( จบแล้ว ) Throw UP #ผับชั้นสาม :: {ตอนพิเศษ: up! 31-12-62} #หน้า 58
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ( จบแล้ว ) Throw UP #ผับชั้นสาม :: {ตอนพิเศษ: up! 31-12-62} #หน้า 58  (อ่าน 502483 ครั้ง)

ออฟไลน์ arjinn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1369
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-1
มันต้องมีเหตุ มันต้องเกิดเหตุ แหงๆ
แล้วใครล่ะจะมาช่วย
พ่อแม่หรือพี่ชายก็คงไม่ได้ ไม่อยากให้รู้ให้เสียใจ
คงเป็นเจ (ที่อาจจะพกอาฟมาด้วย) ...
เดาล้วนๆ
รอตอนต่อไป

ออฟไลน์ ammchun

  • Don't Worry,Be Happy
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1389
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4
สนุกกกกกกกกกกกก วิวนี่น่ารักนะเนี่ย

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ absolutepoison

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
กลับมาอ่านหนังสือไหมน้องวิว เดี๋ยวพี่เจจับเชือดนะ  :katai1: :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ chaotic69

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
มีเรื่องแน่ๆวิวววว พี่เจตามไปอารักขาเร็วค่า :hao3:

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
เอาเหงาซินะ อยู่ตัวคนเดียว พี่ก็หนีไปอยู่กับแฟน  :กอด1:

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
สรุปแล้ว วิวเอาเงินห้าพันไปทำอะไร? :hao4:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
อีบินนิสัย :beat: :beat: :beat: :beat:
อาฟสายเปย์

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 888
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1

ออฟไลน์ EoBen

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-6
บินเอ้ยย นี่คิดว่าจะมีความดีบ้าง

ไม่มีเลยสินะ

สักนิดก็ไม่เจอ

ออฟไลน์ buathongfin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
ดูซิว่าจะโลกกลมอีกไหม

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
รอตอนหน้าถ้าจะมันส์ :z2:

ออฟไลน์ ma-prang

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 469
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
น้องน่ารักอ่ะ โอ๋ๆนะวิว
ตั้งใจรับมือกับอิพี่เจนะลูก

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
ขนาดเอ็มเคธรรมดาเรายังเข้านับครั้งได้ ปีนึงกินไม่เกิน 2 ครั้ง

เราชอบจิ้มจุ่มมากกว่าเอ็มเคนะ บ้านๆ สบายกระเป๋าด้วย  o13

ออฟไลน์ JokerGirl

  • ∀Σ❤∀ΔΣ Forever^^
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2921
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +128/-3
แล้วพี่เจถามวิวไม่ตอบเดี๋ยวก็เจอพี่เจอีกหรอก ไม่รอดแน่

ออฟไลน์ kms

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-14
สงสารเจหน่อยๆ อุส่ารู้สึกดีกับวิว

ออฟไลน์ kungverrycool

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :katai2-1: รอๆๆๆ

ออฟไลน์ alt1991

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
 o18  o18  o18 แอบหนีเที่ยว แกโดนแน่ วิว เอ๊ยยยยย เจออิพี่เจมาดโหดแน่ ๆ :z10:  o18  o18  o18  :heaven

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ labelle

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2664
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
วิวเอ้ยยย พลาดแล้ว ทำไมต้องกดดันตัวเอง
ก็เข้าใจว่าโดนดูถูก แต่ทำไมเราต้องทำตัวแย่
ทั้งที่ก็ไม่ต้องพยายามอะไร ก็มีความสุข
แต่ก็นั่นแหละ น้องอาจเคว้งตอนที่พี่เหมือนทิ้ง
ดูวิวยึดติดกับความรวยจนนะ หรือแค่พยายามให้เป็นนะ

อาฟยังไงล่ะ เจอแบบนี้แล้วจะช่วยน้องไหม
เมดก็รู้จักน้องนะ แต่ไม่ทั้งหมด เพราะพลาดตอนห่างกัน

ไปครั้งนี้จะไปเจออะไรไหมนะ กลัวใจจริงเลย


ออฟไลน์ Nung66669

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
ยังดีที่วิวยังคิดจะหยุดพฤติกรรมแบบนั้น อย่างน้อยน้องมันก็นิสัยไม่ได้แย่อะไรแต่ตั้งใจแล้วทำให้ได้นะวิวอย่าทำให้เมดเสียใจล่ะ :กอด1:

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
ตอนที่ 28


[ อยู่ไหน ทำอะไรอยู่ ]   ข้อความที่ถูกส่งไปไม่มีคนอ่านและไม่มีคนตอบมาร่วมสิบนาทีแล้ว ผมเลิกคิ้วกับตัวเองก่อนจะยกยิ้มอยู่เงียบๆ กับหน้าจอมือถือตรงเก้าอี้ตัวโปรดส่วนบาร์ที่ก็นั่งอยู่เป็นประจำทุกวัน

“ ท่าทางจะอยากมีคนลองดี “ พูดกับตัวเองก่อนจะพิมพ์ข้อความส่งเข้าไปหาอีกครั้ง [ ถ้ามึงยังไม่ตอบกูภายในห้านาทีนี้แล้วละก็.. ]

[ อยู่ห้อง พึ่งถึงพี่อาฟพี่เมดเพิ่งมาส่งไอ้สัด แล้วถ้ารีบมากทำไมไม่ถามมาตั้งแต่เมื่อวานวะ ]

[ เมื่อวานกูยังไม่มีไลน์มึง แล้วพูดกับกูให้มันสุภาพหน่อยน้อง ]

[ อยู่ห้องครับลุง ]

[ กูอายุเท่าพี่เขยมึงมั้ย ไอ้เด็กเวร ] ผมเผลอยิ้มกับความดื้อของมันในตอนที่อ่านข้อความที่ส่งเข้ามานั้น [ หน้าพี่เขยมึงแก่กว่ากูอีกมั้ง ]

[ เออ กูไม่เถียงมึงเหมือนกันลุง หน้าพี่อาฟแก่จริง ] หลุดหัวเราะออกกับคำพูดตรงๆของมัน [ แต่กูเรียกพี่เขยกูว่าลุงไม่ได้ไง แต่กูจะเรียกมึงได้ เพราะมึงบอกเองว่าอยากจะให้กูสุภาพกับมึง แล้วนี่กูก็สุภาพกับมึงอย่างที่สุดแล้วนะ ไม่ชอบเหรอ ]

[ กวนตีนไอ้สัด ]

[ แล้วส่งข้อความมามีอะไร ว่างมากเหรอสัดลุง ]

[ กูแค่อยากรู้ว่ามึงอยู่ไหน แล้วอย่าโกนะเพราะถ้าโกหก มึงคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น ]

[ ขู่จังน้า แล้วทำไมกูต้องโกหก มึงเถอะ เก็บความลับกูไว้ให้ดีแล้วกัน ]

[ ยังคิดไม่ออกเลยน้า ว่าจะทำยังไงกับมึงดีเพื่อแลกกับการเก็บความลับ ]

[ กูไม่รู้ แต่ถ้าเงี่ยนก็เอาไปสอดกับซอกโซฟาแล้วกัน ] 

[ เอาจริงๆ ตอนแรกกูไม่ได้คิดเรื่องอะไรแบบนี้เลยนะ แต่มึงพูดมาขนาดนี้ก็เหมือนเชิญชวน บางทีนะกูว่า..]

[ หยุดความคิดเหี้ยๆของมึงไว้ตรงนั้น ] ข้อความของคนปากร้ายที่ส่งกลับมาแบบไม่มีที่สิ้นสุด แต่ก่อนที่ผมจะชวนอะไรคุยกับมันมากกว่านั้นอีกฝ่ายก็บอกปัดออกมาก่อนจนผมต้องลบข้อความตัวเองทิ้งไป [ กูจะไปอ่านหนังสือละ พรุ่งนี้มีสอบ บายนะลุงมึง ]

[ อ่านให้จริงแล้วกันสัด ]

 [ เสือก ]

[ พูดเสือกมากๆระวังความจริงจะลอยเข้าหูพี่ชายมึง ]

[ เบื่อเถียง บายลุง ] ผมกดปิดมือถือตัวเอง ตอนที่ยกเบียร์ที่อยู่ตรงหน้าขึ้นกิน คนที่ยืนเช็ดแก้วอยู่ตรงบาร์อย่างไอ้อัยย์ก็ถามขึ้น

“ ถามจริงดิ มึงได้กับน้องพี่เมดแล้วจริงๆเหรอ.. คือกูยังช็อค ยังรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องจริง “

“ เออ “ ผมตอบย้ำอีกคนที่ถอนหายใจออกมา วันนี้หลังจากที่ไอ้อาฟไอ้เมดหันหลังออกไปจากผับ ผมก็โดนรุ่นน้องขี้เสือกสองคนซักจนซีด สุดท้ายเลยต้องยอมเล่าความลับทั้งหมดไป ก่อนจะกำชับไว้ว่า ห้ามเล่าใครเด็ดขาดเพราะมีแค่ พวกเราสี่คนที่รู้ แล้วถ้ามันรั่วไหลเมื่อไหร่ ก็เตรียมตัวตายกันได้เลย “ จะช็อคทำเหี้ยไรวะ “

“ ช็อคเรื่องแรกคือ ไม่คิดว่าน้องพี่เมดจะเป็นคนแบบนั้น เพราะพี่เมดก็ดูเรียบร้อย น้องมันก็ต้องไม่ต่างกันเปล่าวะ ถูกเลี้ยงมาด้วยกันอะ ”

“ ถูกเลี้ยงมาด้วยกัน ไม่ได้จะมีนิสัยเหมือนกันนะมึง “ อธิบายคนตรงหน้าก่อนจะเชิดหน้าไปที่ไอ้เดย์ที่ยืนอยู่อีกฝั่ง “ ไอ้อาฟกับไอ้เดย์ยังไม่เหมือนกันเลย “

“ เออ ก็จริงวะ คนนึงเงียบเกิน อีกคนก็พูดมากเกินไปอีก ไม่รู้ใครแม่งได้สารอาหารไม่ครบ “  ผมหลุดยิ้มกับคำพูดของไอ้อัยย์ก่อนจะหยิบเบียร์ขึ้นมากินอีก “ แล้วพี่มึงจะเอาไงอะ เก็บความลับเค้าไว้แบบนั้นไม่บอกพี่เมดจริงๆเหรอวะ น่าห่วงนะกูว่า “

“ น่าห่วงตรงไหนวะ “ วางแก้วลงกับที่วางพลางขมวดคิ้วถามอีกคนที่ก็ยกยิ้ม

“ มึงคิดเหรอพี่เจว่ามันจะทำอย่างที่มึงสั่งทุกอย่าง มึงไม่ได้เห็นมันอยู่ในสายตาตลอดเวลาสักหน่อย ต่อให้ตอนนี้มันบอกมึงว่ามันอยู่บ้าน แต่จริงๆมันอาจจะนั่งแดกเหล้ากับเพื่อนในห้องแล้วมั่วสุ่มกันก็ได้ พี่เมดก็ไม่อยู่ห้องจะทำอะไรก็ได้จริงมั้ยละ คือเอาจริงๆ กูมองว่าคนเราถ้ามันอยากจะทำอะไร มันหาวิธีได้ทั้งนั้น กูกับไอ้เดย์เมื่อก่อนยังจ้างยามไปซื้อเหล้ามาให้เลย ให้ค่าจ้างพันนึงแม่งก็ไปละ สมัยก่อนพี่มึงก็เคยทำกูรู้ “

“ อย่าเอากูไปเปรียบเทียบกับเด็กเหี้ยแบบพวกมึง “

“ กล้าพูดเนอะ พี่มึงเด็กดีมากเลยสินะ กูเห็นแดกเหล้าเมากับเฮียตั้งแต่กูอยู่ประถม อ้ายยยอัยย์ “ มันว่าเสียงยานเลียนแบบผมสมัยม.ต้น ตอนที่เมาครั้งแรก

“ ไอ้สัด ก็ยังจำได้ “

“ กูจำได้หมดอะ ตอนไอ้เดย์เมาครั้งแรกก็ยังจำได้ ตอนนั้นอยู่ม.สี่ ที่มันเดินโซซัดโซเซไปหาเฮีย แล้วหอมแก้มเฮียอะ “

“ แล้วมันก็วอแวให้ไอ้อาฟหอมแก้มมันกลับ “

“ และสุดท้ายเฮียก็หอมไปฟอดนึง “ ไอ้อัยย์บอก “ กูแทบอ้วก สงสารเฮียสุดๆ เป็นภาพตราตรึงในหัวใจกูที่สุด เป็นความทรงจำที่ตายไปแล้ว ชาติหน้าถ้าระลึกชาติได้เหตุการณ์นี้ก็คงเข้ามาในหัวกูเป็นเหตุการณ์แรก “

“ ฮ่าๆ “ ผมหลุดหัวเราะเสียงดังตอนที่คิดถึงเรื่องราววันนั้น เอาจริงๆผมมองว่ามันสองคนเป็นพี่น้องที่รักกันมาก แม้ภายนอกใครๆจะมองว่ามันดูไม่ค่อยสนใจกันเท่าไหร่ แต่จริงๆก็แค่เป็นคนไม่หวานทั้งคู่ เลยออกแนวเหมือนไม่ใส่ใจกัน แต่ถึงอย่างงั้นมันก็ดูแลกันและกันมาตั้งแต่เด็กๆ

“ หัวเราะอะไรกัน “ เสียงคุ้นทักผมจากด้านหลัง ตอนที่หันไปก็พบเข้ากับคุณมินเมดที่เดินยิ้มเข้ามาหา ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างกัน

“ กว่าจะมานะพวกมึง “

“ ก็กว่าจะกินข้าวเสร็จ ไปส่งอีก นี่กลับมาเร็วแล้วนะ ขากลับรถไม่ติดเลย ไฟเขียวผ่านตลอด “ อีกคนบอกแบบอวดๆ  แต่ก็จัดว่าเป็นเรื่องน่าอวดอยู่สำหรับการขับรถในกรุงเทพแล้วไม่ต้องหยุดรอรถเลยสักแยก ความรู้สึกที่เห็นไฟเขียวผ่านตลอดนั้น เป็นความรู้สึกที่คล้ายกับถูกหวยใต้ดินยังไงอย่างงั้น  ผมหลุดยิ้มให้ท่าทางนั้นของเมดก่อนจะหันไปมองเพื่อนตัวเองที่ก็เดินตามเข้ามา

“ มึงไปเลโก้มั้ย “ ไอ้อาฟเอ่ยถามผมที่ก็ขมวดคิ้วมองมัน

“ วันนี้มาไง ชวนกูไปผับอื่นวะ “

“ เฮียจะไปเลโก้เหรอ “ ไอ้อัยย์ถาม คนที่เอ่ยชวนผมก็ยักคิ้ว “ throw up มีให้แดกฟรีก็ไม่แดกเนอะ ชอบแดกแบบเสียเงิน “

“ เสียเงินเหี้ยไร วันนี้วันเกิดพี่โก้ มันชวนกู กูเลยจะไป “ อาฟบอกก่อนจะก้มลงมองผม “ ไปกันมึง “

“ โอเค ไปก็ไป ”

“ ไป “ เมดลุกขึ้นจากที่นั่งเตรียมตัวจะเดินออกไปพร้อมพวกเราไอ้อาฟก็ถาม

“ ใครชวนมึง “

“ อ้าว ไม่มึงจะให้กูไปด้วยเหรอ “

“ ไม่ให้ไป “ ย้ำคำเดิมคนฟังก็ได้แต่ขมวดคิ้วงง ที่ก็ไม่แปลกที่จะรู้สึกแบบนั้น ก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด อยู่ๆไม่โดนพาไป คุณมินเมดก็คงจะงงอยู่เล็กน้อยว่าทำไม

“ ให้กูไปด้วยสิ กูอยากไปด้วย “

“ ไม่ให้ไป “ อาฟบอกคนฟังที่กำลังรบเร้าอยู่ก็ได้ถอนหายใจออกมา 

“ ทำไมวะ กูอยากไปด้วย ไม่วุ่นวายหรอก สัญญา กูอยากไปดูผับอื่นว่าเป็นไง ไปด้วยสิวะอาฟมึงแม่ง “ ใบหน้างอง้ำที่พูดชวนให้ทั้งผมทั้งไอ้อัยย์ยิ้มแต่ผิดจากไอ้อาฟที่ก็ทำได้แค่ถอนหายใจแล้วหันไปทางอื่น มันคงรู้ตัวว่ามันแพ้ท่าทางอ้อนๆของแฟนตัวเองมากแค่ไหนเลยพยายามไม่มอง ไม่ใส่ใจ

“ ไปทำไม เจ้าภาพเค้าชวนมึงเหรอ “

“ เค้าก็ไม่ได้ชวนเจ มึงยังพาเจไปเลย ก็หนีบกูไปด้วยอีกคนจะเป็นไรไปวะ “

“ มันรู้จักไอ้เจ กูเลยจะพาไอ้เจไปด้วย “

“ งั้นก็เดี๋ยว ตอนไปถึงมึงก็แนะนำกู เค้าก็รู้จักกูละ “

“ ดื้อ “ อาฟมันบ่นเบาๆก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วหันมาย้ำ “ อยู่นี่แหละ กูไม่อยากพามึงไป เกะกะ“

“ เกะกะเหี้ยอะไรพูดให้ดีๆเดี๋ยวกูต่อย “ กำปั้นขาวยกขึ้นมาขู่ก่อนที่มันจะเหล่มองคนตรงหน้าแบบจับผิดด้วยสายตาที่ดูก็รู้ว่ามันเองก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับคำพูดนั้น “  ทำไม ? มีผู้หญิงอ๋อออ กลัวกูไปแล้วมึงนัวเนียไม่หนำใจว่างั้นเถอะ “

“ เพ้อเจ้ออะไรของมึง “ ไอ้อาฟบอกปัดผมก็แซว

“ รู้ทันวะ บ้าจริง “

“ มึงอย่ามาหาเรื่องให้กูไอ้สัดเจ “

“ ก็บอกแฟนไปตรงๆ เมดมันก็เข้าใจได้ มึงก็มัวบอกแต่ ไม่ให้ไป ไม่ให้ไป คนมันอยากไปก็มีแต่จะวอแวขอไปด้วยเพราะที่มึงพูดมันไม่ใช่เหตุผลอะสัด “ ผมบอกมันเมดก็พยักหน้ารับเห็นด้วย “ ก็บอกไปเลยว่า หวง “

“ หวงอะไรวะ “ ชะงักหน้าที่พยักขึ้นลง เมดหันมาถามผม “  กลัวกูไปม่อสาวเหรอ ไม่ต้องกลัวนะ กูไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก จะไม่ทำเด็ดขาดเลย  กูสัญญาด้วยว่าต่อให้เป็นสเป็กกูก็จะแค่นั่งมองเค้านิ่งๆ “

“ ถามจริงคิดนานมั้ยถึงบอกว่ากูมึงไปม่อสาว “

“ อ้าว งั้นมึงกลัวอะไรวะ กลัวกูไปวุ่นวาย ? “ คำถามที่ถูกคาดเดาจากอีกคนแบบไม่ได้คิดเวิเคราะห์อะไรใดๆจากนิสัยตัวเองให้ถี่ถ้วนชวนให้เราสามคนถอนหายใจออกมาเอือมๆ “ กูแค่อยากไปดูผับอื่นบ้างเท่านั้นเอง กูอยากรู้ว่ามันเป็นไงกูไม่วุ่นวายแน่นอนจะทำตัวดีๆ สัญญาเลย “ ยื่นนิ้วก้อยขึ้นเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับไอ้อาฟ

“ สาบานกับกูสิ ว่าท่านี้คือท่าคนที่คิดว่า มันจะไปม่อสาว “ ทุกคนหลุดยิ้มกับคำพูดของผมก่อนไอ้อัยย์จะพูดขึ้น

“ เฮียมันไม่ได้กลัวพี่เมดไปม่อสาวหรอก ที่มันกลัวคือกลัวสาวมาฉุดพี่เมดไปปล้ำมากกว่า “

“ เออ กูเห็นสมกับความคิดมึงอัยย์ “ ผมบอก “ แล้วอีกอย่างเลยนะ พี่โก้เจ้าของผับแม่งโคตรหน้าม่อได้หมดทั้งชายทั้งหญิงด้วย สเป็กมันนี่เป็นแบบมึงเลยเมดกูจะบอกให้ ขาวๆตี๋ๆ “

“ แต่กูมีแฟนแล้วนะ “ เสียงเถียงเบาๆที่ดังขึ้นทำเอาเราหลุดหัวเราะอีกครั้ง

“ ถามจริง พี่เมดคิดจริงๆเหรอว่าแค่มีแฟน จะหยุดคนที่เข้ามาหาได้ แบบว่า พอบอกว่า มีแฟนแล้วเค้าก็จะเลิกยุ่งกับเรา “

“ ก็มันไม่ถูกเหรอวะ  การที่บอกว่ามีแฟนแล้วก็คือคำปฎิเสธว่าไม่สนใจคนที่เข้ามาจีบไม่ใช่เหรอ “

“ ไม่ถูกหรอก เพราะถ้าเค้าสนใจ ถึงมึงจะพูดว่ามีแฟนแล้ว เค้าก็ยังพยายามจีบมึงต่ออยู่ดีนั่นแหละ ก็เค้าเข้ามาจีบมึงคนเดียว ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องสนใจแฟนมึงหรอกจริงมั้ยละ “

“ เป็นงั้นไปอีก “

“ อย่าไปเลย อยู่นี่แหละ “ เสียงจริงจังของเพื่อนผมที่เอ่ยพูดขึ้นตอนที่หันมองแฟนตัวเอง อาฟก้าวขาเดินไปยืนอยู่ใกล้ๆ ไม่ได้ดึงมือขึ้นมาจับ ไม่ได้ลูบหัว หรือสวมกอดอะไรแบบที่ในละครตอนดึกชอบทำ มันมีแค่คำพูดที่เอ่ยออกไปตรงๆพร้อมกับแววตาจริงจังทีสบสายตากับเมด “ กูหวง เป็นห่วงมึงด้วย “

“ โอ้แหมมมมมม “ ส่งเสียงแซวออกมาพร้อมกับไอ้อัยย์ที่จับหน้าตัวเองไว้

“ ไม่ใช่หวงธรรมดานะ เพราะห่วงด้วย ตายแล้วววววว เกิดมาชาตินี้ไม่คิดว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้เลยอะ  “

“ รำคาญไอ้สัด “คนโดนแซวสบถออกมา

“ แต่ก็ยังอยากไปอยู่ดีอะ “ เมดพูดขึ้นไอ้อาฟก็ถอนหายใจ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นอีกแบบ สีหน้าหาเรื่องที่บอกกับคนที่กำลังขัดใจมันว่า ‘ หยุดวอแวเดี๋ยวนี้ ’

“ มึงจะเอายังไงเมด “

“ อย่าต่อยกูนะ “ ยกมือสองมือขึ้นห้ามก่อนจะพูดแบบล้อๆ “ นี่แฟนไงอารยะ นี่แฟนเอง มินเมดไง “

“ กวนส้นตีนกูจังนะไอ้แฟน “ อีกคนสถบเมดก็ยิ้มกว้าง ความจริงเมดก็คงตัดใจไม่ไปตั้งแต่ไอ้อาฟบอกเมื่อครู่แล้ว แต่เดี๋ยวนี้เริ่มกวนตีนไง เลยขอดื้ออีกสักหน่อย

“ อย่าไปเลย อยู่นี่แหละ หิวก็ออกไปหาของกินอร่อยๆที่ซอยข้างๆก็ได้ ชวนไอ้เดย์ไอ้อัยย์ไปสักคน “ ผมลุกขึ้นจากที่นั่งพลางบอกอีกคนที่ก็พยักหน้ารับก่อนจะยื่นมือมาจับไอ้อาฟไว้

“ แล้วอย่าเมามากนะมึง “ มันเตือนสั้นๆ “ แต่ถ้าเมามากก็อย่าขับรถ โทรเข้ามาเดี๋ยวให้น้องเดย์น้องอัยย์เข้าไปรับเข้าใจมั้ย “

“ กูไม่เมาหรอก “ อาฟมันบอกก่อนจะจ้องตาแฟนตัวเองที่มีแต่ความห่วงใยส่งมาให้จนสุดท้ายคนที่ไม่เคยยอมใครอย่างมันต้องยอมจำนนให้คนตรงหน้า “ โอเคครับ ผมรู้แล้ว “

“ มึงก็ด้วย อย่าเมามากนักนะเจ “

“ ครับผม ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวกันสาวที่จะเข้ามาวอแวไอ้อาฟให้ด้วย “ ผมบอกแซว ไอ้อาฟก็หันไปบอกไอ้อัยย์ก่อนจะเดินออกไป
 
“ ฝากเมดด้วยนะมึง “

“ ไม่ต้องห่วงครับเฮียจะดูแลอย่างดีเลยจ้า ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม “

“ จริงเหรอวะ แต่เมื่อกี้พี่เมดโดนยุงกัดตัวนึงนะ “ เมดยกแขนให้น้องที่รับคำดูก่อนที่ไอ้อัยย์จะรับมุกด้วยการยกมีดขึ้นมาขู่

“ ไหนยุงตัวนั้นมันอยู่ไหน น้องอัยย์จะฆ่ามัน“

“ นี่ก็รับมันทุกมุกเลยนะ “ เสียงหัวเราะที่ดังไล่หลังผม หลุดยิ้มออกมาในระหว่างที่เดินออกมาด้านนอกของผับ  civic สีขาวของไอ้เมดถูกปลดล๊อค เอาเข้าจริงทรงของรถรุ่นใหม่คันนี้ชวนให้เสียดายอยู่ไม่น้อย ส่วนหน้ามันออกแบบคล้ายกับรถสปอร์ต ข้างในก็ให้ความรู้สึกไม่ต่างกัน

แอบเสียดายเหมือนกันที่ตอนนั้นไม่ฟังคำแนะนำของไอ้อาฟที่บอกให้ซื้อรถรุ่นนี้ มันบอกว่าสวยกว่าซิตี้ที่ผมเลือกจะซื้อ แถมยังเป็นรูปลักษณ์ที่จะใช้ได้นาน  แต่เพราะตอนนั้นผมรู้สึกแค่ว่า ให้มีขับก็พอแล้วอีกอย่างเอาเงินไปลงทุนกับอย่างอื่นดีกว่า เช่น คอนโด ที่ดิน อะไรแบบนั้น ทำงานหมดไปกับการผ่อนรถหมดก็ไม่ไหว ขับไปยังไงมันก็ติดไฟแดงเหมือนกันหมดนั่นแหละ

“ นี่มึงยังไม่ได้รถคืนอีกเหรอวะ “

“ ยัง “ อาฟตอบก่อนจะถอนหายใจออกมา “ เห็นไอ้เดย์บอกว่าอีกสองสามวันก็เสร็จละ “

“ โคตรนาน “

“ ก็ปกติ ทำสีรอบคันมันต้องใช้เวลาอยู่แล้ว สิบ สิบห้าวันเป็นอย่างต่ำ “

“ คิดดูว่าตั้งแต่มึงยังไม่ได้ไอ้เมดเป็นแฟน จนมึงได้ไอ้เมดเป็นแฟน มึงก็ยังไม่ได้รถคืน “ ไอ้อาฟหลุดยิ้ม

“ เหมือนจะนาน แต่มันก็แค่ไม่กี่วันมั้ยสัด “

“ แล้วเป็นไง มึงกับมัน “

“ อย่าพูดเรื่องกูเลย พูดเรื่องมึงดีกว่า มึงคุยกับมันแล้วใช่มั้ยไอ้วิวน่ะ ขู่มันไปว่าไง “ หันไปมองเพื่อนตัวเองผมยิ้ม

“ ไม่ได้ขู่ไรมากมาย แค่บอกให้มันทำตามที่กูสั่งอย่าตุกติกก็แค่นั้น “

“ คิดไงใช้แผนนี้ “ ผมเงียบไปตอนที่อีกคนถาม ไอ้อาฟหลุดยกยิ้มขึ้นมา “ หรือเพราะจะใช้บังคับให้มันไม่แรดจนเป็นอันตรายแบบที่มึงกลัว “

“ มึงก็คิดไป “ บอกปัดอีกคน แต่ก็รู้สึกว่าเหมือนตัวเองจะรู้สึกแบบนั้น ผมแค่อยากจะให้มันหยุดเลิกทำอะไรที่มันดูไม่น่ารักนั่นซะก็แค่นั้น อยากจะทำให้มันเชื่องก่อนแล้วต่อไปคิดจะทำอะไรมันก็จะง่ายขึ้น ถ้าแผนไม่แตกไปก่อนละก็นะ

“ กูว่าไอ้เด็กนั่นมันมีปัญหานะ “

“ ยังไง “

“ วันนี้ตอนไปกินข้าวกัน บางประโยคของมันที่พูดถ้าไม่คิดอะไรก็ไม่คิด แต่ถ้าคิดก็คิด แล้วกูก็รู้สึกว่า เหมือนมันชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับไอ้เมด “

“ คือมึงจะบอกว่า ที่มันกินเหล้า ลากผู้ชายขึ้นห้อง เพราะรู้สึกตัวเองมีปัญหาที่เป็นเด็กดีไม่ได้เหมือนไอ้เมดเหรอวะ “

“ ประมานนั้น “ ผมถอนหายใจออกมาก่อนจะส่ายหน้าไปมา

“ ไร้สาระ คนเราแม่งไม่ดีเหมือนพี่มันก็ควรตั้งใจเรียนสิว่ะ ไม่ใช่ทำตัวให้เหี้ยลง คิดอะไรของมัน “

“ เด็กไง ถ้ามันมีความคิด เค้าจะเรียกมันว่าเด็กทำไม “

“ ไม่เข้าใจไอ้สัด เพราะเด็กบางคนแม่งมีความคิด  แต่ก็นะเรื่องนี้ต้องถามคนมีพี่น้อง กูแม่งลูกคนเดียวด้วย ไม่สามารถเข้าใจได้จริงๆวะ พวกอารมณ์กดดันจากครอบครัวที่ทำให้เครียดพวกนั้น  “ ผมส่ายหน้าไปมาก่อนจะหันไปมองเพื่อนสนิทตัวเอง “ หรือว่าจริงๆ ไอ้เดย์มันก็คิดว่ามันไม่เก่งเท่ามึง “

“ ไอ้เชี้ยนั่นคิดเหี้ยอะไรแบบนั้นได้ด้วยเหรอวะ ทุกวันนี้นอกจากแดกเยลลี่ เลี้ยงแมว กกหญิง มันคิดอะไรอย่างอื่นด้วยเหรอสัด “

“ มึงก็ไปว่ามัน “ หลุดยิ้มออกมาผมเสริม “ แต่มันก็น่าคิดนะ ถ้ามันจะคิด ตอนมึงอายุเท่ามันมึงเป็นเจ้าของธุรกิจแล้ว เงินที่ป๊ามึงให้ มึงเอามาทำธุรกิจต่อยอด ไอ้เดย์เอาไปซื้อรถ คือแค่นี้ก็บอกวุฒิภาวะของแต่ละคนได้แล้วไม่ใช่เหรอวะ “

“ ที่มันเป็นแบบนั้นเพราะมันไม่มีอะไรที่ทำให้รู้สึกว่า ตัวมันต้องดิ้นรน ต้องพยายาม มันคิดง่ายๆว่ามันมีป๊า และถึงไม่มีก็ยังมีกู ทุกคนซัพพอร์ตชีวิตมันได้ ไม่ต้องเรียนเก่งก็ได้ ไม่ต้องมีอะไรมันก็ไม่อดตาย สมองไอ้เชี้ยนั่นคิดแค่ว่า ยังไงซะ ครอบครัวก็ไม่ปล่อยให้มันตายแน่นอน มันก็เลยใช้ชีวิตแบบลอยตัวสุดๆไง อยากทำอะไรก็ทำ “

“ ใช้ชีวิตเต็มที่ไปเลย พี่มันก็แบกรับไปสินะ ความหวังครอบครัว “

“ แล้วตอนนี้กูก็โยนการสืบทายาทของตระกูลให้มัน จบ “

“ ไอ้สัด “ สถบด่าใส่มันก่อนที่จะหัวเราะกันออกมา

“ นี่ก็ลุ้นอยู่ทุกวัน ว่าจะมีหลุดทะลุถุงยางมาสักคนมั้ย “

“ อย่าเป็นเล่นไปไอ้สัด สงสารเด็ก สงสารผู้หญิงด้วย อีกอย่างกูก็ไม่เห็นทีท่าว่าคนอย่างไอ้เดย์จะหยุดอยู่กับใครสักคน “

“ มันไม่หยุดหรอก มันชอบความสัมพันธ์แบบนั้น “ อาฟบอก “ แต่กูก็บอกมันนะ ว่ามันจะชอบฝ่ายเดียวไม่ได้ ต้องให้ผู้หญิงเค้าชอบด้วย ถ้าเค้าชอบมันชอบกับความสัมพันธ์นี้ ก็โอเค ไม่มีใครห้ามพวกมึงอยู่แล้ว “

“ กูถามจริงๆ ถ้ามันเกิดหลุดทะลุถุงยางมาเกิดสักคนมึงจะทำยังไงวะ “

“ มันไม่ใช่เรื่องที่กูจะตัดสินใจได้มั้ยวะ มันเป็นเรื่องของไอ้เดย์ เรื่องของพ่อแม่กูที่จะช่วยมันตัดสินใจ “ เพื่อนผมหันมาบอก “ แต่ก็คงต้องรับผิดชอบ “

“ มึงดูจริงจังกับไอ้เมดมากนะ “ ผมหันไปยิ้มให้เพื่อนแบบแซวๆ “ จากที่มึงพูด มึงไม่คิดถึงตัวเองที่จะมีครอบครัวแบบมีลูกมีเมียเลย เหมือนสุดท้าย ไม่ว่ายังไงก็จะจบลงกับไอ้เมด “

“ กูก็อยากให้มันเป็นแบบนั้นนะ “

“ กูขอให้มันเป็นแบบนั้น “ ยิ้มให้มันก่อนจะยักคิ้ว “ แต่ว่าถ้ามีทะลุถุงยางขึ้นมาสักคนจริงๆ กูว่าพ่อแม่มึงอาจจะขอให้มึงช่วยวะ ยังไงมึงกับไอ้เมดก็ไม่มีลูก วุฒิภาวะก็สูงกว่า ให้มาเป็นลูกบุญธรรมของมึงกับไอ้เมดก็ไม่แย่นะกูว่า ยังไงก็สายเลือด อีกอย่างไอ้เมดก็ต้องเลี้ยงได้อยู่แล้วมันใจดี “

“ เรื่องอะไร หน้าที่กูมั้ยที่ต้องมารับผิดชอบสิ่งที่กูไม่ได้ทำ “ อาฟหันมาบอกผมด้วยสายตาจริงจัง “ แล้วอีกอย่างคือทำไมกูต้องแบ่งความรักของเมียกูที่จะให้กูคนเดียว ไปให้คนอื่นด้วยวะ บอกไว้ก่อนเลยว่า กูไม่แบ่งแน่นอน “

“ หวงเมียมากเว่อร์ กูยอมใจมึงละจ้า “

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-06-2018 20:30:33 โดย patwo »

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27

เลี้ยวรถเข้าไปในลานจอดรถโซนหลังของแขกวีไอพีของผับดังอย่าง ‘ เลโก้ ‘  ผับขนาดกลางเป็นที่รู้จักพอๆกับ throw up ของเรา เจ้าของเป็นรุ่นพี่มหาลัยที่เราสองคนเลยรู้จักกันเป็นอย่างดี แม้บางทีผมจะรู้สึกว่าบทสนทนาของเค้า เวลาเราคุยกับเราจะเหมือนข่มไอ้อาฟเรื่องความดังของผับอยู่หน่อยๆก็ตาม แต่อะไรแบบนั้นเพื่อนผมก็ไม่สนใจอยู่แล้ว ‘ ความจริงเป็นไงก็รู้กันอยู่ กูไม่อยากพูดมาก เจ็บคอ ’ อาฟเคยบอกผมไว้

“ เดี๋ยวๆ นั่นมัน Chivas regal “ เอ่ยถามเพื่อนตอนที่มันเปิดประตูเบาะหลังคนขับแล้วหยิบกล่องเหล้าสีดำขึ้นมา “ มึงเอาขวด 25 ปี มาให้ไอ้พี่โก้มันเลย “

“ อื้ม “ อีกคนพยักหน้ารับ

“ เสี่ยสุด “

“ ปีที่แล้วมันก็ให้ไอ้เชี้ยนี่กับกู แล้วระดับ throw up มึงจะให้กูเดินถือแค่ black label ที่ขายในร้านเข้ามาได้ไงวะ “

“ กูไปขอไอ้พี่โก้ชิมสักนิดดีกว่าวะ ลาภปากจริงๆ “

“ ก็ถ้ามันยอมเปิดละก็นะ “ ไอ้อาฟผมก็ยกยิ้มให้ ก่อนที่เราจะเดินเข้าไปด้านในของผับ

“ คุณอาฟ คุณเจ สวัสดีครับ “ ผู้จัดการร้านที่หันมาเห็นเราเอ่ยทัก พยักหน้ารับมือที่ยกขึ้นไหว้นั้นก่อนอีกฝ่ายจะพูดขึ้นอย่างรู้งาน “ งานวันเกิดคุณโก้ อยู่ที่ส่วนโซฟายกระดับตรงด้านซ้ายครับ “ 

ผับเลโก้มีพื้นที่แคบกว่าผับของเรา มันเป็นผับชั้นเดียวที่แบ่งออกเป็นสามโซน คือ โซนบาร์ โซนที่นั่งด้านหน้าเวที แล้วก็โซนโซฟาสำหรับวีไอพีที่จะทำเป็นพื้นที่ยกระดับขึ้นจากโซนอื่นและวันนี้ส่วนของโซฟาทั้งหมดนั้นก็ถูกเปลี่ยนเป็นพื้นที่ฉลองวันเกิดของเจ้าของผับ

“ พี่โก้หวัดดีครับ “ ผมเอ่ยทักเจ้าของวันเกิด ก่อนไอ้อาฟจะยกมือขึ้นไหว้ตาม พี่โก้เป็นหนุ่มหน้าตาดีคนนึง เค้าเป็นผู้ชายใส่แว่นที่ดูภายนอกใจดีแต่เคยมีคนเตือนผมว่า รู้จักแค่ผิวเผินก็พออย่าเผลอไปสนิท เพราะอีกฝ่ายเป็นคนที่เหลี่ยมจัดอยู่เหมือนกัน

“ วันนี้เจ้าของผับดังมาด้วยเว้ย ขอบใจที่มานะพวกมึง “

“ ของขวัญครับ สุขสันต์วันเกิด “ ไอ้อาฟยื่นกล่องเหล้าสีดำเรียบไปให้เค้า อีกคนที่ยิ้มกว้างก่อนจะเปิดกล่องออกดูแล้วทำตาโตทันทีที่เห็นเหล้าราคาเฉียดเหมื่นที่อยู่ในนั้น 

“ สมเป็นเจ้าของผับดังอย่าง throw up “ เค้าพูดกับมันก่อนจะตบไหล่เบาๆ “ นั่งก่อนๆ มึงด้วยไอ้เจ ตามสบายเลยนะ สั่งเลย “

เราเลือกนั่งลงตรงโต๊ะในสุดที่ว่าง ไม่มีคนร่วมโต๊ะด้วยเหมือนแค่มาเปลี่ยนบรรยากาศ เหล้า black label ถูกยกมาเสิร์ฟก่อนที่พนักงานจะถามถึงมิคเซอร์ที่ต้องการ ผมเลือกเป็นโซดาไป ส่วนไอ้อาฟไม่ต้องถามยังไงก็กินแบบเพียวๆอยู่แล้ว

“ วันนี้เหมือนคนที่ผับมันเยอะเป็นพิเศษเลยวะ “

“ กูกำลังจะพูดเลย “ ไอ้อาฟบอกมันมองไปรอบๆ ตอนนี้มีดนตรีขึ้นเล่นแล้วเป็นวงดังอยู่พอตัว ผมมองไปรอบๆร้านบรรยากาศวันนี้จัดหนักจัดเต็มมากสำหรับวันพิเศษที่เชิญเอาเจ้าของผับหลายๆผับมารวมไว้ที่นี่ คล้ายกับการอวดความดังในอีกรูปแบบหนึ่ง “ เจ “

“ ว่า “ ผมเงยหน้าจากเหล้าที่กำลังผสมมองเพื่อนตัวเองที่มองไปยังจุดหนึ่ง

“ วันนี้หลังจากที่กูพาไอ้วิวกลับไป มึงได้คุยกับไอ้วิวยัง “

“ ได้คุยทางไลน์ ถามทำไมวะ ”

“ กูอยากจะให้มึงไลน์ไปถามมันหน่อยว่าตอนนี้มันอยู่ไหน “ อีกคนถามนิ่งๆก่อนจะหันมามองผม

“ มันบอกกูว่ามันอ่านหนังสือสอบอยู่ พรุ่งนี้มันมีสอบ “

“ เหรอวะ งั้นนั่นก็คงคนหน้าคล้าย “ อาฟชี้นิ้วไปยังโต๊ะตรงส่วนของหน้าเวทีที่เมื่อกี้ผมมองแบบผ่านๆไม่ได้สนใจ ตรงโต๊ะที่ผมมองตามไป ชะงักนิ่งเล็กน้อยตอนที่เห็นร่างคุ้นตานั่งอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของคนที่เพิ่งส่งข้อความคุยกับผมเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน มันที่บอกกันว่ากำลังอ่านหนังสือแต่ตอนนี้กำลังนั่งเม้าส์กับกลุ่มเพื่อนอย่างออกรส

“ ไอ้เด็กเวร “ ผมสถบออกมาได้อาฟก็ได้ยิ้มเยาะ

“ กูว่ามันแสบเกินกว่าที่มึงจะใช้แค่แผนกุมความลับแล้วบังคับให้ทำนู้นทำนี้เพราะคิดว่าเด็กมันกลัวนะ วิวมันไม่ใช่เด็กธรรมดา ว่ามั้ย “ เพื่อนผมยกยิ้มก่อนจะส่ายหน้า “ ตอนพาไปกินข้าวกูเห็นมันกดยุกยิกอยู่กับมือถือตั้งนาน ไอ้เมดบ่นก็ไม่ยอมปล่อย ที่แท้นัดกับเพื่อนมาแรดนี่เอง “

“ บอกกูว่าอ่านหนังสือ.. “ ผมพูดกับตัวเองเบาๆ “ ได้.. เดี๋ยวมึงเจอกู “

“ ว่าแต่พี่โก้มันปล่อยให้เด็กอายุน้อยเข้ามาในผับได้ยังไงวะ “ อาฟพูดขึ้นเบาๆก่อนจะยกเหล้าในแก้วขึ้นกิน

“ มันคงคิดว่ามันเส้นหนามากละมั้ง “

“ โง่ “ แก้วที่ยกขึ้นดื่มถูกวางลงบนโต๊ะเบาๆ “ ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นานจำไว้ ”

“ แต่ก็ดีนะ “ ผมเหลือบมองเพื่อนตัวเอง “ คิดในแง่ดีก็เป็นการกำจัดคู่แข่งไง กำจัดแบบที่เราไม่ต้องทำอะไรเลย “

“ แล้วนี่มึงจะเอายังไงกับไอ้วิว ท่าทางมันกำลังสนุกเลยนะ “ หันไปมองอีกคนตามเพื่อนสนิท ก็ไม่ผิดจากที่พูดเท่าไหร่ เด็กนั่นกำลังเป็นแบบนั้นอยู่ มันกำลังคุยสนุกสนานต่างจากวันแรกที่ผมเจอ ปริมานเหล้าที่กินเข้าไปก็เช่นกัน สังเกตจากขวดที่วางอยู่บนโต๊ะมันพร่องลงไปมากกว่าครึ่ง

“ แจ้งตำรวจดีมั้ย แล้วเราก็ไปดักฉุดมันที่หน้าผับ ขับหนีกลับ throw up “ ไอ้อาฟยกยิ้มก่อนจะมองหน้าผมเพื่อถามย้ำ

“ มึงจะเอาอย่างงั้น “

“ น่าสนุกดีออก ตื่นเต้นเร้าใจเหมือนในหนังอะไรทำนองนั้น “ ผมยิ้มก่อนจะยกเหล้าขึ้นดื่มบ้าง แล้วในตอนนั้นผมก็เผลอนึกขึ้นได้อีกวิธี “  หรือจะลองอีกวิธีนึง “

“ ยังไง “

“ ส่งค๊อกเทลไปให้มันแล้วบอกว่ามาจากกู คิดสภาพตอนมันหันมาเห็นกูแล้วก็มึงสิ “ ผมหลุดยิ้มตอนที่คิดถึงภาพนั้น วางแก้วลงก่อนจะผ่อนหลังลงพิงกับโซฟาตัวที่นั่ง “ คิดไม่ออกเลยว่าจะน่าสนุกแค่ไหน “

“ กูสนับสนุนวิธีหลังแล้วกัน “

“ งั้นก็จัดไป “ ตอบรับอีกคนก่อนจะหันไปเรียกพนักงาน “ น้องสั่งค๊อกเทลหน่อย “

“ ได้ครับ “

“ Clover club แก้วนึง ส่งไปให้เด็กเสื้อขาวโต๊ะมุมนั้นนะ “

“ ได้ครับ “

“ แล้วตอนที่เอาไปให้ก็บอกเค้าด้วยว่าพี่โต๊ะนี้ฝากมาให้ ชี้มาเลยนะ เค้าจะได้เห็นพี่ชัดๆ “

“ ได้ครับพี่ “ พนักงงานเสิร์ฟรับคำผมก็ยกยิ้ม

“ ขอบคุณมาก “

   สีค๊อกเทลสีชมพูดูน่ารักที่ถูกเสิร์ฟในแก้วทรง coupe สำหรับผม clover club คือค๊อกเทลที่เหมาะกับคนแบบวิวที่สุด ภายนอกดูน่ารัก แต่กลับซ่อนความเปรี้ยวของราสเบอรี่และเลม่อนไว้ข้างใน ผสมกับ gin ที่ชวนให้มัวเมาแต่ก็รู้สึกเซ็กซี่นิดๆยามที่ได้ลิ้มลองรสชาติเพราะโฟมไข่ขาวด้านบนจะมักเลอะอยู่บนขอบปากเสมอ

“ เดินเอาไปเสิร์ฟละ “ ผมพูดขึ้นตอนที่เห็นพนักงานยกค๊อกเทลตัวที่ผมสั่งเดินไปที่โต๊ะอีกคน ไอ้อาฟที่กำลังมองไปมันยกยิ้มพลางยกขาขึ้นไขว่ข้างไม่ต่างอะไรจากผมที่ตอนนี้ก็กำลังนั่งพิงโซฟาแล้วเฝ้ามองมันอยู่เช่นกัน

แก้วที่ถูกวางลงบนโต๊ะนั่นชวนให้บนสนทนาที่ดูสนุกสนานภายในโต๊ะนั่นเงียบสนิท คนที่ได้รับแก้วสีสวยนั่นยิ้มเขินตอนที่รู้ว่าเป็นของตัวเอง เสียงโห่ของเพื่อนมันต่างแซวกันออกมาก่อนที่เจ้าตัวเองจะแก้เขินด้วยการยกมือทัดหูแล้ววินาทีที่ผมรอคอยก็มาถึง

พนักงานเสิร์ฟชี้นิ้วมาทางผม สายตาของคนได้รับที่มองมาในตอนนั้นแปรเปลี่ยนจากความเขินอายเป็นนิ่งค้างไปเลยทันที รอยยิ้มที่ค่อยๆหุบลงของมัน วิวเบิกตาขึ้นในวินาทีที่ผมยิ้มให้มันก่อนจะยกแก้วเหล้าที่ถืออยู่ให้สูงขึ้นเป็นการทักทายมัน

“ สั่นใหญ่เลย “ ผมพูดเสียงเบาๆ อาฟก็หัวเราะ ก่อนที่คนที่ผมมองอยู่จะมีท่าทางเกร็งๆกับกลุ่มเพื่อนอย่างเห็นได้ชัด มันส่งยิ้มไปให้คนเหล่านั้นที่เอ่ยถามมันด้วยสายตาที่ดูเป็นห่วงเพราะท่าทีมันก็เริ่มแปลกไป แต่ทว่าคนที่โกหกผมก็แค่ส่ายหน้าไปมา พลางเหลือบมองผมเป็นระยะ ก่อนจะเดินออกมาจากโต๊ะทันทีโดยที่ไม่ฟังเพื่อนตัวเองพูดอะไรทั้งนั้น
 
“ มันลุกแล้ววะ “ อาฟบอกผมก็ลุกขึ้นจะเดินตามไป “ เดี๋ยวกูค่อยเดินออกไปแล้วกัน มึงจัดการก่อน ส่วนกูตามไปสมทบทีหลัง “

“ โอเค “

เร่งฝีเท้าเดินตามอีกฝ่ายที่เดินออกจากผับให้ทัน ผมคว้ามืออีกคนไว้ทันตอนที่มันเปิดประตูออกไปจากผับพอดี ใบหน้าน่ารักนั่นหันมามองหน้าผม ในแววตาที่ยังสั่นกลัวมันเอ่ยถามด้วยคำพูดสิ้นคิด

“ มาจับมือผมทำไมครับ “

“ ยังจะถามอีก “

“ คุณเป็นใครครับ “

“ ห๊ะ ? “ ได้แต่สถบออกมาแบบนั้นตอนที่อีกใช้มุกโง่ๆในการหลีกเลี่ยงผม “ ถามจริง นี่ต้องโง่ขนาดไหนถึงคิดอะไรแบบนี้ได้ “

“ พูดอะไรของคุณ ทักคนผิดแล้วครับ คุณปล่อยผมเถอะ เดี๋ยวพี่ชายผมมารับ “

“ พี่ชายมึงชื่อเมดมั้ย “ ผมถามกลับอีกคนก็นิ่ง แววตาสั่นๆของมันชวนให้ผมกลั้นยิ้มแม้ในเวลาที่อีกคนกำลังกลัว “ มึงจะเอายังไงอีกดีวิว คิดให้ไวๆหน่อย “

“ ไม่ ไม่ได้ชื่อวิวสักหน่อย “ มันพูดเสียงอ่อน ก่อนจะเปลี่ยนทีท่าเพราะรู้สึกว่าตัวเองต้องมั่นใจเข้าไว้เพื่อให้ผมรู้สึกว่า ผมทักคนผิดจริงๆ “ แล้วก็ไม่ได้มีพี่ชายชื่อเมดด้วย ปล่อยผมเถอะพี่ พี่ทักคนผิดแล้ว เมาแล้วปะถามจริง “ มือที่พยายามดึงให้หลุดออก เผลอก้มหน้าลงที่เห็นที่มันยังคงอ้างเหตุผลแบบนั้นด้วยความรู้สึกจนตรอกแบบไม่รู้จะทำยังไง กลั้นยิ้มจนรู้สึกเจ็บแก้มก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้ามัน

“ นี่มึงจะทำให้กูยิ้มไปถึงไหน “ คำถามที่ทำให้อีกคนนิ่ง วิวเม้มริมฝีปากก่อนจะเหลือบมองซ้ายขวามันพยายามดึงตัวเองให้หลุดออกจากการจับกุมของผมอีกครั้ง แต่เพราะมือมันถูกจับไว้แน่น โดยไร้ทางหนีใด เด็กอย่างมันเลยเลิกที่จะดิ้นรนด้วยข้ออ้างโง่ๆ แล้วเปลี่ยนมาจ้องตาผมแทน พร้อมด้วยสองมือที่ยกขึ้นไหว้ผม

“ พี่เจ วิวขอโทษ “

“ ดูน่าสมเพชจัง ไม่สมเป็นมึงเลยน้อง “ ยกยิ้มบอกมันก่อนจะส่ายหน้าไปมา “ ไอ้เด็กปากดีที่ตอแหลกูมันหายไปไหนแล้ววะ “

“ ปล่อยกูไปได้มั้ย กูขอโทษที่โกหกมึง แต่ต่อไปนี้กูจะไม่โกหกมึงอีกแล้ว ปล่อยกูไปเถอะนะ พี่เจ กูไหว้ละ “

“ ถามจริง มึงคิดว่ากูจะเชื่อมึงเป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ “

“ กูขอโทษ “ มันพูดเสียงสั่นก่อนจะมองไปที่ประตูของผับที่ไม่มีการเปิดออกแต่อย่างใด “ อย่าบอกพี่อาฟเรื่องของกูได้มั้ย ขอร้องละ พี่มึงบอกพี่อาฟไปได้มั้ยว่า มึงแค่เข้าใจผิด คนที่อยู่ในนั้นไม่ใช่กู “

“ มึงคิดว่าเพื่อนกูโง่ขนาดที่จะเชื่อคำโกหกที่แม้แต่เด็กอนุบาลมันยังไม่คิดทำอย่างงั้นเหรอ “

“ พี่เจ “ อีกคนที่กำลังอ้อนวอนผม ด้วยสายตาที่มันคงคิดว่าผมจะใจอ่อน แต่ตัวผมไม่ได้อ่อนขนาดที่จะพ่ายแพ้ให้กับสายตาพวกนั้น

“ มึงทำตัวเองวิว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นตอนนี้ ไอ้อาฟที่รู้เรื่องของมึงก็เกิดขึ้นจากตัวมึงเอง “ ผมย้ำกับมัน “ ถ้าวันนี้มึงทำตามที่บอกกู ด้วยการอ่านหนังสืออยู่ที่ห้อง ถ้ามึงไม่ตอแหล ตอนนี้มึงก็คงไม่ต้องมายืนไหว้กูอยู่ตรงนี้ แล้วก็ไม่ต้องมาให้ไอ้อาฟเห็น ให้ไอ้เมดรู้“

“ กูผิดไปแล้ว กูขอโทษ “ อีกคนที่ยังคงอ้อนวอน “ พูดกับพี่อาฟให้หน่อยได้มั้ย กูไม่อยากให้พี่เมดรู้เรื่องนี้ “


“ ไม่ได้ เพราะกูบอกมึงไปแล้วไง ว่าถ้ามึงผิดสัญญา เรื่องนี้จะถึงหูไอ้เมด แล้วกูก็จะไม่ปล่อยมึงไว้ “

“ พี่เจ ทำไมมึงถึงใจร้ายขนาดนี้วะ กูแค่ไม่อยากจะให้พี่ชายกูเสียใจ กูไม่อยากจะให้พี่เมดมารู้เรื่องของกู ”

“ จะมาร่ำร้องเรียกหาอะไร มึงทำตัวเองทั้งนั้นอะวิว มึงเริ่มเรื่องนี้ มึงเริ่มผูกปมเชือกด้วยตัวเองแต่พอวันนี้มันมีปัญหามึงกลับมาบอกว่า มึงไม่ได้ผูก มึงไม่แก้แล้ว มันใช้ได้ที่ไหนวะ เรียนผูกกูต้องเรียนแก้ดิ เป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว จะเข้าปีหนึ่งแล้วนะสัด “

“ ขอแค่ครั้งเดียว ได้โปรดเถอะนะ ปล่อยวิวไปแค่ครั้งเดียว ขอร้องพี่อาฟให้วิวหน่อย บอกพี่อาฟว่าวิวไม่ได้ตั้งใจ พี่เจสนิทกับพี่อาฟ พี่เจพูดให้วิวได้วิวรู้ นะพี่เจนะ วิวขอร้อง แล้วต่อจากนี้ไป วิวจะทำตามที่พี่เจพูดทุกอย่างเลย  วิวไม่อยากให้พี่เมดรู้ “

“ ช่วยไม่ได้ “ ผมบอกก่อนจะสบตามันแล้วยกยิ้ม “ สมควรแล้วมึงน่ะ สมน้ำหน้า “

“ พี่เจ “ เอ่ยเรียกผมด้วยเสียงอ้อนวิวยังคงไม่ยอมแพ้ แต่ทว่ามันที่ยังไม่ทันจะพูดอะไรได้ยาวกว่านั้น เสียงของรถกระบะที่ขับพุ่งเข้ามาจอดอยู่ที่ลานจอดด้านหลังก็ชวนให้เราหันไปมองเสียก่อน ตำรวจหลายนายที่กระโดดลงจากรถชวนให้คนที่ยืนอยู่กับผมนิ่งค้างไป มันที่พยายามใช้มือข้างที่ว่างหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเพื่อโทรไปเตือนเพื่อนที่อยู่ข้างใน แต่ผมกลับดึงมาไว้กลับตัวก่อน
“ เอามือถือกูมาไอ้เชี้ย กูจะโทรบอกเพื่อนกูให้มันรีบหนี “

“ เอาตัวมึงเองให้รอดเถอะ “ ผมบอกมันก่อนจะหันไปเหลือบมองกลุ่มตำรวจที่กำลังมองมา

“ เค้าหันมามองเราทำไมวะ “ วิวบอกผมเสียงสั่นมันที่กลืนน้ำลายเสียงดังด้วยความกลัวจนผมยังได้ยิน

“ มาจับมึงเพื่อให้พี่มึงต้องไปประกันตัวมึงออกมามั้ง “  พูดเสียงเบาๆตอนที่สบตามันผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของตำรวจที่เดินเข้ามาใกล้เราเรื่อยๆ “ น่าสนุกดีนะมึงว่ามั้ย จะต้องเข้าไปอยู่ในห้องขังมั้ยน้า คิดสภาพตอนไอ้เมดวิ่งขึ้นโรงพักสิ แล้วมองมึงที่ติดอยู่ในนั้น พี่ชายคนดีของมึงจะรู้สึกยังไงกันนะ น่าสงสารจังเลย “

“ มึงหยุดเลยนะ “ อีกคนบอกผมเสียงเรียบ แววตาที่กำลังหวาดกลัวแฝงความหงุดหงิดของมัน ขอบตาแดงซ้ำเพราะคิดถึงสิ่งที่ผมพูด มันอยากจะร้องไห้ออกมาเต็มทน ผมที่ได้แต่ยกยิ้มมองคนเคยเก่งอยู่แบบนั้นก่อนจะเหลือบมองตำรวจคนนั้นอีกครั้ง

“ เดินเข้ามาใกล้แล้วด้วยสิ ต้องถามแน่ๆเลย น้องครับพี่ขอตรวจบัตรประชาชนหน่อย ว่าไงละเด็กน้อย มึงมีบัตรให้เค้าตรวจมั้ย“

“ มึงช่วยกูด้วยสิไอ้สัด “

“ พูดไม่เพราะ “


“ มันใช่เวลามั้ยไอ้เหี้ย “ วิวสบถเบาๆก่อนจะถอนหายใจออกมา “ พี่เจครับ พี่เจช่วยวิวหน่อย “

“ ยังดีละครับ “

“ ยังไงก็ได้ “ อีกฝ่ายบอกก่อนจะเหลือบมองไปด้านข้างของตัวเอง เสียงของมันยิ่งสั่นขึ้นเพราะตำรวจเหมือนจะมีท่าทีสงสัยให้ตัวเรา “ เร็วๆสิ สักวิธีมึงคิดอะไรออกก็พูดมาเลย กูไม่อยากโดนจับนะ “

“ แต่กูคิดออกอยู่ทางเดียวเองนะ “

“ เออ เอาทางนั้นแหละ “

“ กูถือว่ามึงอนุญาตแล้วนะ “ สิ้นเสียงของผมที่ยกยิ้มขึ้นมาก่อนจะปล่อยมือที่กุมอยู่นั้นแปรเปลี่ยนเป็นดึงเอวบางตรงหน้านั้นมากอดไว้แล้วเอียงใบหน้าเข้าไปใกล้ ผมจูบลงริมฝีปากของอีกคนที่เบิกขึ้นด้วยความตกใจ แน่นอนว่ามันไม่ได้คิดว่าผมจะจูบมัน และก็คงไม่ได้คิดว่าจูบของเราจะดูดดื่มถึงเพียงนี้

มันเป็นความรู้สึกที่ค่อนข้างล่องลอย ในวินาทีที่ริมฝีปากของเราแตะกัน ยามที่เกลียวลิ้นนั้นสอดเข้าไปในริมฝีปากของอีกฝ่าย ทุกอย่างมันหมือนมืดไป ไม่มีสิ่งรอบตัวตรงนั้นอีก ไม่มีตำรวจที่เรากลัว ไม่มีใครคนอื่น มีแค่เสียงลมที่พัดไปมารอบตัว และมีแค่คนตรงหน้าที่กำลังตอบรับจูบดูดดื่มของผม

เหลือบมองตำรวจคนที่กำลังจะเดินเข้ามาผ่านหางตา ก่อนจะพบว่าอีกฝ่ายมีท่าทางอึดอัดใจและสุดท้ายก็เลือกที่จะไม่เดินเข้ามาใกล้เปลี่ยนใจเดินเข้าไปในผับแทน ผมเผลอยกยิ้มแล้วตอนที่ผละห่างออกจากอีกคนเพื่อเริ่มใหม่อีกครั้งก็โดนมือของคนที่อนุญาตผมเมื่อครู่ดันให้ออกห่าง

“ ออกไปไกลๆเลย ไอ้เชี้ย “

“ อะไรกัน กูช่วยมึงไว้แท้ๆ “ ผมบอกยิ้ม “ โรแมนติกดีมั้ย จูบดูดดื่มแบบช่วยชีวิตเลยนะ “

“ หุบปากเหี้ยๆของมึงลงเดี๋ยวนี้ “

“ เด็กเหี้ย ไม่เคยสำนึกบุญคุณอะไรกูเลยสินะ “ บอกมันแบบนั้นก่อนจะส่ายหน้าไปมาผมถอนหายใจ

“ ถ้ากูรู้ว่ามึงจะทำแบบนั้นกูไม่ให้มึงช่วยหรอก จำไว้ “

“ งั้นเหรอ “ พยักหน้ารับคำพูดของมันก่อนที่ผมจะดึงตัวเองเข้าไปใกล้ก่อนจะกระซิบ “ แต่มากกว่านี้ก็เคยนะ จำไม่ได้เหรอ ร้อนแรงมากเลยนะ คืนนั้นน่ะ พูดแล้วคิดถึงเลยว่ามั้ย “

“ งั้นเหรอ “ อีกฝ่ายบอกก่อนจะจ้องหน้าผมด้วยแววตาที่บอกความหมายต่อกัน “ นี่พี่เจ พี่อยากจะทวนความทรงจำวันนั้นอีกครั้งมั้ยละ “ มือที่เอื้อมขึ้นมาจับอกผม ยกยิ้มให้ท่าทางเชิญชวนนั้นผมจับมือมึง

“ สงวนตัวไว้บ้างก็ดีนะเด็กแรด “ ผมบอกมันก่อนจะหันไปมองที่ประตูผับที่ตอนนี้มีคนเริ่มทยอยออกมา และหนึ่งในนั้นก็คือเพื่อนผม “ เอาสมองไปคิดหาวิธีพูดกับพี่เขยมึงน่าจะดีกว่า ”

“ พี่เจ..”

“ เป็นยังไงบ้างข้างใน “ หันไปถามอีกคนที่ยักไหล่เหมือนจะบอกว่าก็เป็นอย่างที่คิด

“ ชิบหายกันไปหมด “ ไอ้อาฟบอกก่อนจะถอนหายใจออกมา มันไม่แม้แต่จะมองไอ้วิว มือที่ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบขึ้นมากดปลดล็อครถก่อนจะพูดเสียงเรียบๆ “ รีบออกไปจากที่นี่เถอะ ก่อนที่ไอ้เมดจะต้องเสียใจกับตัวไอ้วิวไปมากกว่านี้ “

   บรรยากาศภายในรถค่อนข้างเงียบเชียบ ผมมองคนที่นั่งอยู่ข้างหลังผ่านกระจกมองหลัง วิวนั่งเงียบมันไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ ไม่ได้ถามถึงเพื่อนแม้จะเป็นสิ่งที่อยากรู้ มันเอาแต่ก้มหน้าแล้วปล่อยหน้ำตาไหลออกมาแบบนั้น

“ แล้วตอนตำรวจเข้าไปในผับ มันเป็นยังไงบ้างวะ “

“ ฮือฮากันใหญ่ เด็กที่อายุไม่ถึงก็โดนจับกันถ้วนหน้า “ อาฟเหลือบมองวิวผ่านกระจกหลัง “ เพื่อนมึงก็โดนนะวิว “

“ ครับ “ อีกคนตอบเสียงเบาๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ

“ แล้วไอ้พี่โก้เป็นไง “ คำถามที่ทำให้ไอ้อาฟยกยิ้มก่อนจะส่ายหน้า

“ กูว่าหนัก เพราะเค้าเจอยาไอซ์ด้วย แถมยังเจอเด็กอายุไม่ถึงในผับอีก เส้นใหญ่แค่ไหนก็เหมือนจะรอดยาก เลโก้คงต้องปิดสักพัก “ ผมพยักหน้ารับก่อนจะที่อีกคนก็หันมาบอก “ ส่วนเราก็เตรียมตัวไว้ รับคนจากเลโก้ จัดโปรโมชั่นให้ทีนะมึง ขอนักร้องดังๆ ติดต่อกับสักสองอาทิตย์ จัดเต็มไปเลย “

“ ไม่มีปัญหา น้ำขึ้นต้องรีบตักอยู่แล้ว “  ผมพยักหน้ารับ “ แล้วไอ้คนข้างหลังนี้จะเอายังไง “

“ ไปเคลียร์กันที่  throw up “
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-06-2018 20:31:33 โดย patwo »

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27

รถเลี้ยวเข้ามาจอดที่ลานจอดของผับ throw up วินาทีที่เบรกมือถูกดึงขึ้น ผมกับอาฟก็หันมามองหน้ากัน เข้าใจความรู้สึกของเพื่อนตัวเองดี อาฟไม่ชอบยุ่งเรื่องชีวิตของคนอื่น ถ้าวิวไม่ใช่คนที่เมดรัก ไอ้อาฟจะไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ แม้ว่าอีกฝ่ายจะโดนจับไปต่อหน้าต่อตามันก็ไม่สนใจ แต่นี่มันไม่ใช่ คนที่นั่งข้างหลังคือคือน้องชายของเมด คนที่มันเองก็รู้ว่าเมดรักมากแค่ไหน

“ ลงมา “

“ พี่อาฟ ไม่บอกเรื่องนี้กับพี่เมดได้มั้ย “ วิวเอ่ยบอก พลางมองอีกคนผ่านกระจกมองหลัง

“ ทำไม “

“ วิวไม่อยากจะทำให้พี่เมดเสียใจ “

“ แต่มึงทำไปแล้ว “ อาฟบอกอีกคนสั้นๆ “ มึงทำไอ้เมดเสียใจไปแล้ววิว มึงรู้มั้ยว่าพี่มึงรักมึงมากแค่ไหน มันห่วงมึงมากแค่ไหน ทั้งๆที่มึงแค่ไม่รับสายโทรศัพท์ ไม่ตอบข้อความ มึงรู้มั้ยว่าพี่มึงพยายามหาข้อมูลการเรียนให้มึงทุกวัน มึงที่แม่งไม่สนใจเหี้ยอะไรเลยหนำซ้ำยังทำให้มันเสียใจอีก “

“ พี่อาฟ “

“ ไม่ต้องเรียกกูด้วยเสียงปัญญาอ่อนแบบนั้น กูไม่สมเพชมึงหรอก “ อาฟดับเครื่องยนต์ก่อนจะหันไปมองอีกคน “ กูไม่สงสารใครที่ทำให้เมดเสียใจทั้งนั้น “

   ประตูรถถูกเปิดออก ผมก้าวเท้าเดินออกไปพร้อมกับคนด้านหลังที่เปิดประตูออกมาพอดี หันมองซ้ายขวาผมคิดว่าตอนนี้ไอ้เมดคงอยู่ข้างใน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่มันจะพัก ยังเร็วเกินไป เสียงล็อครถดังขึ้นหลังจากที่ทุกคนออกมาหมด ผมยืนพิงกับประตูรถ ตอนทีไอ้อาฟเดินเข้ามาแล้วยืนพิงกับรถของไอ้เดย์ที่จอดอยู่ข้างกัน เราอยู่ในที่ที่มืดพอสมควร ยืนเงียบอยู่แบบนั้นจนรู้สึกอึดอัด

“ กูถามมึงจริงๆนะวิว ทำไมถึงทำอะไรแบบนั้น “ คำถามที่เอ่ยถามขึ้นมานั้นชวนให้เด็กที่ยืนอยู่ข้างตัวผมเงยหน้าขึ้นมามอง “ กูถามว่าทำไมมึงถึงต้องทำแบบนั้น ไม่รู้เหรอว่าพี่ชายมึงโดนโกหกมาตั้งเท่าไหร่ ไม่รู้เหรอว่าพี่ชายมึงเสียใจมามากเท่าไหร่กับคำโกหก แล้วนี่มึงยังเลือกที่จะโกหกพี่มึงอีกเหรอ เลือกที่จะทำอะไรเหี้ยๆแบบนี้ ทั้งๆที่ก็รู้อยู่แล้วว่าจะทำให้พี่มึงเสียใจอย่างงั้นเหรอวะ “

“ วิวไม่ได้ตั้งใจ “

“ มึงตั้งใจ “ อาฟสวนกลับ “ กูรู้นะว่ามึงอะไรบ้าง มึงเที่ยวกลางคืน แล้วนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก มึงเข้าผับทั้งๆที่อายุยังไม่ถึง นอนกับผู้ชาย แล้วก็นอนกับไอ้เจ หนำซ้ำมึงยังขโมยเงินมันอีก “ ประโยคที่ถูกพูดขึ้นทำให้คนฟังหันมาหาผมด้วยแววตาโกรธจัดแถมยังสั่นด้วยน้ำตามันคงกล่าวโทษผมที่เอ่ยบอกความจริงทุกอย่างกับไอ้อาฟไป

“ มึงเลือกที่จะตอแหลกูก่อนนะ “ ผมพูดอีกคนก็ถอนหายใจออกมา ก่อนจะหันกลับไปหาอีกคนที่จ้องมันอยู่

“ อย่าพูดว่าตัวมึงไม่ได้ตั้งใจ ทุกอย่างมึงคิดแล้วก็วางแผน ทุกอย่างมึงตั้งใจ ตั้งใจที่จะทำตัวเหี้ยๆแบบนี้ กูว่าทางที่ดีมึงกลับไปตั้งใจเรียนเถอะ จะได้รู้ว่าคำว่า ไม่ตั้งใจ มันเป็นแบบไหน จะได้ไม่เอามาใช้ผิดๆแบบนี้ “

“ พี่อาฟ ไม่บอกพี่เมดได้มั้ย “ คนโดนถามเลี่ยงการตอบคำถามโดยการพูดเรื่องอื่นออกมา มันมองตาไอ้อาฟด้วยสายตาอ้อนวอนพยายามอย่างที่สุดเพื่อจะปิดบังเรื่องนี้ ” วิวขอร้อง พี่อาฟ วิวไม่อยากให้พี่เมดรู้ “

“ ตอบกู อย่าเปลี่ยนเรื่อง มึงทำแบบนี้ทำไม ต่อหน้าตอแหลว่าเป็นเด็กดี แต่ลับหลังมึงเข้าผับ นอนกับผู้ชาย แล้วก็ขโมยเงินเค้า ตอบคำถามกูวิว อะไรที่ทำให้มึงคิดที่จะทำอะไรแบบนั้น “

“ ตอบแล้วพี่ต้องสัญญาว่าพี่จะไม่บอกพี่เมด “

“ มึงไม่มีสิทธิ์ต่อรอง ก็แค่ตอบในสิ่งที่เพื่อนกูถาม “ ผมพูดขึ้นอีกคนก็ได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองแน่น วิวก้มหน้าลง

“ ก็แค่เหงา “ มันตอบสั้นๆ “ ทุกเรื่องที่ทำวิวก็แค่เหงา ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ก็เหมือนกิจกรรมยามว่างของวัยรุ่นทั่วไป พี่สองคนตอนม.ปลายยังเคยเข้าผับเลยจริงมั้ยละ แล้วถึงไม่เข้าผับวิวก็ไปกินเหล้าหอเพื่อนอยู่ดี แล้วทุกอย่างที่ทำ นั่นเพราะ วิวก็แค่เหงา “

“ แล้วขโมยเงินไปทำไม “

“ ก็แค่อยากทำ “ คำตอบของคำถามดูไร้เหตุผลสิ้นดี อีกคนถอนหายใจออกมาตอนที่รู้สึกว่าคำพูดนั้นไม่ได้ทำให้เราเชื่อได้ “ วิวคบกับเพื่อนที่บ้านมีฐานะกันทุกคน มันมีเงินกินเหล้า มีรถขับ วิวโดนเลี้ยงเหล้ามาตลอด ก็เลยอยากจะลองเลี้ยงเพื่อนกลับบ้าง อยากลองได้เปย์คนอื่นบ้าง แล้วตอนนั้นหลังจากนอนกับพี่เจ วิวก็เห็นกระเป๋าเงินพี่เจมันตกอยู่ วิวก็เลยขโมยเงินพี่เจ “

“ เพื่อที่จะเอาไปเลี้ยงเหล้าเพื่อน “ พยักหน้ารับกับสิ่งที่ตัวเองทำ

“ ก็แค่วัยรุ่นคนนึงที่อยากมีอยากได้เหมือนคนอื่นมันก็เท่านั้น แต่ถ้ามันผิดนักแล้วละก็ วิวโอนเงินคืนให้ตอนนี้เลยก็ได้ พี่ก็ให้เลขบัญชีมากับวิวสิ จะได้จบเรื่องนี้สักที “

“ มึงคิดว่าจะจบเรื่องนี้ง่ายๆ เพราะแค่สองเหตุผล คือ ที่มึงทำเหี้ยแบบนี้ เพราะมึงเหงา กับ ขโมยเงินเพราะอยากจะไปเลี้ยงเหล้าเพื่อนงั้นเหรอ “

“ แล้วพี่ยังจะต้องการอะไรอีกวะ “ อีกคนเงยหน้าขึ้นบอก “ นี่ชีวิตกูมั้ย ทำไมกูต้องมาทำอะไรๆอยู่ในกรอบทั้งๆที่ว่า นี่ก็ชีวิตของกู ตัวของกู คือกูแดกเหล้ามันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับใครมั้ย กูเมาคนเดียว ตับกูพังก็พังคนเดียว คือชีวิตนี้เป็นของกู แล้วทำไมกูต้องแคร์ใครเยอะแยะ “

“ นั่นนะสิ “ ไอ้อาฟพูดก่อนจะยิ้ม “ แล้วมึงแคร์ไอ้เมดทำไม จะพูดทำไม ว่าไม่ให้กูบอก ชีวิตเป็นของมึงงั้นก็บอกไอ้เมดไปเลย มันจะได้รู้ว่าชีวิตนี้มันเป็นของมึงอย่ามายุ่ง อย่ามาเสียใจกับชีวิตเหลวแหลกของมึง แล้วทำไมวะ ทำไมไม่ให้กูบอก เหตุผลนั่นเพราะมึงแคร์พี่มึงไง  มึงรู้ว่าถ้าพี่มึงรู้ พี่มึงก็จะเสียใจเพราะมันรักมึงมาก ตอบกูสิว่ามึงไม่ได้คิด ว่าพี่มึงคนนั้นแหละที่แชร์ทุกความรู้สึกกับมึงเสมอ คนที่ถ้ารู้ว่าวันนี้มึงเป็นแบบนี้เค้าจะเสียใจกับมันที่สุด “ ทุกอย่างเงียบไปตอนที่ไอ้อาฟถามอีกคน วิวที่มองเราอยู่ในตอนนั้นหลุบสายตาลงต่ำ “ ว่าไง มึงแคร์มั้ยไอ้เมดน่ะ “

“ วิวรักพี่เมดมาก “ คำพูดสั้นๆที่หลุดออกมาจากคนตรงหน้าเราหลังจากที่เงียบไปสักพัก สองมือที่เคยวางนิ่งแปรเปลี่ยนเป็นจับปลายเสื้อของตัวเองไว้แน่น มันที่ตอนนี้เหมือนเด็กที่กำลังจำนนต่อความรู้สึกของตัวเอง “ พี่เมดน่ะนะ อยู่กับวิวมาตลอดเลย เราเล่นด้วย โตมาด้วยกัน อยู่ด้วยกันสองคนมาตลอด กูในตอนนั้นไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องไม่มีพี่เมดในชีวิต จนกระทั้งไอ้เหี้ยนั่นเข้ามา “

“ ไอ้บิน “ ผมพูดอีกคนก็พยักหน้ารับ

“ ตอนแรกมันก็เหมือนโดนแย่งของรัก แต่สุดท้ายกูก็คิดขึ้นมาได้ว่า ในเมื่อพี่เมดรักเค้ามากขนาดนั้น กูก็ต้องรักด้วย เพราะกูยังอยากมีพี่เมดอยู่ใกล้ๆ ไม่อยากทำให้พี่เมดต้องเลือกหรือลำบากใจอะไร แต่ว่าอะไรๆก็ไม่เป็นอย่างที่เด็กอย่างกูคิด ไอ้บินมันไม่ได้ชอบกู มันชอบแค่พี่เมด มันอยากให้พี่เมดอยู่กับมันแค่สองคน ไม่ได้ชอบกูที่คอยไปเกาะติดไปด้วย กูน่ะ โดนไอ้เหี้ยนั่นไล่ออกมาหลายครั้งแต่ก็ยังหน้าด้านไปไหนมาไหนกับเค้า ก็กูรักพี่กูมากเลยนี่ตอนนั้นนะ ก็คิดแค่ว่าอยากจะอยู่กับพี่เมดเหมือนอย่างที่เคยอยู่มา จนสุดท้ายคำพูดเหี้ยๆก็หลุดออกมาจากมัน อย่างคำพูดที่ว่า ‘ ไม่อยากให้กูไปด้วย ’ หรือไม่ก็ ‘ เป็นแค่ลูกติดแม่เลี้ยงจะไปสนใจทำไม’ ”

“ แล้วมันพูดแบบนั้นเมดไม่โกรธเหรอ “ ผมถามอีกคนก็พยักหน้ารับ

“ ก็โกรธ แต่สุดท้ายก็คืนดีกัน เพราะพี่กูรักมันมากขาดมันแทบไม่ได้ “ วิวยกยิ้มก่อนจะส่ายหน้าไปมา “ แล้วสุดท้ายพี่เมดก็ค่อยๆห่างกับกูไปทีละนิด ทีละนิด จนความรู้สึกที่กูเคยอยากให้เค้าอยู่ด้วยมันค่อยๆหายไป ไม่ว่ายังไงพี่เมดก็ชอบอยู่กับแฟนมากกว่าอยู่กับกูอยู่แล้ว แล้วพอเป็นแบบนั้นกูก็เริ่มที่จะหาอะไรทำ ลองมีแฟนแบบที่พี่เมดมี ลองกินเหล้าครั้งแรก แล้วก็ทำมันมาตลอดจนถึงตอนนี้  “ อีกคนเว้นเสียงก่อนจะถอนหายใจ “ แต่ว่าเรื่องเงินนั่นเป็นครั้งแรกของกูนะ ก็ตามที่บอก กูอยากเลี้ยงเพื่อนบ้าง อยากเป็นสายเปย์กับเค้าบ้าง แล้วอีกอย่างก็คิดว่า กูคงไม่เวียนมาเจอกับพี่เจอีกแน่นอน กูเลยตัดสินใจทำ “

“ มึงเหมือนกำลังจะบอกพวกกูสองคนว่า ที่มึงเป็นแบบนี้เพราะไอ้เมดมีแฟนแล้วก็ทิ้งน้องอย่างมึงไว้ที่คอนโดคนเดียวเพราะติดแฟนอย่างงั้นเหรอ “

“ ไม่ใช่ “

“ ใช่ “ อาฟเถียงอีกคนกลับ “ มึงหมายความว่าอย่างงั้น สิ่งที่มึงพูดคือมึงกำลังพยายามบอกกู แล้วก็บอกไอ้เจว่า ที่มึงเป็นแบบนี้เพราะไอ้เมดมีแฟน ไอ้เมดทิ้งมึงที่เคยอยู่ด้วยกันมาตลอดไปมีแฟน มึงก็เลยเหงาแล้วก็ต้องลุกมาทำอะไรแบบนี้ เพื่อคลายความเหงา ”

   ทุกอย่างเงียบ เสียงเถียงที่ลดระดับลงหลงเหลือแค่เพียงแววตาของคนที่กำลังเถียงทั้งๆที่ในใจตัวเองลึกๆก็รู้เหตุผลดีว่ามันเป็นอย่างที่ได้ฟังทุกอย่าง

“ หรือว่ามันไม่จริงละ “ วิวพูดเสียงเรียบ “ ถ้าวันนั้นไอ้บินมันเห็นกูสำคัญ แล้วเอ็นดูในฐานะน้องพี่เมดบ้างวันนี้มันก็คงไม่เกิดขึ้นหรอก เพราะมันนั่นแหละที่มาแย่งพี่เมดจากกูไป มันที่คอยแต่ผลักกูแล้วดึงให้พี่เมดออกห่างกู ทั้งๆที่กูพยายามทุกอย่างที่จะเข้ากับมันให้ได้ กูพยายามที่จะเป็นเด็กดีให้มันรู้สึกรักกูบ้างในฐานะน้องของแฟนมัน แต่มันก็ยังรังเกียจคนอย่างกู “ น้ำตาที่ไหลออกมาจากใบหน้าที่ดูเหมือนไม่ใส่ใจนั่น “ ใครแม่งจะมาเข้าใจวะ พวกมึงไม่ได้มาเป็นกูในตอนนั้นสักหน่อย ไม่มีใครเข้าใจหรอก ขนาดพี่กูยังไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจสักนิดว่ากูเหงาแล้วอยากจะอยู่กับเค้ามากแค่ไหน ตอนนั้นพี่กูไม่เข้าใจกูเลยสักนิด “

“ เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับเมด “ อาฟบอก “ แล้วก็ไม่เกี่ยวอะไรกับไอ้บิน  ฟังกูนะวิว เลิกโทษคนอื่น ทุกอย่างมันไม่เกี่ยวกัน มึงบอกว่าไอ้เมดมีแฟนมึงเลยเหงา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการที่มึงต้องไปเที่ยวผับแล้วมานอนกับผู้ชาย มึงแก้ปัญหานี้ด้วยการดูหนัง หรือว่าทำอะไรที่มันมีสาระไม่ได้เหรอ ทำไมมึงต้องแก้ปัญหาด้วยการทำอะไรเหี้ยๆแบบคนสิ้นคิดอย่างงั้น “

“ ก็กูเลยบอกไงว่าพี่มึงไม่เข้าใจหรอก มึงลองมาเป็นกูในจุดนั้นสิ ห้องเงียบๆ ไม่มีเสียงหัวเราะของเราเหมือนเคย ไม่มีครอบครัวมีแต่ตัวเรา มีแค่กู ถ้าเป็นมึง มึงจะทำยังไง บอกใครก็ไม่ได้ ได้แต่ทนอยู่เงียบๆ เป็นพี่มึงจะทำอะไร จะทำอะไรตอนที่เสียใจแบบนั้น “

“ กูจะบอก “ ผมพูดขึ้นมาก่อนจะหันไปมองมันแล้วยิ้ม “ กูจะบอกพี่ชายกู ว่ากูเหงา กูจะบอกเค้าทุกอย่างว่ากูรู้สึกยังไง เมดเป็นพี่ชายมึงไม่ใช่เหรอ มึงรู้ดีที่สุดไม่ใช่เหรอ ว่าพี่มึงเป็นคนยังไง เค้าอบอุ่น เค้าคิดถึงแต่คนอื่น มึงเป็นน้องชายของมัน มันจะมาเห็นแฟนดีกว่ามึงได้ยังไง กูเชื่อว่าคนแบบเมด ถ้ามึงพูดว่า พี่เมด คิดถึง คืนนี้มาอยู่กับวิวได้มั้ย กูเชื่อว่าพี่มึงจะมา ต่อให้ทะเลาะกับไอ้บิน พี่มึงก็จะมา นั่นก็เพราะว่า มึงคือน้องของมันไง “

“ มันไม่เป็นแบบนั้นหรอก “

“ รู้ได้ไงว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้น “ อาฟถาม “ อย่าพูดด้วยอคติ อย่าพูดเพื่อให้ตัวเองถูกต้อง มึงต้องคิดให้ดีนะ ว่าที่มึงกำลังคิดแบบนี้ นั่นเพราะเค้าผิดจริงๆ หรือเพราะแค่เพราะมึงไม่อยากรู้สึกผิดที่ตัวเองทำเรื่องเหี้ยๆแบบนี้ มึงก็เลยโยนความผิดให้พวกมัน มึงบอกว่าเพราะพวกมันมึงเลยเป็นแบบนี้ งั้นกูถามหน่อย เมดบังคับให้ไปเที่ยวผับเหรอ มันบังคับให้มึงนอนกับผู้ชายเหรอ หรือบังคับให้มึงขโมยเงินไอ้เจรึไง “ วิวส่ายหน้าไปมาตอนที่เพื่อนผมถามมัน “ อย่าโยนความผิดของตัวเองไปให้คนอื่น เพื่อให้ตัวมึงที่ทำเรื่องเหี้ยๆไม่รู้สึกผิดกับเรื่องที่ทำ “

   ก็จริงอย่างที่อาฟบอก ผมก็คิดว่ามันเป็นแบบนั้น เพราะทุกอย่างมันไม่ใช่เหตุผล อาจจะจริงอยู่ที่ตอนนั้นเมื่อสี่ปีก่อนมันอาจจะยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจการปรับเปลี่ยนของชีวิต และเด็กเกินกว่าจะแก้ไขปัญหาไปในทางที่ถูกต้อง วิวเหมือนคนที่ตกใจกับปัญหาที่เกิดขึ้น มันที่ตอนนั้นพยายามเดินหน้าแต่ก็ถูกผลักออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า บวกกับความเป็นเด็กที่ไม่สามารถหาเหตุผล หรือความเข้าใจอะไรมารองรับ มันเลยโซซัดโซเซไปทางอื่นไปหาเพื่อนที่ตอนนั้นก็เจอเข้ากับกลุ่มเที่ยว แทนที่จะเป็นเพื่อนที่ดีที่ชวนมันทำอะไรดีๆ 

แต่มันก็เหมือนกับที่อาฟบอกไว้อีกนั่นแหละ ต่อให้ทางเดินนี้ของมันจะผิดพลาด แต่มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเมดที่มีแฟน หรือบินที่คอยผลักมันออกไปจากความสัมพันธ์ของพี่ชาย  นี่เป็นความผิดของมัน ผิดที่มันเลือกที่จะเดินทางนี้เอง ทางที่มันก็รู้ดีว่าผิดและไม่สมควรทำ

“ อย่าโยนความผิดนั้นมาให้เมด “ อาฟพูดเสียงเรียบ “ มันไม่ได้ผิดอะไร คิดใหม่ได้แล้ว ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองทำได้แล้ว มึงโตแล้วนะวิว อีกไม่กี่เดือนมึงจะกลายเป็นผู้ใหญ่ เป็นเด็กมหาลัยแล้ว เริ่มคิดที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำได้แล้ว อย่ามาโยนให้คนอื่น “

“ แต่พี่อาฟไม่บอกพี่เมดได้มั้ย “ เสียงของอีกคนที่เอ่ยขึ้นมา “ วิวไม่อยากให้พี่เมดรู้ ว่าวิวเป็นแบบนี้ วิวยอมรับผิดแล้ว ทุกอย่างมันเป็นเพราะวิวที่เลือกจะเป็นแบบนี้เอง แต่ไม่บอกพี่เมดได้มั้ย วิวไม่อยากจะให้พี่เมดเสียใจ “

“ กูจะไม่โกหกเมด “ คำพูดสั้นๆของไอ้อาฟที่เอ่ยบอกคนตรงหน้า น้ำตาที่ไหลออกมาของวิวมือเดินเข้าไปหาเพื่อนผม สองมือที่ยกขึ้นไหว้มันพยายามจะขอร้องอย่างไม่ลดละ

“ วิวขอโทษที่คิดทำอะไรแบบนั้น วิวขอโทษนะพี่อาฟ แต่วิว..”

ผ่อนลมหายใจออกมาพร้อมๆกับไอ้อาฟที่อยู่ตรงหน้ากัน ผมหันไปอีกฝั่งและอย่างไม่ทันตั้งตัวขาที่ผ่อนอยู่ก็ดึงตัวเองให้ยืนตรงขึ้นอัตโนมัติ คนที่อีกคนไม่อยากจะให้ได้ยินยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว ในมือของเมดกำลังถือเต้าฮวยมะพร้าวอ่อนแก้วใหญ่ไว้ในมือ ผมไม่รู้ว่ามันมานานเท่าไหร่แล้ว ไม่รู้ว่ามันได้ยินอะไรบ้าง แต่ที่รู้คือ ตอนนี้มันคงรู้แล้วว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ผมมองจากสีหน้าของไอ้อัยย์ที่ยืนอยู่ข้างกัน มันมีท่าทางหนักใจตอนที่มองไอ้เมดสลับกับเราตลอด

“ เมด “ ผมเอ่ยพูดเสียงเบาๆ คนที่กำลังร้องไห้แล้วไหว้ขอร้องไอ้อาฟก็เงยหน้าขึ้นมาก่อนจะหันไปมอง ในแววตาแดงกกล่ำของเด็กคนนั้น น้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสายในวินาทีที่มันเอ่ยชื่อของใครอีกคน

“ พี่เมด “

“ กูว่าคนที่มึงควรขอโทษ ที่มึงคิดแล้วที่มึงทำอะไรแบบนั้น ไม่ใช่ไอ้อาฟแล้วละวิว “

“ บอกกูหน่อย ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นวะ “

................................................................

เขียนท้ายตอนไม่ถูกเลย หลากหลายความรู้สึกเกินไป ฮ่าๆๆๆ
เพราะงั้นยังไงก็ ฝากแท็ก #ผับชั้นสาม ในทวิตเตอร์ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ค่า 

 :katai4: :katai4:

ออฟไลน์ PsychePie

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 256
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เห้ออออ เด็กน้อเด็ก นอกจากโลกมันจะกลมแล้ว ความลับมันยังไม่มีในโลกด้วย
กล้าที่เลือกเดินทางนี้ ก็ต้องพร้อมรับอิมแพคจากมันด้วย
อาฟเป็นพี่ชายที่ดีมากๆ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ rockiidixon666

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 760
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
โห ตอนนี้หลากหลายอารมณ์มากๆค่ะ สงสารเมดมากเลย
  อาฟกับเจ สมกับเป็นเพื่อนกันมาก เด็ดขาดมากที่ไม่ใจอ่อนต่อคำร้องขอของวิว
ชอบคำพูดของอาฟที่พูดกับวิวมากเลย เราคิดว่าวิวจะต้องเจอแบบนี้ถึงจะคิดและเปลี่ยนตัวเองใหม่ได้ ต้องเจอคนที่เอาจริง ยิ่งตอนนี้เมดมาได้ยินแล้วด้วย วิวคงเลิกทำตัวเหลวแหลกได้จริงๆสักที สงสารเมดมากอ่ะ
น้องอัยย์ก็น่ารัก  น้องเดย์กับน้องอัยจะมีคู่กับเขาบ้างมั้ยเนี่ยย เราชอบโมเม้นพี่น้องอาฟเตอร์เดย์ตอนที่อัยย์เล่ามากเลย ตอนที่พี่น้องหอมแก้มกัน น่ารักและหาดูยากจริงๆ 555

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ ขอชื่นชมคนเขียนที่ถ่ายทอดเรื่องราวในตอนนี้ออกมาได้ถึงอารมณ์มากๆเลยค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-06-2018 22:06:37 โดย rockiidixon666 »

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
วิวต้องเจอแบบนี้  อย่าโยนความผิดให้คนอื่นนะลูก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด