ง่าๆๆๆ ... ขอตอบรวมๆนะฮับ
เรื่องแรกเรื่องที่หายไปช่วงวันที่ยี่สิบกว่าๆ ก็ต้องขอโทษคนที่คอยติดตามเรื่องด้วย แล้วก็ขอขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ พอดีมีเรื่องส่วนตัวนิโหน่ย (มะช่ายมีเรื่องกะกิ๊กหรือแฟนหรอก ... เพราะม่ายมี
)
บางคนที่สงสัยบทของอิทธิ์ ก็คงรู้แล้ว ว่าจะเป็นตัวมาก่อเรื่อง(หรือเปล่าหว่า
) ทำให้มหมูเข้าใจผิด ซึ่งบางคนก็บอกว่า เป็นบทชิ่งหมูออกจากการเป็นแฟนน้ำหยด .... แหมมมมม รู้ทัน
มาลองวิเคราห์หมูกันดูหน่อยท่าจะดี
หมู เป็นตัวละครที่เกิดขึ้นมาหลังจากผมพลอตเรื่องแล้ว เรื่องที่คิดว่าจะเป็นแค่เรื่องสั้น เลยกลายเป็นนิยายขนาดสั้นไป
หมู น่าจะเป็นตัวละครที่แสดงอารมณ์หลากหลายที่สุด จนบางทีเด่นมากๆ(ในความรู้สึกของผม)
ตอนที่ผมเรียนเรื่องการเขียนเชิงบันเทิงคดี อาจารย์ท่านบอกว่า ตัวละครเหมือนสิ่งมีชีวิต บางทีมีการเปลี่ยนแปลงออกนอกกรอบที่เราคิดไว้จนเราคิดไม่ถึง ... หมูก็เช่นกัน
จากตอนนี้ อาจจะเห็นว่าหมูออกจะหุนหัน ด่วนสรุปไปหน่อย แต่เท่าที่ผ่านมา หมูไม่ค่อยคิดอะไรมากมาย ไม่ค่อยรอบคอบ บางทีก็คิดอะไรได้หลังจากที่ทำไปแลัว ที่สำคัญ ไม่มีความศรัทธาในเรื่องของความรักเท่าไรนัก ... ลักษณะนิสัยของหมู คงพอจะทำให้บุคลิคในตอนนี้เป็นแบบนี้ ดังนั้นจึงไม่แปลกเลย กับคำพูดที่หมูพูดกับต้อยว่า ... ถ้าอยากได้กูยกให้
หรือถ้ามองในอีกแบบหนึ่ง ... รักมากจึงโกรธมาก
ก็อาจจะเป็นได้ แต่หมูไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่รู้สึกกับน้ำหยดคือ ... ความรัก อย่างในตอนต้นๆเรื่อง ความคิดของหมูนั้นก็ประมาณว่า
คนรุ่นเขาไม่ค่อยมีใครพูดถึงสิ่งนี้กันอย่างจริงจังมากนัก เพียงแค่ความ ‘พึงตาต้องใจ’ นิดหน่อย ก็จูงมือไปหาความสุขด้วยกันได้ไม่ยาก หากถูกใจกันมากก็อาจจะคบหาเป็นแฟนกัน พอเบื่อหรือเจอคนใหม่ ก็เลิกลากันไป ไม่เว้นแม้แต่ตัวเขา ซึ่งมีประสบการณ์ในเรื่องทำนองนี้ มาตั้งแต่เริ่มเรียนอยู่ในระดับชั้นมัธยมปลายโอย ... ฝนโต๊ะ เดี๋ยวค่อยมาต่อ ... ถ้าไม่นอนหลับซะก่อนนะฮับ เอิ๊กๆๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
