ หาคืนมาให้ฉันดีกว่า อย่าให้ต้องถึงกับต้องจ้างทนายฟ้องเรียกร้องเอาเลย”

“ฉ...ฉันจะหาจากไหน”

ภาริชไม่ตอบเขาทิ้งเธอไว้ที่ตรงนั้นอย่างเดียวดาย

ในความเป็นจริงคิมยองแอไม่ได้รวยอะไร บ้านของเธอมาจากชนชั้นกลาง การที่เยจีพี่สาวของเธอได้ไปเรียนเมืองนอกก็มาจากความสามารถของเจ้าตัวเองทั้งนั้น หากพ่อแม่หรือแฟนคลับของเธอรู้ว่าเธอมีปัญหาเรื่องนี้ภาพลักษณ์เด็กดีของเธอต้องด่างพล้อยแน่

เธอต้องหาเงินคืน ต้องหาเงินมาคืนภาริชให้ได้ แต่ว่าจะหามาด้วยวิธีไหน แวบหนึ่งเธอคิดถึงเสี่ยแก่ๆ หน้าตาไม่ดีที่มาตามจีบทั้งเสนอเงินให้เธอมากมาย ก็แค่ยอมเป็นเมียเก็บของเขา

แน่ล่ะเธอต้องปฏิเสธสิ หมอนั่นมันอัปลักษณ์แถมยังมีเมียแล้ว นางฟ้าอย่างเธอไม่มีทางยอมลดตัวไปเกลือกกลั้วด้วยหรอก แต่ว่าถ้าให้คำนวนดอกเบี้ยจากเงินต้น50ล้านตลอดหนึ่งปี เธอก็รู้สึกสิ้นหวังเหมือนกับกำลังจมดิ่งลงสู่ทะเลลึก



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



ไปเที่ยวบ่อน้ำร้อนมา555แถวๆ สวนผึ้ง เอไปเองจำไม่แม่นน่าจะราชบุรีนะ555ไปมาสามวันเลยอิอิ

แช่น้ำร้อนนี่ฟินมาก อยากไปออนเซนของแท้ที่ญี่ปุ่นจังเลยน้า

อืมใกล้จะได้แข่งกับเมษาและเศียรมังกรแล้วงานยากอีกแล้วววว

อ่อยTTจะพยายามทำให้ดีที่สุดนะคะ กรุณาอย่าด่าเรานะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
มั่นหน้า มั่นตัวเองเกิ๊นเป็นไงสุดท้ายไม่เหลือใคร แถมโดนทวงหนี้อีก สุดยอดเลยค่ะท่านภาริช
 :L1: :pig4: :L2:

ออฟไลน์ PandP

  • Déjame vivir esa fantasía.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1170
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-0
    • http://www.facebook.com/iAMpingPINGping
รอไฟนอลแมทช์นะค้าาา

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
มั่นในความเป็นผู้นำ เป็นคนเก่ง เป็นคนสวย ใครๆก็ยอมรับ
โดยไม่มองตัวเองเลย ว่าไม่จริงสักนิด  :เฮ้อ: :really2: :serius2: :serius2:
นางฟ้า(ไม่จริง)ทำตัวเองตกสวรรค์    :z3: :z3: :z3:
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Kei

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
สมน้ำมะหน้าจัดหนักไปภาริส

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
จะว่าพี่ภาริชร้ายก็ต้องบอกว่าร้าย
แต่ยองแอก็ทำตัวเองนะ  :hao3:

ออฟไลน์ กาแฟมั้ยฮะจ้าว

  • Let me hug you tight, and I’ll make you feel how important you are.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 920
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +570/-0
ขอบคุณครับ +1 ให้นะครับ o13

ออฟไลน์ river

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +231/-3
จมไม่ลง ก็ตะกายไม่ขึ้นเลย

ออฟไลน์ lucifer miumiu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +147/-1
บทที่53

ความชั่วช้าที่ทำไปเพื่อเมษา

ขณะเดียวกันในเวลาที่ทีมของคิมยองแอแข่งกับทีมของนรินทร์ ทีมdoghunter00ของเมษาก็กำลังแข่งขันไปพร้อมกัน

ทีมเวิร์คของทุกคนไหลลื่นไปด้วยดี แม้แต่เด็กสาวที่ไม่เคยเป็นมืออาชีพมาก่อนอย่างอิงฟ้าก็สามารถปฏิบัติตามแผนของกลุ่มได้อย่างดีเยี่ยม เมษารู้สึกโล่งใจกับความเป็นงานของทุกคนถ้าไม่ติดว่าเฉินเล่อแม่มวางแผนให้เขาเป็นตัวล่อโดยไม่บอกกล่าว ส่งผลให้ตัวละครของเขาจบชีวิตลงเป็นตัวแรกถึงสองแมพที่แข่งขันในคราวนี้

รอบแรกยังไม่เท่าไหร่เขายังนิ่งเฉยและระวังตัวมากขึ้น แต่พอเป็นรอบที่สองที่ถูกใช้ให้เป็นเบี้ยทิ้ง เมษาก็เลือดขึ้นหน้าอย่างบอกไม่ถูก ถึงแม้ว่าการกระทำโดยพละการของเฉิ่นเล่อจะทำให้ทีมชนะ แต่เมษาหัวเสียอย่างหนัก

หลังจากลงเวที เมษาเดินอาดๆ ไปหาเฉิ่นเล่อ “ขอพูดอะไรด้วยหน่อยได้ไหม”

ดังนั้นเมษากับเฉินเล่อจึงปลีกตัวออกมาที่ด้านนอกและแล้วการโต้เถียงก็เปิดฉากขึ้น สายหมอกกับอิงฟ้าเองก็อยู่ในเหตุการณ์เดียวกัน

“ทำแบบนี้หมายความว่าไง”

เฉินเล่อทำหน้าเหรอหรา เอาจริงๆ แสร้งทำ ใช่ว่าไม่รู้ความหมายที่เมษาเป็นคนพูด

“อย่ามาตอแหล นายเข้าใจที่ฉันถามดีอยู่แล้ว” เมษาจ้องมองเฉินเล่อด้วยดวงตาแข็งกร้าว อีกฝ่ายส่งยิ้มเยาะมาให้

“แกนี่มันเข้าใจยากนะ ทีมชนะก็ดีแล้วนี่ จริงมะ อากิระ อิงฟ้า”

เฉินเล่อขอความเห็นจากเพื่อนร่วมทีมอีกสองคน สายหมอกนั้นทำเพียงแค่ยิ้มๆ ส่วนอิงฟ้าแม้จะเห็นด้วยกับเฉินเล่อแต่ยังไม่กล้าสนับสนุน สำหรับเธอการใช้เพื่อนเป็นนกต่อถือว่าปกติธรรมดามาก กระนั้นก็เข้าใจความรู้สึกของเมษาดี คนคนนี้เคยชี้เป็นชี้ตายกุมอำนาจในกลุ่มมาโดยตลอด เมื่อถูกใช้เป็นเบี้ยทิ้งในการแข่งขันอย่างเป็นทางการขนาดนี้คงยังทำใจรับไม่ได้

“เห็นมะ ไม่มีใครคัดค้าน ไม่มีใครเข้าข้างแกนาเว้ยเมษา อย่าทำตัวเหมือนผู้หญิงน่า ดูอิงฟ้าสิ เธอยังสมชายมากกว่านายเลยนะ”

“นายพูดเกินไปแล้วนะเล่อ” สายหมอกปรามเพื่อนสนิทของตัวเอง ทว่าเมษาที่โกรธจัดเตะถังขยะดังโครมแล้วเดินกระแทกเท้าหนักๆ ปลีกตัวออกไป

“เฮ้ย...จะไปไหน”

เฉินเล่อตะโกนถาม “นี่มันใกล้จะแข่งรอบต่อไปแล้ว แม่มอย่ามาทำให้เสียงานดีกว่าน่า”

“ฉันตามไปดูเอง” สายหมอกบอกกับทุกคน เขาค่อยๆ เดินตามหลังของเมษาไป เห็นทีว่าต้องพูดกันให้รู้เรื่องซักหน่อย



ต้นกล้าไม่รู้ว่าทำไมตนเองถึงมาที่งานแข่งเกมครั้งนี้ เหตุผลที่มาเยือนนั้นสับสนปนเปไม่หมด เขามาเพราะอยากเอาใจช่วยเมษา แต่อีกใจหนึ่งก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นเพราะคนชวนคือสายหมอก

สภาพการแข่งขันในงานช่างดูวุ่นวาย เหตุการณ์ที่คิมยองแอหาเรื่องแกล้งmaddog01ต้นกล้าก็อยู่ในเหตุการณ์ เขาเคยเกลียดนรินทร์จนเข้าใส่ ทว่าไม่รู้ทำไมในตอนนี้ความรู้สึกนั้นมันไม่รุนแรงอีกต่อไปแล้วมันอันตรธานหายไปเหมือนไม่เคยมีอยู่

ภายในใจของต้นกล้ามีผู้ชายอยู่สองคน คนคนนั้นคือเมษาคนที่เขารักมาตลอดนับแต่สมัยเด็ก อีกคนคือสายหมอกผู้ชายที่ดีและเอาใจใส่เขาและอยู่เคียงข้างในเวลาที่ไม่มีใครหลายต่อหลายครั้ง

ต้นกล้าไม่ได้สนใจการแข่งขันของนรินทร์เลยซักนิด เขาเอาแต่เฝ้ามองดูเมษาด้วยความเป็นห่วง เหมือนว่าการแข่งในแต่ละแมพเมษาทำได้ไม่ดี ยิ่งเขาพ่ายแพ้และแสดงสีหน้าผิดหวัง ต้นกล้าก็รู้สึกเจ็บปวดแทนจนอยากเข้าไปปลอบ

ดังนั้นจึงแอบตามกลุ่มของเมษาไปติดๆ และพบว่าเมษาทะเลาะกับเพื่อนในทีมแล้วแยกตัวออกมา ด้วยความคิดชั่ววูบต้นกล้าก็แค่อยากปลอบใจคนที่เขายังรักอยู่ก็เท่านั้นเอง

“เมษา” ต้นกล้าเข้าไปขวางทางเดินของเมษา อีกฝ่ายพอเห็นเขาก็แสดงสีหน้าไม่พอใจทันที

แม้ว่าจะกลัวและรู้สึกแย่ต่อสายตาที่มองมาเหมือนมองพวกสิ่งไร้ค่า ทว่าเพราะความยึดติดมันทำให้ต้นกล้ามีความกล้าเผชิญหน้ากับเมษา

“ป...เป็นยังไงบ้าง” ต้นกล้าถามเสียงสั่น เขาควบคุมความกลัวความตื่นเต้นไม่ได้

“นายมาทำไมที่นี่ ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรือว่าอย่าโผล่หน้ามาให้เห็นอีก”

“ฉ...ฉันแค่อยากมาเชียร์ มาเอาใจช่วย”

“งั้นก็ไม่ต้องโผล่หน้ามาก็ได้นี่ เห็นหน้านายแล้วมันยิ่งทำให้ฉันหงุดหงิด”

“เห็นนายทะเลาะกับเพื่อนร่วมทีม ก็เลยอยากมาคุยด้วยเท่านั้น” ต้นกล้าไหล่ตก เขาหลบตาเมษา เพราะว่าไม่กล้าสู้แววตา ที่ยิ่งทียิ่งเต็มไปด้วยความเดือดดาล

“จะบอกว่าอยากจะช่วยปลอบฉันงั้นรึ ปลอบฉันที่ถูกเฉินเล่อมันแว้งกัดน่ะนะ”

“อืม” ต้นกล้าตอบทั้งที่ก้มหน้าลงต่ำ โดยไม่ทันตั้งตัวเมษาเดินเข้ามาประชิดเฉยคางเขาให้เงยหน้าขึ้น

“ถ้าอยากช่วยก็ควรทำอะไรให้เป็นประโยชน์กว่านี้ คิดสิคิด” เมษาตะคอกเสียงดัง

“คนไม่มีประโยชน์อย่างนายมันก็น่าจะทำอะไรได้บ้าง อยากให้ฉันอารมณ์ดี หรือมีความสุข ก็ลงมือทำอะไรซักอย่างที่มันจะช่วยฉันได้บ้าง อะไรก็ได้ที่มันจะทำให้ฉันชนะการแข่งกับนรินทร์ ถ้าทำไมได้ก็ไสหัวไปให้พ้นทาง อย่าสะเออะมาให้เห็นรกหูรกตาอีก”

กล่าวจบเมษาก็สะบัดตัวหนีไปอีกทาง เขาไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ทั้งหมดสายหมอกยืนดูโดยตลอด

“อ้าวมาอยู่ตรงนี้เอง” สายหมอกยิ้มน้อยๆ เขาทำทีว่าเจอเมษาโดยบังเอิญ

“พี่หมอกมาตามผมหรือ ไม่ต้องห่วงผมจะกลับเข้างานแล้ว”

“มีเรื่องจะพูดด้วยหน่อย” สายหมอกพูดด้วยเสียงเยียบเย็น เป็นโทนเสียงเย็นชาที่เมษาได้ยินเป็นครั้งแรก

ซึ่งในจังหวะที่สายหมอกพูดประโยคนี้กับเมษาเขาชำเลืองมองดูต้นกล้าจากมุมกระจกอีกฝาก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความลังเลผสมกับความเศร้าของคนที่เขาชอบดูแล้วช่างน่าสงสาร แต่อันที่จริงแล้วเขากำลังเดือดจัด

สีหน้าแบบนั้นมันควรจะเป็นของเขาเพียงคนเดียว เขาอยากจะเฉือนเนื้อของเจ้าเมษาออกทีละชิ้นๆ นัก ท่าทางเหม่อลอยด้วยแววตาที่ปราศจากอารมณ์ของต้นกล้ามันยิ่งตอกย้ำตัวตนของเมษาว่าไอ้หมอนี่มันอยู่เหนือกว่าเขาอย่างเห็นได้ชัด ทำให้รู้สึกว่าแค่ถูกพี่ภาริชเทคโอเวอร์บริษัทไปมันยังไม่สาสมด้วยซ้ำ

“นายพอจะรู้เรื่องระหว่างพี่กับmaddog01ใช่ไหม”

“พี่คงหมายถึงฉายาราชาไร้มงกุฎของนรินทร์”

เมษาย่อมต้องรู้ดีอยู่แล้ว เพราะอย่างนี้แหละเขาถึงเข้าหารุ่นพี่สายหมอกเอาเขามาเป็นพวกของตัวเอง ตามตื้ออย่างหนักไม่ลดละเป็นระยะเวลานาน

“นายรู้ใช่ไหมว่าการแข่งครั้งนี้สำคัญกับพี่มาก”

เมษาสะดุ้งตกใจกับแววตาของสายหมอก ดวงตาคู่นั้นมันช่างสร้างแรงกดดันอย่างมหาศาลให้เขา แต่ยังพอทำใจดีสู้เสือได้

“การแข่งขันคราวนี้ก็สำคัญกับผมเช่นกัน เพราะผมพนันกับพวกนรินทร์เอาไว้ มันเกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของผม”

สายหมอกมองด้วยหางตาและเห็นว่าต้นกล้ากำลังแอบฟังอยู่ ใบหน้าที่อ่อนแอและสับสนช่างน่ารักน่าทะนุถนอมเกินห้ามใจ แต่สีหน้านี้มันไม่ได้เกิดจากตัวเขา

“ถ้าอย่างนั้นขอให้ฟังพี่เอาไว้นะ เราจะทำทุกอย่างเพื่อให้ชนะ อยากให้ลืมเรื่องบาดหมางส่วนตัวกับเฉินเล่อไปซะ”

“เข้าใจแล้วครับ” เมษาสูดลมหายใจอัดเข้าปอด จริงอย่างที่พี่สายหมอกพูด เขาไม่ควรงี่เง่าให้เสียการเสียงาน ดังนั้นจึงเดินนำกลับเข้าไปในตัวงานอีกครั้ง โดยไม่รู้ว่าพี่สายหมอกใช้สายตามองไล่หลังต้นกล้าที่หมุนตัวเดินกลับไปอีกทาง



‘ถ้าอยากช่วยก็ควรทำอะไรให้เป็นประโยชน์กว่านี้ คิดสิ’

‘คนไม่มีประโยชน์อย่างนายมันก็น่าจะทำอะไรได้บ้าง อยากให้ฉันอารมณ์ดี หรือมีความสุข ก็ลงมือทำอะไรซักอย่างที่มันจะช่วยฉันได้บ้าง อะไรก็ได้ที่มันจะทำให้ฉันชนะการแข่งกับนรินทร์ ถ้าทำไมได้ก็ไสหัวไปให้พ้นทาง อย่าสะเออะมาให้เห็นรกหูรกตาอีก’

‘การแข่งขันคราวนี้ก็สำคัญกับผมเช่นกัน เพราะผมพนันกับพวกนรินทร์เอาไว้ มันเกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของผม’

คำพูดของเมษาวนเวียนอยู่ในหัวของต้นกล้า

ต้นกล้าเดินเหม่อลอยไปตามทางอย่างคนไร้วิญญาณ เขาไม่รู้ว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่ แต่ทันทีที่นรินทร์เดินผ่านหน้าไปโดยบังเอิญ ร่างกายมันก็ไล่ตามไปโดยอัตโนมัติ

ทำอะไรซักอย่างให้ชนะ

เมษาบอกเขาอย่างนั้น แล้วเขาควรทำอะไร สมองที่สับสนและไม่ชัดเจนสั่งการให้กระทำอย่างขาดสติ ต้นกล้าเดินตามหลังนรินทร์ไปอย่างช้าๆ ตามความรู้สึกอันไร้เหตุผลที่มาจากก้นบึ้งอันดำมืด

นรินทร์เดินพล่านไปทั่วก่อนจะไปจบที่ห้องน้ำในบริเวณลึกลับที่ผู้คนไม่สนใจ ต้นกล้ารอให้นรินทร์เข้าห้องน้ำไป ต้นกล้ารู้ว่ามันผิด ถึงแม้จะไม่ได้แค้นเคืองนรินทร์หรืออิจฉาอะไรอีกต่อไป ทว่ามีเพียงคำพูดของเมษาวนเวียนหลอกหลอนในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ดังนั้นจึงลงมือขังนรินทร์ในห้องน้ำ ล็อคทั้งหน้าห้องน้ำเล็กและประตูใหญ่ ก่อนจะเอาป้ายห้ามเข้ามาวางไว้ตรงต้นทาง ซึ่งมันทำให้ไม่มีใครรู้ว่านรินทร์ติดอยู่ในนั้น แน่ล่ะระยะทางกว่าจะเดินไปถึงห้องน้ำแห่งนี้มันลึกค่อนข้างมาก น่ากลัวว่าคงไม่มีใครได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของนรินทร์แน่ๆ

ต้นกล้ารู้ว่าตัวเองทำเรื่องโง่ๆ เขากอดตัวเองด้วยร่างกายที่สั่นเทาราวกับลูกนก แต่คิดไม่ออกแล้วจริงๆ ว่าควรทำอย่างไรแล้วลงมือทำไปแบบนั้นทำไม แวบหนึ่งเขาเห็นภาพใบหน้าที่แสนอ่อนโยนของสายหมอกปรากฏในความคิดออย่างชัดเจน

อยากเจอคนคนนั้นอยากเจอพี่สายหมอก

ต้นกล้าไม่รู้เลยว่าการกระทำของตนเองตกอยู่ในการจับตามองของสายหมอก เขาให้เมษากลับเข้างานไปก่อนแล้วเดินตามต้นกล้ามาติดๆ

ใครจะคิดเล่าว่าต้นกล้าจะรักเมษาถึงกลับยอมทำเรื่องสกปรกยิ่งกว่าการรังแกในโรงเรียน เพื่อให้หมอนั่นมันชนะได้ทุกอย่างดั่งหวัง นายยอมเป็นคนเลวถึงขนาดนี้เชียวหรือ เพื่อมัน เพื่อผู้ชายที่มีค่าไม่ต่างจากสวะตัวหนึ่ง

นายกำลังทำให้พี่เจ็บปวด ทั้งยังริษยาจนแทบทนไม่ไหว ทำไมนะ ทำไมความรักของพี่ถึงไม่สื่อถึงนายเลย นายต้องให้พี่พยายามมากแค่ไหนกัน

คิดถึงตรงนี้สายหมอกก็เหยียดยิ้มขมขื่น มันทำให้ยิ่งรู้ตัวว่าตนเองจริงจังกับต้นกล้ามากมายถึงเพียงนี้

จะว่าไปนี่มันก็เกินเวลาพักมาแล้วด้วย ให้เขาลงมือช่วยmaddog01ทันทีมันก็ได้อยู่ แต่ว่าเขามีแผนการสำหรับต้นกล้าเอาไว้แล้ว คราวนี้เชื่อว่าทุกอย่างมันจะอยู่ในกำมือของเขาโดยสมบูรณ์

สายหมอกหยิบมือถือต่อสายหาภาริช

<” ว่าไง” > ภาริชกรอกเสียงมาตามสาย ฝ่ายนั้นท่าทางอารมณ์ดีสุดๆ

<” พี่ภาริชอยู่ที่ไหนครับ” >

<” หึ พึ่งทำเรื่องสนุกๆ จบลงไป” >

ภาริชหมายถึงการเขี่ยคิมยองแอไปให้พ้นจากทางเดินของเขา

” ผมมีเรื่องขอร้อง และอยากให้พี่ช่วยเมตตาเอ็นดูซักหน่อย”

<” ว่ามาเลย” >

หลังจากสายหมอกเล่าเรื่องเกี่ยวกับนรินทร์และต้นกล้ารวมถึงเรื่องที่อยากให้ช่วยจนจบ เขาก็เดินกลับไปในงานอีกครั้ง จังหวะที่กลับเข้างานดันเดินชนคนกลุ่มหนึ่งมันทำให้มือถือส่วนตัวของเขาตกพื้นและพังไปในทันที

ช่วยไม่ได้สงสัยว่าต้องใช้มือถือและเบอร์สำรองไปก่อน ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนักเพราะอย่างนั้นสายหมอกจึงไม่ค่อยยี่หร่ะ ถึงแม้ว่าเบอร์อันใหม่นี้เขาจะไม่ได้บันทึกชื่อของต้นกล้าเอาไว้ และไม่ได้ใช้ติดต่อใครเลยนอกจากญาติๆ กับพี่ภาริช

“หลังจากที่นายพังจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว ฉันจะลักพาตัวนายไปซ่อนในที่ซึ่งอบอุ่นและเต็มไปด้วยความรักเอง”

สายหมอกพึมพำเบาๆ เขายกโค้งมุมปากขึ้น แทบรอให้ถึงตอนนั้นไม่ไหว บุคคลที่เขาจะเอาไปซ่อนในที่ลับคนนั้นย่อมไม่ใช่ใครอื่น เขาหมายถึงต้นกล้านั่นแหละ



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

55555 มาแว้ว นี่กำลังกลุ้มใจเลย คือปกมันเกรงว่าจะมาไม่ทันแน่ๆ เลยอ่า โอ้ยปกแรกได้สิ้นเดือนนี้

ส่วนปกที่สองยังไม่ได้บรีฟเลยว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย รู้อย่างนี้จ้างวาดไว้แต่เนิ่นๆ กะดีแล้ว

เหนื่อยใจ

สองสามวันที่หายไปเพราะมัวแต่เที่ยวเล่นค่ะ ข้ออภัย5555 ไปดูเวนอมมาสองรอบ

อร๊ายยยยย ดูหนังล่ะตามทวีตอย่างหนัก#veddie จากนั้นตามไปอ่านคอมมิคมาร์เวล

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เรือกูไม่ต้องพายแล้วคร่า อฟชเขาเล่นเองเลยค่า

โอ๊ยเอ็ดดี้มีท้องให้เวนอมด้วย มีการบอกรักกันจับมือกัน นี่มันไม่ใช่แนวฮีโร่แล้วม้างงง

นี่มันแนวโรแมนติค ในหนังว่ากร๊าวใจแล้วในคอมมิคนี่ทำเอาสั่นสะท้านนนนนนนนนนนนนนนน

พอๆๆๆๆ จบแล้วค่ะ

แสดงความคิดเห็นเป็นกำลังใจด้วยนะคะ

ออฟไลน์ PandP

  • Déjame vivir esa fantasía.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1170
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-0
    • http://www.facebook.com/iAMpingPINGping
มารอทุกวันเลยยยย
สงสารนรินทร์ โดนแกล้งตลอด

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด