Just you and I [Bae & Two] : ทะเล๊ ทะเล
(เบ)
“ทะเล วู้วววว”
“นั่งดีๆ”
ผมหัวเราะให้กับท่าทางตื่นเต้นของไอ้เด็กที่นั่งข้างๆ มันร่ำๆ อยากมาซะเหลือเกิน ทุกวันนี้เราย้ายมาอยู่ด้วยกัน นั่นแหละครับ ความชิบหายของหูของผม มันพูดกรอกหูผมทุกวัน ทั้งวันทั้งคืนจนต้องพามาวันนี้ แต่พอเห็นท่าทางดีใจแบบนี้ผมเบาใจและเบาหู
แต่ความตื่นเต้นดี๊ด๊าค่อยๆ เลือนหายเมื่อใกล้เข้าสู่ชะอำ ก้อนเมฆสีดำเริ่มตั้งเค้ามาแต่ไกล ใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้มเริ่มบูดบึ้งจนผมขำออกมาเลยโดนค้อนมาชุดใหญ่
“ไม่ต้องหัวเราะเลย ทูจะอดเล่นน้ำแล้วเนี่ย” ท่าทางงอแงเหมือนเด็กไม่รู้จักโต แต่ผมก็ชอบนะครับ “โหย ฝนตกแล้วอ่า”
“เดี๋ยวก็หยุดน่า” ผมก็ลืมเช็คสภาพอากาศมาซะด้วย รู้แบบนี้น่าจะมาอาทิตย์หน้าดีกว่า
“ถ้ามันไม่หยุดล่ะ พรุ่งนี้ก็กลับแล้วด้วย”
“แล้วมาค้อนพี่ทำไมวะเนี่ย”
“นั่นสิ” ผมหัวเราะลั่นรถเมื่อเด็กที่ถูกเรียกว่าแฟนของผมมันทำหน้าเหวอ
ขับเกือบๆ จะชั่วโมงก็ถึงที่พัก โรงแรมที่จองไว้มีสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดเล็กๆ อยู่ระเบียงห้อง ราคาห้องก็เอาเรื่องน่าดู แต่เพราะคนที่มาด้วยปิดตาชี้มาที่ห้องนี้ ผมเลยต้องจอง
“ว้าว เห็นทะเลด้วย” ทูเปิดผ้าม่านมองทะเลที่ไกลสุดลูกหูลูกตา
“เออ ดูเสร็จแล้วก็เก็บของด้วย”
“รู้แล้วน่า อย่าขี้บ่นเป็นตาแก่อายุร้อยปีได้ป่ะ”
ดูเอาครับ ผมไม่ได้บ่นสักคำ แค่บอกเฉยๆ มันน่าจับมาตีก้นซะให้เข็ด
อ่อ เรื่องบนเตียงผมยอมรับว่าไม่กล้า กับผู้หญิงมากหน้าหลายตาที่ผ่านเข้ามาผมจัดการเรียบร้อยโรงเรียนไอ้เบคนนี้ แต่กับทู ผมรู้สึกไม่กล้า แค่กอดหรือจูบยังพอได้ แต่ให้ล่วงเกินเลยผมกลัว...
...กลัวมันเจ็บ ก็ใช่ หรือกลัวมันไม่ยอม อันนี้ใช่กว่า แต่ถึงอย่างนั้น วันนี้ก็ต้องเตรียมพร้อมครับ เรื่องพวกนี้เราต้องพร้อม
ผมเก็บเสื้อผ้าออกจากกระเป๋า เพราะอยู่แค่คืนนี้ เสื้อผ้าเลยมีไม่มาก ของผมมีแค่กระเป๋าใบเล็ก แต่ของทูใช้กระเป๋าเดินทาง ไม่รู้เอาอะไรมานักหนา ซึ่งตอนนี้เจ้าของกระเป๋าเดินมาลากขึ้นเตียงแล้วเปิดออก ผมยื่นหน้าไปดู ด้านในมีแต่ขนมขบเคี้ยว นี่กะเอามากินเป็นเดือนหรือไง แต่เดี๋ยวนะ...
“นี่อะไรเนี่ย” ผมชูกล่องคอนดอมที่ร่วงลงมาจากกองขนม
“ถุงยางไง ไม่รู้จักเหรอ” ทูตอบแบบเรียบๆ เป็นผมที่ตาเหลือก “พี่ไม่รู้หรอกว่าผมโดนไอ้กลอยดูถูกแค่ไหน มันเยาะเย้ยว่าผมอ่อน คอยดูเถอะ กลับไปจะไปอวดให้ดู” ปากก็พูดไป มือก็กอบขนมกองใหญ่ไปวางบนโต๊ะ
“นี่คือกะจะปล้ำพี่เลยเหรอ” ตาโตถาม ไอ้เด็กที่พกถุงยางหัวเราะร่วนแล้วขยิบตาใส่ผมอีก “จะรอดู” ยื่นมือไปขยี้หัวจนผมมันยุ่ง แต่เจ้าของหัวกลับหัวเราะ
ผมทิ้งตัวนอนลงเพราะปวดขา เพราะเป็นวันหยุดรถก็เลยเยอะ เหยียบจนปวดขาไปหมด ระหว่างกำลังเคลิ้มก็รู้สึกมีมือมาบีบที่หน้าแข้ง ลืมตาขึ้นมองเห็นทูกำลังบีบนวดให้อย่างตั้งใจ
“ทำดีมาก เดี๋ยวให้รางวัล” ผมว่า ก่อนจะเผลอหลับไปจริงๆ
สะดุ้งตื่นมาอีกทีก็ไม่เห็นทูแล้ว เห็นแต่กระดาษเขียนว่าออกไปข้างนอก ผมรีบเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาแล้วออกไปตามหา พอออกมาด้านนอกเพิ่งรู้ว่าท้องฟ้าเป็นสีส้มแล้วแถมฝนหยุดตกแล้วด้วย ไม่รู้ทูไปอยู่ไหน
“พี่เบทางนี้ๆ” เสียงตะโกนเรียกจากด้านข้างโรงแรม ผมเร่งฝีเท้าไปหาก็เจอคนที่ผมตามหาอยู่ ทูใส่เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงขาสั้นกำลังเล่นน้ำในสระ
“ลงมาทำไมไม่เรียกพี่” ผมนั่งยองๆ อยู่ริมขอบสระ ทูว่ายน้ำเข้ามาหาพร้อมยิ้มกว้าง ผมมองตาขวางเมื่อเห็นพวกฝรั่งที่เล่นอยู่อีกฝั่งมองคนของผม เสื้อกล้ามสีดำแนบเนื้อไม่พอ ยังไหลลงจากไหล่โชว์ให้เห็นหน้าอกอีก นี่ฝึกความอดทนผมหรือไงวะ
“ก็พี่หลับ เขย่าแล้วแต่ไม่ยอมตื่น” ทูใช้ศอกค้ำกับขอบสระตีขากับน้ำเล่น ใบหน้าขาวลอยไปลอยมากับปากสีแดงเริ่มซีดจาง
“ขึ้นจากสระเถอะ เดี๋ยวเป็นหวัด”
“เดี๋ยวสิ ผมเพิ่งเล่นเอง”
“ดื้อว่ะ”
“ไม่ดื้อสักหน่อย อื้อ”
ผมไม่อยากต่อความยาวเลยยื่นหน้าไปประกบปากนุ่มนั่น ทูตาโตในตอนแรกแต่ก็จูบตอบกลับ ดีที่สระนี้มีแต่ฝรั่ง จูบแบบนี้ไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว เพราะไม่งั้น คู่ที่นอนเตียงริมสระคงโดนไปแล้ว คู่นั้นแทบจะเอากันด้วยซ้ำ
“เล่นไรวะเนี่ย” พอผมถอนจูบ ทูก็วักน้ำใส่หน้าผม แต่ดูก็รู้ว่าชอบใจเพราะรอยยิ้มกว้างนั่น
“มัดจำไว้ก่อนไง” บอกไปคนยิ้มกว้างก็เขินหน้าแดง
เดินถอยหลังมานั่งบนเตียงริมสระ ทูยังคงว่ายน้ำไปมาๆ แต่ไม่นานก็กระโดดขึ้นมาจากสระ ผมไล่มองร่างผอมๆ ที่ยืนทำตัวหนาวสั่นอยู่ตรงหน้า
“หนาว” ปากสั่นกระทบกันจนผมขำ “หนาวเนี่ย”
“ครับๆ” รับคำก่อนพาคนที่จะลงมาเล่นน้ำแต่ไม่เอาผ้าเช็ดตัวมา ผมโอบไหล่ไม่สนว่าเสื้อที่ใส่จะเปียกไปด้วย
มาถึงห้อง คนที่ตัวเปียกเป็นลูกนกตกน้ำก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ผมยกหูโทรศัพท์สั่งอาหารไว้รอ หากลงไปกินกลัวคนที่อาบน้ำอยู่จะเป็นหวัด ก็นี่ฝนเพิ่งหยุดตก อากาศด้านนอกชื้น เป็นหวัดขึ้นมาเดี๋ยวก็บ่นนั่นนี่อีก
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง อาหารที่สั่งขึ้นมาส่งได้สักพักแต่คนอาบน้ำยังไม่ออกมา หรือล้มวะ ผมรีบเคาะประตูเรียก แต่ด้านในยังเงียบจนน่าใจหาย
“ทู” ลองเรียกแต่ก็ยังเงียบ “ไม่เล่นนะเว้ย” ใจคอไม่ดีสุดๆ หรือจะล้มจริงๆ วะ
ผมรีบเปิดบานเลื่อนที่ไม่มีกลอน พอเข้าไปแล้วก็ได้แต่ยืนนิ่ง คนที่ผมเป็นห่วง ทั้งเคาะ ทั้งตะโกนเรียกกำลังนอนหลับอยู่ในอ่างน้ำ น้ำอุ่นถูกเปิดจนเต็ม คนแช่คงสบายมากสินะ ได้แต่ส่ายหน้าให้คนที่ผมโคตรเป็นห่วง
“ทู” ลองไปสะกิด คนนอนอยู่ปรือตาขึ้นมาแล้วยิ้ม “พี่เป็นห่วงคิดว่าล้ม”
“พอดีแช่น้ำอุ่นแล้วเผลอหลับ” ทูหัวเราะแห้งๆ ส่งมาจนผมเขกหัวไปที ชอบให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย
นึกถึงตอนฝนตกเมื่อคราวนั้น ผมไปรับแต่รอเป็นชั่วโมงก็ไม่เห็น โทรไปหาไอ้โชเพื่อให้มันถามเมียมัน คำตอบคือออกมาพร้อมกันแล้ว ผมมองหาอย่างกังวล เริ่มขับรถวนรอบมหาลัย เกือบๆ ห้ารอบที่ผมวนไปวนมาจนเห็นคนที่ผมตามหากำลังนั่งกินไก่ย่างอยู่ที่ศาลาริมทางข้างตึกคณะ ผมผ่านหลายรอบแต่ไม่เห็น สุดท้ายที่หายไปคืออยากกินไก่ย่าง พอกลับมาก็มานั่งรอ
มันน่าเตะซะจริงๆ
“อย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพี่ไม่เข้ามาแล้วเกิดจมน้ำจะทำไง”
“พี่ต้องเข้ามาอยู่แล้วน่า” ผมเอนหน้าหนีเมื่อไอ้เด็กกวนโมโหสาดน้ำใส่
“เดี๋ยวเถอะ” ยกมือห้ามแต่ก็ไม่ได้ผล ทูยังสาดน้ำใส่จนผมเปียกทั้งตัว “ไอ้เด็กนี่” ผมเดินเข้าไปหาแล้วคว้ามือสองข้างไว้ ออกแรงดึงนิดเดียวร่างที่นอนในอ่างก็ลุกขึ้นยืน
เหมือนกับลมกำลังออกหู
ผมไล่มองคนตัวผอมที่ไร้อาภรณ์ทุกสิ่ง มองตั้งแต่เส้นผมที่เปียกแนบหน้าขาว ผ่านใบหน้า ริมฝีปากที่มักจะยิ้มกว้างให้ผม ลงมาที่ลำคอ หน้าอกและ....
“ลามกว่ะ” เสียงเบาๆ เรียกสายตาของผมให้เงยขึ้นไปสบตากับเจ้าของร่างขาว เอาจริงๆ ตอนนี้ผมเหมือนเป็นลุงแก่ๆ ที่กำลังทำอะไรไม่ถูก ทูยื่นหน้ามาจุ๊บปากผมเบาๆ แล้วยิ้มออกมา
ทนไหวมั้ย....
บอกเลยว่า...ไม่
แทบจะไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าดึงคนยั่วเข้ามาจูบตอนไหน ที่รู้ตอนนี้คือผมอยากจูบ จูบมากขึ้นไปอีก มือข้างหนึ่งไล้ไปทั่วผิวเนียน ทูยกแขนสองข้างโอบรอบคอของผมไว้ ผมเลยยกร่างผอมขึ้นจากอ่างน้ำไปวางบนอ่างล้างหน้าหินอ่อน ด้านหลังเป็นกระจกใสที่กำลังสะท้อนให้เห็นภาพเร่าร้อน
“อืม” เสียงคราวแผ่วเบาหลุดมาจากการจูบของสองเรา ผมเพิ่งรู้ว่าทูก็จูบเก่งเหมือนกัน ดูเหมือนไม่มีประสบการณ์เท่าไหร่ แต่ผมคงต้องคิดใหม่ซะแล้ว
“หายใจไม่ทัน” ทูหอบหลังจากผมถอนจูบออกมา ใบหน้าขาวขึ้นสีระเรื่อ แต่ก็พูดได้แค่นั้นเพราะผมไม่ปล่อยไปง่ายๆ ยั่วดีนัก “อื้อ พี่เบ” เสียงหวานกว่าคนที่ผมเคยเจอมา ผมดูดเม้มแสดงความเป็นเจ้าของทั้งลำคอและหน้าอก
แม้จะรูปร่างไม่เหมือนหญิงสาวแต่ก็ทำให้ผมแทบคลั่ง หน้าอกขาวไม่ว่าจะกัดเม้มไปตรงไหนก็หอมหวานไปหมด โดยเฉพาะตุ่มไตสองข้าง ทูบิดเร้าทุกครั้งที่ผมใช้ลิ้นร้อนสัมผัส ด้านบนผมปนเปรอด้วยลิ้นร้อน ด้านล่างก็จัดการด้วยมือข้างที่ว่าง ของๆ ทูผมไม่เคยแตะต้อง และผมไม่เคยให้น้องได้แตะของผม แต่วันนี้ผมพาของๆ เราได้สัมผัสซึ่งกันและกัน และผมก็จับมือน้องมาร่วมด้วย
เสียงครางหวานหูดังตลอดเวลาที่เราขยับมือ ผมดันตัวผอมให้เอนไปด้านหลังพร้อมกับประกบจูบปากนุ่มอีกครั้ง ทูปล่อยมือจากของๆ เรามาคล้องคอผมไว้
“ของอยู่ข้างนอก” ผมกระซิบติดริมฝีปากนุ่ม
“ช่างมัน” น้ำเสียงไม่ใส่ใจตอบกลับทันที
“ได้ไง” ผมยังค้าน
“ได้สิ เคยดูมา”
“หา”
ผมกระพริบตามองหน้าขาวที่ยิ้มแปลกๆ
“ทูเชื่อว่าพี่ไม่มีโรค ทูก็ไม่มีโรค ไม่เป็นไรหรอก” ขมวดคิ้วหลังจากได้ยิน
“แต่...”
“เถอะน่า” ผมหมดโอกาสพูดเมื่อทูยื่นหน้ามาจูบปากอีกรอบ
ความเร้าร้อนกำลังปะทุขึ้นใหม่ และคราวนี้ร้อนแรงกว่าเดิม เสื้อผ้าของผมถูกถอดเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่สนใจว่ามันจะไปแปะอยู่ตรงไหน ผมอุ้มทูกลับมาที่อ่างน้ำตามเดิม น้องเอาขาคีบผมไว้นั่นยิ่งทำให้ของๆ ผมที่พร้อมออกศึกสัมผัสกับก้นนิ่ม
“นั่น” เหล่หางตามองที่ทูชี้
“เบบี้ออยล์?”
“อื่อ”
หวังว่ามันจะไม่เจ็บนะใช้ไอ้นี่น่ะ ผมยื่นมือไปหยิบออยล์มาเทใส่มือแล้วชโลมของตัวเองให้ชุ่มป้องกันคนรักของผมเจ็บ แต่ก็ยังกังวลอยู่ดีว่ะ
“พี่ชักช้าว่ะ” โดนบ่นครับ ที่ทำก็เพราะมันเลยนะ
“นี่ก็เต็มที่แล้วเว้ย”
“ไม่ได้ดั่งใจเลย”
“เฮ้ย เดี๋ยวๆๆ”
รีบห้ามเมื่ออยู่ๆ ไอ้คนใจร้อนมันจับของผมแล้วรูดเบาๆ ท่าทางดูเก้ๆ กังๆ ก่อนจะยกตัวขึ้นแล้วจัดการนั่งทับลงมา แต่แค่นิดเดียวมันก็แหกปากลั่นจนผมตกใจไปด้วย
“เจ็บเหี้ย!!” มันพูดและไม่ยอมขยับต่อทั้งที่ส่วนของผมเข้าไปแล้ว ผมทรมานกว่ามันอีก เชี่ยเอ้ย
“แล้วใครบอกให้ทำแบบนั้นวะ ซี๊ด” เจ็บสิครับ ช่องทางด้านหลังมันรัดส่วนหัวผมไว้จนขยับแทบไม่ได้ อีกอย่างมันคงเกร็งไว้ด้วยส่วนหนึ่ง “ลองหายใจเข้า...หายใจออก ดีขึ้นป่ะ”
“นิดหนึ่ง” คนอวดเก่งไม่มีรอยยิ้มอีกเลย มันพยายามหายใจเข้าออกจนเริ่มผ่อนคลายลง ความเจ็บปวดของผมมันจะต้องทำอะไรสักอย่าง
“แป๊บเดียวนะ” ผมพูดขึ้น เด็กอวดดีเอียงคอมองอย่างสงสัยก่อนร้องเสียงหลงเมื่อผมพยุงตัวมันขึ้นนิดๆ แล้วดันพรวดเข้าไปครั้งเดียวจนหมด
“ไอ้เหี้ย กูเจ็บ” โวยวายไม่พอ ไหล่ของผมถูกกัดโคตรเจ็บ ทูมันงับไหล่ของผมไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ขาที่เคยเกี่ยวเอวผมเริ่มดิ้น เพราะตอนนี้ผมกำลังนั่งขอบอ่างอาบน้ำมีทูนั่งบนตัก ยิ่งของผมอยู่ในตัวมันอีก เพียงแค่ขยับตัวนิดเดียวก็รู้สึก ทูเลยนั่งกอดผมไม่ยอมให้ขยับ
“เป็นไง” ผมลองถามแม้จะรู้สึกเจ็บ ช่องทางมันรัดผมโคตรแน่น
“เจ็บ” เสียงอู้อี้ตอบกลับมาทำเอาผมหัวเราะ
“อยากยั่วดีนัก เป็นไง เจอของจริงเข้าไป” ใจจริงไม่อยากพูดหรอกครับ อยากทำเลยมากกว่า แต่เพราะกลัวมันเจ็บแล้วครั้งหน้าจะไม่มี
“เจ็บเหี้ย” โดนโวยวายใส่แต่ผมก็ยังขำ “ไอ้เชี่ยกลอยทนได้ยังไงวะ” แม้ทูจะพึมพำแต่ใกล้จนแทบชิดขนาดนี้ผมก็ต้องได้ยินอยู่แล้ว
“เพราะไม่ดื้อแบบนี้ไงเล่า”
“นี่ซ้ำเหรอวะ ก็พี่ชักช้า” ยังมีหน้ามาเถียงอีก
“ถ้าไม่ทำช้าๆ ทูก็เจ็บนี่ไง” ไม่มีเสียงพูดตอบกลับ คงจะเถียงไม่ออก “ขยับได้หรือยัง”
“ยัง” มันหน้ามุ่ยตอบ แต่ผมไม่ฟังหรอก
ผมยกตัวผอมๆ นั่นขึ้นยืนจนสองแขนเรียวคว้าคอผมแน่น อุ้มพาเดินออกจากห้องน้ำไปที่เตียงนอน เวลาเดินส่วนของผมก็จะขยับ ได้ยินเสียงด่าเบาๆ ข้างหูตลอดทาง พอผมวางร่างในอ้อมแขนลงก็ได้เห็นดวงตากลมมองค้อน
“ทำตรงนี้จะได้ไม่เจ็บ” ผมแยกขาขาวให้กว้างขึ้นและหาหมอนมารองสะโพกมน “พี่จะเริ่มแล้วนะ”
“อืม ทำเลย” แม้จะกัดฟันพูดแต่คนใต้ร่างผมเริ่มผ่อนคลาย ผมเริ่มขยับช้าๆ และยังได้ยินเสียงบ่นเจ็บอยู่ตลอด
“เดี๋ยวก็ดีขึ้น” กระซิบชิดใบหูขาวพร้อมกับขบเม้ม มือก็ช่วยกระตุ้นด้านล่างของทูเพื่อให้ผ่อนคลายความเจ็บ
ไม่นานความเจ็บปวดที่มักจะได้ยินแปลเปลี่ยนเป็นครางเสียงหวาน ได้ที่จนผมเริ่มโหนเข้าใส่ อยากจะถนอมแต่อารมณ์มันไม่ไหว ผมตักตวงความสุขจากคนรักอย่างอิ่มเอม ทั้งแกล้งทั้งเอาจริงจนโดนกัดเข้าที่แขนอยู่หลายครั้ง
“อื้อ พี่เบ อย่าแกล้ง อื้อ น้อง” น้ำตาใสที่คลอหางตายิ่งกระตุ้นความรู้สึก ผมผ่อนแรงลงจนทูขยับเอง “พี่เบ”
“ไม่เอาครับ” จับมือขาวชูไว้เหนือศีรษะทั้งสองมือ ทูส่ายหน้าไปมาคล้ายทรมานจากการแกล้งของผม ก็มันโคตรน่าแกล้ง ผมอดทนมาตั้งนาน ได้ทีก็ต้องเต็มที่กันหน่อย
แค่ยกแรกผมพยายามประวิงเวลาจนสุดท้ายก็โหมใส่ไม่ยั้ง ทูปลดปล่อยออกมาก่อนๆ ที่ผมจะตามไปติดๆ
โคตรสุดยอดเลยว่ะ
“จุ๊ๆ รอบเดียวแบบนี้ไม่ใช่พี่เบอย่างแน่นอน” ผมเหยียดยิ้มจนคนอวดดีเบิกตากว้าง
“ทูเหนื่อยแล้วน้า อ๊ะ ห้ามขยับเว้ย”
คิดว่าผมจะฟังเหรอครับ ไม่มีทางหรอก ครั้งแรกจัดไปแค่สามรอบก็พอ คราวต่อไปค่อยว่ากัน ผมอุ้มร่างกึ่งหลับกึ่งตื่นไปชำระล้างร่างกายจนหมดจดและหาเสื้อผ้าสวมให้
เด็กดื้อขี้ยั่วของผมหายซ่าไปแล้วครับ
(ทู)
“เป็นไงบ้างมึง ไปทะเล” ผมหน้ามุ่ยมองไอ้กลอยที่มันทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็น “เสร็จป่ะ” น้ำเสียงกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมันโคตรขัดหูขัดตา
“เรื่องของกู” ผมบอกไปแค่นั้น จะให้บอกว่าเจ็บก้นเหรอ ไม่มีทางซะหรอก “ไอ้เชี่ยกลอย” อยู่ๆ ไอ้กลอยมันตะปบก้นผมเฉย ความเจ็บปวดวิ่งพล่านจนต้องนิ่วหน้า
“โหย ไม่เบานี่หว่า ไหนบอกจะมาเล่าอวดให้กูฟังไง ครั้งแรกเด็ดดวงหรือเปล่าวะ”
“ไม่สักนิด” ผมบอกหน้าตึง “แล้วมึงล่ะ ครั้งแรกของมึง”
ไอ้กลอยกระพริบตาปริบๆ “เจ็บสิวะ แต่ก็ไม่แย่เท่าไหร่”
“ไม่แย่เท่าไหร่แต่แย่มาก เชี่ยเอ้ย” ไม่รู้จะอธิบายยังไง จะโทษพี่เบก็ไม่ได้ในเมื่อผมทำตัวเอง แค่อยากเอามาอวดไอ้กลอยว่าผมเจ๋งแค่ไหน แต่ตอนนี้ไม่กล้าพูดเลยสักนิด
“ทำไมวะ” ทำหน้าตาสอดรู้อีกแล้ว
“อย่าเสือกครับไอ้เชี่ยกลอย” บอกเสร็จผมก็ลุกจากเก้าอี้เพื่อขึ้นห้อง ไม่อยากจะบอกว่าเดินหนีเหมือนมีอะไรคาก้น แถมยังแสบๆ อีก ขนาดใส่ยามาแล้วนะเนี่ย
อย่าถามถึงครั้งต่อไปเลยครับ ไอ้ทูคนนี้จะไม่อ่อย ไม่ยั่ว ไม่เอาอีกแล้ว!!!
[Special]
พี่เบ : ไม่มีทางซะหรอก มีครั้งแรก ครั้งต่อไปก็ต้องมี และต้องดีกว่าเดิม เพิ่มเติมคือจำนวนรอบ
น้องทู : แบบนั้นไปเอาตุ๊กตายางไป๊
พี่เบ : มีเมียแล้วจะเอามาทำไม ทำกับเมียดีกว่าเยอะ
น้องทู : (มองตาขวางแล้วเดินหนี)
พี่เบ : (หัวเราะร่วนก่อนเดินตาม) ทูครับ ครั้งหน้าพี่จะทำเบาๆ นะ
น้องทู : หุบปากพี่ไปเลย บอกว่าไม่ก็คือไม่เว้ย
.....................................................................
สวัสดีเดือนตุลาคมค่าาาา พาคู่ออกสื่อน้อยมาอีกแล้ว มาแบบเบาๆ เช่นเคยค่าาาา
หัวข้อ: Just you and I เพราะนายคือของฉัน [ตอนพิเศษ ฮาโลวีนที่ไม่น่าจดจำ][P.43][31/10/61] (อ่าน 630078 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก