กล(รัก)เกียร์ ตอนที่ 11 : คิดถึงแต่เรื่องเมื่อคืน
ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาตอนเช้า เพราะไอ้ภูมันปลุกผม
"ฟ้า พี่กลับก่อนนะ"
ผมได้ยินคำนี้ ก็เด้งตัวลุกขึ้นมานั่งบนเตียง พร้อมกับอาการมึนๆอึนๆที่เกิดจากการดื่มเบียร์มาเมื่อคืน
"มึงนอนต่อเถอะ มีเรียนบ่ายไม่ใช่หรอ" ไอ้ภูพูดแล้วก็เดินมานั่งบนเตียงข้างๆผม
"ทำไมไปเช้าจังว๊ะ"
"พี่มีเรียนบ่าย จองเครื่องไฟลท์เช้าไว้ กลับไปถึงก็ไปเรียนต่อทัน"
"อ่อ งั้นรอแป๊บได้มั๊ย ขอล้างหน้าก่อนจะไปส่ง" ผมบอกมันแล้วก็รีบลงจากเตียง ความที่ยังมึนอยู่ทำให้ผมเซๆไป ไอ้ภูก็เข้ามาจับตัวผมไว้
"พอเลย มึงไม่ต้องไปส่งกูหรอก กลับขึ้นไปนอนพักไป เดี๋ยวกูนั่งแท็กซี่ไปสนามบินเองได้" ไอ้ภูบอกผม
"ไม่อ่ะ กูอยากไปส่งมึง ไม่อยากให้มึงกลับเลยหว่ะ" ผมยังคงงอแงกับพี่ชาย อีกฝ่ายก็ส่ายหน้าให้กับความดื้อของผม
"เอาน่า เดี๋ยวกูมาหาบ่อยๆ"
"ระวังพ่อกับแม่จะให้ตังค์ซื้อตั๋วมาบ่อยๆเหอะ แพงจะตาย"
"เออ กูไปทำพาร์ทไทม์ร้านกาแฟแถวๆนั้นก็ได้ค่าตั๋วเครื่องบินมาหามึงละ ไม่เห็นจะยากเลย" ไอ้ภูบอกผม ทำให้ผมคิดว่า มันต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ เพื่อจะมาหาผมที่กรุงเทพฯ
"งั้น กูไปหาทำพาร์ทไทม์บ้างดีกว่า จะได้มีตังค์ซื้อตั๋วเครื่องบินให้มึงมาหากู"
"ไม่ต้องเลย มึงอ่ะมีหน้าที่แค่ตั้งใจเรียน ไม่เกเรก็พอแล้วเข้าใจมั๊ย เดี๋ยวกูมาหาเอง"
"ไอ้ภูกูไม่อยากให้มึงกลับเลย"
"พอๆเลิกงอแง เลิกทำตัวเป็นเด็กได้ละ กูไปก่อนนะ"
"ขอลงไปส่งข้างล่างนะ"
"เออ จะมาก็มา"
ผมลุกลงจากเตียง ตามไปส่งไอ้ภูที่หน้าปากซอย "ถึงเชียงใหม่แล้วโทรมาบอกด้วยนะ" ผมบอกไอ้ภูก่อนที่มันจะนั่งแท็กซี่ไปสนามบิน ผมมองตามแท็กซี่ไป รู้สึกใจหาย ไม่อยากให้มันกลับเลย
"ไง ซึมเลย ไอ้ภูกลับไปแล้วหรอ"
พี่โอมที่ออกมาจากเซเว่นแล้วก็เดินเข้ามาทักผม
"ครับพี่โอม มันมีเรียนบ่ายอ่ะเลยต้องรีบกลับ"
"อ๋อ แล้วเราอ่ะเป็นไง เมื่อคืนนี้ถึงกับต้องแบกกลับเลยนะ รู้ตัวป่าวเนี่ย"
"เห้ย จริงหรอครับพี่ ทำไมต้องแบกกลับ ใครแบกผมกลับ"
"ไอ้ดินอ่ะ ไอ้ดินแบกฟ้าออกมาจากห้องน้ำพากลับหอ มันบอกว่าเจอฟ้าท่าทางไม่ไหวอยู่ในห้องน้ำอ่ะ"
ผมได้ยินที่พี่โอมบอกก็ยังไม่อยากจะเชื่อ ผมจำเรื่องเมื่อคืนได้แค่ว่าผมลุกจากโต๊ะไปฉี่ในห้องน้ำ..แค่นั้นเอง
"อ่าว นั่นไง มันมาละ ถามมันเองละกัน" พี่โอมบอกผมแล้วก็บุ้ยปากไปอีกฟากของถนน พี่ดินกับพี่อาทิตย์เดินข้ามมาพอดี ดูจากชุดแล้วคงไปวิ่งออกกำลังกายกันมาแน่ๆ
"เอ้าไอ้น้องฟ้า ตื่นไหวด้วยหรอเนี่ย" พี่อาทิตย์ทักผม พร้อมทำหน้าตาเหมือนกับไม่อยากจะเชื่อว่าผมตื่นเช้าได้
"ครับพี่ ตื่นมาส่งไอ้ภูกลับเชียงใหม่อ่ะ"
"อ๋อ เดี๋ยวต้องฝึกวิชากันอีกเยอะนะเรา เมื่อคืนยังอ่อนไป ฮ่าๆ" พี่อาทิตย์แซวผม
"ผมก็จำอะไรไม่ได้เลยครับพี่ เรื่องเมื่อคืน" ผมสารภาพออกไปพร้อมกลับเอามือเกาหัวแก้เขิน
"จำไม่ได้" พี่ดินพึมพัมออกมาเบาๆ
"ขอบคุณพี่ๆมากนะครับที่ดูแลผม"
"ขอบคุณไอ้ดินโน่น มันแบกฟ้ากลับมาส่งห้อง" พี่อาทิตย์พูดแล้วก็บุ้ยปากไปทางพี่ดิน
ผมหันไปมองพี่ดิน คนถูกพูดถึงก็ยืนทำหน้านิ่งอยู่ ในมือถือขวดน้ำเปล่า ผมหล่ะไม่ถูกชะตาจริงๆกับใบหน้านิ่งๆ สายตาดุๆของไอ้พี่ดิน หน้าขาวๆของแกมีสีอมชมพูเรื่อๆที่แก้ม คงเหนื่อยจากการวิ่งออกกำลังกายมา วันนี้พี่แกใส่ชุดบอลสีน้ำเงินตัดกับผิวขาวๆของแกที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
"ขอบคุณนะครับพี่ดิน" ผมเอ่ยปากขอบคุณพี่ดิน
"เออ ไม่เป็นไร มีเรียนบ่ายไม่ใช่หรอ กลับขึ้นไปนอนไป เดี๋ยวก็ตื่นไม่ไหวหรอก คออ่อนแล้วยังจะห้าวอีกนะมึง" ผมโดนไอ้พี่ดินว่าก็สตั๊นไปนิด
"เห้ย ไอ้ดิน มึงรู้ได้ไงว่าน้องมันมีเรียนบ่ายอ่ะ นี่มึงรู้ไปถึงตารางเรียนไอ้ฟ้าเลยหรอว๊ะ ไม่ธรรมดานะเนี่ยมึงอ่ะ" พี่อาทิตย์จับผิดเพื่อน ทำเอาคนถูกถามนิ่งไป
"เออ กูก็พูดไปงั้น กูไม่รู้หรอกว่าใครเรียนตอนไหน ไปละอยากอาบน้ำหว่ะ" ไอ้พี่ดินพูดแล้วก็เดินกลับหอ พี่อาทิตย์กับพี่โอมก็มองตามเพื่อนด้วยความ งงๆ
"งั้นเรากลับหอกันเถอะครับพี่" ผมบอกพี่โอมกับพี่อาทิตย์ แล้วก็เดินกลับหอ ก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าหอใครหอมัน
--------------------------------
คำถามจากดิน คำตอบจากฟ้า
ผมกลับขึ้นมาถึงห้อง ก็ล้มตัวลงนอน เพราะยังรู้สึกมึนๆ ปวดหัวอยู่นิดๆ
ตึ๊ง..ตึ่ง..
เสียงไลน์ผมดัง พี่ดินไลน์มาหาผม
"ไหวป่าวเนี่ย"
"ไหวครับพี่"
"นี่ มึงจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เลยหรอ"
"จำได้แค่ตอนไปฉี่อ่ะครับ แต่หลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลย "
ผมตอบพี่ดินกลับไป พี่ดินแกก็เงียบไป ผมเห็นแกเปิดอ่านแต่ก็ไม่ตอบอะไรกลับมา
"พี่ดินครับ ผมเมาหนักมากเลยหรอพี่ พี่ถึงต้องแบกผมกลับหอ" ผมถามแกอีก เพราะเห็นเงียบไป
"เออ เมาง่ายขนาดนั้นทีหลังก็ไม่ต้องไปกิน"
"ขอโทษครับพี่ที่ทำให้ลำบาก"
"ไม่ได้ว่าอะไร ก็เตือนๆไว้ แต่ถ้าไปกับพวกกูก็ไม่ต้องกลัวอะไร"
"มึงเมาก็ชอบลืม ว่าทำอะไรลงไปบ้าง" พี่ดินพิมพ์ว่าผมมาในไลน์
"ผมทำอะไรหรอครับพี่ อ้วกใส่พี่หรอ" ผมรีบถามพี่ดิน เพราะเป็นห่วงว่าตอนที่ผมเมาผมอาจจะอ้วกใส่พี่เค้าหรือว่าทำอะไรที่ไม่ดีเอาไว้
"ไม่ใช่หรอก ช่างมันเถอะ มึงพักผ่อนเถอะจะได้ตื่นไปเรียน"
"ครับพี่" ผมตอบพี่ดินกลับไปแล้วก็ล้มตัวลงนอน ใจก็ครุ่นคิดว่าเมื่อคืนไปทำอะไรไว้บ้าง
เดี๋ยวพวกไอ้ทิว ไอ้หิน ไอ้เทียนตื่นมาต้องถามพวกมัน พวกมันต้องรู้เรื่องกันบ้างแหล่ะว่าเมื่อคืนผมทำอะไรไว้
ผมตื่นมาอีกทีตอนเที่ยงๆ เพราะไอ้เทียนมาเคาะประตูห้อง ผมลุกไปเปิดประตูให้มัน มองไปที่ห้องไอ้ทิว เห็นล๊อกกุญแจเอาไว้ มันสองคนคงออกไปเรียนแล้ว ส่วนไอ้ภูพี่ชายผมก็ไลน์มาบอกว่าถึงเชียงใหม่แล้ว
ไอ้เทียนแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยพร้อมไปเรียน มันเข้ามานั่งรอผมบนเตียง
"เออ ไอ้เทียน เมื่อวานกูเมามากเลยหรอว๊ะ" ผมถามไอ้เทียน
"ก็ไม่นะ แค่มึงไปเข้าห้องน้ำนาน แล้วพี่ดินแกก็แบกมึงออกมาจากห้องน้ำอ่ะ มึงก็แค่ไปหลับในห้องน้ำ ฮ่าๆ อ่อนชิบเลยมึงเนี่ย ไอ้ฟ้า" ไอ้เทียนว่าเยาะเย้ยผม
"จริงหรอว๊ะ"
"นี่มึงจำอะไรไม่ได้เลยใช่มั๊ย" ไอ้เทียนถามผมพร้อมกับหัวเราะขำๆ
ผมยืนนิ่ง พร้อมกับคิดทบทวนเรื่องราวเมื่อคืน ก็ยังคงจำได้แค่ตอนที่ไปฉี่ แค่นั้นเอง
"เออ กูนึกออกแค่ตอนไปฉี่อ่ะ แล้วกูก็จำอะไรไม่ได้อีกแล้วหว่ะ" ผมบอกไอ้เทียนแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ
ผมแต่งตัวเสร็จก็ออกมาเรียนพร้อมไอ้เทียน มันยังคงทำหน้าที่สารถีปั่นจักรยานให้ผมซ้อน ด้วยแดดที่ร้อนแบบนี้ ผมก็เลยก้มหน้าซบลงบนแผ่นหลังของไอ้เทียน แล้วก็มีคนถ่ายภาพไปลงในเพจจน
UST SO CUTE จนได้ครับ
"โอ๊ยยยย เจอโดยบังเอิญค่าาาา แดดร้อนแบบนี้ ซบกันแบบนี้ ใจละลาย"
น้องเทียน&น้องฟ้า คณะอุตสาหกรรมเกษตรปี 1 ป.ล. ยังไม่มีวาร์ปนะคะ ใครอยากได้หาเองค่ะ"เชี่ย จนได้นะมึง" ไอ้เทียนถึงกับอุทานออกมาที่ได้เห็นรูปของผมกับมันลงในเพจ
"คนถ่ายแม่งก็เก่งเนอะ" ผมบอกไอ้เทียน แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจกับรูปนั้นซักเท่าไหร่ เพราะตอนนี้ผมมัวแต่คิดเรื่องเมื่อคืนอยู่ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ
"นายฟ้าใส พิชัยธรรมกุล"
"นายฟ้าใส"
"ไอ้ฟ้า อาจารย์เช็คชื่อ" ผมสะดุ้งรู้สึกตัว เพราะไอ้คิมมาตบไหล่เรียกผม
"มาครับ" ผมยกมือแล้วก็ลุกยืนให้อาจารย์เห็น
"เพิ่งจะวันจันทร์ ใจนี่เหม่อไปไหนจ๊ะพ่อฟ้าใส" อาจารย์แซวผม เพื่อนๆก็พากันหัวเราะ
อีกด้านนึงทางฝั่งของชมรมเครื่องกล
"พี่ดินครับ"
"พี่ดินครับพี่"
"เอ่อ..พี่ดิน"
"เชี่ยดิน น้องเรียก มัวเหม่ออะไรอยู่ว๊ะ" พี่อาทิตย์ตบหัวพี่ดินเบาๆเพื่อเรียกสติเพื่อน ตั้งแต่มาชมรมก็เอาแต่นั่งเหม่อ
"เออ ใครเรียกกู มีอะไร"
"แฟ้มที่เช็คชื่อสมาชิกชมรมอยู่ไหนครับพี่" ไอ้หินถามพี่ดิน พี่ดินก็เปิดลิ้นชักหยิบแฟ้มส่งให้ไอ้หิน แล้วก็ฟุบตัวก้มหน้าลงกับโต๊ะ
พี่โอม พี่อาทิตย์ก็มองการกระทำของเพื่อน ด้วยความเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้นกับไอ้เพื่อนคนนี้
"ไอ้ฟ้า นี่มึงจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆหรอว๊ะเรื่องเมื่อคืน หรือมึงกำลังจะแกล้งกู" พี่ดินพึมพัมออกมาคนเดียวเบาๆ
"ไอ้ดิน น้องปีหนึ่งมาแล้ว ออกไปคุยกับน้องกัน" พี่โอมเข้ามาเรียกพี่ดินออกไปหน้าชมรม
น้องๆหลายคนชื่นชอบแก๊งพี่ดิน พี่โอม พี่อาทิตย์ คงเพราะความหล่อ น่ารักของพี่ทั้งสามคนก็เลยทำให้วันนี้ชมรมเครื่องกลมีสมาชิกเข้ามาเยอะเป็นพิเศษ
พี่ดินคุยกับน้องๆ แต่ใจขึ้นไปอยู่โน่น...บนฟ้า----------------------
"ไอ้ฟ้า ไปวิ่งกันป่ะ สนามกีฬา" ไอ้เทียนเอ่ยปากชวนผมหลังจากออกมาจากห้องเรียนในคาบเรียนสุดท้าย
"เออ ไปดิ ตั้งแต่มาอยู่นี่ไม่เคยได้ออกกำลังกายเลยหว่ะ"
"เดี๋ยววันหลังกูชวนไปตีแบด"
"เออ ดีๆ แต่กูต้องไปซื้อไม้แบดก่อนหว่ะ" ผมบอกไอ้เทียน
"ไม่ต้องซื้อ ของกูมีหลายอัน แค่เอาไปขึ้นเอ็นใหม่ก็ใช้ได้แล้ว"
"อ่อ โอเคๆ แต่วันนี้ไปวิ่งก่อน ฟิตๆ" ผมทำท่าวิ่งอยู่กับที่ให้ไอ้เทียนดู มันก็ขำๆกับท่าทางของผม
ไอ้ทิวโทรมาหาผม
"เรียนเสร็จยังว๊ะไอ้ฟ้า"
"กำลังกลับหอเนี่ย พวกมึงอ่ะอยู่ไหนกัน"
"อยู่หอแล้ว กูจะชวนมึงไปสนามกีฬาอ่ะ"
"กูกับไอ้เทียนจะไปวิ่งกันพอดีเลย มึงไปทำไร"
"เตะบอลกับพวกพี่ดินหว่ะ"
"อ่อ เออๆ รอแป๊บกูกำลังกลับหอกันแล้วเนี่ย"
ผมบอกไอ้ทิวแล้วก็วางสายไป หันไปบอกไอ้เทียนว่าไอ้ทิวกับไอ้หินก็จะไปสนามกีฬาเหมือนกัน ไอ้เทียนก็เลยรีบปั่นจักรยานพาผมกลับหอ
ถึงหอผมก็เข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดบอลสีขาว ใส่รองเท้าผ้าใบสำหรับวิ่ง ไอ้ทิวกับไอ้หินเข้ามาหาผมในห้อง
"ไอ้ฟ้า มึงไหวป่าวว๊ะเนี่ย" ไอ้หินถามผม
"ไหวดิว๊ะ กูไม่ได้เป็นอะไรซ๊ะหน่อย"
"ก็เมื่อคืนมึงเมาจนพี่ดินต้องแบกกลับห้อง ไม่หลับคาห้องน้ำก็บุญละมึง ดีนะพี่ดินเข้าไปเจอ"
"วุ่นวายกันเลยหรอว๊ะเมื่อคืน" ผมถามไอ้สองคนนั้น
"ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก แต่มึงไม่เป็นอะไรก็ดีละ ไปวิ่งไหวแน่นะ" ไอ้หินถามผม
"อือ ไหวดิว๊ะ"
"ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน" ไอ้ทิวร่ายกลอนสุนทรภู่ให้ผมฟัง
"เชี่ยทิว กูแค่เมาเหล้าเว๊ย ไม่ได้เมารัก" ผมบอกไอ้ทิวแล้วก็พากันออกมาจากห้อง ไอ้เทียนรออยู่ข้างล่าง แล้วผมสี่คนก็เดินไปสนามกีฬาของมหาวิทยาลัยกันครับ ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากหอ
พอถึงสนามกีฬาผมกับไอ้เทียนก็แยกกับไอ้หินไอ้ทิว ไปวิ่งครับ ส่วนไอ้สองคนนั้นก็ไปเตะบอลกับพวกพี่ๆเค้า แต่ผมก็ยังไม่ได้เจอกับกลุ่มพี่ดินเลย
ผมกับไอ้เทียนวิ่งอยู่ในลู่วิ่งของสนามกีฬา ในสนามบอลมีคนเล่นบอลกันอยู่ สนามเล็กๆข้างๆก็มีคนเตะบอลอยู่เหมือนกัน ในช่วงเย็นๆแบบนี้ จะมีนักศึกษามาออกกำลังกายกันเยอะ ทั้งวิ่ง เล่นฟุตบอล เต้นแอโรบิค สระว่ายน้ำก็มี ยิมแบดก็อยู่ใกล้ๆกัน
"เฮ้ย ระวัง...!!!!!"
ผมได้ยินเสียงคนตะโกน แล้วก็มีร่างๆหนึ่ง เข้ามากอดตัวผมไว้ ก่อนที่ลูกฟุตบอลจะเข้ามาปะทะกับร่างนั้นเต็มแรง
"โอ๊ย...." เสียงคนที่กอดผมอยู่ ร้องออกมา คงจะเจ็บไม่น้อย เพราะรับแรงอัดจากลูกฟุตบอลแทนผมเข้าเต็มๆ
"เฮ้ย ไอ้ดินเป็นไงบ้างว๊ะ ไหวป่าวมึง" เพื่อนพี่ดินวิ่งเข้ามาถาม
"มึงดูน้องก่อนเถอะ กูไหว กูไม่เป็นไร" พี่ดินบอกเพื่อนแล้วก็ผลักตัวผมออกมาจากอ้อมกอดของพี่เค้า
"น้องเค้าไม่เป็นไรหรอก เพราะไม่โดน แต่มึงอ่ะโดน ไหนดูดิ๊เจ็บตรงไหนป่าว"
"เจ็บแค่ตรงไหล่ ไม่เป็นไรหรอก ป่ะเล่นต่อเถอะ" ไอ้พี่ดินบอกเพื่อนแล้วก็จะวิ่งเข้าสนาม โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าคนที่พี่เค้าช่วยไว้ คือผมเอง
"พี่ดินครับ" ผมเอ่ยปากเรียกพี่ดิน คนโดนเรียกก็หยุดอยู่ตรงนั้น แล้วก็หันมาหาผม
"อ่าว มึงเองหรอไอ้ฟ้า" พี่ดินถามด้วยสีหน้าแปลกใจที่รู้ว่าคนที่ช่วยไว้เมื่อกี้เป็นผมเอง
"ครับพี่ ขอบคุณนะครับที่ช่วยผม"
"เออ ไม่เป็นไร วิ่งก็ระวังๆหน่อยก็แล้วกัน กูช่วยมึงไม่ได้ทุกครั้งหรอกนะ" พี่ดินบอกผมแล้วก็วิ่งลงสนามไป....
วิ่งไปพร้อมกับรอยยิ้มส่วนผมก็วิ่งออกกำลังกายต่อ โดยที่ไอ้เทียนพาผมออกไปวิ่งรอบนอกของลู่วิ่ง เพื่อจะได้ห่างจากสนามบอลมานิดนึง
วิ่งกันไปจนรู้สึกเหนื่อย ผมกับไอ้เทียนก็พากันนั่งพักดูเค้าเล่นบอลกันอยู่ในสนาม ไอ้หิน ไอ้ทิวก็เข้ามานั่งกับพวกผม
"ไอ้ฟ้า ซิตอัพป๊ะ เดี๋ยวกูกดขาให้" ไอ้หินถามผม
"เออ มาดิ" ผมบอกไอ้หิน แล้วก็หงายหลังนอนลงกับพื้นสนามหญ้า ไอ้หินก็มาจับขาของผมกดไว้ ผมก็เริ่มซิตอัพ จังหว่ะที่ผมดึงตัวขึ้นไปหน้าของผมแทบจะชนกับหน้าของไอ้หินเลยครับ
"มึง คู่นั้น คุ้นๆ"
"เอ้า ก็ไอ้น้องหินไงมึง ที่กูจะให้ประกวดเดือน แต่น้องเค้าไม่เอาอ่ะ"
"แล้วอีกคนว๊ะ"
"ก็น้องฟ้าไงมึง เดือน อ.ก."
"อ่อ คือน่ารักอะมึง กูฟิน กูจิ้น น้องหินน้องฟ้า"
"มึงไม่เห็นฉากเด็ดก่อนหน้านั้น"
"ฉากเด็ดอะไรว๊ะ"
"ก็ไอ้ดินเอาตัวบังลูกบอลให้น้องฟ้าอ่ะ แม่งกอดแน่นเลย กูวิ่งอยู่ เห็นพอดี อยากจะกรี๊ด อยู่ตรงนั้น"
"เชี่ยยย ทำไมน่ารักอย่างนี้ว๊ะ นี่กูก็ไม่ใช่สาววายอะไรนะ แต่เห็นแล้วมันน่ารักหว่ะ"
-------------------------------
หลังจากพักจนหายเหนื่อย ผมกับไอ้เทียนก็ออกวิ่งอีกสี่ห้ารอบ แล้วก็มารอไอ้ทิวไอ้หินเล่นบอลเสร็จ แล้วก็พากันกลับครับ ผมเดินมาพร้อมกับพี่โอม พี่อาทิตย์ ส่วนพี่ดินไม่ได้มาด้วย ไม่รู้ว่าหายไปไหนเหมือนกัน พวกผมแวะกินข้าวกันที่ร้านใต้หอ
"พี่โอมครับ พี่ดินหล่ะครับ"
"ไม่รู้มันอ่ะ เห็นออกไปกับขวัญ"
"นั่นไง แม่งตายยากชิบ มาพอดี" พี่อาทิตย์พูด ผมหันไปมองก็เห็นพี่ดินเดินเข้ามาพร้อมกับพี่ขวัญ
"ดิน ก่อนนอนก็เอายานวดไหล่ด้วยหล่ะ ไม่งั้นพรุ่งนี้บวมแน่" พี่ขวัญบอกพี่ดิน
"พี่ขวัญสวัสดีครับ" พวกผมยกมือสวัสดีพี่ขวัญ
"สวัสดีค่ะน้องฟ้า คืนนี้มานวดให้ไอ้ดินเลยนะ มันเจ็บไหล่"
"ครับพี่ เดี๋ยวผมไปทายาให้พี่ดินเอง"
"ไม่ต้องยุ่งอ่ะ กูทาเองได้" ไอ้พี่ดินพูดแทรกขึ้นมา
"อ่ะๆ จะกินอะไรกันครับกูจะได้จดให้ บอกมาๆ" พี่อาทิตย์พูดขึ้นมา
"ไข่เจียวหมูสับ" ผมกับพี่ดินพูดขึ้นมาพร้อมกัน คนอื่นๆในโต๊ะก็เงียบไป
"เอ่อ จะกินจานเดียวกันหรือคนละจานครับ" พี่อาทิตย์แกล้งแหย่ถาม
"คนละจานดิว๊ะ" พี่ดินตอบเพื่อนเสียงห้วนๆ
"กูก็แค่ถามเล่น ทำเป็นจริงจังไปได้นะมึง" พี่อาทิตย์บ่นพี่ดินเบาๆ
"ทีหลังออกจากห้องมา ความฟอร์มจัดของมึงเอาเก็บไว้ที่ห้องบ้างก็ได้นะไอ้ดิน" พี่โอมว่าพี่ดิน อีกฝ่ายก็เงียบไป
หลังจากกินข้าวเสร็จ พวกผมก็พากันขึ้นห้องครับ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า คืนนี้คงต้องรีบนอน ไอ้ภูโทรมาคุยกับผม ถามอาการว่าเป็นยังไงบ้าง พอผมบอกว่าสบายดีแล้ว มันก็หายเป็นห่วง ผมออกไปยืนรับลมเย็นๆนอกระเบียง เห็นไอ้พี่ดินยืนอยู่ตรงระเบียง แถมยังถอดเสื้อโชว์หุ่นแน่นๆอีก พี่ดินเอามือบีบๆตรงไหล่ คงจะยังเจ็บอยู่ ตอนที่โดนลูกฟุตบอลอัดใส่ ผมเข้าห้องมาหยิบโทรศัพท์โทรหาพี่ดิน ปิดไฟตรงระเบียงแล้วก็ออกมายืนตรงระเบียงห้อง แอบอยู่ข้างหลังผ้าขนหนู แกจะได้ไม่เห็นผม ผมเห็นไอ้พี่ดินกลับเข้าไปในห้องคงจะไปรับสาย ซักพักพี่แกก็รับสายผม พร้อมกับออกมายืนคุยนอกระเบียง เห็นแกมองมาทางห้องของผม
"มีไร"
"ขอโทษนะครับที่ทำพี่เจ็บ"
"ก็ยังดีกว่ามึงเจ็บมั๊ย"
"โห พี่ อย่าพูดแบบนี้ดิ ผมรู้สึกผิดนะ"
"เออ งั้นมาทายาให้กูมั๊ย จะได้ไม่รู้สึกผิด"
"ให้ไปทาจริงๆหรอพี่"
ผมเห็นพี่ดินเอี้ยวมองตรงไหล่ของตัวเองข้างที่เจ็บ
"พูดเล่น ไม่ต้องอ่ะกูทาเองได้"
"พี่ดินครับ"
"ว่ามา"
"ฝันดีนะครับพี่"
"เออ มึงก็นอนได้ละ ฝันดีครับ" ไอ้พี่ดินบอกผมแล้วก็วางสายไป
ผมเห็นพี่ดินแกยืนยิ้ม ทำไมต้องยิ้มด้วย แค่คุยโทรศัพท์กับผมต้องยิ้มอะไรขนาดนั้น.....นะ--------------------------------------
สวัสดีครับ สำหรับตอนที่11 เพราะเรื่องเมื่อคืนทำให้ทั้งพี่ดินและฟ้า วุ่นวายใจตลอดทั้งวันเลย
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ...ขอบคุณคร๊าบ
หัวข้อ: @@กล(รัก)เกียร์ :ตอน : ชั่วฟ้าดินสลาย [The End][จบแล้วครับ] (Up.04.Oct.2017)@@ (อ่าน 150800 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก