หัวข้อ: ผู้มาเยือนยามวิกาล

[christiyaturnm]

 :m31:เป็นไอ้อาร์ล่ะก็ เตะยอดหน้าเลย

คนบางคน... ก็อยากหนีอดีต อยากลืมอดีต แต่กลับ... ยากเย็นเหลือเกิน

ทำไมอดีตจะต้องวนมาทำร้ายเราซ้ำซากด้วย


เป็นกำลังใจให้น้ำหยดครับ 


ร้ากคนแต่งนะคร้าบ   

[Plabu]

ไอเลวตั๊กกกกกกกกกก
ปัญหามันตามน้ำหนดมาอีกแล้วอ่ะ
สงสารเฟร้ย
ทำไมหนูน้ำไม่บอกเพื่อนมันไปเลยว้า
จะได้ช่วยๆกันได้  :angry2:หรือถ้ามันไม่ช่วยก็เลิกคบแมร่งเลย
สาดดดด

[VitamiN]

อุ่ยโหยวว
น่ากลัวอ่า
จำได้ชัวร์เดี๋ยวก็นึกออก
เหอๆ

ตื่นเต้น

[Poes]

โผล่มาอีกคนแและไอ้คนเลว  :เตะ1:

น้ำหยดไมเป็นแบบนี้นะ ดีเดินไปม้ายยยยยยย 

[เมฆาสีน้ำเงิน]

 ...หนุกหนานจริง ๆ เรื่องนี้

แต่ทำไม มาลงทีละสั้น ๆ อ่ะคับ

แต่ก๋ดีที่ลงบ่อย ๆ....

เป็นกำลังใจให้น่ะคับบบบ

[sin_no]

สงสารน้ำหยดอ่ะ เหมือนกับเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว 

แล้วถ้าระเบิดขึ้นมาก็น่ากลัว

สนุกดี ชอบมากๆ อ่านรวดเดียวเลย

โอ๊ยหิวข้าว

[cartoons]

  ใจหายใจคว่ำ อ่านถึงตอนที่สรุปกัน   เหอๆ ดีนะที่มีมาไขข้อข้องใจเหอๆ 

  สงสารน้ำมากมายอ่ะ

  อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนต่อไปมากมาย เหอๆๆๆๆๆๆ 

  สู้ๆนะคะ 

[BuzZenitH]

  ไม่ได้อ่านตั้งหลายวัน...กลับมานึกว่าจะเฉลยแล้วซะอีก

แต่ไหงมันกลับค้างงงงงงงกว่าเดิมหละคุณบุหรงงงงงงงงง

ทำคนอ่านไม่เป็นอันทำไรเลย...เพราะลุ้นได้ทุกตอนจริงๆ

[menano]

 

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อยากจะรู้จังเลยอ่ะ

ว่าทำไม มันเกิดอะไรขึ้นในห้องนั้น

ตกลงพี่คนนั้นเป็นใคร

แล้วหมูเห็นน้ำเป็นยังไง


 

[THIP]

อืม สงสัยวิทย์มันคงทำแบบนั้นเป็นประจำ ถึงจำหน้าน้ำหยดไม่ได้ เลววววว    :เตะ1:

[b_hihi]

ขอบคุณครับ

[three]

 :เฮ้อ:อดีตที่หนีไม่พ้น

[pongsj]

ตัวเลวโผล่มาอีกแล้ว

[kongkilmania]

เจอไอ้วิทย์แล้วปรี๊ดดดดฮ่ะ   
พ้นจากไอ้ตั๊กมา  ยังมีไอ้ชั่ววิทย์อีกตัว  ฮึ่ม...ยั๊วเว้ย   
น้องน้ำทำไรมานไม่ได้
เด๋วพี่เผาพริกเผาเกลือแช่งพวกคนเลวให้เอง
โอ๋ๆๆ  ปลอบใจน้องน้ำสุดฤทธิ์


ปล. ว่าแต่ยังเหลือคนเลวอีกตัวนึงใช่ป่าว
ไว้มานออกมาเมื่อไหร่  จะได้  :เตะ1: พร้อมกันทั้ง3ตัวเลย

[sukie_moo]

หวัดดีค่ะตั๊ม


ทุกเรื่องที่ติดตามมา   รู้สึกนายเอกของเราทุกเรื่องมีปมในใจเสมอ
อ่านแล้วก็รู้สึกว่า  มันใกล้เคียงกับชีวิตจริงดี

แต่แอบอึดอัดเล็กๆ กับเรื่องนี้ ว่าทำไมน้ำหยดยอมหมูง่ายจัง
 ทั้งๆที่บางครั้งน้ำหยดก็ฝืนใจตัวเอง

เรื่องราวต่อจากนี้ น่าติดตามจริงๆคะ (มาแนววิชาการไปไหมเนี่ย)







เอามาลงเร็วๆนะคะ

[nana]

  o12เป็นหนึ่งในนั้นด้วยเหรอ ฆ่ามัน

[Kirimanjaro]

รอลุ้นฉากในห้องต่อ  หึหึ   

[น้ำค้าง]

ทำไมรอบตัวของน้ำหยดถึงได้มีแต่คนเลวแยะจังเลย 

ไม่เอาคืนพวกนี้มั่งเหรอ

[บุหรง]

ตอนที่ ๓๕

   “ห้องน่าอยู่นี่หว่า” ติ๊กนั่งลงบนเตียงกว้าง เพราะนำเตียงในห้องทั้งสองหลังมาวางให้ติดกัน มองสำรวจไปรอบๆห้อง แล้วนอนหงายลงไปบนเตียง กางแขนแผ่ออกไปเต็มที่ “ได้อยู่คนเดียวอีกต่างหาก โชคดีหว่ะ”
   “นั่นดิ๊ ตอนแรกยังกลัวๆอยู่เหมือนกัน ว่ารูมเมทจะเป็นยังไง” น้ำหยดหยิบเสื้อผ้าจากกระเป๋าเป้ ออกมาแขวนกับไม้แขวนเสื้อ แล้วแขวนไว้ในตู้ เก็บของอีกหลายอย่างให้เข้าที่ แล้วเดินมานั่งลงบนเก้าอี้ตรงโต๊ะเขียนหนังสือ
   “เดี๋ยวเทอมหน้า นายหมูคงย้ายมาอยู่ด้วยหรอก” พูดแล้วก็หันหน้าไปมองดูน้ำหยดที่นั่งอยู่
   “ไม่หรอก เทอมหน้าเราก็อยู่คนเดียวแบบนี้แหละ หมูเค้าก็อยู่ห้องเดิม เพิ่งหมดเขตทำเรื่องย้ายหอไปเมื่อวันศุกร์ เราวว่าอยู่คนเดียวแบบนี้มันสบายดี”
   “ทำไมวะ อยู่กับแฟนมันต้องดีกว่าสิ” ติ๊กลุกขึ้นนั่ง
   “อย่าเรียกแบบนั้นเลยหว่ะ ทุกวันนี้เรายังสับสนตัวเองอยู่เลย” น้ำหยดพูดแล้วก็ถอนหายใจ
   “อะไรวะ ยังไม่มั่นใจอีกเหรอว่าเป็นเกย์” ติ๊กทำหน้าล้อเลียน “หรือคิดจะเปลี่ยนมาเป็นผู้ชายวะ”
   “ไม่ใช่เว๊ย!!!” น้ำหยดถลึงตาใส่ “เรื่องนั้นยังไงเราก็ไม่สับสนหรอก”
   “มั่นใจฉิบนะเอ็ง” ติ๊กพูดแล้วส่ายหน้า “แล้วจะสับสนอะไรวะ หรือว่า ...” ติ๊กลากเสียงยาว ทำตาโต ทำให้น้ำหยดมองด้วยท่าทีสงสัย
   “วันนี้มาเจอเรา เลยสับสนว่าไม่น่าปฏิเสธเราเลย” ติ๊กทำหน้าตาล้อเลียน จนน้ำหยดอดไม่ได้ ยกเท้าขึ้นเตะไปเบาๆที่เข่าของติ๊ก แล้วสองคนก็พากันหัวเราะ
   “ป่ะ ... เราพาเที่ยว” น้ำหยดลุกขึ้นยืน แล้วหยิบพวงกุญแจที่เสียบค้างอยู่กับลูกกุญแจลอคตู้ มาถือไว้ในมือ
   “เราอยากเห็นที่ที่นายชอบไป” ติ๊กพูดพลางเดินตามน้ำหยด ที่เดินออกไปนอกห้อง

   หมูขี่รถจักรยานกลับหอพักเพื่อเก็บของ ก่อนที่จะไปหาอะไรกินเล่นในช่วงบ่ายแก่ๆ ในตลาดที่ต้องนั่งรถสองแถวออกไปอีกประมาณ ๒-๓ กิโลเมตร กับเพื่อนๆที่แยกย้ายกันเอาของไปเก็บ และจะไปเจอกันที่บริเวณหน้ามหาวิทยาลัย
   “น้ำนี่หว่า กลับมาเร็วจริง” หมูพูดกับตัวเองเมื่อมองเห็นน้ำเดินอยู่กับใครสักคน เดินตรงไปที่รถสีแดงเลือดหมู ซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลจากตัวตึกนัก คนทั้งสองก็ขึ้นรถคันนั้น สักพักก็แล่นออกไปจากบริเวณหอพัก
   “ตั๊ก” หมูพึมพัมพลางขมวดคิ้ว เขาจำรถคันนี้และคนที่เคยมากับรถคันนี้ได้ ถึงแม้จะเคยเห็นเพียงครั้งเดียว

   “ตกลงนายสับสนอะไรวะ ไอ้น้ำ” ติ๊กถามพลางหยิบก้อนดินเล็กๆโยนลงไปในบึงใหญ่ ที่มีต้นชมพูพันทิพย์เรียงรายอยู่โดยรอบ
   “บอกไม่ถูกหว่ะ” น้ำหยดนั่งอยู่ใต้ต้นชมพูพันทิพย์ หมุนดอกหญ้าในมือที่เด็ดมาจากริมทางเล่น “ไม่รู้จะเล่าให้นายฟังยังไงดี”
   “ทำไมวะ นายไม่ได้ชอบเค้าเหรอไง ... ไหนเห็นพูดนักถ้าไม่รัก ไม่ชอบ ไม่นอนด้วย” ติ๊กเดินมานั่งลงข้างๆน้ำหยด
   “ก็นะ ... คงชอบ” น้ำหยดก้มหน้าถอนหายใจ “หมูนิสัยดี เราสองคนเข้ากันได้ดี บางทีเราคงจะรักหมูแล้ว ถ้า...”
   ติ๊กมองดูใบหน้าด้านข้างของน้ำหยด ที่เงยขึ้นทอดสายตาไปบนผิวน้ำ รอคอยให้เพื่อนพูดต่อ
“เซกซ์มันห่วยเหรอ หรือวิตถาร” ติ๊กพูดขึ้นมาเมื่อเห็นน้ำหยดเงียบไปนาน
“คงต้องบอกว่าเก่ง” น้ำหยดเปลี่ยนสายตามองพื้น “เรื่องนั้นน่ะ เราว่าหมูคงมีประสบการณ์มาเพียบ” น้ำหยดหันมายิ้มแล้วหัวเราะเบาๆ ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อ
“หรือว่าพลังมันเหลือเฟือ บุกทุกคืน จนนายรับมือไม่ไหว ยิ่งอ่อนๆอยู่ด้วยนี่หว่า” ติ๊กหัวเราะ เอื้อมมือไปดีดใบหญ้าข้างๆตัวเล่น
“อ่ายยยยย....ติ๊ก” น้ำหยดหันไปมองหน้าเพื่อน ทำหน้าดุๆ แต่หน้ายิ่งแดงเข้มขึ้น “คิดเรื่องอะไรไม่ออกเหรอไงวะ”
“อ้าว ก็ฟังดูแล้ว หมูมันก็นิสัยดี อะไรอะไรก็ดีไปหมด แล้วมันจะมีเรื่องอะไรให้คิดอีกล่ะวะ นอกจากเรื่องบนเตียง” แล้วติ๊กก็ทำท่าเหมือนคิดอะไรได้ “หรือว่า ... หมูมันมีคนอื่นด้วย ไม่ได้มีนายคนเดียว”
น้ำหยดหน้าซีดลงทันที
“เฮ๊ย! ได้ไงวะ ไปเลยไอ้น้ำ พาเราไปหามันเดี๋ยวนี้” ติ๊กฉุดแขนน้ำหยดให้ยืนขึ้น
“เดี๋ยวดิ๊ หมูไม่ได้มีใครที่ไหนหรอก เราตะหากที่มีคนอื่น” น้ำหยดพูดออกไป ใบหน้าเศร้าลงถนัด
ติ๊ก หยุดโวยวาย มองดูน้ำหยด เหมือนไม่เคยเห็นเพื่อนคนนี้มาก่อน เงียบกันไปสักพัก น้ำหยดถอนหายใจโล่งอกที่พูดสิ่งที่อัดอั้นออกมาได้ ติ๊กนั่งลงไปข้างๆน้ำหยดเหมือนเดิม ต่างคนต่างเงียบกันไป

ในความทรงจำของติ๊ก ตั้งแต่รู้จักกับน้ำหยดเมื่อตอนมัธยมชั้นปีที่๔  เพื่อนหลายๆคนกระวนกระวาย อยากมีแฟนกับเขาบ้าง เพื่อนบางคนจะเปลี่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่น และเพื่อนบางคนมีแฟนคราวละหลายๆคน หรือแม้กระทั่งชอบ ‘เก็บคะแนน’ บางคนอาจจะเรียกว่า เป็นการเก็บเกี่ยวประสบการณ์... แต่ไม่ใช่น้ำหยด

น้ำหยดดูจะเฉยเมย ไม่สนใจกับการหาแฟน ไม่สนใจแม้แต่คนที่เสนอตัวเข้ามา หรือคนที่เพื่อนๆหามาให้ จนได้รู้จักกับตั๊ก พี่ชายของเขา  ทั้งสองคนเหมือนจะคบหากันอยู่ระยะหนึ่ง แล้วก็เลิกลากันไป ถึงเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ค่อนข้างมั่นใจว่า เกิดขึ้นในวันที่เขาโทรศัพท์ นัดให้น้ำหยดออกมาพบกับตั๊กตามลำพัง ตอนนั้นเขายังไม่เห็นน้ำหยดทำท่าเศร้าแบบนี้เลยสักนิด

ไม่สิ ... น้ำหยดอาจจะเป็นมากกว่านี้ก็ได้ แต่ไม่มีใครเคยเห็น เพราะน้ำหยดไม่แสดงอะไรออกมาเลย ไม่แม้แต่จะพูดให้ใครฟังถึงสาเหตุของการเลิกลา มีเพียงคำพูดสั้นๆ ... มันจบไปแล้วหล่ะ และตามมาด้วยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก

ตอนนี้น้ำหยดคงอึดอัดมากจริงๆ และคงไม่มีใครในวิทยาเขตนี้ ที่น้ำหยดสนิทพอจะระบายความรู้สึกในใจ หรือปรึกษาเรื่องแบบนี้ได้ ถึงได้พูดออกมาให้เขาฟัง
“เราใจง่ายใช่มั๊ย”
“...”
“เราจับปลาสองมือใช่มั๊ย”
“...”
“เรา ...”
“พอแล้วไอ้น้ำ” ติ๊กหันไปมองน้ำหยดด้วยความเห็นใจ อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปโอบไหล่เพื่อนไว้ โยกเบาๆเหมือนจะปลอบโยน แล้วก็ยิ่งรู้สึกหดหู่ไปด้วยเมื่อเห็นใบหน้าเศร้าๆของน้ำหยด กับดวงตาที่เปลี่ยนเป็นสีแดงกล่ำ เหมือนจะร้องไห้

[zandwizz]

    จิ้มพี่ตั้มคับ ขอบคุณมากเลย งานยุ่งยังเอามาลงให้อ่านกันอีก

อ่านแล้วเศร้าจิง ๆ น้ำหยด เดี๋ยวหมูคงมาเห็นอีกสิเนี่ย

[LiliLiN]

  น้องน้ำแค่เผลอไปกับนายหมูเอง จริงๆแล้วผู้มาเยือนเค้ามาก่อนนะ

[→Yakuza★]

โอ๋ๆ น้ำไม่ผิดน่ะ  คนน่ารักทำไรก็ม้าย~ผิด

ต่อให้ไอ่ผู้มาเยือนเป็นกู๊กกู๊กกู๋ ก็จะเชียร์ ~ 

แต่เราว่าเอาทั้งหมู ทั้งผู้มาเยือนเลยดีกว่า 

[ArgèntaR๛]

ไม่ได้มาดูวันเดียวตอนโผล่พรวดพราด
ยกย่องในความขยันเลยครับ เป็นผมพิมพ์วันละครึ่งA4 ยังอยากลงไปดิ้นกับพื้นเลย

เรื่องราวชักซับซ้อนมากเข้าไปทุกที
ออกแนวสับสนระหว่างน้ำ(อีกคนหนึ่ง) กับคุณผู้มาเยือน
เรื่องคนฆ่าตัวตายในห้อง
เพราะในเรื่องก็ไม่ได้บอกอย่างชัดเจนว่ามันเป็นเรื่องจริง

ยังคงงงงวยสับสนกันต่อไป
 

[Kirimanjaro]

 

เข้าใจผิดอีกแล้วอ่ะหมู  คราวก่อนก็ยังไม่เฉลยเลย  เหอเหอ

คนเขียนใจร้าย   

[Siri_nan]

ลงชื่อตามอ่านด้วยคนน่ะ อิ อิ ตอนอ่านชื่อเรื่องแรกๆ นึกว่าพระเอก เป็น ยาม ซะอีก   ล้อเล่น
พออ่านไปชักลึกลับซับซ้อนเข้าไปทุกขณะจิต ชวนให้ระทึกเวลาอ่านยามค่ำคืน ชอบเคอะ

คนแต่งก็ขยันโพสน่ารักจริงๆ เลย มาม่ะ มา ทีหนึ่ง

[maabbdo]

น้ำหยดเอ๊ยยยยยยยยยยยย

จะคิดอะไรมากมาย  

ก็เราเกิดมาเป็นน้ำเพียงหยดหนึ่งที่จะต่อชีวิตที่แห้งแล้งไม่ใช่เหรอ

เพราะงั้นน้ำหยดก็คงไม่ได้ใจง่าย หลายใจ หรืออะไรหรอก

อยากอ่านตอนต่อไปอ่ะ

 

[Poes]

คิดถึงผู้มาเยือน ไมช่วงนี้เงียบๆไปนะ 

[christiyaturnm]

 :เฮ้อ:ให้มันได้พูด ได้ระบายบ้าง

อย่างน้อยจะได้ไม่อึดอัด อกแตกตายคนเดียว

     

[Huo_To]

เฮ้ออ     น้ำหยดได้คุยกับเพื่อนสนิทซะที 

เล่าเรื่องหมูไปแล้ว  อีกคนนึงจะเล่าให้ติ๊กฟังมั้ยหนูน้ำหยดจ๋า คนอ่านอยากรู้ด้วยอ่ะ 

[mhewkowron]

  เดี๋ยวก็เช้าแล้ว