หัวข้อ: [ครอบครัวศักดินนท์] ☀ พ่อเลี้ยงอาทิตย์ ☀ [Mpreg] {19/11/61} ➡ ตอนพิเศษ5 {จบแล้ว}

[gayraygirl]

ผู้ชายล่ะค่า

[moonoi1000]

เพิ่งได้มาอ่าน สนุกมากๆ

[labelle]

55555 สงสารคุณพ่อเลย
คุณแม่ก็ช่างอ้อน ช่างงอแงเนาะ

ลูกชายแอบดื้อหรือเปล่า หรือว่าแกล้งพ่อ

รอตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้จ้า

[imseries]

ชอบมากๆค่ะ

[Nus@nT@R@]

พ่อเลี้ยงสู้ๆ อิอิ

[SawachiYuki]

ตอนพิเศษที่ 3

อคิราห์ ศักดินนท์

 

 

 

“โอ๊ย!!!! ปวดท้อง!! ฮึก...ปวดท้อง โอ๊ย…”

เสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังออกมาจากศตคุณที่ปวดท้องใกล้คลอดเต็มที ญาติพี่น้องรออยู่ด้านนอกห้องคลอดเพื่อเป็นกำลังใจกันเต็ม แม้แต่อาทิตย์ที่กำลังบีบมือของศตคุณเบาๆ ก็ให้กำลังใจด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดไม่แพ้กัน

เขาเห็นน้ำตา สีหน้าทรมาน เสียงร้องแห่งความเจ็บปวด ก็รู้เลยว่าภรรยาจะต้องปวดมากขนาดไหน ปวดชนิดที่ว่าถ้าเขาไม่รับรู้ด้วยตัวเองก็คงไม่เข้าใจหรอก...หากแต่เห็นสีหน้าที่เคยยิ้มแย้มสวยงามกลายเป็นสีหน้าแห่งความทรมาน อาทิตย์ก็สงสารภรรยาจับใจ

“อดทนนะคนดี อดทนไว้”

อาทิตย์ทำได้แค่นี้จริงๆ

ช่วยอะไรไม่ได้เลย...

แรงบีบมือแกร่งแรงขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกระดับความเจ็บของศตคุณ...

“เอาล่ะค่ะ พร้อมแล้วค่ะ คุณแม่เตรียมเบ่งนะคะ หมอจะนับหนึ่งถึงสามพอสามจบคุณแม่เบ่งแรงๆ เลยนะคะ”

ศตคุณพยักหน้ารับรู้ ใบหน้าขาวเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ

“พี่อยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆ”

“พี่อาทิตย์ ฮึก...เจ็บ”

“พี่รู้คนดี พี่เข้าใจ...แต่ทนหน่อยนะ เราจะได้เห็นหน้าลูกแล้ว” อาทิตย์ปลอบโยนคนรัก จูบซับเหงื่อบนใบหน้าสวย สลับกับกระซิบบอกรักที่ข้างหู

“อื้อ...”

“คุณแม่คะ หนึ่ง...สอง...สาม เบ่งค่ะ” คุณหมอทำคลอดนับ ซึ่งฝั่งศตคุณก็มีพยาบาลคอยช่วยจับและช่วยส่งเสียงช่วยคุณแม่เบ่งด้วย

“ฮึบ!! อ้า...ฮึก”

“อีกครั้งนะคะ หนึ่ง สอง สาม เบ่งค่ะ”

“ฮึบ!!! อ้า...แฮ่กๆ”

ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด เรารู้สึกเหมือนจะตายให้ได้เลย...

“หัวใกล้จะออกมาแล้วค่ะ อีกครั้งนะคะคุณแม่ หนึ่ง สอง สาม เบ่งค่ะ!”

“ฮึบ!!!! อ้า...”

“หัวออกมาแล้วค่ะคุณแม่ พยายามเข้านะคะ เด็กใกล้จะออกมาแล้ว” เสียงคุณหมอเอ่ยบอก ทำให้ศตคุณรู้สึกมีกำลังใจเพิ่มมากขึ้น เขามองหน้าสามีที่อยู่ข้างๆ ตลอดเวลาอย่างซาบซึ้งใจ...

ศตคุณรู้สึกปวดท้องตั้งแต่ช่วงเที่ยงคืน อาทิตย์เลยพาคนรักมาโรงพยาบาลทันที หมอบอกว่าใกล้จะคลอดแล้ว แต่ปากช่องคลอดยังไม่กว้างพอ ก็เลยต้องรอเวลา ศตคุณต้องนอนเจ็บท้องมาจนถึงช่วงเช้าของวันใหม่...จนช่วงตีห้าเกือบหกโมงนั่นแหละถึงจะกว้างมากพอที่จะคลอดได้...

“อีกนิดค่ะคุณแม่ หนึ่ง สอง สาม เบ่งเลยค่ะ”

“อื๊บ!!!!”

ร่างบางเบ่งสุดแรงเกิด แต่ก็รู้สึกได้ว่าลูกยังไม่ออกไปทั้งหมด...มือบีบมือของอาทิตย์ไว้อย่างแน่นหนาไม่กลัวว่าคนรักจะเจ็บเลยสักนิด น้ำตาไหลออกมาจากหน่วยตาสวย

“อีกครั้งนะคะ หนึ่ง สอง สาม เบ่งค่ะ”

“อี๊บบบบ...!!! อ้า!! แฮ่กๆ” รอบนี้ศตคุณเบ่งสุดแรงเกิดจริงๆ จนกระทั่งรู้สึกโล่งที่ปากช่องทาง ก่อนจะร้องไห้ออกมาเมื่อได้ยินเสียงลูกร้องลั่นห้องทำคลอด

“แว้...แว้...แว้!!!!”

เด็กชายตัวน้อยถือกำเนิดออกมาในช่วงเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นในเช้าวันใหม่พอดี...

“ฮึก...ลูกของเราหมู เขาออกมาแล้วนะ” คนเป็นพ่อเองก็ร้องไห้ออกมาอย่างตื้นตันใจไม่แพ้กัน

“ฮือ...ฮึก”

“ยินดีด้วยค่ะ เด็กผู้ชาย แข็งแรงดีค่ะ เป็นยังไงคะคุณแม่” พยาบาลอุ้มเด็กน้อยที่ห่อผ้าแล้วมาให้ศตคุณดู ซึ่งน้ำตาก็บดบังการมองเห็นจนเขาไม่ได้เห็นหน้าลูกเลย แต่ก็รับรู้ได้ว่าต้องน่าเกลียดน่าชังมากแน่ๆ

“ดิฉันจะพาเด็กไปที่ตู้อบก่อนนะ เชิญคุณพ่อค่ะ”

“พี่ไปก่อนนะหมู เดี๋ยวค่อยเจอกัน”

“ครับ!”

จุ๊บ!!

“เก่งมากเด็กดี พี่รักหมูนะ ขอบคุณที่อดทนจนถึงวันนี้”

“ครับ...รักเหมือนกัน”

ศตคุณยิ้มอย่างอ่อนแรง...รู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่เพิ่งผ่านพ้นมาดีเลย มันทำให้เขารู้สึกรักแม่มากยิ่งขึ้น...ถึงจะเจ็บแค่ไหนมันก็มีความสุข

ความเจ็บปวดที่แสนงดงาม

 

“น่าเกลียดน่าชังเหมือนพ่อไม่มีผิดเลย อาทิตย์ลูกของลูกเหมือนลูกตอนเด็กๆ ไม่มีผิดเลย ถอดแบบมาอย่างกับแกะ...” คนเป็นย่าพูดขึ้นมามองเด็กน้อยที่กำลังดูนมอยู่ข้างๆ กับแม่ตัวเอง

เพราะศตคุณเป็นผู้ชาย ท้องได้แต่ก็ไม่สามารถผลิตน้ำนมเองได้ ต้องอาศัยน้ำนมพิเศษจากทางโรงพยาบาลโดยเฉพาะ ไม่เชิงเป็นน้ำนมพิเศษอะไรหรอกเพราะได้รับบริจาคมาจากผู้หญิงที่มีน้ำนมเยอะกว่าคนปกติเท่านั้น ซึ่งตาหนูน้อยจะต้องกินนมนี้จนกว่าจะกินนมชงได้

“ตั้งชื่อหรือยังล่ะ” สุริเยนทร์ถาม

“ครับ ผมกับหมูเราตั้งไว้แล้วล่ะครับ เด็กชายอคิราห์ ศักดินนท์ หมายถึงแสงอาทิตย์ครับ ชื่อเล่นก็ คิน...”

“ชื่อเพราะจังเลยหลานยาย น้องคิน...” มารตีชม

“ใช่ๆ หลานตาดูแข็งแรง โตไปหน่วยก้านดีแน่ๆ”

“พ่อ...ลูกเพิ่งจะมีอายุได้ไม่กี่ชั่วโมงเองนะครับ” ศตคุณแย้งผู้เป็นพ่อเรียกเสียงหัวเราะครื้นเครงได้ดี

“คินน้องรักของพี่เขต...ชื่อเราก็คล้องจองกันดีเนอะ” คณินเอ่ยขึ้นมาบ้าง จ้องเด็กตัวน้อยอย่างเอ็นดู ในที่สุดก็ได้เป็นพี่คนโตเสียที

“เป็นพี่แล้วนะเขต...ดูแลน้องด้วยล่ะ”

“ครับพ่อ...”

“อ้อ...แล้วห้ามพูดกูมึงนะเขต...ถ้าลูกฉันโตจะจำเอาไปใช้ได้” ศตคุณบอกกับเพื่อน ซึ่งคณินก็พยักหน้าเห็นด้วย

“อืม...ฉันก็ว่ามันไม่เหมาะสมเหมือนกัน เอาเป็นว่าพยายามปรับกันไปนะ”

“อือ...”

“วายุ...น้องน่ารักไหม” อาโปถามลูกชายของตน

“น่ายัก น้องน่ายัก”

“ฮ่าๆ วายุก็น่ารักครับผม” ศตคุณเอ่ยชมเด็กน้อยออกไป

ศตคุณอบอุ่นใจเหลือเกินที่ทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันในวันที่กำเนินเด็กชายอคิราห์...ผู้เป็นเหมือนแสงอาทิตย์ดวงใหม่ของศักดินนท์...

 

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปหลังจากคลอดคินน้อย ภายในบ้านไร่ก็ดูจะวุ่นวายมากเพราะต่างคนก็ต่างแย่งกันเลี้ยงหลาน นั่นทำให้ศตคุณไม่ค่อยเหนื่อยมากเท่าไหร่และยังมีเวลาอยู่ไฟโดยไม่ต้องพะวงอีกด้วย ข้อดีของการคลอดธรรมชาติคือไม่เจ็บแผลหลังคลอดเลย เหาะเหินเดินอากาศได้สะดวกสุดๆ

“คินครับ...คินลูกแม่ ทำไมไม่ยอมนอนล่ะหืม” ถามลูกน้อยในเตียงที่ยังลืมตาอยู่อย่างนั้นไม่มีทีท่าว่าจะหลับเลย

“ถ้าคินไม่นอนจะงอแงเอาได้น้า...”

ศตคุณยิ้ม...เด็กชายอคิราห์เป็นเด็กเลี้ยงง่าย แม้ว่าจะไม่นอนก็ไม่ส่งเสียงร้องดังรบกวนเวลาของพ่อกับแม่เลย แต่ถ้าฉี่หรืออึเนี่ยจะร้องลั่นไร่เลยล่ะ

เด็กน้อยไม่ชอบความเฉอะแฉะสินะ

“หมู...ลูกไม่ยอมนอนเหรอ”

“ครับ เปิดตากว้างเชียว” ร่างสูงเดินเช็ดผมมายืนค้ำศีรษะของศตคุณแล้วมองลงไปในเตียงเด็กทารก ก็พบว่าลูกชายยังไม่นอนจริงๆ

“สงสัยไม่ง่วง”

“ครับ ก็คงจะเป็นแบบนั้น”

“ดื้อจังเลย เวลานอนไม่ยอมนอนเนี่ย อยากเห็นคุณแม่เหนื่อยเหรอคิน ตอนที่อยู่ในท้องก็เล่นงานคุณแม่หนักเลย นี่ยังจะมากวนคุณแม่อีกเหรอหืม...”

ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือเด็กชายอคิราห์รับรู้ได้จริง เพราะทันทีที่อาทิตย์แกล้งดุน้ำเสียงนุ่มๆ เด็กน้อยก็ปิดตาหลับไปเลย เรียกเสียงหัวเราะจากศตคุณและพ่อเลี้ยงได้เป็นอย่างดี

“ฮะๆ สงสัยไม่ชอบให้คุณพ่อดุแน่ๆ เลย”

“หึหึ...เจ้าลูกชายเอ้ย”

“สงสัยต้องให้พี่อาทิตย์เป็นคนพาเข้านอนแทนแล้วล่ะมั้ง”

“ฮ่าๆ พี่ไม่มีปัญหานะ แต่กลัวจะเป็นเรื่องฟลุคมากกว่าน่ะสิ”

“มาครับ...เดี๋ยวเช็ดให้ จะได้แห้งไวๆ แล้วปิดไฟนอน...เดี๋ยวคินจะตื่นขึ้นมาอีก” ศตคุณลุกขึ้นจากพื้นไปนั่งยืนเข่าบนเตียงซ้อนหลังสามีเอาไว้แล้วเป็นคนเช็ดผมดำสั้นของอาทิตย์ต่อ

ศตคุณทำหน้าที่ของแม่และภรรยาได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง งานในไร่ก็ยังทำปกติ ดูแลธุรกิจไวน์ ไร่ภูถึงดาวที่ตอนนี้เป็นชาอู่หลงส่งออกอันดับหนึ่งในเอเชียไปแล้ว นับว่าศตคุณประสบความสำเร็จด้านการบริหารได้เร็วมาก คณินเองก็ทำเขตตะวันโด่งดังไปทั่วทั้งโลกได้แล้ว...

อาณาจักเริ่มขยายมากขึ้นเรื่อยๆ โตไม่รู้จักหยุด...

“โอเค แห้งแล้ว นอนกันเถอะครับ พี่คงเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”

“หมูเองก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้วเหมือนกันนะ”

“ไม่หรอกครับ มันเป็นสิ่งที่ต้องทำอยู่แล้ว”

ร่างสูงเดินไปปิดไฟ แล้วแทรกตัวขึ้นนอบนเตียงทันที และไม่ลืมที่จะคว้าศตคุณเข้ามาโอบกอดเอาไว้อย่างที่ทำทุกคืนไม่เคยมีวันไหนที่จะไม่ทำ...

มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว...

“ฝันดีครับ...”

...

...

 

เวลาผ่านไป อคิราห์น้อยอายุได้ขวบกว่าแล้ว เป็นวัยเตาะแตะที่ทำเอาคุณแม่เหนื่อยขึ้นอีก เดี๋ยวนี้นะ วางของเล่นไว้เรียบร้อยๆ ก็ถูกรื้อถูกค้นกระจัดกระจายจนคนตามเก็บเหนื่อยเลย และศตคุณต้องดูแลอย่างใกล้ชิดอีกด้วยเพราะอคิราห์น้อยอยู่ในช่วงเรียนรู้ เอาของเล่นมากัดบ้างล่ะ กลัวว่าจะมีอะไรติดคอลูกน้อย

“คิน...รื้ออีกแล้วน้า ซนจริงๆ เลย แต่โตไปต้องฉลาดมากแน่ๆ เลยเนอะ” ศตคุณพูดกับลูกชาย แต่เหมือนว่าคุณลูกจะไม่สนใจ หยัดตัวลุกขึ้นและเดินเตาะแตะหนีไปยังอีกทาง แต่ก็ใช่ว่าจะเดินได้คล่องเพราะกว่าจะถึงที่หมายของตนอคิราห์ก็ล้มแล้วล้มอีก หากแต่เด็กน้อยก็ไม่ร้องไห้ออกมาเลย พยายามลุกด้วยตัวเองตลอด

“เก่งมากลูกชาย ลูกแม่เก่งที่สุดเลย” ศตคุณชม คลานเข่าตามลูกไป

เด็กชายหัวเราะชอบใจที่แม่ชม เด็กชายรับรู้ได้ว่าแม่กำลังชมตัวเองที่เดินได้โดยไม่ต้องให้แม่จับประคอง...

นั่นเป็นเพราะอาทิตย์สั่งเอาไว้ว่าถ้าลูกจะเดินก็ให้ลูกเดิน เรามองอยู่ห่างๆ ก็พอ ถ้าลูกจะล้มก็ให้ลูกหัดยืนด้วยตัวเอง แรกๆ ศตคุณก็ไม่เห็นด้วย สงสารลูกเวลาร้องไห้ยามล้มเพราะจะเดินมาหาตน แต่สามีก็บอกให้ใจแข็งเข้าไว้ ศตคุณจำความรู้สึกแรกที่ลูกน้อยพยายามลุกขึ้นยืนแล้วก็ล้มลง ร้องไห้จะให้เขาอุ้มแต่ก็เห็นคนเป็นแม่นิ่งเฉย เลยพยายามลุกขึ้นอีกครั้งเพราะเห็นว่าอยู่ไม่ไกล จนกระทั่งเข้าสู่อ้อมแขนของผู้เป็นแม่

น้ำตาแห่งความปลาบปลื้มใจก็ไหลรินออกมา ศตคุณทั้งจูบทั้งหอมและเอ่ยชมลูกน้อยที่ห้องไห้ไม่หยุดอยู่ในอ้อมแขน แต่ก็หยุดได้เพราะคุณพ่อยกตัวเองขึ้นข้างบนสูงๆ อคิราห์เลยเปลี่ยนจากร้องไห้เป็นหัวเราะชอบใจ..

วันนั้นก็กลายเป็นอีกหนึ่งความทรงจำดีๆ ของเราสามคน...

“ทำไมห้องรกแบบนี้ล่ะลูกชาย” พ่อเลี้ยงอาทิตย์เอ่ยถามลูกชายเมื่อเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่มีภรรยากับลูกน้อยของตนอยู่ในนี้

“พา พา...พอ”

“พาอะไรล่ะตัวแสบ พ่อ...พูดซิ พ่อ” ร่างสูงอุ้มลูกชายขึ้นมาอุ้มแล้วสอนลูกพูด แต่เด็กวัยขวบกว่าแค่นี้ยังพูดอะไรเป็นประโยคไม่ได้หรอก

“แม่ แม่ หม่ำๆ”

“หึหึ พูดกินได้ชัดขนาดนี้ พ่อกับแม่จะดีใจดีไหมเนี่ย”

“เอิ๊ก...” เด็กชายหัวเราะอย่างชอบใจ จับผมคุณพ่อแล้วดึงเบาๆ

“โอ๊ย! ผมพ่อนะตัวแสบ...”

“ฮะๆ คินชอบเล่นผมพี่อาทิตย์มากเลยนะครับ ดูท่าทางแล้วโตไปจะติดพ่อ”

“ติดอะไรล่ะหมู...โอ๊ยๆ จมูกพ่อ...” แล้วก็ร้องออกมาเมื่อโดยบีบจมูก อคิราห์น้อยได้ยินเสียงร้องของพ่อแล้วก็หัวเราะอย่าชอบใจ มีความสุข

“สงสัยทำโทษที่วันนี้กลับช้า” ศตคุณว่า

“หืม...อะไรคิน โกรธพ่อเหรอ มะ...พ่อหอมหน่อย ฟอด!! ฮ้า...ชื่นใจจังเลยลูกชาย” ร่างสูงหอมแก้มเนียนของลูกชายอย่างหมั่นเขี้ยวและเอ็นดู...

ทุกวันนี้กลับบ้านมาเจอเมียกับลูกเขามีความสุขมาก และรู้สึกอยากจะมีลูกอีกเพราะตอนนี้ลูกชายก็ขวบกว่าแล้ว แต่ภรรยาขอไว้ว่าให้ลูกห่างกันสองปี...

สองปีก็สองปี...ภาพวันคลอดที่คนรักเจ็บปวดทรมานยังติดตาเขาอยู่เลย

“คิกๆ เอิ๊ก หอม หอม” อคิราห์หัวเราะเอิ๊กอ๊ากมีความสุข ศตคุณเห็นแบบนั้นก็ส่ายหน้าไปมาแล้วเอาลูกมาอุ้มไว้เอง

“พี่อาทิตย์ไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ แล้วค่อยมาทานข้าว”

“อืม...หมู”

“ครับ?”

อาทิตย์ไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มหวานให้ ก่อนจะโน้มหน้าไปจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากของภรรยา เพราะทุกเย็นเวลากลับมาบ้านเขาจะจูบคนรักตลอด ก่อนไปทำงานก็เหมือนกัน

“อื้อ...ลูกเห็นเลย”

“ฮะๆ ก็ดีออก”

จุ๊บ!

เด็กน้อยเห็นพ่อทำกับแม่ก็เลยจุ๊บเบาๆ ที่ปากคุณแม่บ้าง ร่างบางเลยหันไปมองสามีอย่างคาดโทษ

“ลูกทำตามเลยเห็นไหม ถ้าเกิดลูกเอาไปทำกับคนอื่นล่ะ”

“ตอนนั้นเราก็คงบอกลูกได้แล้ว แต่ถ้าจะทำก็คงจะทำกับ ‘น้อง’ น่ะนะ”

“ยังไม่มีน้องสักหน่อย”

“เร็วๆ นี้แหละ พี่เตรียมปั๊มแล้ว”

“พี่อาทิตย์”

“ปาม ปาม...”

“ฮ่าๆ เด็กดี เรียนรู้เร็ว” อาทิตย์ชม

ศตคุณชักสีหน้าไม่พอใจที่ลูกชายเลียนแบบคนพ่อ ลูกยิ่งอยู่ในวัยเรียนรู้อยู่ด้วย พูดอะไรไม่ระวังปากเลยนะ

“พี่อาทิตย์...ลดเลยนะครับสองอาทิตย์”

“ห๊ะ!! ได้ยังไงล่ะเมีย พี่ไม่งด”

“ก็เลิกพูดอะไรลามกๆ ต่อหน้าลูกสิ”

“มันก็ไม่ลามกสักหน่อย แค่บอกจะทำน้องให้เท่านั้นเอง” พ่อเลี้ยงหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ใช้นิ้วเขี่ยแก้มลูกชายเบาๆ

“นอง...นอง...คิกๆ นอง นอง”

“เห็นไหมล่ะ ลูกอยากมีน้อง”

“เฮอะ!! เข้ากันได้ดีนักนะ...”

“เตรียมใจเลยเมีย ปลายปีนี้พี่จะปั๊มเจ็ดวันเจ็ดคืนเน้นๆ เลย รับรองว่าลูกอายุห่างกันสองปีตามที่ต้องการแน่ๆ” ร่างสูงบอกก่อนจะหอมแก้มนิ่มของเมียและลูกแล้วเดินหนีไปเลย ปล่อยให้ร่างบางยืนหน้าแดงอุ้มลูกชายที่หัวเราะชอบอกชอบใจที่พ่อหอมแก้ม...

จริงๆ ศตคุณก็อยากให้ลูกชายมีน้องเหมือนกัน แต่ก็ต้องทิ้งระยะห่างกันด้วย ถ้าไล่เลี่ยกันเกินไป เขากลัวว่าพี่น้องจะไม่เคารพกัน

“หนูก็เล่นกับพี่วายุไปก่อนนะครับ”

“เย่นๆ หม่ำๆ ไปๆ”

ชีวิตการมีลูกถึงจะเหนื่อยแค่ไหนแต่ก็มีความสุขที่ได้เห็นเขาพัฒนาและค่อยๆ เติบโต...

 

 

 

 

++++++++++++++++++++

กำเนิดลูกชายคนแรกแล้วจ้า บรรยายยากมาก แต่อยากใส่บรรยากาศนี้ไปด้วย อย่าลืมคอมเม้นท์ให้ยูกิด้วยนะคะ แล้วเจอกันตอนที่ 4 จ้า ลงให้อ่าน 5 ตอนเท่านั้นนะคะ ^_^

https://www.facebook.com/sawachiyuki/

[SawachiYuki]

ตอนพิเศษที่ 4
ทินกร ศักดินนท์

สองร่างกายสอดประสานกันอย่างเร่าร้อนอยู่บนเตียงกว้างในห้องนอน เสียงครางหวานดังระงมไปทั่วทั้งห้องเคล้าคลอไปกับเสียงครางทุ้มต่ำของผู้เป็นสามีที่กำลังกระแทกกระทั้นร่างกายของตนเองเข้ากับช่องทางคับแคบของผู้เป็นภรรยาอย่างรุนแรงและรัวเร็ว

พรึ่บ!!

“อ๊ะ...อ๊ะ อ๊ะ อ๊า เร็วไป อื้อ เร็วไป อ๊า”

ร่างเล็กถึงจับให้นอนหงาย มือแกร่งยกขาเรียวของเมียรักพาดที่บ่าแกร่งแล้วกดกายเข้าไปให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ อารมณ์พุ่งสูงขึ้นจนไม่อาจจะหยุดหรือลดจังหวะได้

ร่างบางสั่นคลอนไปตามจังหวะรุนแรง เชิดหน้าขึ้นกัดปากตัวเองความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่ได้รับบ่อยๆ ทำให้คนตัวเล็กสั่นสะท้าน หัวใจเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมา

“อ่า...ตอดรัดดีจัง อ๊า คุณแม่ลูกหนึ่งนะเนี่ย หึหึ อา...แบบนั้นแหละคนดี”

“อ๊า...พี่อาทิตย์ เสียว อ๊า เสียว”

“ร้องไปที่รัก ร้องดังๆ พี่คิดถึงเสียงเราจะแย่อยู่แล้ว อืม”

“อ๊า...อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ฮึก อ๊ะ โอ้ว เสียว เสียว พี่อาทิตย์ น้องเสียว อ๊า ดี” ร้องครางเสียงหลงอย่างเสียงซ่าน รู้สึกดีที่ถูกมอบให้

เพราะต้องเลี้ยงลูกและลูกก็นอนด้วยกันกับเรา ทั้งสองคนเลยไม่ได้มีอะไรกันบ่อยมากนัก เพราะกลัวลูกจะตื่นขึ้นมา เนื่องจากแต่ละครั้งก็ทำเสียงดังมากๆ วันนี้อคิราห์น้อยไปนอนกับพี่ชายกับพี่สะใภ้ที่เขตตะวัน

อาทิตย์ก็เลยจัดหนักจัดเต็มมาตั้งแต่ช่วงเย็นจนตอนนี้เที่ยงคืนกว่าแล้วทั้งคู่ก็ยังรู้สึกไม่พอ

“ดีมาก อา...ร้องดังอีก เมียพี่...พี่ชอบ โอ้ว ตอดแน่นๆ แบบนั้นแหละ อา...”

เขาสวนกายรุนแรงเข้าไปอีก

“ไม่ไหว อ๊า...จะแล้ว อ๊า”

“เมียรัก...เรียกผัวก่อน อืม”

“ไม่ อ๊า...น่าอาย”

“คนดี...ที่เราอ้าขาให้พี่กระแทกตอนนี้ อือ...น่าอายกว่าเรียกพี่ว่าผัวอีก” อาทิตย์บอกคนรักเสียงพร่า ดวงตาก็จ้องร่างบอบบางที่อ้าขาให้เขาสอดใส่ด้วยสายตาที่หื่นกระหายจัดๆ

ใบหน้าสวยแดงซ่านกับคำพูดของสามี หลับตาเพื่อหลบการสบตากับดวงตาที่กำลังแผดเผาร่างกายของเขาอยู่

“จะเรียกไหม...หืม ไม่เรียก อึก พี่จะหยุดนะ”

“อ๊า...ไม่ๆ อ๊า อย่าหยุด อือ ผัว อ๊า อย่าหยุดนะครับ อ๊า”

“อะไรนะ พี่ไม่ได้ยิน” ร่างสูงทำเป็นลดจังหวะลง ร่างบางผวาเฮือก รีบเรียกคนรักตามที่ร่างสูงต้องการออกมา

“ผัว...ผัวจ๋า อย่าหยุดนะ อ้ะ อ๊า น้องขอร้อง อ๊า”

“หึหึ น่ารักมาเมียพี่ เอาล่ะ พี่จะเร่งเครื่องล่ะนะ”

“อ๊า...อ๊ะ อ้ะ” ศตคุณร้องลั่น เมื่อถูกเพิ่มจังหวะรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง ส่วนปลายแข็งแรงกระแทกเน้นๆ ที่จุดเสียวซ่านภายในของเขา มือสวยจิกเข้ากับผ้าปูที่นอน ก่อนจะถูกเปลี่ยนท่าให้ศตคุณนั่งลงคร่อมทับหน้าท้องของเขา ร่างบางขยับกายขึ้นลงอย่างไม่รู้ตัวเอง

ตอนนี้รู้แค่ว่าต้องการปลดปล่อยอีกครั้ง มันเสียวจนอยากจะปล่อยออกมาแล้ว ร่างบางมอบจูบให้กับคนรักที่ตนนั่งทับคอยสวนขึ้นมาบ้างและปล่อยให้ศตคุณนำจังหวะเองดูบ้าง น้ำลายแลกน้ำลาย ลิ้นแลกลิ้น เกี่ยวกระหวัดดูดึงอย่างเร่าร้อน ฝ่ามือร้อนลูกไล้ไปตามส่วนเว้าโค้งของร่างเนียน กระตุ้นความอยากให้ศตคุณขยับกายขึ้นลงแรงๆ

“พี่อาทิตย์...อ๊า ไม่ไหว น้องเหนื่อย อ๊า”

“หึหึ ถ้างั้นเปลี่ยนอีกท่านะ”

พรึ่บ!!!

ร่างสูงพลิกร่างคนรักให้นอนคว่ำแล้วโก่งสะโพกขึ้นบน ก่อนที่เขาจะเอาแก่นกายกระแทกรัวเร็วๆ เน้นๆ จนเกิดเสียงดังประกอบขึ้นมา

เสียงครางหวานระงมไปทั่วห้อง ไม่นานนักศตคุณก็ร่างกระตุก ปลดปล่อยออกมาใส่เต็มที่นอน แต่ร่างสูงยังคงไม่ปลดปล่อยหากใกล้ถึงขอบสวรรค์เต็มที พลิกร่างให้นอนหงายอีกครั้ง จับขาทั้งสองข้างแยกกว้างๆ แล้วสวนกายรัวเร็ว ถี่ยิบจนกระทั่งร่างแข็งแรงเกร็ง กดแช่แก่นกายแล้วปล่อยน้ำรักที่พร้อมจะมาเกิดเป็นลูกเขาเข้าไปในช่องทางของคนรักจนร่างบางครางยาวออกมาเมื่อน้ำรักฉีดที่จุดเสียวซ่าน....

“อ๊า!!!!”

“อาห์!!!”


ร่างสูงชอบท่าคนรักนอนหงายแล้วอ้าขาให้เขาเพราะมันดูเซ็กซี่ดีและเขาก็ได้เห็นสีหน้าแก่งความปรารถนาจากร่างบางอีกด้วย

“อึก...แฮ่กๆ”

“คนดี...พี่มีความสุขมาก ขอโทษที่อาจจะรุนแรงไปหน่อยแต่ทำไปก็เพราะรักนะหมู” ร่างสูงถอนส่วนกลางลำตัวออกจากช่องทางรัก จนน้ำรักไหลทะลักออกมามันช่างเป็นภาพที่ยั่วอารมณ์โดยแท้เลย

จากที่เพิ่งปลดปล่อยออกไป มันก็กลับขยายโตขึ้นอีกครั้งที่ได้เห็นสีหน้า ท่าทางของภรรยาในตอนนี้ ท่าทางยับเยินแต่ก็สวยเซ็กซี่ มันน่าจะทำรักอีกหลายๆ รอบจริงๆ

“ผมก็รักพี่อาทิตย์...พี่จะทำอะไรกับผมก็ได้ เพราะผมเป็นภรรยาของพี่”

“หึหึ น่ารักจริงๆ เมียพี่ ทำหน้าที่และเมียได้ไม่ขาดตกบกพร่องจริงๆ เลยที่รัก”

“ก็...รักนี่ครับ” ร่างบางหยัดกายขึ้นมาเห็นว่าขากำลังตัวเองกำลังอ้าอยู่ให้คนรักมองก็ถึงกับหน้าแดงซ่านด้วยความอาย ไม่ว่าจะผ่านการร่วมรักมากี่ครั้ง ศตคุณก็ยังเขินและอายไม่มีเปลี่ยน

“พี่ก็รักหมู อา...อย่าโดนสิคนดี มันกำลังอยากเข้าไปในร่างเมียอีกครั้งอยู่” ขาสวยโดยที่แก่นกายใหญ่โตที่กำลังแข็งพร้อมจะสู้รบอีกครั้ง

ร่างบางคว้าที่เจ้านั่นแล้วลูกเบาๆ ลุกขึ้นนั่งคร่อมหน้าขาแข็งแรงก่อนจะกดสะโพกตนลงไปให้แก่นกายสัมผัสกับกลีบปากทางรักโดยไม่สดเข้าไป แล้วร่อนน้อยๆ อาทิตย์อ้าปากครางเบาๆ อย่างพึงพอใจ มองใบหน้าแดงซ่านของภรรยาที่กำลังจะเริ่มก่อนอย่างเอ็นดูรักใคร่

“พี่หลงเราจะแย่แล้วหมู...” เขาว่าอย่างเพ้อๆ จับสะโพกกลมแล้วบีบเค้นอย่างหมั่นเขี้ยว

นั่นแหละที่ต้องการ

เพราะมัวแต่เลี้ยงลูกกับทำงาน เขาก็กลัวว่าพ่อเลี้ยงจะอึดอัดและเก็บกดจนไประบายที่อื่นซึ่งศตคุณรู้ดีว่าคนรักครอบครัวแบบอาทิตย์ไม่ทำแน่ๆ ฉะนั้นแล้วในฐานะเมียก็ควรจะทำหน้าที่ตัวเองไม่ให้ขาดตกบกพร่อง

เป็นแม่ที่แสนดีของลูก...เป็นแม่ศรีเรือน...ช่วยแบ่งเบาภาระงานของบ้านและไร่

และที่สำคัญจะต้องไม่ละเลยหน้าที่บนเตียงที่พึงปฏิบัติกับสามีด้วย...




จากการเร่งปั๊มลูกของพ่อเลี้ยงอาทิตย์ตลอดหลายเดือน วันนี้ร่างบางก็รู้สึกหน้ามืด คลื่นไส้ ระหว่างที่กำลังเล่นกับลูกชายอยู่ในห้องนั่งเล่น รับรู้ได้ถึงความผิดปกติของร่างกาย มันเหมือนกับที่แพ้ท้องอคิราห์เลย ศตคุณยกยิ้มขึ้นมาเพราะตัวเองก็พักผ่อนเพียงพอ ไม่น่าจะเกี่ยวกัน

“คินจ๋า...แม่ว่าน้องมาแล้วล่ะนะ” เขาบอกกับลูกชายที่นั่งเล่นของเล่นอยู่

“น้อง น้อง...คินมีน้อง” เด็กชายเดินมาหาคุณแม่แล้วนั่งบนตัก ส่งของเล่นให้กับแม่ให้ช่วยกันเล่น

“อะไรเอ่ย น้องคินให้อะไรแม่เนี่ย ไหนบอกหน่อยสิ ให้อะไรแม่ครับ”

“รถ...รถยนต์ ให้แม่เย่น รถยนต์”

 อคิราห์วัยหนึ่งขวบกับอีกหกเดือนพูดและเรียนรู้ได้แล้ว รู้จักอวัยวะในร่างกายหมดแล้วเพราะศตคุณคอยสอนลูกมาตั้งแต่เริ่มพูด
ได้ รู้จักของเล่นทุกชิ้นของตน บางอย่างก็ออกเสียงไม่ได้ แต่ถ้าถามว่าอะไรเป็นอะไรก็ชี้ได้หมด

“แม่จะเล่นด้วยก็ได้ แต่เล่นเสร็จแล้วคินต้องนอนนะครับ”

“ค้าบบบ”

ร่างบางโทรศัพท์ไปหาสามีที่ตอนนี้ไปคุยงานอยู่ในเมือง มือก็เล่นรถกับลูกไปด้วย

(มีอะไรเหรอหมู?) ปลายสายถามทันทีน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยของคู่ชีวิตเรียกรอยยิ้มจากคุณแม่ลูกหนึ่งได้เป็นอย่างดี

“รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยครับ หน้ามืด...คลื่นไส้”

(จะเอายาเหรอ พี่ซื้อไปให้ได้นะ) พ่อเลี้ยงอาทิตย์เป็นห่วงภรรยาเกินไปเลยไม่รู้สึกถึงความแปลกในอาการที่แสนจะคุ้นเคยเลยสักนิด

“เอาไว้ค่อยไปหาหมอดีกว่าครับ พี่อาทิตย์จะกลับตอนไหน”

(อีกสองชั่วโมงครับ กำลังพักทานข้าวอยู่)

“หืม...โทรไปกวนหรือเปล่าครับเนี่ย”

(เมียพี่...จะโทรมาตอนไหนก็ได้)

“ฮะๆ ปากหวาน...จะกลับบ้านก็ฝากแวะซื้อของให้หน่อยนะครับ” ศตคุณพูดบอกไป ใบหน้าหวานยิ้มกว้างอย่างมีความสุข

(ว่ามาสิครับ อยากได้อะไร...พี่จะซื้อไปให้)

“Preg test ครับ เอามาหลายๆ อันนะครับ จะได้ชัวร์”

(โอเคครับ Preg…test หมู! มันคืออะไรน่ะ) ปลายสายถามอย่างตกใจ

“ที่ตรวจการตั้งครรภ์ครับ เอามาเยอะๆ นะครับ หลายๆ ยี่ห้อก็ดีจะได้ชัวร์ว่าน้องของคินมาแล้วจริงๆ” ศตคุณพูดออกไปด้วยน้ำเสียงสบายๆ ไม่ได้ดูตกใจหรือดีใจอะไรมาก แม้ว่าในใจจะตื่นเต้นมากๆ เหมือนกัน

(ที่ตรวจครรภ์? น้องของคิน...ที่รัก พี่ได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ท้อง? หมูท้องเหรอ) ปลายสายเสียงดังน้ำเสียงตกอกตกใจระคนดีใจจนมองเห็นภาพเลยว่าสามีกำลังทำสีหน้าแบบไหนอยู่

“ไม่รู้ครับ ถึงต้องตรวจไง”

(งั้นไปตรวจที่โรงพยาบาลดีกว่าชัวร์สุด จะได้ฝากท้องอะไรด้วยเลย)

“แต่...พี่อาทิตย์ทำงานอยู่นะครับ”

(อีกสองชั่วโมงเอง ไม่เป็นไรหรอก)

“แล้วจะไปกลับทำไมให้เสียเวลาล่ะครับ”

(งั้นฉันจะให้เจ้าเขตมาเข้ามาในเมือง ตอนนี้มันกำลังเดินทางไปที่ไร่อยู่พอดี)

“อ่า...ต้องไปวันนี้ให้ได้เลยเหรอครับ ลูกต้องนอนกลางวันนะพี่อาทิตย์”

(ให้แม่จันทน์กับน้ำปิงดูให้ก็ได้ หรือให้พี่ชัยกับพี่แมวมาดูลูกให้สิหมู) ร่างสูงพยายามหาทางให้ตนรักตรวจวันนี้จนได้ เพราะเขาตื่นเต้นมากเหลือเกิน

“อ่า...ครับๆ”

สุดท้ายเขาก็ต้องยอมสามีเรื่อยไป เมื่อถึงเวลาก็กล่อมลูกให้นอน โทรตามแม่ของตนให้มาเฝ้าให้ ก่อนที่ตนจะเดินทางไปตรวจครรภ์โดยลูกเลี้ยงที่เป็นเพื่อนสนิทอย่างคณินซึ่งพอรู้ว่าเขากำลังจะมีน้องก็ตื่นเต้นใหญ่ และสุดท้ายพอไปตรวจก็พบว่าตัวเองตั้งท้องจริงๆ คนพ่อนี่แบบกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจหน้าห้องตรวจไปเลย และข่าวดีนี้ก็กระจายสู่ไลน์กลุ่มครอบครัว สุริเยนทร์กับปัทมาถึงกับเลื่อนไฟลท์บินกลับมาจากการท่องเที่ยวต่างประเทศเพื่อมาดูแลลูกสะใภ้ว่าที่คุณ แม่ลูกสอง...

ศตคุณดีใจมาก...ไม่ต่างจากคนเป็นพ่อเลยสักนิด

...

...



เก้าเดือนผ่านไป

ศตคุณคลอดลูกคนที่สองได้เดือนหนึ่งแล้ว ตอนนี้ ‘เด็กชายทินกร ศักดินนท์’ ลืมตาดูโลกได้ครบหนึ่งเดือนแล้ว ศตคุณเหนื่อยขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อมีลูกเพิ่ม แต่โชคดีที่มีคนช่วยเลี้ยงเยอะ ทั้งเด็กรับใช้ในบ้าน คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยายหรือกระทั่งพี่ชายอย่างคณินเอง

ทินกร...หรือน้องทินถอดแบบมาจากศตคุณทั้งหมด ไม่เว้นแม้กระทั่งเลือดพิเศษเหมือนคนแม่...จนพ่อเลี้ยงอาทิตย์ถามว่า ‘พี่จะไว้หนวด ไว้เคราดีไหม ลูกโตไปต้องสวยเหมือนหมูแน่ๆ’

ทุกคนเห่อหลานคนที่สองมากๆ แต่ก็ไม่ลืมให้ความรักกับอคิราห์ที่เห่อน้องแบบสุดๆ ไม่ต่างกัน...

น้องคินวัยสองขวบ กับน้องทินวัยหนึ่งเดือน...

“แม่จ๋า...นอนกับน้องนะ”

“น้องคินจะดูแลน้องเหรอลูก”

“ช่าย...คินจะนอนกับน้อง”

“หึหึ เดี๋ยวรอน้องกินนมเสร็จก่อนนะครับลูก...แล้วน้องคินกินอิ่มยัง”

“อิ่มล้าว...วันนี้คินกินข้าวเองด้วย”

“เก่งจังเลย แบบนี้ถ้าน้องโตพี่คินก็จะป้อนข้าวน้องได้ใช่ไหมครับ”

“ช่ายคับ”

“หึหึ...ขี้โม้นะคิน เมื่อกี้พ่อเห็นเรากินข้าวเองแค่สามช้อน นอกนั้นก็เลอะเทอะจนพ่อต้องป้อนไม่ใช่หรือไง” พ่อเลี้ยงอาทิตย์เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่ตอนนี้แปรสภาพเป็นสถานที่เลี้ยงเด็กเรียบร้อย ถามลูกชายขี้โม้ก่อนจะนั่งลงข้างๆ กับลูกชายคนโต อุ้มเด็กชายขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง

“คินกินเอง...แม่จ๋า คินง่วง” เรียกแม่แต่เอนซบอกแร่งของพ่อ

ร่างสูงหัวเราะออกมาเบาๆ

“ง่วงก็นอนสิครับ น้องกินนมอยู่”

“คินจะนอนกับน้อง”

“ฮ่าๆ ไม่กลัวว่านอนทับน้องหรือไงคิน ตัวคินหนักมากกกก...” อาทิตย์ลากเสียงยาวเพื่อเน้นย้ำว่าลูกตัวหนักจนคินเบะปากงอนๆ

“คินตัวเล็กก่าพ่ออีก...พ่อตัวหนัก”

“ก็พ่อโตแล้ว...”

“งื้อ...ง่วง”

“เด็กแสบเอ้ย” ร่างสูงฟัดลูกอย่างหมั่นเขี้ยว ทั้งกอด ทั้งหอมด้วยความรักและเอ็นดู

เด็กชายอคิราห์นอนหลับคาอกพ่อไปด้วยความเหนื่อย ศตคุณส่ายหน้าไปมาก่อนจะเอาขวดนมออกจากปากของเด็กชายทินกร ยกเด็กตัวเล็กขึ้นอุ้มพาดบ่าเพื่อให้เรอออกมา ปากก็พูดไปด้วย

“ไหนใครบอกว่านอนเฝ้าน้อง หลับไปก่อนและ”

“หมูก็รู้ว่าลูกเราขี้โม้”

“อย่ามาว่าลูกเลย ลูกก็เอาตัวอย่างมาจากพ่อนั่นแหละ ถูกไหม...โตไปต้องถอดแบบพี่อาทิตย์อย่างกับแกะแน่ๆ เลย...”

“น้องทิน...หลับยัง”

“จะอุ้มไหมครับ”

ร่างสูงพยักหน้าแล้วรับร่างเล็กๆ ของทินกรลูกชายคนเล็กมาอุ้มหลังจากวางอคิราห์ให้นอนบนผ้าปูเรียบร้อยแล้ว เด็กน้อยจ้องพ่อนิ่งๆ ร่างสูงก็ทำการกล่อมอย่างเป็นธรรมชาติ

แน่ล่ะ...เลี้ยงลูกมาแล้วตั้งสองคน...

“โตไปต้องสวยเหมือนแม่แน่เลย น้องทิน...หวังว่าพี่คินจะดูแลและปกป้องน้องเป็นอย่างดีนะ” อาทิตย์พูด ใบหน้าคมเข้มที่มักจะดูดุเสมอฉายแววอ่อนโยน

“น้องคินต้องดูแลน้องอยู่แล้วล่ะครับ” ศตคุณพูดขึ้น ห่มผ้าให้กับอคิราห์ที่นอนหลับไปแล้วก่อนจะหอมแก้มลูกคนแรกด้วยความเอ็นดู

“พี่ก็เชื่ออย่างนั้น”

“งั้นผมฝากพี่อาทิตย์พาลูกนอนด้วยนะครับ ผมจะไปกินข้าวสักหน่อย หิวมากๆ เลย”

“ได้ครับ...พี่จะพาลูกนอนเอง ไปกินข้าวเถอะ”

เมื่อภรรยาออกไป อาทิตย์ก็ก้มมองลูกชายในอ้อมแขนที่จ้องตนอยู่ไม่วางตาและไม่มีทีท่าว่าจะหลับเลย

“ทินครับ...นอนได้แล้วนะลูก” พูดกับลูกเสียงเบา “หืม?” พ่อเลี้ยงจ้องปฏิกิริยาลูกน้อยวัยหนึ่งเดือนที่อ้าปากพะงาบๆ เหมือนจะพูดตาม...แล้วยิ้มดีใจ

“อ่า...ต้องเป็นเด็กอัจฉริยะแน่ๆ อีกเดือนสองเดือนคงจะพูดได้แล้วล่ะ” เขาพึมพำเบาๆ แล้วยิ้มหวานให้เด็กชายทินกร...

“เด็กดีของพ่อ...นอนนะครับ วันนี้พ่อจะนอนกลางวันกับหนูนะ ถ้าหนูไม่นอนพ่อจะนอนยังไงหืม?”

ได้ยินแบบนั้น เด็กน้อยในอ้อมแขนก็หลับตาลงไปเลย อาทิตย์หัวเราะเบาๆ สงสัยตัวเขามีรังสีแห่งความน่าเกรงขามออกมา เพราะเพียงแค่ขอให้นอนแสร้งดุหน่อยๆ ก็หลับไปเลย เหมือนกับอคิราห์ตอนยังเป็นเด็กทารกยังไงยังงั้น

เด็กทั้งสองคนเลี้ยงง่ายกันทั้งคู่...แต่เด็กชายทินกรชอบกวนพ่อแม่ตอนกลางคืนด้วยแผดเสียงร้องไห้ลั่นไร่ยามดึกเลย ต้องอุ้มมานอนด้วยกันบนเตียงกับพ่อแม่ นอนคนเดียวแบบอคิราห์ไม่ได้...

อาทิตย์หอมแก้มลูกเบาๆ แล้ววางทินกรที่หลับแล้วบนเตียงเปล...ส่วนเขาก็มานอนลงข้างๆ กับอคิราห์ที่พื้นและหลับตาลงด้วยสีหน้าที่มีความสุข...

“อ้าว? หลับหมดเลย ทั้งพ่อทั้งลูก” ศตคุณที่ทานข้าวเสร็จเดินกลับเข้ามาเห็นสามีกับลูกหลับก็ยิ้มบางๆ เดินมานั่งลงที่สามีนอน...แล้วจูบที่หน้าผากหนาเบาๆ

จุ๊บ!

“ฝันดีครับคุณพ่อ...”





 

มาแล้วค่า ตอนพิเศษตอนที่ 4 ค่า อาทิตย์หน้าลงตอนที่ 5 อย่างแน่นอนค่ะ ไม่หายไปเป็นเดือนแบบนี้แน่นอนจ้า มีอะไรติดตามการอัพเดตข่าวสารได้ที่แฟนเพจและทวิตเตอร์นะคะ

https://www.facebook.com/sawachiyuki/
https://twitter.com/Sawachi_Yuki

[iceman555]

 

[noy]

 

[KKKwanGGG]

น่ารักทั้งครอบครัวเลย

[DrSlump]

 

[Kx0806]

โอ๊ยยยยยยน่ารักมาก >\\\< อยากเห็นน้องทินตอนโต คุณพ่อต้องหวงมากแน่ๆ ขนาดเดือนเดียวก็วางแผนจะไว้หนวดไว้เคราแล้ว อ่านแล้วรู้สึกโลภมาก ไม่อยากให้จบ อยากตามอ่านเรื่องราวของครอบครัวนี้ไปเรื่อยๆ

[unicorncolour]

น่ารัก 

[HISY]

น่ารักกก

[mystery Y]

หมูเป็นคุณแม่ลูกสองแล้ว~

[`ลoงสิจ๊ะ™]

ขอบคุณค่ะ

[konfaibint]

สุดท้ายนายเอก ก็ท้องได้ หักมุมแบบน่ารักมาก   

[golove2]

น้องคิน
น้องทิน

น่าร๊ากกกกกก

 

[memozy]

งื้อ...น้องหมูของพี่อาทิตย์
รอตอนพิเศษ ขอบคุณค่ะ 

[Noname_memi]

อบอุ่นกันทีเดียว ขอบคุณนะคะ +1 โหวตโล้ด

[SawachiYuki]

ตอนพิเศษที่ 5
แฝดแห่งดวงจันทร์

ศตคุณกำลังรอเข้าตรวจกับคุณหมอที่ฝากครรภ์ มือขาวลูบที่หน้าท้องนูนใหญ่ของตัวเองข้างๆ มีอาทิตย์นั่งรออยู่ด้วยกัน ท้องที่สามแล้ว...แต่กลับดูใหญ่กว่าท้องปกติจนศตคุณกังวลใจ แต่ก็คิดว่าลูกในท้องคงจะตัวใหญ่เท่านั้น

หลังจากน้องทินก็อายุได้หนึ่งขวบสิบเดือน ศตคุณก็รู้สึกว่าอาการแพ้ท้องที่คุ้นเคยกำเริบและหนักกว่าสองท้องแรกมากๆ ทำอะไรก็ทรมานไปหมด กินอะไรก็ไม่ค่อยจะอิ่มเท่าไหร่ และดีที่มีคนมาช่วยเลี้ยงสองแสบให้ไม่งั้นศตคุณจะต้องตายแน่ๆ

อคิราห์ยิ่งโตก็ยิ่งแสบซนเหลือเกินเลยให้พี่ชายอย่างคณินเป็นคนคอยช่วยกำราบให้ ส่วนทินกรเป็นเด็กร่าเริง พี่ชวนเล่นอะไรก็ไปหมด...ดีที่คณินกับอคิราห์ดูแลน้องได้ดี ศตคุณก็เลยไม่เหนื่อยเท่าไหร่

“อายุครรภ์สิบสองสัปดาห์นะคะ ท้องใหญ่มากเลยเนาะ งั้นหมอขอตรวจดูนะคะว่าเป็นเพราะอะไร ไม่ต้องกังวลไปค่ะคุณแม่”
เจลเย็นๆ ถูกทาลงที่ท้องก่อนที่โดนเครื่องอัลตราซาวด์วางบนท้องแล้วเคลื่อนไปมาเพื่อดูวิวัฒนาการของเด็ก ซึ่งต่อให้มีลูกมาแล้ว ศตคุณก็ยังดูไม่ออกอยู่ดี

“ทราบสาเหตุของขนาดท้องที่ใหญ่แล้วล่ะค่ะ” คุณหมอบอกยิ้มๆ ซึ่งทั้งสตคุณกับพ่อเลี้ยงก็พากันมองที่มอนิเตอร์อย่างตั้งใจ

“เพราะอะไรเหรอครับ” พ่อเลี้ยงถาม

“ยินดีด้วยนะคะ...คุณพ่อคุณแม่ได้ลูก ‘แฝด’ ค่ะ” สิ้นเสียงของคุณหมอทั้งพ่อเลี้ยงทั้งศตคุณก็ตกอยู่ในภาวะอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน...จนกระทั่งผู้เป็นสามีได้สติก่อน

“ฝ่ะ...แฝดเหรอหมอ ไม่ผิดแน่ใช่ไหม”

“ไม่ผิดแน่ค่ะ นี่คนแรกนะคะ ส่วนเล็กๆ นี่คือคนที่สองค่ะ ถูกอีกคนบังนิดหน่อย แต่แฝดแน่นอนค่ะ” เธอพยายามซาวด์ให้ทั้งสองสังเกตเห็น...ซึ่งอาทิตย์ก็พยักหน้าเข้าใจ

“พี่อาทิตย์...คุณหมอ ผมได้ลูกแฝดจริงๆ ใช่ไหมครับ” ศตคุณถามอย่างเพ้อๆ เพราะยังอึ้งไม่หาย

ร่างบางขอคนรักว่าอยากปิดอู่แค่คนที่สาม เพราะยังไงก็ยังมีลูกของพายัพกับอาโปที่ตอนนี้ก็กำลังตั้งครรภ์ลูกคนที่สองอยู่อายุครรภ์น้อยกว่าศตคุณสัปดาห์เดียว...เราท้องในเวลาไล่เลี่ยกันเพราะพ่อเลี้ยงกับพายัพพากันแข่งว่าน้ำยาใครดีกว่าสุดท้ายพ่อเลี้ยงก็ชนะไป แล้วยังมีลูกของคณินที่จะมีภายภาคหน้าอีก...แค่นี้เด็กก็เต็มไร่แล้ว

แต่ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าคนสุดท้ายของเราจะมาทีเดียวถึงสอง...

“ใช่ค่ะ ลูกแฝดไม่ผิดแน่ค่ะ แต่ช่วงเดือนที่ห้าถึงจะทราบเพศนะคะ ตอนนี้คุณแม่ต้องดูแลตัวเองเพิ่มขึ้นเพราะลูกแฝดก็มีโอกาสแท้งเพิ่มขึ้นอีก และที่สำคัญก็คือเรื่องคลอดค่ะ...คุณแม่อยากจะคลอดแบบไหนคะ”

“แฝด...คลอดธรรมชาติจะเจ็บมากไหมครับ”

“ก็ปวดหนักสองเท่าค่ะ แต่การฟื้นตัวก็อย่างที่ทราบจะเร็วกว่าผ่าคลอด ร่างกายของคุณแม่คลอดแฝดแบบธรรมชาติได้ค่ะ แต่ก่อนผู้ชายท้องได้ท้องลูกแฝดจะคลอดธรรมชาติไม่ได้เลยค่ะ แต่ทุกวันนี้เทคโนโลยีเราทันสมัยมาก เรื่องคลอดแฝดแบบธรรมชาติในผู้ชายเลยง่ายด้วย ซึ่งคุณแม่สามารถมีลูกอีกกี่คนก็ได้ค่ะ” ศตคุณเผลอทำหน้าแหยๆ เมื่อได้ยินประโยคสุดท้ายจากคุณหมอ

เขาว่ามีสี่คนก็พอแล้วล่ะ...

“ผมต้องการให้ท้องนี้เป็นท้องสุดท้ายครับ”

“ผู้ชายไม่มีมดลูกก็เลยทำหมันไม่ได้ค่ะ เพราะช่วงที่มีเพศสัมพันธ์เลือดพิเศษจะมีคุณสมบัติสร้างรังไข่ขึ้นมาชั่วคราวเพื่อเป็นที่ฟักของตัวอ่อนของอสุจิให้เติบโตเป็นทารกเมื่อคลอดแล้วรังไข่นั้นจะหลุดออกมาพร้อมกับเด็กและสร้างใหม่ได้เรื่อยๆ และไม่มีประจำเดือน ไม่มีการตกไข่ ผู้ชายเลือดพิเศษถึงท้องง่ายกว่าผู้หญิงค่ะ” ศตคุณฟังอย่างตั้งใจ

จริงๆ ก็รู้เรื่องพวกนี้มาตั้งแต่ลูกคนแรกแล้วล่ะ...

“ถ้าไม่อยากตั้งท้องอีกมีสองวิธีค่ะคือทานยาคุมหลังมีเพศสัมพันธ์ กับอีกวิธีคือคุณพ่อเป็นฝ่ายทำหมันค่ะ” อาทิตย์ได้ยินแบบนั้นก็เบิกตากว้าง ส่ายหน้าปฏิเสธคนรักทันที

“พี่ไม่ทำนะหมู...พี่จะกลายเป็นคนไม่มีน้ำยาเลยนะ”

“แต่ผมไม่อยากทานยาคุมตลอดนี่ครับ พี่อาทิตย์ก็คงไม่ชอบใส่ถุงยางเท่าไหร่ใช่ไหมล่ะ”

“แต่นี่มัน...ไม่นะครับที่รัก”

“ใจเย็นๆ นะคะคุณพ่อ การทำหมันไม่ได้ทำให้หมดสมรรถภาพทางเพศนะคะ เพราะไม่ได้เกี่ยวข้องกับเส้นประสาทค่ะ คือคุณพ่อยังใช้ชีวิตแบบปกติได้โดยไม่มีปัญหาค่ะ”

“เห็นไหมพี่อาทิตย์ ทำเถอะนะครับ”

“โถ่...ต่อให้มีอีกพี่ก็เลี้ยงไหวนะ” ร่างสูงบอกเสียงหวาน...

หากแต่ศตคุณก็ได้แต่เชิดหนี...

“เดี๋ยวหมอจะให้แผ่นพับไปดูนะคะ ตัดสินใจยังไงก็แจ้งหมอหมอจะติดต่อแพทย์ผู้เชี่ยวชาญให้ เดี๋ยวออกไปรับใบนัดและยาบำรุงเลยค่ะ”

“ขอบคุณครับ”

อาทิตย์พาคนรักกลับบ้านด้วยท่าทางที่ซึมกะทือ หมดอาลัยตายอยากเพียงเพราะภรรยาอยากให้ทำหมัน...อาทิตย์กลัวการผ่าตัดที่ตรงนั้นสุดๆ

“เป็นยังไงบ้างลูก...ผลตรวจ” มารตีถามลูกชายที่เดินเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุขผิดกับผู้เป็นสามีที่เดินทำหน้าหงอยเข้ามา

“อ้าว? แล้วนั่นทำไมทำหน้าหงอย?” สุริเยนทร์ถามพ่อเลี้ยงอาทิตย์ ซึ่งก็ได้แต่ถอนหายใจใส่ ก่อนจะทรุดกายนั่งลงบนโซฟาข้างๆ กับภรรยา กางแขนเรียกลูกชายคนเล็กให้มาหาตน เด็กชายทินกรยิ้มหวานเดินเข้ามานั่งตักคุณพ่อทันที ส่วนอคิราห์ก็นั่งลูบท้องคุณแม่อยู่ข้างๆ

“แข็งแรงดีครับ...แล้วก็ที่ท้องใหญ่ผิดปกติ เพราะได้แฝดน่ะครับ”

“ห๊ะ!!!” ทั้งหมดอุทานพร้อมกัน

“ก็เรื่องดีนี่ แล้วทำไมแกทำหน้าแบบนั้น” สุริเยนทร์ถามลูกชายอีกครั้ง

“หมูจะให้ผมทำหมัน”

เงียบกริบไปเกือบนาทีกว่าได้ก่อนที่ลูกชายคนโตอย่างคณินจะหัวเราะลั่นออกมาส่งผลให้ทุกคนหัวเราะออกมาเสียงดัง ยิ่งทำให้อาทิตย์ทำหน้าเครียดๆ เข้าไปอีก

“ฮ่าๆ พ่อแม่ง...จี้ว่ะ ก็แค่ทำหมัน จะไปกลัวอะไรพ่อ”

“เออ...แค่ทำหมัน ไม่ได้ทำให้แกสมรรถภาพทางเพศเสื่อมนะลูกชาย เขาทำเพื่อป้องกันไม่ให้มีลูกอีกต่างหาก ว่าแต่...อยากมีลูกแค่นี้เหรอหมู?” สุริเยนทร์พูดกับลูกชายแต่ประโยคสุดท้ายพูดกับลูกสะใภ้

“ครับ...จริงๆ อยากมีแค่สาม แต่เมื่อท้องแฝดก็ขอหยุดที่สี่คนพอครับ...ผมกลัวจะให้ความสำคัญลูกๆ ไม่เท่ากัน เดี๋ยวลูกจะมีปัญหาในอนาคตได้น่ะครับ แล้วตัวผมก็ทำหมันไม่ได้ ก็อยากให้พี่อาทิตย์เป็นคนทำ...ที่สำคัญอาพายัพกับพี่อาโปก็มีสองคนแล้ว รวมพวกผมอีกสี่คนและมีลูกของเขตในอนาคตอีก...”

เหตุผลของศตคุณดีมาก ทุกคนก็เห็นด้วย...

“นั่นไง...อาทิตย์ทำเพื่อน้องไม่ได้เหรอลูก” ปัทมาถาม อาทิตย์ขมวดคิ้วแน่นเมื่อเจอถามแบบนี้

ไม่มีอะไรที่พ่อเลี้ยงจะให้เมียรักไม่ได้...

“เฮ้อ...รุมกันขนาดนี้ ทำก็ทำครับ”

ศตคุณยิ้มออกมาอย่างดีใจ หันมามองคนรักอย่างขอบคุณ แล้วก็ก้มหอมแก้มเด็กชายทินกรบนตักสามีเบาๆ สลับกับหอมอคิราห์ที่นั่งข้างๆ ด้วย

อาทิตย์ได้แต่ถอนหายใจด้วยสีหน้าปลงตก...

เอาวะ เจ็บนิดๆ หน่อย เพื่อเมีย!!!

และหลังจากวันนี้ไม่กี่วัน ร่างสูงก็จัดการไปผ่าตัดทำหมันเลยโดยที่ลูกชายคนโตอย่างคณินและเพื่อนรักอย่างพายัพพาไป ที่ไปเร็วขนาดนี้เพราะเขาศึกษาดูแล้วว่าเขาจะต้องงดการมีเพศสัมพันธ์หลังจากผ่าตัดเจ็ดวันและต้องสวมถุงยางร่วมด้วยอีกสามเดือนจนกว่าจะตรวจน้ำเชื้อแล้วไม่พบตัวอสุจิ เขาเลยตัดสินใจไปก่อนเมียจะคลอดเพราะตอนนี้มีอะไรกับเมียไม่ได้ เมียท้องอยู่ แต่หลังคลอดเขาจัดเต็มแน่ๆ ถ้าทำหมันหลังคลอดเดี๋ยวจะต้องอดอยากไปอีกนาน...

กลับมาจากผ่าตัด เมียก็เอาอกเอาใจดีมาก ทั้งกอด ทั้งหอม ทั้งจูบ ดูแลดีมากเพราะเขาต้องหยุดงานสามวันเพื่อเลี้ยงการยกของหนัก ไม่ให้แผลโดนน้ำ เมียก็เลยอุ้มท้องโตๆ มาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ตลอดช่วงพักเลย

เขาทำเพื่อเมีย...ได้ทุกอย่างนั่นแหละ ก็รักมากนี่นะ...

...

...

...



“แง้...แง้...แง้”

เสียงร้องไห้ของเด็กสองคนดังระงมไปทั่วทั้งห้องคลอด ศตคุณร้องไห้ออกมาอยากตื้นตันใจที่ได้ให้กำเนิดอีกสองชีวิตออกมาลืมตาดูโลก

พ่อเลี้ยงอาทิตย์เองที่ต่อให้เข้ามาดูภรรยาคลอดลูกถึงสองครั้ง แต่ก็ไม่เคยมีครั้งไหนที่จะรู้สึกเฉยๆ เลย เพราะนี่คือลูก...แก้วตาดวงใจของพวกเขา

“ขอบคุณครับคนดี...ที่อดทนมาขนาดนี้” ร่างสูงพรมจูบที่ใบหน้าชื้นเหงื่อของคนรัก เสียงกรีดร้องด้วยความทรมานของภรรยายังติดอยู่ในหัว...

มันดูเจ็บปวดกว่าสองครั้งก่อนมาก นั่นเป็นเพราะว่านี่เป็นลูกแฝด อาทิตย์รู้สึกว่าคิดถูกที่ทำหมันให้ภรรยา เขาไม่อยากเห็นสีหน้าเจ็บปวดของศตคุณอีกแล้ว...และมีลูกแค่นี้...เขาก็มีความสุขแล้วล่ะ อย่างที่ศตคุณเคยพูดนั่นแหละ ถ้ามีมากเกินไปอาจจะให้ความสำคัญกับลูกไม่ทั่วถึง...


ทุกคนกำลังรอพยาบาลนำลูกแฝดเข้ามาหาคุณแม่ที่นอนรออยู่ด้วยสีหน้าอิดโรย แต่ก็มีความสุข อคิราห์นั่งอยู่ข้างๆ เตียงตลอดเพราะเป็นห่วงแม่คนสวย ส่วนทินกรก็นั่งบนตักแกร่งของผู้เป็นพ่อ...และนาทีที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงพยาบาลสองคนอุ้มเด็กทารกตัวน้อยเข้ามาหาคุณพ่อกับคุณแม่ ทั้งสองคนถูกวางข้างกันบนเตียงใหญ่ที่ศตคุณนอนอยู่ เผยให้เห็นใบหน้าของลูกแฝดที่นอนหลับพริ้มอยู่

“เจ้าหญิงของแม่...น่าเกลียดน่าชังจริงๆ”

“ทินเห็นน้องไหม นี่น้องสาวของทินนะครับ ทั้งสองคนเลย” พ่อเลี้ยงพูดกับลูกชายบนตัก ซึ่งเด็กชายก็ชะโงกหน้าขึ้นมาห่อผ้าน้อยๆ ทันที

“น้องสาววว...น้องสาวของทิน”

“ของพี่คินด้วย...” อคิราห์เดินมาฝั่งที่คุณพ่อนั่งเพราะน้องถูกวางลงฝั่งนั้น

“ใช่ครับ น้องสาวของน้องคิน น้องทินนั่นแหละ ต่อไปนี้ก็ดูแลน้องด้วยนะครับ” ศตคุณพูดกับลูกรักทั้งสอง ซึ่งเด็กๆ ก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มกว้าง

“ตายแล้ว...พี่ซันดูสิ จิ้มลิ้มมากเลย สงสัยได้แม่อีกแล้ว” ปัทมาเดินมาดูแล้วก็พูดบอกสามี

“จมูกได้ตาอาทิตย์นะ ปากได้แม่” สุริเยนทร์พูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าหลานๆ

สนชัยกับมารตีเองก็เดินมาดูด้วย ดีใจที่ได้หลานเป็นฝาแฝดผู้หญิง นึกว่าจะมีแต่ลูกผู้ชายทั้งหมดเสียอีก

“ตั้งชื่อว่าอะไรบ้างล่ะลูก” มารตีถาม

“ถ้าเป็นผู้หญิงก็อยากให้มีความหมายว่าพระจันทร์หรือดวงจันทร์น่ะครับ คนพี่ชื่อ ‘ศศิธร’ ชื่อเล่น ‘เดือน’ ความหมายของชื่อจริงชื่อเล่นคือพระจันทร์ครับ” ร่างบางตอบ

“คนน้องให้ชื่อ ‘นิศากร’ ชื่อเล่น ‘มูน’ ครับ แปลว่าพระจันทร์เหมือนกัน แต่ชื่อเล่นมาจากภาษาอังกฤษ ที่ตั้งมูนเพราะอยากให้พ่อมีเพื่อนนะ พ่อชื่อเล่นว่า ‘ซัน’ ใช่ไหมล่ะ” อาทิตย์พูดพลางหัวเราะไปด้วย มองหน้าคนเป็นพ่อที่ตอนนี้ยิ้มกว้างไปเลย

“ฮ่าๆ ดี...เข้าใจคิด เดือนกับมูน น่ารักทั้งคู่เลย”

“ชื่อเพราะมากเลยนะ...ทั้งสี่คนเลย อคิราห์ ทินกร ศศิธร นิศากร บ่งบอกเลยว่าพ่อแม่ใส่ใจขนาดไหน...” สนชัยพูดขึ้น ซึ่งทุกคนก็ยิ้มออกมามองเด็กน้อยสี่คนที่ดูรักกันดีและจะต้องรักใครกลมเกลียวกันแบบนี้ตลอดไป

อาณาจักรศักดินนท์จะมีผู้สืบทอดต่อไป และไม่มีวันแตกสลายไปแน่นอน...

“สงสัยต้องขยายบ้านแล้วล่ะ รองรับเด็กๆ ที่จะโตขึ้น”

“พ่อ...คินขอห้องใหญ่ๆ มีหุ่นยนต์เยอะๆ นะ”

“ตอนนี้ก็มีห้องแล้วไม่ใช่เหรอ” พ่อเลี้ยงถามลูกชายเพราะเขาให้ลูกชายนอนห้องที่ให้ศตคุณอยู่ตอนที่เริ่มจีบใหม่ๆ อคิราห์คนเดียวแล้ว การเลี้ยงของอาทิตย์ก็คือถ้าลูกคนไหนอายุครบสี่ขวบจะให้ย้ายไปนอนคนเดียวในห้องส่วนตัวที่ทำไว้ให้ แต่ตอนนี้ก็มีพอแค่ทินกรที่ยังนอนกับพ่อแม่อยู่ ส่วนสองแฝดคงต้องทำเพิ่มให้

“ช่าย...แต่หุ่นยนต์น้อย”

“ฮ่าๆ” ทั้งห้องหัวเราะออกมา

“ไปเล่นกับพี่วายุสิ บ้านลุงหุ่นยนต์เยอะมากเลยนะ” พายัพชวน

“ไม่อาว...จะเล่นกับน้อง...ให้พี่วายุมาเล่นกับคินสิ”

“น้องไม่เล่นหุ่นยนต์นะลูก น้องเป็นผู้หญิง” ศตคุณบอกกับอคิราห์ ซึ่งเด็กน้อยก็ทำหน้าไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงเล่นหุ่นยนต์ไม่ได้

“จับหุ่นยนต์ใฉ่กะโปง” เด็กชายทินกรพูดขึ้นมาบ้าง ยิ่งเรียกเสียงหัวเราะจากคนในห้องเป็นอย่างดีเลย

“ฮ่าๆ”

“ทำไมน้องมีฉอง” ทินกรน้อยถามต่อ

“ก็เพราะน้องเป็นแฝดไงครับ” อาทิตย์ตอบลูกน้อยบนตัก

“น้องชื่อราย”

“เดือนกับมูนครับ แปลว่าดวงจันทร์”

ทินกรน้อยเงียบไปก่อนจะโพล่งออกมาเมื่อคิดอะไรบางอย่างออก

“แฝดแห่งดวงจันทร์ เย้!”

และเป็นอีกครั้งที่ลูกชายคนเล็กสร้างเสียงหัวเราะจากทุกคนในห้อง

“หึหึ สงสัยดูเซเลอร์มูนหนักไปหน่อย” คณินแซวน้องอย่างชอบใจ เพราะเป็นฝีมือของตนเองที่พาทินกรดูการ์ตูนเซเลอร์มูน...
ทุกการกำเนิดมีความสุขเสมอ...

แต่การได้มองเขาเติบโต...มีความสุขมากกว่า


“น้องคินครับ หยิบชุดน้องให้แม่หน่อย”

“ค้าบบบบ” วิ่งเอาชุดน้องให้ผู้เป็นแม่

“น้องทิน อย่าเล่นแป้งลูก เลอะหมดแล้ว”

“ค้าบบบบ” แต่ก็ยังเล่นอยู่

“น้องคิดช่วยแม่ใส่ชุดน้องหน่อยเร็ว”

“ค้าบบบบ” วิ่งมาช่วยคุณแม่ใส่เสื้อผ้าให้แฝด

“น้องทินเอาแป้งมาให้แม่ลูก”

“ค้าบบบบ” เดินเตาะแตะเอาแป้งมาให้แม่

“น้องคินระวังน้องเจ็บนะลูก”

“ค้าบบบบ” จับแขนน้องใส่เสื้ออย่างระวัง

“น้องทิน อยู่นิ่งๆ นะ”

ทินกรนั่งมองแม่กับพี่ชายที่กำลังช่วยกันใส่เสื้อผ้าให้สองแฝดหลังจากที่อาบน้ำให้เสร็จแล้ว วันนี้ไม่มีใครมาช่วยศตคุณอาบน้ำให้สองแฝดเลย ปกติจะมีน้ำปิงมาช่วยแต่น้ำปิงมีธุระลากลับบ้าน ย่าจันทน์ก็เดินทางไปเที่ยวกับสุริเยนทร์และปัทมา

ก็เลยต้องขอความร่วมมือจากลูกชายทั้งสอง...

“วุ่นวายอะไรกัน หืม”

“พ่ออออออ” ทินกรที่ว่างอยู่วิ่งไปหาพ่อด้วยความดีใจ ก่อนร่างใหญ่จะก้มลงอุ้มเด็กชายมาไว้นั่งบนแขนแข็งแรง

“ว่าไงครับ...ทำไมไม่ช่วยแม่กับพี่ใส่ชุดให้น้องหืม?”

“ช่วยแย้ว...เอาแป้งห้าย”

“ฮ่าๆ ช่วยได้เยอะเลยนะนั่น ฟอด! ชื่นใจ” พ่อเลี้ยงอาทิตย์หอมแก้มลูกชายคนเล็กก่อนจะเดินไปที่เตียง วางเด็กชายทินกรลงแล้วหอมแก้มตัวแสบอคิราห์ของเขาต่อ

ฟอด!!

“งื้อ...พ่อตัวเหม็น”

“เดี๋ยวเถอะ...”

ได้แค่คาดโทษไปงั้นแหละ ร่างสูงเดินไปหาภรรยาที่กำลังใส่เสื้อให้ลูกสาวคนเล็กที่พี่ชายใส่ให้ไม่เสร็จแล้วหอมแก้มเนียนแรงๆ

ฟอด!!

“กลับมาแล้ว...”

“วันนี้กลับดึกจัง อาบน้ำก่อนนะครับค่อยมาอุ้มลูก” ร่างบางหันมาหาสามีก่อนจะเขย่งเท้าหอมกลับคืนเบาๆ

“ก็ปัญหาเมื่อวานแหละ”

“เหนื่อยน่าดูสินะครับ ให้น้องทินเรียนก่อนและแฝดโตอีกนิดก่อนนะครับ ผมจะช่วยงานพี่ให้เต็มที่เลย”

“แค่ที่ทำทุกวันนี้ก็ถือว่าช่วยพี่แล้วที่รัก” ร่างสูงทำท่าจะจูบ มือเล็กเลยดันหน้าอกแกร่งเอาไว้ก่อน

“อย่าครับ ลูกมองอยู่”

อาทิตย์หันไปมองอคิราห์กับทินกรที่จ้องพ่อแม่สวีทกันตาแป๋วเลย รวมถึงสองแฝดที่นอนนิ่งๆ เปิดตาจ้องมองพ่อแม่อยู่เหมือนกัน...

ทั้งคู่หันมามองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา ร่างสูงเลยหอมแก้มแทนก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ

“ลูกหลับแล้วเจอกัน”

อาทิตย์หัวเราะแล้วคว้าสองแสบไปอาบน้ำด้วยกัน ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้วที่อคิราห์กับทินกรจะรออาบน้ำพร้อมกับผู้เป็นพ่อ...

“บ้าจริงๆ ลูกสี่แล้วยังหื่นไม่เลิก”

อาทิตย์กล่าวเอาไว้ว่า...

มีเมียสวยขนาดนี้ หุ่นดีขนาดนี้ เซ็กซี่ขนาดนี้...ที่สำคัญยังเด็กขนาดนี้ ต่อให้เขาจะแก่แค่ไหนก็มีแรงเอา...เพราะกินเด็กเป็นอมตะจริงๆ





 

ตอนพิเศษในเล่มที่จะอัพให้อ่านก็ครบทั้ง 5 ตอนแล้วนะคะ ต่อไปจะเป็นตอนพิเศษเรื่องอาณาเขตรักที่จะลงในเว็บให้อ่านกันค่ะ แต่ลงไปแล้วก่อนหน้านี้ 1 ตอนเน่อ เม้นท์ให้กำลังใจ ติชม ให้กันด้วยนะคะ ^^

[DrSlump]

 

ลูกดกจังนะ 555

[Kx0806]

พ่อเลี้ยงนี่หื่นตั้งแต่จีบจนมีลูก 4คน ก็ยังหื่นไม่เลิก แต่จะว่าไป เค้าก็หื่นกับเมียคนเดียวนี่น้ออออ   

[iceman555]

 

[golove2]

พ่อเลี้ยงจัดหนัก จัดเต็ม
จนมีเด็ก ๆ ที่น่ารักถึง 4 คนเลย

 

[sira_nann]

 
 
ขอบคุณค่ะ

[mystery Y]

ครอบครัวใหญ่~

[titansyui]

 

[HISY]

ความหื่นของพ่อเลี้ยงจงเจริญ

[kanyakorn24]

จะมีภาคลูกๆต่อมั้ยคะ อยากอ่านต่อมากเลยง่าา