บทที่ 22 ลูกค้าประจำ
ใน ชีวิตการเป็น “เด็กขาย” ของผม มีลูกค้าประจำอยู่หลายคน บางคนก็ชอบที่ผมเป็น “ตี๋หล่อ” เอาจริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าหล่อตรงไหน แค่ สูงโปร่งๆ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ปากแดง... อุ อุ... ทำไงได้ อากง อาม่า ให้มาแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ถึงกับหล่อเฟี้ยวแบบ พระเอกเกาหลีซีรีย์ ในปัจจุบันหรอกครับ...
บาง คนก็บอกตรงๆ ว่าติดใจ ไอ้หนุ่มพลังม้าอย่างผม บางคนก็ชอบ หัวรบพิเศษ... ต่างๆ นาๆ กันไป แต่หลายๆ คน ก็บอกว่า ผมพูดรู้เรื่อง มีการศึกษาดี (ตอนนั้นเกือบจบ ปริญญาตรีแล้วครับ) คุยสนุก...
หนึ่ง ในกลุ่มคนที่ชอบว่าผมคุยสนุกรู้เรื่อง ก็มีพี่ต๋องละคนนึง... พี่ต๋องเข้ามากับกลุ่มเพื่อนๆ หลายคน มีทั้งที่เคยเห็นหน้า และไม่เคยเห็นหน้า มีอยู่สองสามคนที่ผมเคยไปด้วย
ทุกคนเรียกเด็กไปนั่งด้วย ล้วนแล้วแต่ ดาวของร้านทั้งนั้น แต่ ผมถูกจำเพาะเจาะจงว่าให้เข้าไปนั่งกับพี่ต๋อง
“คนนี้แหละ น้องดิน... มึงต้องเอา อีต๋อง” เพื่อนคนนึงของพี่ต๋อง ทีเคยไปกับผมแล้ว บอกพี่ต๋องสีหน้าเป็นจริงเป็นจัง
ผมมองหน้าพี่ต๋อง... ท่าทางเรียบร้อย... นัยน์ตามีแววขี้เล่นอยู่เหมือนกัน
“ทำไมยะ นังป๊อก... ทำไมต้องแนะนำน้องเค้าให้ชั้นด้วย”
“เอาเหอะ... ดิน เดี๋ยวคืนนี้ แสดงให้พี่ต๋องเค้าดูหน่อยนะ ว่า ไอ้ที่ไปไหนแล้วเลือกยากๆ น่ะ เจออย่างเราแล้วเป็นยังไง”
พี่ ป๊อกไม่พูดเปล่า ล้วงมือลงไปที่เป้ากางเกงยีนส์ผม ขยำเบาๆ...ไม่นานก็ได้เรื่อง ขึ้นเป็นลำละครับ... พอเห็นได้ที่ พี่ป๊อกก็จับมือพี่ต๋องมากุมแทน “เอา... มึง จับดูซะ... ยังไม่ต้องใช้ตาดู เดี๋ยวคนแถวนี้แตกตื่น”
“อุ๊ย... นังป๊อก... อีลามก...” พี่ต๋องด่าเพื่อน แต่ก็ไม่ได้เอามือออกจากเป้าผมแต่อย่างไร... เคราะห์ดี ที่ตรงที่ผมนั่ง เป็นหลืบค่อนข้างมืด เลยไม่ค่อยมีคนสังเกตุเห็น... และก็ลูบๆ คลำๆ อยู่อย่างนั้นจนค่อนข้างดึกจึงสั่งเก็บเงิน แล้วเอาผมออกมาด้วย
บ้าน พี่ต๋อง เป็นบ้านเดี่ยว อยู่ในซอยลึก ของถนนลาดพร้าว... พี่ต๋องอยู่คนเดียว...นัยว่า พี่ต๋องมาเฝ้าให้พี่สาวที่ไม่ค่อยอยู่บ้าน ดูแล้ว พี่สาวก็มีชื่อเสียงพอสมควร แต่ช่างเถอะครับ ใครก็ช่างไม่เกี่ยวกับผม...
สนาม รบของผมคืนนี้ เป็นที่นอนหลังใหญ่ วางกับพื้นง่ายๆ หลังจากอาบน้ำเสร็จสรรพ พี่ต๋องก็จับผมผลักลงกับเตียงนอน ดึงผ้าเช็ดตัวที่ผมนุ่งออก...
“ไม่ต้องใส่หรอกดีน... ตอนอยู่ที่ร้านออกจะชอบโชว์”
ผม ยิ้ม ไม่สนใจอยู่แล้ว... เอาศอกข้างนึง ดันตัวขึ้นมา มืออีกข้างนึง ลูบของตัวเองเล่น จนมันแข็งผงาดอวดพี่ต๋อง... ทำตาเยิ้มเชิญชวนพี่ต๋องที่ยืนตาค้าง...
“ตอนอยู่ร้าน จับของผมอยู่นั่นแหละ ตอนนี้ไม่อยากจับแล้วเหรอครับ”
“อูว์ ดิน มันทำไมใหญ่อย่างนี้ล่ะ...”
“พ่อผมให้มา... พี่ไม่ชอบเหรอครับ”
พี่ ต๋องไม่ตอบ แต่นั่งคุกเข่าตรงหน้าขาของผม สายตาจ้องอยู่ที่ “K” ของผมที่แข็งผงาด ไม่วางตา... เอื้อมมือจะมาจับ... ผมแกล้งเกร็งขมิบกล้ามเนื้อให้มันผงก งูบ... พี่ต๋องสะดุ้ง
“อุ๊ย.. คนบ้า... สู้มือด้วย...”
ผม หัวเราะหึๆ แบะขาออกอีก ให้พี่ต๋องเห็นของผมให้ถนัดตา... จับที่โคนกดในลักษณะ “ถอก” จนKของผมผงาดเต็มเหยียด หัวบานแดงก่ำ...เม็ดมุก...เส้นเอ็นโปน... จะว่าไป ตอนนี้ผมก็ค่อนข้างจะรู้จุดขายของตัวเองอยู่พอสมควร มีคนเคยบอกผมอยู่เหมือนกันว่า ตัวผมน่ะ ตอนแต่งตัวก็งั้นๆ แหละ แต่... แก้ผ้าแล้วหล่อ โดยเฉพาะ “K” ยิ่งตอน “ถอก” อย่างงี้ ยิ่งรูปหล่อ (มีจริงๆ อ่ะ) เกย์คนไหนเห็นก็อยากจับ อยาก...
พี่ ต๋องก็ไม่อยู่ในข่ายยกเว้น... แกเอื้อมมือมาจับของผม เต็มมือ... รูดเล่นไปมา ผมยิ่งแกล้ง กระดกเอวให้มันเถลือกถลนเล่น จนน้ำใสๆ เริ่มเยิ้มออกมาจากส่วนปลาย...
พี่ ต๋องหายใจหนักๆ หน้าแดง ตาแดง บ่งบอกถึงอารมณ์ อย่างเต็มที่ แล้วก็เป็นอย่างที่คาด เมื่อพี่ต๋องก้มหน้าลงมา... ใช้ปลายลิ้นเลียแผ่วๆ ตรงน้ำเยิ้มใสๆ สองสามที ก่อนจะอ้าอมส่วนหัวบานเข้าไปไว้ทั้งหัว...เล่นเอาผมตัวเกร็งไปเหมือนกัน
“อู ยซซซ พี่ต๋องครับ...” ผมเกร็งตัวจนกล้ามท้องขึ้นเป็นลูก... พี่ต๋องยิ่งแกล้ง... ดูดแรงขึ้น แกไม่ได้ดูดลึกลงนะครับ ค้างไว้แค่นั้น แต่ เพิ่มพลังการดูดจนผมมีความรู้สึกว่า “หัวK” ของผมแทบจะหลุดออกมา แต่ ก็สะใจดีเหมือนกันครับ...
“อู ยซซซ” ผมจับหัวพี่ต๋อง เกร็งแน่น พยายามจะดันให้ลึกเข้าไปอีก แต่ พี่ต๋องรู้แกว ใช้มือกำท่อนKผมไว้ทั้งสองมือต่อกันให้เหลือแต่หัวโผล่ขึ้นมา แล้วดูด (อุ อุ...จะบอกว่าสองกำโผล่อ่ะ)...จนผมดันเข้าไปไม่ได้ลึกไปกว่านั้น
นานพอดู... พี่ต๋องก็อ้าปาก ปล่อย “หัวK” ของผมเป็นอิสระ... ผมมองไป รู้สึกว่ามันบวมเป่งแดงจัดกว่าปรกติ
“เป็นไง สะใจมะ...” พี่ต๋องหันมาปรายตาบอกเย้ยๆ
“อูยซซซ พี่ต๋องครับ เดี๋ยวหัวมันหลุดไป ใครจะรับผิดชอบ” ผมแกล้งทำตาอ้อน...
“ชอบไม๊ล่ะ”
“... ชอบครับ”... อ้าว... ไอ้ดิน...
“พี่มีของเล่นอ่ะ... เดี๋ยว.. ไปเอามาเล่นกันดีกว่านะ” พี่ต๋องบอก แล้วลุกไปค้นอะไรกุกกัก ที่ตู้เสื้อผ้า ครู่เดียวก็เดินกลับมา...
“อะไร อ่ะครับ...” ที่ผมเห็นพี่ต๋องถือ เป็นหลอดพลาสติคใส ขนาด ข้าวหลามหนองมน ประมาณนั้น ยาวประมาณเกือบฟุต... ข้างหนึ่งเปิดโล่งมี ลักษณะเหมือนยางๆ ครอบไว้ ส่วนอีกด้านหนึ่งตัน มีสายยางขนาดเล็ก ขนาดใหญ่กว่าสายน้ำเกลือเล็กน้อย ยาวออกมา ต่อไว้กับเครื่องทองเหลืองเล็กๆ มีสายไฟด้วย
“เครื่อง ปั๊ม... รับรอง สนุก... พี่ซื้อมาจากอเมริกา” พี่ต๋องบอก จัดแจงเครื่องอยู่พักหนึ่ง มีการเอาสายไฟไปเสียบที่ปลั๊กตรงผนังห้อง... เอาละสิ มีอะไรมาเล่นกับKกรูอีกล่ะเนี่ยะ
“นอนเฉยๆ นะดิน... ต้องนวดก่อน ถึงจะสนุก” พี่ต๋องบอก ก่อนจะใช้น้ำมันสีขาวขุ่นๆ เทลงบนKผม ลูบไล้นวดเฟ้นไปมา เล่นเอาผมบิดตัวคราง
“อูย.... พี่ต๋อง.. ทำไมมันเย็นๆ ซ่าๆ”
“อือ... มันจะช่วยให้เลือดหมุนเวียนดีไงล่ะ... เวลาปั๊มจะได้สนุกๆ แต่ว่าไปแล้ว พี่ซื้อมายังไม่เคยใช้เลยนะเนี่ยะ... ลองใช้กับเราเป็นคนแรกเลย...” เอาเข้าไป... เอาKกูเนี่ยะนะ เป็นหนูทดลอง เดี๋ยวมันช๊อตKกูหลุดไปทำไงฟะ
พี่ ต๋อง นวดKผมอยู่ครู่ใหญ่ มันก็เพลินดีหรอกครับ ผมน่ะใครเล่นกับKผมก็ชอบทั้งนั้นแหละ... แล้วพี่แกก็จับกระบอกมาครอบที่Kผมค่อยๆ ขยับดันเข้าทีละน้อยๆ จนKผมเข้าไปอยู่ในหลอดพลาสติคใสนั้นทั้งดุ้น... ดูแปลกเหมือนเด็กหลอดแก้วยังไงพิกล ปลอกยางที่ปากท่อรัดKผมแน่นพอดี... พี่ต๋องอธิบาย
“เดี๋ยว พี่เปิดเครื่อง... มันจะปั๊มลมออกจากท่อ เราจะรู้สึกเหมือนท่อมันดูดKเรา ทีละน้อยๆ แล้วนี่... เกจ์วัดความแรงของการดูด... เดี๋ยวเราต้องบอกพี่ว่า มันแรงไปหรือเปล่า พี่จะได้ตั้งให้มันดูดอยู่แค่นั้น ถ้าไม่บอกมันดูดหลุดออกมาทั้งอัน ไม่รู้ด้วยนา...” พี่ต๋อง ขู่
“เฮ้ยพี่... ผมไม่เล่นดีกว่า” ผมหัวเราะ พี่ต๋องตีที่หน้าขาผม ค้อนขวับ
“หมั่นไส้... อย่างมากมันก็ช้ำเท่านั้นเอง... ใครจะไปทำอย่างนั้น เสียของหมด... เอาละนะ”
พี่ต๋องจับท่อพลาสติคไว้มือนึง ก่อนจะเปิดเครื่องปั๊ม...