“มะขาม ข้าวนะไม่ใช่ไก่ จะมาเขี่ยเล่นอยู่ได้ แม่อุตส่าห์ซื้อกิมจิดองมาฝาก ไม่อร่อยหรือไง”
ครับผม สงสัยว่าแม่ผมคงจะจับพิรุจน์ได้แล้ว จึงเอ็ดตะโรผมเข้า เมื่อเห็นผมนั่งเหม่อเขี่ยข้าวไปมา ระหว่างที่เราทานข้าวเย็นด้วยกัน ตอนแรกแม่ก็ว่าจะให้ผมชวนพี่โมบายอยู่กินข้าวด้วยกันก่อนครับ แต่ว่าผมเฉย ๆ ซะ พี่โมบายก็คงรู้ว่าผมโกรธ ก็เลยขอตัวกลับก่อน
“ก็อร่อยดีครับ แต่ว่าเห็นหน้าแม่ก็อิ่มแล้ว”
“ไม่ต้องมาพูดเอาใจแม่เลย นี่คนนะไม่ใช่ซาละเปา เห็นหน้าแล้วจะมาอิ่ม” ใครว่าเป็นซาละเปา เป็นลูกกวาดต่างหาก ก็ดูแต่งตัวดิ ยังไม่ยอมถอดออกอีก ร้อนจะตายชัก (อันนี้คิดในใจครับ)
“แม่ครับ”
“หือ มีอะไร” แม่หยุดเหยาะน้ำปลาลงบนกิมจิ เพื่อเพิ่มรสชาติ ก่อนที่จะหันมามองหน้าผม
“ผมว่าผมจะลาออกจากชมรมอะครับ”
“อ้อ ชมรมวิทยุโทรทัศน์อะไรนั่นนะหรอ ทำไมหละ เบื่อแล้วหรอลูก”
“ไอ้เบื่อนะ ยังไม่เบื่อหรอกครับ”
“แล้วมันมีปัญหาอะไรกันหรอ”
จะให้บอกยังไงหละว่าเป็นเรื่องแย่งผู้ชาย
“แย่งผู้ชายกันหรอ” O_O ตายห่า นี่แม่กรูหรือว่าอับดุลกันวะเนี่ย รู้ไปหมดทุ้กอย่าง
“แม่เอาอะไรมาพู้ด” ผมพยายามทำตัวไม่ให้ผิดสังเกต แต่ตาเลิ่กลั่ก เหงื่อเม็ดโตผูดขึ้นมาประจานที่หน้าผาก
“แม่ก็เคยเป็นสาวมาก่อน ไม่ใช่สาวลาดพร้าวนะ แต่ว่าเป็นดาวมหาลัยมาก่อน แม่ย่อมรู้เรื่องพวกนี้ดีจ่ะ” ดาวซินโดรมมากกว่าแม่ตรู
“อืม...ถ้าเป็นแม่นะ อะไรที่เป็นของแม่ แม่ไม่ยอมให้ใครมาเอาไปหรอก”
“แล้วผมต้องทำยังไงหละ” ปรึกษาแม่จะได้เรื่องไหมเนี่ย
“เดือนหน้าจะมีงานโรงเรียนใช่ไหมหละ”
“แม่รู้ได้ไงอะ”
“จะให้ไม่รู้ได้ยังไง ก็ลูกเขียนแปะไว้บนปฏิทินตัวเบ่อเริ่มขนาดนั้น
“แล้วแม่จะให้ผมทำยังไงหละ”
“แม่มีกิจกรรมเด็ด ๆ มาเสนอ”
ว่าแล้ว แม่ก็ยื่นปากมาที่หูผม ตอนแรกนึกว่าจะมาขบหู แต่จริง ๆ แล้วแม่ผมได้เผยเคล็ดลับเรียกความรักคืนมาต่างหากหละ อืม จะได้ผลไหมเนี่ย ต้องลองดู
วันรุ่งขึ้นในที่ประชุมของชมรม ผมได้บอกกับทุกคนในที่ประชุมว่า ผมจะไม่ลาออกจากชมรม พี่หญิง พี่หนุ่มดีใจกันยกใหญ่ พี่โมบายก็แอบยิ้มนิด ๆ ส่วนนังสายป่านนั้นนั่งหน้างอเป็นตูดเป็ดอยู่ข้าง ๆ ส่วนอีพี่มาริโอ้นั้นหน้าบอกบุญไม่รับ
“มะขาม คิดกิจกรรมในวันงานออกยัง” หลังจากผมบอกข่าวดีเสร็จแล้ว พี่หญิงก็เข้าสู่เรื่องงานทันที
“ใช่ๆๆๆ เห็นก่อนเข้าชมรมบอกว่าเป็นกิจกรรมเด็ด” พี่หนุ่มเสริมทัพทันที
“อ้อ ใจเย็น ๆ สิครับ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ......”
และแล้ว ผมก็ร่ายกิจกรรมที่ผมเสนอให้ทำให้แก่ที่ประชุมได้ฟัง ด้วยเหตุผลที่ว่า กิจกรรมนี้นอกจากจะทำให้ทุกคนมีความสุขกันแล้ว และมันก็คงจะเป็นกิจกรรมที่เป็นตัวตัดสินว่าพี่โมบายคิดยังไงกับเรากันแน่....
หลังจากผมพูดรายละเอียดกิจกรรมจบแล้ว ทุกคนในที่ประชุมเห็นด้วย และกระดี้กระด้ากันใหญ่ ไม่เว้นแม่แต่นังสายป่านที่อดที่จะเห็นด้วยไม่ได้
“พี่หญิงครับ เหนื่อยหน่อยนะครับ” ผมเดินมาพูดกับพี่หญิงหลังจากประชุมเสร็จ
“อ้อ ไม่เป็นไรจ่ะ สบายมั่กๆๆ งานนี้พี่ถนัด แต่งานนี้มีอะไรพิเศษหรือเปล่าจ๊ะ 555”
งานนี้คงต้องพึ่งพี่หญิงหนักหน่อยละครับ แหม ก็งานนี้เสี่ยงต่อการเจอครูชะเอมเล่นงานไม่ใช่น้อย แต่ดูจากท่าทางแล้ว ท่าทางงานนี้คงจะไม่หนักเกินไปสำหรับพี่หญิง
“เฮ้ย ไอ้มะขาม” เสียงไอ้ลิงครับ มันเรียกผมขณะที่ผมจะเดินกลับห้องไปเรียน ทำให้ผมต้องหยุดรอมัน
“มีอะไรวะเมิง”
“กรูได้ยินมาว่า ในงานโรงเรียนเร็ว ๆ นี้จะมีกิจกรรมเด็ดหรอวะ บอกกรูได้ไหมว่ะว่าอะไร”
“อิอิ ไม่ได้โว้ย ความลับ”
“โหย มีความลับต่อเพื่อนนะเมิง” ไอ้ลิงเบ้ปาก ยิ่งทำให้หน้ามันเหมือนลิงเข้าไปใหญ่
“เปล่า แต่อยากเก็บไว้เซอร์ไพร์ส”
“เมิงไม่ต้องเซอร์ไพร์สกรูเลย บอกกรูมาเร็ว ๆ “
“เอ้า ก็ได้ ยื่นหูมาสิ” ไอ้ลิงจัดแจงยื่นหูของมันเข้ามาใกล้ปากผม
“อ้อ เข้าใจหละ”
“นี่ กรูยังไม่ได้พูดอะไรเลย”
“เอ้า หรอ แหะๆๆๆ”
ว่าแล้วผมก็เฉลยกิจกรรมเด็ดให้ไอ้ลิงฟัง ไอ้ลิงฟังแล้วตื่นเต้นยกใหญ่ ดูมันเคลิ้มไปเหมือนกัน 555