แถ่ดๆๆๆๆๆๆๆ
เอี๊ยดดดด!
หมดไปอีกครั้งกับช่วงเวลาอันน่าอดสูบนเศษเหล็กสองล้อที่ไอ้ดำต้องแลกมาด้วยการไปนอนเฝ้าสวนหนึ่งคืน! มันก้าวขาลงจากรถเดินเข้าบ้านไปโดยไม่พูดไม่จา เดือดร้อนผมต้องทำหน้าที่เข็นเจ้าเศษเหล็กเข้าไปในบ้านแล้วปิดประตูแทน
ตลอดทางเฮียจ้าวเอาแต่เงียบและขับรถอย่างเดียว ส่วนผมที่ตอนแรกคิดว่าคงจะได้นั่งซ้อนท้ายเพราะมันไม่น่าจะมีอารมณ์มาหวงอะไร ปรากฏว่าผิดคาดเมื่อมันกระชากให้ผมไปนั่งข้างหน้าตามเดิม สรุปคือ…ไม่ว่าจะดราม่าแค่ไหน ไอ้เรื่องหวงผมเหมือนจงอางหวงไข่แบบที่พี่หมอยังคงฝังอยู่สันดาน…
ตึก…ตึก…ตึก…
พอเข้ามาถึงในบ้าน มันก็ตรงดิ่งเดินขึ้นบันไดไปบนห้องต่ออีก เอาเข้าไป…กูขาสั้นกว่ามึงนะเว้ย เดินตามไม่ทันแล้ว!
“เฮียจ้าวฮะ! เฮียจ้าว! เฮีย…!”
เอี๊ยดดดด!
เบรกดังเอี๊ยด หัวใจหล่นตุ้บไปที่ตาตุ่มโชคดีที่ไม่ช็อกตาย!
ถ้ามึงขึ้นมาบนห้องแล้วก็หัดเปิดไฟหน่อยสิโว้ยยยย สารรูปแบบนี้เสือกนั่งก้มหน้างุดอยู่ปลายเตียงท่ามกลางความมืด คิดบ้างไหมว่ากูจะตกใจแค่ไหน!
“ฮะ…เฮีย…”
“กอดหน่อย”
ยังพูดไม่ทันจบ อีกฝ่ายก็เงยหน้ามองแววตาเศร้าสร้อย กราบขอบพระคุณคุณลุงที่ช่วยกระชากวิกผมรังนกกับหนวดเคราซานตาครอสออกให้มัน ถึงอย่างนั้นไอ้กางเกงแดงรัดเป้าทรงขาม้ากับเสื้อกล้ามสีเขียวสะท้อนแสงนี่ก็ยังทำร้ายมันและสายตาคนมองอยู่ดี
“ไม่ได้เหรอ”
หงึกๆๆๆๆ
สั่นหัวอย่างรวดเร็ว รีบตรงเข้าไปหาเฮียจ้าวในระยะที่มันเอื้อมถึง เมื่อสามารถเอื้อมมือมาคว้าตัวผมได้ ร่างกายก็ถูกกระชากเข้าไปหา วงแขนแกร่งตวัดโอบรอบเอวและเอนหัวซบลงตรงหน้าท้อง
ผมค่อยๆยกมือขึ้นโอบศีรษะเฮียจ้าวกลับ
“ไม่เป็นไรนะฮะ”
“ทำไมกัน ฉันไม่เข้าใจเลย ตาแก่นั่นเคยเป็นพ่อที่ดีมากๆ เคยรัก เคยเข้าใจและดูแลฉันเป็นอย่างดี แล้วทำไม…ทำไมวันนี้มันถึงไม่เหมือนเดิม”
ร่างสูงใหญ่สั่นระริกในอ้อมกอด คิดว่าเหล่านี้คงเป็นคำถามที่ค้างคาใจเฮียจ้าวมาตลอด เขาคงเก็บกดมันมานานและไม่เคยได้ระบายให้ใครฟังเลย
“พูดออกมาฮะ อะไรที่เฮียสงสัยและไม่เข้าใจ พูดมันออกมาให้หมด สาดคำถามเหล่านั้นให้คนอื่นได้รู้ ผมจะรับฟังเฮียเอง”
กอดอีกฝ่ายแน่นขึ้นพลางก้มหน้าลงไปหาจนส่วนหัวของเฮียจ้าวเริ่มเคลื่อนจากหน้าท้องเป็นซบอกผมแทน
“ตาแก่นั่นไม่รักฉันแล้วเหรอ ฉันทำผิดอะไร…ฉันทำทุกอย่างตามที่เขาต้องการ ฉันไม่เคยไปเกเรที่ไหน เจริญรอยเขาแทบจะทุกย่างก้าว แล้วทำไม…ทำไมพ่อถึงหักหลังฉัน ทำไมต้องสร้างความเจ็บปวดพวกนั้นให้ฉันด้วย”
น้ำเสียงและร่างกายที่สั่นเครือ ยังไม่เท่าความเจ็บปวดที่ปลดปล่อยออกมาเป็นหยาดน้ำตาซึมผ่านเสื้อผมในตอนนี้
ยิ่งรู้ว่าเขาทนเก็บมันมากี่ปี ผมก็ยิ่งสงสาร
คำถามที่ไม้กล้าแม้แต่จะเอ่ยถามผู้เป็นพ่อเพราะกลัวคำตอบ ทำไมถึงได้น่าสงสารขนาดนี้ น่าสงสารจริงๆ
“ไม่เป็นไรนะฮะ ไม่เป็นไร เฮียยังมีผมนะ ยังมีผมอยู่ทั้งคน”
“แน่ใจเหรอ ว่านายจะไม่ทิ้งฉันไปอีกคน”
เฮียจ้าวเงยหน้าขึ้นถาม น่าเสียดายที่พอก้มมองมันผมกลับเห็นแค่ลูกตาวขาวๆกับฟันอีกนิดหน่อย
ขอเวลานอกไปเปิดไฟแป๊บแล้วค่อยมาดรามาต่อได้ป่ะวะ กูมองไม่เห็น!!!
“ทำไมถามแบบนี้ล่ะฮะ”
“ก็นาย…สนิท…ดี”
“ฮะ? อะไรนะฮะ ขออีกรอบชัดๆ”
หมับ!
“เหวอออ!”
ตุ้บ!!!
หลังจากที่บอกว่าขออีกรอบ เฮียจ้าวก็ฉุดผมให้หน้าทิ่มล้มทับตัวเองที่หงายหลังนอนแผ่ลงไปบนเตียงอีกที ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าผมนอนคร่อมทับมันโดยที่สองแขนล่ำๆกอดรัดช่วงบนผมไว้เสียแน่นจนขยับไม่ได้
“แบบนี้จะได้ได้ยินชัดๆไง”
“ปะ…ปล่อยเลยนะเฮีย ผมไม่อยากคุยท่านี้!”
“ทำไมล่ะ?”
“มันใจเต้นเฟ้ยยยย!”
ตอบออกไปตามความจริงและพยายามจะยันตัวเองลุกขึ้นแต่สู้แรงมันไม่ไหว
มึงมันคนเลววว ทำลายทุกสถิติที่กูเคยชนะไอ้เล้งมาได้จนย่อยยับ! จากที่เคยดูแม๊นแมนเวลาอยู่กับไอ้เล้ง ตอนนี้กูแม่งเป็นเหมือนสาวดุ้นเวลาอยู่กับมึงเลยไอ้ดำ!
“ไข่ม้วน…”
มาอีกแล้ว…
น้ำเสียงแห่งการทำลายล้างความเป็นตัวกู…!
“อย่าทิ้งฉันไปนะ อยู่ข้างๆฉันได้ไหม”
“พูดจนปากจะฉีกแล้วนะเฮียว่าไม่ทิ้งๆ นี่ก็เลือกตามเฮียมาทั้งทีความจริงผมนัดกับพี่หมอไว้ว่าคืนนี้จะไปบ้านพี่หมอนะเนี่ย!”
อุ๊บ!
งานงอกตัวเท่าฝาบ้านแล้วไหมล่ะไอ้ไข่ม้วน นอกจากจะชอบเสือกเรื่องชาวบ้านจนเป็นเหตุให้ซวยซ้ำซวยซ้อนซวยซ่อนเงื่อนไม่รู้จบแล้ว ปากกูยังไม่มีหูรูดอีก…
“ไอ้หมอ ไอ้หมอ ไอ้หมอ ไอ้หมออีกแล้ว”
“มะ…ไม่ใช่นะเฮีย มันไม่ใช่แบบที่เฮียคิด…”
“บอกแล้วไง ว่าฉันจะไม่ยอมให้ใครแย่งนายไป”
“ก็บอกว่าไม่…อุ๊บ!!!”
ลูกตาเบิกกว้างแบบคูณสิบ!!!
มือหนาเลื่อนขึ้นมากดท้ายทอยผมให้โน้มลงไปแล้วประกบปากจูบอย่างดูดดื่มตั้งแต่วินาทีแรก!!! ลิ้นร้อนที่สอดเข้ามาควานไปทั่วโพรงปากราวกับต้องการหาสิ่งที่มีค่าที่สุดภายในนั้น!
“ถ้านายไม่ชอบก็ลุกออกไปได้เลย”
เฮียจ้าวถอนริมฝีปากออกเล็กน้อยพอให้พูดได้ ลมหายใจของเราเป่ารดกัน เสียงหัวเต้นดังพอๆกับเสียงที่ลมหายใจถี่ที่พ่นกันออกมา
หัวใจผมกำลังชั่งน้ำหนักในช่วงวินาทีที่เฮียจ้าวปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระ
ลุก…
หรือไม่ลุก…
“ฉันเตือนนายแล้วนะ”
“อื้อ…”
บุกรุกเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง
ผมเลื่อนมือขึ้นประคองใบหน้าของอีกฝ่ายโดยที่มือข้างของเขากดท้ายทอยผมเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็กอดก่ายไปทั่วลำตัว การจูบที่เร่าร้อนตั้งแต่เริ่มต้นเหมือนเชื้อเพลิงที่กระโจนเข้ากองไฟ…
เฮียจ้าวที่เปรียบกับเปลวไฟอยู่แล้ว ลุกโชนมากขึ้นเมื่อผมที่ไม่ต่างอะไรกับเชื้อเพลิงยินยอมที่จะเข้าหาเขา…
“อ๊ะ…”
เผลอปล่อยเสียงแห่งความรัญจวนออกมา
ลำคอถูกขบเม้มจนในกายเกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้น ผมไม่สามารถยับยั้งความต้องการของตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว ทั้งตัวมันร่ำร้องหาสัมผัสจากเฮียจ้าว
“สะ…สัมผัสผม”
“…”
“สัมผัสผมให้มากกว่านี้สิฮะ”
กระซิบปร่าข้างหูร่างแกร่ง สองมือที่ประคองใบหน้าคมเข้มเริ่มไล้ปลายนิ้วลูบวนไปตามหนวดเครานั้นอย่างหลงใหล
“ยั่วฉันเหรอ”
“แล้วได้ผลไหมฮะ…”
“สำเร็จเกินคาด”
ปึก!!!
“!!!”
หัวใจกระตุกวูบ อารมณ์เคลิบเคลิ้มที่ทำเอาล่องลอยไปบนฟากฟ้าเหมือนถูกมือลึกลับกระชากกลับมาสู่พื้นดินอย่างแรง
อะไรบางอย่างจากร่างกายของคนใต้ร่างผงาดขึ้นมากระแทกกับไข่ม้วนน้อยที่กำลังตื่นตัวของผม!!!
“ฮะ…เฮียจ้าว…หรือว่า…นะ…นกเขา…”
“อ่า…”
“…”
“ได้เวลาฉันกินไข่ม้วนแล้วล่ะ”
บับเบิ้ลบิวชวนคุย :
มาอัพอีก 50% จ้า เป็นการจูบที่เร่าร้อนมากๆ อย่างว่าล่ะเนอะ น้องไข่ไม่ใช่สาวน้อยอ่อนหวานเหนียมอาย มีนิสัยและความคิดแบบผู้ชายเลยไม่ค่อยสนว่าจูบนั้นต้องเป็นแฟนกันถึงจะทำได้ สำหรับน้องไข่ แค่มีความรู้สึกชอบก็พอแล้ว ประมาณนั้นเลย 5555 ตอนหน้ามาดูเฮียจ้าวจัดหนักอาหารจานโปรดอย่างไข่ม้วนกันเถอะ!
#เฮียจ้าวคนกินไข่ ติดแฮชแท็กนี้มาเม้ามอยกันในทวิตเตอร์น้า น้องไข่เองก็ช่างยั่วไม่น้อยเล้ยยยยย =.,=
หัวข้อ: [SET]SEX(Y)Manรักจัดหนัก! อัพบทส่งท้าย (เฮียจ้าว+ไข่ม้วน)YAOI >30/12/60<#23 (อ่าน 94202 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก