หัวข้อ: ด้ายแดง ตอนพิเศษ เรื่องของมะนาวและพี่ดอกไม้ P72 [05/04/17]

[colorofthewind21]

ทำไมภามยังอ่อนแอ ทำไมไม่เชื่อใจกัน รีบกลับมาแล้วกันนะ

[momonuke]

ตอนเห็นอัพคือกรีดร้องออกมาเลยค่ะ ฮือออ
แล้วพออ่านจบก็กรีดร้องเหมือนกัน
ค้างงงงง
ฮืออออออออออออออ

[pui]

 

[manami1155]

อ้าว...เฮ้ย...ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นิน่า
นึกว่าพอเคลียเรื่องกรณ์อินกับคุณพ่อจบแล้ว
จะกลับมาหวานชื่นแบบฟ้าหลังฝน
แต่ทำไมดันเปนอึมครึมกว่าเดิม
อุปสรรคเยอะแท้หนอพี่ดีนน้องภาม
 

[kinjikung]

 ห่างกันซักพัก ไม่นะ ยังหวานน้อยอยู่เลย รู้สึกหน่วง

[spy_dummy]

เสียน้ำตายามดึกจนได้ 

ความไม่เข้าใจ ทิฐิ ความอ่อนแอ นำพาความเศร้าความเจ็บปวดมาสู่ทุกคน

แต่อย่างน้อยสิ่งดีๆ ก็บังเกิดจากการให้อภัย

คนตายหมดทุกข์

คนเป็นต้องก้าวเดินต่อไป ส่วนจะเลือกเดินเส้นทางไหน สักวันเวลาคงมีคำเฉลย

[MayA@TK]

ร้องไห้ตามตอนได้รู้ว่าที่จริงแล้วพ่ออินและกรณ์จัดงานศพให้ลูกได้อยู่ด้วยกัน
แล้วยังหน่วงตอนน้องขอห่างกับพี่เพื่อทบทวนตัวเองอีก

 

[Ryoooo]

น้องภามลูกกกกกกก
ทำเค้าร้องไห้อ่าาาาาา
มันเป็นตอนที่คลี่คลายเรื่องราวของอินกับพี่กรณ์นะ
แต่มันก็เหมือนตอนเริ่มต้นของภามกับพี่ดีน
แต่เราไม่อยากให้ห่างกันเลยยย
ทยทวนใกล้ๆกันไม่ได้เรอะ อืออออออ


"พักผ่อนได้แล้วครับพ่อ"
ประโยคนี้น้ำตาหยดแม่ะๆ
แต่สะอื้นมาตั้งแต่ตอนที่ลุงกฤตเริ่มเล่าละนะ
มันเศร้า และบีบคั้น แต่ความทุกข์ทั้งหมดได้รับการบอกเล่า
เราก็ดีใจ

ทบทวนหัวใจกันแล้ว ได้ความว่ายังไง รีบมาบอกเค้านะ
เค้ารออยู่ที่สุวรรณภูมิ(?)

ขอให้รักกันจากนี้และตลอดไป

[BAKA]

อ่านไปน้ำตาไหลไป ฮืออออออ บีบคั้นละเกินนน

เอาแค่นี้พอเทาๆ ก็พอแล้วเนอะ มากกว่านี้สงสารทุกคนเลย ฮือออออ

[alternative]

น้ำตาไหลเลย

ความตายพรากทุกอย่างจริง ๆ

คนเขียนรักษาสุขภาพนะ ขอให้แข็งแรง

[Chise]

ร้องตามเลยจริงๆ ยิ่งฉากย้อนอดีตทำเอาน้ำตาท่วมเลย
รอตอนจบ ถึงตอนั้นน้องภามพี่ดีนคงหาคำตอบให้กับตัวเองได้แล้ว
รอเค้ากลับมาหวานกันใหม่

[Kkookai]

อารมณ์เปลี่ยนกะทันหันร้องไห้น้ำตาท่วมอยู่ดีๆ...ก็หักมุมกันซะงั้น.."เราห่างกันสักพัก"คืออะไรคะลูกนู๋ภาม...

[QXanth139]

เพลงหวานมาเลยค่ะ ห่างกันสักพัก~ จบแล้วค้างกว่าเดิมไปอีก แต่ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอ เสียใจจัง

[B52]

 

[Pisoi]

หมดเรื่องอดีต ก็มาเรื่องปัจจุบัน โถ่ สงสารน้อง

[•♀NoM!_KunG♀•]

มันต้องผ่านกันไปได้เนาะ

[alien.aiiwz]

น้ำตาท่วมตอนเลย
บีบหัวใจมาก
  
รอตอนหน้านะคะ
 

[ryokijung]

เป็นอีกตอนที่เรียกได้ว่า ที่สุดของความเศร้า น้ำตาหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย สงสารตัวละครเหลือเกิน ดึงอารมณ์มาก 

[@Iriz]

สงสารทั้งคู่เลย

[mooping-7]

  ทำไมยังเศร้าอยู่อะ

[snowboxs]

น้ำตาไหลพรากๆ
มันก็จริงของน้องนะ
เจอมาขนาดนั้น
คงต้องการความั่นใจ
ความรักที่เป็นความรัก
ไม่ใช่การเห็นแก่ตัว

[205arr]

พูดอะไรไม่ออกเลย
แต่ก็เข้าใจอารมณ์น้องภามนะ
คนเขียนถ่ายทอดออกมาได้ดีจังเลยค่ะ
ก็เพราะรักมาก เลยครุ่นคิดมาก
 
ปล.อยากอ่านตอนสุดท้ายเเบบเขินตัวบิดจัง อิอิ

[MyLavenderLand]

ทุกข์ใดไม่เท่า ทุกข์จากความคิดตัวเอง

[tohtoejung]

สู้ๆค่าาา
รักด้ายแดง รักลูกสาวภาม รักลูกเขยดีน
ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ

[หมอตัวเปียก]

ก็ดีนะ จะได้มีเวลาทบทวนความรู้สึกกันและกัน แต่จริง ๆ แล้วคิดว่าทั้งคู่รักกันนั้นแหละ

[p_phai]

 

[arij-iris]

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
หวังว่าจะจบด้วยดีค่ะ

[❣☾月亮☽❣]

     แง้ รู้สึกหน่วงมากแต่เราเข้าใจนะว่าทำไมน้องภามถึงคิดแบบนั้น
น้องคงขอเวลาและที่ที่จะทบทวนอะไรหลายๆอย่างเนอะ
แต่เราเชื่อมั่นในอานุภาพของความรักของทั้งดีนและภามค่ะ ไม่ใช่แค่ด้ายแดง รอบทสรุปนะคะ 
ดูแลสุขภาพสม่ำเสมอนะคะคนเขียน

[donutnoi]

สงสารทุกคนเลย 

[PetitDragon]

อ้าว