"คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน  (อ่าน 350256 ครั้ง)

ออฟไลน์ ♥KïssKïss_KÚRÚ♥

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 323
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
แง่มๆๆๆ

มารอดูว่าจะแหกกฏอะไร


yee

  • บุคคลทั่วไป
ไม่ว่ากันคับ o18

NuPaTT

  • บุคคลทั่วไป
ใกล้จบแระดิคระเนี่ย :sad4:

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
โอ้ววววววว

รอตอนหน้า  อยากรู้ว่ามันแหกยังไง

 :z2:

dokjarn

  • บุคคลทั่วไป
:haun4:

พี่ดินไม่เคยทำให้คนอ่านผิดหวังเลยจริง ๆ
:jul1:
กำลังรอพี่ดิน...แหก...กฎ    อิ อิ...

รับรองใครเจอพี่ดิน...ไม่ว่าหญิง ชาย
:oo1:
คงจะ..แ..ก ทุกราย  คนอ่านก็ลุ้นกันไป...555

 :z2: :pig4: :z10:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-12-2008 22:51:29 โดย dokjarn »

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
คงใกล้จบเต็มที่แล้วสิเนี่ย

ตามลุ้นค่ะ

muhan

  • บุคคลทั่วไป
 :pighaun: :m25:ตายกันพอดี เจอพี่ดินบ่อยๆมีหวังตายคาที่ เฮ้อ...


ออฟไลน์ both^^

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +730/-4
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

พี่คิมก็เสร็จไปอีกราย...เย้

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
บทที่ 53 บัณฑิตใหม่-ถูกหิ้ว...

แล้ว... ผมก็เห็นรหัสของตัวผมเอง...

262_ _ _ _ _ Mr._ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ ……… P

อักษรตัวอื่นผมมองอย่างเจนตา... แต่ไอ้อักษร...พี (P) ตัวสุดท้ายนั่นสิ... ทำผมมือเย็นเฉียบ... ตาเบิกโพลง....

ผ่าน... ผมผ่านแล้ว... ผมจบแล้ว...ไอ้ดิน... มึงเรียนจบแล้ว... หลังจากความเพียรพยายามมาสี่ปีครึ่ง... ในที่สุด มึงก็จบเป็นบัณทิตกับเขาเสียที... กว่าจะได้... มันก็แลกกับอะไรหลายๆ อย่าง

ผมเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างงงๆ... รู้สึกตัวอีกที ผมก็นั่งอยู่ที่โรงอาหารหลังตึก... นานพอดู...

ภาพ ต่างๆ ผ่านเข้ามาในความคิดของผม... วันแรกที่ผมพลาดจากการสอบเอ็นทรานส์ ก้าวเดินเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยเปิดแห่งนี้... ความเจ็บปวดจากความผิดหวัง ค่อยๆ ถูกชะล้าง เยียวยา ด้วยความปราณีของผู้เป็นเจ้าของนาม ที่นั่งอยู่บนแท่นศิลา ณ. จุดกึ่งกลางของมหาวิทยาลัย

ภาค การศึกษาแรกผ่านไป ผมค่อยๆ ปรับตัวให้เข้ากับการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยเปิดแห่งนี้... ทีละภาคการศึกษา ความแข็งแกร่ง จากการที่เราต้องดูแลตัวเองในทุกๆ ด้าน หล่อหลอมให้ผมเป็นวันนี้...

ภาพของคนที่ทำผมเจ็บที่สุดในชีวิต ผมก็พบเธอครั้งแรกที่นี่...

สี่ ปีที่ผ่านมา ทั้งความทุกข์ ทั้งความสุข ผมก็ประสบที่นี่... และหลังจากนี้... หลังจากวันนี้... ผมก็จะกลายเป็นบัณทิต... ที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิลำพอง ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างเต็มภาคภูมิ... ทิ้งชีวิตด้านมืดให้ถูกกลบฝังไว้ที่สุสานแห่งอดีต...

ผม เดินไปที่อนุสาวรีย์ พ่อขุนฯ คุกเข่า พนมมือไหว้ อธิษฐานจิต “ผมสัญญา... ว่าผมจะเป็นคนดี... สร้างชีวิตก้าวไปข้างหน้า สร้างชื่อเสียงให้แก่สถาบันแห่งนี้... ขอพรให้ผมประสบความสำเร็จอย่างที่หวังไว้ด้วยเถิด....

...............................

ตลอด เช้าวันนั้น ผมใช้เวลาในการติดต่อสำนักวัดผลและประเมินผล เพื่อเดินเรื่องจบการศึกษา... กว่าจะเสร็จก็ร่วมบ่ายสองโมงกว่า... เสร็จแล้วโทรไปบอกพี่รัตน์ ขอลาหยุดสักสองสามวัน เพื่อจะนำข่าวดีไปบอกป๊ากับม๊า ที่ต่างจังหวัด พี่รัตน์แสดงความยินดีกับผมด้วย และบอกว่า เป็นเด็กในร้านคนแรกที่จบปริญญาตรี...

เดิน ออกจากมหาวิทยาลัย กลับไปที่หอ ด้วยหัวใจพองโต ระยะทางจากมหาวิทยาลัยไปถึงที่หอผมก็ไกลพอดู ต้องผ่านสนามกีฬาฯ ด้วย แต่ผมก็เลือกที่จะเดิน... มันเหมือน ภาระอันใหญ่หลวงได้หมดลง รู้สึกเหมือนเบาสบายอย่างบอกไม่ถูก....

ทาง เท้าฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัย... ค่อนข้างปลอดคน เพราะ ยังเวลาบ่าย คนยังไม่เลิกงาน... ผมเดินเรื่อยๆ อย่างไม่เร่งรีบ แต่แล้วก็มีรถเบนซ์สีดำสนิท ติดฟิล์มทึบขับเข้ามาจอดเทียบข้างๆ ทางเท้าที่ผมเดินอยู่ กระจกด้านหน้าฝั่งผู้โดยสารเลื่อนลง

“น้อง จ๊ะ... พี่ถามอะไรหน่อยสิ...” มีเสียงถามออกมาจากในรถเบนซ์คันนั้น ผมก้มมอง เป็นผู้หญิง วัยประมาณสามสิบต้นๆ แต่งตัวดี... สวยเฉี่ยว ขับมาคนเดียว...

“ครับ...” ผมตอบรับอย่างงงๆ

“ไปลาดพร้าวสะพานสอง ทางไหนจ๊ะ...”

ผม ยืนขึ้นมอง... “พี่ต้องกลับรถ ไปเข้าซอยมหาดไทยทางโน้นครับ...” ผมชี้กลับไปซอยที่เดินผ่านมาไม่นาน “มันจะทะลุออกลาดพร้าวได้... เลี้ยวซ้ายไปอีกหน่อยก็ถึงครับ” ผมบอกทางอย่างละเอียดที่คนทั่วไปจะขับไปได้อย่างไม่หลงทาง... แต่แล้ว

“น้องว่างหรือเปล่าจ๊ะ... ไปส่งพี่หน่อยสิ เดี๋ยวพี่ให้ค่ารถกลับ”

ผมดูนาฬิกา... บ่ายสาม... วันนี้ไม่ต้องไปทำงาน กลับบ้านก็ไม่ทันแล้ว พรุ่งนี้ค่อยกลับตอนสายๆ...

“น่า...นะ... พี่ไปไม่ถูก... กลัวหลงน่ะจ้ะ...” หญิงสาวในรถอ้อนวอน...

“ครับได้...” ผมพยักหน้า...ก่อนจะเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง... พอปิดประตูสนิทรถก็พุ่งปราดออกไปทันที...

“พี่ชื่อปัทมา เรียกพี่ปัท ก็ได้... น้องชื่ออะไรจ๊ะ...”

“ดินครับ”

พี่ปัทหันมามองหน้าผม... “ดิน... ชื่อเท่จังเลย...”

“พี่ไม่เลี้ยวเหรอครับ” ผมถาม เพราะพี่ปัทขับเลยทางเลี้ยวกลับรถมาแล้ว

พี่ปัทหันมายิ้มให้... พูดหน้าตาเฉย “พี่อยากหาคนคุยด้วยน่ะ ดิน...”

เท่า นี้ผมก็รู้แล้ว ว่าพี่ปัทหมายถึงอะไร... เคยได้ยินอยู่เหมือนกันในกลุ่มเพื่อนๆ ว่าถูกผู้หญิงหิ้ว... ผมยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง จนกระทั่งวันนี้ ที่โดนกับตัวเอง...

พี่ ปัทขับรถเร็วมาก แผล็บเดียวเราก็อยู่ด้วยกันบนคอนโดแบบห้องชุดแห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงเทพฯ มองออกไปเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา เหมือนของพี่คิม แต่ คนละมุมของกรุงเทพฯ

ผมเดินไปที่หน้าต่างริมระเบียง ห้องของพี่ปัทอยู่สูงพอสมควร จึงมองเห็นทิวทัศน์ของกรุงเทพยามเย็นสุดลูกหูลูกตา...

“สวยไหม ดิน”

ผมหันมายิ้มให้... รู้อยู่แล้วว่าพี่ปัทอยากให้ผมทำอะไร... “สวยครับ... แต่...”

“แต่อะไรจ๊ะ...”

“คนข้างๆ ผมสวยกว่า...” ผมหยอดคำหวาน เล่นเอาพี่ปัทหน้าแดง... มองอย่างนี้พี่ปัทยิ่งสวยถูกใจผม....

“เจ้า ชู้ไม่เบานะ เรา...” เงียบไปสักครู่ พี่ปัทก็เดินมาตรงหน้าผม... “พี่ขับรถตามเธอมาตั้งแต่หน้ามหาวิทยาลัย... พี่ชอบเธอจัง ชอบที่เธอแต่งชุดนักศึกษา สะอาด ไม่หล่อ แต่เท่ห์ ที่สุด”

วัน นั้นผมอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตขาวแขนยาว กับกางเกงยีนส์สีซีดคล้ายกับนักศึกษาทั่วๆ ไป... พี่ปัทยื่นมือมาที่กระดุมเม็ดบน ค่อยๆ แกะออก ทีละเม็ดๆ... แล้วสอดมือเข้าไปลูบกล้ามหน้าอกผม....

“ขอบคุณครับ ที่ชม แต่ตอนนี้ไม่อยากเห็นผมแต่งชุดนักศึกษาแล้วใช่ไหมครับ...พี่”

พี่ ปัทหัวเราะหวานพริ้ว... ขณะที่ผมรวบร่างบางๆ ของพี่เค้าเข้ามากอด...ค่อยๆ ก้มหน้าลงไปบรรจงจูบที่ริมฝีปากของพี่ปัทเบาๆ ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกับปลายลิ้นของพี่ปัทอย่างชำนาญเชิง...

พัก ใหญ่ ผมถึงค่อยถอนริมฝีปากออกมา แล้วไล่ละจมูกโด่งๆ เรื่อยไปถึงติ่งหู มือสองข้างทำหน้าที่... ไม่นานพี่ปัทก็เปลือยเปล่าขาวโพลงอยู่ในอ้อมกอดของผม...

ผม ค่อยๆ โอบร่างของพี่ปัทให้นอนลงบนโซฟานอนตัวยาว... นั่งมองความขาวอย่างลานตาของปทุมถันอวบงามอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะฝังจมูกลงระหว่างสองเต้าสูดดมความหอมอย่างรัญจวนใจ ขบเม้มที่ยอดติ่งสองข้าง...

พี่ปัทบิดตัวสยิวเมื่อจมูกของผมดอมดมความหอม ไล่ละลงมาถึงหน้าท้องลาดเนียน ต่ำลงไป...

“ดินจ๋า... อูวซซซ”

ร่าง สวยสะท้านเยือก เมื่อปลายลิ้นของผมสัมผัสกับจุดสำคัญ... แล้วค่อยๆ ไล้เลียอย่างใจเย็น ทั้งติ่งเนื้อสีชมพู และกลีบเนื้อที่ห่อหุ้ม... ส่วนสองมือทำหน้าที่ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง...

กว่ากางเกงยีนส์ของผมจะหลุดออกไป ร่องหลืบของพี่ปัทก็ฉ่ำเยิ้ม แสดงถึงความพร้อมแล้ว....

ผม เลื่อนตัวขึ้นทาบทับ... จูบที่ริมฝีปากงาม มือนึง เคล้นคลึง เต้าอวบ อีกมือนึงจับ ความบานใหญ่ ของ “เจ็ดนิ้วฝังมุก” จ่อตรงร่องหลืบ... แล้วกดลงไปช้าๆ...

มัน ไม่ใช่ครั้งแรกของพี่ปัทหรอกครับ แต่ ขนาดที่ไม่ธรรมดาของผมก็ไม่ง่ายนัก ที่พี่ปัทจะรับเข้าไป ถึงจะมีน้ำหล่อลื่นออกมาจนฉ่ำก็เถอะ....

“ดินจ๋า... อย่าเพิ่ง... พี่อึดอัด...”

พี่ปัทกระซิบเสียงสั่นพร่า มือหนึ่งดันหน้าท้องของผมไม่ไห้แทรกลึกลงไปเร็วนัก...

ผม พักส่วนล่างเอาไว้ก่อน จมูกทำหน้าที่ซุกไซ้ไปตามซอกคอ ติ่งหู และใบหูของพี่ปัท สองมือบีบขยำเต้าอวบเบาๆ ทะนุถนอม... พอพี่ปัทเริ่มหายใจคล่องขึ้น ผมจึงค่อยเริ่มกระดืบหน้าท้องขยับ กดให้ “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมจมลึกลงไปเรื่อยๆ ทีละน้อยๆ

คิ้วที่ได้รับการแต่งมาเป็นอย่างดี กระตุกเล็กน้อยทุกครั้ง ที่เม็ดมุกที่ปูดโปนอยู่บนท่อน “K” ของผม สะดุดปากร่องหลืบ...

“ดินจ๋า... อะไร... มันสะดุด...”

“มุกครับ... ผมฝังมุก... เคยได้ยินไหมครับ...” ผมกระซิบตอบเสียงพร่าสั่นของพี่ปัท

พี่ปัทผงกหัว...ยอมรับ “พี่เคยอ่านหนังสือเจอ... แต่ไม่เคยเห็น... อูยซซ ไปทำ... ทำไมก็ไม่รู้... ของตัวเองไม่ใช่เล็กๆ...”

“รู้เหรอครับ ว่าไม่เล็ก” ผมแกล้งแหย่

พี่ปัททุบอกผมเบาๆ “รู้สิยะ... แน่นขนาดนี้... อูยซซซ ดิน... อย่าเพิ่ง ว้ายซ....”

พี่ปัทร้องอย่างตกใจ เพราะ พอพี่ปัทเผลอ ผมก็แกล้งดึงขึ้นมานิดนึง ก่อนจะกดลงไป จนมิดความยาว...

“อูยซซซ ดิน...ใจร้าย...” พี่ปัทผวากอดผมแน่น น้ำตาซึมที่หางตา...

ผมจูบที่หน้าผาก ปลอบโยน แล้วลงมาจูบที่ริมฝีปากงาม... ครู่ใหญ่จึงค่อยละริมฝีปากออก... “ขอโทษครับ... ผมลืมตัวไปหน่อย...”

เว้น ระยะให้พี่ปัทปรับสภาพอยู่ครู่ใหญ่ ผมจึงค่อยๆ ขยับสะโพก เกร็งหน้าท้อง... กระเด้าส่งท่อน “K” ของผมให้เข้าไปในร่องของพี่ปัทเริ่มจากเนิบๆ ผ่อนสั้นผ่อนยาว... พี่ปัทกอดผมแน่น... กระซิบ

“ดินจ๋า... มีความสุขจัง”

หาก เป็นก่อนหน้านี้ ที่ผมยังไม่รู้ว่า ผมถูกตัดสัมพันธ์จากน้องษาแล้ว... ผมอาจจะมีความรู้สึกผิดอยู่บ้าง เพราะนี่ไม่ใช่หน้าที่ที่ทำแลกเงิน... แต่ ตอนนี้ ไม่มีแล้ว... ผมจึงปล่อยอารมณ์ ความรู้สึกอย่างเต็มที่... ประสบการณ์ และความชำนาญเชิงในการให้ความสุขกับคู่ร่วม... ทั้งหญิงและชายมีอยู่เท่าไร... ผมก็เอามาใช้กับพี่ปัทเต็มที่...

พี่ ปัทเองก็ใช่ย่อย... ด้วยความที่มีประสบการณ์ มาแล้ว อาการตอบสนองกับคู่ร่วมจึงเป็นไปตามธรรมชาติและความต้องการที่เรียกร้อง.... ร่องหลืบของพี่ปัทตอดตุบๆ บีบรัด ท่อน “K” ของผมเป็นจังหวะ จนผมรู้สึกได้...

เรา สองคน ตอบสนองความต้องการให้กันและกันอย่างเต็มที่ คนนึงเป็นหญิงสาวสวย ถึงมีประสบการณ์ แต่ก็ไม่มากนัก แต่ก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ขี้อาย... อีกคนเป็นเด็กหนุ่มอายุไม่มาก... หากแต่ประสบการณ์ชั่วโมงบินสูง... ทำให้การร่วมรักเป็นไปอย่างถูกคู่ตอบสนองความต้องการให้กันและกันเข้าขา....

จวบจนกระทั่ง...

“ดินจ๋า... ซี๊ด... เร็วอีก...อูยซซซซ ดิน...ดิน...ว้าย...พี่ออกแล้ว...ซี๊ดซซซซ”

พี่ปัทผวากอดผมแน่น ขณะที่ผมเร่งความเร็ว... ก้าวสู่สวรรค์ตามพี่ปัทไปติดๆ

“อ๊าซซซ อูยยซซซ พี่ปัทครับ... ผม... เสร็จแล้ว....ซี๊ดซซซ”

ผม กดสะโพกแน่น เกร็งกล้ามเนื้อกระตุกเป็นจังหวะ... ฉีดน้ำเงี่ยนเข้าไปในร่องหลืบของพี่ปัท เต็มที่ กอดตอบจนร่างของเราสองคนแทบจะแทรกเป็นเนื้อเดียวกัน....

“ดินจ๋า... พี่มีความสุขจัง”

พี่ปัทกระซิบที่หูผมเบาๆ เมื่อผมเอนกายลงกอดประกบกับร่างงามชื้นเหงื่อ

“เด็กอะไรไม่รู้ นึกว่าไก่อ่อน ที่ไหนได้ กลายเป็นไก่ชนเจนสนามไปได้ เดือยยาวแถมฝังมุกอีกต่างหาก

ผมหัวเราะหึๆ ถามเสียงอ้อน “แล้วไม่ชอบหรือครับ เจ็ดนิ้ว มุกอีกหกเม็ดแบบนี้อ่ะ”

พี่ ปัทคนสวยกัดที่ปลายจมูกของผมเบาๆ “ชอบน่ะ ชอบ แต่มันใหญ่เหลือเกิน... นี่ยังไม่ยอมลงอีกหรือ” พี่ปัทถามเมื่อผมเกร็งกล้ามเนื้อจนท่อน “K” ของผมกระตุกหงึกๆ อยู่ในตัวของพี่ปัท

“ก็พี่น่ารักนี่ครับ”

“น่ารักอะไรกัน แทนที่จะถนอมกันบ้าง... คนบ้า... ดีพี่ไม่หัวใจวายเสียก่อน”

“หือม ไม่เคยถึงตายสักคนนี่ครับ” ผมบอก ทำตาเป็นประกายพราวเจ้าชู้

“นี่คงผ่านมาเยอะละสิ” หญิงสาวค้อน “คนอะไรไม่รู้เหรอว่าตัวเองใหญ่ขนาดไหน”

ผมกอดหล่อนแน่นกระชับขึ้นอีก กระซิบที่ริมหู “จะยาว จะใหญ่ขนาดไหนก็ เป็นของพี่หมดทั้งอันแล้วนี่ครับ”

“ทั้งใหญ่ทั้งมุก พี่ไม่ขาดใจตายก็ดีขนาดไหนแล้ว คนผี” พี่ปัททุบใหล่ผมเบาๆ...

“ไม่ตายหรอกครับ พี่ก็มีความสุขดีไม่ใช่หรือครับ”

“ก็ใช่... แต่พี่คงมีอะไรกับใครไม่ได้อีกนานเลยละ”

“ก็ดีสิครับ”

“ดียังไง ฮึ”

“พี่จะได้มีผมคนเดียว”

พี่ปัทมองค้อน “เห็นแก่ตัวเหมือนกันนะเรา แล้วเราล่ะ จะมีพี่คนเดียวหรือเปล่า”

ผมอมยิ้ม ไม่ตอบ... พี่ปัทยังไม่รู้ว่าผมทำงานอะไร.... ซุกไซ้จมูกโด่งไปตามซอกคอของพี่ปัทคนสวย

“แน้... ขี้โกงนะ เรา ทำไมไม่ตอบล่ะ”

“อีก ทีนะครับพี่” ผมตอบเลี่ยงไปทางอื่น พลางขยับบั้นเอวกระตุ้นให้พี่ปัทรู้ถึงความต้องการของผม... เล่นเอาพี่ปัทสะท้านเยือก ไฟปรารถนาที่เพิ่งมอดดับลงไปเริ่มถูกจุดประกายขึ้นอีก......

..........................................................................

เป็นอีกครั้งหนึ่งครับ ที่ผมทำผิดเจตนารมย์ของบอร์ด แต่มันหลบไม่ได้จริงๆ นะครับ...

คิดถึงคนอ่านของผมมากที่สุดเลยครับ

ดิน

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
:pighaun: :m25:ตายกันพอดี เจอพี่ดินบ่อยๆมีหวังตายคาที่ เฮ้อ...





ไม่ตายหรอกครับ น้องหมูหัน เท่าที่จำได้ พี่ดินไม่เคยทำใครตายซักกะที... ทำบ่อยๆ พี่ดินเองนั่นแหละครับ คางเหลือง....

:call: :call:

จวนจบแล้วน๊า.... เย้ เย้...

:mc4: :mc4:

ว้า... แล้วจะมีอะไรมาเล่าให้คนอ่านคนดีของผมฟังอีกล่ะเนี่ยะ... คิดถึงแย่เลยครับ...

ดิน

:t3: :t3:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ PoP~Pu

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-5
^

^

^
ได้จิ้มพี่ดินแล้ว หึหึ  :z1:
ใกล้จบแล้วจริงอะ ไม่น๊า  :o12:  คิดถึงแย่เลย
พี่ดินไม่อยุ่แล้วจะไป   :m25:  ที่ไหนล่ะเนี่ย 555

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
สงสัยพี่ดินจะมี Sex appeal มาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


แค่เห็นไกลๆ ก้อโดนหิ้วได้ อิอิ



ว่าแต่ ใกล้จบจริงอ่ะ ไม่อยากให้จบเลยครับ



พี่ดินเขียนไปยันแก่เลยได้ป่ะคับ

ออฟไลน์ both^^

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +730/-4
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :jul1: :jul1: :jul1:

pupper

  • บุคคลทั่วไป
ผมก็เป็นศิษย์ปัจจุบันของรั้วสถาบันแห่งนี้เหมือนกันครับ จากการที่พลาดหวัง
จากการสอบเอนทรานซ์ก็มาเพิ่งพระบารมีขององค์ที่ประทับบนแท่นศิลาตรง
กึ่งกลางของมหาวิทยาลัย ดุจเหมือนเป็นจุดรวมใจของคนในมหาวิทยาลัย
ถึงแม้เราจะจบช้ากว่าคนอื่น แต่สถาบันแห่งนี้ก็หล่อหลอมความแข็งแกร่ง
และเสริมสร้างความเป็นผู้ใหญ่ให้กับเรา
เป็นกำลังใจให้พี่ดินนะครับ

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25

ออฟไลน์ ♥KïssKïss_KÚRÚ♥

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 323
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ง่ะจะจบละเหรอพี่ดิน

ไม่อยากให้จบเลย :sad4:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

 :3123: >>> ให้พี่พูห์

 :3123: >>> ให้พี่ดิน



maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
 :haun4:  พี่ดินนี่  ไม่ปฎิเสธเลย

 :z2:

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
จะหญิงจะชายก็ฟาดเรียบวุธเลย


ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
เข้า มา ดัน ๆๆๆๆๆๆ :z2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
แล้วรุ่นวัยทองแบบป้าขวัญนี่อ้ายดินจะไหวหรือเปล่า อิอิ

dokjarn

  • บุคคลทั่วไป
 
:pighaun:

ถูกสำเร็จโทษโดย พี่ดิน ไปอีกหนึ่งราย

เป็นการแหกกฎ...ที่..คนอ่านชอบ
 :jul1:
โอ๊ย..บัณฑิตใหม่ ฉลองซะเต็มคราบเลยนะเนี่ย

ยินดีด้วยเน้อ
 :L2:
แล้วต่อไปจะเจอกับ แบบใหนอีกล่ะนี่

อย่าเพิ่งจบเร็วเลยนะ

คนอ่าน อาจเหงาได้
 :m15:
ไม่มีหื่นแบบ ถึงเลือดถึงเนื้อ ให้อ่าน

เอางี้ดีมะ

เอาประสบการณ์หลังจากจบแล้ว

มาเล่าอีก ๆ ๆ ๆ ทุกคนเลยที่พี่ดิน ไป อะไรต่อมิอะไร ไว้อ่ะ
 :oo1:
รับรองแฟน ๆ ต้องตามอ่าน

อย่างสุขโขสโมสร แน่นอน
 :z1:
อิ อิ ภาษา โบ ซะ

ขอบคุณคร้าบบบ


 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
:pighaun:

ถูกสำเร็จโทษโดย พี่ดิน ไปอีกหนึ่งราย เป็นการแหกกฎ...ที่..คนอ่านชอบ
 :jul1:
โอ๊ย..บัณฑิตใหม่ ฉลองซะเต็มคราบเลยนะเนี่ย ยินดีด้วยเน้อ
 :L2:
แล้วต่อไปจะเจอกับ แบบใหนอีกล่ะนี่ อย่าเพิ่งจบเร็วเลยนะ คนอ่าน อาจเหงาได้
 :m15:
ไม่มีหื่นแบบ ถึงเลือดถึงเนื้อ ให้อ่าน เอางี้ดีมะ เอาประสบการณ์หลังจากจบแล้ว มาเล่าอีก ๆ ๆ ๆ ทุกคนเลยที่พี่ดิน ไป อะไรต่อมิอะไร ไว้อ่ะ
 :oo1:
รับรองแฟน ๆ ต้องตามอ่าน อย่างสุขโขสโมสร แน่นอน
 :z1:
อิ อิ ภาษา โบ ซะ ขอบคุณคร้าบบบ


 :pig4: :pig4: :pig4:

เพื่อนๆ จากบอร์ดปาล์ม บอกว่า ขอเป็น "กว่าจะมาเป็นเด็กขาย" หรือ "ดินกะชล" ครับ แต่หลังจากจบ "คำสารภาพฯ" คงต้องขอพักก่อนครับ... ขอเขียนวิทยานิพนธให้จบก่อน แล้วจะมาต่อให้เต็มๆ เลยครับ

ตกลงไม๊...

ดินครับ
:call:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
จิ้มพี่ดิน

หุหุ

พี่ดินโดนจิ้ม

 :m20: :m20:

muhan

  • บุคคลทั่วไป
 o18เอาของมีคมมาจิ้มคุณ Junrai_Hyper ให้ทะลุถึง คุณดิน

อิอิ

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
บทที่ 54 หนึ่งมิตรชิดใกล้

หลัง จากบอกเรื่องให้ป๊ากับม๊าดีใจ และทำธุระที่บ้านเสร็จ... แล้ว ผมก็กลับเข้ามากรุงเทพฯอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ มุมมอง อะไรๆ ต่างๆ มันก็ผิดไปจากที่เคย....

ระหว่างที่รอเอกสารรับรองการจบการศึกษา ที่ใช้ในการสมัครงาน ผมก็กลับไปที่ร้านของพี่รัตน์ พี่ปิ๊กอีกครั้ง

อย่างแรกที่เจอก็คือ พี่ป้อม บาร์เทนเดอร์ คนที่รักผมเหมือนน้องชาย... เดินเข้ามากอด แสดงความยินดี

“ดีใจด้วยว่ะ ไอ้น้องชาย เอ็งเก่งมาก...”

ผมยกมือไหว้พี่ป้อม... “ขอบคุณครับ พี่”

พี่ รัตน์ ทำท่าสะบัดสะบิ้ง มองค้อนนิดๆ แต่ผมมองสายตาแกออกว่า ดีใจกับผมอยู่เหมือนกัน แต่พี่ปิ๊กดูเฉยๆ... แปลกเหมือนกัน เพราะ...ผมไม่เคยมีอะไรกับพี่รัตน์ แต่แกก็มีความปรารถนาดีให้ผมอย่างมากมาย ผิดกับพี่ปิ๊ก... ที่ผมเคยถูกเรียกไปบำเรอแกไม่ต่ำว่าสองครั้งหลังจากคืนแรก...

คน ต่อมาที่มาแสดงความดีใจกับผม ก็คือ ไอ้เพชร... ตอนนี้ มันแกร่งขึ้นมาก... ทำงานอย่างเดียว... เก็บเงิน ไม่เที่ยวเตร่สุรุ่ยสุร่าย... และเริ่มมีลูกค้าประจำมากรายขึ้น...

“ดีใจ ด้วยครับ พี่...” มันเข้ามากอดผม... สายตามันหม่นเศร้าเหมือนเคย... สิ่งที่ผมได้รับมา...มันคือความฝันอันสูงสุดของๆ เด็กหนุ่มอย่างไอ้เพชรเหมือนกัน แต่เมื่อมันทำไม่ได้อย่างที่ฝัน มันก็ยอมรับ และเบนเข็มเป้าหมายใหม่... คือเก็บเงินสักก้อนแล้วก็จะกลับไปอยู่กับยาย ที่ต่างจังหวัด... มันเก็บเงินได้เยอะ... เกือบจะได้ตามที่มันต้องการแล้วเหมือนกัน

อีกคนที่จะลืมไม่ได้ก็คือ ไอ้ชล...

“กูดีใจกับมึงนะ ดิน...” มันพูด แต่ไม่ยอมสบตาผม “ดีใจที่มีงสมหวัง อย่างที่มึงฝันไว้... กูขอให้มึงโชคดี”

ผมจับมือมันไว้ “ยัง... กูยังไม่ได้ไปไหน... มึงอย่าเพิ่งรีบอวยพร... ทำไมมึงต้องหลบตากูด้วยวะ ชล”

มันหันมาสบตาผม... น้ำตาเอ่อล้นของตา

“ทั้งๆ ที่กูรู้ว่าวันนี้ มันต้องมาถึง... กูดีใจกับมึง... แต่มึงก็รู้ว่ากูคิดยังไงกับมึง...” ไอ้ชลพูดเบาๆ แบบได้ยินกันสองคน

ผมตบใหล่มันเบาๆ “เดี๋ยวคืนนี้กูไปหามึงนะ...”

มันพยักหน้า... แล้วหันหน้าไปทางอื่น... ผมเดินแยกออกมา เพราะไม่อยากให้เป็นที่ผิดสังเกตุของคนอื่น...

ถ้า ถามว่าผมคิดยังไงกับไอ้ชล... ผมรักมันแบบเพื่อน... มันดีกับผมมาก จนผมปฏิเสธความต้องการของมันไม่ลง... ผมจึงยอมมันทุกครั้งที่มันขอ... ส่วนที่มันจะรักผมเป็นอย่างอื่น ผมคงไม่สามารถจะไปห้ามมันได้... และมันก็ไม่เคยเรียกร้องให้ผมรักมันอย่างที่มันรักผม...

วัน นั้น ลูกค้าเข้าดึกกว่าปรกติ... ประมาณสี่ทุ่ม ลูกค้าจึงค่อยๆ ทะยอยเข้าร้าน...ไม่นานผมก็ได้เข้าไปนั่งกับลูกค้าหน้าใหม่คนนึง... ส่วนไอ้ชลก็ไปนั่งกับลูกค้าอีกโต๊ะนึง

ระหว่าง นั่งคุยกับลูกค้า... บนเวทีก็มีทั้งเด็กและลูกค้า ผลัดกันขึ้นไปร้องเพลง... รวมไปถึงเจ๊รัตน์ ที่นานๆ จะขึ้นไปร้อง แต่เจ๊ก็ยังครวญเพลง จอมใจจักรพรรดิ เป็นภาษากวางตุ้งเพราะพริ้ง....

แล้ว เจ๊รัตน์ก็ให้ไอ้ชลขึ้นไปร้องเพลง... มันเดินผ่านโต๊ะผมไป... คนอื่นเห็นหรือเปล่าไม่รู้ ผมเห็นมันปรายหางตามองมาทางผมนิดนึง แล้วเดินขึ้นเวทีไป...

ไอ้ ชลมันร้องเพลงเพราะ... โดยเฉพาะเพลงลูกทุ่ง แต่วันนี้มันมาแปลก... หลังจากเพลงแรกที่เป็นเพลงลูกทุ่งจบไป มันก็หันไปพูดอะไรไม่รู้กับนักดนตรี... แล้วเพลงที่สองก็เริ่มขึ้น

“ถ้าผมรักคุณจะผิดมากไหม...
รักด้วยหัวใจ แม้ไร้สิทธิ์หวงและห่วง...
แอบซ่อนเร้น เหมือนเป็นความผิดใหญ่หลวง...
เก็บไปฝันในทรวง ขอเป็นเพียง “ชู้ทางใจ”...
ทุกวันต้องการเพียงแค่ได้เห็น...
ไม่เคยนึกเป็น เพื่อนนอนแนบเคียงชิดใกล้...
เจ็บมามากนัก รักเอยมิเคยสมใจ...
เจ็บอีกหนเป็นไร คงทนได้เช่นเดิม...
ชู้... ก็เป็นแค่ ชู้ทางใจ...
ศาลอาญาแห่งไหน คงไม่ให้รับโทษเพิ่ม...
โองการความรัก มิได้ตราห้ามแต่งเติม...
คงเป็นสิทธิ์แต่เริ่ม ที่ผมจะแอบรักคุณ...
หากคิดแค้นเคืองก็จงอภัย...
นึกว่าเห็นใจ โปรดคลายระแวงเคืองขุ่น...
อยากห้ามความรัก โถมันห้ามยากนะคุณ...
ปล่อยให้ผมว้าวุ่น รักคุณต่อไปเถิดหนา...”

(คนรุ่นผม จำได้ไหมครับ ว่าเพลงอะไร และใครร้อง...)

พอ มันร้องจบก็มีคนปรบมือเกรียว รวมทั้งผมด้วย... ลูกค้าที่นั่งกับมัน เปิดกระเป๋า เอาเงินทิปให้มันร้อยนึง... ไม่มีใครรู้ว่าเพลงที่มันร้อง มีความหมายด้วย... ยกเว้นมันกับผม...

“เค้าร้องเพลงเพราะนะ” ลูกค้าที่นั่งอยู่กับผมบอก

“ครับ...” ผมหันมาตอบยิ้มๆ อย่างไม่รู้จะพูดอะไรดี...

คืน นั้น... ผมไปกับลูกค้าที่โรงแรมชั่วคราว ไม่ไกลจากร้านนัก... วันนี้จะเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของไอ้ชลก็ไม่รู้ ลูกค้าค่อนข้างจะเป็นเสือปืนไว... แถมเอาแต่ใจตัวเองอีกต่างหาก เพราะหลังจากเล้าโลมกันเสร็จเรียบร้อย แค่ผมเอา “ไอ้ดินน้อย” ที่ไม่น้อย เสียบเข้าไปมิดอัน... ยังไม่ทันขยับเลย ลูกค้าก็ครางกระตุกเยือก... น้ำแตกออกมาแล้ว... แถมพอหายเกร็ง ก็บอกให้ผมเอาออก... แล้วบอกว่าไม่เอาแล้ว... เสร็จแล้ว... ไล่ให้ผมไปอาบน้ำแต่งตัว... (งานง่ายอย่างนี้ มีอีกไม๊... ทุกที ไอ้ดินต้องหกคะเมนตีลังกา หลังแทบหัก กว่าจะพอใจ)

ร่ำ ลากับลูกค้าเสร็จ ผมก็ยืนหันรีหันขวาง จะกลับไปที่ร้านอีกก็ได้ เพราะมันแค่เที่ยงคืนเท่านั้นเอง แต่นึกไปนึกมา ไปรอไอ้ชลที่ห้องดีกว่า พักหลังผมมีกุญแจห้องมันด้วย...

ไปถึงห้องไอ้ชล... อาบน้ำเรียบร้อย... ผมก็มานอนดูทีวี...อยู่บนเตียง จนหลับไปเมื่อไรไม่รู้....

รู้สึก ตัวอีกที ตอนผมได้ยินเสียงอะไรกุกกัก... ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นดู... ไฟดวงเล็กเปิด ไอ้ชลน่ะเอง... ท่าทางเมามา ผมยุ่งตกรุ่ยหน้าผาก ชายเสื้อหลุดออกมาอยู่นอกกางเกง... ผมหันไปดูนาฬิกา ตีสอง....

เห็นมันนั่งลงตรงโซฟาเดี่ยวแล้วก็ทำท่าจะหลับลงไปตรงนั้น... ไอ้นี่ เมาแล้วซกมก...

ผมลุกจากที่นอน เดินไปที่โซฟา

“ชล... ไปอาบน้ำ... ไหวไหม”

มันลืมตาขึ้นมองผมนิดนึง...

“ดิน... มึง... มา... แล้ว... เหรอ...”

ผมส่ายหน้า... ท่าทางมันจะไม่ไหวแล้ว... นั่งลงปลดกระดุมเสื้อของมันออก ก่อนจะปลดเข็มขัดของมันออก

“ดิน... มึงไปนอนเหอะ... ไม่ต้องมายุ่งกะกูหรอก” มันพูดพร้อมกับยึดตะขอกางเกงไว้

ผม ไม่สนใจขืนมือมันออก ปลดตะขอกางเกงมันออกมาจนได้ มันดิ้นฮึดฮัด... แต่สู้แรงของผมไม่ได้ ประเดี๋ยวเดียวผมก็ลากตัวเปลือยๆ ของไอ้ชลเข้าไปในห้องน้ำได้สำเร็จ...จับยืนพิงกำแพงห้องน้ำ... เปิดฝักบัวให้รดลงมาที่เราสองคน...

พอได้น้ำเย็นๆ รดหัว ก็ดูเหมือนไอ้ชลมันจะได้สติขึ้นมาบ้าง... มันเอามือปิดหน้า สะอื้นฮัก...

“ดิน... ทำไมกูต้องรักมึงด้วย...”

ผม ถึงบางอ้อ... ตอนแรกผมคิดว่ามันเมาเพราะกินเหล้ากับลูกค้ามา... เพราะปรกติมันเป็นคนไม่ชอบกินเหล้าเท่าไร... รู้สึกสงสารมันขึ้นมาจับใจ...

“กูยังไม่ได้ไปไหน... ชล กูยังอยู่กับมึงไง...” ผมกอดมันไว้ แล้วใช้มือตบที่ใหล่ ปลอบใจมัน

“แต่อีกไม่นาน... มึงก็ต้องไปจากกู...” ไอ้ชลมันกอดผมแน่น สะอื้นฮักๆ...

“มึง ฟังกูนะ... แต่วันนี้... กูอยู่กับมึง... ตรงนี้... ตั้งแต่กูเข้ามาทำงานใหม่ๆ มึงก็รู้... กูทำแค่กูเรียนจบ... หางานกลางวันทำได้ กูก็จะเลิก... กูไม่เคยคิดว่าจะขายน้ำ เลี้ยงตัวเองไปตลอด... มึงก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ... ชล” ผมพูดยาวให้มันคิด... ซึ่งก็ดูเหมือนจะได้ผล เพราะไอ้ชลมันนิ่งเงียบ แต่ยังมีสะอื้นออกมาเป็นช่วงๆ...

ผม คลายวงแขน ดันตัวมันออก จับหน้ามันไว้ กลิ่นเหล้าหอมๆ ลอยจากปากมันเร้าอารมณ์ผมจนกระเจิดกระเจิง... ก้มลงจูบที่ปากมันเบาๆ... ก่อนจะบดริมฝีปากหนักขึ้น...

อย่าง ที่เคยบอก... ไอ้ชลน่ะ... มันจุดติดง่ายอยู่แล้วครับ โดยเฉพาะกับผม พักเดียวมันก็ยืนซดปากกับผมอย่างไม่ยอมแพ้... และอีกเดี๋ยวดียวมันก็ผลักผมไปติดฝาผนังแทน... และอีกวูบเดียว... Kผมทั้งแท่งก็หายเข้าไปในปากมันด้วยความชำนาญ...

“อู ยซซซซ ซี๊ด... ชล... กูเสียว...” ผมแหงนหน้า สูดปาก อย่างเสียวกระสันต์ แต่ละครั้ง ไอ้ชลไม่เคยทำผมผิดหวังเลย... ลีลา “ดูด - อม” ของมัน “ขั้นเทพ” จริงๆ...

ผม ยืนขาแข็งให้ไอ้ชลมันดูดอยู่พักใหญ่ ค่อยจะผลักหน้ามันออก ประคองให้มันลุกขึ้นมายืนหันหน้าเข้าข้างฝา โดยมีตัวของผมประกบหลังอยู่... ท่ามกลางน้ำที่โปรยลงมาจากฝักบัวที่เปิดค้างอยู่

ผมกอดไอ้ชลจากข้างหลัง... สอดKเข้าไปตรงหว่างขามัน ดันเข้าดึงออก เบาๆ

“ดิน... กูเสียว... ซี๊ด... มึงเอากูเหอะ...”

ผมหันหน้าไปมาหาตัวช่วย... เพราะขืนเล่นสด... ไม่มันก็ผมต้องถลอกเจ็บกันไปข้าง... ก็ไปสะดุดกับครีมนวดผม... พอจะใช้แทนกันได้...

ไม่นาน... “Kเจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมทั้งแท่ง ก็จมหายเข้าไปในตัวไอ้ชลด้วยความเต็มอกเต็มใจของมันเอง...

ทั้ง มันและผม ก็เป็นดาวของร้านด้วยกันทั้งคู่... จึงไม่ต้องสงสัยว่าเราสองคนจะตอบสนองความต้องการให้กันและกันอย่างดุเดือด และเต็มใจ แค่ไหน...

เกือบตีสามแล้ว ที่เราประคองกันออกมาจากห้องน้ำ... เช็ดตัวแห้งแล้วจึงค่อยมานอนกอดกันต่อที่เตียง...

“กูรักมึงนะ... ดิน” มันซุกหน้ากระซิบกับอกผม... มือมันยังจับKผม คลึงเม็ดมุกเล่น อยู่ไปมา...

“กูรู้...” ผมกอดมันแน่นเข้ามา จุ๊บที่หน้าผากเบาๆ

“กู ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมกูถึงรักมึงได้มากขนาดนี้... แต่กูเจ็บเวลาเห็นมึงเศร้า... กูดีใจเวลาเห็นมึงหัวเราะ... กูอยากทำทุกอย่าง แม้กระทั่งไปขอร้องผู้หญิงคนนั้นให้กลับมาหามึง...” มันหมายถึง “น้องษา” ที่มันมีส่วนรับรู้ในเหตุการณ์ โดยตลอด...

“กู คงเห็นแก่ตัวเกินไป ถ้าจะยึดมึงไว้กับกู เป็นของกูคนเดียวตลอดไป... ช่างเหอะ... วันนี้... กูมีมึงนอนกอดกูอยู่อย่างนี้ กูก็ควรจะดีใจแล้วใช่ไหม ดิน...”

ผม ลูบหัวมัน ปลอบประโลม... ผมคงรักมันไม่ได้อย่างที่มันรักผมหรอก... แต่มันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึงของผม... ไอ้ชล... “หนึ่งมิตรชิดใกล้” ของผมคนนี้...

..........................................................................

ตอนนี้ซึ้งกับไอ้ชลหน่อยนะครับ จริงๆ มันมากกว่านี้อีก ผมตัดออกไปเยอะ....

ขอโทษอีกทีนะครับ ที่ให้รอนาน... ยกโทษให้ผมนะครับ นะครับ นะ นะ คนดีของไอ้ดิน.... นะคร๊าบ...

NuPaTT

  • บุคคลทั่วไป
 :sad11: :ได้ใจอีกแระ :impress2:

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
สงสารชลค่ะ แต่ก็อย่างว่า คนเราต้องก้าวต่อไป

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
เพลงชู้ทางใจ ของลุงวินัย พันธุรักษ์(วงดิอิมพอสซิเบิล)
ป้าไม่แน่ใจว่าถูกหรือเปล่านะ :t3:

ออฟไลน์ Ak@tsuKII

  • Honeymoon
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3845
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-3
สงสารชลจัง  รักเค้าข้างเดียว  เจ็บปวดน่าดู   :sad11:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด