อ่ะ บวกๆๆให้กำลังใจคนอ่านและคนเม้นท์ทุกคนนนนน
ตอน คนหล่อมักโง่ แต่เจ้าเล่ห์ รักคุดลุกขึ้นยืนและเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงนอน และดึงผ้ามาห่มเอาไว้
รู้สึกว่าอากาศมันหนาว ๆ พิกล แถมจิตใจก็ห่อเหี่ยว ไม่รู้ว่าจะพูดหรือคุยอะไรดี หลังจากกินข้าวต้มเรียบร้อยแล้ว
อาการปวดหัวผลจากการดื่มเมื่อคืนยังไม่ทันจาง และตอนนี้เหมือนร่างกายมันจะทนไม่ไหว หน้ามืดยืนไม่อยู่
เหมือนกำลังจะเป็นไข้อย่างนั้นแหละ จิตใจไม่ต้องพูดถึงมันแกว่ง ๆ พิกล ไม่รู้จะตีหน้ายิ้มแย้ม หรือทำท่าทางตลก ๆ
ยังไงดี ถึงจะไม่เป็นที่สังเกต
หนุ่มคลีโอเหลือบสายตามองร่างที่นอนคุดคู้อยู่บนเตียง แล้วเริ่มสงสาร
หน้าตาเหมือนคนอมทุกข์ และเหมือนกับว่าทำตัวไม่ถูกแบบนั้น จะว่าน่ารักก็น่ารัก จะว่าน่าสงสารก็น่าสงสาร
แต่ความรู้สึกอยากแกล้งมันมีมากกว่า หลังจากเก็บถ้วยไปล้างเรียบร้อยแล้ว เลยแกล้งลงมานอนข้าง ๆ คนที่นอน
หันหลังให้ ขยับกายเข้าไปหาอีกนิด ก็เห็นว่าไอ้คุดมันหันมามองหน้า แล้วก็ถอยออกไปห่าง ๆ
เหมือนกับว่ากลัวว่าหนุ่มคลีโอสุดหล่อ จะนอนไม่ถนัด ถอยจนแทบจะตกเตียงแล้ว
และมันก็หันกลับไปนอนอีกทางเหมือนเดิม
ไอ้พันซ์ทำเป็นนอนมองเพดาน ร้องเพลงหงุงหงิง ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ยกแขนขึ้น และปล่อยทิ้งลงบนหมอนของคนที่นอนหันหลังให้
เออนะ ไม่มีโวยวายเลยมึง ทำเป็นเฉย ทำเป็นเฉย
สุดท้ายก็เลยค่อย ๆ ลดแขนลงเรื่อย ๆ และสอดเข้ามาไว้ใต้คอของคนที่นอนหันหลังให้จนสำเร็จ
สภาพตอนนี้ เหมือนกับมังคุดนอนอยู่บนแขนของหนุ่มคลีโอ แต่นอนหันหลังให้ก็แค่นั้นเอง
หัวใจของคนหน้าตาไม่ได้ดีเลิศ สั่นไหว กัดริมฝีปากแน่น หัวใจเต้นระทึก จะหันกลับไปดีมั้ย
หันไปโวยวายทำหน้ากวนตีนใส่ หรือว่าจะเอามุกงี่เง่าแบบไหนมาเล่นดี ถึงจะได้ไม่ต้องรู้สึกแปลก ๆ แบบนี้
"เหี้ยคุด....แกล้งหลับเหรอมึง...."
คำพูดนั้นทำให้หนุ่มรักคุดสะดุ้งสุดตัว กัดฟันแน่นและค่อย ๆ เอ่ยตอบออกไป
"นอนเรื่อย ๆ ว่ะ...กูแค่ปวดหัว...ไม่ได้แกล้งหลับ..." ไม่มีมุกตลก ไม่มีท่าทางแปลก ๆ
มีแต่ท่าทีนิ่งสงบและการตอบคำถามที่เป็นธรรมชาติมากที่สุด
ไอ้พันซ์ แอบลอบยิ้มจนตาหยี
โห่แม่งเอ้ย ขนาดเสียงยังน่ารัก.....อะไรมันจะน่ารักขนาดนี้วะเนี่ย
"เหรอ...เออ...เรื่องเมื่อคืนอ่ะ....มึงจำได้ป่าว...กูเมา ๆ ว่ะ จำอะไรไม่ค่อยได้...หวังว่ากูคงไม่ได้ทำเหี้ยอะไรมึงไป
เหมือนเมื่อคราวก่อนนะ...."
หนุ่มคลีโอพูดไปยิ้มไป ทำเสียงให้ปกติที่สุด ไม่กระโตกกระตาก เอาสิมึงไอ้คุด....ตอบมาเลยดีกว่า มึงจะเอายังไงกัน
กูจะได้รู้ ว่ามึงจะเอาวิธีไหนมากลบเกลื่อน
ไอ้คุดนอนตัวแข็งทื่อ ความรู้สึกชาวูบไปถึงปลายเท้า
....เมา...จำไม่ได้อย่างนั้นเหรอ....
ทำไมวะ
นอนกับกูมันน่าทุเรศจนถึงขนาดมึงจำไม่ได้เลยใช่มั้ย....แต่ว่านี่ใช่มั้ย ที่ต้องการ อยากให้ไอ้พันซ์มันจำไม่ได้
ก็นี่ไง มันก็จำไม่ได้จริง ๆ ก็ดีแล้ว ไม่ใช่เหรอ ดีแล้วไงล่ะ ดีแล้ว มันต้องดีสิ ดีแล้วที่เป็นแบบนี้
แม้จะบอกตัวเองซ้ำ ๆ สูดหายใจเข้าไปจนลึก
แต่ว่า.........ทำไม........มันถึงได้รู้สึกเจ็บปวดขนาดนี้
ไม่อยากร้องไห้...แต่น้ำตามันกลับทำท่าจะไหลออกมาจากดวงตาให้ได้
สุดท้ายต้องกลั้นใจตอบออกไปด้วยความรู้สึกที่ไม่มีใครเข้าใจได้
"มึงไม่ได้ทำอะไรหรอกพันซ์...กินแล้วก็แค่เมา...แล้วก็นอน..แค่นั้นแหละ..."
นั่นคือคำตอบที่ไอ้คุดคิดว่าเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ถึงเสียงจะเบาหวิว แต่หนุ่มคลีโอได้ยินชัด
โธ่ไอ้ปากแข็ง....จะร้องไห้แล้วไม่ใช่หรือไงวะ ยังมีหน้ามาบอกว่ากินแล้วก็เมาเฉย ๆ อีก
แขนที่รองอยู่ใต้คอของคนไม่หล่อแต่น่ารัก จู่ ๆ ก็กระหวัดรัดร่างอย่างไม่ทันตั้งตัว
กระตุกทีเดียว ก็ดึงให้อีกคนขึ้นมาเกยอยู่บนร่างได้แบบไม่ยากนัก
ไอ้คุดที่ไม่ทันตั้งตัว เมื่อถูกดึงให้มาอยู่ในอ้อมแขน มิหนำซ้ำยังไปเกยอยู่บนร่างของหนุ่มคลีโอสุดหล่อเข้าให้ พอรีบดันแขนของตัวเองเอาไว้ ก็ถูกดึงให้ลงมาซบที่อกอีก
ไม่ทันได้เช็ดน้ำตา ดวงตาจึงคลอไปด้วยหยาดน้ำใส ไอ้พันซ์มันคงไม่ทันเห็นหรอกน่ะ ก็ไม่ได้ร้องไห้งอแงนี่
"นอน...ดิ...นอน...ปวดหัวไม่ใช่เหรอมึง...งั้นก็นอนสิ..นอนเลยมึง"
ร่างสูง ๆของคนที่นอนอยู่เบื้องล่าง กดศรีษะของคนที่ทำตาโตนั้นลงมาให้ซบอยู่กับอก แล้วก็ลูบไล้เส้นผมนิ่ม ๆ นั้นไปเรื่อย ๆ
หน้ายิ้มจนหุบยิ้มไม่อยู่
ฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของคนที่ทำเหมือนยังตั้งสติไม่ได้ แต่ก็ยอมลงมานอนซบอยู่กับอกของคนหล่อเหมือนยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของคนที่กอดเอาไว้ ถึงได้รู้สึกตัว
รีบหยัดกายขึ้นและทำท่าจะลุกหนีแต่ก็โดนกดหัวเอาไว้
"เป็นเหี้ยอะไร...อากาศยิ่งเย็น ๆ อยู่ กูก็แค่กอดมึงไปงั้นแหละ คิดมากจริงไอ้ห่านี่...นอน ๆ กูง่วง ตอบแทนที่กูเลี้ยงเหล้ามึงมั่งดิ...ไอ้ห่าคุดนี่...อย่ามาทำเป็นสะดีดสะดิ้งทำเป็นดิ้นหนีหน่อยเลยน่ะตัวเอง..."
คำพูดที่เสียดแทงไปถึงหัวใจ ทำให้มังคุดต้องจำใจนอนนิ่งอยู่อย่างนั้น
อยากร้องไห้ แต่ไม่กล้า ถ้าร้องก็คงผิดสังเกต
อยากหนีก็ทำไม่ได้ เพราะเดี๋ยวไอ้พันซ์มันจะเกลียดเอาได้
อยากจะกอดตอบ...แต่.....กลัวว่าจะโดนรังเกียจ
อยากทำอะไรก็ทำไม่ได้สักอย่าง
พันซ์ อยากจะหัวเราะให้บ้า รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไร แต่ก็ยังทำเป็นเฉย เอาสิมึงไอ้คุด....เล่นให้เนียนนะบทนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นของมึงน่ะ
กูไม่สนใจหรอก มึงอยากเล่นให้เนียนแค่ไหนก็เอาเลยมึง เพราะว่าไม่ว่ายังไงซะ
กูก็จะกอดมึง
กูจะหอมแก้มมึง
กูจะทำนั่นทำนี่กับมึง
ในสภาพที่มึงไม่เมาให้ดู
แล้วมึงจะได้รู้ ว่าที่เคยบอกว่า คนหล่อมักจะโง่น่ะมึงคิดผิด กูยอมรับกูหล่อแต่โง่
แต่คนโง่ไม่ได้แปลว่าจะไม่เจ้าเล่ห์นี่หว่าไอ้คุด.........เดี๋ยวมึงเสร็จกูแน่คอยดูเหอะ...ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ช่วยไม่ได้เว้ยคุด
มึงอยากน่ารักทำไมล่ะ ถ้าจะโทษก็โทษที่มึงอยากน่ารักแต่ปากแข็งนะคุดนะ...ฮ่า ฮ่า ฮ่า
TBC
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
