ร้าย...จนรัก chapter : 30 [END] 15/08/2017 P.32
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ร้าย...จนรัก chapter : 30 [END] 15/08/2017 P.32  (อ่าน 317391 ครั้ง)

ออฟไลน์ anandawan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 363
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #390 เมื่อ24-03-2017 16:40:15 »

กลับมาต่อเถอะค่ะ คนอ่านให้อภัยน้องน่านที่โกหกเสี่ยแล้ว

ออฟไลน์ ▶August5th◀

  • it was fate
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +184/-2
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #391 เมื่อ24-03-2017 20:17:12 »

ทำไมคราวนี้หายไปนาน ปกติไม่เกินสองวันก็มาต่อแล้วนะ

 ฮือๆๆ

ออฟไลน์ MyLavenderLand

  • ฉันสุขใจ เมื่อได้ Log in เล้า
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1576
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #392 เมื่อ24-03-2017 21:49:29 »

ตามมาให้กำลังใจ รออ่านต่อด้วยคนค่ะ // พอมันเริ่มต้นด้วยไม่ดี มันก็ยากที่จะเปลี่ยนสถานะอ่ะนะ ถึงใจจะเริ่มแปลกๆกันไป มันก็ยังคงมีความไม่เชื่อใจกันอยู่ดีแหละ สู้ๆ ทั้งเฮียช่าง น้องน่าน และคนแต่งนะคะ  o13

ออฟไลน์ Pa'veaw

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-1
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #393 เมื่อ24-03-2017 21:53:35 »

กระจ่ายข่าวแทนนักเขียนจ้าาา

ไปเห็นในเพจมาเห็นคนเขียนบอกว่าติดสอบเน้ออ

"มาเเจ้งให้ทราบว่า เราติดสอบครัช นิยายคงต้องรอไปก่อนอาจจะนานนิดหนึ่ง ตอนนี้การบ้านท่วมหัวมาก จึงมาขออภัยสำหรับคนที่รออ่าน"  ข้อความตากคนแต่งจ้าาา

 :L2: :L2:

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #394 เมื่อ25-03-2017 08:01:34 »

 :ling1: :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #395 เมื่อ25-03-2017 21:34:48 »

อิเสี่ยโหดร้ายยย

ออฟไลน์ tangtey59

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #396 เมื่อ26-03-2017 09:47:26 »

รอคนแต่งอยู่นะค่ะ

ออฟไลน์ missm2c

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 86
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 15 up! 11/03/2017
«ตอบ #397 เมื่อ26-03-2017 18:35:29 »

รอออออออ

ออฟไลน์ เต่าตุ่น

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 192
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-12
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #398 เมื่อ26-03-2017 20:34:07 »

ร้าย...จนรัก     chapter  : 16

ตัวผมถูกลากมาจนถึงห้องนอน ถูกผลักลงเตียงอย่างแรงจนเจ็บไปทั้งแผ่นหลัง มันขึ้นคร่อมผมอย่างเร็ว จับผมมันขึงกับโครมไฟเหนือหัวเตียง ผมดิ้นผมขัดขืนด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่มันแรงเยอะมาก บีบข้อมือผมทีหนึ่งก็เจ็บเข้าไปถึงกระดูก

เสื้อผ้าของผมถูกฉีกขาดเป็นชิ้นๆ ทุกอย่างมันดูรุนแรงไปหมด รุนแรงและโหดร้ายกว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกี้ยว กับเรี่ยวแรงมหาศาลและความหยาบโลน ทำร้ายร่างกายผมซ้ำๆวนไปมาหลายชั่วโมง

ตอนนี้ผมมีสภาพไม่ต่างจากครั้งแรกที่เราเจอกัน ตามตัวผมมีแต่รอยฟันคมของมันที่ขบกัดลงมาแทบจะจมเขี้ยว เจ็บจนบ้างครั้งก็ได้กลิ่นคาวเลือดลอยมา กิจกรรมชั่วช้าที่ถูกเลือกเป็นบทลงโทษดำเนินมาหลายชั่วโมง ผมได้แต่นอนนิ่งปล่อยให้มันกระทำจนกว่าจะพอใจ

การปลดปล่อยครั้งสุดท้ายจบลง ก่อนที่ไอ้คนชั่วช้าจะค่อยๆถอดแกนกายของมันออกไป น้ำของมันไหลออกมาตามแรงโน้มถ่วง  ชวนให้รู้สึกขยะแขยงจะแทบทนไม่ไหว มือของผมถูกปล่อยให้เป็นอิสระอีกครั้ง

“พอใจหรือยัง”ผมมองหน้ามันด้วยความผิดหวัง น้ำตาที่ไม่เคยไหลมาตลอดการทรมานเมื่อครู่ กลับไหลออกมาจนน่าตกใจ

“................”มันมองผมด้วยใบหน้าแปลกใจ

“กูทำอะไรให้มึงโกรธขนาดนี้”ผมถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครืออย่างห้ามไม่ได้

“...”

“แค่กูอยากมีอิสระแค่2-3ชั่วโมงแค่นี้ กูทำไม่ได้ใช่ไหม!”ผมสติแตก เพราะความปวดร้าวของร่างกายและจิตใจ การกระทำชั่วร้ายพวกนี้เมื่อไหร่จะเลิกสักที เมื่อไหร่กัน

“แค่กูซื้อขนมถูกๆนั้นมาให้มึง กูก็ทำไม่ได้ใช่ไหม!”น้ำตาของผมไหลลงมาไม่ขาดสาย  ตะโกนถามมันราวกับคนบ้า

“กู”มันดูตกใจไม่น้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่ผมพูด พยายามจะเข้ามาหาผม

“อย่ามาแตะตัวกู”ผมปัดมือที่กำลังจะเอื้อมมาถึงตัวออกอย่างไม่ใยดี ความรู้สึกของผมตอนนี้มีแต่ความเกลียดชั่ง เกลียดจนไม่อาจทนให้มันแตะต้องตัวผมได้อีก

ผมพยุงตัวเองลุกขึ้น ฝืนทนความเจ็บช่ำของร่างกายเดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว 

ผมไม่ไหว ไม่ไหวแล้วจริงๆ ผมไม่รู้เพราะอะไรถึงทำให้ผมเสียใจขนาดนี้ กะอีกแค่ถูกมันทำรุนแรงกว่าครั้งที่ผ่านมานิดหน่อย เรื่องแค่นี้ทำไมผมจะต้องเสียน้ำตามากมายขนาดนี้ด้วย

ผมผิดเองที่คิดว่าทุกอย่างมันดีขึ้น ผิดเองที่คิดว่ามันจะดีกับผมแล้ว ผิดเองที่โง่คิดแบบนั้น และผิดเองที่หวังในตัวมัน

ผมขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำนานหลายชั่วโมง ไม่อยากจะเผชิญหน้ากับคนใจร้ายในตอนนี้ แต่ไม่ว่ายังไงผมก็คงหนีไปไม่พ้นอยู่ดี
ผมอาบน้ำเสร็จทำใจได้สักพัก  ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ กะว่าคงจะเห็นมันยืนทำหน้าสำนึกผิดอยู่หน้าประตู แต่เปล่าเลย ไม่มีวี่แววของมันเลย

บ้าดีเนอะ ถูกมันทำขนาดนี้ผมก็ยังหวังคำขอโทษจากมันอีก  มันจะมาขอโทษผมทำไม ผมก็แค่ของเล่นที่มาเอามาเล่นฆ่าเวลา ไม่ได้มีความจำเป็นต้องใส่ใจหรือเห็นอกเห็นใจอะไรเลย

ความเจ็บระบมไปทั้งตัวเป็นเครื่องยืนยันสถานะของผมได้อย่างดี

ความเจ็บปวดของร่างการทำให้ผมรู้สึกเหมือนจะไม่สบาย ผมเลยเดินออกมาจากห้องนอนเพื่อจะมาหายากิน ก่อนจะเดินเข้าไปในครัว ผมก็เห็นซากขนมโมจิหยดน้ำ ที่กระเด็นเลอะเทอะ ไปทั่วพื้น ได้แต่แค่นหัวเราะในรำคอ สมเพชตัวเองที่คิดจะซื้อของแบบนี้มาให้มัน

ผมกลับเข้ามาในห้องหลังจากได้ยาแก้ปวด เผอิญเห็นยานอนหลับที่ผมได้จากหมอคนนั้นที่ช่วยรักษาผมในครั้งแรกที่ผมโดข่มขืน  ยังเหลืออยู่2เม็ด ปกติผมจะไม่ค่อยกินยาพวกนี้เท่าไหร่ เพราะผมเป็นคนหลับง่าย  ต่อให้เจอเรื่องเลวร้ายมาแค่ไหนผมก็หลับลงได้อย่างสบาย  เพราะมันแค่ความเจ็บปวดภายนอก
มือของผมเอื้อมไปหยิบยาสองเม็ดนั้นเข้าปากพร้อมๆกับยาแก้ปวด

ทุกครั้งผมทดได้ แต่ไม่ใช่ครั้งนี้ ผมคงหลับไม่ลงเพราะความเจ็บส่วนใหญ่มันดันเกิดขึ้นที่ข้างในไม่ใช่แค่ที่ร่างกายอย่างที่ผ่านๆมา

อย่างน้อยๆก็ขอแค่ในฝัน ที่ผมได้มีอิสระจากมันบ้าง

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ช่างอิ่นpart

ผมเพิ่งได้รับข้อความจากเด็กอวดดี ปฏิเสธ นัดข้อผมเมื่อไม่กี่นาทีก่อน  สุดท้ายก็ได้แต่นั่งถอนหายใจแล้วพิมพ์ตอบตกลงไป ถึงจะหงุดหงิดไม่น้อยแต่ก็ทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ เพราะช่วงนี้ใกล้จะเข้าสู่ช่วงสอบของเด็กมหาลัยแล้ว


“ค่ะท่าน”เลขาผมเดินเข้ามาในห้องหลังจากที่ผมกดเรียกไม่กี่วินาทีก่อน

“ยกเลิกโต๊ะที่ผมให้จอง”ผมบอกนิ่งๆไม่ได้แสดงท่าทีหงุดหงิดอะไรออกไป ทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้วผมอยากจะ เขวี้ยงทุกอย่างใกล้มือออกไปเพื่อระบายอารมณ์

“ค่ะท่าน”ร้านอาหารที่ผมจองไว้นั้นเป็นร้านอาหารอิตาเลี่ยนที่เพิ่งเปิดใหม่ เป็นร้านอาหารของเพื่อนผม เปิดว่าได้เดือนกว่าๆแล้วแต่ผมยังไม่มีโอกาสไปสักที ช่วงนี้พอว่างๆเลยกะว่าจะแวะไปสักครั้ง อีกอย่างช่วงนี้ไอ้เด็กนั่นก็ทำตัวดีเลยว่าจะพาไปด้วย คิดว่ามันคงดีใจที่ได้กินอะไรแปลกใหม่อร่อยๆบ้าง  แต่กลับโดนยกเลิกกลางอากาศซะนี่

จะทำไงได้ล่ะครับ เลี้ยงเด็กก็แบบนี้ เรื่องเรียนคงมาก่อนเรื่องอื่น

ถ้าถามว่าทำไมครั้งนี้ผมถึงยอมง่ายๆก็ต้องบอกเลยว่า ไม่รู้เหมือนกันช่วงที่ผ่านๆมาผมทำตัวไม่ค่อยสมอายุเท่าไหร่นัก เหมือนบุคลิกเปลี่ยนไป ทั้งๆที่อายุก็ปามาขนาดนี้แล้ว ยังจะเปลี่ยนไปเพราะเด็กคนเดียวอีก แถมเป็นผู้ชายอีกต่างหาก

ช่วงหลังๆนี้ผมเลยเริ่มดึงสติตัวเองกลับมาอีกครั้ง อย่างน้อยๆตอนนี้มันก็ทำตัวดี ที่ผ่านๆมาผมมักจะคอยสั่งให้ลูกน้องตามประกบมันทั้งที่มหาลัยและที่อื่นๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะให้ตามตลอดหรอกนะครับก็แค่เฉพาะช่วงที่ผมว่างๆเท่านั้นแหละ ถึงจะมีลูกน้อยมากมายก็ใช่จะไม่มีงานอื่นให้ทำ

แต่จะให้ค่อยตามดูเด็กคนหนึ่งตลอดมันก็ออกจะเกินไปหน่อย อย่างน้อยๆผมก็ไม่คิดว่าตัวเองไร้สาระจนทำอะไรแบบนั้นพอผมไม่มีนัดแล้วผมก็เลยค่าเวลาโดยการเรียกประชุมผู้จัดการแผนก เพื่อสอบถามความเป็นไปของการทำงาน ซึ่งผมจะทำแบบนี้ทุกๆ3เดือนเพราะอยากจะทราบปัญหาของแต่ล่ะฝ่ายด้วยตัวเองจะได้จัดการได้อย่างทันท่วงที

 การประชุดดำเนินไปอย่างน่าเบื่อหน่าย ทุกคนพยายามยกเอาเรื่องที่แผนกตัวเองทำดีขึ้นมาอวดอ้าง ทั้งๆที่บ้างครั้งมักก็แค่การทำหน้าที่ที่สมควรจะต้องทำแค่นั้นเอง

“ผมนั่งมองแต่ละคนค่อยๆอธิบายรายละเอียดต่างๆไปโดยที่ความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่พวกเขาพูดแทบจะไม่ได้เข้าหูผมเลยด้วยซ้ำ ยังไงเลขาก็คงจดสาระสำคัญจริงๆไว้ให้และผมคงได้รายงานไม่เกินเช้าของวันพรุ่งนี้

ติ๊ดๆ

เสียงแจ้งเตือนจากมือถือของผมดังขึ้น ทำให้ทั้งห้องเงียบกริบ จนผมพยักหน้าให้พูดต่อเขาถึงจะพูดต่อกัน กดมือถือดูก็เห็นเป็นอีเมลที่ไม่มีหัวเรื่องแนบมา แต่ทั้งๆแบบนั้นมันก็ไม่ได้อยู่ในอีเมลขยะ

พอกดเข้าไปดูก็เห็นมีไฟล์รูปแนบมา

เป็นรูปของคนที่ยกเลิกนัดผมกลางคันกับพี่รหัสของมัน กำลังนั่งจับมือถือแขนกันที่และภาพสุดท้ายทำให้ผมฉุนสุดคงหนีไม่พ้น ภาพที่ทั้งสองคนยืนหัวเราะยิ้มแย้มกันที่โรงหนังไม่ไกลจากมหาลัยของมันเท่าไหร่  มันอาจจะเป็นแค่ภาพเก่าๆที่ถ่ายตอนไหนก็ได้ ถ้าหากด้านหลังไม่มีจอรอบฉายของภาพพยนต์ ที่มีทั้งวันที่และเวลาอย่างชัดเจน
ตุ๊บ!

ผมโยนมือถือไปกลางโต๊ะประชุมอย่างเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่ ทั้งห้องเงียบกริบอีกครั้งทุกคนมีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด เลขาผมเองก็ยังถอยห่างออกไปจากข้างโต๊ะผม

“ขอโทษที พวกคุณประชุมกันต่อได้เลย  ลินจดรายละเอียดส่งรายงานให้ผมพรุ่งนี้เช้าด้วย ผมขอตัว”ผมหยิบมือถือเจ้าปัญหามาถือไว้แบบเดิมแล้วเดินออกจาห้องประชุมด้วยความหัวเสีย มีภาคเดินตามหลังมาติดๆ

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับนาย”ไม่บ่อยที่ภาคจะเป็นคนเอ่ยถามผมก่อน   ครั้งนี้ผมคงทำตัวแปลกไปจริงๆ

“ช่วยไปตามคนๆหนึ่งให้หน่อย”ผมนั่งหันหลังให้ภาค มองออกไปที่วิวยามเย็นด้านนอกผนังกระจกเพื่อสงบสะติอารมณ์

“คุณน่านหรอครับ”

“ไม่ใช่”

 “.......”

“รุ่นพี่มัน ไม่ต้องทำอะไรรุนแรง แค่อยากให้มันรู้สถานะตัวเองหน่อย”

“ครับ นาย”ในเมื่อแก้ปัญหาที่คนของตัวเองไม่ได้ ก็ต้องต้องแก้ที่ปัจจัยภายนอกซินะ

หลังจากสั่งให้ภาคไปจัดการ ผมก็ให้เสือขับมาส่งผมที่คอนโด ที่ผมซื้อให้มัน มานั่งวางแผนจัดการสั่งสอนให้มันกลับเข้าที่เข้าทางบ้าง

ว่าไม่ควรลืม ว่ามันเป็นของของใคร!

  ผมนั่งกินวิสกี้รอไปเกือบครึ่งขวด มันก็กลับเข้ามา ทำหน้าตื่นตกใจที่เห็นผมคงจะกลัวผมรู้ความจริง ว่าที่มันยกเลิกนัดของผมและกลับดึกขนาดนี้ไม่ใช่เพราะเรื่องเรียนอย่างที่อ้างไว้ ผมตรงเข้าไปกระชากตัวมันมาเพื่อจะสั่งสอนนิดๆหน่อยๆ เอาแค่ให้ไม่ลืมสถานะของตัวเอง  แต่มันดันทำท่าทางหวงไอ้กล่องขนมลายปัญญาอ่อนนั้นโดยไม่ได้สำนึกถึงเรื่องที่ตัวเองทำผิดก่อนหน้านี้เลย 
เราทะเลาะกัน  ทุกอย่างเริ่มรุนแรง จนสุดท้ายผมก็เผลอลงมือตบมันเข้า และมันก็ยิ่งเลวร้ายขึ้นอีกเมื่อมันพูดในสิ่งที่ผมไม่
ต้องการได้ยินตอนนี้ที่สุดออกมา

ผมลากมันกลับเข้าห้องนอนเหวี่ยงมันลงเตียง ด้วยอารมณ์เดือดดาน ลงมือทำรุนแรงกว่าทุกๆครั้งตามแรงอารมณ์โดยไม่ได้สนใจเสียงร้องของคนใต้ร่างเลย

กว่าผมจะหยุดก็ตอนที่น้องชายของผมปลดปล่อยออกไปจนมันไม่สามารถแข็งตัวได้อีก

“พอใจหรือยัง”เมื่อกิจกรรมการลงโทษสิ้นสุดลง มันก็เปิดปากพูดกับผมอีกครั้งในรอบหลายชั่วโมงที่ผ่านมา

“................”มันร้องไห้ น้ำตาไร้สี กำลงไหลอาบแก้มของมันทั้งสองข้าง  บอกตามตรงภาพนี้ทำเอาผมสะอึกเหมือนกัน

“กูทำอะไรให้มึงโกรธขนาดนี้”มันถามผมแทบจะไม่เป็นคำ

“...”เสียงสั่นจนเกือบฟังไม่รู้เรื่อง

“แค่กูอยากมีอิสระแค่2-3ชั่วโมงแค่นี้ กูทำไม่ได้ใช่ไหม!”จู่ๆมันก็ร้องไห้หนักขึ้นไปอีกแล้วยังตะโกนใส่หน้าผมเสียงดัง ถ้าเป็นคนอื่นผมคงเอื้อมไปตบแบบไม่ต้องลังเลแล้ว  แต่ไม่ใช่กับมัน หรืออย่างน้อยๆก็ไม่ใช่เวลานี้

“แค่กูซื้อขนมถูกๆนั้นมาให้มึง กูก็ทำไม่ได้ใช่ไหม!”ภาพตรงหน้าไม่ทำให้ผมตกใจ เท่าคำพูดของมันที่เอ่ยออกมา ทำหน้าผมชาไปหมด สติที่เคยขาดผึงเริ่มกลับมาต่อกันอีกครั้ง

“กู”ผมพยายามจะดึงตัวมันเข้ามากอดปลอบ

“อย่ามาแตะตัวกู” แต่มันก็ปัดมือผมทิ้งแล้วรีบเดินหนีเข้าห้องน้ำไป

ทิ้งให้ผมนั่งลูบหน้าลูบตาเพื่อเรียกสติตัวเองกลับมา นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกผิดกับการทำร้ายใครสักคนในรอบหลายปีที่ผ่านมา  ผมเคยทำร้ายคนมามากทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ แต่ก็ไม่เคยรู้สึกแย่เท่าครั้งนี้  ทั้งๆที่ความจริงมันก็ไม่ได้แตกต่างกับที่ทำกับคนอื่น  แต่ทำไมผมต้องมาเกิดความรู้สึกแบบนี้ด้วย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมรู้สึกแบบนี้ แต่ก็ไม่มีครั้งไหนๆชัดเจนเท่าครั้งนี้
จนผมเริ่มรู้สึกว่า จากความรู้สึกหลงใหล กำลังเลื่อนขั้นกลายไปเป็นความรู้สึกแบบอื่น

แบบที่พิเศษกว่าใครทั้งหมดที่ผ่านมา

ติ๊ดๆๆ

ในระหว่างที่ผมกำลังนั่งกลุ้มใจกับสถานการณ์เลวร้ายตรงหน้า จู่ผมก็มีสายเรียกเข้า พอรับก็ทำเอามันหน้ามืดเมื่อได้ยินคำบอกของคนปลายสาย  สุดท้ายผมก็ต้องรีบแต่งตัวเพื่อไปสนามบิน โดยที่ยังไม่ได้สะสางเรื่องตรงหน้า

“ไปสนามบินเร็วเลย”ผมแต่งตัวลวกๆแล้วรีบลงมาหาเสือที่รออยู่ที่ลานจอดรถ

“ครับ?”ผมรีบยัดตัวเองเข้ารถโดยไม่รอให้เสือเปิดประตูให้แบบทุกที

ให้มันได้อย่างนี้ซิ  เกือบลืมไปเลย ว่าช่วงนี้ที่จีนถึงช่วงนั้นแล้ว

“ฮัลโหล ไอ้วิน กูมีเรื่องให้ช่วย”

(มาแปลก)ผมได้ยินเสียงสาวหลายคนดังสอดแทรกเข้ามา มันคงอยู่ที่บาร์ที่ไหนสักที

“มาดูอาการคนให้กูหน่อย ที่คอนโดเซนต์”ผมบอกรายละเอียด

(ค่าทำการนอกเวลากูแพงนะจะบอกให้)ไอ้วินเป็น กุมรแพทย์ชื่อดังของประเทศ มันเป็นเพื่อนสนิทที่สุดเท่าที่ผมมีในไทยแล้ว อ่อ มีอีกคนหนึ่งซิ ไอ้ชัท

“เอ่อน่า”

(แล้วทำไมต้องเป็นกูว่ะ หมอศักดิ์อ่ะ)หมอศักดิ์คือหมอที่ผมเคยเรียกมาตรวจน่านตอนที่มันไม่สบาย ส่วนใหญ่ผมจะเรียกใช้หมอ
ศักดิ์

“ไม่มีใครอยู่ด้วย กูไม่ไว้ใจกูกำลังไปรับ ฉิงฉิง กับจงชิง”ผมบอกเหตุผลไป จนสุดท้ายก็ได้เสียหัวเราะชุดใหญ่กลับมาแล้วตามด้วยคำตอบตกลง ผมเลนวางสาย รีบเร่งไปสนามบินต่อ

อย่างน้อยๆ ในเวลาที่ผมไม่อยู่ไอ้หมอวินคงเป็นคนเดียวที่ผมไว้ใจให้ดูแลมันได้


ENDช่างอิ่น

TBC.

เเวะมาลงให้ พร้อมเเจ้งข่าว

ตอนนี้เรื่องแก้คำผิดตอนเก่าๆยังไม่ถึงไหนเลย

เพราะมาตรงกับช่วงสอบพอดี เลยต้องหายหน้าหายตาไปอีก1-2อาทิตย์

เลยเเวะมาลงให้ก่อน  ช่วงนี้คงมาลงนิยายไม่ได้ จนกว่าจะสอบเสร็จนะครัช จึงขออภัยมา ณ ที่นี้

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #399 เมื่อ26-03-2017 20:42:50 »

ค้าาาาตั้งใจสอบแล้วรีบกลับมาต่อนะคะ :mew2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
« ตอบ #399 เมื่อ: 26-03-2017 20:42:50 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ angelhani

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 205
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #400 เมื่อ26-03-2017 20:53:05 »

 :beat: อิช่าง

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #401 เมื่อ26-03-2017 20:56:40 »

รุนแรงเหลือเกิ้นนนน :mew4:

ออฟไลน์ pui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +177/-3
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #402 เมื่อ26-03-2017 20:59:09 »

  :ling2:

ออฟไลน์ NuNam

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #403 เมื่อ26-03-2017 21:03:57 »

ผิดทั้งคู่ คนที่เลือกการโกหก
คนที่ทำทำความรุนแรง  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ Natsuki-ChaN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 219
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #404 เมื่อ26-03-2017 21:06:19 »

แหง่ะ ไรทเตอร์ กลับมาแล้ว รีบกลับมาต่อไวๆน้า :z3:
ตอนนี้คำผิดน้อยลงนิดนึง แต่เจอตั้งแต่บรรทัดแรกเลยค่ะ
ไม่บอกให้หาเอง อิอิ  :hao7:

ออฟไลน์ MyLavenderLand

  • ฉันสุขใจ เมื่อได้ Log in เล้า
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1576
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #405 เมื่อ26-03-2017 21:21:23 »

อ้าววว ยังไม่เคลียร์เลย ไปซะะละ นอยด์หนักไปอี๊กกน้องน่าน //   แล้วฉิงฉิงกับจงชิงนี่ คือใคร? ลูกเสี่ย!!!!  #ใจเย็นๆ

ออฟไลน์ Ujeen

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #406 เมื่อ26-03-2017 21:26:20 »

กรี๊ดดดดดดดดดมาต่อแล้วววววว

ทำพลาดแล้วล่ะช่างอิ่น รีบง้อนายเอกเราด่วนๆ เลยยยยย

ปล.เป็นกำลังใจให้คนเขียนในการสอบนะค้า  ม๊วบ
 รอตอนต่อไปค่ะ

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #407 เมื่อ26-03-2017 21:34:16 »

 :z6: :z6: :z6:

ออฟไลน์ ลู่เกสร♡

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #408 เมื่อ26-03-2017 21:36:52 »

รอนะคะ

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #409 เมื่อ26-03-2017 21:40:47 »

 :pig4: :pig4: :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
« ตอบ #409 เมื่อ: 26-03-2017 21:40:47 »





ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #410 เมื่อ26-03-2017 21:47:17 »

น่าน ถูกทรมาน เจ็บช้ำ ปวดร้าวร่างกาย
จนกินยานอนหลับ แต่ช่างอิ่นก็ไปสนามบิน
แต่ยังดีที่ให้หมอไปดูแลน่าน
ช่างอิ่น รู้ตัวละสิ ว่าตัวเองรู้สึกพิเศษกับน่าน
ว่าแต ฉิงฉิง กับจงชิง ใช่ลูกช่างอิ่น รึเปล่า
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ SOMCHAREE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-2
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #411 เมื่อ26-03-2017 22:04:13 »

โอ๊ยยยยยยยเสี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทำร้ายน้องทำมายยยยยย

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #412 เมื่อ26-03-2017 22:15:12 »

ปวดร้าววว,,,

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #413 เมื่อ26-03-2017 22:18:53 »

ไปรับลูก?

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #414 เมื่อ26-03-2017 22:26:32 »

น้ำตาจะไหลนึกว่าจะไม่มาต่อเเล้ววววว

ออฟไลน์ nada_dadida

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #415 เมื่อ26-03-2017 22:56:13 »

กรีดดดด มาแล้วววว อิอิ   :impress2:

#ตั้งใจสอบบบนะคร้าา  :mc4:

ออฟไลน์ DeShiWa

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4332
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-9
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #416 เมื่อ26-03-2017 22:59:59 »

น่านพูดไม่เพราะหู

ช่างอินก็รุนแรงเกินไป

แล้วจะไปรับใครละ

หวังว่าคงไม่ใช่คู่นอนหรอกนะ


ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #417 เมื่อ27-03-2017 00:14:55 »

อิดสี้ยไปไม่บอกเด็กเรื่องมันค้างคานะเจ้าคะ
แค่นี้เด็กมันน้อยใจแย่แล้ว

ออฟไลน์ Pa'veaw

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-1
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #418 เมื่อ27-03-2017 00:54:03 »

เสี่ยนี่นะ เกลียดๆๆๆๆๆๆทำไมต้องรุนแรงด้วย

รู้สึกผิดให้อกแตกตายไปเล้ยยยย

 :katai1: :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ sanax00

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ร้าย...จนรัก chapter : 1ุ6 up! 26/03/2017
«ตอบ #419 เมื่อ27-03-2017 01:04:06 »

สงสารน่าน ชีวิตหนูหดหู่มากเกินไปละน่านน อึดอัดแทนเด้อ เสี่ยนี่ก็งงๆ แต่งงกว่าคือจะรักกันได้ยังไง  :katai1: เปลี่ยนพระเอกได้ไหมคะ มีคนใหม่ให้เชียร์ไหม...
คนเขียนสู้ๆเด้อ♡ ภาษา เนื้อเรื่องดีหมดแต่ยังมีคำผิดอยู่ อ่านๆไปก็รู้สึกขัดๆ ลองอ่านทวนคำผิดก่อนลงนะคะ คนอ่านจะรู้สึกว่ามันมากไปละหมดอรรถรสเอา ติดตามนะคะ สู้ๆค่ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด