ก่อนอื่นเลยเราขอบ่นสาลี่ก่อน ขนาดเราไม่ใช่น้องภูยังรู้สึกเสียใจเวลาสาลี่เทภู กลับก่อนภูเหมือนไม่ได้ใส่ใจเลย คือเราเข้าใจแหละว่าเพื่อให้เกิดพ้อยแล้วเรื่องจะได้ดำเนินได้แต่อ่านแล้วเสียใจจังทำไมเพื่อนถึงเทภูง่ายๆงี้ไหนส่าสนิทกันมากไงงง
คือยิ่งมาเจอพี่กรรณไม่ชัดเจนใส่ตลอดเวลาเรายิ่งเอ็นดูน้องภู เห็นน้องเหนื่อยจากการพยายามเพื่อพี่กรรณ ทำในสิ่งที่ใืนตัวเองเพื่อให้เข้าใกล้เค้าแล้วรู้สึกว่าทำไมพี่ไม่ทำอะไรให้ชัดเจนบ้าง จะเอายังไงไหนบอก
เริ่มรู้สึกไม่อยากให้น้องภูทนอีกต่อไปแล้ววววว ไปซ้อนดูคาติเรยยรู้กกก แม่แบคอัพหนุเอง