17
“ตั้งแต่เป็นสาวเต็ม กายย หาผู้ชายถูกใจไม่มี” เสียงไอ้เอ๋อร้องเพลงดังลั่นบ้านไม่ได้มีความเกรงใจเจ้าของบ้านที่กำลังนอนหลับพักผ่อนแม้แต่น้อย มันจีบปากจีบคอร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี ออกสเต็บเต้นตามจินตนาการที่มันสร้างขึ้น
“เมื่อคืน ฝันดี น่าตบฝันฝัน ว่าพบ ผู้ชาย ยอดดีพา ไปเที่ยว ดูหนังพา ไปนั่ง จู๋จี๋แล้วพา ไปเที่ยว ชมสวนเด็ดดอก ลำดวนส่งให้ ด้วยซีเสียบหู ให้ตั้ง หลายหนเสียบหล่น เสียบหล่นตั้งห้า ห๊กทีตกใจ ตื่นตอน ตีสี่แม๊ เสียดาย จังเฮ้อ เสียดาย จัง” มันทำท่าถอนหายใจออกมาแรงๆ ดูแล้วก็น่ารักดี
วันนี้วันหยุดวันที่ไอ้เอ๋อมันสุดจะชอบ มันดี้ด๋าตั้งแต่เช้า กวาดบ้านไปร้องเพลงไป ทั้งคร่อมคีย์ทั้งเพี้ยน มันส่ายตูดดิ๊กๆ ไปมาเห็นแล้วตลก มันทำงานบ้านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งแปดโมงกว่าๆ มันก็ไปทำกับข้าว มื้อนี้เป็นผัดผักรวมกุ้ง คือผักทุกอย่างที่มีในตู้เย็นไม่เว้นแม้กระทั่งผักชีใบเลื่อยกับผักชะอมที่เหลือจากชุดผักน้ำพริกเมื่อวันก่อนนี่ยังไม่นับมะเขือเปราะกับแตงกวาที่มันกำลังหั่นอย่างตั้งอกตั้งใจนะ บันเทิงแน่ๆ มื้อเช้านี้
มันจัดโต๊ะเสร็จสิงห์ก็ตื่นมาพอดี ผมยุ่งๆ กับหน้าใสๆ ไร้ริ้วรอยกำลังส่งยิ้มหวานให้ไอ้เอ๋อหวานจนไอ้เอ๋อเขิน มันถอดผ้ากันเปื้อนออกมือยังสั่น ใจยังเต้นแรง มันจะสะอึกแต่อั้นเอาไว้ มีแอบอมยิ้มมุมปากด้วย
“วันนี้ทำอะไรให้พี่กินเอ่ยคนเก่ง” สิงห์มองจานอาหารตรงหน้า คิ้วเข้มขมวดลงนิดๆ ตะลึงกับอาหารมื้อแรกของวัน ร่างสูงกลืนน้ำลายหนืดคอ
“ผัดผัก ผัดผัก ครับมีไข่เจียวหมูสับด้วยนะ” มันตอบพร้อมกับรอยยิ้มสดใส
“ผะ ผัดผัก แน่ใจหรอครับนะโม!! ”
“แน่ใจสิ นี่ไงผัก นี่ก็ผัก นี่ผักๆ ๆ ๆ เต็มไปหมดเลย>0<” มันตอบอย่างมั่นใจ ใช่เขาไม่เถียงว่าในจานมันมีแต่ผัก แต่เป็นผักทั้งตลาด
“= =” (จะกินได้ไหมเนี่ยะ)
“ชิมๆ อร่อยนะ” มันคะยั้นคะยอให้พี่จ๋าของมันชิมด้วยสีหน้าลุ้นๆ มันตั้งใจสุดๆ กับมื้อนี้
“อื้อๆ ครับๆ จะตายไหมเนี้ยะกู” สิงห์ตักแครอทมากินหนึ่งชิ้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ คำแรกที่คิดว่าจะต้องเห็นนรกอยู่ตรงหน้าแต่กลับผิดคาดรสชาติดีกว่าที่คิดแต่ติดหวานไปหน่อยเท่านั้น สิงห์กินไปยิ้มไปยังดีที่มีไข่เจียวเค็มๆ มาตัดรสให้
“อร่อยไหม อร่อยไหม” มันถาม
“หึหึหึ อร่อยสิครับก็นะโมทำให้พี่นี่เนอะ” สิงห์พูดอย่างเอาใจ จนมันฉีกยิ้มกว้าง
“คึคึคึ หนูตั้งใจมากเลยน้า” มันส่งยิ้มหวาน
“ครับๆ พี่จ๋าจะกินให้หมดเลยนะ” สิงห์ตอบกลับพร้อมกับเอามือลูบหัวมันด้วย
“-///- “แค่คำชมเล็กๆ น้อยๆ มันก็ดีใจแล้ว
“หนูอยากให้พี่จ๋ามีความสุขนะ
หลังมื้อเช้า ก็พากันไปนั่งดูหนังที่ห้องนั่งเล่นวันนี้ไอ้เอ๋อมันเลือกหนังเรื่องแฮรรี่ พอตเตอร์ สิงห์เอาโต๊ะตัวกลางออกแล้วเอาผ้านวมมาปูเอาหมอนมาวางไว้รอบๆ เปิดพัดลมไอน้ำเย็นฉ่ำเหมือนอยู่ในห้องแอร์ โดยที่มีมือสิงห์นั้นโอบเอวบางๆ ของมันไว้ มันเอนหัวพิงอกแกร่งของสิงห์ ดวงตากลมโตจ้องมองไปที่ทีวีเครื่องใหญ่ มันชอบหนังเรื่องนี้ไม่น้อย เพราะมันจ้องตาไม่กะพริบ แถมยังทำสีหน้าตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา เพราะมันใจจดใจจ่ออยู่กับหนังตรงหน้าเลยไม่ทันได้รู้ว่าพี่จ๋าของมันกำลังคอเคลียออยู่ที่พวงแก้มใสของมันตลอด
ปิ้งป่องงงงงๆ
“หืมใครมา? นะโมนั่งนี่นะเดี๋ยวพี่ไปดูก่อน” สิงห์ลุกขึ้นไปดูที่หน้าประตู ก็เห็นเพื่อนๆ ตัวเองยกขโหยงกันมาครบแก้ง พร้อมด้วยของกินและของมึนเมาติดไม้ติดมือมากอีกเพียบ
“จะมาทำไมไม่บอกกันก่อนวะ?” สิงห์เอ่ยทัก เพราะเขาอยากจะอยู่กับนะโมแค่สองคน
“บอกแล้วจะเซอไพร์หรอ” ไม้ทำหน้ากวนตีนใส่อย่างรู้ทัน
“หรออ นี่ถ้ากูไม่อยู่บ้านจะทำยังไง”
“ก็ปีนรั้วเขาไป”
“ดีเนอะพวกมึงเนี้ยะ” สิงห์ว่าประชดก่อนจะลงไปเปิดประตูรั้วให้เพื่อนๆ
“ใครมาหรอ? *0* พี่ต้า!! ”
“ = = ” ต้าร์
หมับ!!! ไอ้เอ๋อมันกระโดดกอดต้าร์เต็มรักด้วยความคิดถึง มันไม่ได้เจอต้าร์มาเป็นอาทิตย์
“คิดถึง”
“หึหึ กูก็คิดถึงมึง ถึงได้มาหานี่ไง แล้วนี่มึงทำอะไรอยู่” ต้าร์โยกหัวมันไปมาด้วยความเอ็นดู
“ดูหนัง ดูพ่อมด^0^ พี่ๆ สวัสดีครับ” มันยกมือไหว้ทุกคน
“ไม่นั่งดูพัดลมแล้วเดี๋ยวนี้” ต้าร์มันล้อ
“งะ หนูเลิกดูนานแล้วเหอะ”
“ก็เห็นตอนเล็กๆ ชอบดู” ต้าแซวอีก
“-3- “ไอ้เอ๋อมันทำปากยื่นใส่ ด้วยความหมั่นไส้มันเลยโดนมะเหงกของต้าเข้าให้
“ทำร้ายร่างกาย จะฟ้องพี่จ๋า” มันขู่ เดี๋ยวนี้มีขู่ต้าร์ยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ
“เชิญไปฟ้องเลยไปพี่จ๋ามึงนะ กูไม่กลัวหรอก” ต้าร์ท้าทาย
“พี่จ๋า.....” มันวิ่งไปหาพี่จ๋าของมันแล้วก็ฟ้อง ทำท่าให้ดูด้วยว่าโดนมะเหงกยังไงแถมชี้ไปที่ต้าร์อีก แก๊งหมอพอได้ยินก็หัวเราะใหญ่เพราะความน่าเอ็นดูของมัน
“เดี๋ยวพี่ไม้จัดการให้นะครับ” หมอไม้พูดแล้วเหล่มองต้าร์ที่เดินเข้ามาสมทบ
“กล้าเหรอ?” ต้าร์ยักคิ้วใส่อย่างกวนๆ
“คิดว่ากล้าไหมล่ะJ” เพียงแค่สบตากันจู่ๆ ต้าร์มันก็หน้าแดงจนเพื่อนๆ คนอื่นเอ่ยแซวมันกันเป็นแถวมีแต่ไอ้เอ๋อนี่แหละที่มองสองคนนั้นสลับไปสลับมาด้วยความสงสัย
“มีอะไรให้หน้าแดงหรอ หน้าแดง คึคึ พี่ต้าร์หน้าแดง” มันชี้นิ้วแล้วยิ้มล้อเลียน
“จุ้น! ”
“หึหึหึ” สิงห์
“นะโมพี่มีขนมมาฝากด้วยนะ น่ากินไหม^^” ชาเอาเค้กฝอยทองออกจากถุงแล้วยื่นให้นะโม และดูท่าจะเป็นของหวานเพียงอย่างเดียวที่มีส่วนเหลือบนโต๊ะ มีแต่พวกกับแกล้มเหล้าทั้งนั้น ไอ้เอ๋อมันยกมือไหว้แล้วยิ้มหวานให้ชา ในสายตามันคิดว่าชาคือคนที่ใจดีคนหนึ่งไม่น่ากลัวเหมือนพลัสที่ชอบทำหน้าเข้มๆ อยู่ตลอด
“ให้หนูหรอ พี่หมอชาใจดีที่สุดเลยยยย”
“ปากหวานนะเราอ่ะ” ชาว่า
พอเข้ามาในบ้านต่างคนก็ต่างจับจองพื้นที่โดยยึดระเบียงหน้าบ้านเป็นที่สังสรรค์ พันวาเดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมของ
“ไอ้คิทมึงมานี่เลยอย่ามาเนียนนั่งเฉยๆ มาช่วยกูขนแก้ว” พันวาเรียกเสียงติดเข้ม
“โหไรวะ? ค่าเหล้ากูก็เป็นคนออก”
“อย่าบ่นรีบมา”
“เออๆ ” คิทแคทจำใจต้องลุกไปช่วยเพื่อน ส่วนสิงห์ก็กันไอ้เอ๋อไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วเปิดหนังให้ดูต่อ
“พี่จ๋า หนูอยากไปนั่งตรงนู้น” มันชี้ไปที่วงเหล้าตรงระเบียงบ้าน
“ไม่ได้ครับตรงนั้นผู้ใหญ่เค้าจะสังสรรค์กัน” สิงห์ห้าม
“หนูก็ผู้ใหญ่”
“ใหญ่ตรงไหนเล็กกว่าพี่อีก นั่งดูหนังไปนี่แหละครับ”
“งืออ ใจร้าย “มันคว่ำปากใส่แต่ก็ยอมนั่งดูหนังอยู่ด้านใน สิงห์นั่งเป็นเพื่อนมันสักพักก็ออกไปหากลุ่มเพื่อนของตัวเองที่กำลังคุยกันสนุก ต้าร์นั่งข้างๆ กับหมอไม้โดยที่มีมือโอบเอวอยู่
“ไงมึงกล่อมลูกนอนได้แล้วเหรอ?” พลัสแซว สิงห์ได้แต่ยกยิ้มมุมปากในความกวนตีนของเพื่อน
“ยัง แต่คงให้มาร่วมวงด้วยไม่ได้น้องยังเด็ก” สิงห์ตอบเสียงเรียบๆ
“ใช่เหรอ สิบเก้าแล้วไม่เด็กแล้วนะมึง^^” พลัสบอกแล้วทำสายตากรุ้มกริ่ม
“น้องกูยังเด็ก อย่าคิดอกุศลเด็ดขาด!!” ต้าร์ขึ้นเสียงใส่อย่างลืมตัว จนโดนไม้ส่งสายตาดุๆ ใส่
“ให้มันรู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่มั้งนะต้าร์พวกกูแก่กว่ามึงตั้งหลายปี” ไม้เมืองพูดสอน เพราะเขาก็ไม่ชอบเด็กก้าวร้าวสักเท่าไหร่ แต่ต้าร์มันไม่ได้หงอมันยังคงเชิดหน้าใส่อย่างไม่เกรงกลัวแต่ก็ไม่ได้พูดคำหยาบออกมาอีก ถือว่ามันยังฟังหมอไม้อยู่บ้าง และนั่นก็ทำให้ไม้เมืองพอใจในระดับหนึ่ง
“กูคิดว่าน้องอาการดีขึ้นเยอะเลยว่ะ ถ้าเทียบกับตอนแรกๆ ” ไม้ที่เฝ้าสังเกตมานานรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น ข้อนี้ต้าร์เองก็ยอมรับในข้อนี้ด้วยเพราะตั้งแต่ไอ้เอ๋อมันมาอยู่กับสิงห์ชีวิตมันก็ดีขึ้นมาเรื่อยๆ มันได้เรียนหนังสือ มันมีงานทำ มันมีเงินเก็บ
“อืม ดีกว่าเมื่อก่อน รู้จักยอกย้อน รู้จักฟ้องด้วย กูว่า เอ้ย ไม่รู้ไปติดสันดานใครมา” ต้าร์พูดกึงประชดสิงห์ไปด้วย
“หึหึหึ ระวังปากไว้นะน้องระวังโดนของแข็งกระแทกใส่ J” สิงห์หันไปหาต้าร์ที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ คนร้ายๆ ก็ต้องเจอกับคนที่ร้ายกว่า
“เออว่าแต่พี่ไม่กลับบ้านบ้างเหรอ เห็นคนที่ไร่ลงมารับยาแล้วบ่นว่าพี่ไม่ยอมกลับบ้าน” พอไม้เมืองพูดแบบนั้นสีหน้าของสิงห์ก็เครียดลงอย่างเห็นได้ชัด
“มึงก็รู้ว่าทำไมกูถึงไม่กลับ” สิงห์พูดเสียงเหนื่อยหน่าย พอคิดถึงเรื่องพวกนี้ทีไรความรู้สึกเขามันจมดิ่งลงเหวทุกที
“เพราะแม่เลี้ยงพี่ใช่มะ”
“นี่ยังไม่คิดจะเลิกจับพี่แต่งงานกับลูกสาวเค้าอีกเหรอ”
“ยากบอกเลย ทุกวันนี้โทรตามกูวันละสามเวลา” สิงห์บ่นพร้อมกับยกแก้วขึ้นดื่ม
“แล้วไมพี่ไม่หาแฟนสักคนอะ” ไม้เมืองถาม สิงห์เลยหันหน้าไปทางที่ไอ้เอ๋อมันนั่งอยู่
“รอมันโตก่อน”
“รอโตพอดีมันมีผัวก่อน นะโมมันหัวอ่อนจะตายแถมเป็นแบบนี้อีก เอ๋อแต่สวยโคตร กูว่ามีคนเล็งมันไว้เยอะเหมือนกันนะเว้ย” พลัสเริ่มยุ เขาอยากเห็นเพื่อนตะบะแตกจากพระถัมซังจั๊มให้กลายเป็นมารโลกีย์
“แหมมึงก็ไปยุมัน น้องยังเด็กนะเว้ย” ชาตบหัวพลัสไปทีขอหายุแยงให้ไอ้เอ๋อมันเสียตัว
“นี่พี่คิดจะทำอะไรกันแน่ ที่รับเลี้ยงไอ้เอ๋อมันก็เพราะแบบนี้เหรอ!!” ต้าร์คิดไว้แล้วว่าสิงห์ไม่ได้แค่รู้สึกสงสารไอ้เอ๋อแน่ๆ ต้าร์อารมณ์พลุ่งพล่านทันที
“ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากมึงไม่ใช่เหรอ หึ “สิงห์แสยะยิ้มใส่
“เหอะ!!” ต้าร์เถียงไม่ออกเลย นั่งกอดอกอย่างไม่สบอารมณ์พาลไปหาไม้ที่นั่งดื่มอยู่เงียบๆ
“นี่ก็แดกจัง ออกเวรมาแทนที่จะนอนเสือกมาแดกเหล้า ” ต้าร์หันไปหมอไม้พร้อมกับดึงแก้วเหลืออกจากมือ
“อะไรของมึงอีกเนี้ยะ เอาแก้วกูคืนมา! ” ไม้เมืองจะดึงแก้วคืนแต่ต้าร์ไม่ให้
“พักบ้างเหอะเรื่องเหล้าอะเป็นหมอแท้ๆ ไม่รู้ไงว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ” แม้ว่าปากจะบ่นจะว่าแต่ก้เจือไปด้วยความเป็นห่วง
“รู้ กูรู้ นานๆ แดกทีนี่ไงแล้วมึงจะมางี่เง่าอะไรใส่กูห๊ะ”
“กูไม่ได้งี่เง่า - - ”
“มึงนั่นแหละงี่เง่า” ทุกคนพร้อมใจกันพูดใส่ต้าร์จนมันหน้าเจื่อน
“เอ่อออ กูมันงี่เง่า เงี่ยนแล้วไม่มาเอากูนะไอ้สัส”
“เงี่ยนคือไรหรอพี่ต้าร์
” ไม่รู้ว่ามันมานั่งข้างๆ พวกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะมันเงียบไปสิงห์ก็นึกว่ามันหลับไปแล้ว แต่นี่อะไรมันนั่งมองพวกเขาตาแป๋วแถมยังถามอะไรที่มันไม่ควรจะถามด้วย
“เชี้ยะ..!! ” ทุกคนอุทานออกมาเสียงดัง
“คึคึ เงี่ยนคือไรหรอพี่จ๋า พี่ชา พี่คิท พี่พลัส พี่หมอ” มันไล่ถามที่ละคนๆแต่ไม่มีใครตอบมันสักคนแถมยังหลบตามันอีก
“เอ่อ คือออ เอ่อออ” ไอ้ต้าร์มันอ้ำๆ อึ้งๆ แล้วหันไปหาไม้เมือง
“มึงตอบสิ มึงโตกว่ากูอะ” - -มันเกี่ยวกันไหม?
“อะไรละ พี่สิงห์ตอบน้องดิ” ไม้เมืองก็ปัดไปให้พี่จ๋าของมัน ไอ้เอ๋อนั่งยิ้มสาดใส่ทุกคนเหมือนรอคำตอบ
“หึหึ เอาไว้พี่บอกทีหลังเนอะ แล้วนะโมมานั่งตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับ หืม^^”
“นั่งตั้งแต่พี่ต้าร์พูดเสียงดังแล้ว หนูนะ ฟังหนังไม่รู้เรื่องเลย รู้ไหม ไม่รู้เรื่องเลย” มันพูดแล้วทำหน้ายุ่งๆ ใส่ตอนบอกว่าต้าร์เสียงดัง สิงห์ดึงมันให้ลุกมานั่งตักเขามันก็ยอมอย่างว่าง่าย
“มาแอบฟัง?” ทุกคนมองสิงห์กับไอ้เอ๋ออย่างไม่เชื่อสายตาเท่าไหร่ มุมละมุนของสิงห์ที่ใครๆ ก็ไม่เคยได้เห็น
“หึ ไม่ได้แอบฟังนะ ไม่ได้แอบฟัง หนูน่ะ” มันพูดโดยหันหน้าเข้าหาสิงห์แล้วเอานิ้มจิ้มแก้มสิงห์ไปด้วย
“อยากกิน น้ำสีเหลืองๆ นี่ นะๆ ” มันอ้อน
“หึหึไม่ได้ครับ” สิงห์หยิบแก้วตัวเองออกให้ห่างจากมือไอ้เอ๋อ
“ทำไมละ? ทำไมถึงกินไม่ได้” มันถามอย่างข้องใจ ว่าทำไมทุกคนกินได้แต่มันกินไม่ได้ ลำเอียงมันเหรอ
“ให้น้องมันลองหน่อยเป็นไรไป จะได้รู้ว่ามันไม่อร่อย” พลัสพูดยิ้มๆ สายตาเจ้าเล่ห์กำลังจับจ้องไปที่ไอ้เอ๋อ
“เออ ลองหน่อยเป็นไร น้องมันก็โตพอที่จะรู้แล้ว” คิทแคทสมทบพร้อมกับมองตาพลัสไปด้วยอย่างรู้กัน
“ไม่เมาหรอกแค่แก้วสองแก้ว” พันวา พูดพร้อมกับชงเหล้าอ่อนๆ ยื่นให้ไอ้เอ๋อมันยิ้มร่าพร้อมกับยื่นมือไปรับแก้วจากพันวา สิงห์ทำหน้าเครียดนิดๆ แต่ก็แพ้ลูกยุของเพื่อนๆ
“ไม่เป็นไรหรอกมึง กินอยู่กับบ้าน” พลัสตบบ่าสิงห์
“เออก็ได้ แต่แก้วเดียวนะครับนะโม”
“อื้อ ..อัก อัก อัก อ่าส์...อาหย่อย เอาอีก *0* ” มันเล่นดื่มทีเดียวหมดแก้วเหมือนคนอดน้ำมาสามวันแถมยังร้องจะเอาอีก
“อะ ๆ นี่ กิน” พันวาชงให้อีก
“วา! มึงจะบ้าไง พอแล้วกูบอกว่าแก้วเดียวไง” สิงห์บอกเสียงเข้ม
“กูใส่ไปนิดเดียวพอให้ออกสีไม่เมาหรอก”
“คิคิคิคิ อร่อยๆ มันซ่าเหมือนเป็บซี่เลย หนูชอบ” มันนั่งไปขย่มตัวไปแถมหันหลังเอนตัวพิงกับอกของสิงห์ไว้อีก จะสบายมากเกินไปและ
“เห้อออ แล้วแต่เลยงั้นกูไม่ห้ามละ” สิงห์พรูลมหายใจออกมาอย่างจนใจ บางทีเขาก็อยากรู้ว่านะโมเมาแล้วเป็นแบบไหน จะอาละวาดโวยวาย หรือหลับไปเลย เขาเลยปล่อยให้ไอ้เอ๋อมันกินและอีกอย่างเขาก็อยู่ตรงนี้ด้วยคงไม่ต้องห่วงอะไรหรอกมั้ง
ทุกอย่างดำเนินต่อไปเรื่อยๆ กินไปคุยไปจนเย็นแต่ไม่มีใครเมากันสักคน กับแกล้มที่เตรียมมาก็หมดแล้วด้วย สิงห์เลยจะออกไปซื้อ กับแกล้มกับเหล้าเพิ่มด้วย
“นะโมอยากกินอะไรไหม พี่จะได้ซื้อมาให้” เขาเอ่ยถามเด็กน้อยที่ตอนนี้ตาเริ่มจะเยิ้มแล้ว
“กินหมูย่าง ไข่ต้ม น้ำมะพร้าว ไอติม” มันสั่งมาเป็นชุด
“เอาอย่างเดียวครับ”
“หมูย่าง เอาเยอะๆ นะ เอาเยอะๆ *0*”
“ครับ^^”
“กูไปด้วย” คิทแคทลุกแล้วเดินลงไปพร้อมกับสิงห์
หลังจากที่สิงห์ออกไปแล้วพลัสที่รอเวลานี้มานาน สายตาวายร้ายก็เริ่มฉายชัดออกมา มุมปากหยักยกยิ้มนิดและมองไปที่พันวาอย่างรู้กัน พันวาชงเหล้าที่เข้มกว่าเดิมให้ไอ้เอ๋อ แต่พลัสบอกให้เอาเพียวๆ เลย
“มึงแน่ใจ?”
“เออ” พลัสกระซิบคร่อมคีย์ที่เห็นว่สองคนนั้นกำลังจะทำอะไรแผลงๆเลยเอ่ยปากจะห้ามแต่ก็โดนไม้เมืองห้ามเอาไว้
“อยู่เฉยๆ เลยมึง” ไม้เมือง
“พวกพี่จะมอมเหล้าไอ้เอ๋อมันทำไมวะ! บ้าไปแล้วหรอ!! ”
“มึงไม่อยากรู้เหลือว่าเอ๋อๆ แบบน้องเนี้ยะเวลาเมาจะเป็นยังไง อีกอย่างกูอยากเห็นไอ้สิงห์มันหลุดลุค อยากรู้ว่ามันจะทำยังไงกับน้องเว้ย” ความคิดชั่วร้ายของพวกหมอเถื่อนกำลังจะทดสอบไอ้เอ๋อ ต้าร์ชักสีหน้าไม่พอใจ
“พี่ไม้ ทำไมไม่ห้ามเพื่อนพี่บ้างวะ” ต้าร์เริ่มโวยวาย
“มึงไม่อยากแกล้งพี่สิงห์รึไง”
“แกล้งแบบนี้ไม่เอาดิ นั้นน้องนะ ไอ้เอ๋อมันจะไปรู้เรื่องอะไรด้วย อย่าเลยพี่พลัส”
“ไอ้ไม้เอาเมียมึงไปเก็บดิ๊”
“อาไร อ่า เถียงกันทำไม อย่าเถียงกานน จุ๊ๆ ” ไอ้เอ๋อมันทำหน้าดุใส่ทุกคนก่อนจะส่งยิ้มหวานพร้อมกับยื่นมือไปหาพลัสที่ถือแก้วของมันอยู่
“ของหนูๆ ”
“อ่าๆ ของนะโมน้า” พลัสยื่นแก้วส่งให้ ทันทีที่น้ำสีอำพันแบบไม่ผสมมิกเซอนไหลผ่านลงคอ รสขมติดปลายลิ้นทำเอามันหน้าเบ้แถมคอยังร้อนผ่าวๆ มันสบตาทุกคน
“งือ อันนี้ทำไมมันขมอ่า” มันถามตาเยิ้ม
“หื้อขมที่ไหน ลองอีกแก้วอ่ะ” พลัสเทเหล้าใส่แก้วให้อีกครั้งนี้เยอะกว่าครั้งแรก
“เห้ยเยอะไป” ชาปราม พร้อมกับมองแก้วในมือไอ้เอ๋ออย่างนึกกังวล
“เออน่าจะได้เมาเร็วๆ ไง หึหึ”
“อึก...คึคึคึ =///= ขมเหมือนเดิมเลย” มันแลบลิ้นออกนอกปาก หน้ามันเริ่มจะแดง เวนั่งก็นั่งเอนๆ อีก
“หรอๆ งั้นกินนี่ๆ ” ชาผสมโซดาให้
“อ่าส์ มันต้องแบบเน้” ไอ้เอ๋อลากเสียงยาว ตามันหรี่มองซเยมองขวา
“พี่จ๋าของหนูไปไหน” มันเริ่มร้องหาสิงห์
“ไปซื้อหมูย่างให้หนูไง”
“อ๋อออออ คิคิคิ หมูย่าง หมูย่าง อืออ ปวดฉี่” มันบอกแล้วก็ลุกขึ้นยืน คงจะไปเข้าห้องน้ำ
“งื้ออ พื้นทำไมมันไม่อยุ่นิ่งเลย นิ่ง! นิ่ง! ๆ ” มันชี้นิ้วสั่งพื้น เดินเซๆ ไปที่ห้องน้ำ
“เมาแล้วชัว หึหึหึ กุว่ามาแบบนี้เมาแล้วอาละวาดแน่ๆ ” ชาที่นั่งเงียบมานานก็พูดขึ้น
“ระวังเถอะแกล้งเด็กไอ้สิงห์ จะตายไม่ดี” ชาว่า พลัสยิ้มขำอย่างไม่กลัวไม้เมืองมองไปที่ห้องน้ำแล้วหันกลับมามองเด็กของตัวเองที่นั่งหน้าบูดอยู่ข้างๆ
“พวกพี่แมร่งโคตรเลวเลย!!” ต้าว่าเสียงขุ่นๆ ห่วงไอ้เอ๋อ
“พึ่งรู้เหรอว่าพวกกูเลว” ไม้เมืองพูดเยาะๆ พร้อมกับกระชับเอวเล็กให้ขยับเข้ามาใกล้ๆ
“สำหรับมึงกูรู้นานแล้วเหอะ ชั่วยันเส้นเลือด!! ”
“ปากดี” ไม้เมืองบีบปากต้าร์อย่างมันเขี้ยว นี่ถ้าปากดีใส่เขาตอนอยู่บ้านเขาคงสั่งสอนไปนานแล้ว
สักพักรถของสิงห์ก้ขับเข้ามา
“นะโมหายไปไหน -*- ” พอขึ้นมาบนบ้านก็ไม่เจอไอ้เอ๋อสิงห์เลยถามหา
“อ่าวเมื่อกี้บอกไปเข้าห้องน้ำ” พอได้ยินแบบนั้นก็ทำท่าจะเดินไปที่ห้องน้ำ แต่ไอ้เอ๋อมันวิ่งออกมาเสียก่อน แต่ ว่าสิ่งที่ทำเอาวงแตกคือ ไอ้เอ๋อมันแก้ผ้าวิ่งออกมา ตัวมันถูกทาด้วยแป้งเย็นจนทั่ว เหมือนหมูชุบแป้งทอด
“กรี๊ดๆ ๆ ร้อนจังร้อนจัง” มันโบกกางเกงใน ในมือแล้ววิ่งไปรอบๆ บ้าน
“ใครทำอะไรน้องวะ!!” สิงห์พยายามวิ่งไล่จับมันแต่ก็ไม่ทันมันหลบซ้ายทีขวาที มันหัวเราะอย่างสนุกสนาน โดยมีแก๊งหมอยืนขำกันท้องขดท้องแข็ง ไอ้เอ๋อมันวิ่งไปกุมไข่ไป มือหนึ่งก็แก่งกางเกงในไป มีแต่สิงห์ที่ทำหน้ายักษ์ใส่ทุกคน โมโหที่เพื่อนมอมเหล้าน้องจนไม่ได้สติแบบนี้ แต่ที่เหนือกว่านั้นคือนะโมออกมาในสภาพล่อนจ้อน จู๋อันน้อยๆ ของมันไกว่ไปมาเวลาวิ่ง เขาอายแทนมันและก็ไม่อยากให้ใครเห็นของของ มันด้วย
“กิ้วๆ กิ้วๆ คึคึคึ” มันล้อเลียนสิงห์
“นะโมหยุดวิ่งแล้วไปใส่เสื้อผ้า!!” สิงเริ่มมีน้ำโห เขาไม่อยากให้ใครมองเรือนร่างของไอ้เอ๋อ เขาหวง ใจหนึ่งก็อยากจะเข้าไปตั้นหน้าเพื่อนตัวเองที่เล่นอะไรแผลงๆ แบบนี้
“นะโม!! ”
“อารายยย หรอออ” มันเอียงคอตอบ แถมทำหน้ากวนตีนอีก
“มาใส่เสื้อผ้า เดี๊ยวนี้!” สิงห์พูดเสียงดุและดัง
“ไม่ใส่ ไม่ใส่ คิคิคิร้อน หนูร้อนหนูไม่ใส่หรอก” มันแลบลิ้นใส่สิงห์แล้ววิ่งกลับไปที่ห้องนอน โดยมีสิงห์วิ่งตามเข้าไป
“น้องแมร้ง ตลกวะ ฮ่าๆ ” ชา
“ตลกตายละ -//- “ต้าร์
“พวกมึงเล่นเหี้ยอะไรกันวะ ฮ่าๆ ๆ ” คิทแคท
“ก็ไปชากับไอ้พลัสมันมอมเหล้านะโม” ไม้เมือง
“เหี้ยจริงไรจริง” พันวา
“กูคนจริง2018” พลัสยกยิ้มอย่างผู้ชนะแค่ได้เห็นสิงห์หัวร้อนเขาก็พอใจแล้ว แถมยังได้เห็นอาหารตาอีก นับว่ากำไรสุดๆ ชากับแคทเบะปากใส่ส่วนพันวา ได้แต่ถอนหายใจ เตรียมรับมือกับหายนะที่จะเกิดดีกว่า
“กูว่าเราชิ่งเหอะ” คิทแคทพูดเสียงกระซิบ เพราะได้ยินเสียงโวยวายของไอ้เอ๋อกับเสียงหัวร้อนของสิงห์ดังออกมาจากห้องนอน
“ (ว๊ากกกกกกกกกก อย่าจับนะอย่าจับ ว๊ากกกกก) ตึง ตึง โคร้มมม!! ”
“ (อยู่นิ่งๆ สิวะ! ) ” วะก็มา
“เออกลับเหอะปะๆ ” คิแคทเห็นด้วย พวกเขาเก็บของที่กินทิ้งไว้ด้วยความไวแสงแล้วพากันออกจากบ้านโดยที่ไม่ลาเจ้าของบ้านสักคำ
ในห้องนอนของสิงห์
“งื้อออ อย่านะ อย่านะ กรี๊ดๆ ๆ ” มันคลานลงจากที่นอนได้แค่ครึ่งตัว เพราะสิงห์จับขามันไว้แล้วลากมันกลับไปเพื่อจะใส่เสื้อผ้าให้มัน
“อย่าหนีสิวะ โอ้ยย!! ถีบพี่เหรอ” สิงห์โดนเท้าของไอ้เอ๋อที่ดิ้นไปมายันหน้าอกเข้าอย่างจัง
“พูดไม่เพราะๆ คึคึคึ” มันหัวเราะขำ สิงห์ใช้แรงลากมันขึ้นมาบนที่นอนได้สำเร็จและคร่อมทับมันไว้ไม่ให้หนีอีก มันส่งสายตาเยิ้มๆ มาให้พร้อมกับหัวเราคิ๊กคักอย่างคนไม่ได้สติ
“ทดสอบความอดทนพี่อยู่หรอครับนะโม” สิงห์รวบมือมันทั้งสองข้างเอาไว้เหนือหัว ร่างกายเปลือยเปล่าของมันกำลังโดนสายตาคู่คมโรมเลีย
“ทดสอบ ทดสอบ คึคึคึ” มันยังหัวเราะไม่หยุด
“เมามากเลยนะ ทำตัวไม่ดี” สิงห์จ้องมันตาดุ
“งืออออ”
“แถมยังแก้ผ้าให้คนอื่นดูด้วย”
“งื้ออออ”
“ทำแบบนี้พี่โกรธมานะครับรู้ไหม”
“โกรธมากหรออ จุ๊บ คึคึคึ หายโกรธยัง จุ๊บ คิคิคิคิ” มันจูบย้ำๆ พร้อมกับถามสิงห์ว่าหายโกรธมันรึยัง พระเจ้าคงกำลังทดสอบสิงห์อยู่สินะ ร่างสูงขบกรามแน่น พยายามจะไม่มองคนตรงหน้า
“ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ก็รีบๆ ใส่เสื้อผ้าซะ ก่อนที่พี่จะใส่อย่างอื่นให้แทน”
“????”
“เร็วสิ! ” สิงห์กดเสียงลงต่ำ
“คึคึคึ ไม่ใส่ ไม่ใส่” มันส่ายหน้าไปมา
“พี่ขอร้องใส่เถอะ นะ..อึก” สิงห์พยายามอดกลั้นความรู้สึกของตัวเองที่พุ่งขึ้นมาอย่างหนัก
“งือออ ง่วงแล้ว อ่า” มันอ้าปากหาวบิดตัวแล้วครางอื้ออในลำคอ ภาพตรงหน้าของสิงห์ไม่ต่างอะไรกับภาพอีโรติก ไอ้เอ๋อมันกำลังยั่ว ยั่วโดยที่มันก็ไม่รู้ว่าสิงที่มันทำคือการยั่วยวน
“ยังนอนไม่ได้ มาใส่เสื้อผ้าก่อนเดี๋ยวไม่สบาย” เส้นความอดทนของสิงห์ใกล้จะขาดเต็มทน
“นอนแบบนี้แหละ สบายดีน้า...” มันลากเสียงพร้อมกับดึงสิงห์ให้ลงมานอนข้างๆ แล้วกอดเอาไว้
“นะ..นะโม อึก พี่จะไม่ทนแล้วนะ”
“ทนไรหรอ งืมม ง่วงแล้ว พี่จ๋า นอนนอน” มันซุกหน้าลงกับอกแกร่งแล้วก็หลับตาลง
“คิดว่าพี่จะให้เรานอนหรอ มารับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองทำกับพี่ก่อน” ใบหน้าหล่อคมค่อยๆ ก้มลงไปหาริมฝีปากอวบอิ่ม จนแนบชิดมีมีช่องว่างให้ลมลอดผ่าน....
++++ตัดฉับ แว๊กกกกกกกกกกกกก++++
อดอยากปากแห้งต่อไปค่ะพี่สิงห์...ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคอมเมินที่มีให้กะคนเขียนคนนี้นะคะ อยู่เป็นกำลังใจให้เค้าทุกตอนนะ
นะโม: พี่จ๋า....ทำไมหนูเจ็บตูด T^T
สิงห์: เมื่อคืนหนูนอนตกเตียงไงครับ^^
นะโม:แล้วนี่รอยอะไร เต็มไปหมดเลย..
สิงห์: …..หึหึหึ J
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
