• แฟนวิศวะ • 290519#sp - Never have I ever p.57
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: • แฟนวิศวะ • 290519#sp - Never have I ever p.57  (อ่าน 603538 ครั้ง)

ออฟไลน์ :mdred

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-61
อ้างถึง
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


• แฟนวิศวะ •


เขาว่ากันว่าเป็นแฟนวิศวะมันยาก
เป็นแฟนวิศวะเราต้องใจกว้าง
ผู้ชายวิศวะ ติดเพื่อนมากกว่าติดแฟน
ผู้ชายวิศวะ มักเล่นแรงจนสลบ
ผู้ชายวิศวะ จะพร้อมรบทุกวินาที
และผู้ชายวิศวะ ไม่ปราณีใครหน้าไหนที่มาวุ่นวายกับ  ‘เมีย’

แท็ก #วิศวะแดนแฟนมีเกียร์ on twitter


นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาและ
พฤติกรรมบางประการที่ไม่เหมาะสม
ควรอ่านอย่างมีวิจารณญาณ
บุคคล สถานที่ภายในเรื่องไม่มีอยู่จริง



trigger warning *IMPORTANT*
โปรดอ่าน


1.นิยายเรื่องนี้มีฉาก rape (ข่มขืน), การทำร้ายร่างกาย, การใช้ความรุนแรง
2.ตัวละครในเรื่องนี้มีบางส่วนที่ไม่เหมาะสม หรือกระทำความผิดตามกฎหมาย แต่ไม่ได้นำไปสู่กระบวนทางกฎหมายตามหลักความเป็นจริง
3.ตัวละครในเรื่องอาจมีตรรกะหรือเหตุผลที่ไม่ตรงตามหลักความเป็นจริง
4.เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนที่อายุต่ำกว่า 18 ปี


ควรใช้วิจารณญาณอย่างมากในการอ่าน เนื้อหาผิดที่คุณธรรม ศีลธรรม จริยธรรมหรือผิดกฎหมายทั้งหมดในเรื่องนี้ ไม่ควรทำตามในชีวิตจริงโดยเด็ดขาด



Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-04-2020 15:26:03 โดย :mdred »

ออฟไลน์ :mdred

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-61
• แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #1 เมื่อ13-08-2016 01:01:15 »

#0


   นัยน์ตาคมเฉี่ยวไล่มองหมากรุกบนกระดานสีขาวดำก่อนจะขมวดคิ้ว ตัวบิชอปในมือหนาที่กำลังถูกเลื่อนไปมาแต่ไม่วางลงกระดานเสียทีบ่งบอกว่าคนเล่นกำลังลังเล ทว่าสุดท้ายแล้วมันก็ถูกวาง


   กึก!


   “ใจเด็ดดีนี่” ฝ่ายตรงข้ามชมก่อนจะใช้แค่ตัวเบี้ยเลื่อนไปกินบิชอปของอีกฝ่าย “ยอมแลกบิชอปกับเบี้ยเลยเหรอ”


   “บางทีเบี้ยมันก็มีประโยชน์” เขาตอบแต่นัยน์ตายังคงจับจ้องที่กระดาน รวมทั้งสมาธิก็ยังคงจดจ่ออยู่กับเกมตรงหน้า พร้อมกับเดินหมากตัวต่อไป


   “อืม ยากแล้วแฮะ”


   “เลือกเดินได้แล้ว” เขาเร่งเมื่อฝ่ายตรงข้ามไม่เดินหมากเสียที


   “ใจเย็นหน่อย” เสียงทุ้มว่าก่อนจะเลือกหยิบเรือเลื่อนไปทางซ้ายหนึ่งช่อง “ได้ข่าวว่าช่วงนี้ภายในแก๊งกำลังวุ่นวาย”


   “อืม”


   “ทำไม”


   “น้องชายของบอสกำลังจะเข้ามหา’ลัยแล้ว”


   “บอสมีน้องชายตัวเหรอ ?”


   “มี”


   “ทำไมกูไม่รู้”


   “…”


   “ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบ” คนฟังถึงกับแสยะยิ้มเล็กน้อย “งั้นก็แสดงว่าคงเป็นงานใหญ่ แล้วคราวนี้มึงไม่มีงานทำหรือ ? ถึงได้ว่างมาเล่นกับกูเนี่ย”


   ครืด


   โทรศัพท์เครื่องหรูภายใต้กางเกงสแลคสีดำสนิทสั่นทันทีที่เสียงทุ้มกล่าวจบ จนเจ้าของมือถือที่กำลังจะวางตัวต่อไปลงบนกระดานถึงกับถอนหายใจพร้อมล้วงมือเข้าไปหยิบมันแล้วชูขึ้นมา


   “นี่ไงงาน” แล้วลุกขึ้น


   “จะไปแล้วเหรอ”


   “เออ ฝากเดินตัวที่กูจับไปเมื่อกี้ไปทางขวาอีกสองช่องด้วยนะ”


   “หือ ?”


   “ไปละ” ว่าจบร่างสูงก็เดินออกไป ทิ้งให้คนที่ยังนั่งอยู่ทางด้านหลังยังคงงงกับประโยคคำสั่งเมื่อสักครู่ จากนั้นเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเข้มจึงค่อย ๆ ก้มลงมองกระดาน มือหนาจับตัวหมากเดินตามคำสั่งของคนที่พึ่งเดินออกไปพร้อมกับหัวเราะร้ายในลำคอ เมื่อตัวที่เขาพึ่งจับเลื่อนไปทางขวาอีกสองช่องนั่นมัน…



   “Checkmate”







« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-04-2018 21:04:01 โดย :mdred »

ออฟไลน์ A_Narciso

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 879
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #2 เมื่อ13-08-2016 01:05:22 »

เข้ามาติดตามค่าาาา  o18

ออฟไลน์ choinudee

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 113
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #3 เมื่อ13-08-2016 01:15:12 »

เกริ่นแค่นี้ก็รู้สึกได้เลยว่าเรื่องนี้
เนื้อเรื่องต้อง เท่!! มากๆ

รอจ้าาาาาา

ออฟไลน์ zzzzzz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #4 เมื่อ13-08-2016 01:25:20 »

มาปักธงรอ





                                                                           :a12:








ออฟไลน์ beedy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #5 เมื่อ13-08-2016 07:45:51 »

ปูเสื่อรอด้วคนจ้า
 :katai4: :katai4:

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #6 เมื่อ13-08-2016 07:55:12 »

แล้วเมียวิศวะนี่นิยามเป็นอย่างไรน้อ

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #7 เมื่อ13-08-2016 08:11:10 »

ติดตาม ชอบบบบ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
 :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2067
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #8 เมื่อ13-08-2016 08:36:43 »

รักเด็กวิศวะ

ออฟไลน์ ดาวโจร500

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 649
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #9 เมื่อ13-08-2016 09:36:29 »

มารอดูน้องชายบอส

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
« ตอบ #9 เมื่อ: 13-08-2016 09:36:29 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ::ppppop::

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 59
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #10 เมื่อ13-08-2016 10:12:21 »

เท่จัง

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3593
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #11 เมื่อ13-08-2016 11:16:30 »

รอออออ

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3393
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #12 เมื่อ13-08-2016 17:41:53 »

ติดตามค่ะ

ออฟไลน์ benzdekba

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 504
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-2
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #13 เมื่อ13-08-2016 19:08:01 »

งง  มาสั้นๆๆๆ  มากเลย

ออฟไลน์ penneeamoon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 259
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #14 เมื่อ13-08-2016 19:13:24 »

ลงชื่อ รอติดตามค่ะ

ออฟไลน์ lazysheep

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 273
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-2
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #15 เมื่อ13-08-2016 20:38:26 »

รออย่างตื่นเต้น

ออฟไลน์ Viewonohm

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 844
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-5
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #16 เมื่อ13-08-2016 23:41:27 »

เข้าแถวรอแล้วค่า  :mew1:

ออฟไลน์ nsai.ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 413
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #17 เมื่อ14-08-2016 12:22:46 »

เอาอีกกกกกกกก~

ออฟไลน์ Melonlove

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #18 เมื่อ14-08-2016 12:56:13 »

 :ling2: ก๊อกๆ เคาะตูบ้านคนแต่ง ขอตอนที่1  อยากอ่านแล้ววว :mew2: :mew2: :mew2:

ออฟไลน์ lahlunla

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #19 เมื่อ14-08-2016 13:56:42 »

มารออ่านตอนต่อไปค่ะ ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
« ตอบ #19 เมื่อ: 14-08-2016 13:56:42 »





ออฟไลน์ NuTonKaw

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #20 เมื่อ14-08-2016 14:29:12 »

มาต่อคิวรอคะ :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ GGamy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 156
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #21 เมื่อ14-08-2016 14:42:19 »

มาต่อค่ะๆๆๆ :sad4:

ออฟไลน์ BaGgYsOdA

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #22 เมื่อ14-08-2016 15:21:09 »

รอๆๆๆ  :katai2-1:

ออฟไลน์ :mdred

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-61
Re: • แฟนวิศวะ • 130816#0 p.1
«ตอบ #23 เมื่อ14-08-2016 18:55:06 »

#1
   



“เจ็บ”


“อยู่นิ่ง ๆ สิ”


“เจ็บ เลเจ็บ”


“อย่าดิ้นสิวะ”


“เจ็บ! เอาออกไปเลย! เลเจ็บ!”



ผัวะ!

“ก็กูบอกว่าอย่าดิ้น!” ด้วยความหมั่นไส้ คนที่กำลังยืนค้ำหัวผมอยู่จึงฟาดมือตบลงกะบาลทีหนึ่ง แรงตบทำให้ยางที่ใกล้หลุดเต็มทีบนหัวของผมหลุดออก ผมสั้น ๆ แต่ยาวพอที่จะทำให้รู้สึกหงุดหงิดด้านหน้าเนื่องจากโดนยางตรึงจนรู้สึกเจ็บจึงคลายลงไปด้วย “เหี้ย! ยางหลุดแล้วเห็นไหม”


ร่างสูงผู้ทำหน้าที่เป็นช่างผมจำเป็นบ่นพร้อมกับทำท่าจะเข้ามามัดใหม่ แต่ผมเบี่ยงตัวหลบ แหกปากร้องโวยวาย


“ไม่เอาแล้ว! เจ็บ!”


“อะไรของมึงวะ เมื่อกี้ยังบอกให้กูมัดให้อยู่เลย”


“ก็พี่วินทำเจ็บ เลไม่มัดแล้ว!”


“ผมสั้นฉิบหายแต่เสือกอยากจะมัดอย่างมึง ใครมัดแล้วมันไม่เจ็บบ้าง เรื่องมาก!”


“ไม่ได้เรื่องมาก!”


“เรื่องมากชัด ๆ!”


“แต่พ่อทำไม่เจ็บ! พ่อทำให้เลแล้วมันไม่เจ็บเหมือนพี่วิน!”


“ปากวอนโดนตีนนะมึงเนี่ย!” ผมเบิกตากว้างรีบกระโดดไปหลบอยู่หลังโซฟาเมื่ออีกฝ่ายยกมือขึ้นมาทำท่าว่าจะเข้ามาต่อย คนอะไรเถื่อนชะมัด! ผมยอมโผล่หน้าจากหลังโซฟามามองเขาอีกครั้งเมื่อร่างหนาทิ้งมือที่เคยกำหมัดลงข้างลำตัว แม้สายตาคมยังคงมองผมแบบจะกินเลือดกินเนื้ออยู่ “กูอุตส่าห์ยอมลดตัวไปทำให้ยังไม่สำนึกบุญคุณอีก”

ผมเบ้ปาก เผลอพูดสิ่งที่มันส่งผลเสียต่อตัวเองออกไปทันที “สำนึกตายแหละ!!”


“เล!!”


“เลขอโทษ!!” เห็นท่าไม่ดีผมเลยรีบบอกแต่เมื่อดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลผมจึงวิ่งหนีแทน


“มึงมานี่เลย!”


“เลขอโทษ! เลพูดผิดเลสำนึกบุญคุณแล้ว!”


“กูไม่รับ! มึงมานี่!”


“พี่วินอย่าเข้ามา!”


“มึงจะหนีไปไหน!”


ขวับ


“ม่ายยยยยยยยย!!” ผมกรีดร้องเหมือนโดนของร้อนราดตัว ทันทีที่คนที่วิ่งไล่ผมอยู่เอื้อมมือมารวบเอวของผมจนได้ แต่ร้องได้ไม่นานก็ต้องเงียบลงราวกับโดนของเย็นราดทับอีกครั้งเมื่อเสียงทุ้มของใครบางคนออกคำสั่งให้


“หุบปาก!” ผมน่ะเงียบแต่พี่วิน…


“เสือก”


คนมาใหม่ทำหน้าคล้ายไม่ยี่หระกับคำครหา ร่างสูงเดินผ่านพวกผมไปยังห้องครัวก่อนจะหันมามองหน้า “ปล่อยมันได้แล้ววิน เลมึงรีบมากินข้าวกูต้องไปส่งมึงที่มหา’ลัย”


นั่นยิ่งเป็นการเปิดโอกาสให้คนที่แค้นผมอยู่แล้วได้ว่าผมต่อ


“มึงนี่ตัวภาระจริง ๆ”


“พี่วิน!!”


“ทำไม หรือมันไม่จริง”


“ถ้าพ่ออยู่พี่วินก็คงไม่พูดแบบนี้..” ผมหมายถึงพ่อ พ่อที่ตอนนี้คงกำลังนั่งอยู่บนเครื่องบินเพื่อกลับมาที่ไทย เนื่องจากอาทิตย์ก่อนเขาบินไปอังกฤษเพื่อดูงาน แต่ถึงกำลังบินกลับมา มันก็ไม่ทันไปส่งผมที่มหา’ลัยได้อยู่ดี ทั้ง ๆ ที่วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก


“แล้วพ่อมึงอยู่ไหมล่ะฮึ ? —ตุบ!


“โอ๊ย!” ผมร้องเมื่อโดนมือหนาฟาดแรง ๆ ที่ก้นก่อนจะหันไปมองหน้าคนตี “พี่วิน!”


“ไปกินข้าว” เขาไม่โต้ตอบ พี่วินปล่อยมือที่โอบรอบเอวผมอยู่ออกแล้วดันตัวให้ผมเดินไปข้างหน้าแทน ผมขี้เกียจเถียงเลยเดินไปห้องครัวแบบง่าย ๆ บนโต๊ะอาหารมีถ้วยใส่โจ๊กส่งกลิ่นหอมวางอยู่ สงสัยพี่ไทด์คนที่สั่งให้ผมมากินข้าวเตรียมไว้ให้ ผมเลยรีบเดินไปนั่งบนโต๊ะก่อนจะลงมือรับประทานอาหาร แต่กินได้ไปสักพักผมก็เริ่มรำคาญผมด้านหน้าของตัวเองที่ยังไม่ได้มัด ถามว่าทำไมไม่มัดเองคำตอบคือผมมัดไม่เป็น มัดเองแล้วมันจะยุ่งทันทีที่เพราะปกติมีคนมัดให้ตลอด แต่รำคาญได้ไม่นานช่างผมจำเป็นตั้งแต่คราวก่อนก็มารวบขึ้นให้พร้อมกับมัดและติดกิ๊บดำอย่างรวดเร็ว คราวนี้ผมไม่เจ็บด้วยเลยไม่พูดอะไร อีกอย่าง…มัดผมขึ้นแล้วรู้สึกโล่งขึ้นเยอะเลย


ผมนั่งกินโจ๊กเงียบ ๆ กินโจ๊กเสร็จก็ดื่มนมตาม หลังจากนั้นจึงเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมาพาดบ่า เช็กของในกระเป๋าอีกทีพอคิดว่าไม่มีอะไรตกหล่นแล้วผมจึงเดินไปหาพี่ไทด์ซึ่งกำลังสวมเนคไทแบบลวก ๆ วันนี้เป็นวันที่ผมเปิดเทอมวันแรก ดังนั้นพวกพี่แกก็ต้องเปิดเทอมวันนี้เหมือนกันเพราะเราอยู่มหา’ลัยเดียวกัน เพียงแต่ผมพึ่งขึ้นปีหนึ่งส่วนพี่ไทด์และพี่วินขึ้นปีสี่แล้ว


“มึงจะออกไปพร้อมกับกูเลยไหม” ผมขมวดคิ้วทันทีที่พี่ไทด์ถามแต่พอหันหลังไปมองจึงได้รู้ว่าเขาไม่ได้ถามผมแต่ถามพี่วินที่กำลังเดินลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้าน ร่างสูงอยู่ในชุดของนักศึกษาเรียบร้อยแล้ว


“ไม่ กูมีธุระต้องไปทำก่อน”


“แล้วพวกนั้นล่ะ” พี่วินมองขึ้นด้านบนแล้วตอบสั้น ๆ


“ยังไม่ตื่น”


พวกนั้นที่พี่ไทด์ว่าคือผู้อยู่อาศัยอีกสามคน ภายในบ้านแห่งนี้มีผู้อาศัยทั้งหมดเจ็ดคนได้แก่พ่อ พี่ไทด์ พี่วิน พี่ ๆ ที่ยังไม่ตื่นอีกสามรวมผมอีกหนึ่งคนเป็นเจ็ดคน เราไม่ได้เกิดมาจากพ่อแม่เชื้อสายเดียวกัน แต่มาอยู่บ้านเดียวกันตั้งแต่สี่ปีก่อน เพราะว่าบ้านหลังนี้ใกล้มหา’ลัยดี ข้าง ๆ มีแมคโดนัลกับเซเว่นอีเลฟเว่นที่เปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงเป็นแหล่งอาหาร ถัดไปอีกก็มีตลาดและสวนสาธารณะที่อยู่ไม่ไกลมาก ใกล้มหา’ลัยอีก พวกพี่ ๆ เลยมาอยู่ด้วยกัน ส่วนผมเกาะพ่อมาเพราะตอนนั้นผมยังพึ่งย้ายจากอังกฤษมาเรียนมอสี่ที่ไทย ผมเชื้อสายไทยแท้นะแค่เกิดที่อังกฤษ


“เลเอาของหมดยัง” ผมสะดุ้งตอนที่พี่ไทด์หันมาถามผมบ้าง


“หมดแล้ว”


“โทรศัพท์ล่ะ”


จริงด้วยสิ… “ลืม”


โป๊ก!


“โอ๊ย! ตีเลทำไม” เปล่าเลยพี่ไทด์ไม่ได้ตี พี่วินต่างหากที่ตี เขกที่หัวเลยด้วย “เลเจ็บนะ!”


“เพราะมึงเป็นแบบนี้ไงเลยต้องตี” ปากก็ว่าแต่ยื่นโทรศัพท์ของผมที่ไม่รู้ไปหยิบจากไหนมาให้ จากนั้นจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เอ๋อ ๆ แบบมึงจะรอดไหมเล วัยมหา’ลัยมันไม่ได้เหมือนมัธยมของมึงนะ จะทำอะไรก็ให้มีสติ พวกกูเข้าไปช่วยมึงไม่ได้ตลอดหรอกนะ”


พี่วินพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง นัยน์ตาคมไม่มีแววล้อเล่นเลยแม้แต่น้อยจนผมรู้สึกแปลกใจ


“ห่วงเลเหรอ”


“เออห่วง”


“…” เกือบจะรู้สึกดีล่ะถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดถัดมา


“เพราะถ้ามึงซวย พ่อมึงก็เอากูซวย”


ง่ะ!



มหาวิทยาลัย K


ผมมาถึงแล้ว…


ถึงมหา’ลัยที่ตัวเองมุ่งมั่นอ่านหนังสือกว่าจะสอบเข้ามาเรียนที่นี่ได้ อีกอย่างคือ Mercedes benz e500 สีขาวเคลื่อนที่เข้ามาจอดหน้าตึกขนาดใหญ่นานเกือบห้านาทีแล้วเหมือนกันทว่า…ผมไม่กล้าลงไป


“พี่ไทด์” ผมกลั้นใจถามก่อนจะได้รับคำตอบมาเป็นพยางค์สั้น ๆ


“อะไร”


“เลกลัว”


“เรื่องของมึง”


ง่ะ…ใจร้าย!


“เดินไปส่งเลหน่อย” ผมเขย่าแขนอีกฝ่ายแต่ก็ถูกปัดออก


“กูไม่ว่าง”


“แต่พ่อบอกให้พี่ไทด์มาส่ง”


“กูก็ส่งมึงแล้วไง หน้าตึกคณะมึงไหมล่ะหนิ”


ผมไม่มีอะไรจะเถียงแล้ว


อันที่จริงผมไม่เคยเครียดเรื่องเปิดเทอมใหม่เลยนะ ตอนอยู่บ้านผมก็ยังชิว ๆ อยู่เลย แต่ไม่รู้ทำไมพอรถจอดที่หน้าตึกของคณะปุ๊บผมถึงได้รู้สึกตื่นเต้นขนาดนี้ หัวใจของผมเต้นอย่างบ้าระห่ำราวกับว่าจะหลุดออกมา รู้สึกเหมือนร่างทั้งร่างกำลังสั่นไหวด้วยแรงเต้นของหัวใจ คล้ายเลือดกำลังสูบฉีดด้วยความเร็วสูงยิ่งกว่าสิบมัดหรืออะไรประมาณนั้น ปกติแล้วผมไม่เป็นแบบนี้ ไม่เลย… หรือบางทีนี่อาจจะเป็นเพราะว่าพ่อไม่อยู่


ฮือ…พ่อจ๋าเลกลัว ToT
   

ครืด


เสียงโทรศัพท์ที่สั่นของสารถีจำเป็นทำให้ผมพอได้หายใจอยู่บนรถต่อชั่วครู่ แต่หลังจากที่พี่ไทด์คุยกับคนในสายเสร็จร่างสูงก็หันมาเร่งผมทันที



“ลงเร็ว ๆ เล กูมีงานต้องไปทำต่อ”


“พี่ไทด์…”


“ลงไป”


“ก…ก็ได้” ผมต้องตอบรับอย่างจำใจก่อนจะมองหน้าขอความเห็นใจจากคนข้างกายเป็นครั้งสุดท้าย ทว่าเมื่อมองไม่เห็นถึงความเห็นใจที่ว่าในนัยน์ตาคม ผมจึงได้แต่ถอนหายใจข่มความกังวลของตัวเองแล้วค่อย ๆ เปิดประตูลงจากรถ

จะลงแล้วนะ


พรึบ!


ลงแล้ว! ผมลงมาแล้ว!


“พี่ทะ—”

   
บรืน

   
ไปเลยเหรอ!!   
   
   
ผมได้แต่อ้าปากค้าง ยืนมองด้านหลังของ Mercedes benz e500 สีขาวที่ขับออกไปทันทีที่ผมลงจากรถชนิดที่ว่าไม่เหลียวแลกันเลยแม้แต่นิดเดียว หลังจากนั้นจึงค่อย ๆ หันหน้ากลับมาที่เดิมแล้วมองตึกสีขาวทรงโมเดิร์ลสมัยใหม่ขนาดใหญ่ที่มีป้ายเขียนเอาไว้อันเบอเร่อว่า


‘วิศวกรรมศาตร์’

นี่แหละ…คณะของผม




กลิ่นบุหรี่ที่คลุ้งไปทั่วอากาศลอยมาจากร่างสูงที่กำลังยืนสูบอยู่ในซอกระหว่างตึกเงียบ ๆ หากสายตากำลังจดจ้องไปยังร่างเล็กที่ลงมาจากรถคันหรูกว่าสิบล้านบาท เจ้าของใบหน้าที่สะกดสายตาทุกคนตั้งแต่ก้าวแรกที่เดินลงมา หากเจ้าตัวยังไม่รู้ว่าตัวเองนั้นเด่นขนาดไหน


ร่างเล็กสูงประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร ถ้าเป็นผู้หญิงก็ถือว่าหุ่นดีมาก ผิวขาวราวกับว่าอาบน้ำแร่แช่น้ำนมมาทั้งชีวิต เสียดายที่หน้าอกเล็กไปหน่อยแต่ข้อเสียนั่นจะดูด้อยทันที เมื่อเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าสวยสง่าที่มีความน่ารัก น่าฟัด น่ากอด น่าขย้ำรวมอยู่ด้วยกัน โดยเฉพาะนัยน์ตากลมโตสีอ่อน จมูกรั้นน่าบีบรับกับริมฝีปากสีชมพูอ่อนธรรมชาติกับเส้นผมสีน้ำตาลเข้ม ความเหมาะสมและลงตัวรวมอยู่บนใบหน้าเดียวกันจนหลายคนไม่อาจตกลงปลงใจเชื่อในทันทีว่านี่น่ะคือ…ผู้ชาย


อืม…ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีก


คนมองคิดขณะดับบุหรี่ในมือลง เมื่องานของเขาได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว



‘สวยว่ะ’
‘อื้อหือ อย่างกับนางฟ้า’
‘ผิวขาวฉิบหาย’



ซุบซิบ ซุบซิบ


หันซ้าย (‘ ‘ )


“น้องเขาหันมาทางนี้แล้วว่ะ ขวับ!”


หันขวา ( ‘ ‘)


“แกเขาหันมา ขวับ!”


อะไรอะ ?


มองผมแล้วหันไปซุบซิบกันนี่มันคืออะไร ?


ฮือ…น่ากลัว


ผมเม้มปากแน่นพอรู้สึกว่าโดนมองมาก ๆ เข้า ผมจึงก้มหน้าลงแล้วเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นกว่าเดิมแต่เพราะแบบนั้นทำให้ตามองเห็นแต่พื้น ไม่เห็นทางด้านหน้าเป็นผลให้ผมเดินชนกับใครบางคนเข้าอย่างจัง


“กรี๊ดดดด” เสียงกรีดร้องดังขึ้นในขณะที่ตัวผมเองก็กำลังล้มลงกับพื้นเนื่องจากแรงกระแทก แต่แค่นี้ก็รู้แล้วว่าคนที่ผมเดินชนเป็นผู้หญิง


“โอ๊ย!” ผมและอีกฝ่ายล้มลงกับพื้นเต็มแรง ผิวหนังบางส่วนถลอกปอกเปิกเนื่องจากถูไถไปกับพื้นซีเมนต์เป็นผลให้เกิดอาการแสบยิบ ๆ ขึ้นมาตามผิวหนัง ผมนิ่วหน้าเจ็บ รู้สึกอยากตีตัวเองสักสิบทีที่ไม่มองทาง แต่เหมือนความซวยมันยังไม่จบสิ้นเพียงเท่านี้ เมื่อแก้วน้ำที่อีกฝ่ายถือหลุดมือลอยขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะตกลงมาเป็นกราฟพาราโบลาเนื่องจากแรงโน้มถ่วงโดยมีทิศทางเข้าสู่ศูนย์กลางของโลก ซึ่งศูนย์กลางของโลกที่ว่านั่นมันดันอยู่ตรงหัวของผมพอดี!


ซ่า!


อื้อหือ…อย่างเย็น



“เดินยังไงของแกกันย่ะ!” ผมยกมือไปหยิบแก้วน้ำพลาสติกบนหัวออกก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตากับอีกฝ่ายแล้วบอก


“เลขอโทษ”


กึก!


เธอเหมือนอึ้งไปชั่ววูบ แต่แค่ชั่ววูบเท่านั้น “ขอโทษแล้วมันหายไหม!!”


แล้วจะให้ผมทำยังไงอะฮือ ToT


“เลขอโทษ”


“น่ารำคาญ!”


“ขอโทษ”


“หุบปาก!”


“…” ผมเม้มปากแน่น ส่วนตัวก็โกรธอยู่ลึก ๆ พูดเบา ๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องตะคอกเลย


“แล้วจะนั่งกับพื้นทำไม! ลุกขึ้นสิยะอย่าโง่!”


โดนว่าอีกแล้ว ผมเม้มปากแน่นแล้วลุกขึ้นยืนตามที่เธอบอก พอได้สบตากับอีกฝ่ายถึงรู้ว่าเป็นคนที่เรียกได้ว่าสวยจัดเลยทีเดียว

 
“มองหน้าทำไม หาเรื่องเหรอ”


“เลเปล่า” ผมรีบปฏิเสธแต่เหมือนคำปฏิเสธมันจะเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาของอีกฝ่าย เมื่อมือบางยื่นมาผลักผมเต็มแรงจนแทบจะทำให้ล้มลงไปกับพื้นอีกรอบ


ผลัก!


“ก็เห็น ๆ อยู่ว่ามอง ทำไม! อยากมีเรื่องเหรอ”


“มีเรื่องอะไรเหมียว” ผู้หญิงอีกสองคนเดินเข้ามาหาพวกเรา คงจะเป็นเพื่อนของคนตรงหน้าผม


“มันมาเดินชนกูแล้วก็มองหน้า”


“เลเปล่านะ เลไม่ได้มอง” ผมรีบปฏิเสธ เดินชนผมไม่เถียงแต่มองหน้าไม่ใช่แน่ ๆ แต่เพื่อนกลุ่มเดียวกันย่อมมีนิสัยคล้ายกัน เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเหมือนกันเปี๊ยบ


“อะไร หาเรื่องเพื่อนกูเหรอ”


“เลเปล่า” ผมพูดเสียงเบาเพราะรู้สึกเหมือนว่าจะพูดให้ดังยังไงมันก็คงไม่เข้าหูพวกเธอ


“เปล่าอะไรก็เห็น ๆ กันอยู่!”


“เล…เปล่านะ!”


“ยังจะมาเถียง!”


เพี๊ยะ!


เสียงฝ่ามือกระทบกับผิวแก้มดังขึ้น เมื่อมือบางของใครบางคนฟาดลงมาที่แก้มผมแบบเต็มกำลัง มันแรงพอที่จะทำให้หน้าของผมสะบัดไปตามแรงตบพร้อมกับกลิ่นคาวเลือดที่ไหลซิบบริเวณมุมปาก ผมเบิกตากว้างขณะหันหน้ากลับมามองผู้กระทำด้วยความตกใจ


วินาทีนี้ทุกอย่างเหมือนถูกดูดเข้าไปในสุญญากาศ รอบตัวผมเงียบไปหมด ไม่มีเสียงอะไรสักอย่าง ไม่มีเสียงลม ไม่มีเสียงคุย แม้กระทั่งเสียงของลมหายใจ เหมือนตัวเองลืมวิธีหายใจไปโดยอัตโนมัติก่อนจะมารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อมือคู่นั้นตั้งท่าว่าจะฟาดเข้ามาเป็นครั้งที่สอง ผมหลับตาแน่นเมื่ออีกฝ่ายฟาดมือผ่านอากาศและเตรียมตะปบลงมาที่แก้มของผมอีกครั้ง แต่ก่อนที่มือบางจะมาถึง เสียงบางอย่างก็ดังลั่นขึ้นมาเสียก่อน


ปรี๊ดดดดดด


“เฮ้ยๆ! ทำอะไรกัน” เสียงนกหวีดปลุกสติให้กับคนรอบตัวผมที่เงียบเปลี่ยนมาเป็นเสียงเซ่งแซ่แทน


“มึงไปก่อนเหอะพวกพี่สตาร์ฟปีสามมาว่ะ” เพื่อนข้างกายอีกฝ่ายบอกท่ามกลางความชุลมุนของกลุ่มคนที่กำลังจะเข้ามาห้ามพวกเราออกจากกัน เธอมองหน้าผมสลับกับกลุ่มรุ่นพี่ที่กำลังวิ่งเข้ามา ก่อนจะกัดฟันแล้ววิ่งออกไปจากที่เกิดเหตุ ทิ้งให้ผมที่เป็นผู้กระทำได้แต่ยืนงงไม่รู้ว่าควรทำอะไรต่อ


“น้อง ๆ” ไหล่ถูกมือจับหันไปทางด้านหลังก่อนจะสบตากับใครสักคนที่รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาชอบกลและเหมือนอีกฝ่ายจะคิดเช่นเดียวกันกับผม ทว่าผมนึกชื่อของคนตรงหน้าไม่ออก “น้องเล!”


แต่พอได้ยินเสียงผมถึงนึกชื่อของเขาออก


“พี่ตี๋!!”





พี่ตี๋คือลูกเจ้าของร้านโจ๊กชายสี่ตรงหัวมุมในตลาด เป็นร้านประจำของผม (โจ๊กวันนี้ของร้านของพี่ตี๋) เพราะกินมาตั้งแต่มอสามยันปีหนึ่งเลยได้ซี้กับตระกูลนี้เป็นอย่างดี เริ่มจากรู้จักเฮียขาวเจ้าของร้านลามไปถึงครอบครัว พี่ตี๋คือพี่ใหญ่สุดในบ้าน มีน้องอีกสามคนชื่อ ตั๋ง ต้า และเต้


“เลเจ็บไหม” เสียงทุ้มถามหลังจากพาตัวผมมาที่ห้อง ๆ หนึ่งในตึกคณะวิศวะ “แก้มแดงมากเลยนะ”


“เจ็บตอนโดนตบแต่ตอนนี้ปวด ๆ มากกว่า”


“เอาน้ำแข็งประคบไหม เหมือนมันจะบวม ๆ ด้วยนะ”


“ไม่เอาดีกว่า เลไม่ชอบของเย็น ๆ”


“ไม่เอาจริงเหรอ”


ผมส่ายหน้า พี่ตี๋ไม่ว่าอะไรแต่เดินไปเปิดตู้ในห้อง เขาค้นอะไรบางอย่างก่อนจะยื่นมันมาให้


“อ่ะ”


“อะไรเหรอ”


“เสื้อผ้า เลเอาไปเปลี่ยน เปียกหมดแล้วนะเรา”


“พี่ตี๋ใจดีจัง” เขาถอนหายใจพลางมองหน้าผม


“ดูสภาพตัวเองก่อนแล้วค่อยมาพูด”


ทำไมอะ ? สภาพผมมันเป็นยังไง ?


ผมไม่ได้ถามเพราะพี่ตี๋พูดขึ้นมาก่อน


“พี่ไม่เห็นรู้ว่าเลเลือกเรียนวิศวะ”


“เลเรียนตามพ่อ” ร่างสูงเหมือนสะดุ้งไปนิด ผมสังเกตเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่ซีดเซียวลงกว่าเดิม พี่ตี๋หันซ้ายหันขวาเหมือนสำรวจว่ามีคนอยู่หรือเปล่าก่อนจะหันมาถามผมเสียงเบา


“แล้วพ่อเราล่ะ เลไม่ได้มากับพ่อเหรอ”


“พ่ออยู่บนเครื่องกำลังกลับมาจากอังกฤษ ประมาณบ่ายโมงคงจะถึง” ผมตอบก่อนจะก้มลงสำรวจเสื้อผ้าในมือ มันเป็นชุดเดียวกันกับตัวที่ผมกำลังใส่เปี๊ยบเลย


“อ๋อ”


ก๊อก ก๊อก ก๊อก


เกิดเสียงเคาะประตูห้อง พี่ตี๋เดินไปเปิดประตูก่อนผู้ชายตัวผอม ๆ จะเดินเข้ามาพร้อมกับโยนอะไรบางอย่างไปให้พี่ตี๋


“ป้ายชื่อของคนที่มึงบอกให้กูไปลงทะเบียนให้ อ้อ! ไอ้พลเรียกให้ไปช่วยยกของด้วย” พี่ตี๋รับไปดูแล้วยื่นมาให้ผม


“นี่ป้ายชื่อของเล เปลี่ยนชุด เอาไปใส่แล้วรักษาให้ดี ๆ ด้วยรู้ไหม” ผมรับป้ายสีฟ้ามาพร้อมกับพยักหน้าสองสามทีแล้วยิ้มจนตาหยี่พลางบอก


“รับทราบ”


“เชี่ย…น่ารักฉิบหาย”


อะไร น่ารัก ๆ นะ เมื่อกี้ไม่ค่อยได้ยิน ?


“สัสบอม มึงออกไปเลยไป” พี่ตี๋ไล่เพื่อนตัวผอมทว่าอีกฝ่ายยังคงยืนนิ่ง นัยน์ตาคมภายในกรอบแว่นทรงสี่เหลี่ยมมองมาที่ผม


“มึงนั่นแหละที่สัส! มีของดีไม่แบ่งให้เพื่อนชมบ้าง”


“ไอ้เชี่ย ระวังปากมึงหน่อย” พี่ตี๋พูดเสียงเบาเหมือนไม่อยากให้ใครได้ยินก่อนจะพยายามดันตัวเพื่อนออกจากห้อง “ไป ๆ มึงออกไปพร้อมกับกูเลยก็ได้”


“รีบอะไรนักหนาวะ อยู่ต่ออีกนิดก็ได้”


“ไหนมึงบอกไอ้พลเรียกให้ไปช่วยยกของไม่ใช่เหรอ ออกไปเลยมึง! ตอนนี้เลย! เลครับพี่ต้องไปแล้ว ห้องน้ำอยู่ทางทิศตะวันตกเดินตรง ๆ ไปเดี๋ยวก็เห็น อ้อ! แต่เป็นห้องน้ำเก่านะระวังประตูล็อคด้วย เอาไปเปลี่ยนเองได้ใช่ไหม”


“ไอ้ตี๋มึงอย่าดัน! น้องเลพี่ขอบะ—”
พี่บอมกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่โดนพี่ตี๋ปิดปากเอาไว้ก่อน ผมมองผู้ชายสองคนที่กำลังดันตัวกันไปมาจากนั้นจึงพยักหน้า


“เลไปได้”


“งั้นพี่ไปแล้วนะ รีบเปลี่ยนแล้วเดินไปรวมตัวที่ห้องโถงใหญ่นะ”


“อื้อ! บ๊ายบาย”


ปัง!





“ไอ้สัส!”
คนโดนด่ามองหน้าคนด่า หลังจากที่ตี๋ลากเพื่อนออกมานอกรัศมีของห้องนอกเลเป็นที่เรียบร้อยแล้วหรืออย่างน้อยน้องเลก็ไม่น่าจะได้ยินประโยคที่พวกเขาจะคุยกันแล้ว “มึงจะลากกูออกมาทำส้นตีนอะไร มึงก็รู้ว่าสเปคกูเป็นยังไง”


ไอ้บอมเป็นเพื่อนของเขา ภายนอกมันเหมือนคนจีบคนอื่นไม่เป็นเพราะบุคลิกมันเป็นคนผอม ๆ แต่แท้จริงแล้วคนที่มีหญิงและชายเยอะที่สุดในกลุ่มก็คือมันนี่แหละ


“คนนี้ไม่ได้ มึงห้ามเลย”


“ทำไมวะหรือมึงจองแล้ว ?”


“เปล่ากูไม่ได้จอง”


“แล้วจะห้ามกูทำไม คนสวยแต่ไม่มีใครชมมันเสียของ”


“กูบอกว่าห้ามก็ห้ามสิวะ! มึงอยากม่อใครก็ช่างแต่คนนี้อย่าเลยดีกว่า”


“กูขอเหตุผล”


“หน้าอย่างมึงน้องเลไม่แลหรอก”


“กวนกูละ บอกมาว่าทำไม”


ตี๋ถอนหายใจขณะมองหน้าที่เพื่อนที่คาดว่าจะไม่หยุดจนกว่าจะรู้เหตุผลที่แท้จริง ดังนั้นเขาเลยต้องจำใจบอกไป


“เพราะพ่อของเล…”




ผมไม่ค่อยชอบการเข้าห้องน้ำสาธารณะอยู่อย่างหนึ่ง


ไม่ใช่เพราะการอนามัยจนไม่กล้าใช้ห้องน้ำร่วมกับคนอื่น แต่เป็นเพราะว่า…


“เหี้ย!” ผู้ชายคนหนึ่งถึงกับสบถออกมาทันทีที่เห็นผมเดินเข้ามาในห้องน้ำชาย ก่อนจะลุกลี้ลุกลนเก็บหนอนให้ระเห็ดเข้าเป้ากางเกง นั่นคือปฏิกิริยาของผู้ชายคนแรก แต่คนที่สอง สาม สี่ก็มีท่าทีคล้าย ๆ กัน ผมโดนแบบนี้บ่อยมากไม่รู้ทำไมทั้ง ๆ ที่หนอนผมก็มี พอไปถามพ่อ พ่อไม่ตอบแต่บอกว่าเวลาจะชิ้งฉ่องให้เข้าไปในห้องแทนอย่ามาปล่อยด้านนอกให้คนอื่นเห็นเด็ดขาด


ผมเลยเดินเข้าไปในห้องก่อนจะค่อย ๆ ถอดชุดเปียก ๆ


ปัง!


แกร๊ก


หือ…เสียงอะไรอะ ?


ผมข่มความสงสัยเอาไว้แล้วรีบเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเป็นชุดใหม่ที่พี่ตี๋ให้แทน โอโห้ อย่างกับรู้ไซต์ผม พอดีเป๊ะ! เลย ผมหยิบเสื้อและกางเกงเปียก ๆ ของตัวเองมาพับให้เรียบร้อย ค่อย ๆ เปิดประตูห้องน้ำออกไป


สิ่งแรกที่เห็นคือใบหน้าของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจกกับผู้ชายอีกสี่คนกำลังยืนพิงผนังอยู่คนละมุม และประตูห้องน้ำที่ปิดสนิท


ผมขมวดคิ้วกำลังสงสัยว่าทำไมเขาถึงไม่ออกไปกัน แต่พอเดินไปบิดลูกบิดของประตูห้องน้ำผมถึงได้รู้คำตอบ เมื่อประตูมัน…



“เปิดไม่ออก”








*หนึ่งตอนผ่านไปพระเอกของเราก็ไม่แม้แต่จะโผล่ชื่อมาให้ได้อ่าน
ใบ้ให้ไหม ? ใครเคยอ่านเมียหมอพระเอกคือเพื่อนของพี่เสือที่หล่อ ๆ และรวย ๆ หน่อย
จะสังเกตว่าทั้งเรื่องคนที่ลึกลับและเกี่ยวพันกับเลมากที่สุดคือพ่อของน้องเล
เราเลือกลงวันที่ 13 สิงหาก็เพราะแบบนั้นแหละ จริง ๆ จะลงวันที่ 12 สิงหาเพราะเป็นวันแม่แต่ลงไม่ทัน
สำหรับตอนต่อไปก็ได้แต่เฝ้ารอให้พ่อยอมออกมา...

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7
Re: • แฟนวิศวะ • 140816#1 p.1
«ตอบ #24 เมื่อ14-08-2016 19:50:24 »

 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ That XN

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 140816#1 p.1
«ตอบ #25 เมื่อ14-08-2016 20:21:44 »

ชอบๆ

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: • แฟนวิศวะ • 140816#1 p.1
«ตอบ #26 เมื่อ14-08-2016 20:36:08 »

ยัยเหมียว เป็นบ้าอะไร ใหญ่มาจากไหนเหรอ
ทั้งผลักล้ม ทั้งตบ อะไรขนาดนั้น
เขาล้มมีแผลถลอก ยังตบ และจะซ้ำอีก?
เพราะเล น่ารัก สวยกว่า? งงงงงง
แต่เล อ่อนด๋อยจัง ไม่มั่นใจในตัวเอง
แค่เดินเข้าไปในคณะก็กลัวและ
แถมเป็นคณะที่เถื่อน โหด จะเรียนยังไง?
เล จะสู้คน จะเอาคืนยัยเหมียวได้ป่ะ?
แล้วคนที่ดูแลเล หายไปไหน :katai1: :katai1: :katai1:
 :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-08-2016 05:57:19 โดย ทฟเืนสรฟ »

ออฟไลน์ :mdred

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-61
Re: • แฟนวิศวะ • 140816#1 p.1
«ตอบ #27 เมื่อ14-08-2016 20:54:21 »

อ้างถึง
ยัยเหมียว เป็นบ้าอะไร ใหญ่มาจากไหนเหรอ
ทั้งผลักล้ม ทั้งตบ อะไรขนาดนั้น
เขาล้มมีแผลถลอก ยังตบ และจะซ้ำอีก?
เพราะเล น่ารัก สวยกว่า? งงงงงง
แต่เล อ่อนด๋อยจัง ไม่มั่นใจในตัวเอง
แค่เดินเข้าไปในคณะก็กลัวและ
แถมเป็นคณะที่เถื่อน โหด จะเรียนยังไง?
เล จะสู้คน จเอาคืนยัยเหมียวได้ป่ะ?
แล้วคนที่ดูแลเล หายไปไหน :katai1: :katai1: :katai1:
 :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


อยากตอบทุกคำถามเลยแต่กลัวมันจะเป็นการสปอย
เอาเป็นว่านี่พึ่งตอนแรกค่ะ อ่านไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็รู้เองเนาะ
 
:katai1:

ออฟไลน์ we.jinkyu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 120
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
Re: • แฟนวิศวะ • 140816#1 p.1
«ตอบ #28 เมื่อ14-08-2016 20:54:34 »

ชอบ ชอบ ~~~ :hao7:

ออฟไลน์ zzzzzz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: • แฟนวิศวะ • 140816#1 p.1
«ตอบ #29 เมื่อ14-08-2016 21:30:42 »

ใครน้า แล้วพ่อน้องเลคืออะไรยังไงอะ  :ruready :hao4:






   

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด