รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ
ตอนที่ 18
อยากจูบเสือ
ในที่สุดวันวุ่นวายของมหาวิทยาลัยก็เกิดขึ้น หลังจากที่มีกิจกรรมมามากมายก่อนหน้านี้
วันประกวดดาวเดือน
ผม ‘เสือดุ’ มือกล้องหน้าตาดีก็ต้องรับหน้าที่เก็บภาพความทรงจำนี้ไปโดยปริยาย
“ไอ้เสือ ยืมกล้องถ่ายอาหารกูหน่อยดิ แม่งน่าตาหน้ากินสัดๆ”
“เสือ กระรอก”
“เฮ้ย ไอ้เสือ มึงมาถ่ายรูปกูหน่อย ชุดนี้อย่างเท่ !”
นั่นล่ะครับ...
ถะ...ถุ้ย !
ผมที่มองไอ้สามหน่อที่เริ่มทำตัวไร้สาระเหมือนเดิมตั้งแต่งานยังไม่เริ่ม ก่อนจะหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปที่พวกมันร้องขอเมื่อซักครู่ คงจะมีแต่ของไอ้จั๊มที่ผมไปไม่ทัน กระรอกก็วิ่งหนีไปแล้ว มันเลยทำหน้าสลดจนถึงตอนนี้
เออดี
“ไอเสือ วันนี้มึงถ่ายรูปดาวไว้เยอะๆ นะเว้ย ขอแบบมุมดีๆ ใต้กระโปรงนี่ยิ่งแหล่ม กูจะปริ๊นไปแปะฝาห้อง”
“เดี๋ยว ไม่ใช่ละไอ้เชี่ยตาม !”
ผมที่ตอนนี้กำลังเช็คเลนส์กล้องของตัวเองก็ต้องเงยหน้ามองไอ้คนหน้าตาดีที่ตอนนี้แต่งตัวได้ดูดีสุดๆ กำลังยืนเก๊กท่า ตัวเองเลยยกกล้องขึ้นถ่ายมัน ไอ้ตามใจมันก็ชูสองนิ้ว ซึ่งไม่เข้ากับหน้าตามันซักนิด
เออดี บักห่า
ผมที่มองรูปที่ถ่ายออกมาก่อนจะเบะปากแล้วเดินกลับไปนั่งที่ ไอ้ตามใจที่ตอนแรกเล่นๆ อยู่ก็เข้ามานั่งบ้าง แล้วเริ่มฟุบหัวลงกับโต๊ะตามไอ้จั๊ม แล้วทั้งโต๊ะก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง ก่อนที่ผมที่นั่งเฉยๆ มองรูปภาพที่ตัวเองถ่ายไว้หลากหลายทั้งวิวและคนก็ต้องสะดุดกับหลายๆ รูปที่ตัวเองคิดว่าจะต้องเอามันไปอัพลงโซเชียลให้ได้
“หืม...”
ผมครางเบาๆ เมื่อเปิดมาถึงรูปที่ไอ้อ้อนรักมันนั่งเขี่ยทราย ก็ต้องหลุดยิ้มออกมาแล้วเลื่อนไปรูปอื่นต่อ ซึ่งส่วนมากจะเป็นรูปของมันทั้งนั้น
“เออไอ้เสือ มึงไม่ไปดูที่กองประกวดเหรอวะ”
ผมที่ตอนแรกนั่งส่องรูปก็ต้องเงยหน้ามองเพื่อนเพียงคนเดียวที่ยังนั่งเล่นโซเชียลอยู่อย่างไอ้หลง มันหันมาทางผมพลางทำสายตาลุกวาวราวกับกำลังบอกว่า...
‘ไปกองประกวดกันเถอะ ~ ไปกองประกวดกันเถอะ ~’
“ไม่ไป”
และผมก็ตอบทันทีทำให้สีหน้ามันหงอลงทันตา
สมน้ำหน้า
“ไอ้เสือออ ไปกันเถอะ น้า กูอยากดูสาว นะๆๆๆๆ”
“ตอนนี้เขาคงเตรียมตัวกันอยู่ ใครเขาจะให้มึงเข้าไปดูวะ”
“มึงไง ไปเก็บภาพกิจกรรม ไปนะๆๆๆ”
“ไม่เอา กูรับแค่ถ่ายภาพตอนประกวดเท่านั้นเว้ย”
“โห่ !”
ผมที่มองคนที่ทำหน้าไม่พอใจพลางมองมาทางผมเคืองๆ ตัวเองเลยได้แต่ยักไหล่ก่อนจะต้องแปลกใจเมื่อไอ้คนที่คาดว่าตอนนี้กำลังเตรียมตัวอยู่ดันอัพเดทสเตตัสเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
อ้อน แล้วรัก
อยากเจอ...
2 นาทีที่แล้ว
ผมอ่านสเตตัสนั้นก่อนจะกดไลค์ไปแบบปกติ แล้วกดเข้าดูคอมเม้นท์มากมายที่เกิดขึ้นจนไอ้เด็กหมีมันต้องปิดที่แสดงความคิดเห็นไว้
อ่า...
ติ๊ง ~
ผมที่ตอนแรกนั่งอ่านคอมเม้นท์ที่พาดพึงถึงตัวเองเป็นบางอันก็ต้องกดออกแล้วมาสนใจกับแชทใหม่ที่เข้ามาและมันก็ทำให้ผมแปลกใจไม่น้อยว่าไอ้คนที่สมควรจะยุ่งอยู่ทำไมมันถึงได้มาทักแชทหาผมแบบนี้
ไอ้หมีเด๋อ : พี่เสือ
ไอ้หมีเด๋อ : อยู่ไหน
พี่เสือดุ : อยู่สวนสามมุม
ไอ้หมีเด๋อ : เบื่อ ไปหาได้มั้ย
ไอ้หมีเด๋อ : อยากเจอ
ไอ้หมีเด๋อ : นะ
ผมที่อ่านแชทแล้วรับรู้ถึงความเหงาหงอยของฝั่งตรงข้ามก็ต้องชั่งใจ เพราะรู้อยู่ว่าวันประกวดดาวเดือนพวกที่เป็นตัวแทนมักจะยุ่งๆ กันหมด แทบจะออกจากห้องเก็บตัวไม่ได้ด้วยซ้ำ ผมเลยไม่รู้ว่ามันจะออกมายังไง ในเมื่อที่นั่นมีคนคอยดูคอยห้ามอยู่เต็มไปหมด และถ้าถามว่าทำไมผมถึงรู้ ก็เพราะไอ้ตามใจมันเคยลากพวกผมไปนั่งหน้าสลอนชมดาวสวยๆ อยู่หลายชั่วโมง
พี่เสือดุ : ตอนนี้มึงอยู่ไหน
ไอ้หมีเด๋อ : ไม่รู้
พี่เสือดุ : เอ้า !
ไอ้หมีเด๋อ : เดินตามเขามา...
ผมที่นั่งอ่านแชทของคนที่อยู่ห่างกันก็ต้องกุมขมับแบบไม่รู้ตัวเพราะความเด๋อๆ ด๋าๆ ของไอ้อ้อนรักที่แสดงออกมา ก่อนจะมองแชทมันอย่างชั่งใจ แต่ยังไม่ทันพิมพ์อะไรฝ่ายตรงข้ามก็ส่งสติ๊กเกอร์หมีมาซะก่อน
ไอ้หมีเด๋อ : (สติ๊กเกอร์หมีร้องไห้)
ผมขมวดคิ้วใส่ไอ้สติ๊กเกอร์นั่น ก่อนจะถอนหายใจออกมา ไม่ใช่ว่าไม่อยากจะไปส่องสาว แต่แค่ตอนนี้ขี้เกียจสุดๆ เท่านั้นเอง
พี่เสือดุ : อยู่กับใคร
ไอ้หมีเด๋อ : หลายคน
พี่เสือดุ : หาเพื่อนคุยดิวะ จะได้ไม่เหงา
ไอ้หมีเด๋อ : ...
พี่เสือดุ : ทนๆ หน่อย เดี๋ยวก็ผ่านไป
พี่เสือดุ : สู้ๆ
ผมมองแชทที่ส่งไปแล้วและคนอ่านก็อ่านอย่างรวดเร็ว ซึ่งไอ้อ้อนรักมันก็เงียบไปซักพักก่อนจะส่งเพียงสติ๊กเกอร์กลับมาเท่านั้น
แล้วผมก็ต้องจ้องไอ้สติ๊กเกอร์นั่นซักพักใหญ่ๆ
เออดี
ผมมองแชทที่นิ่งเงียบไปแล้วก่อนจะเปลี่ยนเป็นเลื่อนดูโซเชียลที่เกิดขึ้นเพื่อฆ่าเวลา ในปากก็มีลูกอมยีห้อโปรดก่อนที่ตัวเองจะเลื่อนไปเห็นรูปน้องดาวคณะวิศวะฯ ที่เพิ่งลงรูปคู่กับไอ้อ้อนรักไปได้ไม่นาน ซึ่งมันทำให้ผมอ้าปากค้างกับความสวยหล่อที่ตีคู่กันมา จนแอบคิดว่าถ้าพวกนี้เป็นแฟนกันจริงๆ คงจะเป็นคู่รักที่เพอร์เฟคไม่น้อย
แล้วถ้าลองคิดเล่นๆ ว่าเป็นผมกับไอ้อ้อนรัก...
เข้...ยักษ์สองตัวจึ๊กกระดึ่ยกัน
จูบ...
จับนม...
มีอะไรกัน...
เดี๋ยวๆ !
ว้ากกกกกกกกกกกก !
กูจะปล่อยให้มึงไปเจอดาวนะอ้อนรัก !
“พี่เสือๆๆๆ !”
ผมที่ตอนแรกนั่งคิดเรื่องไร้สาระเพลินๆ ก็ต้องสะดุ้งเฮือก ไม่ต่างจากไอ้สามหน่อที่นั่งทำกิจกรรมของตัวเองอยู่เงียบๆ ก็ต้องเงยหน้ามองเสียงเพลงที่วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา ทำให้ผมที่เป็นคนโดนเรียกต้องลุกขึ้นแล้วแอคติ้งตกใจตาม
“มีอะไรหรือเปล่าครับน้องเพลง !”
โคตรตอแหลมเลยกู...
“พี่เสือไปห้องพยาบาลกับผมนะ !”
“ห๊ะ”
“ไอ้อ้อนรักพี่ ไอ้อ้อนรัก”
“ไอ้หมีเป็นอะไร !”
“มะ...มัน...”
ผมที่ตอนนี้เบิกตาโพลงด้วยความตกใจจากผู้ส่งข่าวก็ต้องร่างแทบดิ้นในระหว่างการรอฟังข่าวคราวที่เกิดขึ้นจากคนตรงหน้า
อ้าวเฮ้ย พูดซักทีดิวะ !
“ไอ้อ้อนรักมันเป็นลมคากองประกวดไปแล้วครับ !”
เหยดเข้ !!
ผมที่ถูกส่งเป็นตัวแทนจากไอ้พวกเพื่อนรักที่เหลือก็เดินเข้ามาในห้องพยาบาลที่ตอนนี้มีคนมากมายยืนอออยู่จนไม่อยากจะแทรกตัวเข้าไปนัก จนคนที่มาด้วยข้างๆ ต้องมาสะกิดผมยิกๆ
“พี่เสือ เข้าไปกัน”
“ดะ...เดี๋ยวน้องเพลง คนมันเยอะอ่ะ”
“ช่างมัน เดี๋ยวผมแหวกให้”
“ฮื่ออออออ อ้อนรัก อย่าเป็นอะไรไปน้า ยี่หวาเป็นห่วง”
ผมที่ยืนอยู่ห่างๆ ก็ได้ยินเสียงปล่อยโฮของใครบางคนออกมาจากด้านในจนมีเสียงซุบซิบจนได้ยินกันปะปรายบ้างว่า ‘เป็นแฟนกันเหรอ’ หรือไม่ก็ ‘ดาวเดือนคบกันเหรอ’ และสุดท้ายมันก็จบด้วยคำว่า ‘น่ารัก’ และ ‘เหมาะสมกันดี’
เห็นมั้ยล่ะ ผมบอกแล้ว
แล้วมึงจะจ๋อยทำไมวะไอ้เสือ !
“พี่เสือ มาเร็ว !”
ผมที่ตอนแรกยืนเถียงกับตัวเองก็โดนเสียงเพลงลากเข้าไปในกลุ่มคนจนได้ ซึ่งเราฝ่าอยู่นานก็เดินเข้ามาถึงก็เห็นว่าสายป่านกำลังดึงตัวยี่หวาที่กำลังปล่อยโฮซบอกไอ้อ้อนรักอยู่ออกมา
“อย่าแหลมค่ะ เป็นลมไม่ได้รถชนตาย”
“งื้อออ ~”
“ไอ้ป่าน พี่เสือมาแล้ว”
และนั่นล่ะครับ ผมตอนแรกที่โดนรัศมีดาวเดือนกลบจนมิดก็ต้องโดนสายตาหลายๆ คู่มองมา พร้อมกับเสียงซุบซิบเบาๆ
‘นี่ดิคู่จริง’
‘สรุปสองคนนี้คบกันใช่มั้ย’
‘อยากเชียร์ยี่หวานะ แต่พี่เสือก็น่ารักอ่ะ’
‘อ้อนรักชอบพี่เสืออออ’
‘ได้ข่าวว่ากำลังจีบกัน...’
ว้ากกกกก !
ถ้าจะนินทาก็นินทาเบาๆ เว้ยยยย !
“อ้าวทุกคน ออกไปข้างนอกกันได้แล้วค่ะ มายืนมุงกันแบบนี้คนเป็นลมก็ตายกันพอดีสิคะ อากาศค่ะ ต้องการอากาศ ออกไปเร็วๆ เลย”
ในที่สุดเสียงของอาจารย์ห้องพยาบาลก็ดังขึ้นพร้อมกับยกมือโบกไล่คนที่ยืนมุงอยู่ออกไป ทำให้ผมต้องเดินออกไปตามแต่กลับโดนสายป่านและเสียงเพลงท้วงไว้
“พี่เสือ !”
“หือ...”
“จะไปไหนพี่”
“ก็...”
“พี่อยู่เฝ้าไอ้อ้อนรักที่นี่แหละ เดี๋ยวพวกหนูไปกันเอง ลุก !” สายป่านที่หันไปฉุดกระชากดาวคณะตัวเองให้ลุกขึ้นอย่างเอาเป็นเอาตายจนทำให้เสียงเพลงต้องเข้าไปช่วยแล้วหันมามองทางผมแบบฝากฝังหน้าที่อันใหญ่หลวงไว้ให้
“ฝากอ้อนรักด้วยนะพี่เสือดุ”
เข้...
แล้วทั้งสามคนที่เหลืออยู่รวมถึงอาจารย์ห้องพยาบาลก็เดินออกไป เหลือแต่ผมกับไอ้เด็กหมีที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง
พับพ่า !
ผมที่ตอนแรกยืนนิ่งอึ้งอ้าปากค้างอยู่ก็ต้องหันกลับมามองร่างหมีที่นิ่งอยู่อีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปที่ข้างเตียงของมัน ตอนนี้ไอ้อ้อนรักมันนิ่งมาก ดวงตาหลับสนิท หายใจก็สม่ำเสมอ คาดว่าน่าจะหลับอยู่นั่นแหละ ก่อนที่ตัวเองจะถอนหายใจออกมาแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ เตียงเพื่อยอมรับหน้าที่ ‘เฝ้าเด็กป่วย’ อย่างช่วยไม่ได้ และเมื่อภารกิจนั่งเฝ้าของตัวเองดำเนินไปกว่าสิบนาที ผมก็บอกได้คำเดียวเลยว่า...
น่าเบื่อ
น่าเบื่อสัด !
อ้ากกกกกกกก !
ผมที่ตอนนี้ขยับท่าร้อยแปดท่าในเวลาเพียงสิบนาทีบนเก้าอี้ตัวเดียวจนไม่รู้จะนั่งท่าไหนสุดท้ายก็ต้องลุกขึ้นเพื่อหาอะไรเล่นในห้องพยาบาลเพื่อฆ่าเวลา
แล้วคิดว่ามีมั้ยล่ะ
เออ ไม่มี !
ผมที่ถอนหายใจออกมารอบที่ล้านก็ต้องดีใจที่ตัวเองดันหยิบกล้องลูกรักติดมือมาด้วย ก่อนจะเดินไล่ถ่ายภาพขวดยา โต๊ะ เก้าอี้ เตียงนอนที่อยู่ในห้อง จนลืมคิดไปแล้วว่าต้องเก็บแบตไว้ใช้กับภารกิจการถ่ายภาพการประกวดดาวเดือนที่เริ่มตอนห้าโมงเย็นอีก
ช่างแม่งละ เบื่อเว้ย !
แชะ !
แชะ !
แชะ !
นั่นล่ะครับ รัวๆ เข้าไป บางรูปก็ออกมาดี บางรูปก็ใช้ไม่ได้เลย แต่ช่างแม่ง ถ่ายให้หมด เอาให้ทั่ว...
“เหี้ย !”
ผมที่หมุนตัวไปรอบห้องก็ต้องอัญเชิญสัตว์บางชนิดเข้ามาในห้องพยาบาลเมื่ออยู่ๆ ไอ้คนที่นอนอยู่ตอนแรกมันก็เข้ามาอยู่ในเลนส์กล้องผมระยะประชิด จนตัวเองที่ถอยหลังอัตโนมัติแทบเสียหลักแต่โชคดีที่ไอ้เด็กหมีมันคว้าเอวของผมไว้
“อ้อนรัก !”
“ชู่ว์...”
“มึงเล่นอะไรเนี่ย !”
“พี่เสือ”
ไอ้อ้อนรักมันเรียกผมเบาๆ พลางขมวดคิ้ว ก่อนที่ตัวเองจะถอยออกมาจากจากมันที่ยืนอยู่ แล้วมองหน้ามันอย่างหาเรื่อง
บักห่านี่ กูตกใจเด้ !
“หายแล้วหรือไง ลุกมาเดินเนี่ยห๊ะ !”
“...” ส่ายหัว
“แล้วทำไมถึงเป็นลม”
“อึดอัด”
“...”
“คนเยอะ”
“...”
“แล้วก็โดนจับ...”
ไอ้อ้อนรักมันพูดเสียงเบาแล้วก้มหน้าทำท่าสลดอีกครั้งจนผมต้องถอนหายใจออกมาแล้วดันร่างของมันไปที่เตียง
เดี๋ยว ไม่สิบแปดบวกนะ !
ไอ้อ้อนรักมันกลับไปนั่งบนเตียงเหมือนเดิมแล้วเงยหน้ามองผมที่ยืนมองมันอยู่ ก่อนที่มันจะพูดคำๆ หนึ่งออกมาเบาๆ จนทำให้ผมต้องขมวดคิ้ว
“ดีใจ”
“ห๊ะ”
“ดีใจที่เจอพี่เสือ”
“...”
กริบดิ...
กริบดิ กูเนี่ย !
“นอนมั้ย” ไอ้อ้อนรักมันพูดด้วยสีหน้าซื่อๆ พร้อมกับตบเตียงพยาบาลนั่นเบาๆ ทำให้ผมส่ายหัวรัวๆ
“มึงนอนเลย เดี๋ยวกูไปแล้ว”
“ไป...”
“เออ มึงจะได้พักผ่อนไง”
ไอ้อ้อนรักมันมองมาทางผมด้วยสายตาผิดหวังก่อนจะส่ายหัว
“ไม่อยากให้ไป”
นั่นล่ะครับ แล้วผมก็ต้องมารับมือกับคำพูดตรงๆ ที่ออกมาพร้อมกับใบหน้าซื่อๆ มึนๆ ของมันอย่างเลี่ยงไม่ได้
ไอ้เด็กหมี !
“กูหิวข้าว”
“ได้”
“...”
“ไปกินก็ได้”
และคำตอบแบบใหม่ของมันหลังจากที่ผมอ้างว่า ‘หิวข้าว’ ก็ทำให้ตัวเองต้องถอนหายใจอีกครั้งแล้วเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงของมันเหมือนเดิม อย่างน้อยก็คิดว่ามันไม่ได้เอาแต่ใจบังคับให้ผมอยู่ขนาดนั้น แต่ยังมีความ ‘เป็นห่วง’ อยู่บ้าง
หรือเปล่า...
“แล้วเย็นนี้จะขึ้นเวทีไหวมั้ยเนี่ย”
“ไม่”
“เอ้า !”
“ไม่เอาแล้ว” ไอ้อ้อนรักมันพูดด้วยสีหน้าจริงจังเพื่อบอกว่ามันไม่คิดจะประกวดพวกนี้แล้วจริงๆ
“ได้ไง คณะมึงเขาหวังกับมึงไว้เยอะนะเว้ย ถึงกูจะแอบดีใจที่มึงไม่คิดจะประกวดคณะกูเลยมีสิทธิ์แตะตำแหน่งเดือนมหา’ลัยบ้าง แต่กูก็ไม่คิดจะสนับสนุนคนที่คิดจะทิ้งและไม่รับผิดชอบหน้าที่ตัวเองนะ”
“...”
“ลองคิดดูดีๆ อ้อนรัก พี่แป๋มเขาหวังกับมึงไว้เยอะ”
“เป็นเดือนดียังไง”
“ก็...” ผมชะงักกับคำถามของเด็กหมีตรงหน้าก่อนจะนึกถึงตอนที่ไอ้ตามใจประกวดก่อนจะค่อยๆ พูดออกไป “ชื่อเสียง...”
“ไม่อยากได้”
“มีสาวๆ กรี๊ด”
“...” ส่ายหัว
“ได้รางวัลด้วย”
“ไม่”
“อ้อนรัก งั้นกูจะบอกเรื่องดีสุดๆ ของการเป็นเดือนให้เลยก็ได้นะ”
“อืม”
“มึงจะได้อยู่ใกล้ดาวมหา’ลัยคนก่อนที่สวยสัดๆ ได้อยู่ท่ามกลางผู้หญิงสวยๆ เผลอๆ อาจจะได้สิ่งล้ำค่าตรงนั้นมาเป็นแฟนก็ได้ นั่นเป็นสิ่งที่กูฝันเลยนะเว้ย แต่กูไม่มีสิทธิ์เท่ามึงไง”
“...”
“ถ้าได้แฟนสวยก็พามาแนะนำบ้างนะ กระซิก...”
“ไม่ต้องการ”
ไอ้อ้อนรักมันพูดขึ้นขึ้นมาอีกครั้งเสียงเบา จนผมอยากจะลงไปดิ้นให้ตายไปข้างกับความดื้อด้านที่ผมส่งมอบสิ่งดีๆ ให้ ก่อนที่ตัวเองจะต้อง ‘หัวใจ’ กระตุกวาบเมื่อมันพูดประโยคต่อไปออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง
“แค่พี่เสือ”
“...”
“ที่ต้องการ”
เออดี ทำลายใจกูเข้าไป
ผมที่ตอนนี้มองหน้าไอ้อ้อนรักที่พูดขึ้นมาพลางมองหน้าผมจนตัวเองต้องเกาแก้มด้วยความประหม่าไม่รู้จะตอบรับคำพูดมันยังไงดี ก่อนที่ไอ้อ้อนรักมันจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง
“พี่เสือ”
“หือ”
“ถ้าผมได้ตำแหน่งพี่จะชอบมั้ย”
“ทะ...ทำไมต้องชอบวะ”
“พี่เสือ”
เอาแล้วไง เริ่มเรียกชื่อกูให้ระทวยแล้วโจมตีด้วยคำพูดแล้วไง
ฮื่ออออ !
”ว่า”
“ผมชอบพี่จริงๆ นะ”
“เออ”
“พี่เสือ”
“อะไรอีกวะ”
“เวลาพี่เขิน...น่ารักดีนะ”
“...”
“พี่เสือ”
“หะ...”
“อยากจูบ”
“ดะ...อื้อ...!”
ผมที่ตอนแรกนั่งนิ่งคอยตอบรับกับคำพูดของมันเท่านั้นก็ต้องลืมตาโพลงเมื่อไอ้เด็กหมีมันขยับเข้ามาใกล้แล้วจับใบหน้าผมไว้พร้อมกับทาบริมฝีปากเข้ามาที่ริมฝีปากผมทันที ตัวเองที่นิ่งอึ้งเมื่อโดนปากนุ่มๆ ของฝ่ายตรงข้ามสัมผัส ดูดเม้ม และที่สำคัญแม่งสอดลิ้นเข้ามาในส่วนที่ไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้มาก่อนหัวใจก็เต้นรัวจนแทบหลุดออกมาจากร่าง
จูบแรกที่วาดฝันไว้ว่าจะให้สาวสวยระดับดีกรีนางงามจักรวาลได้ลิ้มลองเป็นคนแรกก็ต้องพังทลายลงและไหนจะต้องมาตบตีกับหัวใจตัวเองต่อเมื่อความรู้สึกที่เกิดขึ้นลึกๆ ที่มีกับไอ้คนที่ขโมยไปมันไม่ใช่ความโกรธเคืองแต่ดันเป็นการ ‘รู้สึกดี’ นี่สิ
พับพ่า...
จะหยุดหายใจแล้วกู...
-----------------------------------------------
ขอบคุณที่แวะมาอ่านจ้า
หัวข้อ: รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ #อ้อนรักเสือดุ ► บทส่งท้าย -จบแล้ว- (18.5.18) (อ่าน 200686 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก