[ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ  (อ่าน 29370 ครั้ง)

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
มาปูเสื่อรอน้องมุ้งมิ้งค่ะ
เด็กอะไรน่ารัก
 :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1108
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
ปักรอตอนหน้าด้วยค่ะ

ออฟไลน์ LadyYuly

  • สวัสดีค่าา เลดี้ยูลี่นะคะ LadyYuly เรียกยูก็ได้จ้า
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
    • www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44045.0

Cat's diary รักแมวๆ [18+]






ตอนที่ 5  Leo’s Part  [NC]
 






      [ Leo’s Part ]


       ผมคลุกข้าวแมวเสร็จก็เดินไปหยิบของของมุ้งมิ้งที่ภีมวางไว้ที่โต๊ะแล้วขึ้นชั้นสองไปห้องแมว เปิดประตูเข้าไปก็เจอมุ้งมิ้งนอนบนที่นอนของควันไฟอยู่  แอบงงนิดหน่อยเพราะควันเป็นแมวหวงของ ยิ่งเตียงนี่ยิ่งแล้วใหญ่ ขนาดหมอกฟ้าขึ้นไปนอนยังโดนโกรธเลย

       “เด็กๆ กินข้าวกัน” ผมเอ่ยเรียก มุ้งมิ้งกระโดดใส่ข้าวตัวแรกเลย ส่วนควันไฟก็เดินตามมาแบบเก๊กๆ ไอ้แมวขี้เก๊ก!  ผมขยี้หัวควันไฟไปทีก่อนจะเดินไปหาหมอกฟ้าที่เตียงก็เห็นว่าหลับอยู่  หมอกฟ้าปลุกยากมากก ผมเลยปล่อยให้หลับต่อไปดีกว่า ถ้าหิวเดี๋ยวคงตื่นแหละ

       ระหว่าที่แมวๆกินข้าวกันอยู่ผมก็เอาเตียงใหม่ออกมาวางให้มุ้งมิ้งแล้วก็อยู่เล่นกับเด็กๆพักใหญ่  เอาจริงๆก็เล่นกับมุ้งมิ้งตัวเดียวนั่นแหละ หมอกฟ้าหลับไปแล้ว ส่วนควันไฟก็ขี้เก๊กมากเว่อร์ ไม่ชอบอ้อน ไม่ชอบเล่น บางทีผมทำตัวติ๊งต๊องใส่ก็โดนมองแบบ ‘ทำไรของมึงอะมนุษย์’ ฮื่อ เกิดเป็นลีโอมันเศร้าจริงๆนะ

       ขณะที่เล่นกับมุ้งมิ้งกับแบบงุ้งงิ้งกรุ๊งกริ๊ง (คืออะไรวะ?) ภีมก็เปิดประตูมาขัดจังหวะ

       “มึงจะนอนนี่หรอ” ร่างสูงถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ มีแววว่ากูจะโดนงอนอีกแล้ว ฉิบหายไหมล่ะ แต่ยังอยากฟัดมุ้งมิ้งต่ออีกสักนิด..

       “ขอ 5 นาทีได้มั้ยง่ะ” ผมทำท่าน่าสงสารต่อรองภีม

       “…” อย่าเงียบสิ่ ใจคอไม่ดีเลย

       “ไปก็ด้ะ”

       ผมจำใจบ๊ายบายเจ้าตัวนุ่มนิ่ม อุ้มไปนอนที่เตียงแล้วจุ้บปากไปที ได้ยินเสียงกระแอมดังมาจากประตูก็รีบผละ

       หึงแม้กระทั่งกับแมว ไอ้บ้า!

       “ขนแมวเต็มเสื้อ” มันบ่น ผมเลยเอาตัวไปถูๆกับมันแม่ง

       “มึงก็มี”

       “กูพึ่งอาบน้ำมา เดี๋ยวเถอะ”

       “อาบใหม่ดิ่ แบร่ๆ” ผมแลบลิ้นใส่ก่อนจะวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป

       อาบน้ำสระผมเสร็จก็หยิบชุดคลุมที่แขวนไว้ในห้องน้ำมาใส่เพราะลืมเอาผ้าเช็ดตัวเข้ามาด้วย  เดินเข้าห้องไปก็ไม่เจอภีมอยู่ในนั้น คงลงไปดูทีวีข้างล่างมั้ง ผมเลิกใส่ใจแล้วเช็ดตัวให้แห้ง เอากางเกงขาสั้นสำหรับใส่นอนกับเสื้อยืดมาใส่แล้วลงมาข้างล่างก็เจอภีมนั่งดูทีวีอยู่จริงๆด้วย แต่แม่งไม่ยอมเปิดไฟ

       “ภีม สายตาเสียหมด ดูอะ---เหี้ย!!” ผมกระโดดกอดอีกฝ่ายเป็นลูกลิงเมื่อเห็นภาพที่ฉายในจอมันคือหนังผี!

       “เอ้า ฮ่าๆๆๆๆ โอ๋เอ๋นะ”

       “โอ๋เอ๋พ่อง ปิดเว้ย” ผมยังคงหลับตาแน่น จนเสียงทีวีเงียบหายไปถึงค่อยกล้าลืมตา
 
       “ปิดแล้ว”

       “เปิดไฟด้วย” ผมไม่กล้าอยู่มืดๆตอนนี้ เมื่อกี๊พึ่งเห็นหน้าผีในจอทีวีไปเต็มๆใครไม่หลอนก็บ้าแล้ว

       “หึ ลุกไปเปิดเองดิ่”

       ปึ้ก!

       ผมทุบอกมันไปที ถ้ากูกล้าลุกไปเปิดเองไม่มานั่งคร่อมกอดมึงงี้หรอก เสื้อแม่งก็ไม่ยอมใส่..เดี๋ยวนะ…ทำไมมันไม่ใส่เสื้อ

       “มึงถอดเสื้อไมอะ”

       “ก็มึงเอาขนแมวมาติด เลยถอด”

       “อ๋อ” ผมพยักหน้าช้าๆ ไม่ใส่เสื้อก็ดี เข้าทางกูสิ่ ผมวางมือสองขางลงที่หัวนมอีกฝ่าย ลูบเบาๆให้พอสยิวแล้วถามเสียงพร่า “ถ้ามึงลุกไปเปิดไฟ…คืนนี้จะให้ทำ”

       ภีมถึงกับนิ่งไปเลย แต่หัวนมที่แข็งขึ้นบ่งบอกให้ผมรู้ว่ามันกำลังมีอารมณ์

       ฟึ่บ

       แทนที่อีกฝ่ายจะรีบลุกไปเปิดไฟให้ผมมันกลับพลิกตัวผมลงนอนราบไปกับโซฟา เสื้อยืดถูกถอดทิ้งไปอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ทัน

       “เดี๋ยวๆไอ้เหี้ย กูให้ไปเปิดไฟก่อนไม่ใช่ให้ทำก่อนโว๊ยย!” โวยวายไปก็เท่านั้น  นอกจากมันจะไม่สนแล้วยังจะทำให้ผมลืมเรื่องกลัวผีด้วย กลัวมันแทนเนี่ย  ห้องนั่งเล่นไม่มีเจล!!

       “ทำเจ็บกูตบนะ อ๊ะ..อย่าดูดแรงโว้ย  อื้ออ” ลิ้นอุ่นตวัดเลียหัวนมผมรัวๆ อีกข้างก็ถูกนิ้วของอีกฝ่ายสะกิดเร็วๆให้เสียวจนเผลอแอ่นอกขึ้นรับสัมผัส     

       “ห้ามกูแต่มึงแข็งอยู่เนี่ยนะ” ภีมเอ่ยก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาที่หว่างขา ถอดกางเกงผมแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ ลิ้นชื้นเลียแก่นกายของผมผ่านกางเกงในจนมันเปียกชื้นและขยายตัวจนส่วนหัวพ้นขอบกางเกงในขึ้นมา

       ภีมเลียส่วนหัวช้าๆ จนผมบิดตัวพร้อมกับครางแผ่วๆ  เริ่มรู้สึกเสียเปรียบแล้วที่ตัวเองโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวอย่างนี้เลยยกเข่าสีเบาๆที่กลางเป้าของอีกฝ่าย

       “มึงก็แข็งอยู่นี่ อื้มม” ผมแอ่นสะโพกเมื่อภีมใช้ริมฝีปากครอบส่วนนั้นของผมแล้วดูดหนักๆ   ทนไม่ไหวแล้วแม่ง!

       ผมพลิกให้มันเป็นฝ่ายอยู่ข้างล่างบ้าง ถอดบ็อกเซอร์มันออกแล้วจัดการกับส่วนที่แข็งจนชี้หน้าผมอยู่ทันที ผมใช้ลิ้นค่อยๆเลียจนสุดความยาว นิ้วโป้งถูไถส่วนหัวจนภีมเผลอยกสะโพกขึ้น

       “ซี้ด..” ยิ่งเห็นมันมีอารมณ์ ผมก็ยิ่งจะทนไม่ไหว  เจลไม่มีก็ช่างแม่งแล้ว ผมส่งนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าปาดตัวเอง  อมให้ชุ่มก่อนจะเอื้อมไปที่ช่องทางด้านหลังของตัวเอง คลึงปากทางเข้าก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วชิ้เข้าไป ฝืดกว่าตอนให้เจลแต่เวลานี้ใครสนล่ะ 

       ผมกัดฟันสอดเข้าไปอีกนิ้ว   แสงไฟสลัวๆจากนอกบ้านทำให้พอมองเห็นว่าอีกฝ่ายมองผมไม่วางตา ผมสอดนิ้วเข้าไปจนสุด ค่อยๆถอนออกและใส่เข้าไปใหม่ เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อช่องทางเริ่มขยายก็งอนิ้วเล็กน้อยให้เสียดสีกับจุดนั้น ชักเข้าออกอีกไม่กี่ทีก็นั่งคร่อมอีกฝ่ายเอาไว้ จับแก่นกายที่แข็งยิ่งกว่าเดิมของอีกฝ่ายรูดสองสามทีแล้วจับให้จ่อที่ทางเข้า ตั้งใจจะกดตัวลงช้าๆแต่ด้วยความฝืดมันเลยทำให้ยิ่งช้าก็ยิ่งเจ็บ ผมโน้มตัวลงประกบปากกับอีกฝ่ายแล้วกดสะโพกลงไปเลยทีเดียว

       “อึก..” ความจุกและเจ็บแล่นปราดขึ้นมาให้สะดุ้งเฮือก ภีมลูบหลังผมเบาๆให้ผ่อนคลาย ผมแช่เอาไว้อย่างนั้นจนช่องทางเริ่มปรับตัวได้ก็ขยับสะโพกขึ้นแล้วกดลงไปอีกครั้ง

       “อืม..อา” ภีมครางเสียงทุ้มต่ำที่ฟังกี่ครั้งก็กระตุ้นอารมณ์ของผมได้เป็นอย่างดี ผมขยับสะโพกเร็วขึ้นจนกลายเป็นขย่ม

       "ไม่..ไม่ไหวแล้ว..อื้ออ"

       ภีมพลิกให้ผมกลับมาอยู่ใต้ร่างอีกครั้งแล้วเป็นฝ่ายขยับเอง ขาของผมข้างหนึงถูกยกขึ้นพาดบ่าให้สอดแก่นกายเข้ามาได้สะดวกยิ่งขึ้น   ลิ้นชื้นแตะลงมาที่หัวนมผมอีกครั้ง ละเลงรัวๆสลับไปมาทั้งสองข้าง มือหนาก็ไม่อยู่เฉย รูดรั้งแก่นกายของผมจนต้องจิกโซฟาเพื่อระบายความเสียว

       “อะ..อือ..จะ..อื้ม..จะเสร็—อ๊าา” ผมครางไปพูดไป แทบจะฟังไม่ได้ความ ภีมพยักหน้ารับรู้ สีหน้าของอีกฝ่ายก็บ่งบอกว่ากำลังจะเสร็จเช่นกัน

       “พร้อมกันนะ” ภีมหยุดรูดรั้งแก่นกายของผมแล้วใช้นิ้วโป้งกดปิดที่ส่วนหัวเอาไว้ ท่อนเนื้ออุ่นๆถูกแทงเข้ามาเร็วและแรงขึ้นจนผมครางไม่เป็นภาษา

       “ระ..แรง..อ๊าา…อะ..อีก..ได้อีก…อื้มม” ภีมเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นกว่าเดิม รูดรั้งแก่นกายผมพร้อมๆกับขยับสะโพก แล้วผมก็สะดุ้งเฮือก สมองผมก็ขาวโพลนขณะที่น้ำสีขาวขุ่นของผมที่พุ่งออกมาเลอะเต็มหน้าท้องพร้อมกับน้ำอุ่นๆที่ถูกฉีดเข้ามาในตัว

       “แฮก..แฮก..” ผมหอบหายใจโกยอากาศเข้าปอด

       เหนื่อยโคตร..

       “รักนะครับ” เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหู ถ้าไฟเปิดอยู่คงได้เห็นผมหน้าแดงลามไปถึงหู ยกมือขึ้นตีไหล่มันเบาๆแก้เขิน

       “ไอ้บ้า มาบอกอะไรเวลาแบบนี้เล่า!”

       “บอกกลับหน่อย…นะ”  ไอ้น้ำเสียงอ้อนๆแบบนี้คืออะไร งื้ออ อย่าทำเสียงอ้อนกูแบบนี้ เดี๋ยวใจอ่อน..โอเคไม่ทันแล้ว

       “อือ ก็..ระ..รัก....รักมึงเหมือนกั—เฮ้ย!” ผมพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ต้องสะดุ้ง เมื่อไอ้ท่อนเอ็นที่ยังคาอยู่ในตัวมันแข็งขึ้นอีกครั้ง ภีมทำหน้าหื่นใส่ก่อนจะเอ่ยเสียงพร่า

       “..ขออีกรอบนะครับ”  พูดจบก็ประกบปากลงมาทันทีแบบไม่ให้ผมได้ปฏิเสธ แล้วคืนนี้กูจะได้พักมั้ยไอ้หื่นน!



To Be Continued


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกลค่ะ  เป็นกำลังใจให้นุ้งลีโอของเราด้วยนะคะ 555555555555555555555


ผลงานเรื่องสั้นเรื่องอื่น
ลูกครึ่ง...แวมไพร์
DreamWorld เดทกันวันหยุด





ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
คนขยันทำการบ้านกันเสียจริง
ถ้าแมวมีคู่แล้วจะเป็นอย่างเจ้าของไหม

ออฟไลน์ meelhek

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ตายแล้วมนุษย์ ทำอะไรไม่เกรงใจแมวเลย ถ้าน้องมุ้งมิ้งมาเห็นจะเสียเด็กนะคะ 555


ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เลือด..ดดดด พุ่ง   :jul1:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :haun4:  อันนี้มุ้งมิ้งไม่ได้แอบดูใช่ไหมลูก อย่าแอบดูนะยังเด็กอยู่ อย่าเพิ่งใจแตก รอแมวขี้เก๊กค่อยๆสอน

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
น้องมุ้งมิ้งเห็นฉาก 18+ ซะแล้ว

 :mew3: :mew3:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ poterdow

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 662
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
น้องมุ้งมิ้งเป็นไงต่อเนี่ยยย

ออฟไลน์ BAKA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3025
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-10
น้องมุ้งมิ้ง น่าฟัดจังเลยลูกกกก

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ LadyYuly

  • สวัสดีค่าา เลดี้ยูลี่นะคะ LadyYuly เรียกยูก็ได้จ้า
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
    • www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44045.0

Cat's diary รักแมวๆ [18+]






ตอนที่ 6  อ้าว
 






       ผมกำลังตัวสั่นอยู่ในซอกหลังโซฟา หลังจากพี่ควันไฟคาบผมกลับมาในห้องก็ทำหน้าโหดใส่จนกลัวไปหมดเลยวิ่งมาซุกตัวแอบอยู่ตรงนี้



       “ออกมา” เขาเรียกเสียงดุ



       “…” ผมไม่ตอบอะไร เพียงขดตัวนอนสั่นอยู่ในนี้



       “มีอะไรกัน” เสียงหมอกฟ้าดังขึ้น คาดว่าเพราะเสียงพี่ควันไฟดุผมคงจะดังจนอีกฝ่ายตื่น



       “มุ้งมิ้งออกจากห้องตอนกลางคืน” พี่ควันไฟบอกเสียงเรียบ เมื่ออีกฝ่ายได้ยินดังนั้นก็เดินเข้ามาว่าผมเสียงดัง



       “นี่ไม่รู้กฎของบ้านหรอว่ากลางคืนห้ามออกจากห้องน่ะ!”



       ผมตัวสั่น ร้อนผ่าวที่กระบอกตาก่อนน้ำตาสีใสจะเอ่อล้นออกมาจนข้างแก้มเปียกชื้นไปหมด



       “ผะ..ผมไม่รู้ ฮึ่ก”



       “เฮ้ย  ร้องไห้อีกแล้ว พี่ไฟไปไกลๆเดี๋ยวเราคุยเอง!” หมอกฟ้าหันไปสั่งก่อนจะเบียดตัวเข้ามาหาผมในซอกแคบๆนี่ ผมถอยหลังหนีด้วยความกลัวจะโดนอีกฝ่ายทำร้าย



       “ผมขอโทษ อย่าตีผมเลยนะ ฮืออ” เมื่อหลังชนกำแพงแล้วผมจึงไม่รู้จะหนีไปทางไหนได้อีก พยายามขดตัวเข้าหากันให้เล็กที่สุดและตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ด้วยความกลัว



       “เฮ้ยเราจะคุยด้วย ไม่ได้จะตี เลิกร้องซะทีเถอะน่า!”



       “…” ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นและน้ำตา อีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนชิด หมอกฟ้าเลียแก้มของผมที่เปียกชื้นไปด้วยน้ำตาคล้ายว่ากำลังปลอบประโลม



       “มองอะไร” อีกฝ่ายถามเมื่อเห็นว่าผมกำลังจ้องหน้าอยู่ ผมเลยหันไปมองกำแพงแทน “ถามเฉยๆ ไม่ได้ว่า จะมองก็มองไปสิ่”



       “…”



       “ทำอย่างกับว่ากลัวเรา”



       “…” ผมไม่ได้ตอบ เพียงก้มหน้าลงไปกับพื้นเพราะกลัวเขาจริงๆ



       “นี่กลัวจริงๆหรอ เราไปทำอะไรให้กลัวเนี่ย” หมอกฟ้าถามด้วยน้ำเสียงสงสัยอย่างจริงจัง “เงียบอยู่แบบนี้แล้วเราจะเข้าใจมั้ยวะ สรุปเป็นอะไร ทำไมต้องกลัวเรา!”



       “กะ..ก็หมอกฟ้าเกลียดผม”



       “หา?”



       “หมอกฟ้าเรียกผมว่ามัน แล้วตอนนั้นก็บอกว่ารำคาญผมด้วย” ผมเล่าไปก็สะอึกสะอื้นไปเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้น



       “บ้าหรอ ตอนนั้นมีเรื่องให้โมโหพี่ไฟอยู่เลยพาลใส่เฉยๆ ไม่รู้ว่าจะเอามาคิดมากขนาดนี้”



       อ้าว



       ผมเข้าใจผิดไปเองหรอ



       
       “ไม่เกลียดจริงนะ” ผมถามย้ำ ซึ่งอีกฝ่ายก็ยิ้มกลับอย่างเป็นมิตร



       “อือ โทษทีนะที่ทำนิสัยไม่ดีใส่ตอนเจอกันครั้งแรกอะ”



       “ไม่ๆ ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอโทษ”



       “เริ่มต้นใหม่กันเนอะ ยินดีต้อนรับสู่บ้านหลังนี้นะ วันนี้นอนก่อนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราพาไปเดินเล่นแล้วก็จะบอกเรื่องกฏด้วย” หมอกฟ้าเอ่ย เดินนำผมออกมาจากซอกหลังโซฟา ใช้ปากงับเตียงผมแล้วลากให้ไปอยู่ข้างเตียงของตัวเอง “มานอนใกล้ๆกันนี่แหละ”



       ทั้งผมและเขายิ้มให้กัน



       ผมมีเพื่อนแล้ว



       งื้อ…ดีใจ



       คิดว่าถูกเกลียดซะอีก




       “ฝันดีนะมุ้งมิ้ง”



       “ฝันดีครับหมอกฟ้า”







       [เช้าวันต่อมา]



       ลีโอเอาข้าวมาให้พวกเราสามตัว คราวนี้เป็นแซลม่อนย่างชิ้นโต ทั้งหอมทั้งอร่อยจนผมทานเกลี้ยงชามเลย



       “กินเก่งเหมือนกันนะเรา” ลีโอเอ่ยชม ผมยิ้มแล้วเดินไปคลอเคลียที่มือของเขา



       งื้อ..หอมอะ



       ผมไถๆที่มือนุ่ม จากนั้นกระโดดขึ้นตักของเขาแล้วเอาหน้าซุกเข้ากับตัวที่ทั้งหอมทั้งอุ่น ไถหน้าไปมาอยู่อย่างนั้น



       งื้ออ



       ฟินมากๆ




       “ฮ่าๆๆๆ มันจั๊กจี้นะมุ้งมิ้ง” เขาหัวเราะ ไม่ได้ว่าอะไรผมจึงยุกยิกกับตัวเขาอยู่อย่างนั้นจนเสื้อของอีกฝ่ายเลิกขึ้นเลยกลายเป็นว่าผมไถหน้าท้องเขาอยู่แทน



       หอมจัง



       “เฮ้ย เดี๋ยวจะโดน!” ภีมดุใส่ผมพร้อมกับอุ้มลงจากตักของลีโอ



       “เฮ้ ผมจะเล่นกับพ่อ!! ป๊าจะมาขัดทำไมเนี่ย!!” ผมหันไปเถียงอย่างเอาเป็นเอาตาย โกรธ!



       “รู้นะเว้ยว่าเถียงอยู่” ภีมตอบกลับ คว้าเอวลีโอไปกอดไว้อีก



       “นี่คุยกันรู้เรื่อง?” ลีโอถามกลั้วหัวเราะ แต่ทั้งผมและภีมหัวร้อนมากกว่า



       “เออ หึงเลยแปลออก”



       “ตีนเถอะภีม นี่ลูกนะ หึงอะไรเล่า”



       “ก็แล้วให้ลูกมุดเสื้อได้ไงล่ะ”



       “นี่แมวนะโว้ยย ลูกไม่คิดอกุศลแบบมึงหรอกน่า”



       ผมมองสองคนเถียงกัน อกุศลแปลว่าอะไรง่ะ ศัพท์ยากไป มิ้งไม่รู้จัก



       ผมเลิกสนใจทั้งสองคนแล้วเดินไปเล่นกับหมอกฟ้าที่ไล่ตะปบก้อนกระดาษอยู่ใกล้ๆ



       “อ่าว มิ้งไม่มาเล่นกับพ่อแล้วหรอ” ลีโอเรียกผมด้วยน้ำเสียงเว้าวอน



       อยากเล่นแต่ไม่อยากอยู่ใกล้ป๊า!



       เชอะ






       [to be continued]



-------------------------------

มาแย้ว แฮร่!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-04-2017 00:55:49 โดย LadyYuly »

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
อิป๊านี่ก็ขี้หวงไปนะ :laugh:

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
งื้อ..อออ น่ารักเฮียภีมหึงกระทั่งแมว  o13

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5591
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
เย้ๆๆๆ มิ้งมีเพื่อนแล้ว

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
เย้น่ารักมากๆเลยค่ะ

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
ป๊าขี้หวงเนอะมุ้งมิ้ง

 :-[ :-[

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ normalplayer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 23
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อ่าวป๊า ลูกงอนซะแล้ว ไม่น่าหวงพ่อเกินไปเลย 5555

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
มุ้งมิ้งงอนเหรอลูก

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ Fokky_mork

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ชอบมากเลย จะมาติดตามเรื่อยๆนะค่ะ

ออฟไลน์ Timber Huang

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ mirage

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
บอกได้ประโยคเดียว  น่ารักอ่าาาา
 :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ lemonpreaw

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
ป๊าขี้หวง กับลูกก็ไม่เว้น

ออฟไลน์ LadyYuly

  • สวัสดีค่าา เลดี้ยูลี่นะคะ LadyYuly เรียกยูก็ได้จ้า
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
    • www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44045.0

Cat's diary รักแมวๆ [18+]






ตอนที่ 7 หมอกฟ้า​






       [ Mhorkfah's Part ]



       สวัสดีเราหมอกฟ้าเอง คงจะพอรู้จักกันไปบ้างแล้วแหละ ตอนนี้เรากับมิ้งกำลังวิ่งไล่ผีเสื้ออยู่ในสวนหน้าบ้าน แน่นอนว่าไม่ได้มากันเองหรอก ขืนทำอย่างนั้นโดนดุตาย อันตรายด้วย



       ตอนนี้ภีมกักบริเวณพี่คิงไว้ในห้อง ส่วนลีโอพาเราสามตัวออกมาเดินเล่น จริงๆก็เหมือนมีแค่เรากับมิ้งที่เล่นกันอะนะ พี่ไฟมันขี้เก๊กก็เลยนอนนิ่งๆอยู่ข้างตัวลีโอที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวใต้ต้นไม้ ส่วนภีมก็หนุนตักลีโออยู่นั่นแหละ



       “งุ้ย คุณผีเสื้ออย่าบินเร็วนักสิ่” เสียงลูกแมวสีขาวข้างๆเราบ่นงุ้งงิ้งเมื่อวิ่งไล่ผีเสื้อไม่ทัน เดินคอตกไปคลอเคลียอยู่กับขาลีโอแทน เราแอบเห็นพี่ไฟหลุดยิ้มเอ็นดูอยู่เสี้ยววินาทีก่อนจะรีบกลับไปเก๊กหน้านิ่งอย่างเดิม



       เราว่า..



       เราเจอคนกำลังแอบรัก 1 อัตราล่ะ



       แต่ขี้เก๊กเว่อร์ หมั่นไส้!



       “ยิ้มไรอะพี่ไฟ” เราแกล้งถาม อีกฝ่ายนี่หันมาถลึงตาใส่เลย หึหึ



       “เปล่า” เขาปฏิเสธ มองหน้าเราแบบคาดโทษ แต่ไม่กลัวไง บ้านนี้เราใหญ่(เรามั่นใจว่าอย่างนั้นแหละ)



       “สงสัยเราตาฝาด” เราหัวเราะในลำคอ มุ้งมิ้งหันมามองเรากับพี่ไฟคุยกันงงๆ



       “มีอะไรกันหรอ มิ้งตามไม่ทันอะ”



       “ไม่มีอะไรหรอก” เราตอบไปอย่างนั้น มุ้งมิ้งก็ยังดูอยากรู้อยู่แต่เราก็แกล้งไม่รู้ไม่ชี้ กระโดดขึ้นตัวภีมแล้วไปนอนทับอกอุ่น



       “โห คิดว่าเราตัวเบามากมั้งหมอกฟ้า” ภีมเอ่ยแซะ ว่าเราอ้วนหรอ นิสัยไม่ดี เราขู่ใส่ไปทีแล้วก็ขยับขึ้นไปนอนทับหน้าหล่อๆนั่นแทน  มาว่าเราดีนัก



       “เมี้ยว”



       “อื้ออื้อออ”



       “เฮ้ย 555555555” ลีโอหัวเราะลั่นเมื่อเห็นเราแกล้งภีม เขาอุ้มเราขึ้นมากอดไว้ที่อก เมื่อภีมลุกขึ้นนั่งลีโอก็วางเราไว้ที่ตักแทนที่ศีรษะของแฟนตัวเองเมื่อครู่



       “ไอ้แสบ” ภีมมองเราเคืองๆ ใครสนอะ ก็ว่าเราอ้วนเอง แบร่



       “หมอกฟ้าสุดยอดด แกล้งป๊าได้ด้วยอะ” เสียงใสร้องชมออกนอกหน้า รู้เลยว่าเจ้าตัวคงแอบมีเรื่องเคืองๆภีมอยู่เหมือนกัน



       “แน่นอน มิ้งก็ฝึกๆไว้สิ่”



       “อื้อๆ มิ้งจะแกล้งป๊าบ้าง ป๊าชอบแย่งลีโอไปจากมิ้ง นิสัยไม่ดี” คำตอบจากปากอีกฝ่ายทำเอาเราหลุดยิ้มมุมปาก มุ้งมิ้งสะบัดหน้าใส่ภีมก่อนจะกระโดดขึ้นตักลีโอมานั่งข้างเรา ส่วนพี่ไฟก็นอนเก๊กอยู่ที่เดิม



       “ทำไมลูกรักแต่มึงอะ” ภีมครวญเมื่อเราสามตัวคลอเคลียอยู่แต่กับลีโอ สงสารนะ แต่โทษที เราหมั่นไส้มากกว่า ชอบมาแย่งลีโอไปดีนัก



       เมื่อแดดเริ่มร้อน พวกเราก็ย้ายกันเข้ามาในบ้าน ลีโอไปทำกับข้าวอยู่ในครัว ส่วนภีมน่ะเข้าไปก่อกวนลีโอในห้องครัวอยู่พักหนึ่งก่อนจะโดนไล่ให้ขึ้นไปอาบน้ำ



       เรากับมุ้งมิ้งนอนเกลือกกลิ้งกันอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นที่ลีโอเปิดการ์ตูนและเปิดแอร์ไว้ให้ ส่วนพี่ไฟก็นั่งเก๊กขรึม ตามองทีวีนิ่งๆ  ไม่อยากจะนินทาเลยว่าเราลองแอบหันไปมองพี่ไฟเป็นระยะๆก็พบว่าคนขี้เก๊กกำลังแอบมองเด็กบ๊องอยู่น่ะสิ่ มุ้งมิ้งดูท่าจะยังไม่รูตัว เราควรบอกดีมั้ยนะ..



       “ภีมยกจานข้าวของเด็กๆบนห้องลงมาด้วยนะ” ลีโอตะโกนขึ้นไปบนบ้าน



       “โอเค” ภีมตะโกนตอบ ไม่นานร่างสูงก็ถือจานข้าวของพวกเราสามตัวลงมา ภีมอาบน้ำแต่งตัวหอมฟุ้งเรียบร้อย ไม่เหม็นเหงื่อแล้ว



       “มึงเอาข้าวคลุกปลาทูให้ลูกที กูจะไปอาบน้ำ เอาข้าวไปให้คิงด้วย”



       “ยังหอมอยู่เลย”



       ฟอดด



       “เฮ้ย ต่อหน้าลูก!” ลีโอถลึงตาใส่



       “เด็กๆไม่รู้หรอกน่า” ภีมยักไหล่ ขยับมือไปบีบก้นนุ่มของลีโออีก



       “ภีม!!!”



       เราส่ายหัวให้กับความหื่นของภีม เห็นจนชินแล้ว คนที่ไม่ชินก็คงจะเป็นไอ้ตัวเล็กข้างๆเราเนี่ย



       “ลีโอกับภีมทำไรกันง่ะ” มุ้งมิ้งเอียงคอถาม เราหัวเราะ



       “ไม่รู้สิ่ เรายังเด็ก มิ้งถามพี่ไฟดิ่น่าจะรู้” เมื่อได้ยินที่เราพูดพี่ไฟนี่หันขวับเลย



       “หมอกฟ้า” เขาเอ่ยเสียงเรียบ กลัวที่ไหน



       “อะไย เราแบ๊ว เราไม่รู้เรื่อง” เราแกล้งทำเอียงคอ แล้วมุ้งมิ้งก็เอ่ยถามเสียงใส



       “พี่ไฟครับ ภีมบีบก้นลีโอทำไมง่ะ..”



       “…”



       แดกจุดเลยดิ่ 55555555555555555555555555555



       แกร๊บ!



       “เฮ้ย” เสียงบางออย่างแตกดังขึ้นพร้อมกับเสียงร้องตกใจของภีมเบี่ยงเบนความสนใจของเราสามตัวให้หันไปตามเสียงก็พบว่าพี่คิงหลุดออกมาจากห้องได้ไงไม่รู้ วิ่งมาเหยียบจานข้าวของพี่ไฟเละเลย



       “โฮ่งๆๆ” เขาแสร้งทำเป็นร่าเริง กระโดดไปมา เหยียบจานข้าวของพี่ควันไฟซ้ำแล้วซ้ำเล่า



       “คิง มาได้ไงเนี่ย กลับห้อง!” ภีมเอ่ยเสียงดุ พี่คิงสะบัดหน้าไม่พอใจแต่ก็เดินกลับห้องไปโดยดี แหงล่ะ ก็พอใจแล้วนี่ ที่ได้เหยียบจานข้าวพี่ไฟน่ะ



       “มีอะไรกันน่ะ” ลีโอวิ่งตึงตังลงมาจากชั้นบน คงกำลังอาบน้ำอยู่แน่ๆเพราะร่างบางมีเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาวพันอยู่รอบเอวเท่านั้น ช่วงตัวบนมีหยดน้ำเกาะพราวทั่วอกขาว



       “เมี้ยวว” มุ้งมิ้งร้องบอก เดินไปยังจานข้าวพี่ไฟที่พี่คิงเหยียบแตกเมื่อครู่เพื่อสื่อสารกับลีโอ



       “คิงทำหรอ ได้ยินเสียงเห่า”



       “เมี้ยว/เมี้ยววว” เรากับมิ้งประสานเสียงกันร้องตอบลีโอ ส่วนพี่ไฟก็ยังนั่งเก๊กอยู่ทั้งๆที่โดนทำขนาดนั้นแท้ๆ ลีโอขมวดคิ้วเข้าหากัน จะเดินไปทางห้องพี่คิงแต่ภีมก็เดินกลับมาพอดี



       “คิงเป็นอะไรน่ะภีม ทำไมมาทำลายข้าวของแบบนี้ ปกติไม่เคยเป็น”



       “ไปอาบน้ำให้เสร็จก่อนไป ค่อยมาคุยกัน”



       “อืมๆ แล้วคราวนี้ล็อคห้องดียัง”



       “ล็อคแล้ว แต่คิงบิดลูกบิดเปิดประตูเองได้เลยหลุดออกมา ตกใจเหมือนกัน ตอนนี้เลยล่ามไว้ด้วย จะได้ออกมาไม่ได้” ภีมบอก ลีโอขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม



       “นี่เลี้ยงหมาหรือไอสไตน์วะ จำเป็นต้องฉลาดขนาดนี้มั้ย แล้วกูต้องเครียดหรือดีใจ เฮ้อ” ลีโอกุมขมับ เดินขึ้นชั้นสองไปอาบน้ำต่อให้เรียบร้อย



       ภีมจัดการคลุกข้าวให้เราต่อ เสร็จก็เทใส่จานข้าว



       “มุ้งมิ้ง จานข้าวเราใหญ่กว่าของหมอกฟ้า ให้ควันไฟใช้ด้วยได้มั้ย”



       “เมี้ยวว” เสียงเล็กร้องรับ ภีมยิ้มโล่งใจ ส่วนพี่ไฟน่ะหรอ…เราต้องบรรยายซ้ำอีกกีรอบนะว่าเขาก็ยังคงนั่งนิ่งๆ เก๊กๆ อยู่เหมือนเดิม



       “เรียบร้อย มากินข้าวกันเร็ว” ภีมเรียกพวกเราเมื่อขยำข้าวคลุกปลาทูเรียบร้อย



       เรากับมิ้งเดินไปกินข้าวที่จานตัวเอง



       อืม..ภีมทำอร่อยเหมือนลีโอเลย



       “พี่ไฟกินข้าวกันนะ” มุ้งมิ้งชวนแมวขี้เก๊กที่เอาแต่ยืนมองแมวตัวเล็กกินอย่างเดียว



       “ฉันไม่หิว”



       “อ่า..” มุ้งมิ้งหลุบตามองต่ำ ปากเล็กเลิกกินข้าวในจานแล้วยื่นนิ่งๆอยู่อย่างนั้น


       
       “พี่ไฟ” เราเอ่ยเสียงเรียบ ถลึงตาใส่ พี่ไฟทำแบบนี้มุ้งมิ้งก็คิดว่าโดนรังเกียจสิ่ ขี้เก๊กแล้วยังจะนิสัยไม่ดีอีก ทั้งๆที่ตัวเองชอบเขาแท้ๆ ทำไมนิสัยงี้วะ รำคาญ!






       [ Mongming’s Part ]



       ผมดีใจที่หมอกฟ้าไม่ได้เกลียดได้ไม่นานก็นั่งเฟลอีกเมื่อพี่ไฟมีท่าทีไม่ชอบผม  ข้าวคลุกปลาทูที่ภีมทำกลายเป็นไม่อร่อยไปแล้วเมื่ออีกฝ่ายแสดงออกว่ารังเกียจที่จะกินข้าวจานเดียวกันกับผม



       “พี่ไฟ” หมอกฟ้าเอ่ยเสียงเรียบ เขาปกป้องผมตลอดเลย ครั้งนี้ก็คงไม่อยากให้ผมรู้สึกแย่



       “อะไร”



       “นิสัยว่ะ”



       “พี่ผิดอะไรอีก”



       “ทำไมไม่กิน”



       “ก็บอกแล้วว่าไม่หิว”



       “พี่ไฟ!”



       “ไม่เป็นไรหมอกฟ้า พอเถอะ” ผมบอกกับหมอกฟ้า ไม่อยากให้สองคนต้องมาทะเลาะกันเพราะผม สองคนหยุดเถียงกันส่วนผมก็เดินคอตกไปทางบันได อยากกลับไปซุกเตียงอุ่นๆ ไม่อยากกินข้าวแล้ว ไม่อยากเจอกับใครทั้งนั้นเลยด้วย



       “จะไปไหน” ผมชะงักเมื่อพี่ไฟเอ่ยเรียก เขาวิ่งมาขวางหน้า ตาคมมองดุใส่จนผมกลัว



       “มิ้งจะไปนอนแล้ว” ผมตอบเสียงเบา



       “ที่ฉันไม่กินเพราะไม่อยากแย่ง ไปกินให้อิ่ม แล้วค่อยเหลือไว้ให้ฉัน” ผมเงยหน้าขึ้นไปสบตาอีกฝ่ายก็พบว่าแววตาดุนั่นอ่อนลง



       “มะ..หมายความว่าไง” ผมถามเสียงค่อย



       ไม่เข้าใจพี่ไฟ



       ไม่เข้าใจเลย..




       “ถ้ากำลังคิดว่าฉันรังเกียจอยู่ล่ะก็เลิกคิดแล้วกลับไปกินต่อซะ”



       “…”



       “ฉันไม่ได้รังเกียจ แค่กลัวนายกินไม่อิ่ม”



       ตึก ตึก ตึก



       งืออ หัวใจเต้นแรงอีกแล้ว



       “พะ..พี่ไฟพูดจริงนะ ไม่ได้รังเกียจมิ้งนะ” ผมถามย้ำให้แน่ใจ



       อืม”



       “พี่มะ..ไม่ได้เกลียดมิ้งแน่หรอ”



       “เฮ้อ” เขาถอนหายใจหน่ายๆ “เปล่า ไปกินได้แล้ว เร็วๆ”



       “งื้อ ครับ” ผมฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี



       พี่ไฟไม่ได้เกลียดผม



       แถมยังใจดีอีกต่างหาก



       อยากตีตัวเองแรงๆเลย ไปคิดว่าเขาเกลียดได้ยังไงกัน



       “อ่ะ คดีพลิก” หมอกฟ้าเอ่ยพร้อมกับยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย



       ผมกินข้าวไปกลั้นยิ้มไป เกร็งมากๆเพราพี่ไฟนั่งมองอยู่ แล้วจู่ๆเขาก็ขยับตัวมายืนข้างๆ



       “กินช้า ฉันหิวแล้ว” เขาเอ่ยนิ่งๆจากนั้นก็ก้มลงกินข้าวในจานพร้อมกับผม



       ฮื้ออ



       หัวใจเต้นแรงไป



       มิ้งไม่ไหวว




       ผมหลับตาปี๋ รีบกินให้เร็วที่สุด ทั้งเขินทั้งเกร็งไปหมดแล้ว



       “อ๊ะ!” ผมสะดุ้ง เบิกตาโพลง กะ..ก็เมื่อกี๊.. ลิ้นผมมัน…เลียไปโดนปากของเขาที่ก้มลงมาพอดีน่ะสิ่



       ฮื่อออ หมอกฟ้าช่วยด้วยย



       มิ้งจะตายแล้ว



       “หึหึ” พี่ไฟหัวเราะในลำคอเบาๆ แล้วกินข้าวต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น



       งื้ออ ทำไมเขาเฉยได้ขนาดนั้นล่ะ



       ผมไม่ไหวจริงๆนะ



       แง..














« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-05-2017 00:38:15 โดย LadyYuly »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น้องมิ้งใสๆน่ารัก... :mew1:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
มุ้งมิ้งกับพี่ไฟน่ารักอ่ะ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[



 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด