บทส่งท้าย
“ยินดีต้อนรับค่า” เสียงพนักงานร้านสะดวกซื้อยิ้มแย้มทักทายลูกค้าเจ้าประจำ
คนตัวเล็กยิ้มทักทายก่อนจะตรงดิ่งไปที่ตู้แช่นม พอได้สิ่งที่ต้องการมาไว้ในมือแล้วกำลังจะเดินเอาไปจ่ายเงินแต่ว่าได้ยินเสียงทุ้มเข้มดังมาจากแถวประตูเข้าร้าน
“ไอ้ห่า เร็วๆเลย กูอยู่เซเว่นแล้ว เอาไร”
นมจืดเขย่งมองผ่านชั้นวางของเห็นร่างสูงใหญ่เดินคุยโทรศัพท์ผ่านไป แอบอมยิ้มกับตัวเอง สงสัยว่าอีกฝ่ายยังคงไม่เห็นเขา
ตอนที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ นัยน์ตากลมโตก็เบิกกว้างเมื่อดวงตาคมกริบกำลังจ้องเขม็งมาที่เขา คนตัวเล็กทำตาล่อกแล่กเหมือนเด็กโดนจับได้ แต่ว่าอีกฝ่ายกลับทำแค่ยิ้มมุมปากก่อนจะเดินเอาสินค้าไปจ่ายเงินโดยไม่สนใจนมจืดสักนิดเลย
เอ๋? ทำไมกัน?
แอบลอบมองร่างสูงใหญ่จ่ายเงินจนเสร็จแล้วออกจากร้านไปแล้ว แต่ว่านมจืดยังคงคิดกับตัวเองทำปากขมุบขมิบว่าทำไมไม่ยอมมาหานมจืดล่ะ
ขาเล็กเดินไปจ่ายเงินของตัวเอง
“หนึ่งรายการนะคะ” ยื่นเงินตามราคาค่าสินค้าให้กับพนักงาน
“นี่ คนเมื่อกี้เขาลืมกาแฟที่สี่งไว้”
“ผู้ชายสูงๆคนเมื่อกี้น่ะเหรอ?”
นมจืดดันแว่น รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเห็นเดจาวู แล้วพูดออกไป
“เอ่อ เดี๋ยวผมเอาไปให้เขาเอง”
พนักงานทั้งสองคนหันมามองคุณลูกค้าตัวเล็กก่อนจะยิ้มขอบคุณ
พอได้ทั้งนมจืดของตัวเองและแก้วกาแฟที่เหมือนมีคนลืมทิ้งเอาไว้ แต่ไม่รู้ว่าลืมจรงๆหรือจงใจลืมทิ้งไว้กันแน่
คนตัวเล็กก้าวฉับๆเดินไปยังจุดหมายที่อยู่ในใจ
...คณะศิลปกรรม…
สภาพตึกเรียนยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง บรรยากาศก็ยังคงเย็นเอื่อยๆ ต้นไม้ใหญ่ล้อมตึก บรรดาเหล่านักศึกษาที่นั่งประปรายอยู่ใต้ตึก
“อ้าวน้องหนู?”
เสียงทักทายของคนคุ้นหน้าคุ้นตา นมจืดยิ้ม
“มาทำไมเหรอ?”
“เอ่อ...เรามาหาคนน่ะ ลืมกาแฟไว้ที่เซเว่นอีกแล้ว” ยิ้มตาหยีพลางชูแก้วกาแฟร้อนขึ้นมา
สมชาติถึงกับหัวเราะ มิน่าตอนไปเซ่เว่นหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่พอกลับมาแม่งหน้าบานเป็นจานข้าวหมาเลยไอ้ห่านจิก
“หน้าตามันเป็นไง?” เอาวะ เล่นกับน้องหนูพาเพลินดีเหมือนกัน
“ก็สูงๆ สูงมากๆ” ทำไม้ทำมือว่าสูงมากจริงๆ “เป็นคนหน้าดุๆ แต่ว่าจริงๆแล้วเป็นคนใจดีมากๆ เป็นคุณซุปเปอร์ฮีโร่ด้วย”
“มั่นใจเหรอว่ามาหาถูกคณะ ที่นี่ไม่มีคนแบบนี้นะ”
นมจืดพยักหน้าหงึกหงัก “ถูกสิ เรามั่นใจมากๆ” ยิ้มให้สมชาติด้วย
“โอเค เดี๋ยวไปเรียกมาให้”
“ขอบคุณน้า เรียกมาเร็วๆนะ เดี๋ยวกาแฟเย็นหมด”
“ไหน? ใครมาหากู” เสียงดังก้องใต้ตึกจนนมจืดอมยิ้ม
“เนี่ย มีเด็กตัวเท่าหัวนมมาหามึง” สมชาติรีบบอก
ใบหน้าคมเข้มไปด้วยไรหนวดและผมรุงรัง เสื้อนักศึกษาสีมอๆกางเกงยีนส์ขาด
เนี่ย...ไม่ยอมโกนหนวดอีกแล้ว น้ำอาบหรือยังก็ไม่รู้ ได้นอนไหมก็ไม่รู้เหมือนกัน เป็นห่วงนะ...
“ฮื้อ...คนนี้แหละ” นมจืดมั่นใจว่าใช่แน่นอน คนที่นมจืดกำลังตามหา
“มาทำอะไร?” ถามเสียงเข้มแต่ว่านัยน์ตาคมกริบวาววับ
“มีคนลืมกาแฟไว้ที่ร้านอีกแล้ว เราเลยเอามาให้”
มินเนี่ยนตัวเท่าหัวนม หน้าตาก็จืดชืดจนเหมือนนมที่มันชอบกินนั่นแหละ แต่ยิ้มแล้วอยากจะยืดแก้ม ยืดให้เป็นแป้งเปียก
“เออ” มือใหญ่เอื้อมไปรับแก้วมาถือไว้
“อื้อ...แล้วก็” แอบยิ้มแต่ไม่ยอมพูดให้จบ “อย่าลืมซักเสื้อด้วยน้า เราแนะนำไฮเตอร์ซักผ้าขาวนะ ของเขาดีมากเลย”
“หึ” ริมฝีปากได้รูปยกขึ้น
“อย่าลืมนะ” ย้ำลงไปอีกครั้ง
“กูรอมึงมาซักให้ละกัน”
คนตัวเล็กดันแว่นขึ้น เอียงคอเล็กน้อย
“ได้สิ!”
แล้วฮีโร่หน้าโฉดกับมินเนี่ยนแดกแฟ้บก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน
-The End of Story-
___________________________________________________
สวัสดีค่า
วันนี้เราเอาตอนสุดท้ายมาลงให้แล้วนะคะ ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อย เราต้องขออภัยด้วยนะคะ แต่ว่าเราคิดว่าจบแบบนี้สมเป็นน้องนมกับนังพระเลย สองคนนี้เจอกันเพราะน้องนมใจดีวิ่งตามเอากาแฟไปให้เขาถึงที่ หลังจากนั้นก็โดนเขาล่อลวงเรื่อยมา ฮ่าๆ จบแล้วก็ยังโดนเขาหลอกให้ไปหาที่คณะอยู่ดี มีวันไหนบ้างไหมที่น้องนมเราจะได้ลุกขึ้นสู้นังพระบ้างไม่ใช่ยอมเขาไปหมดดดดดด ฮ่าๆๆ
แม้ว่านิยายจะจบลงในตอนนี้ แต่ว่าชีวิตของน้องนมและพระเอกยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆค่า อยากให้น้องนม นังพระ ปราบ พ่ายและผู้ปิดทองหลังพระอย่างสมชาติอยู่ในความทรงจำดีๆของนักอ่านทุกท่านต่อไปเรื่อยๆนะคะ
เราขอบคุณทุกการติดตาม กำลังใจ คอมเม้นและอีกมากมาย ทุกอย่างรวมกันเป็นแรงขับเคลื่อนให้เราเขียนนิยายได้จนจบและจะเขียนต่อไปเรื่อยๆ ขอบคุณจริงๆที่อยู่ด้วยกันมาตลอดนะคะ ทั้งนักอ่านที่ตามมาตั้งแต่เรื่องก่อนหรือว่านักกอ่านใหม่ที่เพิ่งเข้ามาอ่านหรือว่ามาตาม เรารู้สึกขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ
ปล. หลังจากตอนนี้จบลงเรายังมีเซอไพรด์ตอนพิเศษอีกหนึ่งตอนนะคะ เราจะนำมาลงให้อ่านกันค่า
ปล.สอง. เนื้อเรื่องตอนพิเศษที่เหลือต่างๆเราขออนุญาตนำไปใส่ไว้ในเล่มนะคะ เราอัดเต็มที่แบบจุใจแน่นอนค่า แอบกระซิบบอกเลยว่าเรื่องน้องนมหนังสือหนาพอสมควรเลยค่า เพราะเราอักความรักความเอ็นดูทั้งโลกให้น้องนมทั้งหมดเลยค่า
ปล.สาม. สำหรับท่านใดที่นใอยากจะรับน้องไปกอดที่บ้าน เราขอแจ้งอีกครั้งนะคะว่าเรื่อง รักรสนมจืด จะตีพิมพ์กับ สนพ.SENSE BOOK ค่าและจะออกจำหน่ายในงานหนังสือเดือนตุลาคมนี้ค่า ตอนนี้ดำเนินไปได้มากกว่าครึ่งแล้วค่า ปกและภาพประกอบก็เสร็จแล้วน้าาา (แอบบอกเลยว่านังพระกับน้องนมน่ารักมากกกก) อดใจรอรายละเอียดอีกนิดนะคะ ทางสนพ.จะแจ้งรายละเอียดให้เพิ่มเติมนะคะ
ปล. ระหว่างนี้ที่เรื่องของน้องนมจบลงไปแล้ว เราอาจจะมีโมเม้นสั้นๆให้อ่านกันได้ที่แฟนเพจและทวิตเตอร์นะคะ สามารถไปติดตามกันได้เรื่อยๆเลยค่า และหลังจากจบน้องนมแล้วเราก็ยังมีโปรเจกต์นิยายเรื่องถัดไปอีกนะคะเพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งหนีเราไปไหนน้า อยู่ด้วยกันก่อนน้าาา
ขอบคุณมากค่า เยิฟฟฟฟ
หัวข้อ: รักรสนม (จืด): สเปเชี่ยล วิท สมชาติ 2: The toys (1) P.63 (04/12/2018) (อ่าน 345709 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก