ตอนพิเศษ
ลับ
หลายคนที่เล่นทวิตเตอร์มักมีมากกว่าหนึ่งแอคเคาท์ อย่างผมนั้นมีสองแอคเคาท์คือแอคเคาท์หลักกับอีกอันที่เปิดเพื่อติดต่อกับต้นสนตอนเกิดเรื่องใหม่ๆ จนสุดท้ายกลายเป็นอันที่ใช้บ่อยมากกว่าแอคเคาท์หลักเสียอีก
ทว่าตอนนี้ผมเพิ่งค้นพบอะไรบางอย่าง มันคือแอคเคาท์ลับที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน
ไม่ใช่แอคเคาท์ของผม แต่เป็นของใครบางคนที่กำลังนั่งหลังขดหลังแข็งอยู่ที่โต๊ะทำงาน
แอคเคาท์ลับของต้นสน
เหตุที่ผมบังเอิญเข้าไปเจอนั้นเป็นเพราะความไว้ใจของต้นสนล้วนๆ เจ้าตัวไม่เคยตั้งรหัสล็อกมือถือ แถมยังปล่อยให้ผมเล่นได้ตามใจชอบ และคงไม่คิดว่าผมจะอุตริเปิดดูแอคเคาท์ทั้งหมดที่มีในทวิตเตอร์ เปิดดู และอ่านข้อความที่ถูกทวีตเอาไว้
แอคเคาท์ที่มีชื่อว่า 'ถึงคนที่ปลื้ม' รูปโปรไฟล์เป็นภาพวาดขาวดำของชายในชุดนักศึกษาซึ่งยืนหันหลัง ช่องข้อมูลส่วนตัวระบุว่า 'เปิดไว้ระบายถึงใครบางคน เมื่อสมหวังแล้วจะเลิกเล่น' และใครบางคนที่ว่าก็แทบไม่ต้องเดาเลยว่าคือใคร
คนที่นั่งยิ้มแก้มปริอยู่ตรงนี้เอง
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
สมหวังแล้วนะ เป็นแฟนกันแล้ววววว ขอบคุณนะที่อยู่ข้างกันมาตลอด
ทวีตนี้ถูกโพสต์เมื่อสามเดือนก่อน ในวันที่ผมถูกต้นสนขอเป็นแฟน และเป็นทวีตสุดท้ายของแอคเคาท์นี้
ผมสไลด์หน้าจอขึ้นเพื่ออ่านทวีตถัดไป ทุกข้อความทำให้นึกถึงเหตุการณ์ต่างๆ และทำให้ผมยิ้มไม่หุบยามเลื่อนสายตาอ่านตัวหนังสือเหล่านั้น
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
พลุกับไฟเย็นสวยมากกกกก สุขสันต์วันปีใหม่นะ
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
กับข้าวบ้านนายน่ากินสุดๆ สัญญาแล้วนะว่ากลับมาจะทำข้ามต้มกุ๊ยให้กิน
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
ปิดเทอมไม่ได้เจอกันหลายวันต้องเหงามากแน่ๆ เดินทางปลอดภัยนะ
ยิ่งไล่อ่านลงมาเรื่อยๆ ยิ่งเหมือนได้ย้อนความหลัง ได้รับรู้ความรู้สึกในมุมมองของต้นสนที่ผมรู้บ้างไม่รู้บ้าง กระทั่งเลื่อนมาถึงทวีตนี้ ทวีตที่ทำให้ผมยิ้มกว้างเหมือนแก้มกำลังจะระเบิด
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
โดนจูบท้องน้อยอะ โดนเห็นสมุดสเก็ตซ์แล้วด้วยยยยยยย โว้ยยยยยย เขินโว้ยยยยย
ผมต้องกลั้นตัวเองไว้สุดพลังเพื่อไม่ให้หลุดหัวเราะ แสดงว่าที่ทำนิ่งๆ ขรึมๆ วันนั้นคือมาระบายลงในนี้หมดงั้นสินะ
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
ให้ตอบแทนบุญคุณด้วยจูบเหรอ คือดี 5555555
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
น้องตาลๆๆๆ หวังว่าคงจะไม่มีอะไรนะ
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
อีอารี่ อีเพื่อนเวร อีเลว
ผมรู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นบ้า ต้องพยายามกลั้นขำสุดความสามารถเพราะกลัวคนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานจะได้ยินจนเกิดความสงสัยแล้วเข้ามาดู
วันที่เกิดเหตุของทวีตเหล่านี้ผมจำได้แม่น มันคือวันที่ผมไปช่วยต้นสนขายของที่งาน KFM วันที่เกิดเรื่องต่างๆ มากมาย แต่เจ้าตัวกลับระบายสิ่งเหล่านั้นได้น่าเอ็นดูเหลือเกิน
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
หึงแล้ววววว!!! นายหึง!!! นายหึงเรา!!!
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
เป็นบ้าอะไรวะ โกรธไร้สาระ โมโหโว้ย!!
ดูท่าเหตุการณ์ในวันนี้เครื่องหมายตกใจจะขายดีเป็นพิเศษ ผมหึงต้นสน หึงเจ้าตัวที่อยู่กับอารี่แล้วก็แสดงพฤติกรรมแย่ๆ ออกไป ถึงอย่างนั้นทุกอย่างก็จบลงด้วยดี ดีมากๆ
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
ได้จูบแล้ววววววว เราจูบนาย แต่นายท้าเองนะ นายท้าเอง แล้วเราก็จูบ โอ้ยเขินนนนนน
จูบครั้งแรกของเราผมก็ยังจำได้ดี จูบที่ไม่ได้ตั้งใจ จูบที่มาจากการท้าทาย แต่ผมกลับอยากขอบคุณที่สนต้นกล้ารับคำท้านั้น เพราะมันทำให้อะไรๆ ดูชัดเจนยิ่งขึ้น
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
หน้าตาดี ทำอาหารเป็น เล่นดนตรีได้ เล่นกีฬาก็ได้อีก เพียบพร้อมขนาดนี้จะหาได้อีกที่ไหน มาเป็นของเราเถอะนะ
ขณะอ่านทวีตนี้ถ้าผมกินอะไรอยู่คงสำลัก อ่านจบแล้วต้องรีบยกมือขึ้นมาปิดปากกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ กับประโยคที่ว่า 'มาเป็นของเราเถอะนะ' เพียงแค่ผมทำอาหารและเล่นกีตาร์ร้องเพลงถึงกับอยากได้ไปไว้ในครอบครองเชียว แต่ตอนนี้ก็ได้ไปเป็นของตัวเองเรียบร้อยแล้วนี่นะ
ผมไล่อ่านทุกข้อความที่ถูกทวีตเอาไว้ ไล่ตามความหลังที่นึกถึงกี่ครั้งก็ยังมีความสุข เรื่องราวและเหตุการณ์ที่ผ่านมาด้วยกัน ความรู้สึกที่อีกฝ่ายไม่ได้บอกให้รู้ คำพูดที่ไม่ได้เอ่ยให้ฟัง พฤติกรรมที่ไม่ได้แสดงให้เห็น แต่ผมสัมผัสและจินตนาการถึงมันได้ผ่านจากข้อความที่บ่งบอกความรู้สึกเหล่านี้
ย้อนกลับไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งกลับมาถึงข้อความแรกที่เจ้าตัวทวีตเอาไว้ ทวีตที่ถูกเมนชั่นต่อกันไว้หลายข้อความ จนคล้ายกับจดหมายฉบับหนึ่ง
จดหมายถึงคนที่ปลื้ม
ถึงคนที่ปลื้ม @topurimxx
เหมือนกับว่ากำลังมีความรู้สึกพิเศษกับใครบางคน
เหมือนกับว่าเขาจะคิดว่าเรากำลังฆ่าตัวตาย
เหมือนกับว่าเขาจะโกหกเพื่อให้ได้เข้าใกล้เรา
เหมือนกับว่าเขาจะเป็นคนดีคนหนึ่งที่อยากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
เหมือนกับว่าเขาจะเป็นคนที่อ่อนโยนมากๆ
และเหมือนกับว่าเรา...จะเริ่มชอบเขาเข้าแล้วล่ะมั้ง
ทุกอย่างสิ้นสุดที่ตรงนี้ แต่ถ้าหากใช้นิ้วสไลด์หน้าจอลงมามันก็จะกลายเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวความรักของคนคนหนึ่ง ไม่สิ เป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวความรักของเราสองคนต่างหาก
ได้รู้ทุกอย่างจนสมใจอยากผมก็กดสลับแอคเคาท์ไว้อย่างแนบเนียน วางมือถือต้นสนไว้บนโต๊ะอย่างไร้พิรุธโดยที่เจ้าของเครื่องไม่มีโอกาสได้รู้ตัว
แต่สำหรับผมนั้นได้รู้แล้ว
ได้รู้แล้วว่าความรักของเราเริ่มต้นที่ตรงไหน
END
เอาตอนพิเศษมาให้อ่าน แล้วก็จบอย่างเป็นทางการแล้วนะ
ต่อไปคงไม่ได้ลงเนื้อหาของเรื่องนี้อีก ต้องคิดถึงมากแน่ๆ
คิดถึงต้นสน คิดถึงปลื้ม คิดถึงทุกตัวละคร และคิดถึงคนอ่านทุกคน
ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่ตามมาจนถึงตอนนี้ ดีใจมากๆ เลย
ขอบคุณทุกคนมากจริงๆ ค่ะ ^^
หัวข้อ: To...คนที่ได้อ่านสิ่งนี้ในวันที่ผมจากไปแล้ว ★ ตอนพิเศษ : ลับ ★ 05/01/2561 (อ่าน 123231 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก