My wife is bigboss by Katesnk
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: My wife is bigboss by Katesnk  (อ่าน 251749 ครั้ง)

ออฟไลน์ the_pooh9

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-3
 :serius2: ไถ่โทษ หรือกลั่นแกล้งอ่ะ

 :a5: ค้างมากมาย  :m31:

พรุ่งนี้จบหรอ จะมาปูเสื่อนอนรอจ้า

แล้วก็จะมารอ ตอนพิเศษของพี่เคทด้วย

อยากอ่านมากมาย  :impress2:

+1 ขอบคุณ  minchy ที่กรุณามาแบ่งปันและขยันโพสจ้า  :L2:

ออฟไลน์ Ottomechan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 701
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
 :serius2: :serius2:




ค้างที่สุด









เคนอ่ะ












แรง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ไฉไล

  • บุคคลทั่วไป
:z3:  -ดใจ ค้างคา แอร๊ยยยยยยยยย...ย

เคนจะรุก เควิล ชิมิ 

เชียร์เคนรุกเควิล จะได้เป็นสามีจริงๆซักที อิอิ :z2: 

ออฟไลน์ ka[ze]na

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-6
ฝันแล้วอยากจะฝันอีก....
แต่โดนฉุดลงมาซะงั้นน่ะ
เอามาต่อให้จบจิคร๊า
กำลัเคลิ้มเลย อิๆๆๆๆๆๆๆ
 :-[

ออฟไลน์ โน๊อา

  • อยู่เป็นคู่ เช่น ฉันคู่เธอ
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1419
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
อร๊ายยยยยย จะจบแล้วเหรอ

ขอบคุณสำหรับของว่างมื้อดึกจ้า จุ๊บ จุ๊บ

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
เอามาแบบติด ๆ เลยนะหนูมิ้น แต่มันก็ยังดีกว่าไม่มาใช่มะ

คงไม่ได้อ่านตอนจบหรอกวันนี้ เพราะจะไปทำธุระ สองสามวัน

วันอังคารกลับมาค่อยมาเก็บตก  :กอด1: :bye2:

ปล. อย่าลืมทวงคุณเคทเรื่องดอกรักสีม่วงด้วยนะครับ  ฝากด้วย  :z2:

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป

shibao

  • บุคคลทั่วไป
จบแบบหักมุมนี่ ไม่เอานะคับ

ประมาณว่า

เคน เอ่อ . . . ตายแล้ว

แต่ไม่รู้ตัว ยังกลับมาห้อง
 o22
แล้วมาบอกรักเคลวิน

แล้วก็ไป
 :serius2:
อ๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

คิดได้ไง
 :sad4:

อยากทราบตอนจบเร็วๆ

มาลั้ล ลา รอ
 :z2:
อิอิ

ltahset

  • บุคคลทั่วไป
ค้าง

ว่าแต่จะจบแล้วหรอ

ยังอยากอ่านต่ออยู่เลย

^^

ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
to K. Wan  พี่เคทบอกว่าจะแต่งเรื่องดอกรักสีม่วงเป็นเรื่องต่อไปหลังจากเรื่องนี้จบ

อืม o22 คงหลังจากตอนพิเศษเรื่องนี้จบด้วยอ่ะ


K. shibao  คะ  เรื่องนี้ไม่มีหักมุมอ่ะ o18   มันจาเศร้าเกินไปมั้ยถ้าเป็นงั้น :serius2:



มาต่อตอนจบกันดีกว่า



บทสุดท้ายแร้ว

--------------------------


พอตั้งตัวได้ ผมก็กอดตอบเคน เราสองคนกอดกันแนบแน่น สักพัก เคนก็ผลักให้ผมนอนลงกับพื้นห้อง จากนั้นเขาก็โน้มตัวลงมาทาบทับ ผมรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก ไม่อยากจะคาดเดาว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง รู้สึกสับสนไปหมด ตอนแรกเคนทำท่าโกรธและรังเกียจผม ขับไสไล่ส่ง แต่ตอนนี้เหมือนเขากำลังทำท่าเหมือนว่ารักใคร่พิศวาสในตัวผมขึ้นมา
ผมไม่มีเวลานึกหาเหตุผลว่าเพราะอะไรเคนถึงได้เปลี่ยนอารมณ์รวดเร็วอย่างนี้ เพราะเคนก้มหน้าลงมาหาผม และประทับจูบที่ริมฝีปาก ท่าทางเขาดูเงอะงะพอควร อาจจะเป็นเพราะเขาไม่เคยเป็นฝ่ายเริ่มมาก่อน พอผมรู้ว่าเคนกำลังทำอะไร ผมก็ช่วยเปิดทางให้เขาทำได้สะดวกขึ้น
ริมฝีปากของเราสองคนบดขยี้กันอย่างเร่าร้อน เคนเป็นนักเรียนที่เรียนรู้เร็ว แป๊บเดียวเขาก็รู้ว่าต้องทำอย่างไร หลังจากที่ประกบปากบดเบียดกันสักครู่ เคนก็เปิดปากผมให้อ้าขึ้นด้วยริมฝีปากของเขาก่อนจะสอดแทรกลิ้นออกไป เขาใช้ลิ้นชอนไชเข้าไปในปากผม มันทำให้ผมรู้สึกขนลุกกรูเกรียว ความตื่นเต้นที่ถูกเคนรุกเร้าก่อนทำให้อารมณ์ของผมเตลิดเพริศอย่างยั้งไม่อยู่
เสื้อที่ผมสวมใส่อยู่ ถูกเคนดึงออกทางศีรษะอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ท่อนบนของผมเปลือยเปล่า ต่อหน้าต่อตาเขา เคนยิ้มให้ผม เป็นยิ้มหวานที่สุดที่เคยเห็น เขาก้มลงจูบซุกไซร้ซอกคอผม ยิ่งทำให้ผมขนลุกมากขึ้นไปอีก ผมโอบกอดไปรอบตัวเคน มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปในเรือนผมของเขา
ปากและลิ้นของเคนทำหน้าที่ปลุกเร้าผม แม้ว่าเขาจะไม่ชำนาญแบบมืออาชีพ แต่เสน่ห์มันอยู่ที่ความเงอะงะ มันทำให้เขาดูไร้เดียงสา เมื่อต้องเป็นฝ่ายกระทำ และนั่นทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้น
หลังจากเคนโจมตีผมที่ซอกคอจนแดงช้ำไปหมด เขาก็เลื่อนตัวมาที่แผ่นอก ทั้งจูบซุกไซร้มือไม้ก็เคล้าคลึง จนผมเริ่มระทวย แอ่นตัวขึ้นรับมือไม้ของเขา
“เคน...อา...เคน...ครับ...”
เสียงครางหวานเรียกชื่อเขาดังออกมาจากปากผม ดูเหมือนจะทำให้เคนพอใจไม่น้อย เขายิ่งลงไม้ลงมือหนักขึ้น
“อ๊ะ ...อืม...เคน...ผม...ผมรักเคน....”
ครวญครางหนักขึ้น เมื่อเคนเลื่อนลงต่ำ และโจมตีส่วนที่อ่อนไหวที่สุดของผมด้วยปากและมือ การที่เคนเป็นฝ่ายเริ่มบทรักกับผมก่อน มันทำให้ผมตื่นเต้นถึงขีดสุด ทุกอย่างเหนือความคาดหมายไปหมด เคนเรียกผมว่าเมีย และกำลังเล้าโลมผม ทั้งที่ตลอดมามีแต่ผมที่เป็นฝ่ายปลุกเร้าอารมณ์เขาเสมอ เขายอมรับผมแล้ว ผมดีใจมากจริงๆ





อ๊า....เคน”
ผมร้องลั่นด้วยความเสียวซ่านเมื่อเคนครอบครองแก่นกายผมไว้ในปาก น้ำตาปริ่มที่ขอบตาเมื่อตระหนักได้ว่าสามีทำสิ่งนี้เพื่อผม ผู้ชายซึ่งเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิง คงไม่เคยคิดที่จะทำสิ่งนี้กับผู้ชายด้วยกัน เพราะมันเหมือนกับการทำสิ่งนั้นให้ตัวเอง แต่เคนไม่เพียงเริ่มต้นบทรัก แต่เขาทำทุกอย่างเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ผม แม้ว่าเขาจะไม่ได้เก่งกาจ อย่างคนเชี่ยวชาญศึก แต่ผมกลับประทับใจกับความพยายามของเขา และมันส่งผลต่อร่างกายของผมซึ่งมีปฏิกิริยาสนองรับการรุกรานของเขา
“ผม..ผมไม่ไหวแล้วครับเคน”
ร้องบอกด้วยเสียงแหบพร่า เมื่อตัวเองเดินทางมาถึงจุดที่สุดจะกลั้น เคนยิ้มให้ผม แล้วหยัดกายขึ้น ก่อนที่จะถอดเสื้อผ้าออกจากตัวอย่างรวดเร็วจนเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ก่อนจะโน้มตัวลงมากอดรัดผมใหม่ คราวนี้ผมไม่ยอมให้เคนเป็นฝ่ายกำชัยเหนือผม เพราะถึงเขาจะเป็นสามี แต่ผมก็ยังไม่ทิ้งคอนเซปต์เดิมที่ว่า ผมเป็นภรรยาที่ชอบทำ ผมจึงจับเคนกดลงกับที่นอน ด้วยความที่ผมตัวใหญ่กว่าเขามาก ผมเลยจับเขาพลิกหงายโดยง่าย และดูเหมือนเคนก็ไม่มีทีท่ารังเกียจรังงอนอะไร เพราะถึงแม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายเริ่มรุกก่อน แต่เขาก็ยอมให้ผมจัดการเขาอยู่ดี เคนเป็นสามีที่น่ารักมาก ตามใจผมทุกอย่าง แล้วอย่างนี้ผมจะไม่รักไม่หลงเคนได้อย่างไร
ผมแยกขาของเคนออกจากกัน แล้วใช้มือช้อนสะโพกขึ้น ก่อนจะส่งแก่นกายที่ขึงตึงของตัวเองเข้ามาในร่างเล็กแคบของเคน มันช่างเป็นความรู้สึกที่น่ามหัศจรรย์ยิ่ง ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ ที่ร่างกายเราหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน การที่เคนเป็นฝ่ายปลุกเร้าผมก่อน กับการที่ปลุกเร้าสามีเองให้ความสุขที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง เขาทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า ที่สามียอมแตะต้องตัวผมก่อน ทั้งที่ผ่านมาผมเริ่มมาตลอด
เคนหลับตาปี๋ เมื่อร่างของผมค่อยๆ แทรกเข้าไปในร่างของเคนทีละน้อย ผมกลัวว่าเคนจะเจ็บเนื่องจากสรีระของเราต่างกัน แม้ผมจะเคยมีอะไรกับเคนหลายครั้ง แต่ผมก็ต้องทนุถนอมเคนให้เขาเจ็บตัวน้อยสุด เพื่อที่เขาจะได้รู้สึกมีความสุข และสนุกที่จะทำกับผมบ่อยๆ
ผมค่อยๆ สอดใส่เข้าไปในตัวเขาอย่างช้าๆ ในขณะที่ร่างกายของผมอยู่ในตัวเขาเพียงครึ่ง ผมก็ก้มลงมาทาบทับ แล้วก็จูบซุกไซร้เคนทั่วใบหน้าและลำคอ ก่อนจะมาจบลงที่ริมฝีปาก
เราต่างแลกจูบหวานล้ำต่อกัน การตอบสนองของเคนทำให้ใจของผมสั่นไหว รู้สึกได้ว่าใจเต้นแรงราวจะกระดอนมานอกอก ร้อนซู่ไปทั้งตัว เหมือนมีไฟฟ้าไหลวนอยู่ในร่างกาย มือของเคนเริ่มทำงานไปพร้อมๆ กับปากและจมูก เพียงแค่ลูบไล้ไปทั่วร่าง ผมก็รู้สึกซ่านสยิว จนต้องเบียดบดร่างกายกอดรัดเพื่อรองรับการโลมเล้าของเขา
“อ๊ะ..อา...อึก...เคน...”
ร้องเสียงหลง เมื่อผมแทรกร่างกายของตัวเองเข้ามาในตัวเคนจนมิด ผมอ้าปากหอบหายใจ รู้สึกได้ถึงความตึงแน่นที่ช่องทางเล็กแคบของเคนซึ่งบีบรัดแก่นกายของผมแน่น จนผมแทบจะทะลักทะลายความสุขออกมาเดี๋ยวนั้น ทั้งที่ผมกับเขาก็มีอะไรกันมาหลายครั้ง ทว่าการที่เคนยินยอมพร้อมใจแถมร่วมไม้ร่วมมืออย่างดีในครั้งนี้ มันทำให้ผมรู้สึกเร้าใจอย่างมาก และอารมณ์พุ่งโพลงถึงขีดสุด
เคนขยับสะโพกเข้าตอบรับอย่างเนิบช้า ตามจังหวะการรุกรานของผม ดูเหมือนเขาพยายามจะทำให้ผมพึงพอใจกับการสนองตอบของเขา ซึ่งมันได้ผลเสียด้วย ผมรู้สึกเป็นสุขอย่างบอกไม่ถูก ไม่ต้องใช้เรี่ยวแรงมากมายในการจะปลุกปล้ำเล้าโลมเคนอย่างที่เคยทำ ก่อนหน้านั้นผมเหนื่อยมากมายกว่าจะทำให้เคนเคลิ้ม แต่ตอนนี้เหมือนแค่เริ่มต้น เราสองคนก็แทบจะไปถึงสวรรค์ ร่างกายเคนตอบรับผมดีจริงๆ โดยเฉพาะช่องทางเล็กแคบนั้นก็ตอดรัดผมตลอดเวลาจนผมเกร็งไปหมดด้วยความเสียวซ่าน จนต้องพักเป็นระยะ ด้วยกลัวผมจะเขื่อนแตกเสียก่อน

พอเราสองคนเริ่มคุ้นจังหวะกันแล้ว ผมก็ขยับท่อนล่างเร็วขึ้น ในจังหวะที่สม่ำเสมอกัน เขาเองก็ขยับสะโพกตามเพื่อให้สอดรับกับจังหวะของผม สะโพกของเรากระทบกัน และเสียดสีบดเบียด ยิ่งเพิ่มแรงกำหนัดให้ผมมากขึ้น
“รู้สึกดีไหม...”
ท่าทางเขาไม่ค่อยแน่ใจว่าสิ่งที่เขาทำ ถูกใจผมหรือเปล่า ผมรีบพยักหน้า ด้วยกลัวสามีจะเสียกำลังใจ ที่จริงอยากจะบอกว่าผมเป็นสุขมาก สุขอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ทว่าผมก็ไม่สามารถพูดออกมาได้เต็มเสียง เปล่งออกมาได้แค่การร้องครวญครางอย่างสุขสม เริ่มรู้สึกว่าลมหายใจของตัวเองติดขัด ร่างกายไหวระริกจากการถูกสัมผัส
มีรอยยิ้มอย่างดีใจ ปรากฏที่หน้าของเคน เขาโน้มคอผมลงไปหาและจูบผมอีกครา ซึ่งผมก็สนองตอบเขาเต็มที่ สองแขนโอบรัดไปรอบตัวเขา กอดไว้แนบแน่น กลัวว่าเขาจะหนีผมไปอีก
ผมยังคงเคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายของเคนอย่างต่อเนื่อง จากนั้นก็ก้มต่ำลงและเล็มยอดอกของสามีสุดที่รัก จนมันแข็งเป็นตุ่มไต เคนอ้าปากร้องครวญครางไม่หยุด มือสอดแทรกไปในกลุ่มเรือนผมของผม และกดหน้าผมแนบยอดอกของเขา ในขณะที่สะโพกก็แอ่นขึ้นรับการกระแทกกระทั้นจากผม
“ไม่...ไม่ไหว...ผมไม่ไหวแล้ว”
เคนร้องบอกเสียงสั่น ทุกครั้งที่ผมขยับกาย เคนก็ขยับตามไปด้วย และเมื่อผมกระแทกกระทั้นลงมาอย่างหนักหน่วง ทิ่มแทงแบบไม่มีพัก เคนก็แทบหายใจหายคอแทบไม่ทัน ต้องอ้าปากโกยอากาศเข้าปอด ร่างสั่นระริก แขนขาเกาะเกี่ยวผมไว้แน่นเหมือนคนไม่มีเรี่ยวแรงและต้องการที่ยึดเหนี่ยว
“ไม่ไหว ..ก็ไม่ต้องทนครับ”
ผมกระซิบข้างหู ก่อนขยับตัวรัวเร็ว
“...เรา...ไปพร้อมกันนะ”

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
กระซิบบอกสามีเสียงพร่าก่อนจะกระหน่ำสะโพกลงมาสองสามครั้ง พร้อมกับปลดปล่อยสายธารรักที่อบอุ่นเข้าสู่ร่างกายของเขา ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่เคนก็ปลดปล่อยมันออกมาเลอะหน้าท้องของตัวเอง หลังจากนั้นผมก็ล้มตัวลงมาทาบทับบนตัวคนน่ารัก อกเบียดอก สะโพกบดสะโพก และบางส่วนของร่างกายเราทั้งสองแนบชิดติดกัน ผมสอดแขนโอบกอดเคนไว้แน่น ขาเกี่ยวกระหวัดรัดสะโพกของเคนเอาไว้ เราสองคนนอนกอดเกี่ยวกันในสภาพแบบนั้นสักครู่หนึ่ง จนความร้อนรุ่มในกายเราเริ่มลดระดับสู่ภาวะปกติ ผมจึงปลดปล่อยเคนแล้วไถลลงมานอนเคียงข้างเขา โดยที่รั้งร่างเคนมากอดไว้แน่น

“เคน ผมรักเคนนะครับ”
คนที่อยู่ในอ้อมกอดของผมบอกรักด้วยเสียงแผ่วเบา ใบหน้าของเขาแดงก่ำ เคลวินกำลังขวยอายเหมือนเด็กสาวๆเมื่อแรกรัก ทำให้ผมรู้สึกเอ็นดูเขาอย่างมาก หลังจากผ่านช่วงเวลาแห่งความหฤหรรษ์ เราสองคนก็กลับขึ้นมานอนเบียดกันบนเตียงอีกครั้ง เคลวินนัวเนียเกาะติดผมแจไม่ยอมห่างไปไหน
“ผมรู้ครับ”
ตอบด้วยเสียงอ่อนโยน มือข้างหนึ่งลูบไล้ต้นแขนเปลือยของคนที่นอนอิงแอบอกผม
“เมื่อกี้เคนพูดว่าอะไรหรือครับ ผมอยากได้ยินอีกครั้ง”
คนถามตาเป็นประกายสุกใส
“พูดอะไร...อ๋อ ...ที่ว่า ผมเกลียดประธานเคลวินเหรอ อยากให้ผมพูดให้ฟังซ้ำๆเหรอ”
หยอกล้อขำขำ เคลวินหน้างอ รีบปฏิเสธว่าไม่ใช่ เขาหมายถึงตอนที่ผมจะต่อยหน้าเขาต่างหาก ผมขยับตัวตะแคงข้าง โดยที่เคลวินเลื่อนตัวลงนอนหนุนหมอน และนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาผมเช่นกัน ผมมองใบหน้าหล่อเหลานั้น และเอื้อมมือมาสัมผัสใบหน้าของเขา ไม่ตอบคำถามเดิม แต่กลับถามเรื่องอื่นแทน
“เจ็บไหมครับ”
เคลวินชะงักนิดหนึ่ง ผมเห็นตาของเป็นประกายด้วยน้ำหล่อเลี้ยง เบะปากเหมือนจะร้องไห้ ซึ่งผมไม่ต้องการเห็นความอ่อนแอของเขา จริงอยู่มันทำให้เคลวินดูเหมือนคนธรรมดาที่มีอารมณ์อ่อนไหว ร้องไห้เป็น แต่ผมอยากได้ภรรยาที่หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสมากกว่า
“ไม่เจ็บเลยครับ”
เขาจับมือของผมเอาไว้แนบแก้ม แล้วตอบด้วยเสียงแผ่วเบา ราวกับพูดอะไรไม่ออก
“ขอโทษนะครับที่ทำให้เจ็บ”
รู้สึกผิดนิดๆที่ไปต่อยเขา แม้จะเบาๆก็ตาม ลูกคุณหนูอย่างเคลวิน คงไม่เคยเจอใครทำแบบนี้ ถ้าเขาจะโกรธ ผมก็คงไปโทษเขาไม่ได้
“ไม่เป็นไรครับ มันเทียบไม่ได้เลย กับการที่ผมทำให้คุณเจ็บอยู่ในใจ”
คนตัวโต วางมือลงบนหน้าอกเปลือยด้านซ้ายของผม ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ผมเดาเอาว่า เขาคงหมายถึงเหตุการณ์เมื่อตอนกลางวันที่เขาดุด่าผมต่อหน้าคนอื่น และลงโทษผมอย่างรุนแรง แถมใช้คำพูดแบบไม่มีเยื่อใย ไม่ใช่ผมคนเดียวที่รู้สึกไม่ดี เคลวินเองก็คงจะรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย
“ผมต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายขอโทษเคน ขอโทษนะครับ ที่ผมพูดแรงไปหน่อย”
เคลวินกล่าวขอโทษผม สีหน้าเหมือนคนสำนึกผิดจริงๆ
“นี่เรากำลังหมายถึงเคลวินที่เป็นภรรยาของผม หรือเคลวินที่เป็นประธานกัน ถ้าเคลวินที่เป็นประธานก็ช่างเขาเถอะ เขาทำตามหน้าที่ของเขา ผมไม่สนเขาหรอก เขาดุด่าว่ากล่าวผมจนชินแล้ว สำหรับเขาผมก็คงเป็นได้แค่พนักงานธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น ผมคงไม่อยู่ในสายตาของเขาหรอก ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องมาใส่ใจ”
จงใจเล่นคำให้เขาสับสน ประธานเคลวินอยากมีสองหน้า เล่นหลายบทบาทดีนัก เขาจะรู้สึกอย่างไรบ้าง หากผมชอบตัวตนแบบหนึ่งของเขา และเกลียดตัวตนอีกแบบหนึ่งของเขา เพราะไม่ว่าจะตัวตนแบบไหน ก็สวมบทบาทโดยคนๆเดียวกัน
“ไม่จริงเลยครับ ผมรับรองได้ว่าประธานเคลวิน ไม่เคยเห็นคุณเป็นเพียงแค่พนักงานธรรมดา เขาเห็นคุณเป็นคนที่มีคุณค่า เป็นทรัพยากรที่เป็นกำลังสำคัญของบริษัท เขาชื่นชมคุณมาก และเขาก็ฝากความหวังไว้กับคุณเยอะ เขาคิดว่าคุณจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงที่จะช่วยทำงานให้บริษัท และช่วยกันทำให้มันเจริญเติบโตก้าวหน้าครับ”
เขาอธิบายยืดยาว กลัวเขาเข้าใจผิด ผมมองหน้าหล่อๆของเขา แล้วหัวเราะร่า ตาสีฟ้าของเขาเบิกกว้างอย่างงุนงง ที่ผมหัวเราะขำเขา
“ทำไมต้องแก้ตัวแทนประธานเคลวินด้วย นอกใจผมเหรอ”
แกล้งหยอกเขาเล่น ดูเหมือนเคลวินจะยิ่งแปลกใจนักเมื่อผมหยอกเย้าเล่นหัวกับเขา ซึ่งผมไม่เคยทำมาก่อน
“เคนอ่ะ ...ดูพูดเข้า...ผมไม่ได้แก้ตัวแทนใคร แต่ผมรู้ว่าประธานเคลวินรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ”
ท่าทางเขาดูจริงจัง คงกลัวว่าผมจะไม่เชื่อ ที่จริงผมหมดข้อสงสัยไปนานแล้ว หลังจากมีเวลาทบทวนเรื่องต่างๆ แต่ก็ยังอยากแกล้งเขาอยู่
“แล้วเคลวินที่เป็นเมียผมล่ะ รู้สึกอย่างไรกับเรื่องนี้”
เอามือชี้ไปที่ตัวเขา เป็นการระบุเฉพาะเจาะจงว่าผมหมายถึงเคลวินที่อยู่ตรงหน้าผม
“ก็...รู้สึกว่าบทลงโทษมันรุนแรงไปจริงๆ”
ฝรั่งตัวโต พูดเสียงอ่อยๆ เลยเข้าทางผม

“เห็นป่ะ เคลวินที่เป็นภรรยายังรู้สึกว่าเคลวินที่เป็นประธานทำกับผมรุนแรงเกินไป อย่างที่ผมบอกใช่ไหมเขาใจร้าย ใจดำ โหดเหี้ยม ”
เน้นย้ำให้เขาเห็นถึงความร้ายกาจของตัวเอง เคลวินรีบเถียงทันที สงสัยกลัวภาพลักษณ์ในตัวตนอีกแบบหนึ่งของเขาจะเสียหาย
“ครับ แต่ความรุนแรงของการลงโทษ มันก็มีเหตุมีผลของมันไม่ใช่หรือครับ ในเมื่อเคนทำผิด เคนก็ต้องได้รับการลงโทษ มันอาจจะแรงไปหน่อย ที่คุณต้องถูกพักงานตั้ง 1 เดือน แต่การที่ลงโทษแรงๆ มันก็ดีสำหรับเคนนะครับ อย่างน้อย ก็ทำให้คนเข้าใจเคนมากขึ้น ไม่ได้มองว่าเคนเป็นเด็กเส้นแตะต้องไม่ได้ เมื่อทำผิดเคนก็โดนลงโทษได้เช่นกัน และโดนหนักเหมือนคนอื่นๆด้วย จะไม่มีทางที่จะเกิดความลำเอียงเกิดขึ้นในบริษัทอย่างแน่นอน”
ผมนิ่งฟังเขาอธิบาย แล้วก็ยิ้มตาม ตอนแรกผมรู้สึกโกรธเคลวินไม่ใช่น้อย ที่ดุด่าว่ากล่าวผมด้วยถ้อยคำรุนแรง ต่อหน้าคนอื่นๆ แถมซ้ำลงโทษผมหนักเกินไป โดยไม่คำนึงว่าสาเหตุที่ผมทำตัวเป็นนักเลงลงไม้ลงมือกับคนอื่นมันเกิดจากอะไร ทว่าพอได้มีโอกาสนั่งตรึกตรองดู ถึงสิ่งที่เขาทำ ผมก็รู้ว่าเขาไม่ได้หวังร้าย เขาตั้งใจดีที่จะช่วยเหลือผม ทว่าเขาเป็นถึงประธานบริษัท จะมาพูดจาอ่อนหวาน หรือโอนอ่อนผ่อนปรนให้ผมก็ใช่ที่ ยิ่งผมเป็นเลขาคนสนิท เวลาทำผิดก็มักจะถูกจับตามองว่าได้รับการลงโทษหรือไม่ ดังนั้นความเที่ยงธรรมคือสิ่งที่จะต้องแสดงให้ทุกคนเห็น ทุกคนจะต้องได้รับการปฏิบัติเป็นมาตรฐานเดียวกัน ไม่งั้นจะเกิดข้อครหาได้
“นี่ไง ผมถึงได้บอกว่ามีเมียมันดีอย่างนี้นี่เอง เคลวินทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นรู้ไหมครับ”
หยอดคำหวานใส่เขา จะว่าไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะอยู่ในบทบาทไหน ก็สร้างความประทับใจให้ผมทั้งคู่ ไม่ว่าจะเป็นบทประธานที่วาจาแข็งกร้าว ดุ แต่ใจดี ยินดีรับฟังความคิดเห็นคนอื่น และเป็นธรรม กับภรรยาขี้อ่อน ช่างเอาอกเอาใจ และแสนจะอดทน ขนาดผมไม่กลับมาทั้งคืน เขาก็ไม่ปริปากบ่น กลับปรนนิบัติพัดวี ดูแลอย่างดี ทำหน้าที่ศรีภรรยาได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เลยทำให้ผมไปไหนไม่รอด
“จริงเหรอ คุณรู้สึกดีที่มีผมเป็นเมียเหรอ”
ท่าทางเขาตื่นเต้นไม่ใช่น้อยที่ได้ยินคำชมจากผม เคลวินเอามือเขย่าแขนผมเพื่อให้ตอบ ดวงตาเป็นประกายวิบวับเมื่อรอฟัง
“ก็ใช่น่ะ ผมเข้าใจว่าตัวเองพูดคำนั้นนะ”
ยืนยันคำพูดตัวเอง เพื่อให้เขามั่นใจ มีรอยยิ้มปรากฏบนหน้าใสเนียนของเคลวิน
“งั้นก็แปลว่า เคนยอมรับผมเป็นเมียแล้วใช่ไหมครับ”
เขาถามย้ำเพื่อความมั่นใจ เหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
“จนป่านนี้แล้ว จะมาถามอะไรอีก”
ตอบไม่ตรงคำถาม ทำหน้างอนใส่อีก แต่ดูเหมือนเคลวินจะไม่สน เขาเขย่าแขนผมอีก ท่าทางกระตือรือร้น
“เมื่อไหร่กัน...บอกหน่อยนะ ผมอยากรู้ เมื่อไหร่กันที่คุณคิดที่จะยอมรับผมเป็นเมีย”
เคลวินเซ้าซี้จะให้ผมตอบให้ได้ ดวงตาที่มองมาฉ่ำเยิ้ม ใบหน้ายิ้มละไม
“ไม่รู้สิ ...ตอบไม่ได้ ไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นเมื่อไหร่ รู้แต่ว่า ตอนนี้ผมมีเมียแล้วคือคนที่นอนอยู่เคียงข้างผมตอนนี้”
นี่เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับผม ถ้าจะถามว่าผมยอมรับในตัวเขาตั้งแต่ตอนไหน ผมคงชี้ชัดลงไปไม่ได้ มันไม่ได้เกิดขึ้นปุ๊บปั๊บ แต่มันค่อยๆซึมลึกมาเรื่อยๆ

ก่อนหน้านี้ ผมยังแอนตี้การมีคนรักเป็นผู้ชายอยู่เลย ไม่เคยสักครั้งที่คิดจะเออออห่อหมกไปกับเคลวิน บ่ายเบี่ยงตลอดเวลา ต่อมาด้วยอารมณ์พาไป ด้วยความอยากจะตอบแทนความดีของเคลวิน ทำให้ผมยินยอมตามใจเขาในบางเรื่อง และโดยไม่รู้ตัว เคลวินก็มานั่งอยู่ในใจผม จนรู้สึกว่าขาดเขาไม่ได้
เมื่อวานนี้ ผมน้อยใจท่านประธานเคลวินมาก ก็เลยตั้งใจว่าจะหนีหน้าไปสักพัก ไปในที่ไกลแสนไกล จนเขาตามไม่เจอ บางทีการที่ผมเดินจากไป จะได้ไม่ทำให้เคลวินวุ่นวายไม่สบายใจ เขาจะได้ปกครองลูกน้องได้โดยไม่มีข้อครหา
หลังจากเลิกงาน ผมก็รีบออกไปทันที ไม่อยากอยู่รอเจอเคลวิน และตั้งใจจะไม่กลับบ้าน เดินออกไปริมถนนผมก็รู้สึกเคว้งคว้าง ไม่รู้จะไปที่ไหน จึงโบกรถเมล์นั่งไปเรื่อยเปื่อย ไร้จุดหมายปลายทาง จนกระทั่งรถผ่านสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ผมก็ตัดสินใจลง ตั้งใจจะไปนั่งเพื่อที่จะสงบจิตใจ
นั่งอยู่นาน มันก็ยังไม่หายกลุ้ม สมองครุ่นคิดแต่เรื่องที่ถูกตำหนิ และโดนต่อว่าจากคนที่บอกว่ารักผม ความโกรธ ความน้อยใจ ทำให้ผมต้องการประชดชีวิต ด้วยการทำตัวสำมะเลเทเมา เลยเดินไปซื้อเบียร์มาดื่มหลายกระป๋อง กะเมาให้เต็มคราบ อยากทำตัวเลวๆบ้าง จะได้สะใจใครบางคนที่มองว่าผมทำตัวไม่ดี
นั่งดื่มไปผมก็สังเกตผู้คนในสวนสาธารณะไปด้วย ได้เห็นชีวิตผู้คนที่ทำกิจกรรมต่างๆ วิ่งบ้าง เดินบ้าง ออกกำลังกายบ้าง เพื่อรักษาสุขภาพ เห็นพ่อแม่ลูกมาปูเสื่อนั่งกินข้าวกัน มีคู่รักหนุ่มสาวมาพลอดรักตามใต้ต้นไม้ หยอกเย้ากระเซ้าแหย่ ดูแล้วมีความสุขน่าอิจฉา แอบคิดขึ้นมาว่า ตัวเองจะมีความสุขแบบนี้บ้างไหม แล้วอยู่ดีๆ ผมก็คิดถึงเคลวินขึ้นมา
ภาพความทรงจำต่างๆ ที่ถูกสร้างขึ้นมาระหว่างผมกับเขาฉายชัดในความคิดคำนึง นึกถึงวันแรกที่ผมกับเขาเจอกัน วันที่ผมทำงานพลาด แล้วเขาหยิบยื่นโอกาสใหม่ให้ และวันเดียวกันนั้นที่ผมสูญเสียความเป็นชายให้เขาไป ทั้งที่ตั้งใจจะมอบให้ผู้หญิงที่ผมรักในวันแต่งงาน
ทุกสิ่งทุกอย่างไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็นงานใหม่ เพื่อนใหม่ ประสบการณ์แปลกใหม่ และเมียใหม่ที่ผมได้รับการยัดเยียดให้มา เขาสร้างความสับสนวุ่นวายใจให้ผมไม่น้อย ต้องปรับตัวอยู่นานกว่าจะสามารถตามทันคนสองบุคลิกได้ ผมเริ่มสนุกมากขึ้น รายได้ที่มากพอ ทำให้ผมเลี้ยงดูตัวเองให้อยู่รอดได้ในสังคมกรุงเทพ และมีเหลือเผื่อแผ่ส่งให้พ่อแม่เป็นการตอบแทนบุญคุณ
ความเอื้ออาทรในฐานะประธานบริษัท ที่เคลวินมีให้ ภายใต้ท่าทีเย็นชา กับการเอาใจใส่ดูแลในฐานะภรรยา ทำให้ผมรู้สึกประทับใจ เคลวินแบ่งบทบาทได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เมื่อเป็นประธานเขาก็เข้มงวดกวดขัน สั่งสอนผมจนเป็นงาน เมื่อเป็นภรรยาก็เอาอกเอาใจสามี ดูแลปรนนิบัติ ไม่ให้ผมทำอะไรเลย จนถึงวันหนึ่ง ผมก็ไม่นึกรำคาญเวลาที่เขาอยู่ข้างกาย รวมถึงสามารถที่จะมีอะไรกับเขาได้อย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจ
คิดไปคิดมา ความรู้สึกลบที่มีต่อเขาก็แปรเปลี่ยนกลับมารู้สึกดีดังเดิม ผมนั่งทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม และก็ได้ข้อสรุปว่าผมทำผิด ที่คิดจะตั้งศาลเตี้ยพิพากษาคน ผมเป็นเพียงแค่พนักงานคนหนึ่ง มีหน้าที่ทำงานตามที่ได้มอบหมาย ไม่ทำให้เกิดความวุ่นวาย ไม่ก่อการทะเลาะวิวาทภายในบริษัท เมื่อผมไม่รู้จักควบคุมสติอารมณ์ของตัวเอง ปล่อยให้โมหะเข้าครอบงำ จนลงมือทำร้ายเพื่อนพนักงานด้วยกัน แม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายผิดก็ตาม ถึงยังไง สิ่งที่ผมทำมันก็ไม่เหมาะกับการเป็นพนักงานที่ดีของบริษัท จึงเป็นเหตุผลอันควรที่เคลวินจะลงโทษผมแล้ว
สำหรับโทษที่หนักหนาสาหัสตามความคิดของผม มันก็เป็นไปตามกฎข้อบังคับ ที่ตั้งขึ้นมาเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยภายในบริษัท ป้องกันไม่ให้พนักงานทะเลาะวิวาทกัน หากไม่ลงโทษอย่างรุนแรง คนก็ไม่หลาบจำ และอาจจะก่อความผิดอยู่เรื่อยๆ ก็จะทำให้เกิดความวุ่นวายในบริษัท ทำให้คุมพนักงานยาก และพนักงานอาจจะก่อเรื่องใหญ่โตร้ายแรง จนบริษัทไม่อาจจะรับมือไหว

หลังจากพิจารณาไตร่ตรองถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ก็พบว่าผมโง่ไปถนัด ที่ยื่นใบลาออก เพียงเพื่อต้องการจะหนีหน้าท่านประธาน การหนีหน้านั้นมันบ่งบอกถึงความเป็นคนขี้แพ้ของผม พอโดนทำโทษ ผมก็ไม่ยอมสู้ต่อ หันหลังให้ปัญหาโดยไม่ยอมแก้ไข ในเมื่อได้รับโอกาสดีๆขนาดนี้แล้ว ผมควรจะพิสูจน์ตัวเองว่าผมก็สามารถทำได้ ไม่ได้ไร้ความสามารถ ต้องอาศัยประธานบริษัทช่วยดันดังที่โดนกล่าวหา
ในที่สุด ผมก็ตัดสินใจที่จะไม่ลาออก ตั้งใจว่าครบ 1 เดือนที่ถูกลงโทษ ผมจะกลับไปทำงานใหม่ จะใส่ความทุ่มเทลงไปอย่างเต็มที่ ทำให้คนอื่นเห็นว่าผมก็สามารถเป็นพนักงานที่ดีของบริษัทนี้ได้
ทว่าเรื่องการทำงาน กับการกลับไปบ้านมันเป็นคนละเรื่องกัน แม้ว่าผมจะหายโกรธเคลวินแล้ว แต่ความน้อยใจยังมีอยู่ ผมรู้ว่าเขาต้องกลับไปรอผมที่บ้าน ผมก็เลยไม่ยอมกลับ นั่งเถลไถลจนสวนสาธารณะปิด เลยหอบเบียร์ไปนั่งกินต่อที่ร้านลาบ แถวนั้น จนเบียร์หมด ร้านปิด และเริ่มเดินไม่ตรงทาง ผมจึงโบกแท็กซี่ให้มาส่งที่บ้านเช่า
แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคาดไว้ไม่มีผิด เคลวินมาคอยผมที่ห้องแล้ว ทันที่ที่ได้เห็นหน้า ความรู้สึกน้อยใจที่ถูกเขาดุด่า ก็กลับคืนมาอีก ทำให้ผมมึนชาใส่เขา แต่เคลวินกลับไม่ย่อท้อ ตามง้อ ตามเอาใจ จนผมเริ่มจะใจอ่อนเกือบจะเอ่ยปากยกโทษให้เขา แต่ไม่ทันจะบอก ผมก็เกิดอยากจะอาเจียนขึ้นมา จะเข้าห้องน้ำ เคลวินก็ดันมาขัดขวาง ในที่สุดผมก็ไม่ไหว อ้วกออกมา น่าขายหน้ายิ่งนัก
ความตั้งใจที่จะไม่พูด ไม่คุยกับเขาถูกล้มเลิกไป เมื่อผมเห็นเคลวินก้มหน้าก้มตาใช้ผ้าเช็ดอ้วกให้ผม ตอนนั้นผมรู้สึกสงสารเขามาก ลูกคนรวยอย่างเขา แถมดำรงตำแหน่งใหญ่โต คงไม่เคยชินกับการเอาใจใครสักเท่าไหร่ แต่เขากลับมานั่งทำให้ผม กำแพงหัวใจที่ผมสร้างไว้ทะลายลงทันที
ยิ่งตอนที่เขาตักน้ำให้ผมอาบ และสระผมให้ผม มันทำให้ผมหายบ้า และตาสว่างขึ้น ผมมัวแต่ไปยึดติดกับความคิดแบบเดิมๆ ที่ว่าชายหญิงต้องคู่กัน ทำให้หลงลืมไปว่า ผมมีคนที่แสนวิเศษอยู่ข้างๆผมตลอดเวลา ความสุขที่ผมต้องการ มันอยู่ใกล้แค่เอื้อม เพียงแค่ผมจะเปิดใจยอมรับหรือไม่เท่านั้น
ความสงสาร ความเห็นอกเห็นใจทำให้ผมเลิกงอน เลิกน้อยใจเคลวิน ตอนที่เขาก้มลงสวมกางเกงให้ผม ทำตัวเสมือนเมียทาสที่ปรนนิบัติสามีที่เป็นเจ้านาย มันทำให้ผมตระหนักว่าผมหลงรักผู้ชายคนนี้ เคลวินดีกับผมเหลือเกิน ขนาดผมงอน ผมพูดจาทำร้ายจิตใจเขา เขาก็ยังอดทน ไม่โกรธ ไม่หนีหาย แต่ก้มหน้าก้มตารับใช้ผมโดยไม่ปริปากบ่น
ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว ต้องบอกรักเขาด้วยวิธีการของผมเอง
“ขอบคุณเคนมากนะครับ ที่เล่าให้ผมฟังทุกอย่าง ผมดีใจจริงๆนะ ที่เคนเข้าใจความรักและความหวังดีของผม ขอบคุณมากจริงๆ”
เสียงของเขาสั่นเครือ ด้วยความสะเทือนใจ ผมแพ้น้ำตาอยู่แล้ว เลยยอมให้เขาร้องไห้ไม่ได้
“คนที่ทำความดี ย่อมได้รับสิ่งดีๆตอบแทนสิ ในเมื่อเคลวินดีกับผมเสมอมา ผมก็ขอมอบสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดของผมให้กับเคลวินกลับคืนไปยังไงละครับ ดีไหม”
มือของผมยื่นไปเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นจนอาบสองข้างแก้มให้เคลวิน ก่อนจะถามเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ดีสิครับ มันดีมากจริงๆ นี่ผมตื้นตันใจไปหมดแล้ว รอวันนี้มานานมากๆ ในที่สุดความฝันของผมก็เป็นจริงสักที”
ท่าทางปลาบปลื้มนั้นทำให้ผมพูดไม่ออก ได้แต่จ้องหน้าของเคลวิน และได้เห็นสายตาที่บ่งบอกถึงความรักความเทิดทูนของเขา มันทำให้ผมรู้สึกเต็มตื้นในหัวอก เมื่อสัมผัสได้ด้วยตาและหัวใจ ว่าเคลวินรักผมมากมายจริงๆ คำว่ารอเวลานี้มานาน มันบาดลึกลงไปในใจ

ผมเสียเวลามากมาย เพื่อตามหาใครบางคนที่ใช่ และเกือบจะสูญเสียมันไปเพราะความน้อยเนื้อต่ำใจของตัวเอง และเวลานี้ เราสองคนได้กลับมาคืนดีกันดังเดิม ผมจะไม่มีวันปล่อยเคลวินให้หลุดมือไปได้อีก ผมจะพยายามทำตัวเป็นคนรักที่ดีที่สุดของเคลวิน จะทำให้เขามีความสุขให้ได้
“แต่ผมอาจจะเป็นคนรักที่ไม่ดีเท่าไหร่นะครับ ผมไม่มีเงินเพียงพอที่จะซื้อความสุขให้กับคุณได้ ฐานะก็ต่ำต้อยไม่เชิดหน้าชูตา การศึกษาก็ไม่สูงนัก ไม่มีอะไรจะคู่ควรกับคุณเลยจนนิดเดียว”
ปัญหาเดียวที่ผมมีอยู่ตอนนี้คือ ความไม่เท่าเทียมกันของชนชั้น ผมไม่รู้ว่าจะมอบความสุขให้เขาได้ยาวนานแค่ไหน หลังจากได้ฟังผมพูดถึงข้อกังวลของผม เคลวินก็ยื่นมือมาปิดปากไม่ให้ผมพูดอีกต่อไป
“ไม่จำเป็นเลยครับ สิ่งเหล่านั้นผมมีพอแล้ว สิ่งที่ผมต้องการคือตัวและหัวใจของเคนต่างหาก คุณคือของขวัญล้ำค่าที่สุดในชีวิตของผมเลยครับ”
ชื่นใจจริงๆ ที่ได้ยินคำพูดประโยคนี้ของเขา ริมฝีปากของผมคลี่ออกเป็นรอยยิ้มกว้าง ร่างของเคลวินถูกดึงเข้าสู่อ้อมกอดผมอีกครา ไม่ต้องมีคำพูดใดๆอีกแล้ว เราสองคนต่างรู้ว่าต้องการอะไร
ในความมืดมิด มีเพียงเสียงหอบหายใจของเราสองคน กับเสียงร้องครวญครางดังประสานกัน เราต่างคนต่างมอบความสุขให้กันและกัน ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ผมเหมือนคนตายอดตายอยาก พอมีโอกาสได้ลองลิ้มชิมรสอาหารถูกปาก ผมก็ตะกรุมตะกรามกินแล้วกินอีกไม่ยอมเลิก ถึงจะอิ่มจนแน่นท้องก็ยังกินต่อ จนกระทั่งหมดแรงที่จะกิน ต้องนอนแผ่ผึ่งพุง โดยมีคนรู้ใจที่ร่วมทานของหวานกับผมด้วย นอนซุกตัวอยู่ใกล้ๆ
“ครบตามจำนวนที่ผมติดหนี้เคลวินหรือยัง”
หยอกเอินเขาด้วยข้อผูกมัดจากการเล่นเกมที่ผมค้างคาเอาไว้ เคลวินยิ้มเอียงอายอยู่ตรงไหล่ผม แล้วชูสามนิ้ว
“ยังเหลืออีก 3 ครั้ง”
“อะไรกัน นี่เพิ่งทำไปห้าครั้งเองเหรอ ทำไมมันเหนื่อยเหลือเกิน ยังกับทำมาแล้ว 19 ครั้ง”
แสร้งพลิกตัวก่ายหน้าผาก ทำหน้าอ่อนล้า เคลวินรีบพลิกร่างเปลือยของเขามาทับร่างผม
“ก็เคนเพิ่งเคยทำเป็นหนแรกๆนี่ครับ เลยยังไม่ชิน เดี๋ยวพอเคนรู้จังหวะแล้ว ก็จะเร็วกว่าเดิมเองแหละ”
ภรรยาของผมตอบ พลางใช้นิ้วมือเขี่ยยอดอกของผมเล่นอย่างซุกซน
“นี่กะเอากันให้ตายไปข้างหนึ่งเลยใช่ไหม ผมเมาอยู่นะ จะหมดแรงแล้ว”
บอกพลางปัดมือเคลวินออกจากหน้าอกผม เพราะผมเริ่มจะเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกแล้ว
“ไม่เชื่อหรอก เคนสร่างเมาแล้ว ไม่งั้นจะมีเรี่ยวแรง ต่อกรกับผมได้ไง”
ไม่พูดเปล่า มือไม้ของเขาก็ยังเปะปะไปยังน้องชายของผมด้วย โชคดีที่ผมเอามือกุมไว้ทัน ไม่อย่างนั้นคงได้เหนื่อยอีกรอบแน่
“ที่จริงก็ไม่ไหวหรอก แต่เมียท้า ใครจะยอมแพ้ล่ะ”
โต้ตอบอย่างนึกสนุก ทั้งที่จริงก็เหนื่อยใจจะขาด ลงมือรุกเองนี่มันเหนื่อยกว่าการนอนเฉยๆ ให้เคลวินจัดการเองเป็นไหนๆ แม้ว่าความภูมิใจมันจะต่างกัน แต่ถ้าต้องมาทำตามสัญญาของภรรยาจอมหื่น ผมคงได้อายุสั้น ตายคาอกภรรยาสุดที่รักอย่างไม่ต้องสงสัย
“งั้นเราต้องมาท้าเล่นเกมกันบ่อยๆแล้วละครับ เคนเองก็ชอบมีอะไรกับผมใช่ไหม”
คนพูดป้วนเปี้ยนอยู่แถวหน้าอก ตอนนี้มันเปิดช่องว่างแล้ว เนื่องจากผมใช้สองมือปิดป้องของสงวนของผมไม่ให้เคนล่วงเกิน เขาเลยโจมตีหน้าอกผมแทน

“พูดเองเออเองอีกแล้ว ผมไม่หื่นแบบเคลวินนะ”
ต่อว่าอย่างขำขำ ไม่มีใครหื่นเกินหน้าเกินตาเมียผมอีกแล้ว
“โห ขนาดไม่หื่นนะ ก้นผมระบมไปหมดแล้วรู้ไหม พรุ่งนี้จะนั่งได้หรือเปล่าก็ยังไม่รู้”
เขาทำเสียงง๊องแง๊งเถียงผมได้อย่างน่ารักมาก จนรู้สึกมันเขี้ยว อยากจับกดอีกครา
“ช่วยไม่ได้นี่นา ใครใช้ให้ซ่าส์ละครับ
ตอบเขาไปอย่างยียวน
“ก็ผมรักเคนนี่นา ผมถึงอยากมีอะไรกับเคนตลอดเวลาเลยรู้ไหม”
เคลวินแก้ต่างให้ตัวเอง
“รู้ว่ารักครับ แต่ช่วยถนอมผมเอาไว้ใช้งานนานๆหน่อยได้ไหม ทำแบบนี้ ผมจะอายุสั้นเอานา”
พูดไปอย่างนั้นเอง เอาเข้าจริง การมีเซ็กส์กับผู้ชายด้วยกัน ก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด เมื่อเราใส่ความรักเข้าไปด้วย มันกลับมีความสุขอย่างน่าประหลาด
“ไม่หรอกน่า ครบ 9 ครั้งแล้ว ต่อไปเราค่อยลดจำนวนลงก็ได้”
“เท่าไหร่ดีกันฮึ คนหื่นกาม ไหนว่ามาสิ”
ถามขำขำ ไม่จริงจังนัก เพราะบอกมากก็ไม่ให้อยู่ดี
“ก็สัก 8 ครั้งเป็นไง”
เขาตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“โห มากไปป่ะ ลดหน่อยสิ”
แสร้งต่อรอง แต่แอบบอกในใจว่าฝันไปเถอะ ไม่ให้เยอะขนาดนั้นหรอก ของดีมีน้อย ต้องให้มีความต้องการมากๆ ถึงจะปล่อยของ
“งั้นก็ 7 ครั้ง”
“ที่พูดมานี่ มีแรงไหมล่ะนั่น”
เห็นท่าทางเคลวินที่ทำเป็นนึกแล้วขำ ตอนนี้เหมือนอำกันเล่นๆมากกว่าที่จะคิดเป็นจริงเป็นจัง
“ไม่มีหรอก บอกเว่อร์ๆเอาไว้ก่อน ถ้าบอกน้อย เดี๋ยวเคนจะไม่มีแรงจูงใจ”
“ผมให้ได้เต็มที่แค่ 3 ขาดตัว ห้ามต่อรอง ไม่บอกผ่าน”
นึกสนุกที่ได้ต่อปากต่อคำกับเขา เคลวินยิ้มเริงร่า รีบถือเอาเป็นคำมั่นสัญญาทันที
“ 3 ก็ 3 ห้ามเบี้ยว”
“แน่นอน ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น”
“ถ้างั้นมาทำกันเถอะ เหลืออีกสามครั้งพอดี”
เขาชวนหน้าทะเล้น ในที่สุดผมก็ใจอ่อนกับเขาจนได้ ช่างมัน ถึงไงผมก็นอนตื่นสายได้ตั้งเดือน จะมอบความรักให้กันทั้งคืน ผมก็ไม่มีห่วงอะไร เคลวินต่างหากที่มีปัญหา เมื่อเสนอมาก็จัดให้ ภรรยาผมน่ารักน้อยเสียเมื่อไหร่ ไม่แสดงความรักด้วยก็บ้าแล้ว



--------------------
end


ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
ขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจนะคะ :really2: :really2:


ในที่สุดก็จบลงแล้ว :-[  ไม่รู้ว่าจะยังไงแต่มิ้นจะรีบเอาตอนพิเศษมาลงให้เร็วที่สุดนะคะ


ว่าแต่ยังไม่ได้ต้นฉบับเลยอ่ะพี่เคท



 :bye2: :bye2:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
 :pig4: ขอบคุณจ้าชอบเรื่องนี้มากๆ

แล้วจะรออ่านตอนพิเศษนะ  :impress2:

ออฟไลน์ DEMON3132

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1
ขอบคุณคุณเคทที่แต่งเรื่องดี ๆ มาให้อ่าน ขอบคุณน้องมิ้นที่ขยัน post ให้ด้วยนะคะ ชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลย มีทั้งหวาน หื่น บางตอนก็สามารถทำให้น้ำตาร่วงได้เหมือนกัน ครบรสเลยค่ะ ชอบทุกเรื่องที่คุณเคทแต่งเลยค่ะ ขอสมัครเป็น fc คุณเคท กับน้องมิ้นตลอดไปนะคะ ... :pig4: จะรอตอนพิเศษนะคะ ... :pig4:

ไฉไล

  • บุคคลทั่วไป
เอ่อ... สองหนุ่มเขากะจะทำให้ครบทั้ง 9 ครั้งเลยเหรอเค่อะ  โอ้วววว   :haun4:

เอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหนเค่อะ  :z1:

สงสัยต้องโด๊ป ไข่ลวกซักโหลซะล่ะมั๊ง เควิล หนุ่มเคน โฮ่ะๆ


ขอบคุณ พี่เคท (คนเขียน)  ขอบคุณ minchy (คนโพส) จ่ะ  :L2:

จะรอตอนพิเศษ คู่นี้ค่า ^^

TonG_x_Zhi

  • บุคคลทั่วไป
จบแล้ววว   ขอบคุณมากครับทั้งผู้เขียนแล้วก็ผู้โพส  สนุกดีอ่า

ว่าแต่ตอนก่อนจะจบเนี่ย  ที่ทำต่อ  สรุปเคลวินก็โดนเคนทำเหรอ(หรือว่าเคลวินพักคอนเซ็ปท์ตัวเองชั่วคราวบ้างเนี่ย)

เพราะเห็นเคลวินว่า “โห ขนาดไม่หื่นนะ ก้นผมระบมไปหมดแล้วรู้ไหม พรุ่งนี้จะนั่งได้หรือเปล่าก็ยังไม่รู้” :z13:

 :o8:

ยังไงก็รออ่านตอนพิเศษน๊าคับ  ขอบคุณค๊าบบ :pig4:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
จบแบบมีความสุขแบบนี้ น่ารักที่สุดดดดดดดดดด  :กอด1:

ขอบคุณทั้งคนแต่ง คนโพสต์ เลยนะคะ

ออฟไลน์ ka[ze]na

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-6
อิ้วๆๆ ในที่สุดก็ แฮ๊ปปี้ แอ่น สะดิง ดิ่ง ดิ้ง กิ้วๆๆ

น่ารักกันมากมายและล้นเหลือ อยากได้ตอนพิเศษคร๊า ขอตอนพิเศษๆ แบบ พิเศษสุดๆบ้างได้มะ :-[

นะๆๆ พรีสๆๆๆๆ o13

ออฟไลน์ saseum

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 413
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
จบอย่างแฮปปี้ นึกว่าท่านประธานจะหื่นไม่ออกซะแล้ว

เหอๆ เคนทำผิดคาด

รอตอนพิเศษอยู่นะจ๊ะ

ปล.แอบเสียดายท่านประธานเอาคนทำผิดออกไม่ได้

ออฟไลน์ the_pooh9

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-3
 o13 จบเสียแล้ว ว้าว รักันๆ  :o8:

จะรอตอนพิเศษ นะจ้า o22

+1 :pig4: จ้า minchy   :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ltahset

  • บุคคลทั่วไป
จบแล้วววว

ชอบเลข 9 อะ

555+

ขอบคุณค่ะ

+1

^^

February

  • บุคคลทั่วไป
 o13 ยอดเยี่ยมเลยคะ


..จะรอตอนพิเศษต่อไปนะคะ...



ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ที่เอานิยายดีๆ แบบนี้มาให้อ่านกัน


ขอบคุณทั้งคนโพส และ คนแต่ง


 :L2: :L2: :L2: :L2: ขอบคุณมากๆ คะ :L2: :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ โน๊อา

  • อยู่เป็นคู่ เช่น ฉันคู่เธอ
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1419
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
ในที่สุด เคนก็แพ้ความพยายามของภรรยา

อ่านแล้วมีความสุขจัง ขอบคุณนะครับ คุณเคท ที่มอบความสุขให้บนหน้า บอร์ด

ขอบคุณหนูมิ้น ที่ช่วยเป็นธุระมาโพสต่อให้ แต่ยังไม่หมดหน้าที่นะจะ

รอตอนพิเศษอยู่นา +1 ให้ด้วยนะหนู แล้วรีบลงเลยนะครับ ถ้าได้ต้นฉบับจากคุณเคทแล้ว  :กอด1:

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
เพิ่งตามอ่านจบจบทั้งสองส่วน
พอดีไปอ่านดอกรักสีม่วงมาก่อน
เห็นบอกว่าคุณเคทจะต่อเรื่องโน้นหลังจากจบเรื่องนี้ เลยมาตามอ่านด้วย
จบแบบแฮปปี้มีความสุขด้วยอ้ะ ชอบมากมาย
แต่แอบอยากรู้ว่าเมื่อเคนตัดสินใจอย่างนี้แล้ว เหตุการณ์มันจะเป็นไงต่อ
จะได้รู้เพิ่มจากตอนพิเศษรึเปล่าคะ

ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ :L2:
บวก 1 ให้นะคะ :pig4:

ออฟไลน์ โน๊อา

  • อยู่เป็นคู่ เช่น ฉันคู่เธอ
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1419
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
ดี นะตอนนี้ยุ่ง ๆ มีเวลาตามอยู่ไม่กี่เรื่อง คิดถึง ทุกคนเลย

ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่มารอตอนพิเศษนะคะ


คือเมื่อประมาณอาทิตย์ที่ผ่านมา  พี่เคท โดนตะขาบกัดมือบวม  เลยไม่สามารถแต่งนิยายต่อได้

(พิมพ์ไม่ไหวอ่ะ)



แต่ตอนนี้อาการ ดีขึ้นแล้วค่ะ  แถมบอกว่าจะมาต่อตอนพิเศษให้   คาดว่า  วาเลนไทน์นี้จะได้อ่านกัน



ขอบคุณที่รอกันนะคะ

มิ้น

shibao

  • บุคคลทั่วไป
ไปทำอิท่าไหนครับเนี่ย ถึงโดนตะขาบกัดมือ

หรือว่าเจ๊แกจะจับไปดองเหล้า เลยพลาด

55555+

รอครับ รออ่านเหมือนเดิม

 :L3:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
รับทราบจ้า ขอให้พี่เคทหายไวๆนะ  :impress2:

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
 :L2: ฝากดอกไม้เยี่ยมคุณเคทด้วยนะครับ หนูมิ้น

Happy Valentine 's Day ทั้งหนูมิ้น และคุณเคท นะครับ  :L1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด