ตอนจบ
“คุยกะใครอ่ะ”ผมแกล้งชะโงกหน้าเข้าไปส่องคนที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆ
นี่ก็เปิดเทอมมาได้เดือนหนึ่งแล้วซึ่งบอกเลยว่าเทอมสุดท้ายของเด็กสถาปัตถ์เป็นอะไรที่หนักหนาสาหัสมาก ปกติพี่กาจน์จะนั่งทำโปรเจ็คจนดึกดื่นแต่วันนี้เขากลับเข้ามานอนเล่นกับผมเร็ว แถมหน้าจอยังเป็นแชทจากผู้หญิงเสียด้วย
“หึงพี่เหรอครับ”
“ตกใจหน่อยดิ ผมจับได้คาหนังคาเขาเลยนะ ฮ่ะๆๆ”ผมหัวเราะตอบอย่างไม่จริงจังนักเพราะรู้ดีว่าพี่กาจน์กำลังทำอะไรอยู่
พ่อเซเลปคนดังอดีตฉายาเจ้าชายต้องห้ามผู้เลิกทำตัวสันโดษและหันมาคบกับเพื่อนฝูง โพสต์รูปของตัวเองมากขึ้นมีผู้หญิงเข้ามาจีบแบบล้นหลาม อันที่จริงที่เอฟซีพี่กาจน์เพิ่มขึ้นขนาดนี้ส่วนหนึ่งก็มาจากเด็กมหาลัยผมที่เห็นรูปสามพี่น้องรูปนั้น พอรู้ว่าพี่กิตติ์มีพี่ชายฝาแฝดคราวนี้ต่อมติ่งเลยแตกซ่านกันใหญ่
หมอกิตต์มีแฟนแล้วไง ทุกคนเลยพุ่งเป้ามาที่พี่กาจน์
“พี่ไม่เข้าใจจริงๆ พี่ก็ยังขึ้นสถานะว่ามีแฟนแล้วอยู่นะ”พอเขาบ่นขณะไล่บล็อกผู้หญิงที่ทักแชทมาตื๊อไม่เลิก
บล็อกจนนิ้วจะล็อคอยู่ละ เห็นแล้วสงสาร
“พี่กิตต์ควงพี่เฟิร์นเปิดเผยไง แต่พี่ไม่ได้ระบุด้วยซ้ำว่าแฟนเป็นใคร คนเขาก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าพี่ตั้งไว้เพราะรำคาญผู้หญิงมาจีบ”ผมอธิบายตามหลักความจริง
“งอนป่ะเนี่ย”
“หะ งอนเรื่องไร”
“ก็พี่คบเราแบบหลบๆซ่อนๆ”
“ถ้าพวกเขามีตาพวกเขาจะเห็นว่าพี่ไปรับไปส่งผมทุกวันครับ อย่าคิดมากน่า แค่นี้ก็เยอะแล้วสำหรับผม”ผมไม่ต้องการแฟนที่นั่งเฝ้าผมเช้าเย็นหรือเที่ยวบอกใครต่อใครว่าเราคบกันอยู่อ่ะครับ
หนึ่งเพราะพี่กาจน์ห่วงความปลอดภัยของผม ต้องเข้าใจว่าพี่เขามีเรื่องฝังใจ
สองคือผมเขินครับ ไม่อยากดังแล้วก็ไม่อยากโดนมองด้วยสายตาแปลกๆ
สามคือพ่อแม่ผมก็เห็นด้วยเรื่องไม่ออกตัวแรงเพราะยังไงพวกเราก็ผู้ชายทั้งคู่ สังคมบางส่วนยังไม่เปิดใจเรื่องนี้
และด้วยเหตผลนานัปการนั้นเองทำให้พี่กาจน์ไม่เคยลงรูปคู่ผมหรือแท็กหาในโซเชียลเลย แต่ถ้าเป็นเพื่อนสนิทเพื่อนในคณะไรงี้ก็จะรู้ว่าผมเนี่ยแหละแฟนพี่กาจน์
“นิทานครับ พี่อยากเปิดตัวแฟนอ่ะ อยากอวด”
“หยุดเลยนะ”ผมรีบตีมือพี่เขาเพราะพี่เขาเข้าหน้าแกลอรี่เพื่อเลือกรูปแล้วครับ
“ทำไมพี่ต้องเกิดมาหล่อ รวย เรียนเก่ง นิสัยดีด้วยวะ”
“จ่ะ พ่อเพอร์เฟค”ไม่ได้โอดครวญอยากเกิดมาขี้เหร่หรืออะไรหรอก แค่พูดถึงโปรไฟล์ของตัวเองอย่างภูมิใจเท่านั้นแหละ ผมกลอกตามองแรงใส่ทีหนึ่งก่อนหันมานั่งเล่นมือถือของตัวเองต่อ
“นิทานๆ”
“ครับ”
“ดึกแล้ว นอนกันๆ”
“เพิ่งห้าทุ่มเอง ปกติพี่นอนตีสองไม่ใช่หรอ”พี่เขาต้องนั่งทำงานทุกคืนไง
“นิทานนอนก่อนหนิแล้วรู้ได้ไงว่าพี่เข้าห้องตอนกี่โมง”
ผมงับปาก หัวสมองปั่นจี๋เพื่อหาข้ออ้าง”พอพี่เข้ามาผมก็รู้สึกตัวไง แต่ก็แค่ลุกมาดูนาฬิกาแล้วก็หลับต่อ”
“นิทานครับ”
“อะไรเล่า”
“โกหกไม่เก่งเลยครับ แปลว่านอนรอพี่ทุกคืนเลยใช่มั้ยเนี่ย”
“ก็พี่ไม่ยอมให้ผมช่วยนี่!”
“พี่อยากให้นิทานนอนเต็มอิ่มเลยไม่ให้ช่วยไม่ใช่ให้นิทานมารอพี่แบบนี้ ปี1มีคาบเรียนเยอะต้องเข้าคลาสแต่เช้าทุกวัน ไม่เหมือนพี่ที่ทำโปรเจ็คแบบอิสระ”พี่เขายกมือมาเขกหัวผมแบบดุๆ
“ผมกลัวพี่นอนไม่หลับอีก จะได้เล่านิทานให้ฟัง”
“...”
“โกรธเหรอ”ผมกระเถิบเข้าไปซุกๆอีกฝ่ายเพราะเห็นว่าเขานิ่งไปเลยเริ่มใจเสีย
“เปล่า แค่คิดว่าจะทำยังไงกับนิทานดีน้า”
“หือ?”ผมเอียงคอถาม
“จะจูบหรือจะปล้ำดี J”
“เย้ย ทำไมมันลงไปเรื่องใต้สะดื้อได้อ่ะ อ๊ะ พี่กาจน์ หยุดเลยนะ จะพรากผู้เยาว์เหรอ ติดคุกนะพี่ผมยังอายุไม่ถึงยี่สิบ งื๊ออออ”โอเค๊ พี่กาจน์ไม่ได้จะปล้ำ พี่กาจน์แค่จูบ จูบเข้ามาชุดใหญ่จนหายใจแทบไม่ทัน
“อยากปล้ำว่ะ ต้องรอถึง 20เลยเหรอ”
พวกเราอยู่ด้วยกันทุกคืนทำไมผมจะไม่รู้ล่ะว่าพี่เขาต้องใช้ความอดทนกับผมแค่ไหน
“...”
“นิทาน คืนนี้พี่ต้องนอนไม่หลับแน่เลยถ้าไม่ได้ออกกำลังกายก่อนนอน นิทานช่วยพี่กาจน์หน่อยได้มั้ยครับ”
“!!”
“น้า พี่กาจน์สัญญาว่าจะทนุถนอมนิทานอย่างดี”
“ยะ อย่าพูดอะไรน่าอายแบบนั้น อื๊อ...”ให้ตาย พี่กาจน์นี่ตื้อเก่งชะมัด พอผมทำท่าจะเถียงเขาก็ก้มลงมาจุ๊บๆๆให้ผมตกใจจนสติหลุด
“นิทานคนดี พี่ขอเถอะนะ”
“แต่...มันไม่ใช่อะไรที่อยู่ดีๆก็ให้กันได้...”
“นะครับ”สุดหล่อบนตัวผมทำสายตาเหมือนลูกหมาขออาหารส่งมาเพื่ออ้อนโดยเฉพาะ
3
2
1
“กะ ก็ได้...”รู้นี่ว่าผมเป็นพวกขี้ใจอ่อนอ่ะ
“นิทานของพี่น่ารักที่สุด!”
อ๊ากกกกก
เขิน
ผมหลับตาปี๋ตอนที่พี่เขาจัดการถอดเสื้อผ้าของผมด้วยสปีดเทพ คือไฟในห้องมันยังสว่างโล่งอยู่ไง แล้วผมแก้ผ้าไง ไม่รู้นะว่าพี่กาจน์มองอยู่มั้ยแต่ผมเขินก็เลยพยามหนีบขา อย่างน้อยก็ขอซ่อนส่วนที่ไม่เคยได้ใช้งานจริงแล้วก็คงไม่มีโอกาสได้ใช้ส่วนนั้นหน่อยเถอะ
“อื๊อออ”ผมครางประท้วงเพราะโดนแหวกขาออก กลายเป็นน่าอายกว่าเดิมอีก
“แกล้งกันชัดๆ ปกติเขาต้องค่อยๆถอดไม่ใช่เหรอ”คนขี้แกล้งหลุดขำพรืด พี่กาจน์ไม่ได้เถียงอะไร เขาทำแค่ก้มลงมาซุกซอกคอเพื่อฝากรอยเอาไว้ ในขณะที่มือข้างหนึ่งก็ลูบไล้อยู่ตรงหน้าอก
“ย๊า~~”
เขิน เขิน เขิน เขิน เขิน เขินโว้ยยย
“นิทาน ลืมตามองพี่หน่อยสิ พี่ก็ถอดเสื้อแล้วนะ กำลังจะถอดกางเกง”คนที่ผละตัวออกไปจัดการกับเสื้อผ้าของตนแกล้งเอ่ยกระเซ้า ไม่ต้องมองก็รู้ว่าตอนนี้พี่กาจน์ทำหน้าร้ายกาจน์แบบไหนอยู่ ผมยกมือขึ้นมาปิดหน้าหนีความจริง รู้สึกพลาดมากที่ยอมตกลงทำเรื่องแบบนี้
“อ๊ะ...”ผมสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงอะไรเย็นๆสอดเข้ามา
“ใจเย็นๆคนดี แค่นิ้วครับ”
นิ้ว!! มันคือนิ้ว นิ้วของพี่กาจน์ในตัวผม ตายๆๆๆ เกร็งกว่าเดิมสิครับรออะไร
“นิทาน ผ่อนคลายครับ คนดีไม่ต้องกลัว นี่พี่กาจน์ไง พี่กาจน์ไม่ทำร้ายนิทานหรอกนะครับ”พี่เขาว่าพร้อมก้มหน้าลงมาจูบ คราวนี้มาในรูปแบบอ่อนโยนเพราะพี่เขาต้องการให้ผมรู้สึกอุ่นใจ
“ตอนนี้พี่ก็กำลังเขินนิทานอยู่เหมือนกัน กลัวด้วย กลัวทำได้ไม่ดี นิทานโอ๋พี่บ้างสิ”ดูเหมือนเขาจะจับจุดอ่อนผมได้นะ พี่กาจน์รู้ว่าผมเป็นคนใจดี พอพูดจาน่าสงสารผมก็ยอมลืมตาขึ้นมองเขา ผมพบว่าใบหน้าของพี่กาจน์ที่อยู่ห่างออกไปแค่คืบเดียวก็ขึ้นสีแดงระเรื่อเหมือนกัน
“พี่รักนิทานนะ”
“ผมก็...รักพี่กาจน์”
“ยังเขินอยู่มั้ย”
“เขินสิ”
“อืม พี่ก็เขิน”
ละลาย มองกันด้วยสายตาแบบนั้นผมก็ถึงนิพพานกันพอดี คราวนี้ผมเป็นฝ่ายรั้งคอพี่กาจน์มาจูบบ้าง จูบเงอะๆงะๆตามประสา พี่เขาก็ช่วยประคับประครองจนเสร็จโดนที่มือข้างที่ว่างก็ยังง่วนอยู่กับการเตรียมเบื้องล่างของผม
ตอนนี้ไม่เจ็บแล้ว ความรู้สึกตอนนี้บรรยายไม่ถูกแต่มันดีมาก
พวกเราคลอเคลียกันอยู่อย่างนั้นสักพักจนพี่เขาเห็นว่าผมหายเกร็งแล้วจึงถอนนิ้วออกไปและใส่อย่างอื่นเข้ามาแทน
“อึก...”สิ่งที่เข้ามาใหม่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วมากผมเลยรู้สึกจุกจนน้ำตาแทบเล็ก”พี่กาจน์...”
กว่าพี่เขาจะใส่เข้ามาจนสุดก็ทั้งจูบทั้งปลอบอยู่ยกใหญ่ๆ ผมรู้ผิดมากเลยเอ่ยคำว่าขอโทษด้วยใบหน้าหงอยๆ”เพราะผมเกร็งเกินไป...”ผมกลัวว่าจะทำให้เขาเสียอะไรและไม่ประทับใจเซ็กส์ครั้งแรกของเรา
“เห้ๆ คนดีของพี่ คนที่ต้องขอโทษคือพี่ต่างหาก นอกจะเกิดมาหล่อ รวย เรียนเก่ง นิสัยดี แล้ว Xวยยังใหญ่อีก”
“บ้า อ๊ะ ดะ เดี๋ยวสิ”ผมจะแหวใส่คนที่พูดอะไรไม่รู้จักกาลเทศะแต่คนที่ค้างอยู่ในตัวผมมาครูใหญ่ดันแกล้งขยับในจังหวะเดียวกันทำให้ผมหลุดเสียงครางน่าอาย
พี่กาจน์หัวเราะในลำคอ มองผมโกรธจนหน้าแดงเถือกแถมยังรู้สึกดีจนน้ำตาคลอ สองอารมณ์ในเวลาเดียวกัน คนที่มองภาพนั้นจากด้านบนอย่างพี่กาจน์ก้มลงมาจูบซับน้ำตาให้โดยที่ไม่หยุดขยับเอว
ต้องขอบคุณพี่เขาที่ยอมให้ผมพยามเม้มปากกลั้นเสียงครางได้ ถ้าพี่เขาขอฟังเสียงผมคงอายจนระเบิดตัวเองตายไปทั้งแบบนั้น แต่มันก็มีหลุดออกมาบ้างอ่ะนะ...
“อ๊ะ พี่กาจน์ อ...จูบ จูบผม...”คนถูกร้องขอคลี่ยิ้มก่อนทำตามความปรานาของผมอย่างใจดี
ลมหายใจของผมไม่เป็นใจหวะ เสียงก็กลั้นเอาไว้แทบไม่อยู่เลย น้ำตาบ้าก็ไหลออกมาไม่หยุดทั้งๆที่มันไม่ได้เจ็บ ผมกลัวพี่กาจน์จะเป็นห่วงก็เลยพูดความจริงว่าตอนนี้รู้สึกยังไง
“อา...พี่กาจน์ ผม...มีความสุขจังครับ”
“ดีๆ...เลย พี่จะได้ทำอีกหลายๆรอบ”
พลาดซะแล้ว ผมอยากจะร้องไห้ออกมาจริงๆนาทีนั้น แต่ผมก็รู้สึกอายได้ไม่นานหรอกผมตอนนี้ร่างกายผมเริ่มส่งสัญญาณว่าใกล้สุดเต็มที พี่กาจน์ก็คงดูออกเขาเลยบอกให้ทนหน่อย ครั้งแรกอยากถึงพร้อมกลั้น ผมจะทำอะไรได้นอกจากทนจนตาลายไปหมด กว่าพี่เขาจะมาถึงจุดเดียวกับผมต้องใช้เวลาอีกเป็นนาทีๆ
“ยะ ยังเหรอ”
“อีกนิดนึงครับ”
“อื๊อ”ไม่ไหวแล้ว
สะโพกมันสั่นเกร็งไปหมด รู้สึกได้เลยว่าแรงรัดของตัวเองมันแน่นขึ้น ร่างกายผมกำลังบอกกับพี่กาจน์อ้อมๆว่ารีบๆถึงสักทีถ้าพี่ไม่ถึงผมจะตอดแรงขึ้นนะ ซึ่งมันเป็นการตอบสนองที่ชวนอายมาก พี่กาจน์แลบลิ้นเลียริมฝีปากขณะมองผม สีหน้าบอกว่ากำลังพึงพอใจเป็นอย่างมาก
“เซอร์วิสพี่ดีจังครับ”
ผมอยากจะดิ้นหนีแต่ก็โดนมือแกร่งจับยึดไว้ พี่กาจน์ช่วยเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนเอวผมเกร็งลอยขึ้นจากฟูก
“อื๊อ อา ไม่ไหวแล้ว พี่กาจน์ แฮ่ก...อื๊อ”
ใครใช้ให้ก้มลงมาจูบตอนถึง!! ทั้งๆที่มันเป็นช่วงเวลาที่พีคที่สุด ผมควรระบายความอัดอั้นนั้นด้วยการคราง แต่พี่มาปิดปากผมอย่างงี้ร่างกายเบื้องล่างผมก็กระตุกเกร็งไปหมด มันบีบรัดแรงๆจนตัวผมยังเสียวจนต้องจิกนิ้วกับหมอน พี่กาจน์ครางในลำคออย่างพึมพอใจทั้งที่ยังไม่ถอนลิ้นออกไป
บางที่การที่เราจูบกันอยู่แบบนี้มันอาจจะดีกว่า จะได้ไม่ต้องสบตาหรือโดนแซว เพราะตอนที่พี่เขากระแทกตัวอีกสองสามครั้งแล้วก็ปล่อยของเหลวเหนอะหนะเข้ามาในตัวผมผมยังไม่หยุดกระตุกรัดพี่เขาเลย
“สุดยอดชิบหายเลย”
พี่เขาก้มลงมาซุกซอกคอผม สัมผัสได้ถึงอารมณ์ที่ยังคุกรุ่นเนื่องจากร่างกายที่ยังสอดประสานกัน
“พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมงครับ”
“แปดครึ่ง”
“เข้าคาบบ่ายเลยก็แล้วกันเนอะ J”
ดาเมจแรงมาก
“ก็ได้...”
คราวนี้ผมยอมตั้งแต่คำขอแรกอ่ะ คิดดูว่าเมื่อกี้มันดีขนาดไหนT///T
--------------------------------------
จบแล้วนะ จบด้วยฉากแบบนี้แหละ 5555
ขอบคุณทุกคนจริงๆที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงตอนนี้
ขอบคุณสำหรับทุกเมนต์ทุกกำลังใจนะคะ
รักกกกกกก
หัวข้อ: --- ✦ เจ้าชายต้องห้าม ✦ --- ตอนพิเศษ P.48 --- 17-02-18 (อ่าน 323612 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก