ตอนที่24
ตอนนี้ผมกับพี่ปกเป็นแฟนกันแล้ว บอกตรงๆว่าผมตกใจมาก เพิ่งรู้ตัวว่าชอบพี่เขาเมื่อไม่นานนี้เองแต่พี่เขากลับพูดเหมือนกับว่าแอบชอบผมมานานมากแล้วงั้นแหละ พอผมทำหน้าเหมือนไม่เชื่อก็โดนพี่เขากดลงกับเตียง พี่ปกที่แสนเดิมคนเดิมหายไปไหนหมด ทำไมเหลือแต่พี่ปกคนหื่น
“พี่ปก...”ผมเอ่ยเสียงอ่อน พยามส่งสายตาอ้อนวอนไปให้คนที่อยู่ด้านบน
พี่ปกรู้ว่าผมกำลังขอร้องเรื่องอะไรแต่พี่เขากลับทำตรงกันข้าม นอกจากจะไม่ปล่อยผมเป็นอิสระแล้วยังก้มลงมาซุกไซร้กันอีก ผมย่นคอหนีจนไม่รู้จะหนียังไง
ถ้ายังไม่หยุดจะสมยอมแล้วนะ!
“อือ...”ผมหลุดเสียงครางเมื่อมือหนาเลื้อยเข้ามาในเสื้อ ปะป่ายซุกซนไปทั่วก่อนจะหยุดอยู่ตรงยอดอก ผมหลับตาปี๋ด้วยความเหวียวเสียว”กลางวันแสกๆเลยนะ”
“ไม่ได้เหรอ”
ก็ต้องได้สิ! พี่มาเลย น้องพร้อมแล้ว!
ผมเลิกดิ้นทว่าคนที่กำลังเล่นซนกับร่างกายของผมอยู่ดันพูดขึ้นมาว่า”ขอโทษ วันนี้พี่กลับก่อนก็ได้”
อย่างนี้สินะ ที่เขาเรียกว่าหลอกให้อยากแล้วจากไป ผมค่อยๆหยัดกายขึ้นนั่ง ทอดสายตามองร่างสูงที่ลุกขึ้นยืนจัดเสื้อผ้าหน้าผมของตนเองอยู่ข้างเตียง ความรู้สึกของผมตอนนี้หลากหลายมาก อะไรๆมันก็เกิดขึ้นเร็วจนตั้งตัวแทบไม่ติด โชคดีที่พี่ปกเป็นคนช่างสังเกต พอเห็นว่าผมนั่งเอ๋ออยู่บนเตียงก่อนเดินมาลูบหัวและส่งรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้
“พี่รักตินนะ”
“ผมก็รักพี่”
บอกรักรอบนี้ไม่เขินเท่าไหร่ หลังจากเกือบเสียตัวเมื่อกี้ก็ไม่เหลืออะไรให้เขินอีกแล้ว
“เป็นแฟนกันแล้วเนอะ”
“อื้ม”
“ไม่หนีหน้าพี่แล้วนะ”
“อื้ม!”ผมพยักหน้ารัวๆเพื่อเพิ่มความหนักแน่น จากนี้น้องจะไม่หนีพี่อีกแล้ว น้องจะสิงพี่ยังกว่าวิญญาณหญิงแม่ม่ายเลยคอยดู
“เด็กดี”ผมยิ่งยิ้มกว้างขึ้นอีกเมื่อพี่เขาเลื่อนมือมาเกาคาง ถึงจะดูเหมือนเล่นกับหมากับแมวมากกว่าเล่นกันแฟนก็เถอะแต่ผมชอบโดนพี่ปกสกินชิพแบบนี้ที่สุดเลย เคลิ้มมม
“ลงไปหาอะไรกินกันมั้ย”
“อื้ม!”
“ร้านแรกที่เรากินด้วยกันเนอะ”
โรแมนติกได้อีก เอาสิ น้องชอบอะไรแบบนี้ ผมยิ้มแป้น พยักหน้ารัวๆ รีบลุกขึ้นยืนเพราะกลัวพี่เขาเปลี่ยนใจ พวกเราเดินลงมาข้างล่างหอ ดูเหมือนพี่ปกจะขับรถมาจอดอยู่ใต้หอผมแล้ว ตอนเดินออกมาจากห้องด้วยกันเห็นแด็กมหาลัยที่เช่าหออยู่ในซอยเดียวกันเหลียวหลังมองพวกเราใหญ่เลย คิกๆ กำลังสงสัยว่าตินตินกับพี่ปกกำลังกิ๊กกันอยู่ล่ะสิ เข้าใจผิดแล้วพี่ น้องไม่ได้เป็นกิ๊ก น้องนี่และแฟน
“ฮ่ะๆๆ...”
“อารมณ์ดีอะไรครับ?”พี่ปกถามขึ้นเมื่อพวกเรานั่งรถกันมาเงียบๆแล้วผมเกิดหลุดขำ
“พี่ปกเป็นของผมแล้ว ผมจะน้วยเท่าไหร่ก็ได้”ผมตอบตามความจริง พี่เขาก็ไม่ได้ว่าหรือแสดงออกอย่างหวงตัวอะไร เชื่อเหอะว่าพี่ปกก็ต้องชอบสกินชิพผมเหมือนกัน อื้มๆ พอมองย้อนกลับไปแล้วทำไมผมไม่สังเกตุเลย พี่ปกปฏิบัติกับผมแบบพิเศษมากจริงๆ
“พี่ปกเริ่มจีบตินตั้งแต่ตอนไหนเหรอ”
“ถามกันงี้เลยเหรอ”คนถูกจู่โจมถามนิ่วหน้า แต่พี่ปกไม่ใช่คนขี้อายพี่เขาเลยตอบแบบไม่ขัดเขินว่า”พี่ไม่เคยจีบเรา”
“อ้าว”
“อยู่ดีๆเราก็ชอบพี่เอง พี่เข้าหาเราตามใจนึกไม่ได้มีแผนอะไรเลย”
“จะอวดว่าตัวเองเก่งว่างั้น เห๊อะ งั้นผมก็เก่งกว่าแหละ เพราะพี่ชอบผมก่อนใช่ม๊า แสดงว่าผมอ่อยแบบไม่รู้ตัวเก่ง”
พวกเรามาถึงร้านจิ้มจุ่มเจ้าเก่า ในร้านยังมีคนไม่มากนักอาหารต่างๆเลยมาเสริฟได้เร็ว ผมยิ้มหน้าแป้นขณะถ่ายรูปหม้อจิ้มจุ่มรสเด็ดโพสต์ลงในโซเชียลต่างๆของตัวเอง คราวนี้ไม่มีการโพสต์ซ้อนอีกแล้วเพราะผมแท็กไปให้พี่ปกเองเลย เมื่อเรียบร้อยแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาเห็นพี่เขาส่งยิ้มให้
“เปิดตัวสินะ”พี่ปกกล่าว
“ไม่ได้เหรอ”ผมเอียงคอถาม
“ได้สิ พี่ชอบ...”วันนี้พี่ปกพูดจาเข้าหูมาก ผมกำลังจะย้ายก้นไปนั่งข้างพี่เขาและทำการกระแซะอย่างออดอ้อนแต่พี่ปกกลับเงียบไปและมองเลยไปด้านหลังของผมด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ผมหันไปมองตามและพบเข้ากับใบหน้าของคนที่ไม่อยากเห็นที่สุดในเวลานี้
“ไอ้พี่แม็ค...”ผมเรียกชื่อลูกค้าคนใหม่ที่เพิ่งเดินเข้าร้านมาเบาๆ
วันนี้มันมาคนเดียวสงสัยเพื่อนเลิกคบไปแล้วเพราะทำตัวแย่ พอพี่มันเห็นพวกเราก็ทำหน้าเหมือนหมูโดนน้ำร้อนลวกใส่ ทำท่าจะหันหลังกลับแต่มันคงนึกได้ว่าถ้าออกจากร้านไปดื้อๆตอนนี้ก็เท่ากับหนี หนีเท่ากับแพ้ พี่แม็คจอมยโสจึงหันกลับมาและเดินลิ่วมาทักทายพวกเราถึงโต๊ะ
“ไง”เสียงเย็นๆของแขกไม่ได้รับเชิญดังขึ้น
พี่เหล่มองพี่ปกเพื่อขอคำปรึกษา
เอาไงดี...
พี่ปกไม่ได้ตอบอะไร ทำเพียงสบตากับพี่แม็คเขม็ง การกระทำเช่นนี้ยิ่งทำให้พี่แม็คไม่พอใจ”หึ มึงมันโง่เอง เลือกที่จะตามตูดเด็กมากกว่าเลือก THE RIPPER ไอ้รัมมันบอกว่ามันจะลงแข่งทัวร์นาเมนต์ใหญ่ที่หาตัวแทนไปแข่งระดับเอเชีย! เสียดายล่ะสิไอ้ควาย!”
“พวกพี่รัมได้เป็นตัวแทนประเทศไทยแล้วเหรอ”
“หะ...?”พี่แม็คงงกับคำถามของพี่ปก
“แค่ส่งใบสมัครเสร็จก็มาคุยโวซะอย่างกับเป็นแชมเปี้ยนโลก”พี่ปกพูดพลางส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอา
“ที่สำคัญตัวเองไม่ได้อยู่ในทีมด้วยนะพี่ เอามาโม้ซะอย่างกับตัวเองเป็นกัปตัน เห้อๆ”ผมรีบเสริมทันที เรื่องจิกกัดซ้ำเติมผู้อื่นนี่ขอให้บอก เห็นคนล้มตินพร้อมเหยียบซ้ำ
พี่แม็คโกรธจนหน้าแดง ในใจตอนนี้คงเดือดจัดยิ่งกว่าน้ำแกงจิ้มจุ่มในหม้อ แต่คนมันกระจอกจริงๆเลยทำได้แค่กระฟัดกระเฟียดและยกเรื่องของเพื่อนตัวเองขึ้นมาพูดข่มอีกครั้ง
“ไอ้รัมมันเก่งแค่ไหนเราน่าจะรู้ดีนะติน!! มันต้องได้ไปแน่! แต่ถ้าคิดว่าตัวเองเก่งกว่ามันก็ลองไปสมัครดูสิ!!”
“เออ! ผมไปแน่!!”ผมลุกขึ้นตบโต๊ะอย่างเกรี้ยวกราด เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของเกมเมอร์!!
ตัวผม ตินตินคนนี้มีใจรักในการเล่นเกม ยึดถือฝีมือของตัวเองเป็นความภาคภูมิใจ แม้ที่ผ่านมาจะถูกใช้เป็นตัวมาสค็อตประจำทีมแต่ระดับความสามารถของผมก็จัดอยู่ในระดับแนวหน้า!
”ฝากบอกไอ้รัมให้ล้างคอรอได้เลย!!!”ผมตะโกนไล่หลังให้ไอ้แม็คที่เดินหัวเสียออกจากร้านไป มันได้ยินเลยหันมาชูนิ้วกลางให้อย่างหยาบคาย
“ฮึ่ยยยย”คนเพิ่งได้ผู้ชายเลยอารมณ์ดีเมื่อกี๊ แต่ดันมาเจอตัวเห้ทำให้อารมณ์เสีย
“ติน”ผมปกเรียกผมเสียงอ่อน
“ครับ”ผมตอบ
“เราจะลงแข่งเหรอ”
“...”คำถามนี้เหมือนน้ำเย็นสาดหน้า
ผมเป็นคนรู้ดีที่สุดว่าสมาชิคในทีมตอนนี้มีคนที่ใช้การได้จริงๆแค่ผมกับพี่ปก ส่วนพี่อัพกับเฌออยู่ในขั้นพัฒนาฝีมือได้อีกแต่ยังไม่พร้อมลงแข่งจริงตอนนี้ และสุดท้ายไอ้หมาล่ากับพี่เจิญอยู่ในขั้นนู้บ...
“ไอ้ล่ามันถนัดทำชาแนลแคสต์เกมมากกว่า ถ้าไม่ให้มันเข้าทีมผมว่ามันต้องเข้าใจ”แต่ไหนแต่ไรผมก็ไม่เคยชวนเพื่อนคนนี้ตั้งทีมแข่งด้วยกันอยู่แล้ว ผมบอกกับมันเสมอว่าอยากทำชาแนลกับมัน มันเองก็รู้ตัวดีว่าฝีมือของตัวเองยังไม่ถึงขั้น
“ไอ้เจิญก็ใช่ว่าจะรอด”พี่ปกกล่าวเสริม
พี่เจิญรายนี้หัวดี ช่างสังเกตและมีไอเดียคิดแผนการเล่น แต่ทักษะการควบคุม ความเร็วในการกดคีย์บอร์ดต่ำเตี้ย
“รายการนี้เขาให้ลงเป็นทีม5คน”ผมตอบกลับ ถ้าตัดพี่เจิญไปอีกคนทีมก็ไม่เหลืออะไรแล้ว
พี่ปกเงียบไป เหมือนกำลังไตร่ตรองอะไรบางอย่าง ผมไม่อยากรบกวนจึงนั่งมองเงียบๆ เวลาผ่านไปสักพักพี่เขาก็ถอนหายใจและตอบกลับมาว่า”มีเพื่อนเก่าอยู่คนนึง มันเล่นเกมส์เก่งดี แต่สติมันไม่ดี ถ้าตินโอเคพี่จะลองชวนดูละกัน”
“พี่เจิญจะไม่เสียใจเหรอ”ผมถามเพราะผมเป็นคนชวนพี่เขามาร่วมทีมแต่พอเจอสมาชิคที่ดีกว่าผมดันเขี่ยเขาทิ้ง
“มันมาบ่นกับพี่ตลอดว่ากลัวเป็นตัวถ่วง มันอยากเป็นพวกโค้ชอะไรงี้มากกว่าตามประสากุนซือ”
“อ้อ”ผมพยักหน้าหงึกหงัก”แล้วเพื่อนเก่าของพี่นี่เขาเก่งแค่ไหนเหรอครับ”
ดูเหมือนพี่ปกไม่อยากตอบคำถามนี้ของผมสักเท่าไหร่นะ พี่เขาทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกพักใหญ่
“ก็...อ่อนกว่าพี่นิดนึงมั้ง”
“เห งั้นก็คงเก่งมากเลยสินะ”ตอนนี้ผมดีใจจนเนื้อเต้นแล้ว ฝีมือระดับพี่ปกในทีม THE RIPPERก็มีแค่รัมเท่านั้น นี่ยังมีคนฝีมือดีระดับนี้อีกคนนึงอีก แค่คิดก็มองเห็นแต่ภาพตอนรับถ้วยรางวัล โฮ๊ะๆๆๆ
“ว่าแต่ตอนนี้เพื่อนพี่เรียนอยู่ที่ไหนเหรอ เขาจะมาซ้อมร่วมกับพวกเราได้มั้ย”
“มันเรียนคณะเดียวกันกับพวกเรานี่แหละ”
“ดีเลย!!”
“...”
“...”
“หยะ อย่าบอกนะว่าเพื่อนพี่คนนี้เรียนภาคไฟฟ้า...”ผมเริ่มตระหนักถึงอะไรบางอย่างได้
คำตอบที่ได้รับคือการพยักหน้าแบบฝืนๆ
“คนที่ขี่จักรยานชนพี่ก่อนประกวดดาวเดือน?”
คำตอบคือการพยักหน้าแบบฝืนๆอีกครั้ง
“พี่กิลล์สินะ”ผมเข้าใจความบ้าของผู้ชายคนนี้ดี พี่แกเคยมาขอผมPVPในห้องสมุด พอเอาชนะผมได้ก็เกทับจนผมแทบแทรกแผ่นดินหนี
“รู้จักเหรอ”พี่ปกจับสังเกตได้จึงถามขึ้น
“ครับ พี่กิลล์เคยมาท้าผมแข่ง พอชนะผมได้ก็โม้ใหญ่”
“มันใส่ร้ายอะไรพี่รึป่าว”
“พี่เขาบอกว่าพี่ปกแพ้เขาเลยหนีไปเล่นเซิร์ฟจีน”
“ตลกล่ะ มันนั่นแหละฝีมือไม่ถึงขั้น ไปเล่นเซิร์ฟจีนแล้วกลายเป็นนู้บเพราะเน็ตกากเลยโทษฟ้าโทษดินแล้วก็เทกลับมาเล่นเซิร์ฟไทย แต่พี่เก่งไง พี่เลยเล่นเซิร์ฟจีนต่อแบบชิลๆ”
โอเค ผมว่าผมเข้าใจแล้วว่าสำหรับพี่ปกเซิร์ฟจีนมันมีอะไรดี...
ยิ่งพี่เขาเล่นเซิร์ฟนี้ได้เก่งและนานเท่าไหร่เขายิ่งเหนือกว่าพี่กิลล์ได้มากเท่านั้น แต่มันก็ต้องแลกมาด้วยการเล่นพร้อมเน็ตเน่าๆและการคุยกับเพื่อนในเกมเป็นภาษาจีน ได้คุ้มเสียมั้ยเนี่ย!! เอาชนะเป็นเด็กๆไปได้
“อย่าบอกนะว่าที่ไม่มีลีกอาชีพไปทาบทามพี่เลยเพราะพี่ฝังตัวอยู่แต่ในเซิร์ฟจีน”ปกติลีกของพวกเราจะมีแมวมอง หรือไม่ก็วัดฝีมือจากแรงค์ในแต่ละเกมแล้วก็ชวนยอดฝีมือเหล่านั้นมาร่วมทีม แต่พี่ปกแกเล่นไปซ่อนตัวอยู่หลังกำแพงเมืองจีนแบบนั้นถ้าไม่ใช่คนที่อยู่คณะเดียวกันอย่างพี่รัมหรือผมคงไม่วันเจอตัวและทาบทามเข้าทีมได้แน่
“ว่าแต่พี่กิลล์จะยอมมาร่วมกับเราเหรอ”ยังไงสองคนนี้ก็ไม่ถูกกันล่ะนะ
“นั่นแหละปัญหา”
“พี่ปกโอเคป่าว ถ้าไม่โอเคเราไปหาคนอื่นก็ได้นะ”
“ไม่มีเวลาแล้ว เอามันนี่แหละสะดวกสุด”
“งั้นตอนไปทาบทามเราไปด้วยกันเนอะ”
“...”
“ไม่ได้เหรอ”
“พี่กำลังคิดว่า...”
“ว่า?”ผมทวนคำตาใส
“ตินไปชวนมันคนเดียวดีกว่า”
“ฮะ...”
“พี่ไปขอร้องมันเองก็เสียฟอร์มแย่สิ -_-”
“กะ ก็ได้ครับ...”พี่ปกก็คือพี่ปกอ่ะ ผมไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดีแต่นี่มันพี่ปกมาก
หลังจากกลับมาที่ห้องสิ่งแรกที่ผมทำก็คือดาวน์โหลดใบสมัครของทัวร์นาเมนต์ดังกล่าว กวาดสายตาอ่านกติกาต่างๆจนเข้าใจโดยละเอียดแล้วจากนั้นก็สรุปเป็นข้อความสั้นๆและฟอร์เวิร์ดไปให้ลูกทีมคนอื่นๆพร้อมแนบเอกสารชี้แจงหน้าที่ของแต่ละคนไปด้วย ในไลน์กลุ่มคืนนั้นค่อนข้างคึกคักทีเดียว พี่เจิญดีใจมากที่ได้รับตำแหน่งเป็นกุนซือทีม ตอนนี้เริ่มค้นหาข้อมูลของคู่แข่งทีมที่น่าจับตามองและปรับแผนฝึกซ้อมแล้ว ส่วนไอ้หมาล่ามีน้อยใจนิดหน่อยเนื่องจากอยากมีส่วนร่วม รายนี้ต้องส่งเฌอไปปลอบถึงยอมสงบ
ทีนี้ก็เหลือปัญหาใหญ่ที่สุด ไอ้พี่กิลล์ ผมยังมองไม่เห็นวิธีที่จะเชิญคนคนนี้มาร่วมทีมด้วยได้เลย...
“เก็บไว้ก่อนละกัน”ไม้ตายก้นหีบที่ชื่อว่าผลัดวันประกันพรุ่งถูกงัดมาใช้อีกครั้ง
ผมตัดสินใจเปิดหน้าแฟนเพจของตัวเอง จัดแจงเกริ่นเรื่องทัวร์นาเมนต์เกมทำนองว่าพี่ที่คณะชวนลงแข่งเลยรู้สึกสนใจ แฟนๆส่วนใหญ่เข้ามาคอมเมนต์สนับสนุนให้ผมส่งใบสมัครไป มีบ้างที่เข้ามาค่อนแคะว่าผมได้ใหม่แล้วลืมเก่าทรยศเพื่อนร่วมทีมTHE RIPPER แต่ผมมีข้อแก้ตัวเพราะคนในทีมมีแต่เพื่อนร่วมคณะทั้งนั้น บังเอิญรวมทีมกันขำๆ ทรยศอะไรใครไม่มี๊
หลังจากโพสต์ข้อความดังกล่าวผมก็หมกมุ่นอยู่กับเกม กระทั่งมีแจ้งเตือนว่ามีคนแอดเฟรนส์ผมมาในเฟสบุคส่วนตัว ทีแรกผมก็ไม่ได้สนใจหรอกแต่สายตาดันไปสะดุดกับรูปโปรไฟล์ของอีกฝ่าย
“พี่กิลล์เหรอ?”ผมขมวดคิ้วมุ่น ตัดสินใจตอบรับไว้ก่อน
และทันทีที่ผมตอบรับพี่เขาก็ทักมาเหมือนนั่งเฝ้ามือถืออยู่ตลอด
กิลล์ กิลล์กาเมซ : ได้ข่าวว่าจะตั้งทีม ไอ้ปกอยู่ด้วยมั้ย
ตินติน กำลังบ้าเลือด : ใช่ๆ ทำไมเหรอ
กิลล์ กิลล์กาเมซ : พี่จะได้ลงแข่ง ฝากบอกมันให้ล้างคอรอได้เลย!!
ตินติน กำลังบ้าเลือด : พี่มีทีมแล้วเหรอ
กิลล์ กิลล์กาเมซ : ยัง...
ตินติน กำลังบ้าเลือด : หาทีมตอนนี้ไม่ทันแล้ว เขาส่งใบสมัครกันไปหมดแล้ว
กิลล์ กิลล์กาเมซ : ...
ตินติน กำลังบ้าเลือด : ไม่ต้องห่วง ผมมีวิธีที่ทำให้พี่แข่งกับพี่ปกได้ พี่มาเข้าทีมผมสิ
กิลล์ กิลล์กาเมซ : อยู่ทีมเดียวกับมันแล้วจะสู้กันยังไง
ตินติน กำลังบ้าเลือด : ต่อให้พี่หาทีมร่วมได้ก็ไม่ได้แปลว่าจะจับฉลากได้อยู่สายเดียวกันจริงมั้ย แต่ถ้าพี่อยู่ทีมเดียวกับพี่ปกล่ะก็พี่จะประลองกำลังกันได้ทุกแมทเลย ใครทำดาเมจได้มากกว่าต่อหนึ่งเกม ใครโชว์ฟอร์มเด่นกว่า ใครได้รางวัลMVP บลาๆ
กิลล์ กิลล์กาเมซ : จริงด้วย!! ทำไมพี่คิดไม่ได้ ดีๆ ตกลงพี่ขอเข้าทีมด้วยดิ
ทำไมมันง่ายจังวะ
ผมคิดว่ากว่าจะโน้มน้าวศัตรูคู่อาฆาตอย่างพี่กิลล์มาร่วมมือสามัคคีชุมนุมกับพี่ปกได้จะต้องใช้ลูกล่อลูกชนมากกว่านี้ซะอีก นี่อะไร คุยกันไม่ถึงห้านาทีดีพี่แกเสนอตัวขอเข้าทีมผมเองซะงั้น อยากจะชมว่าวาทศิลป์ของผมเป็นเลิศเลยโน้มน้าวใจพี่กิลล์มันมาได้แต่คิดดูแล้วไม่น่าใช่ พี่กิลล์แม่งไม่เต็ม
คนบ้าหนอคนบ้า
เอาเถอะ ถือซะว่าช่วยทุ่นแรงผมได้เยอะละกัน
ผมรีบตอบตกลงรับพี่กิลล์เข้าทีมและส่งรายละเอียดคุณสมบัติของผู้สมัครเข้าทัวร์นาเมนต์ไปให้พี่เขา และขอสำเนาเอกสารยืนยันตัวบุคคลต่างๆเพื่อนำไปแนบส่งผู้จัดการแข่งและรีบลากพี่กิลล์เข้ากลุ่มแชทรวมของทีมทันที
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
