ตั้งแต่อ่านมา นอกจากเรื่องเอาแต่ใจ ชอบบังคับ กับอดีตที่แก้ไขไม่ได้ที่เคยเจ้าชู้มา ก็ไม่ได้รู้สึกว่าพลเป็นคนที่แย่เลยนะคะ ออกจะมองว่านังเป็นคนน่ารัก คิดอะไร รู้สึกอะไร ก็ทำ ก็แสดงออกไปแบบนั้นตรงๆด้วยซ้ำ ซึ่งไอ้นิสัยแบบนี้ ถ้าพลไปทำกับคนที่เขาไม่มีใจ มันคงน่ารำคาญและขี้ตื๊อมากกกกกกกกกกกกก แล้วก็น่าจะโดนเขารังเกียจ ด่าพ่อล่อแม่ ไม่ก็ลากไปรุมกระทืบซะตั้งแต่สามสี่ครั้งแรกแล้ว ซึ่งที่ผ่านมา ฝุ่นก็ไม่ได้ทำแบบนั้นนี่ แล้วเรื่องที่พลขู่ มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดที่ฝุ่นจะหนีไม่ออกขนาดนั้นเลยนะ ตอนนี้ก็เลยรู้สึกว่าฝุ่นดูจะใจร้ายไปหน่อยที่ทำตัวอึนๆไปเรื่อยๆแบบนี้
ฝุ่นอาจจะไม่ได้รักพลเลย ซึ่งอันนี้ก็คงว่ากันไม่ได้จริงๆ แค่เพียงแต่ไอ้สิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้ของฝุ่นกับพล มันทำให้พลมีความหวังมากๆนะ ถ้ารักไม่ได้จริงๆก็บอกพลมันไปตามตรงเถอะ การมาจมอยู่กับฝุ่นก็เสียเวลาพลเหมือนกัน แทนที่จะรีบอกหัก รีบตัดใจ ซึ่งก็ไม่รู้จะต้องใช้เวลาแค่ไหน แล้วเริ่มต้นใหม่ได้สักที กลับต้องมาอยู่ในวังวนอะไรไม่รู้ เป็นแฟนเขาไปข้างเดียว อีกคนเขาไม่รับรู้ด้วยแบบนี้
หรือถ้าฝุ่นไม่รู้ ไม่เข้าใจตัวเอง ไม่ไว้ใจพล ไม่เชื่อว่าพลรัก อันนี้ฝุ่นก็ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง แต่การยึกๆยักๆ เอาดีไม่เอาดี อมพะนำ ไม่พูด ไม่แสดงออกแบบนี้มันก็ไม่ช่วยหรอก พลมันก็ทำชัดเจนเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้แล้วนะ กลายเป็นฝุ่นซะอีก ที่ไม่รู้ทำอะไรอยู่ ถ้ากลัววันนึงพลนอกใจ แล้วฝุ่นต้องเสียใจ การอยู่กันไปแบบนี้ แล้วรู้สึกต่อกัน ผูกพันกันมากขึ้นทุกวัน แต่วันนึงพลมันไปมีใครใหม่จริงๆ ฝุ่นก็ไม่ได้เสียใจน้อยลงไปกว่าเดิมหรอก มีแต่จะยิ่งรู้สึกแย่เพราะตัวเองมีสิทธิ์จะรั้งเขาไว้ด้วยคำว่าแฟน ว่าคนรักตั้งแต่แรก แต่มัวแต่กลัวเลยไม่ได้ทำ เท่ากับเปิดโอกาสให้เขาไปหาคนใหม่เองนี่นา
การเลือกรักใคร หรือเลือกใครเป็นแฟน แม้แต่คนที่แต่งงานแล้ว ทุกวันมันก็คือความเสี่ยงป่ะวะ เราไม่รู้หรอกว่าเขาจะนอกใจเราขึ้นมาวันไหน จะเจ้าชู้ขึ้นมาเมื่อไร คนที่ดีมาทั้งชีวิตก็นอกใจคนรักได้ มันไม่มีอะไรมาเป็นเครื่องยืนยันเลยสักนิดเดียว ต้องเสี่ยงเอาทั้งนั้น ฝุ่นก็แค่ต้องชั่งน้ำหนักว่าคุ้มไหมกับการที่วันนึงอาจจะต้องเสียใจ หรือคุ้มค่ากับสายตาสังคมที่มองมาไหม ถ้ายังไงก็ไม่คุ้ม ฝุ่นก็เทแม่ง พลจะไปไหนก็ไป พูดกับมันตามตรงดีๆ ว่าพอเหอะ มันไม่ได้ว่ะ ถ้ามันดึงดัน ฝุ่นก็ต้องนิ่งให้ได้ ไม่ใช่ไปยอมให้เขาอึ๊บเอาทุกวันๆ ห้ามปรามแค่พอเป็นพิธีแบบนี้
แต่ถ้าฝุ่นคิดว่ามันคุ้มแหละ ก็แค่ต้องไปต่อ ให้มันเป็นเรื่องเป็นราว ให้ชัดเจนว่ากูขอเวลา หรือกูไม่ได้รู้สึกกับคนอื่นเหมือนที่รู้สึกกับมึง หรือกูพร้อมแล้ว เอาเลย อะไรก็ว่าไป ให้พลมันเข้าใจหน่อยว่านี่เรากำลังทำอะไรกันอยู่ ไม่ใช่ไม่ทำอะไรเลยสักอย่าง แล้วปล่อยเวลาผ่านไปวันๆแบบนี้ ยิ่งนานมีแต่จะยิ่งแย่นะ ไม่ว่าจะรักไม่รักก็แย่ เพราะระยะเวลามันมีผลกับความผูกพัน ซึ่งอันตรายกว่าความรักอีก และถ้าโอเค ยอมรับแล้วว่ารักพล แต่ก็กลัวเสียใจเหลือเกินนน อันนี้ฝุ่นก็แค่ต้องรักให้เป็น การเผื่อใจเป็นเรื่องที่ควรทำ และทำง่ายที่สุดแล้ว เพราะใจเรา เราควบคุมมันได้ดีที่สุด ง่ายกว่าไปควบคุมใครหรือใจคนอื่น ถ้าวันนึงพลมันทำให้เสียใจ ก็แค่กลับมารักตัวเอง ถ้ามันเลวจริง มันก็ไม่มีค่าให้ฝุ่นฟูมฟาย แค่นั้นเอง
ส่วนเรื่องที่อาจจะกังวลว่าสังคมจะมองยังไง พ่อแม่จะยอมรับมั้ย อันนั้นคงต้องอยู่ที่ว่ารักกันมากพอมั้ยมากกว่า เรื่องสายตาคนมองนี่ต้องแก้ที่ใจตัวเองก่อน ถ้าเรารับตัวเองได้ สายตาคนอื่นขี้หมามาก ไม่มีค่าอะไรเลย เป็นแค่ใครก็ไม่รู้ ส่วนพ่อแม่ ถ้าเขารับไม่ได้ อันนี้ต้องใช้เวลา เรื่องคนอื่นนอกเหนือจากพลกับฝุ่น ทั้งสองคนคงไปบังคับใจใครไม่ได้ ที่ทำได้ตอนนี้คือจัดการกับใจตัวเองกันก่อน ว่าพร้อมรับมั้ย พร้อมจะเสี่ยงมั้ย ถ้าไม่ ก็จบความสัมพันธ์ ถ้าอยากเก็บความสัมพันธ์ไว้ ก็ไปต่อ แล้วไปสู้กันเอาวันข้างหน้า อย่าฟูมฟายล่วงหน้า ตีตนไปก่อนไข้ คิดมากกันจนเสียเรื่อง ไม่มีประโยชน์
ที่ผ่านมาไม่ได้รู้สึกว่ามีตัวละครไหนงี่เง่าเลยนะคะ และหวังว่าต่อไปก็จะไม่เจอนิสัยแบบนั้นในพลหรือฝุ่นด้วย 5555 ส่วนพลในตอนนี้ คงต้องพยายามอีกสักระยะ ตอนนี้มันอาจจะนานไม่พอ แล้วจากนั้นก็ควรจะอยู่นิ่งๆบ้างได้แล้ว ไม่งั้นฝุ่นคงไม่เข้าใจ ว่ามีพลเป็นเพื่อน กับมีพลเป็นผัว มันต่างกันยังไง แล้วฝุ่นก็คงคิดไม่ได้สักที คงยังทำตัวไม่รู้ไม่เรื่องอยู่แบบนี้ไปเรื่อยแหละ อึดอัดใจกันไปหมด จะหวานก็ไม่เต็มที่ ฝุ่นดูเดี๋ยวมีใจ เดี๋ยวไม่มี ขึ้นลงแท้ค่ะคุณน้อง