หัวข้อ: ผู้มาเยือนยามวิกาล

[Hack]

ติดตามอ่านเรื่องในเวปนี้ นานมากแว้ว (เปนเพื่อนของคุณ sumsick  ที่มาถามผุ้รู้อะแหละ 555    )

ชอบเรื่องนี้คอดๆ เลยอะ  อ่านค้างไว้ตอนที่ 20 กว่าๆ แว้วหายไปเปนเดือนๆ กลับมา คิดว่าจบสะแว้ว แป่วยังไม่จบสะงั้น. . .   

ว่างๆ จะไล่อ่านเรื่องอื่นๆ ต่ออะ ไม่ได้เข้ามาจะ2เดือนแว้วตั้งแต่ไอคุณ sum กลับมา 

ปาย ดีฟ่า เดวจะย่องมาอ่านต่อ   

[Asahi]

จิ้ม ๆ น้องไข่ไก่
ยินดีที่ได้รู้จักครับผมชื่อเซน
ถ้าว่าง ๆ ก็เข้ามาทักทายกันที่กระทู้แนะนำตัวได้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=4721.0
แล้วเจอกันน๊า!!!~

[kongkilmania]

ยังไม่หายรมณ์เสีย...
ไอ้หมู! มรึงตาย 

[Poes]

[marchmenlo]

[maabbdo]

[sun]

[both^^]

merry X'mas ka

[kongkilmania]

น้องตั้มยังไม่มา.....
ไม่เป็นไร  รอต่อปายยยย
Merrry Christmas นะจ๊ะ

[paulla]

รีบกลับมาต่อเดี๋ยวนี้      

[luna]

ไอ้หมู!!!!!!!
อยากฆาตกรรมให้ตาย

บังอาจมาทำน้ำหยดที่น่ารักได้

 

[บุหรง]

ตอนที่ ๖๗

   เย็นวันนั้นหมูเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีภายในห้องก็มืดมิดแล้ว ความอบอุ่นในอ้อมอกก็หายไปด้วยเช่นกัน มือเอื้อมไปลูบบริเวณฟูกที่เมื่อสักครู่อีกคนหนึ่งนอนอยู่ ไม่ได้รู้สึกถึงไออุ่นที่หลงเหลือไว้เลยแม้แต่น้อย แสดงว่าน้ำหยดจากไปนานแล้ว แต่ความอบอุ่นจากร่างกายที่ได้สัมผัสเมื่อตอนเย็น ยังคงรู้สึกเหมือนกับว่ายังคงติดอยู่กับผิวกายของหมูทุกสัดส่วน กลิ่นกรุ่นของผิวกายยังคงติดจมูกอยู่ไม่จาง พอคิดถึงสัมผัสที่เพิ่งจะผ่านมา ทำให้รู้สึก ‘ตื่นตัว’ ขึ้นมาอีกอย่างช่วยไม่ได้ แต่แล้วความรู้สึกเสียใจเริ่มเกิดขึ้นในความรู้สึก
   “เราทำผิดไปหรือเปล่า” หมูพึมพัม พลิกตัวนอนหงายพลางยกมือขึ้นก่ายหน้าผาก คิดถึงสิ่งที่ตนทำลงไป โดยไม่ได้ใส่ใจถึงการขัดขืนของน้ำหยดเลยแม้แต่น้อย ความรู้สึกผิดผุดขึ้นมาในใจ
   “ถ้าเจอกันอีกครั้ง นายจะยิ้มให้เราเหมือนวันนี้อีกมั๊ย ไม่สิ...เราจะได้เจอนายอีกหรือเปล่า” หมูคิดพลางนึกถึงรอยยิ้มกว้างจนตาหยีของน้ำหยด ที่เขาได้เห็นเมื่อเย็นที่ผ่านมา ... รอยยิ้มที่อยู่ในใจเขามาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกับน้ำหยด ในห้องพักผ่อนของหอชาย๙แห่งนี้ แล้วคิดย้อนไปถึงสิ่งที่ตนเองทำลงไปเมื่อครู่
............................................................
.................................
   “น้ำ ... น้ำหยด... จำได้มั๊ย เราเคยบอกว่านายเหมือนหยดน้ำที่ค่อยๆหยดมาในใจเรา”  หมูเรียกพลางใช้สองมือจับไหล่ของน้ำหยดไว้ “เรารักนายนะน้ำ เราเพิ่งเข้าใจตัวเอง ว่าเรารักนาย”
   พูดจบหมูก็รวบตัวน้ำหยดเข้าไปกอดไว้อย่างแนบแน่น น้ำหยดรู้สึกตกใจแต่ก็ระงับไว้ได้ แต่แรงกอดรัดที่แน่นขึ้น ทำให้เริ่มรู้สึกอึดอัด
   “หมู เราหายใจไม่ออก” น้ำหยดพูดออกไปเบาๆ
   แทนที่หมูจะคลายวงแขน กลับกระชับแน่นเข้าไป จมูกและปากเริ่มซอกซอนไปที่กกหู เลื่อนลงมาที่ซอกคอ ไล่กลับขึ้นไปที่ริมฝีปากที่โหยหา แต่น้ำหยดกลับเบี่ยงหน้าหนี
   “อย่าหมู เราไม่ได้คบกันแล้วนะ นายลืมไปแล้วเหรอ”
   “หมายความว่ายังไง” หมูชะงักคลายอ้อมกอดลง แต่มือยังคงจับอยู่ที่ต้นแขนของน้ำหยด พลางจ้องหน้าน้ำหยดนิ่ง
   “ก็พวกเราตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ” น้ำหยดพยายามพูดด้วยความใจเย็น
   “เพราะตอนนี้นายมีคนที่ชื่อต้นงั้นเหรอ”
   น้ำหยดมองหน้าหมู ยิ้มเศร้าๆ เงียบไปสักพัก
   “นายลืมแล้วเหรอ นายเองเป็นคนอยากเลิกคบกับเรา ตอนนั้นถึงจะมีพี่ต้นหรือเปล่า นายก็จะเลิกคบกับเราอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้เรามีพี่ต้น นายอย่าทำแบบนี้กับเราเลยนะ”
   “ทำไม เกิดจะหวงเนื้อหวงตัวขึ้นมาเหรอไง เราสู้นายต้นนั่นไม่ได้ตรงไหน ยังไงเราก็มาก่อน แล้วพวกเราก็ยังไม่ได้เลิกคบกัน ตอนนั้นเราแค่เข้าใจผิด นายต้องให้โอกาสเรา” น้ำหยดจับได้ถึงความขุ่นเคืองใจที่แฝงอยู่ในน้ำเสียงของหมู
   “มันสายไปแล้วหมู ตอนนี้เรามีพี่ต้น” น้ำหยดพยายามอธิบาย “ยังไงพวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ไม่ใช่เหรอ ที่ผ่านมานายก็ดีกับเรามาก นายเป็นเพื่อนที่ดีของเรานะ”
   “เพื่อนเหรอ เพื่อนที่เคยมีความสัมพันธ์กันน่ะเหรอ เราไม่ยอมหรอก เราไม่ยอม นายต้องเป็นของเรา เรารักนายนะ น้ำ เรารักนาย”
   หมูไม่สนใจอีกแล้ว ผลักร่างของน้ำหยดให้นอนลงไปบนฟูก แล้วทาบทับลงไปด้วยความรวดเร็ว ริมฝีปากเริ่มซอกซอนไปตามซอกคอ กกหู พยายามจะจูบปาก แต่น้ำหยดดิ้นรนขัดขืน แสดงให้เห็นชัดว่าไม่ยินยอม ปากก็พูดห้ามหมูไม่หยุด
   การขัดขืนของน้ำหยด เหมือนการเติมเชื้อฟืนลงไปในกองไฟที่กำลังลุกโพลง ไม่เพียงความต้องการของหมูจะยิ่งเพิ่มขึ้น ความรู้สึกโกรธยิ่งทวีตามขึ้นมา โดยที่ไม่คาดคิด หมูจับชายเสื้อแจคเกตของน้ำหยดดึงตวัดขึ้นไปบนศรีษะ แล้วมัดแขนของน้ำหยดไว้ มันยิ่งทำให้น้ำหยดรู้สึกตกใจมากขึ้น
   “หมู นายจะทำอะไร อย่านะ” น้ำหยดส่งเสียงห้าม และเริ่มส่งเสียงดังขึ้น
   หมูนั่งคร่อมตัวน้ำหยดไว้ ถอดเสื้อของตัวเองออก แล้วทำในสิ่งที่น้ำหยดแทบจะไม่เชื่อ หมูใช้เสื้อตัวนั้นมัดปิดปากน้ำหยดไว้ ดวงตาของน้ำหยดเบิกโพลงด้วยความหวาดกลัว และดิ้นรนมากขึ้น หมูถลกเสื้อยืดของน้ำหยดขึ้นมา แล้วโน้มตัวลงไปใช้ริมฝีปากและลิ้นไล้เลียไปตามแผงอก ดูดเม้มยอดติ่งสลับไปมา บางครั้งก็ขบกัดอย่างแรงจนเป็นรอยสีแดงเป็นจ้ำๆ และมีแผลเป็นรอยฟันอยู่บนแผงอก แล้วหมูก็ใช้ทั้งปาก ลิ้น จมูก รวมถึงฝ่ามือทั้งสอง สัมผัสไปทั่วทั้งตัวของน้ำหยด บางครั้งก็ขบกัดอย่างแรง บางครั้งก็ใช้มือบืบไปที่แขนขาของน้ำหยดอย่างแรง ลืมคิดไปว่า น้ำหยดหยุดดิ้นรนไปแล้ว ไม่ได้ใส่ใจว่าเริ่มมีเสียงสะอื้นดังแผ่วออกมาจากริมฝีปากของน้ำหยด ที่ถูกปิดมัดไว้ด้วยเสื้อของตนตั้งแต่เมื่อใด จนเมื่อได้แทรกตัวเข้าไปในร่างกายของน้ำหยด โน้มตัวลงไปแนบแก้มกับใบหน้า แล้วเริ่มจูบไล้ ถึงได้รู้สึกถึงรสเค็มปร่าอยู่ภายในริมฝีปาก หมูเอื้อมมือไปปลดปมผ้าที่มัดแขนของน้ำหยดไว้ ถอดเสื้อแจคเกตออกตามด้วยเสื้อยืด แล้วแก้ผ้าที่มัดปากน้ำหยด ขยับใบหน้าประกบริมฝีปากจูบน้ำหยดอย่างดูดดื่ม พลางเริ่มขยับร่างกายท่อนล่างเป็นจังหวะช้าๆ แล้วเริ่มโหมกระหน่ำ ระหว่างนั้นทั้งปากและจมูกก็เคลียไล้ไปตามใบหน้าและซอกคอ บางครั้งก็ขบกัดอีก จนกระทั่งทุกอย่างผ่านพ้นไป หมูฟุบหน้าแนบกับลำคอของน้ำหยดพลางจูบเคลียเบาๆ แต่ตลอดเวลาไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆจากน้ำหยดเลยแม้แต่น้อย ไม่มีแม้แต่เสียงครวญครางด้วยความรัญจวน ไม่มีการขยับร่างกายโต้ตอบกับหมูเหมือนที่เคยเป็น
   “น้ำ ... น้ำหยด เรารักนายนะ” หมูพูดพลางพลิกตัวลงนอนหงาย สอดแขนไปใต้ศรีษะของน้ำหยด แล้วรวบตัวน้ำหยดเข้ามานอนกอด ดึงแขนน้ำหยดให้มากอดเอวตัวเองไว้ แล้วเอื้อมมือลูบไปตามแขนของน้ำหยดเบาๆ อีกมือหนึ่งก็ลูบไล้ไหล่ของน้ำหยด แล้วสักพักก็ผลอยหลับไป โดยไม่ได้เอะใจเลยสักนิดว่า น้ำหยดไม่ตอบคำอะไรเขาเลย

[zandwizz]

เฮ้อ นาน ๆ จะได้จิ้มซักที

merry x'mas นะค๊าบ........

[Poes]

กรี๊ดดดดดดดดดดด  เชี้ยหมู

  เลว

[sun]

หมูทำกับน้ำหยดแบบนี้ ไม่ต่างจากตั๊กพี่ของติ๊กทำกับน้ำหยดเลย

ทีนี้ นายหมูคงไม่มีวันได้เจอน้ำหยดอีกแล้วล่ะ

โอกาสหมูหมดแล้ว แม้แต่ความเป็นเพื่อน ก้อคงไม่มีอีกแล้วละนายหมู    

[YMP]

หมูพยายามแย่งน้ำรดต้นไม้เร๊อะ  

[sakiko]

แม่ม  เลวอ่ะ

 

[||WiTHOuT_YoU||]

หมูเริ่มจะความหึงบังตาหละ แต่ไม่น่าทำแบบนี้เล๊ย ตัวเองเริ่มเองก่อนแท้ๆ
 

[StillLoveThem]

...ความรัก..ทำให้...หมูตาบอด..สนิท
...สำนึกได้เมื่อ..สายไปมากๆๆแล้ว
..น้ำคงไม่มีเหลือไว้ให้แม้แต่คำว่า...เพื่อน

[THIP]

 

[น้ำค้าง]

หมูมันเลวจริงๆ เนอะ    เกลียดมันจัง

[Ferfa]

  ไปห่างๆๆ น้ำเลยไอ้หมูเลว

[PoP~Pu]

หมู!!!!แก๊!!!! ทำไมทำกับน้ำอย่างนี้!!!!

[FRODO]

   หมูบ้า

[Ottomechan]

ไอหมู



ไอเลวววววววววววววว

[icezygang]

นิสัยจิงๆเลย

หมูนี่นะ   

เมอร์รี่ คริสมาตค่ะ

[jannie]

สงสารหมูก็สงสารนะ......แต่ไม่น่าทำแบบนี้เลย

สายไปแล้วก็คือสายไปแล้ว...สงสารน้ำหยดที่สุด

[cassper_W]

เลวมากกไอ้หมูอ้วน   

หมูบัก ช่อ หมูฮัน  หมูสับบบ  ฮึ๊ยยยยย 

พี่ต้นมาตัดให้ขาดเลยฉับๆๆๆ  เร็วๆๆๆ

[MonsterP]

ฮึ  เกียด หมู     

[cartoons]