ต่อนะคะ
-------Monday In Love -------
8th Monday (100%)
#เรื่องของคนที่เกลียดวันจันทร์
“อะแฮ่มๆ เลดี้ แอนด์ เจ้นเทิ้ลเมน”ซุกซนใจทราม ทำท่าเหมือนตัวเองเป็นพิธีการรายการหน้ากากแก้ว โดยการเอาขวดเบียร์เปล่ามาถือเป็นไมค์ ดูสร้างสรรค์เหมือนวิชาศิลปะระดับชั้นอนุบาลสาม สถาปนาตัวเองเป็นผู้เปิดเกมในวงเหล้านี้ โดยไม่มีใครร้องขอ
“ทางเราขอขอบคุณผู้มีเกียรติทุกท่าน ที่มาร่วมงานในวันนี้ กระผม ยอดชายนายซุกซน ใจทราม ขอต้อนรับทุกท่าน เข้าสู่ช่วง เกมที่ทุกคนรอคอย นั่นก็คือ!! นั่นก็คือ!!! เกมคิงส์ คัพพพพพพพพพพพพพพ!”
“ลากเสียงให้พ่อเขามาด่ามึงเหรอ!!!!”
ผมยกแก้วเหล้าที่ซุกซนรินให้เมื่อสักครู่ขึ้นจิบ ทำเป็นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับไอ้ตัวโหวกเหวกโวยวายที่ตอนนี้โดนคุณกุ๊กกิ๊กตบหัวแล้วดึงลงมานั่งเหมือนเดิม ในขณะที่คนอื่นหัวเราะกับมุกแป้กที่มันเล่น ตอนนี้ทุกคนตกลงกันว่าจะเล่นเกมคิงส์คัพ (King’s Cup) ซึ่งเป็นเกมที่โชคในชีวิตอยู่ที่ไพ่ที่จับได้เลยครับ
“ซุกซน ว่าแต่เกมนี้มันเหมือนพระราชาป้ะ?”
คุณฝนอินเดียเป็นคนถามขึ้นมาครับ โอ๊ะ แก้วผมหมดแล้ว ผมยื่นให้ซุกซนซึ่งทำตัวเป็นผู้ครอบครองเหล้าไว้เกือบทั้งหมด แค่เฉพาะขวดที่เปิดแล้ว ส่วนเบียร์อยู่ฝั่งคุณโน๊ตครับ (ที่หายไปเกินครึ่ง ซึ่งเป็นฝีมือผมนิดหน่อย แต่ผมก็แบ่งคนอื่นนะ ที่บ้านสอนให้รู้จักแบ่งปัน)
“ม่ายยยย” ซุกซนพูดพร้อมส่ายหัวดุ๊กดิ๊กอย่างตั้งใจกวนประสาท “มันเป็นเกมที่ซับซ้อนกว่านั้นเย๊อะเยอะนะพี่ อัพเดทฐานข้อมูลบ้าง
“เดี๋ยวกูได้ถีบมันจริงๆ”
หลังจากที่ซุกซนโดนด่าจนพอใจ ถึงจะยอมคายข้อมูลออกมาครับ
“เกมนี้ในตอนเริ่มเกมจะวางแก้วไว้ตรงกลาง แล้ววางไพ่คว่ำไว้ วนกันจั่วไพ่คนละใบ ได้ไพ่ใบไหนก็ทำตามคำสั่งวนไปอะ เดี๋ยวผมลากเข้ากรุ๊ปไลน์
วันนี้ที่รอคอย นะพี่ แล้วไปอ่านเอาในนั้นนะ ผมขี้เกียจพูด ง่ายกว่าทำใบเสนอราคาอีก เชื่อผม”
ไอ้กรุ๊ป
วันนี้ที่รอคอย คือกรุ๊ปกินเหล้าครับ นำทีมโดยซุกซน ปกติผมปิดโนติฯ กรุ๊ปนี้ไว้ นึกออกมั้ยครับเหมือนเราถูกลากเข้ากรุ๊ปรุ่นที่เขาชวนไปทำกิจกรรมตลอดเวลา แล้วเราไม่เคยไปเลย จะออกก็ไม่ได้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าตัวเองอยู่ในนั้นทำไม ถามว่าผมเคยไปกินกับ
วันนี้ที่รอคอย มั้ยก็เคยอยู่ แต่ไปเพราะซุกซนลากไปตอนที่สมองยังประมวลผลอยู่ครับ
แล้วเกมก็เริ่มขึ้น ทั้งที่ผมยังมึนๆ อยู่นี่แหละ
“ให้เกียรติพี่กฤติเริ่มก่อนเลยละกันครับ โบนัสรอบนี้ขอสัก 4 เดือนนะพี่”
ซุกซนพูดแล้วทำท่าเชิญคุณกฤติลงมาหยิบไพ่ครับ ซึ่งหัวหน้าผมก็ยิ้มๆ เอานิ้วชี้หน้าซุกซนแต่ไม่ได้พูดอะไร โห คนอะไรโคตรเท่เลย ใส่เสื้อเชิร์ต มือถือแก้วที่น่าจะมีเหล้าแล้วยังดูดี ในขณะที่ซุกซนเหมือนทาสเลยครับ หัวหน้าผมเอง ออร่าแบบนี้หัวหน้าผม
“เบอร์ 6”
คุณกฤติชูไพ่ 6 ดอกจิกขึ้นมาให้เห็นทั้งวงแล้วโยนทิ้งไปอีกฝั่ง ซึ่งตามกฏแล้ว ถ้ามีใครจั่วได้ไพ่หมายเลข 6 ผู้หญิงทุกคนในวงต้องดื่มครับ ซึ่งผมก็นั่งปรบมือเชียร์ด้วย เฮ้ เรารอด เฮ้
“เอาแล่วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครรู้ตัวว่าเป็นผู้หญิงกระดกเลยครับบบบ น้องซุกซนขอหมดแก้ววว”
“เฮ้!!!!!”
วงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะเมื่อสาวสาวสาวสามคนในวงยกซดรวดเดียว ไวมากโดยเฉพาะคุณกุ๊กกิ๊ก ท่าทางคอแข็งอยู่ เจ๋งมาก เท่อะผมชอบ อิจฉาซุกซนจังมีย่ารหัสเท่ๆ ต้องปกป้องสายรหัสด้วยความเท่แน่นอน
“ต่อไปตาพี่ฝนแล้ว หยิบๆๆๆ”
เสียงซุกซนที่ทำหน้าที่เป็นพิธีกรอย่างไม่มีใครขอแต่สามารถทำให้บรรยากาศดูตื่นเต้นขึ้นมาได้ครับ ผมที่ตอนนี้เหล้าหมดคนชงไม่ยอมชงให้ เลยได้แต่นั่งทำหน้ามุ่ย
“ฉันได้ A โพดำ”
“ถ้าได้ A ทุกคนกินคร้าบบบบบบ”
ผมเบะปากเมื่อทุกคนกระดกแล้วแต่แก้วผมว่าง ซึ่งคุณเมฆที่นั่งตรงข้ามเหมือนจะเห็น เขาเลิกคิ้วมองนิดหน่อยเหมือนกับจะถามว่าทำไมผมถึงขมวดคิ้วเป็นเงื่อนตาย ซึ่งมันโคตรน่าหงุดหงิด แล้วยิ่งทำแค่นั้นแต่ดันหันไปยิ้มกับคุณกฤติที่นั่งอีกข้างของเขายิ่งน่าหงุดหงิดมากๆ
ยิ้มอะไร?! เป็นบ้าเหรอ?? อารมณ์ดีขนาดนี้ทำแคมเปญคืนรอยยิ้มก็ได้มั้งไม่ต้องทำงานแล้ว!
“อ้าวแทน มึงกินยังเนี่ย กินสิครับ อย่าเบี้ยวๆ ถึงเป็นมึงกูก็ไม่ปล่อยผ่านนะครับ?”
“จะกินได้ไง แก้วเราว่างอะไม่เห็นเหรอ?” ผมว่าผมก็พูดธรรมดานะ แค่หางเสียงสะบัดนิดหน่อยเพราะหงุดหงิดง่ะ ร้อนด้วย ไม่ใช่แค่วันจันทร์ที่แย่นะ วันนี้ก็แย่ หงุดหงิดอะ
“เลเวลหนึ่งแม่งมาแล้ว”
“เลเวลหนึ่งอะไร คิดว่าอยู่ในมาริโอ้หรือไง เติมเหล้าสิซุกซน!”
ผมเมินเสียง
กูว่าแล้ว ของซุกซนที่กำลังเติมเหล้าให้ผมอยู่ครับ ตอนแรกบอกมันว่าจะเอาเพียว แต่ผมเดาว่ามันเสียดายถ้าเหล้าจะมาหมดตรงนี้เลยจับผสมโซดาให้โดยไม่ถามความสมัครใจอีกแล้ว แต่ช่างมันเถอะ อะไรผมก็กินได้ทั้งนั้น ขอเอามาดับความหงุดหงิดตรงนี้ก่อน
หงุดหงิด หงุดหงิด หงุดหงิด หงุดหงิด หงุดหงิด!
เกมดำเนินต่อไปเรื่อยๆ โดยที่คนนั้นคนนี้รอบวงก็จับโดนไพ่ที่มันตลกๆไปเรื่อยๆ แต่ผมไม่ตลกขนาดนั้นอะ ผมหงุดหงิด ยิ่งเห็นคุณเมฆเหมือนจะมองมาแล้วก็ไม่สนใจผมยิ่งหงุดหงิด ไม่เห็นจะสนุกเลย ถ้ามาแล้วจะมานั่งยิ้มให้คนนั้นหัวเราะให้คนนี้ แต่ไม่ยอมพูดกับผมอะไม่ต้องมา ที่นี่ห้องผมนะ ต้องคุยกับผมสิ!
“เบอร์ 4 จ้าาาา”
อันนี้คุณใหม่จับได้ครับ ทุกคนต้องเอาหัวแตะพื้นให้เร็วที่สุด ซึ่งผมที่กำลังนั่งคิดว่ามันจะต้องลงพื้นท่าไหนไม่ให้แก้วหกเลยโดนจับหมวดช้าหนึ่งนายครับ ดูดิ ขนาดคุณฝนอินเดียที่เขารู้กติกาที่หลังผมยังไวกว่าผมเลย อะไรอะ ทำไมไม่มีใครมาคิดว่าจะต้องทำยังไงไม่ให้แก้วหกบ้างอะ มีผมคนเดียวเหรอที่กลัวพื้นเลอะ
“ทุกคนทำไงไม่ให้มันหกอะ?”
“ก็วางแก้วไง โอ๊ย แทนใจโว๊ยยยยยบยยย อ๊องเอ๊ยยยยยย”
“ฮ่าๆๆๆ โถ่ แทนใจลูก”
ซุกซนเจ้าเก่าครับ พร้อมด้วยเสียงหัวเราะในวงเป็นแบ็คกราวด์ ซึ่งทำให้ผมรู้สึกร้อนๆหน้า แล้วยิ่งร้อนไปใหญ่เมื่อทุกคนหัวเราะจริงๆ นั่นรวมถึงคุณกฤติหัวหน้าผม และไอ้คุณเมฆด้วย ผมหน้าตึงเหมือนผ้าปูที่นอนที่ถูกปูใหม่ๆ… เออ จำไว้เลยนะ คุยก็ไม่คุยด้วยแต่มาหัวเราะผมอะ ได้!
“มึงจะรีบแดกไปไหน”
ซุกซนพูดเมื่อผมรีบกระดกเบียร์ที่มันเทมาให้ ไม่รู้อะไรซะแล้ว มาเร็วเคลมเร็วนี่แหละสโลแกนพี่แทนใจเอง
“จะได้รีบๆ เล่นต่อไง ว่าแต่ตานี้ใครจับไพ่อะ?”
ผมเปลี่ยนเรื่องพร้อมละสายตาออกจากสิ่งที่ทำให้หงุดหงิดด้วย มองหน้าซุกซนดีกว่า ถึงแม้จะไม่รู้ว่าดีกว่ายังไง แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าหงุดหงิดเท่าไอ้คุณโปรเจคหมีแล้วครับ
“ต่อไปข้างๆ พี่ใหม่ ก็พี่ปกป้องเลยยยย”
ซุกซนพูดทั้งถือขวดเบียร์ทำเป็นไมค์ไม่ยอมวางเลยครับ เวลาปกติล้งเล้งขนาดไหน ซุกซนเมานี่คูณสิบความบ้งเบ้งเข้าไปเลย เหมือนขนทัวร์สามสิบทัวร์มาไว้ในตัวมันครับ เห็นบอกตอนอยู่มหาลัยเคยรับบทเป็นพี่ว้าก ไม่รู้ว้ากยังไง คงจะทำเสียงดังไปมาแน่นอนครับ
“ได้ 9 แฮะ”
พี่ปกป้องวางไพ่ที่จั่วได้เอาไว้กับกองไพ่จั่วทิ้งอีกฝั่งอย่างผู้ดี แหม่ ผู้ชายคนนี้ทำอะไรก็ดูสะอาดสะอ้าน พี่ผมเองครับ พี่เขาวางเสร็จแล้วมองซ้ายมองขวาเหมือนหาอะไรสักอย่าง ก่อนจะส่งยิ้มให้ทั่ววงแล้วพูดต่อ
“ผมเริ่มได้เลยใช่มั้ย?”
ทุกคน (อาจจะยกเว้นคุณกฤติที่ดูสนุกสนาน และคุณโน๊ตที่เหมือนกำลังเล่นเอ็มวีสวัสดีวันจันทร์นั้นฉันทะเลาะกับลูกค้า) นั่งหลังตรงเพื่อเตรียมตัวเล่นต่อครับ คือตามกฏของเกมนี้ หากมีใครจั่วได้ 9 คนนั้นจะต้องเริ่มพูดคำว่าอะไรก็ได้ขึ้นมา 1คำ แล้วคนที่เหลือจะต้องพูดพยางค์ต่อไปให้คล้องจองกันภายใน 3 วินาทีครับ
ผมเตรียมพร้อมมากกว่าปกติครับ เพราะไอ้ไพ่เลขมรณะนี่แหละ ฆ่าผมมาแล้วนัดต่อนัด
“ปูนา”
พี่ปกป้องเริ่มแล้วครับ เมื่อเริ่มแบบนี้คนต่อไปต้องพูดอะไรก็ได้ ที่มีความหมายและคล้องจองกันภายในสามวินาทีครับ ไม่งั้นก็แพ้ต้องดื่มหมดแก้ว ผมมองซ้ายมองขวาเลียนแบบพี่ปกป้องบ้าง เพื่อพบว่าทุกคนมองมาทางนี้เป็นตาเดียว
อ้าว เอาแล้วไง ตาผมต้องพูดต่อนี่!
“หนึ่ง!!!!”
ซุกซน! อย่านับเร็วสิ! ตอนทำใบเสนอราคาเร็วเท่านี้มั้ยถามจริง?
“ฮาเฮ”
ตาผม! ไม่พลาดครับ!! แทบอยากโทรหาน้องกายแล้วร้องไห้ พี่เองผู้ที่ได้เดอะเฟซ
“เทข้าว”
ซุกซนต่อแล้วครับ เออเร็วจริง ยอมรับก็ได้
“สาวสวย”
ตามด้วยคุณกิ๊ก
“รวยทรัพย์”
คุณโน๊ตตามมาติดๆครับ
“หลับลึก”
ไอ้คุณเมฆ มาทำไม
“คึกคัก”
คุณกฤติ ที่มีมุมน่ารักเหมือนกันครับ คนนี้หัวหน้าผมเอง
“รักนะ”
คุณฝนอินเดียครับ พูดเสร็จหัวเราะด้วย ไม่รู้บอกรักใคร
“ปะแป้ง”
คุณ ใหม่แปซิฟิกตามมาด้วยความน่ารักกุ๊กกิ๊ก
“แกงถุง”
พี่ปกป้องมาในธีมหิวข้าวครับ
ต่อไปตาผมครับ ผมเองที่นั่งข้างพี่เขา อะไรอะ อะไรดี ผมหันซ้ายหันขวาไปก็ไม่มีตัวช่วย อะไรอะ แง้ เอาวะ อันนี้ละกัน
“ลุงตู่” “น้องแทนใจรู้กกกกกกกก อย่าเล่นรู้กกกกกกกก แม่ยังไม่อยากโดนโพเดี้ยมทุ่มนะลูกกกกกกกก”
“นี่ก็จะปลิวไปด้วยกันเลยใช่ไหมเนี่ย”
คุณกฤติพูดพร้อมทั้งยกแก้วขึ้นดื่ม ก็คนมันนึกไม่ออกอะ ใครมันจะใช้เวลาสามวิคิดสระอุงได้ละ อย่างกับรายการ
ปริศนาสายฟ้าแล็บแป๊ปๆก็วันจันทร์แล้วยังไม่ทันพักเลยอะไรวะเนี่ยแบบนี้ ออกมาคำไหนคำแรกก็อันนั้นแหละ สระอุงลุงๆ มันได้
“คิดคำใหม่เร็วๆเลย”
พิธีกรซุกซนจับไมค์ทองอีกแล้วครับ ความหายนะกลับมาเยือนผมอีกแล้ว แง้ อะไรดี คิดสิแทนใจ โอ๊ย ยากอะ ตายแล้ว ตายแน่ๆ อะไรดี ทำไมสระอุงมันมีจำกัดขนาดนี้ ผมโกรธพี่ปกป้องได้มั้ย ทำไมต้องพูดคำว่าแกงถุง ทำไมไม่พูดแกงป่า หรือแกงกะทิ หรือแกงไก่ใส่พริกไทยร้อยเม็ดแกง คุณป้าบอกว่าเผ็ดใส่พริกเม็ดเดียว คุณยายบอกว่า---
“หนึ่ง!!!!!!!!”
“เอ่อ อ่า … อุ๋งอุ๋ง”
“พ่อมึงเป็นแมวน้ำเหรอ นั่นไม่มีความหมายเว้ย สอง!!!!!!”
“อะไรอะๆๆๆๆ เอ่อ อะ เอ่อ--”
“สาม!!!!!!”
ในขณะที่ผมยังประมวลผมไม่เสร็จ ซุกซนได้นับสามไปเรียบร้อยแล้ว แหงะ เร็วไปหรือเปล่า นาฬิกาไม่ได้คุณภาพหรือเปล่า ยืมใครก็คืนเขาไป ฮือ
ตอนนี้ผมเลยได้แต่นั่งรอชะตากรรมครับ รอบนี้มันเอาเบียร์มาเทให้ผม เพราะคุณเมฆเกิดเสียดายเหล้าหรืออะไรสักอย่างเลยเก็บบลูไปไว้ข้างหลังครับ เอาให้แต่เบียร์ โอ่ย แต่กินผสมๆ กันแบบนี้ ถึงผมไม่ใช่คนเมาง่ายแต่ก็เริ่มหนักๆ หัวแล้วครับ
คืนนี้ท่าทาง ผมจะไม่รอดซะแล้ว
ขอแค่ไม่เมามากจนพรุ่งนีั้ทำกิจกรรมไม่ไหวก็แล้วกัน
“เทให้เพื่อนครึ่งแก้วก็พอมั้งซุกซน”คุณโปรเจคพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่ดูเหมือนจะหงุดหงิดนิดหน่อยครับ บอกแล้วว่าไอ้คุณเมฆดูเหมือนจะเสียดายเหล้าเหลือเกิน งกนะเนี่ยคนเราอะ ขนาดจะให้เทให้ผมเต็มแก้วยังห้ามซุกซนเลย ซึ่งผมนี่แทบจะหันไปถามว่ายุ่งอะไรกับผมด้วย จ่ายเงินเดือนให้หรือไง?
แต่ทำได้แค่คิดครับ ไม่ได้กลัวนะแค่หน้ามืดนิดหน่อยเลยไม่อยากพูด รู้สึกเหมือนไฟตกนิดๆ ด้วย แต่เมื่อมองซ้ายมองขวาไม่เห็นมีใครรู้สึกอะไร เลยคิดว่าผมคงมึนๆ แล้วจริงๆ
“ขอหมดนะมึง”
ซุกซนท้าทายมา นี่ใคร พี่แทนใจของน้องกายเลยครับ พี่แทนใจเก่งจะตาย น้องกายเคยบอกผมไว้ แล้วผมก็เชื่อมาตลอด เพราะน้องผมไม่โกหกอยู่แล้ว
“ให้กินมากกว่านี้ยังได้เลย”
ผมพูดแล้วยกซดทันทีที่ได้แก้วเลยครับ เสียง
เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ พร้อมด้วยเสียงปรบมือเป่าปากคลอมาให้ได้ยินแต่ผมไม่ได้สนใจเท่าไหร่ ความขมนิดๆ ตามสไตล์แอลกอฮอล์ไหลผ่านคอแล้วลงไปร้อนๆ ที่ท้อง แต่มันก็ดีแบบแปลกๆ นะครับ ผมไม่ได้ชอบดื่มหรือดื่มบ่อยขนาดนั้น แต่เมื่อต้องดื่มกายพร้อมใจพร้อมแทนใจทำได้เสมอ
“ปากเก่ง”คุณเมฆที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรในระบบนิเวศน์พูดขึ้นมาทันทีครับ เมื่อผมหันไปมองหน้าเห็นเขาขมวดคิ้วนิดหน่อยทั้งที่ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มส่งให้อยู่ ไม่เกี่ยวทำไมถึงได้---
“ยุ่งเก่ง”ผมพูดแค่นั้นแล้วทั้งวงก็ตกอยู่ในความเงียบครับ ผมเห็นเหมือนคนนั้นคนนี้มองตากัน แต่มันพอดีกับที่ผมเหมือนได้ยินเสียงคนฮัมเพลงอะไรสักอย่างแบบที่ไม่รู้เรื่องมาจากข้างหลังครับ แต่พอหันไปก็ไม่มีอะไรนอกจากพวกขวดเบียร์ตั้งระเกะระกะอยู่ โหย ใครเป็นต้นคิดการมานั่งกินเหล้าที่นี่นะผมจะโกรธคอยดู เนี่ย แล้วห้องผมก็รกเหมือนผมคุณเจนบัญชีเลย ยุ่งทุกวัน
หลังจากนั้นเคราะห์กรรมก็ยังไม่หมดไปครับ เราเริ่มเล่นกันต่อซึ่งคุณโน๊ตคุยโทรศัพท์แล้วออกจากห้องไปตั้งแต่ผมเริ่มจั่ว (จั่วได้ 2 ซึ่งต้องเลือกคนกินให้ แน่นอนครับว่าซุกซนได้สิทธินี้ ผมนี่แทบจะเอาขวดเบียร์ยัดปากเพื่อน เรารักกันดีครับ ดูก็รู้) คุณกิ๊กจั่วได้ 8 คือเลือกคนที่จะกินสับกันครับ ซึ่งคุณกิ๊กเลือกซุกซนหลานรัก ไพ่ใบนี้คือถ้าคุณกิ๊กต้องดื่ม ซุกซนต้องดื่มแทนตัวเอง แล้วคุณกิ๊กก็ต้องดื่มแทนในกรณีที่ซุกซนต้องดื่มครับ คือสลับกันดื่มนั่นเอง ถ้าลืมต้องดื่มเบิ้ลครับ
“คนคิดเกมนี้โคตรขี้เหล้าเลยอะ ฮ่าๆ”
ผมพูดแล้วไหลไปทางซุกซนอีกครั้ง ตอนนี้ผมไหลไปพิงซุกซนที่ชอบเอาศอกกระทุ้งให้นั่งตัวตรงอยู่เรื่อย จนโดนผมด่า
‘ไอ้บ้า!’ ไปหลายทีจนตอนนี้เริ่มกลายเป็น
‘ซุกซนไอ้นิสัยโคตรแย่เลย บ้าเอ้ย’ ไปแล้ว มันก็ยังไม่เจ็บครับ หนังหนาถึกทนจริงๆ
“แต่กูว่าคนเล่นขี้เหล้ากว่า” อันนี้เป็นเจ๊ใหม่แปซิฟิกที่ตอบกลับ
“คุณโน๊ตตตต ไปไหนมาครับบบบ แทนใจคิดถึง”
ผมพูดตอนที่ประตูห้องเปิดแล้วร่างของคุณโน๊ตสวัสดีวันจันทร์แทรกตัวกลับเข้ามาในห้อง พี่แกมาถูกเวลามากครับ เข้ามาตอนที่จะถึงตาแกจั่วไพ่พอดี
“ผมไปเอาลูกนอนมาน่ะ” นี่แหละนะคุณพ่อลูกหนึ่ง คนเอาครอบครัวมาด้วยก็จะประมาณนี้
“โอโห เป็นครอบครัวที่ดีนะครับ มีคุณพ่อตัวอย่างขนาดนี้”
“เป็นสามีที่ดีด้วยเหมือนกันครับ”
“ผมก็เป็นพี่ที่ดีของน้องแทนกายเหมือนกันเลยครับ ฮ่าๆ” ผมพูดแทรกบทสนทนาของคุณโน๊ตกับหัวหน้าที่คุยถึงครอบครัวครับ เรื่องนี้ขอให้บอกแทนใจครับ มาแน่นอน
“ผมชอบคุยเรื่องครอบครัวมากๆ นั่งคุยกับผมได้นะ ผมจะอวดน้อง น้องผมชื่อแทนกาย ตอนนี้เรียนอยู่เกรด 12 น้องผมเรียนเก่งมากกกกก พี่สาวผมชื่อแทนรัก อายุบอกไม่ได้แต่สวยมากเลยนะครับ พี่ปกป้องก็รู้จัก”
“...”
“อ่าว ทำไมเงียบกันอะ คุยสิ คุยต่อ ไม่คุยก็กินไพ่จั่วเหล้าได้แล้ว!”
“เลเวลสองแม่งมาแล้วเพื่อนกู ไอ้เหี้ยรั่วสัด”
เป็นซุกซนที่พูดครับ หลังจากนั้นเกมก็ดำเนินต่อไป ปรากฏคุณโน๊ตจั่วได้ Jack ซึ่งหมายถึงคนที่จั่วได้จะต้องตั้งกฏอะไรก็ได้ขึ้นมา แล้วทุกคนในวงจะต้องทำตามครับ คุณโน๊ตเลือกให้คนที่ใส่แว่นต้องพูดคำว่าเมี๊ยวลงท้ายไม่ว่าจะพูดอะไรไป 2 ตาครับ คือจนกว่าคุณโน๊ตจะต้องได้จั่วไพ่อีกสองรอบ ซึ่งในวงมีคุณใหม่ พี่ป้อง แล้วก็คุณกฤติที่โดนครับ
ผมก็อือๆ ออๆไปตามเรื่องตามราวครับ ใครให้ทำอะไรก็ทำ ถ้าจั่วมาโดนผมต้องกินก็กินครับ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว นี่พี่แทนใจเลยนะ พี่ชายคนโตของบ้านที่มีน้องชายน่ารักหนึ่งคนเลยนะ!
“กูถามแล้วนะว่ามึงกินเหล้าได้เหรอ …กูเตือนมึงแล้วนะ…. กินตรงหน้าเจ้าของด้วยนะเนี่ย เปรี้ยวนะเราอะ”
ซุกซนหันมากระซิบกับผมครับ กระซิบอะไรไตอนที่มีคนจับได้ไพ่เบอร์อะไรไม่รู้อะ แต่ผมไม่ต้องทำอะไรเลยครับ เพราะถ้าต้องทำอะไรสักอย่างมันต้องมีคนมาบอกให้ผมดื่มแล้วครับ อย่างน้อยก็คนที่พูดอะไรไม่รู้เรื่องอยู่ข้างผมเนี่ย ใครเมาไม่รู้ แล้วใครเป็นเจ้าของอะไรพูดไม่รู้เรื่องอะ นี่ปกครองด้วยระบบแทนใจไม่รู้หรือไง วู้ว
“เปรี้ยวอะไร เราไม่ใช่ส้มเด็กเชียร์เบียร์นมใหญ่ๆที่ซุกซนเคย--- อื้อออออ อ่าเอาอือเอ็มๆอาอิ่ดอ่ากอนอื่นอิ่” (อย่าเอามือเค็มๆมาปิดปากคนอื่นดิ)
“ไอ้เหี้ย!!!! มึงไปล้างหน้าล้างตาเลย เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่อง!!!!!”
“เราจำได้นะ น้องส้มอะ ที่ซุกซนบอกว่านมเท่าหัวววววววววว”
ผมทำมืออ้ากว้างๆไปด้วยให้รู้ขนาด ทำไมคนอื่นขำอะไรกันผมขำด้วยละกัน ฮ่าๆ เพราะแทนใจอารมณ์ดีครับ แต่มีคนนึงที่เหมือนจะไม่ค่อยขำเท่าไหร่ แต่ก็ยังยิ้ม ใช่ครับ ไอ้โปรเจคหุ่นหมีนั่นแหละ
“ซุกซนพาเพื่อนออกไปก่อนดีกว่า เฮียว่าเมามากแล้วมั้งนั่น”
ผมถลึงตาใส่ไอ้คุณเมฆตัวหมี หน้าก็หมี ไม่ยอมคุยกับผมแต่ดันมาพูดแบบนี้กับเพื่อนผมเนี่ย ทีเมื่อกี้ยังเหมือนไม่อยากคุยกับผมอยู่เลยนี่ เป็นอะไรอะ อีกอย่างผมอะ
“ไม่ได้เมา”
“แต่เนื้อตัวนี่แดงหมดแล้ว”
“แดงไม่แดงก็ไม่ใช่เรื่องของคุณป้ะ? จะยุ่งเก่งไปถึงไหนเนี่ย เรื่องอื่นได้อย่างงี้มั้ยถามจริงๆ?”
“อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
เสียง
อูยยยยยยยยยยย ดังมาจากรอบวง นำทีมด้วยไอ้เพื่อนไม่รักดีของผมเองครับ อูยอะไร? นั่งทับหมามุ่ยหรือไง เนี่ยกำลังอารมณ์ดีๆก็ต้องมีเรื่องไอ้คุณเมฆมาให้หงุดหงิดอยู่เรื่อย บ้าบอ! บ้าบอ! บ้าบอมากๆ!
“เป็นอะไรกันอะ? จะเล่นไหมไพ่ ไม่เล่นก็กลับห้องก็ได้นะ แต่ทิ้งเหล้าไว้ผมจะกินต่อเอง”
“กูนับถือมันว่ะ เมาหน้าแดงตัวแดงไปหมด ยังพูดชัดอยู่เลย”
“ก็ลิ้นไก่ไม่ได้สั้นป้ะครับ?”
ผมตอบคุณโน๊ตที่พูดเมื่อกี้ ซึ่งตามมาด้วยเสียง ‘เก่งมากแทนใจเมี้ยว!’ ของคุณกฤติหัวหน้าผมที่โดนคำสาปจากไพ่เมื่อกี้ เหมือนเจ้าตัวจะอารมณ์ดีครับ แต่คุณกฤติหล่อผมจะไม่ว่าอะไร เล่นต่อไปสักพักผมก็ต้องไปห้องน้ำจริงๆ แต่ไม่ได้เพราะล้างหน้านะ แต่เพราะผมดื่มน้ำไปเยอะเกินครับ
แหงะ แดงจริงด้วย
ผมมองเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกอย่างเซ็งๆ เวลากินเหล้าผมไม่ได้เมาง่ายหรืออะไร แต่ตัวจะแดงมากๆ ครับ แดงแจ๊ดแจ๋เลย เหมือนลูกอมโอเล่เลยครับ เพราะเป็นแบบนี้คนเลยชอบเข้าใจผิดคิดว่าผมเมาเร็ว บางครั้งมันก็ดีในกรณีที่ผมไม่อยากกิน แต่บางครั้งมันก็สร้างความน่ารำคาญให้ผมพอตัว
อย่างเช่นตอนนี้
“แทนใจ เมาแล้วก็เลิกเถอะ”
คุณโปรเจคที่มายืนอยู่หน้าประตูได้ไงไม่รู้พูดทันทีที่เห็นหน้าผม ใบหน้าที่ดูใจดีตอนนี้ขมวดคิ้วนิดๆ ไม่ได้ทำให้ผมกลัวเลย ถึงแม้เขาจะดูเหมือนหมีที่โดนแย่งปลาแซลม่อนหมดโลกจนไม่เหลืออาหารจะกินเลยเกิดอาหารหมีมีปัญหาเวลาหิวก็ตาม
“เป็นพ่อเหรอมาสั่ง?”
เขาดูจะอึ้งไปเล็กน้อยตอนผมสวนเขากลับไปทันทีแบบไม่คิด แต่แค่พริบตาเดียวเท่านั้น เขาก็ดึงสติกลับมาได้รวดเร็ว
“ดื้อ”
“ไม่ได้ดื้อ!”
“แบบนี้แหละที่เรียกดื้อ”
ผมสะบัดมือที่เขาจะเอามาจับตัว ไม่ต้องมายุ่งเลยนะ บอกว่าไม่ต้องยุ่งไง ไม่ยุ่งหมายความว่าไม่ต้องมาจับแก้มด้วย ห้ามจับนะ! ถึงจะแค่ลูบไม่ได้ยืดก็ห้าม!
ในที่สุดผมก็หนีจากคุณเมฆและมือมหันตภัยของเขาได้ เมื่อกลับเข้ามาในวงไพ่แล้ว ผมเพิ่งเห็นว่าคุณใหม่กับคุณนุ่นหายไปแล้ว น่าจะขอตัวกลับไปนอนก่อน เนี่ย ตัวอย่างที่ดี แล้วทำไมพวกนี้ถึงไม่นอนบ้าง เริ่มจากไอ้คุณเมฆก่อนเลย
ทำไมต้องมานั่งตรงข้ามด้วยเนี่ย!
“ตามึงแล้วไอ้อ๊องมีเจ้าของ”
“อะไรของซุกซน เราปกครองตัวเองนะ เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องว่ะ”
ผมเอื้อมมือไปหยิบไพ่เมื่อซุกซนบอกว่ามันเป็นตาผมแล้ว เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นก่อนหน้าผมก็รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ในวงตอนนี้เหลือไพ่อยู่ค่อนข้างบางตา แต่ก็ยังจัดว่าหนาอยู่ ผมสุ่มๆหยิบมั่วขึ้นมาใบนึง อืม ไม่เคยจับได้อะไรดีๆเลยเว้ย
“คิงโพแดง แดงเหมือนหน้ามึงตอนนี้เลย”
ซุกซนแม่งหัวเราะสะใจอัดใส่หูผมที่มีหมื่นล้านคำด่าอยู่ในใจ แต่ตอนนี้ต้องทำตามกฏวงเหล้าก่อน คือไอ้ไพ่คิงเนี่ย เมื่อจับได้แล้วจะต้องให้ทุกคนที่อยู่ในวงเทเครื่องดื่มของตัวเองใส่แก้วเปล่าใบหนึ่ง คนละนิดละหน่อยหรือจะเทหมดก็ได้ ใส่ผสมลงไปเลยครับ ซึ่งคนรับกรรมที่ต้องกำจัดเครื่องดื่มนั้นให้หมดคือคนที่จับได้ไพ่คิงครับ … ผมเอง
“... สีเลวมาก”
ผมมองแก้วที่ซุกซนไปเรี่ยรายน้ำในแก้วจากรอบวงมาครับ ดีนะมีแค่เหล้า เบียร์ โค้ก ในวงก่อนที่ผมเคยเล่นมีคนดันกินน้ำผลไม้ด้วย เป็นบ้ากันไปหมดแล้ว แต่ตานั้นผมไม่โดนครับ เพราะคนที่ไพ่เลือกคือยอดชายนายซุกซนนั่นเอง
“แทนใจ ไม่ต้องกินก็ได้นะ” อันนี้เป็นเสียงพี่ป้องที่พูดอย่างเป็นห่วงครับ โคตรซึ้งเลย นี่แหละพี่ผมเอง
“จริง น้องดูเมามากแล้วนะ ตัวแดงเชียว” อันนี้เสียงคุณกุ๊กกิ๊กครับ เหมือนผมจะได้ยินเสียงโอดครวญว่า
‘น้องแทนใจลูกแม่ตัวแดงแจ๊ดแจ๋แด๊ดแด๋น่ารักน่าแกล้งน่าเลี้ยงมาก โอ๊ย ทำไมน้องกูไม่เป็นแบบนี้มั่งวะ’ นอกนั้นก็มีคุณโน๊ตที่ดูสนุกสนาน แล้วก็คุณกฤติที่มือถือโทรศัพท์เหมือนกับว่ากำลังถ่ายวีดีโอดูสนุกสนานมากครับ ผมเริ่มสงสัยแล้วว่าหัวหน้าผมเล่นยาตัวเดียวกับไอ้คุณโปรเจคหมีช่วงแฮปปี้กับชีวิตหรือเปล่า ยิ้มตลอดเลย เนี่ย แล้วไอ้คุณเมฆก็เข้ามาในความคิดอีกแล้ว ออกไป
ผมตั้งใจมองรอบวงแต่ไม่หันไปทางไอ้คุณเมฆครับ ไม่อยากเห็นหน้า ตอนนี้น้ำสีเหลืองที่ดูไม่มีความน่ากินเลยสักนิดอยู่ตรงหน้า
เอาวะ อึกเดียวเอาให้หมดนี่แหละ!!!!
“อย่า… เพิ่ง!”ผมว่าผมได้ยินเสียงคุณเมฆร้องห้ามมาจากที่ไกลๆ แล้วก็เสียงโหวกแหวกใกล้ๆ ผมว่าผมได้ยินเสียงสบถของซุกซน กับเสียงกรี๊ดของคุณกุ๊กกิ๊ก ผมกระพริบตาอย่างเหนื่อยอ่อน ไม่รู้ทำไมหน้าคุณเมฆถึงมาอยู่ตรงนี้ แต่ผมไม่สนใจหรอก เขาไม่สนใจผมนิ ถึงแม้หน้าคุณเมฆที่ลอยอยู่ตรงนี้จะเบี้ยวแปลกๆ แต่ก็ยังหล่อ แต่ผมไม่สนใจหรอกนะ
แล้วก็… ผมว่าผมเริ่มเมานิดๆ แล้วล่ะ
------- TBC -------
เพิ่งเมาก็เพิ่งเมาค่ะน้องแทนใจ หนูว่าไงแม่ก็ว่างั้นค่ะลูก
ช้าช้าเพราะงานถาโถมค่ะ แง้
อัพอีกครั้งน่าจะสัปดาห์หน้าเลย จะพยายามมาก่อนถ้ามาได้นะคะ
แต่อาจจะไม่ 100% ตอนหน้านี่ของยาก แล้วช่วงนี้งานเยอะอย่างกะพายุ กี๊ด ฮือ
สามารถคอมเมนทต์ที่นี่ หรือสกรีมได้ที่ #เรื่องของคนที่เกลียดวันจันทร์ ในทวิตเตอร์ เหมือนเดิมนะคะ หรือยังไงทักเรามาได้ที่ @banybapho นะคะ ขอบคุณมากค่า XD
หัวข้อ: #เรื่องของคนที่เกลียดวันจันทร์ ♡24th: เรื่องดีๆในวันจันทร์ของผม(จบ) (29/10/18) (อ่าน 90283 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก