รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ #อ้อนรักเสือดุ ► บทส่งท้าย -จบแล้ว- (18.5.18)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ #อ้อนรักเสือดุ ► บทส่งท้าย -จบแล้ว- (18.5.18)  (อ่าน 199792 ครั้ง)

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
อยากบอกว่าสะใจกับคำตอบของอ้อนที่ตอบยี่หวามากๆๆ :katai2-1: :katai2-1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
พี่เสือดุ๊ดุไม่กล้าถามอะจิ น่ารักอะคู่นี้ หมีเด๋อ ไม่เด๋ออย่างที่คิดซะละ  :hao3:
รุกกันต่อไปนะจ๊ะน้องหมี
 :3123:  :pig4:  :3123:

ออฟไลน์ ก้อนขี้เกียจ

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 580
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
เหล้าทำให้หน้าแดงคือเรื่องจริง แต่สรุปว่าอเอนรักเมาจริงใช่มั้ย555555 ฉันงงมาเลยพี่หมี

ออฟไลน์ Ginny Jinny

  • ความเป็นจริงมันวุ่นวาย ก็ขอให้ใจมันสบายๆในความฝัน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2099
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4

ออฟไลน์ Daramin

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ loveview

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1912
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-10

ออฟไลน์ merizel-rada

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +109/-0
รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ
ตอนที่ 15
อยากลวนลามเสือ
   






   “อ้อนรัก ขอเดินแบบเป็นธรรมชาตินะ”

   “...” พยักหน้า

   “ดีมาก”

   ผมที่ถือกล้องตัวเดิม มีนายแบบหล่อๆ คนเดิม และวิวที่สวยสุดๆ เหมือนเดิมก็ต้องยกมือขึ้นปาดเหงื่อท่ามกลางแสงแดดช่วงสาย เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่จะลงถ่ายภาพจริงๆ โดยทุกๆ คนมารวมตัวกันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า ซึ่งดาวคณะที่ถ่ายไปก่อนใครก็เสร็จไปเรียบร้อย เหลือแต่ไอ้อ้อนรักที่ยังหามุมลงตัวไม่ได้ ยอมรับว่ามันหล่อ แต่ก็ยากที่จะทำให้คนหล่อมาอยู่ในมุมที่ดีที่สุดได้

   เดินอยู่ก็ไม่เวิร์ค

   แล้วถ้านั่ง...

   “พี่เสือ”

   “ว่าไงวะ”

   “พักก่อนมั้ย”

   “ไม่เป็นไร”

   ผมที่ยังคงมองไปที่ร่างสูงที่ตอนนี้อยู่ท่ามกลางแสงแดดเช่นกัน คิ้วของมันขมวดจนเป็นปม ก่อนจะเดินออกไปจากตรงนี้ซะดื้อๆ ทำให้ผมที่มองตามก็ต้องอ้าปากค้าง ก่อนจะต้องแปลกใจเมื่อคนที่เดินออกไปแล้วมันเดินกลับมาพร้อมกับเสื้อฮาวายสีสันทึบๆ เท่ๆ ของมัน เมื่อมาถึงไอ้เด็กหมีมันเอาเสื้อตัวนั้นขึ้นมาคลุมหัวผมให้พร้อมกับใช้ปลายเสื้อผูกกันจนเป็นปมเพื่อที่จะไม่ให้ลมพัดปลิว

   “ว๊ายยยยย ~”

   “คู่เรียลค่ะคู่เรียล”

   “น้องอ้อนน่ารักจังเลยลู๊กกกก”

   “งื้อออ อ้อนรักของยี่หวา...”

   “ไอ้เชี่ยอ้อนร้ายยย”

   “ไอ้เสือมึงห้ามหลงเสน่ห์มันนะเว้ยยย !”

   และเสียงจากในร่มที่รอดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ ก็ทำให้ผมหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา ก่อนจะพูดกับไอ้อ้อนรักเบาๆ

   “ขอบใจเว้ย...”

   “ไม่เป็นไร”

   “กูคิดไม่ออกแล้วว่ะว่าจะถ่ายรูปมึงแบบไหนดี”

   “อ่า...”

   “จริงๆ ก็ถ่ายมาเยอะแล้วนะ”

   ผมขมวดคิ้วก่อนจะกดดูรูปที่ถ่ายมาทั้งหมดหลายสิบรูปแต่ดูเหมือนจะไม่มีรูปไหนที่สามารถทำให้เดือนวิศวะฯ คนนี้กลมกลืนไปกับสถานที่ได้เลย เพราะทุกรูปที่ผ่านมาทุกคนก็คงจะแค่มองว่ามีคนหล่ออยู่ในรูปเท่านั้น

   “แก้ผ้าเลย !”

   “ซิกแพคๆ”

   “น้องอ้อน ลงน้ำเลยค่าาาา ~”

   เสียงเชียร์จากในร่มที่ดังขึ้นอีกครั้งทำให้ผมกับไอ้นายแบบหน้าตาดีมองหน้ากัน ก่อนที่มันจะถอดเสื้อตัวเองออกทันทีทำให้ผมรีบท้วงไว้

   “ทำอะไรวะ”

   “ลอง...”

   “...”

   “พี่เสือจะได้พัก”

   ร่างสูงที่ตอนนี้ท่อนบนเปลือยเปล่าไปเรียบร้อยท่ามกลางเสียงโห่แซวไกลๆ ก็เดินลงไปในน้ำทะเลสีใสจนกระทั่งร่างของมันลงไปในน้ำทั้งหมด

   “โอ๊ยยย หล่อ ซิกแพคงาม คุ้มค่าคุ้มมม” เสียงพี่แป๋มที่ตะโกนมาจนพวกผมได้ยิน  ก่อนที่ตัวเองจะถอยตัวออกมาเล็กน้อย แล้วตะโกนบอกไอ้อ้อนรัก

   “อ้อนรัก ลงไปทั้งตัวเลย !”

   “...”

   “แล้วค่อยๆ โผล่จากน้ำแล้วเดินขึ้นมา...”

   คนที่ทำตามคำสั่งของผมอยู่ห่างๆ มันค่อยๆ จมลงไปในน้ำใส ก่อนจะโผล่ขึ้นมาโดยในมือมีช็อปวิศวะเปียกๆ ขึ้นพาดไหล่ และร่างกายสวยงามภายใต้แดดจ้าก็ค่อยๆ เดินขึ้นมา

   อ่า...

   แชะ...







   “เสร็จซักที ที่เหลือก็แค่ตอนเย็นใช่มั้ย”

   “ใช่แล้วจ้ะพ่อมือกล้องฝีมือดีราคาถูก ไหนเจ๊ขอเสพรูปภาพทั้งหมดหน่อยสิ”

   พี่แป๋มที่เดินเข้ามาหลังจากที่ไปลวนลามไอ้อ้อนรักเสร็จก็เข้ามาหาผมและรับกล้องจากผมไป ซึ่งหลายๆ คนก็ต่างไปมุงดูกันอยู่ตรงนั้น ผมที่นั่งใช้สมุดพัดให้ตัวเองทั้งๆ ที่มีเสื้อฮาวายผูกอยู่บนหัวก็ต้องเงยหน้ามองไอ้อ้อนรักที่เดินเข้ามาด้วยสภาพตัวเปียก

   “ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เดี๋ยวไม่สบาย”

   “ได้”

   “เฮ้อ...ร้อนชะมัด”

   “พี่เสือ”

   “หืม...”

   “ไปด้วยกัน”

   “ห๊ะ”

   “กลับด้วยกันมั้ย...”

   คำชวนที่ดูเหมือนจะปกติธรรมดานั่น แต่สายตาที่มองมานั้นมีแต่คำว่า ‘มาเถอะๆ’ เต็มไปหมด จนผมไม่รู้จะตอบออกไปยังไงเลยได้แต่ลุกขึ้นยืน และยังไม่ทันจะตัดสินใจดีไอ้เพื่อนตัวดีทั้งสามตัวของผมมันก็ตะโกนเรียกขึ้นซะก่อน

   “ไอ้เสือ ส้มตำเว้ย !”

   แล้วหูผมก็ผึ่งทันที

   “พี่เสือ”

   “อ้อนรัก มึงไปคนเดียวได้ใช่มั้ย กูหิวอ่ะ”

   “...” พยักหน้า

   “รีบมานะ”

   ผมพูดแค่นั้นก่อนที่คนตรงหน้ามันจะหันหลังและเดินออกไป ผมที่ยืนมองอยู่ห่างๆ ก็ต้องใจกระตุกขึ้นมาเมื่อไอ้อ้อนรักมันเดินไปได้ไม่ไกล สาวสวยอารมณ์ดีอย่างยี่หวาก็เข้ามาเดินขนาบข้าง ขาผมที่กำลังจะก้าวเดินอัตโนมัติก็ต้องชะงักเมื่อเสียงจากด้านหลังดังขึ้นและเรียกสติไว้ก่อน

   “ไอ้เสือ ไก่ย่างจะหมดแล้วนะเว้ย !”

   เหี้ย...

   ‘อยากลอง’

   เหี้ยยยยยย !

   ผมที่ตอนนี้จดจ่ออยู่กับประโยคซ้ำๆ ของไอ้เด็กหมีก็ต้องล้มเลิกความคิดที่จะตามไปแล้วเดินกลับมานั่งรวมกับไอ้พวกสามหน่อที่เหลือ ในใจก็คิดซะว่าไอ้อ้อนรักมันก็โสด แถมยังเป็นผู้ชาย ไม่แปลกอะไรถ้าจะมีเรื่องแบบนั้นอีก

   ...

   ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก

   ทำไมทำใจกินของอร่อยไม่ได้เลยวะ !

   “ไอ้เสือ ใจเย็นๆ หน้าหงิกเป็นตูดแล้ว”

   “เชี่ย...”

   “กินเว้ยๆ เผื่ออารมณ์จะดีขึ้น”

   พวกเพื่อนๆ ของผมมันพูดขึ้นพลางหยิบปีกไก่ย่างหอมๆ มายื่นให้ผม ตัวเองเลยรับมากินอย่างว่าง่าย และพยายามปัดเรื่องไร้สาระออกจากหัว ก่อนที่ไอ้หลงมันจะพูดขึ้นมา

   “วันนี้อยู่กันครบ มาตอบคำถามกันดีมั้ยวะ”

   “เออ ดีๆ”

   ผมที่มองไอ้สามหน่อที่ตกลงกันเรียบร้อย ก่อนที่ไอ้หลงมันจะเป็นคนเริ่มคำถามโดยมันเป็นคนถามไอ้จั๊ม

   “ไอ้จั๊มตอนนี้มึงแอบคบใครแล้วไม่บอกพวกกูหรือเปล่า”

   “เปล่า”

   “อ้าว แล้วที่กูเห็นแม่งแชทบ่อยๆ วะ”

   “คำถามเดียวเพื่อน” อยู่ๆ ไอ้ตามใจมันก็ขัดขึ้นก่อนจะหันไปสะกิดไอ้จั๊มเพื่อที่จะให้ถามต่อ

   “ไอ้ตามใจ”

   “หืม”

   “ทำไมถึงชอบกวนกู”

   “...”

   เงียบเลยดิ

   ผมมองไอ้ตามใจที่อ้าปากค้างกับคำถาม ก่อนที่มันจะค่อยๆ เกาแก้มตัวเองแล้วพูดออกมาเสียงเบา

   “ก็อยากกวนเฉยๆ”

   “เหรอ”

   “เออ”

   แล้วแม่งก็ตรึงเครียดขึ้นมาทันที...

   “ไอ้ตามใจมึงถามต่อดิวะ !”

   ผมที่เห็นว่ามันหน้าจ๋อยไปก็เลยพูดขึ้น ก่อนที่ไอ้ตามใจมันหันมาอ้าปากพะงาบๆ ใส่ผมที่พอจะรู้เรื่องของมัน ตัวเองเลยได้แต่พยักหน้าให้

   “อะ...เออ ไอ้เสือ...”

   “ว่า”

   “มึงหวั่นไหวกับไอ้อ้อนรักแล้วใช่มั้ย”

   “...”

   เหยดแหม แม่งเล่นกูละ

   “เอ้า ตอบดิ”

   ไอ้คนทรยศ เมื่อกี๊กูอุตส่าห์ช่วยมึงออกจากสถานการณ์ลำบาก

   งื้อออออ !

   “ไม่”

   “ห้ามโกหก”

   “ไม่...”

   “...”

   “ไม่รู้เว้ยยยยยย !”

   “หน่อวววววว ~”

   “ห่าเอ๊ย ไอ้หลง !”

   “ห๊ะ”

   “ทำไมกูถึงได้ถามมึงอีกแล้ววะ !” ผมที่ตอนแรกก็ตะหงิดๆ อยู่ก็ถามขึ้น ไอ้หลงมันเลยส่ายหัว

   ใครแม่งข้ามคิวววว !

   “ถามๆ มา ไม่เป็นไรหรอก”

   “เออๆ”   

   “มา พร้อม !”

   “มึงกับไอ้ซันทำไมถึงไม่ถูกกัน”   

   “ใครบอกไม่ถูก”

   และไอ้คนที่ผมถามมันก็ยังไม่ทันได้ตอบ เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นพร้อมกับเข้ามานั่งตรงที่ว่างที่เหลืออยู่ ไอ้ซันมันมาถึงมันก็กราดสายตาหาเรื่องมองมาทางพวกผมทันที ไอ้หลงมันเลยพูดขึ้น

   “เพราะมันกวนตีนแบบนี้ไง”

   “ใจเย็นนนน”

   ไก่ยังไม่หมด อย่าเพิ่งล้มโต๊ะ !

   “ไอ้อ้อนรักไปไหน”   

   “ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า”

   ผมที่รู้คำตอบดีเลยตอบไอ้ซันไป ไอ้ตามใจที่ตอนนี้หันไปกวนไอ้จั๊มแล้วก็หันมามองแล้วส่งสายตากวนประสาทมาให้ ส่วนไอ้หลงนี่ไม่ต้องพูดถึง

   ทำหน้าอารมณ์เสียไปเรียบร้อย

   “อ๋อ...”

   คนที่มาเยือนใหม่พยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่มันจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นจนทำให้พวกผมที่นั่งอยู่ก่อนต้องทำหน้างง เมื่อคนที่ตีเนียนนั่งไปด้วยกันมันไม่ยอมลุกไปไหน

   โอเค เรื่องนี้เสือจะไม่ยุ่ง แทะไก่ต่อก็ได้...

   ติ๊ง ~

   ผมที่ตอนแรกใจจดใจจ่ออยู่กับการกินไก่ก็ต้องก้มลงดูโทรศัพท์ของตัวเองที่แชทเข้ามา ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นไอ้เด็กหมีที่เพิ่งเดินไปได้ไม่นาน


   ไอ้หมีเด๋อ : พี่เสือ

   ไอ้หมีเด๋อ : ออกจากห้องไม่ได้

   ไอ้หมีเด๋อ : ติดอยู่ข้างในกับยี่หวา...

   ไอ้หมีเด๋อ : ช่วยด้วย


   เข้...

   ผมที่อ่านแชทอยู่ก็ต้องนิ่งอึ้งไปเรียบร้อย ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นทั้งๆ ที่ปีไก่ยังคาปาก ก่อนจะหันไปบอกคนที่นั่งอยู่

   “เฮ้ยพวกมึง เดี๋ยวกูมานะ...”

   “ไปช่วยไอ้อ้อนรักเหรอ”

   “เอ่อ...”

   “หือ มีอะไรกัน” ไอ้ตามใจคนขี้เสือก

   “จะไปทำไมวะ”

   “ก็มันขอความช่วยเหลือ...”

   “มันก็ทักมาหากู”

   “...”

   “กูเลยบอกว่าผู้หญิงเขาเสนอ มึงก็สนองไปเถอะ โอกาสที่จะได้ดาวคณะไม่ใช่ง่ายๆ”

   “...”

   “อย่าไปกวนมันเลย”

   ผมที่ตอนนี้อึ้งกิมกี่ไปเรียบร้อย เพราะไม่รู้จะเอายังไงดี ถ้าไปจะถือว่าไป ‘กวน’ มันหรือเปล่า บางทีไอ้อ้อนรักมันอาจจะอยู่ในอารมณ์อยากรู้อยากลองอีกก็ได้

   เหี้ย ตัดสินใจดิไอ้เสือ

   ติ๊ง ~


   ไอ้หมีเด๋อ : พี่เสือ...


   ว้ากกกกกกกกก !

   “ไอ้เสือ ถ้ามึงไม่ไปเดี๋ยวกูไปให้เองนะเว้ย” อยู่ๆ ไอ้ตามใจมันก็พูดขึ้นมาแล้วทำท่าลุกขึ้น ผมเลยห้ามไว้ ก่อนจะพูดออกไป

   “ไม่เป็นไร กูไปได้ๆ แค่เปิดประตูเอง”

   “เออ รีบไปดิวะ”

   “เออ...”

   ผมหันไปมองหน้าไอ้ซันที่ตอนนี้หยิบเอาปีกไก่ที่เหลือไปกินเรียบร้อย ก่อนที่มันจะพูดขึ้นมา

   “เอาเถอะ กูก็ลืมไปว่าหน้าอย่างมันต่อให้สวยกว่าดาวก็คงจะได้ง่ายๆ”

   “...”

   “รีบไป เดี๋ยวห้ามไม่ทันนะมึง”

   ผมที่มองหน้าพวกมันทุกคนอีกครั้งก่อนจะหันหลังเดินออกจากตรงนั้น ซึ่งตอนแรกก็แค่เดินอย่างใจเย็นเพราะไม่อยากให้พวกมันมาล้อทีหลัง แต่พอออกมาได้ไม่ไกลตัวเองก็ใส่ตีนหมาวิ่งไปทางที่พักทันทีและใช้เวลาไม่นานร่างของผมก็มาถึงที่จนได้ราวกับวาปมายังไงยังงั้น

   “แฮ่กๆ ถุ้ย !”

   สัด ลืมทิ้งกระดูก !

   ผมที่มาถึงได้หมาดๆ ด้วยอาการหอบแฮ่กก็เดินเข้าไปทางห้องตัวเองทันที และพอไปถึงก็ต้องตกใจกับแม่กุญแจตัวใหญ่ที่ถูกใส่ไว้จนตัวเองต้องตกตลึงแล้วเข้าไปจับก็พบว่ามันล็อคอยู่

   เชดดดดด แล้วจะไขยังไงล่ะครับ !

   “เฮ้ย !”

   ผมที่เข้าไปทุบประตูห้องที่ปิดสนิทอยู่ ก่อนจะเรียกคนที่อยู่ด้านใน

   “อ้อนรัก !”

   “พี่เสือ !”

   “เปิดประตูยังไงวะ...”

   “พี่เสือ...”

   ผมที่กำลังวุ่นอยู่กับการหาทางเปิดประตูก็ต้องตกใจเมื่อร่างสูงของใครบางคนเดินออกมาจากด้านข้างด้วยสภาพกางเกงบ็อกเซอร์เปียกๆ ตัวเดียวที่แนบไปกับสัดส่วนของมัน

   เหยด...

   ห่อหมกห่อใหญ่

   ผมมองสิ่งใต้สะดือของไอ้อ้อนรักด้วยสายตาตื่นตะลึง โดยอดที่จะแอบอิจฉาในความเพอร์เฟคของร่างกายมันไม่ได้

   เข้...

   “พี่เสือ...”

   “...”

   “พี่เสือ !”

   “หะ...ห๊ะ !”

   “อ้อนรักกก ช่วยยี่หวาด้วย พายี่หวาออกไปด้วยน้า ยี่หวาปีนหน้าต่างไม่ได้ ~”

   ผมกับไอ้อ้อนรักมองไปทางประตูห้องที่ถูกทุบจากด้านใน ก่อนที่เราจะหันมามองหน้ากันอีกครั้ง คนตรงหน้ามันส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะจับผมหันหลังแล้วพาเดินไปอีกทาง

   “เฮ้ย เดี๋ยวๆ”

   “ไป”

   ไอ้อ้อนรักมันพูดแค่นั้น ก่อนจะดันร่างผมจนพวกเราเดินออกจากระยะของห้องนั้นได้ จนกระทั่งไปถึงห้องๆ หนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก มันจึงเดินเข้าไปเปิดทันทีราวกับเป็นเจ้าของห้อง ซึ่งผมก็ต้องแปลกใจเมื่อในห้องนี้ไม่มีใครอยู่ซักคน มีเพียงผมกับมันที่เพิ่งเข้ามาเท่านั้น

   “พี่เสือ นั่งก่อน”

   ไอ้อ้อนรักมันชี้ไปที่เตียงที่ตั้งเด่นอยู่กลางห้อง ซึ่งเจ้าตัวไม่ได้เฉียดเข้ามาใกล้เพราะตัวเปียก ผมเลยไปนั่งรอตามมันบอก ก่อนที่คนที่ยืนอยู่ห่างๆ จะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปปล่อยให้ผมนั่งไม่เข้าใจอยู่คนเดียวว่ามันจะลากผมมาด้วยทำไม

   เดี๋ยวดิ...

   ผมมองไปรอบๆ ด้วยความประหม่า เพราะไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำอะไรดี พอจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นก็ไม่รู้อีกว่าจะเล่นอะไร เลยทำได้แค่นั่งเสพโซเชียลไปเงียบๆ เท่านั้น

   
   อ้อน แล้วรัก รู้สึก มีความสุข

   2x กรกฎาคม เวลา 21.20 น.

   
   หืม...

   ผมอ่านวันเวลาที่มันโพสต์เฟสบุคล่าสุดซึ่งเป็นวันเดียวกับที่เราไปเดินตลาดนัดกลางคืน ก่อนที่ตัวเองจะกดเข้าไปที่ชื่อของคนที่ปรากฎอยู่ ง่ายๆ ว่าผมกำลังจะส่องเฟสมันนั่นแหละ ก่อนจะต้องสะดุ้งรีบกดล็อกหน้าจอโทรศัพท์เมื่อไอ้อ้อนรักมันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว

   อีกแล้ว...

   อึก...

   ไม่เอา ไอ้เสือ ห้ามอิจฉา...

   อยากลูบ...

   ว้ากกกก ไม่ใช่อิจฉาแล้ว นี่มันหื่นชัดๆ !

   “หน้าแดง”

   ไอ้อ้อนรักที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็ต้องทำหน้างงๆ แล้วพูดขึ้นทำให้ผมต้องยกมือขึ้นมากุมใบหน้าตัวเอง ก่อนที่ไอ้คนที่ทักมันจะเข้ามาจับมือของผมออก

   “พี่ไม่สบาย...”

   “ปะ...เปล่า กูสบายดีเว้ย !”

   “ไม่จริง”

   “อ้อนรัก กูสบายดีจริงๆ มึงจะไปรู้ดีกว่าตัวกูได้ไงวะ !”

   “แต่หน้าแดง”

   “ไม่แดง !”

   “แดง”

   “ไม่เว้ย !”

   ผมที่เถียงคนตรงหน้าขาดใจโดยที่มันเองก็มองมาอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน จนตัวเองต้องเป็นฝ่ายหันหน้าหนีมันแทนเพื่อที่จะให้การเถียงของเราจบลง ก่อนที่ไอ้อ้อนรักมันจะถอนหายใจยอมแพ้แล้วเข้ามานั่งข้างๆ ผมบนเตียง

   ดะ...เดี๋ยว...

   “อ้อนรัก ทำไมมึงไม่ไปแต่งตัววะ !”

   “ไม่มี”

   “...”

   “ชุด...”

   ไอ้คนข้างๆ มันพูดเสียงเบาพลางก้มหน้าลงอย่างสลดทำให้ผมที่นั่งอ้าปากค้างเพราะไม่รู้จะพูดปลอบมันยังไงเลยได้แต่เงียบลงบ้าง

   แล้วแม่งก็เงียบ...

   ไอ้เหี้ย อึดอัดดดดดดด

   “พี่เสือ”

   “ว่าไงวะ...”

   “พี่เสือ”

   “อะไร”

   “ไม่มีอะไร”

   “เอ้า ไอ้นี่”

   ผมมองไอ้คนที่ตอนนี้เรียกชื่อผมโดยที่ไม่หันมามองด้วยซ้ำ ซึ่งคนที่นั่งอยู่ข้างผมโดยสภาพเราสองคนตอนนี้ค่อนข้างจะล่อแหลมไปทางสิบแปดบวกยังไงยังงั้น ตัวเองเลยได้แต่เกาหัวงงๆ ให้กับไอ้อ้อนรักจนรังแคแถบร่วง ก่อนที่คนที่นั่งข้างๆ มันจะหันมาทางผมแล้วพูดขึ้นอีกครั้ง

   “พี่เสือ”

   “อ้อนรัก”

   “...”

   “ถ้าคราวนี้ไม่พูดกูต่อยมึงแน่”

   “อ่า...”   

   “มีอะไรพูดมา !”

   “อยากจูบ”

   ผมมองไอ้คนที่คราวนี้มันหันมามองหน้าผมอย่างจริงจังแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งตัวเองก็ได้แต่อ้าปากค้างกับคำขอตรงๆ นั่น

   “มึงว่าไงนะ...”

   “จูบได้มั้ย”

   ดะ...เดี๋ยวเดี๊ยวววว

   “ไม่ได้เว้ยยยยยย !”

   ป้าบบบบ !

   แล้วฝ่ามือของผมก็ตบลงไปที่กลางหลังไอ้คนข้างๆ แรงๆ ไปหนึ่งที จนร่างสูงสะดุ้งเฮือก สายตาที่มองมาก็เริ่มแปลเปลี่ยนไปจนผมเกิดขนลุกขึ้นมา ก่อนจะรีบลุกขึ้นเพื่อจะหนีไอ้คนตรงหน้า แต่ยังไม่ทันที่ขาจะก้าวดีก็โดนคนที่นั่งอยู่มันฉุดแขนไว้และกระตุกจนร่างกายล้มไปนอนลงบนเตียงตามด้วยร่างสูงที่ขยับมาขึ้นคร่อมตัวแล้วกดแขนทั้งสองข้างของผมไว้อย่างช่ำชอง

   เหยดเข้...

   “อะ...อ้อนรัก มึงทำอะไรเนี่ยยยยยย !”

   “เขาบอกว่า...”

   “งื้อ...”

   “หนึ่งการเจ็บตัว”

   “...”

   “แลกกับหนึ่งการลวนลาม”

   “ว้ากกกก ทฤษฎีบ้าแป๊ะมึงเร๊ออออออ !”   

   “ชู่ว์...”

   ผมที่ตอนแรกแหกปากโวยวายก็ต้องหุบปากเงียบกริบเมื่อคนตรงหน้ามันชู่ว์เสียงเบาๆ แล้วใช้สายตานั่นมองใบหน้าของผมไปจนถึงลำคอ หน้าอก จนตัวเองต้องหดคอเล็กน้อยด้วยความรู้สึกจักจี้แม้จะแค่โดนสายตาโลมเลียเท่านั้น

   ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้ ฉี่จะแตกแล้ว ฮื่ออออ !

   “พี่เสือ...”

   “อ้อนรัก ปล่อยกูเถอะนะ กูจักจี้ กูเสียว กูฉี่จะแตกแล้ว”

   “เงียบ”

   “อึ๊บ...”

   เออ เงียบก็ได้

   ผมที่เงียบปากตามคำมันพูด ก่อนที่ไอ้คนตรงหน้ามันจะยิ้มออกมา และนั่นก็ทำให้ปากผมที่อึ๊บไว้ตอนแรกต้องอ้าปากอีกครั้ง

   จะเป็นลมแล้วกู เคยรู้สึกหน้ามืดตามัวทั้งๆ ที่ยังไม่ทำเหี้ยอะไรมั้ย

   รู้สึกเหมือนเลือดสูบฉีดแบบรุนแรง

   หัวใจก็เต้นรัวเป็นจังหวะกลองชุด

   ตุบ ตับ ตุบ ตับ

   แกร่ก...

   ตุบ ! ตับ ! ตุบ ! ตับ ! ตุบ ! ตับ ! ตุบ ! ตับ !

   แล้วแม่งก็รัวขึ้นระดับสิบ !

   ...

   “อุ๊ย ขอโทษนะคะ ไม่ได้คิดจะเข้ามาขัดจังหวะ...”

   “...”

   “ยังไงเจ้าของห้องอย่างสายป่านและเสียงเพลงพร้อมกับแขกผู้มาเยือนและรับชมอีกหลายท่าน อาทิเช่น พี่ตามใจ พี่หลง พี่จั๊ม และพี่ซัน อ้อ มีพี่แป๋มกับพี่บีมด้วยก็ต้องขอลาไปก่อน ใช้ห้องเสร็จแล้วก็เก็บให้เข้าที่ อย่าให้ต้องมาตามเช็ดตามล้างทีหลังไม่เอานะคะ กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่มาใช้บริการ เอาล่ะ พวกเราแยกย้ายกันเถอะ ปล่อยให้ ‘เพื่อนอ้อนรัก’ และ ‘พี่เสือดุ’ ทำภารกิจกันต่อไป...”

   “...”

   “อ้อ ลืมคำเตือน ห้องนี้ไม่เก็บเสียงนะคะ”

   “...”

   “บรั๊ยยยย ~”

   หมดกัน ชีวิตมาดแมนแฮนซั่มของเสือดุ...

   อ้อนรัก วันนี้กูจะขอช็อคตายคาอกมึงไปเลยแล้วกัน

   ลาก่อนทุกคน

   แอ่ก...

---------------------------------------------------
 :bye2: :bye2: :bye2:
 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
หลานหมีรู้ใช่มะว่ามีคนมา  o18 o18

ออฟไลน์ ก้อนขี้เกียจ

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 580
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
สายป่านตลก5555555 แต่ที่สำคัญคืออ้อนรักคะ ทฤษฎี1ความเจ็บปวดแลกการลวนลามได้แต่ใดมา //ทุบตี #มาลวนลามเราสิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ uyong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เดี๋ยวเดี๊ยวววว!!!!!  ตัดฉับเฉยเลย ค้าง...งงงงงงงงง 555 :ped151:

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
ยี่หวาเห็นเสือไปอาบน้ำ เลยตามประกบไปอ่อยอ้อนรักสินะ
ไม่เข้าใจ  ติดในห้องน้ำได้ไงทั้งคู่
ใครล็อกแม่กุญแจ ตั้งใจขังอ้อนรัก กับยี่หวาใช่มั้ย
ไม่อยากคิดว่าคนที่ล็อกนั้นจงใจ เพราะใครขอร้องหรือแกล้ง
อ้อนรัก ก็ปีนหน้าต่างออกเองได้ แล้วเรียกเสือมาช่วยทำไม
หรืออยากอ้อนเสือให้มาหาเฉยๆ
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ 0%

  • 0percent.
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
โห...มากันครบเลย  อึ้งไปเลยน่อพี่เสือ จะสลบคาอกอ้อนรักไปแล้วหรือเปล่านั้น :m20:
น้องป่านนี้สายฮานะค่ะเนี้ย สงสัยรักในงานบริการ งานแนะนำสินค้า พูดคล่องเชียว
 :3123:  :pig4:  :3123:

ออฟไลน์ TIKA_n

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +308/-4
ติดใจคู่ ตามใจจั๊ม กับ ซันหลง อ่า :-[

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

ออฟไลน์ XVIII.88

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
    • XVIII.88
อ้อนรักกก ดูละครอาพิศาลมากไปใช่ไหมคะลูก  :ling2:
แต่เหมือนอ้อนรักจะขั้นกว่าตบจูบ เพราะตบแล้วคร่อมเลย 55555555555555555555

ออฟไลน์ Daramin

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ MSeraph

  • This too shall pass
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1751
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
ขำลั่นกับสกิลการปืนหน้าต่างหนีชะนีของอ้อนรักมากๆอะ
พี่เสือไม่ต้องระแวงอะไรเลย น้องมันหนีสุดชีวิตจริงๆอะ
มีส่งข้อความsosมาให้น่าจะให้ทุกเบอร์ในเครื่องเลยรึป่าว55555
ส่วนไอทฤษฎี1ความเจ็บตัวแลกกับการลวนลามนี่มันน...ไปเอามาจากไหนคะลูกกก
หนูเนียนแล้วใช่มั้ยยย ไม่ได้ซื่อเฉยๆใช่มั้ยยย555

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
แนวคิดดีมากลูก น้องอ้อนของเจ้ :hao6:

ออฟไลน์ wichiwiwie

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ชอบสายป่าน 5555 รู้สึกว่าอ้อนรักโชคดีที่มีเพื่อนแบบนี้ ฮิฮิ  :katai2-1:

ออฟไลน์ merizel-rada

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +109/-0
ตอนที่ 16
อยากนอนกอดเสือ





   “กระซิก...”

   “พี่เสือ”

   “อ้อนรัก มึงมันนิสัยไม่ดี...”

   “ขอโทษ...”

   “...”

   “เดี๋ยวรับผิดชอบ”

   “ฮื่ออออออ ~”

   “เดี๋ยวพวกมึง...”

   “ว่าไงวะ...กระซิก...”

   “จะดราม่ากันทำเหี้ยอะไร ยังไม่ได้กัน !”

   อ้าวเหรอ !

   ผมที่แสร้งนั่งปาดน้ำตาก็ต้องยิ้มแฉ่งออกมาเมื่อไอ้ตามใจมันเข้ามาเบิดกะโหลกไปหนึ่งทีเต็มๆ จนตัวเองต้องร้องโอดโอย บวกกับไอ้คนที่เป็นต้นเรื่องอีกคนที่ตอนนี้นั่งหน้ามึนไม่แสดงความทุกข์ร้อนอะไรทั้งนั้น

   “มาแล้วๆ”

   “...”

   “กูจัดการยัยยี่หวาคนสวยรวยกระป๋องโค้กไปละ มึงกับพี่เสือก็อัญเชิญเสด็จกลับไปต่อกันที่ห้องกันได้”

   “เดี๋ยวน้องป่าน จะให้ต่ออะไรครับ”

   “ตับตับ...”

   “เฮ้ยยย ไม่ใช่แล้ว !”

   ผมมองคนที่ส่งสายตาล้อเลียนมาให้พร้อมกับหันไปหัวเราะคิกกับเพื่อนตัวเอง ตามด้วยไอ้คามตวยที่เข้ามากระซิบกระซาบ

   “แต่ท่าพวกมึงเมื่อกี๊แม่งโคตรส่อเลย...”

   “ไม่ใช่เว้ย มันเป็นอุบัติเหตุ...”

   “เปล่า”

   “...”

   “ตั้งใจ”

   “ไอ้อ้อนรัก !”

   ผมที่มองใบหน้ามึนๆ ของคนที่พูดออกมาตรงๆ แล้วก็ต้องกุมขมับ ก่อนที่มันจะลุกขึ้นแล้วหันมาพูดกับผมที่นั่งอยู่      

   “กลับห้องกัน”

   “...”

   “พี่เสือ”

   “ฮั่นแหน่ กลับไปทำอะไรกันเหรออออ ~” สายป่าน

   “เรื่องแบบนี้เขาไม่บอกกันหรอกเว้ย” เสียงเพลง

   “ใส่เสื้อผ้า” ไอ้เด็กหมี

   “ว้า ไม่สนุกละ ~”

   “ไปๆ กลับๆ”

   ผมที่ตอนแรกหาโอกาสออกตัวไม่ได้คราวนี้ก็รีบลุกขึ้นและเดินเข้าไปคว้าแขนไอ้อ้อนรักเพื่อลากออกจากห้อง แต่มันก็เป็นจังหวะที่เจ้าตัวยกมือขึ้นมาพอดี ทำให้สิ่งที่ผมคว้าได้คือมือสวยๆ ของมัน

   เออดี

   “จับมือกันด้วย ~”

   “เริ่มพัฒนาแล้วนะไอ้เสือ ร้ายไม่เบา”

   “ไอ้อ้อน มึงทะนุถนอมพี่เสือด้วยนะ”

   “ได้”

   เดี๊ยวววววว !

   กึก...

   แล้วแม่งก็ไม่ยอมปล่อยมือกูด้วย

   อ้อนรักกกก

   “ป้ะ...”

   เสียงของไอ้คนตัวสูงมันพูดขึ้นเบาๆ ผมที่ยังไม่ทันที่จะได้ทักท้วงอะไรก็โดนไอ้อ้อนรักมันดึงมือที่จับตัวเองไว้แน่นพาออกจากห้องที่พวกเรามายืมใช้เมื่อซักครู่ และใครจะคิดว่าการออกมาครั้งนี้จะทำให้คนหน้าด้านๆ อย่างผมต้องหน้าบางลงเป็นเท่าตัว

   สถานการณ์เหี้ยสุด...

   “มาแล้วๆ”

   “กูบอกแล้วว่าคู่นี้คู่จริง !”

   “กรี๊ดดดด เสือดุขย้ำน้องอ้อนของกูแล้วจ้าาา ฮื่ออออ”

   “ไม่จริงใช่มั้ย จะเป็นลม อุตส่าห์มาอยู่ในทีมงานเพื่อจะได้ใกล้น้อง”

   “น้องเสือ ยกน้องอ้อนให้พี่เถอะน้า”

   “คู่เรียลลลล”

   กรี๊ดดดดดดด

   และนี่ก็เสียงกูเองไม่ใช่ใคร !

   “เฮ้ย พวกพี่ เข้าใจผิดแล้ว !”

   “หือ เข้าใจผิดเหรอ”

   “ใช่เหรอ”

   “อ้าว สรุปไม่ได้คบกัน”

   “แล้วน้องอ้อนที่ออกมาสภาพผ้าผืนเดียวแบบนี้นี่ทำอะไรกันมาคะ”

   “จะไม่จริงได้ไงห๊ะไอ้เสือ กูกับไอ้บีมเห็นเต็มๆ ที่น้องอ้อนเขาคร่อมมึง”

   ว้ากกก พี่แป๋ม อย่าจุดประเด็น !

   “คร่อมเหรอ”

   “คร่อมเลยเหรอ ~”

   “ว๊าย ตายแล้ว ห่อหมก ~!”

   กระซิก...

   ทำไมการพูดอธิบายคนแค่ไม่กี่คนมันถึงได้เหนื่อยขนาดนี้วะ

   นี่ขนาดไอ้อ้อนรักยังไม่ถึงขั้นเป็นเดือนมหาวิทยาลัยยังวุ่นวายขนาดนี้ แล้วถ้ามันเป็นจะขนาดไหนสงสัยคงได้เวลาที่กูต้องโคจรออกห่างจากมันแล้วล่ะ

   ลาก่อนนะหมีเด๋อ...

   “ไปกันเถอะพี่เสือ”

   ผมที่ตอนแรกคิดไปต่างๆ นาๆ ก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อไอ้ชีเปลือยข้างๆ มันขยับเข้ามาใกล้แล้วยกแขนขึ้นโอบไหล่ผมและพาลากถูเดินไปอีกทางท่ามกลางสายตาของคนอื่นๆ ที่ส่งเสียงไล่หลังตามมา

   “กรี๊ดดดดด กูอยากเป็นเสืออออ”

   “น้องอ้อน ถึงพี่จะไม่ใช่เสือ แต่พี่ก็เป็นหมูนะคะ มาหาพี่เถอะ ~”

   “ไอ้เสือออ เอาผัวคนที่สิบแปดของกูคืนมาาาา”

   “ฮื่อออออออ~”

   แล้วทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ร้องครวญครางออกมเป็นเสียงเดียวกันทำให้ผมที่เดินตีคู่มากับไอ้อ้อนรักเกร็งๆ ก็ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปสบตาทุกคนด้วยซ้ำ ก่อนจะรีบถอยออกจากการจับกุมของอีกคนแล้วหนีเข้าห้องทันที

   ตึก ตึก ตึก...

   รัวเลย หัวใจกู

   “พี่เสือ”

   “อ้อนรัก เงียบ !” ผมที่ตอนนี้ตั้งใจรับฟังจังหวะหัวใจตัวเองอยู่ก็ได้แต่พูดใส่คนที่เดินตามเข้ามาแล้วปิดประตู ก่อนที่มันจะมองมาแบบไม่เข้าใจ

   “มึงอย่าเพิ่งพูดกับกู”

   “...”

   “ซักพัก”

   กูขอเวลาเยียวยาอาการแปลกๆ ของหัวใจตัวเองแป๊บ

   ไอ้เสือ มึงเป็นโรคหัวใจแล้ววว !









   เอ่อ...

   ไม่ทราบว่านี่มาเที่ยวหรือมาเข้าค่ายเด็กอนุบาลครับ

   ไม่ใช่ละ

   “เกมที่พวกเราจะเล่นกันวันนี้คือเกม ‘ขุด เขี่ย เกลี่ย ทราย’ นะคะ ซึ่งกติกาก็ง่ายๆ ในหาดวงเดือนแห่งนี้จะมีของรางวัลมากมายซ่อนอยู่ ซึ่งทุกคนต้องไปขุด ไปเขี่ย ไปเกลี่ยหาของที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผืนทราย ซึ่งรางวัลของเราก็มีมากมาย อาทิเช่น บัตรดูหนังสองที่นั่ง บัตรสวนสนุก บัตรอาหาร บัตรละครเวทีคณะนิเทศ เงินสดหนึ่งพันบาท ห้าร้อยบาท และหนึ่งร้อยบาท รวมถึงรางวัลเล็กๆ น้อยๆ ที่ร่ายยังไงก็ไม่หมด ซึ่งรางวัลใหญ่ที่สุดของเกมนี้ก็คือคอลแลคชั่นรูปถ่ายทุกรูปที่เราไม่ได้เอาไปเผยแพร่ที่ไหน มีเพียงชุดเดียวของดาวเดือนคณะเรานั่นเองงงง ~”

   “ว้าววววววว”

   บัตรอาหาร...

   “พี่แป๋ม อาหารที่ไหนอ่ะ !” ผมที่สนใจเป็นพิเศษกับของรางวัลชิ้นนั้นก็ยกมือขึ้นอย่างอยากรู้อยากเห็น

   “บุฟเฟ่ระดับห้าดาวแถวย่านทองหล่อ มีแต่แซ่บๆ กินได้ไม่อั้นจ้ะน้องเสือ”

   “เหยดดดดดด”

   ผมที่เริ่มจะดี๊ด๊าออกนอกหน้าขึ้นมากับเกมไร้สาระที่จัดขึ้นก่อนวันกลับกรุงเทพพรุ่งนี้ก็ต้องวิ่งจ็อกกิ้งอยู่กับที่เบาๆ อย่างเตรียมพร้อม

   เพื่อรางวัลมากมาย เสือจะพลีชีพถวายตัว !

   “พี่เสือ”

   “ว่าไงวะอ้อนรัก”

   “ผมเลี้ยงได้”

   คำพูดของคนข้างๆ ที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยเต็มใจเล่นเกมพวกนี้นักเพราะโดนจับให้มาเล่นเป็นคู่ตามห้อง ทำให้อารมณ์ดี๊ด๊าของผมเมื่อซักครู่ต้องหงอลงทันที

   “กูอยากลองเล่นอ่ะ”

   ผมพองแก้มเล็กน้อยพลางขมวดคิ้วมองมันที่มองมาด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับจริงๆ ก่อนจะมองไปข้างหน้าด้วยสายตาละห้อยเมื่อนึกถึงของที่จะได้รับต่อจากนี้

   กระซิก...

   “กูไม่อยากได้”

   “แต่กูอยาก”

   “เอาไปทำไม ยิ่งรูปไอ้ดาวเดือนกูยิ่งไม่อยากได้ ไปนะ”

   “เห้ย ห้ามไปเว้ย มึงต้องเล่น ไอ้ห่าซัน กูจะเอาบัตรสวนสนุก !”

   “เดี๋ยวกูซื้อให้”

   “ไม่เอา มึงต้องเล่น กูจะเล่นๆๆๆๆ”

   แล้วไอ้เสียงของคนที่คิดว่าจะตกที่นั่งเดียวกับผมก็ทำให้ตัวเองใจชื้นขึ้นมา

   อย่างน้อยกูก็ไม่ได้รู้สึกแบบนี้คนเดียววุ้ย

   “พี่เสือ”

   “...”

   “เล่นก็ได้”

   “เย้ ~”

   แล้วผมก็ร้องออกมาอย่างดีใจเมื่อในที่สุดไอ้อ้อนรักมันก็ยอมตกลงจนได้ ก่อนจะหันมาวิ่งจ็อกกิ้งอีกครั้งในขณะที่พี่แป๋มกำลังแจกจ่ายชุดของเล่นก่อทรายของเด็กมาให้ พวกผมที่ได้รับมาหนึ่งชุดก็แกะแบ่งกันทันที ในมือของผมมีเสียมพลาสติกเล็กๆ ส่วนของไอ้อ้อนรักเป็นกระป๋อง

   อาวุธพร้อม

   ลุยยยย ~!







   “ลูกอม...”

   เสียงของไอ้อ้อนรักที่เจอ ‘ของรางวัล’ ชิ้นที่แปดก็พูดออกมาเสียงเบา ทำให้ผมที่กำลังขุดๆ คุ้ยๆ เขี่ยทรายต้องหันไปมองมันที่หยิบลูกอมสีหวานลงกระป๋อง จนผมแอบเซ็งเล็กน้อย เพราะหามาเป็นสิบนาทีแล้วเจอแต่ลูกอม ซึ่งตอนเจอเม็ดแรกผมก็ไม่คิดว่ามันเป็นของรางวัลด้วยเลยรีบวิ่งไปถามพี่แป๋มเพราะคิดว่านักท่องเที่ยวที่ไหนทำตกไว้หรือเปล่า ปรากฏว่าเขาตอบว่าใช่ นี่คือรางวัลเล็กๆ น้อยๆ ที่ร่ายไม่หมด

   สัด แล้วไหนรางวัลใหญ่

   ยังไม่เจอซักชิ้น !

   “พี่เสือ !”

   “หือ ว่าไงวะอ้อนรัก” ผมที่หันไปมองคนที่เรียกชื่อผมเสียงดังพร้อมกับทำตาโตส่งมาให้ ตัวเองเลยรีบลุกเดินไปทางมัน

   “ปู”

   กึก...

   “ลูกปู”

   “...”

   “น่ารัก”

   เข้...!

   กูนึกว่าเจอของ

   ผมมองไอ้อ้อนรักที่เอาเศษไม้เขี่ยลูกปูตัวเล็กๆ เล่น ก่อนที่ตัวเองจะต้องนั่งลงแล้วขมวดคิ้วมองไอ้สิ่งที่มันบอกว่าน่ารัก

   “ห้ามกิน”

   “กูไม่ได้หิวเว้ย !”

   โว้ยยย แม่งเห็นกูเป็นอะไร ถ้าตัวใหญ่ๆ ก็ว่าไปอย่าง !

   “พี่เสือ”

   “อะไรของมึงอีกกกก” ผมที่กำลังจะหันไปเขี่ยทรายอีกทางก็ต้องหันกลับมาหาทางไอ้อ้อนรักแล้วทำหน้าเซ็ง

   “เจอตังค์สิบบาท”

   “หือ”

   ผมที่ตอนแรกเซ็งไปเรียบร้อยก็ต้องทำตาโตเมื่อมันพูดถึงของรางวัลที่เหมือนจะใหญ่กว่าลูกอมทั้งหมดพร้อมกับชูถุงพลาสติกเล็กๆ มัดหนังยางที่มีเหรียญสิบบาทอยู่ด้านใน

   “เข้...นี่มันฤกษ์ดีแน่ๆ หาต่อกันเลย !”

   “อื้อ...”

   ไอ้อ้อนรักมันขานรับเสียงเบาหลังจากเอาถุงเหรียญนั่นใส่ลงไปในกระป๋อง ก่อนที่เราจะเริ่มนั่งเขี่ยทรายอีกครั้งคนล่ะมุม

   หืม...

   เชดดดดดดด

   ถุงสีทองนี่มันคืออะไร !   

   ผมที่ใช้อาวุธในมือเขี่ยไอ้ถุงผ้าสีทองเล็กๆ ขึ้นมาก็ต้องทำตาโตแล้วรีบลุกขึ้นไปทางไอ้อ้อนรัก

   “อ้อนรัก เจอถุง !”

   ผมที่ตะโกนบอกพร้อมกับวิ่งไปทางมันอย่างดีใจ ซึ่งไอ้คนที่กำลังไล่เก็บลูกอมลงกระป๋องทั้งๆ ที่ไม่น่าจะเอามาก็ต้องลุกขึ้นและเดินมาหาผม

   ตื่นเต้นๆ

   ผมที่ยืนคู่กับมันก็ค่อยๆ เปิดถุงหูรูดนั่นค่อยๆ แล้วหยิบเอาเศษกระดาษเล็กๆ ที่อยู่ข้างในออกมาท่ามกลางสีหน้าตื่นเต้นของพวกเรา

   แท่น แท้น แท๊นนนนน ~


‘ยินดีด้วย คุณได้รับ
บัตรละครเวทีคณะนิเทศศาสตร์ สาขาการแสดง ชุด วาเลนไทน์ร่ายรัก
อย่าลืมมารับ จุ๊บๆ’


   ...

   ถะ...ถะ...ถุ้ย กูก็มีเถอะ !

   ที่สำคัญละครจัดตั้งปีหน้า ไอ้ห่าาา

   โชคไม่เข้าข้างเสือ ฮื่ออออออ !

   “พี่เสือ”

   “...”

   “ดีใจด้วย”

   ไอ้อ้อนรักที่พูดออกมาพลางรับถุงทองของผมไปเก็บใส่กระป๋อง แล้วก็แยกตัวออกไปเขี่ยทรายหาของต่อ

   วุ้ย เฟล !

   ผมที่เดินไปเขี่ยทรายอีกที่อย่างขมักเขม่นเพื่อหวังจะได้บัตรบุฟเฟ่ก็ต้องหูผึ่งเมื่อได้ยินเสียงร้องดีใจจากใครบางคน

   “เฮ้ยยยย กูเจอบัตรสวนสนุกแล้วววว ~!”

   “เออดี จะได้กลับไปนอน”

   “เฮ้ย เดี๋ยวดิ”

   “ไม่เดี๋ยว กลับ !”

   ผมมองร่างเพื่อนตัวเองที่โดนลากไปอีกทางแล้วก็ต้องโบกมือลาในใจ ก่อนจะหันไปที่ๆ ห่างไกลพอสมควรก็เห็นไอ้ตามใจมันหยิบลูกอมขึ้นมาแล้วก็โยนทิ้งไว้เหมือนเดิม ข้างๆ ก็มีไอ้จั๊มอยู่ด้วย

   เชื่อเถอะ ไอ้ลูกอมเม็ดนั้นน่ะ เดี๋ยวไอ้อ้อนรักมันก็ไปเก็บ...

   เอาไว้อมให้ฟันผุเลยมึง

   “พี่เสือ !”

   “อ้อนรัก ถ้าเจอหอยเจอปูกูไม่ลุกไปดูแล้วนะเว้ย !”

   “เปล่า...”

   “งั้นอะไร”

   “เจอตังค์พันนึง”

   “เหยดดดดดดดดดดด !”

   ผมนี่รีบลุกเลยครับ !

   ผมวิ่งไปหาไอ้อ้อนรักที่อยู่ห่างกันหลายโข เมื่อถึงมันก็เงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับชูถุงที่มีแบงค์สีเทาข้างในให้ดู ตัวเองเลยต้องตาลุกวาว

   “อ้อนรัก มึงนี่มันโชคดีของกูชัดๆ”

   “อืม”

   “...”

   “พี่ก็เหมือนกัน”

   ผมที่ฟังคนที่เก็บถุงเงินลงกระป๋องพูดก็ต้องร้อง ‘เอ๋ ?’ ในใจว่าสิ่งที่มันพูดกับสิ่งที่ผมพูดมันเรื่องเดียวกันหรือเปล่า ก่อนที่ความหวัง ความตื่นเต้น ความอยากได้ และหลายๆ อย่างของผมจะต้องหยุดลงเมื่อได้ยินเสียงๆ หนึ่งดังขึ้น

   “เฮ้ย ไอ้จั๊ม กูเจอบัตรบุฟเฟ่ล่ะ ลาภปากชัดๆ !”

   “จริงเหรอ”

   “เออ อู้หู ร้านหรูซะด้วย อยากแด๊กกกก”

   “อืม”

   ผมที่ยืนฟังอยู่เงียบๆ ก็ต้องปล่อยของในมือลงพื้นอย่างหมดแรง บัตรบุฟเฟ่ที่กูคาดหวังไว้ตอนนี้ต้องกลายเป็นลาภปากของไอ้ตามใจกับไอ้จั๊มไปเรียบร้อย

   งื้ออออ

   อยากได้อ่ะ

   ปุบ ~

   แรงตบที่ไหล่ผมทำให้ตัวเองที่เบะปากต้องเงยหน้าขึ้นไปมองไอ้อ้อนรักที่ยืนอยู่ พลางตบไหล่ผมอีกสองสามทีจนร่างกายสะเทือนแล้วพูดเสียงเบา

   “กินลูกอมมั้ย”

   ว้ากกกกกกกกกก !







   “จะนอนยัง”

   “ง่วง”

   “งั้นกูปิดไฟเลยนะ”

   “อืม”

   ผมที่เดินไปปิดไฟและกลับมาขึ้นเตียงด้วยอาการที่ยังเฟลไม่หายเรื่องบัตรบุฟเฟ่ก็ต้องถอนหายใจออกมา แต่ก็ได้แค่ปล่อยมันไปเพราะผมก็ถือว่าโชคดีกว่าคนอื่นอยู่หลายเท่า เพราะไอ้อ้อนรักมันดันกวาดเงินสดหนึ่งพันบาท ห้าร้อยบาท และหนึ่งร้อยบาทมาจนเกลี้ยง จนผมแอบสงสัยว่าใครเอามาวางล่อมันเข้าห้องหรือเปล่าถึงได้เจอรัวๆ ขนาดนี้ ที่สำคัญไอ้ลูกอมหลายสิบเม็ดที่มันเก็บมาจนเกือบเต็มกระป๋องนั่นก็ทำให้พวกเราได้รางวัลใหญ่อย่างชุดเซ็ตรูปถ่ายของดาวเดือนไปโดยปริยาย แม้ผมจะไม่ค่อยอยากได้เท่าไหร่

   เป็นไง โชคดีมั้ยล่ะ

   บอกแล้ว ไอ้อ้อนรักนี่มันลัคกี้ของผมชัดๆ

   “พี่เสือ”

   “อะไรอีก นอนไม่หลับหรือไง”

   “อยากกอด”

   เดี๋ยวดิ มึงของี้เลยงั้ยยย !

   “ไม่มีหมอนข้าง...”

   เสียงเบาๆ ของคนข้างๆ ผมที่นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน จนตัวเองที่ยังไม่ทันหลับตาต้องหันไปมองร่างกายอีกคนผ่านแสงสว่างที่มีเพียงน้อยนิด

   “ติดหมอนข้าง ?”

   “อยากกอด”

   “วุ๊ ไม่เอา ร้อน”

   ผมว่าก่อนจะหันหลังหนีไอ้ร่างหมีที่นอนลืมตาอยู่ ก่อนจะหลับตาลง และใช้เวลาไม่นานร่างกายที่พร้อมจะปิดสวิตซ์ของผมก็ค่อยๆ ดับลง ท่ามกลางห้องมืดๆ และการมีคนข้างๆ มานอนด้วยที่ตัวเองไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

   “พี่เสือ”

   “งืม...”

   “...”

   “ฝันดีนะหมีเด๋อ”

   ไม่เคยได้สัมผัส...

   แม้กระทั่งการบอกฝันดีกับใครซักคนแล้วหลับไปพร้อมๆ กัน

   “ฝันดีครับพี่เสือดุ”


----------------------------------------------------
 :pig4: :pig4: :pig4:
พูดคุยกันได้ที่ Twitter : merizelrada
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-10-2017 08:58:30 โดย merizel-rada »

ออฟไลน์ ก้อนขี้เกียจ

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 580
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
โอ๊ยยยยยยยยยยยยย อิจฉาาาาาาาา อ้อนรักนี่ก็อ้อนสมชื่อ แม่จ๋าาาาาาา ฟ่ห่ดด่สกดส

ออฟไลน์ khwanruen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1035
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
พี่เสือน่าจะทนลูกอ้อนของน้องได้ไม่นานนะ  :katai2-1:

ออฟไลน์ Januarysky

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 507
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
พี่เสือระทวยไปทั้งหัวใจแล้วน้องอ้อนรัก
 :mew1:

ออฟไลน์ caffeine_0258

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 23
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ MSeraph

  • This too shall pass
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1751
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
อ้อนรักน่ารักมากก
อ้อนพี่เสือสุดๆไปเลย
ใจบางงไปหมดแล้วว

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
อยากเล่นเกมส์คู่กับอ้อนรักเลยล่ะ ได้แต่เงิน

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด