หัวข้อ: >>อุบัติรักฟีโรโมน<< Omegaverse - ตอนพิเศษ ขำๆ วันช๊อต [28-05-62]

[BooJiRa_]

อ่านแล้วยิ้มตามเบาๆ 

[B52]

เราควรต้องขอบใจครามใช่ไหม

[twinmonkey0311]

 

[papapoope]

ขอบคุณครามนะที่ทำให้เค้าได้รักกันฮือ55555

[aoihimeko]

ถึงจะเกลียดครามแต่ก็ขอบใจที่ทำให้เขารักกัน

[kaokorn]

 

[benceii]

 

[kitty]

  ภูริน่ารักจังอะ เป็นคนไม่คิดมากกก แบบภูริก้อดีนะ อคีนก้อพระเอกได้ใจมากกกกกกกกกกกกก

[♥►MAGNOLIA◄♥]

อ้าวๆๆ........... ไรกันนี่   
ต้นเหตุของเรื่องที่ภูริเปลี่ยนสภาพ
จากเบต้าเป็นโอเมก้า มาจากครามเองหรือนี่   
แต่ดีแล้วนะ ทำให้มีเรื่องให้เราอ่านไง  ชอบบบบบ 

อีธาน  ภูริ   
ขอบคุณไรท์มากๆ
       
 

[JokerGirl]

ภูริน่ารักจนตอนส่งท้ายเลย แบบนี้อีธานจะไม่หลงได้ไง สรุปเพราะครามเลยทำให้เป็นแบบนี้อยากจะโกรธแต่ก็ขอบคุณที่ทำให้อีธานกับภูริเป็นคู่กัน ถึงได้รักกันเติมเต็มซึ่งกันและกัน

[Pam_ban]

ภูริน่ารัก อีธานถึงห้ามใจไม่ไหวสักที แถมทำอะไรก็ดุไม่ค่อยสุด ออกแนวตามใจเมียเหลือเกิน 


แต่ครามนี่เล่นหนีไปดื้อ ๆ แบบนี้เลยเหรอคะ  ค้างคาอ่ะ นางจะไปสร้าางเรื่องให้ใครอีกหรือเปล่า น่าติดตาม 


รอตอนพิเศษต่อ ๆ ไปนะคะ


 

[Chompoo reangkarn]

ไหนๆก็ไหนๆแล้วเราอภัยครามนะที่แกล้งอีธานจับคู่ภูรินายช่วยกลับมาทำให้ภูริท้ิองได้มีน้องให้อีธานทีดิ

[lizzii]

ครามจะโดนเอาคืนไหม

[azure]

ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้นะคะ สนุกกมากเลย

[ศตรัศมี]

นิยายจบแล้ว ไม่มีใครเอะใจตามไปดูลีออนในห้องน้ำบ้างหรอคะ ลื่นหัวฟาดพื้นสมองไหลเลือดอาบไปรึยัง 555

[Rafael]

ชอบภูริ นางน่ารักมาก
มองโลกในแง่ดีตลอด

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

[titansyui]

 

[snowboxs]

แก้มแตกจริงๆค่ะ อีธานน่ารักขึ้นป็นกองเลย
ส่วนภูริน่ารักน่าขย้ำเหมือนเดิม เพิ่มเติมคืออวยและอ่อยหลัวฝุดๆ

ส่งใครไปกำราบครามที่เถอะค่ะ มาแนวเดียวกับลีออนเลย

[$VAN$]

สนุกค่ะ ฮาๆดี ชอบนิสัยภูริที่ไม่เคยคิดโทษใครและพยายามพึ่งตนเอง อีธานก็ปกป้องดูแลคนรักดี น่ารัก

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ^^

[suginosama]

นิยายน่ารัก ตลกภูริมากค่ะ
พอมาอยู่กับอีธานเข้ากันลงตัวสุดๆ >//<

[van16]

  

[กาลณัฐ]

 

[jimmyjimmy]

จบแล้วต้องขอบคุณพิชัยกับครามเนอะ... เค้าเลยได้กันจริงๆ

[Konzen]

งื้อออ จบซะแล้ว คู่นี้เข้ากันได้ดีมาก นี่สิที่เรียกว่าเคมีตรงกันของจริง ฮ่าๆๆๆ
แต่ละคนก็เปลี่ยนตัวเองแล้วมาบรรจบกันตรงกลาง เป็นสิ่งที่ดีมากๆ สำหรับชีวิตคู่
เราชอบตอนที่คุณภูริขอร้องไม่รับยาแล้วคุณอีธานถอดสายน้ำเกลือออกให้ มันให้ความรู้สึกว่า เขารักของเขา เขาถนอมของเขา มันดีมากจริงๆ ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้มากนะคะ อ่านแล้วผ่อนคลายมากค่ะ
สุดท้ายนี้ขอให้คุณครามมีคู่เป็นโอเมก้าที่ไม่ยอมรับตัวคุณนะคะ ขออวยพรค่ะ 

[nuch-p]

 :mew1:อยากได้ตอนพิเศษเลยค่า สนุกมากกกกก

[Fragrant]

ภูริมันร้ายเจ้าค่ะ ชอบทำให้อิธารหลงหนักมาก 55555 เราชอบคนแบบภูรินะ ไม่คิดอะไรมาก สบายๆ ลอยๆไป ปูลู.อยากให้มีตอนพิเศษค่ะ สัก 2-3 ตอนก็ยังดีนะ ฮี่ๆ

[GukakST]

ตอนพิเศษที่ 1 เสื้อเชิ้ตตัวเดียว

ชื่อตอนช่างวาบหวิว แน่นอนว่าเนื้อหาก็วาบหวิวไม่แพ้กันเลยทีเดียวเชียว อะ…คิดว่าภูริใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวอ่อยอีธานใช่ไหม พอเลย เลิกมโน จะเฉลยให้เลยอย่างว่องไวขี้เกียจให้ใครรอ ก็คือเขากำลังคิดว่าถ้าอีธานใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวมันจะแซะซี่ไหม?

ทำไม?

ก็น้องเอานิยายมาให้อ่าน เขาไม่ได้อ่านเป็นจริงเป็นจังอะไรหรอกแต่มันมีฉากที่รับน้อยๆ ใส่เสื้อเชิ้ตของหลัวนางในห้องนอน เดินโชว์ขาอ่อนไปมา ทีนี้เจ้าฝ่ายรุกเนี่ยก็จะหื่นจนเลือดกำเดาเกือบไหล ต้องระงับอาการหื่นด้วยการจับรับตัวน้อยมานั่งตักแล้วปักตอ เขาก็เลยคิดขึ้นมาในเสี้ยวนาทีนั้นว่า...ทำไมรุกไม่ใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวอ่อยรับบ้าง ในเมื่อก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน

ภูรินั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดในเย็นวันศุกร์ เขาเพิ่งมาถึงห้องแต่ว่าความคิดพวกนี้วิ่งวนอยู่ในหัวเขามาทั้งวันแล้ว ตอนนี้เขาตัดสินใจเสิร์จหาเสื้อเชิ้ตแบบชุดนอนไม่ได้นอนของผู้หญิงในเพจขายเสื้อผ้าต่างๆ แหม...เสื้อผ้าที่อยู่บนตัวนางแบบนี้มันเร้าใจเสียจริง หน้าตาก็จิ้มลิ้ม หุ่นก็น่าจับมาเอาแส้ฟาดก้นเพี้ยะๆ แฮ่...หื่นขึ้นหน้า แต่ไม่ดี เขาต้องการเสื้อมาให้อีธานสิ

เสื้ออีธานไง อีกธานมีเสื้อเชิ้ตเยอะมากเพราะต้องใส่สูทอยู่ตลอดทุกวัน เออเนอะ งั้นลองจินตนาการดูว่าถ้าอีธานเหลือแค่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวโชว์ขาอ่อนเดินร่อนไปมาในห้องมันจะเป็นยังไง อื้ม...

“ไมไม่ไปอาบน้ำ มานั่งหน้าเครียดอะไรตรงนี้” อีธานเดินตามขึ้นห้องมาทีหลัง เจ้าตัวมองภูริบนเตียงนอน แล้วพอยิงคำถามไปภูริก็เงยหน้ามองอีธานเครียดๆ

“ถ้าคุณใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวเหมือนพวกรับบ้างมันจะแซะซี่ไหม” คราวนี้อีธานเครียดตาม

“ไม่” แล้วตอบสั้นง่าย

“ไม่ลองไม่รู้นะจ๊ะ มันจะไปยากอะไรทำไมไม่ลองสักที...” มาเป็นเพลง ไม่บอกว่าตัวเองแก่เท่าไหร่เลย

“ปัญญาอ่อน” อีธานเดินไปถอดเสื้อสูท คลายเน็กไทและเข็มขัด

ปกติของอีธานมากๆ กลับบ้านมาจะอาบน้ำก่อนอันดับแรก ภูริจะไม่สนใจอีธานเลยในช่วงเวลานี้เพราะเขาจะอาบน้ำเสร็จแล้วมานอนให้ที่นอนเปียก ทว่าวันนี้ไม่เหมือนกับวันอื่นๆ เขากำลังจ้องด้านหลังของร่างสูงใหญ่ ดูซิว่าอีธานจะปลดเสื้อผ้าตรงนี้เลยไหม

บอกเลยนะว่าเวลาแบบนี้อีธานควรถอดทุกอย่างแล้วเหลือแต่เสื้อเชิ้ตสีดำตัวเดียวให้เขาได้ชื่นใจ จะได้ไม่ต้องไปหาเสื้อเชิ้ตแบบใส่นอนไม่ได้นอนมาให้ ภูริเอียงหัวไปซ้ายสลับขวาคล้ายเข็มนาฬิกานับเวลา

“มองอะไร?” อีธานหันกลับมาภูริกาก็หยุดนิ่ง

“คุณใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวให้ดูหน่อยจิ” ทำตาปิ๊งๆ ด้วย เผื่อว่ามันจะดูแวววาวแล้วอีธานจะทำตาม

“ไม่ ไอ้แบบนั้นมันเหมาะกับคุณหรือไม่ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เอาเสื้อสามีมาใส่อยู่ในห้องนอนมากกว่า”

“ไม่เกี่ยวอะ มันต้องได้ดิ มันต้องแซะซี่เหมือนกันสิ” ภูริยังไม่ยอมลดราวาศอกง่ายๆ งานนี้เขาควรได้เห็นอีธานในสภาพเสื้อเชิ้ตตัวเดียวเว้ย

“บ้าบอ จู่ๆ มันเป็นอะไรขึ้นมา ปกติสนใจเรื่องพวกนี้ที่ไหน หรือว่าไปดูคลิปโป๊แล้วอยากจะให้ผมทำบ้าง ตลกแล้ว ผมไม่ใช่ผู้หญิง”

“ฉากที่ผมอ่านเขาก็ผู้ชายนะ”

“ตัวบางๆ เอวคอด รูปร่างอ้อนแอ้นแบบโอเมก้าที่ยั่วยวน” สีหน้าอีธานตั้งคำถาม ภูริพยักหน้าหงึกๆ

“ถูกแผง”

“แล้วผมมีสภาพเหมือนแบบนั้นไหม”

“ไม่” ส่ายหน้าไวๆ สองทีถ้วน

แล้วมันก็เหมือนกับการส่งไม้ผลัด หลังจากภูริส่ายหน้าแล้วอีธานก็ส่ายหน้าตาม ร่างสูงเดินไปคว้าเอาผ้าขนหนูมาพาดบ่าเพื่อจะเข้าห้องน้ำ ในเมื่อภูริยังไม่ยอมอาบ อีธานก็จะจัดการกับร่างกายของตัวเองก่อน เขาโหยหาสายน้ำเย็นฉ่ำเต็มที

“ถอดตรงนี้ดิ”

“หยุดความคิดพิเรนถ์ของคุณซะ”

“ทำให้ผมไม่ได้เหรอ” เท่านั้นแหละ...ชะงักไปสิ

แทนที่จะได้เดินไปอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อยแล้วมาพักผ่อน กลับต้องมายืนจ้องหน้าอ้อนๆ ของไอ้เมียเอ๋อ วันนี้ภูริเป็นบ้าแน่ๆ ปกติสนใจอะไรอย่างนี้ที่ไหนล่ะ วันๆ เอาแต่บ้าไอดอลสาว ไม่ก็วาดการ์ตูน ไม่ก็ดูรายการตลก

ภูรินั่งด้วยท่าทีเรียบร้อยยิ่งขึ้น ท่าทีแบบนี้...อีธานกำลังใจอ่อน ดังนั้นเพื่อให้คำขอเป็นผลสำเร็จ ภูริต้องเรียบร้อยประหนึ่งคุณหญิงในรั้วในวัง เอามือวางซ้อนมือบนหน้าตัก ยิ้มอ่อนๆ ส่งสายตาปริบๆ

เอาซี่...ถอดซี่ ถอดให้เหลือเสื้อเชิ้ตเลยที่รัก เร็วๆ อยากเห็นใจจะขาด อยากรู้ว่ามันจะเซ็กซ์ซี่เหมือนกับในนิยายไหม หรือว่าจะเหมือนกับภาพประกอบในหน้านิยายที่น้องส่งมาให้อ่าน ภูริยังคิดอยู่เลยว่าใครนะช่างกล้าถ่ายแบบแบบนั้น เสื้อเชิ้ตสีขาวปรกขาอ่อนแล้วนั่งแบบขาทั้งสองข้างแยกออก มือกุมกันไว้ตรงหว่างขา โอ้ยใจ เห็นแล้วอยากเป็นชายที่ได้รุกนายนั่นเหลือเกิน

ว่าแต่...อีธานห่างไกลจากภาพนั้นมากทีเดียวนะ

“เสื้อเชิ้ตตัวเดียว?” อีธานทวนสิ่งที่ภูริต้องการอีกครั้ง

“ครับ” เจ้านี้ก็ยิ้มแก้มบานให้

อีธานโยนผ้าขนหนูไปไว้ที่เดิมของมัน ฝ่ามือที่มีเส้นเลือดนูนขึ้นมาหน่อยๆ และขาวผ่องเป็นยองใยนั้นกำลังปลดตะขอกางเกงของตัวเอง อีธานปล่อยให้กางเกงสเล็กร่วงหล่น จากนั้นใช้เท้าเขี่ยมันใส่ตะกร้า ตอนนี้เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีดำสำหรับใส่ทำงานตัวเดียว ชายเสื้อเลยสะโพกมาเล็กน้อยทำให้ปกปิดชั้นในสีดำของเจ้าตัว

“ปลดกระดุมหน่อย...” ภูริสั่งอีก อีธานถอนหายใจแต่ก็ปลดกระดุมลงมาถึงสี่เม็ด

เรือหาย!!! เลือดจะพุ่ง กุมจมูกแล้วหันหน้าหนีแป็บ หัวใจเต้นเร็วมากเลยแม่เจ้าโว้ย แผงอกล่ำๆ กล้ามขากับผิวเนียนละเอียด โอ้ยใจ โอ้ยใจ โอ้ยโอ้ยๆ ร้องเป็นควายโดนเชือดแล้วไหมล่ะ

“ภูริ...” อีธานเรียก เจ้าของชื่อจำต้องหันหน้าไปมอง แล้วสิ่งที่พบคือ...อีธานกำลังกึ่งนั่งกึ่งพิงโต๊ะเครื่องแป้ง ชายเสื้อเชิ้ตสีดำตัดกับขาอ่อนขาวๆ และชั้นในสีดำ

อะเฮือก...ฝากน้องกับแม่ผมด้วย!

แต่ก่อนจะกลายเป็นศพขอรุกอีธานหน่อยเถอะ หึหึ มาเป็นเมียพี่เถอะไอ้สอง!

“อ๊า...ซี้ด...อีธาน..อีธานเบา...อื้อ!!!”

พอดี...ภูริเป็นรุกที่โดนเสียบน่ะ

....จบตอน....

เอาตอนพิเศษมาให้แหละตัวเอง หวังว่าจะชอบและทำให้หายคิดถึงนุ้งภูได้น้า คุณอีธานในเสื้อเชิ้ตตัวเดียว งานนี้ภูริได้ทำหน้าที่หลัวเต็มที่แน่ๆ

ว่าแต่หน้าที่หลัวคืออะไรนะ? ฮ่าๆ

[meeoldly]

 

[❣☾月亮☽❣]

หลัวร้องระงมเลยนะ 55

[Fon-NR]