" น้องกาลิคค่ะ " คุณพยาบาลที่เอ่ยเรียกมัน ทำเอาเจ้าของชื่อสะดุ้งมันที่มองผมตาโต
" อุ้ย มีคนเรียก " ผมบอกก่อนจะลุกขึ้นแล้วจับมือมันเดินเข้าไปหาพี่พยาบาลที่ยืนรออยู่ " สวัสดีครับ พี่พยาบาลก่อนเร็ว "
" สวัสดีครับ " หัวหอมก้มหน้าลงเธอก็ยิ้ม
" น่ารักจังเลย งั้นเรามาวัดส่วนสูงกันนะจ๊ะ เดี๋ยวน้องกาลิคยืนตรงนี้เลย "
" ยืนตรงนี้เหรอครับพี่พยาบาล "
" ใช่จ๊ะ ยืนตรงๆน้า " เจ้าตัวเล็กยืนเกร็งตัวให้พี่พยาบาลวัดส่วนสูงให้ " โอเคเก่งจังเลย สูง 104 นะ "
“ อุ้ยเตี้ย " ไอ้ภาพที่ยืนอยู่ตรงนั้นเอ่ยบอก หัวหอมก็ปั้นหน้าไม่พอใจก่อนจะเถียงกลับ
“ ตัวเล็ก! ยังเด็กอยู่เลยตัวเล็กๆอยู่ ”
“ เออ ตัวเล็ก เตี้ยอะไรป๊านี่ นิสัยไม่ดีเลยเนอะ " ผมบอกก่อนจะลูบหัวอีกคนที่เดินเข้ามากอดอ้อนๆ
“ คราวนี้มาชั่งน้ำหนักกันน้า " พี่พยาบาลให้มันขึ้นไปยืนบนเครื่องชั่ง " น้ำหนัก 17 กิโลนะคะ "
“ ก็ว่าทำไมตอนอุ้มนี่ แขนเกือบหัก " ภาพบอกแบบนั้นก่อนจะยิ้มให้หัวหอมที่จ้องตามันเขม็ง เด็กน้อยสะบัดหน้าหนีก่อนจะเดินมาหาผม
“ ต่อไปนี้ กาลิคจะไม่ให้ป๊าอุ้มแล้ว จะให้อาขมอุ้มคนเดียวเลย " สะบัดหนีอีกคนผมก็ทำตาโตขึ้นมา
“ ไม่ดีม้างงงงง ถามอาขมด้วยสิ เดี๋ยวแขนอาขมหักน้า "
“ งื้ออออ กาลิคไม่ได้หนักสักหน่อย อาขมมม เดี๋ยวงอนนะ " มันที่กอดผมไว้แน่นบี้หน้าลงกับเอว ผมก็หันไปถามคุณพยาบาล " แล้วน้ำหนักกับส่วนสูงของแกเป็นไปตามเกณฑ์มั้ยครับ คุณพยาบาล "
“ ตามเกณฑ์เลยค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร เดี๋ยวรอพบคุณหมอเลยนะคะ " เธอบอกก่อนจะก้มลงมองหัวหอม " ตื่นเต้นมั้ยครับกาลิค เดี๋ยวจะเจอคุณหมอ "
“ อื้มม นิดนึง " มันว่าพลางทำมือบอกปริมานความตื่นเต้นของตัวมัน พยาบาลเอื้อมมือมาลูบหัวด้วยความเอ็นดูก่อนจะเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง
“ เดี๋ยวกูไม่เข้าไปนะ มึงไปกับมันแล้วกัน กูจะรออยู่นอกห้อง " ภาพเอ่ยขึ้นเสียงเบาๆ ผมหันไปมองหน้ามันที่ตอนนี้ก็ทำท่าทางเคร่งขรึมขึ้นมา
“ อื้ม ตามนั้นก็ได้ " ผมบอก ไม่อยากจะบังคับมัน มันคงไม่ได้อยากจะดูหรอก มันคงไม่อยากจะดูไม่แมนในสายตาของหัวหอมสักเท่าไหร่
“ แต่ไม่ต้องคิดมากละมึง " เอื้อมมือไปจับไหล่มันอีกคนก็พยักหน้ารับ แล้วในตอนนั้นคุณพยาบาลก็เอ่ยเรียกชื่อ
“ น้องกาลิค เข้าพบคุณหมอได้เลยคะ "
“ เข้าพบคุณหมอได้แล้ว ไปกันเลย " ลุกขึ้นจากที่นั่งเดินจูงมืออีกคนเข้าไปในห้อง สายตากลมที่หันไปมองภาพมันโบกมือบ๊ายบาย
“ ป๊า เดี๋ยวกาลิคมาน๊า "
“ ครับผม " ภาพขานรับ เปิดประตูเข้าไปในห้องตรวจที่ตกแต่งไว้แบบน่ารัก ผมเอ่ยทักผู้ชายท่าทางใจดีที่นั่งอยู่ในห้องก่อนจะหย่นตัวลงนั่งที่เก้าอี้ที่ตั้งอยู่ข้างหน้า
“ คุณหมอสวัสดีครับ "
“ สวัสดีครับ " เค้ากล่าวตอนที่เงยหน้าขึ้นมองหน้าผม คุณหมอยิ้มจางๆก่อนจะเหลือบมองหัวหอม " สวัสดีเด็กผู้ชายตัวเล็กคนนี้ด้วยนะ ชื่อน้องกาลิคใช่มั้ยเอ่ย "
“ ทำยังไงคุณหมอก่อน "
“ สวัสดีครับคุณหมอ " หัวหอมบอกแต่ถึงอย่างงั้นก็ยังยืนเบียดอยู่ข้างตัวผมแบบไม่คุ้นเคยกับคนแปลกหน้า คุณหมอตรงหน้าเราดูเด็กกว่าในความคิดของผมนิดหน่อย ใบหน้าหล่อเหลาสไตส์หนุ่มจีนเค้าที่ยิ้มกว้างแบบใจดีก่อนจะเอ่ยถาม
" แล้วคุณพ่อของน้องชื่ออะไรครับ "
" เอ่อ พอดีเป็นอาน่ะครับ " ผมบอกก่อนจะยิ้มเขินๆให้คุณหมอ " คุณพ่อเค้าอยู่ข้างนอกน่ะ " ว่าแบบนั้นก่อนจะป้องมือกระซิบคุณหมอ " พ่อเค้ากลัวเข็มน่ะครับไม่กล้าเข้ามา "
" อย่างงั้นเหรอครับ " คุณหมอยิ้ม " แล้วคุณอาชื่อ "
" ชื่อขมครับ " ผมบอก คุณหมอก็พยักหน้ารับ
" หมอชื่อ หมอนายนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก แล้วนี่คุณขมยังเรียนอยู่เหรอครับ "
“ ครับผม เรียนปีสามแล้วละครับ คุณหมอเรียกผมว่า ขมเฉยๆก็ได้นะ เรียกว่าคุณขมแล้วผมรู้สึกขนลุกแปลกๆ " ยิ้มให้คนตรงหน้าเค้าก็ยิ้มกลับก่อนจะพยักหน้ารับ
“ งั้นก็ได้ครับ " เค้าว่าก่อนจะดึงเก้าอี้อีกตัวมาตรงหน้าตัวเอง " น้องกาลิคมานั่งตรงนี้เลย " คนโดนเรียกหันมามองหน้าผมที่ก็พยักหน้ารับ
“ นั่งเลยหัวหอม คุณหมอใจดี เห็นมั้ยเราคุยกันเมื่อกี้ดูใจดีมากเลยใช่มั้ยละ " ผมบอกมันเสียงเบาๆ ที่แหละเหตุผลที่ชวนคุณหมอเค้าคุยนอกเรื่องไปหน่อยจริงๆก็แค่อยากจะให้เจ้าตัวเล็กที่กำลังกลัวคนแปลกหน้า ผ่อนคลายลงสักหน่อยก็แค่นั้นเอง หัวหอมขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้นิ่งๆ คุณหมอก็เริ่มตรวจโดยการเอาเครื่องฟังหัวใจมาฟังเสียงหัวใจของมัน ท่าทางที่ดูตื่นเต้นคุณหมอยิ้ม
“ สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆเลย " เค้าสูดหายใจเข้าปอดให้อีกคนดู หัวหอมก็ทำตาม " อย่างงั้นเก่งจังเลย " สายตากลมมองตามเครื่องฟังเสียงหัวใจ มันที่ดูสนใจเครื่องนั้นเอามากคุณหมอก็เอ่ยถาม " อยากจะฟังเสียงหัวใจหมอบ้างมั้ย "
“ อยากกก อยากครับ " มันว่าเสียงยาวก่อนจะพยักหน้า คุณหมอเอาเครื่องช่วยฟังมาใส่ที่หูมันก่อนจะเอาปลายอีกฝั่งมาจ่อที่หัวใจตัวเอง " อุ้ย "
“ เป็นไงครับ เสียงเป็นไง "
“ มันดังว่า ตึก ตึก ตึก " หัวหอมบอกคุณหมอก็ยิ้ม หยิบหูฟังออกจากหูเด็กน้อย เค้าหยิบเครื่องอะไรสักอย่างออกมา
“ งั้นวัดไข้หน่อยน้า " เป็นเครื่องวัดที่แตะลงตรงหน้าผากอยู่สักพัก " โอเคไม่มีไข้ วันนี้เดี๋ยวเราจะมาฉีดวัคซีนกันนะ เป็นวัคซีนรวมเข็มนึงแล้วก็ อิสุอิใสเข็มนึงนะครับ "
“ ครับ "
“ เดี๋ยวหมอจะฉีดคนละข้างนะครับ " คุณหมอบอก " ฉีกวัคซีนรวมก่อนก็แล้วกัน " เข็มฉีดยาถูกเตรียมไว้ ผมก็เอื้อมมือไปถอดเสื้อนักเรียนของหัวหอมให้เหลือแต่เสื้อกล้ามด้านใน หัวใจของผมมันเต้นแรงอาจเพราะเด็กตัวเล็กตรงหน้าเอาแต่นั่งนิ่งด้วยแหละมันเลยเป็นแบบนั้น หัวหอมมันคิดว่าคงไม่เจ็บอะไร ก็คงเหมือนกับที่เล่นกันผมเมื่อคืน สำลีเย็นถูกทางลงไปที่ต้นแขน คุณหมอยิ้ม " เดี๋ยวคุณอาช่วยจับแขนน้องไว้นิดนึงนะ " ผมเอื้อมมือไปจับแขนมัน " เจ็บนิดนึงนะครับคนเก่ง "
เสี้ยววินาทีที่เข็มฝังลงไปบนผิว แววตากลมที่เบิกตาขึ้นน้อยๆ ตอนที่เข็มถูกดึงออกมันก็ร้องไห้ลั่นออกมาด้วยความเจ็บผสมกับตกใจ
“ อึก อาขมมมมมมมมมม ฮืออออออออออออ " เสียงร้องไห้งอแงของมันมาพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นเม็ดๆ ไม่ต่างจากที่คิดเอาไว้หรอก รู้อยู่แล้วว่ามันต้องร้องไห้แน่นอนแต่ไม่คิดว่าจะเสียงดังขนาดนี้ ผมเอื้อมมือไปลูบหัวมัน
“ โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร อาขมอยู่นี่ " ผมบอกมันที่ก็ดึงตัวเองเข้ามากอดผมไว้ทันที เสียงร้องไห้ดังระงมไปทั่วห้องตรวจ " อึก ฮือๆ เจ็บบบ กาลิคเจ็บ อาขม อึก ฮือๆ "
" เก่งจังเลย ไม่ดิ้นเลย มานะ คุณหมอจะให้สติกเกอร์ติดแผลอยากจะได้ตัวไหนเอ่ย "
" ม่ายอาวววว ม่ายอาวแล้ววว ม่ายเอา อึก ฮือๆ เจ็บบบบ " มันกอดผมไว้แน่นในตอนนั้นคุณหมอก็ยิ้มผมก็ชี้ไปที่โปเกม่อนตัวสีเหลือง
" นี่ ติดปิกาจูกันดีกว่า เดี๋ยวคุณหมอเค้าจะติด ปิกาจูที่หัวหอมชอบให้นะ ไม่ต้องร้องไห้น้า โอ๋ๆ " เช็ดน้ำตาให้มันอีกคนก็ยังกอดผมแน่น ปิกาจูถูกติดลงไปที่แขนขวาก่อนจะเข็มอีกอันนึงจะถูกเตรียมขึ้นมาผมก้มลงกอดมันไว้ ตอนที่คุณหมอใช้ลำลีเช็ดแล้วฉีดยาอีกเข็มลงบนแขนอีกข้าง ในตอนนั้นมันกรีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง
" ฮืออออออ เจ็บบบบ หมอทำกาลิค หมอทำกาลิคเจ็บบบ " เข็มถูกดึงออก สติกเกอร์ติดแผลถูกติดให้คุณหมอก็พูดเอ่ยชมมัน
" เก่งจังเลย เสร็จแล้วน้า กาลิค "
" อึก ฮือๆ อาขมมมม กาลิคเจ็บ เจ็บไปหมดเลย เจ็บบบก๊าบบ เจ็บ อึก ฮือๆ " มันกอดผมไว้แน่น น้ำตาที่ไหลไม่หยุดผมเช็ดหยอดน้ำใสๆพวกนั้น ลูบหลังปลอบเด็กน้อยที่ยังงอแง
“ เสร็จแล้วนะ เสร็จแล้ว ไม่มีอะไรแล้วละ ไม่ต้องร้องไห้นะโอ๋ๆ “
“ เก่งจังเลย กาลิคคนเก่งไม่ดิ้นด้วย " มือของคุณหมอเอื้อมมือลูบหัวมันอีกคนก็หลบก่อนจะร้องไห้ออกมาเสียงดัง
“ คุณหมอไม่ต้องมาจับ อึก เลย กาลิค อึก ไม่รัก อึก คุณหมอแล้ว ฮือๆ คุณหมอใจร้าย คุณหมอทำให้กาลิคต้องเจ็บ กาลิคไม่รักแล้ว ฮือๆ คุณหมอใจร้าย ใจร้ายที่สุดเลย ฮือๆ "
“ คุณหมอไม่ได้ใจร้ายน้า " คนที่โดนว่าพูดออกมาก่อนจะเอื้อมมือมาขยี้หัว " อย่าพูดแบบนั้นสิ หมอเสียใจน้า หมอทำให้กาลิคแข็งแรงตังหาก ทำให้กาลิคมีภูมิคุ้มกันที่ดีนะ "
“ ม่ายยยย หมอทำให้เจ็บ ไม่รักแล้ว จะไม่มาหาอีกเลย อึก ฮือๆ " มันซบหน้าลงกับไหล่ผม ร้องไห้งอแงออกมาแบบน่าเอ็นดู เสียงที่บอกว่าไม่รักคุณหมอแล้วชวนให้ทุกคนในห้องนั้นยิ้มออกมา
“ อย่าพูดทำร้ายจิตใจหมอขนาดนั้นสิ หมอให้ปิคกาจูไปตั้งสองตัวเลยนะ "
“ จะเอาไปฟ้องป๊า จะไปบอกป๊าเลย อึก ฮือๆ"
“ ขอบคุณคุณหมอมากนะครับ " ผมบอกก่อนจะก้มหน้าลงให้อีกคนที่ก็ก้มหน้าขอบคุณกลับเช่นกัน " ขอโทษแทนเจ้าตัวเล็กด้วยนะครับ "
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเข้าใจ " เค้าว่าก่อนจะลูบหัวอีกคน " ไว้เจอกันนะกาลิค "
“ ม่ายเจออแล้ว อึก เจ็บ ฮือๆ ไม่เจอคุณหมอใจร้าย "
“ หัวหอมไม่พูดแบบนั้นสิ " ผมบอก แต่มันก็ไม่มีท่าทางจะฟังอะไรเลย มันที่ยังคงกอดผมไว้แน่นแล้วร้องไห้ ผมหันหลังเดินออกมาคนเป็นหมอก็เรียกไว้
“ คุณขม "
“ ครับ " ผมหันไปตามเสียงเรียก
“ แล้ว ไว้เจอกันอีกนะครับ " ผมนิ่งไปสักพักก่อนจะพยักหน้ารับอีกคนไปแต่ยังไม่ทันเอ่ยตอบอะไร ไอ้ตัวเล็กที่ฟังอยู่ก็ตอบออกไปแทน
“ ม่ายห้ายเจออ อึก ฮืออ " มันว่า " ไม่ให้อาขมมาเจอคนใจร้ายแบบคุณหมอหรอก อึก แล้ว แล้วกาลิคก็จะไปฟ้องป๊าด้วย ไม่ต้องมาจีบอาขมของป๊าแล้วก็กาลิคเลยนะ "
" เฮ้ยยยย!! ไอ้หัวหอม!” ผมสบถด้วยความตกใจในคำพูดนั้น แม่งไปเอาคำว่าจีบมาจากไหนวะ แล้วมึงพูดแบบนั้นออกมาได้ยังไง นั่นคุณหมอเค้าก็เป็นผู้ชาย กูเองก็ด้วย นางพยาบาลหัวเราะกันจนกลั้นขำไม่อยู่แล้ว เชี้ยยยยยเอ้ย ไอ้ตัวแสบ
" ขอโทษอีกทีนะครับคุณหมอ แล้วไว้เจอกันนะครับ " ก้มหน้าลงบอกเค้าก่อนจะรีบเดินออกมาจากห้องทันที ปิดประตูห้องเรียบร้อยผมดึงมันให้มาจ้องหน้าแต่อีกคนก็ยังกอดแน่นไม่ยอมปล่อยไปไหน ผ่อนลมหายใจออกมาตอนที่ภาพเดินเข้ามาหามันก็ยกยิ้มจางๆ
" เป็นไง แผนมึงได้ผลมั้ย "
" มึงน่าจะได้ยินเสียงแหกปากของมันนะ " ผมบอก ไอ้ภาพก็หยักหน้ารับก่อนจะหัวเราะ
" ได้ยินสิ "
" ป๊า~ ป๊าก๊าบบบบ " หัวหอมหันไปอ้อน สองมือที่กางออกให้ภาพอุ้มมัน ร่างสูงดึงอีกคนไปอุ้มเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนั้นก่อนจะหอมไปแรงๆ
" ไม่ต้องร้องไห้เดี๋ยวก็หายเจ็บนะ โอ๋ๆ "
" ใช่ เดี๋ยวก็หายเจ็บไม่ต้องร้องไห้หรอก " ผมบอกก่อนจะยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้มัน หอมแก้มมันซ้ายขวาก่อนจะจุ๊บลงที่ปาก " หัวหอมเด็กดีไม่ต้องร้องไห้แล้วนะไม่เจ็บแล้วนะ ต่อไปนี้ก็จะแข็งแรง ต่อสู้กับโรคร้ายได้สบายๆเลย "
" แล้ว แล้สถ้ายังเจ็บอยู่ละ ก็ยังร้องไห้ได้อยู่ใช่มั้ย อาขม อึก ก็ กาลิคยังเจ็บอะ อึก ฮือๆ "
" ไม่ร้องแล้วสิ อย่าร้องไห้เลยนะ เพี้ยง!! หายเจ็บนะ โอมมมเพี้ยง! เป่ามนต์แล้ว หายแล้วนะ "
" ไม่หายยยย ไม่หายเจ็บเลย ฮือๆๆๆๆ " ขยี้หัวมันด้วยความเอ็นดู ก่อนจะมองภาพที่มองมันด้วยสายตาสงสารแบบสุดๆ คงไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกเจ็บปวดของหัวหอมได้ดีเท่ามันอีกแล้วในความรู้สึกของผม ภาพก้มหน้าลงหอมแก้มมันก่อนที่หัวหอมจะเงยหน้าขึ้นบอก
" อึก ป๊าา คุณหมอในห้องที่ใจร้ายๆนะ เค้า อึก จีบอาขมด้วย "
" หื้ม ? "
" เฮ้ยๆ ไม่ใช่แล้ว ไปเอาคำพูดพวกนั้นมาจากไหนวะ " ผมบอกปฎิเสธตอนที่ไอ้ภาพหันมามองหน้า " กูกับเค้าแค่ชวนกูคุยเท่านั้นเอง แล้วไอ้หัวหอมก็คิดไปถึงไหนต่อไหนก็ไม่รู้ แล้วไปเอาคำว่าจีบนี่มาจากไหน "
" ป๊า ป๊าอย่าให้คุณหมอเข้ามาใกล้อาขมนะ คุณหมอน่ะนะ บอกอาขมด้วยว่าเดี๋ยวเจอกันใหม่แหละ ป๊าอย่าให้เจอนะ คุณหมอใจร้าย ถ้าคุณหมอเจออาขม คุณหมอต้องฉีดยาให้อาขมเจ็บๆแน่เลย ป๊าอย่าให้เจอนะ "
" นี่ๆ พูดให้มันดีๆ มันแค่การพูดคุยกันแบบธรรมดาเท่านั้นแหละเฟ้ย อย่ามากล่าวหากันนะ พูดอะไรเกรงใจคุณหมอเค้าหน่อยสิวะ “ ผมว่าก่อนจะเอื้อมมือไปหยิกแก้มอีกคน “ หัวหอมไม่พูดแบบนั้นนะ คุณหมอเสียหายรู้มั้ย “ ผมว่าแต่อีกคนก็เอาแต่ซบลงไหล่ของไอ้ภาพแบบไม่ยอมฟังผมด้วยซ้ำ มันคงไม่อยากจะให้ผมเจอคุณหมออีก คงโกรธที่คุณหมอทำให้เจ็บอยู่มาก ผ่อนลมหายใจออกมายิ้มๆตอนที่เงยหน้าขึ้นมองร่างสูงที่จ้องผมอยู่ “ จ้องอะไร นี่อย่าบอกนะว่าเชื่อเด็กไปอีกคน “
“ ก็เปล่า “ น้ำเสียงที่ดูก็รู้ว่าโกหก ภาพเดินไปที่เค้าเตอร์จ่ายเงินเรียบร้อยก่อนจะเดินไปที่ป้ายแนะนำชื่อของคุณหมอในโรงพยาบาล " กาลิคไหนชี้ คุณหมอเมื่อกี้คนไหน "
" คนนี้ " มือเล็กๆชี้ไป " ป๊าจัดการเลย อย่าให้มายุ่งกับอาขม "
" ไม่ต้องห่วง ไม่ให้มายุ่งแน่นอน "
" คือ... ถ้ามึงจะจริงจังกับคำพูดของเด็กขนาดนี้ ก็ไม่น่าตอบกูว่าเปล่านะไอ้ภาพ โคตรตรงกันข้ามกับสิ่งที่คิดเลยไอ้สัด " ผมว่ามันที่เดินมาใกล้สายตาคมที่จ้องผมตาเขม็ง ท่าทางที่บอกก็รู้ว่าไม่พอใจ " ขี้หึง "
“ ก็รู้นิ แล้วอย่าไปใกล้ใครหน้าไหนก็แล้วกัน " นี่ถามจริงว่ามึงเชื่อเด็กอายุ สี่ขวบที่ไม่เข้าใจแม้คำว่า จีบ และโกรธหมอที่ฉีดยามันจริงๆเหรอวะ ...
" ไอ้คนขี้หึงเอ้ย ไร้เหตุผลซะจริง "
.................................................................
หลายคนงงว่าทำไมขึ้นว่า จบแล้ว คือที่บอกว่าลงตอนจบแล้ว ก็เพราะว่า เราเคยบอกไปว่านิยายเรื่องนี้จบตั้งแต่ตอนที่ 38 รู้ว่าใครเป็นพ่อของหัวหอมแล้ว ก็คือจบแล้ว แต่เราก็จะลงต่อไปเรื่อยๆ ถ้าอ่านทอล์คในตอนที่ 38 ที่อธิบายไว้ก็จะเข้าใจเน้อ
เคยบอกไปแล้วหนนึง จ้าา
และในส่วนของนิยายตอนนี้นั้น
คลับคล้ายคลับคลาว่า ความหึงนี้ ก็เหมือนกับแก ตอนหึงพี่ภาพนั่นแหละย๊ะ #ทีมพี่ภาพขอมองอ่อนน้องขม
เอ็นดูเด็กน้อย ฉีดยาครั้งแรก ร้องไห้ใหญ่เลยย เอ๋ๆ กาลิคลูกกกกก #กอดน้าาา กอด เอ็นดูเด็กน้อยย
ฉีดยาจะได้แข็งแรงนะลูก ไม่ป่วยไง #จุ๊บเหม่ง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์นะคะ ตัวเองงง
ฝากแท็ก #มมชลก ในทวิต และ ฝากแชร์ฝากไลค์ในเพจด้วยยยยย
และในส่วนของใครที่สนใจ การรวมเล่มแล้วละก็.. ตามรายละเอียดนี้เลยยยยยย
ประกาศรวมเล่มนิยาย ' เฮ้ย!! มันไม่ใช่ลูกกู '
เปิดจองตั้งแต่วันที่ 28 กรกฎาคม - 15 ตุลาคม
รายละเอียดโดยรวม + ราคา
หนังสือ ' เฮ้ย! มันไม่ใช่ลูกกู ' เป็นหนังสือชุดมี 3 เล่ม ราคาชุดละ 1200 บาท
#ราคานี้รวมค่าส่งแบบลงทะเบียนแล้ว
#ตัวอย่างรูปแบบปกยังไม่เสร็จสมบูรณ์ จึงยังไม่สามารถอัพโหลดได้ รอก่อนนะคะ เดี๋ยวเสร็จแล้วจะอัพเดทให้ชมเลยค่ะ
รายละเอียดของหนังสือ
- เนื้อหาหลัก 38 ตอน ตอนพิเศษ 29 ตอน รวม 67 ตอน
/ * นิยายจะลงในเล้าเป็ด , ธัญวลัย , เด็กดี จนถึงถึงตอนที่ 53 เท่านั้น /
- เนื้อหาตอนพิเศษของพิเศษ เพิ่มอีก 15 ตอน #อาจมากกว่านั้นจะแจ้งอีกทีและจะไม่น้อยกว่านี้
/ ** หนังสือเล่มพิเศษ 15 ตอนนี้ สงวนขายเฉพาะการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือเท่านั้น ไม่นำขายใน ebook /
ของแถม
- ที่คั่น 3 ชิ้น โปสการ์ด 1 ใบ
- แฟนอาร์ตจิบิ เนื้อหาน่ารัก ๆ #อยู่ในตัวเล่ม
/* ของแถมส่วนนี้อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงเป็นเนื้อหา /
และพิเศษ !!! สำหรับคนที่สั่งจองในรอบแรก
เราเพิ่มหนังสือตอนพิเศษ 3-5 ตอน #สำหรับคนที่โอนเงินสั่งในรอบแรกนี้เท่านั้น!!
#ทั้งนี้ไม่ขายหนังสือแยกชุดไม่ว่าในกรณีใดๆทั้งสิ้น
รายละเอียดการสั่งจอง + โอนเงิน
1. เมื่ออ่านรายละเอียดเรียบร้อบแล้ว ให้โอนเงินมาที่บัญชี #พร้อมถ่ายสลิปหลักฐานการโอนเงินไว้ด้วยนะคะ
ชื่อบัญชี นางสาวอรชา ภูมิมาตร
ธนาคารไทยพานิชย์ สาขา บางจาก
เลขที่บัญชี 0892649044
**( ไม่ใช่เบอร์โทรศัพท์และไม่มีพร้อมเพย์ )
#สำคัญมาก " ถ่ายสลิปหลักฐานการโอนเงินเก็บไว้ด้วยนะคะ "
2. หลังจากโอนเงินแล้ว
ให้แจ้งโอนมาที่ e-mail :: atrealkanom(แอด)gmail.com
พร้อมทั้งกรอกรายละเอียดดังต่อไปนี้
ชื่อ - นามสกุล
ที่อยู่ ( อย่างชัดเจน อีกอย่างช่วยพิมพ์ให้ด้วยนะคะ อย่าส่งกันมาเป็นรูปที่อยู่นะคะ )
จำนวนหนังสือที่สั่งจองมีกี่ชุด
ความต้องการพิเศษอื่นๆ
#สุดท้ายแนบหลักฐานการโอนเงิน
และกดส่งมาโล๊ดดดด
3. เมื่อแจ้งโอนแล้วจะได้รับข้อความตอบกลับภายใน 3 วัน และถ้าหากไม่ได้ข้อความตอบกลับภายใน 3 วัน #กรุณาติดต่อที่ DM twitter : @realkanom // กล่องข้อความ facebook : หนมมี่ผู้ใสซื่อ
##ทั้งนี้ที่ 1 หนังสือไม่ต้องจอง โอนเงินได้เลย
##ทั้งนี้ที่ 2 การโอนจะเสร็จสิ้นสมบูรณ์ เมื่อได้รับอีเมล์ตอบรับค่ะ
##ทั้งนี้ที่ 3 รายชื่อของคนโอนเงินแล้วจะอัพเดทให้ทุก 1 อาทิตย์ โดยประมาน
### เช็ค และ ติดตามความคืบหน้าของหนังสือได้ทางเพจ fb " หนมมี่ผู้ใสซื่อ "
หากมีข้อสงสัย ติดต่อ
twitter : @realkanom
facebook : หนมมี่ผู้ใสซื่อ
###########################
#รับรองว่าจุใจในเนื้อหา ที่ครบรสเอามากๆ ทั้งดราม่า ครอบครัว ความรัก และที่สำคัญ ความน่ารักของหัวหอม เต็มอิ่มแน่นอน
หัวข้อ: เฮ้ย! มันไม่ใช่ลูกกู { ตอนเปิดจองนิยาย+ลงหน้าปก - 11.10.60} #หน้า 48 ( ลงตอนจบแล้ว ) (อ่าน 270157 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก