#TWENTY-EIGHT
{Your sister}
พี่สาวแฟนก็เหมือนพี่สาวเรา
โปรดเตรียมใจก่อนอ่าน... มันกำลังเริ่มสินะ สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้
เขาคิดไว้ไม่ผิดจริงๆ
ช่วยไม่ได้สินะ
นี่ตัวเองกำลังถูกตามหวงเหรอเนี่ย ทำไมมันตื่นเต้นเร้าใจแบบนี้ เหมือนขี่สกีท่ามกลางพายุเฮอริเคนที่ไล่กวดมา เหมือนตัวเองอยู่ท่ามกลางฝูงหมาป่านับร้อย และเป็นลูกแกะที่กำลังจะถูกขย้ำ เหมือนมดดำที่กำลังจะโดนฝ่าเท้าของมนุษย์เหยียบ สรุปง่ายๆคือ ใจมันเต้นตึกตักแบบลุ้นสุดๆ
‘มึงจะมาป้วนเปี้ยนในสังคมของกูก็ได้เมื่อไหร่ เพราะเพื่อนกูโคตรชอบมึงมากๆ โอเค เพราะมึงหล่อเข้าใจยัง’
มันเริ่มแล้วสินะ
ไอ้อาการตามหวงแฟน มาคุมแฟนแบบนี้
เดือน ทำไมน่ารักน่าชังแบบนี้
มาให้พี่เคียงกายคนนี้กอดซะดีๆ ไม่สิ เราต้องเก็บอาการ
เราจะไม่แสดงออกว่าดีใจแค่ไหน ที่พอเดินลงจากตึกอักษร แล้วตรงมาโรงอาหารจะต้องมาพบเจอกับสิ่งที่ทำให้ความดันหัวใจสูบฉีดอะไรอย่างนี้ มันเป็นแบบนี้เองสินะ เวลาที่เราถูกคนที่ชอบมายืนรอกินข้าวด้วยกัน
มันอื้อหือ โอ้โห อิ๊งงิ้ว งื้อๆ จนต้องขอยืนคำศัพท์ของคุณอรบีเอ็นเคมาใช้เลย
มะงึก อุ๋งๆ
คิดถึง รักที่สุดคนนี้
แต่รักแค่ไหน ใจต้องนิ่ง สะปริงห้ามหลุด
เดี๋ยวจะฉุดไม่อยู่ จับเดือนบริหารปล้ำกลางโรงอาหารคณะอักษรศาสตร์ แรงไป
“เดือนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”
แต่แค่ตัวน๊อต ให้หลุดได้
กูตะโกนไปสุดเสียงเลยเอ้า
“พี่เคียง”
เจ้าตัวได้ยิน แล้วหันมาโบกมือบ๊ายบายให้ หางหูเขานี่ส่ายไปหมดละ เจ้าของกูมาแล้วว่ะทุกคน
“ทำไมไม่บอกว่าจะมา เลิกช้าเลยไม่ได้บอก”
เดือนทำหน้างงแดก อะไรกัน งงอะไร มารอกินข้าวด้วยกันแท้ๆ
“เนี่ย อาจารย์ปล่อยช้า คราวหลังจะโดดออกมาหาเลย”
เดือนงงหนักเข้าไปอีก มึงงงอะไร มึงจะเอายังไงฮะไอ้หรรมเดือน
“ป่ะ ไปหาที่นั่งว่างกัน”
เดือนยิ้มเขิน เฮ้ย ไม่ต้องขงต้องเขิน
“เอ่อ คือว่าผม…”
ผมอะไร อยากเข้าห้องน้ำเหรอ
“ไอ้เดือนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”
เขาหันไปตามเสียงปริศนา
“ทำไมมาช้าวะ”
“พวกกูจองโต๊ะให้แล้วเนี่ย”
“อ้าวพี่เคียง สวัสดีคร้าบบบบบบบบ”
ไม่
ไม่ต้องไหว้กู
ไอ้พวกลูกหมา
ใครจะรับประกันเย็บหน้าเคียงกายที่แตกไปแล้วได้บ้าง ชิ้นเล็กชิ้นน้อยมันหล่นตรงหน้าเดือนเนี่ย
โอ้โห ไอ้เหี้ยไอ้สัด
มากินข้าวกับเพื่อนก็น่าจะบอกกันเร็วๆหน่อย
ปล่อยกูพูดซะยืดยาว
“งะ งั้นกูไปแล้วนะ ช่วงบ่ายมีเรียนต่อ เอ๊ วิชาอะไรน้า แคล เอ๊ะ กูเรียนแคลด้วยเหรอ งงจัง”
โอ๊ย ปากหนอปาก ใจห้ามสั่น ต้องแถให้ได้
แต่พอรู้ว่าไม่รอด ก็ค่อยๆก้าวเท้าถอยห่างออกมาทีละนิด ทีละนิ้ว ทีละคืบสองคืบ ที่ละเซ็นสอง…
หมับ!
“เดี๋ยวสิ”
เดือนคว้าคอเสื้อเขาไว้
“ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย”
เฮ้ยย่ะ มึงมาพูดอะไรเอาป่านนี้ ไปเลย จะไปกินข้าวกับเพื่อนก็ไปเล้ยยยยยยยยยย แต่เท้าตัวเองหยุดนี่ก็สงสัยในพฤติกรรมที่สวนทางกับความคิดของตัวเองมากๆ
“แต่ช่วงบ่าย…”
“ภาคบ่าย…” “…”
“พี่ไม่มีเรียน ผมดูตารางพี่มาแล้ว” เงิบแดก
แต่ทำไม…
ใจกูมันเต้นได้เต้นดีจัง
นั่นแปลว่ามึงสนใจในชีวิตประจำวันกูสินะ
อื้อหือ โอ้โห อิ๊งงิ้ว จนต้องขอยืมคำศัพท์ของคุณอรบีเอ็นเคมาใช้อีกครั้งหนึ่ง
มะงึก อุ๋งๆ
แปลว่า
มิ๊วๆ เงี้ยวๆ ปิ๊วๆ งืดๆ ฟืดฟาด
กูเขินไงไอ้สัด
งื้ออออออออออออออออออออออ
ปกติเวลามีแฟน พอมากินข้าวด้วยกันแล้ว ฝ่ายที่แมนกว่ามันต้องบอกว่า กินอะไร เดี๋ยวผมไปซื้อให้ รึเปล่า โอเค ที่กูพูดถึงฝ่ายที่แมนก็คือฝ่ายไอ้น้องเดือน และกูยอมรับว่ากูตุ๊ด พอใจยัง
แต่ไหน มีไหนความแมนให้แฟนเห็น
กูมาต่อแถวซื้อข้าวเองอยู่ได้ห้านาทีละ
เพราะเราตกลงว่า แยกกันไปซื้อ โอเคนะ
ทำไมเคียงกายร้องไห้ น้ำตาไหลเพราะความซาบซึ้ง เหี้ยยยยยยยยย
“พี่เคียงกายใช่มั้ย”
เขาหันไปมองคนต่อข้างหลังที่เรียกชื่อเขา
“จิ๊บ…เหรอ”
“วี๊ดดดดดด ไม่เจอกันนานเลย”
จิ๊บ กะเทยรุ่นน้องที่ชื่นชมเขามากๆ เราเคยทำงานร่วมกันในค่ายดาวเดือนตอนเทอมหนึ่ง เด็กคนนี้ทำงานดีมากๆ ขยันและเป็นมิตรกับทุกคน แถมเป็นเพื่อนคุยเล่นกับเขาแก้เหงาเวลาเบื่อๆด้วย ถ้าเรามองข้ามเพศไปหน่อย เราก็จะพบมิตรแท้ที่อยู่ใกล้แค่นิดเดียวจริงๆ
“พี่ไม่ได้ทำดาวเดือนแล้ว ให้มิกกี้ดูแล”
อย่างที่บอก เขาทำแค่โครงการที่เสนอต่อสโมสรมหาวิทยาลัยเท่านั้น เลยไม่ได้เข้าไปคลุกคลีกับดาวเดือนปีหนึ่งมากเท่าไหร่ แต่ก็พอรู้จักและถึงขั้นสนิทบ้าง อย่างไอ้พวกลิงทโมนเดือนเกษตร วิศวะ อ้อ แพทย์กูก็เรียกมึงไอ้ลิง ลิงจริงจัง ลิงหนักมาก ซนจริงซนจัง
ส่วนเดือน เพราะเขามีความรู้สึกที่มากกว่านั้นเลยมองอยู่ห่างๆ
คุณก็เคยเป็น เวลาชอบเขา คุณมองหน้าเขาไม่ติดหรอก เหมือนเราทำอะไรผิดมา แล้วไม่กล้าสบตา อารมณ์ประมาณนั้น
มาสนิทจริงๆก็ตอนเรื่องกระเป๋าตังค์หาย แล้วยังมีเรื่องต่างๆมากมายเข้ามา
จนมาได้ขนาดนี้
ช่างโชคดีจริงๆ
“หนูก็เรียนหนัก”
“บ้า ปีหนึ่งเรียนหนัก แล้วปีสองจะเรียกว่ายังไง”
“เรียนหนักมาก”
แล้วเราสองคนก็หัวเราะ
“ช่วงนี้จิ๊บแอบรู้มาน้า เดือนบริหารคนนั้น แหม ที่ทำเป็นไม่อยากสนิทตอนนั้นเพราะแบบนี้ล่ะซี้ หวังจะกินเขา”
“ไอ้เหี้ย เปล่าซะหน่อย”
“ฮั่นแน่”
“โอ๊ย เบียดมาทำไม”
“ไม่สบตาจิ๊บแปลว่าจริง”
โอ๊ย จิ๊บ กูเพิ่งเขินมา ต้องเขินอีกรอบเหรอ ฮุ่ยยยยยยย
และระหว่างที่เราฮั่นแน่ๆ เล่นกันไปไล่แซวกันมาอยู่นั้น…
ปึก!
“โอ๊ย”
ใครกล้าเอาไหล่มากระแทกไหล่กู
ใคร…
เดือน???
“อะไรเนี่ย เจ็บนะ”
เสียงอ่อนลงเลยกู เหมือนกับร่างโกรธเมื่อกี้ถูกทาบทับด้วยร่างฟรุ้งฟริ้งกิ๊งก่องแก้ว เป็นเอามากมั้ยเคียงกาย
“จะซื้อข้าวก็สั่งสิ”
“…”
“เร็วๆเลย รออยู่”
อ้าว
ก็มันยังไม่ถึงคิว
อีกอย่าง มึงบอกว่าจะไปรอที่โต๊ะไม่ใช่เหรอ
ได้แต่เถียงในใจ ไม่กล้าสู้สายตาคมที่มองมาอย่างดุๆ เพราะกลัวใจละลาย มันเดียมหัวใจไปหมด เดือนลุคแบดบอย โหดเถื่อน แอร๊ายยยยยยย เคียงกายฟิน
“ไม่ต้องคุยกับใคร”
“…”
“รอสั่งข้าว”
เขาไอ้แต่ส่งสายตาให้จิ๊บ ที่ขยิบตาตอบกลับมา ประมาณว่า น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวาง หรือก็คือ ทำตามที่เดือนบอกเถอะ เพราะจิ๊บโดนเดือนจ้องแบบจะกินเลือดกินเนื้อให้ได้
เดือน…
หรือว่า
‘มึงจะทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของกูยังไงก็ได้ กูโรคจิต อยากมีพ่อมาคุม’
อ้อเหมาะ (คำอุทาน)
มึงหึงกูหรือเนี่ย หึงกูกับกะเทยจิ๊บ
แอร๊ายยยยยยย นี่มัน นี่มัน…
โครกกกกกกกก
หรือมึงแค่หิว
แล้วทำกูคิดไปไกลทำไม ฮือออออออออออออออออออออออ
ใจสลาย
ถ้าถามว่าช่วงไหนที่เคียงกายผู้มีหน้าที่ค้ำคอ อย่างการเป็นรองประธานเชียร์ ที่ต้องคอยรองรับอารมณ์แปรปรวนของประธานเชียร์อย่างอิคุณนายทั้งวัน ต้องคอยควบคุมกำกับดูแล แถมต้องแบ่งร่างแยกตัวเองออกมาช่วยฝ่ายแฮนด์โค้ด เทคนิคเชียร์ บลาๆ มีเวลาพักกับเขาบ้างไหม ต้องตอบเลยว่า
ช่วงดึกเนี่ยแหละ คือเวลาพักของเคียงกาย
นี่กูมาเป็นนักศึกษาจริงๆใช่มั้ย
หรือแค่ปลอมตัวมาเล่นเป็นนักศึกษาบอกที ทำงานอย่างกับทาสในเรือนเบี้ย โดนจิกหัวใช้ที่หนึ่ง
แต่มันก็ไม่วายจะมีเรื่องเข้ามาจนได้
ในตอนดึกของคืนนั้น
มีเสียงบางอย่าง ลอยเข้ามากับสายลม ที่พัดผ่านมาทางหน้าต่าง
มันเบาหวิว
ตึ๊ง
เสียงแจ้งเตือนเฟซบุ๊กดังขึ้นมา
กำลังจะกลับไปหาแล้วนะ ที่รัก ก็แค่สเตตัสของใครบางคน ที่ไม่สลักสำคัญใดๆ
และมันจะไม่ได้รับความสนใจเลย หากมันไม่ได้โพสต์ บนไทม์ไลน์ของเดือน แถมแอคเค้าท์ของคนโพสต์ ยังเป็นรูปผู้หญิง ที่เขาคุ้นๆว่าเคยเจอที่ไหนยังไงไม่รู้
แค่มองรูป ยังรู้สึกคุ้นตา
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
ชื่อ นามสกุล รีบกลับ คิดถึงเหมือนกัน กลับมาจะกอดให้หายคิดถึงเลย
One Pen กลับไปจะหอมไอ้แก้มตุ่ยเดือนให้หนำใจเลย
ชื่อ นามสกุล มานอนคุยกันบนเตียงนะครับ มีเรื่องเล่าเยอะเลย
One Pen จ้าๆ จะไปเช็คว่าโตรึยัง
อะไรคือจะเช็คว่าโตรึยัง
เขาคงไม่ทำเรื่องอะไรเหลวไหลประมาณว่า บึ๊ดจ้ำบึ๊ดกันนะ โอ้ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ชื่อ นามสกุล เดี๋ยวถอดเสื้อโชว์เลย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อะไรคือถอดเสื้อโชว์ เคียงกายต้องกรี๊ดแบบตุ๊ดแตก หวง หึงหวง ธาตุหึงเข้าแทรกอย่างรุนแรง
จนต้องทักเฟซเธอคนนั้นไปด้วยความหน้ามืด ตาลอย
Hiran เธอ
เป็น
อะ
ไร
กับ
เดือน
เพราะฤทธิ์รักแรงหึงแบบไม่ลืมหูลืมตา แต่เมื่อได้สติก็เพิ่งคิดได้ ว่าตัวเองช่างเสียมารยาทกับคนไม่รู้จักไปซะแล้ว
ตึ๊ง
เดือนทักแชทมา เปิดดูทันทีแบบไม่มีสะดุด ห้ามเน็ตช้าตอนนี้ เขาต้องได้อ่านข้อความเดือนในพริบตาเดียว
ชื่อ นามสกุล
นอนยัง
ผมนอนไม่หลับ
ตื่นเต้น
Hiran
ตื่นเต้นอะไร
ใครบอกอะไรเหรอ
ได้แต่กระฟัดกระเฟียดหน้าจอโทรศัพท์ ฮึ่ย ไอ้คนนอกใจ เสเพล ปลิ้นปล้อน หลอกลวง
ชื่อ นามสกุล
พรุ่งนี้
ไปส่งไปสนามบินหน่อยสิ
Hiran
ไปทำไม
ใช่ ไปทำไม เอาสาวคนนั้นไปส่งสิ ไอ้เหี้ย ไอ้คนน่ารัก ไอ้คนหล่อ ไอ้คนเสน่ห์แรง ไอ้คนอุ๋งๆ
ชื่อ นามสกุล
พี่ผมที่ไปเรียนอังกฤษกลับมาถึงพรุ่งนี้
Hiran
แป๊บ ขอเวลา
Hiran
อินายยยยย
ตื่น ข่าวใหญ่
พี่เดือนกำลังจะกลับมา
Nine Napat
อะไรของมึง
กลับมาแล้วยังไง
Hiran
พี่แฟนนะโว้ย
นั่นสิ
กลับมาแล้วต้องทำตัวยังไง
Nine Napat
กูมีอยู่คติเดียว
พี่สาวแฟน ก็เหมือนพี่สาวเรา
ขอบคุณมากนายเพื่อนรัก ไม่ผิดหวังจริงๆเลยที่มีมึงเป็นเพื่อน
ตึ๊ง
ตึ๊ง
ตึ๊ง
แชทดังสามรอบ
ตอนแรกนึกว่าเป็นของเดือน แต่ไม่ใช่
อ้อ ผู้หญิงที่โพสต์บนไทม์ไลน์เดือน หึ จะแก้ตัวยังไงน้า รู้ว่าเสียมารยาท แต่มันทำไปแล้ว ส่งข้อความไปแล้วนี่ ยอมรับผลและดูคำแก้ตัวของเธอดีกว่า
One Pen เราเป็นพี่สาวเดือนค่ะ
แล้วคุณล่ะคะ
เป็นอะไรกับเดือน
Hiran
คุณนาย
Nine Napat
อะไรอีก
กูง่วง ของีบ
Hiran
สงสัยคติมึงจะใช้ไม่ได้แล้วว่ะ
Nine Napat
อะไรยังไงเล่า
Hiran
ส่งรูปแคปทั้งแชทให้คุณนายดู
Nine Napat
แบบนี้ไม่ดีแน่
มึงเตรียมตัวไว้เลย
พี่สาวแฟน อาจจะกลายเป็นศัตรู
ฮรึก
ช้ำใน
ก็ว่าทำไม
หน้าคุ้นๆ งื้อ
*TBC............................................................................
เหวอ ทำไงล่ะทีนี้เคียงกาย 555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
