เห็นเรื่องนี้ผ่านตาไปมา แต่ไม่เคยเข้ามาอ่านซะที
รู้สึก..ชื่อเรื่องไม่น่าสนใจ เลยปล่อยผ่าน
จนไม่มีอะไรจะอ่านเลยเข้ามา
เพิ่งรู้ตัวเลยว่า พลาดซะแล้ว
พลาดมากกกกก
ทำไมไม่เข้ามาอ่านซะตั้งนานแล้ว
เพราะมันสนุกมากกกกกกกกกกกกก
สนุกจนวางไม่ลงจริงๆ
เป็นนิยายเรื่องแรกที่ทำให้เราหลุดคำผรุสวาทพระเอกได้มากขนาดนี้
สรุปก็ทั้งเรื่องแหละ 5555
ไม่เคยมีนิยายเรื่องไหนเลยที่ทำให้เราเกลียด และด่าพระเอกว่า ไอ้เ ี้ย ตลอดทั้งเรื่องเลยจริงๆ ฉะนั้นคนเขียนและไอ้แก่ควรภูมิใจ 555555
ชอบน้องน่านเพราะจิตใจน้องเข้มแข็งมาก คือ ไม่หน่อมแน้ม ไม่อ่อนแออ่ะ ส่วนเหตุผลที่น้องน่านรักและให้อภัยไอ้แก่ง่ายๆ สั้นๆได้ใจความ น้องสาย M 55555
ส่วนพี่ปอนด์... ตอนแรกคิดว่าจะเป็นน้องพระเอก เพราะคิดว่าพี่กอนเป็นพระเอกซะอีก พออ่านต่อๆมา ชักเริ่มรำคาญ จนมาถึงตอนจบนี่แหละ ขอถอนคำพูดแทบไม่ทัน พี่ปอนด์คือดีมากอ่ะ มีน้ำใจนักกีฬาสุดๆ อยากเห็นน่านมีความสุข แม้ว่าจะเป็นความสุขจากมือคนอื่น งื้ออออออ พี่ปอนด์ เขาขอโต้ดดดดด
สุดท้ายนี้ รักเด็กค่ะ เด็กน้อยน่าร้ากกกกกกกกก
กว่าทั้งสองจะยอมรับว่ารักกัน กว่าจะดีกันได้ คนลุ้นนี่ก็ลุ้นกันจนเหนื่อย
นี่ดีมากบอกเลยที่คืนดีกันได้ในที่สุด
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกมากๆๆๆๆๆๆๆเรื่องนี้นะคะ
แอบอยากอ่านตอนพิเศษของพี่เข้มกับพี่ปอนด์
พี่เข้มนี่กดพี่ปอนด์ชิป่ะ