หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[sakiko]

รักกันนานนะค่ะ

 

[ranny]

 


รักกันไปนานๆ...นะคะ

ขอให้มีความสุขมากๆ

ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ไปด้วยกัน

จับมือกันไว้.. .อย่าปล่อยมือกันนะคะ

 

[vvoonsen]

คุณยายน่ารักจังเลยยยย

[yee]

 .......ยายน่ารั..............................................................กจัง

[bixzz]

  อ่านแล้วก็น้ำตาซึมไปด้วย...
เป็นอันว่าผ่านไปได้อีก 1 ด่านแล้วนะครับสำหรับเอกับป่าน
แล้วต่อไปจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย...

[mist]

ซึ้งจัง 

[Millet]

ว๊าวววววๆๆๆๆๆ
คุณยาย ไมน่ารักเง้
จร๊วบบบบบบบ

[omelordkung]

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วน้ำตาไหล
ซึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงอ่ะ 

[Otaku]

ซึ้งงงงงงงงง 

คุณยายพี่ป่านน่ารักจัง 

[Bg LoVe NT]

โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


เค้ารักคุณยาย

[dahlia]

ท่าทางโครโมโซมความน่ารักจะถ่ายทอดทางพันธุกรรมด้วย  คุณยาย น่ารัก  คุณหลานก็น่ารัก

[ไอ้หัวแห้ว]

สามสี่ตอนรวดดดด





คุณยายน่ารักกกก

 

[HydrA]

เป็นพรที่ประเสริฐมากเลยนะค่ะ
เป็นเข็มทิศชีวิตคู่ด้วย

[patee]

ประทับใจคำสอนของคุณยาย

ท่านเป็นคนแก่ที่ทันสมัยจริงๆ 

 

[sakiko]

แบบว่า

เข้ามารอตอนต่อ ไป

 

[yee]

  .............มาเร็วๆๆๆๆๆๆนะคับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
           +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
                      ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
                                     +++++++++++++++++++++++++++++++++++
                                                         ++++++++++++++++++++++++++
                                                                                   ++++++++++++++
                                                                                                  +++++++
                                                                                                 ขนมปัง.

[moonlight]

ซึ้ง

รักคุณยายจัง

[a22a]

คนยายน่ารักมาก เข้าใจลูกหลาน รักคุณยายจัง ขอให้รักกันนานๆนะคับนึกถึงคำสอนของยายใว้จะได้ครองคู่กันนานๆ

[Namehoto]

ต้นฉบับค่ะ

******************

เมื่อวานขอโทษด้วยครับที่รอบเย็นไม่ได้มาต่อเลย คอมผมมันเกเรเอา ไม่รู้ใครไปทำมันติดไวรัสเข้า เลยทั้งล้าง ทั้งแสกนกันอยู่นาน เลยไม่ได้พิมพฺ์ตอนต่อส่งมาให้

มาต่อกันเลยนะครับ

**********************

ผมกับป่านเดินออกจากห้องยายมาด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยครับ อย่างน้อยๆ ตอนนี้ในครอบครัวของป่าน (ไม่นับพ่อมันที่ผมโมเมจากการที่ผมฝันไปแล้วว่า พ่อมันยอมรับผม) ก็มีคุณยายที่รู้เรื่องของเรา

เราสองคนเดินกลับไปที่ห้องป่าน ผมเอาพระที่คุณยายให้มาไปวางไว้ที่หัวเตียงป่าน แล้วก็ช่วยมันเก็บของต่างๆ ที่กองอยู่ต่อ ตอนนั้นเรายังไม่ได้พูดอะไรกัน ผมช่วยมันเก็บของจนเรียบร้อย (จริงๆ ก็มีของขวัญที่ยังแกะไม่หมดอีกนะครับแต่ป่านมันก็เก็บแยกไปละ)

พอเก็บของให้เป็นระเบียบแล้ว ป่านมันก็หันมาหาผม ผมก็เดินเข้าไปกอดมันไว้ ไอ้่ป่านซบหน้ากับไหล่ผม เรากอดกันนิ่งๆ แบบนั้นอยู่พักนึง

ป่าน เอดีใจนะที่คุณยายรับเรื่องเราสองคนได้ ผมพูดขึ้น และลูบหัวมันไปด้วย

อื้อ ป่านก็ดีใจ



เราพูดกันแค่นั้นแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรเรื่องนี้อีก ผมชวนมันไปอาบน้ำ เราอาบน้ำด้วยกัน (ไม่ได้ทำอะไรอื่นนะครับ) แล้วก็กลับมานอนกอดกันอยู่บนเตียง วันนั้นเราสองคนไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่า จูบกันแล้วก็นอนกอดกันไว้ เพราะด้วยสาเหตุหลายๆ อย่างคือ ป่านมันก็เพลียๆ เพราะตื่นแต่เช้า ไหนจะเกรงว่านี่มันบ้านป่าน เดี๋ยวมีใครได้ยิน แล้วก็ความรู้สึกเต็มๆ ล้นๆ จากเรื่องของคุณยาย

เราเลยนอนกอดกันอยู่แบบนั้น

และผมก็หลับไปโดยมีไอ้ป่านซุกอก หายใจฟี้ๆ อยู่เหมือนเดิม



วันรุ่งขึ้ัน ผมตื่นมาพร้อมๆ กับไอ้ป่านก็งัวเงียๆ ลุกมาพร้อมกัน วันนี้มันกับผมจะไปงานรับปริญญาไอ้ต้นกัน ไม่รู้ไอ้ต้นมันจะมาไม้ไหนกับผมอีกหรือเปล่า

และด้วยความต้องการจะกวนมันเล็กน้อย ผมเลยเลือกเสื้อผ้าที่จะใส่วันนั้นกับไอ้ป่าน ให้มันดูเข้ากันมาก โทนขาวดำเหมือนกัน คือดูก็รู้ครับว่านัดกันใส่มา ไอ้ป่านเห็นผมหยิบเสื้อผ้าออกมาเตรียมไว้ (ผมใส่เสื้อไอ้ป่านได้ แต่กางเกงผมจะตัวใหญ่กว่ามันหน่อยนึง) มันก็หันมาอมยิ้ม

ไม่ค่อยเลยนะเอ

อะไร ไม่มีอะไรนี่ ก็อยากใส่เฉยๆ  ผมทำไม่รู้ไม่ชี้ ไอ้ป่านส่ายหัวครับ แต่มันก็แต่งตัวตามที่ผมวางเสื้อผ้าไว้ให้โดยดี

ออกมา พอยืนเทียบกันที่หน้ากระจก คุณหนูหน้าใส กับ นายตัวร้ายสุดหล่อชัดๆ (อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกก คิดไปได้)

ก่อนออกจากบ้าน ผมกับป่านก็ไปสวัสดีคุณยายกันอีก คุณยายมองเราสองคนแต่งตัวกันแล้วก็ ยิ้มๆ กระซิืบถามผมว่า

กลัวเขาไม่รู้หรือไง ว่าไปด้วยกัน

ผมก็ได้แต่ยิ้มแฮะๆ ตอบ


แล้วเราก็ออกไปงานรับปริญญาไอ้ต้นกัน พอไปถึงก็เสียเวลาวนหาที่จอดรถนานหน่อยครับ เพราะวันนี้ไม่ได้ไปแต่เช้า แล้วผมกับไอ้ป่านก็ไปเลือกของที่จะให้ไอ้ต้นกัน ไอ้ป่านมันติดสินใจไม่ได้ระหว่างดอกไม้ กับ ตุ๊กตาตลกๆ สักตัว ผมก็เลยออกความเห็นไปว่า ให้ดอกไม้ไปไม่นานก็เหี่ยว ก็เอาตุ๊กตาไปให้มันเหอะ เพื่อมันเล่นเบื่อหรือไงก็เอาไปบริจาคเด็กต่อได้

ไอ้ป่านเลยเห็นด้วย แต่ผมฮามันมาก มันเล่นเลือก ตุ๊กตาควาย ให้ไอ้ต้นครับ (ก๊ากกกกกกกกกกกกก)

เราสองคนเดินเข้าไปตรงคณะไอ้ต้น ที่อยู่ห่างจากคณะป่านเมื่อวานไปอีกพอควร ไอ้ป่านเจอคนรู้จักบางคนก็ทักทายตลอด บางคนทักแล้วก็มองเลยมาทางผม ผมก็ยิ้มๆ ตอบไป

อ้อ มีสาวๆ หลายคนที่มองผมสองคนเหลียวหลังเลยนะ แหม คนมันก็พอจะรูปร่างหน้าตาดี แถมวันนี้แต่งหล่อมาด้วยเสียอีก

ไอ้ป่านมันหยิบโทรศัพท์มาโทรหาไอ้ต้น ว่ามันอยู่ตรงไหน จะได้เดินไปหา มันคุยกันพักนึงแล้วป่านถึงหันมาบอกผมว่า ไอ้ต้นมันอยู่หน้าคณะตรงป้ายคณะเลย เราก็เลยเดินไปหามัน

ป่านมันเห็นเพื่อนมันแล้ว ก็เลยเดินนำหน้าไป ส่วนผมเดินตามหลัง ไอ้ต้นพอหันมาเห็นไอ้ป่านมันก็ยิ้มมมมมมม แต่พอมองเลยมาเจอว่าผมไปกับป่าน ไอ้หน้ายิ้มๆ ของมันก็ลดความบานของปากลง

ป่านมันเดินเข้าไปหา

ยินดีด้วยนะ ต้น อ่ะ นี่จากเราสองคน   ว่าแล้วมันก็ยื่นตุ๊กตาให้ ไอ้ต้นมองควายในมือป่านแล้วก็ ยิ้มฝืดๆมา

ผมก็ยิ้มตอบมันไปตามมารยาท แล้วมันก็เรียกไอ้ป่านไปถ่ายรูป ซึ่งที่รักของผมมันก็ดึงผมตามไปด้วย

จากนั้นต้นมันก็พาป่าน (และผม) เดินไปหาพ่อกับแม่มัน ก็ไหว้ทักทายกันไปสักพัก ป่านมันก็ขอตัวกลับ ไอ้ต้นบ่นๆ ว่าไม่อยู่รอมัน แต่ป่านมันก็บอกว่าจะไปทำธุระอะไรต่อ

ไอ้ต้นเลยชวนป่านมันไปกินเลี้ยงตอนเย็น และบอกให้ชวนแม่มันไปด้วย แต่ป่านก็ไม่ได้ตอบรับไปทันที หลังจากนั้นเราก็กลับกัน พอเดินไปถึงรถ ผมก็ถามป่านมันว่า

จะไปทำธุระอะไรที่ไหน บอกทางมาเลย

ไม่ได้ไปไหนหรอก แต่ขี้เกียจอยู่นาน ป่านร้อน

อ้าว งั้นแล้วเดี๋ยวเราไปไหนกันดีละป่าน

ไปดูหนังไหมเอ มีหนังน่าดูเยอะแยะเลย มันว่า

ผมกับมันก็เลยไปดูหนัง กินข้าว เดินชอปปิ้ง (พอดีเข้าช่วง เซลล์ ซะด้วย ไอ้ป่านกับผมเลยชอปกันเพลินเลยทีเดียว) แต่ไอ้ป่านเนี่ยจะเป็นคนที่เวลามันถูกใจเสื้่อหรือกางเกงตัวไหนพร้อมกันสองตัว แล้วมันตัดสินใจเลือกไม่ได้ระหว่างสองแบบ ว่าจะเอาตัวไหน มันก็ชอบถามผม

เอ ตัวไหนดีอ่ะ

ตัวขวามือ สวยกว่านะเอว่า ผมก็ตอบไป แต่ทุกครั้งไอ้ป่านก็จะ

แต่อีกตัวมันก็สวยนะเอ ดูดีด้วย

สรุปคือ ทุกหนที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ซื้อสองตัวรวด แล้วมันก็ชอบอ้างว่าเสื้ออ่ะซื้อไว้สองก็ไม่เป็นไร เพราะผมก็จะได้ใส่ด้วย (อ้่างผมทู้กที)

กว่าจะออกมาจากห้างก็เย็นแล้ว ผมเลยถามป่านว่าจะไปงานเลี้ยงไอ้ต้น หรือจะกลับบ้านหรือจะนอนคอนโด ป่านมันก็บอกว่า คุณยายจะอยู่อีกวัน เลยจะไปนอนที่บ้าน พรุ่งนี้จะได้ไปส่งคุณยายกลับบ้านสวน (อ้อ ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมครับ ว่าคุณยายไอ้ป่านมีบ้านสวนอยู่ต่างจังหวัดด้วย แล้วก็มีที่ให้คนเช่าทำสวนผลไม้ อะไรประมาณนี้) ผมเลยไปส่งมันแล้วก็เลยกลับบ้าน ส่วนไอ้ต้น ป่านมันโทรไปบอกว่า คงไม่ได้ไปงานเลี้ยงแล้ว ส่วนพ่อกับแม่ฝากแสดงความยินดีมาด้วย อะไรของมันเนี่ย และท่าทางไอ้ต้นคงบ่นๆ มาว่ามันไม่ไปงานเลี้ยง ไอ้ป่านก็ออกตัวว่า เพราะยายจะกลับต่างจังหวัดแล้ว เลยจะอยู่บ้านกับยาย ไอ้ต้นมันก็เลยบอกว่าไม่เป็นไร แล้วก็วางสายไป




ตืนนั้นผมกับมันก็นอนคุยกันผ่านโทรศัพท์อีกอีกเหมือนเดิม แล้วผมก็นึกอยากลองอะไรแปลกๆ ก็เลยเริ่มถามมันว่า มันใส่อะไรนอน ไอ้ป่านก็พาซื่อตอบมาว่าใส่ชุดนอนเหมือนเดิมนะ่แหล่ะ

ผมก็บอกมันว่า ตอนนี้ผมนอนอยู่ ใส่บอกเซอร์อยู่ตัวเดียว แล้วผมก็กำลังต้องการมันเสียด้วย

ไอ้ป่านมันโวยมาตามสาย ว่า บ้า จะมาชวนเล่นเซกส์โำฟนหรือไง ไม่เอาหรอก

แต่ผมก็ทำเสียงเซ็กซี่บรรยายโน่นนี่ไป ว่าผมต้องการมันแบบนี้ๆ ผมอยากถอดชุดนอนมันออก แล้วจูบมัน ไล้ลิ้นกับหัวนมของมัน

ไอ้ป่านมันด่าผมว่า บ้าๆ แต่เสียงหายใจมันก็แอบสะดุดๆ

ผมเลยร่ายต่อว่า ตอนนี้ ผมอยากให้มันลูบมือไปตามอกมัน หน้าท้อง เหมือนที่ผมชอบลูบคลำมันเวลาเรามีอะไรกัน

แล้วก็บอกมันว่าผมก็กำลังทำแบบเดียวกัน

แล้ว คืนนั้น เราก็เล่นเซกส์โฟนกัน จนไอ้ป่านมันครางเฮือกๆ ระหว่างที่ผมกับมัน ช่วยตัวเองให้กันและกันฟัง จนเสร็จคาโทรศัพท์กันไปทั้งคู่

ไอ้ป่านด่าผมโรคจิต ชวนมันเล่นอะไรก็ไม่รู้ (แต่ก็โรคจิตพอกันแหล่ะที่รัก ก็เล่นด้วยกันจนเสร็จทั้งคู่ ฮ่าๆ)

แต่บอกตรงๆ นะครับ ถึงมันจะเร้าใจแบบแปลกๆ แต่เพราะเราได้ยินแต่เสียงแล้วต้องจินตนาการอีกฝ่ายเอาเองเนี่ย ผมว่า Make Love กันจริงๆ มันได้อารมณ์กว่ามากๆ เลย





หลังช่วงรับปริญญาไป ไอ้ป่านก็ต้องเริ่มไปทำงานที่บริษัทมันอย่างจริงจังละ และช่วงนั้นผมก็ได้ทุนเรียบร้อย เลยทำเรื่องลาเรียนต่อไป รอเปิดเทอม ระหว่างนั้นผมก็เตรียมเรื่องที่จะทำ Thesis ไว้ก่อนเนิ่นๆ ว่าจะหัวข้อประมาณไหน อย่างไร ส่วนไอ้ป่าน มันก็หน้ายุ่งกลับมาจากบริษัทเกิอบทุกวัน

งานมันเยอะครับ และมีเรื่องนึงที่มันมาบ่นกับผม ก็คือ ด้วยความที่บริษัทนี้เป็นของพ่อมัน (ซึ่งเป็นหุ้นใหญ่) บรรดาผู้ร่วมงานคนอื่นๆ หรือผู้ถือหุ้นคนอืนๆ ก็จะมีพวกคนเก่าคนแก่ ที่อยู่กันมาตั้งแต่แรกๆ และเห็นป่านมันตั้งแต่เป็นเด็กๆ ไปวิ่งปุเลงๆ อยู่ที่บริษัท

วันนี้ มันก้าวชึ้นไปเป็น ผู้บริหาร ดังนั้น ความเกรงใจ หรือบารมี ในการเป็น ประธานของมันกับคนพวกนี้ก็จะไม่ค่อยดีเท่าไร เพราะบางคนก็ยังคิดว่ามันเป็นเด็ก  ดังนั้น มันเลยต้องศึกษางานให้เร็ว และทำให้เขาเห็นว่ามันสามารถบริหารงานได้ ไม่ด้อยไปกว่าที่พ่อมันเคยทำไว้

แต่ด้วยความที่ป่านมันไม่ได้เรียนมาทางบริหารธุรกิจโดยตรงหรืออะไรเลย มันเลยต้องหาความรู้เพิ่มเติม อย่างหนัก บางคืนผมอ่านหนังสือจนง่วง แต่ไอ้ป่านยังนั่งอ่านแฟ้มงานของบริษัทมันอยู่

ผมก็เลยต้องคอยเดือนให้มันพักผ่อนบ้าง (ก็ผมยังอยากมีแฟนเป็นคน ไม่ใช่หมีแพนด้าขอบตาคล้ำ อดหลับอดนอนนี่นา)

ช่วงนั้นเป็นช่วงเหนื่อยของไอ้ป่านมันอีกช่วงเลยครับ และบางวัน มันก็เครียดกลับมาจนผมต้องคอยปลอบใจ แต่ผมเองก็ยุ่งๆ กับเรื่องที่จะเปิดเทอมเรียนโท ลงทะเบียนเอยอะไรเอย บางที ก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรให้มันมากนัก

แต่ไอ้ป่านมันก็บอกผมว่า เวลาอยู่กับผม มันก็ได้พักสมอง ได้อ้อน ได้งอแงให้ผมโอ๋ หรือทำตัวประสาท เล่นอะไรกันขำๆ แค่นั้นก็ทำให้มันมีแรงไปลุยงานต่อแล้ว

*******************************************

แค่นี้ก่อนนะครับ แล้วไว้จะส่งตอนหน้ามาให้อีก ขอไปทำงานก่อนครับ อ้อ เกือบลืม เสาร์อาทิตย์นี้ ผมไม่อยู่นะครับ มีไปสัมมนากับที่ทำงานครับ อาจจะไม่ได้มาต่อนะครับ ขอโทษด้วยแต่ขอให้รอก่อนนะครับ

*********************************************

หมดที่ส่งมาแล้วค่ะ

[mist]

เรียบเรื่อย แต่มีความสุข 

[omelordkung]

เรื่อย ๆ แบบมีความสุขคร้าบบบบบบ ยังงี้

[EDICIUS]

>>>

[patee]

ป่าน สู้ สู้ สู้ นะ

[bixzz]

รอติดตามตอนต่อไป 
ให้กำลังใจทั้งเอและป่านนะครับ 

[Millet]

รออ่านเรื่อยๆ

[dahlia]

ขอบคุณทั้ง คุณเอ กับ คุณ Name ค่า

[ไอ้หัวแห้ว]

พี่่ป่านน่ารัก






แต่...เซ็กส์โฟน คลื่นเหงา...นี่

 

[boboaje]

  ผ่านไปได้ขั้นนึงแล้ว  พี่เอสู้สู้ค่ะ พี่นาเมฮ์ สู้สู้ค่ะ เมื่อไหร่จบค่ะ รอตอนจบจนจะทนไม่ไว้แย้วววว

..... ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างจงจำไว้ความรักยังอยู่กับคุณเสมอ.......

[snoopy]

ขอบคุณพี่นาเมฮ์

พี่เอกะพี่ป่านเล่นไรกันอ่ะ หุหุ

[Bg LoVe NT]

น่ารัก