ตอน บทเลิฟซีน หนุ่มรักคุด เอียงคอให้คนที่ตัวเองไม่กล้ารัก ได้ซุกไซร้โลมไล้ได้ตามใจชอบ
ริมฝีปากอุ่นร้อนลากไล้ไปทั่วต้นคอและระเรื่อยย้ำสร้างร่องรอย ทิ้งไว้
ไล่ลงมาถึงลาดไหล่ ก่อนจะวนเข้าหายอดอกสีเข้ม และขบกัดตามใจชอบ
คนที่ในใจมีแต่คำว่ายอมเป็นคนเลว ทำตามใจชอบทุกอย่าง ทาบฝ่ามือกดมือของอีกฝ่ายไว้และสอดประสานปลายนิ้วเข้าหากันคนมือเย็นกับคนมือร้อน ถ่ายทอดความพอดีให้แก่กัน ต่างรับเอาสัมผัสของกันและกันเอาไว้จนหมดสิ้น
“อือ....พันซ์....รักพันซ์จริง ๆ นะ.....อย่าลืมได้มั้ย....ถ้าตื่นมา อย่าลืมกันไปนะพันซ์...อือ”
ดวงตาปรือปรอยเหม่อมองคนที่สัมผัสร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองจนหมดทุกส่วน และปากก็เอ่ยบอกเสียงเครือ
กลัว.....
กลัวจะเป็นแค่ฝันตลอดไป กลัวว่ามันจะเป็นแค่ฤทธิ์เหล้า เป็นเพราะเมา ถึงได้มีความสุขมากมายขนาดนี้
กลัวจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ จะยอมเมาไปตลอดชีวิต ยอมอยู่อย่างนี้ไปตลอดก็ได้
“คุดร้องไห้ทำไม....อย่าร้องนะคุด....อย่าร้องไห้เลยนะ....อย่าร้องไห้เลย...ขอร้องล่ะ...ไม่ทำแล้ว..ไม่ทำก็ได้”
ร่างสูงยกตัวขึ้น เมื่อรู้สึกถึงแรงสะอื้น ของร่างที่เขากำลังกกกอดเอาไว้ และโอบแขนดึงร่างของคนเมาให้ลุกขึ้น
นั่งและกอดเอาไว้ได้ทั้งตัว ฝ่ามืออุ่น ๆ ลูบไล้ไปทั่วทั้งศรีษะและเส้นผม....อย่างปลอบโยน
แตะปลายจมูกไปที่หน้าผากของร่างที่สั่นไหวไปตามแรงสะอื้นอย่างเอาใจ
ผลที่ได้ไม่ใช่อาการขัดขืนหรือความพยายามที่จะหนีห่าง
แต่เป็นการที่ร่างในอ้อมแขน ยกแขนขึ้นโอบรัดตอบกลับและแหงนหน้าขึ้นแตะริมฝีปากไปที่คนที่กำลังปลอบโยน
“อย่าลืมกันนะพันซ์....อย่าลืมกันได้มั้ย...ฮือ..ไม่อยากลืมเลย...จะให้ลืมอีกกี่ครั้งกัน...แค่นี้ก็จะตายอยู่แล้ว
ขืนให้ลืมอีกครั้ง...ต้องตายแน่ ๆ เลยนะ พันซ์....ต้องตายจริง ๆ นะ..ฮือ..”
ได้ยินคำพูด ไอ้ยินชัด พันซ์ถึงกับนั่งหัวเราะ......เรื่องที่ได้ยินเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง.....
บ้า...ไอ้คุดมันบ้า...ทำไมวะ...ตัวเองบอกเองว่าให้ลืม
แล้วจะคิดมากทำไม.....นี่ถ้าไม่เมามันจะพูดอะไรบ้างมั้ย หัวเราะอยู่ได้ ทำหน้าตาท่าทางตลกอยู่ได้
ปากไม่ตรงกับใจ.....เดี๋ยวสร่างเมาก่อนเหอะ.....เจอดีแน่
“คุดรักป่ะ....รักคนนี้ป่ะ....ไหนบอกซิ...รักมากแค่ไหน....ถ้ารักแล้วจะยอมมั้ย.....”
หนุ่มคลีโอ ถึงคราวได้เอาคืน พอเอ่ยถามอย่างนั้นแล้วดูเหมือนว่า ไอ้คุดเวลาปอกเปลือก ผิวขาวจั๊วะ จะไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่.....พอถามว่ารักมั้ย ก็พยักหน้าไป ร้องไห้ไป ถ้าตื่นมา แล้วมาบอกให้ลืมล่ะก็ น่าดูล่ะคราวนี้
“มานี่ซิ.....อยากเข้าไปในตัว....ยอมมั้ย...ไม่อยากใช้มือทำ....ได้มั้ยคุด...”
เหมือนแกล้งเด็ก พอเห็นว่าคนหน้าตาไม่น่ารัก แต่น่ารัก...ซบลงมาที่ไหล่ แล้วเอื้อมมือไปแตะต้องร่างกายของเขาเล่นอย่างเพลิดเพลินเหมืนเป็นเรื่องเคยชิน จนความรู้สึกทั้งหมดถูกส่งไปที่จุดศูนย์กลางของร่างกายให้แข็งขืนขึ้นได้ตามความรู้สึก
พันซ์ก็เลยต้องถามเพื่อความแน่ใจ ว่าจะยอมให้เขาทำอย่างนั้นได้จริง ๆ
แค่ถาม...แต่เจ้าของมือกลับขึ้นมานั่งอยู่บนตัว และร่างกายในส่วนร้อนรุ่มของหนุ่มรักคุดค่อย ๆ กดทับลงมาบนร่างกายของเขา ขยับร่างกายหลายครั้ง กว่าจะครอบครองส่วนนั้นของหนุ่มคลีโอหน้าหล่อเหลาไว้ทั้งหมด
“เจ็บ .....อือ....พันซ์....เจ็บ...พันซ์...เจ็บ....เจ็บ...”
เป็นคนขึ้นมาอยู่บนตัวของเขาเอง แต่กลับร้องไห้งอแง....ตอนที่รู้สึกว่าเหมือนถูกแทรกกายขึ้นมา คนหน้าตาธรรมดา ไม่มีอะไรดีเด่น ในขณะนี้ นัยน์ตาปรือ...ขบริมฝีปากตัวเองไว้แน่น...และใช้มือเกาะไหล่ของอีกฝ่ายเอาไว้พยุงร่างกายของตัวเอง ให้ไม่เซไปทางใดทางหนึ่ง ใบหน้าที่แสดงความรู้สึกออกมาทั้งหมด เบี่ยงเบนความสนใจให้หนุ่มคลีโอหน้าหล่อ ต้องจ้องมองอยู่อย่างนั้นด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ทำหน้าแบบนี้เป็นด้วยเหรอ
ไม่อยากจะเชื่อเลย แต่เสียงร้องแผ่ว ๆ นั่นก็เรียกความรู้สึกของเขากลับมาได้
“อือ...เป็นอะไร....หอมแก้มหน่อยเร็ว...ปากด้วย...มาเร็ว...จะทำแล้วเนี่ย..ทนไม่ไหวแล้วนะ”
แค่เพียงเอ่ยปาก รักคุด ตาหวานเยิ้ม ก็เอียงแก้มให้แตะตรงปลายจมูกของคนเรียกทันที และยังแตะริมฝีปากลงมา
ซ้ำ ๆ แล้วผละออกหลายครั้ง เหมือนกับอยากรู้อยากลอง สุดท้าย ทั้งริมฝีปากและร่างกายก็ถูกครอบครองไว้ทั้งหมดจริง ๆ
พร้อมกับร่างกายที่ขยับขึ้นลงของทั้งสอง จากเชื่องช้าก่อนจะค่อย ๆ แรงรัวขึ้น เมื่อช่องทางเล็กแคบนั้นบีบรัดร่างกาย จนแทบทนไม่ไหว
“คุด....อือ..ทำกันนะ....ทำด้วยกัน...อือ.....อ่ะ..”
ฝ่ามือแกร่งลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของร่างเบื้องบน และหยัดกายขึ้นให้ร่างกายประสานแนบแน่นกันเป็นจังหวะ
“พันซ์...อ๊า..มันจะ.....จะ..ไม่ไหวแล้ว....”
ส่วนแข็งขืนเสียดสีไปมาที่หน้าท้องแกร่ง และก็ถูกฝ่ามืออุ่น ๆ เหนี่ยวรั้งให้ได้มีความรู้สึกร้อนรุ่มไปพร้อม ๆ กัน
“คุด.......ช่วยทำหน่อย...กดลงมาเร็ว...ของคุดเดี๋ยวทำให้เอง...อือ...รักนะคุด....รักจริง ๆ ...แล้วรักจริง ๆ ใช่มั้ย....”
จังหวะร่างกายที่แทรกประสานกันแรงรัวไม่มีหยุด.....ฝ่ามือสองข้างของร่างแกร่งนั้น
เอื้อมไปกดสะโพกของอีกฝ่ายให้ควบคุมจังหวะได้มากขึ้น
กับคนที่รู้สึกว่ารัก
แม้จะมีสติไม่ครบถ้วน แต่ก็รู้สึกเป็นสุข ร่างกายเข้ากันได้อย่างไม่น่าเชื่อ
“อ๊า....ไม่เอาแล้ว...ทนไม่ไหวแล้ว...อือ”
ร่างของคนตัวเล็ก ปล่อยร่างกายให้ไปถึงที่หมายตามความรู้สึก กลั่นนกรองหยาดหยดออกมาจนหมดสิ้น ในจังหวะที่กดร่างกายลงมาอีกครั้ง และสัมผัสถึงสายน้ำอุ่น ๆ ที่สาดซัดถาโถมเข้าสู่ร่างกาย อย่างแรง
“พันซ์.....”
เสียงที่เคยเอาแต่หัวเราะลั่น เปลี่ยนเป็นเสียงกรีดร้องในที่สุด ใบหน้าแหงนเงยขึ้น เรี่ยวแรงเหือดหายไปหมดสิ้นและเมื่อร่างเบื้องล่างเอนกายลงนอน ก็จำต้องทิ้งร่างกายทาบทับลงมาอยู่ในอ้อมแขนของคนที่หลงรักมานาน
“เหนื่อยเหรอ.....หือ...”
น้ำเสียงหอบเหนื่อยเอ่ยถามกับร่างในอ้อมแขน.... การส่ายหน้าคือคำตอบ....
เพราะไม่อยากตื่นจากฝัน...อยากอยู่อย่างนี้ไปนาน ๆ
อยากให้ฝันดี....เป็นแบบนี้ไปนาน ๆ ตลอดไป รักคุดถึงได้เอาแต่ส่ายหน้า ไม่ยอมหยุดพัก
ไม่อยากตื่น ไม่อยากตื่นมาแล้วต้องมาบอกกันว่าให้ลืมซะ เพราะฝันครั้งนี้เป็นฝันดีที่สุดในชีวิตจริง ๆ
“คุด..ถ้าหายเมาแล้วมาบอกว่าให้ลืม....เจอดีแน่นะ...” ขำขู่ถูกเอ่ยบอก พร้อมกับที่มังคุดส่ายหน้าและหัวเราะอย่างเศร้าใจ พันซ์บอกเพราะพันซ์เองก็เมา ถึงบอกให้ไม่ลืม ยังไงก็ต้องบอกว่าลืมอยู่ดี
TBC….
เพราะจ๊วบๆของเบตตี้นะเนี่ย เลยต้องรีบเอามาลงต่อ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
