CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: LadyYuly ที่ 22-01-2017 13:16:12

หัวข้อ: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 22-01-2017 13:16:12

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบกรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่างๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)

Cat's diary รักแมวๆ 18+


เรื่องนี้หลักๆมีอยู่ 2 คู่นะคะ 

แมว x แมว - [ ไฟ x มิ้ง ]


คน x คน - [ ภีม x ลีโอ ]




ขอตั้งเรทไว้ที่ 18+นะคะ เพราะภีมจะมีความลวนลามลีโอบ่อยมั่กก แตะนู่น ล้วงนี่ ควักนั่นของแฟนตลอดเวลา 5555555555
ส่วนนุ้งแมวก็จะตะมุ้งตะมิ้ง แง้วๆ แต่ถึงคราวNCก็...อืม นั่นแหละค่ะ เตรียมใจกันไว้ก่อนเลย 
ไม่มีดราม่าค่ะ ลากเข้าดราม่าไม่เป็น  ออกแนวฟีลกู้ดหื่นเบาๆมุ้งมิ้งๆ เบาๆ สบายๆ




ขอฝากเรื่องนี้เอาไว้ในร่องอกร่องใจด้วยค่ะ คึๆ 

ข่าวล่าสุดดด มี E-Book แล้วนะค้าาา
ที่Website MEB เลยย ราคา 199 บาท
[จำนวนหน้ารวม 205 หน้า]

มีตอนพิเศษ 5 ตอน ประมาณ 30-40หน้าค่ะ
(เราไม่แน่ใจจำนวนหน้า T^T)


รูปเล่มยังไม่มีแพลนรีปริ้นท์นะคะ คิดว่าน่าจะไม่รีแล้วจ้า หรือถ้ารีจริงๆคงเป็นตอนเราเรียนจบ (อีก4ปีนู้นเลย)

ผลงานเรื่องสั้นเรื่องอื่น
ลูกครึ่ง...แวมไพร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55979.msg3486626#msg3486626)
DreamWorld เดทกันวันหยุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57277.0)

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 22-01-2017 13:35:05

Cat's diary รักแมวๆ [18+]



ตอนที่ 1 แรกพบ

       สวัสดีครับบ!!

       ผมเป็นลูกแมวเปอร์เซียสีขาวทั้งตัวเลย คนที่นี่เรียกผมว่าน่ารักจนแทบจะกลายเป็นชื่ออยู่แล้ว ก็ผมน่ารักนี่นา คึๆ แต่ความจริงผมยังไม่มีชื่อหรอก

       หม่ามี้เล่าว่าเมื่อพวกผมหย่านมสักระยะก็จะมีเจ้าของมารับตัวไปเลี้ยง พอถึงวันนั้นต้องรักพวกเขาให้มากๆ ผมไม่เข้าใจเท่าไหร่นักแต่ก็ร้องเมี้ยวรับหม่ามี้ไป

       ผมมีพี่อยู่แปดตัว ผมเป็นตัวที่เก้าครับ ออกมาท้ายสุดเลย หม่ามี้เล่าว่าตอนคลอดผมออกมาทุกคนตกใจมาก เพราะตอนหม่ามี้ไปอัลตร้าซาวน์เจอแค่แปดตัว แถมพอคลอดออกมาผมดันตัวเล็กผิดปกติจนน่าเป็นห่วง ไม่มีใครคิดว่าผมจะรอดแต่สุดท้ายก็รอดนะ! ฮี่ๆ พี่ของผมค่อยๆทยอยถูกรับไปเลี้ยงทีละตัว จนเหลือแค่ผมตัวสุดท้าย ไม่รู้ว่าเพราะผมตัวเล็กเกินไปหรือเปล่าเลยไม่มีใครอยากเลี้ยง แต่ผมไม่เศร้าหรอกนะ อยู่ที่นี่กับหมามี้ก็ได้!

       คนที่เลี้ยงดูผมชื่อคุณเมล หม่ามี้บอกว่าคุณเมลคือเจ้าของที่นี่ ตอนเด็กๆผมป่วยง่ายมาก เดือดร้อนคุณเมลต้องพาไปโรงพยาบาลบ่อยๆ  พวกพี่ๆของผมชอบบอกว่าถ้าป่วยบ่อยเดี๋ยวจะต้องตาย ผมกลัวมาก..กลัวจนร้องไห้ แต่เดย์ที่เป็นแมวพันธุ์สก็อทติชโฟลด์สีขาวส้มก็จะมาคอยปลอบผมอยู่เสมอ แต่เมื่อสัปดาห์ก่อนเดย์ก็ถูกรับไปเลี้ยงแล้ว..

       ผมเริ่มเหงา..

       เหงามากๆเลยแหละ แต่ทำไงได้ล่ะ เฮ้อ..

       “น่ารักกก!!~”

       ผมหันไปตามเสียงเรียกก็เจอแมวพันธุ์สก็อทติชโฟลด์สีขาวส้มที่คุ้นเคย เจ้าของของเดย์ชื่อพี่ซันดูท่าจะกำลังจีบคุณเมลอยู่หรือเปล่าผมไม่แน่ใจ แต่คิดว่าใช่นะ เพราหลังจากเขารับเดย์ไปเลี้ยงก็ยังมาที่นี่อีกเป็นครั้งที่สามแล้ว ซึ่งก็ดีมากเลยเพราะผมจะได้เล่นกับเดย์ไงล่ะ

       “เดย์! คิดถึงอะ~”

        “คิดถึงเหมือนกัน เหงาหรือเปล่า” เดย์กระโดดลงจากตักพี่ซันที่กำลังนั่งคุยกับคุณเมลอยู่บนโซฟาแล้วเดินมาหา

        “ไม่เหงาหรอก” ผมยิ้มกว้าง ทั้งๆที่ในใจจะร้องไห้อยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากให้เดย์เป็นห่วง เดย์ยิ้มกลับ ยกเท้าหน้าลูบหัวผมเบา ๆ

       ผมสองตัวเล่นกันอยู่พักใหญ่คุณเมลก็ไล่คุณซันกลับ เดย์ก็กลับไปด้วย ผมนั่งเหงาอยู่ไม่นานเสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น คุณเมลลุกไปเปิดประตูแล้วคนที่ผมไม่คุ้นหน้าสองคนก็เดินเข้ามา คนนึงใส่เสื้อสีดำหน้านิ่งๆ เดานิสัยไม่ออกแฮะ แต่อีกคนเสื้อสีขาวเขาน่ารักมากๆเลยล่ะ ดูท่าจะต้องใจดีแน่นอน

       “พี่เมล เปอร์เซียร์หมดยังครับ ลีโอมันอยากได้” คนเสื้อสีดำเอ่ยกับคุณเมล

       “หมดแล้วภีม ตัวสุดท้ายพึ่งมารับไปเมื่อวานนี้เอง ไม่โทรมาถามพี่ก่อน”

       หมดอะไรเล่าคุณเมล! ผมนี่ไง ผมไง

       “เมี้ยวววว” ผมส่งเสียงดังเรียกร้องความสนใจ คนเสื้อสีขาวมองมาที่ผมแล้วชะงักก่อนจะพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

       “เฮ้ย น่ารักอะ! ตัวนี้ไม่ขายหรอครับ” เขาย่อตัวลงอุ้มผมขึ้นแนบอก งื้อออ มนุษย์คนนี้เป็นใครทำไมตัวหอมจังง   ง้าาาา เกาหัวให้อีกเยอะๆเลย ผมชอบบบบ

       “ตัวนี้พี่ห่วงเขาน่ะ ตอนคลอดออกมาตัวเล็กมาก แล้วตอนเด็กๆก็ป่วยบ่อยด้วย”

       “ตอนนี้ยังป่วยบ่อยอยู่มั้ยครับ” คนเสื้อดำถาม คุณเมลส่ายหน้า

       “พอหย่านมก็แข็งแรงขึ้นแล้วล่ะ ไม่ป่วยแล้ว แต่พี่ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี กลัวว่าถ้าใครรับไปเลี้ยงแล้วดูแลไม่ดีพอจะอันตรายต่อเขา”

       “ไว้ใจได้เลยครับ ที่บ้านผมก็มีอยู่แล้วสองตัวพี่ก็รู้ แถมลีโอมันบ้าแมวขนาดนี้” คนเสื้อดำเอ่ย คุณเมลยิ้มอย่างอ่อนใจ

       “เฮ้อ..” คุณเมลถอนหายใจ คนเสื้อสีขาวเดินไปหาคุณเมลพร้อมทั้งอุ้มผมเอาไว้

       “นะครับ นะๆ ผมสาบานจะดูแลให้ดียิ่งกว่าดูแลภีมอีก”

       “เดี๋ยวเหอะ” คนเสื้อดำผลักหัวคนตัวหอมเสื้อขาวเบาๆ

       ทำร้ายตัวหอมของผมได้ไง!

       “แง้ววว!!!” ผมหันไปขู่คนเสื้อดำ ทุกคนชะงักก่อนจะหัวออกมา

       “น่ารักจริงๆ ปกป้องผมด้วยเห็นไหม ตัวเล็กรักผมแน่ๆเลย พี่เมลจะใจร้ายไม่ให้ผมรับไปเลี้ยงจริงๆหรอ” ตัวหอมพูดเสียงอ้อนใส่คุณเมล คนเสื้อดำทำหน้าเคืองๆ ส่วนคุณเมลก็เม้มปากอย่างชั่งใจ

       ”ไว้ใจก็ได้อ่ะ ดูแลดีๆแล้วกัน” คุณเมลบอก ตัวหอมยิ้มกว้างออกมา

       “เยส! ไปอยู่ด้วยกันนะ” เขาพูด ผมเลยร้องรับ

       “เมี้ยววว”

       “เฮ้ย มึงมาดู ตัวเล็กตอบกูๆๆ” เขาสะกิดเรียกคนเสื้อดำที่กำลังจัดการเรื่องเงินและเอกสารของผมอยู่กับคุณเมลให้หันมาสนใจ

       “มโนไอสัด แมวมันก็ร้องไปเรื่อย”

       “ไม่มโน มึงอย่ามาขัดสิ่” ตัวหอมเลิกสนใจคนเสื้อดำแล้วหันกลับมา ผมกะพริบตามองปริบๆ ริมฝีปากบางยิ้มกว้างมองผมด้วยแววตาเอ็นดู "โอ้ย มุ้งมิ้งมาก ชอบบ"

       เขาพาผมมานั่งรอในรถ วางผมเอาไว้บนตัก ด้วยความที่หนาวแอร์ในรถผมเลยซุกเข้าหาตัวหอมๆของเขา

       หูยย ทั้งหอมทั้งอุ่น มีบริการเกาคางอีก ตัวหอมใจดีจัง

       ตัวหอมลูบๆเกาๆให้อยู่พักใหญ่ผมก็เริ่มง่วงก่อนจะหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นขึ้นอีกทีเมื่อตอนที่รู้สึกว่าตัวหอมขยับมืออุ้มตัวผมขึ้นมาที่อก เลยเงยหน้ามองเขาแบบงงๆ

       “ถึงบ้านแล้ว ไปกัน ต่อจากนี้ไปจะอยู่ที่นี่ด้วยกันนะ”  ตัวหอมพูด ผมเลียแก้มเขาตอบรับ 

       หืออ แก้มตัวหอมนิ่มจัง

       “ฮ่ะๆ มันจักจี้นะ”

       “ลงได้ละเมีย จะนอนกันในนี้หรือไง”  คนเสื้อดำพูด  ตัวหอมหันไปขมวดคิ้วใส่

       “เออๆ ลงแล้ว”

       เมื่อถูกอุ้มเข้ามาในรั้วบ้านก็ต้องชะงักเมื่อเจอสุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ตัวใหญ่ขนสีเทา ขาว ดำ  เขาตวัดสายตาดุๆจ้องมองที่ผมเขม็ง

       งื่อ...

       น่ากลัวอะ

       ผมรีบเบียดตัวเองเข้าหาตัวหอมให้ได้มากที่สุด ร่างกายสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้

       “เป็นอะไรครับตัวเล็ก”  ตัวหอมก้มลงมาถาม ผมไม่ได้ตอบอะไรด้วยความกลัว แล้วอีกคนก็พูดขึ้น

       “กลัวไอ้คิงหรือเปล่า” 

       “เออว่ะ ลืมคิด!”

       “นี่แมวนะครับเมีย ไม่กลัวหมาก็แปลก”

       “ก็หมอกฟ้ากับควันไฟไงไม่กลัว”

       ผมเงยหน้ามองตัวหอมอย่างสงสัย เข้าใจว่าคิงคงจะเป็นพี่หมาตัวใหญ่ แต่หมอกกับควันเป็นใครอะ

       “ครับๆ มึงพาไอ้ตัวเล็กนี่เข้าบ้านก่อนเถอะ” เขาบอกตัวหอม ก่อนจะก้มมาคุยกับผม “ในบ้านมีแมวอีก2ตัวนะ ไม่รู้จะชอบกันหรือเปล่า เตรียมตัวรับศึกหนักไว้เลยไอ้ตัวเล็ก”

       เฮ้ย! อย่าขู่เส้!!

To Be Continued

----------------------------------------------------------------------------------------------------------


ผลงานเรื่องสั้นเรื่องอื่น
ลูกครึ่ง...แวมไพร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55979.msg3486626#msg3486626)
DreamWorld เดทกันวันหยุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57277.0)

[/i]

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+
เริ่มหัวข้อโดย: PoppyPrince ที่ 22-01-2017 13:41:04

ลงชื่อทาสแมวคนที่1ค่ะ ♡

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Minoru88 ที่ 22-01-2017 17:50:51

น่ารักกกกก
น้องแมววน่ารักจัง

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 22-01-2017 18:00:17

น้องแมวน่ารักจังเลย รุ่นพี่แมวที่บ้านจะดุไหม  :hao7:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 22-01-2017 18:35:27

ชื่อมุ้งมิ้งเข้ากับหน้าเลย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 22-01-2017 20:50:46

ทาสแมวต้องมา

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 22-01-2017 21:13:07

น่าย๊าก..กกกกก แอบหลงรักตัวหอม   :ling1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 24-01-2017 23:20:05

Cat's diary รักแมวๆ [18+]



ตอนที่ 2 หมอกและควัน กับ ความเสียใจ



       พอตัวหอมพาเดินเข้ามาในบ้านผมก็ได้กลิ่นแมวตัวอื่นขึ้นมาทันที แต่หันซ้ายหันขวาแล้วก็ไม่เจอตัว

       “อยากชื่ออะไรดีครับตัวเล็ก” ตัวหอมพาไปที่โซฟาพร้อมกับวางผมลงที่ตัก ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วเอียงคอ

       “มึงปรึกษามันแล้วมันจะตอบมึงยังไง” คนเสื้อดำพูดขัดขณะที่ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ  วาดแขนโอบเอวตัวหอมเอาไว้หลวมๆ

       “มึงนี่ก็ขัดจัง ไปไกลๆไป” ตัวหอมเอนตัวไปกระแทกคนข้างๆเบาๆ แต่อีกฝ่ายนอกจากจะไม่ลุกไปไหนแล้วยังเอนศีรษะซบลงบ่าของตัวหอมอีก

       “กับแมวอะมุ้งมิ้งจัง กับแฟนนี่โหดตลอด” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเหมือนตัดพ้อ ตัวหอมถึงกับนิ่งไปเลย

       “…”

       “ทั้งพาไป ทั้งซื้อให้ พอได้แมวแล้วกูก็โดนมึงไล่ไปไกลๆเนี่ยนะ”

       “…”

       “กูต้องทำยังไงให้มึงหวานกับกูบ้างลีโอ”

       “…”

       “บางทีกูก็อยากมีเหมือนกันนะ…โมเม้นสวีทกับแฟนแบบคู่อื่นๆเขา”

       “…”

       “แต่กูก็เห็นมึงสวีทอยู่แต่กับแมว ยิ่งพอมีตัวนี้มาเพิ่มกูก็ยิ่งรู้สึกเหมือน..โดนทิ้ง”

       “ดะ…ดราม่าอะไรเนี่ยไอ้บ้า พอเลย พอๆ”

       “…อืม โทษที” ทันทีที่เขาลุกขึ้นยืน ตัวหอมก็คว้าแขนเอาไว้

       “ปะป๊าภีม ไม่ต้องมางอนเลยนะ มาช่วยกันตั้งชื่อลูกดิ่ครับ”

       “…”

       “ยิ่งแก่ยิ่งขี้งอนจริงๆ นั่งลงแล้วช่วยกันคิดชื่อลูกเร็ว” ตัวหอมยิ้มมุมปาก แก้มขาวแดงระเรื่อด้วยความเขิน อีกฝ่ายหันกลับมามองเห็นแฟนตัวเองแก้มแดงอย่างนั้นก็โน้มตัวลงมาจุ้บเบาๆ ก่อนจะนั่งลงตามเดิม มือหนาทำท่าจะลูบหลังผมแต่กลับวางมือทับมือของตัวหอมที่กำลังลูบผมอยู่แทน เขาแต๊ะอั๋งตัวหอมของผมตลอดเวลาเลยจริงๆ หวงนะ!

       “กูเป็นปะป๊าแล้วมึงเป็นอะไร หม่าม้าหรอ” เขาถาม ตัวหอมส่ายหน้าพรืดเลย

       “ไม่เอาาาา กูเป็นพ่อไง มึงเป็นปะป๊า”

       “หึๆ งั้นก็ได้ ลูกปะป๊าชื่อ…น่ารัก…ไม่เอาดีกว่า…อืม...มุ้งมิ้ง ชื่อนี้แหละ”

       “ลูกเป็นผู้ชายนะ”

       “หน้างี้จะให้ชื่อไอ้เข้มได้หรอ”

       “ฮ่าๆๆๆ  เออจริง” เขามองหน้าผมที่ทำตาแป๋วอยู่พร้อมกับหัวเราะลั่น “มุ้งมิ้งเป็นลูกพ่อลีโอกับป๊าภีมนะครับ”

       “เมี้ยวววว” ผมขานรับ ลีโอ(รู้ชื่อตัวหอมแล้ว เรียกงี้มาตั้งนาน)ยิ้มมองผมอย่างเอ็นดู มือนุ่มลูบหัวและเกาคางให้รู้สึกดีจนหลับตาพริ้ม

        “พาไปทำความรู้จักหมอกกับควันเลยดีมั้ย”

        “เอาดิ่”

        “มึงว่าจะเข้ากันได้มั้ยวะ” ลีโอขมวดคิ้ว สีหน้ากูกังวลจนผมเองก็เริ่มใจห่อเหี่ยวแปลกๆ

        “ต้องลอง” ภีมลูบหัวผม ส่วนมืออีกข้างยีหัวลีโอพร้อมกับจุ้บเบาๆตงคิ้วที่ขมวดจนแทบจะเป็นปม “อย่าพึ่งขมวดคิ้วสิ่ เด็กๆอาจจะไม่มีปัญหากันก็ได้น่า”

       “งือ” ลีโอพยักหน้าช้าๆ พาผมเดินขึ้นมาชั้นที่สองของบ้าน ภีมเดินนำไปเปิดประตูห้องห้องหนึ่งให้เนื่องจากลีโออุ้มผมอยู่จึงจะเปิดไม่ถนัด

       เมื่อประตูเปิดก็เผยให้เห็นห้องที่ถูกทาด้วยสีขาวสะอาดตา มีเฟอร์นิเจอร์เป็นโซฟาสีขาวกับโต๊ะวางของ จานข้าวแมว  โซฟา บ้านแมว และของเล่นแมวเต็มไปหมดเลย ด้านในสุดมีห้องเล็กๆที่เป็นกระจกใสกั้น  มีประตูใหญ่สำหรับเปิด-ปิดและประตูเล็กให้แมวเดินเข้าออกได้ตลอด คงจะกั้นห้องเล็กๆไว้ไม่ให้กลิ่นจากกระบะทรายมาปนในห้อง

       “ควันไฟ หมอกฟ้าาาา” ลีโอร้องเรียก จากนั้นแมวพันธุ์สกอทติชโฟลด์สองตัวแบบเดียวกันกับเดย์ก็เดินออกมาจากด้านหลังโซฟาสีขาว

       “เมี้ยววว” แมวตัวลายสีเทาขาวร้องรับเสียงเรียกของลีโอ ผมมองพวกเขาอย่างตื่นเต้น

       จะได้มีเพื่อนแล้ว ดีจัง

        “นี่มุ้งมิ้งนะหมอกฟ้า อายุสามเดือนเท่าเรานั่นแหละ สนิทๆกันไว้ล่ะ” ลีโอบอก หมอกฟ้ามองผมนิ่งๆ เขาเขินล่ะมั้ง ผมเลยยิ้มให้ไป
 
        “เมี้ยวว” (สวัสดีครับหมอกฟ้า)

       “…”เขาไม่ตอบอะไร เพียงแต่มองผมนิ่งๆอยู่อย่างนั้น ผมหูลู่และหางตกลงแบบควบคุมไม่ได้ ลีโอเห็นอย่างนั้นเลยเปลี่ยนไปฝากฝังผมกับแมวอีกตัวที่ดูโตกว่าแทน

       “ควันไฟ ดูแลน้องด้วยนะ เข้าใจหรือเปล่า เราโตแล้วนะ”

       “เมี้ยว” พี่ควันไฟร้องรับคำลีโอ เดินมาหยุดอยู่ใกล้ๆผมแล้วเลียขนให้

       “ดีมาก ลีโอไปทำมื้อเย็นก่อนนะ แล้วจะมาเรียก” ลีโอเอ่ยก่อนจะเดินออกไป

       ทันทีที่ประตูปิด หมอกฟ้าก็ตวัดสายตามองผมอย่างไม่พอใจ

       “พี่ไฟ เลิกเลียขนให้มันได้แล้ว!”

       “…”  พี่ควันไฟไม่ได้ตอบ แต่ก็เลียผมต่อเพียงสองสามทีก่อนจะหันหลังเดินไปหาน้องตัวเอง

       “อะ…คือ…สวัสดีนะครับ ผมมุ้งมิ้งนะ” ผมแนะนำตัวแต่ถูกหมอกฟ้าและพี่ควันไฟเมิน

       ไม่ใช่อาการอายแล้วล่ะ…

       ผม…

       โดนเกลียดแล้วใช่มั้ย…

       “ผม..ผมทำอะไรผิดหรือเปล่าครับ” ผมถามอย่างไม่เข้าใจ หรือเปนเพราะผมคนละพันธุ์กับพวกเขาหรอ  หรือเพราะพี่ควันไฟมาเลียขนให้เมื่อครู่นี้ ผมเลียขนหมอกฟ้าคืนให้ก็ได้นะถ้ามันจะทำให้เขาไม่เมินผมอย่างนี้

      “อยู่เงียบๆไป” พี่ควันไฟบอก แต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

      “ทำไมล่ะ”

       “น่ารำคาญ!” หมอกฟ้าตะโกนใส่เสียงดังทำเอาผมสะดุ้งเพราะความตกใจ ตัวสั่นด้วยความกลัวจะโดนอีกฝ่ายทำร้าย วิ่งไปซุกหลบในกองผ้าที่มุมห้อง  สัมผัสได้ถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลลงมาเปียกชื้นที่ข้างแก้ม

       ผมร้องไห้งั้นหรอ

       ครั้งแรกเลยนะเนี่ย

       อาการเสียใจจนร้องไห้มันรู้สึกแบบนี้นี่เอง..

       “ฮึ่ก..” เมื่อร้องไห้หนักขึ้น ผมก็เริ่มจะเก็บเสียงตัวเองไม่ค่อยอยู่  สองเท้าหน้ารีบยกขึ้นปิดปากตัวเอง กลัวหมอกฟ้าได้ยินแล้วจะรำคาญมากกว่าเดิม

       “นี่” เสียงดุดังขึ้นใกล้ๆทำให้ผมสะดุ้งสุดตัว ถอยหลังจนชิดกำแพงเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายคือพี่ควันไฟ

       “ผม…ฮึ่ก…เสียงดังหรอครับ…ขอ..ฮึ่ก…ขอโทษ..”

       “เฮ้อ ร้องก็ร้องไป"

       "..."

       "แต่นี่มันที่นอนของฉัน ลุกออกไปด้วย”





To Be Continued








#พี่ไฟโคตรใจร้าย


----------------------------------------------------------------------------------------------------------


ผลงานเรื่องสั้นเรื่องอื่น
ลูกครึ่ง...แวมไพร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55979.msg3486626#msg3486626)
DreamWorld เดทกันวันหยุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57277.0)

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 24-01-2017 23:34:10

 :a5: :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 25-01-2017 00:12:56

พ่อลีโอกะป๊าภีมออกจะน่ารัก แต่พี่ไฟกะพี่หมอกใจร้ายอ่ะ สงสารมุ้งมิ้ง
รอตอนต่อไปจ้า    :mew2:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 25-01-2017 01:29:30

มุ้งมิ้งน่าสงสารจังลูกกกก  :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 26-01-2017 17:59:52

พี่ไฟกับหมอกฟ้าทำไมใจร้ายกับน้อง

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 26-01-2017 19:09:16

ติดตามๆ มุ้งมิ้งน่ารักกก

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 26-01-2017 19:11:56

 :mew6:  ง่าสงสารเด็กน้อยจังเลย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 26-01-2017 20:23:19

มุ้งมิ้งงงงงงงงงงงงงง น่ารักจังเลยลูกกกกกกกกก  :hao7:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่2 // [25-01-60]
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 28-01-2017 00:07:24

น่ารักมาก  :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 04-02-2017 15:27:02

Cat's diary รักแมวๆ [18+]


ตอนที่ 3 ทำไรกันง่ะ 




       "แต่นี่มันที่นอนของฉัน ลุกออกไปด้วย”

       ผมลุกออกจากตรงนั้นทันทีด้วยความกลัวจะโดนทำร้าย

       “ผมไม่ได้ตั้งใจนะ ฮือ…” ผมปล่อยโฮออกมาอีกรอบ เขาถอนหายใจหน่ายๆ

       "เฮ้อ ขี้แยจริงๆ"  เขาเอ่ยก่อนจะเดินไปอีกมุมหนึ่งของห้อง ดันเบาะที่ดูเหมือนจะเป็นเตียงของแมวมาวางตรงหน้าผม ข้างๆกองผ้าที่พึ่งลุกออกมาเมื่อครู่นี้ "นอนในนี้" พี่ควันไฟเอ่ยพร้อมกับใช้เท้าหน้าดันๆผมให้ขึ้นไปบนเตียง ผมทำหน้างงใส่

       เขาเหมือนจะไม่ชอบผม แต่กลับหาที่นอนมาให้..อ๊ะ!

       ผมชะงักเมื่อพอมองดีๆแล้วบนนี้มีขนที่คาดว่าจะเป็นของเขาหล่นร่วงอยู่ แถมยัง ฟืดดดดด ฮ้าาา มีกลิ่นหอมๆเฉพาะตัวของเขาอยู่บนนี้ด้วย  แสดงว่าเตียงนี้เป็นของพี่ควันไฟอย่างแน่นอนเลย แต่เขาเอามาให้ผมนอนทำไมกัน แล้วตัวเองไปนอนกับกองผ้านั่นแทนน่ะหรอ? ทั้งๆที่เตียงนี่มันนุ่มแถมยังอุ่นสบายกว่าตั้งเยอะ

       ผมหันไปมองเขาที่ซุกตัวอยู่กับกองผ้า จะเอ่ยปากถามแต่ก็มีเสียงขัดขึ้นมาก่อน

       “ไม่ต้องถามมากล่ะ ให้นอนก็นอนไป”

       ง่า ไม่ถามก็ได้ครับ
       



        เย็นวันนั้นลีโอเข้ามาในห้องอีกครั้งพร้อมข้าวคลุกปลาทูของเราสามตัว แล้วก็เตียงอันใหม่ที่ซื้อมาให้ผม  เขาอยู่เล่นกับผมพักใหญ่ ไม่เข้าใจเท่าไหร่ว่าทำไมลีโอมีกลิ่นของภีมติดตัวเต็มไปหมดเลย แต่ไม่รู้จะถามยังไงเลยเลิกใส่ใจไป ไม่นานภีมก็ขโมยตัวลีโอของผมไปอีกแล้ว นิสัยไม่ดีจริงๆ

       "ฮ้าวว" ผมหาวยาวๆ ตอนนี้ผมมีเตียงเป็นของตัวเองแล้ว พี่ไฟก็กลับไปนอนที่เตียงของตัวเองดังเดิม พร้อมกับลากเตียงตัวเองไปวางข้างเตียงของหมอกฟ้าดังเดิมด้วย ส่วนเตียงผมน่ะอยู่ข้างๆ กองผ้านั่นแหละครับ ผมเดินไปยังที่นอนของตัวเอง มันนุ่มสบายจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วก็สะดุ้งตื่นมาตอนกลางดึก

       ฟุ่บ

       ผมกระโดดลงมาที่พื้น เดินไปที่ประตูก็เห็นว่าด้านล่างถูกเจาะแล้วใส่เป็นบานพับให้สำหรับแมวเดินเข้า-ออกได้โดยไม่ต้องปิดประตู ตอนแรกไม่ทันได้สังเกตเลยไม่รู้มาก่อน

       ผมเดินออกจากห้อง หันซ้ายขวาก็เจอแต่ความมืด แต่แมวอย่างผมมองในที่มืดได้อยู่พอตัว บวกกับจมูกที่ได้กลิ่นของตัวหอมจางๆก็เลยเดินตามกลิ่นไปจนถึงห้องนั่งเล่นก็ได้ยินเสียงแปลกๆของตัวหอม

       “อะ…อืม อือ อื้มม”

       ผมพยายามเพ่งตามอง แต่ก็เห็นเพียงแค่ว่าภีมกำลังคร่อมอยู่บนตัวของลีโอบนโซฟา ทำอะไรยุกยิกอยู่แถวๆแผ่นอกขาวของลีโอที่ผมซุกเล่นเมื่อตอนกลางวัน ส่วนลีโอก็เชิดหน้าส่งเสียงร้องแปลกๆ แต่ไม่ใช่ร้องเพราะเจ็บนะ ผมคิดว่าอย่างนั้น

       “อย่าดูดแรงสิ่ อื้ออ!”

       “ห้ามกูแต่มึงแข็งอยู่เนี่ยนะ” ภีมเอ่ยก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาที่หว่างขาของลีโอ ผมมองไม่ถนัดนักว่าเขาทำอะไร เพราะลีโอชันขาขึ้นก็เลยไม่เห็น 

       ขณะที่ผมชั่งใจอยู่ว่าจะเรียกลีโอดีไหมก็โดนใครบางคนคาบแล้วหิ้วผมออกมาจากตรงนั้นแบบไม่ทันตั้งตัว  แม้จะไม่ทันเห็นหน้าแต่กลิ่นนี้ผมจำได้นะ เขาคือพี่คิง ไซบีเรียนฮัสกี้ตัวโตที่ผมเจอเมื่อเช้าไงล่ะ!

       ฟึ่บ

       ผมถูกวางเบาๆ ลงกับพื้นห้องห้องหนึ่ง คิดว่าน่าจะเป็นห้องของพี่เขา ตัวสั่นอย่างอัตโนมัติด้วยความกลัว มันเป็นสัญชาตญาณนี่นา แมวเจอหมาใครไม่กลัวบ้างเล่า!

        “พี่ไม่ทำอะไรเราหรอกน่า ไม่ต้องสั่น” เขาเอ่ยด้วยประโยคที่ดูเป็นมิตร แต่เสียงเข้มๆกับใบหน้าดุๆนั่นทำให้ผมยังคงกลัวๆอยู่

       “อะ..เอ่อ คือ”

       “เฮ้อ พี่หน้าดุเฉยๆค่ะ หยุดตัวสั่นได้แล้ว” เขาเอ่ยพร้อมเลียหน้าผมเบาๆ “เราชื่ออะไรหืม?”

       “มะ…มุ้ง..มิ้ง” ผมตอบไปอย่างตะกุกตะกัก เขาหลุดหัวเราะเบาๆออกมา

       “ชื่อเข้ากับหน้าตาจริงๆ พี่คิงนะคะ”

       “ยะ…ยินดีที่ได้รู้---” ผมก้มหน้าก้มตาพูดทำให้เขายกเท้าหน้าเชยคางผมขึ้นพร้อมกับทำเสียงไม่ค่อยพอใจ

       “มองหน้าพี่เวลาคุยกัน”

       “งื่ออ ก็ผมกลัว” ผมก้มหน้าลงอีกครั้ง จะไห้ร้องแล้วนะ

       “หืม? มุ้งมิ้งเป็นตัวผู้หรอคะ” เขาเอ่ยถามอย่างแปลกใจ

       “ครับ”

       “นึกว่าเพราะเป็นตัวเมียนะเนี่ย เผลอพูดคะไปด้วยแล้วแฮะ แต่หน้าตาน่ารักขนาดนี้เราโม้หรือเปล่าเนี่ย”

       “ผมไม่โม้นะ! เป็นตัวผู้จริงๆ”

       “พิสูจน์ได้หรือเปล่า” แววตาดุเปลี่ยนไปเป็นแววตาที่ดูเจ้าเล่ห์แปลกๆ แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจเพราะเคืองเรื่องมาหาว่าเป็นตัวเมียอยู่!

       “แล้วต้องทำไงล่ะ” ผมทำหน้าบึ้งถามกลับอย่างลืมกลัวเขาไปแล้ว ตอนนี้เคือง!

       “ยืนหันก้นมาทางนี้สิ่คะ”

       โถ่ เรื่องง่าย ๆ !

       “ทำอะไรกัน!” เสียงพี่ควันไฟดังขึ้น เขาเข้ามาในห้องตอนไหนผมก็ไม่ทันรู้ตัว พี่คิงหันไปมองแล้วแสยะยิ้ม

       “มาทำไม กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม”

       พอพี่คิงตอบไปอย่างนั้นพี่ควันไฟก็กระโจนใส่ทันที ยกเท้าขวาขึ้นกางเล็บทำท่าจะทำร้ายพี่คิง  ผมเห็นอย่างนั้นเลยรีบวิ่งไปขวาง

       “อย่านะ” ผมตะโกนสุดเสียง พี่ควันไฟชะงักแล้วยั้งเท้าตัวเองเอาไว้ก่อนที่มันจะมาโดนหน้าผม

       “มาขวางทำไมวะ! ถ้าฉันยั้งเท้าไม่ทันหน้าแหกไปแล้วนะรู้หรือเปล่า!”

       “มะ…ไม่ทันคิดครับ” ผมตอบเสียงอ่อย เขาถอนหายในหนักๆก่อนจะหันไปพูดกับพี่คิง

       “เมื่อกี๊มึงจะทำอะไร”

       “มึงคิดว่าไงล่ะ”

       “มุ้งมิ้งเป็นของกู มึงอย่าแม้แต่จะคิดที่จะทำอะไร” พี่คิงแสยะยิ้มขณะที่ผมชะงัก
 
        ตึก ตึก ตึก ตึก

       โง้ยย หัวใจเต้นแรงทำไมมม
       














To Be Continued




ลีโอกับภีมทำไรกันอะ  เราไม่รู้เลยจริ๊งๆ55555555555555
----------------------------------------------------------------------------------------------------------




ผลงานเรื่องสั้นเรื่องอื่น
ลูกครึ่ง...แวมไพร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55979.msg3486626#msg3486626)
DreamWorld เดทกันวันหยุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57277.0)

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 04-02-2017 15:41:22

โอ้ยมุ้งมิ้งใสๆมากลูกกก  :hao7:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 04-02-2017 16:00:44

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 04-02-2017 16:28:15

ควันไฟทำเป็นเข้ม ไม่สนใจ ที่แท้แอบจองน้องไว้แล้วสินะ ฮี่ๆ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 04-02-2017 20:49:35

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก   :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 04-02-2017 20:56:15

โอ๊ย. มุ้งมิ้งเปิดโลกไปลูก. ระวังพี่ควันให้ดีๆอิอิอิ
น่ารักจังเลย. ชอบๆ ตามติดชีวิตแมวน้อยต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 04-02-2017 21:44:20

โว้ว..วววววว ศึกชิงนายข้ามสายพันธ์ุ ว่าแต่ขอฉาก...ขอพี่ภีมกะน้องลีโออีกได้ป่ะ #สายหื่น    o18

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: meelhek ที่ 04-02-2017 23:27:41

คู่คนรักกันปานจะกลืนกินขนาดนั้น แต่สำหรับเราน้องแมวขโมยซีนหมดเลย 5555
น้องมุ้งมิ้งน่ารักอ่ะ นี่ถ้าเจ้าของเก่ารู้ว่าน้องมาผจญศึกอย่างนี้คงไม่ปล่อยมาแน่
แต่ตอนนี้น้องมิ้งมีพี่ไฟละไม่ต้องห่วงเนอะ พี่นี่ก็ซึนจริง ว่าแต่มีสามตัวนี่.. จะมีดราม่าอะไรมั้ยน้าาา

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 3 // [04-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 05-02-2017 14:50:19

มุ้งมิ้ง ชื่อน่ารักจัง
คู่คนนี่ก็แซ่บนะคะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 4 // [06-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 05-02-2017 23:55:52

Cat's diary รักแมวๆ [18+]



ตอนที่ 4 Leo's Part ภีมไม่ใช่คนหื่น(หรอ?)




       [ Leo’s Part ]

       “อันไหนดี” ผมถามภีม  ตอนนี้เราพากันออกมาซื้อของใช้ให้มุ้งมิ้ง พวกที่นอนแล้วก็จานข้าว ปลอกคอด้วย

       “สีขาว” ภีมตอบ ผมพยักหน้าเห็นด้วย  ตอนนี้กำลังลังเลระหว่างที่นอนสีชมพูกับขาวอยู่ครับ  ชมพูมันเข้ากับมุ้งมิ้งนะ แต่ลูกผมเป็นตัวผู้ไง ชมพูอาจจะสาวไปเดี๋ยวเจ้าตัวจะเคือง

       พอได้ที่นอนแล้วก็ไปดูจานข้าวกับปลอกคอ ได้จานข้าวสีขาวมาอีกอัน ส่วนปลอกคอผมไปสะดุดตากับสร้อยคอแมวสีเงินมีห้อยจี้สลักชื่อได้ด้วยก็เลยจัดมาสามอันเลย ทั้งสามตัวจะได้ใส่เหมือนกัน น่ารักดี

       ผมให้ทางร้านสลักชื่อของแต่ละตัวไว้ด้านหน้าจี้ ส่วนหลังจี้สลักเป็นเบอร์โทรของผมไว้ เผื่อเด็กๆหลงไปที่ไหนคนเจอจะได้ติดต่อกลับมาถูก 

       พอได้ของที่ถูกใจครบผมก็เดินไปจ่ายเงิน ภีมจะจ่ายให้อีกเลยกัดมือมันไปทีนึง

       “ให้กูจ่ายเองสิ่”

       “เมียหรือหมา กัดซะเป็นรอย” มันบ่น ลูบตรงที่โดนผมกัดป้อยๆ ท่าจะเจ็บจริง เป็นรอยฟันเลยอะ เค้าแค่กัดเล่นเฉยๆเองงงง

       “ก็อย่าจ่ายให้สิ่”  ผมบอก  “ค่าตัวมุ้งมิ้งมึงก็จ่ายไปแล้วอะ” ปัดมือมันที่ถือบัตรอยู่แล้วยื่นบัตรเครดิตของตัวเองให้พนักงาน  คนข้างๆบ่นอุบอิบแต่ใครสนล่ะ

       จ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยไอ้คนข้างๆก็ฉวยถุงต่างๆจากมือผมไปถือหมดเลย

       “แบ่งมาให้กูช่วยถือมั้ย ไม่หนักอ่อ”

       “มึงเดินสบายๆไปเถอะ กูถือเอง” อะเคๆ อยากถือนักก็ถือไปเลยที่รัก  พออกมานอกร้านผมก็ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา

       [ 17 : 48 ]

       หืออ  จะหกโมงแล้วอะ ผมเลือกของนานขนาดนี้จริงดิ่

       “หิวปะ”  ผมหันไปถามภีม

       “หืม หิวแล้วอะดิ่?”

       “แฮ่  ใช่ครับ กินข้าวกัน”

       “เอาของไปเก็บที่รถก่อน กูหนัก” ภีมชูของที่ตัวเองถือไว้ในมือ โถ่วว ก็บอกแล้วว่าให้แบ่งกันถือก็ไม่ยอม

       “ล้วงกุญแจรถให้หน่อย” ภีมบอก ผมสอดมือไปที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังมัน หยิบกุญแจรถได้แล้วก็ตีตูดผัวไปทีด้วยความหมันไส้ มันสะดุ้งแล้วมองด้วยสายตาอาฆาต  ใครกลัว? ผมยักไหล่ กดปลดล็อครถแล้วเปิดประตูด้านหลังให้ภีมเอาของไปวาง  เสร็จก็ล็อครถแล้วส่งกุญแจรถคืนให้ มันรับไปก่อนจะโน้วตัวลงมากระซิบข้างหู

       “ฝากไว้ที่มึงก่อนละกัน” มันบอก  ผมพยักหน้าแบมือรับกุญแจ แต่มันกลับเอาใส่กระเป๋ากางเกงด้านหลังผมแทน ใส่เฉยๆกูไม่ว่า มึงบีบตูดกูทำไม!

       เพี๊ยะ!

       ผมฟาดแขนมันแรงๆ จิกตาใส่ไปทีก่อนจะรีบหันมองซ้ายขวาแล้วถอนหายใจโล่งอก

       “ฟู่วว ” ดีนะไม่มีคนอยู่แถวนี้

       “กูเอาคืน หึๆ” เอาคืนหน้ามึงสิ่ กูแค่ตีไหม นี่เล่นบีบซะมันมือกลางลานจอดรถ ไม่ใช่ที่บ้านนะโว๊ยย! 
       
       
       กินข้าวเสร็จก็รีบให้ภีมขับรถกลับบ้าน เดี๋ยวแมวหิว ผมเดินนำเข้าบ้านโดยมีภีมยกของเข้ามาให้  มันเอาไปวางบนโต๊ะแล้วดันผมนั่งลงกับโซฟาพร้อมกับเอาหัวมาหนุนตักผม

       “เหนื่อย” ภีมถอนหายใจแบบเฟคๆ

       “ตอแหลเหอะ แค่นี้เหนื่อยไร”

       “เหนื่อยจริงๆ อยากเติมพลัง” มันยิ้มนิดๆที่มุมปาก  ให้ก็ได้ เพราะว่าวันนี้ทำตัวดีหรอกนะ

       ผมโน้มตัวลงไปจุ้บคางอีกฝ่ายเบาๆ แน่นอนว่าแค่นี้ไอ้คนที่หนุนตักอยู่มันไม่ยอมพอแค่นี้หรอก ภีมจับไหล่ผมแล้วดันให้นอนลงกับโซฟา ร่างหนาคร่อมทับเอาไว้แล้วโน้มใบหน้าลงมาประกบจูบ เล่นกับริมฝีปากนุ่มจนผมเหยอปากออกให้อีกฝ่ายสอดลิ้นเข้ามา
 
       โดนมันจูบมาแล้วตั้งกี่ทีก็ไม่เคยจะชิน หายใจไม่ทัน!

        “อืออ” ผมส่งเสียงประท้วงในลำคอ ตบแขนคนบนตัวเบาๆให้ถอนจูบก่อนจะขาดอากาศตายห่าไปซะก่อน  ภีมถอนจูบช้าๆ ผละจากริมฝีปากผมไปสูดๆดมที่ซอกคอแทน ก็รู้นะว่าคอตัวเองมันขาวน่าซุก แต่อย่าดูดแร--

       “โอ๊ย!” ไอ้เหี้ย นั่นไง กูกำลังจะห้ามเลย “ดูดทำโพ่งง”

       “มันขาว กูอยากให้คอมึงมีสีสัน” สีสันหน้ามึงอะ อยากหน้ามีสีสันแดงๆเป็นรอยมือกูไหมล่ะ

       ผมดันภีมให้ลุกขึ้น พลิกให้มันไปนอนใต้ร่างแทนแล้วดูดคอมันคืน  ทำมาทำกลับไม่โกงครับ  ไอ้มือปลาหมึกนี่ก็ไม่อยู่สุข ขณะที่ผมดูดคอมันอยู่ก็เคล้นก้นผมเล่น  เหลือบตาไปมองนาฬิกาก็พบว่าได้เวลาให้ข้าวแมวแล้ว ผมลอบยิ้มชั่วๆ กดสะโพกลงที่เป้าของอีกฝ่ายแล้วขยับให้มันเสียดสีกันจนกลางกายของภีมดันเปป้ากางเกงยีนขึ้นมาจนโป่งนูน

       “ซี๊ด..ลีโอ..กูอยาก” กูรอคำนี้แหละที่รัก

       “อือ กูก็อยาก…”

        “เอากั--”

        “กูอยากไปให้ข้าวแมว มึงก็ไปให้ข้าวหมาด้วย จะสองทุ่มแล้วที่รัก ไปนะครับ” ผมฉีกยิ้มแล้ววิ่งเข้าครัวมาเลย ได้ยินเสียงมันตะโกนไล่หลังมาอย่างรักใคร่ว่า ‘ไอ้เด็กเหี้ย’ หูย ชมกันแบบนี้ก็เขินแย่สิ่








To Be Continued








ภีมโตกว่าลีโอสองปีค่ะ (ภีม24 ลีโอ22)  แต่น้องไม่เรียกภีมว่าพี่เพราะตอนรู้จักกันครั้งแรกไม่รู้ว่าอีกฝ่ายโตกว่าเลยเรียกมึงกูจนชินปาก  ส่วนก่อนคบกันเป็นยังไงจะมาเป็นตอนพิเศษนะคะ ในส่วนของตอนหลักน่าจะไม่ถึงสิบนะ คิดว่า 55555555 มันเริ่มจะไม่เป็นเรื่องสั้นละ แง 55555555555   แต่เรื่องยาวเขาตั้งยี่สิบ สามสิบตอน เราสิบตอนก็นับว่าสั้นนะเออ เป็นเรื่องสั้นหลายตอนจบไง 555555555 แต่ละตอนของเรามันสั้นด้วย เพราะงั้นหยวนๆกันไปเนาะ

เจอกันตอนหน้าเป็นNCภีมหื่น เราว่าเราเขียนไม่เบานะ ใครไม่อ่านNCคือตอนหน้าข้ามได้เลยๆ ไม่มีสาระอะไรเท่าไหร่นอกจากNC 5555555555

----------------------------------------------------------------------------------------------------------


ผลงานเรื่องสั้นเรื่องอื่น
ลูกครึ่ง...แวมไพร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55979.msg3486626#msg3486626) ยังไม่จบ
DreamWorld เดทกันวันหยุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57277.0) ตอนเดียวจบ




       

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 4 // [06-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 06-02-2017 00:00:19

ปูเสื่อรอตอนหน้าเลย..ยยยยยย #สายหื่น    :oo1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 4 // [06-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 06-02-2017 00:26:26

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 4 // [06-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 06-02-2017 02:48:01

รอตอนต่อไปเลยค่ะ ฮี่ๆิ :hao6:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 4 // [06-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 07-02-2017 20:35:49

มาปูเสื่อรอน้องมุ้งมิ้งค่ะ
เด็กอะไรน่ารัก
 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 4 // [06-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 08-02-2017 14:23:53

ปักรอตอนหน้าด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 10-02-2017 20:02:49

Cat's diary รักแมวๆ [18+]





ตอนที่ 5  Leo’s Part  [NC]
 





      [ Leo’s Part ]


       ผมคลุกข้าวแมวเสร็จก็เดินไปหยิบของของมุ้งมิ้งที่ภีมวางไว้ที่โต๊ะแล้วขึ้นชั้นสองไปห้องแมว เปิดประตูเข้าไปก็เจอมุ้งมิ้งนอนบนที่นอนของควันไฟอยู่  แอบงงนิดหน่อยเพราะควันเป็นแมวหวงของ ยิ่งเตียงนี่ยิ่งแล้วใหญ่ ขนาดหมอกฟ้าขึ้นไปนอนยังโดนโกรธเลย

       “เด็กๆ กินข้าวกัน” ผมเอ่ยเรียก มุ้งมิ้งกระโดดใส่ข้าวตัวแรกเลย ส่วนควันไฟก็เดินตามมาแบบเก๊กๆ ไอ้แมวขี้เก๊ก!  ผมขยี้หัวควันไฟไปทีก่อนจะเดินไปหาหมอกฟ้าที่เตียงก็เห็นว่าหลับอยู่  หมอกฟ้าปลุกยากมากก ผมเลยปล่อยให้หลับต่อไปดีกว่า ถ้าหิวเดี๋ยวคงตื่นแหละ

       ระหว่าที่แมวๆกินข้าวกันอยู่ผมก็เอาเตียงใหม่ออกมาวางให้มุ้งมิ้งแล้วก็อยู่เล่นกับเด็กๆพักใหญ่  เอาจริงๆก็เล่นกับมุ้งมิ้งตัวเดียวนั่นแหละ หมอกฟ้าหลับไปแล้ว ส่วนควันไฟก็ขี้เก๊กมากเว่อร์ ไม่ชอบอ้อน ไม่ชอบเล่น บางทีผมทำตัวติ๊งต๊องใส่ก็โดนมองแบบ ‘ทำไรของมึงอะมนุษย์’ ฮื่อ เกิดเป็นลีโอมันเศร้าจริงๆนะ

       ขณะที่เล่นกับมุ้งมิ้งกับแบบงุ้งงิ้งกรุ๊งกริ๊ง (คืออะไรวะ?) ภีมก็เปิดประตูมาขัดจังหวะ

       “มึงจะนอนนี่หรอ” ร่างสูงถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ มีแววว่ากูจะโดนงอนอีกแล้ว ฉิบหายไหมล่ะ แต่ยังอยากฟัดมุ้งมิ้งต่ออีกสักนิด..

       “ขอ 5 นาทีได้มั้ยง่ะ” ผมทำท่าน่าสงสารต่อรองภีม

       “…” อย่าเงียบสิ่ ใจคอไม่ดีเลย

       “ไปก็ด้ะ”

       ผมจำใจบ๊ายบายเจ้าตัวนุ่มนิ่ม อุ้มไปนอนที่เตียงแล้วจุ้บปากไปที ได้ยินเสียงกระแอมดังมาจากประตูก็รีบผละ

       หึงแม้กระทั่งกับแมว ไอ้บ้า!

       “ขนแมวเต็มเสื้อ” มันบ่น ผมเลยเอาตัวไปถูๆกับมันแม่ง

       “มึงก็มี”

       “กูพึ่งอาบน้ำมา เดี๋ยวเถอะ”

       “อาบใหม่ดิ่ แบร่ๆ” ผมแลบลิ้นใส่ก่อนจะวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป

       อาบน้ำสระผมเสร็จก็หยิบชุดคลุมที่แขวนไว้ในห้องน้ำมาใส่เพราะลืมเอาผ้าเช็ดตัวเข้ามาด้วย  เดินเข้าห้องไปก็ไม่เจอภีมอยู่ในนั้น คงลงไปดูทีวีข้างล่างมั้ง ผมเลิกใส่ใจแล้วเช็ดตัวให้แห้ง เอากางเกงขาสั้นสำหรับใส่นอนกับเสื้อยืดมาใส่แล้วลงมาข้างล่างก็เจอภีมนั่งดูทีวีอยู่จริงๆด้วย แต่แม่งไม่ยอมเปิดไฟ

       “ภีม สายตาเสียหมด ดูอะ---เหี้ย!!” ผมกระโดดกอดอีกฝ่ายเป็นลูกลิงเมื่อเห็นภาพที่ฉายในจอมันคือหนังผี!

       “เอ้า ฮ่าๆๆๆๆ โอ๋เอ๋นะ”

       “โอ๋เอ๋พ่อง ปิดเว้ย” ผมยังคงหลับตาแน่น จนเสียงทีวีเงียบหายไปถึงค่อยกล้าลืมตา
 
       “ปิดแล้ว”

       “เปิดไฟด้วย” ผมไม่กล้าอยู่มืดๆตอนนี้ เมื่อกี๊พึ่งเห็นหน้าผีในจอทีวีไปเต็มๆใครไม่หลอนก็บ้าแล้ว

       “หึ ลุกไปเปิดเองดิ่”

       ปึ้ก!

       ผมทุบอกมันไปที ถ้ากูกล้าลุกไปเปิดเองไม่มานั่งคร่อมกอดมึงงี้หรอก เสื้อแม่งก็ไม่ยอมใส่..เดี๋ยวนะ…ทำไมมันไม่ใส่เสื้อ

       “มึงถอดเสื้อไมอะ”

       “ก็มึงเอาขนแมวมาติด เลยถอด”

       “อ๋อ” ผมพยักหน้าช้าๆ ไม่ใส่เสื้อก็ดี เข้าทางกูสิ่ ผมวางมือสองขางลงที่หัวนมอีกฝ่าย ลูบเบาๆให้พอสยิวแล้วถามเสียงพร่า “ถ้ามึงลุกไปเปิดไฟ…คืนนี้จะให้ทำ”

       ภีมถึงกับนิ่งไปเลย แต่หัวนมที่แข็งขึ้นบ่งบอกให้ผมรู้ว่ามันกำลังมีอารมณ์

       ฟึ่บ

       แทนที่อีกฝ่ายจะรีบลุกไปเปิดไฟให้ผมมันกลับพลิกตัวผมลงนอนราบไปกับโซฟา เสื้อยืดถูกถอดทิ้งไปอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ทัน

       “เดี๋ยวๆไอ้เหี้ย กูให้ไปเปิดไฟก่อนไม่ใช่ให้ทำก่อนโว๊ยย!” โวยวายไปก็เท่านั้น  นอกจากมันจะไม่สนแล้วยังจะทำให้ผมลืมเรื่องกลัวผีด้วย กลัวมันแทนเนี่ย  ห้องนั่งเล่นไม่มีเจล!!

       “ทำเจ็บกูตบนะ อ๊ะ..อย่าดูดแรงโว้ย  อื้ออ” ลิ้นอุ่นตวัดเลียหัวนมผมรัวๆ อีกข้างก็ถูกนิ้วของอีกฝ่ายสะกิดเร็วๆให้เสียวจนเผลอแอ่นอกขึ้นรับสัมผัส     

       “ห้ามกูแต่มึงแข็งอยู่เนี่ยนะ” ภีมเอ่ยก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาที่หว่างขา ถอดกางเกงผมแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ ลิ้นชื้นเลียแก่นกายของผมผ่านกางเกงในจนมันเปียกชื้นและขยายตัวจนส่วนหัวพ้นขอบกางเกงในขึ้นมา

       ภีมเลียส่วนหัวช้าๆ จนผมบิดตัวพร้อมกับครางแผ่วๆ  เริ่มรู้สึกเสียเปรียบแล้วที่ตัวเองโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวอย่างนี้เลยยกเข่าสีเบาๆที่กลางเป้าของอีกฝ่าย

       “มึงก็แข็งอยู่นี่ อื้มม” ผมแอ่นสะโพกเมื่อภีมใช้ริมฝีปากครอบส่วนนั้นของผมแล้วดูดหนักๆ   ทนไม่ไหวแล้วแม่ง!

       ผมพลิกให้มันเป็นฝ่ายอยู่ข้างล่างบ้าง ถอดบ็อกเซอร์มันออกแล้วจัดการกับส่วนที่แข็งจนชี้หน้าผมอยู่ทันที ผมใช้ลิ้นค่อยๆเลียจนสุดความยาว นิ้วโป้งถูไถส่วนหัวจนภีมเผลอยกสะโพกขึ้น

       “ซี้ด..” ยิ่งเห็นมันมีอารมณ์ ผมก็ยิ่งจะทนไม่ไหว  เจลไม่มีก็ช่างแม่งแล้ว ผมส่งนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าปาดตัวเอง  อมให้ชุ่มก่อนจะเอื้อมไปที่ช่องทางด้านหลังของตัวเอง คลึงปากทางเข้าก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วชิ้เข้าไป ฝืดกว่าตอนให้เจลแต่เวลานี้ใครสนล่ะ 

       ผมกัดฟันสอดเข้าไปอีกนิ้ว   แสงไฟสลัวๆจากนอกบ้านทำให้พอมองเห็นว่าอีกฝ่ายมองผมไม่วางตา ผมสอดนิ้วเข้าไปจนสุด ค่อยๆถอนออกและใส่เข้าไปใหม่ เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อช่องทางเริ่มขยายก็งอนิ้วเล็กน้อยให้เสียดสีกับจุดนั้น ชักเข้าออกอีกไม่กี่ทีก็นั่งคร่อมอีกฝ่ายเอาไว้ จับแก่นกายที่แข็งยิ่งกว่าเดิมของอีกฝ่ายรูดสองสามทีแล้วจับให้จ่อที่ทางเข้า ตั้งใจจะกดตัวลงช้าๆแต่ด้วยความฝืดมันเลยทำให้ยิ่งช้าก็ยิ่งเจ็บ ผมโน้มตัวลงประกบปากกับอีกฝ่ายแล้วกดสะโพกลงไปเลยทีเดียว

       “อึก..” ความจุกและเจ็บแล่นปราดขึ้นมาให้สะดุ้งเฮือก ภีมลูบหลังผมเบาๆให้ผ่อนคลาย ผมแช่เอาไว้อย่างนั้นจนช่องทางเริ่มปรับตัวได้ก็ขยับสะโพกขึ้นแล้วกดลงไปอีกครั้ง

       “อืม..อา” ภีมครางเสียงทุ้มต่ำที่ฟังกี่ครั้งก็กระตุ้นอารมณ์ของผมได้เป็นอย่างดี ผมขยับสะโพกเร็วขึ้นจนกลายเป็นขย่ม

       "ไม่..ไม่ไหวแล้ว..อื้ออ"

       ภีมพลิกให้ผมกลับมาอยู่ใต้ร่างอีกครั้งแล้วเป็นฝ่ายขยับเอง ขาของผมข้างหนึงถูกยกขึ้นพาดบ่าให้สอดแก่นกายเข้ามาได้สะดวกยิ่งขึ้น   ลิ้นชื้นแตะลงมาที่หัวนมผมอีกครั้ง ละเลงรัวๆสลับไปมาทั้งสองข้าง มือหนาก็ไม่อยู่เฉย รูดรั้งแก่นกายของผมจนต้องจิกโซฟาเพื่อระบายความเสียว

       “อะ..อือ..จะ..อื้ม..จะเสร็—อ๊าา” ผมครางไปพูดไป แทบจะฟังไม่ได้ความ ภีมพยักหน้ารับรู้ สีหน้าของอีกฝ่ายก็บ่งบอกว่ากำลังจะเสร็จเช่นกัน

       “พร้อมกันนะ” ภีมหยุดรูดรั้งแก่นกายของผมแล้วใช้นิ้วโป้งกดปิดที่ส่วนหัวเอาไว้ ท่อนเนื้ออุ่นๆถูกแทงเข้ามาเร็วและแรงขึ้นจนผมครางไม่เป็นภาษา

       “ระ..แรง..อ๊าา…อะ..อีก..ได้อีก…อื้มม” ภีมเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นกว่าเดิม รูดรั้งแก่นกายผมพร้อมๆกับขยับสะโพก แล้วผมก็สะดุ้งเฮือก สมองผมก็ขาวโพลนขณะที่น้ำสีขาวขุ่นของผมที่พุ่งออกมาเลอะเต็มหน้าท้องพร้อมกับน้ำอุ่นๆที่ถูกฉีดเข้ามาในตัว

       “แฮก..แฮก..” ผมหอบหายใจโกยอากาศเข้าปอด

       เหนื่อยโคตร..

       “รักนะครับ” เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหู ถ้าไฟเปิดอยู่คงได้เห็นผมหน้าแดงลามไปถึงหู ยกมือขึ้นตีไหล่มันเบาๆแก้เขิน

       “ไอ้บ้า มาบอกอะไรเวลาแบบนี้เล่า!”

       “บอกกลับหน่อย…นะ”  ไอ้น้ำเสียงอ้อนๆแบบนี้คืออะไร งื้ออ อย่าทำเสียงอ้อนกูแบบนี้ เดี๋ยวใจอ่อน..โอเคไม่ทันแล้ว

       “อือ ก็..ระ..รัก....รักมึงเหมือนกั—เฮ้ย!” ผมพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ต้องสะดุ้ง เมื่อไอ้ท่อนเอ็นที่ยังคาอยู่ในตัวมันแข็งขึ้นอีกครั้ง ภีมทำหน้าหื่นใส่ก่อนจะเอ่ยเสียงพร่า

       “..ขออีกรอบนะครับ”  พูดจบก็ประกบปากลงมาทันทีแบบไม่ให้ผมได้ปฏิเสธ แล้วคืนนี้กูจะได้พักมั้ยไอ้หื่นน!

To Be Continued

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกลค่ะ  เป็นกำลังใจให้นุ้งลีโอของเราด้วยนะคะ 555555555555555555555


ผลงานเรื่องสั้นเรื่องอื่น
ลูกครึ่ง...แวมไพร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55979.msg3486626#msg3486626)
DreamWorld เดทกันวันหยุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57277.0)

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 10-02-2017 21:59:24

คนขยันทำการบ้านกันเสียจริง
ถ้าแมวมีคู่แล้วจะเป็นอย่างเจ้าของไหม

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: meelhek ที่ 10-02-2017 22:42:21

ตายแล้วมนุษย์ ทำอะไรไม่เกรงใจแมวเลย ถ้าน้องมุ้งมิ้งมาเห็นจะเสียเด็กนะคะ 555

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 10-02-2017 23:00:17

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 10-02-2017 23:50:37

เลือด..ดดดด พุ่ง   :jul1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 11-02-2017 12:04:13

 :haun4:  อันนี้มุ้งมิ้งไม่ได้แอบดูใช่ไหมลูก อย่าแอบดูนะยังเด็กอยู่ อย่าเพิ่งใจแตก รอแมวขี้เก๊กค่อยๆสอน

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 17-02-2017 14:44:54

น้องมุ้งมิ้งเห็นฉาก 18+ ซะแล้ว

 :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 24-03-2017 19:24:22

 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 25-03-2017 02:11:51

น้องมุ้งมิ้งเป็นไงต่อเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 25-03-2017 17:50:53

น้องมุ้งมิ้ง น่าฟัดจังเลยลูกกกก

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-02-60]
เริ่มหัวข้อโดย: cchompoo ที่ 25-03-2017 18:27:48

 :haun4: :jul1: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 5 NC 18+ // [10-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 13-04-2017 00:33:46

Cat's diary รักแมวๆ [18+]





ตอนที่ 6  อ้าว
 





       ผมกำลังตัวสั่นอยู่ในซอกหลังโซฟา หลังจากพี่ควันไฟคาบผมกลับมาในห้องก็ทำหน้าโหดใส่จนกลัวไปหมดเลยวิ่งมาซุกตัวแอบอยู่ตรงนี้



       “ออกมา” เขาเรียกเสียงดุ



       “…” ผมไม่ตอบอะไร เพียงขดตัวนอนสั่นอยู่ในนี้



       “มีอะไรกัน” เสียงหมอกฟ้าดังขึ้น คาดว่าเพราะเสียงพี่ควันไฟดุผมคงจะดังจนอีกฝ่ายตื่น



       “มุ้งมิ้งออกจากห้องตอนกลางคืน” พี่ควันไฟบอกเสียงเรียบ เมื่ออีกฝ่ายได้ยินดังนั้นก็เดินเข้ามาว่าผมเสียงดัง



       “นี่ไม่รู้กฎของบ้านหรอว่ากลางคืนห้ามออกจากห้องน่ะ!”



       ผมตัวสั่น ร้อนผ่าวที่กระบอกตาก่อนน้ำตาสีใสจะเอ่อล้นออกมาจนข้างแก้มเปียกชื้นไปหมด



       “ผะ..ผมไม่รู้ ฮึ่ก”



       “เฮ้ย  ร้องไห้อีกแล้ว พี่ไฟไปไกลๆเดี๋ยวเราคุยเอง!” หมอกฟ้าหันไปสั่งก่อนจะเบียดตัวเข้ามาหาผมในซอกแคบๆนี่ ผมถอยหลังหนีด้วยความกลัวจะโดนอีกฝ่ายทำร้าย



       “ผมขอโทษ อย่าตีผมเลยนะ ฮืออ” เมื่อหลังชนกำแพงแล้วผมจึงไม่รู้จะหนีไปทางไหนได้อีก พยายามขดตัวเข้าหากันให้เล็กที่สุดและตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ด้วยความกลัว



       “เฮ้ยเราจะคุยด้วย ไม่ได้จะตี เลิกร้องซะทีเถอะน่า!”



       “…” ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นและน้ำตา อีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนชิด หมอกฟ้าเลียแก้มของผมที่เปียกชื้นไปด้วยน้ำตาคล้ายว่ากำลังปลอบประโลม



       “มองอะไร” อีกฝ่ายถามเมื่อเห็นว่าผมกำลังจ้องหน้าอยู่ ผมเลยหันไปมองกำแพงแทน “ถามเฉยๆ ไม่ได้ว่า จะมองก็มองไปสิ่”



       “…”



       “ทำอย่างกับว่ากลัวเรา”



       “…” ผมไม่ได้ตอบ เพียงก้มหน้าลงไปกับพื้นเพราะกลัวเขาจริงๆ



       “นี่กลัวจริงๆหรอ เราไปทำอะไรให้กลัวเนี่ย” หมอกฟ้าถามด้วยน้ำเสียงสงสัยอย่างจริงจัง “เงียบอยู่แบบนี้แล้วเราจะเข้าใจมั้ยวะ สรุปเป็นอะไร ทำไมต้องกลัวเรา!”



       “กะ..ก็หมอกฟ้าเกลียดผม”



       “หา?”



       “หมอกฟ้าเรียกผมว่ามัน แล้วตอนนั้นก็บอกว่ารำคาญผมด้วย” ผมเล่าไปก็สะอึกสะอื้นไปเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้น



       “บ้าหรอ ตอนนั้นมีเรื่องให้โมโหพี่ไฟอยู่เลยพาลใส่เฉยๆ ไม่รู้ว่าจะเอามาคิดมากขนาดนี้”



       อ้าว

​

       ผมเข้าใจผิดไปเองหรอ

​
       
       “ไม่เกลียดจริงนะ” ผมถามย้ำ ซึ่งอีกฝ่ายก็ยิ้มกลับอย่างเป็นมิตร



       “อือ โทษทีนะที่ทำนิสัยไม่ดีใส่ตอนเจอกันครั้งแรกอะ”



       “ไม่ๆ ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอโทษ”



       “เริ่มต้นใหม่กันเนอะ ยินดีต้อนรับสู่บ้านหลังนี้นะ วันนี้นอนก่อนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราพาไปเดินเล่นแล้วก็จะบอกเรื่องกฏด้วย” หมอกฟ้าเอ่ย เดินนำผมออกมาจากซอกหลังโซฟา ใช้ปากงับเตียงผมแล้วลากให้ไปอยู่ข้างเตียงของตัวเอง “มานอนใกล้ๆกันนี่แหละ”



       ทั้งผมและเขายิ้มให้กัน



       ผมมีเพื่อนแล้ว

​

       งื้อ…ดีใจ

​

       คิดว่าถูกเกลียดซะอีก

​

       “ฝันดีนะมุ้งมิ้ง”



       “ฝันดีครับหมอกฟ้า”







       [เช้าวันต่อมา]



       ลีโอเอาข้าวมาให้พวกเราสามตัว คราวนี้เป็นแซลม่อนย่างชิ้นโต ทั้งหอมทั้งอร่อยจนผมทานเกลี้ยงชามเลย



       “กินเก่งเหมือนกันนะเรา” ลีโอเอ่ยชม ผมยิ้มแล้วเดินไปคลอเคลียที่มือของเขา



       งื้อ..หอมอะ

​

       ผมไถๆที่มือนุ่ม จากนั้นกระโดดขึ้นตักของเขาแล้วเอาหน้าซุกเข้ากับตัวที่ทั้งหอมทั้งอุ่น ไถหน้าไปมาอยู่อย่างนั้น



       งื้ออ



       ฟินมากๆ

​

       “ฮ่าๆๆๆ มันจั๊กจี้นะมุ้งมิ้ง” เขาหัวเราะ ไม่ได้ว่าอะไรผมจึงยุกยิกกับตัวเขาอยู่อย่างนั้นจนเสื้อของอีกฝ่ายเลิกขึ้นเลยกลายเป็นว่าผมไถหน้าท้องเขาอยู่แทน



       หอมจัง

​

       “เฮ้ย เดี๋ยวจะโดน!” ภีมดุใส่ผมพร้อมกับอุ้มลงจากตักของลีโอ



       “เฮ้ ผมจะเล่นกับพ่อ!! ป๊าจะมาขัดทำไมเนี่ย!!” ผมหันไปเถียงอย่างเอาเป็นเอาตาย โกรธ!



       “รู้นะเว้ยว่าเถียงอยู่” ภีมตอบกลับ คว้าเอวลีโอไปกอดไว้อีก



       “นี่คุยกันรู้เรื่อง?” ลีโอถามกลั้วหัวเราะ แต่ทั้งผมและภีมหัวร้อนมากกว่า



       “เออ หึงเลยแปลออก”



       “ตีนเถอะภีม นี่ลูกนะ หึงอะไรเล่า”



       “ก็แล้วให้ลูกมุดเสื้อได้ไงล่ะ”



       “นี่แมวนะโว้ยย ลูกไม่คิดอกุศลแบบมึงหรอกน่า”



       ผมมองสองคนเถียงกัน อกุศลแปลว่าอะไรง่ะ ศัพท์ยากไป มิ้งไม่รู้จัก



       ผมเลิกสนใจทั้งสองคนแล้วเดินไปเล่นกับหมอกฟ้าที่ไล่ตะปบก้อนกระดาษอยู่ใกล้ๆ



       “อ่าว มิ้งไม่มาเล่นกับพ่อแล้วหรอ” ลีโอเรียกผมด้วยน้ำเสียงเว้าวอน



       อยากเล่นแต่ไม่อยากอยู่ใกล้ป๊า!



       เชอะ





       [to be continued]



-------------------------------

มาแย้ว แฮร่!

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 13-04-2017 01:01:50

อิป๊านี่ก็ขี้หวงไปนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 13-04-2017 01:19:00

 :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 13-04-2017 16:14:14

งื้อ..อออ น่ารักเฮียภีมหึงกระทั่งแมว  o13

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 13-04-2017 17:49:38

เย้ๆๆๆ มิ้งมีเพื่อนแล้ว

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 13-04-2017 18:16:45

เย้น่ารักมากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 13-04-2017 20:24:52

ป๊าขี้หวงเนอะมุ้งมิ้ง

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: normalplayer ที่ 13-04-2017 20:46:19

อ่าวป๊า ลูกงอนซะแล้ว ไม่น่าหวงพ่อเกินไปเลย 5555

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 14-04-2017 00:26:17

มุ้งมิ้งงอนเหรอลูก

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: cchompoo ที่ 14-04-2017 01:14:06

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Fokky_mork ที่ 16-04-2017 17:52:33

ชอบมากเลย จะมาติดตามเรื่อยๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Timber Huang ที่ 16-04-2017 22:49:57

 :mew4: :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: mirage ที่ 23-04-2017 21:14:22

บอกได้ประโยคเดียว  น่ารักอ่าาาา
 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 6 // [13-04-60]
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 26-04-2017 18:23:49

ป๊าขี้หวง กับลูกก็ไม่เว้น

หัวข้อ: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 02-05-2017 16:25:56

Cat's diary รักแมวๆ [18+]





ตอนที่ 7 หมอกฟ้า​






       [ Mhorkfah's Part ]



       สวัสดีเราหมอกฟ้าเอง คงจะพอรู้จักกันไปบ้างแล้วแหละ ตอนนี้เรากับมิ้งกำลังวิ่งไล่ผีเสื้ออยู่ในสวนหน้าบ้าน แน่นอนว่าไม่ได้มากันเองหรอก ขืนทำอย่างนั้นโดนดุตาย อันตรายด้วย



       ตอนนี้ภีมกักบริเวณพี่คิงไว้ในห้อง ส่วนลีโอพาเราสามตัวออกมาเดินเล่น จริงๆก็เหมือนมีแค่เรากับมิ้งที่เล่นกันอะนะ พี่ไฟมันขี้เก๊กก็เลยนอนนิ่งๆอยู่ข้างตัวลีโอที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวใต้ต้นไม้ ส่วนภีมก็หนุนตักลีโออยู่นั่นแหละ



       “งุ้ย คุณผีเสื้ออย่าบินเร็วนักสิ่” เสียงลูกแมวสีขาวข้างๆเราบ่นงุ้งงิ้งเมื่อวิ่งไล่ผีเสื้อไม่ทัน เดินคอตกไปคลอเคลียอยู่กับขาลีโอแทน เราแอบเห็นพี่ไฟหลุดยิ้มเอ็นดูอยู่เสี้ยววินาทีก่อนจะรีบกลับไปเก๊กหน้านิ่งอย่างเดิม



       เราว่า..



       เราเจอคนกำลังแอบรัก 1 อัตราล่ะ



       แต่ขี้เก๊กเว่อร์ หมั่นไส้!



       “ยิ้มไรอะพี่ไฟ” เราแกล้งถาม อีกฝ่ายนี่หันมาถลึงตาใส่เลย หึหึ



       “เปล่า” เขาปฏิเสธ มองหน้าเราแบบคาดโทษ แต่ไม่กลัวไง บ้านนี้เราใหญ่(เรามั่นใจว่าอย่างนั้นแหละ)



       “สงสัยเราตาฝาด” เราหัวเราะในลำคอ มุ้งมิ้งหันมามองเรากับพี่ไฟคุยกันงงๆ



       “มีอะไรกันหรอ มิ้งตามไม่ทันอะ”



       “ไม่มีอะไรหรอก” เราตอบไปอย่างนั้น มุ้งมิ้งก็ยังดูอยากรู้อยู่แต่เราก็แกล้งไม่รู้ไม่ชี้ กระโดดขึ้นตัวภีมแล้วไปนอนทับอกอุ่น



       “โห คิดว่าเราตัวเบามากมั้งหมอกฟ้า” ภีมเอ่ยแซะ ว่าเราอ้วนหรอ นิสัยไม่ดี เราขู่ใส่ไปทีแล้วก็ขยับขึ้นไปนอนทับหน้าหล่อๆนั่นแทน  มาว่าเราดีนัก



       “เมี้ยว”



       “อื้ออื้อออ”



       “เฮ้ย 555555555” ลีโอหัวเราะลั่นเมื่อเห็นเราแกล้งภีม เขาอุ้มเราขึ้นมากอดไว้ที่อก เมื่อภีมลุกขึ้นนั่งลีโอก็วางเราไว้ที่ตักแทนที่ศีรษะของแฟนตัวเองเมื่อครู่



       “ไอ้แสบ” ภีมมองเราเคืองๆ ใครสนอะ ก็ว่าเราอ้วนเอง แบร่



       “หมอกฟ้าสุดยอดด แกล้งป๊าได้ด้วยอะ” เสียงใสร้องชมออกนอกหน้า รู้เลยว่าเจ้าตัวคงแอบมีเรื่องเคืองๆภีมอยู่เหมือนกัน



       “แน่นอน มิ้งก็ฝึกๆไว้สิ่”



       “อื้อๆ มิ้งจะแกล้งป๊าบ้าง ป๊าชอบแย่งลีโอไปจากมิ้ง นิสัยไม่ดี” คำตอบจากปากอีกฝ่ายทำเอาเราหลุดยิ้มมุมปาก มุ้งมิ้งสะบัดหน้าใส่ภีมก่อนจะกระโดดขึ้นตักลีโอมานั่งข้างเรา ส่วนพี่ไฟก็นอนเก๊กอยู่ที่เดิม



       “ทำไมลูกรักแต่มึงอะ” ภีมครวญเมื่อเราสามตัวคลอเคลียอยู่แต่กับลีโอ สงสารนะ แต่โทษที เราหมั่นไส้มากกว่า ชอบมาแย่งลีโอไปดีนัก



       เมื่อแดดเริ่มร้อน พวกเราก็ย้ายกันเข้ามาในบ้าน ลีโอไปทำกับข้าวอยู่ในครัว ส่วนภีมน่ะเข้าไปก่อกวนลีโอในห้องครัวอยู่พักหนึ่งก่อนจะโดนไล่ให้ขึ้นไปอาบน้ำ



       เรากับมุ้งมิ้งนอนเกลือกกลิ้งกันอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นที่ลีโอเปิดการ์ตูนและเปิดแอร์ไว้ให้ ส่วนพี่ไฟก็นั่งเก๊กขรึม ตามองทีวีนิ่งๆ  ไม่อยากจะนินทาเลยว่าเราลองแอบหันไปมองพี่ไฟเป็นระยะๆก็พบว่าคนขี้เก๊กกำลังแอบมองเด็กบ๊องอยู่น่ะสิ่ มุ้งมิ้งดูท่าจะยังไม่รูตัว เราควรบอกดีมั้ยนะ..



       “ภีมยกจานข้าวของเด็กๆบนห้องลงมาด้วยนะ” ลีโอตะโกนขึ้นไปบนบ้าน



       “โอเค” ภีมตะโกนตอบ ไม่นานร่างสูงก็ถือจานข้าวของพวกเราสามตัวลงมา ภีมอาบน้ำแต่งตัวหอมฟุ้งเรียบร้อย ไม่เหม็นเหงื่อแล้ว



       “มึงเอาข้าวคลุกปลาทูให้ลูกที กูจะไปอาบน้ำ เอาข้าวไปให้คิงด้วย”



       “ยังหอมอยู่เลย”



       ฟอดด



       “เฮ้ย ต่อหน้าลูก!” ลีโอถลึงตาใส่



       “เด็กๆไม่รู้หรอกน่า” ภีมยักไหล่ ขยับมือไปบีบก้นนุ่มของลีโออีก



       “ภีม!!!”



       เราส่ายหัวให้กับความหื่นของภีม เห็นจนชินแล้ว คนที่ไม่ชินก็คงจะเป็นไอ้ตัวเล็กข้างๆเราเนี่ย



       “ลีโอกับภีมทำไรกันง่ะ” มุ้งมิ้งเอียงคอถาม เราหัวเราะ



       “ไม่รู้สิ่ เรายังเด็ก มิ้งถามพี่ไฟดิ่น่าจะรู้” เมื่อได้ยินที่เราพูดพี่ไฟนี่หันขวับเลย



       “หมอกฟ้า” เขาเอ่ยเสียงเรียบ กลัวที่ไหน



       “อะไย เราแบ๊ว เราไม่รู้เรื่อง” เราแกล้งทำเอียงคอ แล้วมุ้งมิ้งก็เอ่ยถามเสียงใส



       “พี่ไฟครับ ภีมบีบก้นลีโอทำไมง่ะ..”



       “…”



       แดกจุดเลยดิ่ 55555555555555555555555555555



       แกร๊บ!



       “เฮ้ย” เสียงบางออย่างแตกดังขึ้นพร้อมกับเสียงร้องตกใจของภีมเบี่ยงเบนความสนใจของเราสามตัวให้หันไปตามเสียงก็พบว่าพี่คิงหลุดออกมาจากห้องได้ไงไม่รู้ วิ่งมาเหยียบจานข้าวของพี่ไฟเละเลย



       “โฮ่งๆๆ” เขาแสร้งทำเป็นร่าเริง กระโดดไปมา เหยียบจานข้าวของพี่ควันไฟซ้ำแล้วซ้ำเล่า



       “คิง มาได้ไงเนี่ย กลับห้อง!” ภีมเอ่ยเสียงดุ พี่คิงสะบัดหน้าไม่พอใจแต่ก็เดินกลับห้องไปโดยดี แหงล่ะ ก็พอใจแล้วนี่ ที่ได้เหยียบจานข้าวพี่ไฟน่ะ



       “มีอะไรกันน่ะ” ลีโอวิ่งตึงตังลงมาจากชั้นบน คงกำลังอาบน้ำอยู่แน่ๆเพราะร่างบางมีเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาวพันอยู่รอบเอวเท่านั้น ช่วงตัวบนมีหยดน้ำเกาะพราวทั่วอกขาว



       “เมี้ยวว” มุ้งมิ้งร้องบอก เดินไปยังจานข้าวพี่ไฟที่พี่คิงเหยียบแตกเมื่อครู่เพื่อสื่อสารกับลีโอ



       “คิงทำหรอ ได้ยินเสียงเห่า”



       “เมี้ยว/เมี้ยววว” เรากับมิ้งประสานเสียงกันร้องตอบลีโอ ส่วนพี่ไฟก็ยังนั่งเก๊กอยู่ทั้งๆที่โดนทำขนาดนั้นแท้ๆ ลีโอขมวดคิ้วเข้าหากัน จะเดินไปทางห้องพี่คิงแต่ภีมก็เดินกลับมาพอดี



       “คิงเป็นอะไรน่ะภีม ทำไมมาทำลายข้าวของแบบนี้ ปกติไม่เคยเป็น”



       “ไปอาบน้ำให้เสร็จก่อนไป ค่อยมาคุยกัน”



       “อืมๆ แล้วคราวนี้ล็อคห้องดียัง”



       “ล็อคแล้ว แต่คิงบิดลูกบิดเปิดประตูเองได้เลยหลุดออกมา ตกใจเหมือนกัน ตอนนี้เลยล่ามไว้ด้วย จะได้ออกมาไม่ได้” ภีมบอก ลีโอขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม



       “นี่เลี้ยงหมาหรือไอสไตน์วะ จำเป็นต้องฉลาดขนาดนี้มั้ย แล้วกูต้องเครียดหรือดีใจ เฮ้อ” ลีโอกุมขมับ เดินขึ้นชั้นสองไปอาบน้ำต่อให้เรียบร้อย



       ภีมจัดการคลุกข้าวให้เราต่อ เสร็จก็เทใส่จานข้าว



       “มุ้งมิ้ง จานข้าวเราใหญ่กว่าของหมอกฟ้า ให้ควันไฟใช้ด้วยได้มั้ย”



       “เมี้ยวว” เสียงเล็กร้องรับ ภีมยิ้มโล่งใจ ส่วนพี่ไฟน่ะหรอ…เราต้องบรรยายซ้ำอีกกีรอบนะว่าเขาก็ยังคงนั่งนิ่งๆ เก๊กๆ อยู่เหมือนเดิม



       “เรียบร้อย มากินข้าวกันเร็ว” ภีมเรียกพวกเราเมื่อขยำข้าวคลุกปลาทูเรียบร้อย



       เรากับมิ้งเดินไปกินข้าวที่จานตัวเอง



       อืม..ภีมทำอร่อยเหมือนลีโอเลย



       “พี่ไฟกินข้าวกันนะ” มุ้งมิ้งชวนแมวขี้เก๊กที่เอาแต่ยืนมองแมวตัวเล็กกินอย่างเดียว



       “ฉันไม่หิว”



       “อ่า..” มุ้งมิ้งหลุบตามองต่ำ ปากเล็กเลิกกินข้าวในจานแล้วยื่นนิ่งๆอยู่อย่างนั้น


       
       “พี่ไฟ” เราเอ่ยเสียงเรียบ ถลึงตาใส่ พี่ไฟทำแบบนี้มุ้งมิ้งก็คิดว่าโดนรังเกียจสิ่ ขี้เก๊กแล้วยังจะนิสัยไม่ดีอีก ทั้งๆที่ตัวเองชอบเขาแท้ๆ ทำไมนิสัยงี้วะ รำคาญ!






       [ Mongming’s Part ]



       ผมดีใจที่หมอกฟ้าไม่ได้เกลียดได้ไม่นานก็นั่งเฟลอีกเมื่อพี่ไฟมีท่าทีไม่ชอบผม  ข้าวคลุกปลาทูที่ภีมทำกลายเป็นไม่อร่อยไปแล้วเมื่ออีกฝ่ายแสดงออกว่ารังเกียจที่จะกินข้าวจานเดียวกันกับผม



       “พี่ไฟ” หมอกฟ้าเอ่ยเสียงเรียบ เขาปกป้องผมตลอดเลย ครั้งนี้ก็คงไม่อยากให้ผมรู้สึกแย่



       “อะไร”



       “นิสัยว่ะ”



       “พี่ผิดอะไรอีก”



       “ทำไมไม่กิน”



       “ก็บอกแล้วว่าไม่หิว”



       “พี่ไฟ!”



       “ไม่เป็นไรหมอกฟ้า พอเถอะ” ผมบอกกับหมอกฟ้า ไม่อยากให้สองคนต้องมาทะเลาะกันเพราะผม สองคนหยุดเถียงกันส่วนผมก็เดินคอตกไปทางบันได อยากกลับไปซุกเตียงอุ่นๆ ไม่อยากกินข้าวแล้ว ไม่อยากเจอกับใครทั้งนั้นเลยด้วย



       “จะไปไหน” ผมชะงักเมื่อพี่ไฟเอ่ยเรียก เขาวิ่งมาขวางหน้า ตาคมมองดุใส่จนผมกลัว



       “มิ้งจะไปนอนแล้ว” ผมตอบเสียงเบา



       “ที่ฉันไม่กินเพราะไม่อยากแย่ง ไปกินให้อิ่ม แล้วค่อยเหลือไว้ให้ฉัน” ผมเงยหน้าขึ้นไปสบตาอีกฝ่ายก็พบว่าแววตาดุนั่นอ่อนลง



       “มะ..หมายความว่าไง” ผมถามเสียงค่อย



       ไม่เข้าใจพี่ไฟ



       ไม่เข้าใจเลย..



       “ถ้ากำลังคิดว่าฉันรังเกียจอยู่ล่ะก็เลิกคิดแล้วกลับไปกินต่อซะ”



       “…”



       “ฉันไม่ได้รังเกียจ แค่กลัวนายกินไม่อิ่ม”



       ตึก ตึก ตึก



       งืออ หัวใจเต้นแรงอีกแล้ว



       “พะ..พี่ไฟพูดจริงนะ ไม่ได้รังเกียจมิ้งนะ” ผมถามย้ำให้แน่ใจ



       อืม”



       “พี่มะ..ไม่ได้เกลียดมิ้งแน่หรอ”



       “เฮ้อ” เขาถอนหายใจหน่ายๆ “เปล่า ไปกินได้แล้ว เร็วๆ”



       “งื้อ ครับ” ผมฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี



       พี่ไฟไม่ได้เกลียดผม



       แถมยังใจดีอีกต่างหาก



       อยากตีตัวเองแรงๆเลย ไปคิดว่าเขาเกลียดได้ยังไงกัน



       “อ่ะ คดีพลิก” หมอกฟ้าเอ่ยพร้อมกับยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย



       ผมกินข้าวไปกลั้นยิ้มไป เกร็งมากๆเพราพี่ไฟนั่งมองอยู่ แล้วจู่ๆเขาก็ขยับตัวมายืนข้างๆ



       “กินช้า ฉันหิวแล้ว” เขาเอ่ยนิ่งๆจากนั้นก็ก้มลงกินข้าวในจานพร้อมกับผม



       ฮื้ออ



       หัวใจเต้นแรงไป



       มิ้งไม่ไหวว



       ผมหลับตาปี๋ รีบกินให้เร็วที่สุด ทั้งเขินทั้งเกร็งไปหมดแล้ว



       “อ๊ะ!” ผมสะดุ้ง เบิกตาโพลง กะ..ก็เมื่อกี๊.. ลิ้นผมมัน…เลียไปโดนปากของเขาที่ก้มลงมาพอดีน่ะสิ่



       ฮื่อออ หมอกฟ้าช่วยด้วยย



       มิ้งจะตายแล้ว



       “หึหึ” พี่ไฟหัวเราะในลำคอเบาๆ แล้วกินข้าวต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น



       งื้ออ ทำไมเขาเฉยได้ขนาดนั้นล่ะ



       ผมไม่ไหวจริงๆนะ



       แง..

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 02-05-2017 22:11:31

น้องมิ้งใสๆน่ารัก... :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 02-05-2017 22:22:19

มุ้งมิ้งกับพี่ไฟน่ารักอ่ะ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[



 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: cchompoo ที่ 02-05-2017 22:30:09

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 02-05-2017 23:02:38

น้องมิ้งน่ารัก

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 02-05-2017 23:10:50

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: tipppppp ที่ 02-05-2017 23:45:18

โอ๊ยยยยย น่ารักกันจังลูก :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Timber Huang ที่ 03-05-2017 23:51:49

 :o8:เขินแบบไม่ไหวแล้ววววววว :-[

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-05-2017 09:05:47

มิ้งอ่อยแบบไม่รู้ตัวป่ะเนี่ย 55555

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 07-05-2017 01:19:46

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: dena ที่ 20-05-2017 17:18:40

รออออออ  :hao7:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: dena ที่ 28-05-2017 17:41:48

รออออ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 29-05-2017 17:17:59

มุ้งมิ้งสมชื่อจริงๆ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Persephone ที่ 01-06-2017 03:20:06

โอ้ย น่ารักอ่ะมุ้งมิ้งมุ้งมิ้งมากๆเลยอ่า พี่ไฟก้จะขี้เก๊กไปมะ ทำน้องเสียใจหลายรอบล่ะ บอกเลยว่าไม่ได้โฟกัสภีมลีโอเลย เพราะคู่น้องแมวมันตะมุตะมิมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 7 // p.2 // [02-05-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 04-06-2017 20:38:01

       ตอนที่ 8 เด็กขี้งอน







       “กูว่าลูกอ้วนขึ้นว่ะ” ภีมเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังนั่งเล่นกับพวกเราอยู่ที่หน้าทีวี ผมงี้หันขวับเลย



       ไหน?



       ใครอ้วน!?



       “หมอกหรือมิ้ง” ลีโอถาม ผมกับหมอกฟ้าหันไปมองหน้าภีมอย่างกดดัน



       พูดดีๆนะป๊า!



       “เนี่ย” เขาไม่ได้เอ่ยชื่อ แต่อุ้มผมชูขึ้นให้เห็นหน้าท้องที่แบนราบ..แบนราบจริงๆนะ เชื่อมิ้งสิ่



       “ขนฟูเฉยๆเปล่า ลูกเป็นเปอร์เซียร์” คนตัวหอมช้อนตัวผมจากมือภีมไปอุ้มแทน “โอ๊ะ! หนักขึ้นเยอะเหมือนกันแฮะ”



       “ม๊าว!!” ผมส่งเสียงร้องประท้วงอย่างไม่พอใจ มาว่ามิ้งอ้วนได้ไงเล่า!



       “หึหึ” พี่ไฟหัวเราะในลำคอเบาๆแต่ผมได้ยินเลยหันไปมองค้อนตาเขียวปัดใส่ บิดตัวออกจากมือตัวหอมที่อุ้มเอาไว้แล้วกระโดดลงพื้นวิ่งไปตรงซอกหลังชั้นวางทีวี



       "อ้าว ลูกงอนเลย เพราะมึงอะภีม" ลีโอหันไปว่าคนข้างๆ



       "ไฟไปง้อน้องให้ป๊าดิ๊" เสียงภีมเอ่ย



       มิ้งไม่ได้อยากโดนง้อสักหน่อย


       เชอะ



       “ลูกหมูขี้งอน”



       ขวับ



       ผมหันไปทางต้นเสียงก็เจอพี่ไฟยืนทำหน้าตากวนๆใส่ ป๊าให้มาง้อมิ้งแล้วทำไมพี่ไฟมาพูดแบบนี้ล่ะ



       “มิ้งเป็นแมว!” ผมเถียงกลับ แต่เขาก็ไม่ได้สพทกสะท้าน แถมยังยิ้มขำใส่ผมอีก



       “แมวอะไรกลมขนาดนี้ หืม?”



       “ใครกลม? ม๊าวว!!!!!”



       ผมร้องขู่พร้อมกับจ้องอีกฝ่ายตาเขม็ง พองขนจนฟูไปทั้งตัวตามสัญชาตญาณ วางสองเท้าหน้าแนบลงกับพื้นแล้วโก่งตัวเตรียมกระโจนใส่อีกฝ่าย



       “คิดว่ากระโดดมาใส่ฉันแล้วจะทำอะไรต่อ กัดหรอ? สู้ชนะฉันได้หรือไง”



       กึก



       ความคิดที่จะไปกระโจนใส่เขาหยุดชะงัก



       ปัดโถ่!!



       ไม่ทำแล้วก็ได้



       ฮึ่ยย



       “ไง? ไม่โดดใส่ฉันแล้วหรอ” เขาถามด้วยน้ำเสียงล้อเลียน ใช่สิ่ ตัวเองทั้งตัวใหญ่แล้วก็แข็งแรงกว่านี่ จะทำอะไรก็ได้ มิ้งทำอะไรไม่ได้เลยนี่



       “ไปไกลๆเลยนะ มิ้งไม่อยากเห็นหน้าแล้ว” ผมหน้างอ ไม่อยากเจอ ไม่อยากคุยอะไรกับเขาทั้งสิ้น



       “สั่ง?”



       “…”ผมเม้มปากเข้าหากันแน่น เออใส่สิ่ มิ้งมิ้นไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรเลยนี่ “งั้นมิ้งไปเองก็ได้”



       ผมตัดบทแล้วเดินออกอีกฝั่งที่ไม่มีเขายืนขวางอยู่ ถ้าขึ้นห้องก็คงถูกตามไปกวนประสาทอีกแน่ เพราะงั้น…ไปที่อื่นดีกว่า



       เมื่อตัดสินใจดังนั้นก็วิ่งไปในครัวแล้วก็พบว่ามีหน้าต่างถูกเปิดเอาไว้หนึ่งบาน สี่เท้าถอยหลังเล็กน้อยเพื่อตั้งหลังก่อนจะกระโดดขึ้นเก้าอี้แล้วกระโดดต่อขึ้นไปบนเคาท์เตอร์ จากนั้นก็กระโดดออกจากบ้านมาทางหน้าต่างอย่างง่ายดาย



       ตุ้บ



       อุ้ก!



       ผมหล่นลงกับพื้น โชคดีที่เป็นสนามหญ้าเลยเพียงแค่จุกเล็กน้อยแต่ไม่ได้เป็นอะไรมากนัก ลุกขึ้นสะบัดหัวไล่ความมึนเล็กน้อยแล้วก้าวเท้าเดินต่อ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อถูกขวางไว้



       “มาได้ยังไงล่ะเนี่ย” เสียงทุ้มอันคุ้นหูเอ่ยขึ้นตรงหน้า ผมเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าเขาคือพี่คิง  อยากตีตัวเองจังเลย ทั้งๆที่ได้กลิ่นของเขาว่าอยู่ไม่ไกลแท้ๆทำไมไม่เอะใจว่าเขาจะอยู่ใกล้ได้ขนาดนี้กันนะ



       งืออ แย่แน่ๆ พี่ไฟกับหมอกฟ้าเคยบอกว่าพี่คิงเป็นหมาที่ใจร้ายแล้วก็นิสัยไม่ดีด้วย



       “มะ..มิ้ง เอ่อ..”



       ซู่!!!!



       ผมยังไม่ทันได้เอ่ยให้เป็นประโยคฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก พี่คิงไม่รีรออะไรก็รีบคาบผมแล้วพามาหลบฝนที่โรงจอดรถ



       “โทษทีที่ชวนคุยทั้งๆที่ฝนกำลังจะตก เปียกมากหรือเปล่าเราน่ะ” เขาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ทำไมกันล่ะ? ทำไมเขาดูเป็นห่วงผมทั้งๆที่เมื่อครู่นี้จะทิ้งผมให้ตากฝนอยู่ตรงนั้นก็ได้



       “มะ..ไม่ครับ” ผมตอบไปตามจริง พี่คิงรีบพาผมมาหลบไวมากจึงเปียกเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แต่ก็แอบหนาวหน่อยๆแฮะ



       ผมเลียขนในส่วนที่เปียก พี่คิงดูเหมือนจะอยากช่วยแต่เขาก็คงรู้ว่าน้ำลายสุนัขคงจะทำให้ขนผมเปียกมากกว่าเดิมจึงนั่งมองผมเลียขนตัวเองอยู่ใกล้ๆ



       เมื่อจัดระเบียบขนตัวเองเสร็จผมก็นอนขดตัวเข้ากับกำแพง พี่คิงขยับมานอนชิดตัวผมพร้อมกับยกเท้าหน้ามารวบตัวผมให้ขยับไปนอนซุกที่ตัวอุ่นๆของเขา



       “หนาวใช่มั้ย อยู่อย่างนี้ไปก่อนนะ”



       ผมพยักหน้าตอบเบาๆ



       อุ่นจัง



       “พี่คิง”



       “ครับ?”



       “มิ้งอ้วนมั้ยง่ะ” ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้ผมถามคำถามนี้กับเขา แต่ก็ถามไปแล้วอะ



       “หา? คำถามแบบไหนเนี่ย” พี่คิงดูไม่ค่อยเข้าใจที่จู่ๆผมก็ถามอะไรอย่างนี้จึงอธิบาย



       “จู่ๆทุกคนในบ้านก็บอกว่ามิ้งอ้วนอะ มิ้งไม่ชอบเลย มิ้งอ้วนจริงๆใช่เปล่า” ผมถามซ้ำพร้อมกับทำหน้ามุ่ย ถึงจะอยากรู้คำตอบในมุมมองของพี่คิงแต่ว่าอีกใจก็ไม่อยากรู้คำตอบง่ะ



       “อืม..จะว่ายังไงดีล่ะ” เขามองผมอย่างครุ่นคิด “พี่ว่าเป็นเพราะเราขนฟู พอมีเนื้อมีหนังนิดหน่อยใครๆเลยรู้สึกว่าอ้วนมั้ง”



       “งั้นก็แปลว่าอ้วนจริงๆ” ผมหน้างอหนักกว่าเดิม  งืออ ไม่อยากเป็นลูกหมูแบบที่พี่ไฟว่าอะ เป็นครั้งแรกเลยนะที่ไม่ชอบขนฟูๆของตัวเอง 



       “ไม่ทำหน้าแบบนั้นสิ่” พี่คิงยิ้มปลอบ พร้อมกับลูบหลังหัวเบาๆ



       “งือ ก็มิ้ง..”



       “พี่ชอบ”



       “หา?” ผมชะงัก อะไรคือ’พี่ชอบ’



       “แบบเราน่ะ พี่ชอบนะ” เขาขยายความพร้อมกับส่งยิ้มเล็ฏๆให้ แต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี



       “พี่คิงหมายความว่าไงครับ ชอบที่มิ้งอ้วนหรอ มิ้งยังไม่ชอบตัวมิ้งเองเลยนะ”



       “ฮ่ะ ๆ ก็หุ่นแบบนี้แล้วยังน่ารักแบบนี้น่ะกำลังน่าฟัดเลย ไม่ต้องครียดหรอกน่า”



       “นะ..น่าฟัด?” ผมเอียงคอ “พี่คิงจะกัดมิ้งหรอ”



       “ไม่ใช่อย่างนั้นสิ่ น่าฟัดแบบนี้ครับ”



       ฟอด ฟอดดด



       “อ๊ะ! ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ มันจั๊กจี้ อื้ออ ฮ่าๆๆๆ” ผมเอียงคอหลบจมูกของเขาที่โน้มลงมาหอมผมสลับซ้ายขวาอยู่หลายที



       “สบายใจขึ้นหรือยังเรา” เขาถามพร้อมกับยิ้มเอ็นดู



      จริง ๆ พี่คิงก็ไม่ได้แย่ซะหน่อย



       อยากรู้จังว่าเขากับพี่ไฟโกรธอะไรกัน



       “สบายใจขึ้นเยอะเลย ขอบคุณนะครับ”



       “ไม่เป็นไรหรอก พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ” เขาส่งยิ้มบางๆให้



       “จริงๆ…มิ้งมีเรื่องเครียดอีกเรื่องด้วยแหละ” ไหนๆพี่คิงก็ใจดีกังมิ้งแล้ว มิ้งปรึกษาเรื่องอื่นไปด้วยเลยแล้วกัน แหะๆ แต่พี่เขาจะรำคาญมั้ยนะ



       “เล่าได้นะ”



       เยส!



       พี่คิงยอมให้ปรึกษาด้วยแหละ



       “ทำไมพี่คิงถึงเรียกแทนตัวเองว่าพี่กับมิ้งง่ะ”



       “อ้าว..ไม่ได้หรอ” พี่คิงทำหน้าเหวอเมื่อได้ฟังคำถาม



       “ได้! ได้สิ่” ผมรีบแก้ไม่ใหอีกฝ่ายเข้าใจผิด “มิ้งชอบที่พี่คิงคุยกับมิ้งแบบนี้แต่ว่าไม่เห็นพี่ไฟเขา...”



       ผมเล่าไม่จบประโยคแต่พี่คิงก็พยักหน้าเข้าใจ



       “ไฟมันคุยกับเราว่าไงล่ะ”



       “ฉันครับ พี่ไฟเรียกแทนตัวเองว่าฉัน ฟังแล้วรู้สึกห่างเหินมากๆ แล้วเขาก็ชอบก็นิสัยไม่ดีใส่มิ้งด้วยอะ”



       “นิสัยไม่ดี?”



       “เขาว่ามิ้งเป็นลูกหมู  ไม่เห็นจะเหมือนเลย!”



       “โห..นิสัยไม่ดีเนอะ” พี่คิงพยักหน้าตามแบบยิ้มๆ



       “ใช่ครับ นิสัยไม่ดีมากๆๆ”



       “งั้นก็อย่าไปเข้าใกล้มันบ่อยๆสิ่ มาเล่นกับพี่แทน” เขาเอ่ยชวนแบบที่ผมไม่คาดคิด



       “ได้หรอครับ?”



       “ได้สิ่”



       “ตะ..แต่ว่าตอนนั้นที่มากับพี่คิงพี่ไฟเขาก็โกรธ..”



       “งั้นถ้ามิ้งไปอยู่กับไฟแล้วพี่โกรธ มิ้งจะไม่เข้าใกล้มันไหม”



       “..ง่า พี่คิง”



       “เพราะงั้นสรุปแล้วคือเราจะทำอะไรก็ให้มันขึ้นอยู่กับตัวเรานี่แหละ คนอื่นจะว่าไงก็ช่าง”



       “อ๋า..แบบนั้นจะไม่โดนดุหรอครับ”



       “โดนดุก็มาอยู่กับพี่ไงครับ” พี่คิงเอ่ยเสียงนุ่มพร้อมกับลูบหัวผมเบาๆ



       “งื้อ ทำไมพี่คิงใจดี”



       “ใจดีแค่กับแมวที่น่ารักๆเท่านั้นแหละ แบบไอ้ไฟถ้าเจอก็ตีกันทุกทีอย่างที่เคยเห็นนั่นแหละ”



       “แล้วหมอกฟ้าล่ะครับ”



       “ไม่รู้สิ่ เคยเจอไม่กี่หน ไอ้ไฟมันคอยกันน้องมันไม่ให้มาเจอกับพี่น่ะ น่ารักดีนะแต่หยิ่งชะมัด”



       “หมอกฟ้าไม่หยิงน้า ใจดีกับมิ้งมากๆๆด้วย” ผมรีบแก้เมื่อพี่คิงเข้าใจหมอกฟ้าผิด  หากแต่เมื่อฟังผมพูดจบ หูทั้งสองข้างของเขาก็ลู่ลง


       
       “อ่า..คงเป็นเพราะพี่เป็นหมามั้ง เลยโดนรังเกียจ” พี่คิงทำหน้าเศร้า ไม่ได้นะๆๆ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ่



       “ไม่จริงน่า ถึงพี่คิงจะเป็นหมาแต่ก็ใจดีออก”



       “ฮ่ะๆ มีแค่เรานั่นแหละที่บอกแบบนี้”



       “งื้อ มิ้งพูดความจริงจากใจเลย”



       “ขอบคุณนะครับ”



       “อื้อ” ผมพยักหน้า “แล้วพี่คิงเหงาหรือเปล่า”



       “ฮ่ะ ๆ มันก็มีบ้าง พี่เป็นหมาแถมยังชอบตีกันกับไอ้ไฟเลยโดนภีมกับลีโอกันให้อยู่ในห้องหรือไม่ก็นอกบ้านน่ะ มันก็อดไม่ได้ที่จะเหงาแหละนะ”



       “งั้นเดี๋ยวมิ้งจะมาเล่นด้วยบ่อยๆนะ!” ผมเอ่ยเสียงใส



       “หืม?”



       “พี่คิงจะได้ไม่เหงาไง มิ้งจะแอบมาหาพี่คิงบ่อยๆเลย“



       “แน่นะ?” เขาถามย้ำ ผมจึงส่งยิ้มกว้างแล้วตอบกลับไป



       “สัญญาครับ ^^ ฮ้าวววววว”  พูดจบผมก็อ้าปากหาวด้วยความง่วง เวลาฝนตกมันน่านอนมากเลยง่า



       “อ้าว ง่วงแล้วหรอเรา งั้นนอนกันเนอะ” ผมพยักหน้าตอบ



       “ขอบคุณที่ให้ซุกนะครับ ตัวพี่คิงอุ๊นอุ่น”



       “ถ้าอุ่นก็ซุกมาเต็มที่เลย ฝันหวานๆล่ะ”



       “อื้อ ฝันหวานเหมือนกันนะครับพี่คิง” ผมขยับร่างกายซุกเข้าหาตัวเขามากขึ้นด้วยความหนาว ดวงตาทั้งสองข้างค่อยๆหรี่เล็กลงเรื่อยๆจนกระทั่งจมดิ่งลงสู่ห้วงนิทรา..







-----------------------------------------------------------




อุ้ย…ใครเป็นพระเอกกันแน่น้อวววววววววววว

พี่คิงเอง พี่คิงคนเดิม เพิ่มเติมคือแสนดีจังเล้ยยยยยยยยย

แต่ก็ไม่รู้ว่าเรียกว่าแสนดีหรือฉวยโอกาสอะนะ 5555555555555555555

ในส่วนของหนูมิ้งของเรานั้นก็ติดกับดักไปเรียบร้อย แล้วพี่ไฟจะได้คู่กับน้องมั้ยอะ ดูไม่มีวี่แววเลย..

คึคึ

ขอบคุณที่รอเรานะคะ เยิ้บยูววว

​



[ปล.ตัวใหญ่ๆ]
เรื่องนี้เราคาดว่าจะพิมพ์เล่มนะคะ น่าจะทำอีบุ๊กด้วย(ปกติส่วนมากอ่านเว็บไหนกันหรอคะ) คาดว่าราคาไม่น่าเกิน 200 บาท เดี๋ยวยังไงเรามาคอนเฟิร์มอีกทีน้าา มีใครสนใจรับเด็กๆไปเลี้ยงดูมั้ยคะ ><

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 8 // p.3 // [04-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 04-06-2017 21:27:37

 :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 8 // p.3 // [04-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 04-06-2017 21:44:32

พี่คิงมีความอ้อย..ยยยยยยย พี่ไฟจะนกจริงๆหรา รอ..อออออ   o12

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 8 // p.3 // [04-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 04-06-2017 21:46:05

น่าสงสารพี่คิงนะ เพราะเป็นหมาเลยต้องเหงา แล้วภีมกับลีโอก็ทั้งรักทั้งหลงน้องแมวมากกว่า

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 8 // p.3 // [04-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: cchompoo ที่ 04-06-2017 22:53:39

 พี่ไฟขี้เก๊กกับขี้แกล้งน่ามิ้ง
้พี่คิงก็ดูน่ารัก :katai5:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 8 // p.3 // [04-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Persephone ที่ 05-06-2017 02:09:43

พี่คิงทำคะแนนนำไปไกลล่ะดูแลมิ้งน่ารักมาก :-[ ส่วนพี่ไฟคะแนนติดลบโทษฐานมาว่ามิ้งเป็นลูกหมูจะกู้คะแนนคืนได้ไหมเนี่ย  :hao3:

ถ้าพี่ไฟยังไม่เลิกเก็กจะเชียร์ให้คนเขียนเปลี่ยนบทจากบันทึกของแมวเป็นรักข้ามสายพันธุ์เลยคอยดู(ขู่ :angry2:)

 :pig4: :pig4: :pig4:

PersephoNE.

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 8 // p.3 // [04-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: MorethanMore ที่ 06-06-2017 07:02:54

หมากะแมว ทำไงละเนี่ยกะขนาด 555

หัวข้อ: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 9 // p.3 // [06-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 06-06-2017 22:07:31

ตอนที่ 9 Apologize





       [Kwhanfire's Part]



       หงุดหงิด



       ไม่สิ่..มันมากกว่านั้น



       มีคำไหนที่อธิบายความรุ้สึกของผมในตอนนี้ได้มากกว่าคำว่าหงุดหงิดมั้ยวะ



       หลังจากที่ทุกคน(รวมถึงผม)แกล้งว่าลูกหมูอ้วนจนงอนแล้วเดินหนีไปผมก็คิดว่าจะเดินขึ้นไปบนห้อง แต่เมื่อเดินขึ้นไปดูกลับพบว่าในห้องนั้นว่างเปล่า เราทุกคนแยกย้ายกันหาจนทั่วบ้านก็ไม่เจอ



       หรือจะแอบออกไปข้างนอก?



       ความคิดที่ผุดขึ้นมาในในหัวทำให้ผมใจไม่ค่อยดี



       ข้างนอกมีไอ้คิงอยู่ อีกทั้งฝนก็ทำท่าจะตกแล้วด้วย ถ้ามุ้งมิ้งหนีไปข้างนอกจริงๆไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่



       ซู่!!!!!!!!!!



       เสียงฝนเทลงมาอย่างหนักหน่วงทำให้ในใจของผมผมยิ่งเป็นกังวล



       ไปแอบอยู่ที่ไหน



       ออกมาเถอะ



       “ภีม ลืมปิดหน้าต่างหรอ!?”



       เสียงลีโอตะโกนดังขึ้นมาจากในครัว ผมเบิกตากว้าง วิ่งปราดเข้าไปในครัวทันที ผมกระโดดขึ้นไปที่ขอบหน้าต่างแล้วก็ต้องชะงักเมื่อสูดกลิ่นแล้วพบว่า..



       ฟืดด



       แม่งเอ๊ย! ตรงนี้มีกลิ่นของมุ้งมิ้งติดอยู่ 



       แอบกระโดดออกไปแน่ๆ



       ฟุ่บ!



       “เฮ้ย ไฟ!!?” ลีโอร้องเรียกเสียงหลงอย่างตกใจเมื่อผมกระโดดผ่านเหน้าเขาออกไปนอกหน้าต่าง สายฝนที่โหมกระหน่ำลงมาแรงจนร่างกายเปียกไปหมดทุกส่วนก็ไม่อาจหยุดผมได้



       หนาวแค่ไหนก็ช่างมัน



       ผมต้องหามุ้งมิ้งให้เจอ



       ผมพยายามดมกลิ่นหาอีกฝ่ายแต่ฝนที่ตกลงมาทำให้สนามหญ้าเปียกชุ่มและไม่สามารถตามจากกลิ่นได้  แต่ใครจะสนล่ะวะ เดินไปเรื่อยๆยังไงก็ต้องเจอ ฝนตกแบบนี้ยังไงอีกฝ่ายก็คงไปได้ไม่ไกลนัก



       แต่แล้วเมื่อผมเดินมาจนถึงโรงจอดรถก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อพบว่าไอ้คิงมันนอนกอดมุ้งมิ้งเอาไว้อย่างแนบชิด



       “มึงทำอะไรมุ้งมิ้ง!!”



       ผมตวาดลั่น โก่งตัวพร้อมสู้เต็มที่ หากแต่อีกฝ่ายเพียงแค่ลืมตาขึ้นแล้วแสยะยิ้ม



       “หึ มาถึงก็โวยวายเลยนะ อันที่จริงมึงต้องขอบคุณกูมากกว่า” มันพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาททำให้ผมยิ่งโมโห



       “ทำไมกูต้องขอบคุณมึง”



       “ถ้าไม่ได้กู น้องจะเป็นยังไงลองคิดดูสิ่” มันเอ่ยพร้อมกับยกเท้าที่โอบตัวมุ้งมิ้วเอาไว้ขั้น เผยให้เห็นลูกแมวตัวเล็กนอนขดตัวอย่างหนาวสั่น



       วูบบ



       ผมขบกรามแน่นเมื่อลมหนาวๆพัดเข้ามาปะทะร่างเล็กๆนั่นให้ซุกตัวเข้าหาไออุ่นจากร่างกายของศัตรู ผมกัดฟันก่อนจะเอ่ยคำที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาพูดกับหมาอย่างมัน



       “ขอบใจ!” ผมกระแทกเสียงอย่างไม่เต็มใจนัก ส่วนอีกฝ่ายคลียิ้มด้วยความพอใจ ผมวิ่งเข้าบ้านไปเรียกภีมกับลีโอให้มาอุ้มมุ้งมิ้งเข้าบ้าน พวกเขาจะถนอมน้องได้ดีกว่าผม เพราะผมทั้งตัวเปียกและทำได้เพียงคาบเขาที่หลังคอเท่านั้น คงจะดีกว่าถ้าเป็นภีมกับลีโออุ้มเข้าไป แต่โคตรรู้สึกแย่ที่เหมือนผมดูแลเขาไม่ได้เลย







       [Moongminng's Part]



       “ตอนไฟร้องให้ไปดูแล้วเห็นมิ้งนอนนิ่งอยู่กับคิงกูแม่งหัวใจจะวาย นึกว่าลูกโดนกัดตาย ที่ไหนได้ กลับเป็นคนดูแลให้ความอบอุ่นน้องซะงั้น”



       “อืม กูก็ตกใจ คิงมันคงจะเอ็นดูมุ้งมิ้งมั้ง”



       เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นไม่ไกลนักช่วยปลุกผมให้ลืมตาขึ้น



       อ๊ะ!? ทำไมผมมาอยู่บนที่นอนของตัวเองได้ล่ะ



       ผมขมวดคิ้วเมื่อพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่โรงจอดรถเหมือนตอนก่อนที่จะหลับไป



       “ตื่นแล้วหรอตัวป่วน” หมอกฟ้าเอ่ยพร้อมกับเลียขนให้ ลีโอที่เห็นว่าผมตื่นแล้วก็เอื้อมมือมาลูกศีรษะให้เบาๆ



       “หมอกฟ้า มิ้งมาอยู่นี่ได้ไงอะ” ผมร้องถามอย่างไม่เข้าใจ จำได้ว่าตอนแรกผมนอนซุกพี่คิงอยู่ที่โรงจอดรถ แล้วทำไมตอนตื่นมากลับกลายเป็นว่ามาอยู่บนเตียงของตัวเองล่ะ



       “ก็ทุกคนเขาตามหามิ้งกันทั่วบ้านแล้วไม่เจอ พี่ไฟมันได้กลิ่นมิ้งที่ขอบหน้าต่างเลยกระโดดออกไปตามหาจนเจอมิ้งอยู่กับพี่คิงนั่นแหละ”



       “ตะ..แต่ตอนนั้นฝนมันตกนี่”



       “ก็ใช่น่ะสิ่ ตอนพี่ไฟกระโดดออกนอกหน้าต่างไปทุกคนตกใจกันมากเลยนะ ยิ่งพอเจอว่ามิ้งไปอยู่กับใครยิ่งตกใจกันใหญ่”



       “แล้วเขาทะเลาะกันหรือเปล่า”



       “ไม่เห็นมีแผลนะ แต่พี่ไฟนี่เปียกฝนไปทั้งตัวเลย ตอนนี้นอนอยู่ที่โรงพยาบาล”



        พี่เขาป่วยเพราะออกมาตามหามิ้งหรอ..



       ผมขมวดคิ้วหากันเมื่อนึกถึงพี่ไฟพี่ตอนนี้คงนอนซมอยู่ที่โรงพยาบาล



        เป็นแบบนี้อีกแล้ว



       ทำเหมือนจะแกล้งมิ้งแต่สุดท้ายก็มาทำดีด้วยทุกที



       โง้ยย..ใจเต้นแรงอีกแล้ว



       พี่ไฟนิสัยไม่ดี



       ทำมิ้งใจเต้นผิดปกติบ่อยเกินไปแล้วนะ..






       [3 วันต่อมา]



       เนื่องจากภีมติดเคสด่วนในตอนเช้ามืดจนกระทั้งสายแล้วก็ยังไม่กลับ ลีโอกับผมและหมอกฟ้าจึงเป็นฝ่ายไปรับที่ไฟกลับจากโรงพยาบาลสัตว์ด้วยกัน ระหว่างทางพวกเราไม่ได้คุยอะไรกันเลยแม้แต่ประโยคเดียว แต่เมื่อถึงบ้านผมก็รวบรวมความกล้าเดินไปหาพี่ไฟที่เตียงนอนของเขา



       “พะ…พี่ไฟ” ผมเรียกเสียงเบา



       “…” เขาเพียงลืมตาขึ้นมองผมนิ่งๆ ไม่ตอบอะไรกลับ



       “คือ…ยังไม่สบายตัวอยู่มั้ยอะ”  พูดจบก็อยากตีหัวตัวเองแรงๆ ถามอะไรออกไปเนี่ย มันสามวันและหมอก็ให้กลับบ้านแล้วก็ต้องหายแล้วสิ่



       “ฉันสบายดีแล้ว” เขาตอบเสียงเรียบ ใช้คำว่าฉันอีกแล้วอะ ทำไมทีกับหมอกฟ้ายังใช้คำว่าพี่ได้เลย



       “พี่ไฟ..” ผมเรียกอีก



       “มีอะไรก็พูดๆมา”



        แง



       อย่าทำเสียงดุสิ่



       “มิ้ง..มิ้งขอโทษ” ผมพูดเสียงอ่อย พี่ไฟหันขมวดคิ้วใส่



       “ขอโทษทำไม”



       “ก็มิ้งทำให้พี่ไฟไม่สบาย ตะ..แต่ว่าพี่ไฟก็ต้องขอโทษมิ้งเหมือนกัน”



       “…” เขามองผมด้วยสายตาประมาณว่า  อะไรวะ



        ฮือ น่ากลัวอะ



       แต่ว่ายังไงมิ้งก็จะพูด!




       “ก็พี่ไฟมาว่ามิ้งก่อนนี่” ผมเอ่ยพร้อมกับทำหน้างอ



       “ก็เลยต้องประชดด้วยการหนีออกจากบ้านไปแบบนั้น?”



       “ก็มัน..โกรธง่ะ” ผมเบะปาก ถ้าไม่เลิกทำหน้าดุแบบนั้นมิ้งจะร้องไห้แล้วนะ



       “เฮ้อ” เขาพ่นลมหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ผมขอ “อืม ฉันขอโทษ”



        “ง่ะ ไม่เอาแบบนี้สิ่” ผมท้วง ไหนๆก็พูดแล้วพูดดีๆหน่อยไม่เป็นหรือไงเล่า



       “จะเอาแบบไหนอีก”



       “ไม่เอาคำว่าฉันได้ไหมอะ มิ้ง…ไม่ชอบเลย” พูดจบก็โดนอีกฝ่ายมองแรงใส่ แง พี่ไฟจะกินหัวมิ้งมั้ยอะ มิ้งเรื่องมากไปหรือเปล่า



       “กูขอโทษ จะเอางี้?” เขาถามกลับเสียงห้วน



       “ไม่ใช่แบบนี้สิ่” ผมจะเคืองแล้วนะ พูดแบบนี้มันแย่กว่าคำว่าฉันอีกไม่ใช่หรือไงเล่า ผมทำหน้ายุ่งใส่แบบที่เขาก็คลียิ้มออกมาเมื่อแกล้งผมได้ นี่สรุปที่ทำหน้าโหดๆคือตั้งใจแกล้งผมหรอ?



       “หึหึ แล้วจะให้พูดยังไง”



       “ก็มิ้งยังเรียกพี่ไฟว่าพี่ พี่ไฟก็เรียกแทนตัวเองว่าพี่สิ่ เรียกมิ้งว่าน้องด้วย! ละ..แล้วก็พูดเพราะๆด้วย” ผมพรั่งพรูสิ่งที่คิดเอาไว้อยู่ในใจออกไปจนหมด เขายกยิ้มแบบไม่น่าไว้ใจก่อนจะตอบกลับมาว่า..



       “อ้วน”



       “พี่ไฟ!!!!!!!!” ผมสะบัดหน้าใส่ เตรียมจะเดินหนี แต่อีกฝ่ายกลับหัวเราะพร้อมกับคว้าตัวผมเอาไว้



       “อย่าพึ่งหนีดิ พี่ขอโทษนะครับ” เขาเอ่ยเสียงนุ่มพร้อมกับขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ จากนั้นก็เลียขนให้ผมอย่างอ่อนโยนก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงข้างหู ลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดรินใบหูทำเอาใจผมสั่น “หายโกรธพี่นะ”



       แง๊..



       หมอกฟ้าาาาาา



       พี่ไฟแกล้งมิ้งอีกแล้วววววววววว!!!





----------------------------------------------------------
       พี่ไฟไม่ได้มาเล่นๆ พี่มาทวงบัลลังก์พระเอกคืนจ้าาาาา
 

       

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 9 // p.3 // [06-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 06-06-2017 22:30:49

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 9 // p.3 // [06-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 06-06-2017 23:37:11

พี่ไฟ..เป็นแมวตลก 555 น่ารัก  :catrun:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 9 // p.3 // [06-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 07-06-2017 10:26:37

 :-[ :-[ :-[ :-[

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 9 // p.3 // [06-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: บีเวอร์ ที่ 11-06-2017 17:53:58

 :hao7: :hao7: :hao7:
อั้ยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 9 // p.3 // [06-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Persephone ที่ 13-06-2017 01:42:32

เห้ย พี่ไฟมาทวงบัลลังก์คืนแล้ววววว ทำน้องใจเต้นผิดปกติแบบนี้รับผิดชอบด้วยนะคะ :o8:
 :pig4: :L1:

PersephoNE.

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ 18+ // ตอนที่ 9 // p.3 // [06-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 17-06-2017 15:53:07

​ตอนที่ 10 Take a bath & Diet







          [Morkfah’s Part]



          “อาบน้ำกันเหอะเด็กๆ วันนี้อากาศร้อนพอดี จะได้ไม่หนาวกัน” ลีโอบอกพวกเราแล้วจึงหันไปสั่งให้ภีมเตรียมอุปกรณ์อาบน้ำให้ “ไหนใครอยากอาบก่อน”



          “เมี้ยววว” โชคดีที่มุ้งมิ้งร้องตอบเป็นตัวแรก เราไม่ค่อยชอบอาบน้ำเท่าไหร่ มันหนาวอะ



          ลีโออุ้มมุ้งมิ้งเข้าไปในห้องน้ำแล้ววางลงในกะละมังที่ภีมรองน้ำอุ่นเอาไว้ให้ครึ่งหนึ่ง เรากับพี่ไฟเดินตามเข้าไปแล้วนั่งรอ ลีโอวักน้ำลูบไปตามตัวของมุ้งมิ้งอย่างเบามือจนเปียกไปทั้งตัว จากนั้นก็ชะโลมแชมพูแล้วนวดวนไปตามแนวขน เมื่อขนฟูๆสีขาวของลูกแมวตัวเล็กเปียกก็ลู่ลงแนบกับลำตัวทำให้เห็นว่าเมื่อขนมุ้งมิ้งไม่ฟูแล้วนั้นก็…พุงป่องอยู่ดี



          แต่ก็นะ มุ้งมิ้งกินเยอะขนาดนี้เราก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ล่ะ แต่เอาจริงๆเราว่าแบบมุ้งมิ้งยังไม่เรียกว่าอ้วนหรอก แค่มีเนื้อนุ่มๆน่าฟัดเล่นมากกว่า..แล้วเหมือนว่าคนแถวนี้จะคิดเหมือนเราด้วย



          “เก็บอาการหน่อยป้ะ”  เรายิ้มมุมปาก ปรายตามองแมวขี้เก๊กข้างๆที่ชอบแอบมองมุ้งมิ้งเวลาเจ้าตัวเผลออยู่เสมอ



          “..เงียบไว้ก่อนล่ะ” พี่ไฟบอกเรานิ่ง ๆ แล้วแกล้งหันไปมองอย่างอื่นเพราะมุ้งมิ้งหันมาทางนี้พอดี



          “คุยอะไรกันหร--แหยะๆๆ ฟองเข้าปากมิ้งอะ ขมมม” มุ้งมิ้งอ้าปากพยายามคายฟองออก เราได้แต่หัวเราะแล้วส่ายหัว



          “เฮ้ย กินฟองทำไมล่ะครับลูก” ลีโอว่าแล้วเอื้อมมือไปหยิบทิชชู่มาพับแล้วสอดเข้าปากเล็กๆเพื่อเช็ดฟองที่ติดลิ้นมุ้งมิ้งออก จากนั้นก็ล้างตัวจนฟองหมดเกลี้ยง



          “เรียบร้อย อะมึงพาลูกไปเช็ดตัว” เขาบอกกับภีมพร้อมกับอุ้มมุ้งมิ้งส่งให้อีกฝ่าย



          เมื่ออาบเสร็จเรียบร้อยแล้วคิวต่อไปก็เป็นเรากับพี่ไฟ แต่เราเสียสละให้พี่ไฟก่อนเลย ด้วยรัก :) 



          เรานั่งรอแบบเซ็งๆ โอเครู้แหละว่าสุดท้ายตัวเองก็ต้องโดนอาบแต่ขอเวลาทำใจหน่อยเถอะ แปปเดียวก็ยังดี



          “หมอกฟ้า ถึงตาเราแล้ว มาเร็ว” ลีโอสั่งเมื่ออุ้มพี่ไฟส่งให้ภีมพาไปเป่าขนแล้ว



          เราพ่นลมหายใจแรงนิดหน่อย โถ่ก็มันไม่ชอบนี่นา หนาวจะตาย



          “จะเดินมาเองหรือให้อุ้มครับ?” ลีโอเริ่มขู่เมื่อเราไม่ยอมขยับ



          โห่ ขอทำใจก่อนสิ่

​

          ซู่!!

​

          “ม๊าววววววววว!!!!!!”



          ลีโอ!!!!

​

          เรากระโดดหนี มองค้อนใส่ ก็ลีโอเล่นเอามือตักน้ำมาสาดใส่เราอะ!



          “ไม่ต้องมาทำหน้าเคืองเลย ก็เราลีลาเอง มาเร็ว รีบอาบจะได้หายหนาวเร็วๆ”



          ชิส์!

​

          ถ้าไม่ติดว่ารักเราข่วนไปแล้วนะ ฮึ่ยย

​

          กว่าเราจะอาบน้ำเสร็จก็กินเวลานานพอสมควร ก็พอโดนลีโอวักน้ำใส่ทีเราก็หนีที จนอีกฝ่ายต้องอุ้มเราขึ้นมานั่งบนตักแล้วใช้มือโอบตัวเราไว้ข้างนึง ส่วนอีกข้างก็อาบน้ำให้เรา



          หึหึ

​

          จริง ๆ มันเป็นแผนหรอก

​

          จะมาทำเราเปียก ทำเราหนาวคนเดียวได้ไงอะ

​

          ตัวเองก็เปียกไปด้วยกันซะเลย จะได้เข้าใจว่าเราหนาว!

​

          “ฮู่วว เสร็จซะที เล่นพ่อเปียกไปทั้งตัวแล้วไหมงละหืม? ไอ้ตัวแสบ”



          “เมี้ยววว” เราชูคอร้องรับแบบไม่ได้รู้สึกผิด ก็ตั้งใจให้เปียกนี่นา



          “เสร็จยั—เฮ้ย ทำไมเปียกกันทั้งคนทั้งแมวเลยอะ” ภีมผงะเมื่อเปิดประตูห้องน้ำมาเห็นเราเปียกกันทั้งคู่



          “หมอกฟ้าดิ้นตลอด กูเลยต้องกอดไว้เนี่ย อะ เอาลูกไปเป่าขนก่อนเดี๋ยวหนาว” ลีโอส่งผมให้ภีม เขารีบพาผมไปเช็ดตัวแล้วใช้ไดรเป่าจนขนแห้งและนุ่มฟูแบบเดิม



           “กลับห้องได้แล้ว ป๊าจะไปอาบน้ำบ้าง” ภีมบอกพวกเราพร้อมกับยิ้มแปลกๆ  เราเกือบจะงงแต่ก็เข้าใจทันทีเมื่อปิดไดรเป่าผมแล้วได้ยินเสียงจากห้องน้ำว่าตอนนี้ลีโอกำลังอาบน้ำ



          หึ เรารู้ทันนะภีม

​

          “ทุกคนยิ้มอะไรกันอะ มิ้งอยากเข้าใจบ้าง” มุ้งมิ้งเอียงคอถาม เรานี่หัวเราะพรืดเลย แต่ว่าไม่ได้ตอบ



          “ไม่ต้องรู้หรอก” พี่ไฟตัดบทแล้วพาพวกเราเดินกลับห้อง



          พอถึงห้องแล้วเราสามตัวก็เลียขนตัวเองเพื่อทำความสะอาด ถึงแม้จะพึ่งอาบน้ำแต่ก็ยังติดนิสัยทำความสะอาดขนด้วยการเลียอยู่ดี



          เราหันไปมองทางมุ้งมิ้งก็เห็นว่าอีกฝ่ายยังมีสีหน้ายุ่งๆเพราะอยากเข้าใจเรื่องเมื่อครู่อยู่ เราเลยเดินไปช่วยเลียขนให้ เผื่อจะเลิก ๆ คิดเรื่องนี้ไป เพราะเราก็ไม่รู้จะอธิบายว่าไงดี



          “ทำไมมิ้งไม่เข้าใจอยู่คนเดียวเลย” ลูกแมวตัวเล็กบ่นงึมงำ



          “ไม่ใช่เรื่องของเด็กหรอกน่า” พี่ไฟบอกแล้วขยับมาเลียขนให้มุ้งมิ้งเช่นกัน



          "อะ...อ๊าา"

​

          ชิบ..

​

          เสียงลีโอครางดังออกมาจากในห้องน้ำทำเอาเราชะงักไปนิดหน่อย



          โถ่ อุส่าจะไม่ให้มุ้งมิ้งรู้อะไรแบบนี้แล้วเชียว

​

          “ทำไมลีโอร้องแปลกๆอีกแล้วอะ เหมือนที่มิ้งเคยได้ยินตอนคืนแรกที่ออกจากห้องไปตอนกลางคืนเลย”



          “ห๊ะ? คืนนั้นไปเจอสองคนนั้นด้วยหรอ เห็นอะไรด้วยมั้ย หรือแค่ได้ยินเสียง” เราถาม มุ้งมิ้งส่ายหน้าก่อนจะตอบ



          “มิ้งมองไม่ถนัดง่ะ ตอนนั้นมันมืดมาก ๆ”



          “อ๋ออ..ดีแล้วๆ” เราถอนหายใจโล่งอก ใสๆต่อไปนั่นแหละมิ้ง อย่าพึ่งรู้เลย รู้เยอะแบบเรานี่เรียกแก่แดดล่ะ



          “ไม่เห็นจะดีเลย บอกมิ้งเถอะนะ มิ้งอยากเข้าใจ” มุ้งมิ้งเริ่มรบเร้า เราเม้มปากก่อนจะหันไปหาตัวช่วย



          “คือ...พี่ไฟอธิบายที เค้าไม่รู้จะเล่าไง มุ้งมิ้งใสเกินไปอะ" เราพูดจบพี่ไฟก็กุมหัวตัวเองแล้วส่ายหน้า



          “ยังไม่ต้องรู้แหละ ดีแล้ว”



          "อะ..อา"
​

          เราอยากเดินไปบอกภีมกับลีโอจังเลยว่าห้องมันไม่เก็บเสียง เฮ้อ..







          [ Moongming’s Part ]



          ตอนนี้ก็ใกล้จะหัวค่ำแล้ว มิ้งกับหมอกฟ้าเริ่มหิวหน่อย ๆ แต่ภีมกับลีโอดูท่าจะเหนื่อยกับการอาบน้ำให้พวกเราจึงทำให้พากันหลับยาวทั้งคู่ ส่วนเรื่องที่อยากรู้เมื่อตอนกลางวันก็ยังคงไม่ได้รู้เหมือนเดิม จนกระทั่งสองทุ่มกว่า ๆ ภีมก็ตื่นแล้วรีบเอาอาหารกระป๋องของแมวมาเทให้



          ผมกินไปไม่มากเท่าปกติ เพราะว่ากินแค่พออิ่ม แต่เมื่อภีมหันมาเห็นก็ขมวดคิ้ว



          “มุ้งมิ้งกินเหลือหรอ?” เขาถามอย่างแปลกใจเมื่อเห็นว่ายังมีอาหารอยู่ในจาน



          “ทำไมกินไม่หมด” พี่ไฟถามกึ่งดุ ผมเลยหน้างอ



          “ก็มิ้งอิ่มแล้วเนี่ย” ผมตอบไปตามจริง ถ้าเป็นเมื่อก่อนคือกินต่อจนกินไม่ไหวค่อยเลิกกินมันเลยกลายเป็นกินเยอะอะ แต่ถ้าเอาแค่อิ่มจริง ๆ มิ้งก็ไม่ได้กินมากอะไรอยู่แล้ว



          “ใช่หรอ” เขาถามย้ำ



          “งื้อ อิ่มแล้วจริง ๆ ” ผมยืนยันคำเดิม แต่พี่ไฟก็ดูเหมือนจะไม่เชื่อ



          “กิน ให้ หมด” เขาย้ำทีละคำช้าๆ



          โถ่..พอกินเยอะก็บอกว่าอ้วน

​

          พอกินน้อยก็มาบังคับให้กินให้หมด

​

          จะเอาไงกันแน่เนี่ย

​

          “ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น รู้นะว่าแอบว่าพี่ในใจ”             



          “…” ผมก้มหน้าลง เปล่า ไม่ได้กลัวอะไร แต่เขินที่พี่เขาเรียกแทนตัวเองว่าพี่ง่ะ  มันยังไม่ชินเท่าไหร่ ได้ยินแล้วใจเต้นแรงทุกที ไม่กล้ามองหน้าเลย



          “กลัวอ้วนแล้วไม่น่ารักอะดิ๊?” หมอกฟ้าเอ่ยแซวแบบที่ผมก็ทำได้เพียงก้มหน้างุดกว่าเดิม



          “กินเข้าไปเถอะน่า” พี่ไฟบอกพร้อมกับดันจานข้าวมาให้ตรงหน้า



          “ไม่เอา มิ้งอยากหุ่นดีๆบ้าง” ผมส่ายหัวทั้งที่ยังคงก้มหน้าอยู่ แล้วดันจานข้าวกลับ



          “อย่าดื้อ” เขาพูดเสียงแข็ง ๆ ใส่



          เอาอีกแล้วอะ

​

          มิ้งไม่ชอบจริง ๆ นะ

​

          “อย่าดุกันสิ่” ผมเบะปาก ช้อนตามอย่างเคือง ๆ แต่พี่ไฟเบือนหน้าหนีแล้วดันจานข้าวกลับมาให้อีกครั้ง



          “ก็กินให้หมด”



          “เดี๋ยวอ้วนแล้วทุกคนก็ล้อมิ้งอีกอ่ะ” ผมพูดบ่นพร้อมกับจะดันจานข้าวกลับที่เดิมแต่พี่ไฟใช้เท้าหน้ากดขอบจานเอาไว้ไม่ให้ผมดันได้แล้วใน้มลงมาพูดใกล้ๆ



          “แค่แกล้งเฉยๆน่า พี่ไม่ได้บอกว่าอ้วนแล้วไม่น่ารักสักหน่อย”



          กึก

​

          ผมเบิกตากว้างเมื่อฟังเขาพูดจบ ได้แต่ยืนนิ่งค้างอย่างนั้นด้วยความทำตัวไม่ถูก ขณะที่อีกฝ่ายเองก็นิ่งไปเหมือนกัน



          หมายความว่ามิ้ง..

​

          น่ารัก?

​

          “เอาแล้ว..หลุดพูดเองนะ” หมอกฟ้าพูดกลั้วหัวเราะ



          “กินข้าวเร็ว ๆ ทั้งคู่นั่นแหละ!” พี่ไฟพูดเสียงเข้มใส่แบบไม่หันมามองทางนี้แล้วเดินหนีไปที่อื่นทันที



          “หูยย กลัวจังเลย” หมอกฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียนก่อนจะส่ายหัวอย่างระอา “ทำเป็นโมโหกลบเกลื่อน” เขาบ่นพึมพำแต่ดังพอให้ได้ยิน ผมเหลือบตาไปมองหมอกฟ้าก็พบว่าเขากำลังมองมาทางนี้พร้อมกับยกมุมปากขึ้นยิ้มเล็ก ๆ เลยก้มหน้าก้มตากินอาหารในจานต่อแก้เขินจนหมดเกลี้ยง



          ลืมไปเลยว่าจะลดความอ้วน

​

          ;___;



          เอาไว้พรุ่งนี้แล้วกันนะ..

​

          หรือถ้าพี่ไฟว่าน่ารัก..งะ..งั้น…ไม่ลดแล้วดีมั้ย

​

          [To be continue]





---------------------------------------------------

          ปล.ความคืบหน้าในส่วนเนื้อเรื่องคือเขียนจบแย้ว แต่กำลังรีไรท์บางจุด และProofคำผิด

ส่วนปกได้ภาพร่างแล้วเน้อ  [ยังไม่ได้ตัดเส้นลงสี รอกันแปปนุง นักวาดค่อนข้างยุ่งประมาณนึง]

แต่เอามาอวดคร่าวๆก่อน 5555555


          [รูปขึ้นมั้ยอะ]

(https://scontent.fbkk7-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/19225965_225661941274189_778683153433627225_n.jpg?oh=4957e864b1ef2ccc0584c77d6ecaa2b5&oe=59E21594)

          ละอีก 2 พาร์จจะจบแล้ววววววววววววว


          ต่อจากตอนจบเรามีสเปแถมให้อีกตอนด้วยนะๆ


          ถ้าไม่จุใจ มีสเปเพิ่มอีกในเล่ม(ขายของอีกแล้ว) 55555555555


          เดี๋ยวจะลงตัวอย่างของตอนพิเศษในเล่มให้ด้วย เพื่อแบบใครไม่ชอบตอนพิเศษก็อ่านแค่ในเว็บก็ได้เน้อ


          เอาจริงๆไม่ค่อยซีเรียสเรื่องจำนวนยอดจองขนาดนั้น ถ้าเยอะเราก็ดีใจ แต่ถ้าไม่เยอะเราก็เข้าใจ แฮร่


          เราไม่ได้เขียนเป็นอาชีพ แต่เป็นแค่งานอดิเรก ได้ขนาดนี้เราก็เขินมากแล้ว >< ขอบคุณที่สนับสนุนกันนะคะ


          สนับสนุนในที่นี้เราไม่ได้หมายถึงว่าเฉพาะคนที่ซื้อนะ แต่รวมไปถึงยอดวิวและคอมเม้นที่เป็นกำลังใจให้เรามาโดยตลอดเลยด้วย


          เราไม่โกรธเคืองถ้าจะมีนักอ่านเงาอ่านเรื่องนี้ของเราอยู่


          เราเข้าใจฟีลแหละบางทีชอบแหละ ตามแหละ แต่ไม่รู้จะเม้นว่าไง 5555


          ยังไงเราก็อยากขอบคุณมากๆ ที่ชอบนิยายเรื่องนี้


          ขอบคุณคอมเม้นด้วยที่คอยเป็นกำลังใจให้เราสู้ๆตลอด


          เขียนเรื่องนี้มันยากตรงที่เราต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับแมวค่อนข้างเยอะ แล้วก็นั่งสังเกตพฤติกรรมแมวของเราด้วยว่าเป็นแแบบไหน 5555555 มีความตามติดชีวิตแมวไปอี๊กก


          รู้สึกจะTalkยาวกว่านิยายแล้วป้ะเนี่ย 555555555555 เจอกันสัปดาห์หน้า จุ๊บ!

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 17-06-2017 17:08:22

พี่ไฟมีความเขิน..นนนน แอบฟินไปกะพี่ภีมกับลีโอ โฮะๆๆ  :catrun:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 17-06-2017 17:45:53

กลมๆก็น่ารักดีนะลูกกก เนอะพี่ไฟเนอะ ฮาาา

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: cchompoo ที่ 17-06-2017 18:06:04

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Kkfu ที่ 17-06-2017 18:16:11

ฮือออออออออ มันน่ารักมากๆเลยยยยย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 17-06-2017 19:04:03

อยากให้เขียนเป็นเรื่องยาวจริงๆน้าาาา :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 17-06-2017 19:16:54

น่ารักใสๆมากเลยลูกขา
พ่อกับแม่เล่นกันเองตลอด
แอบสงสารพี่หมาเหมือนเลี้ยงนอกบ้านไว้เฝ้าบ้านอะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 17-06-2017 22:16:33

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 22-06-2017 18:22:23

น้องมิ้งทำไมหนูน่ารักจังเลยลูก :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 10 // p.3 // [17-06-60]
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 25-06-2017 14:29:56

ลูกๆได้ยินหมดแล้วภีมลีโอ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 25-07-2017 23:24:25

ตอนที่ 11 I Love You​

[/u]




          หลังจากวันนั้น น้องก็กลับไปกินปริมาณเท่า ๆ เดิม ถึงแม้จะมีแอบเอาไปให้หมอกฟ้าช่วยกินบ้างก็เถอะ ผมจะถือว่าไม่เห็นแล้วกัน  ไม่รู้ว่าน้องจะอยากผอมลงไปทำไม ตอนนี้ก็ไม่ได้อ้วนอะไรเลย แต่มีน้ำมีนวลเท่านั้นเอง



          ผมหันไปมองก้อนกลมสีขาวที่ยังคงนอนขดอยู่บนเตียงตัวเอง หมอกฟ้าก็เช่นกัน



          ก็นะ..ตอนนี้พึ่งจะตีห้าครึ่งเอง แต่ผมตื่นเช้าจนชินจึงไม่รู้สึงง่วงหรืออยากนอนต่อแล้ว



          ฟึ่บ



          ผมกระโดดลงจากเตียงตัวเองแล้วค่อยๆเดินไปหามุ้งมิ้งที่กำลังหลับตานอนพริ้มอย่างน่าเอ็นดู ริมฝีปากผมยกยิ้มบางๆก่อนจะโน้มลงไปสูดกลิ่นกายเบาๆที่ข้างแก้ม น้องขยับตัวเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่ตื่น จริง ๆ เวลาน้องหลับผมก็แอบมาแต๊ะอั๋งอยู่บ่อยๆไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัวเพราะไม่อยากให้น้องกลัว



          บอกตามตรงว่าไม่มั่นใจในตัวเองเลยว่าน้องจะรู้สึกกับผมแบบที่ผมรู้สึกกับน้องหรือเปล่า เอาจริง ๆ น้องเข้าใจหรือเปล่าเถอะว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร  ถึงแม้เวลาผมแกล้งอ่อยแบบเนียนๆแล้วน้องก็เขินแต่ก็ยังไม่กล้าเข้าข้างตัวเองขนาดนั้นอยู่ดีแหละว่ะ



          "เมี้ยว..."



          ใบหูของผมกระดิกเบา ๆ เมื่อได้ยินเสียงร้องที่ไม่คุ้นหูดังอยู่ไม่ไกล คิดว่าต้นเสียงคงจะอยู่แถวๆหน้าบ้านแน่ ผมออกจากห้องอย่างระมัดระวังไม่ให้มุ้งมิ้งกับหมอกฟ้าที่ยังหลับอยู่ตื่นขึ้น เด็กน่ะ ๆ ยิ่งนอนเยอะยิ่งดีต่อสุขภาพ (ใช่หรือเปล่าไม่รู้ ผมคิดเอาเองว่าใช่มันก็ต้องใช่แหละ)



          เมื่อออกมาถึงสนามหน้าบ้านก็พบว่ามีลูกแมวตัวเล็กสีเทายืนอยู่หน้าบ้าน ไม่มีปลอกคอแต่คิดว่าคงไม่ใช่แมวจรจัดเพราะลักษณะดี ดูแข็งแรงและสะอาด แต่ยังไงก็ไม่ควรไว้ใจแมวแปลกหน้า



          “มีอะไร?” ผมเอ่ยถาม เขามีสีหน้ากังวลเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงของผมที่ดูไม่เป็นมิตรเท่าไหร่



          “ถะ…ถามทางได้มั้ยฮะ ผมหลง ละ..แล้วได้กลิ่นแมวที่นี่ เลยอยากขอความช่วยเหลือ” เสียงเล็กเอ่ยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ  ผมก้าวเข้าไปใกล้อีกฝ่ายมากขึ้น ทำให้เห็นว่าเขาดูหนาวสั่นอยู่ไม่น้อย อีกทั้งขนสีเทานั้นดูเปียกชื้น คงตากน้ำค้างมาทั้งคืนแน่ จึงเดินกลับเข้าบ้านไปคาบผ้าขนหนูผืนเล็กมาส่งให้อีกฝ่ายทางช่องใต้ประตูรั้ว



          “จำลักษณะบ้านตัวเองได้บ้างหรือเปล่าล่ะ เผื่อฉันเคยผ่านไปแถวๆนั้น”



          “ได้ฮะๆ บ้านเท่าๆบ้านของคุณเลย แต่มีน้ำพุใหญ่ๆรูปคุณปลาด้วย” เมื่ออีกฝ่ายพูดถึงน้ำพุรูปปลาผมก็นึกออกทันทีเพราะเคยผ่านไปเห็น ซึ่งก็ห่างจากบ้านผมมากพอสมควร



          “ท้ายหมู่บ้านเลยนี่ ทำไมออกมาไกลขนาดนี้” ผมเผลอขึ้นเสียงดุ อีกฝ่ายสลดลงทันที



          “กะ..ก็..ก็ผมตกใจเสียงปะทัดนี่นา” ท่าทางหงอยๆทำเอาผมสงสาร



          แต่ถ้าจะให้ไปส่งก็คงไม่ได้หรอก ก็จมูกมันบังเอิญได้กลิ่นหอมๆจากลูกแมวที่คงเดินตามมาดูผมแล้วแอบอยู่ที่กระถางต้นไม้ด้านหลังน่ะ หึๆ



          “เดี๋ยวฉันให้เพื่อนพาไปส่งที่บ้าน เธอก็รอตรงนี้ก่อน” พูดจบผมก็กระโดดข้ามรั้วบ้านแล้วกระโดดเข้าไปในบ้านที่อยู่ถัดไปสามหลังก่อนจะส่งเสียงเรียกรุ่นน้องที่รู้จักกัน



          “อลัน! ลงมานี่หน่อย”



          ตึกๆๆๆ



          เสียงฝีเท้าของอลันดังมาจากในตัวบ้าน แปลว่าตื่นแล้วสิ่นะ



          “โห ปลุกแต่เช้า มีไรครับพี่” อีกฝ่ายถามด้วยท่าทางเซ็งๆ พร้อมกับหาวให้เห็นว่ามันยังง่วงอยู่



          อลัน เป็นแมวพันธุ์อเมริกันช็อตแฮร์ลายสีเทาดำ อายุเด็กกว่าผมแค่เดือนเดียว ที่รู้จักกันเพราะเจ้าของเขาเคยมาฝากให้บ้านผมเลี้ยงตอนที่ต้องไปต่างประเทศ ถือว่าบ้านผมมีบุญคุณกับมันล่ะนะ เพราะงั้นขอใช้งานหน่อย



          “ว่างอยู่มั้ย มีลูกแมวหลง แต่กูพาไปส่งไม่ได้”



          “น่ารักป้ะจ๊ะ ถ้าน่ารักผมไปส่งให้” อลันยิ้มกริ่ม ดวงตาฉายแววความเจ้าชู้ออกมาทันที



          “ตัวผู้นะ” ผมเอ่ยยิ้มๆ เพราะเคยเห็นแต่มันจีบแมวตัวเมีย



          “เฮ้ยย ถึงจะเป็นตัวผู้แต่ถ้าน่ารักผมก็โอเค” ผมส่ายหัวเอือมระอาให้กับความหน้าม่อของอีกฝ่าย



          “ไปดูเอาเองแล้วกัน” พูดจบผมเดินนำมาที่บ้าน อีกฝ่ายก็เดินตามมาโดยดี แล้วก็เป็นไปตามคาด เมื่อมันเห็นลูกแมวตัวเล็กสีเทาที่นั่งรออยู่หน้าบ้านก็พุ่งเข้าไปทำความรู้จักทันที



          “โอ๊ะ น่ารักแฮะ พี่ชื่ออลันนะครับ เราชื่ออะไรหืม?” อลันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ลูกแมวสีเทาถึงกับผงะ



          “กะ..เกรวี่ฮะ” อีกฝ่ายตอบกลับไปอย่างตะกุกตะกัก นี่ผมไว้ใจถูกคนหรือเปล่าวะ



          “เดี๋ยวพี่เป็นคนพาเราไปส่งบ้านเอง ไหนเล่ามาซิ บ้านเราลักษณะเป็นยังไงบ้าง พี่เคยไปมาหมดทุกหลังในหมู่บ้านแล้ว พาเรากลับบ้านได้แน่นอน เชื่อสิ่” ผมส่ายหัวเมื่อฟังอลันโม้ แต่ก็ช่างเถอะ มีเรื่องสำคัญที่ต้องไปจัดการ อีกอย่างบ้านหลังนั้นก็ไม่ได้หายากถ้าเคยผ่านใครๆก็ต้องสะดุดตาอยู่แล้ว เพราะไอ้น้ำพุรูปปลาโลมามันอันใหญ่มากและมีอยู่แค่หลังเดียวเท่านั้นจริงๆ



          “กูเข้าบ้านนะ มึงพาไปให้ถูกหลังล่ะ” ผมบอกอลัน มันหันมาพยักหน้า



          “สบายมากพี่”



          “ขอบคุณนะฮะ” เกรย์หันมาค้อมศีรษะให้ผมแล้วเดินคู่กับอลันไป เมื่อเห็นอย่างนั้นผมก็กระโดดข้ามประตูรั้วกลับเข้าไปในบ้าน แล้วก็เห็นพวงหางสีขาวโผล่พ้นกระถางต้นไม้ออกมา แอบอยู่ตรงนั้นสิ่นะ



          “มาทำอะไรตรงนี้” ผมแกล้งถาม ลูกแมวตัวเล็กเบะปาก ช้อนตามองผมทั้งน้ำตาคลอ



          “พี่ไฟนั่นแหละมาทำอะไร”



          “พี่ทำอะไร?”



          “ก็พี่ไฟจะ..จีบมิ้งอยู่นี่ ทำไมคุยกับคนอื่นได้ล่ะ” ลูกแมวตัวเล็กก้มหน้าลงไม่ยอมสบตา



          แปลกใจนิดหน่อยที่อีกฝ่ายรู้จักคำว่าจีบด้วย ก็ผมเนียนจีบมาสักพักใหญ่แล้ว จริงๆก็สนใจน้องมันตั้งแต่เจอกันครั้งแรกนั่นแหละ ไม่งั้นจะเลียขนให้หรอ แล้วยังตอนอื่นๆอีกตั้งหลายครั้งที่ผมแสดงออกมา แต่อีกฝ่ายก็ยังทำตัวเหมือนปกติ แถมยังดูจะกลัว ๆ ผมด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าน้องจะเข้าใจว่าที่ทำไปน่ะ จีบล้วน ๆ เลย



          แล้วท่าทางน่ารัก ๆ ในตอนนี้ก็ทำเอาผมยิ่งรู้สึก..อยากแกล้ง



          “หืม? พี่จีบเราหรอ” ผมแสร้งถาม



          “..อ้าว” น้องเหวอไปเลย อ้าปากค้างแบบนั้นมันน่างับปากจริง ๆ



          “ว่าไง?”



          “พะ..พี่ไฟไม่ได้จีบหรอ” มุ้งมิ้งถามเสียงสั่น อยากฟัดแก้มกลม ๆ นั่นใจจะขาดแน่ต้องทำเป็นนิ่งเอาไว้ก่อน



          “เปล่านี่”



          “..จริงๆหรอ”



          “ครับผม”



          “ถะ..ถ้างั้น ฮึ่ก”



          “เฮ้ย ร้องไห้เลยหรอ” มุ้งมิ้งตาแดงก่ำ น้ำตาที่คลออยู่ไหลลงมาเป็นสาย เมื่อเห็นอย่างนั้นผมจึงดึงน้องเข้ามากอดพร้อมกับเช็ดน้ำตา “ขอโทษครับ ไม่ร้องสิ่”



          “ฮืออออ มิ้งคิดไปเองหรอ มิ้ง..ฮืออออ” ลูกแมวตัวเล็กปล่อยโอออกมาสุดเสียง สองเท้าเล็กๆพยายามดันอกผมเพื่อขืนตัวออกจากอ้อมกอด



          “โอ๋นะครับ ไม่ร้องๆ พี่ล้อเล่น หมอกช่วยพูดหน่อย” ผมหันไปขอความช่วยเหลือหมอกฟ้าที่ยืนมองอยู่สักพักแล้ว แต่อีกฝ่ายเพียงยกมุมปากขึ้นแสยะยิ้ม



          “หึ เราไม่ว่าง เคลียร์เองนะ”



          “เฮ้ย! เดี๋ยวดิ่หมอกฟ้า!”



          “บั้ยบัยยย” หมอกฟ้ายิ้มเยาะก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าบ้านไป ส่วนมุ้งมิ้งก็ยังพยายามดิ้นจากอ้อมแขนผมไม่หยุด



          “ฮือออออ พี่ไฟไปไกลๆเลย มายุ่งกับมิ้งทำไม” มุ้งมิ้งว่าพร้อมกับสะอึกสะอื้น เห็นน้องร้องไห้หนัก ๆ ใจผมยิ่งจะพัง ตั้งใจจะแกล้งเล่น ๆ แต่ไม่ทันคิดว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกแย่ขนาดไหน อีกทั้งน้องยังเด็กมาก จะเซ้นส์ซิทีฟก็ไม่แปลก



          “โถ่ หยุดร้องก่อนเร็ว พี่ล้อเราเล่น”



          “ไม่ ปล่อยมิ้งนะ พี่ไฟอย่ามากอด ฮืออ” น้องสะบัดตัวแรงขึ้น แต่ผมก็ล็อคไว้แน่นกว่า พยายามลูบหัวให้น้องใจเย็นลง น้องไม่ยอมฟังอะไรเลยตอนนี้ ทั้งส่ายหน้าแล้วก็ดิ้นเพื่อให้หลุดจากอ้อมแขนผมอย่างเดียว



          “มุ้งมิ้งฟังพี่ก่อน ฟังพี่ดี ๆ นะครับ” ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง น้องไม่ตอบอะไรกลับ แต่ก็หยุดดิ้น



          “ฮึ่ก..”



          “พี่ชอบเรานะ ที่ผ่านมาพี่ก็จีบอย่างที่เข้าใจนั่นแหละ ไม่ร้องนะครับ” ผมอธิบาย แต่น้องก็ส่ายหน้ากลับรัว ๆ



          “โกหก มิ้งไม่เชื่อ” ร่างเล็กพูดแล้วทำหน้างอ น้ำตายังคงไหลอย่างต่อเนื่อง



          “เชื่อเถอะครับ นะ” ผมพยายามอ้อนวอนด้วยเสียงอ่อนแบบที่ไม่เคยใช้พูดกับใคร โน้มใบหน้าเข้าใกล้แล้วประทับริมฝีปากเบา ๆ ที่หน้าผากของอีกฝ่าย



          จุ้บ



          “อ๊ะ!” มุ้งมิ้งสะดุ้ง ตวัดสายตาไม่พอใจใส่ “มา..ฮึ่ก..จุ้บทำไม ไปจุ้บเขานู้นสิ่” น้องประชดเคือง ๆ



          “เขาไหนล่ะครับ”



          “ก็ที่คุยกันเมื่อกี๊”



          “นั่นใครก็ไม่รู้ ไม่รู้จักจริงๆนะ แล้วอีกอย่างพี่ก็รักเรา พี่ไม่ได้รักเขา”



          “อึก..”



          ลูกแมวตัวเล็กชะงักเมื่อได้ยินคำคำนั้น น้องเลิกขืนตัวออกจากอ้อมแขนแล้ว ผมจึงกระชับตัวของเขาเข้ามากอดให้แน่นขึ้น



          “พี่อาจจะแกล้งเราแรงไปหน่อย แต่ครั้งนี้ขอให้เชื่อคำพูดพี่ เพราะมันไม่ใช่คำที่พี่จะเอามาใช้พูดเล่นๆ”



          “…”



          “พี่รักเราจริง ๆ นะครับ”



          “…”



          “เป็นแฟนกันนะ”



          “…”



          อีกฝ่ายเงียบไปจนผมใจหาย แต่แล้วเมื่อคลายอ้อมกอดลงก็พบว่า..



          …หลับ…



          ครับ..ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่

​

          แต่ไอ้ที่ผมพูดไปเมื่อครู่นี้ก็คงไม่น่าจะได้ยิน

​

          เฮ้อ..ไม่เป็นไร



          ยังมีเวลาให้ผมได้บอกเขาอีกเหลือเฟือ



          แต่แก้มกลมๆน่าฟัดจริงๆ ขอหน่อยแล้วกัน



          ฟอดดดดด









=============================================

คิดถึงกันใช่มั้ยล่าาาาาาาาาาาา

ตอนหน้าจบละนะคะ..

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 25-07-2017 23:40:12

อ้าวชิ่งหลับได้ไงลูกมิ้ง

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 26-07-2017 06:01:02

น่าย๊าก...กกกกกกกกกก   o13

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 26-07-2017 10:26:01

เล่นไม่รู้เรื่องเลยไอ้พี่ไฟ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 26-07-2017 23:17:25

อ่าว หลับกลางอากาศซะอย่างนั้น
มิ้งงงงงง ลูกกกกกก

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 27-07-2017 21:09:33

ไม่อยากให้จบเลยยยยย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 31-07-2017 20:56:58

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: mmacchiato ที่ 11-09-2017 21:01:04

ทำไมพี่ไฟละมุนแบบนี้หล่ะคะลูกกก

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: baibuabuaz ที่ 02-12-2017 08:35:56

รอค่าาาาา

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // ตอนที่ 11 // p.4 // [25-07-60]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 19-12-2017 16:56:16

​

ตอนที่ 12 THE END

           [Morkfah’s Part]



          เรายืนขำพี่ไฟอยู่ในบ้าน สมน้ำหน้า แกล้งเขาดีนัก พึ่งเคยเห็นพี่มันใช้เสียงอ้อนวอนขนาดนี้ ปกติขี้เก็กแค่ไหนก็รู้ๆกันอยู่  พอเห็นว่ามิ้งหลับเราเลยขึ้นไปลากภีมให้ตามลงมาเพื่ออุ้มมุ้งมิ้งเข้าบ้าน ลูกแมวตัวเล็กถูกวางลงบนที่นอนอย่างเบามือ เราแกล้งขึ้นไปนอนกอดมุ้งมิ้งแต่พี่ไฟก็คาบหลังคอเราไปวางอีกเตียงทันทีส่วนตัวเองก็ขึ้นไปนอนกอดมุ้งมิ้งแทน



          โอ๊ย  หมั่นไส้จริงๆ



          เหม็นความรัก!



          เราปล่อยพี่ไฟกับมุ้งมิ้งให้นอนสวีทกันอยู่ในห้องแล้วลงมานอนที่โซฟาในห้องนั่งเล่นแทน วันนี้เป็นวันหยุด ทั้งภีมแล้วก็ลีโอเลยอยู่บ้าน แน่นอนว่าถ้าวันนี้เป็นวันหยุดเมื่อคืนทั้งคู่น่าจะไม่ได้นอน..คงจะตื่นกันเที่ยงๆนู่นแหละ เท่ากับว่าโซฟาเป็นของเรา ^^



          “เฮ้ย!” สี่เท้าต้องหยุดชะงักเมื่อเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นกลับเจอสุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้นิสัยไม่ดีกำลังนอนอยู่บนโซฟาตัดหน้าเราไปก่อนแล้ว



          จิ๊!



          “จะนั่งหรอ มาสิ่” อีกฝ่ายหันมาชวนเมื่อเห็นเราเดินมาทางนี้



          เราเม้มปากชั่งใจ คืออยากนอนเล่นที่โซฟาก็จริงแต่ก็ไม่ได้อยากนอนกับใครอะ เข้าใจเราใช่ป้ะ



          “พี่นอนไปเถอะ” เราบอกแล้วเดินออกไปนั่งทีสวนหน้าบ้านแทน แต่ก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อพี่คิงเดินตามออกมา



          “เข้าไปสิ่ พี่ไม่เข้าไปแล้ว” เขาว่าอย่างนั้นแล้วเดินไปนอนที่โรงจอดรถ



          เรามองเขาอย่างไม่เข้าใจเท่าไหร่ บวกกับรู้สึกแปลกๆ เหมือเราเอาเปรียบเลย



          อันที่จริงเราควรจะรู้สึกดีใจที่ได้นอนคนเดียวสงบๆ แต่ไม่รู้ทำไมถึงกลายเป็นรู้สึกไม่ดีเลย



          เข้าไปนอนกลิ้งในบ้านได้สักพักแดดก็เริ่มออก เราไม่ชอบอากาศร้อนๆเท่าไหร่ เลยใช้เท้ากดไปที่รีโมทแอร์ให้ทำงาน ลีโอวางไว้ที่โต๊ะหน้าโซฟาแล้วก็สอนให้เราเปิด แค่จิ้มลงไปที่ปุ่มที่ใหญ่ที่สุดมันก็ไม่ได้ยากอะไร



          แต่เราอยุ่ในบ้านยังร้อน



          พี่คิงที่อยู่ในโรงจอดรถอบๆจะร้อนมั้ยอะ



          เรารู้มาว่าหมาพันธุ์นี้ชอบอากาศเย็น ๆ ด้วยไม่ใช่หรือไง



          เฮ้อ!



          หลังจากคิดไปคิดมา รู้ตัวอีกทีเราก็อยู่ที่โรงจอดรถแล้ว ร้อนโคตรๆ



          “มานอนไรตรงนี้ เข้าไปข้างในดิ่” เราบอก เขาลืมตาขึ้นมามองเรางงๆ “มองไรเล่า เข้าบ้านดิ่ เราร้อนแล้วนะ” พูดจบเราก็เดินกลับเข้ามาในบ้าน ไม่นานพี่คิงก็เดินตามเข้ามา



          “ไม่กลัวพี่แล้วหรือไง” เขาเอ่ยถามหลังจากเข้ามาในบ้านเรียบร้อย พี่คิงนั่งลงที่ข้างโซฟา ส่วนเราก็กระโดดขึ้นไปนอนบนโซฟาเพราะพื้นมันเย็น



          “ใครกลัว?” เราย้อนถาม เราไม่เคยกลัวใครทั้งนั้นแหละ แค่ไม่อยากเข้าใกล้หรอก



          “เด็กแถวนี้” มองมาทางเราขนาดนั้นไม่พูดชื่อออกมาเลยเล่า!



          “เราไม่เคยกลัว พี่นั่นแหละชอบทำตัวนิสัยไม่ดี”



          “ก็แค่กับไอ้ไฟเท่านั้นแหละน่า”



          ไม่จริงอะ




          “พี่ไฟเล่าตอนที่พี่จะทำอะไรไม่ดีกับมุ้งมิ้งให้เราฟังแล้ว” เราจิกตามองแรงใส่ คิดว่าเราไม่รู้หรือไง



          “เฮ้อ ก็ฟังแต่ไอ้ไฟ” เขาถอนหายใจหน่ายๆ “ตอนนั้นภีมกับลีโอกำลังทำกิจกรรมกันอยู่ พี่เลยพามุ้งมิ้งออกมา แล้วได้กลิ่นไอ้ไฟว่าอยู่ใกล้ๆเลยลองแหย่เล่นซะหน่อยก็แค่นั้น”



          เราขมวดคิ้ว..ไม่รู้ว่าจะเชื่อดีหรือเปล่า แต่ท่าทางอีกฝ่ายก็ดูเหมือนไม่ได้โกหก



          “แล้วตอนนั้นที่เหยียบจานข้าวพี่ไฟอะ” เราถามต่อ อีกฝ่ายแสยะยิ้ม



          “ก็หมั่นไส้”



          เอ้า!



          “นิสัยไม่ดีจริงๆด้วย”



          “ครับๆ นิสัยไม่ดีก็นิสัยไม่ดี”



          เราเลิกสนใจพี่คิงแล้วขดตัวซุกเข้ากับโซฟา



          รู้มั้ย..



          แมวใช้เวลา 75 เปอร์เซ็นต์ต่อ 1 วันในการนอน



          เพราะงั้นตอนนี้เราจะใช้โควตา 75 เปอร์เซ็นต์ ของเราแล้ว



          นอนละ



          ฝันดี z Z









          [Moongming’s Part]



          อื้อ..อุ่นจัง

​

          ผมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นก็พบว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมแขนของพี่ไฟ ความอบอุ่นที่โอบรอบตัวแบบนี้ทำให้คิดถึงหม่ามี๊จังเลย



          ผมขยับตัวเขาหาไออุ่นจากอีกฝ่ายให้แนบชิดยิ่งกว่าเดิม แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้โกรธพี่ไฟอยู่จึงผละออก



          ไม่กอดแล้ว!



          พลั่ก!



          ผมผลักพี่ไฟออกแรงๆ แต่ด้วยความที่อีกฝ่ายตัวโตกว่ามากจึงแทบไม่ขยับเลยสักนิดเลยพยายามขยับตัวดิ้นออกจากอ้อมแขนของเขาแทน



          “ตื่นแล้วหรอ” เขาค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วถามด้วยน้ำเสียงงัวเงียขณะที่ผมดิ้นขนเกือบหลุดแล้ว



          “อือ” ผมตอบสั้นๆ



          เขาขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าผมกำลังพยายามหนีออกจากอ้อมแขนจึงคว้าตัวเข้าไปกอดจนแน่น



          “พี่ไฟ ปล่อย!!” ผมโวยวาย แต่เขาไม่สนใจ อีกทั้งยังยิ้มมุมปากก่อนจะกระซิบที่ข้างหู



          “อยากกอด”



          “ไม่ให้กอด! มิ้งหิวแล้ว มิ้งจะลุก”



          “อย่าพึ่งสิ่ เมื่อคืนยังเคลียร์กันไม่จบนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเว้าวอน แต่ใครสนล่ะ



          “มิ้งไม่มีอะไรจะคุยกับพี่”



          “แต่พี่มี”



          เอาแต่ใจ!



          “…” ผมไม่ตอบ พลิกตัวหันหน้าไปอีกทาง กลายเป็นว่าตอนนี้พี่ไฟนอนกอดผมจากทางด้านหลังแทน



          “อย่าหลับตอนพี่กำลังพูดอีกล่ะ”



          “…”



          เมื่อเห็นว่าผมยังคงไม่ตอบ เขาจึงขยับเอาคางมาเกยบนไหล่



          โง้ยย มันจักจี้นะ



          อย่าหายใจใส่แก้มกันแบบนี้สิ่



          “คบกันนะ” เสียงทุ้มกระซิบข้างหู



          “ฮะ?” ผมชะงัก หันกลับไปมองหน้าอีกฝ่าย “พี่ไฟว่าไงนะ”



          “ตกใจอะไรขนาดนั้น” เขาหัวเราะเบาๆ พร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาให้จมูกชนกัน



          “ตะ…ตอนมิ้งหลับ พี่ไฟพูดแบบนี้หรอ”



          “ก็ใช่น่ะสิ่ รอคำตอบตั้งนานด้วย เห็นเงียบไปก็นึกว่าเราจะปฏิเสธพี่แล้ว ที่ไหนได้..หลับ” เขาเอ่ยยิ้มๆ ส่วนผมน่ะเขินจนมุดเข้ากับอกอีกฝ่ายแทน ไม่กล้าจ้องตาแล้ว



          “ก็พอร้องไห้แล้วมันใช่พลังงานเยอะนี่นา พี่นั่นแหละผิด” ผมบ่นงุ้งงิ้งในลำคอ เขาลูบหัวผมอย่างเอ็นดูแล้วจูบเบาๆที่หน้าผาก



          “โอเค พี่ยอมรับผิดก็ได้ แล้วเราอะ จะยอมคบกับพี่ได้ยัง”



          ผมเม้มปาก ก่อนจะพยักหน้าลง



          “…อืม”



          “ว่าไงนะ ดังๆหน่อย”



          “ก็อืมไง” แกล้งไม่ได้ยินใช่ไหมเนี่ย!



          “อืมอะไรอะ”



          “ก็ตกลงไง คบกัน!! ดังพอยังเล่า!!” ผมตะโกนลั่น ขณะที่อีกฝ่ายหัวเราะแล้วก็ยิ้มอย่างพอใจ



          “เอาดังอีกซิ” พี่ไฟยิ้มกวน ๆ ใส่ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ



          “ไม่พูดแล้ว ไปไกลๆเลย”



          “ไปไกลก็หอมไม่ได้ดิ่” พูดจบก็โน้มใบหน้าลงมาอย่างรวดเร็ว



          ฟอดดดดดด



          “พี่ไฟ!!!!” ผมตีไหล่เขาเสียงดัง คิดถูกหรือคิดผิดที่ตอบตกลงเนี่ย



          “ตาแก่ฉวยโอกาส” เสียงหมอกฟ้าตะโกนว่าพี่ไฟ โง้ยย ลืมไปเลยว่าหมอกฟ้าก็อยุ่ในห้อง แปลว่าเห็นหมดเลยใช่มั้ย



          อายง่ะ -///-



          “แก่แต่มีแฟนแล้วกัน” พี่ไฟแสยะยิ้มกวนๆใส่หมอกฟ้า



          “ข่มหรอ ข่มหรออ!!” หมอกฟ้าตาโต มองจิกกลับมาแรงมาก อย่าพึ่งตีกันนะ ใจเย็นๆ “เดียวเราจะมีแฟนให้ดู!”





           [END]

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // THE END // p.4 // [19-12-60]
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 19-12-2017 20:03:56

ว่าที่แฟนหมอกฟ้า..คือพี่คิงหรือเปล่า??? จบแล้วจริงเหรอ เอาอี๊ก..กกกกกกก :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ // THE END // p.4 // [19-12-60]
เริ่มหัวข้อโดย: Khunkwanz ที่ 20-12-2017 07:23:39

แงงง น่ารักมากค่ะ ><

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 10-07-2018 21:39:32

SPECIAL I


           "ไง เด็กๆ"


           "เชี่ย พี่คิง! เราจะฟ้องลีโอว่าพี่แอบขึ้นมาห้องเรา" หมอกฟ้าโวยลั่นเมื่อจู่ๆพี่คิงก็โผล่ขึ้นมาที่ชั้นสองของบ้าน


           "ทำไมใจร้ายจังวะ แค่จะมาทักทายมุ้งมิ้ง เนอะ" เขาหันมาทางผมที่ทำได้เพียงส่ายหน้างงๆ


           "ไม่รู้ครับ" เนอะอะไรง่ะ ผมก็ไม่ได้รู้มาก่อนนี่ว่าพี่เขาจะมา


           " ไปซะที เราเหม็น" หมอกฟ้าเอ่ยอย่างไม่พอใจพร้อมกับหายใจออกแรงๆ


           "เหม็นอะไร ตัวพี่หอมจะตาย..มาดมสิ่"


           "ไม่โว้ย! พี่ไฟเล่าให้เราฟังหมดแล้วนะเรื่องที่พี่จะทำอะไรมุ้งมิ้งน่ะ ไปไกลๆก่อนที่เล็บเราจะไปฝากรอยไว้ที่หน้าพี่"


           "โห น่ากลัวมาก" พี่คิงยิ้มกวนประสาทใส่หมอกฟ้า ทำให้อีกฝ่ายยิ่งไม่สบอารมณ์เข้าไปใหญ่


           "กูพึ่งรู้ว่าหมาได้รับอนุญาตให้ขึ้นมาชั้นสองของบ้านได้" เสียงเข้มของพี่ไฟดังขึ้นขัดการสนทนาระหว่างหมอกฟ้ากับพี่คิง


           " ได้ไม่ได้แล้วไง เจ้านายไม่อยู่ทั้งคู่ ใครจะรู้"


           "ก็ได้รู้แน่ แค่ฉันลากลีโอมาดูขนหมาที่หล่นเต็มพรมนี่" พี่ไฟแสยะยิ้มอย่างคนเหนือกว่า


           “หึ มาเยี่ยมนิดเยี่ยมหน่อยทำเป็นหวงถิ่น ถ้าคราวหน้าลูกแมวแถวนี้หลงไปแถวๆห้องกู อย่าคิดว่าจะรอดออกมา"


           พี่คิงพูดทิ้งท้ายไว้อย่างนั้นก่อนจะยอมเดินกลับลงไปที่ด้านล่าง


           "มิ้ง เราจะอธิบายกฎแบบจริงจังนะโอเคมั้ย" หมอกฟ้าหันมาพูดกับผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง


           "อื้อ"


           "ข้อแรก ห้ามออกจากห้องนอนตอนกลางคืน ไม่ว่าจะได้ยินเสียงลีโอร้องแปลกๆหรืออะไรก็ตาม"


           "ทำไมอะ ลีโอร้องมิ้งต้องไปช่วยสิ่" ผมขมวดคิ้วพร้อมกับถามอย่างไม่เข้าใจ


           "..."


           "...?" ผมเอียงคอมองอีกฝ่าย รอคำตอบ หมอกฟ้าแทบจะยกเท้าก่ายหน้าผากเลย ผมถามอะไรผิดอ่า


           "...พี่ไฟอธิบายที เราไม่รู้จะเล่าไง มุ้งมิ้งใสเกินไปอะ"


           "เฮ้อ มันไม่ใช่เรื่องของเด็กไง เอาเป็นว่าอย่าออกจากห้องทุกกรณี ถ้ามันอดไม่ได้จริงๆก็เรียกฉันหรือหมอกฟ้าให้ออกไปด้วย เข้าใจไหม"


           "มิ้งเข้าใจก็ได้"


           "ดี"


           "ข้อสองคือ ห้ามไปใกล้ห้องไอ้พี่คิง"
           

           "ทะ--"


           "ไม่ต้องถาม" พี่ไฟพูดขัดเมื่อผมกำลังจะถามเหตุผล


           "ง่ะ"


           "ข้อสาม ห้ามออกไปเดินเล่นหน้าบ้านคนเดียว"


           "..." ผมพยักหน้า จริงๆก็อยากถามแต่ดูหน้าพี่ไฟแล้วไม่ถามดีกว่า


           "แค่นี้แหละ ทำได้มั้ย"


           "ก็ได้" ผมพยักหน้าตอบรับ
           

           "ถ้าทำผิดกฏ จะโดนลงโทษ" พี่ไฟเอ่ยพร้อมกับขยับหน้าเข้ามาใกล้..กะ..ใกล้เกินไปแล้วว!!


           “พี่ไฟถะ..ถอยออกไปก่อน”


           “ทำไม”


           “มันใกล้เกินไป”


           “พูดว่าอะไรนะพี่ไม่ค่อยได้ยิน สงสัยยืนไกลกันเกินไป” เขาเอ่ยพร้อมกับขยับใบหน้าเข้ามาชิด ลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดข้างแก้มทำเอาผมสั่นไปทั้งตัวละใจ


           “มะ..หมอกฟ้าช่วยมิ้งด้วย” ผมร้องขอความช่วยเหลือ หากแต่หมอกฟ้าก็เพียงแค่หัวเราะบัวๆก่อนจะเดินไปนอนต่อ


           เง้อ


           ไม่ได้นะหมอกฟ้ากลับมาก่อนเซ่!!


           “กลัวอะไรขนาดนั้น” พี่ไฟถามปนหัวเราะเบาๆเมื่อเห็นผมสั่นไม่หยุด


           “พี่ไฟก็อย่ามาใกล้นักสิ”


           “พี่อยากอยู่ใกล้ๆแฟนไม่ได้หรอ”


           ฟอดดด


           “พี่ไฟ!!”


           ตั้งใจจะให้เขินตายไปเลยใช่มั้ย


           แง๊..


           “รักนะครับ”


           “ระ..รู้แล้ว” ผมตอบกลับไปอย่างตุกุกตะกัก อยู่ดีๆมาบอกรักทำไมเล่า


           “พี่ขี้หึงมากๆด้วย อย่าไปใกล้ไอ้คิงมันมากนัก เข้าใจมั้ย”


           “งือ..เข้าใจแล้ว พี่ไฟก็ถอยไปได้แล้ว” ผมพยายามใช้เท้าหน้าดันให้พี่ไฟขยับออกไป แต่อีกฝ่ายไม่ขยับเลยสักนิด


           ฮื่ย


           นี่ดันสุดแรงแล้วนะ


           “ขอหอมอีกที”


           ฟอดดด


           “พี่ไฟ!!” หอมบ่อยขนาดนี้ ถ้าแก้มมิ้งช้ำขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ




           ----------------------------------------------------------




DO U MISS ME?

APOLOGIZE FOR LATE

ALWAYS LOVE U



LadyYuly

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 10-07-2018 22:49:25

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: patompong888 ที่ 10-07-2018 23:01:00

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 10-07-2018 23:16:21

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 11-07-2018 01:30:19

แง่มมม นึกว่าตาฝาดนะเนี่ยย ขอคู่ให้พี่คิงกับหมอกฟ้าหน่อยค่าา เอ๊ะๆหรือจะให้คู่กันเองดีน้าา คึคึ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: nittanid33333 ที่ 12-07-2018 13:52:24

นว้องงงง มีแต่คำว่านว้องงงง  :ling3:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: patompong888 ที่ 17-07-2018 20:40:12

  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: มนุษย์บิน ที่ 18-07-2018 18:09:57

 :L2: :3123: :L2: อมยิ้มทั้งเรื่องเลยน่ารักมากกกก

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 18-07-2018 23:19:14

น้องงงง ทำไมออกไปช่วยไม่ได้ล่ะ? นั่นสินะ ฮาาาา
น่าเอ็นดูอีกแล้ววววว

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] SPECIAL 10/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 22-07-2018 14:44:05

เรื่องแมว ๆ นี่น่ารักจริง ๆ ด้วย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] แจ้งข่าว 20/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 20-12-2018 22:07:18

มี E-Book แล้วนะค้าาา
ที่Website MEB เลยย ราคา 199 บาท [จำนวนหน้ารวม 205 หน้า]

มีตอนพิเศษ 5 ตอน ประมาณ 30-40หน้าค่ะ(เราไม่แน่ใจจำนวนหน้า T^T)


รูปเล่มยังไม่มีแพลนรีปริ้นท์นะคะ คิดว่าน่าจะไม่รีแล้วจ้า หรือถ้ารีจริงๆคงเป็นตอนเราเรียนจบ (อีก4ปีนู้นเลย)

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] แจ้งข่าว 20/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: megatef4 ที่ 22-12-2018 03:52:57

น่ารักมาก แต่เราทาสหมา 555  ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆค่า :L2:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ [จบแล้ว] แจ้งข่าว 20/7/61
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 25-12-2018 01:17:49

น่ารักทุกคู่  :-[

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: lostinthelight ที่ 27-12-2018 20:33:48

น้องมุ้งมิ้งน้ารักมากกกกกกๆ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 27-12-2018 21:36:09

น่ารักดีค่ะ เอ็นดูน้องมิ้ง  :hao7:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: skies ที่ 06-01-2019 02:13:26

น่ารักกก งื้ออยากฟัดจังเลย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Petit.K ที่ 11-02-2019 10:03:30

แงงงง น่ารักจังเลยยย น้องง ดีต่อใจมาก ทาสแมวคือตายยย

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Morgen ที่ 11-02-2019 21:59:36

น่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: วายซ่า ที่ 17-02-2019 06:46:05

เด็กๆ น่ารักน่าฟัดกันจัง.   o18

สงสารพี่คิง ดูเหงาๆ ปกติหมาพันธ์พี่คิงจะพลังงานเยอะ ชอบหนีออกจากบ้าน

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: q.tr ที่ 20-02-2019 09:01:57

น่ารักมากๆ เอ็นดูววว  :m1:

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Psycho ที่ 24-02-2019 08:29:50

พี่คิงไม่ใช่ตัวเล็กๆ คู่กับหมอกสงสารน้อง

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Mookku_ps ที่ 11-03-2019 08:33:32

น่ารักๆ อยากฟัดมุ้งมิ้ง :-[

หัวข้อ: Re: [ เรื่องสั้นจบแล้ว ] Cat's diary รักแมวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 11-03-2019 09:42:48

น่ารักมากๆ  :กอด1: