ตั้งแต่ตอนที่แล้วเป็นต้นมา แม้จะต้องเพิ่มรอบอ่านกว่าปกติ
แต่ส่วนตัวเรารู้สึกว่า เราพอจะจับทางสัญลักษณ์กับความรู้สึกลึก ๆ ของใจเย็นและเป็นไทได้ดีขึ้น แม้จะไม่ได้อ่านคำอธิบาย
(เพียงแต่ไม่กล้าฟันธง - นิสัยเสียตั้งแต่เรียนวิชาวรรณกรรมสมัยเรียนมหาลัย อย่าถือสากันเลยนะคะ)
สำหรับตอนต่อไป เราขออย่างเดียว ขอให้ไฟติดโดยเร็ว
เพราะเรากลัวมากว่าใจเย็นจะไม่ใจเย็นอีกต่อไปแล้ว และด้วยความที่เป็นไทไม่ใช่คนนุ่มนิ่ม
ที่จะยอมอ่อนข้อให้ใครง่าย ๆ (จะด้วยความซึน ความกลัว หรือจะด้วยอะไรก็แล้วแต่)
แน่นอนว่าหากเกิดเรื่องผิดผีกันขึ้นมาจริง ๆ หลังจากตรวจภายในกันจนพอใจ
ใจเย็นคงได้บุกป่าฝ่าดงปลงผมบวชเพื่อขออโหสิกรรมจากเป็นไทอีกสิบหรือยี่สิบปีกว่าจะได้ครองคู่กันเป็นแน่
ซึ่งถ้ามันเป็นอย่างนั้น แม่ป้าคงล้มหายตายจากด้วยโรคบริโภคผงชูรสในมาม่าจนร่างกายไม่ตอบสนองต่อสารอาหารอื่น ๆ ไปเสียก่อน
คุณแยมอย่าทำกับเป็นไทอย่างนั้นเลยนะคะ เราสงสารนาง
ลำพังแค่เกิดมาเป็นไทและมีความเป็นไทเต็มตัว ก็ลำบากจะแย่แล้ว (ถามปรายสิ ปรายคงพอให้ข้อมูลส่วนนี้ได้ - ฮาาาา)
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
